Καυγάς & Τιμωρία (11 ετών) Πώς θα αντιδρούσατε σε αυτό το περιστατικό;

[ΑΡΓΚ]

Ο γιος μου είναι σε μία "ανεπίσημη" ομάδα. Εννοώ ανεπίσημη με την έννοια ότι δεν είναι αθλητικός σύλλογος, δεν κατεβάνει σε πρωταθλήματα, είναι ιδιωτικός χώρος για να γυμναστείς με κάποια (ελάχιστα) φιλικά τουρνουά. Είναι η δεύτερη χρονιά του στο σπορ, και αν τον ενδιαφέρει το άθλημα, του χρόνου σκεφτόμαστε να μεταφερθεί σε κανονικό σύλλογο, με αγωνιστικές υποχρεώσεις κλπ. Το παιδί είναι 11 ετών, στην ομάδα υπάρχουν παιδάκια 9-12 χρονών. Επίσης φέτος υπάρχει νέος προπονητής αρκετά πιο αυστηρός από τον περσινό, που απαιτεί πειθαρχία, αποβάλει τα παιδιά από την προπόνηση αν δεν τον ακούν κλπ, το οποίο έχει μεν ένα διδακτικό χαρακτήρα με τον οποίο δε διαφωνώ, αλλά από την άλλη δεν είναι αθλητικό σωματείο, είναι ιδιωτικός χώρος εκτός πρωταθλήματος (άρα κανείς από τα παιδιά σε αυτή τη φάση δεν το κάνει σοβαρά και από την άλλη πληρώνουμε αδρά για να αθληθούν τα παιδιά).

Σε ένα από τα ελάχιστα φιλικά ματς της χρονιάς (θα είναι κάτι σαν 4-5 όλο το χρόνο το πολύ, και είναι αυτό που περιμένουν τα παιδιά όλο το χρόνο), ο γιος μου εμφανίστηκε κλαίγοντας στην αρχή να μου πει ότι έγινε κάποιο επεισόδιο στα αποδυτήρια και ο προπονητής δεν τον αφήνει να παίξει ως τιμωρία. Από την άλλη δεν τον άφησε και να φύγει, με αποτέλεσμα το παιδί να περάσει 45 περίπου λεπτά στον πάγκο κλαίγοντας, μπροστά σε συναθλητές, αντιπάλους και κοινό. Μην ξέροντας τι έχει συμβεί, ρώτησα τον ιδιοκτήτη του χώρου που είπε ότι δε γνωρίζει λεπτομέρειες, αλλά έγινε καβγάς στα αποδυτήρια μεταξύ συναθλητών προ του αγώνα και θα το χειριστεί ο προπονητής. Θεώρησα ότι μπορεί πράγματι κάτι άσχημο να είδε ο προπονητής, το παιδί μου να ήταν αγενές κλπ και δεν παρενέβην, δεν ξέρω καλώς ή κακώς. 

Στο τέλος του αγώνα το παιδί μου είπε ότι καποια αγόρια ήρθαν στα χέρια, ψιλο-αστεία όμως άγαρμπα, όσο ετοιμάζοταν στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα ένα αγοράκι να βάλει τα κλάματα και να αναζητήσει τον προπονητή. Το παιδί κατονόμασε 2 άτομα, ένα εκ των οποίων ο γιος μου. Από τους 2, ο γιος μου μόνο παραδέχθηκε ότι έσπρωξε το άλλο παιδί, είπε ότι δεν τον χτύπησε όμως, ότι είδε ποιος σηκωσε χέρι, ότι και το θύμα τον χτύπησε, αλλά δεν θέλει να καρφώσει, ας ομολογήσει όποιος θέλει μόνος του. 

Το αποτέλεσμα ήταν η εν λόγω τιμωρία, που εν μέρει μου φαίνεται σωστή σαν αρχή (δεν δικαιολογείσαι να σπρώχνεις τον άλλο, και σου αξίζει κάποια τιμωρία). Από την άλλη, μου φαίνεται παράλογη και η διάρκεια και το μέγεθος της τιμωρίας, και το ότι τελικά τιμωρήθηκε μόνο αυτός που παραδέχτηκε το λάθος του. Χαζο-καβγάδες τέτοιους σε παρέες αγοριών έχω δει άπειρους, με ένα μπουλούκι παιδιών να σπρώχνεται άγαρμπα, ποτέ δεν είναι δυνατό να το κάνει ένας μόνος, και σίγουρα το παιδί μου το εμπιστεύομαι.

Από τη μία λοιπόν αναρωτιέμαι αν και πώς θα πρέπει να πιάσω τον προπονητή, στον ιδιοκτήτη ήδη έκανα παράπονα, τονίζω για το είδος της τιμωρίας, όχι για το ότι υπήρξε τιμωρία.

Από την άλλη, ο εν λόγω χώρος είναι πανάκριβος σε σχέση π.χ. με ένα δημοτικό γυμναστήριο, και τα παιδιά έχουν δικαίωμα άθλησης 3 ώρες τη βδομάδα. Η τιμωρία του να βγει από ένα φιλικό αγώνα το παιδί μου, ή ένα άλλο παιδί από την προπόνηση, σημαίνει ότι ο γονιός έχει πληρώσει για μία υπηρεσία την οποία δε λαμβάνει, που είναι επίσης κάτι που με προβληματίζει πάρα πολύ. 

Προσπαθώ να καταλάβω αν είμαι προκατειλημμένη και άθελά μου πάω να βρω ελαφρυντικά σε μία κακή συμπεριφορά του παιδιού, ή αν όντως θα έπρεπε να αντιδράσω, μιλώντας από βδομάδα στον προπονητή και πιθανότητα μεταφέροντας το παιδί σε αθλητικό σωματείο άμεσα.

Υπόψην είναι το πρώτο "παράπτωμα" του παιδιού και στα 8 χρόνια που αθλείται στο χώρο (σε άλλα αθλήματα) και στη φετινή χρονιά που είναι η πρώτη του επαφή με τον συγκεκριμένο προπονητή. 

Περισσότερο αναρωτιέμαι πώς θα το χειρίζονταν άλλοι γονείς, η προεφηβεία είναι μία ηλικία που μου φαίνεται βασικό να υπάρχουν όρια, αλλά από την άλλη νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά με την αντιμετώπιση.

[erin0000]

Μία διευκρίνηση μόνο. Στα φιλικά ματς παίζουν όλα τα παιδιά ή κάποια κάθονται στον πάγκο έτσι κι αλλιώς; Εάν υπάρχουν παιδιά που κάθονται στον πάγκο, λογικό το βρίσκω σαν τιμωρία.

Τώρα για το τι ακριβώς έγινε και κατά πόσο ήταν δίκαιη η τιμωρία, θα πρέπει να μιλήσεις με τον προπονητή να σου πει τη δική του οπτική. Αν θες τη γνώμη μου, μην θέσεις το θέμα των χρημάτων. Δεν έχει σημασία αν πληρώνεις πολλά ή λίγα ή καθόλου. 

Στο παιδί θα πεις ότι εφόσον μπλέχτηκε σε καυγά που ακόμη και αν ξεκίνησε για πλάκα, κατέληξε σε κλάμματα, λογικό είναι να τιμωρηθούν κάποιοι. Μερικές φορές μπορεί να τιμωρηθούν και κάποιοι άδικα, γιατί δεν είναι δυνατόν να ξέρει ο προπονητής ποιος το ξεκίνησε, ή ποιος έσπρωξε πιο πολύ ή ποιος έφταιγε περισσότερο. Οπότε στο μέλλον να μην μπλέκει σε τέτοιου είδους "παιχνίδια", ειδικά εάν είναι στα πλαίσια μαθήματος, αγώνα κτλ...

Το να αλλάξεις αθλητικό σωματείο στο παιδί άμεσα επειδή έγινε ένα μόνο περιστατικό σε 8 χρόνια, μου φαίνεται υπερβολικό... Δώσε λίγο χρόνο να δεις και τι θα σου πει ο προπονητής.

[ZWH]

Θεωρω οτι δεν πρεπει να κανεις τιποτα. Η συμπεριφορα του παιδιου δεν ηταν σωστη κ δεν εχει σημασια αν ηταν η πρωτη φορα. Σε ολες τις αθλητικες δραστηριοτητες πρεπει να υπαρχει πειθαρχια, ειδικα στα ομαδικα αθληματα. Σεβομαστε τον συναθλητη, δεν σπρωχνουμε, χτυπαμε, επειδη ειμαστε αγορια κ ετσι ειναι η κλασικη συμπεριφορα. Οχι, δεν ειναι κλασικη συμπεριφορα. Ο προπονητης προσπαθει να προλαβει κ αλλα πραγματα κ γι αυτο τιμωρησε απο την πρωτη φορα τα παιδια. Εχω εργαστει παλιοτερα σε αθλητικο σωματειο που ηταν σε α κατηγορια κ ειχε παιδικες ομαδες κ οι τιμωριες ηταν φυσικο επακολουθο. Κ τωρα κατα καποιον τροπο μεσα απο την εργασια μου ερχομαι σε επαφη με ομαδες της Α1. Φαντασου στα αποδυτηρια πριν τον αγωνα να πλακωνονται. Απο μικρα τα παιδια μαθαινουν.

[Έσπερος]

Εγώ θα ακουστω λίγο αιρετική. Οταν τυχαίων σε προπονήσεις παιδικών/νεανικών ομάδων και ακουω πώς φωνάζουν οι προπονητές στα παιδια, τρελαινομαι. Γιατι ξερω οτι στο σχολείο αν τολμήσουμε να υψώσουμε τον τόνο της φωνής μας οπως στις προπονήσεις, θα γινει χαμος απο αντιδρασεις κ θα ειναι κ δικαιολογημένο. Θελω να πω οτι σ´ αυτον τον χωρο βλεπω χειρισμούς προς τα παιδια που με ξενίζουν κ συχνα μια στρατιωτικού τυπου λογικη. 

 

Η τιμωρια εχει σχεση παντα με την πραξη δλδ πρεπει να ειναι συνέπεια της πράξης. Αν παρουσιαστεί ετσι, ειναι θεμιτή. Αν δλδ ο καβγάς προκαλέσει κατι στην ψυχολογια του συμπαίκτη ή ακομα χειροτερα τον τραυμάτισε κ αυτο θα κανει κακο στην ομαδα, οκ ειναι λογικο ως αντισυναδελφική ας πουμε συμπεριφορα να εχεις την επίπτωση του αποκλεισμού. Αλλα αυτο πρεπει να παρουσιαστεί ετσι κ να αιτιολογηθεί ωστε να γινει η συνδεση. Και ας πουν να ερθουν οι γονεις να σε παρουν, κατςε στην κερκίδα, κανε ο,τι θες αλλα εκτος αγωνα. Οχι σαν κατσε τιμωρια στη γωνία. Δεν ειναι και αγώνας ενηλικων ή επαγγελματιών να σε στειλουν στα αποδυτήρια. Αυτα ολα αν η βαρύτητα του περιστατικού ηταν τετοια. Αλλιως μου φαινεται μια πρόχειρη κ σπασμωδική αντιμετωπιση σαν να λες δεν ησουν καλο παιδι αρα δεν θα φας παγωτο. 

[ΑΡΓΚ]

1 ώρα πρίν, erin0000 είπε:

Μία διευκρίνηση μόνο. Στα φιλικά ματς παίζουν όλα τα παιδιά ή κάποια κάθονται στον πάγκο έτσι κι αλλιώς; Εάν υπάρχουν παιδιά που κάθονται στον πάγκο, λογικό το βρίσκω σαν τιμωρία.

Τώρα για το τι ακριβώς έγινε και κατά πόσο ήταν δίκαιη η τιμωρία, θα πρέπει να μιλήσεις με τον προπονητή να σου πει τη δική του οπτική. Αν θες τη γνώμη μου, μην θέσεις το θέμα των χρημάτων. Δεν έχει σημασία αν πληρώνεις πολλά ή λίγα ή καθόλου. 

Στο παιδί θα πεις ότι εφόσον μπλέχτηκε σε καυγά που ακόμη και αν ξεκίνησε για πλάκα, κατέληξε σε κλάμματα, λογικό είναι να τιμωρηθούν κάποιοι. Μερικές φορές μπορεί να τιμωρηθούν και κάποιοι άδικα, γιατί δεν είναι δυνατόν να ξέρει ο προπονητής ποιος το ξεκίνησε, ή ποιος έσπρωξε πιο πολύ ή ποιος έφταιγε περισσότερο. Οπότε στο μέλλον να μην μπλέκει σε τέτοιου είδους "παιχνίδια", ειδικά εάν είναι στα πλαίσια μαθήματος, αγώνα κτλ...

Το να αλλάξεις αθλητικό σωματείο στο παιδί άμεσα επειδή έγινε ένα μόνο περιστατικό σε 8 χρόνια, μου φαίνεται υπερβολικό... Δώσε λίγο χρόνο να δεις και τι θα σου πει ο προπονητής.

 

Στον πάγκο κάθεται κάποιος μόνο για τιμωρία, δεν έχει ξαναγίνει κιόλας, το ανακοινωσε σε αυτό τον αγώνα ο προπονητής.

Οτι ανεξάρτητα της μορφής της τιμωρίας έπρεπε να υπάρξουν συνέπειες είναι 100% βέβαιο, αυτό το τόνισα και στο παιδί, ότι δεν υπάρχει περίπτωση σε κάτι τέτοιο να κάνουν οι ενήλικες τα στραβά μάτια.

Το "κάποιοι" δε θα ήταν θέμα, περισσότερο νομίζω τον έθιξε τον μικρό ότι ήταν ο μόνος που τιμωρήθηκε, επειδή ήταν ο μόνος που παραδέχτηκε ότι συμπεριφέρθηκε άσχημα.

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 25 λεπτά , Έσπερος είπε:

Εγώ θα ακουστω λίγο αιρετική. Οταν τυχαίων σε προπονήσεις παιδικών/νεανικών ομάδων και ακουω πώς φωνάζουν οι προπονητές στα παιδια, τρελαινομαι. Γιατι ξερω οτι στο σχολείο αν τολμήσουμε να υψώσουμε τον τόνο της φωνής μας οπως στις προπονήσεις, θα γινει χαμος απο αντιδρασεις κ θα ειναι κ δικαιολογημένο. Θελω να πω οτι σ´ αυτον τον χωρο βλεπω χειρισμούς προς τα παιδια που με ξενίζουν κ συχνα μια στρατιωτικού τυπου λογικη. 

 

Η τιμωρια εχει σχεση παντα με την πραξη δλδ πρεπει να ειναι συνέπεια της πράξης. Αν παρουσιαστεί ετσι, ειναι θεμιτή. Αν δλδ ο καβγάς προκαλέσει κατι στην ψυχολογια του συμπαίκτη ή ακομα χειροτερα τον τραυμάτισε κ αυτο θα κανει κακο στην ομαδα, οκ ειναι λογικο ως αντισυναδελφική ας πουμε συμπεριφορα να εχεις την επίπτωση του αποκλεισμού. Αλλα αυτο πρεπει να παρουσιαστεί ετσι κ να αιτιολογηθεί ωστε να γινει η συνδεση. Και ας πουν να ερθουν οι γονεις να σε παρουν, κατςε στην κερκίδα, κανε ο,τι θες αλλα εκτος αγωνα. Οχι σαν κατσε τιμωρια στη γωνία. Δεν ειναι και αγώνας ενηλικων ή επαγγελματιών να σε στειλουν στα αποδυτήρια. Αυτα ολα αν η βαρύτητα του περιστατικού ηταν τετοια. Αλλιως μου φαινεται μια πρόχειρη κ σπασμωδική αντιμετωπιση σαν να λες δεν ησουν καλο παιδι αρα δεν θα φας παγωτο. 

 

Πίστεψέ με, αν μίλαγε με τέτοια ένταση και τόνο καθηγητής σε σχολείο, θα είχε γίνει πρωτοσέλιδο. Το θεωρώ και εγώ εντελώς παράλογο ότι αυτό που έχει πάψει να είναι αποδεκτό από το 80 στα σχολείο είναι νορμάλ στα ομαδικά αθλήματα, αν και αυτό είναι γενικότερο θέμα συζήτησης και δεν έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη ομάδα.

Το άλλο παιδί δεν τραυματίστηκε, ξεκίνησε στον αγώνα και η ειρωνεία είναι ότι τελικά κατέληξε και αυτός στον πάγκο γιατί δεν έπαιζε καλά.

Το "τιμωρία στη γωνία" και μάλιστα δημόσια είναι αυτό που με ξένισε, το "δε θα παίξεις και φώναξε να ενημερώσεις τους γονείς σου" δε θα το σκεφτόμουν καν δεύτερη φορά, ακούγεται λογικότατο.

[ΑΡΓΚ]

Πάντως σκέφτομαι απλά να καθίσω σήμερα στην προπόνηση σαν θεατής (είμαι από τους λίγους γονείς που συνήθως δεν μένουν), να δω αν υπάρχει συνέχεια, και αν έχει τελειώσει το περιστατικό εδώ, ή μιλήσει γενικότερα στην ομάδα, έχει καλώς. Αν δοθεί συνέχεια, εκεί θα ζητήσω να συζητήσουμε.

[Έσπερος]

Επειδή δεν απάντησα πώς θα αντιδρούσα, την πρωτη φορα δεν θα αντιδρούσα. Αν ομως ειχα κι αλλα δειγματα αντι παιδαγωγικής συμπεριφορας στο μελλον, θα εκανα πρωτα συζητησεις με το παιδι για το πώς νιωθει κ τι αντιδραση περιμενει κ θα προχωρούσα αναλογως.

[magdoulini]

On 2/12/2018 at 1:22 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Ο γιος μου είναι σε μία "ανεπίσημη" ομάδα.

 

Από την άλλη, ο εν λόγω χώρος είναι πανάκριβος σε σχέση π.χ. με ένα δημοτικό γυμναστήριο, και τα παιδιά έχουν δικαίωμα άθλησης 3 ώρες τη βδομάδα. Η τιμωρία του να βγει από ένα φιλικό αγώνα το παιδί μου, ή ένα άλλο παιδί από την προπόνηση, σημαίνει ότι ο γονιός έχει πληρώσει για μία υπηρεσία την οποία δε λαμβάνει, που είναι επίσης κάτι που με προβληματίζει πάρα πολύ. 

 

 

τι σε κανει να πιστευεις οτι σε ενα δημοτικο γυμναστηριο ο καθε προπονητης θα επιτρεψει και θα ανεχτει την οποια παραβατικη συμπεριφορα των αθλητων επειδη οι γονεις πληρωνουν απλα μια μικρη συνδρομη?? και αντιστοιχως, γιατι πρεπει ενας προπονητης σε ενα πανακριβο χωρο, να ανεχεται την οποια συμπεριφορα αθηλητων-μαθητων του, επειδη οι γονεις τους πληρωνουν μια μικρη περιουσια για την επιλογη τους??πραγματικα σαν αποψη, με ξεπερναει...και το χειροτερο ακομα, ειναι οτι αυτες τις αποψεις τις περναμε με τον εναν ή τον αλλο τροπο, και στα παιδια μας..εινα πραγματικα λυπηρο...

 

οσον αφορα  την τιμωρια που επιβληθηκε στο παιδι σου, πραγματικα δεν συμφωνω...κυριως αν ειναι ενα παιδι που δεν εχει δωσει αφορμες με την συμπεριφορα του...θα μπορουσε να το χειριστει αλλιως ο προπονητης του...θα τολμουσα να προτεινω πχ, να γινει κανονικα ο αγωνας και μετα να μαζεψει ολη την ομαδα και να κανει συζητηση,επιπληξη,προειδοποιηση,οπως θες πες το...γιατι απλα ειναι παιδια και πρεπει να γνωριζουν οτι οι πραξεις τους θα εχουν συνεπεια...και απλα να μην δωσει καμμια ευκαιρια την επομενη φορα σε κανεναν απο τους παικτες...αν ομως αυτο το εχει ηδη κανει γιατι εχει ξανασυμβει παρομοιο γεγονος, τοτε μαλλον ο τιμωρημενος (στο προκειμενο ο γιος σου) δεν θα επρεπε να κλαιει στις κερκιδες, αλλα να αναλογιστει την οποια συμπεριφορα του...

 

 

 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 25 λεπτά , magdoulini είπε:

τι σε κανει να πιστευεις οτι σε ενα δημοτικο γυμναστηριο ο καθε προπονητης θα επιτρεψει και θα ανεχτει την οποια παραβατικη συμπεριφορα των αθλητων επειδη οι γονεις πληρωνουν απλα μια μικρη συνδρομη?? και αντιστοιχως, γιατι πρεπει ενας προπονητης σε ενα πανακριβο χωρο, να ανεχεται την οποια συμπεριφορα αθηλητων-μαθητων του, επειδη οι γονεις τους πληρωνουν μια μικρη περιουσια για την επιλογη τους??πραγματικα σαν αποψη, με ξεπερναει...και το χειροτερο ακομα, ειναι οτι αυτες τις αποψεις τις περναμε με τον εναν ή τον αλλο τροπο, και στα παιδια μας..εινα πραγματικα λυπηρο...

 

οσον αφορα  την τιμωρια που επιβληθηκε στο παιδι σου, πραγματικα δεν συμφωνω...κυριως αν ειναι ενα παιδι που δεν εχει δωσει αφορμες με την συμπεριφορα του...θα μπορουσε να το χειριστει αλλιως ο προπονητης του...θα τολμουσα να προτεινω πχ, να γινει κανονικα ο αγωνας και μετα να μαζεψει ολη την ομαδα και να κανει συζητηση,επιπληξη,προειδοποιηση,οπως θες πες το...γιατι απλα ειναι παιδια και πρεπει να γνωριζουν οτι οι πραξεις τους θα εχουν συνεπεια...και απλα να μην δωσει καμμια ευκαιρια την επομενη φορα σε κανεναν απο τους παικτες...αν ομως αυτο το εχει ηδη κανει γιατι εχει ξανασυμβει παρομοιο γεγονος, τοτε μαλλον ο τιμωρημενος (στο προκειμενο ο γιος σου) δεν θα επρεπε να κλαιει στις κερκιδες, αλλα να αναλογιστει την οποια συμπεριφορα του...

 

 

 

 

Παρεξήγησες ή μάλλον εγώ δεν εξήγησα καλά: επειδή είναι ιδιωτικός χώρος και τα παιδιά πληρώνουν για να γυμναστούν, οι συνήθεις τιμωρίες που έχω δει στο παρελθόν είναι "αντί να αγωνιστείς, θα κάνεις αυτό το πρόγραμμα ασκήσεων" ή "αντί να συμμετάσχεις στο παιχνίδι στο τέλος της προπόνησης, θα συνεχίσεις να τρέχεις γύρους ή να βαράς σουτ κλπ". Με ξένισε το ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος χρησιμοποιεί σαν τιμωρία την πλήρη αποχή, από κάτι που έχει όμως πληρωθεί από τους γονείς σαν άσκηση. Ο προπονητής π.χ. της κόρης μου στον ίδιο χώρο έχει στάνταρ 2-3 ομολογουμένως κουραστικές και μονότονες ασκήσεις τις οποίες χρησιμοποιεί όταν δει κοροϊδίες κλπ μεταξύ των παιδιών, που μου φαίνεται πολύ πιο λογικό: το παιδί ασκείται μεν, αλλά σαφέστατα έχει τιμωρηθεί.

[Έσπερος]

Όταν πήγαινα χορευτικό μικρή (δωρεαν του δημου) η δασκάλα του χορού (δεν ξέρω αν ήταν γυμνάστρια αλλα συχνά ειναι) μας έβγαζε από τον κύκλο όταν δεν μπορούσαμε να μάθουμε έναν χορό. Παιδιά δημοτικου. Το πολύ 10 χρόνων ολοι μας. Κι ελεγε οτι ο ταδε κ ο ταδε στην εκδηλωση δεν θα χορέψουν αυτον τον χορο κ καθόμασταν κ κοιτούσαμε. Αυτο μου ηρθε στο μυαλο τωρα. Εγω απο τοτε κ με κακο προηγουμενο μια απιστευτη καταπιεση στη σχολη μπαλέτου οταν ημουν 4, σιχαθηκα κ τον αθλητισμό κ οποιαδηποτε μορφη άσκησης. 

[vtgian]

Σαν τιμωρία, είναι συνηθισμένη. Αν δημιουργείς αναταραχή πριν τον αγώνα, δεν συμμετέχεις. Και ακριβώς επειδή είναι αγώνας και όχι απασχόληση, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο (πχ παράλληλη προπόνηση) ή να αποχωρήσεις. Η παρακολούθηση ενός αγώνα είναι μάθημα από μόνο του άλλωστε. Αυτά ισχύουν γενικά. Επίσης στον αθλητισμό και ειδικά σε αγωνίσματα είναι συνηθισμένη η φωνή, η πειθαρχία, γενικά οι "αγριάδες". Κάποιοι το δικαιολογούν λόγω των υψηλών απαιτήσεων, προσωπικά έχοντας περάσει από αυτό το πλαίσιο ως παιδί, ξέρω ότι για κάποια παιδιά είναι κακοποιητικό.

Ειδικά όμως στην περίπτωσή σας και έτσι όπως το περιγράφεις, αν και καλώς τιμωρήθηκε, η τιμωρία φάνηκε να εφαρμόζεται λάθος. Την "πλήρωσε" μόνο αυτός που ανέλαβε τις ευθύνες του και όποιος έκανε τη πάπια τη γλύτωσε. Ο προπονητής στη συγκεκριμένη φάση έμαθε στο γιο σου ότι την επόμενη φορά καλό θα ήταν να κάνει και αυτός την πάπια, και εκεί βρίσκω κυρίως το λάθος του. Στη θέση του θα τιμωρούσα το γιο σου αλλά μετά τον αγώνα, στην επόμενη προπόνηση θα έβαζα και τιμωρία σε όλη την τάξη (εκτός του γιου σου), του στυλ κάποια έξτρα βαρετή άσκηση με το σκεπτικό ότι όποιος καλύπτει είναι συνένοχος.

Αν ήθελα να κάνω κάτι, θα έπιανα τον προπονητή λέγοντάς του αυτό ακριβώς. Καλά έκανες και τον τιμώρησες, έχε όμως υπόψη σου και πως το αντιλήφθηκαν αυτό τα παιδιά και θα ήθελα να ακούσω την άποψή του. Αν ήταν από τους ξεροκέφαλους, θα το σκεφτόμουν σοβαρά να αλλάξω. 

 

[Αννα 35]

Ο αθλητισμός, πέραν της σωματικής άσκησης προωθεί και το ευ αγωνίζεσθαι και την ευγενή άμιλλα. Όταν μάλιστα μιλάμε για ομαδικό άθλημα, βαραίνει και η συνεργασία, το αίσθημα της συντροφικότητας.

 

Προκειμένου μια ομάδα να λειτουργήσει ομαλά και ένας προπονητής να μπορέσει να φέρει εις πέρας την αποστολή του, η πειθαρχία είναι ένα από τα πρώτα ζητούμενα. Η ώρα της προπόνησης δεν είναι ώρα για "παιχνίδι", διαφορετικά τα παιδιά αντί να αθληθουν θα μπορούσαν κάλλιστα να περάσουν το απόγευμα τους σε κάποιο πάρκο. Αυτός είναι και ο λόγος που ανάλογα το άθλημα υπάρχει ηλικιακό όριο. Τα πολύ μικρά παιδιά αντικειμενικά δεν μπορούν να ακολουθήσουν ορισμένους κανόνες.

 

Η αποχή από τον αγώνα, κατά τη γνώμη μου, ήταν η πλέον ενδεδειγμένη συνέπεια στο συγκεκριμένο περιστατικό. Το ότι υπέστη τη συνέπεια μόνο ο γιος σου, ενώ κατονομάστηκε και δεύτερο παιδί, ομολογουμένως με ξενίζει. Αυτό θα μπορούσε να έχει χίλιες δυο ερμηνείες και αιτίες, όπως για παράδειγμα τη συμπεριφορά του γιού σου στην προπόνηση, την οποία δεν μπορείς να αξιολογήσεις, καθότι δεν παριστασαι. Ίσως έχουν υπάρξει και άλλα περιστατικά και τώρα ήταν η στιγμή που ξεχείλισε το ποτήρι.

 

Έσπερος, ουδεμία συσχέτιση δεν μπορεί να γίνει ανάμεσα στην αποβολή ενός παιδιού από μια παράσταση με το αιτιολογικό ότι δεν μπορεί να μάθει τα βήματα, παρά το ότι προσπαθεί (συνήθως δε συμμετέχουν όσοι απουσιάζουν συχνά ή επί μακρόν αδικαιολόγητα) και την αποβολή ενός παιδιού από τον φιλικό αγώνα, με το αιτιολογικό ότι ενεπλάκη σε χειροδικία (αυτό είναι το σπρώξιμο, μην εθελοτυφλουμε) πριν από αυτόν.

[Έσπερος]

@Αννα 35 δεν διαφωνώ με την αποβολή, το έγραψα και προηγουμένως. Δεν  μου άρεσε αυτός ο παραδειγματικός τρόπος τιμωρίας. Μπορεί να μας φαίνεται αστείο με την έννοια του υπερβολικού στα μάτια των ενηλίκων ένα παιδί να κλαίει γιατί έχασε έναν αγώνα, όμως ακόμα και στα στάδιο της προεφηβείας δεν παύουν να είναι παιδιά και κάποια πράγματα να τα βιώνουν έντονα. Γι'αυτό εκεί θα προτιμούσα έναν άλλο χειρισμό, να αποβληθεί από τον αγώνα εντάξει κατανοητό, ένταση στα αποδυτήρια δεν θέλει κανείς (αν και από την περιγραφή δεν μου ακούστηκε και κάτι τραγικό, αν ξεκίνησε ως άγαρμπο παιχνίδι και δεν ήταν αποτέλεσμα διαφωνίας όπου φυσικά διαφωνώ στο να λύνεις τις διαφορές σου με ξύλο). Αλλά αν βλέπεις το παιδί αναστατωμένο, φωνάζεις τους γονείς να το πάρουν. Αυτή είναι η γνώμη μου. Όχι επειδή πληρώνουν ή επειδή δεν είναι ομάδα πρωταθλητισμού (το δεύτερο το θεωρώ ωστόσο σημαντικό), αλλά επειδή εκείνη την ώρα δεν θα του προσφέρει τίποτα το να κλαίει σε κοινή θέα και να βλέπει τους άλλους να παίζουν. Τίποτα παιδαγωγικό εννοώ. Την αδικία και όλα τα υπόλοιπα δεν τα έθιξα γιατί θεώρησα αυτονόητο ότι δείχνουν πλήρως αντιπαιδαγωγικούς χειρισμούς. 

[Αννα 35]

Προφανώς και στοίχισε στο παιδί η συνέπεια, διαφορετικά δε θα είχε αποτέλεσμα. Όμως, η ομάδα παραμένει ομάδα. Ο αθλητής καλείται να στηρίξει τους συναθλητές του και την ομάδα του και από τον πάγκο.

Συμφωνώ, πως είναι παιδιά και ως παιδιά μαθαίνουν. Ένα καλό μάθημα στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι α) η πειθαρχία και οι κανόνες είναι μη διαπραγματευσιμα και

β) στην ομάδα δε συμμετέχουμε ως άτομα, αλλά ως σύνολο. Ακόμα και αν εμείς σε μια καθορισμένη στιγμή δε συμμετέχουμε άμεσα, συνεχίζουμε να αποτελούμε μέλος του όλου και αντίστοιχα θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε.

 

Αυτό που προσωπικά προσπαθώ να εκμαιεύσω από τα παιδιά μου, όποτε μια συνέπεια οδηγεί σε κλάμα είναι η αιτία του ξεσπάσματος. Κλαίει το παιδί γιατί αντιλήφθηκε το λάθος του; Κλαίει επειδή έχασε έστω και δικαίως κάποιο προνόμιο; Κλαίει επειδή νιώθει αδικημένο;

Στις περιπτώσεις που αντιλαμβάνονται το σφάλμα τους, δεν κλαίνε. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις κλαίνε. Εκεί χρειάζεται η γονεϊκή παρέμβαση. Να το βοηθήσουμε να κατανοήσει το λάθος του, να διερευνήσουμε ένα υπήρξαμε άδικοι και αν όχι, τότε να βοηθήσουμε και το παιδί να το αντιληφθεί.

Ουσιαστικά, το κλάμα από μόνο του δεν είναι κακό, αλλά όχημα για εμβάθυνση. Εάν το προσπεράσεις ως γονέας τότε ίσως κάνει κακό.

 

Κι ένα τελευταίο. Ο προπονητής δεν είναι παιδαγωγός με την έννοια που έχει επικρατήσει. Διαπαιδαγωγει μεν, αλλά το περιεχόμενο της διαπαιδαγώγησης στρέφεται γύρω από τα αθλητικά ιδεώδη συγκεκριμένα και ειδικά.

 

Επειδή παρασύρθηκα, να αναφερθώ και στο θέμα του "ακριβού". Με συγχωρείτε για την πολυλογια.

 

Συχνά βλέπω, ότι όταν πληρώνεται κάτι ακριβά, αντί να απαιτείται η ποιότητα της προσφερόμενης υπηρεσίας να είναι υψηλού επιπέδου, υπάρχει η απαίτηση να υπάρχει ευνοϊκότερη αντιμετώπιση και αυτό από μόνο του σαμποτάρει την ποιότητα του προϊόντος που επιλέγεται να πληρώνεται ακριβά.

Επεξεργάστηκαν 4 Δεκεμβρίου,2018 by Αννα 35

[Έσπερος]

Χωρίς να έχω σχέση με καποιο άθλημα, οπως ανέφερα, οποτε ισως μιλω απο τελειως λαθος βαση, απο τη στιγμη που ασχολεισαι με παιδια, εισαι και παιδαγωγός. Ειδικα σε ερασιτεχνικό επιπεδο. Τις αξίες, τα ιδεώδη και τα σχετικα μπορεις να τα περασεις διατηρώντας μια παιδαγωγικη προσέγγιση. Τα παιδια κ οι έφηβοι, οπως κ να το κανουμε δεν θα αντιδρούν σαν ενήλικες οποτε ειναι λογικο τα μεσα ""διδασκαλιας" να διαφέρουν. Αν στη συγκεκριμενη περιπτωση ο προπονητής δεν ειχε χρονο να ασχοληθει με το να συζητησει με το παιδι, λογικό αφού άρχιζε ο αγώνας, μπορούσε να καλέσει τους γονείς του. Η αποβολή απο το παθχνιδι ειναι αρκετη. Μια ηρεμη κουβεντα, πχ "πηρες το μηνυμα σου, αν θες να ηρεμήσεις βγες εξω να παρεις λιγο αερα/να πιεις ενα χυμό κ ελα μετά να παρακολουθήσεις τον αγωνα σαν μελος της ομαδας" ειναι πιθανο να ειχε διαφορετικα αποτελεσματα. Ειδικα απο τη στιγμη που δεν μιλαμε καν για ερασιτεχνικό σωματείο που συμμετέχει σε πρωτάθλημα. Εκει καταλαβαινω οτι υπαρχουν προσδοκιες πιο "επαγγελματικής" συμπεριφορας.

 

Γενικα θεωρω αυτονοητο οτι σε οποιαδηποτε δραστηριοτητα συμμετέχουν παιδια, αθλητική ή καλλιτεχνική, οι παιδαγωγικές αρχες πρέπει να τηρούνται. Και να γινεται διαχωρισμός στις απαιτηςεις μεταξυ των δραστηριοτήτων στις οποιες συμμετέχουν παιδια με προσδοκιες κάποιας διάκρισης κ αυτων στις οποιες συμμετέχουν παιδια για τη χαρα κ για να μαθουν κατι. 

[Αννα 35]

Έσπερος, αυτά που έχουμε ως δεδομένα είναι τη συμπεριφορά του παιδιού που οδήγησε στην αποβολή (δικαίως κατ'εμέ γιατί ο συγκεκριμένος αθλητής δε σεβάστηκε τους συναθλητές του εκείνη την ώρα), πρακτική πολύ διαδεδομένη στον αθλητισμό και την αντίδραση του παιδιού στην αποβολή. Όλα τα υπόλοιπα είναι υποθέσεις. Για αυτό καλό θα ήταν να μη "δαιμονοποιούμε" τον προπονητή. Η ίδια η ΑΡΓΚ επιφυλάσσεται να παρακολουθήσει μια προπόνηση για να κατανοήσει.

 

Και γενικά βλέπω πως εύκολα δικαιολογούνται τα παιδιά, όταν τα στενοχωρει κάποιος εξωγενής παράγοντας και ξεχνάμε πως ακόμα και αυτό μπορεί να έχει την αιτιολογία του ή και να αποτελέσει "μάθημα" για το παιδί για την κοινωνία. Ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι πως θα αντιπαρατεθουμε με τον εξωγενή παράγοντα, αλλά πως θα δουλέψουμε με το παιδί μας.

 

Επιμένω, πως ο προπονητής την ώρα που προπονεί τα παιδιά (3 ώρες συνήθως την εβδομάδα), ειδικά σε ομαδικά αθλήματα (όγκος παιδιών) δεν μπορεί και πρακτικά να επιτελέσει το ρόλο του παιδαγωγού. Αποστολή του είναι να τα γυμνάσει, να τους εκμαθει τους κανόνες του αθλήματος και την ορθή συμπεριφορά του αθλητή εντός αθλητικού χώρου και απέναντι στην ομάδα.

Ούτε είναι σωστό να μπαινοβγαίνει ο αθλητής στον αθλητικό χώρο κατά το δοκούν. Ούτε στις προπονήσεις, πόσο μάλλον κατά τη διάρκεια αγώνα.

Επεξεργάστηκαν 4 Δεκεμβρίου,2018 by Αννα 35

[Έσπερος]

πρίν από 24 λεπτά , Αννα 35 είπε:

Επιμένω, πως ο προπονητής την ώρα που προπονεί τα παιδιά (3 ώρες συνήθως την εβδομάδα), ειδικά σε ομαδικά αθλήματα (όγκος παιδιών) δεν μπορεί και πρακτικά να επιτελέσει το ρόλο του παιδαγωγού. Αποστολή του είναι να τα γυμνάσει, να τους εκμαθει τους κανόνες του αθλήματος και την ορθή συμπεριφορά του αθλητή εντός αθλητικού χώρου και απέναντι στην ομάδα.

Συγνώμη αλλά με αυτή τη λογική μπορεί και ο εκπαιδευτικός να πει ότι δουλειά του είναι να διδάξει το αντικείμενο του και να μάθει στα παιδιά πειθαρχία εντός του σχολικού πλαισίου κι επειδη τα παιδια ειναι πολλα κι ο όγκος της υλης μεγαλος, δεν προλαβαινει να τα προσεγγίσει παιδαγωγικα. Και το ίδιο να πει και ο δασκαλος του χορού και ο διευθυντης της παιδικής χορωδίας και ο σκηνοθετης του παιδικού θεατρικού κλπ. 

 

Η τιμωρια ειναι θεμιτή και δεν το συζητω. Το κλάμα δεν ξέρω αν ήταν από ντροπή ή αγανάκτηση ή κροκόδειλιο ή εκβιαστικό. Αυτο η μανα του παιδιου το ξερει. Και σκοπός προφανως δεν ειναι να προφυλάξουμε τα παιδια απο το κλαμα κ τη στενοχώρια. Απλως οπως περιγράφηκε το σκηνικό εγώ  σαν παιδαγωγός έχω την αίσθηση ότι υπήρξε κάποια υπερβολη στην πλαισίωση της τιμωρίας (επαναλαμβάνω οχι στην ιδια την τιμωρια). Και σαν παιδαγωγός κι εγω φυσικα εχω κανει τετοια λαθη ιδιως στην αρχη αρχη αλλα και αργοτερα, αρχικα λογω απειρίας, αργοτερα λογω κουρασης ή πίεσης χρονου ή λανθασμένης εκτίμησης της καταστασης. Αλλα ο καθε εξωτερικός παρατηρητή εχει το δικαιωμα να κρινει. Απλως, οπως προανέφερα, δεν θα αντιδρούσα  αν δεν εθχα και αλλες ενδείξεις γιατι ειναι ανθρώπινο να ξεπεραστούν τα όρια μια φορά. 

[Αννα 35]

Μη συγχέεις τον εκπαιδευτικό με τον προπονητή. Η ίδια η ετυμολογία των λέξεων μαρτυρά τη διαφορά του περιεχομένου της αποστολής τους.

[Έσπερος]

Let' s agree to disagree 

πρίν από 5 λεπτά , Αννα 35 είπε:

Μη συγχέεις τον εκπαιδευτικό με τον προπονητή. Η ίδια η ετυμολογία των λέξεων μαρτυρά τη διαφορά του περιεχομένου της αποστολής τους.

 

[Αννα 35]

Δεκτή η συμφωνία.

[ΑΡΓΚ]

Λοιπόν παρακολούθησα μία προπόνηση και αυτό που δεν μου άρεσε είναι ότι υπάρχει μία ένταση. Ενταση που ταιριάζει ίσως σε μία ομάδα που θα κατέβει στο πρωτάθλημα και περιμένει τη νίκη, όχι σε μία παρέα παιδιών που παίζει και που σαφέστατα δεν είναι ομάδα - δεν έχει σταθερή σύνθεση, δεν έχουν επιλεγεί οι παίκτες με κριτήρια επιδόσεων κλπ. Όχι κάτι δραματικό, απλά βγαίνει μία ένταση, που μάλλον δικαιολογείται και από το ότι ο προπονητής έχει υπάρξει επί μακρό διάστημα προπονητής σε επίσημο αθλητικό σύλλογο. 

Από εκεί και πέρα μιλήσαμε, παρόλο που δεν το επεδίωξα εγώ, και από όσο κατάλαβα ήταν η λογική του "κάτι έπρεπε να κάνω, και δεν είχα χρόνο να σκεφτώ", αυτό το "ήσουν άτακτος και δε θα σου πάρω παγωτό" που θα έλεγε ένας βιαστικός γονιός στο παιδί. Μάλλον απολογητικός ήταν, με την έννοια ότι του είπαν κάτι που δεν ταίριαζε στην εικόνα που έχει για το παιδί και αντέδρασε χωρίς να το πολυσκεφτεί. 

Το παιδί δεν ξέρω αν και τι έμαθε από την όλη ιστορία, γιατί ενώ την τιμωρία την περίμενε και δεν την αμφισβήτησε (γι αυτό και ομολόγησε, ήξερε ότι ήταν λάθος του το να σπρώξει) ένιωσε ότι υπήρξε ο στόχος να εκτεθεί δημόσια και να ντραπεί, που το θεώρησε άδικο. Το έχω δει σε άλλα περιστατικά αυτό σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, σε άλλους προπονητές, όπου επιδιώκεται η "διαπόμπευση" δημοσίως ενός παιδιού που κάνει λάθος. Αντιλαμβάνομαι ότι είναι μία μέθοδος προσφιλής σε αρκετούς προπονητές και είναι ο λόγος που δεν έχω αφήσει τα παιδιά μου να συμμετάσχουν σε ομαδικά αθλήματα σε μικρές ηλικίες, γιατί το θεωρώ αντιπαιδαγωγικό  όσο δεν παίρνει. Ισως αν ο γιος μου αποφασίσει να συνεχίσει στα πιο σοβαρά σιγά σιγά ,πρέπει να το συζητήσουμε, να δούμε αν το δέχεται, γιατί καταλαβαίνω ότι θα συμβεί και σε μεγαλύτερο βαθμό σε μία επίσημη ομάδα. Και να το συνηθίσω κι εγώ.

 

 

 

[Έσπερος]

Εντάξει γενικά θετικά ακούγονται αυτα, με την εννοια οτι κι ο ιδιος αναγνώρισε οτι η αντιδραση ηταν σπασμωδικη. Εκανε συζητηση με τα παιδια για το θεμα; Αυτο θα ηταν χρησιμο. 

 

Λογικο και για το παιδι να νιωσει διαπόμπευση, χωρις να ξερω αν αυτος ηταν ο στοχος. 

 

Οσο για την ενταση, μεγαλο παιδι ειναι για τετοιες επιλογες, αν αποφασισει ο ιδιος να ασχοληθει, ειναι διαφορετικο. Αλλο πραγμα να φωνάζεις σε παιδια -εφήβους που εχουν επιλέξει εναν πιο ανταγωνιστικό δρομο οικειοθελώς, και ξερουν οτι τα παραπτώματα στοιχίζουν στην πορεία της ομάδας. Εμένα με ενοχλεί οπως λες κι εσυ αλλα αν τα παιδια το θελουν εχοντας γνωση της καταστασης, και δεν τιθεται θεμα προσβολής της προσωπικότητας, μαλλον θα ειναι δικο μας προβλημα... 

[Βερενίκη]

Οι περισσότεροι προπονητές αθλημάτων δεν είναι 'εκπαιδευτικοί', δεν ξέρουν δηλαδή πώς πρέπει να φέρεσαι σε ένα παιδί, τι σημαίνει πειθαρχία, τι σημαίνει συνέπεια κλπ. Οπότε κατ' εμέ, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι α) δεν φωνάζουμε στα παιδιά, β) δεν τα υποτιμάμαι, γ) τι ποινές πρέπει να μπαίνουν κλπ. από την αρχή και να το ξέρει και ο γονιός. Είχαμε πέσει κι εμείς πολλές φορές σε προπονητές που δεν το είχαν. Πολλοί γονείς το ήθελαν γιατί το θεωρούσαν μέρος της πειθαρχίας που πρέπει να έχει ένα άθλημα. Εμένα τα παιδιά μου τα 'έπειθαν' οι προπονητές που ήταν επαγγελματίες, δεν ούρλιαζαν, τα ενθάρρυναν, δεν τα υποτιμούσαν, δεν τα έκαναν να αιστανθούν μειονεκτικά κλπ. Και σε αυτούς έμειναν με τα χρόνια. Εγώ να σου πω, πήγαινα και το έλεγα ξεκάθαρα. Ξέρεις, το παιδί πιέζεται, αν είναι να συνεχίσεις έτσι, θα τον πάρω. Και τις πιο πολλές φορές έβρισκα κατανόηση. Το αν είναι ιδιωτικό ή όχι δεν μου λέει τίποτα. Το ότι πληρώνω δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει πειθαρχία στα παιδιά. (το ξέρω ότι δεν το είπες με αυτό το νόημα)

[Lisbet]

Πρόσφατα έβγαλα κι εγώ το γιο μου από μια ομάδα με αντιπαιδαγωγικά, κατά τη γνώμη μου, πιεστικό προπονητή και τον πήγα σε άλλη. Ωστόσο, αυτή την ένταση την έχω δει οπουδήποτε υπάρχει μια πορεία προς επαγγελματική ενασχόληση (πολύ περισσότερο πρωταθλητισμό), ακόμα δηλαδή και σε εκμάθηση μουσικού οργάνου, την ώρα της πρόβας, εν όψει εκδήλωσης ή σε πρόβα τζενεράλε πριν από θεατρική παράσταση. Μάλλον είναι κάτι που τα παιδιά πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται, όταν υφίσταται σε κάποιο "λογικό" βαθμό, αλλιώς δεν θα συμμετέχουν καθόλου. Πιθανόν να υπάρχουν και πιο προικισμένοι προπονητές κλπ που να μπορούν να το διαχειριστούν διαφορετικά, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν τους έχω συναντήσει, ούτε σαν παιδί, ούτε σαν γονιός - ξαναλέω, εν όψει εκδήλωσης, αγώνα κλπ.

 

Εν προκειμένω, εγώ θα δεχόμουν την τιμωρία του προπονητή, εφόσον το παιδί μου όντως έκανε κάτι άξιο τιμωρίας και δε θα έμπαινα στη διαδικασία του πόσο μεγάλη ήταν η τιμωρία, αν δεν τιμωρήθηκε κι ο άλλος φταίχτης κλπ. Κατά τη γνώμη μου, σημασία έχει να περάσει στο παιδί η εικόνα έφταιξες-θα τιμωρηθείς.