ΜΕΛΕΤΗ - ΜΙΚΡΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ

[Deena]

Ανοίγω το θέμα, αναζητώντας εμπειρίες γονέων με παιδιά σχολικής ηλικίας (και όποιου άλλου έχει κάποια ιδέα φυσικά ).

 

Ο γιος μου έχει ξεκινήσει την Α' Δημοτικού, στο σχολείο κάνουν αρκετή μελέτη, δεν είναι όμως ότι δεν έχει τίποτα για το σπίτι. Ενδεικτικά, όλα τα μαθηματικά τα κάνει στο σχολείο, ό,τι έχουν στα αγγλικά επίσης, έχει όμως στο σπίτι να κάνει την ορθογραφία της γλώσσας, εξάσκηση στην γραφή κάποιων λέξεων, αυτοδιόρθωση σε κάποια λάθη που έχει κάνει στα τετράδια της τάξης και φυσικά την εξάσκηση στην ανάγνωση.

 

Γενικώς ανταποκρίνεται καλά, δεν αντιδρά και συγκεντρώνεται καλά....όσο μπορεί βέβαια γιατί στο σπίτι υπάρχει μικρότερη αδερφή (3,5 ετών), η οποία βρίσκει συναρπαστικό το διάβασμα του αδερφού της, τα καινούρια βιβλία, τα παράξενα τετράδια κλπ, με αποτέλεσμα να αρνείται να κάθεται σε οποιοδήποτε άλλο δωμάτιο από αυτό που βρίσκεται ο μεγάλος. Έχει και αυτή στο δωμάτιό της τραπεζάκι, μαρκαδόρους, αυτοκόλλητα κλπ αλλά δεν κάθεται με τίποτα, εκτός αν πάω κι εγώ μαζί, πράγμα που δεν μπορώ να κάνω γιατί για την συγκεκριμένη μελέτη που έχει ο μεγάλος με χρειάζεται, για να του εκφωνήσω την ορθογραφία, να τον ακούσω στην ανάγνωση κλπ. Μόνο μερικές φορές, στις σπάνιες περιπτώσεις που έχει κάποια αντιγραφή, τον αφήνω να την κάνει μόνος του και πάω με την μικρή εκτός δωματίου.

 

Το θέμα είναι ότι και καλά η μικρή προσπαθεί να κάνει ησυχία, αλλά δεν την αφήνει ο ενθουσιασμός της, Πηγαινοέρχεται μέσα στο δωμάτιο, ξεφυλλίζει τα βιβλία, βγάζει από την βιβλιοθήκη τα παραμύθια του μεγάλου, ανοίγει τα παζλ, μου φέρνει βιβλία να της διαβάσω ψιθυριστά κλπ., γενικώς υπάρχει μια βαβούρα, ο μεγάλος εκνευρίζεται γιατί και καλά δεν τον αφήνει να διαβάζει, εγώ προσπαθώ να μην την μαλώσω, γιατί είναι και λίγο ευαίσθητη και επιρρεπής στο κλάμα και θα έχουμε χειρότερη φασαρία....με τα πολλά εκεί που αντικειμενικά η μελέτη δεν θα ήθελε πάνω από 15', καταλήγουμε στο δωμάτιο πάνω από 40'.

 

Έχω τις επιλογές - εναλλακτικές να της βάζω τηλεόραση για αυτά τα 15' ή να την πηγαίνω στην γιαγιά δίπλα (όπου δυστυχώς πάλι τηλεόραση θα δει), αλλά δεν θέλω γιατί ήδη μένουν γύρω στα 45' με την γιαγιά μέχρι να έρθω από την δουλειά και επειδή δεν υπάρχει εκεί μέτρο στην τηλεόραση, στο σπίτι έχουμε βάλει κανόνα ότι τηλεόραση βλέπουμε μόνο το Σ/Κ.

 

Θα είχα και την δυνατότητα να βάζω τον μεγάλο αυτό το -προς το παρόν- υποτυπώδες διάβασμα που έχει να το κάνει στο σαλόνι, όπου έχουμε παιδικό τραπεζάκι και όλα τα παιχνίδια τους. Εκεί η μικρή ασχολείται με τα παιχνίδια της χωρίς να ενοχλεί καθόλου, αλλά αφενός θέλω να συνδυάσουν το διάβασμα μόνο με το γραφείο τους, αφετέρου η μιρκή μόνη της στο σαλόνι δεν μένει με τίποτα (τα υπνοδωμάτια είναι σε άλλο επίπεδο).

 

Τί κάνετε / (θα) κάνατε με τα μικρότερα αδέρφια την ώρα της μελέτης? Σκέφτομαι ότι σταδιακά θα αυξάνεται το διάβασμα (μετά τα Χριστούγεννα θα αρχίσει να έρχεται homework μαθηματικών και αγγλικών) και τότε τί θα κάνουμε?

[vicky86]

επειδη δ εχω εμπειρια,τουλ για την πρωτη χρονια θα ειχαμε την μελετη στο σαλονι.στη δευτερα οτι μπορει μονος στο δωματιο.μεχρι την τριτη μομος στο δωματιο του που χρειαζεται λιγοτερο την παρουσια σου.θα αρχισει τοτε κ η μικρη τα δικα της

[Silky]

Όσο και να θέλεις να ετχαριστησεις την μικρή και να την αφήνεις να πηγαινοέρχεται εκεί που διαβάζει ο μεγάλος νομίζω ότι μεγαλύτερη ανάγκη έχει ο μεγάλος στην παρούσα φάση. Αναφέρω μόνο ότι εκτός από το διάβασμα ως διάβασμα που έχει να κάνει καλό είναι να τσεκάρεις τι έχει κάνει στο σχολείο , ειδικά τα μαθηματικά. Σε πολλές περιπτώσεις το ένα «αντιγράφει» από το άλλο στο σχολείο η σε πιο μεγάλες τάξεις υπήρχαν παιδιά που τα έκαναν με κομπιουτεράκι με άποτελεσμα προς το τέλος της χρονιάς αρκετοί γονείς να συνειδητοποιούν ότι τα παιδιά τους δεν είναι προετοιμασμένα για την επόμενη τάξη. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Επισης το διάβασμα είναι μια καλή ώρα να μιλήσετε με το παιδί για το τι συμβαίνει στο σχολείο αν παρατηρήσεις κάτι, (του λείπουν γόβες, μολύβια, είναι μουτζουρωμένα τα βιβλία του κλπ). Γενικά μην το βλέπεις μόνο ως διάβασμα, ξεκίνησε σχολείο είναι μια ευάλωτη φάση, μπορεί 9 στις 10 φορές που θα διαβάζετε όλα να είναι τέλεια και να ξεμπερδευεται στο 15 λεπτό. Προσωπικα θα απασχολούσα την μικρή με κάτι άλλο να έχει την αποκλειστικότητα αυτού του χρόνου ο μεγαλος. Το να την πάει η γιαγιά μια γρήγορη βόλτα ; 

[Lenia16]

Εγώ δε θα έβαζα το παιδί να διαβασει στο σαλόνι, ο,τι είδους διάβασμα κ αν είναι πρέπει να γίνεται στο γραφείο του, σε συγκεκριμένο χώρο που θα έχει τα τετράδια κ τα βιβλία του για να συνηθίζει πως αυτός είναι ο χώρος μελέτης αφενός κ αφετέρου για να μην αποσπαται κ ζηλευει που η αδερφή του παίζει και αυτός πρέπει να διαβάσει κ το πάρει στραβά. Για τη μικρή τώρα, εγώ αντί να την πάω στη γιαγιά θα φώναζα τη γιαγιά στο σπίτι να την κρατήσει ένα τέταρτο στο σαλόνι χωρίς τηλεοραση αλλά με μαρκαδόρους ή αυτοκόλλητα ή ότι άλλο της αρέσει να ασχολείται. Θα της εξηγήσεις ότι τώρα που ο αδερφός της πάει σχολείο πρέπει να διαβάζει κ μόλις τελειώσει θα παίξουν πάλι μαζί. Όσο τον καθυστερεί τόσο θα αργεί το παιχνίδι σας. Δεν έχω εμπειρία αλλά εγώ έτσι θα έκανα. Θεωρώ ότι η πρώτη δημοτικού είναι πολύ σημαντική ως βάση για τις μετεπειτα σχολικές συνήθειες.

[Deena]

πρίν από 14 λεπτά , Silky είπε:

Όσο και να θέλεις να ετχαριστησεις την μικρή και να την αφήνεις να πηγαινοέρχεται εκεί που διαβάζει ο μεγάλος νομίζω ότι μεγαλύτερη ανάγκη έχει ο μεγάλος στην παρούσα φάση. Αναφέρω μόνο ότι εκτός από το διάβασμα ως διάβασμα που έχει να κάνει καλό είναι να τσεκάρεις τι έχει κάνει στο σχολείο , ειδικά τα μαθηματικά. Σε πολλές περιπτώσεις το ένα «αντιγράφει» από το άλλο στο σχολείο η σε πιο μεγάλες τάξεις υπήρχαν παιδιά που τα έκαναν με κομπιουτεράκι με άποτελεσμα προς το τέλος της χρονιάς αρκετοί γονείς να συνειδητοποιούν ότι τα παιδιά τους δεν είναι προετοιμασμένα για την επόμενη τάξη. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Επισης το διάβασμα είναι μια καλή ώρα να μιλήσετε με το παιδί για το τι συμβαίνει στο σχολείο αν παρατηρήσεις κάτι, (του λείπουν γόβες, μολύβια, είναι μουτζουρωμένα τα βιβλία του κλπ). Γενικά μην το βλέπεις μόνο ως διάβασμα, ξεκίνησε σχολείο είναι μια ευάλωτη φάση, μπορεί 9 στις 10 φορές που θα διαβάζετε όλα να είναι τέλεια και να ξεμπερδευεται στο 15 λεπτό. Προσωπικα θα απασχολούσα την μικρή με κάτι άλλο να έχει την αποκλειστικότητα αυτού του χρόνου ο μεγαλος. Το να την πάει η γιαγιά μια γρήγορη βόλτα ; 

Τα μαθηματικά δεν έρχονται καν στο σπίτι, είναι θέμα συστήματος και μεθόδου του σχολείου, γενικώς στο σπίτι έρχονται μόνο αυτά στα οποία το παιδί πρέπει να κάνει δουλειά. Τα υπόλοιπα που αναφέρεις τα συζητάμε άνετα και εκτός χρόνου μελέτης, γενικώς δεν ψάχνω τρόπο να είμαι περισσότερη ώρα με το παιδί στην μελέτη, για λιγότερη ώρα ψάχνομαι!!!

 

πρίν από 14 λεπτά , Lenia16 είπε:

Εγώ δε θα έβαζα το παιδί να διαβασει στο σαλόνι, ο,τι είδους διάβασμα κ αν είναι πρέπει να γίνεται στο γραφείο του, σε συγκεκριμένο χώρο που θα έχει τα τετράδια κ τα βιβλία του για να συνηθίζει πως αυτός είναι ο χώρος μελέτης αφενός κ αφετέρου για να μην αποσπαται κ ζηλευει που η αδερφή του παίζει και αυτός πρέπει να διαβάσει κ το πάρει στραβά. Για τη μικρή τώρα, εγώ αντί να την πάω στη γιαγιά θα φώναζα τη γιαγιά στο σπίτι να την κρατήσει ένα τέταρτο στο σαλόνι χωρίς τηλεοραση αλλά με μαρκαδόρους ή αυτοκόλλητα ή ότι άλλο της αρέσει να ασχολείται. Θα της εξηγήσεις ότι τώρα που ο αδερφός της πάει σχολείο πρέπει να διαβάζει κ μόλις τελειώσει θα παίξουν πάλι μαζί. Όσο τον καθυστερεί τόσο θα αργεί το παιχνίδι σας. Δεν έχω εμπειρία αλλά εγώ έτσι θα έκανα. Θεωρώ ότι η πρώτη δημοτικού είναι πολύ σημαντική ως βάση για τις μετεπειτα σχολικές συνήθειες.

 

Το διάβασμα στο σαλόνι το έχω στο μυαλό μου ως την τελευταία εναλλακτική, το έχουμε κάνει 2 φορές που είχε μόνο εξάσκηση σε 2 σελίδες ανάγνωσης (μιλάμε για 3 λέξεις στην κάθε σελίδα) και δεν μπήκα στην διαδικασία να ανεβούμε 3 άτομα στον πάνω όροφο για τον σκοπό αυτό! Εξάλλου, έχει έναν όμορφο χώρο διαβάσματος που αρέσει στον ίδιο πολύ, διάλεξε μόνος του το γραφείο του, την μολυβοθήκη του και το φωτιστικό του, δεν μου φαίνεται καλή ιδέα να τον απομακρύνω τώρα που το έχει πάρει τόσο καλά.

 

Η ιδέα με την γιαγιά στο σπίτι δεν είναι κακή, αν και το πιθανότερο είναι ότι η μικρή θα αρχίσει να της ζητά να την πάρει στο σπίτι της (για ευνόητους τηλεοπτικούς λόγους ), θα ακούει και ο μεγάλος και θα ξεσηκώνεται κ.λπ. Για βόλτα ούτε λόγος, το παιδί έχει έρθει πριν λίγη ώρα από το σχολείο, δεν έχει κουράγιο να πάει πουθενά.

 

Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνω στο μπίρι - μπίρι στην μικρή, χτες αφού τελείωσε ο μεγάλος την μελέτη της είπα ότι από εδώ και στο εξής πρέπει να επιλέγει πού θα κάθεται, είτε στο δωμάτιό της είτε στο χωλ έξω από το δωμάτιο του μεγάλου μαζί με βιβλία και παιχνίδια. Μου ζήτησε να της αγοράσω τετράδια να γράφει και αυτή γράμματα και αριθμούς στο γραφείο της (το κορίτσι μου!!!!), μπορεί να της πάρω κανένα από αυτά τα βιβλία δραστηριοτήτων του νηπιαγωγείου, θα γελάσουμε!!!

[Macgyver]

3,5 χρονών ε; αααχ να τη χαίρεσαι τη ζουζούνα, αλλά καταλαβαίνω ότι είναι αδύνατον να είναι απολύτως συνεργάσιμη και να μην 'ανακατευτεί" στο διάβασμα. 

Η λύση σου είναι:

γιαγιά + dvd player + εγκεκριμένη βιντεοταινία από εσένα 

γιαγιά + ετοιμο μείγμα για κέικ/μπισκότα/βάφλες + φούρνος ζεσταμένος να τα ψήσουν

γιαγιά + μεγάλο βιβλίο με παραμύθια + αυτοκολλητα + μαρκαδόροι + μπλοκ ζωγραφικής 

γιαγιά + μεγάλο βιβλίο με αριθμούς και γράμματα ( έχουν οι εκδόσεις Παπαδόπουλος και είναι πολύ ωραία ) + μαρκαδόροι ή κηρομπογιές ( θα νιώσει κι αυτή μεγάλη ) 

γιαγιά + ό,τι άλλο αρέσει στη μικρή 

Μπορείς να έχεις τη γιαγιά σπίτι για πιο ... εγγυημένα αποτελέσματα. 

Θα λες κάθε μέρα στη μικρή  ότι ο μεγάλος διαβάζει και πρέπει να κάνουμε ησυχία κλπ  Προφανώς δεν θα είναι απολύτως συνεργάσιμη. Στην αρχή ζήτα να κάτσει ήσυχη και υπολόγισε αρχικό χρόνο ησυχίας 10 λεπτά. Μετά θα την τρώει ο πωπός της να έρθει σε σας. Εκείνη την ώρα , την βουτάει η γιαγιά και βλέπουν τη βιντεοταινία ή φτιάχνουν κουλουράκια ή διαβάζουν παραμύθια και ζωγραφίζουν ή "μελετάνε" . 

Όπως βλέπεις η "γιαγιά" είναι βασικός παράγων. 

Αυξάνεις σταδιακά το χρόνο "απαίτησης ησυχίας" όπως θα έκανες αντίστοιχα σε μία εκπαίδευση ύπνου κλπ 

Καλή επιτυχία  

 

[Dust pink]

πρίν από 55 λεπτά , Deena είπε:

Τα μαθηματικά δεν έρχονται καν στο σπίτι, είναι θέμα συστήματος και μεθόδου του σχολείου, γενικώς στο σπίτι έρχονται μόνο αυτά στα οποία το παιδί πρέπει να κάνει δουλειά. Τα υπόλοιπα που αναφέρεις τα συζητάμε άνετα και εκτός χρόνου μελέτης, γενικώς δεν ψάχνω τρόπο να είμαι περισσότερη ώρα με το παιδί στην μελέτη, για λιγότερη ώρα ψάχνομαι!!!

 

 

Το διάβασμα στο σαλόνι το έχω στο μυαλό μου ως την τελευταία εναλλακτική, το έχουμε κάνει 2 φορές που είχε μόνο εξάσκηση σε 2 σελίδες ανάγνωσης (μιλάμε για 3 λέξεις στην κάθε σελίδα) και δεν μπήκα στην διαδικασία να ανεβούμε 3 άτομα στον πάνω όροφο για τον σκοπό αυτό! Εξάλλου, έχει έναν όμορφο χώρο διαβάσματος που αρέσει στον ίδιο πολύ, διάλεξε μόνος του το γραφείο του, την μολυβοθήκη του και το φωτιστικό του, δεν μου φαίνεται καλή ιδέα να τον απομακρύνω τώρα που το έχει πάρει τόσο καλά.

 

Η ιδέα με την γιαγιά στο σπίτι δεν είναι κακή, αν και το πιθανότερο είναι ότι η μικρή θα αρχίσει να της ζητά να την πάρει στο σπίτι της (για ευνόητους τηλεοπτικούς λόγους ), θα ακούει και ο μεγάλος και θα ξεσηκώνεται κ.λπ. Για βόλτα ούτε λόγος, το παιδί έχει έρθει πριν λίγη ώρα από το σχολείο, δεν έχει κουράγιο να πάει πουθενά.

 

Πιστεύω ότι πρέπει να επιμείνω στο μπίρι - μπίρι στην μικρή, χτες αφού τελείωσε ο μεγάλος την μελέτη της είπα ότι από εδώ και στο εξής πρέπει να επιλέγει πού θα κάθεται, είτε στο δωμάτιό της είτε στο χωλ έξω από το δωμάτιο του μεγάλου μαζί με βιβλία και παιχνίδια. Μου ζήτησε να της αγοράσω τετράδια να γράφει και αυτή γράμματα και αριθμούς στο γραφείο της (το κορίτσι μου!!!!), μπορεί να της πάρω κανένα από αυτά τα βιβλία δραστηριοτήτων του νηπιαγωγείου, θα γελάσουμε!!!

Να της πάρεις!!! προσχολικα βιβλία μπόλικα , αριθμητηριο κτλ την στιγμή που δείχνει ενδιαφέρον έστω και μιμητικό!!! Να την χαίρεσαι! Μαζί με τον μεγάλο θα έρθει και εκείνη σε μια πρώτη επαφή με τον τρόπο διαβάσματος και δεν θα νιώσει ότι γίνεται διαχωρισμός! Με τον τρόπο, όχι με το αποτέλεσμα.  

Δεν έχω παιδιά στην ηλικία σας αλλά τι θα έκανα εγώ σε παρόμοια περίπτωση. Θα μοίραζα τις ώρες (αν είχα τον χρόνο) . Συμφωνία με την μικρη ότι θα κάνει ησυχία μέσα στο δωμάτιο κοιτώντας παράλληλα τα προσχολικα της βιβλία οση ώρα διαβάζεις τον μεγάλο. Μόλις τελειώσετε με τον πρώτο,ενασχόληση λίγη ώρα με το δικό της "διάβασμα". 

Γιατί να το κάψεις το παιδάκι με τηλεόραση όταν σου δείχνει πως δέχεται την επαφή με τα βιβλία ... ;;;έστω και αν το κάνει για να σου τραβήξει την προσοχή.  Αναζήτησε προσχολική υλικό σε βιβλιοπωλείο , αριθμητηριο, τετράδια , βιβλία με εικόνες , κάνε και μια ανασκαφή" των παλιών του γιου σου ώστε να της δώσεις ερεθίσματα που αναζητά! Αν μπορεί να συνεργαστεί με την γιαγιά έχοντας το υλικό της χωρίς να θέλει να γίνει το επίκεντρο καλώς .Πάντως είναι μια καλή αφορμή για μια χειροπιαστή επαφή με τα βιβλία (που τόσο έχει χαθεί στις μέρες μας) από αυτή της τηλεόρασης ,του ταμπλετ η παρεμφερών μέσων!

[Βερενίκη]

Αφού ο μικρός δεν έχει τίποτα πολύπλοκο να διαβάσει, εγώ θα τα έβαζα και τα δύο στο σαλόνι, και φυσικά θα έβαζα και στη μικρή δουλίτσα, να ζωγραφίζει, να κόβει, να κολλάει. Δεν είναι σωστό το παιδί να αισθάνεται παραγκωνισμένο από αυτό το 'σχολείο' που ακούει και δεν καταλαβαίνει τι είναι. ΄΄οταν το διάβασμα του μεγάλο γίνει πιο σοβαρό, θα μπορείς να τον αφήνεις μόνο και με λίγη επίβλεψη στον μεγάλο, να ασχολείσαι με τη μικρή κυρίως. Τώρα που σε έχει ανάγκη το πρωτάκι σου, προσπάθησε να τα 'βολέψεις' και τα δύο.  Άντε καλή χρονιά να έχουμε....Άλλωστε όλο αυτό κρατάει λίγο, πόσο έχει; Μισή ωρίτσα;

[vtgian]

Εμείς τη περάσαμε πέρυσι αυτή τη φάση, η μεγάλη να διαβάζει για πανελλήνιες (=ευλαβική ησυχία στο σπίτι), η μικρή 3 ετών με όρεξη να διαολίσει.

Τα θετικά είναι ότι βλέποντας τη μεγάλη, η μικρή ζητούσε και αυτή τα δικά της βιβλία και τη δική της ώρα ανάγνωσης, οπότε εκεί που είχαμε ψιλοξεχάσει τα βιβλία μας τα πιάσαμε ξανά. Είναι δύσκολο ομολογουμένως αν είσαι μόνη. Εμείς συνήθως τα μοιράζαμε, ο άντρας μου με την μεγάλη (γιατί χρειαζόταν σε κάποια μαθήματα βοήθεια), εγώ με τη μικρή. Η αλήθεια είναι ότι ποιοτικό διάβασμα έκανε η μεγάλη μόνο όταν εξαφανιζόμασταν από το σπίτι, γιατί ακόμα και με τόση διαφορά ηλικίας ξεμυαλιζόταν με τη μικρή.

Στη μικρή τονίζαμε επανελλειμένα το πόσο σοβαρό είναι το διάβασμα της αδελφής της, γιατί διαβάζει και γιατί δεν την ενοχλούμε. Δε θα πω ότι ήταν πάντα εύκολο, αν και σε γενικές γραμμές το σεβόταν (όσο μπορεί ένα τρίχρονο).

Αν υπάρχει η λύση της γιαγιάς για απασχόληση εντός/εκτός σπιτιού (πχ παιδική χαρά, όχι τηλεόραση) είναι ίσως πιο εύκολο.

[Silky]

Από εμπειρία σου λέω περυσι έκανα μάθηματικα το καλοκαιρι σε 3 παιδακια από σχολείο που είχε το ίδιο σύστημα και μέθοδο. Οι γονεισ πήραν χαμπάρι ότι το παιδί έχει μείνει πίσω το Πάσχα. Φέτος υπήρχε το ίδιο πρόβλημα. Τα μαθηματικά του δημοτικού είναι πιο δύσκολα από όσο τα θυμόμασταν.

 

Η ώρα της μελέτης θα πρέπει να είναι μια οργανωμένη ώρα. Το παιδί ζορίζεται που ζορίζεται να διαβάσει ως πρώτη χρόνια, δεν υπάρχει λόγος να εκνευρίζεται παραπάνω. 

 

 

[Dust pink]

πρίν από 29 λεπτά , vtgian είπε:

Εμείς τη περάσαμε πέρυσι αυτή τη φάση, η μεγάλη να διαβάζει για πανελλήνιες (=ευλαβική ησυχία στο σπίτι), η μικρή 3 ετών με όρεξη να διαολίσει.

Τα θετικά είναι ότι βλέποντας τη μεγάλη, η μικρή ζητούσε και αυτή τα δικά της βιβλία και τη δική της ώρα ανάγνωσης, οπότε εκεί που είχαμε ψιλοξεχάσει τα βιβλία μας τα πιάσαμε ξανά. Είναι δύσκολο ομολογουμένως αν είσαι μόνη. Εμείς συνήθως τα μοιράζαμε, ο άντρας μου με την μεγάλη (γιατί χρειαζόταν σε κάποια μαθήματα βοήθεια), εγώ με τη μικρή. Η αλήθεια είναι ότι ποιοτικό διάβασμα έκανε η μεγάλη μόνο όταν εξαφανιζόμασταν από το σπίτι, γιατί ακόμα και με τόση διαφορά ηλικίας ξεμυαλιζόταν με τη μικρή.

Στη μικρή τονίζαμε επανελλειμένα το πόσο σοβαρό είναι το διάβασμα της αδελφής της, γιατί διαβάζει και γιατί δεν την ενοχλούμε. Δε θα πω ότι ήταν πάντα εύκολο, αν και σε γενικές γραμμές το σεβόταν (όσο μπορεί ένα τρίχρονο).

Αν υπάρχει η λύση της γιαγιάς για απασχόληση εντός/εκτός σπιτιού (πχ παιδική χαρά, όχι τηλεόραση) είναι ίσως πιο εύκολο.

Αυτό είναι δοκιμασία για γερά νεύρα!!! Από την μια το τρίχρονο και οι ανάγκες του από την άλλη το 17 χρόνο που δοκιμάζεται για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο... Και το οικογενειακό άγχος γι' αυτό. Μπράβο για τις αντοχές σου!!!

[anath]

Έχω κι εγώ ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, με μικρές "τροποποιήσεις".

Ο μεγάλος μου που είναι Α' Δημοτικού δεν μπορώ να πω ότι έχει τόσο homework όσο της @Deena. Συνήθως αρκούμαστε σε μία άσκηση γραφής και μία μαθηματικών (γραφής αριθμών στην ουσία). Άντε και μία άσκηση μαθηματικών από το βιβλίο και ανάγνωση μίας σελίδας τώρα που ξεκίνησαν βιβλίο γλώσσας. (αλήθεια στα αγγλικά τι εργασίες έχουν;)

Ο μικρός μας, 3 ετών, επιστρέφει την ίδια ώρα από τον παιδικό και είτε έχει κοιμηθεί και είναι όλο ενέργεια είτε δεν έχει κοιμηθεί και γκρινιάζει πολύ!

Άρα είναι απαραίτητα μέσα στο δωμάτιο (έχουν κοινό δωμάτιο και εξ αρχής είπαμε ότι αυτός θα είναι ο χώρος μελέτης) και κάνει φασαρία! Είτε κλαίει είτε παίζει φωνάζοντας. Νομίζω ότι και οι δύο αντιδράσεις είναι για αναζήτηση προσοχής και ίσως το ίδιο είναι και η αντίδραση της κόρης σου @Deena.

Η μόνη περίπτωση να ηρεμήσει είναι να καθίσει στο γραφείο του να ζωγραφίσει/ να παίξει πλαστελίνη ή να κάνει ότι διαβάζει.

Το θέμα μου είναι επίσης ότι εκείνη την ώρα είναι και ο μεγάλος επιρρεπής σε σκανταλιές, δηλαδή παρόλο που είναι πρόθυμος να κάνει την εργασία του, αποπροσανατολίζεται εύκολα.

Η δασκάλα του βέβαια στην ενημέρωση μας είπε ότι προτείνει μετά τον πρώτο μήνα να τα αφήνουμε διακριτικά μόνα τους να διεκπεραιώνουν τις εργασίες τους.

Ευτυχώς, όπως και να έχει, σε 10 λεπτά έχουμε τελειώσει και προς το παρόν δεν δείχνει να δυσκολεύεται σε κάτι.

Συμπέρασμα: δεν έχω να προτείνω κάτι, ακόμα το ψάχνω! Όσο για τα επόμενα χρόνια, ευελπιστώ ότι θα μεγαλώσει και θα κατανοήσει την κατάσταση ο μικρός!

[ZWH]

Το παιδακι που παει σχολειο πρεπει να εχει τον χρονο του, ηρεμια και συγκεντρωση. Τι παει να πει ζηλευει το μικρουλι κ δεν αφηνει το μεγαλυτερο να διαβασει. Απασχοληστε το μικρο μεχρι να τελειωσει το μεγαλο.

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, Deena είπε:

Ανοίγω το θέμα, αναζητώντας εμπειρίες γονέων με παιδιά σχολικής ηλικίας (και όποιου άλλου έχει κάποια ιδέα φυσικά ).

 

Ο γιος μου έχει ξεκινήσει την Α' Δημοτικού, στο σχολείο κάνουν αρκετή μελέτη, δεν είναι όμως ότι δεν έχει τίποτα για το σπίτι. Ενδεικτικά, όλα τα μαθηματικά τα κάνει στο σχολείο, ό,τι έχουν στα αγγλικά επίσης, έχει όμως στο σπίτι να κάνει την ορθογραφία της γλώσσας, εξάσκηση στην γραφή κάποιων λέξεων, αυτοδιόρθωση σε κάποια λάθη που έχει κάνει στα τετράδια της τάξης και φυσικά την εξάσκηση στην ανάγνωση.

 

Γενικώς ανταποκρίνεται καλά, δεν αντιδρά και συγκεντρώνεται καλά....όσο μπορεί βέβαια γιατί στο σπίτι υπάρχει μικρότερη αδερφή (3,5 ετών), η οποία βρίσκει συναρπαστικό το διάβασμα του αδερφού της, τα καινούρια βιβλία, τα παράξενα τετράδια κλπ, με αποτέλεσμα να αρνείται να κάθεται σε οποιοδήποτε άλλο δωμάτιο από αυτό που βρίσκεται ο μεγάλος. Έχει και αυτή στο δωμάτιό της τραπεζάκι, μαρκαδόρους, αυτοκόλλητα κλπ αλλά δεν κάθεται με τίποτα, εκτός αν πάω κι εγώ μαζί, πράγμα που δεν μπορώ να κάνω γιατί για την συγκεκριμένη μελέτη που έχει ο μεγάλος με χρειάζεται, για να του εκφωνήσω την ορθογραφία, να τον ακούσω στην ανάγνωση κλπ. Μόνο μερικές φορές, στις σπάνιες περιπτώσεις που έχει κάποια αντιγραφή, τον αφήνω να την κάνει μόνος του και πάω με την μικρή εκτός δωματίου.

 

Το θέμα είναι ότι και καλά η μικρή προσπαθεί να κάνει ησυχία, αλλά δεν την αφήνει ο ενθουσιασμός της, Πηγαινοέρχεται μέσα στο δωμάτιο, ξεφυλλίζει τα βιβλία, βγάζει από την βιβλιοθήκη τα παραμύθια του μεγάλου, ανοίγει τα παζλ, μου φέρνει βιβλία να της διαβάσω ψιθυριστά κλπ., γενικώς υπάρχει μια βαβούρα, ο μεγάλος εκνευρίζεται γιατί και καλά δεν τον αφήνει να διαβάζει, εγώ προσπαθώ να μην την μαλώσω, γιατί είναι και λίγο ευαίσθητη και επιρρεπής στο κλάμα και θα έχουμε χειρότερη φασαρία....με τα πολλά εκεί που αντικειμενικά η μελέτη δεν θα ήθελε πάνω από 15', καταλήγουμε στο δωμάτιο πάνω από 40'.

 

Έχω τις επιλογές - εναλλακτικές να της βάζω τηλεόραση για αυτά τα 15' ή να την πηγαίνω στην γιαγιά δίπλα (όπου δυστυχώς πάλι τηλεόραση θα δει), αλλά δεν θέλω γιατί ήδη μένουν γύρω στα 45' με την γιαγιά μέχρι να έρθω από την δουλειά και επειδή δεν υπάρχει εκεί μέτρο στην τηλεόραση, στο σπίτι έχουμε βάλει κανόνα ότι τηλεόραση βλέπουμε μόνο το Σ/Κ.

 

Θα είχα και την δυνατότητα να βάζω τον μεγάλο αυτό το -προς το παρόν- υποτυπώδες διάβασμα που έχει να το κάνει στο σαλόνι, όπου έχουμε παιδικό τραπεζάκι και όλα τα παιχνίδια τους. Εκεί η μικρή ασχολείται με τα παιχνίδια της χωρίς να ενοχλεί καθόλου, αλλά αφενός θέλω να συνδυάσουν το διάβασμα μόνο με το γραφείο τους, αφετέρου η μιρκή μόνη της στο σαλόνι δεν μένει με τίποτα (τα υπνοδωμάτια είναι σε άλλο επίπεδο).

 

Τί κάνετε / (θα) κάνατε με τα μικρότερα αδέρφια την ώρα της μελέτης? Σκέφτομαι ότι σταδιακά θα αυξάνεται το διάβασμα (μετά τα Χριστούγεννα θα αρχίσει να έρχεται homework μαθηματικών και αγγλικών) και τότε τί θα κάνουμε?

 

Καταρχήν, λίγο εκτός θέματος, αλλά αν αρχίσεις και κάνεις χατίρια στη μικρή για να μην κλάψει, απλά θα έχεις ένα πολύ κακομαθημένο παιδί που έχει μάθει ότι όταν τσιρίζει γίνεται το δικό του.

Στο θέμα μας τώρα, δεν μπορεί το ένα παιδί να διαβάζει ενώ το άλλο κάνει το χαμό γύρω του, αλλά και ασφαλώς οι οικογένειες με 2 ή παραπάνω παιδιά δεν τα μοιράζουν σε συγγενείς και φίλους για να ησυχάσουν και να διαβάσουν ! 

Αφού έχεις τη λύση του να διαβάζει το πρωτάκι σου στο σαλόνι και δίπλα να παίζει το μικρό ήσυχα, ποιο το πρόβλημα; Αυτό με το διάβασμα στο γραφείο σε μικρές ηλικίες δεν το κατάλαβα ποτέ, και έχω πλέον μέχρι και παιδί στο Γυμνάσιο. Αν ειναι σε ηλικία που θέλουν επίβλεψη, ή έστω "ψυχολογική συμπαράσταση"μια χαρά διαβάζουν και στο τραπέζι της κουζίνας, και στο τραπέζι του σαλονιού και όπου αλλού βολεύει την οικογένεια. Απλά να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι η επίβλεψη, είναι απλά αυτό : επίβλεψη. Μια χαρά μπορεί π.χ. να είσαι εσύ στο δίπλα δωμάτιο με τη μικρή και να παίζετε και να ελέγχεις ανά δεκάλεπτο τι κάνει ο μεγάλος ή να σε φωνάξει αν θέλει βοήθεια ή όταν τελειώσει αν θες να ελέγξεις ότι δεν ξέχασε κάτι. Ούτε χρειάζεται ούτε το ωφελεί το να κάθεσαι κυριολεκτικά δίπλα του.

Μεγαλώνοντας λίγο, που μπορεί απλά να σου φέρει το παιδί πια να ελέγξεις π.χ. τι έκανε στο τέλος, ή και να μην ασχοληθείς καθόλου, τότε όντως βολεύει πολύ περισσότερο ένα κανονικό γραφείο, και πάλι εξαρτάται από το παιδί και την ηλικία, άφησε να δεις πώς θα εξελιχθεί. Ένα παιδί που θέλει ησυχία θα πάει μόνο στο δωμάτιο του και θα κλείσει και την πόρτα , ένα παιδί που δεν μπορεί χωρίς κίνηση μπορεί μια χαρά να διαβάσει και καθιστό σε ένα μαξιλάρι στο πάτωμα ή σε μπάλα γυμναστικής μεγαλώνοντας, ένας έφηβος πιθανότατα θα πάρει το βιβλίο και θα καθίσει στο κρεβάτι του κλπ. Αν το αποτέλεσμα είναι καλό και το παιδί δεν χάνει άσκοπα χρόνο ούτε τα παρατάει για να κάνει κάτι άλλο, όλα καλά.

Επίσης αν και ο χαμός σαφώς δεν είναι αποδεκτός, μην φτάσετε στο άκρο να πρέπει να επικρατεί απόλυτη ησυχία για να διαβάσει το παιδί, λες και είναι κάτι φοβερό, που όλοι κρατάνε την αναπνοή τους και η μαμά ασχολείται αποκλειστικά μαζί του. Η μελέτη είναι μέρος της καθημερινότητας, μεγαλώνοντας το κάθε θα αφιερώνει μπορεί και όλο του το απόγευμα, και ασφαλώς το αδερφάκι και θα παίζει, και φίλους του στο σπίτι μπορεί να έχει και ένα ραδιόφωνο μπορεί να παίζει κλπ κλπ. 

[Deena]

Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις.

 

Σήμερα είμαι κάπως πιο αισιόδοξη....ήταν ανάγκη να κάνει σήμερα την μελέτη του Σ/Κ ο γιος μου, γιατί θα λείψουμε οικογενειακώς αύριο και μεθαύριο, οπότε είχαμε συμφωνήσει ότι θα διαβάσει σήμερα. Τύπωσα για την μικρή κάτι φύλλα εργασίας προνηπίου που πέτυχα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ (δεν είχα χρόνο να πάω βιβλιοπωλείο) και πριν καθίσει ο μεγάλος για μελέτη πήγαμε πρώτα στο δωμάτιό της, της τα έδωσα στο τραπεζάκι της και της είπα ότι θα πάω να εξηγήσω στον αδερφό της τί έχει να διαβάσει και θα γυρίσω να κάτσω μαζί της. Ευτυχώς σήμερα είχε αρχικά κάποιες λέξεις αντιγραφή ο μεγάλος και δεν με χρειαζόταν δίπλα του από την αρχή, οπότε όντως αφού άρχισε να γράφει πήγα στην μικρή. Όταν ο μεγάλος μου φώναξε ότι τελείωσε, της είπα να με περιμένει να κάνω με τον μεγάλο την ορθογραφία και να ξαναέρθω.

 

Κάπου λίγο μετά αφού ξεκίνησα την εκφώνηση της ορθογραφίας τσουπ - τσουπ έρχεται μέσα στο δωμάτιο να μου πει ότι είναι πολύ δύσκολη η άσκηση η δικιά της  και ότι θέλει να την βοηθήσω!!! Της εξηγώ ότι είναι ώρα να γράψει ο αδερφός της την ορθογραφία του και πρέπει να κάνει ησυχία για να με ακούει καλά που του λέω τις λέξεις και ότι έτσι θα μάθει γρήγορα να γράφει και να διαβάζει και θα βοηθάει και την ίδια όταν πάει δημοτικό κλπ, κλπ και της προτείνω, αν δεν θέλει να πάει στο δωμάτιό της, να πάρει ένα βιβλίο παραμυθιών, να κάτσει στο κρεβάτι του αδερφού της και να βλέπει τις εικόνες, διαλέγοντας και ποιο θέλει να διαβάσουμε μετά. Τα κατάφερε και έμεινε αρκετά ήσυχη, ερχόταν πότε πότε και μου έδειχνε κάποιες ιστορίες μιλώντας μου ψιθυριστά, της έλεγα μεν να μην με διακόπτει την ώρα που εκφωνώ την ορθογραφία και ότι θα τα πούμε μετά κλπ, αλλά σε γενικές γραμμές έφυγε γρήγορα η ορθογραφία, κυρίως χωρίς να δυσανασχετήσει ο μεγάλος.

 

Την λύση της γιαγιάς θέλω να την κρατήσω για τις δύσκολες ημέρες, δεν θέλω για διάφορους λόγους να έχω την γιαγιά ως σταθερά στο σπίτι κάθε απόγευμα, έστω και για λίγη ώρα, που στην τελική σε λίγο καιρό μπορεί να γίνει και περισσότερη. Ήδη τώρα που μένουν με την γιαγιά 45' περίπου μετά το σχολείο, όταν είναι να τα πάρω έχουμε γρίνιες του τύπου "Θέλω να κάτσω λίγο ακόμα", "Να μείνουμε μέχρι να τελειώσει το επεισόδιο", "Θέλω η γιαγιά να μου φτιάξει χυμό" και άλλες συναφείς δικαιολογίες για να μείνουν περισσότερο. Έχουμε καθιερώσει τόσα χρόνια τα απογεύματα να είμαστε μόνοι μας και τα έχουμε καταφέρει υπό πολύ πιο δύσκολες συνθήκες (ο μεν δίχρονος, η δε νεογέννητη), κάπως θα βρούμε την φόρμουλα και τώρα. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση δεν μπορώ να στηριχθώ στην γιαγιά, δεν είναι όλα τα απογεύματα διαθέσιμη. Ο άντρας μου σήμερα, με μισή καρδιά βέβαια, μου πρότεινε να τον περιμένω κατά τις 19.00 που έρχεται να απασχολεί την μικρή και να κάνω εγώ την μελέτη απερίσπαστη με τον μεγάλο, αλλά ούτε αυτό είναι λύση (ή μάλλον είναι και αυτή έκτακτη λύση), τα παιδιά στις 20.00 κοιμούνται, μία ώρα την ημέρα βλέπουν τον μπαμπά τους τις καθημερινές, δεν θα βάλουμε την μελέτη εκεί μέσα, άσε που ο μεγάλος είναι κουδούνι εκείνη την ώρα από την κούραση όλης της ημέρας.

 

6 ώρες πρίν, Silky είπε:

Από εμπειρία σου λέω περυσι έκανα μάθηματικα το καλοκαιρι σε 3 παιδακια από σχολείο που είχε το ίδιο σύστημα και μέθοδο. Οι γονεισ πήραν χαμπάρι ότι το παιδί έχει μείνει πίσω το Πάσχα. Φέτος υπήρχε το ίδιο πρόβλημα. Τα μαθηματικά του δημοτικού είναι πιο δύσκολα από όσο τα θυμόμασταν.

 

 

 

Δεν είμαι από τους οπαδούς της φιλοσοφίας "Το παιδί έρχεται από το σχολείο έτοιμο" και επειδή υπάρχουν αρκετά σχολεία που το "πουλάνε" αυτό, συνειδητά διάλεξα σχολείο που δεν υπόσχεται ούτε πρεσβεύει κάτι τέτοιο, εξ ου και κάθε μέρα το παιδί έχει δουλειά στο σπίτι και ο γονιός έχει συνεχώς εικόνα. Τα βιβλία και τετράδια των μαθηματικών έρχονται σπίτι τις Παρασκευές, με επισημάνσεις για το παιδί (και τον γονιό) ποια σημεία πρέπει να διορθωθούν, σε ποια να γίνει εξάσκηση κλπ. Δεν έχουμε όμως, προς το παρόν τουλάχιστον, φυλλάδια ασκήσεων, ενώ όλες οι ασκήσεις του τετραδίου εργασιών του Υπουργείο γίνονται στο σχολείο.