επαφές μετά τον τοκετό

[Vagiav]

τον πρωτο μηνα μονο τωρα οχι! γενικα δεν ειχα υγρα στις αρχες καθολου μετα την πρωτη μου επαφη αρχισα να εχω αλλα το θεμα μου ειναι οτι οπριν ερθω ειναι υγρο οχι οπως πρωτα αλλα ειναι και οταν φτανω σε οργασμο δεν εχω τιποτα ουτε μια σταγονα

[Vagiav]

On 27/8/2019 at 3:59 ΠΜ, vicky86 είπε:

Γενικοτερα υπαρχει μια ξηροτητα μετα τον τοκετο, ειδικα με τον θηλασμο. Με χρηση λιπαντικου θα ειναι πιο ευκολο

Δ ξερω ομως επειδη αναφερεις οτι γενικα εχεις υγρα

γενικοτερα εχω υγρα γιατι σταματησα τον θηλασμο μονο οταν ερχομαι σε οργασμο δεν εχω τιποτα ξηροτητα οσο δεν παει 

[vanessaki4]

Είναι απόλυτα φυσιολογικό λόγω των ορμονών οι οποίες ακόμα χορεύουν στο δικό τους Ρυθμό.το ίδιο πρόβλημα είχα κι εγώ κι άρχισα να έχω σωστή υγρασία μετά το 5 μηνο αν θυμάμαι καλά.Ο γυναικολόγος μου είχε πει ότι είναι συχνό φαινόμενο.

[Demitsin]

Να σου ζήσει το μωρακι σου! Αν θηλαζεις, ο κολπος σου θα είναι πιο ξηρός απο πριν αλλά σίγουρα εκκρίνει υγρά. Τουλάχιστον σε μενα αυτό συμβαίνει. Εχω 1 μωρακι 2,5 μηνών και η διαφορά στην επαφή με πριν μεινω έγκυος είναι οτι πονάω λίγο. Θα σου πρότεινα να αφήσεις τις ντροπές και να ρωτήσεις τον γυναικολόγο σου. Πιστεύω θα σε καθυσηχάσει.

[Annitamik]

Παιδιά δεν έχω διάθεση... καμία όμως... κοντεύουν δέκα μήνες μετά τον τοκετό... Γιατί; Έχω περίοδο κανονικά μετά τους έξι μήνες. Είμαι απίστευτα κουρασμένη συνέχεια. Επειδή θηλάζω γίνεται αυτό; Δεν είμαι ο εαυτός μου. Πότε περνά επιτέλους η κούραση;

[maripoz]

Just now, Annitamik said:

Παιδιά δεν έχω διάθεση... καμία όμως... κοντεύουν δέκα μήνες μετά τον τοκετό... Γιατί; Έχω περίοδο κανονικά μετά τους έξι μήνες. Είμαι απίστευτα κουρασμένη συνέχεια. Επειδή θηλάζω γίνεται αυτό; Δεν είμαι ο εαυτός μου. Πότε περνά επιτέλους η κούραση;

Ναι μάλλον επειδή θηλαζεις ε και επειδή όπως και να έχει είσαι ούτως ή άλλως πιο κουράσμενη από το μωρό. Κι εγώ έτσι ήμουν για παααρα πολύ καιρό 

[Belmar]

Just now, Annitamik said:

Παιδιά δεν έχω διάθεση... καμία όμως... κοντεύουν δέκα μήνες μετά τον τοκετό... Γιατί; Έχω περίοδο κανονικά μετά τους έξι μήνες. Είμαι απίστευτα κουρασμένη συνέχεια. Επειδή θηλάζω γίνεται αυτό; Δεν είμαι ο εαυτός μου. Πότε περνά επιτέλους η κούραση;

 

Από ύπνο πώς τα πας;

[ninaki80]

Just now, Annitamik είπε:

Παιδιά δεν έχω διάθεση... καμία όμως... κοντεύουν δέκα μήνες μετά τον τοκετό... Γιατί; Έχω περίοδο κανονικά μετά τους έξι μήνες. Είμαι απίστευτα κουρασμένη συνέχεια. Επειδή θηλάζω γίνεται αυτό; Δεν είμαι ο εαυτός μου. Πότε περνά επιτέλους η κούραση;

λογικο αν δεν εχεις βοηθεια ειναι δυσκολο. γενικα οσο μεγαλωνει γινονται λιγο πιο δυσκολα τα πραγματα γιατι μετα θα θελει κ κυνηγητο κ πιο περιπλοκο μαγειρεμα ..... κ περισσοτερα πλυσιματα θα λερωνετε πολλες φορες μεσα στην μερα με διαφορα. τωρα θα μου πεις ποτε τελειωνει η κουραση? υπαρχουν δυο εκδοχες η οταν θα βρεις βοηθεια ή οταν μεγαλωσει λιγο περιπου στα 4 που πλεον θα παει σχολειο θα σε ακουει περισσοτερο κ δεν θα αρρωσταινει τοσο συχνα !! αισιοδοξα τα πραγματα!!

παντως με το θεμα επαφές τρωγοντας ερχετε η ορεξη αν δεν το βαλεις στο προγραμμα μην περιμενεις να ξεκουραστεις για να αρχισετε συχνες επαφες.

[Annitamik]

1 ώρα πρίν, Belmar είπε:

 

Από ύπνο πώς τα πας;

Εαν έχεις δει αλλά ποστ μου ξυπνάω συνέχεια... έπεσες διάνα. Σίγουρα έχει να κάνει με την κούραση, αλλά νόμιζα κάποια στιγμή προσαρμόζεται. Κι αν συνεχίσει να ξυπνάει μέχρι τα πέντε;

 

2 ώρες πρίν, maripoz είπε:

Ναι μάλλον επειδή θηλαζεις ε και επειδή όπως και να έχει είσαι ούτως ή άλλως πιο κουράσμενη από το μωρό. Κι εγώ έτσι ήμουν για παααρα πολύ καιρό 

Πότε θεωρείς ότι προσαρμοστηκατε στο μωρό; Εμείς σερνομαστε και οι δύο...

 

1 hour ago, ninaki80 είπε:

λογικο αν δεν εχεις βοηθεια ειναι δυσκολο. γενικα οσο μεγαλωνει γινονται λιγο πιο δυσκολα τα πραγματα γιατι μετα θα θελει κ κυνηγητο κ πιο περιπλοκο μαγειρεμα ..... κ περισσοτερα πλυσιματα θα λερωνετε πολλες φορες μεσα στην μερα με διαφορα. τωρα θα μου πεις ποτε τελειωνει η κουραση? υπαρχουν δυο εκδοχες η οταν θα βρεις βοηθεια ή οταν μεγαλωσει λιγο περιπου στα 4 που πλεον θα παει σχολειο θα σε ακουει περισσοτερο κ δεν θα αρρωσταινει τοσο συχνα !! αισιοδοξα τα πραγματα!!

παντως με το θεμα επαφές τρωγοντας ερχετε η ορεξη αν δεν το βαλεις στο προγραμμα μην περιμενεις να ξεκουραστεις για να αρχισετε συχνες επαφες.

Αυτό έχω καταλάβει και εγώ. Δηλαδή τέρμα για μένα η ξεκούραση

[ninaki80]

Just now, Annitamik είπε:

Εαν έχεις δει αλλά ποστ μου ξυπνάω συνέχεια... έπεσες διάνα. Σίγουρα έχει να κάνει με την κούραση, αλλά νόμιζα κάποια στιγμή προσαρμόζεται. Κι αν συνεχίσει να ξυπνάει μέχρι τα πέντε;

 

Πότε θεωρείς ότι προσαρμοστηκατε στο μωρό; Εμείς σερνομαστε και οι δύο...

 

Αυτό έχω καταλάβει και εγώ. Δηλαδή τέρμα για μένα η ξεκούραση

ε για δυο χρονακια αντε τρια ! μετα θα ειναι χαλαρα τα πραγματα εκτος κ αν κανεις κ δευτερο κ ξεκινησει κ αλλος γυρος πιο συντομα!

[Annitamik]

Just now, ninaki80 είπε:

ε για δυο χρονακια αντε τρια ! μετα θα ειναι χαλαρα τα πραγματα εκτος κ αν κανεις κ δευτερο κ ξεκινησει κ αλλος γυρος πιο συντομα!

Πω πω γέλασα πραγματικά! Έκανα εικόνα στο μυαλό μου ότι τα ξαναπερναω όλα αυτά, εγκυμοσύνη γέννα μωρά και έπαθα λίγο σοκ! Καλά είναι φανταστικό να έχεις μωράκι, δε το συζητάω, δεν το αλλάζω με τίποτα. Σήμερα μου έδωσε πρώτη φορά φιλάκι το μικρακι μου. Αλλά ναι χάνεις τον εαυτό σου και χάνεσαι και με το σύντροφό σου. Θέλει προσπάθεια

[ninaki80]

Just now, Annitamik είπε:

Πω πω γέλασα πραγματικά! Έκανα εικόνα στο μυαλό μου ότι τα ξαναπερναω όλα αυτά, εγκυμοσύνη γέννα μωρά και έπαθα λίγο σοκ! Καλά είναι φανταστικό να έχεις μωράκι, δε το συζητάω, δεν το αλλάζω με τίποτα. Σήμερα μου έδωσε πρώτη φορά φιλάκι το μικρακι μου. Αλλά ναι χάνεις τον εαυτό σου και χάνεσαι και με το σύντροφό σου. Θέλει προσπάθεια

καλε ναι κ εμεις ετσι ειμαστε αν δεν υπαρχει βοηθεια κακα τα ψεματα χανεις την μπαλα. πρεπει να εισαι πολυ power για να τα εχεις ολα υπο ελενχο! κ μενα τωρα ειναι 2 κ καπως εχουμε αρχισει να συνερχομαστε βεβαια εχουμε ακομα δρομο μπροστα μας μεχρι να συνενοηθουμε πληρως με το μωρο. το πιο δυσκολο ειναι ομολογουμενως το μαγειρεμα με ενα μικρο στα ποδια σου... για εμενα ειναι αθλος καθε 5 λεπτα ενα μωρο κρεμετε απο πισω μου χα χα χα 

[Belmar]

Just now, Annitamik said:

Εαν έχεις δει αλλά ποστ μου ξυπνάω συνέχεια... έπεσες διάνα. Σίγουρα έχει να κάνει με την κούραση, αλλά νόμιζα κάποια στιγμή προσαρμόζεται. Κι αν συνεχίσει να ξυπνάει μέχρι τα πέντε;

 

Πόσο είναι το μωράκι σου τώρα;

[Έσπερος]

Εγω δεν είχα διάθεση να χαραμίσω ούτε πέντε λεπτά από χρόνο που κανονικά θα ήταν ξεκούραση μου κ ύπνος μου, για πολλούς μήνες. Γύρω στον 6ο που σταμάτησε να θέλει γάλα το βράδυ αρχίσαμε το σπορ αλλά ακόμα κ τώρα που είναι σχεδον τριών, από μόνη μου δεν παίρνω πρωτοβουλία. όχι ότι λειπει διάθεση αλλά δεν έχω όρεξη να σπαταλήσω ενέργεια, χρόνο που θα ξεκουραζόμουν ή θα έκανα δουλειές. αιτία τριβής ενίοτε με τον σύζυγο. 

[λουκουμαδάκι]

5 ώρες πρίν, Annitamik είπε:

Παιδιά δεν έχω διάθεση... καμία όμως... κοντεύουν δέκα μήνες μετά τον τοκετό... Γιατί; Έχω περίοδο κανονικά μετά τους έξι μήνες. Είμαι απίστευτα κουρασμένη συνέχεια. Επειδή θηλάζω γίνεται αυτό; Δεν είμαι ο εαυτός μου. Πότε περνά επιτέλους η κούραση;

Είναι μεγάλη κούραση η έλλειψη ύπνου και είναι μεγάλη κούραση και η ανατροφή. Δουλεύεις; Έχεις βοήθεια; Έχετε ώρες με το σύντροφο χαλαρές; Εμείς το καλοκαίρι περάσαμε ένα βράδυ μακριά από το παιδί για να πάμε σε ένα γάμο και όπως φαντάζεστε φύγαμε από το γλέντι και ενώ είχαμε χρόνο και τρόπο απλά.. κοιμηθήκαμε..

Το σπορ το ξεκινήσαμε δειλά μετά το εξάμηνο αν θυμάμαι καλά και μετά τον χρόνο επανήλθαμε σε κάπως καλύτερο ρυθμό. Αλλά καμία σχέση το προ παιδιού ακόμα και τώρα. Και από συχνότητα και από όρεξη. 

Σιγά σιγά πάντως θα επιστρέψει μην ανησυχείς. Κάποια στιγμή θα γίνει το κλικ. Ίσως και ορμονικά παρόλο που έχεις περίοδο να "κόβει" ο οργανισμός τα οιστρογόνα ακόμα αν είσαι και πεσμένη οργανικά. Διόλου απίθανο. 

[maripoz]

Just now, Annitamik said:

 

Πότε θεωρείς ότι προσαρμοστηκατε στο μωρό; Εμείς σερνομαστε και οι δύο...

 

Αυτό έχω καταλάβει και εγώ. Δηλαδή τέρμα για μένα η ξεκούραση

Κοίτα πιστεύω ότι γύρω στα 3 αρχίζει και γινεται καλύτερα. Δλδ εμάς κάπου τώρα αρχίζει  άλλα μωρά είναι πολύ πιο εύκολα πάντως και από μηνών κοιμούνται καλά και δεν ξυπνανε μέσα στη νύχτα. Αλλά νομίζω ότι πραγματικά για να ξαναβρεις τον εαυτό από όταν το παιδί πάει δημοτικό και μετά. Σίγουρα πάντως καλύτερα μετά τα 3, ακόμα και στις δύσκολες περιπτώσεις. 

[Annitamik]

2 ώρες πρίν, Belmar είπε:

 

Πόσο είναι το μωράκι σου τώρα;

Εννιαμιση μηνών, κοντεύει δέκα

 

1 ώρα πρίν, Έσπερος είπε:

Εγω δεν είχα διάθεση να χαραμίσω ούτε πέντε λεπτά από χρόνο που κανονικά θα ήταν ξεκούραση μου κ ύπνος μου, για πολλούς μήνες. Γύρω στον 6ο που σταμάτησε να θέλει γάλα το βράδυ αρχίσαμε το σπορ αλλά ακόμα κ τώρα που είναι σχεδον τριών, από μόνη μου δεν παίρνω πρωτοβουλία. όχι ότι λειπει διάθεση αλλά δεν έχω όρεξη να σπαταλήσω ενέργεια, χρόνο που θα ξεκουραζόμουν ή θα έκανα δουλειές. αιτία τριβής ενίοτε με τον σύζυγο. 

Κάπως έτσι νιώθω και εγώ. Ότι θέλω ύπνο ή χρόνο με τον εαυτό μου.

 

1 ώρα πρίν, λουκουμαδάκι είπε:

Είναι μεγάλη κούραση η έλλειψη ύπνου και είναι μεγάλη κούραση και η ανατροφή. Δουλεύεις; Έχεις βοήθεια; Έχετε ώρες με το σύντροφο χαλαρές; Εμείς το καλοκαίρι περάσαμε ένα βράδυ μακριά από το παιδί για να πάμε σε ένα γάμο και όπως φαντάζεστε φύγαμε από το γλέντι και ενώ είχαμε χρόνο και τρόπο απλά.. κοιμηθήκαμε..

Το σπορ το ξεκινήσαμε δειλά μετά το εξάμηνο αν θυμάμαι καλά και μετά τον χρόνο επανήλθαμε σε κάπως καλύτερο ρυθμό. Αλλά καμία σχέση το προ παιδιού ακόμα και τώρα. Και από συχνότητα και από όρεξη. 

Σιγά σιγά πάντως θα επιστρέψει μην ανησυχείς. Κάποια στιγμή θα γίνει το κλικ. Ίσως και ορμονικά παρόλο που έχεις περίοδο να "κόβει" ο οργανισμός τα οιστρογόνα ακόμα αν είσαι και πεσμένη οργανικά. Διόλου απίθανο. 

Ακόμα δεν δουλεύω, αν αρχίσω και τη δουλειά θα γίνει πανηγυρι χαχαχαχα :-D. 

Το σπορ το ξεκινήσαμε νωρίς στις πενήντα μέρες μετά τον τοκετό, και είναι πολύ ωραία όταν συμβαίνει γενικά, ωστόσο με προβληματίζει η αντίδραση του σώματός μου . Μέχρι να το πάρω απόφαση, το σκέφτομαι σαν δυσβάσταχτο γεγονός, δε θέλω καθόλου, ενώ όταν γίνεται αλλάζω γνώμη κ είναι ωραία. Κι αναρωτιέμαι φταίνε οι ορμόνες μου; Τόσο καιρό μετά; Θηλάζω και αναρωτιέμαι αν σχετίζεται. Επειδή κι άλλες περιόδους της ζωής μου ήμουν κουρασμένη και ήμουν φυσιολογική σε αυτό τον τομέα. Εκτός κι αν δε συγκρίνονται οι καταστάσεις.

Ώρες χωρίς το παιδί δεν έχουμε η αλήθεια είναι. Μέχρι το εξάμηνο ήμουν αυτοκόλλητη με τη μπέμπα , τώρα τους τελευταίους μήνες την έχω αφήσει λίγο στη μαμά μου κάποιες φορές αλλά τώρα με τα τελευταία μέτρα για τον κορονοιο και τα τελευταία δεδομένα για αυτό το θέμα, το τελευταίο που θέλω να κάνω είναι να πάω για καφέ ή μπίρα με τον άντρα μου έξω. Έχω τις φοβίες μου. Σίγουρα δε βοηθάει και αυτό. Κι ο άντρας μου δεν είναι και πολύ της απλής βόλτας έξω. Βγαίνουμε με τη μικρή με το καρότσι κάθε μέρα, αλλά όχι οι δύο μας. Από το νοικοκυριό δε μπορώ να πω, γενικά είναι μοιρασμένες οι αρμοδιότητες. Απλώς στο θέμα ανατροφή, μοιραία εγώ έχω πολύ περισσότερο τη μικρή επειδή τη θηλάζω. Επίσης, το παιδί είναι κολλημένο πάνω μου. Δηλαδή αν είμαστε και οι δύο στο δωμάτιο , θα γκρινιάξει να την πάρω εγώ..

1 hour ago, maripoz είπε:

Κοίτα πιστεύω ότι γύρω στα 3 αρχίζει και γινεται καλύτερα. Δλδ εμάς κάπου τώρα αρχίζει  άλλα μωρά είναι πολύ πιο εύκολα πάντως και από μηνών κοιμούνται καλά και δεν ξυπνανε μέσα στη νύχτα. Αλλά νομίζω ότι πραγματικά για να ξαναβρεις τον εαυτό από όταν το παιδί πάει δημοτικό και μετά. Σίγουρα πάντως καλύτερα μετά τα 3, ακόμα και στις δύσκολες περιπτώσεις. 

Κι αν κάνεις δεύτερο παιδί; θες περίπου επτά με οκτώ χρόνια να επανέλθεις σύνολο; Φίνα

[Chrysoum]

Το πρώτο μου παιδί ήταν πάρα πολύ δύσκολο μωρό, δεν είναι μόνο ότι ανά (συχνές) περιόδους ξυπνουσε 15-17 φορές τα βράδια, είναι και ότι έκλαιγε/γκρίνιαζε 20 ώρες το 24ωρο μέχρι που έγινε 9 μηνών. Ήμουν απλά ένα κουρέλι, δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο από το να ξεκουράζομαι και να κοιμάμαι όταν επιτέλους είχα 1 ώρα τα βράδια. Είχαμε επαφές λίγο πριν τον χρόνο, προγραμματισμένες κανονικότατα γιατί με βαριά καρδιά αποφασίσαμε να κάνουμε δεύτερο και πιστεύαμε ότι το πιο σωστό είναι να γίνει νωρίς. Έβγαλα λοιπόν γόνιμες μέρες έγινε 1 φορά, δηλαδή ακόμη κι αυτό, ήμουν τόσο κουρασμένη που είπα εάν δεν μείνω αυτό τον μήνα, πάμε για τον επόμενο. Έμεινα έγκυος τελικά με την πρώτη και δεν θυμάμαι καν πότε και πόσες φορές έγινε όσο ήμουν έγκυος στην δεύτερη. Πάντως δεν ήταν πόλλες! Γεννιέται η δεύτερη και εντάξει, κομμάτια απλά! Ο άντρας μου δεν μου το ζητούσε καν, ειμασταν γενικά σε μια δύσκολη κατάσταση και οι 2. Μεγάλωσε λίγο και η δεύτερη, δεν είχα περίοδο ακόμη λόγω θηλασμού, πάμε διακοπές χαλαρωνουμε και γίνεται άλλη μια φορά και μετά από λίγες μέρες άλλη μια. Και μένω έγκυος στο τρίτο! Τρελό σοκ! Πες μου τώρα; πως να τον ξανά πλησιάσω με τέτοια γονιμότητα; Μου έχει μείνει τραυματική εμπειρία! Όταν με το καλό γεννηθεί και το τρίτο και είμαστε πάλι λίγο πριν τον αποθηλασμο, θα φοράω ολόσωμη φόρμα όταν βρίσκομαι κοντά του! Πέρα από την πλάκα, το θεωρώ φυσιολογικό, κρίνοντας από την δική μας περίπτωση πάντα, υπάρχουν τα αισθήματα και η εγγύτητα μεταξύ μας, απλά με τόσα που γίνονται κάθε μέρα στις ζωές μας (δουλεύουμε και οι 2 πάρα πολύ) και τα παιδιά όταν δεν είναι στον παιδικό είναι πάντα μαζί μας, δεν έχουμε κάποια άλλη βοήθεια, οπότε απλά το σώμα τα φτύνει! 

[Ilaeira]

1 ώρα πρίν, Annitamik είπε:

 

Το σπορ το ξεκινήσαμε νωρίς στις πενήντα μέρες μετά τον τοκετό, και είναι πολύ ωραία όταν συμβαίνει γενικά, ωστόσο με προβληματίζει η αντίδραση του σώματός μου . Μέχρι να το πάρω απόφαση, το σκέφτομαι σαν δυσβάσταχτο γεγονός, δε θέλω καθόλου, ενώ όταν γίνεται αλλάζω γνώμη κ είναι ωραία. Κι αναρωτιέμαι φταίνε οι ορμόνες μου; Τόσο καιρό μετά; Θηλάζω και αναρωτιέμαι αν σχετίζεται. Επειδή κι άλλες περιόδους της ζωής μου ήμουν κουρασμένη και ήμουν φυσιολογική σε αυτό τον τομέα. Εκτός κι αν δε συγκρίνονται οι καταστάσεις.

 

Μια από τα ίδια. Για μένα φταίει ξεκάθαρα ο θηλασμός, γιατί παρατήρησα ότι από τότε που ξεκίνησε στερεές και γενικά όσο θηλάζει λιγότερο, τόσο βελτιώνεται η κατάσταση. Να σκεφτείς ότι το πρώτο εξάμηνο είχα τόση ξηρασία που απλά δεν γινόταν, πονούσα απίστευτα. Μια φορά γύρω στους πέντε μήνες είπα όχι, θα το κάνουμε, δεν γίνεται να θέλω και να μην μπορώ. Ε, όταν τελειώσαμε ο σύζυγος φρίκαρε, είχε κοκκινήσει όλη η περιοχή απ' την ταλαίπα.

Υπομονή! Θα έρθουν καλύτερες μέρες!

[Annitamik]

Just now, Chrysoum είπε:

Το πρώτο μου παιδί ήταν πάρα πολύ δύσκολο μωρό, δεν είναι μόνο ότι ανά (συχνές) περιόδους ξυπνουσε 15-17 φορές τα βράδια, είναι και ότι έκλαιγε/γκρίνιαζε 20 ώρες το 24ωρο μέχρι που έγινε 9 μηνών. Ήμουν απλά ένα κουρέλι, δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο από το να ξεκουράζομαι και να κοιμάμαι όταν επιτέλους είχα 1 ώρα τα βράδια. Είχαμε επαφές λίγο πριν τον χρόνο, προγραμματισμένες κανονικότατα γιατί με βαριά καρδιά αποφασίσαμε να κάνουμε δεύτερο και πιστεύαμε ότι το πιο σωστό είναι να γίνει νωρίς. Έβγαλα λοιπόν γόνιμες μέρες έγινε 1 φορά, δηλαδή ακόμη κι αυτό, ήμουν τόσο κουρασμένη που είπα εάν δεν μείνω αυτό τον μήνα, πάμε για τον επόμενο. Έμεινα έγκυος τελικά με την πρώτη και δεν θυμάμαι καν πότε και πόσες φορές έγινε όσο ήμουν έγκυος στην δεύτερη. Πάντως δεν ήταν πόλλες! Γεννιέται η δεύτερη και εντάξει, κομμάτια απλά! Ο άντρας μου δεν μου το ζητούσε καν, ειμασταν γενικά σε μια δύσκολη κατάσταση και οι 2. Μεγάλωσε λίγο και η δεύτερη, δεν είχα περίοδο ακόμη λόγω θηλασμού, πάμε διακοπές χαλαρωνουμε και γίνεται άλλη μια φορά και μετά από λίγες μέρες άλλη μια. Και μένω έγκυος στο τρίτο! Τρελό σοκ! Πες μου τώρα; πως να τον ξανά πλησιάσω με τέτοια γονιμότητα; Μου έχει μείνει τραυματική εμπειρία! Όταν με το καλό γεννηθεί και το τρίτο και είμαστε πάλι λίγο πριν τον αποθηλασμο, θα φοράω ολόσωμη φόρμα όταν βρίσκομαι κοντά του! Πέρα από την πλάκα, το θεωρώ φυσιολογικό, κρίνοντας από την δική μας περίπτωση πάντα, υπάρχουν τα αισθήματα και η εγγύτητα μεταξύ μας, απλά με τόσα που γίνονται κάθε μέρα στις ζωές μας (δουλεύουμε και οι 2 πάρα πολύ) και τα παιδιά όταν δεν είναι στον παιδικό είναι πάντα μαζί μας, δεν έχουμε κάποια άλλη βοήθεια, οπότε απλά το σώμα τα φτύνει! 

Πω πω πραγματικά δεν είναι να σε πλησιάζει... χαχαχαχα  άσχετο , σοβαρά τώρα σαν αντισύλληψη μπορείς να δοκιμάσεις το σπιράλ χαλκού. Είχα πάθει ένα σοκ όταν άκουγα για απανωτές δεύτερες εγκυμοσύνες και το έχω και εγώ ένα τώρα τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Αν θες σκέψου το . Στο άλλο θέμα πραγματικά σου βγάζω το καπέλο, έγκυος με άλλα δύο μικρά παιδιά και φουλ δουλειά. Εγώ καλύτερα να μη μιλάω. Όχι μόνο σχετικά με αυτόν τον τομέα, αλλά γενικά σαν άνθρωπος έχεις ενέργεια;  Εννοώ στην καθημερινότητα σου...

 

Just now, Ilaeira είπε:

Μια από τα ίδια. Για μένα φταίει ξεκάθαρα ο θηλασμός, γιατί παρατήρησα ότι από τότε που ξεκίνησε στερεές και γενικά όσο θηλάζει λιγότερο, τόσο βελτιώνεται η κατάσταση. Να σκεφτείς ότι το πρώτο εξάμηνο είχα τόση ξηρασία που απλά δεν γινόταν, πονούσα απίστευτα. Μια φορά γύρω στους πέντε μήνες είπα όχι, θα το κάνουμε, δεν γίνεται να θέλω και να μην μπορώ. Ε, όταν τελειώσαμε ο σύζυγος φρίκαρε, είχε κοκκινήσει όλη η περιοχή απ' την ταλαίπα.

Υπομονή! Θα έρθουν καλύτερες μέρες!

Μου δίνεις ελπίδες  Και εγώ θεωρώ ότι κάπου παίζει το ρόλο ότι είσαι κολλημένη όλη την ώρα με ένα μωρό στο στήθος. Παράγονται άλλες ορμόνες πώς να το κάνουμε, εγώ κάθε φορά νυστάζω όταν θηλάζω. Βέβαια όσο περνάει ο καιρός ενώ αρχικά είχα στο μυαλό μου ότι θα θηλάσω λίγους μήνες (έλεγα έξι αλλά κοντεύω τώρα δέκα μήνες), τόσο δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα σταματήσω να θηλάζω. Θα ήθελα πραγματικά να το συνεχίσω όσο μπορώ και αντέχω. Μαζοχισμός, αλλά πραγματικά νιώθω ότι θα απομακρυνθω από το μικρό μου αν το κόψω. Γενικά, πιστεύω ότι στο θέμα ενέργεια και κούραση θα δω διαφορά μεγάλη όταν γυρίσω στη δουλειά. Τώρα θετική ή αρνητική θα φανεί

[Belmar]

8 hours ago, Belmar said:

 

Πόσο είναι το μωράκι σου τώρα;

 

Εγώ πάντως πιστεύω ότι όσο μεγαλώνουν τα μωρά τόσο ευκολότερη είναι η ζωή της μαμάς, μεγάλη διαφορά δε, υπάρχει από τη στιγμή που περπατάνε. Αυτά για την κούραση της μαμάς. Τώρα πότε θα το αποφασίσετε... ε, δεν υπάρχει και χρυσός κανόνας. Παίζουν πολλά ρόλο. Ας πουμε πολύ βασικό είναι αν κοιμάται στο δωμάτιό σας/κρεβάτι σας. Άλλο ύπνο κανεις όταν είναι μαζί σου, άλλο όταν είναι δίπλα σου και άλλο όταν είναι σε αλλο δωμάτιο. Ποιό είιναι καλύτερο; Δεν ξέρω. Τώρα, αφού το έχετε ηδη ξεκινήσει το σπορ με τον άντρα σου, εισαι σε καλό δρόμο  Τώρα το 'οτι θα είναι διαφορετικά από ότι ήταν πριν το μωρό, αυτό είναι γεγονός.

[Chrysoum]

Just now, Annitamik said:

Πω πω πραγματικά δεν είναι να σε πλησιάζει... χαχαχαχα  άσχετο , σοβαρά τώρα σαν αντισύλληψη μπορείς να δοκιμάσεις το σπιράλ χαλκού. Είχα πάθει ένα σοκ όταν άκουγα για απανωτές δεύτερες εγκυμοσύνες και το έχω και εγώ ένα τώρα τους τελευταίους τέσσερις μήνες. Αν θες σκέψου το . Στο άλλο θέμα πραγματικά σου βγάζω το καπέλο, έγκυος με άλλα δύο μικρά παιδιά και φουλ δουλειά. Εγώ καλύτερα να μη μιλάω. Όχι μόνο σχετικά με αυτόν τον τομέα, αλλά γενικά σαν άνθρωπος έχεις ενέργεια;  Εννοώ στην καθημερινότητα σου...

 

Μου δίνεις ελπίδες  Και εγώ θεωρώ ότι κάπου παίζει το ρόλο ότι είσαι κολλημένη όλη την ώρα με ένα μωρό στο στήθος. Παράγονται άλλες ορμόνες πώς να το κάνουμε, εγώ κάθε φορά νυστάζω όταν θηλάζω. Βέβαια όσο περνάει ο καιρός ενώ αρχικά είχα στο μυαλό μου ότι θα θηλάσω λίγους μήνες (έλεγα έξι αλλά κοντεύω τώρα δέκα μήνες), τόσο δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα σταματήσω να θηλάζω. Θα ήθελα πραγματικά να το συνεχίσω όσο μπορώ και αντέχω. Μαζοχισμός, αλλά πραγματικά νιώθω ότι θα απομακρυνθω από το μικρό μου αν το κόψω. Γενικά, πιστεύω ότι στο θέμα ενέργεια και κούραση θα δω διαφορά μεγάλη όταν γυρίσω στη δουλειά. Τώρα θετική ή αρνητική θα φανεί

Οχι δεν έχω ενέργεια στην καθημερινότητα μου, βέβαια η δουλειά μου είναι πολύ ευέλικτη, δηλαδή όταν τα βράδια μας είναι έξτρα δύσκολα δεν θα χρειαστεί να ξυπνήσω συγκεκριμένη ώρα, το τραβάω μέχρι να ξυπνήσει η μία από τις 2. Αυτό βασικά σώζει την κατάσταση, εάν είχα δουλειά με αυστηρο ωράριο δεν θα την πάλευα. Αλλά ναι και πάλι, το σπίτι μας είναι ψιλό χάλια τον περισσότερο καιρό. Καλώ κόσμο επίτηδες, ή μάλλον καλούσα, για να αναγκάζομαι να το συμμαζεψω! 

[Annitamik]

Just now, Belmar είπε:

 

Εγώ πάντως πιστεύω ότι όσο μεγαλώνουν τα μωρά τόσο ευκολότερη είναι η ζωή της μαμάς, μεγάλη διαφορά δε, υπάρχει από τη στιγμή που περπατάνε. Αυτά για την κούραση της μαμάς. Τώρα πότε θα το αποφασίσετε... ε, δεν υπάρχει και χρυσός κανόνας. Παίζουν πολλά ρόλο. Ας πουμε πολύ βασικό είναι αν κοιμάται στο δωμάτιό σας/κρεβάτι σας. Άλλο ύπνο κανεις όταν είναι μαζί σου, άλλο όταν είναι δίπλα σου και άλλο όταν είναι σε αλλο δωμάτιο. Ποιό είιναι καλύτερο; Δεν ξέρω. Τώρα, αφού το έχετε ηδη ξεκινήσει το σπορ με τον άντρα σου, εισαι σε καλό δρόμο  Τώρα το 'οτι θα είναι διαφορετικά από ότι ήταν πριν το μωρό, αυτό είναι γεγονός.

Αυτό ξαναπές το για τον ύπνο. Κοιμόμαστε και οι τρεις μαζί αναγκαστικά γιατί δεν κοιμάται στην κούνια εδώ και δύο μήνες. Τον ημερήσιο ύπνο τον κάνει στην κούνια αλλά τον βραδινό αν την βάλουμε χαλάει τον κόσμο. Πάντως με ενθαρρύνει το γεγονός ότι δεν είμαι μόνη και ακούω εδώ άλλες εμπειρίες. Είχα τη ψευδαίσθηση ότι μετά τους πρώτους τρεις μήνες θα είναι όλα όπως πριν

[Belmar]

Just now, Annitamik said:

Αυτό ξαναπές το για τον ύπνο. Κοιμόμαστε και οι τρεις μαζί αναγκαστικά γιατί δεν κοιμάται στην κούνια εδώ και δύο μήνες. Τον ημερήσιο ύπνο τον κάνει στην κούνια αλλά τον βραδινό αν την βάλουμε χαλάει τον κόσμο. Πάντως με ενθαρρύνει το γεγονός ότι δεν είμαι μόνη και ακούω εδώ άλλες εμπειρίες. Είχα τη ψευδαίσθηση ότι μετά τους πρώτους τρεις μήνες θα είναι όλα όπως πριν

 

Αχ, και αντε μετά να το βγάλεις από το κρεβάτι σου. Το λέω για ν ατο ακούω κι εγώ! 

Όχι καλέ, τί όπως πριν; Τιποτα δεν είναι πια οπως πριν, γιατι να είναι αυτό; Εμείς με τον άντρα μου κλείνουμε ραντεβού για να παμε στο διπλανό δωμάτιο και πάλι δεν βρίσουμε ησυχία!

[mama16]

Just now, Belmar είπε:

 

Αχ, και αντε μετά να το βγάλεις από το κρεβάτι σου. Το λέω για ν ατο ακούω κι εγώ! 

Όχι καλέ, τί όπως πριν; Τιποτα δεν είναι πια οπως πριν, γιατι να είναι αυτό; Εμείς με τον άντρα μου κλείνουμε ραντεβού για να παμε στο διπλανό δωμάτιο και πάλι δεν βρίσουμε ησυχία!

Αααααχ που καταντησαμε, να προγραμματίζουμε πότε θα βρεθούμε με τους άντρες μας... Πόσο πιο διαφορετική είναι η ζωή με παιδιά. Εγώ απορώ με κάποια ζευγάρια (συγκεκριμένα με ένα που ήξερα, ζούσε με πεθερικά, είχαν ένα δωμάτιο μόνο που έμενε το ζευγάρι, τα πεθερικά κοιμόταν στο σαλόνι κ έκαναν αν δεν κάνω λάθος η 3 η 4 παιδιά... Κ όλα τα παιδιά έμεναν στο δωμάτιο των γονιών τους.. Πως είχαν επαφές δεν ξέρω! Εγώ δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι καθώς κοιμούνται τα παιδιά να είμαι στον ίδιο χώρο κ να κάνω διάφορα με τον άντρα μου!