Παιχνίδια άλλων παιδιών

[Sofika123]

Καλησπέρα! Έχω ένα θεματάκι με τον γιό μου, 19 μηνών..Στα πάρκα που τον πηγαίνω θέλει συνέχεια τα παιχνίδια των άλλων παιδιών ακόμα και όταν έχουμε ακριβώς ίδιο παιχνίδι μαζί μας..Το θέμα είναι ότι αν τυχόν πάρει κάποιο από τα ξένα παιχνίδια μετά δεν το επιστρέφει όπως επίσης τα δικά του δεν θέλει να τα ακουμπάει κανένας..Συνήθως καταλήγουμε σε κλάματα, είτε για να μην πάρει παιχνίδι, είτε για να επιστρέψει κάποιο αν του το έδωσαν, είτε για να δώσει κάποιο δικό του. Δεν τον μαλώνω αλλά κάθε φορά του εξηγώ ήρεμα ότι αυτό δεν είναι δικό του το παιχνίδι και πρέπει να επιστρέψει αλλά ποτέ δεν το πείθω και έχουμε όλο φωνές και σκηνικά και μας κοιτάν και κάποιες σχολιάζουν βρε'συ γιατί είσαι κακό παιδί κλπ και με ενοχλεί αφάνταστα. Δεν θα είχα θέμα να παίρνει ξένα αν έδινε τα δικά του αλλά δεν το δέχεται..Μόνο 1 παιδάκι ακόμα είναι έτσι στο πάρκο (2 1/2 χρόνια μεγαλύτερο) και κανένα παιδί δεν το παίζει, δεν θέλω να καταλήξει και ο μικρός μου έτσι..

Να προσθέσω και στο παιχνίδι με την αδελφή του επίσης θέλει όλα τα παιχνίδια αυτός και διαμαρτύρεται όταν η αδελφή του παίρνει κάποιο και αυτή (η αδελφή του είναι 9 1/2 ετών).

Κάθε συμβουλή καλοδεχούμενη!

[ninaki80]

πρίν από 16 λεπτά , Sofika123 είπε:

Καλησπέρα! Έχω ένα θεματάκι με τον γιό μου, 19 μηνών..Στα πάρκα που τον πηγαίνω θέλει συνέχεια τα παιχνίδια των άλλων παιδιών ακόμα και όταν έχουμε ακριβώς ίδιο παιχνίδι μαζί μας..Το θέμα είναι ότι αν τυχόν πάρει κάποιο από τα ξένα παιχνίδια μετά δεν το επιστρέφει όπως επίσης τα δικά του δεν θέλει να τα ακουμπάει κανένας..Συνήθως καταλήγουμε σε κλάματα, είτε για να μην πάρει παιχνίδι, είτε για να επιστρέψει κάποιο αν του το έδωσαν, είτε για να δώσει κάποιο δικό του. Δεν τον μαλώνω αλλά κάθε φορά του εξηγώ ήρεμα ότι αυτό δεν είναι δικό του το παιχνίδι και πρέπει να επιστρέψει αλλά ποτέ δεν το πείθω και έχουμε όλο φωνές και σκηνικά και μας κοιτάν και κάποιες σχολιάζουν βρε'συ γιατί είσαι κακό παιδί κλπ και με ενοχλεί αφάνταστα. Δεν θα είχα θέμα να παίρνει ξένα αν έδινε τα δικά του αλλά δεν το δέχεται..Μόνο 1 παιδάκι ακόμα είναι έτσι στο πάρκο (2 1/2 χρόνια μεγαλύτερο) και κανένα παιδί δεν το παίζει, δεν θέλω να καταλήξει και ο μικρός μου έτσι..

Να προσθέσω και στο παιχνίδι με την αδελφή του επίσης θέλει όλα τα παιχνίδια αυτός και διαμαρτύρεται όταν η αδελφή του παίρνει κάποιο και αυτή (η αδελφή του είναι 9 1/2 ετών).

Κάθε συμβουλή καλοδεχούμενη!

συνεχισε ετσι να του εξηγεις οτι αυτο το παιχνιδι δεν ειναι δικο του κ πρεπει να το επιστρεψει. επισης συνεχισε να του δειχνεις οτι με το να μοιραζετε τα παιχνιδια του θα εχει ωφελη δηλαδη θα του δινουν κ τα αλλα τα παιδια τα παιχνιδια τους. 

παντως μην ανησυχεις με το μπλα μπλα στρωνουν ειναι τυπικη συμπεριφορα πολλων παιδιων σε αυτη την ηλικια. συνεχισε το μπλα μπλα κ καποια στιγμη θα το καταλαβει τωρα ειναι αρκετα μικρουλης για να μπορεσει να τιθασευσει το αισθημα της κτητικοτητας αλλα σιγα σιγα θα ανακαλυψει τον κοσμο οσο το βοηθας εσυ!!! 

[Macgyver]

Παίζετε το παιχνίδι "δικό μου- δικό σου"  στο σπίτι; 

Πάρε πχ 10 μπαλάκια διαφορετικού χρώματος και ξεκίνα να μοιράζεις λες και παίζετε χαρτιά, αναφέροντας "δικό μου/δικό σου" κτλ .

Προσωπικά θα σταματούσα να εξηγώ για λίγο καιρό πχ 1 μήνα, γιατί μπορεί να καταλάβει ότι έτσι εκνευρίζει τη μαμά και να το κάνει σκόπιμα. 

Έχει δικαίωμα να μην μοιράζεται αν δεν θέλει βέβαια. 

Όταν αρπάζει άλλου παιδιού το παιχνίδι και δεν το επιστρέφει, τον παίρνεις σηκωτό, δίνεις το παιχνίδι πίσω και φεύγετε αμέσως για το σπίτι. 

Η πολλή κουβέντα σε αυτές τις ηλικίες δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το πράξη-συνέπεια. 

Όταν ακούς από κάποιον "κακό παιδί " θα διορθώνεις ΑΜΕΣΑ. Η ΠΡΑΞΗ είναι ΚΑΚΙΑ και όχι το παιδί. 

 

[vtgian]

Καταλαβαίνω την αναστάτωσή σου, είναι αρκετά ψυχοφθόρο να διαχειριστείς το κλάμα του παιδιού. 

Όταν ζητάει παιχνίδι άλλου παιδιού, πριν το παρει θύμισε του

α. το παιχνίδι είναι του Χ. πρέπει να τον ρωτήσουμε αν θέλει να το δώσει. Αν το άλλο παιδί συμφωνήσει και πριν το δώσει στο δικό σου

β. θύμισέ του ότι θα πρέπει να το επιστρέψει, 

γ. όταν έρθει η ώρα της επιστροφής πες του ο Χ. θέλει το παιχνίδι του, τώρα πρέπει να το επιστρέψεις

δ. αν δεν το δίνει, το παίρνεις με το ζόρι από τα χέρια του και το δίνεις στο άλλο παιδί όσο επαναλαμβάνεις ότι το παιχνίδι είναι του άλλου παιδιού. Θα αντιδράσει, θα κλάψει, είναι όλα φυσιολογικά. Διατήρησε τη ψυχραιμία σου, μίλα του ήρεμα, αναγνώρισε ότι του άρεσε πολύ αυτό το παιχνίδι, δώσε του χρόνο να ηρεμήσει και ακόμα και αν αντιδράσει πολύ πολύ έντονα, παραμένεις ήρεμη. Αν δεν ηρεμεί, του λες ότι βλέπεις πόσο αναστατωμένος είναι και καλύτερα να πάτε σπίτι. Ή προτείνεις εναλλακτικές. Όχι πολλά λόγια όμως, ξεκάθαρες φράσεις και πράξεις.

 

Βοηθά πολύ να έχετε μαζί σας αρκετά δικά του παιχνίδια. Εκεί όμως όταν σας ζητάει άλλο παιδάκι, πρώτα τον ρωτάς αν θέλει να το δώσει. Μόνο αν συμφωνεί το δίνεις. Όπως και αν δώσει παιχνίδι, φροντίζεις να το πάρεις πίσω όταν το ζητήσει. Σταδιακά θα μάθει ότι κανείς δε θα του πάρει τα παιχνίδια του για πάντα και ότι μπορεί να μοιραστεί.

Σε όποιον χαρακτηρίζει, γίνεσαι η φωνή του παιδιού σου. Αυτό που είπε η @Macgyver δεν είναι το παιδί κακό, είναι η συγκεκριμένη συμπεριφορά τη δεδομένη στιγμή κακή. Αντίστοιχα, αν κάποιος γονιός επιμένει να πάρουν κάποιο από τα παιχνίδια του και αυτός δε θέλει, τον υπερασπίζεσαι.

[kotsifikos]

Ένα παιδί αν δεν θέλει να μοιραστεί κάτι έχει το δικαίωμα να το κάνει,εγώ όταν ήταν μικρότερος προσπαθούσα πάντα να τον πείθω να δίνει παιχνίδια του και το αποτέλεσμα ήταν να μην αντιδρά όταν κάποιο παιδάκι του άρπαζε από τα χέρια το παιχνίδι που έπαιζε (το δικό του παιχνίδι), όταν το είδα αυτό θύμωσα με τον εαυτό μου γιατί ήξερα πως εγω τον είχα μάθει έτσι, ευτυχώς το διορθώσαμε και πλέον ξέρει και ο ίδιος πως αν δεν θέλει να δώσει κάτι δεν θα το δώσει, το ίδιο ισχύει όμως και με τα άλλα παιδιά, σέβεται όταν εκείνα δεν θέλουν να μοιραστούν τα παιχνίδια τους μαζί του.

Το παιδάκι σου αντιδρά όπως κάθε παιδί σε αυτή την ηλικία, νομίζω πως κυρίως αυτό που πρέπει να δουλέψεις είναι το να μην παίρνει παιχνίδια των άλλων παιδιών ή να τα επιστρέφει όταν πρέπει, θα συμφωνήσω με την vtgian & macgyver  σε όσα σε συμβουλεόυν θέλει πράξεις όχι πολλές συζητήσεις, σε αυτή την ηλικία μπορεί να διαχείριστεί συγκεκριμένα πράγματα το παιδάκι.. Επίσης μην αφήνεις ποτέ καμία ''μαμά που τα ξέρει όλα'' να κρίνει το παιδί σου για την στάση του, ακόμα και όταν έχει λάθος μπροστά στους άλλους να το υπερασπίζεσαι, μην αφήνεις σε άλλους πολλά τέτοια περιθόρια.

 

 

[Sofika123]

Απ'οσα διάβασα θα έλεγα ότι έτσι αντιδράω εκτός απο το ότι τον αναγκάζω να δώσει παιχνίδια του αν και λέει όχι, απλά και εκεί του εξηγώ ότι αφού και το άλλο το παιδάκι του πρόσφερε παιχνίδι θα πρέπει και ο ίδιος να αφήνει τα παιχνίδια του. Παίρνουμε άπειρα παιχνίδια μαζί μας, μιας και το πάρκο είναι απέναντι από το σπίτι μας και έτσι δεν δυσκολεύομαι. 

3 ώρες πρίν, Macgyver είπε:

Παίζετε το παιχνίδι "δικό μου- δικό σου"  στο σπίτι; 

Πάρε πχ 10 μπαλάκια διαφορετικού χρώματος και ξεκίνα να μοιράζεις λες και παίζετε χαρτιά, αναφέροντας "δικό μου/δικό σου" κτλ .

 

 

Εξαιρετική ιδέα σ'ευχαριστώ πολύ θα την εφαρμόσω άμεσα.

 

1 ώρα πρίν, vtgian είπε:

δ. αν δεν το δίνει, το παίρνεις με το ζόρι από τα χέρια του και το δίνεις στο άλλο παιδί όσο επαναλαμβάνεις ότι το παιχνίδι είναι του άλλου παιδιού. Θα αντιδράσει, θα κλάψει, είναι όλα φυσιολογικά. Διατήρησε τη ψυχραιμία σου, μίλα του ήρεμα, αναγνώρισε ότι του άρεσε πολύ αυτό το παιχνίδι, δώσε του χρόνο να ηρεμήσει και ακόμα και αν αντιδράσει πολύ πολύ έντονα, παραμένεις ήρεμη. Αν δεν ηρεμεί, του λες ότι βλέπεις πόσο αναστατωμένος είναι και καλύτερα να πάτε σπίτι. Ή προτείνεις εναλλακτικές. Όχι πολλά λόγια όμως, ξεκάθαρες φράσεις και πράξεις.

 

Ποτέ δεν το δίνει αν το ζητήσει το άλλο παιδάκι και πάντα του παίρνω εγώ εξηγώντας του ότι δεν είναι δικό του, ότι το άλλο παιδάκι είναι πολύ ευγενικό που μας το έδωσε αλλά τώρα το θέλει και πρέπει να το δώσει, προτρέπω να πει και ευχαριστώ αλλά συνήθως μέσα στα κλάματα είναι δύσκολο (πάντως ένα χαμόγελο το σκάει στο άλλο παιδάκι και μετά συνεχίζει το κλάμα).

 

πρίν από 45 λεπτά , kotsifikos είπε:

Το παιδάκι σου αντιδρά όπως κάθε παιδί σε αυτή την ηλικία, νομίζω πως κυρίως αυτό που πρέπει να δουλέψεις είναι το να μην παίρνει παιχνίδια των άλλων παιδιών ή να τα επιστρέφει όταν πρέπει, θα συμφωνήσω με την vtgian & macgyver  σε όσα σε συμβουλεόυν θέλει πράξεις όχι πολλές συζητήσεις, σε αυτή την ηλικία μπορεί να διαχείριστεί συγκεκριμένα πράγματα το παιδάκι.. Επίσης μην αφήνεις ποτέ καμία ''μαμά που τα ξέρει όλα'' να κρίνει το παιδί σου για την στάση του, ακόμα και όταν έχει λάθος μπροστά στους άλλους να το υπερασπίζεσαι, μην αφήνεις σε άλλους πολλά τέτοια περιθόρια.

 

 

Όταν τις ακούω απλά λέω ότι το παιδί είναι μικρό και όχι κακό..αλλά η αλήθεια είναι ότι ανεβάζω πίεση όταν γίνεται. Δεν λέω ο γιος μου είναι μικρός και όντως δεν έχει μάθει να μοιράζεται, παρόλαυτα εγώ δεν αφήνω καμία αδικία να γίνεται εις βάρος των άλλων παιδιών, εκεί που τα παίρνω όμως είναι ότι τα παιδία τους πολλές φορές τον διώχνουν απο τα 3/4 του πάρκου και αυτές δεν κάνουν τίποτα, πχ φύγε από εδώ παίζουμε μπάλα, φύγε από εδώ είμαστε μεγάλοι και κάνουμε τσουλήθρα κλπ ή ακόμα χειρότερο τον προκαλούν με παιχνίδια και μετά δεν του τα δίνουν..Εγώ την λάθος συμπεριφορά του δικού μου προσπαθώ να την τροποποιήσω, αυτές που βλέπουν τα παιδιά τους να τα κάνουν αυτά πως γίνεται και κάθονται και κοιτάνε μόνο? 

[Dust pink]

πρίν από 3 λεπτά , Sofika123 είπε:

Απ'οσα διάβασα θα έλεγα ότι έτσι αντιδράω εκτός απο το ότι τον αναγκάζω να δώσει παιχνίδια του αν και λέει όχι, απλά και εκεί του εξηγώ ότι αφού και το άλλο το παιδάκι του πρόσφερε παιχνίδι θα πρέπει και ο ίδιος να αφήνει τα παιχνίδια του. Παίρνουμε άπειρα παιχνίδια μαζί μας, μιας και το πάρκο είναι απέναντι από το σπίτι μας και έτσι δεν δυσκολεύομαι. 

Εξαιρετική ιδέα σ'ευχαριστώ πολύ θα την εφαρμόσω άμεσα.

 

Ποτέ δεν το δίνει αν το ζητήσει το άλλο παιδάκι και πάντα του παίρνω εγώ εξηγώντας του ότι δεν είναι δικό του, ότι το άλλο παιδάκι είναι πολύ ευγενικό που μας το έδωσε αλλά τώρα το θέλει και πρέπει να το δώσει, προτρέπω να πει και ευχαριστώ αλλά συνήθως μέσα στα κλάματα είναι δύσκολο (πάντως ένα χαμόγελο το σκάει στο άλλο παιδάκι και μετά συνεχίζει το κλάμα).

 

Όταν τις ακούω απλά λέω ότι το παιδί είναι μικρό και όχι κακό..αλλά η αλήθεια είναι ότι ανεβάζω πίεση όταν γίνεται. Δεν λέω ο γιος μου είναι μικρός και όντως δεν έχει μάθει να μοιράζεται, παρόλαυτα εγώ δεν αφήνω καμία αδικία να γίνεται εις βάρος των άλλων παιδιών, εκεί που τα παίρνω όμως είναι ότι τα παιδία τους πολλές φορές τον διώχνουν απο τα 3/4 του πάρκου και αυτές δεν κάνουν τίποτα, πχ φύγε από εδώ παίζουμε μπάλα, φύγε από εδώ είμαστε μεγάλοι και κάνουμε τσουλήθρα κλπ ή ακόμα χειρότερο τον προκαλούν με παιχνίδια και μετά δεν του τα δίνουν..Εγώ την λάθος συμπεριφορά του δικού μου προσπαθώ να την τροποποιήσω, αυτές που βλέπουν τα παιδιά τους να τα κάνουν αυτά πως γίνεται και κάθονται και κοιτάνε μόνο? 

Δυστυχώς, για το τελευταίο κομμάτι της ανάρτησης στο πάρκο συναντάς διάφορες συμπεριφορες γονέων και παιδιών. Είναι μικρόκοσμος η παιδική. Όντως πολλά παιδιά με την καθοδήγηση των γονιών τους είναι αναγωγα και θεωρούν έναν δημόσιο χώρο τσιφλίκι τους με αποτέλεσμα να απομονώνουν αλλά παιδιά ή μωρά. Προσωπικά δεν κρίνω σε καμία περίπτωση τα παιδιά , δεν φταίνε, είναι εικόνα και ομοίωση γονιών που δεν αντιδρούν βλέποντας τα λάθη τούς. 

Το παιδί σου είναι μικρό στον βρεφικό του εγκέφαλο ο κόσμος του ανήκει. Υποθέτω ισχύει για όλα σχεδόν τα μικρά παιδιά. Συνέχισε όπως κάνεις να εξηγείς και να δίνεις το καλύτερο που μπορείς σε αυτό. Αναφορικά με τον χειρισμό του παιδιού συμφωνώ με τις προηγούμενες κοπέλες!

 

[kotsifikos]

16 minutes ago, Sofika123 said:

Όταν τις ακούω απλά λέω ότι το παιδί είναι μικρό και όχι κακό..αλλά η αλήθεια είναι ότι ανεβάζω πίεση όταν γίνεται. Δεν λέω ο γιος μου είναι μικρός και όντως δεν έχει μάθει να μοιράζεται, παρόλαυτα εγώ δεν αφήνω καμία αδικία να γίνεται εις βάρος των άλλων παιδιών, εκεί που τα παίρνω όμως είναι ότι τα παιδία τους πολλές φορές τον διώχνουν απο τα 3/4 του πάρκου και αυτές δεν κάνουν τίποτα, πχ φύγε από εδώ παίζουμε μπάλα, φύγε από εδώ είμαστε μεγάλοι και κάνουμε τσουλήθρα κλπ ή ακόμα χειρότερο τον προκαλούν με παιχνίδια και μετά δεν του τα δίνουν..Εγώ την λάθος συμπεριφορά του δικού μου προσπαθώ να την τροποποιήσω, αυτές που βλέπουν τα παιδιά τους να τα κάνουν αυτά πως γίνεται και κάθονται και κοιτάνε μόνο? 

Ποιο παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρει να μοιράζεται??Οι υπόλοιπες μητέρες που μπαίνουν στην διαδικασία να κρίνουν ένα μωρό απορώ πως μεγάλωσαν τα παιδιά τους. Μην σε αγχώνει αυτό, θα μάθει και να μοιράζεται όταν έρθει η ώρα με την δική σου καθοδήγηση, όμως να του μάθεις και πως δεν έχει υποχρέωση να μοιράζεται τα πάντα, μπορεί και να μην δώσει ένα παιχνίδι του που δεν θέλει. Εσύ καλά κάνεις και προσπαθείς να μάθεις στο παιδί σου να συμπεριφέρεται σωστά, αυτό δεν σημαίνει πως το κάνουν όλοι οι γονείς, να υπερασπίζεσαι όμως το παιδί σου όταν θεωρείς πως αδικείται, εγώ πχ στο πάρκο που πηγαίνουμε όταν πηγαίνει στο σημείο που παίζουν μπάλα τα μεγαλύτερα παιδιά του εξηγώ πως εκεί δεν μπορούμε να παίζουμε γιατί  α. μπορεί να χτυπήσει και β.δεν αφήνουμε τα άλλα παιδιά να παίξουν, αντίστοιχα όταν τα παιδιά που παίζουν μπάλα αρχίσουνα να απλώνονται σε όλο το πάρκο και να κινδυνεύει το παιδί μου να χτυπήσει, τους ζητώ ευγενικά να περιοριστούν γιατί υπάρχουν και μικρότερα παιδιά που παίζουν.  Η πρόκληση απο τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά σε μικρότερα (όπως αυτό που αναφέρεις με το παιχνίδι που μετά δεν του το δίνουν) είναι κάτι που επίσης συμβαίνει έτσι κάνουν τα παιδιά μεταξύ τους...γιατί απλά είναι παιδιά, σε 1-2 χρόνια να δεις που και το δικό σου παιδί θα κάνει το ίδιο.

 

[Dust pink]

Δεν ξέρω πως θα φανούν αυτά που θα πω αλλά έχω την αίσθηση στην σύντομη και νέα επαφή με τον βρεφικό-παιδικο κόσμο που έχω ,ότι κάποιοι γονείς επιδοκιμάζουν την ανάρμοστη συμπεριφορά των παιδιων τους. Τα καμαρώνουν όταν επιβάλλονται βιαίως στα άλλα παιδιά. Τα θεωρούν κυρίαρχα και "ανεξάρτητα" όταν καταφέρνουν να πάρουν όλο το πάρκο δικό τους ή απομακρύνοντας αλλά παιδιά. Θεωρούν παράλογο αν ένας γονιός εξηγεί η συμβουλεύει το παιδί του να σέβεται... Πιστεύει ότι είναι καταπίεση να μπαίνουν κανόνες (παίξε εσύ τώρα και μετά το άλλο παιδί). Δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι μια παιδική χαρά είναι ένας νευραλγικός ιστός της κοινωνίας που μέσα απ' αυτή το παιδί και ειδικά το βρέφος θα ΜΑΘΕΙ να μοιράζεται, να συνυπάρχει αρμονικά με άλλους ,να επικοινωνεί, να προστατεύσει και να προστατευθεί. Και πρέπει όλοι να το βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, όχι μόνο η δική του μαμά.

Για κάποιους η παιδική είναι ένα πάρκινγκ παιδιών...άντε τραβά να παίξεις και μη με ζαλίζεις. Και να δω κάτι στραβο που κανείς δεν θα πω κάτι ,είτε γιατί βαριέμαι και με την Λίτσα έχω σοβαρή κουβέντα αν χώρισε η δεν χώρισε η γειτόνισσα επειδή ο άντρας της τα έχει όντως με την πιτσιρίκα;; Είτε γιατί χαίρομαι που το παιδί μου είναι ετυμολογο (θρασυτατο) και κυρίαρχο γιατί αυτό γνώρισε (του μάθαμε ) ως καλό! Είναι φυσιολογικό για αυτούς!

Κατά τον ίδιο τρόπο οι ίδιοι άνθρωποι θα θεωρήσουν αργότερα και απόλυτα νορμάλ στα 12 να επιστρέφει σπίτι στις 6 το πρωί, να ξέρει όλα τα ξενύχταδικα και στα 15 να πάει και διακοπές μόνο του καμία 10 μέρες. Σημείωση πως αυτά τα παιδιά θα είναι συμμαθητές των δικών μας παιδιών...

Η δικαιολογία θα είναι ίδια...άντε τραβά διακοπές να ηρεμήσουμε και να τα πούμε με την ησυχία μας με την φιλενάδα μου Αν τελικά η γειτόνισσα που της τα φόραγε ο άντρας της τα είχε με τον φούρναρη...

Η να καμαρώσουμε που το παιδί μας ξέρει απ' έξω όλα τα σφηνάκια... Ε ...είναι και 12 χρόνων ανεξάρτητο παιδί!

 

[vtgian]

1 hour ago, Sofika123 είπε:

Ποτέ δεν το δίνει αν το ζητήσει το άλλο παιδάκι και πάντα του παίρνω εγώ εξηγώντας του ότι δεν είναι δικό του, ότι το άλλο παιδάκι είναι πολύ ευγενικό που μας το έδωσε αλλά τώρα το θέλει και πρέπει να το δώσει, προτρέπω να πει και ευχαριστώ αλλά συνήθως μέσα στα κλάματα είναι δύσκολο (πάντως ένα χαμόγελο το σκάει στο άλλο παιδάκι και μετά συνεχίζει το κλάμα).

 

Όταν τις ακούω απλά λέω ότι το παιδί είναι μικρό και όχι κακό..αλλά η αλήθεια είναι ότι ανεβάζω πίεση όταν γίνεται. Δεν λέω ο γιος μου είναι μικρός και όντως δεν έχει μάθει να μοιράζεται, παρόλαυτα εγώ δεν αφήνω καμία αδικία να γίνεται εις βάρος των άλλων παιδιών, εκεί που τα παίρνω όμως είναι ότι τα παιδία τους πολλές φορές τον διώχνουν απο τα 3/4 του πάρκου και αυτές δεν κάνουν τίποτα, πχ φύγε από εδώ παίζουμε μπάλα, φύγε από εδώ είμαστε μεγάλοι και κάνουμε τσουλήθρα κλπ ή ακόμα χειρότερο τον προκαλούν με παιχνίδια και μετά δεν του τα δίνουν..Εγώ την λάθος συμπεριφορά του δικού μου προσπαθώ να την τροποποιήσω, αυτές που βλέπουν τα παιδιά τους να τα κάνουν αυτά πως γίνεται και κάθονται και κοιτάνε μόνο? 

 

Όταν του παίρνεις το παιχνίδι από τα χέρια, προσπάθησε αυτά που του λες να είναι σύντομα και ξεκάθαρα. Το μυαλό τους δεν είναι ακόμα έτοιμο να επεξεργαστεί αφηρημένες έννοιες (όπως η ευγένεια). Επίσης το να τον προτρέπεις να πει ευχαριστώ, όταν βιώνει το "δράμα - μου πήρε το παιχνίδι μέσα από τα χέρια" δεν τον βοηθά να κατανοήσει την έννοια του ευχαριστώ. Σε εκείνη τη φάση θα πεις εσύ ευχαριστώ στο παιδάκι και αυτός θα το μάθει σιγά σιγά μέσα από το παράδειγμά σου. Να θυμάσαι ότι σε αυτή την ηλικία δρουν δια της μίμησης. Δεν χρειάζεται να τα υποχρεώνουμε να πουν πράγματα που δεν μπορούν να συλλάβουν ως έννοιες. Θα τα μάθουν πολύ εύκολα και ουσιαστικά μόνο αν εμείς τα εφαρμόζουμε στις καθημερινές μας ασχολίες.

 

Στη 2η παράγραφο σου, καλως ήλθες στον κόσμο της παιδικής χαράς. Θα συναντήσεις ένα σωρό γονείς τα επόμενα χρόνια, δυστυχώς αυτοί που περιγράφεις είναι αρκετοί. Υπάρχουν και οι υποχόνδριοι που περνάνε όλη την παιδική χαρά με dettol, οι υπερπροστατευτικοί που δεν αφήνουν τα παιδιά να άλλαξουν κουβέντα, οι επιδειξίες που θα σε πρήξουν με τα επιτεύγματα του παιδιού σου θέλοντας να σε κάνουν να νιώσεις μειονεκτικά για το δικό σου, οι αδιάφοροι, οι νταήδες, οι ξερόλες, ένα σωρό φυλές. Επικεντρώσου στο δικό σου παιδί και συμπεριφέρσου στα υπόλοιπα παιδιά όπως θα ήθελες να συμπεριφερθούν στο δικό σου όταν και αυτό κάποια στιγμή θα παρεκτραπεί.

[xaroumenh mama]

Είναι μικρό το παιδάκι σου με την σωστή καθοδήγηση θα μάθει να μοιραζετε κ όταν θα συνενοηστε κ καλύτερα θα δεις μεγάλη βελτίωση είναι κ τα ερεθίσματα που περνούν από τα άλλα παιδάκια γιατί κάνουν ότι βλέπουν κ είναι ακόμα ποιο δύσκολο εκείνη τη στιγμή να καταλάβουν πως αυτό δεν είναι σωστό εφόσον βλέπει πως το κάνει κ το άλλο παιδάκι .. ο γιος μου είναι 32 μηνών κ τώρα αρχίζει να καταλάβενει πως πρέπει να μοιραζετε τα παιχνίδια του κ ότι τα παιχνίδια των άλλων παιδιών δεν είναι δικά του στο να δώσει δικό του παιχνίδι δεν έχει πρόβλημα στο να δεχτεί ότι τα παιχνίδια των άλλων παιδιών δεν είναι δικά του εκεί δυσκολεύεται ... Σιγά σιγά όμως θα το καταλάβουν αν τους δείχνουμε εμείς τον σωστό τρόπο ..!!!!

[marakiz]

Όταν λένε πράγματα όπως είσαι κακό παιδί γίνεσαι η φωνή του παιδιού σου και απαντάς, τύπου δεν είμαι κακό παιδί, κανένα παιδί δεν είναι κακό, απλά είμαι μικρός και δεν ξέρω ακόμα να μοιράζομαι. 

Τον παρακινείς να μοιραστεί, αλλά αν δεν θέλει είναι δικαίωμα του. Ούτε εμείς αφήνουμε πχ να παίρνει όποιος θέλει τα καλλυντικά μας. 

Το ίδιο δικαίωμα έχει το κάθε παιδί, οπότε ρωτάτε πρώτα αν το άλλο παιδί θέλει να δώσει το παιχνίδι του, αν όχι, τότε εξηγείς στο παιδί σου πως ο τάδε δεν θέλει να δώσει το παιχνίδι του. Θα κλάψει, θα είσαι εκεί να το παρηγορήσεις.

 

Είναι φυσιολογικά όλα αυτά σε αυτές τις ηλικίες, δεν είναι ακόμα αναπτυξιακά έτοιμα να μάθουν να μοιράζονται κι όσο λιγότερο τα πιέζουμε τόσο καλύτερα εξελίσσονται τα πράγματα. Μην ακούς κανέναν. Θέλει υπομονή να εξηγείς ξανά και ξανά και ξανά, ήρεμα σταθερά και χωρίς τσατίλα.

[Sofika123]

Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ! Χθες πρώτη φορά έδωσε μόνος του παιχνίδι πίσω και έγινε φοβερό πάρτυ στο πάρκο!!!Φυσικά έγινε 1 φορά αλλά κι αυτός χάρηκε που με είδε τόσο ενθουσιασμένη που πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να το επαναλάβει σύντομα. Παίζουμε και το παιχνίδι στο σπίτι που πρότεινε η Macgyver και τον βλέπω να αντιδρά λίγο καλύτερα (κάποιες φορές  )

Όσον αφορά τα σχόλια για τις συμπεριφορές στο πάρκο έχετε απόλυτο δίκιο..Είναι όμως εντυπωσιακό, με την κόρη μου δεν τα έζησα από τόσο μικρή γιατί δούλευα πιο πολλές ώρες και την πήγαινε η μητέρα μου με τον γιο μου έχω σοκαριστεί..Κάθονται σ'ενα παγκάκι με καφέ και τσιγάρο (τα ρίχνουν και κάτω και τα κυνηγάει ο μικρός)και αφήνουν τα παιδιά να οργιάζουν και κάνουν κριτική από μακρυά στο δικό μου μωρό..Χθες ο μικρός μου πήγε να πάρει 1 πλαστικό ζωάκι από κάποιο παιδάκι (δεν το κρατούσε είχε μια τσαντούλα με καμια 40αρια μέσα) με το που τον βλέπει του το αρπάζει και λέει αυτό είναι δικό μου..Αυτό έγινε την ώρα που καθόταν στο αυτοκινητάκι του και με το άλλο χέρι τραβούσε και το ποδήλατο του γιο μου..Και οι γονείς του αμέτοχοι..Θέλει κουράγιο λοιπόν να επιβιώσεις και στην κοινωνία ενός πάρκου..

[ΑΡΓΚ]

On 15/7/2018 at 9:40 ΠΜ, Sofika123 είπε:

Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ! Χθες πρώτη φορά έδωσε μόνος του παιχνίδι πίσω και έγινε φοβερό πάρτυ στο πάρκο!!!Φυσικά έγινε 1 φορά αλλά κι αυτός χάρηκε που με είδε τόσο ενθουσιασμένη που πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να το επαναλάβει σύντομα. Παίζουμε και το παιχνίδι στο σπίτι που πρότεινε η Macgyver και τον βλέπω να αντιδρά λίγο καλύτερα (κάποιες φορές  )

Όσον αφορά τα σχόλια για τις συμπεριφορές στο πάρκο έχετε απόλυτο δίκιο..Είναι όμως εντυπωσιακό, με την κόρη μου δεν τα έζησα από τόσο μικρή γιατί δούλευα πιο πολλές ώρες και την πήγαινε η μητέρα μου με τον γιο μου έχω σοκαριστεί..Κάθονται σ'ενα παγκάκι με καφέ και τσιγάρο (τα ρίχνουν και κάτω και τα κυνηγάει ο μικρός)και αφήνουν τα παιδιά να οργιάζουν και κάνουν κριτική από μακρυά στο δικό μου μωρό..Χθες ο μικρός μου πήγε να πάρει 1 πλαστικό ζωάκι από κάποιο παιδάκι (δεν το κρατούσε είχε μια τσαντούλα με καμια 40αρια μέσα) με το που τον βλέπει του το αρπάζει και λέει αυτό είναι δικό μου..Αυτό έγινε την ώρα που καθόταν στο αυτοκινητάκι του και με το άλλο χέρι τραβούσε και το ποδήλατο του γιο μου..Και οι γονείς του αμέτοχοι..Θέλει κουράγιο λοιπόν να επιβιώσεις και στην κοινωνία ενός πάρκου..

 

 

Χμμ, αυτό το "είναι δικό μου", δεν ξέρω αν είναι απαραίτητα κακό. Αν το σκεφτείς, ο άνθρωπος αυτή την "υποχρεώση" να μοιράζεται τα πράγματά του, μόνο εκεί μέχρι τα 2,3 άντε 4 χρόνια την έχει, για να είναι "καλό παιδί". Σε κανένα π.χ. δημοτικό δε θα θεωρηθεί νορμάλ να πάει ένα παιδάκι να πάρει το μολύβι ενός άλλου, πόσο μάλλον αγνώστου, και χωρίς να το ζητήσει, και λογικά θα τιμωρηθεί αυτός που άπλωσε χέρι, όχι αυτός που έβαλε τις φωνές όταν του πείραξαν τα πράγματα. Ούτε μπορώ να φανταστώ να πάω αντίστοιχα στο γραφείο μίας συναδέλφου και να αρχίσω απρόσκλητη να της παίρνω π.χ. τα χαρτομάντιλα ή τα καλλυντικά από την τσάντα, γιατί "έχει κι άλλα".

Αντιλαμβάνομαι ότι θεωρείται πρέπον από αρκετούς γονείς το να πρέπει το παιδί τους να μοιράζεται ως μωρό, αλλά αν το σκεφτείς, δεν είναι συμπεριφορά που θα κρατήσει και στην μετέπειτα ζωή, σε μόλις 2-3 χρόνια, ο "αγενής" θα είναι το παιδί που πάει απρόσκλητο να παίξει με τα πράγματα των άλλων, όχι το παιδί που θα γυρίσει και θα πει "αυτό είναι δικό μου". Στο περιστατικό που περιγράφεις λοιπόν, το περίεργο είναι ο γονιός που βλέπει το παιδί του να απλώνει χέρι στην τσάντα με τα πράγματα ενός άγνωστου παιδιού και δεν παρεμβαίνει να εξηγήσει "δεν πειράζουμε τα πράγματα των άλλων", όχι το παιδάκι που υπερασπίζεται το δικαίωμά του να μην του πειράζουν τα παιχνίδια. Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει οι γονείς του άλλου μικρού στο σενάριο που περιγράφεις; Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να κάτσει αμέτοχο ενώ ένα άγνωστό του παιδί του παίρνει τα πράγματα; Γιατί; Το μικρό το χειρίστηκε αρκετά ώριμα όπως το περιγράφεις, εξηγώντας τη δυσαρέσκειά του, χωρίς να κλάψει, να χτυπήσει κλπ. 

[Sofika123]

On 22/7/2018 at 6:04 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

 

Χμμ, αυτό το "είναι δικό μου", δεν ξέρω αν είναι απαραίτητα κακό. Αν το σκεφτείς, ο άνθρωπος αυτή την "υποχρεώση" να μοιράζεται τα πράγματά του, μόνο εκεί μέχρι τα 2,3 άντε 4 χρόνια την έχει, για να είναι "καλό παιδί". Σε κανένα π.χ. δημοτικό δε θα θεωρηθεί νορμάλ να πάει ένα παιδάκι να πάρει το μολύβι ενός άλλου, πόσο μάλλον αγνώστου, και χωρίς να το ζητήσει, και λογικά θα τιμωρηθεί αυτός που άπλωσε χέρι, όχι αυτός που έβαλε τις φωνές όταν του πείραξαν τα πράγματα. Ούτε μπορώ να φανταστώ να πάω αντίστοιχα στο γραφείο μίας συναδέλφου και να αρχίσω απρόσκλητη να της παίρνω π.χ. τα χαρτομάντιλα ή τα καλλυντικά από την τσάντα, γιατί "έχει κι άλλα".

Αντιλαμβάνομαι ότι θεωρείται πρέπον από αρκετούς γονείς το να πρέπει το παιδί τους να μοιράζεται ως μωρό, αλλά αν το σκεφτείς, δεν είναι συμπεριφορά που θα κρατήσει και στην μετέπειτα ζωή, σε μόλις 2-3 χρόνια, ο "αγενής" θα είναι το παιδί που πάει απρόσκλητο να παίξει με τα πράγματα των άλλων, όχι το παιδί που θα γυρίσει και θα πει "αυτό είναι δικό μου". Στο περιστατικό που περιγράφεις λοιπόν, το περίεργο είναι ο γονιός που βλέπει το παιδί του να απλώνει χέρι στην τσάντα με τα πράγματα ενός άγνωστου παιδιού και δεν παρεμβαίνει να εξηγήσει "δεν πειράζουμε τα πράγματα των άλλων", όχι το παιδάκι που υπερασπίζεται το δικαίωμά του να μην του πειράζουν τα παιχνίδια. Τι θα μπορούσαν να είχαν κάνει οι γονείς του άλλου μικρού στο σενάριο που περιγράφεις; Να ενθαρρύνουν το παιδί τους να κάτσει αμέτοχο ενώ ένα άγνωστό του παιδί του παίρνει τα πράγματα; Γιατί; Το μικρό το χειρίστηκε αρκετά ώριμα όπως το περιγράφεις, εξηγώντας τη δυσαρέσκειά του, χωρίς να κλάψει, να χτυπήσει κλπ. 

Δεν διαφωνώ και δεν το επέτρεψα να το πάρει, όμως το άλλο παιδάκι είχε το ποδηλατάκι του γιου μου στα χέρια του και απλά του άρπαξε και το παιχνίδι που κακώς πήγε να πάρει ο δικός μου. Επομένως οι γονείς καλά έκαναν και του έμαθαν ότι δεν είναι υποχρεωμένο να μοιράζεται αλλά θα έπρεπε να του μάθουν να μην αρπάζει και τα παιχνίδια των άλλων που δεν θέλουν να τα μοιραστούν, το δικό μου δικό μου και το δικό σου πάλι δικό μου όχι δεν το θεωρώ σωστή διαπαιδαγώγηση.