από Αποτυχία θηλασμού - τι δεν πήγε καλά; (γενική συζήτηση)

[ponemeni]

6 minutes ago, CMES said:

Το θεμα που ξεκινησα με καποιον τροπο που δεν καταλαβα χωριστηκε στα 2 και μπερδευτηκα!! 

@ponemeni και @ΑΡΓΚ συμφωνω με αυτα που λετε για το ποσο φυσικο φαινομενο ειναι γιαυτο ειπα πριν πως αν ο θηλασμος ηταν πραγματικα τοσο δυσκολος θα ειχαμε αφανιστει ως ειδος! Ομως ετσι ειχα ξεκινησει κι εγω στο πρωτο μου παιδι, χαλαρη και με την πεποιθηση πως "δεν υπαρχει δεν μπορω, υπαρχει δεν θελω". Ομως πραγματικα εφαγα τα μουτρα μου και συναντησα απιστευτες δυσκολιες παρα την θεληση και την επιμονη μου (αν θελετε να διαβασετε αναλυτικα τι εγινε τα γραφω στην αρχη του αλλου τοπικ). Και αυτο ηταν που με εκανε να νιωσω ανεπαρκης και αχρηστη, αφου δηλαδη ειναι κατι τοσο φυσικο και απλο εγω γιατι δεν μπορω; ποτε δεν με ενοιαξε η κουραση ή δεν κυνηγησα το βολεμα. Στο πρωτο μου παιδι την ειχα στο στηθος 16 ωρες συνεχομενα και οχι μονο μια φορα. Επαθα δηλητηριαση επειδη εφαγα κατι που αφησα εκτος ψυγειου και εκανα εμετο στη λεκανη με το παιδι στο στηθος για να μην το βγαλω. Και παροτι δεν τα καταφερα ειπα στο δευτερο να ξαναπροσπαθησω απο την αρχη. Και παλι δεν βγαινει "φυσικα" και "ευκολα". Αν λοιπον δεν δεχτω οτι απλα δεν παραγω αρκετο γαλα για να θρεψει ενα μεγαλο μωρο σαν το δικο μου, η επομενη εξηγηση ειναι οτι τα κανω ολα λαθος. Και αυτο με στενοχωρει παρα πολυ γιατι εχω φροντισει να εχω 2 συμβουλους θηλασμου (την παιδιατρο και μια μαια), να εχω παρακολουθησει σεμιναρια και να εχω διαβασει οτι κυκλοφορει για το θηλασμο. Και δεν θεωρω οτι ειμαι χαζη και δεν καταλαβαινω αυτα που μαθαινω, στο κατω κατω ειμαι γιατρος και το διαβασμα και η ενημερωση ειναι δευτερη φυση μου. Με πληγωνει ομως πολυ να μου λενε "τελικα μαλλον δεν το ηθελες αρκετα"....

 

Καλησπέρα σας,

δεν ξέρω πως ορίζεται την έκφραση "εύκολος", εγώ με την εμπειρία που διαθέτω, αναφέρω ότι ο θηλασμός είναι το φυσιολογικό, αυτό που η φύση έχει προδιαγράψει για όλα τα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου. Το γιατί μπορεί μία μητέρα να μην θηλάσει τελικά ενώ το επιθυμεί διακαώς όπως έγραψα και πιο πάνω μπορεί να οφείλεται σε πάρα πολλούς λόγους ανεξάρτητα από το θέλω της μητέρας. Το να νιώσει ανεπαρκής και άχρηστη μία μητέρα από αυτό, επιτρέψτε μου αλλά νομίζω ότι οφείλεται στην ευαισθησία που διακατέχει μία νέα μητέρα, δεν έχει ισχύ, μία μητέρα δεν κρίνεται από αυτό!

Αυτό που μου κάνει εντύπωση παρατηρώντας τι συμβαίνει είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό που θα μπορούσε να θηλάσει, απέκλεισε τον θηλασμό από το μαιευτήριο κιόλας, ενώ μητέρες που το ήθελαν πάρα πολύ δεν τα κατάφεραν στο τέλος.

Θα σας συμβούλευα να μην δίνετε σημασία και να μην πληγώνεστε από τα λόγια των άλλων, εσείς προσπαθήσατε για το καλύτερο και αυτό που έχει σημασία είναι να έχετε ένα υγιές μωρό, που από τον τρόπο γραφής σας, δείχνει ότι έχει και μία στοργικότατη μητέρα!

[ponemeni]

13 minutes ago, Συντονιστής Περιεχομένου said:

Γειά σας, οι παραπάνω φράσεις σας είναι λανθασμένες. Ο θηλασμός, μπορεί να πονέσει, και μάλιστα πολύ, μπορεί να φέρει μικρές ή μεγάλες φλεγμονές, μπορεί να σαμποταριστεί από διάφορες αναγκαίες ιατρικές παρεμβάσεις, καθυστερήσεις ή λάθος οδηγίες προσωπικού , ενώ σε μικρό ποσοστό υπάρχουν οι γυναίκες των οποίων το γάλα ότι και να κάνουν, δεν θα φτάνει. 

Είναι ευτυχές ότι υπάρχουν λύσεις για όλα τα παραπάνω προβλήματα, οι οποίες όμως δεν είναι τόσο εύκολες ανάλογα με την περίπτωση, ενώ δεν έχουν όλες οι μητέρες πρόσβαση στις πληροφορίες που θα δώσουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Εκεί υπάρχει σαφέστατα διαφορά στα προνόμια ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες για πρόσληψη συμβούλου ή τόπου διαμονής με κατάλληλους συμβούλους (δεν υπαρχουν παντού παιδιατροι συμβουλοι θηλασμού)

Ο μητρικός θηλασμός είναι μια τέχνη η οποία μαθαίνεται, αλλά και μια πρακτική που ριζώνει βιωματικά σε μια κοινωνία.

Από τις παρατηρήσεις μας τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε ότι αυτά τα δυο δεν είναι ούτε αυτονόητα ούτε τόσο συχνά όσο θα θέλαμε. 

Εάν υπήρχαν στην κοινωνία, τότε δεν θα υπήρχε τόσο μεγάλο ποσοστό γυναικών που επιθυμούν να θηλάσουν αλλά δεν τα καταφέρνουν τελικά, όσο θα ήθελαν. 

Δείτε στις ψηφοφορίες ένα δείγμα της πολυπλοκότητας αυτού του θέματος :

 

Σε πάνω από 40% των γυναικών ο ίδιος ο παιδίατρος δεν έχει βοηθήσει όπως θα έπρεπε, και σε πάνω από 37% η μαία δεν ήταν αρκετα διεξοδικη όσο θα έπρεπε, .... 

δείτε περισσότερες ψηφοφορίες εδώ  http://parents.org.gr/forum/forum/180-egymosunitoketos-thilasmos-paidiatros-neogennita/

 

 

Γειά σας @CMES διαχωρίσαμε το θέμα έτσι ώστε στο αρχικό θέμα, να συνεχιστεί η υποστήριξη σε εσάς και τις άλλες μητέρες που αυτή τη στιγμή προσπαθούν,

και να μπορούν άλλα μέλη που επιθυμούν να συζητήσουν πιο φιλοσοφικά για το όλο θέμα να γράψουν αλλού. 

Είναι εντελώς διαφορετική η φιλοσοφική συζήτηση μελών που δεν βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε προσπάθεια για επαναγαλακτισμό ή εδραίωση θηλασμού, 

και διαφορετική η συζήτηση για  υποστήριξη των μελών που αυτή τη στιγμή είναι μέσα σε αυτή τη κατάσταση, χρειάζονται βοήθεια επι τούτου, και είναι επιβεβαρυμένα με τους διάφορους ιατρικούς ή μη παράγοντες σχετικά με το βάρος ή τα γραμμάρια ή ποσότητες γευμάτων. 

Πιστεύουμε ότι θα είναι καλύτερο να μην μπλέκεται το ένα με το άλλο - για την διευκόλυνσή σας. 

 

Γεια σας, είμαι νέο μέλος και μάλλον μπερδεύτηκα για το που γράφω, θα συνεχίσω εδώ αυτό που ήθελα να πω, με συγχωρείτε αν έγραφα σε λάθος ενότητα. Ο θηλασμός δυστυχώς στις μέρες μας τείνει να εξομοιωθεί με το ξένο γάλα και αυτό δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο. Δηλαδή πλέον υπάρχει η πεποίθηση πως είτε θηλάσει μία μητέρα είτε δώσει ξένο γάλα είναι το ίδιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι το ίδιο. Βλέπω γυναίκες καριέρες να προχωρούν σε διακοπή του θηλασμού γιατί θεωρούν πως η φόρμουλα είναι το ίδιο! Ακόμη και τα κουτιά της φόρμουλας πάνω γράφουν ότι ενδείκνυται το μητρικό γάλα! Από εκεί και πέρα, συμφωνώ πως όταν υπάρχουν προβλήματα βάρους του νεογνού ή μη επιτυχής προσπάθεια θηλασμού, τότε η φόρμουλα είναι μονόδρομος!

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Παράθεση

Το να νιώσει ανεπαρκής και άχρηστη μία μητέρα από αυτό, επιτρέψτε μου αλλά νομίζω ότι οφείλεται στην ευαισθησία που διακατέχει μία νέα μητέρα, δεν έχει ισχύ, μία μητέρα δεν κρίνεται από αυτό!

Γειά σας, από παρατήρηση ετών, βλέπουμε ότι όσο και να θέλει μια νέα μητέρα να μην νιώσει ευαισθησία,

είναι κάτι το οποίο είναι αδύνατο ως στόχος για πάρα πολλούς λόγους. Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει απογοήτευση, εάν δεν πάνε τα πράγματα όπως θα το ήθελε - πχ ανεμπόδιστος θηλασμός και αύξηση βάρους του παιδιού. 

Τα συναισθήματα του στρές και του άγχους που βιώνει μια νέα μητέρα σχετικά με την σίτιση του παιδιού της όταν λαμβάνει μήνυμα από ειδικούς ότι το βάρος του νεογνού  (και άρα ο θηλασμός) είναι ανεπαρκές, είναι τα μέγιστα.

Μειωμένη πρόσληψη βάρους του νεογνού μπορεί να σημαίνει υποσιτισμό ή αφυδάτωση, με άμεσο κίνδυνο για την ζωή του. 

 Σε αυτές τις κρίσιμες πρώτες εβδομάδες και μόνο το στρές αυτής της πιθανότητας, θα επηρεάσει στο μέγιστο την ψυχολογία της νέας μητέρας. 

Αν μπορείτε κάντε ένα κόπο να διαβάσετε τις χιλιάδες δημοσιεύσεων στις ψηφοφορίες που παραθέσαμε. 

Για αυτό το λόγο και διαχωρίσαμε αυτές τις δημοσιεύσεις.

Η φόρμουλα δεν είναι μονόδρομος -σε πάρα πολλές περιπτώσεις, όπως αναφέραμε, η συνέχισή της ή όχι, εξαρτάται από τα προνόμια στην πρόσβαση της σωστής πληροφορίας/καθοδήγησης από την αρχή, της ελαχιστοποίησης ιατρικών παρεμβάσεων, κατάλληλης υποστήριξης της κοινωνίας (η συναισθηματική πεποίθηση ότι η μητέρα μπορεί να τα καταφέρει, είτε από μόνη της είτε μέσω στήριξης της οικογενείας / φίλων), αλλά και πολλούς άλλους παράγοντες.

Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες στο φόρουμ από μητέρες που κατάφεραν παρόλες αυτές τις συνθήκες, να κάνουν και επαναγαλακτισμό, δηλαδή να επαναφέρουν τον θηλασμό και να σταματήσουν την χορήγηση ξένου γάλακτος.   

Σαφέστατα, σε θέμα ποσοστού, ελάχιστες μητέρες θα έχουν την υποστήριξη, την ψυχολογία, την θέληση, τη χρονική δυνατότητα να επαναγαλακτίσουν το μωρό τους - αυτό όμως το ποσοστό, μπορεί να αλλάξει στο μέλλον, με την ολοένα αυξανόμενη ανάδειξη λανθασμένων πρακτικών κλπ. 

 

 

[ponemeni]

1 minute ago, Συντονιστής Περιεχομένου said:

Γειά σας, από παρατήρηση ετών, βλέπουμε ότι όσο και να θέλει μια νέα μητέρα να μην νιώσει ευαισθησία,

είναι κάτι το οποίο είναι αδύνατο ως στόχος για πάρα πολλούς λόγους. Αν μπορείτε κάντε ένα κόπο να διαβάσετε τις χιλιάδες δημοσιεύσεων στις ψηφοφορίες που παραθέσαμε. 

Για αυτό το λόγο και διαχωρίσαμε αυτές τις δημοσιεύσεις.

Η φόρμουλα δεν είναι μονόδρομος -σε πάρα πολλές περιπτώσεις, όπως αναφέραμε, η συνέχισή της ή όχι, εξαρτάται από τα προνόμια στην πρόσβαση της σωστής πληροφορίας/καθοδήγησης από την αρχή, της ελαχιστοποίησης ιατρικών παρεμβάσεων, κατάλληλης υποστήριξης της κοινωνίας (η συναισθηματική πεποίθηση ότι η μητέρα μπορεί να τα καταφέρει, είτε από μόνη της είτε μέσω στήριξης της οικογενείας / φίλων), αλλά και πολλούς άλλους παράγοντες.

Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες στο φόρουμ από μητέρες που κατάφεραν παρόλες αυτές τις συνθήκες, να κάνουν και επαναγαλακτισμό, δηλαδή να επαναφέρουν τον θηλασμό και να σταματήσουν την χορήγηση ξένου γάλακτος.   

Σαφέστατα, σε θέμα ποσοστού, ελάχιστες μητέρες θα έχουν την υποστήριξη, την ψυχολογία, την θέληση, τη χρονική δυνατότητα να επαναγαλακτίσουν το μωρό τους - αυτό όμως το ποσοστό, μπορεί να αλλάξει στο μέλλον, με την ολοένα αυξανόμενη ανάδειξη λανθασμένων πρακτικών κλπ. 

 

 

 

Σας ευχαριστώ πολύ για την καθοδήγηση, είναι πολύ χρήσιμα τα link που παραθέσατε και θα τα μελετήσω, ούτως ή άλλως για πολύ καιρό συμβουλευόμουν το φόρουμ σας ακόμη και εάν δεν ήμουν μέλος! ακόμη και ο επαναγαλακτισμός που αναφέρατε για πολλές μητέρες είναι κάτι που δεν το έχουν ξανακούσει ή που δεν ξέρουν ότι μπορεί να γίνει, θεωρώ ότι βοηθάτε πολλές νέες μητέρς και συγχαρητήρια για το φόρουμ σας και τις συμβουλές σας!

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Υπάρχει αυτό το πρόσφατο ερώτημα επαναγαλακτισμού όπου έχουν τοποθετηθεί σύνδεσμοι  

 

[ponemeni]

2 minutes ago, Συντονιστής Περιεχομένου said:

Υπάρχει αυτό το πρόσφατο ερώτημα επαναγαλακτισμού όπου έχουν τοποθετηθεί σύνδεσμοι  

 

 

Πολύ ενδιαφέρον το link! Εγώ ευτυχώς θήλασα χωρίς να υπάρξει κάποια διακοπή ώστε να χρειαστεί επαναγαλακτισμός αλλά κάνατε πολύ καλά που το παραθέσατε, για να είναι εύκολο να διαβαστεί από μητέρες που το χρειάζονται. Και πάλι συγχαρητήρια για το έργο σας!

[Sentir...natureza]

16 ώρες πρίν, ponemeni είπε:

Οπότε μου κάνει εντύπωση γιατί μία νέα μητέρα να στενοχωριέται, να αγχώνεται ή να διαρωτάται αν θα καταφέρει να θηλάσει? Γιατί αυτή η ερώτηση μεταφράζεται σε "μπορώ να κάνω το φυσιολογικό?" Μα σαφώς και ναι! Η φύση μας έχει προετοιμάσει γι' αυτό.

Νομίζω ότι δυστυχώς στην Ελλάδα έχει στηθεί μία βιομηχανία καισαρικών, προώθησης ξένου γάλακτος στηριζόμενα και εκμεταλλευόμενα τον φόβο και την άγνοια μιας νέας μητέρας.

Μονη σου εδωσες απαντηση στην ερωτηση σου. Ο φοβος και η ελλιπης ενημερωση ειναι οι κυριοτερες αιτιες για τις λαθος επιλογες μας και δεν ισχυει μονο για τον θηλασμο, αλλα και για την εγκυμοσυνη και τον τοκετο. Οταν η εγκυος παει στον γιατρο και την φορτωνει με "απαραιτητα" συμπληρωματα, ενα καρο εξετασεις, της επισημαινει σε καθε ευκαιρια τι μπορει να παει στραβα και να καταληξουν σε καισαρικη και τοσα αλλα, τοτε πως να αντιμετωπιση η ιδια αυτο που της συμβαινει σαν κατι το φυσιολογικο; Οταν η πλειοψηφια αποφασιζει να κανει επισκληριδιο επειδη δεν ενημερωθηκε εκτενεστατα (απο τον γυναικολογο της) για αποδοχη του πονου ως μερος του τοκετου ή για αλλες επιλογες- μη φαρμακευτικες- διαχειρισης του πονου, φαινεται οτι δεν αντιλαμβανεται τον τοκετο ως κατι φυσιολογικο. Ο φοβος ειναι κατι που εχει ριζωθει μεσα στις γυναικες τις τελευταιες δεκαετιες και την αγνοια στις μερες μας την θεωρω αδικαιολογητη. Δεν μπορω να κρινω μια μαμα που δεν θηλαζει, θα την "κρινω" ομως ως προς την αγνοια της και την αδιαφορια της να ενημερωθει καλυτερα ωστε να μην οδηγουταν σε αποθηλασμο.

 

Επισης, πιστευω πως ενα αλλο στοιχειο δυσκολιας του θηλασμου, ειναι οτι το βρεφος ειναι κολλημενο με την μανα του. Ειδικα τους πρωτους μηνες εχεις την εντυπωση (και ισχυει) οτι το σωμα σου δεν ανηκει πια σε σενα, αλλα στο μωρο. Αυτη η δεσμευση, το να αφεθεις και να παραδωσεις το σωμα σου στο μωρο 24 ωρες το 24ωρο ειναι κατι που καποιες γυναικες δεν το ανεχονται. Τους ειναι πολυ δυσκολο να δεχτουνε οτι δεν εχουν τον ελεγχο (του χρονου τους και του ιδιου τους του εαυτου) και προτιμανε να δωσουν φορμουλα.

[CMES]

πρίν από 49 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Μονη σου εδωσες απαντηση στην ερωτηση σου. Ο φοβος και η ελλιπης ενημερωση ειναι οι κυριοτερες αιτιες για τις λαθος επιλογες μας και δεν ισχυει μονο για τον θηλασμο, αλλα και για την εγκυμοσυνη και τον τοκετο. Οταν η εγκυος παει στον γιατρο και την φορτωνει με "απαραιτητα" συμπληρωματα, ενα καρο εξετασεις, της επισημαινει σε καθε ευκαιρια τι μπορει να παει στραβα και να καταληξουν σε καισαρικη και τοσα αλλα, τοτε πως να αντιμετωπιση η ιδια αυτο που της συμβαινει σαν κατι το φυσιολογικο; Οταν η πλειοψηφια αποφασιζει να κανει επισκληριδιο επειδη δεν ενημερωθηκε εκτενεστατα (απο τον γυναικολογο της) για αποδοχη του πονου ως μερος του τοκετου ή για αλλες επιλογες- μη φαρμακευτικες- διαχειρισης του πονου, φαινεται οτι δεν αντιλαμβανεται τον τοκετο ως κατι φυσιολογικο. Ο φοβος ειναι κατι που εχει ριζωθει μεσα στις γυναικες τις τελευταιες δεκαετιες και την αγνοια στις μερες μας την θεωρω αδικαιολογητη. Δεν μπορω να κρινω μια μαμα που δεν θηλαζει, θα την "κρινω" ομως ως προς την αγνοια της και την αδιαφορια της να ενημερωθει καλυτερα ωστε να μην οδηγουταν σε αποθηλασμο.

 

Επισης, πιστευω πως ενα αλλο στοιχειο δυσκολιας του θηλασμου, ειναι οτι το βρεφος ειναι κολλημενο με την μανα του. Ειδικα τους πρωτους μηνες εχεις την εντυπωση (και ισχυει) οτι το σωμα σου δεν ανηκει πια σε σενα, αλλα στο μωρο. Αυτη η δεσμευση, το να αφεθεις και να παραδωσεις το σωμα σου στο μωρο 24 ωρες το 24ωρο ειναι κατι που καποιες γυναικες δεν το ανεχονται. Τους ειναι πολυ δυσκολο να δεχτουνε οτι δεν εχουν τον ελεγχο (του χρονου τους και του ιδιου τους του εαυτου) και προτιμανε να δωσουν φορμουλα.

Αρα αυτο που υποστηριζεις ειναι πως δεν υπαρχουν αντικειμενικες δυσκολιες, υπαρχει απλως ελκειπης ενημερωση και εκπαιδευση ή ελλειψη "κουραγιου" αφοσιωσης και θελησης; και οτι αν δεν υπαρχουν αυτα ο θηλασμος ερχεται "φυσικα" και πετυχαινει παντα; 

Επισης βρισκω τις υπολοιπες συγκρισεις ατοπες. Η επισκληριδιος πχ ειναι μια παρεμβαση που αν γινει σωστα βοηθαει τον φυσιολογικο τοκετο χωρις αρνητικες επιπτωσεις ενω η αδυναμια θηλασμου ειναι κατι με αρνητικες επιπτωσεις για τη μητερα και το μωρο.

[kine]

πρίν από 19 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Επισης, πιστευω πως ενα αλλο στοιχειο δυσκολιας του θηλασμου, ειναι οτι το βρεφος ειναι κολλημενο με την μανα του. Ειδικα τους πρωτους μηνες εχεις την εντυπωση (και ισχυει) οτι το σωμα σου δεν ανηκει πια σε σενα, αλλα στο μωρο. Αυτη η δεσμευση, το να αφεθεις και να παραδωσεις το σωμα σου στο μωρο 24 ωρες το 24ωρο ειναι κατι που καποιες γυναικες δεν το ανεχονται. Τους ειναι πολυ δυσκολο να δεχτουνε οτι δεν εχουν τον ελεγχο (του χρονου τους και του ιδιου τους του εαυτου) και προτιμανε να δωσουν φορμουλα.

 

Συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτό το σημείο. Το οποίο είναι πιο προβληματικό απ' όσο φαίνεται μιας και μπορεί μια γυναίκα να αισθάνεται δυσφορία γενικά με την μητρότητα ή ειδικά με τον θηλασμό, μη μπορώντας να αναγνωρίσει ακριβώς τί ενεργοποιεί αυτη τη δυσφορία. Οπότε μπορεί να προτιμά το θήλαστρο, που είναι αντικείμενο και το οποίο ελέγχει η ίδια ή το έτοιμο προϊόν-αγελαδινό σε σκόνη, εν αντιθέσει με το θηλασμό που λειτουργεί, ως σχέση! 

 

Γενικότερα, το να θηλάσει μια σύγχρονη γυναίκα, είναι μεγάλη αναστάτωση στην ζωή της, γιατί η σύγχρονη ζωή, διέπεται από ανεξάρτητες ατομικότητες και ατομικές ενέργειες και διαδικασίες, ενώ ο θηλασμός και η μητρότητα εν γένει, λειτουργούν ως δεσμός, μέσα από τη σχέση και αλληλεπίδραση, την ταύτιση συχνά των δύο, αλλά και της οικογένειας ολόκληρης.

 

Οι περισσότερες γυναίκες, τόσο όταν εγκυμονούν, όσο και όταν γεννούν, συλλογίζονται για το πώς θα οργανώσουν τη ζωή τους, με τρόπο ώστε, το νέο μέλος, να προκαλέσει την λιγότερη δυνατή αναστάτωση. Προσπαθούμε δηλαδή, να διατηρήσουμε τους ρυθμούς μας και το πρόγραμμά μας, θεωρώντας κάθε απόκλιση από αυτό, σαν προσωπική αποτυχία. Ο θηλασμός κατά απαίτηση του βρέφους, είναι εκ των πραγμάτων ΔΕΣΜΕΥΣΗ και αν δεν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα, καταλήγει να είναι και βραχνάς. Γιατί από τη μια προσπαθείς να δώσεις το θεσπέσιο μητρικό σου γάλα στο παιδί σου και από την άλλη, θέλεις να έχεις τον χρόνο και το χώρο να συνεχίσεις να ζεις τη ζωή σου, όπως την ήξερες ή όσο πιο κοντά σε αυτό μπορείς να πας. 

 

Αν πω ότι η σύγχρονη κοινωνία, ο πολιτισμός μας και ότι έχει προκύψει ως καθημερινός τρόπος ζωής, είναι εχθρικό προς τη μητρότητα, τα βρέφη και τα παιδιά, θα φανώ περίεργη; 

Just now, CMES είπε:

Αρα αυτο που υποστηριζεις ειναι πως δεν υπαρχουν αντικειμενικες δυσκολιες, υπαρχει απλως ελκειπης ενημερωση και εκπαιδευση ή ελλειψη "κουραγιου" αφοσιωσης και θελησης; και οτι αν δεν υπαρχουν αυτα ο θηλασμος ερχεται "φυσικα" και πετυχαινει παντα; 

Επισης βρισκω τις υπολοιπες συγκρισεις ατοπες. Η επισκληριδιος πχ ειναι μια παρεμβαση που αν γινει σωστα βοηθαει τον φυσιολογικο τοκετο χωρις αρνητικες επιπτωσεις ενω η αδυναμια θηλασμου ειναι κατι με αρνητικες επιπτωσεις για τη μητερα και το μωρο.

 

Στο πρώτο σκέλος, θα σου απαντούσα με ερώτηση: Αν δεν είχες πρόσβαση σε μπιμπερό και σκόνη αγελαδινού γάλακτος, τί θα έδινες στο βρέφος σου; Κι αν αυτό άρχισε να δυσφορεί και να διαμαρτύρεται; Τι θα έκανες; ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟ ΕΒΑΖΕΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ.

 

Και για να μην νομίζεις ότι αναφέρομαι σε κάποια άλλη εποχή, θα σε ρωτήσω το απλό. Πότε αγόρασες μπιμπερό και αγελαδινό σε σκόνη; Αφού διαπίστωσες ότι το γάλα σου δεν επαρκούσε για να συντηρήσει το μωρό σου ή είχες από πριν προμηθευτεί τα προϊόντα αυτά, προκειμένου να είσαι έτοιμη να προσφέρει την εναλλακτική;

 

Στην δική μου περίπτωση, επειδή δεν είχα σπίτι ούτε δείγμα μπιμπερό ή άλλου προϊόντος που θα μπορούσε να βοηθήσει, στην περίπτωση που το παιδί δεν θήλαζε, προσπαθούσα απλάνα θηλάσω. Κάθε φορά που σκεφτόμουν ότι "δεν πάει άλλο", έπρεπε να αποφασίσω ποιο μπιμπερό, πόσα μπιμπερό, ποιο γάλα, με ποιον τρόπο θα αποστειρώσω κτλ. προκειμένου να περάσω από τη φάση του στήθους, στην εναλλακτική. Δηλαδή, η εναλλακτική δεν ήταν τόσο άμεση και οικεία κατάσταση, όπως όμως ούτε κι ο θηλασμός.

Οσες κοπέλες γνωρίζω, είχαν προμηθευτεί τα σύνεργα όπως μπιμπερό, πιπίλες, θήλαστρα κτλ, ΠΡΙΝ γεννήσουν και υπό αυτή την έννοια, είχαν ήδη την πεποίθηση ότι δεν θα θηλάσουν (όχι αποκλειστικά, όχι για πολύ, όχι επαρκώς, ίσως και καθόλου...) ΠΡΙΝ ακόμη το δοκιμάσουν, αφού ηθικά είχαν προετοιμαστεί για αυτό.

 

Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτή.

 

 

[CMES]

πρίν από 8 λεπτά , kine είπε:

 

Συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτό το σημείο. Το οποίο είναι πιο προβληματικό απ' όσο φαίνεται μιας και μπορεί μια γυναίκα να αισθάνεται δυσφορία γενικά με την μητρότητα ή ειδικά με τον θηλασμό, μη μπορώντας να αναγνωρίσει ακριβώς τί ενεργοποιεί αυτη τη δυσφορία. Οπότε μπορεί να προτιμά το θήλαστρο, που είναι αντικείμενο και το οποίο ελέγχει η ίδια ή το έτοιμο προϊόν-αγελαδινό σε σκόνη, εν αντιθέσει με το θηλασμό που λειτουργεί, ως σχέση! 

 

Γενικότερα, το να θηλάσει μια σύγχρονη γυναίκα, είναι μεγάλη αναστάτωση στην ζωή της, γιατί η σύγχρονη ζωή, διέπεται από ανεξάρτητες ατομικότητες και ατομικές ενέργειες και διαδικασίες, ενώ ο θηλασμός και η μητρότητα εν γένει, λειτουργούν ως δεσμός, μέσα από τη σχέση και αλληλεπίδραση, την ταύτιση συχνά των δύο, αλλά και της οικογένειας ολόκληρης.

 

Οι περισσότερες γυναίκες, τόσο όταν εγκυμονούν, όσο και όταν γεννούν, συλλογίζονται για το πώς θα οργανώσουν τη ζωή τους, με τρόπο ώστε, το νέο μέλος, να προκαλέσει την λιγότερη δυνατή αναστάτωση. Προσπαθούμε δηλαδή, να διατηρήσουμε τους ρυθμούς μας και το πρόγραμμά μας, θεωρώντας κάθε απόκλιση από αυτό, σαν προσωπική αποτυχία. Ο θηλασμός κατά απαίτηση του βρέφους, είναι εκ των πραγμάτων ΔΕΣΜΕΥΣΗ και αν δεν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα, καταλήγει να είναι και βραχνάς. Γιατί από τη μια προσπαθείς να δώσεις το θεσπέσιο μητρικό σου γάλα στο παιδί σου και από την άλλη, θέλεις να έχεις τον χρόνο και το χώρο να συνεχίσεις να ζεις τη ζωή σου, όπως την ήξερες ή όσο πιο κοντά σε αυτό μπορείς να πας. 

 

Αν πω ότι η σύγχρονη κοινωνία, ο πολιτισμός μας και ότι έχει προκύψει ως καθημερινός τρόπος ζωής, είναι εχθρικό προς τη μητρότητα, τα βρέφη και τα παιδιά, θα φανώ περίεργη; 

Φαινεσαι αφοριστικη προς τις γυναικες γενικοτερα. Αρα οσες δεν καταφερνουν να θηλασουν ειναι αυτες που δεν θελουν να χαλασουν τη ζαχαρενια τους και το προγραμμα τους και προσπαθουν να "χωρεσουν" ενα μωρο μεσα στην τακτοποιημενη τους καθημερινοτητα; τετοιες γενικευσεις τις βρισκω πολυ προσβλητικες και αυθαιρετες. Σιγουρα ισχυουν για καποιες περιπτωσεις αλλα το να το γενικευουμε σε μια ολοκληρη κοινωνια ειναι επιφοβο.

[kine]

Just now, CMES είπε:

Φαινεσαι αφοριστικη προς τις γυναικες γενικοτερα. Αρα οσες δεν καταφερνουν να θηλασουν ειναι αυτες που δεν θελουν να χαλασουν τη ζαχαρενια τους και το προγραμμα τους και προσπαθουν να "χωρεσουν" ενα μωρο μεσα στην τακτοποιημενη τους καθημερινοτητα; τετοιες γενικευσεις τις βρισκω πολυ προσβλητικες και αυθαιρετες. Σιγουρα ισχυουν για καποιες περιπτωσεις αλλα το να το γενικευουμε σε μια ολοκληρη κοινωνια ειναι επιφοβο.

 

Γενικεύω πάντοτε σε μια ολόκληρη κοινωνία, μιας και θεωρώ ότι οι επιλογές μας δεν είναι αποκλειστικά ατομική υπόθεση, αλλά πάντοτε εξαρτώνται και ενισχύονται από το τί θεωρείται "κανονικό" στην εκάστοτε κοινωνία.

 

Μην το παίρνεις προσωπικά. Ναι, πιστεύω ότι λέω, αλλά αυτό πιστεύω και για μένα, μιας και δεν μου ήταν εύκολη η προσαρμογή στη μητρότητα, παρόλο που θεωρούσα ότι έχω προετοιμαστεί. Επίσης τα ίδια ισχύουν και για όσες έχουν θηλάσει. Εγώ θήλασα αποκλειστικά και θηλάζω ακόμη, 20 μήνες μετά. Δυσκολεύτηκα και δυσκολεύομαι ακόμη, να εξοικειωθώ με την αυταπάρνηση των όσων ήξερα και έκανα πριν. Δεν έκανα συγκριτισμό μεταξύ των γυναικών που θηλάζουν κι όσων δεν θηλάζουν, αλλά μεταξύ της ατομικότητας, εν αντιθέσει με την κατάσταση της μητρότητας.

 

Στο κομμάτι με την επισκληρίδιο επίσης, νομίζω λανθάνεις. Εχει αρνητικές επιπτώσεις και δεν βοηθά στον φυσικό τοκετό. Απαλύνει τους πόνους. Αυτό κάνει. Είναι προτιμότερο να μην χρησιμοποιείται και γι'αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, εκτός κι αν είναι αναγκαίο.

[CMES]

πρίν από 14 λεπτά , kine είπε:

 

Συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτό το σημείο. Το οποίο είναι πιο προβληματικό απ' όσο φαίνεται μιας και μπορεί μια γυναίκα να αισθάνεται δυσφορία γενικά με την μητρότητα ή ειδικά με τον θηλασμό, μη μπορώντας να αναγνωρίσει ακριβώς τί ενεργοποιεί αυτη τη δυσφορία. Οπότε μπορεί να προτιμά το θήλαστρο, που είναι αντικείμενο και το οποίο ελέγχει η ίδια ή το έτοιμο προϊόν-αγελαδινό σε σκόνη, εν αντιθέσει με το θηλασμό που λειτουργεί, ως σχέση! 

 

Γενικότερα, το να θηλάσει μια σύγχρονη γυναίκα, είναι μεγάλη αναστάτωση στην ζωή της, γιατί η σύγχρονη ζωή, διέπεται από ανεξάρτητες ατομικότητες και ατομικές ενέργειες και διαδικασίες, ενώ ο θηλασμός και η μητρότητα εν γένει, λειτουργούν ως δεσμός, μέσα από τη σχέση και αλληλεπίδραση, την ταύτιση συχνά των δύο, αλλά και της οικογένειας ολόκληρης.

 

Οι περισσότερες γυναίκες, τόσο όταν εγκυμονούν, όσο και όταν γεννούν, συλλογίζονται για το πώς θα οργανώσουν τη ζωή τους, με τρόπο ώστε, το νέο μέλος, να προκαλέσει την λιγότερη δυνατή αναστάτωση. Προσπαθούμε δηλαδή, να διατηρήσουμε τους ρυθμούς μας και το πρόγραμμά μας, θεωρώντας κάθε απόκλιση από αυτό, σαν προσωπική αποτυχία. Ο θηλασμός κατά απαίτηση του βρέφους, είναι εκ των πραγμάτων ΔΕΣΜΕΥΣΗ και αν δεν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα, καταλήγει να είναι και βραχνάς. Γιατί από τη μια προσπαθείς να δώσεις το θεσπέσιο μητρικό σου γάλα στο παιδί σου και από την άλλη, θέλεις να έχεις τον χρόνο και το χώρο να συνεχίσεις να ζεις τη ζωή σου, όπως την ήξερες ή όσο πιο κοντά σε αυτό μπορείς να πας. 

 

Αν πω ότι η σύγχρονη κοινωνία, ο πολιτισμός μας και ότι έχει προκύψει ως καθημερινός τρόπος ζωής, είναι εχθρικό προς τη μητρότητα, τα βρέφη και τα παιδιά, θα φανώ περίεργη; 

 

Στο πρώτο σκέλος, θα σου απαντούσα με ερώτηση: Αν δεν είχες πρόσβαση σε μπιμπερό και σκόνη αγελαδινού γάλακτος, τί θα έδινες στο βρέφος σου; Κι αν αυτό άρχισε να δυσφορεί και να διαμαρτύρεται; Τι θα έκανες; ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟ ΕΒΑΖΕΣ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ.

 

Και για να μην νομίζεις ότι αναφέρομαι σε κάποια άλλη εποχή, θα σε ρωτήσω το απλό. Πότε αγόρασες μπιμπερό και αγελαδινό σε σκόνη; Αφού διαπίστωσες ότι το γάλα σου δεν επαρκούσε για να συντηρήσει το μωρό σου ή είχες από πριν προμηθευτεί τα προϊόντα αυτά, προκειμένου να είσαι έτοιμη να προσφέρει την εναλλακτική;

 

Στην δική μου περίπτωση, επειδή δεν είχα σπίτι ούτε δείγμα μπιμπερό ή άλλου προϊόντος που θα μπορούσε να βοηθήσει, στην περίπτωση που το παιδί δεν θήλαζε, προσπαθούσα απλάνα θηλάσω. Κάθε φορά που σκεφτόμουν ότι "δεν πάει άλλο", έπρεπε να αποφασίσω ποιο μπιμπερό, πόσα μπιμπερό, ποιο γάλα, με ποιον τρόπο θα αποστειρώσω κτλ. προκειμένου να περάσω από τη φάση του στήθους, στην εναλλακτική. Δηλαδή, η εναλλακτική δεν ήταν τόσο άμεση και οικεία κατάσταση, όπως όμως ούτε κι ο θηλασμός.

Οσες κοπέλες γνωρίζω, είχαν προμηθευτεί τα σύνεργα όπως μπιμπερό, πιπίλες, θήλαστρα κτλ, ΠΡΙΝ γεννήσουν και υπό αυτή την έννοια, είχαν ήδη την πεποίθηση ότι δεν θα θηλάσουν (όχι αποκλειστικά, όχι για πολύ, όχι επαρκώς, ίσως και καθόλου...) ΠΡΙΝ ακόμη το δοκιμάσουν, αφού ηθικά είχαν προετοιμαστεί για αυτό.

 

Ελπίζω να γίνομαι αντιληπτή.

 

 

Θα σου απαντησω για το πρωτο μου παιδι. Ειχα σπιτι ενα μπιμπερο που μου ειχαν δωσει διαφημιστικο σε ενα μαγαζι και τιποτε αλλο. Οταν χρειαστηκε να δωσουμε συμπληρωμα γιατι το μωρο εχανε βαρος και ειχε ικτερο ετρεχε ο αντρας μου βραδυ σε εφημερευον φαρμακειο να βρει γαλα και στον αδερφο του να δανιστουμε τον αποστειρωτη που ειχε απο τα παιδια του. Αν ζουσα σε ενα απομονωμενο μερος και δεν μπορουσα να τα βρω αυτα θα συνεχιζα να την βαζω στο στηθος με το ρισκο να συνεχισει να χανει βαρος και να υπονομευσω την υγεια της, ομως δεν θα ειχα αλλη επιλογη. Υπαρχει και η αποψη οτι καποιες μητερες δινουν συμπληρωμα στο παιδι γιατι θεωρουν (λανθασμενα ή μη, δεν θα το κρινω αυτο) πως το παιδι τους δεν τρεφεται επαρκως με τον θηλασμο, πειναει και βασανιζεται. Προσπαθουν λοιπον να παρεχουν οτι καλυτερο για το παιδι τους κι ας ειναι λαθος αυτη η επιλογη. Η προθεση και η προτεραιοτητα ομως δεν ειναι το βολεμα τους αλλα το παιδι τους.

[Sentir...natureza]

πρίν από 10 λεπτά , CMES είπε:

Αρα αυτο που υποστηριζεις ειναι πως δεν υπαρχουν αντικειμενικες δυσκολιες, υπαρχει απλως ελκειπης ενημερωση και εκπαιδευση ή ελλειψη "κουραγιου" αφοσιωσης και θελησης; και οτι αν δεν υπαρχουν αυτα ο θηλασμος ερχεται "φυσικα" και πετυχαινει παντα; 

Νομιζω πως δεν ημουν απολυτη, δεν ξερω πως εβγαλες αυτο το συμπερασμα. Ουτε αναφερθηκα σε σενα προσωπικα. Οπως γραφω

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Ο φοβος και η ελλιπης ενημερωση ειναι οι κυριοτερες αιτιες για τις λαθος επιλογες μας

οχι οι μονες. Επισης, μιλησα για λαθος επιλογες. Αν γινονται ολα οπως πρεπει αλλα και παλι υπαρχουν δυσκολιες, φυσικα το αποδεχομαι.

 

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Δεν μπορω να κρινω μια μαμα που δεν θηλαζει, θα την "κρινω" ομως ως προς την αγνοια της και την αδιαφορια της να ενημερωθει καλυτερα ωστε να μην οδηγουταν σε αποθηλασμο

Αλλο να εχει προσπαθησει με ολα τα δυνατα μεσα να θηλασει και παλι απετυχε (σπανιο), αλλα να παραπονιεται που δεν ειχε γαλα οταν γεννησε ή στο τριμηνο που συνηθως σχηματιζεται αυτη η εντυπωση,  απλα επειδη της το ειπαν στο μαιευτηριο ή δεν το εψαξε αρκετα, δεν το δεχομαι. Επρεπε να γνωριζει και να ειχε μελετησει αυτο που επροκειτο να της συμβει.

 

πρίν από 18 λεπτά , CMES είπε:

Επισης βρισκω τις υπολοιπες συγκρισεις ατοπες. Η επισκληριδιος πχ ειναι μια παρεμβαση που αν γινει σωστα βοηθαει τον φυσιολογικο τοκετο χωρις αρνητικες επιπτωσεις ενω η αδυναμια θηλασμου ειναι κατι με αρνητικες επιπτωσεις για τη μητερα και το μωρο

Συμφωνω στο ελαχιστο ποσοστο που θα βοηθησει τον τοκετο η επισκληριδιος, αλλα δεν θα ηθελα να αναλυσουμε εδω τα υπερ και τα κατα των παρεμβατικων τοκετων, που ειναι η πλειοψηφια ενω θα επρεπε να ειναι ενα ελαχιστο μονοψηφιο ποσοστο. Φυσικα και ο φυσικος τοκετος ειναι η καλυτερη επιλογη (για μαμα και μωρο), αυτο ειναι αδιαπραγματευτο, αλλα εγω τα ανεφερα ως προς την αγνοια. Δεν πιστευω οτι θα επρεπε η επισκληριδιος να υπαρχει απο την αρχη στο μυαλο της εγκυου σαν μερος του τοκετου, αυτο για μενα δειχνει την απομακρυνση απο το σωμα μας και τις λειτουργιες του και την αδυναμια να συμπεριλαβουμε στις επιλογες μας και το βρεφος.

[CMES]

πρίν από 1 λεπτό , kine είπε:

 

Γενικεύω πάντοτε σε μια ολόκληρη κοινωνία, μιας και θεωρώ ότι οι επιλογές μας δεν είναι αποκλειστικά ατομική υπόθεση, αλλά πάντοτε εξαρτώνται και ενισχύονται από το τί θεωρείται "κανονικό" στην εκάστοτε κοινωνία.

 

Μην το παίρνεις προσωπικά. Ναι, πιστεύω ότι λέω, αλλά αυτό πιστεύω και για μένα, μιας και δεν μου ήταν εύκολη η προσαρμογή στη μητρότητα, παρόλο που θεωρούσα ότι έχω προετοιμαστεί. Επίσης τα ίδια ισχύουν και για όσες έχουν θηλάσει. Εγώ θήλασα αποκλειστικά και θηλάζω ακόμη, 20 μήνες μετά. Δυσκολεύτηκα και δυσκολεύομαι ακόμη, να εξοικειωθώ με την αυταπάρνηση των όσων ήξερα και έκανα πριν. Δεν έκανα συγκριτισμό μεταξύ των γυναικών που θηλάζουν κι όσων δεν θηλάζουν, αλλά μεταξύ της ατομικότητας, εν αντιθέσει με την κατάσταση της μητρότητας.

 

Στο κομμάτι με την επισκληρίδιο επίσης, νομίζω λανθάνεις. Εχει αρνητικές επιπτώσεις και δεν βοηθά στον φυσικό τοκετό. Απαλύνει τους πόνους. Αυτό κάνει. Είναι προτιμότερο να μην χρησιμοποιείται και γι'αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, εκτός κι αν είναι αναγκαίο.

Ως γιατρος θα σου πω πως η επισκληριδιος, εκτος φυσικα απο πιθανες επιπλοκες οπως οποιαδηποτε ιατρικη πραξη, δεν εχει καμια αρνητικη επιδραση στον τοκετο αν γινει στο σωστο χρονο. Αν λοιπον γινει τη στιγμη που πρεπει και σωστα τεχνικα επιταχυνει και διευκολυνει τη διαστολη και τον τοκετο. Επισης απαλυνει τον πονο αλλα η αισθηση των συσπασεων παραμενει ανεπαφη με αποτελεσμα η γυναικα να μπορει να συνεργαστει και να σπρωξει πιο αποτελεσματικα. Ξαναλεω αυτα ισχυουν εφοσον γινει σωστα τεχνικα και αυτα που σου λεω ειναι επιστημονικα αποδεδειγμενα και οχι αποψεις.

[ferby]

1 hour ago, Sentir...natureza είπε:

Ο φοβος και η ελλιπης ενημερωση ειναι οι κυριοτερες αιτιες για τις λαθος επιλογες μας και δεν ισχυει μονο για τον θηλασμο, αλλα και για την εγκυμοσυνη και τον τοκετο. Οταν η εγκυος παει στον γιατρο και την φορτωνει με "απαραιτητα" συμπληρωματα, ενα καρο εξετασεις, της επισημαινει σε καθε ευκαιρια τι μπορει να παει στραβα και να καταληξουν σε καισαρικη και τοσα αλλα, τοτε πως να αντιμετωπιση η ιδια αυτο που της συμβαινει σαν κατι το φυσιολογικο; Οταν η πλειοψηφια αποφασιζει να κανει επισκληριδιο επειδη δεν ενημερωθηκε εκτενεστατα (απο τον γυναικολογο της) για αποδοχη του πονου ως μερος του τοκετου ή για αλλες επιλογες- μη φαρμακευτικες- διαχειρισης του πονου, φαινεται οτι δεν αντιλαμβανεται τον τοκετο ως κατι φυσιολογικο. Ο φοβος ειναι κατι που εχει ριζωθει μεσα στις γυναικες τις τελευταιες δεκαετιες και την αγνοια στις μερες μας την θεωρω αδικαιολογητη. Δεν μπορω να κρινω μια μαμα που δεν θηλαζει, θα την "κρινω" ομως ως προς την αγνοια της και την αδιαφορια της να ενημερωθει καλυτερα ωστε να μην οδηγουταν σε αποθηλασμο.

 

 

Σοβαρά τώρα?

 

 

Πάντως να σχολιάσω.....

Κάθε εγκυμοσύνη απο την αρχή της δεν έχει κανένα σίγουρο δρόμο.Τίποτα δεν είναι δεδομένο.Τίποτα. Γι αυτό  λοιπόν το πλασματάκι που έρχετε στην ζωή είναι ένα ΘΑΥΜΑ και όχι κατι το ''απόλυτα φυσιολογικό'' .Είναι ένα θαυματάκι.

 

 

 

 

 

 

[Sentir...natureza]

πρίν από 33 λεπτά , kine είπε:

 

Συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτό το σημείο. Το οποίο είναι πιο προβληματικό απ' όσο φαίνεται μιας και μπορεί μια γυναίκα να αισθάνεται δυσφορία γενικά με την μητρότητα ή ειδικά με τον θηλασμό, μη μπορώντας να αναγνωρίσει ακριβώς τί ενεργοποιεί αυτη τη δυσφορία. Οπότε μπορεί να προτιμά το θήλαστρο, που είναι αντικείμενο και το οποίο ελέγχει η ίδια ή το έτοιμο προϊόν-αγελαδινό σε σκόνη, εν αντιθέσει με το θηλασμό που λειτουργεί, ως σχέση! 

 

Γενικότερα, το να θηλάσει μια σύγχρονη γυναίκα, είναι μεγάλη αναστάτωση στην ζωή της, γιατί η σύγχρονη ζωή, διέπεται από ανεξάρτητες ατομικότητες και ατομικές ενέργειες και διαδικασίες, ενώ ο θηλασμός και η μητρότητα εν γένει, λειτουργούν ως δεσμός, μέσα από τη σχέση και αλληλεπίδραση, την ταύτιση συχνά των δύο, αλλά και της οικογένειας ολόκληρης.

 

Οι περισσότερες γυναίκες, τόσο όταν εγκυμονούν, όσο και όταν γεννούν, συλλογίζονται για το πώς θα οργανώσουν τη ζωή τους, με τρόπο ώστε, το νέο μέλος, να προκαλέσει την λιγότερη δυνατή αναστάτωση. Προσπαθούμε δηλαδή, να διατηρήσουμε τους ρυθμούς μας και το πρόγραμμά μας, θεωρώντας κάθε απόκλιση από αυτό, σαν προσωπική αποτυχία. Ο θηλασμός κατά απαίτηση του βρέφους, είναι εκ των πραγμάτων ΔΕΣΜΕΥΣΗ και αν δεν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα, καταλήγει να είναι και βραχνάς. Γιατί από τη μια προσπαθείς να δώσεις το θεσπέσιο μητρικό σου γάλα στο παιδί σου και από την άλλη, θέλεις να έχεις τον χρόνο και το χώρο να συνεχίσεις να ζεις τη ζωή σου, όπως την ήξερες ή όσο πιο κοντά σε αυτό μπορείς να πας. 

Που ησουν βρε @kine, μου ελειψαν οι παραθεσεις σου

 

πρίν από 33 λεπτά , kine είπε:

Αν πω ότι η σύγχρονη κοινωνία, ο πολιτισμός μας και ότι έχει προκύψει ως καθημερινός τρόπος ζωής, είναι εχθρικό προς τη μητρότητα, τα βρέφη και τα παιδιά, θα φανώ περίεργη; 

Συμφωνω απολυτα. Μπορει να φανει καπως ασχημο σε καποιους/ες, αλλα απο τοτε που η γυναικα βγηκε στην αγορα εργασιας αρχισε η αντιστροφη μετρηση, τουλαχιστον σε χωρες που ακολουθουν δυτικα προτυπα ζωης, γιατι υπαρχουν και ευρωπαικες χωρες που λειτουργουν πολυ φιλικα προς τη μητροτητα, τα βρεφη και τα παιδια.

Επεξεργάστηκαν 5 Φεβρουαρίου,2018 by Sentir...natureza

[μαγιοπουλας]

Στις περισσοτερες απο εμας εδω  που συζηταμε τα παιδια μας ηταν συνειδητη επιλογη μας κ

καταβαλουμε συνειδητη προσπαθεια να τους προσφερουμε το καλυτερο που νομιζουμε κ μπορουμε.Τα ορια ομως για την καθεμια μας ειναι διαφορετικα.Κ ετσι πρεπει να ειναι για να υπαρχει ισορροπια με τον εαυτο μας κ την οικογενεια.Αρα για να μην επαναλαμβανομαι ,ολες συμφωνουμε οτι εαν καποια κρινει για οποιοδηποτε λογο οτι δεν μπορει να συνεχισει το θηλασμο ειναι σεβαστο.

Το κομματι ομως αυτο δεν εχει καμια σχεση ουτε με την κσισαρικη ,ουτε με την επισκληριδιο ουτε με τις πολλες εξετασεις που βαζουν οι γιατροι .Μπραβο τους κ καλα κανουν οσοι λαμβανουν τα μετρα τους γιατι ο στοχος ειναι να μην κινδυνευσει η μητερα κ να ερθει ενα υγιες παιδι στον κοσμο.Κ φυσικα ειμαι υπερ της επισκληριδιου κ της οποιας παυσιπονης αγωγης Γιατι δηλαδη θα πρεπει να υποφερουμε περισσοτερο ενω αυτο θα μπορουσε να μετριαστει?Κ ναι δαγκωτο στην καισαρικη οταν αυτη ειναι απαραιτητη οπως στην περιπτωση μου.Καποιες καπου αλλου με κατεκρικαν που δεχτηκα να κανω καισαρικη 37w1d  .Ηταν δυνατον με διαβητη κυησης  κ με ισχυακη προβολη να πω οχι?Απο τη μια οντως μοδα η καισαρικη απο την αλλη ομως μοδα κ να αμφισβητουμε φαρμακα κ ιατρικες πρακτικες "προς χαριν της φυσης".Ξεχναμε μκυ φαινεται το ζητουμενο.Ολο αυτο μου θυμιζει το κινημα του "δεν εμβολιαζω"κ να που φτασαμε.

Κ φυσικα δεν στρεφομαι εναντιον σου Sentir . . natureza.Μην παρεξηγηθω.Απλα απτομαι της ευκαιριας να τα γραψω αυτα γιατι σε πολλα σημεια σε αλλες ομαδες στο διαδυκτιο εχει χαθει η μπαλα κ ειναο καλο να γραφονται κ αλλιως τα πραγματα γιατι διαβαζουν κ γυναικες που ειναι ευκολοπιστες κ μανιπουλαρονται ευκολα.Τωρα θα μου πεις εδω θα  βγαλεις το αχτι σου για τις αλλες ομαδες?Οχι αλλα αν γραψω εκει θα νε πετροβολησουν κ θα χαθει το μηνυμα.Εδω αισθανομαι οτι κανουμε πιο δημοκρατικη κ πιο δημιουργικη συζητηση κ οτι ο αναγνωστης μπορει να φιλτραρει πιο ευκολα αυτα που διαβαζει κ να κρατησει αυτα που θα κρινει .

[CMES]

πρίν από 2 λεπτά , μαγιοπουλας είπε:

Στις περισσοτερες απο εμας εδω  που συζηταμε τα παιδια μας ηταν συνειδητη επιλογη μας κ

καταβαλουμε συνειδητη προσπαθεια να τους προσφερουμε το καλυτερο που νομιζουμε κ μπορουμε.Τα ορια ομως για την καθεμια μας ειναι διαφορετικα.Κ ετσι πρεπει να ειναι για να υπαρχει ισορροπια με τον εαυτο μας κ την οικογενεια.Αρα για να μην επαναλαμβανομαι ,ολες συμφωνουμε οτι εαν καποια κρινει για οποιοδηποτε λογο οτι δεν μπορει να συνεχισει το θηλασμο ειναι σεβαστο.

Το κομματι ομως αυτο δεν εχει καμια σχεση ουτε με την κσισαρικη ,ουτε με την επισκληριδιο ουτε με τις πολλες εξετασεις που βαζουν οι γιατροι .Μπραβο τους κ καλα κανουν οσοι λαμβανουν τα μετρα τους γιατι ο στοχος ειναι να μην κινδυνευσει η μητερα κ να ερθει ενα υγιες παιδι στον κοσμο.Κ φυσικα ειμαι υπερ της επισκληριδιου κ της οποιας παυσιπονης αγωγης Γιατι δηλαδη θα πρεπει να υποφερουμε περισσοτερο ενω αυτο θα μπορουσε να μετριαστει?Κ ναι δαγκωτο στην καισαρικη οταν αυτη ειναι απαραιτητη οπως στην περιπτωση μου.Καποιες καπου αλλου με κατεκρικαν που δεχτηκα να κανω καισαρικη 37w1d  .Ηταν δυνατον με διαβητη κυησης  κ με ισχυακη προβολη να πω οχι?Απο τη μια οντως μοδα η καισαρικη απο την αλλη ομως μοδα κ να αμφισβητουμε φαρμακα κ ιατρικες πρακτικες "προς χαριν της φυσης".Ξεχναμε μκυ φαινεται το ζητουμενο.Ολο αυτο μου θυμιζει το κινημα του "δεν εμβολιαζω"κ να που φτασαμε.

Κ φυσικα δεν στρεφομαι εναντιον σου Sentir . . natureza.Μην παρεξηγηθω.Απλα απτομαι της ευκαιριας να τα γραψω αυτα γιατι σε πολλα σημεια σε αλλες ομαδες στο διαδυκτιο εχει χαθει η μπαλα κ ειναο καλο να γραφονται κ αλλιως τα πραγματα γιατι διαβαζουν κ γυναικες που ειναι ευκολοπιστες κ μανιπουλαρονται ευκολα.Τωρα θα μου πεις εδω θα  βγαλεις το αχτι σου για τις αλλες ομαδες?Οχι αλλα αν γραψω εκει θα νε πετροβολησουν κ θα χαθει το μηνυμα.Εδω αισθανομαι οτι κανουμε πιο δημοκρατικη κ πιο δημιουργικη συζητηση κ οτι ο αναγνωστης μπορει να φιλτραρει πιο ευκολα αυτα που διαβαζει κ να κρατησει αυτα που θα κρινει .

Συμφωνω απολυτα. Η "επιστροφη στη φυση" εχει και το τιμημα της. Με την ιδια λογικη ενας 70χρονος με καρκινο δεν εχει κανεναν λογο να υποβληθει σε θεραπειες, εφτασε πια σε μια ηλικια οπου η φυσικη φθορα τον οδηγησε σε μια κατασταση και οι θεραπειες ειναι κοντρα στη φυση. Θα τον αφηνατε ομως αν ηταν πατερας σας;;;;

[Sentir...natureza]

Επειδη βλεπω οτι παρεξηγουνται τα λεγομενα μου θα παρακαλουσα να ειστε πιο προσεκτικες. Φυσικα και ολα αυτα που γραφω αναφερονται σε εγκυμοσυνες χωρις προβληματα και χωρις να ειμαι απολυτη. ΑΝ υπαρχει καποιο θεμα ακους τον ειδικο που εχεις εμπιστευτει, γι'αυτο υπαρχει κιολας, αλλα μιλαω για την πλειοψηφια που δεν αντιμετωπιζει προβληματα στην εγκυμοσυνη και τον τοκετο. Φυσικα και καποιες παρεμβασεις ειναι σωτηριες αλλα επιμενω οτι αυτο ισχυει για ενα μικρο ποσοστο. 

@CMES αναφερεις σαν παραδειγμα μια αρρωστια, εγω μιλαω για ενα γεγονος που ειναι λειτουργια του σωματος και που θα επρεπε να το δεχομαστε για αυτο που ειναι και οχι να το "καταπολεμουμε" με αναισθησιες και τεχνητες ορμονες. Αν ανακαλυψουμε και παλι την φυσιολογια του τοκετου και το πως ανταποκρινεται το σωμα μας στα εξωτερικα ερεθισματα οταν βρισκεται σε αυτη τη φαση, τοτε θα προσπαθουσαμε (εμεις οι ιδιοι αλλα και γενικοτερα το συστημα υγειας) να υποστηριξουμε αυτην την κατασταση ωστε η γυναικα να την περναει οσο πιο ομαλα γινεται χωρις να χρειαζεται αναισθησια. Αλλα αυτο ειναι μια αλλη κουβεντα και ηδη βγαινουμε εκτος θεματος.

Επεξεργάστηκαν 5 Φεβρουαρίου,2018 by Sentir...natureza

[Έσπερος]

Αυτό με την ενημέρωσα που επαναλαμβάνεται ως λύση για όλα, είναι νομίζω και παραπλανητικό αλλά και υποτιμητικό. Πρώτα πρώτα δεν είναι δυσκολο να ενημερωθείς θεωρητικά, ούτε κατόρθωμα οπως το διαφημίζουν κάποιες. Αυτό που λείπει είναι η πρακτική καθοδήγηση. Εκεί είμαι σύμφωνη με όσα έχουν επισημανθεί για τη χαμένη γενιά των γονιών μας. Εμένα η απουσία καθοδήγησης με έκαψε. Ό,τι λάθος έκανα κ κάνω ακόμα, ξέρω καλά ότι είναι λάθος. Το ήξερα από πριν το κάνω. Δεν είχα όμως κανέναν να μου δείξει στην πράξη το σωστό. Στην πράξη, όχι σε προςομοίωςη των σεμιναρίων. Όταν βγήκα από το μαιευτήριο έπεσα στις αργίες πρωτοχρονιάς κ Φώτων. Όταν πια κατάφερε να μας δει παιδίατρος- σύμβουλος, η απώλεια βάρους την προβλημάτισε τόσο που η ίδια συνέστησε να δώσω έμφαση στο θήλαστρο μέχρι να ανακάμψει. Μετά δεν μπορώ να πω ότι στην πράξη με βοήθησε ιδιαίτερα, αλλά κάπου έχω κι εγώ ευθύνες από ένα σημείο και μετά τις οποίες δεν μπορώ να αποδώσω σε εξωτεριξούς παράγοντες. 

 

Θα συμφωνήσω πάντως και με την @gorilaz για την ενημέρωση και την ψυχολογία κλπ. Η υπερβολική ενημέρωση κι εμένα με έβλαψε. Τελικά αυτά που φοβόμουν, ότι ο θηλασμός θα με καθηλώσει σ' έναν καναπέ και θα ασχολούμαι μέρα νυχτα μ' αυτό, μου τα προκάλεσε το θήλαστρο, η αποστείρωση κ το ταισμα με άγχος να μην μείνει λίγο παραπάνω ξύπνιο το μωρό κ χάσω την επόμενη άντληση κ αναγκαστώ να δώσω ξένο. 

 

 

[ferby]

πρίν από 26 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Επειδη βλεπω οτι παρεξηγουνται τα λεγομενα μου θα παρακαλουσα να ειστε πιο προσεκτικες. Φυσικα και ολα αυτα που γραφω αναφερονται σε εγκυμοσυνες χωρις προβληματα και χωρις να ειμαι απολυτη. ΑΝ υπαρχει καποιο θεμα ακους τον ειδικο που εχεις εμπιστευτει, γι'αυτο υπαρχει κιολας, αλλα μιλαω για την πλειοψηφια που δεν αντιμετωπιζει προβληματα στην εγκυμοσυνη και τον τοκετο. Φυσικα και καποιες παρεμβασεις ειναι σωτηριες αλλα επιμενω οτι αυτο ισχυει για ενα μικρο ποσοστο.

 

Αυτό όμως είναι το πρόβλημα πάντα στο θέμα θηλασμός - καισαρική , αναφέρεστε  διαρκώς σε '' απόλυτα φυσιολογικές ''  , ''βατές''  καταστάσεις. 

Μα  εδώ απαντάτε σε θεμα και σε γυναίκα που...δεν είναι  όλα φυσιολογικά και ανώδυνα. 

Ας πούμε με βάση τα δικά σας δεδομένα ότι έχει επιπλοκή!

Αρα η βαρύτητα των όσων γράφουμε αξιολογούνται και σχολιάζονται πάνω σε αυτήν την βάση.

Μην απορείς που παρεξηγούνται τα γραφόμενα σου.

 

 

[Spirtoulito]

1 ώρα πρίν, kine είπε:

Αν πω ότι η σύγχρονη κοινωνία, ο πολιτισμός μας και ότι έχει προκύψει ως καθημερινός τρόπος ζωής, είναι εχθρικό προς τη μητρότητα, τα βρέφη και τα παιδιά, θα φανώ περίεργη; 

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι σύγχρονες μαμάδες περνάνε περισσότερο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους απ' ότι παλιότερα. Επίσης ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με μαμάδες που εργάζονται, μεγαλώνουν καλύτερα.

Νομίζω ότι είναι πέρα και από υπερβολικό εν έτει 2018 να αναρωτιόμαστε ακόμη εάν κάνουν καλά οι μαμάδες που εργάζονται ή εάν είναι αφύσικο να προσπαθούν να οργανώσουν την ζωή τους μετά την άφιξη παιδιού. Με ή χωρίς θηλασμό.

Νιώθω επίσης ότι για εμάς που συμμετέχουμε στο φόρουμ, αλλά κυρίως για όσες μας διαβάζουν ασκείται μία έμμεση πίεση -κριτική, του τύπου έγινες μαμα? Δεν δικαιούσαι να κουραστείς/απελπιστείς/απορήσεις/φτάσεις σε τέλμα! Όλα αυτά τα συναισθήματε είναι απολύτως φυσιολογικά. Είναι λογικό να κουραστείς όταν το παιδί σου δεν κοιμάται τη νύχτα ή την μέρα. Είναι λογικό να απελπιστείς όταν το έχεις όλη την ημέρα στο στήθος και δείχνει να μην έχει χορτάσει. Μην παρουσιάζουμε μια καθαγιασμένη εικόνα της μητρότητας  ώστε να νιώθουν οι κοπέλες με φυσιολογικά κατά τα άλλα συναισθήματα ότι κάτι κάνουν στραβά! Άραγε και τα ίδια τα παιδιά μας δεν πρέπει να μάθουν κι αυτά να αναγνωρίζουν τις ανάγκες και τα συναισθήματά τους? Από πού θα το μάθουν αυτό, αν όχι από εμάς? Όλες τα νιώθουμε και όλες παλεύουμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.

Τώρα το αν κάνουμε καλά που έχουμε μέσα στην σύγχρονη εποχή και αντιμετωπίζουμε επιπλοκές στους τοκετούς/στην διατροφή του μωρού ή σε όποιο άλλο ιατρικό πρόβλημα προκύψει, δεν νομίζω ότι χωράει καν συζήτηση....

Επεξεργάστηκαν 5 Φεβρουαρίου,2018 by Spirtoulito

[Sentir...natureza]

πρίν από 8 λεπτά , ferby είπε:

 

Αυτό όμως είναι το πρόβλημα πάντα στο θέμα θηλασμός - καισαρική , αναφέρεστε  διαρκώς σε '' απόλυτα φυσιολογικές ''  , ''βατές''  καταστάσεις. 

Μα  εδώ απαντάτε σε θεμα και σε γυναίκα που...δεν είναι  όλα φυσιολογικά και ανώδυνα. 

Ας πούμε με βάση τα δικά σας δεδομένα ότι έχει επιπλοκή!

Αρα η βαρύτητα των όσων γράφουμε αξιολογούνται και σχολιάζονται πάνω σε αυτήν την βάση.

Μην απορείς που παρεξηγούνται τα γραφόμενα σου.

 

Μαλλον δεν προσεξες οτι οι συντονιστες διαχωρισαν το θεμα που ανοιξε η @CMES που ηταν καθαρα προσωπικο, και ανοιξαν εκ νεου αυτο το θεμα προσθετοντας το "γενικη συζητηση" ωστε να μπορουμε να μιλησουμε πιο γενικα για το θεμα της αποτυχιας του θηλασμου.

Επεξεργάστηκαν 5 Φεβρουαρίου,2018 by Sentir...natureza

[Lenia16]

Οι πρώτοι 3 μήνες ζωής ενός νέου ανθρώπου είναι πολύ δύσκολοι. Είναι το 4ο τρίμηνο. Είτε θηλάζεις κ είσαι όλη μέρα με το μωρό στο βυζί κρεμασμένο, είτε αντλείς κ έχεις το άγχος να προλάβεις κ να φτάσει το γάλα, είτε δίνεις ξένο κ αποστειρωνεις, βράζεις νερά όλη μερα κ κρατάς να ρευτει συν τους κολικούς, αλλαγμα πανας, κακά τα ψέματα, ο ερχομός ενος παιδιού σε ξεβολευει αφάνταστα. Όμως αυτή η κατάσταση δεν κρατάει για παντα, ούτε καν για πολύ καιρό, άσχετα που εκείνη η περίοδος μας φαίνεται αιώνας. Όπως και να το κάνουμε μιλάμε για ένα ανθρωπάκι που δεν έχει ιδέα τι του γίνεται, που βρίσκεται, δεν καταλαβαίνει αν πονάει ή αν πεινάει ή αν διψάει, αν νυστάζει, αν κρυώνει, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κλαψει, αυτός είναι ο τρόπος επικοινωνίας του. Σκέφτομαι πολλές φορές ότι όταν το παιδί μου μεγαλώσει θα έχω να αντιμετωπίσω πολύ χειρότερες καταστάσεις απτό να την έχω όλη μέρα αγκαλιά ή να τη θηλάζω ή να μαζεύω συνέχεια φαγητά απτό πάτωμα και να μην προλαβαίνω να κάνω τπτ για τον εαυτό μου (ίσως ο συνεχόμενος ύπνος τα αντισταθμίσει βέβαια ). Αυτά όμως απτή στιγμή που κανεις παιδιά είναι δεδομενα. @Έσπερος υπομονη, σε 2 μήνες θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα. Το καθηλωμα στον καναπέ διαρκεί 2 μήνες αν θηλάζεις και φαντάζομαι ότι στο νησί που μένεις δεν είναι τόσο δύσκολο να βγεις μια βόλτα κ να θηλασεις σε ένα παγκάκι πχ έτσι κ αλλιώς όταν είναι έξω τα μικρά δεν τρώνε με τις ωρες. Προσπάθησε να βάλεις το παιδί στο στήθος, θα δεις ότι είναι πολύ πιο βολικό -βασικα, δε συγκρινεται- απτό θηλαστρο. 

[kine]

Μια επισήμανση:

Σε ότι με αφορά, δεν εκφέρω γνώμη για καμία ειδική περίπτωση, ούτε για να παροτρύνω οποιοαδήποτε πιθανή αναγνώστρια, να πάρει αποφάσεις υπέρ ή κατά του θηλασμού.  Πιστεύω ότι αυτή η κουβέντα (που καλώς αποκόπηκε από την αρχική, μιας και έχει γενικό χαρακτήρα), δε λειτουργεί βοηθητικά στο εδώ και τώρα μιας γυναίκας που έχει προβλήματα θηλασμού ή ψάχνει λύσεις για τη σίτιση του μωρού της γενικά. Είναι μια συζήτηση που βοηθά σε δεύτερο χρόνο, έναν άνθρωπο που εκ των υστέρων αναλογίζεται "τί πήγε λάθος" και προσπαθεί να ανανεώσει τον τρόπο που σκέφτεται για τα πράγματα, ώστε να βρει απαντήσεις σε βαθύτερα ερωτήματα κι όχι σε πρακτικά θέματα της καθημερινότητας.

 

Είναι μια συζήτηση πιο θεωρητική, πιο γενικόλογη και κυρίως αναστοχαστική. Δεν κρίνει ανθρώπους. Αναλογίζεται καταστάσεις. Οπότε, βρίσκω άτοπο να αισθάνεται κανείς προσωπικά προσβεβλημένος ή να παίρνει τέτοια θέση, σε μια κουβέντα που έχει άλλο στόχο. 

 

Αυτά ισχύουν τουλάχιστον για τις δικές μου θέσεις και απόψεις.