Φιλίες ενηλίκων

[little lamb]

Κορίτσια μιας που λέτε αυτό, πριν κάνετε παιδιά πόσο συχνά βλέπατε φίλους; Γιατί εγώ και εμείς ως ζευγάρι βλέπαμε μόνο μια φορά το μήνα/δίμηνο μόνο την κουμπάρα που έμενε στην ίδια γειτονιά και όλους τους άλλους μια φορά το τρίμηνο στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί και εξάμηνο, έχει τύχει και χρόνο! Όλοι συνέχεια ηταν απασχολημένοι με δουλειά ή σπουδές (είναι σε φάση μεταπτυχιακών/διδακτορικών), αλλά ωράρια ο καθένας,  μακρινές γειτονιές, εμείς φτιάχναμε και σπίτι κ είχαμε και διάφορα άλλα προβλήματα υγείας συγγενών κ.α., ή μπορούσαν μόνο σ/κ που προφανώς δεν ειχαμε όλοι ελευθερο το ίδιο σ/κ, γενικά δεν υπήρχε συντονισμος. Δεν είδα δηλαδή καμια διαφορα λόγω παιδιού, μην πω ότι βλεπομαστε και περισσότερο γιατί θέλουν να βλέπουν την μπεμπα. Αφού καποιους τους είδα 3 φορές από το καλοκαίρι του 18 λόγω γάμου, γέννας, βάφτισης και καταχαρηκα γιατί μου φανηκε πολύ ή συχνά! Και όσοι είναι χωρίς παιδιά ή και εντελώς ελεύθεροι όταν τους βλέπω ή μιλάω κ ρωτάω τι κάνει ο/η τάδε μου λένε ότι έχουν να ιδωθούν μήνες!

Επεξεργάστηκαν 20 Φεβρουαρίου,2020 by little lamb

[erin0000]

On 18/2/2020 at 12:47 ΜΜ, little lamb είπε:

 

Τώρα μου θυμισες φίλους μου που κάποια στιγμή που διαμαρτυρόταν ο γιος τους (γύρω στα 6) ότι βαριοταν του είπαν "κι εμείς βαριομαστε στα πάρτυ κ στους παιδότοπους αλλά κάνουμε υπομονή"! Ακούγεται περίεργο γιατί το παιδί προφανώς δεν έχει την υπομονή του μεγάλου ούτε την αίσθηση του χρόνου, αλλά ίσως όντως από μια ηλικία και πέρα θα μπορούσε κανείς να κάνει το παιδί να αναπτύξει ενσυναίσθηση στο ότι όπως οι γονείς πάνε κάπου που θέλει αυτό, έτσι κι αυτό θα τύχει να πάει κάπου που θέλουν οι γονείς. Δεν έχω διαβάσει κάτι σχετικό, αλλά θα είχε ενδιαφέρον τι λένε οι ειδικοί.

 

 

Αυτή είναι ατάκα που έχω πει και εγώ πολλές φορές. 

Όπως εγώ κάνω υπομονή και έρχομαι στα παιδικά πάρτυ και σε εξόδους με δικούς σου φίλους, έτσι θα κάνεις και εσύ υπομονή σε εξόδους που δεν σε ενδιαφέρουν, αν κάποια στιγμή βαριέσαι ή δεν έχεις όρεξη.

Λογικό δεν είναι; Πρέπει να δούμε τι λένε οι ειδικοί; 

5 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Κορίτσια μιας που λέτε αυτό, πριν κάνετε παιδιά πόσο συχνά βλέπατε φίλους; 

 

Όχι πολύ συχνά. Εγώ νιώθω ότι λόγω των παιδιών αναγκάζομαι πολλές φορές να είμαι πιο κοινωνική και να βγαίνω συχνότερα σε σχέση με παλαιότερα.

Γενικώς είμαι χαμηλών τόνων.

[little lamb]

Just now, erin0000 είπε:

Λογικό δεν είναι; Πρέπει να δούμε τι λένε οι ειδικοί; 

 

Το τι λένε οι ειδικοί το έγραψα γιατί οντως αναρωτιέμαι τι λένε, κυρίως για το από ποια ηλικία και πέρα μπορεις να πεις κάτι τετοιο. Γιατί μπορεί να λένε ότι μέχρι μια ηλικία το παιδί δεν έχει αίσθηση του χρόνου ώστε να κάνει υπομονη. Όπως είδα κάπου ότι ο γονιός που είναι και ο μόνος ενήλικας στη σχέση πρέπει πρώτος να υποχωρεί, να συγχωρεί, να κάνει υπομονη κλπ, που κι αυτό μου φαίνεται λογικό. Γι'αυτό αναρωτιέμαι σε ποια ηλικία αλλάζουν οι ισορροπίες.

Επεξεργάστηκαν 20 Φεβρουαρίου,2020 by little lamb

[Deena]

Εμείς πριν κάνουμε παιδιά τους φίλους μας τους βλέπαμε πάρα πολύ συχνά, σίγουρα κάθε Σ/Κ κάναμε κάτι και οπωσδήποτε ένα απόγευμα μέσα στην εβδομάδα συναντιόμουν ένα απόγευμα με τις φίλες μου μετά την δουλειά, όταν ήμασταν τότε όλες είτε χωρίς παιδιά είτε κάποιες χωρίς καν σχέση. Επίσης, τους μαζεύαμε πολύ συχνά όλους στο σπίτι μας, γιατί έχουμε το μεγαλύτερο από όλη την παρέα και χωράμε 

 

Τώρα πλέον βλέπουμε αρκετά συχνά όσους έχουν παιδιά παρόμοιας ηλικίας, έτυχε στο μεγάλο μου παιδί να γεννήσουμε με την κολλητή μου με διαφορά ενός μήνα και τα παιδιά έχουν μεγαλώσει μαζί, προς το παρόν ταιριάζουν και αποζητούν την παρέα μεταξύ τους. 

 

Εγώ προσωπικά δεν τρελλαίνομαι τώρα που έχουμε αραιώσει κάπως, το θεωρώ φυσιολογικό. Όταν είχαμε τα παιδιά μικρά είχαμε εμείς διάφορους περιορισμούς (μέρος, ώρα, τσιγάρο, ασθένειες κλπ), τώρα τα δικά μας μεγαλώσανε αλλά οι περισσότεροι φίλοι μας έχουν τώρα μωρά ή μικρά νήπια και είναι αυτοί τώρα σε παρόμοια φάση. Κάποια στιγμή θα συγχρονιστούμε, δεν ανησυχώ γιατί το συναισθηματικό δέσιμο δεν έχει φύγει, ίσα-ίσα....βρισκόμαστε στάνταρ σε κάποια πολύ ευχάριστα γεγονότα (γιορτές, βαφτίσεις, γεννήσεις) και είναι σαν να μην έχουμε να τα πούμε μήνες. Και όταν κάποιοι από την παρέα αντιμετωπίσαμε το δυσάρεστο του θανάτου κάποιου από τους γονείς μας και πάλι όλοι οι φίλοι ήταν εκεί και μας στήριξαν καλύτερα και από συγγενείς.

 

Τέλος, σε όσους προβληματίζονται για τα μικρά παιδιά που "πετάγονται" στις κουβέντες των ενηλίκων, διακόπτουν τις συζητήσεις των γονιών με τους φίλους τους, δεν μπορούν να απασχοληθούν μόνα τους κ.λπ., θα ήθελα να πω ότι δεν είναι πάντα έτσι. Αντικειμενικά δεν είναι δυνατόν το 2χρονο ή το 3χρονο να καταλάβει ότι ο γονιός του δεν μπορεί να ασχοληθεί μαζί του, σε μεγαλύτερη ηλικία και σε ένα οριοθετημένο παιδί αυτό έρχεται σταδιακά και φυσικά.

[vicky86]

Ετσι για το πρακτικό του θέματος, περίπου από τα 2μπορει να έλεγα κτ σαν:περίμενε να τελειώσω με τον μπαμπα κ θα σου απαντήσω. Φυσικα συνεχίζουν να διακόπτουν κ στα 3 κ στα 4.οπου πλέον στα 4ειμαι λιγο πιο αυστηρή στο να κάνει η μεγάλη λιγο υπομονη να τελειώσω μια κουβέντα, δ εννοω να ξεχαστω μιση ωρα

Αυτό στα γενεθλια δ το εχω πει, δ παμε σε τόσα πολλά, κ γνωρίζω κ γονεις. Μου θυμίζει λίγο το "τι έχω τραβήξει εγω για σένα" πιο βαρετά για μενα ως τώρα ήταν σε παρτυ αποκριάτικο που πηγαμε μόνοι, κ σε κάποιες παραστάσεις παιδικές, αλλα ειναι συνεργασιμα παιδακια. Αν βγούμε με οικογένειες ξεχνάω ότι έχω παιδια, προς το παρον κολλάνε με όλα εύκολα. Αν παμε σε όλη καφετέρια κ ενήλικες μια ωρα μπορουμε να κάτσουμε, κανεις μια κουβέντα με λίγες διακοπές, αλλά δ εχω πολυ κυνήγι σε αυτην την ηλικια

[erin0000]

1 hour ago, little lamb είπε:

 

Το τι λένε οι ειδικοί το έγραψα γιατί οντως αναρωτιέμαι τι λένε, κυρίως για το από ποια ηλικία και πέρα μπορεις να πεις κάτι τετοιο. Γιατί μπορεί να λένε ότι μέχρι μια ηλικία το παιδί δεν έχει αίσθηση του χρόνου ώστε να κάνει υπομονη. Όπως είδα κάπου ότι ο γονιός που είναι και ο μόνος ενήλικας στη σχέση πρέπει πρώτος να υποχωρεί, να συγχωρεί, να κάνει υπομονη κλπ, που κι αυτό μου φαίνεται λογικό. Γι'αυτό αναρωτιέμαι σε ποια ηλικία αλλάζουν οι ισορροπίες.

 

Σε λίγο μεγαλύτερα παιδιά φαντάζομαι.. Και ανάλογα την ωριμότητα του παιδιού. Αλλά και στα μικρότερα που δεν έχουν αίσθηση του χρόνου, μπορείς να το πεις διαφορετικά. Όχι πχ θα φύγουμε σε 2 ώρες, αλλά "θα παίξουμε, θα φάμε, θα συζητήσουμε και μετά θα πάμε σπίτι". Κάπως έτσι, ανάλογα την περίπτωση.

 

Εγώ δεν το λέω με σκοπό να βαρυγκομάω (τι τραβάω η μάνα για σένα).

Απλώς για να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν, ότι δεν κάνουμε πάντα αποκλειστικά ότι ευχαριστεί εμάς τους ίδιους ή στον χρόνο που θέλουμε. Μερικές φορές κάνουμε αμοιβαίους συμβιβασμούς, υποχωρήσεις, υπομονή. Δεν σκεφτόμαστε αποκλειστικά τον εαυτό μας και τα δικά μας θέλω. Μπαίνουν στην μέση και άλλοι παράγοντες.

[little lamb]

πρίν από 54 λεπτά , Deena είπε:

πριν κάνουμε παιδιά τους φίλους μας τους βλέπαμε πάρα πολύ συχνά, σίγουρα κάθε Σ/Κ κάναμε κάτι και οπωσδήποτε ένα απόγευμα μέσα στην εβδομάδα συναντιόμουν ένα απόγευμα με τις φίλες μου μετά την δουλειά, όταν ήμασταν τότε όλες είτε χωρίς παιδιά είτε κάποιες χωρίς καν σχέση. Επίσης, τους μαζεύαμε πολύ συχνά όλους στο σπίτι μας, γιατί έχουμε το μεγαλύτερο από όλη την παρέα και χωράμε 

 

Τυχεροί που βρισκόσασταν τόσο! Αλλά απ'ο,τι καταλαβαίνω ήσασταν φίλοι από την ίδια παρέα όλοι, οπότε μαζευόσασταν μια κι έξω. (Αν και πολλές φορές που είναι πολλοί σε μια παρεα είναι ακόμα πιο δύσκολος ο συντονισμός! Εμείς σε μια παρέα που είμαστε 4, παντα συναντιομασταν μετά απο μήνες γιατί όποτε το επιχειρούμε πάντα κάποιος κάτι θα έχει!) Εγώ έχω τουλάχιστον 5 φίλους από ανεξάρτητες παρέες οπότε ακόμα και έναν να έβλεπα κάθε σ/κ συν έναν του άντρα μου, θα σήμαινε και πάλι ότι θα περνούσε ενάμισης μήνας μέχρι να ξαναβρεθούμε! Κι επειδή δεν κανονίζονται πάντα τόσο άμεσα οι συναντήσεις, εύκολα γίνεται τρίμηνο! Χαχα! Αλλά όλο αυτό συνέβαινε και προ παιδιού, οπότε δεν άλλαξε κάτι.Βέβαια όποτε βρεθούμε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, δεν έχω παράπονο! Τώρα έχουμε μετακομίσει ενάμιση μήνα, κάθε σ/κ λέμε όλο και κάποιος θα έρθει στο καινούργιο σπιτι κ τελικά δεν έχει έρθει ούτε ένας ακομα, όλοι κάτι έχουν, έπεσαν και αρρώστιες... 

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, erin0000 είπε:

πλώς για να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν, ότι δεν κάνουμε πάντα αποκλειστικά ότι ευχαριστεί εμάς τους ίδιους ή στον χρόνο που θέλουμε. Μερικές φορές κάνουμε αμοιβαίους συμβιβασμούς, υποχωρήσεις, υπομονή. Δεν σκεφτόμαστε αποκλειστικά τον εαυτό μας και τα δικά μας θέλω. Μπαίνουν στην μέση και άλλοι παράγοντες.

Αυτό σιγουρα ειναι σημαντικο να το καταλαβουν, αρκει να μην γινεται με σκοπο να περασουν ενοχές ή ο γονιος να παρει τον ρολο του μάρτυρα. 

πρίν από 9 λεπτά , little lamb είπε:

 

Τυχεροί που βρισκόσασταν τόσο! Αλλά απ'ο,τι καταλαβαίνω ήσασταν φίλοι από την ίδια παρέα όλοι, οπότε μαζευόσασταν μια κι έξω. (Αν και πολλές φορές που είναι πολλοί σε μια παρεα είναι ακόμα πιο δύσκολος ο συντονισμός! Εμείς σε μια παρέα που είμαστε 4, παντα συναντιομασταν μετά απο μήνες γιατί όποτε το επιχειρούμε πάντα κάποιος κάτι θα έχει!) Εγώ έχω τουλάχιστον 5 φίλους από ανεξάρτητες παρέες οπότε ακόμα και έναν να έβλεπα κάθε σ/κ συν έναν του άντρα μου, θα σήμαινε και πάλι ότι θα περνούσε ενάμισης μήνας μέχρι να ξαναβρεθούμε! Κι επειδή δεν κανονίζονται πάντα τόσο άμεσα οι συναντήσεις, εύκολα γίνεται τρίμηνο! Χαχα! Αλλά όλο αυτό συνέβαινε και προ παιδιού, οπότε δεν άλλαξε κάτι.Βέβαια όποτε βρεθούμε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, δεν έχω παράπονο! Τώρα έχουμε μετακομίσει ενάμιση μήνα, κάθε σ/κ λέμε όλο και κάποιος θα έρθει στο καινούργιο σπιτι κ τελικά δεν έχει έρθει ούτε ένας ακομα, όλοι κάτι έχουν, έπεσαν και αρρώστιες... 

Αυτο οντως ειναι σημαντικο, γιατι αν ειναι μια παρεα των πεντε ατομων ή των 3-4 ζευγαριών που εχουν στανταρ οτι θα βρισκονται  πχ τρεις φορε στο μηνα, μπορει να μην μαζευονται ολοι κάθε φορά ή μπορεί από το ζευγάρι να πάνε εναλλάξ κάποιοι, αλλά έτσι υπάρχει η αίσθηση ότι η παρεα βρίσκεται. κ εμένα οι φίλοι μου στην Αθήνα είναι τελείως διαφορετικές παρεες, στην πορεια καποιοι γνωρίστηκαν μεταξυ τιυς γιατι επρεπε να κάνω συνδυασμούς ήδη από όταν ερχόμουν από την Αγγλία, αλλά είναι δύσκολο τώρα στις ακόμα πιο λίγες μέρες που πηγαίνουμε, να καταληξω ποιον θα πρωτο δω. να μην πω κ το κλασικο οτι στελνεις σε καποιον, αντι να απαντησει αμεσως οτι δεν μπορει, απαντάει ωρες αργοτερα κ εντωμεταξυ εχεις χασει την ευκαιρια να κλεισεις κατι αλλο...

 

3 ώρες πρίν, Deena είπε:

σε μεγαλύτερη ηλικία και σε ένα οριοθετημένο παιδί αυτό έρχεται σταδιακά και φυσικά.

Εγω είμαι επηρεασμένη από το σχολείο με αυτο το χάος που διακόπτουν, πετάγονται, μιλούν ολοι μαζι, κ μου φαινεται μαλλον γι αυτο ετσι βαρυ. Αλλα εκει μπορει να παιζει ρολο κ η ψυχολογια της μάζας κ να παρασύρονται κ τα οριοθετημένα παιδια. 

[little lamb]

Just now, Έσπερος είπε:

, αντι να απαντησει αμεσως οτι δεν μπορει, απαντάει ωρες αργοτερα κ εντωμεταξυ εχεις χασει την ευκαιρια να κλεισεις κατι αλλο...

 

Αχ ναι και σε εμάς συμβαίνει αυτό... Λένε όλοι "θα μιλήσουμε πχ το Σάββατο" για να πούμε αν θα βρεθούμε τελικα την Κυριακή κι έτσι δεν μπορούμε να προτείνουμε σε άλλους. Ο άντρας μου λέει να λέμε σε πολλούς κι ας είναι κι από άλλες παρέες, και όλο και κάποιος θα έρθει τελικά.

[Έσπερος]

Just now, little lamb είπε:

Ο άντρας μου λέει να λέμε σε πολλούς κι ας είναι κι από άλλες παρέες, και όλο και κάποιος θα έρθει τελικά.

Σωστό!! όντως θα μπορούσε, κ αν εντωμεταξύ εμφανιζόταν ο καθυστερημένος, να έλεγες ότι θα είσαι στο τάδε μέρος με κάποιον, κ αν το έπαιρνε το μήνυμα, οκ!

 

Τι κακό αυτό! το λένε κ εδώ όλοι σχεδόν που το μέρος είναι τόσο μικρό και τέλος πάντων δεν ζούμε και με ρυθμούς ζωής χρηματιστή της Νέας Υόρκης, εκτός από όσους έχουν επιχειρήσεις την τουριστικη περίοδο. Είναι μια περίεργη  νοοτροπία να μη θες να δεσμευτείς. Το έχει πάντως κ ο άντρας μου κ με εκνευρίζει. Εγώ όταν είναι να κανονίσω μόνη μου, έχω φτιάξει πρόγραμμα κ κάνω ένα σωρό πράγματα. Ο άντρας μου δεν θέλει να δεσμευτεί γιατί μπορεί λέει να κάνουμε κάτι το πρωί κ να κουραστούμε πολύ κ μετά γιατι να έχουμε δεσμευτεί με κάποιον το απόγευμα αντί να ξεκουραστούμε κ να το αφήσουμε για την επόμενη μέρα, κ τέτοιες βλακείες. 

[little lamb]

Τον άντρα μου δεν τον πειράζει όταν το κάνουν αυτό κ λέει "αφού δεν τους είπαμε να μας απαντήσουν άμεσα σίγουρα για να κανονίσουμε κάτι άλλο". Μα του λέω "αυτονόητο δεν είναι; Έτσι ξεμείναμε πάλι! Είναι αγένεια να πούμε "απαντηστε γιατί θέλω να κανονίσω με άλλους"! Και δεν πολυσυμφωνούσε ότι φταιγανε οι φίλοι επειδή λέει δεν το είχαμε κλείσει οριστικά και λέει ας λέγαμε και σε άλλους κ το πολυ να έρχονταν ταυτόχρονα, τι πειράζει; Πού εμένα δεν μου αρέσει να ανακατεύω παρέες. Βασικά όχι επειδή δεν μου αρέσει, απλά φοβάμαι μήπως πειράξει τους καλεσμένους που δεν τους αφιερώνεις προσωπικό χρόνο κι επειδή όταν λέγονται inside jokes οι μισοί είναι στην απ'εξω. Αλλά τον άντρα μου δεν τον πειράζει κ λέει ότι κανέναν δεν θα τον πειράξει το να έχεις καλέσει κι άλλους, οπότε τελικά όλα είναι υποκειμενικά. Εντάξει ούτε εμένα θα με πείραζε ως καλεσμένη, αλλα θα ένιωθα ότι πρέπει να συζητάμε θέματα που τους αφορούν όλους δηλαδή μόνο επικαιρότητα.

Επεξεργάστηκαν 21 Φεβρουαρίου,2020 by little lamb

[bohemian_rhapsody]

πόσο σας καταλαβαίνω κορίτσια. ανθρώπινη επαφή που δυστυχώς τώρα με την κατάσταση που ζούμε έχουμε απομονωθεί ακόμα περισσότερο! θα χαρώ πολύ να γνωριστώ με οποία κοπέλα ενδιαφέρεται για καινούργιες γνωριμίες!