Διακοπή ενός εκ των δυο εμβρύων

[central]

Καλησπέρα, διαβάζω το φόρουμ πολυ καιρό αλλα ειναι η πρώτη φορά ππυ γράφω.Ισως πήρα την απόφαση να γράψω τωρα ππυ ειμαι πιο χαλια ψυχολογία απο Ποτέ. Ύστερα απο πολλές προσπάθειες σύλληψης με τον άντρα μου κατέληξαμε στην εξωσωματική .Στη πρώτη προσπάθεια είχαμε εγκυμοσυνη αλλα δυστυχως στην 6η εβδομάδα παλινδρόμησε. Μετα απο δυο μήνες εμφύτευσαμε τα 2 τελευταία έμβρυα που είχαν μείνει και μαθαίνουμε πως έχουμε δίδυμα! Η χαρά μας απερίγραπτη , λέγαμε πως μας το χρώσταγε ο Θεός! Μαθαίνουμε πως ειναι δυο κοριτσάκια και ηδη έχουμε αρχίσει και κανουμε σχέδια! Η αυχενική διαφάνεια και οι αιματολόγικες ήταν παρα πολυ καλές! Πίστευα πως δεν ειχα τιποτα να φοβαμαι πια. Ειχα και μια αποκοληση σάκου στην 14η εβδομάδα αλλα πέρασε. 

Ερχεται η στιγμή γι την Β´επιπεδου. Ο γιατρός μας λεει οτι το ένα μωρό εχει ρινικό οστό 6,8mm και το αλλο 3,0mm.Μας προτείνει να κανουμε αμνιοπαρακέντηση αν και ειναι σίγουρος πως δεν θα ειναι τιποτα. Εκανα αμεςως και στους δυο σάκους. Όλοι μου έλεγαν οτι δεν θα ειναι τιποτα και η πιθανότητες ήταν 1/963 και σιγα μην εισαι εσυ αυτο το ένα τις εκατό. Τα αποτελέσματα βγήκαν και το ένα μωράκι ήταν θετικό στο σύνδρομο Down . Έχασα τη γη κατω απο τα πόδια μου. Γιατι να συμβαίνει σε εμένα έλεγα και πως γίνεται αφού η αυχενική ήταν τοςο καλη.Ο γιατρός μας ειπε πως του συμβαίνει πρώτη φορά και ήταν κάθετος στο να μην παρέμβουμε τωρα. 

Πως θα περάσει ο καιρός ξέροντας πως εχω δίδυμα αλλα θα γεννήσω μονο το ένα. Πως θα πηγαίνω για τους καθιερωμένους υπερήχους και θα τα βλέπω και τα δυο ..αλλα θα ξερω πως στο τέλος θα εχω μονο ένα ..

Υπαρχει κάποια κοπελα που να εχει περάσει κάτι αντίστοιχο; γιατι όσο και να έψαξα δεν βρηκα τιποτα. 

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουνίου,2017 by central

[harini]

 η αποφαση  ειναι  δικη σου  και ειναι δυσκολη  ξερω πως ειναι  να μεγαλωνεις  παιδια  με συνδρομο εχω  στην οικογενεια  μου  η ζωη ειναι δυσκολη  για ολους  απαιτητικη  αλλα ειναι το παιδι σου βεβαια  πρεπει  να δεις  και το καλο  του παιδιου  στο πιο μακρυ μελλον  με το σχολειο του  στην υπολοιπη ζωη  του  και αλλα ειναι ευκολο  για εμενα  να σου πω  οχι  ΠΡΕΠΕΙ  να το κρατησεις    η οχι  ΠΡΕΠΕΙ να το αφαιρεσεις. Κουραγιο  αλλα  δεν μπορω να καταλαβω  γιατι δεν θελει τωρα  ο γιατρος  σου  μηπως  δεν ειναι  τοσο σιγουρο  ?  Προχτες  διαβαζα  σε ενα φορουμ  αλλο  που η κοπελα  αποφασισε  οτι θα το κρατησει  και το μωρο  γεννηθηκε υγιεστατο . Ευχομαι  να ηταν  ολα  ενα ονειρο κακο απλα

[central]

Πως γίνεται να γεννηθηκε υγιέστατο; μάλλον δεν θα ειχε κανει αμνιοπαρακέντηση. Εγω ππυ εκανα και βγήκε θετικό το αποτελεσμα ειναι 100% έγκυρο.

Ο γιατρός δεν γίνεται να επέμβει τωρα γιατι ειμαι στην 21η εβδομάδα. Αφαίρεση δεν γίνεται εννοείται. Μου ειπε πως γίνεται διακοπή και να μείνει μέσα το έμβρυο αλλα κινδυνεύει να μολυνθεί το αλλο. 

Το μωρό με το σύνδρομο down δεν θα το κρατήσω , την έχουμε πάρει την αποφαση. 

Το δύσκολο ειναι πως θα πρεπει να ζήσουμε και οι τρεις μας σε ένα σώμα ενώ ξερω πως λιγο πριν έρθει η ώρα της γεννας θα το "σκοτώσω"  

επισης δύσκολο ειναι πως μετα την αυχενική αποκλείσαμε ολα τα σύνδρομα και ξεκίνησα και εκανα πολλα όνειρα. Διπλές κούνιες δίπλα καρότσια κτλ

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουνίου,2017 by central

[harini]

εχεις  πολυ δικιο  να νιωθεις  ετσι  δυστυχως  τα ονειρα μας  πολλες  φορες  δεν πραγματοποιουνται  εγω παντως  θα πηγαινα  σε ενα ψυχολογο  για να μπορεσω να το αντιμετωπισω.  ισως  και ο γιατρος  σου  μπορει  να σε βοηθησει  καπως  

[ΧρύσαΜ]

  On 16/6/2017 at 1:57 ΜΜ, central είπε:

Καλησπέρα, διαβάζω το φόρουμ πολυ καιρό αλλα ειναι η πρώτη φορά ππυ γράφω.Ισως πήρα την απόφαση να γράψω τωρα ππυ ειμαι πιο χαλια ψυχολογία απο Ποτέ. Ύστερα απο πολλές προσπάθειες σύλληψης με τον άντρα μου κατέληξαμε στην εξωσωματική .Στη πρώτη προσπάθεια είχαμε εγκυμοσυνη αλλα δυστυχως στην 6η εβδομάδα παλινδρόμησε. Μετα απο δυο μήνες εμφύτευσαμε τα 2 τελευταία έμβρυα που είχαν μείνει και μαθαίνουμε πως έχουμε δίδυμα! Η χαρά μας απερίγραπτη , λέγαμε πως μας το χρώσταγε ο Θεός! Μαθαίνουμε πως ειναι δυο κοριτσάκια και ηδη έχουμε αρχίσει και κανουμε σχέδια! Η αυχενική διαφάνεια και οι αιματολόγικες ήταν παρα πολυ καλές! Πίστευα πως δεν ειχα τιποτα να φοβαμαι πια. Ειχα και μια αποκοληση σάκου στην 14η εβδομάδα αλλα πέρασε. 

Ερχεται η στιγμή γι την Β´επιπεδου. Ο γιατρός μας λεει οτι το ένα μωρό εχει ρινικό οστό 6,8mm και το αλλο 3,0mm.Μας προτείνει να κανουμε αμνιοπαρακέντηση αν και ειναι σίγουρος πως δεν θα ειναι τιποτα. Εκανα αμεςως και στους δυο σάκους. Όλοι μου έλεγαν οτι δεν θα ειναι τιποτα και η πιθανότητες ήταν 1/963 και σιγα μην εισαι εσυ αυτο το ένα τις εκατό. Τα αποτελέσματα βγήκαν και το ένα μωράκι ήταν θετικό στο σύνδρομο Down . Έχασα τη γη κατω απο τα πόδια μου. Γιατι να συμβαίνει σε εμένα έλεγα και πως γίνεται αφού η αυχενική ήταν τοςο καλη.Ο γιατρός μας ειπε πως του συμβαίνει πρώτη φορά και ήταν κάθετος στο να μην παρέμβουμε τωρα. 

Πως θα περάσει ο καιρός ξέροντας πως εχω δίδυμα αλλα θα γεννήσω μονο το ένα. Πως θα πηγαίνω για τους καθιερωμένους υπερήχους και θα τα βλέπω και τα δυο ..αλλα θα ξερω πως στο τέλος θα εχω μονο ένα ..

Expand  

Δεν καταλαβαίνω γιατί το βλέπεις έτσι.. Νομίζω ότι η κοινωνία μας μας έχει κάνει να το βλέπουμε στραβά. Δε χάθηκε ο κόσμος, ίσα ίσα που μπορείτς να συμβουλευτείτε έναν ειδικό για να σας πει πώς να χειριστείτε την κατάσταση και όλα καλά στην Αμερική, τα άτομα με σύνδρομο down ζουν μια κανονική ζωή με τη διαφορά ότι έχουν δυσκολία στην ομιλία. Έχω μιλήσει με λογοθεραπευτρια πολύ καλή μου φίλη η οποία αντιμετωπίζει καθημερινά γονείς με παιδία που πάσχουν. Αυτό που μου λέει είναι ότι οι γονείς έχουν κάνει τα παιδιά τους να πιστεύουν ότι είναι άρρωστα και διαφορετικά από τα υπόλοιπα. Αν το κάνεις να καταλαβει από την αρχή ότι δε διαφερει, θα το εμπεδώσει και θα ζειτε πολύ καλύτερα όλοι σας κανείς δεν είπε ότι είναι χαζά ή καθυστερημένα, ουσιαστικά απλά έχουν πρόβλημα στην ομιλία. Και αυτό, εκτός από τη φίλη μου που σου είπα, μου το έχουν πει και πολλοί άλλοι λογοθεραπευτές!! Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι όταν με το καλό γεννηθούν οι μπουμπούκες σου να τους φέρεσαι ισάξια και να απαγορεύσεις κάθε ανισωτική μεταχείρησή τους από τρίτους.. Αυτά δε στα λέψ για να σε κρίνω, αλλά για να σου δείξω ότι κακώς σκας με το καλό να τις δεχτείς τις μπουμπούκες σου και να μην σκας!!! Με την αγάπη όλα ξεπερνιούνται!!!

[central]

Χρυσά ωραια τα λες εσυ. Εχεις δει απο κοντά για πανω απο μια ώρα παιδάκι με σύνδρομο Down? Εκτός απ αυτα ππυ βλέπουμε στη τηλεόραση. Ειναι πολυ δύσκολη η ζωή και για τα ιδια και για τους γύρω τους. Δεν σκοπεύω να φέρω ένα παιδι στο κοσμο γνωρίζοντας απο πριν πως οταν φύγω εγω θα μείνει μονο του με 1000 προβλήματα υγειασ

( Καρδιοαναπνευστικα, γαστεντορολογικα, διαβήτης, θυρεοειδής, αυτισμός κτλ).

πιο πολυ έγραψα στο φόρουμ για να δω αν υπαρχει κάποιο παρόμοιο περιστατικό . Γιατι όσο και να έψαξα δεν  βρηκα.

[iouliana]

Καλησπέρα!!

Δεν εχω καποια συμβουλη η εμπειρια να σου γραψω απλα ηθελα να σου ένα καλη δυναμη κοπελα μου!!

[Sentir...natureza]

H αληθεια ειναι οτι δεν ξερεις πως θα εξελιχθει το πραγμα, τι βαθμο δυσκολιας θα αντιμετωπισεις. Υπαρχουν παιδια με συνδρομο Down που ζουν μια κατα τ'αλλα φυσιολογικη ζωη και δεν αντιμετωπιζουν ιδιαιτερα προβληματα και αλλα που θελουν βοηθεια ακομη και για τα βασικα (σιτιση, μπανιο) που δεν μπορουν ουτε να αυτοεξυπηρετηθουν, ποσο μαλλον να ζησουν μονα τους. Ειναι δυσκολη η αποφαση που πηρες, αλλα θα ηταν δυσκολο (και ισως δυσκολοτερο) να την κρατησεις στη ζωη...Καλη δυναμη σου ευχομαι και κουραγιο...Οταν με το καλο γεννηθει η κορουλα σου και την αγκαλιασεις για πρωτη φορα θα μαλακωσει λιγο ο πονος σου και οσο θα περναει ο καιρος και θα την βλεπεις να ανθιζει ολα θα ειναι στο παρελθον

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουνίου,2017 by Sentir...natureza

[ΧρύσαΜ]

  On 16/6/2017 at 3:12 ΜΜ, central είπε:

Χρυσά ωραια τα λες εσυ. Εχεις δει απο κοντά για πανω απο μια ώρα παιδάκι με σύνδρομο Down? Εκτός απ αυτα ππυ βλέπουμε στη τηλεόραση. Ειναι πολυ δύσκολη η ζωή και για τα ιδια και για τους γύρω τους. Δεν σκοπεύω να φέρω ένα παιδι στο κοσμο γνωρίζοντας απο πριν πως οταν φύγω εγω θα μείνει μονο του με 1000 προβλήματα υγειασ

( Καρδιοαναπνευστικα, γαστεντορολογικα, διαβήτης, θυρεοειδής, αυτισμός κτλ).

πιο πολυ έγραψα στο φόρουμ για να δω αν υπαρχει κάποιο παρόμοιο περιστατικό . Γιατι όσο και να έψαξα δεν  βρηκα.

Expand  

Ο αδερφός του πατέρα μου έχει το ίδιο. Η αλήθεια είναι ότι γενικά θυμάμαι να παίρνει χάπια για καρδιά, χολιστερίνη κ.α. δε θυμάμαι τώρα, αλλά γενικά είναι μια χαρά. Έχει τελειώσει κανονικά το σχολείο του, έκανε κανονικά όπως όλοι φροντιστήρια αγγλικών, βγαίνει κανονικά όπως όλοι και γενικά η αντίληψή του ειναι φυσιολογική όπως όλων. Έχει όμως θέμα στην ομιλία. Όπως και να έχει η απόφαση είναι δική σου και δε μπορώ εγώ να σε μεταπείσω. Απλά στα λέω αυτά γιατί 1ον πιστεύω ότι δεν είμαστε ο Θεός για να αποφασίζουμε ποιον θα φέρουμε στον κόσμο και ποιον όχι και 2ον για να σου δείξω ότι μπορείτε να τα καταφέρετε και έτσι. Σκοπός μου δεν ήταν να σε στεναχωρήσω και σου ζητώ συγγνώμη αν το έκανα άθελά μου. Αν μου επιτρέπεις μόνο, επειδή όπως σου είπα δεν τα λέω αυτά με παραδειγματα που έχω από την τηλεόραση αλλά από την προσωπική μου ζωή, αν ήμουν στη θέση σου θα της έδινα την ευκαιρία της...

[Adios amigos]

εγώ έχω περάσει πολλές ώρες με παιδί με σύνδρομο down . Μία πολύ καλή μου φίλη έχει έναν αδερφό με το σύνδρομο, και επίσης κάνω μάθημα στο ειδικό σχολείο της πόλης μου.

Τα παιδιά με το σύνδρομο down είναι πολύ αγαπησιάρικα. Μερικές φορές γίνονται επιθετικά. Θέλει ρύθμιση αυτό, όπως και η όρεξή τους γιατί ρέπουν προς την παχυσαρκία. 

Η νοημοσύνη είναι εμφανώς χαμηλότερη, αλλά όχι σε ακραίο βαθμό. Θεωρώ ότι περισσότερο απ όλα είναι εμφανισιακά εμφανές το σύνδρομο.

Από εκεί και πέρα όμως....

Εσύ θα πρέπει να είσαι σε θέση να αναλάβεις την ευθύνη του. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, να μην το κάνεις. Η Ελλάδα είναι μία χώρα βαλκάνια,  αρκετά συντηρητική, που στιγματίζει και περιθωριοποιεί ό, τι ξεφεύγει απο τη χρυσή μετριότητα και την ομοιομορφία. . Το χειρότερο είναι ό,ως οι ελλιπέστατες δομές στον τομέα της ειδικής αγωγής.

Καλά κάνεις και ξέρεις τα όριά σου. Ο εαυτός σου και το ένστικτό σου σου λένε τι πρέπει να κάνεις και ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Μην παρασυρθείς από συναισθηματισμούς. 

Είναι δύσκολη απόφαση, αλλά πρέπει να σκεφτείς την ψυχική σου υγεία και τα όριά σου. 

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουνίου,2017 by jellyfishch

[krakenaki]

  On 16/6/2017 at 1:57 ΜΜ, central είπε:

Καλησπέρα, διαβάζω το φόρουμ πολυ καιρό αλλα ειναι η πρώτη φορά ππυ γράφω.Ισως πήρα την απόφαση να γράψω τωρα ππυ ειμαι πιο χαλια ψυχολογία απο Ποτέ. Ύστερα απο πολλές προσπάθειες σύλληψης με τον άντρα μου κατέληξαμε στην εξωσωματική .Στη πρώτη προσπάθεια είχαμε εγκυμοσυνη αλλα δυστυχως στην 6η εβδομάδα παλινδρόμησε. Μετα απο δυο μήνες εμφύτευσαμε τα 2 τελευταία έμβρυα που είχαν μείνει και μαθαίνουμε πως έχουμε δίδυμα! Η χαρά μας απερίγραπτη , λέγαμε πως μας το χρώσταγε ο Θεός! Μαθαίνουμε πως ειναι δυο κοριτσάκια και ηδη έχουμε αρχίσει και κανουμε σχέδια! Η αυχενική διαφάνεια και οι αιματολόγικες ήταν παρα πολυ καλές! Πίστευα πως δεν ειχα τιποτα να φοβαμαι πια. Ειχα και μια αποκοληση σάκου στην 14η εβδομάδα αλλα πέρασε. 

Ερχεται η στιγμή γι την Β´επιπεδου. Ο γιατρός μας λεει οτι το ένα μωρό εχει ρινικό οστό 6,8mm και το αλλο 3,0mm.Μας προτείνει να κανουμε αμνιοπαρακέντηση αν και ειναι σίγουρος πως δεν θα ειναι τιποτα. Εκανα αμεςως και στους δυο σάκους. Όλοι μου έλεγαν οτι δεν θα ειναι τιποτα και η πιθανότητες ήταν 1/963 και σιγα μην εισαι εσυ αυτο το ένα τις εκατό. Τα αποτελέσματα βγήκαν και το ένα μωράκι ήταν θετικό στο σύνδρομο Down . Έχασα τη γη κατω απο τα πόδια μου. Γιατι να συμβαίνει σε εμένα έλεγα και πως γίνεται αφού η αυχενική ήταν τοςο καλη.Ο γιατρός μας ειπε πως του συμβαίνει πρώτη φορά και ήταν κάθετος στο να μην παρέμβουμε τωρα. 

Πως θα περάσει ο καιρός ξέροντας πως εχω δίδυμα αλλα θα γεννήσω μονο το ένα. Πως θα πηγαίνω για τους καθιερωμένους υπερήχους και θα τα βλέπω και τα δυο ..αλλα θα ξερω πως στο τέλος θα εχω μονο ένα ..

Υπαρχει κάποια κοπελα που να εχει περάσει κάτι αντίστοιχο; γιατι όσο και να έψαξα δεν βρηκα τιποτα. 

Expand  

Στο οικογενειακό μου περιβάλλον έτυχε αυτή η περίπτωση. Της κοπέλας βέβαια αν και διαγνώστηκε το σύνδρομο από την αμνιοπαρακέντηση μετά την αυχενική έπρεπε να περιμένει μέχρι τον 7ο μήνα για να κάνει τερματισμό του ενός εμβρύου ώστε μετά οποιαδηποτε στιγμή επηρεαστεί το δεύτερο από τον τερματισμό να γεννήσει με ασφάλεια. Όπως και έγινε, γέννησε στα μέσα του 7ου 10 μέρες μετά τον τερματισμό. Το μωράκι έμεινε 2 βδομάδες στη ΜΕΝΝ και η κοπέλα άρχισε να συνέρχεται ψυχολογικά όταν πήρε το μωρό στο σπίτι. Και εκείνη δυο κορίτσια είχε, έκανε ότι μπορούσε για να επικεντρωθεί στο ένα, μέχρι και στους υπέρηχους δεν ήθελε να το βλέπει, αλλά όσο να'ναι η ψυχολογία της ήταν πολύ άσχημη. Όλα αυτά βέβαια τα άφησε πίσω της όπως είπα με το που πήρε το μωρό στα χέρια και άρχισε να γεμίζει και πάλι με ευτυχία, χαρά, άγχος, ευθύνη, φόβο και απέραντη αγάπη, όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα που κατακλύζουν τις μητέρες.

 

Γενικότερα συμφωνώ με τη Χρύσα όσον αφορά τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, έχω συναναστραφεί πάρα πολλές φορές με τέτοια παιδιά στην Αμερική, κολλητή μου έχει επίσης παιδί με ειδικές ανάγκες και ειλικρινά ο ψυχισμός τους και η συναισθηματική τους νοημοσύνη απλά δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια, σε συγκλονίζει η τελειότητα της ατέλειάς τους.

Όμως κατανοώ τους προβληματισμούς σου, το αδιέξοδο που νιώθεις ότι βρίσκεσαι, τα εμπόδια που καλείσαι να αντιμετωπίσεις σε περίπτωση που μεγάλωνες ένα τέτοιο παιδί και το μόνο που έχω να πώ όποια και αν είναι η τελική σου απόφαση, είναι υπομονή γλυκό μου κορίτσι μπόρα είναι θα περάσει, θα έρθουν οι μέρες γαλήνης και νημεμίας να είσαι σίγουρη!

 

Επεξεργάστηκαν 16 Ιουνίου,2017 by krakenaki

[despinakrousta]

  On 16/6/2017 at 2:34 ΜΜ, central είπε:

Πως γίνεται να γεννηθηκε υγιέστατο; μάλλον δεν θα ειχε κανει αμνιοπαρακέντηση. Εγω ππυ εκανα και βγήκε θετικό το αποτελεσμα ειναι 100% έγκυρο.

Ο γιατρός δεν γίνεται να επέμβει τωρα γιατι ειμαι στην 21η εβδομάδα. Αφαίρεση δεν γίνεται εννοείται. Μου ειπε πως γίνεται διακοπή και να μείνει μέσα το έμβρυο αλλα κινδυνεύει να μολυνθεί το αλλο. 

Το μωρό με το σύνδρομο down δεν θα το κρατήσω , την έχουμε πάρει την αποφαση. 

Το δύσκολο ειναι πως θα πρεπει να ζήσουμε και οι τρεις μας σε ένα σώμα ενώ ξερω πως λιγο πριν έρθει η ώρα της γεννας θα το "σκοτώσω"  

επισης δύσκολο ειναι πως μετα την αυχενική αποκλείσαμε ολα τα σύνδρομα και ξεκίνησα και εκανα πολλα όνειρα. Διπλές κούνιες δίπλα καρότσια κτλ

Expand  

Καλησπερα central ηθελα απλως ν ρωτησω τι εννοεις με τον ορο ''σκοτωσω λιγο πριν ερθει η ωρα της γεννας'' ? Με ποιον τροπο ακριβως γινεται αυτο? Επισης οταν εγω εκανα την β επιπεδου μου ειπαν οτι παντα μιλανε για ποσοστα μεχρι και στην αμνιο και μονος 100% τροπος για ν μαθεις ειναι ν στειλεις αιμα στην αμερικη για μια ειδικη εξεταση... Σου ειπε κατι τετοιο ο εμβρυολογος εσενα?

[central]

Πόσο θα ηθελα να μιλήσω σ αυτη την κοπέλα..Είναι πολυ παρήγορα τα λόγια σας και σας Ευχαριστώ παρα πολυ όλες.

Εύχομαι να μην εχω καμία αλλη έκπληξη μεχρι την 32η εβδομάδα που μου ειπε ο γιατρός. 

[ΑΡΓΚ]

Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω πώς θα γίνει διακοπή αργότερα. Δεν είμαι εναντίον της διακοπής κύησης, μην παρεξηγηθώ, αλλά μετά από κάποια φάση που το μωρό θα μπορούσε να επιβιώσει, δεν μπορώ καν να φανταστώ πώς γίνεται κάτι τέτοιο, πέρα από το ηθικό και ψυχολογικό κομμάτι. Στις 32 βδομάδες δεν μιλάμε για διακοπή κύησης, δεδομένου ότι το μωρό είναι βιώσιμο . Τι ακριβώς σου προτείνει ο γιατρός, μαλλον δεν καταλαβαίνω.

[krakenaki]

Σε ειδικές περιπτώσεις δίδυμης κύησης όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για κάποια ανωμαλία ενός εκ των δύο γίνεται διακοπή του εμβρύου πρίν τον τοκετό περίπου τον 8ο μήνα, καθ'ότι επηρεάζει την εγκυμοσύνη και οι γιατροί θα πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τη γέννηση του δεύτερου εμβρύου. Ο νόμος προβλέπει πως όσο το έμβρυο βρίσκεται στην μητρα οι γιατροί έχουν την δυνατότητα να παρέμβουν σε σοβαρές περιπτώσεις όπως της θεματοθέτριας. Τώρα όσο για τις λεπτομέρειες της διακοπής η κοπέλα εφόσον θελήσει να μάθει μπορεί να ρωτήσει το γιατρό της δεν χρειάζεται να αφερθουμε περαιτέρω.

[ΑΡΓΚ]

  On 17/6/2017 at 9:55 ΠΜ, krakenaki είπε:

Σε ειδικές περιπτώσεις δίδυμης κύησης όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για κάποια ανωμαλία ενός εκ των δύο γίνεται διακοπή του εμβρύου πρίν τον τοκετό περίπου τον 8ο μήνα, καθ'ότι επηρεάζει την εγκυμοσύνη και οι γιατροί θα πρέπει να είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τη γέννηση του δεύτερου εμβρύου. Ο νόμος προβλέπει πως όσο το έμβρυο βρίσκεται στην μητρα οι γιατροί έχουν την δυνατότητα να παρέμβουν σε σοβαρές περιπτώσεις όπως της θεματοθέτριας. Τώρα όσο για τις λεπτομέρειες της διακοπής η κοπέλα εφόσον θελήσει να μάθει μπορεί να ρωτήσει το γιατρό της δεν χρειάζεται να αφερθουμε περαιτέρω.

Expand  

 

Mαλιστα, καταλαβα. Τεραστειο το ψυχολογικο κοστος, δεν μπορω πραγματικα να το φανταστω καν. Δεν ξερω τι να πω.

[central]

  On 16/6/2017 at 7:24 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω πώς θα γίνει διακοπή αργότερα. Δεν είμαι εναντίον της διακοπής κύησης, μην παρεξηγηθώ, αλλά μετά από κάποια φάση που το μωρό θα μπορούσε να επιβιώσει, δεν μπορώ καν να φανταστώ πώς γίνεται κάτι τέτοιο, πέρα από το ηθικό και ψυχολογικό κομμάτι. Στις 32 βδομάδες δεν μιλάμε για διακοπή κύησης, δεδομένου ότι το μωρό είναι βιώσιμο . Τι ακριβώς σου προτείνει ο γιατρός, μαλλον δεν καταλαβαίνω.

Expand  

Η διακοπή γίνεται με μια ένεση στο πλακούντα ή στη καρδιά του μωρού. Το μωρό "φεύγει" σιγα-σιγα και οταν καταλήξει γίνεται η καισαρική. 

Πολυ δύσκολα λόγια, απορώ πως τα γράφω κιόλας.

Σκέφτομαι βεβαια πως υπάρχουν πολυ χειρότερα και κανω υπομονή.

[arya30]

Yπομονή,κουράγιο και πίστη κορίτσι μου.Δύσκολες καταστάσεις βιώνεις.Η απόφαση είναι δική σου και του άντρα σου.Μακάρι να γινόταν ένα θαύμα και να κρατούσες και τα δύο.Μείνε όσο μπορείς ψύχραιμη και ήρεμη και για το άλλο μωράκι σου.Σου στέλνω μια αγκαλιά και εύχομαι η Παναγίτσα να είναι δίπλα σας.

[central]

  On 16/6/2017 at 5:10 ΜΜ, despinakrousta είπε:

Καλησπερα central ηθελα απλως ν ρωτησω τι εννοεις με τον ορο ''σκοτωσω λιγο πριν ερθει η ωρα της γεννας'' ? Με ποιον τροπο ακριβως γινεται αυτο? Επισης οταν εγω εκανα την β επιπεδου μου ειπαν οτι παντα μιλανε για ποσοστα μεχρι και στην αμνιο και μονος 100% τροπος για ν μαθεις ειναι ν στειλεις αιμα στην αμερικη για μια ειδικη εξεταση... Σου ειπε κατι τετοιο ο εμβρυολογος εσενα?

Expand  

Η αμνιοπαρακέντηση σου δίνει 100% αποτέλεσμα απλά σου λέει ότι υπάρχει και 1% πιθανότητα αποβολής  . Η εξέταση με το αίμα που το στέλνουν στην Αμερική είναι μια απλή αιματολογική με την οποία δεν παίρνεις κανένα ρίσκο για αποβολή και είναι και λίγο πιο φτηνή. Εγώ προτίμησα αμνιο για πιο γρήγορα αποτελέσματα. 

[belleblue]

καλη δύναμη στην μητέρα. Είτε το ένα είτε το άλλο και τα δύο θα την επηρεάζουν για μια ολόκληρη ζωή . Είτε οι ενοχές, δυσκολία σύνδεσης/επιπλέον βάρος προς το παιδί που έζησε (περισσότερες οι προσδοκίες για το παιδί που έχει σωθεί ) είτε με την επιπλέον φροντίδα (down) για την οποία θα πρέπει να βρεί τον χρόνο και τα μέσα που αυτή προυποθέτει.

Δεν θα έκρινα ποτέ κάποιον όποια απόφαση και εάν έπαιρνε. 

Αυτό που αντέχει ο καθένας. 

Το δεδομένο είναι ότι στην κατάσταση που είναι η ελλάδα, εάν δεν έχεις οικονομικούς πόρους είναι δύσκολο να προσφέρεις σε αυτά τα παιδιά αυτά που τους αξίζουν, και σίγουρα δεν ειναι εύκολο να πεις οτι "θα το φέρω στον κόσμο, και ας γίνει ότι γίνει". 

...

 

[ΧρύσαΜ]

  On 18/6/2017 at 5:55 ΜΜ, belleblue είπε:

καλη δύναμη στην μητέρα. Είτε το ένα είτε το άλλο και τα δύο θα την επηρεάζουν για μια ολόκληρη ζωή . Είτε οι ενοχές, δυσκολία σύνδεσης/επιπλέον βάρος προς το παιδί που έζησε (περισσότερες οι προσδοκίες για το παιδί που έχει σωθεί ) είτε με την επιπλέον φροντίδα (down) για την οποία θα πρέπει να βρεί τον χρόνο και τα μέσα που αυτή προυποθέτει.

Δεν θα έκρινα ποτέ κάποιον όποια απόφαση και εάν έπαιρνε. 

Αυτό που αντέχει ο καθένας. 

Το δεδομένο είναι ότι στην κατάσταση που είναι η ελλάδα, εάν δεν έχεις οικονομικούς πόρους είναι δύσκολο να προσφέρεις σε αυτά τα παιδιά αυτά που τους αξίζουν, και σίγουρα δεν ειναι εύκολο να πεις οτι "θα το φέρω στον κόσμο, και ας γίνει ότι γίνει". 

...

 

Expand  

Συγγνώμη ρε κορίτσια αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω μαζί σας... Ναι μεν η κοπέλα έκανε την επιλογή της, μακάρι να βγει πιο υγιής και δυνατή από αυτό και να της πάνε όλα καλά από εκεί και πέρα.

Αλλά όπως ανεφερα έχω προσωπική εμπειρία με την κατάσταση αυτή..

Καταρχήν, αυτές οι " βαριές" μορφές συνδρόμου ντάουν που βλέπουμε στην τηλεόραση δεν είναι αυτό καθεαυτό το σύνδρομο, αλλά είναι συνδυασμό αυτού μαζί με άλλα προβλήματα όπως ο αυτισμός. Και αυτά ναι μεν δεν σου εγκυάται κανείς ότι θα τα έχει ή όχι, όπως επίσης δεν ξέρεις αν θα τα έχει και ένα παιδί με υγιής εξετάσεις. Και τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε για την Ελλάδα ότι είναι δύσκολο να επιβιώσουν εδω; πρόσφατα είδα στο ίντερνετ για ένα κοριτσάκι που είχε όνειρο να γίνει μοντέλο και την πήρε ένας σχεδιαστής (δε θυμάμαι ποιος) στην επίδειξή του.

Ενα άλλο παιδί, με την ψυχολογική υποστήριξη τόσο των γονιών του όσο και του περίγυρού του κατάφερε να γίνει πρύτανης πανεπιστημίου στο εξωτερικό!!! Και αυτό γιατί του δώσαν να καταλάβει ότι δεν είναι χαζό και ότι δε διαφέρει σε τίποτα από τα άλλα παιδια.

Και ας μη σκεφτόμαστε τι θα απογίνει όταν θα φύγουμε από τη ζωή, γιατί πολύ απλά δεν ξέρουμε πότε θα έρθει αυτή η ώρα. Γιατί η θεία μου που έχει υγιέστατο παιδί έφυγε από τη ζωή και αυτό ήταν μόλις 15 χρονών. Ποιος είπε ότι θα είναι καλύτερα ψυχολογικά από ένα παιδί με σύνδρομο ντάουν;;

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και δεν είμαστε εδώ για κρίνουμε κανέναν. Το θέμα είναι όμως να έχουμε ψαχτεί πάρα πολύ καλά πριν επιλέξουμε κάτι...

[central]

  On 18/6/2017 at 9:08 ΜΜ, ΧρύσαΜ είπε:

Συγγνώμη ρε κορίτσια αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω μαζί σας... Ναι μεν η κοπέλα έκανε την επιλογή της, μακάρι να βγει πιο υγιής και δυνατή από αυτό και να της πάνε όλα καλά από εκεί και πέρα.

Αλλά όπως ανεφερα έχω προσωπική εμπειρία με την κατάσταση αυτή..

Καταρχήν, αυτές οι " βαριές" μορφές συνδρόμου ντάουν που βλέπουμε στην τηλεόραση δεν είναι αυτό καθεαυτό το σύνδρομο, αλλά είναι συνδυασμό αυτού μαζί με άλλα προβλήματα όπως ο αυτισμός. Και αυτά ναι μεν δεν σου εγκυάται κανείς ότι θα τα έχει ή όχι, όπως επίσης δεν ξέρεις αν θα τα έχει και ένα παιδί με υγιής εξετάσεις. Και τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε για την Ελλάδα ότι είναι δύσκολο να επιβιώσουν εδω; πρόσφατα είδα στο ίντερνετ για ένα κοριτσάκι που είχε όνειρο να γίνει μοντέλο και την πήρε ένας σχεδιαστής (δε θυμάμαι ποιος) στην επίδειξή του.

Ενα άλλο παιδί, με την ψυχολογική υποστήριξη τόσο των γονιών του όσο και του περίγυρού του κατάφερε να γίνει πρύτανης πανεπιστημίου στο εξωτερικό!!! Και αυτό γιατί του δώσαν να καταλάβει ότι δεν είναι χαζό και ότι δε διαφέρει σε τίποτα από τα άλλα παιδια.

Και ας μη σκεφτόμαστε τι θα απογίνει όταν θα φύγουμε από τη ζωή, γιατί πολύ απλά δεν ξέρουμε πότε θα έρθει αυτή η ώρα. Γιατί η θεία μου που έχει υγιέστατο παιδί έφυγε από τη ζωή και αυτό ήταν μόλις 15 χρονών. Ποιος είπε ότι θα είναι καλύτερα ψυχολογικά από ένα παιδί με σύνδρομο ντάουν;;

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και δεν είμαστε εδώ για κρίνουμε κανέναν. Το θέμα είναι όμως να έχουμε ψαχτεί πάρα πολύ καλά πριν επιλέξουμε κάτι...

Expand  

ΧρυσαΜ σου εύχομαι να μην βρεθείς ποτέ σε παρόμοια κατάσταση .

Το να λες ότι έχεις προσωπική εμπειρία απ το να μιλάμε για το ίδιο σου το παιδί απέχει παρά πολύ. Αν αύριο μεθαύριο κανείς αυχενική και σου πουν ότι το παιδί Σου έχει σύνδρομο Νταουν , ειλικρινά θα το κράταγες? Γιατί εκ του ασφαλούς είναι πολύ εύκολο να μιλάμε 

[μαγιοπουλας]

  On 18/6/2017 at 10:12 ΜΜ, central είπε:

ΧρυσαΜ σου εύχομαι να μην βρεθείς ποτέ σε παρόμοια κατάσταση .

Το να λες ότι έχεις προσωπική εμπειρία απ το να μιλάμε για το ίδιο σου το παιδί απέχει παρά πολύ. Αν αύριο μεθαύριο κανείς αυχενική και σου πουν ότι το παιδί Σου έχει σύνδρομο Νταουν , ειλικρινά θα το κράταγες? Γιατί εκ του ασφαλούς είναι πολύ εύκολο να μιλάμε 

Expand  

 Central καλημερα.παρακολουθω το θεμα κ κρατιομουν να μην παρεμβω.μπορω να πω οτι εχω θυμωσει με καποιες δημοσιευσεις αν κ ξερω οτι εχουν γραφτει καλοπροαιρετα.απορω πως γραφονται καποια πραγματα.σε καταλαβαινω απολυτα κ στηριζω απολυτα την αποφαση σου.θα εκανα ακριβως το ιδιο ακομη κ αν ειχα ενα εμβρυο.ολες αυτες οι εξετασεις υπαρχουν για να σωσουν ανθρωπους κ οικογενειες.ο αδερφος του αντρα μου ειναι ατομο με ειδικες αναγκες.εχει παρει κ συνεχιζει να παιρνει πολλη αγαπαη αλλα ειναι ηπληγη της οικογενειας..στην ελλαδα δυστυχως οπως ειπε κ καποια κοπελα δεν υπαρχει απολυτως καμια μεριμνα.η ψωροσυνταξη αναπηριας που παιρνει δεν φτανει ουτε για ζητω.ειναι ατομα με τεραστιες αναγκες κ η οικογενεια αιμοραγει ψυχικα. ,σωματικα κ οικονομικα.τι φταιειτο αλλο σου παιδακι να μεγαλωσει σε ενα τετοιο περιβαλλον κ πιθανον να του αφησεις το αδερφακι του κακη κληρονομια οταν εσυ φυγεις?ετσι κοντευει να συμβει κ με τον αδερφο του συζυγου οταν η ηλικιωμενη πλεον μητερα του φυγει απο τη ζωη.σε διαβεβαιω οτι ειναι ο μονιμος εφιαλτης μας γιατι δεν μπορουμε να τον συνυ

τηρησουμε οσο κ αν θελουμε.αλλο να σου συμβει κατι στην πορεια κα να βρεθεις προ τετελεσμενου κ αλλα να το ξερεις εκ των προτερων.κανεις δεν θελει να συμβαινουν αυτα τα πραγματα κ η ζωη ειναι αδικη αλλα πιστευω οτι κανεις το σωστο,οσο δυσβασταχτο κ αν ειναι.στο τελος ομως θα σου μεινει ενα υγιες παιδακι που θα απαλυνει τον πονο σου.καλη δυναμη καλη μου κ ολα θα πανε καλα!

[ΧρύσαΜ]

  On 18/6/2017 at 10:12 ΜΜ, central είπε:

ΧρυσαΜ σου εύχομαι να μην βρεθείς ποτέ σε παρόμοια κατάσταση .

Το να λες ότι έχεις προσωπική εμπειρία απ το να μιλάμε για το ίδιο σου το παιδί απέχει παρά πολύ. Αν αύριο μεθαύριο κανείς αυχενική και σου πουν ότι το παιδί Σου έχει σύνδρομο Νταουν , ειλικρινά θα το κράταγες? Γιατί εκ του ασφαλούς είναι πολύ εύκολο να μιλάμε 

Expand  

Ειλικρινά στο λέω θα το κρατούσα. Γιατί δεν είμαι εγώ αυτή που θα καθορίσει ποιος πρέπει να ζήσει και ποιος όχι! Και θα ψαχνόμουν στο τι πρέπει να γίνει από εκεί και έπειτα.

Γιατί υγιές να δείχνει πως είναι το μωρό μου, δεν υπάρχει κανένας να μου εγγυηθεί ότι δε θα έχει αυτισμό ή ένα σωρό άλλα προβλήματα. Και είμαι κάθετη στην άποψη αυτή!

Πρόσεξε όμως, μην μπερδεύουμε κάποια πράγματα! Η απόφασή σου έχει παρθεί, για τους δικούς σου λόγους που θεωρείς σωστούς έχεις κάνει μια επιλογή. Εγώ τα πρώτα μηνυματά μου στα έγραψα γιατί νόμιζα ότι δεν είχες αππφασίσει και ήθελα να σου δείξω ότι υπάρχει και μια άλλη εκδοχη. Εφόσον ομως έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις, είναι απόλυτα σεβαστό και δεν πέφτει λόγος σε καμιά μας. Και επαναλαμβάνω πως ούτε σε κρίνω, διότι είμαι πολύ λίγη για να κρίνω κάποιον! Ο λόγος που συνεχίζω να εκθέτω την άποψή μου είναι επειδή παρουσιάζεται το σύνδρομο ντάουν σα μονόδρομο προς την διακοπή της κύησης και εγώ *απ' ό,τι φαίνεται* είμαι κατά. Και εδώ είναι ένα δημόσιο φόρουμ που θα μπει και άλλη κοπέλα αύριο μεθαύριο, που μπορεί να βρίσκεται σε παρόμοια φάση, και όσο να πεις θα επηρρεαστεί, οπότε θεωρώ σωστό να υπάρχουν και οι 2 εκδοχές. Ελπίζω να είναι κατανοητό ότι δεν επιτίθομαι σε καμιά και δεν κρίνω καμιά!!!

 

[Mary1976]

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω πρακτικά με αυτό που ρωτάς. Δεν ξέρω καμία που να έχει βιώσει κάτι τέτοιο. Πολύ δύσκολο αυτό που περνάς, ούτε να το φανταστώ δεν μπορώ, μου φαίνεται αφόρητο. Να μην διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια ειδικού για ψυχολογική υποστήριξη.