Φοβάται την απόρριψη των παιδιών 4,5 ετών

[emmaki]

Πήγα να απαντήσω σε καθεμία ξεχωριστά αλλά χάθηκε το μήνυμα οπότε θα απαντήσω γενικά..καταρχάς ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις.Αυτό το φόρουμ με έχει βοηθήσει απίστευτα και σε πολλά θέματα.

Να συνεχίσω τώρα.Οντως με αυτό το παιδί ήμουν λίγο προστατευτική λόγω και κάποιων οικογενειακών θεμάτων αλλά και γιατί ήταν φιλάσθενο,όπως και γιατί βλέπω στη μεγάλη μου τον εαυτό μου,είναι ευαίσθητο παιδί και πληγώνεται εύκολα.Και πρακτικά όμως,τόσο που αρρώσταινε δεν προλάβαινα να σκεφτώ το θέμα παιδικός γιαυτό και την πήγαινα σε απογευματινές δραστηριτότητες (μαγειρική,θεατρικο παιχνίδι κλπ)

Δεν είναι εσωστρεφές παιδί ίσα ίσα που έχει μια γλώσσα δέκα μέτρα :) επικοινωνεί τέλεια τα συναισθήματά της.Απλά ντρέπεται να πάει σε καινούριο περιβάλλον μόνη της.'Αμα πάω στην παιδική χαρά και κάτσω με τις μαμάδες στο παγκάκι,θα πάει μόνη της στα παιδιά θα μιλήσει θα παίξει.ΑΝ τύχει και δεν την παίξουνε όμως ή ακόμα χειρότερα την πει κανένα "κακιά" πάνω στο παιχνίδι θα έρθει κλαίγοντας.Αυτό.Δεν το χειρίζεται ρε παιδί μου,το παίρνει βαρέως.

Στην ανάπτυξή της είναι καλή,μιλάει και εκφράζεται πολύ καλά για την ηλικί α της και πολλοί εκπλήσσονται που δεν έχει πάει σχολείο και ξέρει τόσα πράγματα (αυτό δεν το λέω για να το παινευτώ,απλά ασχολούμασταν στο σπίτι προσπαθώντας να το αντισταθμίσουμε).Ζωγραφίζει,φτιάχνει πραματάκια με πηλό,ξέρει πράγματα για τα ζώα,κλπ

'Εκανα τεράστια βλακεία που την πήρα τότε βέβαια,αντιλαμβάνομαι οτι θα μπορούσε να το προσπερασει.

Στα μαθηματα εικαστικων με αλλα παιδακια θα ναι απλα θα ναι κ οι μαμαδες εκει κοντα γιτι θα γινουν σε σπιτι.

 

 

Ξαναλεω. Το παιδι για να "ανοιξει" και να μαθει να πλησιαζει παιδια πρεπει να εχει μια ομαδικη δραστηριοτητα. Ομαδικη δεν ειναι η δραστηριοτητα που υπαρχουν ξαι αλλοι στον ιδιο χωρο, αλλα εκεινη που αναγκαζεται να συνεργαστει, να μιλησει, να αλληλεπιδρασει με αλλους για να πετυχουν ενα στοχο.

Τα εικαστικα, για μενα, ειναι απο τις πιο μοναχικες δραστηριοτητες.

 

Οσο για τον παιδικο. Οκ! Εκανες το λαθος και την πηρες! Παει τελειωσε αυτο! Γιατι δεν την ξαναπας;

[Niki81]

Πήγα να απαντήσω σε καθεμία ξεχωριστά αλλά χάθηκε το μήνυμα οπότε θα απαντήσω γενικά..καταρχάς ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις.Αυτό το φόρουμ με έχει βοηθήσει απίστευτα και σε πολλά θέματα.

Να συνεχίσω τώρα.Οντως με αυτό το παιδί ήμουν λίγο προστατευτική λόγω και κάποιων οικογενειακών θεμάτων αλλά και γιατί ήταν φιλάσθενο,όπως και γιατί βλέπω στη μεγάλη μου τον εαυτό μου,είναι ευαίσθητο παιδί και πληγώνεται εύκολα.Και πρακτικά όμως,τόσο που αρρώσταινε δεν προλάβαινα να σκεφτώ το θέμα παιδικός γιαυτό και την πήγαινα σε απογευματινές δραστηριτότητες (μαγειρική,θεατρικο παιχνίδι κλπ)

Δεν είναι εσωστρεφές παιδί ίσα ίσα που έχει μια γλώσσα δέκα μέτρα :) επικοινωνεί τέλεια τα συναισθήματά της.Απλά ντρέπεται να πάει σε καινούριο περιβάλλον μόνη της.'Αμα πάω στην παιδική χαρά και κάτσω με τις μαμάδες στο παγκάκι,θα πάει μόνη της στα παιδιά θα μιλήσει θα παίξει.ΑΝ τύχει και δεν την παίξουνε όμως ή ακόμα χειρότερα την πει κανένα "κακιά" πάνω στο παιχνίδι θα έρθει κλαίγοντας.Αυτό.Δεν το χειρίζεται ρε παιδί μου,το παίρνει βαρέως.

Στην ανάπτυξή της είναι καλή,μιλάει και εκφράζεται πολύ καλά για την ηλικί α της και πολλοί εκπλήσσονται που δεν έχει πάει σχολείο και ξέρει τόσα πράγματα (αυτό δεν το λέω για να το παινευτώ,απλά ασχολούμασταν στο σπίτι προσπαθώντας να το αντισταθμίσουμε).Ζωγραφίζει,φτιάχνει πραματάκια με πηλό,ξέρει πράγματα για τα ζώα,κλπ

'Εκανα τεράστια βλακεία που την πήρα τότε βέβαια,αντιλαμβάνομαι οτι θα μπορούσε να το προσπερασει.

Στα μαθηματα εικαστικων με αλλα παιδακια θα ναι απλα θα ναι κ οι μαμαδες εκει κοντα γιτι θα γινουν σε σπιτι.

 

 

Θεωρω πολύ σημαντικο αυτό που ειπε παραπανω η emmaki ότι πρεπει να μαθεις στο παιδι πως να προσεγγιζει τα αλλα παιδια,ποσο φυσιολογικο είναι να μη θελουν ολοι να παιξουν μαζι μας αρα στην απορριψη απλα κοιταμε να κανουμε καινούριες παρεες.Πως μπαινουμε σε μια παρεα...ακομα και πως φευγουμε από μια παρεα.Πολλα παιδια με αυτά μπερδευονται...δεν ξερουν πως να αντιδρασουν...τα μεγαλοποιουν μεσα τους και κανουν πισω η κλαινε.Το ξερω το εζησα με το γιο μου και στο λεω εντελως εμπειρικα.Θελει πολύ συζητηση.Δειξτης εσυ...πηγαινε εσυ να μπεις στην παρεα...μπες εσυ σε παρεεες με τις μαμαδες ώστε να σε μιμηθεί.

 

Τωρα ως προς το σχολειο..κι εγω πρωτη φορα προνηπιο τον εστειλα.Θα σου πως που βοηθαει το σχολειο ετσι όπως το ειδα εγω με το δικο μου παιδι.Το παιδι μπαινει σε μια ομαδα παιδιων τα οποια συναναστρέφεται κάθε μερα.Μεσα σε αυτή την ομαδα λοιπον και θα απορριψει και θα το απορριψουν,και θα γελασει και θα στεναχωρηθεί και θα θυμωσει.και παλι όμως την επομενη μερα θα είναι εκει με τα ιδια παιδακια.Θα καταλαβει λοιπον ότι αν πχ μου πει κατι ένα παιδακι και με σταναχωρησει την άλλη μερα παλι μαζι του θα είμαι και θα παιζουμε αρα ηταν κατι της στιγμης.Δε θα το φερει τοσο βαρεως.Δε θα συνεχιζει να κλαιει κάθε φορα που καποιο παιδακι της απορριψει γιατι θα εχει μαθει να μη δινει τη δεουσα σημασια.Δεν ξερω αν καταλαβαίνεις τι εννοω.Και αν δε εσυ ως μαμα φροντιζεις με καποια παιδακια να κανετε και παρεα εκτος σχολειο και δεθουν και γινουν φιλοι και τους αναζητα πιστεψε με όλα θα λυθουν.

[Niki81]

 

Οσο για τον παιδικο. Οκ! Εκανες το λαθος και την πηρες! Παει τελειωσε αυτο! Γιατι δεν την ξαναπας;

 

Γιατι το παιδι είναι μεγαλο...και φοβαται και η ιδια η μαμα πως θα του πει ότι θα το ξαναστειλει σχολειο.Ακομα και για το σχολειο θα πρεπει να γινεται μια προετοιμασια του παιδιου από το σπιτι.Τι είναι το σχολειο τι θα κανει εκει τι θα μαθει εκει.ενταξει υποθετω όλα αυτά τα εξηγησε και η μαμα.Απλα το ότι τη σταματησε πριν κανει τα πραγματα πιο δυσκολα γιατι το παιδι θα επιμεινει χειροτερα ισως τωρα.

 

Εγω σα μαμα το λεω...δεν αντεχω να στελνω ένα παιδι σχολειο κλαιγοντας.Πρακτικα προσπαθουσα να εφευρίσκω διαφορα...για να πειστουν να πανε.Τελικα αυτό που επιασε και με τους δυο εινια ότι τους ελεγα..οκ αφου δε θελεις μπορεις τουλάχιστον να πας για μιση ωριτσα μονο να παιξεις λιγο στην αυλη με τους φιλους σου για να παω πχ στο γιατρο και μετα να τους πω να σε φερουν.Και μου ελεγε ενταξει μαμα.Τωρα κάθε πρωι μου λεει μαμα πες τους να καθισω μονο μια ωρα για να πας εσυ γυμναστηριο και μετα να με φερουν.Και ετσι παει μια χαρα.Εννοειται δεν καθεται μια ωρα αλλα στο δικο του το μυαλο αυτό τον καθυσηχαζει.

[myfavouritelullaby]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

[osin]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

Αν σας παίρνουν τα οικονομικά σας σκέψου το ενδεχόμενο του ιδιωτικού σταθμού

Αναφορικά με ομαδική δραστηριότητα είναι τα ομαδικά αθλήματα (αλλά είναι μικρούλα ακόμα η κόρη σου νομίζω), ή το θεατρικό παιχνίδι (που σου ανέφερε κάποια κοπέλα). Ρώτα και στο Δήμο σας μήπως έχει κάτι σχετικό

[lydiap]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

 

 

Ομαδική δραστηριότητα νομίζω θα ήταν το μπαλέτο ας πούμε ή κάτι σε ομαδικό άθλημα -μπάσκετ πχ- αν και είναι μικρούλα ακόμη. Και το καράτε νομίζω ομαδικό είναι, όχι?

Επίσης, παράλληλα, αρχίστε να συχνάζετε σε μέρη με πολλά συνομήλικα παιδάκια, τα οποία δε τα ξέρετε εκ των προτέρων, κάποια άλλη παιδική χαρά ας πούμε, κάποιος παιδότοπος...

Μη στεναχωριέσαι και μην αγχώνεσαι!! Σίγουρα θα κοινωνικοποιηθεί, δεν τίθεται θέμα!! όλα καλά θα πάνε!

[mkcm]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

 

Εγώ θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα τη μουσικοκινητική. Θα οφελήσει το παιδί σε πολλά επίπεδα, κύρια το συναισθηματικό!

[lydiap]

δες κι αυτό το βιβλίο, μιλάει για την άρνηση να πάει σχολείο...

 

http://www.psichogios.gr/site/Books/show/1003590/den-paw-sxoleio

 

επιμένω στα βιβλία, γιατί βλέπω ότι η δικιά μας επηρεάζεται πολύ, ό,τι θέλω να της περάσω ή όταν θέλω να δώσω έναυσμα για μία συζήτηση, πάντα στα βιβλία καταφεύγω ή σε κανένα παιδικό με σχετικό θέμα, σπανιότερα!!

[nitsa_ge]

Kαλημέρα.

 

Η δική μας περίπτωση μοιάζει σε μερικά σημεία. Η κόρη μου είναι 4 ετών και φέτος πήγε προνήπιο. Δεν είχε πάει παιδικό πριν, ήταν στο σπίτι με τη γιαγιά και τη μικρότερή της αδερφή.

Ενώ στο σπίτι είναι ταλιμπάν και ζωηρή, κάνει συνεχώς σκετσάκια και "συναυλίες" (δηλαδή δε φοβάται να "εκτεθεί" και δεν ντρέπεται), εκτός σπιτιού είναι ντροπαλή και συναισθηματική και το φέρει βαρέως αν πχ ένα παιδάκι δεν θέλει να παίξει μαζί της. Παίζει επίσης ρόλο το οτι είναι η πιο μικρή στην τάξη της με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα (υπάρχουν παιδάκια και 2 χρόνια μεγαλύτερα γιατί είναι μικτά νήπια-προνήπια και τα προνηπιάκια είναι μόνο 2). Επειδή δεν έχει μάθει να συναναστρέφεται με παρέες παιδιών (που άλλο θα παίξει, άλλο θα μαλώσει, άλλο θα σπρώξει κλπ) της φαίνονται ξαφνικά όλα πολύ "σημαντικά", τα μεγαλοποιεί και τα γενικεύει στο μυαλουδάκι της. Την έσπρωξε μια φορά ένα παιδάκι και σοκαρίστηκε. Δε φανταζόταν οτι μπορεί να έρθει ποτέ ένα ξένο παιδί να σε σπρώξει. Γιατί στις παιδικές χαρές που πηγαίναμε πάντα τα παιδάκια ήταν με γονείς, πιο ελεγχόμενα πράγματα και δε μας είχε τύχει.

Τη διώχνει ένα κοριτσάκι πάνω στο παιχνίδι και στο κεφαλάκι της μεταφράζεται "δε με παίζουν τα παιδιά" και στενοχωριέται. Ενώ μπορεί τα υπόλοιπα 5 κοριτσάκια της τάξης να παίζουν μια χαρά μαζί της.

Είναι ένα θέμα που με απασχολεί κι εμενα αυτόν τον καιρό και με στενοχωρεί και έχω σκεφτεί οτι κακώς τελικά δεν την είχα στείλει παιδικό. Κάθε 3 και λίγο μου λέει με παράπονο οτι "δεν την παίζουν τα παιδιά". Ωστόσο πηγαίνει και έρχεται με μεγάλη χαρά στο σχολείο και έχω καταλάβει οτι δεν έχει πραγματικά πρόβλημα με όλα τα παιδάκια, απλά γενικεύει μια-δυο ατάκες και το παίρνει ως απόρριψη και στενοχωριέται.

Γι' αυτό θα σου έλεγα να το αντιμετωπίσεις οπωσδήποτε άμεσα. Όσο πιο νωρίς το διαχειριστείς τόσο το καλύτερο. Μην την αφήσεις να πάει 5,5 του χρόνου πρώτη φορά σχολείο γιατί θα είναι ακόμα πιο δύσκολο γι' αυτήν να ενταχθεί, όσο τα άλλα βελτιώνουν την κοινωνικοποίησή τους εκείνη μένει πίσω και η ψαλίδα θα ανοίξει περισσότερο.

Κάποτε πηγαίναμε όλοι πρώτη φορά νηπιαγωγείο και ήμασταν όλα στην ίδια φάση και η προσαρμογή πιο εύκολη. Τωρα που λόγω συνθηκών η πλειοψηφία έχει πάει 2 και 3 χρόνια παιδικό σταθμό, τα παιδάκια που πρώτη φορά πάνε σχολείο στο νήπιο ξεχωρίζουν και δυσκολεύονται να ενταχθούν ένα τσικ παραπάνω.

Θα δυσκολευτεί αλλά όσο πιο νωρίς το αντιμετωπίσει τόσο το καλύτερο για την ψυχολογία της.

Αν υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψετε στο σχολείο, εγώ θα το έκανα. Κάλεσε και ένα παιδάκι στο σπίτι να παίξετε κλπ να γνωριστούν. Αλλιώς γραψ'την σε διάφορες δραστηριότητες όπως σου είπαν ήδη και προσπάθησε να την βοηθήσεις να κοινωνικοποιηθεί.

Μίλα σε άλλες μαμάδες στην παιδική χαρά, συστησέ τη σε παιδάκια, κάνε το πρώτο βήμα εσύ για να της διδάξεις πώς γίνεται.

Αν δεν μπορείς να την ξαναπάς στο σχολείο μήπως μπορείς να συνεννοηθείς με έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό να πηγαίνει πχ έστω 2 φορές την εβδομάδα; Να γίνει η αρχή.

Όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο, εγώ αυτό αποκόμισα από τη δική μου εμπειρία και το έχω μετανιώσει, γι' αυτό πήρα το θάρρος και σου τα λέω.

[Deena]

....... δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

 

Περιγράφεις μια εικόνα η οποία κάθε Σεπτέμβριο επαναλαμβάνεται σε όλους τους παιδικούς σταθμούς για μέρες. Το ότι δεν μπορούσες να το διαχειριστείς το καταλαβαίνω, μην νομίζεις όμως ότι κάτι πήγαινε στραβά, έτσι κάνουν όλα.

 

Φέτος έστειλα την μικρή μου παιδικό σταθμό, σε ηλικία 20 μηνών, στον ίδιο σταθμό λειτουργεί και προνήπιο. Η δικιά μου λοιπόν έκανε γύρω στο δεκαήμερο να προσαρμοστεί, αυτές λοιπόν τις 10 πρώτες μέρες την πήγαινα εγώ (κανονικά πάει με σχολικό πλέον) και καθόμουν εκεί για παν ενδεχόμενο...τα κλασικά, τις πρώτες μέρες είχα πάρει πλήρη άδεια, μετά καθόμουν λίγες ώρες, έφευγα, πηγαινοερχόμουν να τσεκάρω κλπ. Μαζί μου και άλλες μαμάδες φυσικά.

 

Όσο περνούσαν οι μέρες, οι μαμάδες μειωνόμασταν, όσες μέναμε δε, καθόμασταν όλο και λιγότερη ώρα...με εξαίρεση την μαμά ενός προνηπίου που πήγαινε πρώτη φορά σχολείο. Τυραννιόντουσαν μαμά και γιος, ο μικρός είχε μεγάλη αντίδραση, ξεκολλούσε από την μαμά του το πολύ για 20' την φορά και απαιτούσε να κάθεται κοντά στο άνοιγμα της πόρτας της τάξης για να την βλέπει, μια μέρα της πήρε το πορτοφόλι της για να σιγουρευτεί ότι δεν θα φύγει, κρεμιόταν πάνω της όταν η δασκάλα επιχειρούσε να τον πιέσει παραπάνω, πολύ κλάμα, πολυ γκρίνια, η μαμά πολύ πιεσμένη γιατί είχε και μωρό στο σπίτι, σε λίγο ξεκινούσε δουλειά και τα περιθώριά της στένευαν. Την τελευταία μέρα που πήγα εγώ την μικρή σχολείο και την είδα μου είπε ότι αν δεν καλυτέρευε το πράγμα σε λίγες μέρες (θα έκλειναν κοντά 2 εβδομάδες), θα αναγκαζόταν να σταματήσει να τον φέρνει η ίδια και θα τον έβαζε στο σχολικό όσο και να χτυπιόταν.

 

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγα κατ' εξαίρεση να πάρω εγώ την μικρή ένα μεσημέρι και καθώς περίμενα να μου την φέρουν χάζευα στην τάξη των προνηπίων και είδα τον μικρό μέσα στην καλή χαρά να τρώει κέικ με τα υπόλοιπα. Η υπεύθυνη του σταθμού μου είπε ότι τελικά τον βάλανε σχολικό με το ζόρι στις 3 εβδομάδες και ενώ πια δεν υπήρχε επιλογή, η μαμά επέστρεφε στην δουλειά....τέλος καλό όλα καλά!!!

 

Φοβάμαι ότι ο μεγαλύτερος φόβος είναι δικός σου, το παιδί αργά ή γρήγορα θα προσαρμοστεί.

 

Από εκεί και πέρα εσύ ξέρεις προφανώς, απλά για να ανοίγεις σχετικό θέμα φαίνεται ότι αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι χρήζει διόρθωσης. Προσωπικά πιστεύω ότι σε όσες δραστηριότητες και να την πας, αν εξακολουθεί να λαμβάνει από εσένα τα vibes ότι με την πρώτη αντίδρασή της θα κάνεις πίσω μην τυχόν το λάβει ως απόρριψη, τόσο πιο πολύ θα αντιδρά. Το λεγόμενο self fullfiling prophecy.

[Niki81]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

 

Καταλαβαίνεις νομιζω ότι εχετε ως γονεις προσεγγισει το ολο θεμα λιγο λαθος.Βαλε μια τελεια καπου και παρτο από την αρχη.Στο σχολειο δεν παμε για να μαθουμε απο κανονες γιατι σε διαβεβαιω ότι οσους κανονες να μαθει στο σχολειο ....οι κανονες θα μενουν στο σχολειο...στο σπιτι θα πρεπει εσεις να κοντρολάρετε τη συμπεριφορά της.Εμενα ο δικος μου λεει στο σχολειο δε γκρινιάζουμε γιατι υπαρχει ο κανονας...αλλα στο σπιτι μια χαρα μυξοκλαίει ολη μερα.

 

Στο σχολειο παμε για να κανουμε φιλους,να μαθουμε τραγουδάκια,να ζωγραφίζουμε με πολλες μπογιες και μαρκαδόρους,να παμε εκδρομες,να μαθουμε καινούριες ιστριες και καινουρια παιχνίδια.Τελος.Ολα τα αλλα είναι λαθος.Δεν υπόσχεσαι στο παιδι ότι θα το αφήσουμε για λιγο και του χρονου ξαναβλέπουμε γιατι και παλι ετσι ενισχυεις την πεποιθηση της ότι το σχολειο είναι τιμωρια.Την πιανεις αυτή τη στιγμη και της εξηγεις τι είναι το σχολειο.Δειξτης φωτογραφιες δικες σου απο όταν πηγαινες εσυ σχολειο...απο γιορτες ,εκδρομες με τις φιλες σου.Βρες βιντεακια στο ιντερνετ με εκδηλώσεις απο σχολεια και δειτε τα μαζι.Πατη και πηγαίντε εξω απο ένα σχολειο βολτα την ωρα που τα παιδακια εχουν διαλειμα και παιζουν να δει πως περνανε.Οταν ερχεται καποια φιλη/ξαδερφη που παει στο σχολειο ανοιξε κουβεντα και βαλε τη φιλη σας να σας διηγειτε πως τα περναει στο σχολειο .

 

Την επομενη φορα που θα πατε να παρετε πηλο η πλαστελινες δειξτης ένα τεραστιο κουτι με πλαστελίνες και πεστης..."τι κριμα...αυτές οι πλαστελίνες είναι τοσο ωραιες αλλα γραφει πανω ότι είναι για τις δασκάλες ..να τις πηγαινουν στο σχολειο να παιζουν τα παιδακια.Φανταζεσαι κι εσυ όταν πας σχολειο ποσα πραγματα θα φτιαξεις με αυτό το τεραστιο κουτι πλαστελίνες?"

 

Και εννοείται αν υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα να παει το παιδι λιγο καιρο σε ιδιωτικο στειλτη.Βρες ένα σταθμο,μιλα με τις δασκάλες...θα σε βοηθησουν κι αυτές.Τωρα ετσι κι αλλιως η προσαρμογή των περισσοτερων παιδιων εχει γινει αρα η οποια δασκαλα θα είναι και πιο χαλαρη να ασχοληθεί με την κορη σου πιο στοχευμενα.

 

Θεωρω τη φοβια που εχει αποκτησει το παιδι για το σχολειο...πιο σημαντικη απο το αν φοβαται την απορριψη των αλλων παιδιων.

[Αγγελίνα_2]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

 

Σωστά υποθέτεις για το καράτε. Ομαδικές λέμε τις δραστηριότητες που προϋποθέτουν αλληλοεπίδραση. Ομαδικό άθλημα πχ είναι το μπάσκετ, το βόλλευ. Η ηλικία σας όμως δεν είναι για αυτά ακόμη, οπότε στη θέση σου θα κοίταζα για θεατρικό παιχνίδι, μουσική προπαιδεία, μουσικοκινητική αγωγή. Σε αυτά που πήγαιναν τα παιδιά μου, κάνανε πολύ δουλειά με την ομάδα.

 

Το καλύτερο όλων βέβαια θα ήταν να βρεθεί τρόπος να πειστεί το παιδί να ξαναδοκιμάσει το σχολείο. Υπάρχει δυνατότητα για ιδιωτικό;

[emmaki]

Δεν την πήγα εφενός γιατί χάσαμε την ευκαιρία μας (τώρα δηλαδή θα πρέπει να την πάω σταθμό κι όχι προνήπιο) αλλά και γιατί το πήρε τόσο άσχημα που είχε άγχος και το εισέπραττε ως απόρριψη.Μας ακουγε που συζητούσαμε οτι το χρειάζεται για να μάθει απο κανόνες και συνεργασία και το έχει πάρει οτι είναι τιμωρία για τη συμπεριφορά της.Της υποσχέθηκα λοιπόν οτι θα το αφήσουμε για λίγο..Και ναι,το ξέρω οτι είναι μέρος της διαδικασίας αλλά δεν μπορούσα να κλαίει το παιδί γαντζωμένο επάνω μου και να το τραβάει η δασκάλα.Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ και μου φαινόταν λάθος.

Μπορείς να μου προτείνεις μια ομαδική δραστηριότητα?Σκεφτόμουν και το καράτε αλλά υποθέτω ούτε αυτή είναι ομαδική?

 

Πρέπει να την πας πάλι! Επίσης, τι εννοείς ότι πρέπει να την πας σε σταθμό ενώ την έστειλες προνήπιο; Στο σρχικό μηνυμα μιλας για παιδικό. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά αν ήταν προνήπιο σε νηπιαγωγείο, θα ήταν ακόμα καλύτερα αν έμενε εκεί, καθώς θα προσαρμοζόταν καλύετρα και για του χρόνου (ίδιος χώρος, ίδια νηπιαγωγός, κάποια παιδιά ίδια...)

Πρέπει πρώτα εσύ και ο μπαμπάς να δείξετε ενθουσιασμό για το σχολείο και να τον περάσετεαυτό τον ενθουσιασμό στο παιδί! Αν εσύ είσαι σφιγμένη και δείχνεις ότι δεν σου αρέσει κάτι, γιατί το παιδί να το δεχτεί; Αν,όμως, εσύ δείξεις ενθουσιασμό, το παιδί θα το δεχτεί πιο εύκολα.

Ξανακάντε, λοιπόν,τις συζητήσεις με τον μπαμπά αλλά σε άλλη βάση και βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας ακούει. Ακολουθήστε αυτά που προτάθηκαν από άλλους εδώ πέρα.

Του χρόνου τι θα γίνει; Θα πάει στο υποχρεωτικό νηπιαγωγείο, θα αρχίσει να κλαίει και θα το πάρεις σπίτι; Το παιδί αυτή τη στιγμή αυτό έχει μάθει: Αν δείξει ότι δεν της αρέσει κάτι (ακόμα και χωρίς να το έχει δοκιμάσει, γιατί μια εβδομάδα δεν είναι δοκιμή) η μαμά θα την πάρει από εκεί!

Όσο για τις δραστηριότητες, ούτε το μπαλέτο, ούτε το καράτε, ούτε το κολύμπι είναι ομαδικά. Ομαδικές είναι όσες δραστηριότητες τα παιδιά δουλεύουν μαζί και όχι παράλληλα. Ομαδικό είναι το θεατρικό παιχνίδι (βοηθά και μαζεμένα παιδιά να ανοίξουν), η ψυχοκινητική, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο κλπ κλπ

[Dragonfly]

Προτείνω και εγώ να την ξαναπάτε. Του χρόνου θα αναγκαστεί να πάει νήπιο και ίσως τότε της φανεί πιο δύσκολο. Τα υπόλοιπα παιδιά θα έχουν την "εμπειρία του σχολείου", θα έχουν διαμορφώσει παρέες και θα αισθανθεί ακόμα πιο μόνη...

Σε προηγούμενα ποστ είδα ότι σου έδωσαν πολύ ωραίες συμβουλές για το πως να τη βοηθήσετε στην κοινωνικοποίηση. Περίοδος προσαρμογής θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς.

[ΑΡΓΚ]

Θα μειοψηφίσω Στο νηπιο θα συναντηθούν συνήθως παιδιά απο διαφορετικά προνήπια, δημοτικούς και ιδιωτικούς σταθμούς και θα φτιάξουν νέες παρέες. Γενικά το νήπιο ειναι πάντα μία νέα αρχή, και για τα παιδιά που έχουν πάει προνήπιο. Σε όποια τάξη και να μπει ένα παιδί τώρα, θα υπάρχουν παρεες ήδη διαμορφωμένες. Ενα παιδί που ήδη έχει δυσκολία με νέες γνωριμίες, θα νιώσει άβολα.

[Dragonfly]

Θα μειοψηφίσω Στο νηπιο θα συναντηθούν συνήθως παιδιά απο διαφορετικά προνήπια, δημοτικούς και ιδιωτικούς σταθμούς και θα φτιάξουν νέες παρέες. Γενικά το νήπιο ειναι πάντα μία νέα αρχή, και για τα παιδιά που έχουν πάει προνήπιο. Σε όποια τάξη και να μπει ένα παιδί τώρα, θα υπάρχουν παρεες ήδη διαμορφωμένες. Ενα παιδί που ήδη έχει δυσκολία με νέες γνωριμίες, θα νιώσει άβολα.

 

Ναι αλλά του χρόνου δεν θα έχει άνεση χρόνου να προσαρμοστεί με την ησυχία της... Το προνήπιο ή ο παιδικός σταθμός είναι κάτι πιο χαλαρό πιστεύω.

[ΑΡΓΚ]

Ναι αλλά του χρόνου δεν θα έχει άνεση χρόνου να προσαρμοστεί με την ησυχία της... Το προνήπιο ή ο παιδικός σταθμός είναι κάτι πιο χαλαρό πιστεύω.

 

Το προνήπιο δεν εχει καμία διαφορά από το νήπιο. Ειναι λίγα παιδάκια πρώτης νηπιακής ηλικίας σε μία τάξη με πολλά παιδάκια δεύτερης νηπιακής ηλικιας, που ακολουθούν ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα και την επόμενη χρονιά βλέπουν τους περισσότερους φίλους τους να φεύγουν.

[Dragonfly]

Το προνήπιο δεν εχει καμία διαφορά από το νήπιο. Ειναι λίγα παιδάκια πρώτης νηπιακής ηλικίας σε μία τάξη με πολλά παιδάκια δεύτερης νηπιακής ηλικιας, που ακολουθούν ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα και την επόμενη χρονιά βλέπουν τους περισσότερους φίλους τους να φεύγουν.

 

Ναι αλλά οι απαιτήσεις (από τις νηπιαγωγούς) διαφέρουν. Το προνήπιο το αντιμετωπίζουν σαν προνήπιο. Σίγουρα θα έχει μεγαλύτερη άνεση να προσαρμοστεί στην ιδέα του σχολείου και στο να είναι μακρυά από τη μαμά και τον μπαμπά.

[ΑΡΓΚ]

Ναι αλλά οι απαιτήσεις (από τις νηπιαγωγούς) διαφέρουν. Το προνήπιο το αντιμετωπίζουν σαν προνήπιο. Σίγουρα θα έχει μεγαλύτερη άνεση να προσαρμοστεί στην ιδέα του σχολείου και στο να είναι μακρυά από τη μαμά και τον μπαμπά.

 

Δεν ήταν αυτή η εμπειρία μου, αλλά μπορεί να είναι και θέμα νηπιαγωγών.

[Αγγελική2]

Να σας πω και την δική μου εμπειρία από τον γιό μου που πήγε προνήπιο σε ιδιωτικό και νήπιο δημόσιο.

Στο προνήπιο μάθαιναν γραμματάκια και αριθμούς αλλά σε χαλαρούς ρυθμούς και δεν έδιναν έμφαση στο να μπορεί το παιδί να αντιγράφει γράμματα και αριθμούς, όχι τέλεια βέβαια αλλά να μπορείς να διακρίνεις τι γράφει το παιδί. Στο δημόσιο νηπιαγωγείο που πήγαμε, είχε περίπου 5 προνήπια τα οποία ακολουθώντας το πρόγραμμα του νήπιου από την προηγούμενη χρονιά, ήξεραν ήδη να γράφουν το όνομά τους και να αντιγράφουν λεξούλες. Αποτέλεσμα να θεωρήσουν οι δασκάλες ότι το παιδί μου θα είχε πρόβλημα στο δημοτικό γιατί ήταν πίσω λέιε στο μαθησιακό κομμάτι. Ο μικρός μας ζορίστηκε αρκετά να φτάσει τα άλλα παιδιά αλλά με δική μας προσπάθεια από το σπίτι τα κατάφερε και στο δημοτικό δεν έχει κανένα θέμα.

Αυτό που συμπέρανα είναι πως όταν ένα παιδί πηγαίνει στο ίδιο προνήπιο - νήπιο μπάινει ήδη σε μία σειρά από τον πρώτο χρόνο οπότε πηγαίνοντας στο υποχρεωτικό νηπιαγωγείο είναι ήδη σε γνώριμο περιβάλον και με ίδιους συμμαθητές. Άρα η προσαρμογή είναι εύκολη.

[myfavouritelullaby]

Ομαδική δραστηριότητα νομίζω θα ήταν το μπαλέτο ας πούμε ή κάτι σε ομαδικό άθλημα -μπάσκετ πχ- αν και είναι μικρούλα ακόμη. Και το καράτε νομίζω ομαδικό είναι, όχι?

Επίσης, παράλληλα, αρχίστε να συχνάζετε σε μέρη με πολλά συνομήλικα παιδάκια, τα οποία δε τα ξέρετε εκ των προτέρων, κάποια άλλη παιδική χαρά ας πούμε, κάποιος παιδότοπος...

Μη στεναχωριέσαι και μην αγχώνεσαι!! Σίγουρα θα κοινωνικοποιηθεί, δεν τίθεται θέμα!! όλα καλά θα πάνε!

θα το δρομολογήσω.έχεις δίκιο!Απλά πηγαίνουμε μόνοι αφού τα περισσότερα πάνε σχολείο και στους παιδότοπους πάνε μόνο σαβ/κα..

 

Εγώ θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα τη μουσικοκινητική. Θα οφελήσει το παιδί σε πολλά επίπεδα, κύρια το συναισθηματικό!

Πήρα στο δήμο,δεν "τρέχει" το πρόγραμμα φέτος,θα απευθυνθώ σε ιδιωτικό ωδείο-της αρέσει και πολύ η μουσική.

 

Kαλημέρα.

 

Η δική μας περίπτωση μοιάζει σε μερικά σημεία. Η κόρη μου είναι 4 ετών και φέτος πήγε προνήπιο. Δεν είχε πάει παιδικό πριν, ήταν στο σπίτι με τη γιαγιά και τη μικρότερή της αδερφή.

Ενώ στο σπίτι είναι ταλιμπάν και ζωηρή, κάνει συνεχώς σκετσάκια και "συναυλίες" (δηλαδή δε φοβάται να "εκτεθεί" και δεν ντρέπεται), εκτός σπιτιού είναι ντροπαλή και συναισθηματική και το φέρει βαρέως αν πχ ένα παιδάκι δεν θέλει να παίξει μαζί της. Παίζει επίσης ρόλο το οτι είναι η πιο μικρή στην τάξη της με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα (υπάρχουν παιδάκια και 2 χρόνια μεγαλύτερα γιατί είναι μικτά νήπια-προνήπια και τα προνηπιάκια είναι μόνο 2). Επειδή δεν έχει μάθει να συναναστρέφεται με παρέες παιδιών (που άλλο θα παίξει, άλλο θα μαλώσει, άλλο θα σπρώξει κλπ) της φαίνονται ξαφνικά όλα πολύ "σημαντικά", τα μεγαλοποιεί και τα γενικεύει στο μυαλουδάκι της. Την έσπρωξε μια φορά ένα παιδάκι και σοκαρίστηκε. Δε φανταζόταν οτι μπορεί να έρθει ποτέ ένα ξένο παιδί να σε σπρώξει. Γιατί στις παιδικές χαρές που πηγαίναμε πάντα τα παιδάκια ήταν με γονείς, πιο ελεγχόμενα πράγματα και δε μας είχε τύχει.

Τη διώχνει ένα κοριτσάκι πάνω στο παιχνίδι και στο κεφαλάκι της μεταφράζεται "δε με παίζουν τα παιδιά" και στενοχωριέται. Ενώ μπορεί τα υπόλοιπα 5 κοριτσάκια της τάξης να παίζουν μια χαρά μαζί της.

Είναι ένα θέμα που με απασχολεί κι εμενα αυτόν τον καιρό και με στενοχωρεί και έχω σκεφτεί οτι κακώς τελικά δεν την είχα στείλει παιδικό. Κάθε 3 και λίγο μου λέει με παράπονο οτι "δεν την παίζουν τα παιδιά". Ωστόσο πηγαίνει και έρχεται με μεγάλη χαρά στο σχολείο και έχω καταλάβει οτι δεν έχει πραγματικά πρόβλημα με όλα τα παιδάκια, απλά γενικεύει μια-δυο ατάκες και το παίρνει ως απόρριψη και στενοχωριέται.

Γι' αυτό θα σου έλεγα να το αντιμετωπίσεις οπωσδήποτε άμεσα. Όσο πιο νωρίς το διαχειριστείς τόσο το καλύτερο. Μην την αφήσεις να πάει 5,5 του χρόνου πρώτη φορά σχολείο γιατί θα είναι ακόμα πιο δύσκολο γι' αυτήν να ενταχθεί, όσο τα άλλα βελτιώνουν την κοινωνικοποίησή τους εκείνη μένει πίσω και η ψαλίδα θα ανοίξει περισσότερο.

Κάποτε πηγαίναμε όλοι πρώτη φορά νηπιαγωγείο και ήμασταν όλα στην ίδια φάση και η προσαρμογή πιο εύκολη. Τωρα που λόγω συνθηκών η πλειοψηφία έχει πάει 2 και 3 χρόνια παιδικό σταθμό, τα παιδάκια που πρώτη φορά πάνε σχολείο στο νήπιο ξεχωρίζουν και δυσκολεύονται να ενταχθούν ένα τσικ παραπάνω.

Θα δυσκολευτεί αλλά όσο πιο νωρίς το αντιμετωπίσει τόσο το καλύτερο για την ψυχολογία της.

Αν υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψετε στο σχολείο, εγώ θα το έκανα. Κάλεσε και ένα παιδάκι στο σπίτι να παίξετε κλπ να γνωριστούν. Αλλιώς γραψ'την σε διάφορες δραστηριότητες όπως σου είπαν ήδη και προσπάθησε να την βοηθήσεις να κοινωνικοποιηθεί.

Μίλα σε άλλες μαμάδες στην παιδική χαρά, συστησέ τη σε παιδάκια, κάνε το πρώτο βήμα εσύ για να της διδάξεις πώς γίνεται.

Αν δεν μπορείς να την ξαναπάς στο σχολείο μήπως μπορείς να συνεννοηθείς με έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό να πηγαίνει πχ έστω 2 φορές την εβδομάδα; Να γίνει η αρχή.

Όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο, εγώ αυτό αποκόμισα από τη δική μου εμπειρία και το έχω μετανιώσει, γι' αυτό πήρα το θάρρος και σου τα λέω.

Ιδιες ακριβώς!Κι εμάς μπροστά στο σόι κάνει ολόκληρο σόου,Βουγιουκλάκη σου λέω! 'Οσο για το δεύτερο,κι εγώ το σκεφτόμουν έντονα αυτό που λες,αλλά απο την άλλη έγειρα στην πεποίθησή μου οτι τα πρώτα τους χρόνια μας χρειάζονται τα παιδιά..Επίσης σκέφτηκα οτι στα 5,5 θα ναι κάπως πιο ώριμη,θα μιλάω κι εγώ αλλιώς μαζί της και θα είναι σε θέση να το αντιμετωπίσει όλο αυτό εύκολα.Τι να πω,για καλό το σκέφτηκα.

Περιγράφεις μια εικόνα η οποία κάθε Σεπτέμβριο επαναλαμβάνεται σε όλους τους παιδικούς σταθμούς για μέρες. Το ότι δεν μπορούσες να το διαχειριστείς το καταλαβαίνω, μην νομίζεις όμως ότι κάτι πήγαινε στραβά, έτσι κάνουν όλα.

 

Φέτος έστειλα την μικρή μου παιδικό σταθμό, σε ηλικία 20 μηνών, στον ίδιο σταθμό λειτουργεί και προνήπιο. Η δικιά μου λοιπόν έκανε γύρω στο δεκαήμερο να προσαρμοστεί, αυτές λοιπόν τις 10 πρώτες μέρες την πήγαινα εγώ (κανονικά πάει με σχολικό πλέον) και καθόμουν εκεί για παν ενδεχόμενο...τα κλασικά, τις πρώτες μέρες είχα πάρει πλήρη άδεια, μετά καθόμουν λίγες ώρες, έφευγα, πηγαινοερχόμουν να τσεκάρω κλπ. Μαζί μου και άλλες μαμάδες φυσικά.

 

Όσο περνούσαν οι μέρες, οι μαμάδες μειωνόμασταν, όσες μέναμε δε, καθόμασταν όλο και λιγότερη ώρα...με εξαίρεση την μαμά ενός προνηπίου που πήγαινε πρώτη φορά σχολείο. Τυραννιόντουσαν μαμά και γιος, ο μικρός είχε μεγάλη αντίδραση, ξεκολλούσε από την μαμά του το πολύ για 20' την φορά και απαιτούσε να κάθεται κοντά στο άνοιγμα της πόρτας της τάξης για να την βλέπει, μια μέρα της πήρε το πορτοφόλι της για να σιγουρευτεί ότι δεν θα φύγει, κρεμιόταν πάνω της όταν η δασκάλα επιχειρούσε να τον πιέσει παραπάνω, πολύ κλάμα, πολυ γκρίνια, η μαμά πολύ πιεσμένη γιατί είχε και μωρό στο σπίτι, σε λίγο ξεκινούσε δουλειά και τα περιθώριά της στένευαν. Την τελευταία μέρα που πήγα εγώ την μικρή σχολείο και την είδα μου είπε ότι αν δεν καλυτέρευε το πράγμα σε λίγες μέρες (θα έκλειναν κοντά 2 εβδομάδες), θα αναγκαζόταν να σταματήσει να τον φέρνει η ίδια και θα τον έβαζε στο σχολικό όσο και να χτυπιόταν.

 

Την προηγούμενη εβδομάδα πήγα κατ' εξαίρεση να πάρω εγώ την μικρή ένα μεσημέρι και καθώς περίμενα να μου την φέρουν χάζευα στην τάξη των προνηπίων και είδα τον μικρό μέσα στην καλή χαρά να τρώει κέικ με τα υπόλοιπα. Η υπεύθυνη του σταθμού μου είπε ότι τελικά τον βάλανε σχολικό με το ζόρι στις 3 εβδομάδες και ενώ πια δεν υπήρχε επιλογή, η μαμά επέστρεφε στην δουλειά....τέλος καλό όλα καλά!!!

 

Φοβάμαι ότι ο μεγαλύτερος φόβος είναι δικός σου, το παιδί αργά ή γρήγορα θα προσαρμοστεί.

 

Από εκεί και πέρα εσύ ξέρεις προφανώς, απλά για να ανοίγεις σχετικό θέμα φαίνεται ότι αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι χρήζει διόρθωσης. Προσωπικά πιστεύω ότι σε όσες δραστηριότητες και να την πας, αν εξακολουθεί να λαμβάνει από εσένα τα vibes ότι με την πρώτη αντίδρασή της θα κάνεις πίσω μην τυχόν το λάβει ως απόρριψη, τόσο πιο πολύ θα αντιδρά. Το λεγόμενο self fullfiling prophecy.

'Εχεις δίκιο,το αντιμετώπισα και με την πάνα και με το φαγητό.Απο το ζόρι μου να μην την πιέσω ή την πληγώσω της μεταφέρω την ανασφάλειά μου και δεν συνεργάζεται.Μόλις φαίνομαι σίγουρη ακολουθεί κι εκείνη.

 

Καταλαβαίνεις νομιζω ότι εχετε ως γονεις προσεγγισει το ολο θεμα λιγο λαθος.Βαλε μια τελεια καπου και παρτο από την αρχη.Στο σχολειο δεν παμε για να μαθουμε απο κανονες γιατι σε διαβεβαιω ότι οσους κανονες να μαθει στο σχολειο ....οι κανονες θα μενουν στο σχολειο...στο σπιτι θα πρεπει εσεις να κοντρολάρετε τη συμπεριφορά της.Εμενα ο δικος μου λεει στο σχολειο δε γκρινιάζουμε γιατι υπαρχει ο κανονας...αλλα στο σπιτι μια χαρα μυξοκλαίει ολη μερα.

 

Στο σχολειο παμε για να κανουμε φιλους,να μαθουμε τραγουδάκια,να ζωγραφίζουμε με πολλες μπογιες και μαρκαδόρους,να παμε εκδρομες,να μαθουμε καινούριες ιστριες και καινουρια παιχνίδια.Τελος.Ολα τα αλλα είναι λαθος.Δεν υπόσχεσαι στο παιδι ότι θα το αφήσουμε για λιγο και του χρονου ξαναβλέπουμε γιατι και παλι ετσι ενισχυεις την πεποιθηση της ότι το σχολειο είναι τιμωρια.Την πιανεις αυτή τη στιγμη και της εξηγεις τι είναι το σχολειο.Δειξτης φωτογραφιες δικες σου απο όταν πηγαινες εσυ σχολειο...απο γιορτες ,εκδρομες με τις φιλες σου.Βρες βιντεακια στο ιντερνετ με εκδηλώσεις απο σχολεια και δειτε τα μαζι.Πατη και πηγαίντε εξω απο ένα σχολειο βολτα την ωρα που τα παιδακια εχουν διαλειμα και παιζουν να δει πως περνανε.Οταν ερχεται καποια φιλη/ξαδερφη που παει στο σχολειο ανοιξε κουβεντα και βαλε τη φιλη σας να σας διηγειτε πως τα περναει στο σχολειο .

 

Την επομενη φορα που θα πατε να παρετε πηλο η πλαστελινες δειξτης ένα τεραστιο κουτι με πλαστελίνες και πεστης..."τι κριμα...αυτές οι πλαστελίνες είναι τοσο ωραιες αλλα γραφει πανω ότι είναι για τις δασκάλες ..να τις πηγαινουν στο σχολειο να παιζουν τα παιδακια.Φανταζεσαι κι εσυ όταν πας σχολειο ποσα πραγματα θα φτιαξεις με αυτό το τεραστιο κουτι πλαστελίνες?"

 

Και εννοείται αν υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα να παει το παιδι λιγο καιρο σε ιδιωτικο στειλτη.Βρες ένα σταθμο,μιλα με τις δασκάλες...θα σε βοηθησουν κι αυτές.Τωρα ετσι κι αλλιως η προσαρμογή των περισσοτερων παιδιων εχει γινει αρα η οποια δασκαλα θα είναι και πιο χαλαρη να ασχοληθεί με την κορη σου πιο στοχευμενα.

 

Θεωρω τη φοβια που εχει αποκτησει το παιδι για το σχολειο...πιο σημαντικη απο το αν φοβαται την απορριψη των αλλων παιδιων.

Τα έκανα ρε συ όλα αυτά.Της έδειξα βιντεάκια,παιδάκια κλπ.Το μόνο που μου έμεινε είναι να παρακαλέσω να πάμε και σε ένα σχολείο μια φορά.

 

Πρέπει να την πας πάλι! Επίσης, τι εννοείς ότι πρέπει να την πας σε σταθμό ενώ την έστειλες προνήπιο; Στο σρχικό μηνυμα μιλας για παιδικό. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά αν ήταν προνήπιο σε νηπιαγωγείο, θα ήταν ακόμα καλύτερα αν έμενε εκεί, καθώς θα προσαρμοζόταν καλύετρα και για του χρόνου (ίδιος χώρος, ίδια νηπιαγωγός, κάποια παιδιά ίδια...)

Πρέπει πρώτα εσύ και ο μπαμπάς να δείξετε ενθουσιασμό για το σχολείο και να τον περάσετεαυτό τον ενθουσιασμό στο παιδί! Αν εσύ είσαι σφιγμένη και δείχνεις ότι δεν σου αρέσει κάτι, γιατί το παιδί να το δεχτεί; Αν,όμως, εσύ δείξεις ενθουσιασμό, το παιδί θα το δεχτεί πιο εύκολα.

Ξανακάντε, λοιπόν,τις συζητήσεις με τον μπαμπά αλλά σε άλλη βάση και βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας ακούει. Ακολουθήστε αυτά που προτάθηκαν από άλλους εδώ πέρα.

Του χρόνου τι θα γίνει; Θα πάει στο υποχρεωτικό νηπιαγωγείο, θα αρχίσει να κλαίει και θα το πάρεις σπίτι; Το παιδί αυτή τη στιγμή αυτό έχει μάθει: Αν δείξει ότι δεν της αρέσει κάτι (ακόμα και χωρίς να το έχει δοκιμάσει, γιατί μια εβδομάδα δεν είναι δοκιμή) η μαμά θα την πάρει από εκεί!

Όσο για τις δραστηριότητες, ούτε το μπαλέτο, ούτε το καράτε, ούτε το κολύμπι είναι ομαδικά. Ομαδικές είναι όσες δραστηριότητες τα παιδιά δουλεύουν μαζί και όχι παράλληλα. Ομαδικό είναι το θεατρικό παιχνίδι (βοηθά και μαζεμένα παιδιά να ανοίξουν), η ψυχοκινητική, το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο κλπ κλπ

Θα σου εξηγήσω..ήδη απο το καλοκαίρι,που την πήγα σε αυτόν τον παιδικό (γιατί τα ήξερα) για να αρχίσουμε δειλά δειλά κάπου μερικές ώρες,να συνηθίσει την ιδέα κλπ,ο άντρας μου μου είπε οτι γνώμη του είναι να μην την πιέσουμε κι αν δεν θέλει να μην πάει προνήπιο.Επίσης κι άλλη γνωστή μου μου είπε οτι δεν πήγε τις κόρες της κ δεν είναι υποχρεωτικό μπλα μπλα μπλα.'Οταν ήρθε η ώρα για τις αιτήσεις (αποφάσισα να τις κάνω όπως και να χει) έτρεξε ο άντρας μου,γιατι εγω έχω και το μωρό στο σπίτι.Προφανώς έκανε λάθος η πρώτη υπάλληλος και του είπε να μπει στο πρόγραμμα για τους παιδικούς αφού είναι λέει προνήπιο (ΕΣΠΑ).Αργότερα,καταλάβαμε οτι στα προνήπια έπρεπε να γραφτούμε αλλά ήταν αργά,ήμασταν εκπρόθεσμοι και δεν μας πήρανε.Επίσης,παρόλο που ο φάκελός μου ήταν πλήρης ούτε στο ΕΣΠΑ μας πήρανε.'Ενας αχταρμάς λοιπόν.Κι έτσι το αφήσαμε αφού χτυπιότανε.Να φανταστείς έκανε την προσευχή της κάθε βράδυ στην Παναγία να μη την πάρουν.:shock: και νομίζω οτι έπιασε

'Εχεις δίκιο σε αυτό που λες.Εγώ την ώρα που κλαίει έτσι θεωρώ οτι φοβάται και με πιάνει πανικός,στην ουσία όμως μάλλον απο την αβεβαιότητα τη δική μου είναι έτσι.'Ετυχε σε γνωστή μου κι όταν την πήγε ο μπαμπάς με το ζόρι το παιδί σταμάτησε.'Οπως και να χει όμως στη μέση της χρονιάς να την πάρω?

Συγνώμη ρε κορίτσια,σας έπρηξα.Υποθέτω οτι κάπου το έχασα στην προσπάθειά μου να τη μεγαλώσω με όσο λιγότερη πίεση γίνεται.

[Niki81]

Να σας πω και την δική μου εμπειρία από τον γιό μου που πήγε προνήπιο σε ιδιωτικό και νήπιο δημόσιο.

Στο προνήπιο μάθαιναν γραμματάκια και αριθμούς αλλά σε χαλαρούς ρυθμούς και δεν έδιναν έμφαση στο να μπορεί το παιδί να αντιγράφει γράμματα και αριθμούς, όχι τέλεια βέβαια αλλά να μπορείς να διακρίνεις τι γράφει το παιδί. Στο δημόσιο νηπιαγωγείο που πήγαμε, είχε περίπου 5 προνήπια τα οποία ακολουθώντας το πρόγραμμα του νήπιου από την προηγούμενη χρονιά, ήξεραν ήδη να γράφουν το όνομά τους και να αντιγράφουν λεξούλες. Αποτέλεσμα να θεωρήσουν οι δασκάλες ότι το παιδί μου θα είχε πρόβλημα στο δημοτικό γιατί ήταν πίσω λέιε στο μαθησιακό κομμάτι. Ο μικρός μας ζορίστηκε αρκετά να φτάσει τα άλλα παιδιά αλλά με δική μας προσπάθεια από το σπίτι τα κατάφερε και στο δημοτικό δεν έχει κανένα θέμα.

Αυτό που συμπέρανα είναι πως όταν ένα παιδί πηγαίνει στο ίδιο προνήπιο - νήπιο μπάινει ήδη σε μία σειρά από τον πρώτο χρόνο οπότε πηγαίνοντας στο υποχρεωτικό νηπιαγωγείο είναι ήδη σε γνώριμο περιβάλον και με ίδιους συμμαθητές. Άρα η προσαρμογή είναι εύκολη.

 

 

Εμενα παλι ο γιος μου που πηγε σε ιδιωτικο προνηπιο και δηοσιο νηπιο δεν αντιμετωπισε κανενα τετοιο θεμα.Στην τελικη το ποσο δυσκολευεται ένα παιδι δεν εχει σχεση...η δε θα επρεπε να εχει σχεση με το τι κανουν τα αλλα παιδια.

Όλα αυτά είναι σχετικα και εξαρτώνται και απο το παιδι και απο τη νηπιαγωγο.

 

Συμφωνω ότι είναι πιο ομαλη η προσαρμογή στο νηπιο αλλα εδώ το θεμα μας δεν είναι η προσαρμογή στο νηπιο αλλα η προσαρμογή στο προνηπιο.και γι αμενα η προσαρμογή στο προνηπιο είναι σαφως πιο ευκολη σε ιδιωτικο σταθμο παρα στο νηπιο που η νηηπιαγωγος είναι μια ...δινει βαση στα νηπια και δεν εχει χρονο να ασχοληθεί τοσο με την προσαρμογή των προνηπιων.

[Αγγελική2]

myfavouritelullaby δεν μας πρήζεις! Κατέθεσες έναν προβληματισμό σου και σου δόθηκαν απαντήσεις πιστεύω χρήσιμες για το πως θα διαχειριστείς την όλη κατάσταση.

 

Niki81 η αλήθεια είναι ότι οι δασκάλες του συγκεκριμένου νηπιαγωγείου ήταν πολύ απαιτητικές και θεωρούσαν αδιανόητο ότι το παιδί δεν ήξερε να γράφει. Μέχρι και για εργοθεραπέιες μας έστειλαν!

[lydiap]

myfanouritelyllaby, μην στεναχωριέσαι...νομίζω ότι όλες θα συμφωνήσουν πώς ακόμη κι αν το παιδί δεν πάει φέτος σχολείο, αυτό δε σημαίνει ότι δε θα κοινωνικοποιηθεί ποτε, θα έχει μια ζωή προβλήματα με το σχολείο και δε θα κάνει ποτέ φίλους, προς Θεού!

Απλά αν πάει 1η φορά του χρόνου, να δυσκολευτεί περισσότερο να προσαρμοστεί, θα της πάρει περισσότερο χρόνο από ότι στα άλλα παιδάκια ενδεχομένως! Δεν είναι κακό αυτό, δεν είναι όλα τα παιδάκια ίδια, ούτε όλα κοινωνικά με κόσμο που δε γνωρίζουν!

Εγώ προτείνω να το παλέψεις φέτος με το σχολείο, κι αν δε σου βγει, απλά να δώσεις βάσεις σε άλλες δραστηριότητες που έχουν πιο κοινωνική φύση. Και του χρόνου, να τη στείλεις κανονικά, χωρίς κενά κλπ

ίσως μάλιστα αν φέτος την ''προετοιμάσετε'' με δραστηριότητες ομαδικές, με κοινωνικές συναναστροφές με άλλα παιδάκια κλπ του χρόνου να της είναι ευκολότερο!

 

Επιμένω ότι είναι και θέμα χαρακτήρα..η δικιά μου που πέρασε νομίζω με επιτυχία τη φάση αυτή, ακόμη και τώρα όταν είναι σε μέρος με παιδάκια που δεν ξέρει, σφίγγεται...όμως έχει φίλους και συμμετέχει σε δραστηριότητες, θέλω να πω αυτή η πτυχή του χαρακτ'ηρα της δεν την εμποδίζει σε κάτι!

[myfavouritelullaby]

Σε ευχαριστώ lydia,σας ευχαριστώ όλες πολύ βασικά!Παρήγγειλα και τα βιβλία που κάποιες μου πρότειναν διαδικτυακά.Πήρα τηλέφωνο και σε έναν όμιλο για στίβο κλπ που πάνε κάτι φίλες της κι όσο να ναι θα ναι πιο εύκολο και θα μιλήσω και με ένα ωδείο.θα αρχίσω απο αυτά προς το παρόν και βλέπουμε!