Α΄Δημοτικού !!! ή μήπως πανεπιστήμιο ;;;;

[ravT]

Δεν το κατάλαβα, γιατί απαντούσες αμέσως μετά το παράπονο της θεματοθέτριας ότι είναι εργαζόμενη και ήταν σαν να απαντούσες ως εργαζόμενη και να έδινες τη γνώμη σου πάνω σε αυτό. Και θεώρησα ότι είσαι από τις λίγες, εκπαιδευτικούς μάλλον, που μπορούν να είναι σπίτι την ίδια ώρα με τα παιδιά. Με μια γρήγορη ανάγνωση πιο πριν κατάλαβα ότι είσαι και εργαζόμενη και με μωρό χρονιάρικο. Τώρα πρόσεξα το "μη" εργαζόμενη στην παρένθεση.

 

Το αν εργάζεσαι ασφαλώς και έχει σημασία, γιατί άλλο να πιάνεις το παιδί στις 15.30 μετά την ξεκούρασή του έστω και άλλο στις 16.30 - 17.30. Οι ώρες που μένουν μέχρι τον ύπνο και για δραστηριότητες είναι ιδιαίτερα περιορισμένες. Και όσο προχωράει η μέρα το παιδί κουράζεται. Τα μικρά παιδιά είναι δραστήρια για όσο είναι ξύπνια, αλλά η συγκέντρωσή τους προς το βράδυ δεν είναι καλή.

 

Με άλλα λόγια δεν είναι η δική μας διαθεσιμότητα, αλλά η δική τους που επηρεάζει το όλο θέμα. Κάπως έτσι μας έτυχε εμάς τέλος πάντων.

 

Σε ένα παιδί που παραμιλάει από την κούραση όταν το παίρνω από το ολοήμερο, δεν μπορώ να του βάλω και πρόγραμμα στο πότε θα πάει τουαλέτα, δεν γίνεται. Είναι στο παιδί. Το ένα μου είναι πιο πειθαρχημένο, αλλά είναι θέμα χαρακτήρα αυτό.

 

Φαντάσου τώρα στην Τρίτη Δημοτικού και εξαιρώντας τα Αγγλικά και τις δραστηριότητες, προσπαθώ να χωρέσω ένα κούρεμα παιδιού σε μια καθημερινή και δεν βγαίνει εύκολα. Για απλή χαλάρωση, έχουμε λιγότερη όμως από όσο θεωρώ δίκαιο για ένα παιδι σε αυτή την ηλικία.

 

 

Δεν ήξερα ότι έπρεπε να απαντήσουν μόνο εργαζόμενες στο αν είναι πολύ το διάβασμα της Α δημοτικού...

 

Και, επαναλαμβάνω... Όχι, δεν είναι ιδανικό να είσαι σπίτι όταν επιστρέφει το παιδί ΑΝ έχεις τη φροντίδα ενός μωρού που πρέπει επίσης να φάει, να αλλαχτεί, να κοιμηθεί και να απασχοληθεί. Ειδικά όταν κάνει τα πρώτα του βήματα, όχι δε μπορείς να διαβάσεις το πρωτάκι σου ενώ ταυτόχρονα προσέχεις μη χτυπήσει το μωρό. Γίνεται (ανάγκη το λένε) αλλά δεν μπορώ να ακούω για τυχερές μαμάδες που δεν εργάζονται εκτός σπιτιού...

 

Ποιος μίλησε για πρόγραμμα στην...τουαλέτα; Επίσης ποιος μιλάει για Γ' δημοτικού; Νόμιζα πως αναφερόμασταν στα πρωτάκια.

 

Επίσης είναι κρίμα, για ακόοοοοοοομα μια φορά σε αυτό το διαδικτυακό καφενείο να φερόμαστε ως εκνευρισμένοι γέροντες και να παίρνουμε μια ωραία και χρήσιμη κουβέντα και να την πηγαίνουμε αλλού ώστε να τσακωθούμε για να ξεσπάσουμε...

[ΜΑΡΙΤΑ]

Η ύλη πλέον είναι αρκετή αλλά νομίζω πως στη πρώτη κάνουν ένα ''πασάλειμμα'', όλα όσα κάνουν στη πρώτη και αρκετά ακόμα τα κάνουν στη δευτέρα με εντατικό βαθμό. Για αυτό και θεωρώ τη δευτέρα πολύ σημαντική τάξη.

 

Όλοι μου λέγανε η δευτέρα είναι επανάληψη της πρώτης και είναι εύκολη αλλά η αλήθεια είναι ότι δε συμφωνώ. Στη πρώτη τα παιδιά θεωρώ ότι βασικά πρέπει να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν σωστά/καλά γράμματα. Φυσικά είναι και άλλα πράγματα αλλά αυτό νομίζω είναι το βασικό. Στη δευτέρα πρέπει να μάθουν τη γραμματική που είχαν κάνει στη πρώτη σαν απλό πέρασμα.

Για τα άρθρα που λετε εμάς πέρισυ μας τα είχε κάνει η δασκάλα μας και τα παιδιά το είχανε μάθει. Είχαν και κάνει και χρόνους όπως και στα μαθηματικά είχαν κάνει και προπαίδεια του 2 και του 5 νομίζω.

 

Πέρισυ στη πρώτη, μετά τα χριστούγεννα που είχαν τελειώσει με τα γράμματα και κάνανε και άλλα πράγματα, της έπαιρνε 45 λεπτά με μία ώρα το πολύ για να κάνει αντιγραφή, ορθογραφία, ανάγνωση, φυλλάδιο γλώσσα και μαθηματικών.

Φυσικά και παίζει ρόλο πόσα βάζει η δασκάλα αλλά και πώς διαχειρίζεται το χρόνο του το παιδί, γιατί θυμάμαι μητέρα να κάνει μεγάλη φασαρία στη δασκάλα μας γιατί το παιδί της διαβάζει πολλές ώρες σπίτι για να προλάβει τις ασκήσεις της. Οι υπόλοιποι γονείς που την ακούγαμε, κοιταζόμασταν με έκπληξη γιατί πάνω από μία ώρα δεν έπαιρνε.

 

Όσο για το τι πρέπει να ξέρει το παιδί πριν πάει πρώτη, θεωρώ ότι πρέπει να ξέρει να ξεχωρίζει και να γράφει σωστά όλα τα γράμματα της αλφαβήτας (η σειρά δεν έχει καμία σημασία) και το βασικότερο να μάθει να γράφει με μικρά γράμματα γιατί εμάς στο νήπιο γράφανε με κεφαλαία και ζοριστήκαμε με τα μικρά, όχι για να τα αναγνωρίζει αλλά για να τα γράφει σωστά με σωστό μέγεθος κτλ. Οπότε αν θέλετε γονείς στο νήπιο, κάντε τους σαν παιχνίδι να αντιγράψουν προτάσεις από αγαπημενο τους παραμύθι για να εξεικοιωθούν με τη γραφή.

 

Φέτος για τη δευτέρα έχω πάθει σοκ γιατί δεν ήξερα ότι κάνουν πτώσεις για παράδειγμά. Εχουμε τετράδιο γραμματικής όπου γράφουν κανόνες τα παιδιά και θα το κρατήσω και για τις υπόλοιπες τάξεις γιατί το θεωρώ πολύ χρήσιμο αυτό που έκανε. Και κάνουν και τεστάκι σε κάθε ενότητα που τελειώνουν και στα μαθηματικά και στη γλώσσα. Η επανάληψη αυτή είναι ό,τι καλύτερο για να τα εμπεδώσουν τα πιτσιρίκια.

 

Γενικώς...υπομονή μάνες!!!

[ΜΑΡΙΤΑ]

 

Υπάρχουν σχολεία που δε σχολάνε στις 2; Και εμείς 2 σχολάμε. Ναι, πηγαίνει 3-3.30 αλλά έπειτα ξέρει ότι πρέπει να διαβάσει για να κάνει οτιδήποτε.

Όλα τα παιδιά χαζεύουν, γι αυτό καθυστερούν ή χάνουν πλήρως τη συγκέντρωσή τους. Το πάθαινε και η δικιά μου πολύ στην αρχή, τώρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα.

Βοηθάει να ξέρει ότι είσαι εκεί ή για παιδιά που το χρειάζονται, να είσαι πραγματικά εκεί. Δίπλα τους, να τα βοηθάς να συγκεντρωθούν. Δεν είναι εύκολο, ούτε πάντα εφικτό. Αλλά έτσι είναι...

 

Ραβ τα δημοτικά σχολάνε 12:15, τα δικά μας είναι διευρυμένου ωραρίου και σχολάνε στις 2.

[ravT]

Αυτά μεταφράζονται για τη συγκεκριμένη τάξη σε παιχνιδάκια τύπου:

να ταιριάξουν το ο,η,το ... με τις λέξεις

... πατάτα

.... ποδήλατο

κτλ

 

Και για τα ρήματα, ουσιαστικά κτλ... έχεις σύνολα να τα κατηγοριοποιήσεις. Ποια είναι π.χ. αντικείμενα; ... ποια δείχνουν κάτι που κάνω; (κι αυτά προς το ΤΕΛΟΣ της χρονιάς και χωρίς επιμονή).

 

Όσο για τις λέξεις... φτιάχνουν "σπιτάκια".

Ποιες μένουν στο ίδιο σπίτι (οπότε μοιράζονται ένα μέρος τους; ) Και νομίζω πως αυτό γίνεται κυρίως στη Δευτέρα.

 

Κανένας δεν τους λέει κανόνες. Αυτή την εποχή καλά καλά δεν έχουν μάθει τα "αι", "ει" κτλ. Οπότε οι ορθογραφικοί κανόνες δεν έχουν κάποιο νόημα.

Πάνε μνημονικά. Θυμούνται δηλαδή "απέξω" πως το ψαλίδι θέλει "ι". Τώρα, αν κάποιος δάσκαλος το πετάξει κι όποιος το πιάσει πως το "το" πάει με το ...."ι" στο τέλος, εξαρτάται από το δάσκαλο. Δεν έχω δει κανέναν να επιμένει. Αυτά, στη δευτέρα.

 

 

Έτσι πηγαίνει προς το παρόν η δική μας δασκάλα.

Πράγματι από μνήμης θυμάται (όταν θυμάται) πως γράφεται μια λέξη. Εξ αρχής γίνεται η προσπάθεια για τη γνώση (ότι το "το" πάει με "ι" στο τέλος της λέξης κ.λπ). Αν επιμένει δεν το γνωρίζω, προς το παρόν δείχνει να τα κατανοεί αν και φυσικά υπάρχει μια σύγχιση. Πχ "Ο Ζαχαρίας είναι αγόρι άρα θέλει "αγοροκόριτσο" (έτσι λένε στην τάξη το "Η")". Εκεί πρέπει να έρθω και να της πω το αυθαίρετο αλλά κατανοητό "Όχι, είναι όπως το Μαρ-ία, το Ολυμπ-ία, το Αθανασ-ία, το Λυδ-ία και ας είναι αγόρι".

 

Έχουμε δρόμο ακόμα!

[ravT]

Ραβ τα δημοτικά σχολάνε 12:15, τα δικά μας είναι διευρυμένου ωραρίου και σχολάνε στις 2.

 

Μαρίτα μου δεν το ήξερα πως υπάρχουν τέτοια σχολεία καθώς φαίνεται έτυχε ποτέ να μην είμαι κοντά σε τέτοιο και να μη γνωρίζω παιδάκια που φοιτούν σε αυτά. Πραγματική απορία είχα και σε ευχαριστώ που μου την έλυσες.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Μαρίτα μου δεν το ήξερα πως υπάρχουν τέτοια σχολεία καθώς φαίνεται έτυχε ποτέ να μην είμαι κοντά σε τέτοιο και να μη γνωρίζω παιδάκια που φοιτούν σε αυτά. Πραγματική απορία είχα και σε ευχαριστώ που μου την έλυσες.

 

Και εγώ πέρισυ τα έμαθα μη νομίζεις. Στα άλλα δημοτικά δε κάνουν πληροφορική, θεατρική αγωγή, αγγλικά και 4 ώρες γυμναστική όπως κάνουν στα δικά μας από τη πρώτη τάξη δημοτικού.

[AthinaP]

Δεν ήξερα ότι έπρεπε να απαντήσουν μόνο εργαζόμενες στο αν είναι πολύ το διάβασμα της Α δημοτικού...

 

Και, επαναλαμβάνω... Όχι, δεν είναι ιδανικό να είσαι σπίτι όταν επιστρέφει το παιδί ΑΝ έχεις τη φροντίδα ενός μωρού που πρέπει επίσης να φάει, να αλλαχτεί, να κοιμηθεί και να απασχοληθεί. Ειδικά όταν κάνει τα πρώτα του βήματα, όχι δε μπορείς να διαβάσεις το πρωτάκι σου ενώ ταυτόχρονα προσέχεις μη χτυπήσει το μωρό. Γίνεται (ανάγκη το λένε) αλλά δεν μπορώ να ακούω για τυχερές μαμάδες που δεν εργάζονται εκτός σπιτιού...

 

Ποιος μίλησε για πρόγραμμα στην...τουαλέτα; Επίσης ποιος μιλάει για Γ' δημοτικού; Νόμιζα πως αναφερόμασταν στα πρωτάκια.

 

Επίσης είναι κρίμα, για ακόοοοοοοομα μια φορά σε αυτό το διαδικτυακό καφενείο να φερόμαστε ως εκνευρισμένοι γέροντες και να παίρνουμε μια ωραία και χρήσιμη κουβέντα και να την πηγαίνουμε αλλού ώστε να τσακωθούμε για να ξεσπάσουμε...

 

Προσπαθω να εξηγήσω γιατί το ποστ στο οποίο ανέφερες περί προγράμματος ως μόνη λύση μπορεί να μην εφαρμόζεται σε μια εργαζόμενη και κυρίως στο παιδί της Τέλος πάντων, φαντάζομαι οι εργαζόμενες κάπου θα καταλάβουν τι έγραψα. Περί τρίτης έγραψα γιατί η θεματοθέτρια ρώτησε σαφώς για το μέλλον, επανειλημμένα. Μπορεί τα παιδιά να μην έχουν να μάθουν τα βασικά στην Τρίτη και να χρειάζονται τη μαμά να σπρώχνει καθημερινά, αλλά έχουν λιγότερο διαθέσιμο χρόνο το απόγευμα. Στο πλαίσιο αυτό, να το έχει υπόψη της, να μην "καεί" ούτε εκείνη ούτε το παιδί.

 

Άρα είναι σημαντικό έως το τέλος της Δευτέρας το παιδί σταδιακά να είναι σχετικά αυτόνομο για να μην πελαγώσουν μετά και με τα Αγγλικά και δραστηριότητες. Για όσες μαμάδες τέλος πάντων δεν έχουν την ικανότητα να ξαναβγάλουν το δημοτικό μαζί με όσα παιδιά κάνουν, χωρίς βέβαια να υστερήσει κάπου το παιδί τους πρακτικά. Αυτό κατάλαβα ότι είναι το αίτημα της θεματοθέτριας.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Άρα είναι σημαντικό έως το τέλος της Δευτέρας το παιδί σταδιακά να είναι σχετικά αυτόνομο για να μην πελαγώσουν μετά και με τα Αγγλικά και δραστηριότητες. Για όσες μαμάδες τέλος πάντων δεν έχουν την ικανότητα να ξαναβγάλουν το δημοτικό μαζί με όσα παιδιά κάνουν, χωρίς βέβαια να υστερήσει κάπου το παιδί τους πρακτικά. Αυτό κατάλαβα ότι είναι το αίτημα της θεματοθέτριας.

 

Συγνώμη αν κάνω κατάχρηση του θέματος, αλλά ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά με αυτό που λες παραπάνω.

Η κόρη μου πάει δευτέρα, από πέρισυ σταδιακά έκανα αυτό που δε θυμάμαι ποια μαμά το έγραφε, ξεκινούσαμε μαζί αλλά την ώρα που έκανε τις ασκήσεις εγώ έκανα τις δουλίτσες μου και όταν με χρειαζόταν με φώναζε. Όλα μια χαρά. Φέτος κάναμε το ίδιο αλλά ήταν ακόμα πιο αυτόνομη, τα μαθηματικά πχ που τα καταφέρνει τα έκανε μόνη της τελείως όπως φυσικά και την αντιγραφή και τις προτάσεις.

Είπα λοιπόν, μετά τα Χριστούγεννα και αφού έχω ακούσει διάφορα από άλλες μαμάδες (μέγα λάθος) να την αφήσω τελείως μόνη της. Δηλαδή να μην την οργανώνω με το τι έχει να κάνει, να μην είμαι καθόλου μαζί της όταν ξεκινάει το φυλλάδιο κτλ. Το απότελεσμα;;;Νεύρα, φωνές και άρνηση ενώ μπορεί να τα κάνει μόνη της. Και εκτός αυτού, το χειρότερο από όλα αφηρημάδα και καθόλου προσεκτική.

 

Οπότε το ξαναπήρα από την αρχή, και έκατσα μαζί της λίγο περισσότερο για να νιώσει ασφάλεια, και έφευγα λίγο λίγο οπως έκανα και πριν.

 

Θέλω να μου πείτε λοιπόν οι μαμάδες με περισσότερο εμπειρία πώς πρέπει να το χειριστώ; Να την αφήσω τελείως μόνη της και ας βγάζει άρνηση (δε νομίζω πως το αντέχω όμως το ίδιο και το παιδί) ή να συνεχίσω αυτό που κάνω; Κάνω κάτι λάθος; Να κάνω κάτι άλλο;

Τι εννοούν οι άλλες μαμάδες ότι διαβάζουν μόνα τους τα δευτεράκια;

[AthinaP]

Δεν είχαμε τέτοια εμπειρία. Αν και πιστεύω ότι τα πιο αυτόνομα παιδιά γίνονται συνήθως καλοί μαθητές, δηλαδή αυτό τουλάχιστον ίσχυε τα παλιά τα χρόνια, έχω ακούσει και απόφοιτο ιατρικής Αθηνών να λέει ότι ως πρωτάκι ήταν λίγο σκράπας και με προσπάθεια των δικών του και ενθάρρυνση πήρε μπροστά.

 

Τα δικά μου διαβάζουν στο ολήμερο. Τουλάχιστον τα πιο πολλά. Υπήρχαν διαστήματα στην αρχή που δεν διάβαζαν στο ολήμερο, χαζολογούσαν. Εκεί έπρεπε να το ελέγξω στο σπίτι και δεν ήταν πάντα εύκολο, γιατί φαντάσου είχαν πάρει το μήνυμα στο σχολειο ότι μάθημα διαβάζουμε ΑΜΑ θέλουμε. Ευτυχώς η δασκάλα του τμήματος τα είχε βάλει σε καλή σειρά και δεν ήθελαν να πάνε αδιάβαστα. Είναι βασικό και αυτό. Να είναι και δική τους η επιθυμία να είναι συνεπή, όχι μόνο δική μας. Και αυτό καλλιεργείται, σταδιακά. Για κάποια παιδιά είναι πολλά για μια χρονιά όλα μαζί, τα ίδια τα μαθήματα, οι γνώσεις και να μάθουν να οργανώνονται. Τα σημερινά παιδιά δύσκολα ξεφεύγουν υποθέτω, γιατί και οι γονείς είναι από κοντά. Το ζητούμενο είναι να μην ξοδεύεται υπερβολική ενέργεια είτε του γονιού είτε του παιδιού και να υπάρχει το αντίθετο αποτέλεσμα, να έχει συνδέσει το παιδί το σχολειο με παίδεμα και με όχι κάτι ιδιαίτερα θετικό.

 

Άρα για να σου απαντήσω τελικά, αν αναγνωρίζεις στο παιδί σου ότι χρειάζεται στήριξη και δεν είναι αυτόνομο, για τον όποιο λόγο, το στηρίζεις και βλέπεις σιγά σιγά.

[alcyon]

Το πότε και πώς θα αυτονομηθεί ένα παιδί, εξαρτάται από το ίδιο το παιδί. Όταν βλέπουμε πως καθόμαστε δίπλα και στην ουσία δεν κάνουμε τίποτα, ενώ παράλληλα το παιδί μένει προσηλωμένο και κάνει τη δουλειά του υπεύθυνα, τότε μπορούμε να απομακρυνόμαστε σταδιακά, κρατώντας έναν έλεγχο-τσεκάρισμα για το αν έγιναν όλα κτλ.

 

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση νομίζω πως θέλει την παρουσία μας δίπλα είτε περισσότερο, είτε λιγότερο. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, έχει σημασία η οργάνωση κυρίως. Η αυτονόμηση θα έρθει σταδιακά έτσι κι αλλιώς.

 

 

ravT, στην περιοχή μας, δε θυμάμαι να υπάρχει δημοτικό που να τελειώνει πριν τις 2:00. Για κάποιο λόγο, βιάστηκαν ΟΛΑ να χωθούν σε αυτό το διευρυμένο ωράριο........

Να σου πω, για α' δημοτικού το θεωρώ βαρύ.

Από την άλλη, όταν είπα στα παιδιά -που γκρίνιαζαν από κούραση- πως τα σχολεία που τελειώνουν νωρίτερα δεν θα είχαν (α... β... γ... ) μαθήματα, τότε είπαν "όχι!!! Καλύτερα στις 2 κι ας κουραζόμαστε!!

 

Και έτσι... χαλάρωσα κι εγώ. Πάντως εμείς εδώ, δεν έχουμε στην πραγματικότητα την επιλογή του σχολείου γιατί νομίζω πως όλα (???) λειτουργούν έως τις 2.

[ravT]

Η αλήθεια είναι Μαρίτα πως και εγώ αυτό που λέει η Alcyon ακολουθώ. Έτσι μας βγήκε. Ξεκινήσαμε λέγοντάς της εγώ με τι να αρχίσει (αυτό που θεωρούσα πιο εύκολο, την αντιγραφή). Εξακολουθεί να αρχίζει με αυτό αλλά επιλέγει η ίδια με τι θα συνεχίσει. Πλέον, με τη δυνατότητα να διαβάζει μόνη της την εκφώνηση των ασκήσεων, μαζί διαβάζουμε μόνο ανάγνωση και ορθογραφία.

Το διάστημα που δεν συγκεντρωνόταν, καθόμουν μαζί της στο δωμάτιο και είτε "έσπρωχνα" περισσότερο είτε ασχολούμουν με κάτι άλλο, απλώς ήμουν εκεί. Ανάλογα την ημέρα, όπως το παιδί "όριζε".

 

Γι αυτό "πιάστηκα" αδιάβαστη Alcyon, δεν είχα κανένα άλλο ωράριο υπόψιν μου. Βέβαια εμας μας λείπουν τα εικαστικά ακόμα οπότε εναλλάξ οι τάξεις 2 μέρες την εβδομάδα σχολάνε 6ωρο.

 

Δεν διακρίνω κούραση να πω την αλήθεια. Ίσως επειδή έχει καινούργιους φίλους. Ίσως επειδή η Α' δημοτικού έχει και λίγο "νηπιαγωγείο" στις διδακτικές πρακτικές (ανάλογα με τον δάσκαλο βέβαια). Επίσης τρελαίνεται για μουσική και θεατρική αγωγή και απ ότι μου χει πει, όλα τα παιδιά περιμένουν πως και πως.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια για τις απαντήσεις σας.

 

Η αλήθεια είναι ότι έτσι λειτουργούμε και εμείς και μέχρι στιγμής μας έβγαινε και στις δύο. Τώρα αποφάσισα να δοκιμάσω να την αφήσω τελείως μόνη της, δηλαδή οργάνωσε το διάβασμά σου και κάντα μόνη σου, κάτι που έκανε και πριν αλλά δε της το έλεγα.

Δηλαδή μάλλον η λέξη θα τα κάνεις όλα μόνη σου της ήρθε σαν τιμωρία και έβγαλε τρομερή άρνηση.

 

Από τη Παρασκευή άλλαξα πάλι. Της είπα ότι θα είμαι λίγο μαζί της και να με ρωτάει ό,τι θέλει. Σήμερα είμουν μαζί της στο δωμάτιο στην αρχή και έφευγα για να κάνω διάφορα στο υπόλοιπο σπίτι. Ε λοιπόν τα έκανε όλα μόνη της, χωρίς καθόλου άρνηση ή αντίδραση. Και είχαν και επαναληπτικό φυλλάδιο στα μαθηματικά γιατί αύριο έχουν τεστ.

Συμπέρασμα: θέλει να ξεκινάμε μαζί και να νιώθει ότι είμαι εκεί αν με χρειαστεί, κάτι που το θεωρώ φυσιολογικό αλλά είπα να ακούσω τις άλλες μαμάδες.

 

Η απορία μου λοιπόν είναι αυτή:όταν λένε διαβάζει μόνο του το δευτεράκι, εννοούν ότι το αφήνουν τελείως μόνο του ή αυτό που κάνουμε εμείς και εσείς;

[ΜΑΡΙΤΑ]

Όσο για το ωράριο δε νιώθει καθόλου κούραση (είχε συνηθίσει βέβαια και το 4:00 στο νήπιο οπότε μάλλον ξεκούραστο το βρήκε αυτό χαχα).

Το αγαπημένο της μάθημα ήταν από πέρισυ τα Αγγλικά αλλά της αρέσουν πολύ και οι υπολογιστές (ίσως γιατί δεν την αφήναμε να ασχολείται με τον υπολογιστή σπίτι πριν) και η θεατρική αγωγή.

[alcyon]

Με τη φράση "διαβάζει μόνο του" ο καθένας εννοεί διαφορετικά πράγματα.

Άλλος εννοεί πως δεν χρειάζεται να εξηγήσει, αλλά είναι δίπλα και διαβάζει εκφωνήσεις και οργανώνει.

Άλλος εννοεί πως του λέει ποια άσκηση να κάνει και κάθεται παραπέρα και κάνει κάποια άλλη δουλειά.

Άλλος εννοεί πως λέει ποια άσκηση να κάνει και είναι π.χ. στην κουζίνα.

Άλλος φεύγει εντελώς και κοιτάζει στο τέλος τι έκανε το παιδί.

Άλλος δεν ασχολείται καθόλου.

Κι άλλος είναι εντελώς δίπλα, αλλά στον κόσμο λέει πως "διαβάζει μόνο του", έτσι για τις εντυπώσεις.

 

Οπότε... άσε τι εννοούν και κάνε αυτό που σου αρέσει!

[Maya]

Με τη φράση "διαβάζει μόνο του" ο καθένας εννοεί διαφορετικά πράγματα.

Άλλος εννοεί πως δεν χρειάζεται να εξηγήσει, αλλά είναι δίπλα και διαβάζει εκφωνήσεις και οργανώνει.

Άλλος εννοεί πως του λέει ποια άσκηση να κάνει και κάθεται παραπέρα και κάνει κάποια άλλη δουλειά.

Άλλος εννοεί πως λέει ποια άσκηση να κάνει και είναι π.χ. στην κουζίνα.

Άλλος φεύγει εντελώς και κοιτάζει στο τέλος τι έκανε το παιδί.

Άλλος δεν ασχολείται καθόλου.

Κι άλλος είναι εντελώς δίπλα, αλλά στον κόσμο λέει πως "διαβάζει μόνο του", έτσι για τις εντυπώσεις.

 

Οπότε... άσε τι εννοούν και κάνε αυτό που σου αρέσει!

 

Πολύ σωστά. Απλά εγώ θα έλεγα να κάνει ο καθένας μας αυτό που μπορεί, προκειμένου να αποδώσει το παιδί το καλύτερο που μπορεί, και να διατηρήσει βέβαια και η οικογένεια την ισορροπία της.

Αν το παιδί χρειάζεται μία βοήθεια απο το γονιό για να εμπεδώσει κάτι (πχ παραπάνω ασκήσεις στην προπαίδεια), τότε η συμμετοχή του γονιού δεν είναι ταμπού. Απλά κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνεται στοχευμένα, δηλαδή εκεί που υπάρχει ανάγκη και όχι 'καθόμαστε μαζί να διαβάσουμε'.

Από την εμπειρία μου αν στην β' δημοτικού το παιδί

Α) κάθεται να μελετήσει χωρίς προτροπή

Β) ξέρει ακριβως τι έχει την άλλη μερα

Γ) αποφασίζει τη σειρά που θα κάνει τα μαθήματα του (εδώ μπορεί να συμφωνηθεί με τον γονιό, δηλαδή να γίνει μία αρχική οργάνωση από κοινού)

Δ) έχει τον έλεγχο του χρόνου (πχ. μελετά με ρολόι) -και αυτό μπορεί να γίνει με τη βοήθεια του γονιού, δηλαδή έχεις αγγλικά στις 6.00, ποια μαθήματα νομίζεις ότι μπορείς να έχεις τελειώσει μέχρι τότε?-

Ε) αποφασίζει ΑΥΤΟ πότε θα φωνάξει τη μαμά στο δωμάτιο για βοήθεια ή και για παρέα, η μαμά βοηθάει και φεύγει

 

τότε αυτό για μένα είναι η ανεξαρτησία που αντιστοιχεί στην ηλικία αυτή, χωρίς να σημαίνει ότι κάποια μέρα που δεν θα είναι κάποιος γονιός διαθέσιμος, το παιδί θα παει αδιάβαστο ή κάποια μέρα που το παιδί θα είναι κουρασμένο, ο γονιός δεν θα καθίσει εντελώς δίπλα.

Και να σας πω και την αλήθεια? Μόνο τα τρία πρώτα να κάνει το παιδί μόνο του, εγώ είμαι ευχαριστημένη.

Αλλά είπαμε αυτά είναι υποκειμενικά.

[sofi@p]

Αν και ο γιος μου κανει τη μελέτη στο σχολείο, το απόγευμα κάνουμε μαζί μια μικρή επανάληψη, για να δω κι εγώ αν έχει κατανοήσει ο,τι έκαναν στην τάξη.Κάνουμε την ανάγνωση, την ορθογραφία, κάποιες πράξεις μαθηματικών και ο,τι έκαναν στα γερμανικά. Δε μας παίρνει πάνω από 15 λεπτά.

Τις ασκήσεις τις γράφω σε ένα τετράδιο και όταν τις κανει μου τις φέρνει να τις ελέγξω. Γενικά στη β τάξη βλέπω περισσότερη ανεξαρτησία από πέρυσι, κάτι που είναι λογικό.

Πάντως κι εγώ έχω σοκαριςτει από το πόσο νωρίς μπαίνουν σε κανόνες γραμματικής και έννοιες μαθηματικών.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Με τη φράση "διαβάζει μόνο του" ο καθένας εννοεί διαφορετικά πράγματα.

Άλλος εννοεί πως δεν χρειάζεται να εξηγήσει, αλλά είναι δίπλα και διαβάζει εκφωνήσεις και οργανώνει.

Άλλος εννοεί πως του λέει ποια άσκηση να κάνει και κάθεται παραπέρα και κάνει κάποια άλλη δουλειά.

Άλλος εννοεί πως λέει ποια άσκηση να κάνει και είναι π.χ. στην κουζίνα.

Άλλος φεύγει εντελώς και κοιτάζει στο τέλος τι έκανε το παιδί.

Άλλος δεν ασχολείται καθόλου.

Κι άλλος είναι εντελώς δίπλα, αλλά στον κόσμο λέει πως "διαβάζει μόνο του", έτσι για τις εντυπώσεις.

 

Οπότε... άσε τι εννοούν και κάνε αυτό που σου αρέσει!

 

Έπεσα και εγώ στη παγίδα λοιπόν το παραδέχομαι χαχα Αλλά έμαθα από αυτό και ελπίζω να μη το ξανακάνω.

Το ευχάριστο είναι ότι βλέπω πάλι ένα ήρεμο και συνεργάσιμο παιδί οπότε είμαι πολύ κοντά νομίζω να βρω τη χρυσή τομή.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Πολύ σωστά. Απλά εγώ θα έλεγα να κάνει ο καθένας μας αυτό που μπορεί, προκειμένου να αποδώσει το παιδί το καλύτερο που μπορεί, και να διατηρήσει βέβαια και η οικογένεια την ισορροπία της.

Αν το παιδί χρειάζεται μία βοήθεια απο το γονιό για να εμπεδώσει κάτι (πχ παραπάνω ασκήσεις στην προπαίδεια), τότε η συμμετοχή του γονιού δεν είναι ταμπού. Απλά κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνεται στοχευμένα, δηλαδή εκεί που υπάρχει ανάγκη και όχι 'καθόμαστε μαζί να διαβάσουμε'.

Από την εμπειρία μου αν στην β' δημοτικού το παιδί

Α) κάθεται να μελετήσει χωρίς προτροπή

Β) ξέρει ακριβως τι έχει την άλλη μερα

Γ) αποφασίζει τη σειρά που θα κάνει τα μαθήματα του (εδώ μπορεί να συμφωνηθεί με τον γονιό, δηλαδή να γίνει μία αρχική οργάνωση από κοινού)

Δ) έχει τον έλεγχο του χρόνου (πχ. μελετά με ρολόι) -και αυτό μπορεί να γίνει με τη βοήθεια του γονιού, δηλαδή έχεις αγγλικά στις 6.00, ποια μαθήματα νομίζεις ότι μπορείς να έχεις τελειώσει μέχρι τότε?-

Ε) αποφασίζει ΑΥΤΟ πότε θα φωνάξει τη μαμά στο δωμάτιο για βοήθεια ή και για παρέα, η μαμά βοηθάει και φεύγει

 

τότε αυτό για μένα είναι η ανεξαρτησία που αντιστοιχεί στην ηλικία αυτή, χωρίς να σημαίνει ότι κάποια μέρα που δεν θα είναι κάποιος γονιός διαθέσιμος, το παιδί θα παει αδιάβαστο ή κάποια μέρα που το παιδί θα είναι κουρασμένο, ο γονιός δεν θα καθίσει εντελώς δίπλα.

Και να σας πω και την αλήθεια? Μόνο τα τρία πρώτα να κάνει το παιδί μόνο του, εγώ είμαι ευχαριστημένη.

Αλλά είπαμε αυτά είναι υποκειμενικά.

 

Το β και το γ το έχουμε κάθε μέρα, ξέρει τι έχει να κάνει και θυμάται αυτά που κάνανε στο σχολείο πολύ καλά. Η σειρά είναι πάντα η ίδια και την έχει διαλέξει η ίδια, ξεκινάει με τα μαθηματικά που τα θεωρεί εύκολα, πιάνει φυλλάδιο γλώσσας και τελευταία πάντα η αντιγραφή-ορθογραφία.

Για το α κάποιες μέρες το έχουμε και κάποιες όχι...συνήθως όμως όταν της λέω έχεις τόσα λεπτά στη διάθεση σου για παιχνίδι και μετά ξεκινάς, το τηρεί. Συνήθως ε; κάποιες μέρες είναι πιο δύσκολες αλλά εντάξει το παλεύουμε.

Για το χρόνο που λες δεν το έχει καθόλου αλλά δεν της το έχω πει και πολύ οπότε δεν έχω απαιτήσεις.

Δε περιμένω να έχει πλήρη ανεξαρτησία από τώρα αλλά θέλω να δουλεύω προς τα εκεί το θέμα...η δική μου είναι και η μικρότερη στη τάξη και το έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου όταν μου λένε διάφορα οι άλλες μαμάδες για τα καμάρια τους.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Αν και ο γιος μου κανει τη μελέτη στο σχολείο, το απόγευμα κάνουμε μαζί μια μικρή επανάληψη, για να δω κι εγώ αν έχει κατανοήσει ο,τι έκαναν στην τάξη.Κάνουμε την ανάγνωση, την ορθογραφία, κάποιες πράξεις μαθηματικών και ο,τι έκαναν στα γερμανικά. Δε μας παίρνει πάνω από 15 λεπτά.

Τις ασκήσεις τις γράφω σε ένα τετράδιο και όταν τις κανει μου τις φέρνει να τις ελέγξω. Γενικά στη β τάξη βλέπω περισσότερη ανεξαρτησία από πέρυσι, κάτι που είναι λογικό.

Πάντως κι εγώ έχω σοκαριςτει από το πόσο νωρίς μπαίνουν σε κανόνες γραμματικής και έννοιες μαθηματικών.

 

Μήπως ξέρεις πώς κάνουν τη μελέτη στο σχολείο; Υπάρχει άτομο που τους βοηθάει; επιτηρεί; ή απλά είναι στο χώρο;

 

Καλά από πέρισυ όλα καλύτερα είναι δε το συζητώ!!!

[sofi@p]

Μήπως ξέρεις πώς κάνουν τη μελέτη στο σχολείο; Υπάρχει άτομο που τους βοηθάει; επιτηρεί; ή απλά είναι στο χώρο;

 

Καλά από πέρισυ όλα καλύτερα είναι δε το συζητώ!!!

Υπάρχει δασκάλα της β δημοτικού που επιτηρεί και τους βοηθάει να κάνουν τις ασκήσεις, όταν χρειάζεται.

[beba09]

προσωπικά ξέρω ότι μπορεί να κάνει την αντιγραφή μόνη της ίσως με μερικά λαθάκια, και κάποιες ασκησούλες που πλέον ξέρει τι σημαίνουν αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να την βάλω να διαβάζει την εκφώνηση. Σε αυτή την ηλικία που είναι δεν έχουν την ωριμότητα να κάνουν κάτι τέτοιο. Αυτό που θέλω να μάθει είναι τις απλές ασκησούλες να τις κάνει και να μου τις δίνει έτοιμες όταν γυρίζω από την δουλειά. εμάς το διάβασμα μας παίρνει πολύ ώρα γιατί παίζει και την παρακαλάω. Αυτό που με τσαντίζει είναι ότι ενώ κάθομαι να διαβάσω μαζί της παίζει και έτσι φεύγει όλη η ώρα και εκνευρίζομαι...

 

Δεν τίθεται να φέρω γυναίκα να την διαβάσει για δίαφορους λόγους αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου, είναι που δεν ακούει.

 

Η ύλη μου φαίνεται τεράστια και τελικά νομίζω ότι βάζοντας τόσο μικρά παιδιά να κάνουν τόσα πολλά στο τέλος δεν θα κάνουν τίποτα.

 

έχει κάποια μαμά το παιδί σε ιδιωτικό να μας πει εντυπώσεις από εκεί;;; τα στέλνουν διαβασμένα...ή και στο σπίτι έχουν πολλά....

[vvassoula]

Ο δικός μου πάει σε ιδιωτικό και κάθεται στην μελέτη.

 

Η δασκάλα στην πρώτη συνάντηση μας είπε ότι σε καμία περίπτωση η μελέτη των παιδιών στο σπίτι δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20 λεπτά.

 

Στο σχολείο (στο κανονικό ωράριο) κάνουν τα πάντα. Στην μελέτη κάνουν μόνο την αντιγραφή (max. 5 γραμμές).

 

Στο σπίτι, όλα τα παιδιά έχουν να κάνουν ανάγνωση: διαλέγουν ένα παραμύθι που τους αρέσει, το διαβάζει ο γονιός και μετά το παιδί διαλέγει ένα απόσπασμα 4-5 σειρές που το διαβάζει 2-3 φορές. (Αυτό ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα. Μέχρι τότε διάβαζε μόνο ο γονιός το παραμύθι, χωρίς να διαβάζει το πρωτάκι).

 

Αυτό το απόσπασμα το διαβάζει την άλλη μέρα στο σχολείο.

[alcyon]

Αν δουλέψετε το θέμα "παιχνίδι" εντός του διαβάσματος θα δεις πόσο θα συμπυκνωθεί ο χρόνος που θα απαιτείται και πόσο λίγη θα σου φανεί μετά η δουλειά που σας βάζει για το σπίτι.

 

Δεν ξέρω πως το αντιμετωπίζετε θέμα, θα αναφέρω πώς το κάναμε εμείς κι αν δεις πως κάτι σε βολεύει, πράττεις αναλόγως.

1. Αρχικά τσεκάρισμα ένα-ένα βιβλία, τετράδια, φωτοτυπίες για να εντοπιστούν οι ασκήσεις.

2. Φροντίζεις τα μολύβια να είναι καλοξυσμένα ή να υπάρχει ένα μηχανικό (που δε χρειάζεται ξύσιμο). Από μηχανικό βολεύουν αυτά με τις μύτες 0.7 για την ηλικία τους.

3. Σε καθαρό γραφείο που έχει μόνο τα απαραίτητα (δηλ. 2 μολύβια, μια ξύστρα, μια γόμα -ΑΠΛΗ γόμα, όχι σχέδιο ή παιχνίδι), ξεκινάτε από όποιο θέλει.

 

Μόλις πάει να σου πει κάτι που θυμήθηκε, της λες να το θυμηθεί για μετά, να τελειώσετε πρώτα την λέξη/πρόταση. Μετά από 1-2 φορές, αυξάνεις το διάστημα και λες να σου το πει στο τέλος της άσκησης.

 

Αν ζητήσει νερό ή τουαλέτα, επίσης στο τέλος της άσκησης. Αν γνωρίζεις εκ των προτέρων πως σου ζητάει νερό ή τουαλέτα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, τότε φρόντισε πριν ξεκινήσετε να της έχεις προτείνει να πιει νερό και να πάει τουαλέτα. Αυτό θα βοηθήσει, αν και δε θα σε απαλλάξει εντελώς από το ζητούμενο.

 

 

Π.χ. Αντιγραφή:

"παπί"

(παιδί): Π......α...... -Να σου πω μαμά τι έκανε η φίλη μου....

(μαμά): Αχ, όχι τώρα, να γράψε τα δύο γραμματάκια και πες μου μετά!

(παιδί): Μα είχε πλάκα, άκου! Η Μαρ.....

(μαμά): Όχι, σε λίγο ... τι έμεινε; δυο γραμματάκια π, ι. Γράψ' τα γρήγορα γιατί θέλω να ακούσω την ιστορία σου.

 

....οπότε το πιο πιθανό είναι να σου γράψει με εκπληκτική ταχύτητα και ακρίβεια και μετά να σου πει και την ιστορία....

 

Αν η ιστορία είναι μεγάλη, τότε λες, ας κάνουμε μία ακόμα και μου το συνεχίζεις μετά.

-Μαααα εγώ θέλω να σου πωωωωωωω.

- Μέχρι να το σκεφτείς, θα έχουμε τελειώσει και θα έχουμε όλο το χρόνο να μου πεις πολλά νέα!!

 

Στην αρχή οι διαπραγματεύσεις θα κρατάνε περισσότερο, αλλά αν πείθεται να ανταποκρίνεται στην προτροπή σου να γράφει και να μεταθέτει τις μικρές διασπάσεις προσοχής, τότε τα πράγματα θα πάρουν μια σχετική σειρά.

 

 

Όταν τελειώνετε, πιο σύντομα ακριβώς επειδή άφησε τις ιστορίες και τις βόλτες και τα παιχνίδια για μετά, τότε καλό είναι να το σχολιάσεις με ενθουσιασμό! "Είδες?!! Σήμερα έγραψες τόσο γρήγορα!! Τώρα έχουμε πολύ χρόνο να παίξουμε και να μιλήσουμε !! Τέλεια!!!"

 

Κάπως έτσι το κάναμε εμείς...

Και από 2ωρο, το διάβασμα έγινε ημίωρο! Οπότε εκεί που του φαινότανε βουνό του παιδιού, μετά του φαινόταν παιχνιδάκι! Ανακουφίζεται και το ίδιο με αυτόν τον τρόπο. Η δουλειά που έχει τώρα είναι συνήθως: 1 σελίδα αντιγραφή στο δίγραμμο τετράδιο, ανάγνωση και δύο φωτοτυπίες μπρος-πίσω (μία γλώσσα, μία μαθηματικά). 30 λεπτά το πολύ.

[ravT]

Ε βρε Beba δεν έχετε πολύ διάβασμα, απλά η μικρή σου δεν συγκεντρώνεται...

 

Διάβασε τις συμβουλές της alcyon, πάρε βαθιές ανάσες, επέμεινε και καλή επιτυχία!

[sofi@p]

προσωπικά ξέρω ότι μπορεί να κάνει την αντιγραφή μόνη της ίσως με μερικά λαθάκια, και κάποιες ασκησούλες που πλέον ξέρει τι σημαίνουν αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να την βάλω να διαβάζει την εκφώνηση. Σε αυτή την ηλικία που είναι δεν έχουν την ωριμότητα να κάνουν κάτι τέτοιο. Αυτό που θέλω να μάθει είναι τις απλές ασκησούλες να τις κάνει και να μου τις δίνει έτοιμες όταν γυρίζω από την δουλειά. εμάς το διάβασμα μας παίρνει πολύ ώρα γιατί παίζει και την παρακαλάω. Αυτό που με τσαντίζει είναι ότι ενώ κάθομαι να διαβάσω μαζί της παίζει και έτσι φεύγει όλη η ώρα και εκνευρίζομαι...

 

Δεν τίθεται να φέρω γυναίκα να την διαβάσει για δίαφορους λόγους αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου, είναι που δεν ακούει.

 

Η ύλη μου φαίνεται τεράστια και τελικά νομίζω ότι βάζοντας τόσο μικρά παιδιά να κάνουν τόσα πολλά στο τέλος δεν θα κάνουν τίποτα.

 

έχει κάποια μαμά το παιδί σε ιδιωτικό να μας πει εντυπώσεις από εκεί;;; τα στέλνουν διαβασμένα...ή και στο σπίτι έχουν πολλά....

κι εμένα πάει σε ιδιωτικό και μένει στη μελέτη οπότε, όπως ήδη είπα, έρχεται ήδη διαβασμένος.

μια-δυο φορές που αρρώστησε και πήρα την ύλη να την κάνουμε σπίτι, μας πήρε κάνα μισάωρο (ανάγνωση, ορθογραφία, φυλλάδια ελληνικών, μαθηματικών, γερμανικών). σε γενικές γραμμές βλέπω ότι γίνεται καλή αφομοίωση της ύλης στο σχολείο, μέσα στο κανονικό πρόγραμμα.

εμείς γυρνάμε στις 5 στο σπίτι. τον αφήνω μέχρι τις 7 να κάνει ό,τι θέλει (τηλεόραση, φαγητό, ελεύθερο παιχνίδι) και μετά έχουμε συμφωνήσει ότι κάνουμε το διάβασμα (επανάληψη). τα Σ/Κ διαβάζουμε πάντα την Κυριακή το πρωί. καλό είναι να μάθει ότι υπάρχει πρόγραμμα και συγκεκριμένη ώρα που θα αφιερώνετε για το διάβασμα. κι όσο πιό γρήγορα τελειώσει τόσο πιο πολύ χρόνος θα της μείνει για να συζητήσετε, να παίξετε κλπ.

δυστυχώς κάθε παιδί είναι διαφορετικό και πρέπει να βρει ο γονιός τί είναι αυτό που το κινητοποιεί για να στρωθεί στη μελέτη.