ψυχολόγος ή ψυχίατρος ??

[kyra]

Η απάντηση στο θέμα αυτό είναι καθαρά ζήτημα προσσέγγισης. Το ίδιο θέμα προσεγγίζεται από πολλές σκοπιές και πολλές μεθόδους. Ο Ψυχίατρος, επειδή είναι ιατρός, θα δει το ζήτημα από την ιατρική σκοπιά. Οι ψυχολόγοι πάλι έχουν πολλές προσεγγίσεις, ανάλογα με τη 'σχολή' στην οποία εντάσσονται. Πχ. η ψυχανάλυση θεωρεί την πρώτη ηλικία το κλειδί για όλα τα προβλήματα, και δουλεύει μέσω της επιστροφής εκεί. Το πιο απλό, αν θέλουμε να απευθυνθούμε σε κάποιον ψυχολόγο είναι να τον ρωτήσουμε σε ποια σχολή ανήκει, ποια μέθοδο δηλ. χρησιμοποιεί. Εκεί θα δούμε αν μας ταιριάζει. Μπορεί να έχει τα καλύτερα δίπλώματα αλλά να μην μας ταιριάζει η προσέγγισή του.

Οι περισσότεροι ψυχολόγοι της αγοράς, έχουν κάνει συμβουλευτική.

[kyra]

Με εξαιρεση τους συμβουλευτικους οι οποιοι εχουν λαβει την απαραιτητη εκπαιδευση με απλες μεταπτυχιακες σπουδες (εννοω επιπεδου μαστερ).

 

Συμβουλευτική στην ελλάδα κάνει όποιος θέλει. Με ένα πτυχίο στο deree (δεν το υποτιμώ, παράδειγμα φέρνω), ανοίγεις ένα γραφείο και κάνεις συμβουλευτική. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στο επάγγελμα των ψυχολόγων και εγώ, επειδή τους ξέρω από μέσα, υπάρχει και μεγάλη ασχετοσύνη. Βασικά χρειάζεται προσεκτική επιλογή.

[travellingmum]

Συμβουλευτική στην ελλάδα κάνει όποιος θέλει. Με ένα πτυχίο στο deree (δεν το υποτιμώ, παράδειγμα φέρνω), ανοίγεις ένα γραφείο και κάνεις συμβουλευτική. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στο επάγγελμα των ψυχολόγων και εγώ, επειδή τους ξέρω από μέσα, υπάρχει και μεγάλη ασχετοσύνη. Βασικά χρειάζεται προσεκτική επιλογή.

 

γι'αυτο το λογο ξεχωρισα τη νομικη πλευρα του θεματος απο την απαραιτητη (κατα το BPS που εγω τουλαχιστον το εχω ευαγγελιο) εκπαιδευση για καθε μορφη ψυχολογιας.

[travellingmum]

Συμβουλευτική στην ελλάδα κάνει όποιος θέλει. Με ένα πτυχίο στο deree (δεν το υποτιμώ, παράδειγμα φέρνω), ανοίγεις ένα γραφείο και κάνεις συμβουλευτική. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στο επάγγελμα των ψυχολόγων και εγώ, επειδή τους ξέρω από μέσα, υπάρχει και μεγάλη ασχετοσύνη. Βασικά χρειάζεται προσεκτική επιλογή.

 

επισης θεωρητικα υπαρχει ελεγχος απο τον Πανελληνιο Ψυχολογικο Συλλογο, αλλα οι κανονισμοι του για την ασκηση του επαγγελματος δεν ειναι κατα τη γνωμη μου οσο αυστηροι θα επρεπε

[alcyon]

Να σταθώ λίγο σε αυτό το μήνυμα....

Η απάντηση στο θέμα αυτό είναι καθαρά ζήτημα προσσέγγισης. Το ίδιο θέμα προσεγγίζεται από πολλές σκοπιές και πολλές μεθόδους. Ο Ψυχίατρος, επειδή είναι ιατρός, θα δει το ζήτημα από την ιατρική σκοπιά. Οι ψυχολόγοι πάλι έχουν πολλές προσεγγίσεις, ανάλογα με τη 'σχολή' στην οποία εντάσσονται......

 

Η σχιζοφρένεια είναι θέμα προσέγγισης; ... ή η διπολική διαταραχή;... κάποιο τικ; ... νευρική ανορεξία; (τυχαία τα παραδείγματα)

 

Δηλαδή... αν θέλει ο άλλος φάρμακα πάει σε ψυχίατρο αν δεν έχει διάθεση για φάρμακα πάει σε ψυχολόγο; Είναι θέμα δηλαδή δικής του διάθεσης και όχι αντικειμενικού προβλήματος;

 

Και αν ένας ψυχολόγος έχει έναν ασθενή, θα έχει την ικανότητα να αντιληφθεί πως ενδεχομένως να συντρέχει κάτι πιο σοβαρό και να παραπέμπψει σε ψυχίατρο; Ή θεωρεί πως όλα λύνονται με τη δική του ειδικότητα;

 

 

Στη μία από τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρομαι, συμβαίνει αυτό ακριβώς. Διαφορετική ειδικότητα, διαφορετική διάγνωση!

[miriki]

Δε με λες. Το είδαν το πρόσωπο (δε μου αρέσει η λέξη άτομο σόρρυ) ή τους περιέγραψες εσύ; Αν συνέβη το δεύτερο σου έκαναν διευκρινιστικές ερωτήσεις ή αρκέστηκαν στην περιγραφή σου; Κανονικά στη διάγνωση παίζουν ρόλο κι άλλα πράγματα, όπως η στάση του σώματος πχ. ο τρόπος που μιλάει, οι κινήσεις και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.

 

Το ρεζουμέ είναι ότι ναι ένας ψυχολόγος θα σε στείλει στον ψυχίατρο αν καταλάβει ότι όντως πρέπει. Λογικά πρέπει να το καταλάβει.

[alcyon]

...

Το ρεζουμέ είναι ότι ναι ένας ψυχολόγος θα σε στείλει στον ψυχίατρο αν καταλάβει ότι όντως πρέπει. Λογικά πρέπει να το καταλάβει.

 

Λογικά...

έλα όμως που δεν...

 

Τέλος πάντων...

Για να μην το τραβάω περισσότερο το θέμα, ας το κλείσω εδώ. Κάποιες βασικές πληροφορίες που ήθελα τις πήρα δημόσια ή σε pm... και σας ευχαριστώ γι' αυτό!

 

Απλά έτσι για την ιστορία να πω πως 3 ψυχολόγοι έχουν δώσει άλλη διάγνωση... και οι 2 ψυχίατροι άλλη. Και παίζουμε πεντόβολα!

 

Θαααααα δούμε..... Το πολύ πολύ να μην πάει πουθενά! Σιγά! Τόσος κόσμος έχει προβλήματα... ένας ακόμα... τι να λέει! (ναι, ξέρω... black-humor!)

 

 

Υ.Γ. Συγχωρέστε μου την γενικότητα και την ασάφεια. Αλλά δεν υπάρχει λόγος δημοσιοποίησης συγκεκριμένων περιπτώσεων.

 

Και πάλι σας ευχαριστώ!

[jackrussel]

Να το θέσω διαφορετικά...

Οι ψυχίατροι λένε πως είναι οργανικό και αρχικά χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή και έπειτα ψυχοθεραπεία.

Οι ψυχολόγοι λένε πως δεν υπάρχει πρόβλημα και είναι απλά θέμα συμβουλευτικής.

 

Κάποια ειδικότητα κάνει λάθος... αλλά ποια;

Οι ψυχολόγοι πιστεύουν πως οι ψυχίατροι είναι υπερβολικοί και βλέπουν παθήσεις εκεί που δεν υπάρχουν.

Οι ψυχίατροι πιστεύουν πως οι ψυχολόγοι δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν τις παθολογικές περιπτώσεις (ή κάποιες από αυτές).

 

Αλήθεια... θα παρέπεμπε ποτέ η μία ειδικότητα στην άλλη ή είναι μόνιμη η διαμάχη;

 

καταρχην συμφωνω 100% με miriki και να θεσω οτι υπαρχει και η διασταση

ο,τι ταιριαζει στον καθενα

 

εγω ξεπερασα δυσκολη περιοδο καταθλιψης μονο με ψυσοθεραπεια απο ψυχοθεραπευτη ψυχιατρο,,,δεν μου εδωσε φαρμακα γιατι μπορουσα μεσω του λογου να το αντιμετωπισω

[jackrussel]

Αν ο ψυχίατρος δεν είναι ΚΑΙ ψυχοθεραπευτής (με την κατάλληλη εκπαίδευση) και κρίνει οτι δεν χρειάζονται φάρμακα καλά θα κάνει να παραπέμψει το περιστατικό σε κάποιον με γνώσεις ψυχοθεραπείας και να μην επιχειρήσει μόνος του τίποτα....

 

τα λες πολυ ωραια

[marchalina]

Ψυχιατρος δαγκωτο....για να δωσει διαγνωση

Αν η θεραπεια ή ακομα και η διαγνωση αμφισβητειται απο τιν ενδιαφερομενο..μπορει να επισκευτει και 2ο ψυχιατρο

Σε σοβαρα θεματα (πχ διπολικη διατταραχη) ο ψυχολογος δρα μονο υποστηρικτικα και η κυρια θεραπεια ειναι φαρμακευτικη

[travellingmum]

Να σταθώ λίγο σε αυτό το μήνυμα....

 

 

Η σχιζοφρένεια είναι θέμα προσέγγισης; ... ή η διπολική διαταραχή;... κάποιο τικ; ... νευρική ανορεξία; (τυχαία τα παραδείγματα)

 

Δηλαδή... αν θέλει ο άλλος φάρμακα πάει σε ψυχίατρο αν δεν έχει διάθεση για φάρμακα πάει σε ψυχολόγο; Είναι θέμα δηλαδή δικής του διάθεσης και όχι αντικειμενικού προβλήματος;

 

Και αν ένας ψυχολόγος έχει έναν ασθενή, θα έχει την ικανότητα να αντιληφθεί πως ενδεχομένως να συντρέχει κάτι πιο σοβαρό και να παραπέμπψει σε ψυχίατρο; Ή θεωρεί πως όλα λύνονται με τη δική του ειδικότητα;

 

 

Στη μία από τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρομαι, συμβαίνει αυτό ακριβώς. Διαφορετική ειδικότητα, διαφορετική διάγνωση!

 

η διαγνωση δεν ειναι θεμα προσεγγισης, η θεραπεια ομως μπορει να ειναι. Επισης ο ψυχολογος και ο ψυχιατρος πρεπει να συνεργαζονται, δεν ειναι ο ψυχιατρος ψυχολογος ανωτερας κλασεως. Θελω να πω οτι δεν ειναι δουλεια του ψυχολογου να παραπεμπει σε ψυχιατρο αν ειναι πιο "σοβαρο" το θεμα, αλλα αν χρηζει ψυχιατρικης παρακολουθησης και φαρμακευτικης αγωγης. Οπως και δουλεια του ψυχιατρου ειναι να παραπεμψει σε ψυχολογο αν αυτο χρειαζεται ο ασθενης.

 

Να σου πω για τα παραδειγματα που φερεις παραπανω για να καταλαβεις λιγο το μπερδεμα. Το τικ και η νευρικη ανορεξια ειναι συμπτωματα, οχι παθησεις. Ο κλινικος ψυχολογος (οχι συμβουλευτικος) μπορει παρακολουθοντας τον ασθενη να κανει διαγνωση της αιτιας των συμπτωματων αυτων και πιθανως να παραπεμψει (ή ετσι θα επρεπε) στον συμβουλευτικο ψυχολογο προς επιλυση τους. Βεβαια η συμβουλευτικη ψυχολογια εχει κι αυτη πολλες προσεγγισεις. Καμμια ομως δεν ειναι σωστη ή λάθος.

 

Η σχιζοφρενεια και η διπολικη διαταραχη ειναι παθησεις, η διαγνωση των οποιων μπορει να γινει ειτε απο ψυχιατρο ειτε απο κλινικο ψυχολογο. Στην πλειοψηφεια τους αυτες οι περιπτωσεις αντιμετωπιζονται καλυτερα με συνδυασμο φαμρακευτικης αγωγης και ψυχοθεραπειας (οχι ψυχαναλυσης, εδω εχουμε περασει σε ανισορροπια εκρισεως ορμονων οι οποιες αν δεν αντιμετωπιστουν καταλληλα μπορει να προκαλεσουν εγκεφαλικες βλαβες). Αυτη η ψυχοθεραπεια πρεπει να γινει απο καταλληλα εκπαιδευμενο επαγγελματια, ειτε αυτος ειναι πρωταρχικα ψυχιατρος ειτε ψυχολογος. Το θεμα ειναι το εξης: ποιος αποφασιζει οτι μιλαμε για διπολικη διαταραχη και οχι για καταθλιψη; Ποιος αποφασιζει οτι η ορμονικη διαταραχη εχει φτασει σε σημειο νε χρηζει φαρμακευτικης αγωγης και δεν ειναι αναστρεψιμη με ψυχοθεραπεια; Δυστυχως ειναι ακριβως οπως πηγαινεις στο γιατρο και ενω ο ενας σου λεει να πας να κανεις φυσιοθεραπειες και θα γινεις καλα ο αλλος επιμενει οτι χρειαζεσαι εγχειρηση στη σπονδυλικη στηλη (παραδειγμα απο προσωπικη εμπειρια).

Με λιγα λογια, δε μπορει κανεις να σου απαντησει. Και ας μην ξεχναμε οτι σε ενα ιδιωτικο συστημα οπως της Ελλαδας ο καθενας κοιταει και τη τσεπη του, ειδικα αυτους τους καιρους....

[alcyon]

χμμ....... μάλιστα....

άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα... το οποίο ταυτίζεται με την αρχική μου ερώτηση...

 

ουμπφφφφφφφφ.........

Είμαι άσχετη με το θέμα...

[polina26]

Μικρή και απλή η απορία...

Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή που καθορίζει σε ποιον ειδικό θα απευθυνθεί κάποιος;

 

Λόγω επαγγέλματος, οι συμπεριφορές με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή είναι πολλές. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές χρείζουν ειδικού. Όμως σε ποιον ειδικό αντιστοιχούν; Ψυχολόγο ή ψυχίατρο;

 

Για παράδειγμα, έτυχε για το ίδιο περιστατικό να ρωτήσω φίλες/γνωστές μου ψυχολόγους (3 τον αριθμό) και να μου πουν πως είναι οκ και χρειάζονται τα άτομα αυτά συμβουλευτική, ενώ για τις ίδιες περιπτώσεις οι ψυχίατροι (2 διαφορετικοί) λένε πως είναι θέμα παθολογίας.

Όλοι οι ειδικοί είναι σίγουροι για τον εαυτό τους, την εμπειρία τους και το επάγγελμά τους.

 

Λοιπόν... ποιον πιστεύουμε;; :confused:

 

ο ψυχολογος ΔΕΝ μπορεί να σου συνταγογραφήσει φάρμακα.. τον ψυχολογο τον έχεις σαν σύμβουλο ...

ο ψυχιατρος απο την άλλη κάνει διαγνωσει σε παθήσεις όπως την σχιζοφρένεια και είναι ο μονος αρμοδιος να σου πει αν θες φαρμακευτικη αγωγή και αν πάσχεις απο κάτι σοβαρό ή αν έχεις το γονίδιο της τρέλας με άλλα λόγια και πρέπει να μπεις έγκλειστος σε κάποια κλνικη..

ο ψυχολογος μπορεί να βρεί αν πάσχεις απο κάτι όπως κατάθλιψη απαγορευεται όμως να σου δωσει φάρμακα γιατί πολύ απλά δεν είναι γιατρός ... ενω ο άλλος είναι.. αν βρει κάτι να υποβοσκει σε παρεπέμπει τότε σε ψυχιατρο..

ελπίζω να σε κατατόπησα και να μην σε μπερδεψα περισσότερο..

[Μπουρμπουρ1]

Ελαφρου τυπου φαρμακα εχω αγορασει απο διαφορα φαρμακεια χωρις κανενα παραπεπτικο, πηγα απλως και ειπα "δοσε μου τα ταδε".

Επειδη υπαρχει ανταγωνισμος μεταξυ των δυο ειδικοτητων θεωρω οτι σπανια ο ψυχολογος θα παραπεμψει σε ψυχιατρο, παρα μονο σε πολυ κραυγαλεα περιπτωση. Μπορεις ομως να βρεις γιατρο που να κατεχει και τις δυο ειδικοτητες.

Απο την εμπειρια μου θα ελεγα οτι σε ψυχολογο απευθυνεσαι οταν υπαρχει λανθανουσα συμπεριφορα ή το ατομο νιωθει οτι δεν μπορει να αντεξει την καθημερινοτητα του. Σε ψυχιατρο οταν το ατομο εχει ξεφυγει απο την πραγματικοτητα (ειναι δυσκολο να το διακρινεις).

Σε δευτερο σταδιο, αυτος που χρειαζεται ψυχολογο μπορει και να μην χρειαστει ποτε ψυχιατρο αλλα αυτος που παρακολουθειται απο ψυχιατρο μπορει να βλεπει παραλληλα και ψυχολογο.

[emmaki]

Ελαφρου τυπου φαρμακα εχω αγορασει απο διαφορα φαρμακεια χωρις κανενα παραπεπτικο, πηγα απλως και ειπα "δοσε μου τα ταδε".

Επειδη υπαρχει ανταγωνισμος μεταξυ των δυο ειδικοτητων θεωρω οτι σπανια ο ψυχολογος θα παραπεμψει σε ψυχιατρο, παρα μονο σε πολυ κραυγαλεα περιπτωση. Μπορεις ομως να βρεις γιατρο που να κατεχει και τις δυο ειδικοτητες.

Απο την εμπειρια μου θα ελεγα οτι σε ψυχολογο απευθυνεσαι οταν υπαρχει λανθανουσα συμπεριφορα ή το ατομο νιωθει οτι δεν μπορει να αντεξει την καθημερινοτητα του. Σε ψυχιατρο οταν το ατομο εχει ξεφυγει απο την πραγματικοτητα (ειναι δυσκολο να το διακρινεις).

Σε δευτερο σταδιο, αυτος που χρειαζεται ψυχολογο μπορει και να μην χρειαστει ποτε ψυχιατρο αλλα αυτος που παρακολουθειται απο ψυχιατρο μπορει να βλεπει παραλληλα και ψυχολογο.

 

Κακώς πήγες σε φαρμακείο και αγόρασες φάρμακα ψυχιατρικά μόνη σου!

Κακώς και ο φαρμακοποιός σου τα έδωσε!

Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο που κάποτε πρέπει να εκλέιψει στην Ελλάδα (το να πηγαίνει ο καθένας και να αγοράζει ό,τι φάρμακο θέλει).

 

Ο ψυχίατρος είναι γιατρός, που έχει πάρει ειδικότητα ψυχιατρικής. Δεν μπορεί να είναι ΚΑΙ ψυχολόγος. Άλλη σχολή η μία άλλη σχολή ή άλλη. Άλλους αποφοίτους βγάζει η ιατρικήε ιδικότητα της ψυχιατρικής και άλλους αποφοίτους η σχολή της ψυχολογίας (υπάρχει σε Θεσσαλονίκη, Κρήτη και Αθήνα, δεν είμαι σίγουρη για τα Γιάννενα).

 

Ο σωστός ψυχολόγος, θα το ξαναπώ, θα παραπέμψει σε ψυχίατρο, όταν δει πως ο άνθρωπος που έχει μπροστά του χρειάζεται κάτι παραπάνω. Ομοίως, ο σωστός παιδίατρος θα παραπέμψει σε άλλη ειδικότητα όταν δει ότι το παιδί

χρειάζεται κάτι που δεν εμπίπτει στις δικές του γνώσεις.

[emmaki]

Και μια πολύ ωραία και κατατοπιστική εξήγηση των διαφορών από http://psi-gr.tripod.com/psychiatrist4.htm

 

 

Η διαφορά ανάμεσα στον ψυχίατρο και τον ψυχολόγο.

 

Η πρώτη ουσιαστική διαφορά, έγκειται στο γεγονός ότι o ψυχίατρος είναι γιατρός, ενώ ο ψυχολόγος δεν είναι γιατρός. Έτσι ο ψυχολόγος δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να γράψει φάρμακα, στην περίπτωση που το πρόβλημα σας, το απαιτεί. Άρα κατεξοχήν ο ψυχολόγος ασχολείται με ήπια ψυχολογικά προβλήματα. Ο ψυχολόγος δεν δικαιούται να ασκήσει την Ψυχιατρική, αλλά ασκεί την Ψυχολογία. Μόνον ο Ψυχίατρος έχει το δικαίωμα να ασκήσει την Ιατρική Ειδικότητα που ονομάζεται ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ.

Αυτό είναι και μια μορφής παγίδα στη σκέψη του Έλληνα. Επειδή δεν θέλει να παραδεχθεί ότι ο ίδιος (ή κάποιος στην οικογένειά του), έχει κάποιο σοβαρό ψυχικό νόσημα (λόγω του κοινωνικού ρατσισμού απέναντι στην ψυχική πάθηση στην Ελλάδα) καταφεύγει στον ψυχολόγο (αντί για τον ψυχίατρο), δίνοντας έτσι το μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση, ότι δεν υπάρχει κάτι τι σοβαρό.

 

Αυτό μπορεί να βολεύει εγωιστικά τον ίδιο τον ασθενή (ή και τον ψυχολόγο για οικονομικά οφέλη), αλλά εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους. Ένα σοβαρό ποσοστό των ψυχικά πασχόντων από κατάθλιψη ή ψύχωση, τελικά αυτοκτονεί. Το ποσοστό των αυτοκτονιών μάλιστα στις ψυχώσεις, αγγίζει το 18%. Η αυτοκτονία είναι η 3η αιτία θνησιμότητας από τα 16-24. (Ήταν 4η πριν το 2000, και δυστυχώς ανέβηκε πιο ψηλά).

 

Ο ψυχολόγος οφείλει να παραπέμπει με επιμονή, οποιοδήποτε σοβαρό περιστατικό, σε ψυχίατρο, είτε ο ασθενής αναφέρει αυτοκτονικό ιδεασμό είτε όχι. Σε περίπτωση άρνησης του ασθενούς, πρέπει να ενημερώνει την οικογένεια ώστε να αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη. Αλλά και ελαφρύτερα σημερινά αγχώδη νοσήματα όπως πχ. η νεύρωση μετατροπής (υστερία) μπορεί να εξελιχτούν σε μερικά χρόνια σε ψευδο-αναπηρικές μορφές, με μεγάλη αποδόμηση της προσωπικότητας του ασθενούς.

 

Γενικά μιλώντας, είναι παρακινδυνευμένο και ίσως ανήθικο, ο ψυχολόγος να αναλαμβάνει αποκλειστικά μεμονωμένους ασθενείς για ψυχοθεραπείες, χωρίς την υποστήριξη ενός ψυχίατρου. Ο ψυχίατρος βλέπει εύκολα τα χειρότερα πριν συμβούν (λόγω βαθιάς γνώσης της εξέλιξης της ψυχικής νόσου από την εκπαίδευσή του στα νοσοκομεία, με βαριά περιστατικά), σε αντίθεση με έναν ψυχολόγο που κινδυνεύει «να μην δει το τραίνο να έρχεται καταπάνω στον ασθενή». Η συμμετοχή ενός ψυχίατρου στην υποστήριξη μιας ψυχικής νόσου είναι αργά ή γρήγορα αναγκαία.

 

Ο ανταγωνισμός του ψυχολόγου με τον ψυχίατρο, βλάπτει μόνο τον ασθενή.

 

Ο ψυχολόγος όμως μπορεί να δουλέψει με επιτυχία και είναι απαραίτητος, σε τομείς που δεν χρειάζεται ο ψυχίατρος. Έτσι είναι κατάλληλος για ατομική υποστήριξη ή οργάνωση - επίβλεψη ομαδικών συνεδριάσεων σε: κοινότητες, σχολεία, εργασιακούς χώρους, στο χώρο της κοινωνικής πρόληψης, της δικαιοσύνης, σε προβλήματα σχέσεων, της σχέσης με το παιδί, των σχέσεων της εργασίας κ.λ.π. Ο ψυχολόγος μπορεί να προσφύγει στις ψυχολογικές δοκιμές για να αξιολογήσει τις πνευματικές ικανότητες, τις επαγγελματικές ικανότητες ή τις διαφορετικές πλευρές της προσωπικότητας του πελάτη του.

 

Είναι πιθανό ένας ψυχολόγος να αποκτήσει στην διάρκεια των 4-5 ετών των σπουδών του, μια καλή γνώση στην κλινική ψυχολογία, και μια κάποια βασική κατάρτιση στην ψυχοθεραπεία. Αλλά αν κοιτάξετε γύρω σας, θα δείτε να ξεφυτρώνουν κέντρα που ειδικεύονται σε περίεργες ψυχοθεραπείες με ακατάληπτα ονόματα και απροσδιόριστη προσέγγιση (αυτο-ανάπτυξη, αυτογνωσία, βραχεία ψυχοθεραπεία, συστηματική προσέγγιση, βιοανάδραση, προσωπική ανάπτυξη, κρυσταλλοθεραπεία, χοροθεραπεία, σωματική ψυχοθεραπεία, εναλλακτική θεραπεία, για να μην ονομάσουμε παρά τα πιο τρέχοντα). Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε τέτοιες περίεργες προτάσεις, διότι δεν υπάρχει πιστοποίηση σπουδών, ούτε άδεια άσκησης, ούτε φορείς ελέγχου, για τέτοια κέντρα. Θα είσαστε τυχεροί αν απλώς χάσετε κάποια χρήματα και πιαστείτε "ελαφρά" κορόιδο. Αρκετές φορές όμως, υποκρύπτονται εκεί και ψευδο-αιρέσεις που καραδοκούν τα ανυποψίαστα ευαίσθητα ανθρώπινα θύματα, με το πρόσχημα της αυτογνωσίας. Ο κλασσικός επιστήμονας ψυχίατρος και η Ψυχιατρική στο σύνολό της, αντιμετωπίζονται σε τέτοιους χώρους, με ανοιχτή και απροκάλυπτη εχθρότητα. Κάποιοι φαίνεται να πιστεύουν ότι επειδή ίδρυσαν ένα σωματείο, κατέκτησαν και την απόλυτη αλήθεια!

[jackrussel]

emmaki εχω μια ενσταση με το αρθρο

υπαρχουν πολλοι ψυχιατροι κολλημενοι και ανικανοι να κανουν ψυχοθεραπεια αντιμετωπιζοντας τον ασθενη μονον ως χημεια ενω ταυτοχρονα υποτιμουν μια σοβαρη ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση

,,,ας μην ξεχναμε οτι υπαρχουν ασθενεις, δυστυχως ειχα την ατυχια να γνωριζω μερικους, που δεν τους επιανε καμια μα καμια μα καμια φαρμακευτικη αγωγη για χρονια

 

ξερω ψυχιατρο σοβαρο και με γαλονια που κανει μονον ψυχοθεραπεια ψυχαναλυτικης κατευθυνσης ενω παραλληλα συνεργαζεται με ψυχιατρο οργανικο ο οποιος συμπληρωνει το θεραπευτικο πρωοτοκολλο με φαρμακα οταν τα συμπτωματα του ασθενους απαιτουν κατι τετοιο

 

εχουμε δηλαδη δυο σοβαρους ψυχιατρους οπου ο ενας επελεξε να κανει μονον ψυχοθεραπεια, υστερα απο εκειδικευση πολυ απαιτητικη δικη του, και ο αλλος να κοιταει το οργανικο κομματι δηλαδη την χημεια του ασθενους και τα φαρμακα του οταν πρεπει, αυτοι οι δυο συνεργαζοναται εξαιρετικα,,,

εν ολιγοις δεν μπορουν να κανουν ολοι τα παντα και σωστα ακομα κι αν ειναι ψυχιατροι

 

θελω να πω δεν ειναι μονον ο ψυχολογος που στερειται κι εχει ορια στα θεραπευτικα του εργαλεια αλλα και ο ψυχιατρος που τελειωνει ιατρικη,,,εξαρτατα λοιπον απο τις εκιδεικευσεις τους μετα την σχολη και με την επιλογη τους ως προς την κατευθυνση τους ως επαγγελματιες

 

 

το θεμα της ψυχικης υγειας δεν ειναι μονον θεμα οργανικο και χημειας

προσεγγιζεται σφαιρικα

 

οι επαγγελματιες αυτου του τομεα πρεπει να ξερουν να συνεργαζονται και να αναγνωριζουν το οριο τους χωρις κομπλεξ

[emmaki]

emmaki εχω μια ενσταση με το αρθρο

υπαρχουν πολλοι ψυχιατροι κολλημενοι και ανικανοι να κανουν ψυχοθεραπεια αντιμετωπιζοντας τον ασθενη μονον ως χημεια ενω ταυτοχρονα υποτιμουν μια σοβαρη ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση

,,,ας μην ξεχναμε οτι υπαρχουν ασθενεις, δυστυχως ειχα την ατυχια να γνωριζω μερικους, που δεν τους επιανε καμια μα καμια μα καμια φαρμακευτικη αγωγη για χρονια

 

ξερω ψυχιατρο σοβαρο και με γαλονια που κανει μονον ψυχοθεραπεια ψυχαναλυτικης κατευθυνσης ενω παραλληλα συνεργαζεται με ψυχιατρο οργανικο ο οποιος συμπληρωνει το θεραπευτικο πρωοτοκολλο με φαρμακα οταν τα συμπτωματα του ασθενους απαιτουν κατι τετοιο

 

εχουμε δηλαδη δυο σοβαρους ψυχιατρους οπου ο ενας επελεξε να κανει μονον ψυχοθεραπεια, υστερα απο εκειδικευση πολυ απαιτητικη δικη του, και ο αλλος να κοιταει το οργανικο κομματι δηλαδη την χημεια του ασθενους και τα φαρμακα του οταν πρεπει, αυτοι οι δυο συνεργαζοναται εξαιρετικα,,,

εν ολιγοις δεν μπορουν να κανουν ολοι τα παντα και σωστα ακομα κι αν ειναι ψυχιατροι

 

θελω να πω δεν ειναι μονον ο ψυχολογος που στερειται κι εχει ορια στα θεραπευτικα του εργαλεια αλλα και ο ψυχιατρος που τελειωνει ιατρικη,,,εξαρτατα λοιπον απο τις εκιδεικευσεις τους μετα την σχολη και με την επιλογη τους ως προς την κατευθυνση τους ως επαγγελματιες

 

 

το θεμα της ψυχικης υγειας δεν ειναι μονον θεμα οργανικο και χημειας

προσεγγιζεται σφαιρικα

 

οι επαγγελματιες αυτου του τομεα πρεπει να ξερουν να συνεργαζονται και να αναγνωριζουν το οριο τους χωρις κομπλεξ

 

Δεν διαφωνώ καθόλου με αυτά που λες....

 

Απλά για μια καλή πρώτη εξήγηση το άρθρο που παρέθεσα είναι μια χαρά.

Από εκεί και πέρα, προκειμένου να επιλέξεις το γιατρό ή το θεραπευτή που σου ταιριάζει δοκιμάζεις....όπως δοκιμάζεις και σε όλες τις ειδικότητες (και παιδίατρο, και γυναικολόγο, και ορθοπεδικό, και φυσικοθεραπευτή κλπ κλπ)

[travellingmum]

emmaki, το μονο που μπορω να πω για το αρθρο ειναι οτι φαινεται ξεκαθαρα πως οποιος το εγραψε δεν εχει ιδεα περι ψυχολογιας. μπορω να μαντεψω οτι ειναι καποιος ψυχιατρος που μαλλον δεν εχει ερευνησει το θεμα σφαιρικα. Βαζει δηλαδη την ψυχοθεραπεια στο ιδιο τσουβαλι με την κρυσταλλοθερπαεια και την κρυσταλλομαντεια και δεν ξερω κι εγω τι αλλο. Δειχνει να αγνοει οτι ο ψυχολογος προκειμενου να παρει το διδακτορικο του χρειαζεται 8 με 9 ετη σπουδων. Και αναφερει την ψυχιατρικη ως την επιλυση ολων των προβληματων, με τους ψυχολογους να κανουν παρεουλα στους ασθενης μεχρι να ερθει ενας σοβαρος επιστημονας, ο ψυχιατρος κατα τη γνωμη του, και να τους θεραπευσει.

 

Νομιζω οτι οποιος σεβεται τις επιστημες γενικα και τον ενδιαφερει η περεταιρω καλλιεργεια και μορφωση του φροντιζει να μαθει καποια πραγματα για ανθρωπους με τους οποιος πιθανως να χρειαστει να συνεργαστει

[emmaki]

emmaki, το μονο που μπορω να πω για το αρθρο ειναι οτι φαινεται ξεκαθαρα πως οποιος το εγραψε δεν εχει ιδεα περι ψυχολογιας. μπορω να μαντεψω οτι ειναι καποιος ψυχιατρος που μαλλον δεν εχει ερευνησει το θεμα σφαιρικα. Βαζει δηλαδη την ψυχοθεραπεια στο ιδιο τσουβαλι με την κρυσταλλοθερπαεια και την κρυσταλλομαντεια και δεν ξερω κι εγω τι αλλο. Δειχνει να αγνοει οτι ο ψυχολογος προκειμενου να παρει το διδακτορικο του χρειαζεται 8 με 9 ετη σπουδων. Και αναφερει την ψυχιατρικη ως την επιλυση ολων των προβληματων, με τους ψυχολογους να κανουν παρεουλα στους ασθενης μεχρι να ερθει ενας σοβαρος επιστημονας, ο ψυχιατρος κατα τη γνωμη του, και να τους θεραπευσει.

 

Νομιζω οτι οποιος σεβεται τις επιστημες γενικα και τον ενδιαφερει η περεταιρω καλλιεργεια και μορφωση του φροντιζει να μαθει καποια πραγματα για ανθρωπους με τους οποιος πιθανως να χρειαστει να συνεργαστει

 

Δεν νομίζω ότι λέει αυτό ακριβώς.

Λέει ότι οι γνώσεις στην κλινική ψυχολογία αποκτούνται στη διάρκεια των σπουδών των ψυχολόγων (πράγματι στη Θεσσαλονίκη που γνωρίζω υπάρχει κατεύθυνση κλινικής ψυχολογίας στη σχολή των ψυχολόγων στις εγκύκλιες σπουδές και όχι ως μεταπτυχιακός κύκλος). Στη συνέχεια αναφέρεται σε διάφορες "θεραπείες" που ξεφυτρώνουν παντού σαν μανιτάρια και είναι αμφιβόλου ποιότητας καθώς δεν υπάρχουν πιστοποιήσεις γι' αυτές. Δεν υπονοεί πουθενά ότι είναι το ίδιο με την ψυχολογία. Απλά θεωρώ λάθος του ότι τα έβαλε στην ίδια παράγραφο.

 

Επίσης, μην συγχέεις τις σπουδές των ψυχολόγων στο εξωτερικό με αυτές στην Ελλάδα.... Εδώ και μόνο με τις σπουδές στο πανεπιστήμιο παίρνεις κατεύθυνση-ειδικότητα. Στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα υπάρχεου οι εξής τομείς: Tομέας Πειραματικής και Γνωστικής

Tομέας Eξελικτικής και Σχολικής

Tομέας Kοινωνικής και Kλινικής

και δίνουν τις αντίστοιχες εξειδικεύσεις.

Τώρα, αν κάποιος θέλει να εξειδικευτεί παραπάνω, προχωρά σε μεταπτυχιακές σπουδές είτε με τη μορφή κάποιου master είτε διδακτορικού.

[jackrussel]

Δεν νομίζω ότι λέει αυτό ακριβώς.

Λέει ότι οι γνώσεις στην κλινική ψυχολογία αποκτούνται στη διάρκεια των σπουδών των ψυχολόγων (πράγματι στη Θεσσαλονίκη που γνωρίζω υπάρχει κατεύθυνση κλινικής ψυχολογίας στη σχολή των ψυχολόγων στις εγκύκλιες σπουδές και όχι ως μεταπτυχιακός κύκλος). Στη συνέχεια αναφέρεται σε διάφορες "θεραπείες" που ξεφυτρώνουν παντού σαν μανιτάρια και είναι αμφιβόλου ποιότητας καθώς δεν υπάρχουν πιστοποιήσεις γι' αυτές. Δεν υπονοεί πουθενά ότι είναι το ίδιο με την ψυχολογία. Απλά θεωρώ λάθος του ότι τα έβαλε στην ίδια παράγραφο.

 

Επίσης, μην συγχέεις τις σπουδές των ψυχολόγων στο εξωτερικό με αυτές στην Ελλάδα.... Εδώ και μόνο με τις σπουδές στο πανεπιστήμιο παίρνεις κατεύθυνση-ειδικότητα. Στη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα υπάρχεου οι εξής τομείς: Tομέας Πειραματικής και Γνωστικής

Tομέας Eξελικτικής και Σχολικής

Tομέας Kοινωνικής και Kλινικής

και δίνουν τις αντίστοιχες εξειδικεύσεις.

Τώρα, αν κάποιος θέλει να εξειδικευτεί παραπάνω, προχωρά σε μεταπτυχιακές σπουδές είτε με τη μορφή κάποιου master είτε διδακτορικού.

 

εγω θυμαμαι φιλη αποφοιτη ψυχολογιας απο αθηνα πηγε γαλλια στρασβουργο για μεταπτυχιακο dea δεν την δεκτηκαν τελικα την ξαναεβαλαν να κανει την 4η χρονια maitrise δηλαδη, γιατι θεωρουν οτι κανουν ελαχιστα πραγματα στην κλινικη ψυχολογια απ οσα εκει

[emmaki]

εγω θυμαμαι φιλη αποφοιτη ψυχολογιας απο αθηνα πηγε γαλλια στρασβουργο για μεταπτυχιακο dea δεν την δεκτηκαν τελικα την ξαναεβαλαν να κανει την 4η χρονια maitrise δηλαδη, γιατι θεωρουν οτι κανουν ελαχιστα πραγματα στην κλινικη ψυχολογια απ οσα εκει

 

Δεν διαφωνώ ότι είναι ελάχιστα....

 

Άλλο αυτό και άλλο τα επαγγελματικά δικαιώματα που λαμβάνει κάποιος με τη λήψη του πτυχίου του.

 

Αν θέλει ο ίδιος να γίνει καλύτερος στη δουλειά του θα ψαχτεί και δεν θα πάψει να ψάχνεται σε όλη την καριέρα του (και αυτό ισχύει για όλου και όχι μόνο για τους ψυχολόγους).

 

 

Αν και στη Γαλλία, νομίζω ότι γενικά δεν δέχονται τα πτυχία και σε βάζουν να ξανακάνεις την τελευταία χρονιά και τη διπλωματική (ξέρω ότι και το πτυχίο στην εκπαίδευση το ίδιο είναι, και της φιλολογίας)

[yotasam]

Εμένα η κόρη μου είχε τικ παλιότερα. Ένας ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής με κατεύθυνση συστημική θεώρησε ότι το πρόβλημα θα λυνόταν με ψυχοθεραπεία των γονιών, ένας άλλος ψυχίατρός με κατεύθυνση γνωστική πρότεινε φάρμακα, που εννοείτε δεν έδωσα. Και οι δύο δημοσίου.

Βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα.

[Έλενα Β.]

Δεν διαβασα ολα τα μηνυματα αλλα θα σου πω αυτο που ξερω απο πειρα.Αν πας σε ψυχιατρο θα σου δωσει χαπια ενω αν πας σε ψυχολογο οχι.Καποτε ειχε καποιο ψυχολογικο η μητερα μου και πηγε σε ψυχιατρο γιατι πολυ απλα ειναι τζαμπα απο την ασφαλεια.Ενω οι ψυχολογοι οχι.Καθε φορα που πηγαινε και ελεγε να ειμαι στενοχωρημενη χαπια αυτος χαπια σε οποιον πηγαινε.Τα επαιρνε.Δεν συμφωνησα ποτε γιατι ηξερα οτι δεν κανουν τιποτα στη συγκεκριμενη περιπτωση.

[polina26]

Δεν διαβασα ολα τα μηνυματα αλλα θα σου πω αυτο που ξερω απο πειρα.Αν πας σε ψυχιατρο θα σου δωσει χαπια ενω αν πας σε ψυχολογο οχι.Καποτε ειχε καποιο ψυχολογικο η μητερα μου και πηγε σε ψυχιατρο γιατι πολυ απλα ειναι τζαμπα απο την ασφαλεια.Ενω οι ψυχολογοι οχι.Καθε φορα που πηγαινε και ελεγε να ειμαι στενοχωρημενη χαπια αυτος χαπια σε οποιον πηγαινε.Τα επαιρνε.Δεν συμφωνησα ποτε γιατι ηξερα οτι δεν κανουν τιποτα στη συγκεκριμενη περιπτωση.

 

αχ αυτό με τα χάπια πως μου την σπάει..

στα 15 μου η μάνα μου είχε πάθει κάτι σαν κατάθλιψη λογω της γιαγιάς που είχαμε στο σπίτι και ήταν πολύ δυσκολος άνθρωπος..

πήγε μέσω ικα σε έναν και την είχε φορτώσει

2 μήνες η μάνα μου ήταν σαν ζόμπι .. κοιμόταν συνέχεια δεν έτρωγε μιλάμε χάλια όσο και αν της έλεγα μην τα παίρνεις δεν με άκουγε...

τελικά έκανα το εξής πέταξα τα χάπια και έβαλα καραμέλες στην θέση τους

ήταν τόσο στον κόσμο της που δεν πήρε χαμπάρι..

μέσα σε 1 εβδομάδα ήταν άλλος άνθρωπος .. της είπα τι έκανα και το ξεπεράσαμε ότι είχε μαζί χωρίς χάπια!!

μια άλλη φιλη μου έχει διεγνωσμένη κατάθλιψη μόνο που ο γιατρός που έχει ειναι για μπάτσες κατα την γνώμη μου..

την έχει κάνει πειραματόζωο

ότι νέο χαπι κυκλοφορει της το δίνει..

κάθε μηνα και άλλη συνταγή

θυμαμαι καποια στιγμη της είχε ξανααλλλάξει τα χάπια και αυτά που της έφωσε της έφερναν υπνηλία..και το καταλαβαινε και η ίδια ότι κάτι δεν πάει καλά..

ελεγε νυστάζω δεν μπορώ να κουνηθώ κλπ..

της έλεγα σταμάτα να παιρνεις τα χαπια αυτά

μου έλεγε δεν γίνεται (την έχει καταντασει να έχει εθιστεί στα ψυχοφάρμάκα)

μην σας τα πολυλογω μια μερα γυρνοντας απο την δουλεια την πήρε ο ύπνος πάνω στο δρόμο .. απο θαυμα επέζησε..

αλλάξε φαρμακα (το ειπε στο γιατρό και φοβηθηκε ο τύπος την μύνηση και της άλλαξε την συνταγή ξανά)

και σταμάτησαν όλα

δεν μου λέει το όνομα του γιατρους της γιατί ξέρει ότι θα πάω και θα του κάνω καταγγελια..

πραγματικά κάποιοι άνθρωποι απλά θα έπρεπε να μην έχουν πτυχια θα έπρεπε να κάθονται σπιτι τους και να πλένουν πιάτα