Διακοπή κύησης..

[Eve]

2 αφωνες!!!!!

 

τρεις..

[beba09]

:shock::shock: προσπαθώ ειλικρινά να καταλάβω το μήνυμά σου, αλλά δεν ξέρω αν καταλαβαίνω σωστά ή όχι!

 

Λες ότι οι γυναίκες που έχουν κάνει όσα παιδιά θέλουν θα έπρεπε κανονικά να κάνουν στείρωση, αλλά δεν το κάνουν γιατί σκέφτονται ότι έτσι δεν θα μπορούν να κάνουν παιδιά με τον επόμενο;;;;

 

Λες ότι αν εσύ έμενες ξανά έγκυος δεν θα έκανες μεν έκτρωση, αλλά θα φρόντιζες να προκαλέσεις αποκόλληση; Αυτό δλδ δεν ισοδυναμεί με έκτρωση, αφού το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο; Πώς μπορείς να μην δέχεσαι την έκτρωση για θρησκευτικούς λόγους, αλλά να δέχεσαι να δοκιμάσεις διάφορες μεθόδους για να το "απορρίψεις";;;; Αν έχω καταλάβει καλά, έχω σοκαριστεί!

 

 

Σε ότι αφορά εμένα....όχι δεν θα έκανα έκτρωση (δεν μιλάμε για βιασμούς κλπ μην πάμε σε ακραίες καταστάσεις) εάν είχα σχέση δεν θα έκανα έκτρωση. Όμως δεν θα έμενα 7 μήνες στο κρεββάτι όπως έκανα με την κόρη μου. Τι εννοώ όταν ήμουν έγκυος ούτε μια σακούλα 2 κιλών δεν έπρεπε να κρατάω. Πόσο μάλλον μια λεκάνη γεμάτη ρούχα. Όταν έχεις ήδη ένα παιδί και τρέχουν οι δουλειές ....δεν μπορείς να πεις ταβλιάζομαι κάτω. Θα έκανα κανονικά όλες μου τις δουλειές και εάν έμενε το μωρό έχει καλώς διαφορετικά τι να κάνω;;

 

Τώρα για το πρώτο αυτό παιδιά δυστυχώς παίζει. τι να πω, εγώ;;

[marsolan]

Τότε γιατί δεν κάνουν μόνιμη στείρωση αφού έχουν ολοκληρώσει την οικογένεια τους. Γιατί πολύ απλά πολλές από αυτές δεν παίρνουν το ρίσκο να μην μπορέσουν να κάνουν άλλα παιδιά αν χρειαστεί (πχ. με ένα καινούργιο σύντροφο).

 

Δεν σου περναει καν απο το μυαλο οτι μια γυναικα που δεν κανει μονιμη στειρωση μπορει να μην το θελει για τα χιλια δυο αρνητικα συνεπακολουθα στην υγεια της???

 

Μπορεί να μην έκανα άμβλωση…..αλλά πιστέψτε με δεν είναι καθόλου δύσκολο να πάθεις αποκόλληση αν σηκώνεις τις λεκάνες γεμάτες ρούχα (και όχι επίτηδες). Δεν θεωρείται άμβλωση αλλά έχοντας επίγνωση της κατάστασης δεν θα το έλεγα και απόλυτη μητρική στοργή.

 

Δεν το λες καν μητρικη στοργη ιδιως αν το κανεις επιτηδες αλλα και παλι αν εχεις δειγματα οτι μπορει το σηκωμα μιας λεκανης να σου προκαλεσει κατι που δεν το θες....δεν σηκωνεις λεκανες

 

Βλέποντας αυτά τα 2 χρόνια πόση στήριξη, χρόνο και αγάπη χρειάστηκε αυτό το μωράκι…..ειλικρινά νομίζω ότι και να με πλήρωναν, θα αρνιόμουν ευγενικά. Πάντως νομίζω ότι η κάθε γυναίκα που θέλει να είναι σωστή πρέπει να παίρνει προφύλαξη και τουλάχιστον να αποφεύγει σε μεγάλο βαθμό μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Οι υπόλοιπες ας πράξουν κατά συνείδηση.

 

Περι της προσωπικης επιλογης σου ουδεν σχολιον-δικαιωμα σου και δεν εχω λογο...

 

παντως χιλιες φορες μια συνειδητη εκτρωση παρα χιλιες δυο δικαιολογιες και τεχνασματα για μια εκτρωση που βαφτιζεται κατι αλλο!!!

[kinkajoujou]

Σε ότι αφορά εμένα....όχι δεν θα έκανα έκτρωση (δεν μιλάμε για βιασμούς κλπ μην πάμε σε ακραίες καταστάσεις) εάν είχα σχέση δεν θα έκανα έκτρωση. Όμως δεν θα έμενα 7 μήνες στο κρεββάτι όπως έκανα με την κόρη μου. Τι εννοώ όταν ήμουν έγκυος ούτε μια σακούλα 2 κιλών δεν έπρεπε να κρατάω. Πόσο μάλλον μια λεκάνη γεμάτη ρούχα. Όταν έχεις ήδη ένα παιδί και τρέχουν οι δουλειές ....δεν μπορείς να πεις ταβλιάζομαι κάτω. Θα έκανα κανονικά όλες μου τις δουλειές και εάν έμενε το μωρό έχει καλώς διαφορετικά τι να κάνω;;

 

Τώρα για το πρώτο αυτό παιδιά δυστυχώς παίζει. τι να πω, εγώ;;

 

Μάλιστα. Επειδή δεν έχεις καταλάβει τους κινδύνους για την υγεία σου, βρες καλύτερα ένα μόνιμο τρόπο αντισύλληψης για να μην έχεις τίποτε χειρότερα....

 

Και ποιο παίζει δλδ, ότι οι γυναίκες δεν στειρώνονται γιατί σκέφτονται τον επόμενο άντρα και τα παιδιά που θα κάνουν μαζί του; τελικά δίκιο είχαν οι επιστήμονες, υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα! :confused::confused: Ναι μωρέ, κι εγώ αρνούμαι να πάω να στειρωθώ, όχι γιατί αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στην υγεία μου, αλλά γιατί σκέφτομαι ότι με τον επόμενο που θα βρω, που θα είναι και πολύ χλίδογλου, πρέπει να κάνω και παιδιά μαζί του για να έχω να μαζεύω διατροφές από παντού... πώς αλλιώς θα αποκτήσω το τελευταίας τεχνολογίας κινητό που ονειρεύομαι; έτσι είναι, πολύ σωστά τα λες!

[xenia:-)]

Σε ότι αφορά εμένα....όχι δεν θα έκανα έκτρωση (δεν μιλάμε για βιασμούς κλπ μην πάμε σε ακραίες καταστάσεις) εάν είχα σχέση δεν θα έκανα έκτρωση. Όμως δεν θα έμενα 7 μήνες στο κρεββάτι όπως έκανα με την κόρη μου. Τι εννοώ όταν ήμουν έγκυος ούτε μια σακούλα 2 κιλών δεν έπρεπε να κρατάω. Πόσο μάλλον μια λεκάνη γεμάτη ρούχα. Όταν έχεις ήδη ένα παιδί και τρέχουν οι δουλειές ....δεν μπορείς να πεις ταβλιάζομαι κάτω. Θα έκανα κανονικά όλες μου τις δουλειές και εάν έμενε το μωρό έχει καλώς διαφορετικά τι να κάνω;;

 

Τώρα για το πρώτο αυτό παιδιά δυστυχώς παίζει. τι να πω, εγώ;;

 

 

και βεβαια μπορεις να το πεις...αλλιως δεν μενεις εγκυος.

εχω μια κορη 9 χρονων και διανυω την 5η μου εγκυμοσυνη.προκειμενου να την κρατησω,ταβλιαζομαι,το σπιτι μενει αρκετα πισω και πολλες φορες υποχρεωνομαι σε τριτους.ΕΓΩ ΤΟ ΘΕΛΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΜΕΝΑ ΕΓΚΥΟΣ.

[kikileuteris]

Καταρχήν να πω ότι είμαι κατά της έκτρωσης, όταν λέω έκτρωησ, εννοώ ένα παιδί που μου ήρθε κατά λάθος.

 

Είμαι υπέρ της προφύλαξης. Θεωρώ πως όταν προλαμβάνεις δε χρειάζεται να θεραπεύεις.

 

Αυτά θεωρητικά. Και όπως θα έπρεπε να είναι. Τώρα φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις που η έκτρωση είναι μονόδρομος. Πχ μια έφηβη.

 

Το ιδανικό θα ήταν η υιοθεσία για μένα, αλλά είναι κάτι που το βρίσκω πολύ δύσκολο...να μείνω έγκυος να το γεννήσω και να το δώσω. Εγώ δε θα μπορούσα να το κάνω, θα επέλεγα τη λύση της έκτρωσης αν ποτέ βρισκόμουν σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι, όμως το σωστό απέναντι στο παιδάκι που θα κυοφορούσα θα ήταν η υιοθεσία.

 

 

Προσωπικά είμαι μητέρα στα 33 έμεινα έγκυος για πρώτη φορά και μετά από πάρα πολύ κόπο (σωματικά) κατάφερα να φέρω εις πέρας την κύηση, δεν είμαι παντρεμένη ούτε λαμβάνω κάποια διατροφή, το κράτησα για λόγους θρησκείας (εννοείται ότι την λατρεύω την μπουμπού μου) αλλά ειλικρινά αν έμενα πάλι έγκυος (άραγε πως αφού κόψαμε και το σεξ;; δεν θα έκανα την παραμικρή προσπάθεια να το κρατήσω…..! Μπορεί να μην έκανα άμβλωση…..αλλά πιστέψτε με δεν είναι καθόλου δύσκολο να πάθεις αποκόλληση αν σηκώνεις τις λεκάνες γεμάτες ρούχα (και όχι επίτηδες). Δεν θεωρείται άμβλωση αλλά έχοντας επίγνωση της κατάστασης δεν θα το έλεγα και απόλυτη μητρική στοργή. Βλέποντας αυτά τα 2 χρόνια πόση στήριξη, χρόνο και αγάπη χρειάστηκε αυτό το μωράκι…..ειλικρινά νομίζω ότι και να με πλήρωναν, θα αρνιόμουν ευγενικά. Πάντως νομίζω ότι η κάθε γυναίκα που θέλει να είναι σωστή πρέπει να παίρνει προφύλαξη και τουλάχιστον να αποφεύγει σε μεγάλο βαθμό μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Οι υπόλοιπες ας πράξουν κατά συνείδηση.

 

Μπέμπα θα σου το πω λίγο ωμά...βρίσκω τις απόψεις σου επικίνδυνες...θα σου πω ακριβώς τι μου θυμίζεις.

 

Κάποτε είχε μια εκπομπή η Τατιάνα περί αμβλώσεων, σε περίπτωση κυοφορίας ενός παιδιού με πρόβλημα. Και κλασσικά η εκλησσία έλεγε ότι πρέπει να το κρατήσεις.

 

Και βγαίνει στο τηλέφωνο μια κυρία η οποία είχε ένα παιδί με νοητική υστέρηση να υποστηρίξει τα λεγόμενα του παπά...και τι λέει...ότι πρέπει να τα γεννάμε αυτά τα παιδιά...να τα βαφτίζουμε...και μετά με κάποιο τρόπο να τα παίρνει ο Θεός....ανατριχιάζω μόνο που το θυμάμαι...

 

Τίποτα άλλο δεν έχω να πω

[sweet_february]

 

Κάποτε είχε μια εκπομπή η Τατιάνα περί αμβλώσεων, σε περίπτωση κυοφορίας ενός παιδιού με πρόβλημα. Και κλασσικά η εκλησσία έλεγε ότι πρέπει να το κρατήσεις.

 

Και βγαίνει στο τηλέφωνο μια κυρία η οποία είχε ένα παιδί με νοητική υστέρηση να υποστηρίξει τα λεγόμενα του παπά...και τι λέει...ότι πρέπει να τα γεννάμε αυτά τα παιδιά...να τα βαφτίζουμε...και μετά με κάποιο τρόπο να τα παίρνει ο Θεός....ανατριχιάζω μόνο που το θυμάμαι...

 

Τίποτα άλλο δεν έχω να πω

 

Κικιτσα η αδερφη της μαμας μου εχει συνδρομο down.. Γεννηθηκε το 1957. Τοτε δεν υπηρχαν ουτε υπερηχοι, ουτε διαγνωστικες εξετασεις.. Μολις τη γεννησε λοιπον η γιαγια μου και διαπιστωθηκε πως το παιδι εχει το συνδρομο, τη συμουλευσαν οι γιατροι, να την κλεισει σε ενα σκοτεινο δωματιο και να μην την ταϊζει, να μην την αλλαζει αλλα να την αφησει να πεθανει... Φριττω μονο που το σκεφτομαι!

Ευτυχως η γιαγια και ο παππους μου ειχαν αντιθετη αποψη, δεν το εκαναν και σημερα η θεια μου ειναι ενας ανθρωπος 54 ετων με νοητικη στερηση. Αυτο δεν εμποδισε τη γιαγια μου να της μαθει να πλενει, να σιδερωνει, να κανει ΟΛΕΣ τις δουλειες του σπιτιου και καθε Κυριακη να ζητα απο μονη της να παει στην εκκλησια!

Βγαινω λιγο εκτος θεματος, αλλα θελω να το πω: Οταν η Μαρια νοσηλευτηκε 2 μηνων με μηνιγγιτιδα, με εδιωξαν μια μερα απο το νοσοκομειο με το ζορι και μου ειπαν να παω σπιτι να ξεκουραστω. Πηγα στο σπιτι της γιαγιας μου να μου δωσει λιγο φαϊ και οταν εκατσα λιγακι, ξεσπασα σε κλαμματα.. Και τοτε ηρθε η θεια μου (με το συνδρομο down) και μου ειπε επακριβως: Μη στεναχωριεσαι αγαπη μου, θα γινει καλα η μπεμπα, θα δωσω εγω την καρδια μου να γινει καλα και ας πεθανω! :cry:

 

Και θελω να καταληξω: Παρολο που εχω τετοιο ατομο στο συγγενικο μου περιβαλλον, αν μου ελεγαν πως κυοφορω ενα παιδι με καποιο συνδρομο ή με καποιο προβλημα υγειας, δεν θα το κρατουσα... Γιατι δεν εχω τετοιο μεγαλειο ψυχης! Δεν θα το αντεχα... Πολυ εγωιστικο, δεν αντιλεγω.. Αλλα αυτη ειναι η αληθεια μου...

[kounelitsa]

Πιστεύω ότι και σε αυτή την περίπτωση (όπως και σε άλλες πολλές) εαν δεν έχεις βρεθεί ποτε σε θέση να πρέπει να αποφασίσεις είναι δύσκολο να εκφέρεις γνώμη.

 

Εντελώς θεωρητικά λοιπόν ΝΑΙ είμαι ΚΑΤΑ της έκτρωσης. Από τη στιγμή όμως που μιλάω χωρίς προσωπική εμπειρία, δεν μπορώ να κρίνω και κανέναν.

 

Αλλά μόλις διάβασα τα λόγια της beba09 ανατρίχιασα, μου ήρθε μια αηδία. Συγνώμη αν το θεωρείτε υπερβολικό αλλά έτσι ένιωσα.

[Mara-76]

η beba μου θυμιζει μια ταιναι που εχω δει με σερ και γουαινονα ραιντερ..σπονδυλωτή με ιστορίες γυναικών που ήθελαν να κάνουν έκτρωση (για διάφορους λόγους) αλλά δεν μπορουσαν, και ειδικά για....θρησκευτικους λόγους... ακομη θυμαμαι την σκηνη όπου η έγκυος προσπαθουσε να ριξει το παιδι της με οπλο μια σιδερένια κρεμάστρα μέσα της... δεν ξερω μπορει να ειναι απο την πολύ..καναβη σατιβα αλλά ορισμένα πράγματα αντιτι8ενται στη λογική μου... μενω εγκυος...οχι εκτρωση γιατι 8α με κάψει ο 8εος... αλλά παω και κανω πχ σκληρο αερομπικ με την ελπίδα οτι 8α αποβάλω... στεκει; εμ δεν στεκει...δλδ δεν μου κά8εται ρε παιδιά τι να κάνω....

 

υγ. τελικά δεν ειμαι εγώ η τζαζλή του μαγαζιου ε?

[Αγγελίνα_2]

Την έχω δει κι εγώ την ταινία, Μάρα...συγκλονιστική.

 

Λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, είμαι κατά των αμβλώσεων για οποιονδήποτε λόγο.

 

Να διορθώσω μια ανακρίβεια, χωρίς να θέλω να σχολιάσω περαιτέρω...και στην εποχή των γιαγιάδων μας, μια χαρά γινόντουσαν αμβλώσεις, κανονικά, από μαιευτήρες. Η γιαγιά μου μου είχε πει ότι έκανε 2, αν θυμάμαι καλά, και η μία της κουνιάδα παινευόταν συχνά πυκνά ότι είχε κάνει 12 στα νιάτα της και δεν έπαθε τίποτα...ώσπου έπαθε καρκίνο της μήτρας.

 

Δυστυχώς και σήμερα υπάρχουν πάρα πολλά ζευγάρια που την χρησιμοποιούν ως αντισυλληπτική μέθοδο. Πριν λίγα χρόνια, ένας πρώην συμφοιτητής μου, που μόλις είχε χωρίσει με την αρραβωνιαστικιά του (η οποία παρεμπιπτόντως είχε και κάποιας μορφής καρδιοπάθεια και έπρεπε να αποφεύγει τη νάρκωση), μου εξομολογήθηκε ότι αισθανόταν τύψεις γιατί την εγκατέλειψε, αφού την είχε πάει 5 φορές για έκτρωση μέσα σε 2 χρόνια.

 

Πέρα από την όποια ηθική διάσταση του ζητήματος, για την οποία ασφαλώς είναι αδύνατον να ομονοούν όλοι, υπάρχει και το αδιαμφισβήτητο και πολύ σοβαρό ζήτημα των μετέπειτα επιπτώσεων στην υγεία της γυναίκας. Μακάρι να γινόταν έστω και μία φορά κάποια εκστρατεία ενημέρωσης γύρω από αυτό...ίσως τότε να το σκεφτόντουσαν κάπως καλύτερα οι γυναίκες που υιοθετουν την άμβλωση ως μέθοδο οικογενειακού προγραμματισμού.

[Φαίη2010]

...μεγαλο θεμα....

 

Προσωπικα ειμαι κατα της εκτρωσης. Ωστοσο υπαρχουν περιπτωσεις οπου διακινδυνευει η υγεια της μητερας (πχ αν διαγνωσθει καρκινος κατα την διαρκεια της κυησης και απαιτειται η διακοπη κυησης και αλλες καποιες περιπτωσεις...)...τοτε αναγκαστικα τιθεται η μελλουσα μανουλα προ του τραγικου διλημματος, η ζωη μου ή το αγγελουδακι μου...

Η φυσικα και η περιπτωση του βιασμου, οπου η γυναικα ειναι ψυχολογικα ρακος...

Αυτα τα καταλαβαινω.

 

Αλλες περιπτωσεις που αναφερθηκαν ομως πχ. προγενετικες εξετασεις..Ας σας ρωτησω αλλιως. Και ενα υγιες μωρο να ειναι που ξερετε τι θα προκυψει ακομα και τις πρωτες μερες της ζωουλας του; Πως ειστε τοοοοσο σιγουρες πως εφοσον ειναι στην κοιλιτσα υγιεστατο θα παραμεινει και μετα τον τοκετο;

Δυστυχως η ζωη κρυβει πολλα....που ουτε θελουμε να τα διανοηθουμε..και ισως ειναι ενας υγιες τροπος αμυνας αυτος γιατι αλλιως...θα τρελαινομασταν.

Ωστοσο δεν ειμαστε σε θεση να κρινουμε ποιος εχει δικαιωμα στην ζωη και ποιος οχι!

 

Το επιχειρημα της εφηβης δεν το δεχομαι, γιατι ειμαι της αποψης οταν καποιος με την θεληση του ειναι ωριμος να κανει ερωτα θα πρεπει να ειναι και ωριμος για τις συνεπειες. Τερμα εληξε! Αλλιως καλα ειναι να συγκρατει τις ορμες του.

Δεν ειναι παιχνιδακι. Παιξαμε αχ το σπασαμε θα το πεταξουμε και αργοτερα θα παρουμε αλλο.

Και φυσικα λαμβανουμε ολα τα μετρα προφυλαξης με πρωτη και καλυτερη την εγκρατεια και τον σταθερο συντροφο, ασχετου ηλικιας.

 

Παντως εγω προσωπικα δεν μου εχει τυχει να μου εκμυστηρευτει καποια κοπελα για μια διακοπη κυησης κατα το παρελθον χωρις να μελαγχολησει..

Ευχομαι καμια μας να μην βρεθει ποτε προ καποιου τετοιου διλημματος, και σε οποιες λαχταρουν ενα μωρακι, συντομα να το εχουν στην αγκαλια τους.

 

Σε οσες κοπελες για τον α ή β λογο κανανε διακοπη κυησης...ας μην ειμαστε σκληρες! Δεν υπαρχει τελειοτητα! Σας ευχομαι να βρειτε την ισσοροπια που ζητατε και καθε ευτυχια στο εξης.

 

Τα λογια της μπεμπας περι στειρωσης...απλα τα παρακουμε γιατι μαλλον δεν εχει ιδεα τι επιπτωσεις εχει για τον γυναικειο οργανισμο κατι τετοιο.

[Φαίη2010]

Πριν λίγα χρόνια, ένας πρώην συμφοιτητής μου, που μόλις είχε χωρίσει με την αρραβωνιαστικιά του (η οποία παρεμπιπτόντως είχε και κάποιας μορφής καρδιοπάθεια και έπρεπε να αποφεύγει τη νάρκωση), μου εξομολογήθηκε ότι αισθανόταν τύψεις γιατί την εγκατέλειψε, αφού την είχε πάει 5 φορές για έκτρωση μέσα σε 2 χρόνια.

 

αυτο εννοουσα οταν ελεγα να συγκρατουν τις ορμες τους! Αν εισαι ανωριμος για ενα παιδι, κρατα το παντελονι σου κλειστο

Τι αναισθητο ατομο!

Και καλα αυτη η κοπελα πως το αντεχε ολο αυτο να το ζησει 5 φορες μεσα σε 2 χρονια. Μιλαμε για ΤΗΝ εξαρτηση, ετσι;

 

Πέρα από την όποια ηθική διάσταση του ζητήματος, για την οποία ασφαλώς είναι αδύνατον να ομονοούν όλοι, υπάρχει και το αδιαμφισβήτητο και πολύ σοβαρό ζήτημα των μετέπειτα επιπτώσεων στην υγεία της γυναίκας. Μακάρι να γινόταν έστω και μία φορά κάποια εκστρατεία ενημέρωσης γύρω από αυτό...ίσως τότε να το σκεφτόντουσαν κάπως καλύτερα οι γυναίκες που υιοθετουν την άμβλωση ως μέθοδο οικογενειακού προγραμματισμού.

 

Α μπραβο! Αλλα οι εκτρωσεις δεν γινονται λογω οικογενειακου προγραμματισμου αλλα μαλλον για ελευθερο σεξ χωρις επιπτωσεις και υποχρεωσεις. Και ασφαλως και δεν γνωριζουν για τις επιπτωσεις στην υγεια τους, αλλιως θα το ξανασκεφτοταν. Χρειαζεται επειγοντως καμπανια ενημερωσης!

[Mara-76]

μια υποσημειωση μονο. ειναι λιγο πανδυσκολο να συγκρατησει μια εφηβη και ενας εφηβος την ορμη του.ς...οποτε ΔΙΑΛΟΓΟΣ και ξανα ΔΙΑΛΟΓΟΣ και ενημερωση για προφυλαξη και αντισυλληψη

[Αγγελίνα_2]

μια υποσημειωση μονο. ειναι λιγο πανδυσκολο να συγκρατησει μια εφηβη και ενας εφηβος την ορμη του.ς...οποτε ΔΙΑΛΟΓΟΣ και ξανα ΔΙΑΛΟΓΟΣ και ενημερωση για προφυλαξη και αντισυλληψη

 

Συμφωνώ απόλυτα.

 

Στο ζευγάρι που ανέφερα εγώ ήταν 30 χρονών ο συμφοιτητής μου και 25 η κοπέλα. Φαντάσου. Μετα, τι να περιμένει κανείς από τα 14χρονα?

[sternchen]

δεν θα έκανα την παραμικρή προσπάθεια να το κρατήσω…..! Μπορεί να μην έκανα άμβλωση…..αλλά πιστέψτε με δεν είναι καθόλου δύσκολο να πάθεις αποκόλληση αν σηκώνεις τις λεκάνες γεμάτες ρούχα (και όχι επίτηδες). Δεν θεωρείται άμβλωση αλλά έχοντας επίγνωση της κατάστασης δεν θα το έλεγα και απόλυτη μητρική στοργή.

 

Aχ Παναγία μου, τι διαβάζω!!!

Έχω ανατριχιάσει και μόνο που το διαβάζω και ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω.

Δυο παιδιά έχω γεννήσει και δυο φορές έχω μείνει έγκυος, από την πρώτη στιγμή τα αισθανόμουν σαν δυο μικρά πουλάκια στην φωλίτσα τους.

Πως μπορεί κάποια να σηκώνει μια λεκάνη για να αποβάλλει;

[sternchen]

Κι εγώ για τους δικούς μου εντελώς προσωπικούς και θρησκευτικούς λόγους είμαι εντελώς κατά της άμβλωσης, αλλά ποτέ δεν θα τολμούσα να κατακρίνω καμία και κανέναν που έχει κάνει άμβλωση και έχει συναινέσει, γιατί πολύ απλά δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω τους άλλους για τις πράξεις τους.

 

Να σας πω, πως έμεινα στα 17 μου έγκυος ( έχοντας μόνο μια φορά ένα ατύχημα, έσπασε το προφυλακτικό, δεν ήμουν καν σε γόνιμες μέρες) και τώρα έχω μια κορούλα 16,5 ετών.

Εαν με ρωτήσετε πως ήταν και πως το βίωσα, ένα θα σας πω, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να κάνω άμβλωση και από την αρχή είπα στον εαυτό μου "τέλος θα αναλάβεις την ευθύνη σου και θα συμπεριφερθείς στο παιδάκι σαν να ήταν η μεγαλύτερη σου επιθυμία και όχι μια ανεπιθύμητη και απροσδόκητη εγκυμοσύνη" και ευτυχώς όλα μου έχουν έρθει δεξιά και δεν έχω κανένα παράπονο από την ζωή μου.

 

Συμβουλεύω συνέχεια την κόρη μου και είμαι συνεχώς στο πλάι της και της έχω πει, πως εαν της τύχει ποτέ μια απροσδόκητη εγκυμοσύνη, θα την στηρίξω με όλη μου την ψυχή και με όλη μου την δύναμη, όπως έκαναν οι γονείς μου.

Δεν θα της πω ποτέ να κάνει άμβλωση. Δεν θα το άντεχα να κάνει κάτι τέτοιο.

[viki35]

Καλημερα κοπελες μου και απο μενα , ας πω και εγω τις αποψεις μου οι οποιες πανω κατω ειναι ιδιες .Δεν εχω κανει ποτε εκτρωση , ειμαι κατα της εκτρωσης , για Θρησκευτικους , ηθικους και προσωπικους λογους .Την εκτρωση θα την επετρεπα στον εαυτο μου μονο αμα μου ελεγε ο γιατρος οτι θα πεθανω απο καποια αρρρωστεια αμα συνεχιζα να κυοφορω το παιδι αυτο , και επειδη θα ειχα επιγνωση του τι εκανα , θα ζουσα με τυψεις απο εκει και περα , απλως σαν ανθρωποι με αδυναμιες υπερισχυει παντα το ενστικτο της επιβιωσης . Θα κρατουσα παιδι με συνδρομο down γιατι πιστευω στο Θεο και πιστευω οτι για να το στειλει και να το διατηρει στη ζωη τοτε εγω δεν εχω δικαιωμα να το εκτρωσω . Προς Θεου δεν κατακρινω ουτε προκειτε να μιλησω ασχημα για καμια κοπελα που διαλεγει την εκτρωση - αμβλωση , ο καθενας κανει τις επιλογες του και οφειλουμε να τις σεβομαστε . Μπορω να καταλαβω μια εφηβη κοπελιτσα οπου πανω στην τρελα της ηλικιας και του ερωτα μενει εγκυος , οποτε και δυστηχως καταληγει στην λυση της εκτρωσης (αν και ισως αμα εχει τους γονεις της συμπαραστατες θα μπορουσε να γεννησει το παιδι και αμα δεν θελουνε να το μεγαλωσουνε να το δωσει για υοθεσια αλλα αυτο ισως να ειναι ακραιο ) , σιγουρα μπορω να κατανοησω μια κοπελα οπου κανει αμβλωση γιατι το παιδακι πασχει απο καποιο συνδρομο και το ποσο συμπαρασταση θελει μια τετοια γυναικα οπου με δυναμη ψυχης προβαινει στην επεμβαση αυτη .Ομως μου ειναι αδυνατον να κατανοησω μια παντρεμενη ή δεσμευμενη γυναικα οπου εχει ζησει και το μεγαλειο της μητροτητας και της εγκυμοσυνης μεσα της , να μενει "καταλαθος" εγκυος και να επιλεγει την εκτρωση γιατι οικονομικα δεν ειναι καλα , γιατι δεν τα πανε και πολυ καλα γιατι γιατι γιατι , τα καταλαβαινω ολα αυτα , το γιατι δεν προσεχουνε και δεν επιλεγουνε την προφυλαξη δεν καταλαβαινω . Η θεια της κολητης μου και κουμπαρας μου , ουσα παντρεμενη , ουσα μητερα , επελεξε μετα την 1η εγκυμοσυνη της να κανει αλλες 6 εκτρωσεις γιατι δεν ηθελε να 3αναμεινει εγκυος λογως της επιλοχειας καταθλιψης , και εγω ρωταω , που ητανε ο αντρας της σε ολο αυτο ? τιο εκανε εκεινος ? πως αφησε ετσι αυτη τη γυναικα , πως καν την αφηνε εγκυο , και επειδη μιλαμε για μια μορφωμενη γυναικα , χειραφετιμενη και μοντερνα δεν νομιζω οτι γινοτανε κατι χωρις τη θεληση της . Γιατι δεν προσεχανε απλα , το να μην θελεις αλλο παιδι ειναι εννοειτε δικαιωμα του καθενος και απολυτα κατανοητο , το να κανεις ενα σωρο εκτρωσεις ομως επειδη απλα δεν σοθ αρεσει το προφυλακτικο και εισαι τοσο αναισθητος ειναι εγκληματικο . Οταν μου το ειπε η κολητη μου ,κοιτουσα τη θεια της (μια ομορφη γυναικα οχι πανω απο 50 ) και δεν μπορουσα να το πιστεψω , δειχνει νορμαλ δηλαδη .

Επισης θεωρω πολυ ακραιες τις αποψεις της μπεμπας σχετικα με το οτι θα μπορουσε μια γυναικα να αποβαλει απο μονη της , δηλαδη αυτο μπεμοα μου το θεωρεις περισοτερο ηθικο ? αμα ειναι να δρασει ετσι πονηρα ή καλυτερα κουτοπονηρα καλυτερα να παει για εκτρωση απο την αρχη γιατι μπορει να σταθει και "ατυχη" και να μην αποβαλεται με τπτ το μωρο .

Εμεινα εγκυος στην Μαρια μου οταν ο πιτσιρικας μου ητανε 10 μηνων και κατι , βοπηθεια εδω δεν ειχαμε καμια , η μητερα μου λιγακι ακομα μπορουσε να βοηθησει αλλα μονο για να ξεκουραστω εγω οχι ουσιαστικες βοηθειες , μονο τη μητερα του αντρα μου Λαρισα . Επρεπε λοοιπον ολα να τα κανω εγω , δεν προσεχα το ομολογω , αλλα ειχα φοβερες τυψεις , παρακαλουσα το Θεο να φροντισει το μωρο μας , και το εκανε , κυνδινεψαμε μια φορα με αποκοληση , και εκει πηγαμε τον πιτσιρικα 1 βδομαδα στην λαρισα και τον κρατησε η πεθερα μου , επειτα προσλαβαμε και μια γυναικα για τις δουλειες , εκανε και ο αντρας μου τα περισσοτερα και ετσι εγω ασχολιομουνα μονο με τον πιτσιρικα μου . Ηταν και μικρουλης τοτε , ουτε πολλα κιλα ουτε πολυ δυσκολος . οχι απλα γεννηθηκε κανονικα η Μαρια μας , αλλα θα αργουσε και αλλο αμα δεν παρακαλουσα το γιατρο για προκληση μιας και επρεπε να προγραμματισουμε ποτε θα πηγαιναμε τον πιτσιρικα στη Λαρισα στην πεθερα μου .Το 3ο παιδακι μου το εχασα και ειμαι σιγουρη απο την κουραση , οι βοηθειες παραμενουνε ανυπαρκτες , τα παιδια μας πλεον και τα 2 μεγαλουτσικα και εντελως μεσα στην τρελλα τους , μονο για να τα μαγειρεψεις και να τα βγαλεις βολτα να παι3ουνε θελει κοπο . Μετανοιωσα που δεν ξεκουραζομουνα λιγο παραπανω και που δεν προσελαβα γυναικα απο την αρχη για τις καθαριοτητες (ο αντρας μου φυσικα και ειναι διατεθημενος να κανει και κανει αλλα ξερετε οι αντρες περνουνε αυτα που βλεπει η πεθερα ) , αμα ξαναμεινω εγκυος και ο γιατρος πει να ξαπλωνω ναι θα το κανω , το πολυ πολυ ή να μετακομισω Λαρισα και να αναλαβει λιγο η πεθερα μου τα παιδια ή να παρει αναρωτικη ο αντρας μου για οσο καιρο χρειαστει . ΑΛΛΑ το παιδι θα του δωσω καθε ευκαιρια γιατι οπως ειπε και μια κοπελα πιοπανω αμα δεν ηθελα δεν θα το εκανα .

[viki35]

Κι εγώ για τους δικούς μου εντελώς προσωπικούς και θρησκευτικούς λόγους είμαι εντελώς κατά της άμβλωσης, αλλά ποτέ δεν θα τολμούσα να κατακρίνω καμία και κανέναν που έχει κάνει άμβλωση και έχει συναινέσει, γιατί πολύ απλά δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω τους άλλους για τις πράξεις τους.

 

Να σας πω, πως έμεινα στα 17 μου έγκυος ( έχοντας μόνο μια φορά ένα ατύχημα, έσπασε το προφυλακτικό, δεν ήμουν καν σε γόνιμες μέρες) και τώρα έχω μια κορούλα 16,5 ετών.

Εαν με ρωτήσετε πως ήταν και πως το βίωσα, ένα θα σας πω, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να κάνω άμβλωση και από την αρχή είπα στον εαυτό μου "τέλος θα αναλάβεις την ευθύνη σου και θα συμπεριφερθείς στο παιδάκι σαν να ήταν η μεγαλύτερη σου επιθυμία και όχι μια ανεπιθύμητη και απροσδόκητη εγκυμοσύνη" και ευτυχώς όλα μου έχουν έρθει δεξιά και δεν έχω κανένα παράπονο από την ζωή μου.

 

Συμβουλεύω συνέχεια την κόρη μου και είμαι συνεχώς στο πλάι της και της έχω πει, πως εαν της τύχει ποτέ μια απροσδόκητη εγκυμοσύνη, θα την στηρίξω με όλη μου την ψυχή και με όλη μου την δύναμη, όπως έκαναν οι γονείς μου.

Δεν θα της πω ποτέ να κάνει άμβλωση. Δεν θα το άντεχα να κάνει κάτι τέτοιο.

Τωρα διαβασα το μυνημα σου , απο μενα συγχαρητηρια και σε σενα και στους γονεις σου , εισαι οντως παραδειγμα προς μιμηση και η κορη σου τυχερη που σε εχει , αληθεια πως ειναι να εισαι τοσο νεα και να εχεις ενα τοσο μεγαλο παιδι ???

[christiana08]

η beba μου θυμιζει μια ταιναι που εχω δει με σερ και γουαινονα ραιντερ..σπονδυλωτή με ιστορίες γυναικών που ήθελαν να κάνουν έκτρωση (για διάφορους λόγους) αλλά δεν μπορουσαν, και ειδικά για....θρησκευτικους λόγους... ακομη θυμαμαι την σκηνη όπου η έγκυος προσπαθουσε να ριξει το παιδι της με οπλο μια σιδερένια κρεμάστρα μέσα της... δεν ξερω μπορει να ειναι απο την πολύ..καναβη σατιβα αλλά ορισμένα πράγματα αντιτι8ενται στη λογική μου... μενω εγκυος...οχι εκτρωση γιατι 8α με κάψει ο 8εος... αλλά παω και κανω πχ σκληρο αερομπικ με την ελπίδα οτι 8α αποβάλω... στεκει; εμ δεν στεκει...δλδ δεν μου κά8εται ρε παιδιά τι να κάνω....

 

υγ. τελικά δεν ειμαι εγώ η τζαζλή του μαγαζιου ε?

 

Καμια σχεση,πιστεψε με,Μαρα μου.

 

Το εργο δε,να μου πεις ποιο ειναι,μην τυχει να το παρω ποτε και ξερναω για κανενα μηνα σερι...

 

Φαιη μου,πολυ ευστοχος ο προβληματισμος σου σχετικα με τις πρεγεννετικες εξετασεις και την πιθανοτητα να ειναι φυσιολογικες και παρολα αυτα το μωρακι να πασχει απο καποιο συνδρομο.

Απο'κει και περα,ειναι τελειως διαφορετικο το να διεγνωσθει και να το γνωριζεις,κατα την γνωμη μου.

Εγω εκανα διακοπη κυησης,οταν ανακαλυψαμε πως το κοριτσακι μας επασχε απο συνδρομο down.Δεν θα πω το τι ακριβως σκεφτηκαμε,εγω και ο συζυγος μου και πηραμε αυτη την αποφαση,εχω ορκιστει πως δεν θα το κανω,δημοσια,σε ενα φορουμ που συμμετεχουν γονεις που εχουν παιδια με συνδρομο down,απο σεβασμο και επειδη,αν μη τι αλλο,αισθανομαι απεριοριστο θαυμασμο για αυτους.Και οχι,φυσικα,επειδη θεωρω λαθος την επιλογη τους,ισα,ισα,το ακριβως αντιθετο,το θεωρω απολυτως σωστη αποφαση,αλλα "διαφορετικη" αποφαση απο την δικη μας.Γιατι,ουτε την δικη μας θεωρω λαθος αποφαση,αλλιως δεν θα την περναμε.

Αυτο δεν εγινε ομως ελλειψη "συνειδησεως",οπως νομιζω οτι υποννοηθηκε απο την beba09 (τελικα,ποτε δεν απαντηθηκε η ερωτηση μου).Θα μου επιτρεψουν,οσοι το πιστευουν αυτο,να ξερω εγω εαν εχω συνειδηση,η οχι.

 

Εξακολουθω φυσικα,να μην καταλαβαινω αυτη την λογικη...δεν κανω εκτρωση,αλλα επιδιωκω μια αποβολη....Τραγικο και επιμενω,υποκριτικο!!!

 

Η εκτρωση δε,ως μεσω αντισυλληψης,ειναι για μενα ηλιθια...Δηλαδη,για να μην βαλεις ενα προφυλακτικο,θα διακινδυνευσης ενα ολοκληρο χειρουργειο??Και να διακινδυνευσεια να δημιουργησεις προβλημα και να μην μπορεις να κανεις αργοτερα παιδια???

Εγω ειχα ακουσει περιπτωση κοπελας,που με το ιδιο αγορι,ειχε κανει 7 εκτρωσεις!!!Ε,τι να πω,no comment...

 

Δεν μπορω παντως να κατακρινω τις εκτρωσεις (σε περιπτωση μιας,τυχαιας περιπτωσης),απο την στιγμη που τα μεσα προφυλαξης δεν ειναι 100% ασφαλη,ως προς το ενδεχομενο εγκυμοσυνης,το αναγραφουν και στην συσκευασια,νομιζω το προφυλαχτικο γραφει 98%.Και που,φυσικα,μπορει να συντρεχουν 1000000 λογοι,για τους οποιους η κοπελα δεν μπορει να το κρατησει.

[Φαίη2010]

Ενω σε χωρες οπως την Ρωσια τα περισσοτερα παιδια με συνδρομο Down τα δινουν προς υιοθεσια σε καποιο ιδρυμα, σε αλλες χωρες πχ Αμερικη εχουν αυξηθει οι υιοθεσιες για αυτα τα παιδια.

Ειναι βαρυ φορτιο να εχεις να μεγαλωσεις ενα παιδι με ιδιαιτεροητες, ωστοσο μια τετοια ζωη δεν ειναι μονο υποχρεωσεις και κλαμα. Εχει και τα ομορφα του. Το καθετι μικρο που για αλλους ειναι νορμαλ στα ματια σου ειναι κατι το ιδιαιτερο και αφορμη να δακρυσεις απο χαρα. Σε γεμιζει με τον δικο του τροπο.

Ειναι ελευθερη επιλογη της καθε γυναικας να κανει τις προγενετικες εξετασεις. Αλλες δεν τις κανουν ολες. Ακριβως για αυτον τον λογο. Να μην βρεθουν μπροστα απο αυτο το διλημμα, να αφαιρεσουν δηλ. την ζωη.

Δεν θελω να κρινω καμια γυναικα που εχει κανει εκτρωση αλλα για μενα το μωρακι απτην στιγμη που αρχιζει να χτυπαει η καρδουλα του εστω και μεσα στην κοιλια ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ.

Ειναι βαρυ φορτιο να παρεις μια τετοια αποφαση. Οπως ειπες και εσυ ορκιστηκες μεσα σου να μην συζητας για τους λογους. Προφανως γιατι κατι σε βαραινει.

 

Παιζει ρολο και το περιβαλλον, η χωρα που ζεις, οι υποδομες που εχει, οι αντιληψεις του κοσμου....

Αν τα παιδια αυτα εχουν το δικαιωμα να επισκεφθουν κανονικα σχολεια, να εχουν την στηριξη που χρειαζονται (τις θεραπειες που χρειαζονται), αν αυτα και οι γονεις τους εχουν την ψυχοκοινωνικη στηριξη που απαιτειται σαυτες τις περιπτωσεις, δεν υπαρχουν εμποδια.

Και η καλυτερη στηριξη ειναι η ΑΓΑΠΗ. Τοσο απλη λεξη αλλα τοσο βαθεια!

Και η αγαπη, μπορει να κανει και θαυματα.

 

Pablo Pineda, διαγνωσθηκε με συνδρομο Down, ειναι 34 χρονων με ακαδημαικο πτυχιο και μια νορμαλ ζωη.

Η ζωη του γυριστηκε και σε εργο.

 

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Pablo_Pineda

 

http://www.yotambienlapelicula.com/metoo/synopsis.html

 

 

Νομιζω ειναι καιρος να αλλαξουμε αντιληψεις, να ξεπεταξουμε απο πανω μας προκαταληψεις και φοβιες.

 

Οσο για καποια ασυνειδητα ατομα που ειναι 30 και βαλε και κανουν επανωτα 7 και βαλε εκτρωσεις....τι να πω; Δηλ. εδω μιλαμε για νορμαλ ατομο; Δεν εχει συνδρομο Down ή καποιο αλλο συνδρομο που να συνεπαγεται της νοητικης υστερησης αλλα εσεις αυτο το θεωρειται νορμαλ; Να εχει καποιος πανω απο καθε ηθικη την απολαυση χωρις να λογαριαζει το κοστος; Και μιλαω για την κοπελα αυτη που εχει στο πλαι του και που προφανως την χρησιμοποιει και η οποια εξαρτημενη απο αυτον δεν μπορει να κανει αλλιως παρα αφηνει το σωμα της να το εκμεταλλευεται αυτος ο ασυνειδητος 30χρονος. Μιλαω για την περιπτωση που ανεφερε μια κοπελα πιο πανω.

 

οριστε το τραιλερ απτο εργακι

 

http://www.youtube.com/watch?v=PcIujxU29dQ

[christiana08]

Ενω σε χωρες οπως την Ρωσια τα περισσοτερα παιδια με συνδρομο Down τα δινουν προς υιοθεσια σε καποιο ιδρυμα, σε αλλες χωρες πχ Αμερικη εχουν αυξηθει οι υιοθεσιες για αυτα τα παιδια.

Ειναι βαρυ φορτιο να εχεις να μεγαλωσεις ενα παιδι με ιδιαιτεροητες, ωστοσο μια τετοια ζωη δεν ειναι μονο υποχρεωσεις και κλαμα. Εχει και τα ομορφα του. Το καθετι μικρο που για αλλους ειναι νορμαλ στα ματια σου ειναι κατι το ιδιαιτερο και αφορμη να δακρυσεις απο χαρα. Σε γεμιζει με τον δικο του τροπο.

Ειναι ελευθερη επιλογη της καθε γυναικας να κανει τις προγενετικες εξετασεις. Αλλες δεν τις κανουν ολες. Ακριβως για αυτον τον λογο. Να μην βρεθουν μπροστα απο αυτο το διλημμα, να αφαιρεσουν δηλ. την ζωη.

Δεν θελω να κρινω καμια γυναικα που εχει κανει εκτρωση αλλα για μενα το μωρακι απτην στιγμη που αρχιζει να χτυπαει η καρδουλα του εστω και μεσα στην κοιλια ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ.

Ειναι βαρυ φορτιο να παρεις μια τετοια αποφαση. Οπως ειπες και εσυ ορκιστηκες μεσα σου να μην συζητας για τους λογους. Προφανως γιατι κατι σε βαραινει.

Παιζει ρολο και το περιβαλλον, η χωρα που ζεις, οι υποδομες που εχει, οι αντιληψεις του κοσμου....

Αν τα παιδια αυτα εχουν το δικαιωμα να επισκεφθουν κανονικα σχολεια, να εχουν την στηριξη που χρειαζονται (τις θεραπειες που χρειαζονται), αν αυτα και οι γονεις τους εχουν την ψυχοκοινωνικη στηριξη που απαιτειται σαυτες τις περιπτωσεις, δεν υπαρχουν εμποδια.

Και η καλυτερη στηριξη ειναι η ΑΓΑΠΗ. Τοσο απλη λεξη αλλα τοσο βαθεια!

Και η αγαπη, μπορει να κανει και θαυματα.

 

Pablo Pineda, διαγνωσθηκε με συνδρομο Down, ειναι 34 χρονων με ακαδημαικο πτυχιο και μια νορμαλ ζωη.

Η ζωη του γυριστηκε και σε εργο.

 

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Pablo_Pineda

 

http://www.yotambienlapelicula.com/metoo/synopsis.html

 

 

Νομιζω ειναι καιρος να αλλαξουμε αντιληψεις, να ξεπεταξουμε απο πανω μας προκαταληψεις και φοβιες.

 

Οσο για καποια ασυνειδητα ατομα που ειναι 30 και βαλε και κανουν επανωτα 7 και βαλε εκτρωσεις....τι να πω; Δηλ. εδω μιλαμε για νορμαλ ατομο; Δεν εχει συνδρομο Down ή καποιο αλλο συνδρομο που να συνεπαγεται της νοητικης υστερησης αλλα εσεις αυτο το θεωρειται νορμαλ; Να εχει καποιος πανω απο καθε ηθικη την απολαυση χωρις να λογαριαζει το κοστος; Και μιλαω για την κοπελα αυτη που εχει στο πλαι του και που προφανως την χρησιμοποιει και η οποια εξαρτημενη απο αυτον δεν μπορει να κανει αλλιως παρα αφηνει το σωμα της να το εκμεταλλευεται αυτος ο ασυνειδητος 30χρονος. Μιλαω για την περιπτωση που ανεφερε μια κοπελα πιο πανω.

 

Οχι,Φαιη μου,λαθος κανεις.

 

Δεν το συζηταω,γιατι οι προβληματισμοι μου,δεν θα ηθελα να γινουν προβληματισμοι μιας μητερας με ενα παιδακι με συνδρομο down.

Μην βγαζεις συμπερασματα,χαρα μου,on my behalf,εφοσον ειμαι εδω και σου λεω ακριβως το τι σκεφτομαι.

Οχι πως το να εχεις αποκτησει ενα παιδακι με τρισωμια,ειναι μονο προβληματισμοι και δυσκολιες,ποτε δεν σκεφτηκα κατι τετοιο,ομως δεν υπαρχει και αυτο,οσον αφορα το μελλον του??Οπως και με τα υγιη παιδια,αλλα ισως λιγο παραπανω??

Και συμπληρωνω,πως δεν υποννοω πως μια μητερα που εχει ενα παιδακι με ιδιαιτεροτητα,δεν τα εχει σκεφτει,μα ειναι δυνατον??

Αλλα,δεν βλεπω λογο να το συζηταω...

Απο την αλλη,θα το συζητουσα,ευχαριστως,μαζι σου προσωπικα.

 

Προκαταληψεις???Εγω???Μπα,δεν την σχολιαζω την προταση καν...

 

Τελος,κοιτα γιατι μια τετοια συζητηση ειναι επικινδυνη (και γιατι καλο ειναι να αποφευγεται,πραγμα που επιβεβαιωνει τον λογο που δεν την αναλυω και μενω στα "βασικα")..

 

Διαβαζοντας το γραπτο σου,απο εμενα και οσες το εχουμε κανει,βγαινει το νοημα πως δεν ειχαμε αρκετη αγαπη να δωσουμε...

Μπορει και να μην ειναι αυτο το νοημα,αλλα ο καθενας απο την μερια του το "μεταφραζει" οπως θελει.

Για εναν ανθρωπο που δεν "κρινει" λοιπον γυναικες που εχουν προβει σε διακοπη κυησης,αυτο ειναι λιγο οξυμωρο (το γραφω σωστα?).

 

Εγω σεβομαι και θαυμαζω την σταση σου,σε περιπτωση που σου τυχαινε (και εφοσον θα επεμενες και τοτε σε αυτην).Μπραβο σου!!

 

Τελος,για να το τελειωσω εδω (αν με αφησεις,of course,μπορει να εχεις και κατι αλλο να μου πεις πανω σ'αυτο),θελω να σου/σας κανω μια ερωτηση...

 

Τι αποψη εχεις για την επιλεκτικη μειωση???

Δηλαδη,θελω να πω και σε περιπτωση τριδυμων,οπου καμια φορα γινεται μειωση προκειμμενου να μην κινδυνευσουν τα αλλα δυο μωρακια,πως το βλεπεις??

[sternchen]

Τωρα διαβασα το μυνημα σου , απο μενα συγχαρητηρια και σε σενα και στους γονεις σου , εισαι οντως παραδειγμα προς μιμηση και η κορη σου τυχερη που σε εχει , αληθεια πως ειναι να εισαι τοσο νεα και να εχεις ενα τοσο μεγαλο παιδι ???

 

Βικάκι μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια !!!

Το παράδειγμα προς μίμηση θα είμαι όταν θα φτάσω σε μια μεγάλη ηλικία πρώτα ο Θεός και θα έχω συμπεριφερθεί σωστά και δίκαια το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου.

 

Το να είσαι τόσο νέα και να έχεις τόσο μεγάλο παιδί, για μένα προσωπικά είναι πολύ ωραίο από την άποψη ότι δεν υπάρχει μεγάλο χάσμα γενεών και υπάρχει πολύ καλή επικοινωνία.

Το αρνητικό είναι πως φυσικά γίνοντας γονέας σε τόσο μικρή ηλικία, ξεχνάς την ανεμελιά και την ξενοιασιά και αποκτάς πολλές ευθύνες σε μια δύσκολη ηλικία, αλλά όμως έχοντας την σωστή στήριξη και υποστήριξη από το περιβάλλον σου, όλα πάνε μια χαρά και βρίσκουν τον δρόμο τους.

Η θέληση είναι κινητήρια δύναμη και τίποτε δεν μπορεί να την ανακόψει.

Όποιος μας βλέπει, μας περνάει για αδερφές και όταν με φωνάζει "μαμά" γυρνάνε όλοι και νομίζουν πως κάνουμε πλάκα.

Αυτό που βλέπω εγώ έχοντας ένα μικρό αγοράκι και ένα κορίτσι προς την ενηλικίωση, είναι πως αυτό που λένε, πως τα μικρά παιδιά έχουν "μικρά βάσανα" και τα μεγάλα έχουν "μεγάλα βάσανα" ισχύει πάρα πολύ.

Η πορεία της μικρής-μεγάλης με προβληματίζει και αγχώνει πάρα πολύ.

[Φαίη2010]

Κοιτα να δεις...

οταν λεμε πως οι γονεις που αποφασιζουν να φερουν στον κοσμο ενα μωρακι με καποιο (κατα την γενετικη) προβλημα, συνηθως εχουν πληρη συνειδηση του τι κανουν. Εχουν ενημερωθει και γεματοι αγαπη περιμενουν το μωρο τους. Επι αυτου ανεφερα το θεμα της αγαπης. Οταν εχεις καποιο παιδακι με μια ιδιαιτεροτητα και σου λενε χιλιες και ερευνες πως κατα πασα πιθανοτητα θα αργησει πχ να περπατησει και εσυ το βλεπεις να κανει πιο νωρις τα πρωτα του βηματακια, με συγχωρεις για την εκφραση...χ...απτην χαρα σου.

Ανεφερα πως σιγουρα χρειαζεται και καποιες υποδομες. Κατι που το βλεπω δυσκολο στην Ελλαδα. Ενω σε αλλες ευρωπαικες χωρες υπαρχουν οι δυνατοτητες για ενα αξιοπρεπες μελλον, για πληρη νοσηλευτικη καλυψη, για ψυχοκοινωνικη υποστηριξη. Αλλα παιζει ρολο και το κινητρο της αγαπης.

Ανεφερα χαρακτηριστικη τον κυριο Pablo Pineda. Που εχει το συνδρομο Down αλλα οι γονεις του πιστεψαν σε αυτον και τον βοηθησαν με ολες τους τις δυναμεις και εφτασε σε σημειο να ειναι ενας ξεχωριστος ανθρωπος! και οχι απλα ενα νουμερο ανθρωπου στις στατιστικες ανθρωπων με αναπηρια.

Καθε ανθρωπος ειναι κατι το ιδιαιτερο ακομη και χωρις να κανει θαυματα, χωρις πτυχια, απλα το χαμογελο του η σκεψητου τα ονειρα του, το ειναι του!. Και πιστευω ακραδαντα πως δεν εχουμε το δικαιωμα να αποφασιζουμε εμεις να αφαιρεσουμε σε καπόιον το δικαιωμα του στην ζωη. Αλλοι τον λενε Θεο αλλοι Αλαχ αλλοι υπερφυσικη δυναμη. Παντως δεν νομιζω πως ειμαστε εμεις οι ατελεις σε θεση να διακοψουμε ενα θαυμα! ΓΙατι για να πραγματοποιηθει μια κυηση χρειαζεται να συντρεχουν ενα σωρο συγκαιριες. Ειναι κατι σπανιο οι γενετικες μεταλλαξεις που οδηγουν στην πολλαπλοτητα και την διαφορετικοτητα!

 

Το υποθετικο διλημμα που μου εθεσες, αν δηλ. ειχα τριδυμα και αναγκαστικα επρεπε να επιλεξω να φυγει ενα για να επιζησουν τα αλλα δυο....θα αισθανομου το ιδιο ΧΑΛΙΑ οπως αν μου ελεγαν θυσιασε το ενα σου παιδι για να επιζησει το αλλο! Ειναι τραγικο το διλημμα. Χωρις αυτο να σημαινει πως δεν θα επαιρνα αποφαση. Δηλ. εσυ θα θυσιαζες και τα 3 προκειμενου να μην ριξεις το ενα; Υπουλα διλημματα μου θετεις, και τελειως υποθετικα.

Απτην αλλη, εσυ εκανες τις επιλογες σου. Δεν σε κρινω. Απλα καταθετω εδω την αποψη μου. Εσυ θα ειχες τους λογους σου. Εγω εχω τους δικους μου που πιστευω πως ισως ηταν λαθος η αποφαση σου. Δεν το λεω τελεσιδικα καθως δεν σε γνωριζω προσωπικα.

 

Μιλαω για μενα. Χωρις αυτο να σημαινει πως δεν φοβαμαι μια πιθανη κυηση με παιδι με αναπηρια. Ωστοσο δεν πιστευω πως ειμαι σε θεση εγω να κρινω ποιος να επιζησει και ποιος οχι. Με κριτηριο τι δηλ. να αποφασισω;

Απτην αλλη...αλλο να μιλαμε για πριν 40 χρονια και αλλο για την σημερινη εποχη που σου δινονται ΟΛΕΣ οι δυνατοτητες να μεγαλωσεις ενα παιδι με αναπηρια και προβληματα υγειας. ΧΩρις αυτο φυσικα να σημαινει πως δεν ειναι δυσκολο.

 

Και οπως ειπα και πιο πανω...ποιος μας δινει εγγυηση στην ζωη;

 

Εχω μια γειτονισσα με ενα κοριτσακι με συνδρομο Down (ενα πολυ ομορφο χαμογελαστο παιδι και η μανα της ΚΥΡΙΑ). H ξαδερφη μου εχει δυο παιδια με μεσογειακη αναιμια (ειναι πλεον ενηλικες και εχουν περασει και πανεπιστημιο, εχουν φιλους και ελπιδες και ονειρα).

Ο καλυτερος φιλος του αντρα μου ειχε μεσογειακη αναιμια εφυγε σε ηλικια 42 ετων (δεν ειχε γινει εγκαιρα η διαγνωση για να αρχισει θεραπεια απο μωρο...). Ωστοσο ηταν ενας υπεροχος ανθρωπος που χαρηκα που ειχα την ευκαιρια να τον γνωρισω και εγω και ολη η παρεα μας

[christiana08]

Μαλιστα,τωρα συμφωνουμε σχεδον σε ολα.

 

Για τις υποδομες,δε,απολυτα.

 

Χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι η περιπτωση κορης της καλυτερης φιλης της πεθερας μου,η οποια ειναι κωφαλαλη.Οταν,ως μωρο,το διαγνωσανε,την πηρε η μητερα της και μετακομισαν στην Ιταλια.Εκει,οι υποδομες ειναι απιστευτες,το κοριτσι σημερα,το οποιο παντρευεται η χαρα μου σε 2 μηνες,δεν εχει κανενα θεμα,αρθρωσης,συνεννοησης και εκτος απο μια ψειριτσα ακουστηκο στο αυτακι της,χαμπαρι δεν παιρνεις για την ιδιαιτεροτητα της.Ουτε νοιαζεται να κανει,μελλοντικα,προγεννετικο ελεγχο,στα παιδια της,μην και γεννηθουν κωφαλαλα,γιατι ξερει πως στην Ιταλια θα αντιμετωπιστει.

Απο την αλλη,εδω στην Ελλαδα,εχω και αλλη γνωστη κωφαλαλη η οποια λογω ελλειψης υποδομων,εχει προβληματα (οχι τραγικα,αλλα τα εχει,γιατι να μην τα απεφευγε,εφοσον γινεται??)αρθρωσης,ακοης,κλπ.

Συμπληρωνω,παντα συμφωνα με αυτα που μου διαμαρτυρεται εκεινη οτι εχει,γιατι ειναι και μικρουλα και (κακως) αισθανεται ασχημα..εγω μια χαρα συνεννοουμαι μαζι της.

 

Τωρα,συο θεμα της μειωσης,γιατι με στενοχωρεις,πως ειναι υπουλο το ερωτημα??

Το υποθετικο που λες,το αντιπαρερχομαι,γιατι και απο την μερια σου να μιλας για διακοπη κυησης σε παιδακι με τρισωμια,δεν ειναι υποθετικο???

Γιατι ειναι η ερωτηση μου κατι αλλο??

Δεν ειναι επχειρημα αυτο.

Το εθεσα απλα σαν μια περιπτωση που πολλοι την επιλεγουν,λιγοι την κατακρινουν (και καλα κανουν),αλλα ισχυει ο,τι και στην διακοπη.

Παλι,η καρδουλα του μωρου χτυπαει.

[Φαίη2010]

ακριβως. Χτυπαει και εκει η καρδουλα. Γιαυτο λεω. Ειναι τραγικο το διλημμα. Εφοσον χτυπαει η καρδουλα του...ειναι σαν να μιλαμε για δυο παιδια. Και να εχεις να θυσιασεις το ενα για να εχει το αλλο μια πιθανοτητα να επιζησει.

 

Οπως ειπες και εσυ. Η γνωστη σου εφυγε για Ιταλια. Δεν εκανε διακοπη κυησης.Αλλα μιλαμε για κωφαλαλο. Ισως θεωρειται πιο....λαιτ αναπηρια. Αλλα για καποιο συνδρομο τρισωμιας;...Νομιζω εκτος απτις υποδομες παιζουν βασικο ρολο και οι αντιληψεις.

Και στην Ελλαδα δυστυχως....η διαφορετικοτητα ειναι μειονεκτημα....

οι Βορειοηπειρωτες ειναι Αλβανοι

οι Ποντιοι Τουρκοπιασματα

τα παιδια με ιδιαιτεροτητες, χαζα και ζουλα

οι γυναικες, κοριτσι πραμα

 

τα ξερουμε τα ξερουμε

 

και δυστυχως αν και ζουμε στο 2011 δεν εχει αλλαξει ΤΙΠΟΤΑ σε ορισμενες χωρες.

 

Γιαυτο λεω καιρος να αλλαξουμε αντιληψεις. Να γινουμε πιο μοντερνοι. Και με το πιο μοντερνοι δεν εννοω..παω κανω οοοοολους τους προγεννητικους ελεγχους (ακομη και αυτους που δεν πρεπει απαραιτητα να κανω) με σκοπο , τοΤΕΛΕΙΟ ΠΑΙΔΙ.

υπαρχει το τελειο παιδι;

ειμαστε εμεις τελειοι και το απαιτουμε και για τους απογονους μας;

τι ειναι νορμαλ;

ποιος μας ειπε πως...το σωμα ειναι δικο μας και αν θελω διακοπτω την κυηση; Το σωμα δικο μας ειναι αλλα το παιδι ειναι και του αλλου (γιατι δενειναι λιγες οι αμβλωσεις χωρις την συναινεση ή μαλλον χωρις να εχει ιδεα ο συντροφος)

 

Και αν ξεφυγουμε λιγο απτις κυησεις που διακοπηκαν για λογους υγειας του παιδιου κτλ...Γιατι π.....π....και μετα πανε και το ριχνουν; Δεν καταλαβα.

Με ποιο δικαιωμα ενω συμβαλλεις στο να δημιουργηθει ζωη μετα πηγαινεις και την αφαιρεις;