Αλλαγες συνηθειας υπνου μωρού

[Έσπερος]

@marakiz το κούνημα κανονικά έχω πει ότι θα το κάνω βασικά σαν αγκαλιά (επειδή στην κούνια είναι πλέον κάτω κάτω το στρώμα και δεν μπορώ να τον χαϊδεύω). Δηλαδη να τον αγκαλιάζω, να τον χαϊδεύω, 1-2 κουνήματα για να χαλαρώσει και να μπει σε διαδικασία ύπνου και μετά στο κρεβάτι του να χαλαρώσει και είτε να τον πάρει ο ύπνος έτσι, είτε να τον βγάλω άλλη μια φορά που απλά πάλι με 1-2 κουνήματα θα κλείσει μάτια. Δεν το τηρώ πάντα όμως...

[marakiz]

@Lenia Σιγά που θα την πας για εγκεφαλογράφημα! Πολύ υπερβολικό μου φαίνεται!

Πρέπει να βλέπουν φουλ όνειρα σε αυτή την ηλικία, βάλε ότι η φαντασία τους οργιάζει!

 

πρίν από 7 λεπτά , Deena είπε:

 

@marakiz αχ δεν ξέρω τί να σου πω, προσωπικά στην ηλικία του γιου σου, έκοψα με δική μου πρωτοβουλία τον μεσημεριανό ύπνο των παιδιών, ακριβώς γιατί φτάναμε 23.00 με μεγάλη προσπάθεια για να αποκοιμηθούν το βράδυ. Βέβαια, πήγαιναν σταθμό και κουράζονταν αρκετά, οπότε το βράδυ κοιμόντουσαν κατά τις 20.00. Σε πρώτη φάση, σίγουρα πρέπει να μειώσεις την διάρκεια του ύπνου....3 ώρες!!!!....που να κοιμηθεί μετά το παιδί λογική ώρα!

 

Η ώρα της πρωινής αφύπνισης είναι μια χαρά, μην τον ξυπνάς νωρίτερα. Τα ξυπνήματα αυτά που κάνει προσωπικά τα θεωρώ ως μη γενόμενα, είναι πολύ φυσιολογικά, και τα δικά μου ξυπνούσαν σε αυτή την ηλικία και σε αρκετά μεγαλύτερη. Ακόμα και σήμερα (4 και 6 ετών) υπάρχουν βράδια που κάποιο από τα δύο μπορεί να ξυπνήσει για οποιοδήποτε λόγο και να ζητήσει να μείνουμε μαζί του. Αυτό με την μουσικούλα μπορείς να το γυρίσεις προς όφελός σου, δείξε του πώς μπορεί να το την ανάβει μόνος του και ενθάρρυνέ τον να το κάνει ο ίδιος, θα σου φανεί χρήσιμο όταν πας πια στο κρεβάτι σου.

 

Ναι το μεσημέρι τις καθημερινές κοιμάται 2 με 3 ώρες. Εγώ το μεταφράζω πως τον έχει ανάγκη τον ύπνο γι αυτό και τον αφήνω. Φαντάσου πως είναι στο δωμάτιο του με νορμάλ φως να μπαίνει μέσα από ελαφριές κουρτίνες, δεν υπάρχει συσκότιση δηλαδή ώστε να τραβάει περισσότερο ο ύπνος του.

 

Όταν του έκοψες το μεσημεριανό ύπνο δεν είχε νεύρα το παιδί σου? Βλέπω να τον χρειάζεται ξεκάθαρα το μεσημεριανό, οπότε δεν παίζει να του το κόψω. Απλά τα σκ το έχω δεχτεί πως δεν δέχεται να κοιμηθεί κι έχω πάψει να το επιχειρώ. Είναι τόσο αρνητικός και κάνω τόση υπερπροσπάθεια με αποτυχημένα αποτελέσματα κατά 99% που καταλήγω να έχω νεύρα μαζί του, άρα δεν ωφελεί κανέναν μας κάτι τέτοιο.

 

Για τη μουσικούλα είμαι αρνητική γιατί θεωρώ ότι έχει μεγαλώσει για να έχει τέτοιες υπνικές συσχετίσεις. Όχι λες? Να τη δω αλλιώς?

[kotsifikos]

1 hour ago, Lenia16 said:

Έλα ντε, γιατί ξυπνάει; Η παιδίατρος μας είπε πει το καλοκαιρι ότι αν στα δύο δεν κοιμάται να πάμε σε παιδονευρολογο για εγκεφαλογράφημα. Που γενικά ήταν πάντα πολύ κουλ του τύπου έτσι είναι τα μωρά, κάποια δεν κοιμούνται κλπ. Όμως από τη στιγμή που καταφέρνει να κοιμηθεί έστω κ κάποιες μέρες σερί (χωρίς κανένα ξύπνημα το έχει κάνει 5-6 φορές) θεωρώ πως δεν είναι κάποιο οργανικό πρβλ κ δε θέλω να την υποβάλλω σε τέτοια διαδικασία. Δεν ξέρω αν κάνω καλά.

Σήμερα ας πούμε που τη ρώτησα τι έβλεπε στον ύπνο της κ γελαγε το πρωί μου ειπε τις καλτσες μου! Όταν την έχω ρωτήσει τι όνειρο έβλεπε κ ξύπνησε κ έκλαιγε μου είπε μπαμπά παπα. Δεν μπορώ να βγάλω άκρη ακόμα.

Ξυπνάει ανοίγει τα μάτια της και σας μιλάει??ή κλαίει στον ύπνο της? Ξυπνάει και σε φωνάζει?(το να κρυώνει και να την ενοχλεί αυτό υπάρχει σαν σενάριο?-μπορεί να ακούγεται ανόητο αλλά εμείς το περάσαμε και αυτό για αυτό ρωτάω)

[Deena]

20 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Ναι το μεσημέρι τις καθημερινές κοιμάται 2 με 3 ώρες. Εγώ το μεταφράζω πως τον έχει ανάγκη τον ύπνο γι αυτό και τον αφήνω. Φαντάσου πως είναι στο δωμάτιο του με νορμάλ φως να μπαίνει μέσα από ελαφριές κουρτίνες, δεν υπάρχει συσκότιση δηλαδή ώστε να τραβάει περισσότερο ο ύπνος του.

 

Όταν του έκοψες το μεσημεριανό ύπνο δεν είχε νεύρα το παιδί σου? Βλέπω να τον χρειάζεται ξεκάθαρα το μεσημεριανό, οπότε δεν παίζει να του το κόψω. Απλά τα σκ το έχω δεχτεί πως δεν δέχεται να κοιμηθεί κι έχω πάψει να το επιχειρώ. Είναι τόσο αρνητικός και κάνω τόση υπερπροσπάθεια με αποτυχημένα αποτελέσματα κατά 99% που καταλήγω να έχω νεύρα μαζί του, άρα δεν ωφελεί κανέναν μας κάτι τέτοιο.

 

Οποιοδήποτε δίχρονο (για να μην πω και μεγαλύτερο) παιδί που κοιμάται στις 23.00 και ξυπνάει στις 8.00 φυσικά και το μεσημέρι είναι κουδούνι και χρειάζεται να κοιμηθεί, γκρινιάζει κλπ. Είναι φαύλος κύκλος όλο αυτό και δεν σπάει εύκολα, οπότε η αντιμετώπιση της κατάστασης εξαρτάται πολύ, κατά την γνώμη μου, από τις συνθήκες της καθημερινότητας των παιδιών και της οικογένειας.

 

Συγκεκριμένα, στην δική μας περίπτωση, να πω καταρχήν ότι δεν πήγαμε από τις 2-3 ώρες μεσημεριανού ύπνου απευθείας στο κόψιμο του ύπνου. Τα παιδιά πήγαν σταθμό σε σχετικά μικρή ηλικία (ο μεγάλος 2 ετών και 3 μηνών, η μικρή 20 μηνών) οπότε ο μεσημεριανός ύπνος γινόταν εκεί, γιατί επέστρεφαν σπίτι στις 17.00. Φυσικά στον σταθμό δεν ήταν δυνατόν να κοιμηθούν 2 ή 3 ώρες, ο ύπνος ήταν 45'-60' μάξιμουμ. Ακόμα και αυτός ο σύντομος ύπνος βέβαια τα κράταγε ξύπνια μέχρι τις 23.00 το βράδυ. Ξυπνούσαν 7.00 το πρωί για να ετοιμαστούμε και να τα πάρει το σχολικό γιατί δουλεύουμε νωρίς. Σύνολο κοιμόντουσαν δηλαδή, στην φάση αυτή, γύρω στις 9 ώρες την ήμέρα. Τα πρωινά ήταν πολύ δύσκολα γιατί ξεκάθαρα δεν είχαν χορτάσει τον ύπνο, τα απογεύματα ήταν βέβαια καλύτερα γιατί είχε προηγηθεί μια μικρή ξεκούραση το μεσημέρι, οπότε όταν γύριζαν από το σχολείο ήταν ήρεμα, το λούκι το τράβαγαν τότε οι δασκάλες στον σταθμό!

 

Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι δεν γινόταν να κρατήσουμε το ίδιο μοτίβο, η κόρη μου να καταλάβεις ήταν τόσο κουρασμένη πού τα Σ/Κ την ξυπνούσα εγώ στις 11.00 το πρωί, σαν έφηβη ένα πράγμα! Η δυσκολία στην προσαρμογή του κοψίματος του ύπνου κράτησε μία εβδομάδα περίπου, έκανα ό,τι μπορούσα να τα βοηθήσω να αντιμετωπίσουν την κούραση, γιατί το απόγευμα γύριζαν φυσικά μέσα στην τσίτα, κυρίως εκείνη την πρώτη εβδομάδα τα έβαζα για ύπνο πολύ νωρίς, μπορεί και στις 19.00'. Το πράγμα αντιστράφθηκε, το πρωί στον σταθμό ήταν πολύ καλά γιατί είχαν χορτάσει ύπνο, από το μεσημέρι και μετά τσίτωναν πολύ αλλά μέσα σε μια εβδομάδα είχαν προσαρμοσθεί και σταδιακά η ώρα ύπνου έγινε 20.00' και από τότε προσπαθούμε να την κρατάμε πιστά.

20 ώρες πρίν, marakiz είπε:

Για τη μουσικούλα είμαι αρνητική γιατί θεωρώ ότι έχει μεγαλώσει για να έχει τέτοιες υπνικές συσχετίσεις. Όχι λες? Να τη δω αλλιώς?

 

Γνώμη μου, οι συσχετίσεις από μόνες τους δεν είναι κακές, το "πρόβλημα" ξεκινά όταν το παιδί δεν μπορεί να τις αναπαράγει μόνο του.

 

Εξάλλου, δες και το εξής....μέχρι πριν λίγο καιρό το παιδί είχε μια σειρά συσχετίσεων, το στήθος, την μουσική, το κρέβάτι της μαμάς, ίσως ένα αρκουδάκι, την παρουσία της μαμάς. Με τις προσπάθειές σου, αφαίρεσες μερικές από αυτές που χρειάζονται την δική σου "εμπλοκή" (στήθος, το κρεβάτι σου), το κρεβάτι σου αντικαταστάθηκε από το κρεβάτι του, το παιδί "πήρε μαζί" την μουσική, το αρκουδάκι και την δική σου παρουσία. Σιγά-σιγά θα καταφέρεις να βγάλεις από την εξίσωση του ύπνου την δική σου παρουσία και στην προσπάθεια αυτή οι άλλες συσχετίσεις μόνο να σε βοηθήσουν μπορούν.

 

 

Επεξεργάστηκαν 23 Νοεμβρίου,2018 by Deena

[Έσπερος]

Επανέρχομαι στο θέμα, ξέρω ότι όσες είχατε πραγματικά προβλήματα ύπνου θα με βρίζετε!

 

Εδώ και 15 μέρες, από τότε που γυρίσαμε από τις περίφημες διακοπές στην Αθήνα, υπάρχει τεράστια αλλαγή στον ύπνο του μικρού. Σε παρένθεση σημειώνω ότι όντως παγιώσαμε τον έναν ημερήσιο ύπνο, 11-1.30/2 περίπου. Απλώς ο βραδυνός είναι πλέον στις 8.30 ή και νωρίτερα. 

 

Το ένα θέμα, είναι ότι δεν αποκοιμιέται μόνος του ούτε το πρωί ούτε το βράδυ. Κλαίει, θέλει αγκαλιά και κούνημα (ελάχιστο όμως, ούτε δυο λεπτά) και κοιμάται. Αυτό που όπως έπαιζε ξάπλωνε και κοιμόταν, πάει...

 

Το άλλο θέμα, είναι ότι ξυπνάει το βράδυ, όχι απλά κλαίει για πιπίλα και μετά ξανακοιμάται. Ξυπνάει κανονικά, και καμιά φορά με έντονο κλάμα, θέλει αγκαλιά να κοιμηθεί, πάλι κλείνουν τα μάτια του αμέσως, αλλά μόλις τον αφήσω ξυπνάει, και αυτό κρατάει αρκετή ώρα. Έχουμε φτάσει και στη μία ώρα πχ. Δεν λέω ότι πριν αυτό δεν γινόταν ποτέ. Μπορεί μια στις τόσες να ξυπνούσε κανονικά και να ήθελε ώρα να τον πάρει ο ύπνος. Αλλά τώρα αυτό συμβαίνει κάθε βράδυ επί 15 μέρες, και μπορεί και δυο φορές το ίδιο βράδυ, και δεν εχει θεμα να αποκοιμηθεί, απλώς ξυπνάει αν τον αφήσω. Αν αυτό γίνει ξημερώματα, μετά τις 5.30, τον παίρνω στο κρεβάτι και κοιμάται μια χαρά -όχι όμως αμέσως. Την ώρα του κλάματος αν τον ξαπλώσω εξακολουθεί να κλαίει. Πρέπει να χαλαρώσει λίγο και μετά κοιμάται μια χαρά.  Αυτός, γιατί εγώ από τον φόβο μου δεν μπορώ και πιάνομαι έτσι όπως τον κρατάω μην πέσει. Γι αυτό και δεν τον παίρνω αν ξυπνήσει πιο νωρίς. 

 

Έχω σκεφτεί κάποιες πιθανές αιτίες και θέλω τις γνώμες σας.

1. το ένα το πιο απλό, κάτι τον ενοχλεί στα δόντια γιατι κάποιες φορές με το που του βάλω το τζελ κοιμάται και ηρεμεί αμέσως, όχι όμως πάντα.

2. επειδή ήταν άρρωστος μόλις γυρίσαμε, του έμεινε κάποια ενόχληση, ίσως ακόμα είναι λίγο μπουκωμένη η μύτη του

3. είναι κατάλοιπο κάποιας ανασφάλειας που έμεινε από το ταξίδι (όμως στην Αθήνα κοιμόταν πολύ καλά, και αρκετά βράδια χωρίς να ακουστεί καθόλου)

4. επειδή μεγάλο μέρος της ημέρας το περνάει παίζοντας μόνος του, όχι ότι τον παρατάω, αλλά του αρέσει να τριγυρίζει και να εξερευνά και να κατεδαφίζει ό,τι βρίσκει μπροστά του, τον αφήνω ελεύθερο αρκεί να είμαι κοντά του φυσικά μην κάνει κάτι επικίνδυνο, αλλά την ίδια ώρα μπορεί να πίνω καφέ, να τρώω, να κάνω καμιά δουλειά, να διαβάζω κάτι ή να βλέπουμε καμιά ταινία με τον άντρα μου. Εννοείται του μιλάω, του δείχνω ή του εξηγώ τι κάνω, κατά διαστήματα κάθομαι κάτω κ προσπαθώ να του κεντρίσω το ενδιαφέρον να παίξουμε κάτι μαζί κλπ, κ βέβαια έρχεται κι αυτός συχνά για αγκαλιά. Αλλά αναρωτιέμαι μήπως αυτή η απόσταση τη μέρα του βγαίνει τη νύχτα σε περισσότερη ανάγκη για επαφή.

5. μπορεί να είναι όλα μαζί ή τίποτα από τα παραπάνω κι εγώ απλά υπεραναλύω λόγω κούρασης. 

[vicky86]

αντεχει σιγουρα απο τη 13:30 που ξυπναει μεχρι τις 20:30;

εφοσον αποκοιμιεται σε δυο λεπτα δ το θεωρω  κακο αγκαλια κ κουνημα για λιγο.απλα για να μην παγιωθει κ να ειναι ευκολο για σενα αν γινεται να εισαι καθιστη σε πολυθρονα πχ στο δωματιο.κ αρχιζεις να τον ξαπλωνεις οταν γλαρωνει,ετσι ωστε σιγα σιγα να τον ξαπλωνεις ξυπνιο

μπορει να ειναι το μπουκωμα,τα δοντια η απο το αγχος αποχωρισμου

καπου στον χρονο κ ο δικος μου ξυπνουσε κ ηθελε παιχνιδια,τον ειχα στο διπλο,επαιζε κ κοιμοταν οταν ξανανυσταζε.φαση ειναι κ περναει

το να ξυπναει με κλαμα μου κανει πιο πολυ σε δοντια

δοκιμασε αν θες μερικες μερες,στα ενδιαμεσα ξυπνηματα να βαζεις κρεμα για τα ουλα

[Sentir...natureza]

3 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Έχω σκεφτεί κάποιες πιθανές αιτίες και θέλω τις γνώμες σας.

1. το ένα το πιο απλό, κάτι τον ενοχλεί στα δόντια γιατι κάποιες φορές με το που του βάλω το τζελ κοιμάται και ηρεμεί αμέσως, όχι όμως πάντα.

2. επειδή ήταν άρρωστος μόλις γυρίσαμε, του έμεινε κάποια ενόχληση, ίσως ακόμα είναι λίγο μπουκωμένη η μύτη του

3. είναι κατάλοιπο κάποιας ανασφάλειας που έμεινε από το ταξίδι (όμως στην Αθήνα κοιμόταν πολύ καλά, και αρκετά βράδια χωρίς να ακουστεί καθόλου)

4. επειδή μεγάλο μέρος της ημέρας το περνάει παίζοντας μόνος του, όχι ότι τον παρατάω, αλλά του αρέσει να τριγυρίζει και να εξερευνά και να κατεδαφίζει ό,τι βρίσκει μπροστά του, τον αφήνω ελεύθερο αρκεί να είμαι κοντά του φυσικά μην κάνει κάτι επικίνδυνο, αλλά την ίδια ώρα μπορεί να πίνω καφέ, να τρώω, να κάνω καμιά δουλειά, να διαβάζω κάτι ή να βλέπουμε καμιά ταινία με τον άντρα μου. Εννοείται του μιλάω, του δείχνω ή του εξηγώ τι κάνω, κατά διαστήματα κάθομαι κάτω κ προσπαθώ να του κεντρίσω το ενδιαφέρον να παίξουμε κάτι μαζί κλπ, κ βέβαια έρχεται κι αυτός συχνά για αγκαλιά. Αλλά αναρωτιέμαι μήπως αυτή η απόσταση τη μέρα του βγαίνει τη νύχτα σε περισσότερη ανάγκη για επαφή.

5. μπορεί να είναι όλα μαζί ή τίποτα από τα παραπάνω κι εγώ απλά υπεραναλύω λόγω κούρασης. 

Απαντας μονη σου στην ερωτηση  

Εγω παντως αυτα θα σου εγραφα σαν πιθανες αιτιες. Αυτο που εκανα εγω ηταν (και ειναι) να ακολουθω την αναγκη του. Εφ'οσον βλεπεις οτι κοιμαται καλυτερα μαζι σου, σημαινει πως η παρουσια σου τον ηρεμει. Οταν περνουσαμε τετοιες φασεις απλα κοιμομασταν μαζι και μετα απο λιγο καιρο παιρνοντας την επιβεβαιωση και την ασφαλεια που χρειαζοταν απο μενα επανερχοταν.

[Έσπερος]

3 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

αντεχει σιγουρα απο τη 13:30 που ξυπναει μεχρι τις 20:30;

εφοσον αποκοιμιεται σε δυο λεπτα δ το θεωρω  κακο αγκαλια κ κουνημα για λιγο.απλα για να μην παγιωθει κ να ειναι ευκολο για σενα αν γινεται να εισαι καθιστη σε πολυθρονα πχ στο δωματιο.κ αρχιζεις να τον ξαπλωνεις οταν γλαρωνει,ετσι ωστε σιγα σιγα να τον ξαπλωνεις ξυπνιο

Κι όμως αντέχει! Έχει μια γκρίνια κάπου γύρω στις 5-5.30 αλλά μετά του περνάει και παίζει μια χαρά το απόγευμα. Σήμερα βέβαια που ξύπνησε νωρίτερα, γύρω στις 12.30, τον έβαλα τώρα για ύπνο. Έχω την περιέργεια να δω πώς θα κοιμηθεί απόψε. Μήπως είναι υπερβολικά κουρασμένος και κοιμάται άσχημα γι αυτό. 

 

Το κούνημα εννοείται είναι καθιστό πλέον, εδώ και καιρό. Και γενικά επιδιώκω να τον ξαπλώσω γλαρωμένο και όντως έτσι κοιμάται. Απλώς αυτό δεν πιάνει στα ενδιάμεσα ξυπνήματα. Ή φαίνεται ότι πιάνει, και σε 5 λεπτά συνειδητοποιώ ότι δεν είχε κοιμηθεί κανονικά. 

1 ώρα πρίν, Sentir...natureza είπε:

Εφ'οσον βλεπεις οτι κοιμαται καλυτερα μαζι σου, σημαινει πως η παρουσια σου τον ηρεμει.

Τη συγκοίμηση τη φοβάμαι. ΤΟ έχω κάνει κάποια μεσημέρια ή αρκετές φορές αν ξυπνήσει ξημερώματα και είναι πολύ νωρίς για να σηκωθεί. Αλλά τότε εγώ ψευτοκοιμάμαι. ΜΙα φορά τον πήρα μαζί μου γύρω στις 3, που φυσικά ήθελα κανονικά ύπνο, και τελικά δεν έκλεισα μάτι και ήμουν και πιασμένη όπως ήμουν στο ένα πλευρό με τα χέρια τυλιγμένα γύρω του!

[Sentir...natureza]

πρίν από 33 λεπτά , Έσπερος είπε:

Τη συγκοίμηση τη φοβάμαι. ΤΟ έχω κάνει κάποια μεσημέρια ή αρκετές φορές αν ξυπνήσει ξημερώματα και είναι πολύ νωρίς για να σηκωθεί. Αλλά τότε εγώ ψευτοκοιμάμαι. ΜΙα φορά τον πήρα μαζί μου γύρω στις 3, που φυσικά ήθελα κανονικά ύπνο, και τελικά δεν έκλεισα μάτι και ήμουν και πιασμένη όπως ήμουν στο ένα πλευρό με τα χέρια τυλιγμένα γύρω του!

Tι φοβασαι; Δεν ειναι και νεογεννητο. Αν γινει κατι μπορει να γυρισει, να φωναξει, να αντιδρασει τελος παντων. Αν ειναι μονο αυτος ο φοβος σου τοτε δεν νομιζω οτι υπαρχει κινδυνος ωστε να μην κοιμασαι.

[Mama_Anesti_]

1 ώρα πρίν, Έσπερος είπε:

συγκοίμηση τη φοβάμαι. ΤΟ έχω κάνει κάποια μεσημέρια ή αρκετές φορές αν ξυπνήσει ξημερώματα και είναι πολύ νωρίς για να σηκωθεί. Αλλά τότε εγώ ψευτοκοιμάμαι. ΜΙα φορά τον πήρα μαζί μου γύρω στις 3, που φυσικά ήθελα κανονικά ύπνο, και τελικά δεν έκλεισα μάτι και ήμουν και πιασμένη όπως ήμουν στο ένα πλευρό με τα χέρια τυλιγμένα γύρω του!

Αν είναι δύσκολο να κολλήσεις το κρεβάτι στον τοίχο (που είναι ένας κανόνας ασφαλής συγκοίμησης) ίσως θα μπορούσες να κολλήσεις στο κρεβατι την κούνια χωρίς καγκελο ωστε να σε νιώθει δίπλα του. 

  Να σου πω πως εγώ δεν ήμουν φαν της συγκοίμησης. Φοβόμουν και δεν με βόλευε γιατί πιανομουν όλη νύχτα σε μία θεση για να μην τον πλακωσω. Το καλοκαίρι 18-20 μηνών ο μικρός κοιμόταν αναγκαστικά μαζί μας στο εξοχικό και μετά αρνιόταν να κοιμηθεί στην κούνια του. Εβγαλα κάγκελα κτλ αλλά χοροπηδουσε πάνω και την διέλυσε. Έτσι έβαλα ένα μονό διπλα στο δικό μας και επιτέλους κοιμομαστε την νύχτα. Είναι σαν να κοιμομαστε μαζί αλλά ο καθένας έχει το χώρο του, την άνεση του και ο μικρός λατρεύει το κρεβάτι του, πράγμα που δεν συνέβη ποτέ με την κούνια! 

[Anna3011]

4 ώρες πρίν, vicky86 είπε:

αντεχει σιγουρα απο τη 13:30 που ξυπναει μεχρι τις 20:30;

εφοσον αποκοιμιεται σε δυο λεπτα δ το θεωρω  κακο αγκαλια κ κουνημα για λιγο.απλα για να μην παγιωθει κ να ειναι ευκολο για σενα αν γινεται να εισαι καθιστη σε πολυθρονα πχ στο δωματιο.κ αρχιζεις να τον ξαπλωνεις οταν γλαρωνει,ετσι ωστε σιγα σιγα να τον ξαπλωνεις ξυπνιο

μπορει να ειναι το μπουκωμα,τα δοντια η απο το αγχος αποχωρισμου

καπου στον χρονο κ ο δικος μου ξυπνουσε κ ηθελε παιχνιδια,τον ειχα στο διπλο,επαιζε κ κοιμοταν οταν ξανανυσταζε.φαση ειναι κ περναει

το να ξυπναει με κλαμα μου κανει πιο πολυ σε δοντια

δοκιμασε αν θες μερικες μερες,στα ενδιαμεσα ξυπνηματα να βαζεις κρεμα για τα ουλα

Εμείς περάσαμε μια παρόμοια κατάσταση από την παραμονή των Χριστουγέννων όπου επιχειρήσαμε για πρώτη φορά να αφήσουμε τη μικρή (12,5 μηνών τότε) στους γονείς μου για διανυκτέρευση και να κάνουμε ρεβεγιόν σε φίλους. Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχει μεγάλη οικειότητα της μικρής τόσο με τους παππούδες όσο και με το σπίτι τους, γιατί την κρατάνε κάθε μέρα εκεί όσο εμείς δουλεύουμε, οπότε θεωρήσαμε ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Το εγχείρημα δεν πέτυχε, η μικρή ξύπνησε μέσα στη νύχτα, ήταν στην τσίτα και δε μπορούσε η μαμά μου να την ξανακοιμήσει, οπότε επιστρέψαμε τρέχοντας από το ρεβεγιόν και την πήραμε σπίτι. Και ενώ σύμφωνα με τη μέχρι τότε ρουτίνα ύπνου της,  ξάπλωνε στην κούνια, της χάιδευα το χεράκι και κοιμόταν το πολύ σε ένα δεκάλεπτο, τα επόμενα βράδια από το συμβάν, όταν την πήγαινα για ύπνο, σηκωνόταν είτε καθιστή είτε στα κάγκελα και δε δεχόταν με τίποτα να ξαπλώσει. Όταν πήγαινα να την ξαπλώσω εγώ έκλαιγε και ξανασηκωνόταν. Την πήρα λοιπόν στο κρεβάτι μου, αρχίσαμε να διαβάζουμε βιβλία αγκαλιά και σιγά σιγά να την ψιλοξαπλώνω στην αγκαλιά μου και με χαδάκια και νανουρίσματα να κοιμάται (μετά από μια ώρα τουλάχιστον από τη συνηθισμένη). Το ιδιο και τις επόμενες μέρες. Στο μεσοδιάστημα προέκυψε και ένα κρυολόγημα, το παιδί άρχισε να ξυπνάει μεσα στη νύχτα από το μπούκωμα και να κλαίει, οπότε καταφύγαμε στην συγκοίμηση για αρκετές μέρες. Είδα ότι η μικρή το είχε ανάγκη για να νιώσει ασφαλής και εγώ χόρτασα αγκαλίτσες. Μετά από 10 -15 μέρες περίπου επέστρεψε στην κούνια της και πλέον δεν ξυπνάει καθόλου το βράδυ. Συνεχίζω ωστόσο να την κοιμίζω στην αγκαλιά μου με παραμύθι και τραγούδι γιατί της αρέσει και δε θέλω να της το χαλάσω.

Θα συμφωνήσω λοιπόν ακόμη μια φορά με την @Sentir...natureza που παντα προτείνει να ακολουθούμε τις ανάγκες του μωρού μας και να προσφέρουμε απλόχερα αγκαλίτσες. Τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση η μικρή πήρε την ασφάλεια που ζητούσε και επανήλθαμε στην κανονικότητα 

[marakiz]

On 23/11/2018 at 10:10 ΠΜ, Deena είπε:

 

Οποιοδήποτε δίχρονο (για να μην πω και μεγαλύτερο) παιδί που κοιμάται στις 23.00 και ξυπνάει στις 8.00 φυσικά και το μεσημέρι είναι κουδούνι και χρειάζεται να κοιμηθεί, γκρινιάζει κλπ. Είναι φαύλος κύκλος όλο αυτό και δεν σπάει εύκολα, οπότε η αντιμετώπιση της κατάστασης εξαρτάται πολύ, κατά την γνώμη μου, από τις συνθήκες της καθημερινότητας των παιδιών και της οικογένειας.

 

Συγκεκριμένα, στην δική μας περίπτωση, να πω καταρχήν ότι δεν πήγαμε από τις 2-3 ώρες μεσημεριανού ύπνου απευθείας στο κόψιμο του ύπνου. Τα παιδιά πήγαν σταθμό σε σχετικά μικρή ηλικία (ο μεγάλος 2 ετών και 3 μηνών, η μικρή 20 μηνών) οπότε ο μεσημεριανός ύπνος γινόταν εκεί, γιατί επέστρεφαν σπίτι στις 17.00. Φυσικά στον σταθμό δεν ήταν δυνατόν να κοιμηθούν 2 ή 3 ώρες, ο ύπνος ήταν 45'-60' μάξιμουμ. Ακόμα και αυτός ο σύντομος ύπνος βέβαια τα κράταγε ξύπνια μέχρι τις 23.00 το βράδυ. Ξυπνούσαν 7.00 το πρωί για να ετοιμαστούμε και να τα πάρει το σχολικό γιατί δουλεύουμε νωρίς. Σύνολο κοιμόντουσαν δηλαδή, στην φάση αυτή, γύρω στις 9 ώρες την ήμέρα. Τα πρωινά ήταν πολύ δύσκολα γιατί ξεκάθαρα δεν είχαν χορτάσει τον ύπνο, τα απογεύματα ήταν βέβαια καλύτερα γιατί είχε προηγηθεί μια μικρή ξεκούραση το μεσημέρι, οπότε όταν γύριζαν από το σχολείο ήταν ήρεμα, το λούκι το τράβαγαν τότε οι δασκάλες στον σταθμό!

 

Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι δεν γινόταν να κρατήσουμε το ίδιο μοτίβο, η κόρη μου να καταλάβεις ήταν τόσο κουρασμένη πού τα Σ/Κ την ξυπνούσα εγώ στις 11.00 το πρωί, σαν έφηβη ένα πράγμα! Η δυσκολία στην προσαρμογή του κοψίματος του ύπνου κράτησε μία εβδομάδα περίπου, έκανα ό,τι μπορούσα να τα βοηθήσω να αντιμετωπίσουν την κούραση, γιατί το απόγευμα γύριζαν φυσικά μέσα στην τσίτα, κυρίως εκείνη την πρώτη εβδομάδα τα έβαζα για ύπνο πολύ νωρίς, μπορεί και στις 19.00'. Το πράγμα αντιστράφθηκε, το πρωί στον σταθμό ήταν πολύ καλά γιατί είχαν χορτάσει ύπνο, από το μεσημέρι και μετά τσίτωναν πολύ αλλά μέσα σε μια εβδομάδα είχαν προσαρμοσθεί και σταδιακά η ώρα ύπνου έγινε 20.00' και από τότε προσπαθούμε να την κρατάμε πιστά.

 

Γνώμη μου, οι συσχετίσεις από μόνες τους δεν είναι κακές, το "πρόβλημα" ξεκινά όταν το παιδί δεν μπορεί να τις αναπαράγει μόνο του.

 

Εξάλλου, δες και το εξής....μέχρι πριν λίγο καιρό το παιδί είχε μια σειρά συσχετίσεων, το στήθος, την μουσική, το κρέβάτι της μαμάς, ίσως ένα αρκουδάκι, την παρουσία της μαμάς. Με τις προσπάθειές σου, αφαίρεσες μερικές από αυτές που χρειάζονται την δική σου "εμπλοκή" (στήθος, το κρεβάτι σου), το κρεβάτι σου αντικαταστάθηκε από το κρεβάτι του, το παιδί "πήρε μαζί" την μουσική, το αρκουδάκι και την δική σου παρουσία. Σιγά-σιγά θα καταφέρεις να βγάλεις από την εξίσωση του ύπνου την δική σου παρουσία και στην προσπάθεια αυτή οι άλλες συσχετίσεις μόνο να σε βοηθήσουν μπορούν.

 

 

 

Ας πω τις δικές μας εξελίξεις 2 μήνες μετά. Σε διάβασα πολύ προσεκτικά και με παρέα με το ένστικτό μου βγήκα από το τριπάκι του "για να κοιμάται καλά ένα παιδί πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθούμε το βιολογικό του ρολόι". Τον άφησα ελεύθερο με καμία πια προσπάθεια για μεσημεριανό ύπνο. Αυτό δεν έσωσε την ανάγκη του να κοιμάται το μεσημέρι (που την έχει ακόμα) μας έσωσε σε άλλα σημεία όμως. Δεν νιώθει να πιέζεται και έχουμε καλύτερη επαφή. Το βράδυ δεν αντιστέκεται πλέον όταν πρέπει να πάμε για ύπνο, φαίνεται να έχει αγαπησει τη ρουτινα του, επιτέλους. Αλλαγή πάνας, δόντια, ξάπλα στο κρεβάτι για 1-2 παραμύθια, λίγες αγκαλιές και νάνι. Δεν παίρνει σχεδόν ποτέ πάνω από μισάωρο. Οπότε τώρα ξυπνάει στις 8-8.30 το πρωί και κοιμάται 20.00-21.00 για βράδυ. Κάποια ελάχιστα μεσημέρια μπορεί να τον πάρει ο ύπνος στον καναπέ, μόνο όταν τον κρατά η νταντά του, ποτέ όσο είμαι εγώ στο σπίτι. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα κοιμηθεί 22.00-23.00 το βράδυ. Οκ. Και τι έγινε για μια στο τόσο. Κοιμάμαι ακόμα μαζι του στο δωμάτιο του κι ο κύριος λόγος είναι πως ο πατερας του ροχαλίζει τόσο πολύ που εγω ξυπνάω (έχω συνηθίσει να ξυπνάω πλέον μέσα στο βράδυ) και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ. Όμως τον προετοιμάζω καιρό τώρα πως εγώ θα επιστρέψω στο κρεβάτι με το μπαμπά. Το διπλό κρεβάτι δεν το θέλει πλέον, έχει βολευτεί στο δικό του, είναι το κρεβάτι του. Ξυπνάει 1-2 φορές το βράδυ και συνήθως είτε έρχεται για μια αγκαλιά και φεύγει είτε βάζει μόνος του τη μουσικούλα του κάτι που επίσης αποδαιμονοποίησα ως βοηθεια στον ύπνο. Έμαθε να βάζει μόνος του τη μουσική κι αν εγώ δεν είχα συνηθίσει να ξυπνάω με το παραμικρό κιχ μπορεί και να συνέχιζα κανονικά τον υπνο μου. Άλλες φορές δεν ξυπνάει καθόλου.

 

Το συμπέρασμα μου είναι πως τώρα που μεγαλώνει το παιδί μου κι εγώ συνηθίζω στο ρόλο μου ως μητέρα, καταλαβαίνω πως ως μωρομαμά υπερβάλουμε πολλές φορές να το πάμε κατά γράμμα και είμαστε τόσο σχολαστικές και αναλυτικές με το οτιδήποτε που φορτώνουμε κούραση στον ήδη κουρασμένο εαυτό μας. 

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, marakiz είπε:

Κοιμάμαι ακόμα μαζι του στο δωμάτιο του κι ο κύριος λόγος είναι πως ο πατερας του ροχαλίζει τόσο πολύ που εγω ξυπνάω (έχω συνηθίσει να ξυπνάω πλέον μέσα στο βράδυ) και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ.

Άσχετο με το θέμα, αλλά έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα και ακόμα κοιμόμαστε χωριστά κυρίως γι αυτό - γιατί αν δεν γίνει κάτι να ξυπνήσει με ουρλιαχτα το μωρό, ο κύριος δεν ακούει τίποτα, από τον θόρυβο του ροχαλητού του προφανώς. 

[marakiz]

πρίν από 1 λεπτό , Έσπερος είπε:

Άσχετο με το θέμα, αλλά έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα και ακόμα κοιμόμαστε χωριστά κυρίως γι αυτό - γιατί αν δεν γίνει κάτι να ξυπνήσει με ουρλιαχτα το μωρό, ο κύριος δεν ακούει τίποτα, από τον θόρυβο του ροχαλητού του προφανώς. 

 

Εμένα δεν με νοιάζει να ξυπνήσει για το παιδί, εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ με το ροχαλητό και είναι για μένα πρόβλημα πλέον το ότι δεν κοιμόμαστε μαζί. Δεν ξέρω πως γίνεται κάτι τέτοιο να ξεπεραστεί, δεν ξέρω αν υπάρχει λύση. Παλιά φορούσα ωτοασπιδες, τώρα προφανως και δεν γίνεται αυτο.

 

Το αστείο είναι πως πριν λίγα χρονια άσκησα κριτική σε ζευγάρι φίλων μου που κοιμόταν χώρια 2 χρόνια διότι η μαμά κοιμόταν ακόμα με το παιδί και είχα πει με σιγουριά, τεράστια όμως σιγουριά πως αυτό το πράγμα πρέπει να λυθεί, δεν γίνεται να κοιμάστε χώρια, δεν ξέρω πως θα λυθεί, αλλά πρέπει. Λούσου το τώρα Μαράκι και μεγάλες μπουκιές φάγε στο μέλλον.

[Έσπερος]

πρίν από 2 λεπτά , marakiz είπε:

 

Εμένα δεν με νοιάζει να ξυπνήσει για το παιδί, εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ με το ροχαλητό και είναι για μένα πρόβλημα πλέον το ότι δεν κοιμόμαστε μαζί. Δεν ξέρω πως γίνεται κάτι τέτοιο να ξεπεραστεί, δεν ξέρω αν υπάρχει λύση. Παλιά φορούσα ωτοασπιδες, τώρα προφανως και δεν γίνεται αυτο.

 

Το αστείο είναι πως πριν λίγα χρονια άσκησα κριτική σε ζευγάρι φίλων μου που κοιμόταν χώρια 2 χρόνια διότι η μαμά κοιμόταν ακόμα με το παιδί και είχα πει με σιγουριά, τεράστια όμως σιγουριά πως αυτό το πράγμα πρέπει να λυθεί, δεν γίνεται να κοιμάστε χώρια, δεν ξέρω πως θα λυθεί, αλλά πρέπει. Λούσου το τώρα Μαράκι και μεγάλες μπουκιές φάγε στο μέλλον.

Κι εμένα δεν με νοιάζει να ξυπνήσει γιατι αν ξυπνήσει ανάβει φως και μιλάει στο μωρό λες κι είναι πρωί ας πούμε και θα πιουμε καφέ να πούμε τα νέα μας!!!! Έχει τύχει να έρθει ανήσυχος στο δωμάτιο ένα βράδυ με έντονο κλάμα και σχεδόν του κλώτσησα την πόρτα στα μούτρα. Αλλά προφανώς θα ήθελα κι εγώ να κοιμόμαστε μαζί κάποια στιγμή, με ή χωρίς το παιδί στο δωμάτιο.

 

Κι εγώ κορόιδευα τον κουνιάδο μου που κοιμόταν στον καναπέ και η γυναίκα του συγκοίμηση με το μωρό. ΑΥτοί βέβαια έκοψαν τη συγκοίμηση7-8 μηνών και πήγε οτ παιδί στο δωμάτιό του κι έκτοτε δεν ξυπνάει παρά μόνο αν είναι άρρωστο. Κι έμεινα εγώ να τ ακούω από την πεθερά για τη ζημιά που κάνω στον ψυχισμό του παιδιού μου. Χαχαχα

[kotsifikos]

Και νόμιζα πως μόνο εγώ μένω ξύπνια από ροχαλιτό του άντρα μου ...δεν συνηθίζεται με τίποτα!!!!

Πάντως σχετικά με το θέμα @Έσπερος το παιδί μεγαλώνει και όσο μεγαλώνει ο χρόνος που θα χρειάζεται μέχρι να κοιμηθεί θα γίνεται μεγαλύτερος.

Μπορεί πράγματι να οφείλεται σε κάτι από τα παραπάνω που ανέφερες, μπορεί όμως να είναι απλά επειδή μεγαλώνει και εκδηλώνει με διαφορετικό τρόπο τις ανάγκες του, πολύ πιθανό να θέλει αγκαλιά μέχρι να κοιμηθεί, ή να θέλει την συντροφιά σου για λίγο.

 

[Έσπερος]

ΜΠα, ο χρόνος που χρειάζεται να κοιμηθεί την πρώτη φορά δεν έχει αλλάξει. Εκτός του ότι ίσως θε΄λει την αγκαλιά μου, που δεν με πειράζει γιατί δεν θέλει κούνημα ή περπάτημα, ένα ελαφρύ λίκνισμα καθιστή μόνο, νομίζω ότι έχει μια φάση άρνησης της κούνιας. Το συνδύασα γιατί συνειδητοποίησα ότι από τότε που γυρίσαμε από τις διακοπές, δεν δέχεται με τίποτα να τον δέσω στο ριλάξ (λογικό, και πολύ άντεξε) και να τον βάλω στην κούνια ξύπνιο, όωπς τον έβαζα και για να τον περιορισω κάπου αν χρειαζόταν αλλά και για να ξαπλώσει/παίξει πριν κοιμηθεί. Επομένως, αφού δεν χαλαρώνει στην κούνια μόνος του, λογικό είναι να χαλαρώσει στην αγκαλιά μου. Μ¨αλιστα με το που κλάψει από νύστα κ τον αγκαλιάσω, κοιμάται στο δίλεπτο το πολύ. 

 

Για τα ενδιάμεσα ξυπνήματα δοκίμασα πάλι δυο βράδια, μόλις ξυπνούσε, αντί να τον ξαπλώσω στην κούνια να τον ξαπλώσω στο κρεβάτι μου, χωρίς να ξαπλώσω δίπλα του, απλά τον ξάπλωσα κ τον χάιδεψα λίγο και όντως κοιμήθηκε, έμεινα ξύπνια κανένα μισάωρο καλού κακού να βεβαιωθώ, και όντως δεν ξύπνησε ούτε με την μετακίνηση στην κούνια του, κι έτσι ούτε εγω πιάστηκα, ούτε αυτός ταλαιπωρήθηκε με το βάλε βγάλε στην κούνια κάθε 10 λεπτά επί μία ώρα!!

[Deena]

On 23/1/2019 at 1:23 ΜΜ, marakiz είπε:

Tο συμπέρασμα μου είναι πως τώρα που μεγαλώνει το παιδί μου κι εγώ συνηθίζω στο ρόλο μου ως μητέρα, καταλαβαίνω πως ως μωρομαμά υπερβάλουμε πολλές φορές να το πάμε κατά γράμμα και είμαστε τόσο σχολαστικές και αναλυτικές με το οτιδήποτε που φορτώνουμε κούραση στον ήδη κουρασμένο εαυτό μας. 

 

Η αλήθεια είναι ότι όσο περνάει ο καιρός και τα παιδιά μεγαλώνουν πολλά πράγματα επανέρχονται στις πραγματικές τους διαστάσεις, ταυτόχρονα δε, η εμπειρία και οι καθημερινές προκλήσεις σε κάνουν να καταλαβαίνεις την αξία της προσαρμοστικότητας και της ευελιξίας. Και το λέω εγώ που εκ φύσεως είμαι άτομο πολύ του προγράμματος και του ελέγχου των καταστάσεων.

 

Προσωπικό παράδειγμα για άλλες μελλοντικές προκλήσεις : Από όταν άρχισε ο μεγάλος μου Α΄Δημοτικού φέτος είχα την "εμμονή" να διαβάζει μόνο στο γραφείο και το δωμάτιό του και πουθενά αλλού, πράγμα πολύ δύσκολο στο σπίτι μας λόγω του μικρότερου παιδιού και της διαρρύθμισης του σπιτιού. Μετά από αρκετές αγχωτικές προσπάθειες να το καταφέρω, χαλάρωσα τελικά....πολλές φορές διαβάζει πια στο τραπέζι της κουζίνας για να μη χρειαστεί τρία άτομα να αλλάξουμε όροφο για τα 15' - 20' μελέτης που έχει. Άλλες φορές βάζω πια στην μικρή τηλεόραση για αυτά τα 15'-20', ώστε να μπορώ να τον βοηθήσω πιο ενεργά στην μελέτη όποτε το χρειάζεται (άλλο κόλλημα και αυτό, μην τυχόν και δει η μικρή λίγο παραπάνω τηλεόραση για αυτό τον λόγο) και τελικά όλα λειτουργούν και έτσι, έστω κι αν αποκλίνουμε από το by the book....

Επεξεργάστηκαν 24 Ιανουαρίου,2019 by Deena

[Έσπερος]

Ο γιός μου έχει μια πολύ περίεργη ώρα για τον "μεσημεριανό" ύπνο του η οποία τείνει να γίνει πολύ δυσλειτουργική και αναρωτιέμαι τι είναι καλύτερο για να την αλλάξω. Ξυπνάει γύρω στις 7 (μπορεί όμως 6.30 μπορεί κ 7.30 σπανιότερα) αλλά αντέχει αρκετή ώρα ξύπνιος πλέον, με αποτέλεσμα να κοιμάται στις 12 ή και λίγο μετά, τελικό όμως φαίνεται ότι του λείπει ύπνος γιατί ξυπνάει σχεδόν 3, άρα τρώει τέτοια ώρα (ενώ το φρούτο του το έχει φάει στις 10 περίπου) και μετά κοιμάται 9.30, που δεν είναι κακό για καλοκαίρι γιατί έτσι μπορούμε να πάμε απογευματινή βόλτα χωρίς πολύ ήλιο. Όμως μου φαίνεται αργά για μεσημεριανό (συν κάτι περίεργες περιστασιακές αφαγίες που μας κάνει και πιστεύω ότι έχουν σχέση με το ότι με το που ξυπνάει τον βάζω να φάει). Αν όμως τον κρατήσω να φάει μεσημεριανό στις 12 και κοιμηθεί αργότερα, πού θα πάει ο ύπνος το βράδυ; Χώρια που δεν θέλω τον χειμώνα τέτοιο πρόγραμμα γιατί θέλω μεσημεριανό να τρώει όταν γυρνάμε από το σχολείο και όχι με την νταντά. Να τον ξυπνάω πιο πρωί, δηλαδή αν ξυπνήσει 6.30 αντί να τον κρατήσω στο κρεβάτι όπως κάνω με την ελπίδα να κοιμηθεί κανένα μισάωρο ακόμα και τελικά πάει ώρα, να τον σηκώνω; να του κάνω πιο έντονη δραστηριοτητα το πρωί για να νυστάζει νωρίτερα; αν πάμε θάλασσα όντως νυστάζει, αν δεν πάμε όταν έχει μελτέμι δεν κουράζεται τόσο γιατί είναι περιορισμένη και η πρωινή βόλτα λόγω αέρα (περιορισμένη στις επιλογές δηλ και βαριέται τελικά και γυρνάει σπίτι). Το άλλο που σκέφτηκα είναι να μην τον αφήνω μέχρι 3 αλλά να τον ξυπνάω στις 2, όπως κάνω όταν θέλουμε να πάμε στη θάλασσα το απόγευμα, για να κοιμάται πιο νωρίς το βράδυ και γενικά να έρθει πιο νωρίς το πρόγραμμα. Αλλά έχω μπερδευτεί γιατί δεν ξέρω αν οι μιζέριες με το φαγητό έχουν σχέση με το ότι μπορεί να είναι κακόκεφος όταν ξυπνάει, ή απλά αρχίζει να έχει προτιμήσεις. 

[vicky86]

Εμενα δ μου φαινεται τοσο ασχημο το προγραμμα

Να προσπαθησεις να τον κουρασεις στην πρωινη βολτα για μενα ειναι καλυτερη επιλογη η να τον ξυπνησεις μετα το διωρο

10ξεκιναει το πρωινο η τελειωνει περιπου; αναλογα τι εχει φαει ισως εδινα κ ενα σνακ λιγο πριν τις 12(πχ πρωινο μεχρι 10 γαλα και αυγοφετα, μια μπανανα πριν τον υπνο) κ ας ετρωγε κ στις 4για μεσημερι

[Έσπερος]

Just now, vicky86 είπε:

Εμενα δ μου φαινεται τοσο ασχημο το προγραμμα

Να προσπαθησεις να τον κουρασεις στην πρωινη βολτα για μενα ειναι καλυτερη επιλογη η να τον ξυπνησεις μετα το διωρο

10ξεκιναει το πρωινο η τελειωνει περιπου; αναλογα τι εχει φαει ισως εδινα κ ενα σνακ λιγο πριν τις 12(πχ πρωινο μεχρι 10 γαλα και αυγοφετα, μια μπανανα πριν τον υπνο) κ ας ετρωγε κ στις 4για μεσημερι

Πρωινό πίνει γάλα στις 7, τις μισές μέρες τρώει αυγό κατα τις 8 κ τις άλλες μισές τρώει ψωμι με αβοκαντο εκείνη την ώρα, και κατα τις 9.45-10 τρωει φρουτα (του αρεσουν κ τρωει αρκετα δλδ καθεται ενα τεταρτακι σιγουρα). 

 

Ο ύπνος αν ήταν απλά 12-2 δεν θα με πειραζε, το 3 μου φαίνεται πολύ γιατί μετά έρχεται όλο πίσω. και καθυστερεί κ το δικό μας γεύμα ετσι. ειπαμε τωρα να τον ξυπναμε στις 2 να δουμε πώς θα παει. 

[Έσπερος]

Ξανά εδώ πάλι με απορίες για το πρόγραμμα. 

Μήνες παιδεύομαι με ένα πρόγραμμα που έχει έρθει τελείως πα΄νω κάτω χωρίς να έχω καταλάβει τι ακριβώς φταίει. Το θέμα μου είναι: το παιδί δεν χορταίνει ύπνο το βράδυ και τον αναπληρώνει μεσημέρι. Τρίωρο φουλ. Όμως αυτό τον καθυστερεί και το βράδυ. Αλλά δεν ξυπνάει με τίποτα τα περισσότερα μέσημέρια. Τώρα είναι μία ώρα που τον χαϊδεύω με παγωμένα χέρια, του παίρνω την πιπίλα, τίποτα. Το λυπαμαι κιόλας. Μόνο να τον γδύσω δεν έχω δοκιμάσει. Αλλά μετά το βράδυ περνάει 10.30 κάποιες φορές, και μετά πάλι καταλήγουμε να μην έχει χορτάσει ύπνο το βράδυ. Το πρωί προσπαθώ να μην αργεί να  ξυπνήσει γιατί μετά αργεί και ο μεσημεριανός ύπνος άρα θα αργήσει πάλι ο βραδυνός. Αλλά κι έτσι καταλήγω να θέλει να κοιμηθεί πολύ το μεσημέρι για να αναπληρώσει. Πώς στο καλό θα σπάσω αυτόν τον φαύλο κύκλο; Να τον σηκώνω με το ζόρι στις 2 ώρες ύπνου, να τον γδύνω κι ας κλαίει; 

[Deena]

Just now, Έσπερος είπε:

Ξανά εδώ πάλι με απορίες για το πρόγραμμα. 

Μήνες παιδεύομαι με ένα πρόγραμμα που έχει έρθει τελείως πα΄νω κάτω χωρίς να έχω καταλάβει τι ακριβώς φταίει. Το θέμα μου είναι: το παιδί δεν χορταίνει ύπνο το βράδυ και τον αναπληρώνει μεσημέρι. Τρίωρο φουλ. Όμως αυτό τον καθυστερεί και το βράδυ. Αλλά δεν ξυπνάει με τίποτα τα περισσότερα μέσημέρια. Τώρα είναι μία ώρα που τον χαϊδεύω με παγωμένα χέρια, του παίρνω την πιπίλα, τίποτα. Το λυπαμαι κιόλας. Μόνο να τον γδύσω δεν έχω δοκιμάσει. Αλλά μετά το βράδυ περνάει 10.30 κάποιες φορές, και μετά πάλι καταλήγουμε να μην έχει χορτάσει ύπνο το βράδυ. Το πρωί προσπαθώ να μην αργεί να  ξυπνήσει γιατί μετά αργεί και ο μεσημεριανός ύπνος άρα θα αργήσει πάλι ο βραδυνός. Αλλά κι έτσι καταλήγω να θέλει να κοιμηθεί πολύ το μεσημέρι για να αναπληρώσει. Πώς στο καλό θα σπάσω αυτόν τον φαύλο κύκλο; Να τον σηκώνω με το ζόρι στις 2 ώρες ύπνου, να τον γδύνω κι ας κλαίει; 

 

Δύσκολη κατάσταση αλλά συμβατή με την ηλικία του, όπως θα έχεις δει και από μηνύματα άλλων μαμάδων στο θέμα. Δεν είμαι σίγουρη τί να σε συμβουλεύσω, εγώ σε αντίστοιχη ηλικία (η κόρη μου είναι επίσης γεννημένη Δεκέμβριο) τον μεσημεριανό ύπνο τον είχα κόψει ήδη, γιατί δεν λειτουργούσε το πράγμα όπως έγραψα και παραπάνω. Το παιδί έπρεπε να ξυπνάει στις 7.00 και δεν με έπαιρνε να κοιμάται στις 23.00. 

 

Θα μπορούσες ίσως να τον αφήσεις να κοιμηθεί όσο θέλει το πρωί, μήπως ακόμα κι αν αργήσει λίγο το μεσημέρι να μπορείς να τον ξυπνάς νωρίτερα.

 

Θα μπορούσες να κόψεις και μαχαίρι τον μεσημεριανό ύπνο, φροντίζοντας για καμιά εβδομάδα να τον κοιμίζεις πολυ νωρίς, βολεύει τώρα που δεν κάνουμε και βόλτες.

 

Αν το αφήσεις χωρίς καμία παρέμβαση δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί και δεν ξέρω και τί θέλεις, στο εξοχικό του άντρα μου έχουμε κάτι φίλους που τα παιδιά τους είναι 6 και 4 και κοιμούνται ακόμα μέχρι τις 5.00 το απόγευμα και μετά τα μεσάνυχτα, εγώ το ακούω και με πιάνει κρίση πανικού (που λέει ο λόγος) αυτοί προτιμούν να γυρίζουν από την δουλειά και να κοιμούνται οικογενειακώς κι ας ξημερώνονται μετά.

[Anna3011]

2 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Ξανά εδώ πάλι με απορίες για το πρόγραμμα. 

Μήνες παιδεύομαι με ένα πρόγραμμα που έχει έρθει τελείως πα΄νω κάτω χωρίς να έχω καταλάβει τι ακριβώς φταίει. Το θέμα μου είναι: το παιδί δεν χορταίνει ύπνο το βράδυ και τον αναπληρώνει μεσημέρι. Τρίωρο φουλ. Όμως αυτό τον καθυστερεί και το βράδυ. Αλλά δεν ξυπνάει με τίποτα τα περισσότερα μέσημέρια. Τώρα είναι μία ώρα που τον χαϊδεύω με παγωμένα χέρια, του παίρνω την πιπίλα, τίποτα. Το λυπαμαι κιόλας. Μόνο να τον γδύσω δεν έχω δοκιμάσει. Αλλά μετά το βράδυ περνάει 10.30 κάποιες φορές, και μετά πάλι καταλήγουμε να μην έχει χορτάσει ύπνο το βράδυ. Το πρωί προσπαθώ να μην αργεί να  ξυπνήσει γιατί μετά αργεί και ο μεσημεριανός ύπνος άρα θα αργήσει πάλι ο βραδυνός. Αλλά κι έτσι καταλήγω να θέλει να κοιμηθεί πολύ το μεσημέρι για να αναπληρώσει. Πώς στο καλό θα σπάσω αυτόν τον φαύλο κύκλο; Να τον σηκώνω με το ζόρι στις 2 ώρες ύπνου, να τον γδύνω κι ας κλαίει; 

Αυτό που θα σύστηνα εγώ (νομίζω στο έχω ξαναγράψει) είναι η μείωση του μεσημεριανού ύπνου. Σε καμία περίπτωση δε θα τον έκοβα ακόμα. Θεωρώ ότι στην ηλικία τους το έχουν ανάγκη. Η μικρή μου τον είχε κόψει για ένα 2μηνο περίπου και δε λειτούργησε καθόλου καλά όλο αυτό. Την παίρναμε το απόγευμα από τη γιαγιά μέσα στην τσίτα και στα νεύρα. Κοιμόταν βέβαια από τις 8 το βράδυ αλλά προτιμώ χίλιες φορές να κοιμάται 9 ή 9μιση και να είναι ξεκουραστη και κεφάτη το απόγευμα. Τώρα που είμαστε σπίτι ξεκίνησε πάλι το μεσημεριανό ύπνο και αυτό γιατί πλέον αναλαμβάνει ο άντρας μου να την κοιμίσει το μεσημέρι(είναι μαέστρος σε αυτά). Το πρόγραμμα δουλεύει καλύτερα έτσι, τουλάχιστον για εμάς που δεν έχουμε ιδιαίτερη εμμονή με την ώρα του βραδυνού ύπνου. 

Αυτό που λες ότι δεν ξυπνάει με τίποτα το μεσημέρι δεν το καταλαβαίνω. Και εγώ την ξυπνάω το απόγευμα αν ξεπεράσει τη 1,5 ώρα ύπνου (άντε 2) γιατί αλλιώς θα κοιμηθεί μεσάνυχτα. Πλεον είναι λίγες οι φορές που το κάνω γιατί έχει συντονιστεί και ξυπνάει μόνη. Όταν βέβαια λέμε ότι την ξυπνάω δεν τη χαιδεύω απλώς, τη σηκώνω, τη βάζω και κάθεται στα πόδια μου, της μιλάω, γκρινιάζει εννοείται αλλά ξυπνάει. Αν τον σηκώσεις από το κρεβάτι δεν ξυπνάει; Γιατί να πρέπει να τον γδύσεις;

[Έσπερος]

18 ώρες πρίν, Deena είπε:

Αν το αφήσεις χωρίς καμία παρέμβαση δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί και δεν ξέρω και τί θέλεις, στο εξοχικό του άντρα μου έχουμε κάτι φίλους που τα παιδιά τους είναι 6 και 4 και κοιμούνται ακόμα μέχρι τις 5.00 το απόγευμα και μετά τα μεσάνυχτα, εγώ το ακούω και με πιάνει κρίση πανικού (που λέει ο λόγος) αυτοί προτιμούν να γυρίζουν από την δουλειά και να κοιμούνται οικογενειακώς κι ας ξημερώνονται μετά.

Κάτι τέτοια τα άκουγα πιο παλιά κ έλεγα πώς είναι δυνατόν κ γιατί δεν φροντίζουν τον ύπνο των παιδιών κ εμεις δεν θα καταληξουμε ποτέ εκεί γιατί ασχολούμαστε κλπ και τώρα κατάλαβα ποσό εύκολα συνηθίζεις το ξεχειλωμένο προγραμμα!!! Αλλα σιγουρα δεν υελω να φτασω εκει. 

 

14 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Αυτό που θα σύστηνα εγώ (νομίζω στο έχω ξαναγράψει) είναι η μείωση του μεσημεριανού ύπνου. Σε καμία περίπτωση δε θα τον έκοβα ακόμα. Θεωρώ ότι στην ηλικία τους το έχουν ανάγκη. Η μικρή μου τον είχε κόψει για ένα 2μηνο περίπου και δε λειτούργησε καθόλου καλά όλο αυτό. Την παίρναμε το απόγευμα από τη γιαγιά μέσα στην τσίτα και στα νεύρα. Κοιμόταν βέβαια από τις 8 το βράδυ αλλά προτιμώ χίλιες φορές να κοιμάται 9 ή 9μιση και να είναι ξεκουραστη και κεφάτη το απόγευμα. Τώρα που είμαστε σπίτι ξεκίνησε πάλι το μεσημεριανό ύπνο και αυτό γιατί πλέον αναλαμβάνει ο άντρας μου να την κοιμίσει το μεσημέρι(είναι μαέστρος σε αυτά). Το πρόγραμμα δουλεύει καλύτερα έτσι, τουλάχιστον για εμάς που δεν έχουμε ιδιαίτερη εμμονή με την ώρα του βραδυνού ύπνου. 

Αυτό που λες ότι δεν ξυπνάει με τίποτα το μεσημέρι δεν το καταλαβαίνω. Και εγώ την ξυπνάω το απόγευμα αν ξεπεράσει τη 1,5 ώρα ύπνου (άντε 2) γιατί αλλιώς θα κοιμηθεί μεσάνυχτα. Πλεον είναι λίγες οι φορές που το κάνω γιατί έχει συντονιστεί και ξυπνάει μόνη. Όταν βέβαια λέμε ότι την ξυπνάω δεν τη χαιδεύω απλώς, τη σηκώνω, τη βάζω και κάθεται στα πόδια μου, της μιλάω, γκρινιάζει εννοείται αλλά ξυπνάει. Αν τον σηκώσεις από το κρεβάτι δεν ξυπνάει; Γιατί να πρέπει να τον γδύσεις;

Κι εγω πιστευω οτι το εχει αναγκη. Και οταν ακομα ειναι ξεμυαλισμενος οπως σημερα που ειχε ηλιο κ δεν ηθελε να ξαπλώσουμε, επαιζε στον κηπο κουτουλωντας πλεον κ κοιμηθηκε μεσα σε πεντε λεπτα, μια ώρα αργότερα βέβαια από το συνηθισμένο. 

 

Κ εμενα γενικα πιο λειτουργικό μ φαινεται να κοιμαται λιγο το μεσημερι κ το βραδυ ας παει κ 10 σχεδον, το εχω αποδεχτει. Ετσι κ αλλιως δεν προκειται να πατησει σπίτι ανθρωπος στο αμεσο μελλον για να θελω το βραδυ ελευθερο για δικο μας χρονο.

 

Προσπαθω να βρισκω τροπους να ξυπναει μονος του για να μην τον σηκωνω ετσι αποτομα. Για αυτό κάνω θορύβους ή τον ξεσκεπάζω κ τέτοια. Αλλα δεν εχει αποτελεσμα παρα μονο να χανω ωρα κ να εκνευριζσομαι. Θα τον σηκωνω μια κ καλη να τελειωνουμε. 

 

Γενικα διαφωνουμε με τον συζυγο σ αυτο το θεμα κ φερει μεγαλο μερίδιο ευθύνης στην κατασταση, αλλα κ αυτος απο την πλευρα του αντιδρα οταν γινομαι αγχωτική κ πιεστική ή άκαμπτη με το ωράριο κ έτσι πρέπει να καταληξουμε σε μια χρυσή τομή με αμοιβαίες υποχωρήσεις.