Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Recommended Posts

κορίτσια σας ευχαριστώ όλες για τα καλα σας λογια κ οπως λένε "απ το στόμα σας κ στου θεού ΄τ' αυτί"!!!

την Τρίτη πήγα στον γιατρό μου κ ΄κάναμε τον 1 υπέρηχο ο στον οποίο επιβεβαιώσαμε κατ αρχάς οτι είναι ενδομήτρια κύηση είδαμε τον αμνιακό σάκο τον λεκιθικό ασκό κ εμβρυικά στοιχεία!βάση τιμής χοριακής κ μέτρησης του σάκου είμαι 5 εβδομάδων κ 3 ημερών κ επειδή είναι πού νωρίς δυστυχώς δεν ακούσαμε καρδούλα!έχω επόμενο ραντεβού σε 2 εβδομάδες (19 Γενάρη) για να δούμε περισσότερα κ να ακούσουμε καρδούλα!!Μακάρι να πάνει όλα καλά αυτή την φορά Παναγίτσα μου!

Έχει καμιά σας ιδέα πότε περίπου μπορεί να ακούσει κανείς την καρδούλα????Δε σας κρύβω οτι φοβάμαι μην πάω κ δεν ακούσω τίποτα(παλίνδρομη κύηση δηλαδή)!!!Προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά όμως!!!

 

Καρδουλα μπορεις να ακουσεις απο την 7η εβδομαδα κυησης και μετα. Κανε μονο θετικες σκεψεις και ολα θα πανε καλα!!!! Περιμενουμε νεα σου

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 1k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

kalispera se oles sas... prwta prwta sugxarhthria stin mom to be ... me to kalo koritsara mou k ola kala na sou pane auti ti fora. egw telika tin ekana tin diakoph kuhshs tin tetarth. h diadikasia itan i ekshs: kolpika upotheta k 3 xapia stin arxh ta opoia sto ena tetarto mou eferan tremoulo k ustera pureto mexri 38.9 kathe 3 wres eprepe na pairnw auta ta 3 xapia.stin arxh oi ponoi itan tupou periodou otan omws to roloi edeikse 5 para to vradu arxhsa na fwnazw oti tha skistw sta duo k dn antexw.. paleua sto krevati moni m apo ton pono alla eixa k ti mama konta i opoia erxotan k me xaideue k paraligo na tin riksw sfaliares xwris na to thelw fusika. otan o ponos eixe ginei avastaxtos prospathisa na sikwthw k na perpathsw giati dn iksera ti na kanw.. molis anakathisa sto krevati espasan ta nera opou dn mporw na krupsw pws eniwsa mia anakoufish ... pirame til ton giatro k eipe na min ksekinisoume akoma.. oi dunatoi ponoi epanhlthan meta apo kana 45lepto opou k piga toualeta na kanw pipi k eida kati umenes na kremontai.. fwnaksa ti mama m evala ta klamata pirame to giatro til k ksekinisame gia to nosokomeio..mesa sto autokinhto eniwtha pws mia fora ean esprwxna tha evlepa to mwro sto patwma k prospathousa me nuxia k me dontia na kraththw apo ton pono k na min sfigkw. otan ftasame sto nosokomeio me phran mesa mou edwsan upno ksupnisa meta apo 20 lepta k to marturio eixe teleiwsei. ekatsa ena tetarto sto krevati mou evgalan 3 tampon pou mou eixan valei k piga spiti. o giatros mou edwse mia antiviwsh gia 8 hmeres k xapia pou stamatoun to gala gia 15 hmeres. omologw pws dn niwthw katholou asxhma... to mono pou niwthw einai thumos k misos ston anthrwpo ekeinon pou me anagkase na kanw tin diakoph kuhshs k mou edwse k ta xrhmata kiolas... dn exw tpt pou na ton thumizei pia. oute tha klapsw oute tha anapolhsw alla oute tha gurisw pisw na dw ti egine. exw mathei apo mwro na ksexnaw oti ponaei k oti dn aksizei. eimai auti pou hmoun pio dunath k pio aisiodoksh. apla euxomai o theos na tou to plhrwsei. o theos dn ksexnaei kanenan mas. dn kserw an fainomai apsuxh h akardh ,pantws se kamia periptwsh dn eimai apla koitaw mprosta k kselafrwnw tin kardia mou k omorfa k aisiodoksa pragmata. elpizw na eiste kala oles sas k suntoma me ta paidakia sas..egw th'argisw akoma :)

Link to comment
Share on other sites

Ελενάκι μου τελικά είσαι πολύ δυνατό κορίτσι.Είναι πολύ λογικό να σκέφτεσαι έτσι και μην ανησυχείς, όλα σε αυτή τη ζωή πληρώνονται.......Ο Θεός να σε έχει καλά....Να κοιτάς πάντα μπροστά, ποτέ πίσω.......

G2Mbp3.png

--------------------------------------------------

Μy boy is 5 years old-my girl is 3 years old!

Link to comment
Share on other sites

ελενάκι,

ευτυχώς που είσαι καλά και ικανοποημένη με την τωρινή καταστασή σου. είναι πολύ βασικό να είσαι καλά. σε ασχετό χρόνο μην απορήσεις εαν σου ερθουν αναμνήσεις και συναισθήματα απο αυτήν την περίοδο της ζωής σου, είναι περίεργα τα παιχνίδια που μας παιζει η ψυχή μας και το μυαλό μας.απλώς σε ενημερώνω για να είσαι προετοιμασμένη όταν έρθουν.

να προσέχεις αυτές τις μέρες να μην κουράζεσι να πάρεις όλη την αντιβίωση και οχι βάρη και κουρασή ειναί πολυ σημαντικό.

σου εύχομαι να αγαπήσεις και να αγαπηθείς συντομά και την επόμενη φορά ελενάκι μου, εαν δεν δώσεις λίγο παραπάνω χρόνο στην σχέση σου μην κανεις το λάθος και επιδιώξεις ξανα εγκυμοσύνη, καλή η αισιοδοξία αλλά και ο ρεαλισμός χρειάζεται. μια φορά παθούσα είναι υπεραρκετή έτσι δεν είναι γλυκούλα μου.

φιλάκια και να προσέχεις

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

kalispera se oles sas... prwta prwta sugxarhthria stin mom to be ... me to kalo koritsara mou k ola kala na sou pane auti ti fora. egw telika tin ekana tin diakoph kuhshs tin tetarth. h diadikasia itan i ekshs: kolpika upotheta k 3 xapia stin arxh ta opoia sto ena tetarto mou eferan tremoulo k ustera pureto mexri 38.9 kathe 3 wres eprepe na pairnw auta ta 3 xapia.stin arxh oi ponoi itan tupou periodou otan omws to roloi edeikse 5 para to vradu arxhsa na fwnazw oti tha skistw sta duo k dn antexw.. paleua sto krevati moni m apo ton pono alla eixa k ti mama konta i opoia erxotan k me xaideue k paraligo na tin riksw sfaliares xwris na to thelw fusika. otan o ponos eixe ginei avastaxtos prospathisa na sikwthw k na perpathsw giati dn iksera ti na kanw.. molis anakathisa sto krevati espasan ta nera opou dn mporw na krupsw pws eniwsa mia anakoufish ... pirame til ton giatro k eipe na min ksekinisoume akoma.. oi dunatoi ponoi epanhlthan meta apo kana 45lepto opou k piga toualeta na kanw pipi k eida kati umenes na kremontai.. fwnaksa ti mama m evala ta klamata pirame to giatro til k ksekinisame gia to nosokomeio..mesa sto autokinhto eniwtha pws mia fora ean esprwxna tha evlepa to mwro sto patwma k prospathousa me nuxia k me dontia na kraththw apo ton pono k na min sfigkw. otan ftasame sto nosokomeio me phran mesa mou edwsan upno ksupnisa meta apo 20 lepta k to marturio eixe teleiwsei. ekatsa ena tetarto sto krevati mou evgalan 3 tampon pou mou eixan valei k piga spiti. o giatros mou edwse mia antiviwsh gia 8 hmeres k xapia pou stamatoun to gala gia 15 hmeres. omologw pws dn niwthw katholou asxhma... to mono pou niwthw einai thumos k misos ston anthrwpo ekeinon pou me anagkase na kanw tin diakoph kuhshs k mou edwse k ta xrhmata kiolas... dn exw tpt pou na ton thumizei pia. oute tha klapsw oute tha anapolhsw alla oute tha gurisw pisw na dw ti egine. exw mathei apo mwro na ksexnaw oti ponaei k oti dn aksizei. eimai auti pou hmoun pio dunath k pio aisiodoksh. apla euxomai o theos na tou to plhrwsei. o theos dn ksexnaei kanenan mas. dn kserw an fainomai apsuxh h akardh ,pantws se kamia periptwsh dn eimai apla koitaw mprosta k kselafrwnw tin kardia mou k omorfa k aisiodoksa pragmata. elpizw na eiste kala oles sas k suntoma me ta paidakia sas..egw th'argisw akoma :)

Ελενάκι γεια σου.Σου εύχομαι πρώτα απ όλα καλή ανάρρωση.Επειδή έζησα ακριβώς την ίδια διαδικασἰα, ξέρω οτι μπορει τα σωματικά συμπτώματα να είναι μηδαμινα μπροστά στα ψυχικά.Να προσέχεις για τις επόμενες 40 ημέρες γιατί στην ουσία περνάς περίοδο λοχείας.Μπορεί αν έχεις ψυχικά σκαμπανεβάσματα αλλά να ξέρεις ότι είναι λόγω των ορμονικών αλλαγών.Να είσαι γερή και θα δεις ότι ο Θεός θα σου επιστρέψει πολύ μεγαλύτερη την χαρά που στερήθηκες.

Link to comment
Share on other sites

καλησπέρα σε όλες σας κ καλή χρονιά!!!

το σίγουρο είναι οτι για μένα το 2010 μπήκε φέρνοντας μαζί του ένα θαύμα!!!

σήμερα έμαθα οτι είμαι πάλι έγκυος από εξέταση β χοριακής κ αύριο έχω ραντεβού με τον ιατρό μου!!! αχ Παναγίτσα μου μακάρι αυτή τη φορά να είναι κ να πάνε όλα καλα!!!

Εύχομαι σε όλες το 2010 να φέρει γρήγορα ένα γερό νινάκι!!!

 

freedom1 σου ευχομαι να εχεις μια ηρεμη και τελειομηνη εγκυμοσυνη και να κρατησεις στην αγκαλιτσα σου ενα υγειεστατο και καλοτυχο μωρακι!

να εισαι ηρεμη και ολα θα πανε καλα με την βοηθεια του Θεου! :D

a0542f1a75.png

 

ηρθες θησαυρε μου κι αλλαξες τη ζωη μας!!!

Link to comment
Share on other sites

katermihail makari koritsara m.. niwthw pws mou piran ti xara mesa apo ta xeria xwris kanenan apolutws logo . giati? poion peiraksa? :confused::confused::confused:

Ελενακι, κάπως έτσι νιώθω κι εγώ.Το θέλαμε όσο τίποτε στον κόσμο και χάθηκε απο τη μια στιγμή στην άλλη.Να κλάψεις όσο θέλεις γιατί αυτό είναι λύτρωση, να νιώσεις όλα τα συναισθήματα μέχρι να έρθει η λύτρωση.Κι ασε τους αλλους να σου λένε να μην στεναχωριέσαι.Κάποια πράγματα πρέπει αν τα βιώνουμε όπως τους αρμόζει για να τα ξεπεράσουμε.Πέρασε ένας μηνας και κάτι απο τότε που συνέβη σ εμας κι ακόμη και τώρα κοιτάζω γύρω μου ευτυχισμένες εγκύους και αναρωτιέμαι, γιατί να είμαι εγώ το καμμένο χαρτι?Ισως καποτε να απαντηθεί το ερώτημα μας.Ισως κάποτε η ευτυχία μας να είναι τόσο μεγάλη που όλα αυτά να γίνουν όντως ένα κακό όνειρο.να σαι καλά

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Λοιπόν καλησπέρα..

Αποδυναμώθηκα λίγο γιατί έγραφα μια ώρα και τελικά το έχασα το κείμενο και γράφω από την αρχή..

Έμεινα έγκυος τέλη Αυγούστου, από την πρώτη ώρα σκεφτόμουν την αμνιοπαρακέντιση. Έχω ένα κοριτσάκι 25 μηνών σήμερα και είμαι 35 ,όλα έδειχναν καλά το είπα και στον γιατρό μου, και οι ορμόνες μου και το pap A ήταν πολύ καλά σαν να ήμουν 30χρ. Όμως μου είπε αν είναι να το σκέφτεσαι μέχρι τέλος να την κάνεις συζητά το και με την τάδε που κάνει τα υπερηχογραφήματα και πάρε με να μου πεις τι αποφασίσατε. Εμένα με έτρωγε , μας έδωσε όριο για την αμνιο 15/1 , έκλεισα ραντεβού για τις 13/1 χωρίς να το συζητήσω πήγαμε στις 7/1 για απλό υπέρηχο και απλά είπαμε στην γιατρό ότι θα κάνουμε την άμνιο 13 ίσως μαζί με β επιπέδου ότι μας πει και εκείνη την μέρα πήγαμε έτσι για να το δούμε που είχαμε ένα μήνα. Αρχίζει να το βλέπει και κάτι δεν της αρέσει στην πορία βλέπει ανωμαλία στον πνεύμονα. Θα μείνετε να την κάνουμε σήμερα την άμνιο μας είπε. Περιμέναμε σε ένα μοναχικό σαλονάκι, ήμουν κρυμμένη έτσι ένιωθα και τώρα ακόμη κάπως έτσι νιώθω. Ήθελα να κάνω άμνιο για να βεβαιωθώ ότι όλα ήταν καλά όχι δεν ήμουν προετοιμασμένη για κάτι κακό. Μετά από 1 ώρα έξανα υπέρηχο, φαινόταν και εγώ τον έβλεπα και ο άντρας μου τον έναν πνευμονάκο της πιο άσπρο.

Κυστική αδενωματώδης δυσπλασία δεξιού πνεύμονα ήταν η διάγνωση.

Έγινε και η άμνιο όχι γιατί είναι συγγενές μάθαμε στην συνέχεια αλλά γιατί μπορεί να συνοδεύεται από κάποια συγγενή ανωμαλία.

Η άμνιο την επόμενη το απόγευμα που βγήκαν τα πρώτα αποτελέσματα 90% μας είπαν ήταν καλή.

Την Δευτέρα 11/1 είχαμε ραντεβού με τον καθηγητή που μας σύστησε ο γιατρός μας να επιβεβαιώσει την διάγνωση, δεν αλλάζουν αυτά δυστυχώς μου είπε όταν είδα τον πνεύμονα το ίδιο και είπα πως είχα μια ελπίδα πως κάτι θα χει αλλάξει μέσα στο ΣΚ ένα θαύμα κάτι.

Αμέσως πήγαμε στο νοσοκομείο που ήταν ο γιατρός μας φυσικά δεν χωρούσε συζήτησε , η διακοπή της κύησης ήταν δεδομένη όμως μας επιβεβαίωσε και η νεογνολόγος του νοσοκομείου ότι το μωρό δεν θα ζούσε αν γεννιόταν.

Θα με έβαζε εκείνη την ώρα μέσα τελικά έγινε την επομένη το πρωί εισαγωγή 12/1 8 πμ (20εβδομάδων και 5 ημερών) 2 υπόθετα 2 χάπια και φλέβα έτοιμη για ορό, εξετάσεις και αναμονή , πόνοι περιόδου αλλά καμία διαστολή.

Ξανά χάπια και αργότερα και υπόθετα, κατά τις 3μμ με ανεβάζουν πάνω στην αίθουσα που είναι για τέτοιες περιπτώσεις και μου βάζουν ορό με οκκυτοκίνη για να αρχίσουν οι συσπάσεις άρχισα να πονάω έντονα πολύ δυνατοί πόνοι περιόδου, επισκληρίδιος , και busqopan στον ορό άρχισα να θολώνω στέγνωσε το στόμα μου.. καθετήρας ένιωθα έντονη την ανάγκη να ουρήσω

Αυτό που πρέπει να αναφέρω είναι πως είχα φοβερή στύριξη από τον γιατρό μου που ήταν εκεί και κάθε 2 λεπτά με ρωτούσε αν ήμουν καλά και αν όλα ήταν καλά και από τη μαία που συνεργάζεται μαζί του , με εξέταζαν συνέχεια για την διαστολή και έφερναν και τον τράχηλο μπροστά ο δικός μου και άλλη μια γιατρός που ήταν και όταν γέννησα το πρώτο μου παιδάκι.

Στο μεταξύ έπιασαν τα φάρμακα και άρχισα να χαλαρώνω, έκλεισα τα μάτια μου και έτσι πετύχαμε διαστολή, παράλληλα πρέπει να αναφέρω γίνονταν και άλλοι τοκετοί στις άλλες αίθουσες φυσιολογικοί σε εξέλιξη και 2 καισαρικές, άκουσα δυο μωράκια που γεννήθηκαν υγιέστατα, καταπληκτικό ;;; η μία και η άλλη πλευρά…

Ξαφνικά ένιωσα ένα τεράστιο βάρος να με πιέζει στον κόλπο μου και έντονο πόνο από αυτό, αμέσως μου έσπασε τον σάκο ο γιατρός μου ήταν το αμνιακό υγρό που πίεζε ,ένιωσα μεγάλη ανακούφιση μετά από αυτό που βγήκε ζεστό και πάρα πολύ αφού ήταν οριακά αυξημένο ,

Στην συνέχεια θα περιμέναμε να γλιστρήσει το έμβρυο μόνο του, με εξέτασαν ξανά και ξανά ήταν στον κόλπο μου, αποφάσισαν πως λίγο αν βοηθούσα θα γεννιόταν, μου είπαν μόλις νιώσεις οτί θες να σπρώξεις κάντο, και έτσι έγινε με δύο ωθήσεις το μωρό γλίστρησε από τον κόλπο μου και γεννήθηκε.. νεκρό…

Δεν το είδα φυσικά και να ήθελα δεν θα μου το έδειχναν μου παν οι μαίες

Το πήραν για νεκροτομή και καρυότυπο ,

Το φέρνω στο μυαλό μου ξανά και ξανά, το πώς γλίστρησε και πως ήταν εκεί ανάμεσα στα μπούτια μου στην θέση που παίρνεις για τον τοκετό και εγώ ακίνητη μην το νιώσω και να σκέφτομαι τώρα είναι εκεί μπροστά σκόρπιο και μαζεμένο συγχρόνως και εγώ να μη μπορώ ούτε να το δω ούτε να το αγγίξω τίποτα πλάθω μία εικόνα πώς μπορεί να είναι ένα πλασματάκι 300ων γραμμαρίων και ο ομφάλιος λόρος να κρέμεται και να τον νιώθω άντε ρε παιδιά μαζέψτε το και αυτό τι θα γίνει;;

Το γέννησα λοιπόν πιο εύκολα φυσικά από ένα βρέφος 3500ων γραμμαρίων αλλά το γέννησα.

Και εκείνη την ώρα ήμουν σχετικά καλά με βοήθησαν και ο γιατρός μου με τη μαία με τις άσχετες κουβέντες και το χιούμορ και πέρασε ο χρόνος κάπως έτσι και είπα θα το δω σαν μία επέμβαση που έπρεπε να γίνει ..

Αλλά στο σπίτι οι ώρες και οι μέρες και τα βράδια είναι δύσκολα

Είμαι καλά και κινούμε κυρίως για το παιδί μου που φωνάζει παίτσουμε μαμάκα…

Και αν με ακούσει να κλαίω τρέχει, 2 χρονών παιδάκι, κλαις μαμάκα και μου κάνει αγκαλιές φιλιά και σκέρτσα για να μην κλαίω..

Ο άντρας μου εχθές μου είπε πως φοβάται μην πάθω κατάθλιψη, δεν θέλω να πάω πουθενά και δεν έχω όρεξη να μιλήσω σε κανέναν μόνο στο παιδί μου στον άντρα μου και στη μάνα μου, αλλά και καλά να ήμουν ψυχολογικά ακόμα πονάω σε μέση και όλη η περιοχή μπροστά και βγάζω κάτι βλέννες κοκκινωπές.

Όμως δεν θέλω, έχουμε και μία κοπέλα στο σόι ετοιμόγεννη που καλά να ναι και να της παν όλα καλά αλλά δεν θέλω επαφή, αφού λέω ότι και να γεννήσει τώρα δεν μπορώ να της ευχηθώ δεν έχω διάθεση..

Θέλω μόνο μέσα στο σπίτι να είμαι, σήμερα έστειλα το παιδί με τη μαμά μου μία βόλτα γιατί το καημένο εξαιτίας μου ήταν κλεισμένο εδώ μέσα από τις 13/1,

Όσο για τους άντρες μας πιστεύω ότι πονάνε και αυτοί για το χαμένο παιδί αλλά αυτό που νιώθουμε εμείς εκ των πραγμάτων δεν θα το νιώσουν και δεν θα το καταλάβουν ποτέ

Στην δικιά μας την κοιλιά μεγαλώνει, εμείς έχουμε εμετούς, καούρες, το δικό μας σώμα αλλάζει, ανοίγουν μέσες, πονάν μήτρες, πρίζοντε στήθη αρχίζουμε να δυσκολευόμαστε στις κινήσεις , αρχίζουμε να το νιώθουμε και ξαφνικά τέλος απότομα σε όλα αυτά , όλα τούμπα, πρέπει να το γεννήσουμε να το νιώσουμε να γλιστράει από μέσα μας και να μη το δούμε ποτέ, να μην το κρατήσουμε ποτέ στην αγκαλιά μας και να πονάει η μέση γιατί πρέπει να κλείσει, η μήτρα για να μαζευτεί , το στήθος για να απογαλακτιστεί και πρέπει να είμαστε και καλά;;;

Δεν θα στεναχωριέσαι να σκέφτεσαι ότι το βρήκατε , σκέψου να το γεννούσες και να το ανακαλύπτατε μετά;;;

Σωστά, αλλά πάλι πονάει!!!

Αυτά νομίζω είχα να πω κι εγώ αφού διάβασα μερικές από τις δικές σας ιστορίες και ένιωσα πως δεν είμαι η μόνη που το πέρασε και το βιώνει έτσι

Ευχαριστώ και συγγνώμη για την κούραση κι αν δεν το διαβάσετε όλο δεν με πειράζει εγώ τα είπα…

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κορίτσι μου,

 

Ειλικρινά λυπάμαι τόσο μα τόσο μα τόσο πολύ... Δεν έχω λόγια...

 

Κάνε κουράγιο κοπέλα μου, για σένα, για το παιδάκι σου και για τον αντρούλη σου που σε χρειάζονται και σε έχουν τόσο ανάγκη.

 

Δυστυχώς είναι γραφτό μόνο οι γυναίκες να περνάνε τέτοιο ψυχικό και σωματικό πόνο με κάθε απώλεια.. αλλά είμαστε πολύ δυνατές και βρίσκουμε το θάρρος να γιατρέψουμε την πληγή ασχέτως αν αυτή θα αιμορραγεί πάντα...

 

Και πάλι λυπάμαι απίστευτα..

Link to comment
Share on other sites

Θέλω να σου ευχηθώ από τα βάθη της καρδιάς μου ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!

Η ιστορία σου με συγκλόνισε.

Θα σου μιλήσω από πείρα. Μην το αφήσεις να σε καταβάλει. ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ. Πέρασα κατάθλιψη μαζί με κρίσεις πανικού, για διαφορετικούς λόγους, ίσως όχι τόσο σοβαρούς. Ζήτα βοήθεια από το περιβάλλον σου... Μην απομονώνεσαι... Πάρε την κουκλίτσα σου από το χέρι, κοίτα την στα μάτια και προχώρα. Έχασες ένα μωρό, κι έχεις δίκιο να πονάς... έχεις όμως ένα μωρό, που εξαρτάται ΑΜΕΣΑ από σένα... η χαρά σου είναι χαρά του και η λύπη σου, λύπη του...Του ΟΦΕΙΛΕΙΣ να είσαι δυνατή. Ο μόνος που γιατρεύει τέτοιες πληγές είναι ο χρόνος, η βοήθεια όμως είναι δίπλα σου και σου απλώνει τα χεράκια της...άπλωσε και συ τα δικά σου και πάρε δύναμη από το μικρό και "αδύναμο" πλασματάκι σου και συνέχισε...

ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ να κλέψει τις πολύτιμες και όμορφες στιγμές που περνάς με το κοριτσάκι σου...

Με αγάπη

Link to comment
Share on other sites

σας ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε όσα είχα κι εγώ να πω και περισσότερο για τα λόγια στήριξης σας.

ναι το κοριτσάκι μου αξίζει τα πάντα, όπως κάθε παιδί για τη μαμά του, για αυτήν πραγματικά χαμογελάω. και το λέω, ευτυχώς υπάρχει και αυτή διαφορετικά εδω μέσα θα ήταν όλα πολύ άχρωμα και σκοτεινά..

Link to comment
Share on other sites

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ,Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΡΑΚΟΣ.ΣΤΙΣ 11/01/2010 ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΗΣΗΣ ΛΟΓΩ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΩΜΑΛΙΩΝ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ(ΛΗΨΗ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ).ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΣΥΜΒΑΤΟ ΜΕ ΤΡΙΣΩΜΙΑ 21( ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN).ΗΜΟΥΝΑ 13ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ Η ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 31 ΕΤΩΝ

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΕΛΩ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ?ΚΛΑΙΩ ΚΡΥΦΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ,ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ,ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ

Link to comment
Share on other sites

Σιμέλα μου,

 

Είναι ένας σταυρός που πρέπει να σηκώσεις.. σίγουρα σε βασανίζει το ερώτημα "γιατί να τραβήξω εγώ τέτοιο λαχείο;"

 

Καταλαβαίνω ότι φοβάσαι απίστευτα, πονάς πολύ και αυτή τη στιγμή ούτε να το σκεφτείς δεν θες το ενδεχόμενο να βιώσεις πάλι μια εγκυμοσύνη..

 

Όμως σίγουρα μια επόμενη εγκυμοσύνη θα μετριάσει τον πόνο και την απώλεια που αισθάνεσαι.. Κι όσο για τον αντρούλη σου; παρ' τον αγκαλιά, μοιράσου μαζί του τα συναισθήματά σου και άφησέ τον να σε στηρίξει όσο μπορεί περισσότερο. Κι αυτός πονάει κι υποφέρει..

 

Κουράγιο κοπέλα μου..

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ,Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΡΑΚΟΣ.ΣΤΙΣ 11/01/2010 ΠΡΟΧΩΡΗΣΑ ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΥΗΣΗΣ ΛΟΓΩ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΩΜΑΛΙΩΝ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ(ΛΗΨΗ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ).ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΣΥΜΒΑΤΟ ΜΕ ΤΡΙΣΩΜΙΑ 21( ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN).ΗΜΟΥΝΑ 13ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ Η ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 31 ΕΤΩΝ

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ,ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΕΛΩ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ. Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ?ΚΛΑΙΩ ΚΡΥΦΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ,ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ,ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ

simela78 γεια σου.Θέλω να σου πω ότι όλα αυτά που νιώθεις είναι φυσιολογικά.Εζησα μια εμπειρία περίπου ίδια με της Μοσχοβολιστή για μένα ήταν το πρωτο παιδάκι.Στην αρχή φοβόμουν κι εγώ μηπως ξανασυμβεί.Ομως όταν το καλοσκέφτηκα κατάλαβα ότι τίποτε δεν είναι στο χέρι μας.Αν είναι να μας τύχει κάτι, θα μας τύχει,οποτε αν ζούμε συνεχώς με τον φόβο τότε δεν πρόκειται να κάνουμεούτε ένα βήμα μπροστά.Η διακοπή έγινε στις 6 Δεκεμβρίου,απο τότε η πρώτη μεγάλη χαρά που ένιωσα ήταν σήμερα που πήγα γαι τον πρώτο έλεγχο στην γιατρό μου και μου είπε ότι όλα ξαναλειτουργούν φυσιολογικά κι ότι απο τον επόμενο μήνα μπορούμε πάλι να προσπαθήσουμε.Λίγο μετά την διακοπή αυτό το διαστημα των 2 μηνών που μας είπαν ότι χρειάζεται για νέα προσπάθεια μου φαινόταν απίστευτα λίγο.Τώρα ανυπομονώ να περάσουν οι 3 εβδομάδες που έμειναν.Η ζωή προχωράει μπροστά κι έπρεπε να συμβεί αυτό για να το καταλάβω.Να κλάψεις όσο θέλεις και να μη σε νοιάζει πως νιώθουν οι άλλοι όταν σε βλέπουν.Να ξέρεις ότι και ο άντρας σου πονάει άλλα σ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να δείχνουν πιο δυνατοί γιατί εμείς οι γυναίκες το βιώνουμε άμεσα.Πιστεύω ότι η χαρά θα μας επιστραφεί σε μεγαλύτερη δόση.Να είσαι προετοιμασμένη για ψυχικά σκαμπανεβάσματα.Αυτές οι ορμόνες είναι τρελές!!!!καλό κουράγιο και να σκέφτεσαι ότι δεν είσαι μονη!

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν καλησπέρα..

Αποδυναμώθηκα λίγο γιατί έγραφα μια ώρα και τελικά το έχασα το κείμενο και γράφω από την αρχή..

Έμεινα έγκυος τέλη Αυγούστου, από την πρώτη ώρα σκεφτόμουν την αμνιοπαρακέντιση. Έχω ένα κοριτσάκι 25 μηνών σήμερα και είμαι 35 ,όλα έδειχναν καλά το είπα και στον γιατρό μου, και οι ορμόνες μου και το papAήταν πολύ καλά σαν να ήμουν 30χρ. Όμως μου είπε αν είναι να το σκέφτεσαι μέχρι τέλος να την κάνεις συζητά το και με την τάδε που κάνει τα υπερηχογραφήματα και πάρε με να μου πεις τι αποφασίσατε. Εμένα με έτρωγε , μας έδωσε όριο για την αμνιο 15/1 , έκλεισα ραντεβού για τις 13/1 χωρίς να το συζητήσω πήγαμε στις 7/1 για απλό υπέρηχο και απλά είπαμε στην γιατρό ότι θα κάνουμε την άμνιο 13 ίσως μαζί με β επιπέδου ότι μας πει και εκείνη την μέρα πήγαμε έτσι για να το δούμε που είχαμε ένα μήνα. Αρχίζει να το βλέπει και κάτι δεν της αρέσει στην πορία βλέπει ανωμαλία στον πνεύμονα. Θα μείνετε να την κάνουμε σήμερα την άμνιο μας είπε. Περιμέναμε σε ένα μοναχικό σαλονάκι, ήμουν κρυμμένη έτσι ένιωθα και τώρα ακόμη κάπως έτσι νιώθω. Ήθελα να κάνω άμνιο για να βεβαιωθώ ότι όλα ήταν καλά όχι δεν ήμουν προετοιμασμένη για κάτι κακό. Μετά από 1 ώρα έξανα υπέρηχο, φαινόταν και εγώ τον έβλεπα και ο άντρας μου τον έναν πνευμονάκο της πιο άσπρο.

Κυστική αδενωματώδης δυσπλασία δεξιού πνεύμονα ήταν η διάγνωση.

Έγινε και η άμνιο όχι γιατί είναι συγγενές μάθαμε στην συνέχεια αλλά γιατί μπορεί να συνοδεύεται από κάποια συγγενή ανωμαλία.

Η άμνιο την επόμενη το απόγευμα που βγήκαν τα πρώτα αποτελέσματα 90% μας είπαν ήταν καλή.

Την Δευτέρα 11/1 είχαμε ραντεβού με τον καθηγητή που μας σύστησε ο γιατρός μας να επιβεβαιώσει την διάγνωση, δεν αλλάζουν αυτά δυστυχώς μου είπε όταν είδα τον πνεύμονα το ίδιο και είπα πως είχα μια ελπίδα πως κάτι θα χει αλλάξει μέσα στο ΣΚ ένα θαύμα κάτι.

Αμέσως πήγαμε στο νοσοκομείο που ήταν ο γιατρός μας φυσικά δεν χωρούσε συζήτησε , η διακοπή της κύησης ήταν δεδομένη όμως μας επιβεβαίωσε και η νεογνολόγος του νοσοκομείου ότι το μωρό δεν θα ζούσε αν γεννιόταν.

Θα με έβαζε εκείνη την ώρα μέσα τελικά έγινε την επομένη το πρωί εισαγωγή 12/1 8 πμ (20εβδομάδων και 5 ημερών) 2 υπόθετα 2 χάπια και φλέβα έτοιμη για ορό, εξετάσεις και αναμονή , πόνοι περιόδου αλλά καμία διαστολή.

Ξανά χάπια και αργότερα και υπόθετα, κατά τις 3μμ με ανεβάζουν πάνω στην αίθουσα που είναι για τέτοιες περιπτώσεις και μου βάζουν ορό με οκκυτοκίνη για να αρχίσουν οι συσπάσεις άρχισα να πονάω έντονα πολύ δυνατοί πόνοι περιόδου, επισκληρίδιος , και busqopanστον ορό άρχισα να θολώνω στέγνωσε το στόμα μου.. καθετήρας ένιωθα έντονη την ανάγκη να ουρήσω

Αυτό που πρέπει να αναφέρω είναι πως είχα φοβερή στύριξη από τον γιατρό μου που ήταν εκεί και κάθε 2 λεπτά με ρωτούσε αν ήμουν καλά και αν όλα ήταν καλά και από τη μαία που συνεργάζεται μαζί του , με εξέταζαν συνέχεια για την διαστολή και έφερναν και τον τράχηλο μπροστά ο δικός μου και άλλη μια γιατρός που ήταν και όταν γέννησα το πρώτο μου παιδάκι.

Στο μεταξύ έπιασαν τα φάρμακα και άρχισα να χαλαρώνω, έκλεισα τα μάτια μου και έτσι πετύχαμε διαστολή, παράλληλα πρέπει να αναφέρω γίνονταν και άλλοι τοκετοί στις άλλες αίθουσες φυσιολογικοί σε εξέλιξη και 2 καισαρικές, άκουσα δυο μωράκια που γεννήθηκαν υγιέστατα, καταπληκτικό ;;; η μία και η άλλη πλευρά…

Ξαφνικά ένιωσα ένα τεράστιο βάρος να με πιέζει στον κόλπο μου και έντονο πόνο από αυτό, αμέσως μου έσπασε τον σάκο ο γιατρός μου ήταν το αμνιακό υγρό που πίεζε ,ένιωσα μεγάλη ανακούφιση μετά από αυτό που βγήκε ζεστό και πάρα πολύ αφού ήταν οριακά αυξημένο ,

Στην συνέχεια θα περιμέναμε να γλιστρήσει το έμβρυο μόνο του, με εξέτασαν ξανά και ξανά ήταν στον κόλπο μου, αποφάσισαν πως λίγο αν βοηθούσα θα γεννιόταν, μου είπαν μόλις νιώσεις οτί θες να σπρώξεις κάντο, και έτσι έγινε με δύο ωθήσεις το μωρό γλίστρησε από τον κόλπο μου και γεννήθηκε.. νεκρό…

Δεν το είδα φυσικά και να ήθελα δεν θα μου το έδειχναν μου παν οι μαίες

Το πήραν για νεκροτομή και καρυότυπο ,

Το φέρνω στο μυαλό μου ξανά και ξανά, το πώς γλίστρησε και πως ήταν εκεί ανάμεσα στα μπούτια μου στην θέση που παίρνεις για τον τοκετό και εγώ ακίνητη μην το νιώσω και να σκέφτομαι τώρα είναι εκεί μπροστά σκόρπιο και μαζεμένο συγχρόνως και εγώ να μη μπορώ ούτε να το δω ούτε να το αγγίξω τίποτα πλάθω μία εικόνα πώς μπορεί να είναι ένα πλασματάκι 300ων γραμμαρίων και ο ομφάλιος λόρος να κρέμεται και να τον νιώθω άντε ρε παιδιά μαζέψτε το και αυτό τι θα γίνει;;

Το γέννησα λοιπόν πιο εύκολα φυσικά από ένα βρέφος 3500ων γραμμαρίων αλλά το γέννησα.

Και εκείνη την ώρα ήμουν σχετικά καλά με βοήθησαν και ο γιατρός μου με τη μαία με τις άσχετες κουβέντες και το χιούμορ και πέρασε ο χρόνος κάπως έτσι και είπα θα το δω σαν μία επέμβαση που έπρεπε να γίνει ..

Αλλά στο σπίτι οι ώρες και οι μέρες και τα βράδια είναι δύσκολα

Είμαι καλά και κινούμε κυρίως για το παιδί μου που φωνάζει παίτσουμε μαμάκα…

Και αν με ακούσει να κλαίω τρέχει, 2 χρονών παιδάκι, κλαις μαμάκα και μου κάνει αγκαλιές φιλιά και σκέρτσα για να μην κλαίω..

Ο άντρας μου εχθές μου είπε πως φοβάται μην πάθω κατάθλιψη, δεν θέλω να πάω πουθενά και δεν έχω όρεξη να μιλήσω σε κανέναν μόνο στο παιδί μου στον άντρα μου και στη μάνα μου, αλλά και καλά να ήμουν ψυχολογικά ακόμα πονάω σε μέση και όλη η περιοχή μπροστά και βγάζω κάτι βλέννες κοκκινωπές.

Όμως δεν θέλω, έχουμε και μία κοπέλα στο σόι ετοιμόγεννη που καλά να ναι και να της παν όλα καλά αλλά δεν θέλω επαφή, αφού λέω ότι και να γεννήσει τώρα δεν μπορώ να της ευχηθώ δεν έχω διάθεση..

Θέλω μόνο μέσα στο σπίτι να είμαι, σήμερα έστειλα το παιδί με τη μαμά μου μία βόλτα γιατί το καημένο εξαιτίας μου ήταν κλεισμένο εδώ μέσα από τις 13/1,

Όσο για τους άντρες μας πιστεύω ότι πονάνε και αυτοί για το χαμένο παιδί αλλά αυτό που νιώθουμε εμείς εκ των πραγμάτων δεν θα το νιώσουν και δεν θα το καταλάβουν ποτέ

Στην δικιά μας την κοιλιά μεγαλώνει, εμείς έχουμε εμετούς, καούρες, το δικό μας σώμα αλλάζει, ανοίγουν μέσες, πονάν μήτρες, πρίζοντε στήθη αρχίζουμε να δυσκολευόμαστε στις κινήσεις , αρχίζουμε να το νιώθουμε και ξαφνικά τέλος απότομα σε όλα αυτά , όλα τούμπα, πρέπει να το γεννήσουμε να το νιώσουμε να γλιστράει από μέσα μας και να μη το δούμε ποτέ, να μην το κρατήσουμε ποτέ στην αγκαλιά μας και να πονάει η μέση γιατί πρέπει να κλείσει, η μήτρα για να μαζευτεί , το στήθος για να απογαλακτιστεί και πρέπει να είμαστε και καλά;;;

Δεν θα στεναχωριέσαι να σκέφτεσαι ότι το βρήκατε , σκέψου να το γεννούσες και να το ανακαλύπτατε μετά;;;

Σωστά, αλλά πάλι πονάει!!!

Αυτά νομίζω είχα να πω κι εγώ αφού διάβασα μερικές από τις δικές σας ιστορίες και ένιωσα πως δεν είμαι η μόνη που το πέρασε και το βιώνει έτσι

Ευχαριστώ και συγγνώμη για την κούραση κι αν δεν το διαβάσετε όλο δεν με πειράζει εγώ τα είπα…

μοσχοβολιστή είναι σα να διαβάζω την ιστορία μου.Αχ κοριτσάκι όλα αυτά τα πέρασα και τα περνάω ακόμη απλά λίγο καλύτερα τώρα.Να ξέρεις ότι κανενας λόγος κανενός δεν αρκεί για να μαας παρηγορήσει.Η ψυχή μας όμως είναι πιο δυνατή απ ότι νομίζουμε.Εχεις τον καλύτερο γιατρό το παιδάκι σου και αυτό πρέπει να σου δίνει δύναμη.Κανένας δε μπορεί να μας καταλάβει.Ηταν το πρώτο μας μωράκι και έτσι όπως πέταξε και ήρθε και φώλιασε μέσα μου, έτι κι εφυγε, πετώντας.Για μένα παρηγοριά είναι ότι η ειστήμη προχώρησε τόσο που τουλάχιστον ένα πουλάκι τόσο δα δεν ήρθε στον κόσμο με σπασμένα τα φτεράκια του.Τα πουλάκια είναι προορισμένα για τον ουρανό όχι για την γη.Ακόμη το νιώθω να βγαίνει απο μέσα μου, ν α ακουμπάει στο μπούτι μου και τον ομφάλιο λώρο να κρέμεται.Το μόνο που κατάφερα να πω ήταν "παρτε το, δεν θέλω να το δω", ήθελα να το χω στο μυαλό μου όπως το είχα φανταστεί όχι σαν ένα αψυχο ταλαιπωρημένο πλάσμα.Μέχρι να γεννηθεί το αποχαιρετουσα και του μιλούσα και ου λεγα πόσο το αγαπάμε.Και ξέρεις κάτι?Νομίζω ότι με άκουγε γιατί τώρα έρχεται στα όνειρα μου και είναι χαρούμενο.Να βγάλεις απο μέσα σου ότι σε πνίγει.Και μη φοβάσαι όταν δεν θα θέλεις τίποτε και κανέναν, εκτός απο την ψυχική κούραση είναι και οι ορμονικές μεταβολές που μαας κάνουν ράκη.Κράτα παο τη μια το χέρι του αντρούλη σου και απο την άλλη του παιδιού σου.Εγω έχω μόνο το ένα χέρι γεμάτο κι επίζω και το άλλο να γεμίσει σύντομα.Καλό κουράγιο κοριτσάκι

Link to comment
Share on other sites

αχ κοριτσια οσες φορες κι'αν πω οτι τα εχω χρονια πισω μου διαβαζοντας σας με κανετε και δακρυζω.γιατι σας νοιωθω και σας καταλαβαινω και τον πονο σας και τον πανικο-φοβο σας μη δεν μπορειτε να κανετε παιδακι.22 χρονων ημουνα και εγω νιοπαντρη........και ηθελα σαν παλαβη ενα μωρο.περιμενα περιοδο και ελεγα σε παρακαλω θεε μου μην ειμαι εγκυος φοβαμαι ερχοτανε η περιοδος υστερια γιατι ηρθε παλι!!!!!!και ξαφνικα ειμαι σχεδον 14 χρονια μετα με τρια παιδια .καμια φορα δεν το πιστευω οτι ειναι δικα μου και οτι τα εφτασα σε μεγαλη ηλικια.καπως ετσι θα γινει και με σας αργα η' γρηγορα.αποκτηστε αισιοδοξια και θεληση για να πανε ολα καλα.και μη μου πειτε οτι καμια φορα εκει που προσπαθεις να σηκωθεις ξαναπεφτεις γιατι και εγω ξαναεπεσα μετα απο την πρωτη εμπειρια.δυο αποβολες σε μικρο διαστημα.κομως παλι σηκωθηκα και να 'μαι. η ψυχολογια ειναι το αλφα και το ωμεγα.κλαψτε φωναξτε βγαλτε τα απο μεσα σας αλλα μετα αφηστε τα πισω σας και μονο θετικες σκεψεις να εχετε.πιστεψτε με καποα στιγμη θα ερθει και το δικο σας θαυμα.και θα το εκτιμησετε ακομα πιο πολυ θα ειναι ο θησαυρος σας. θελω να σας δωσω αισιοδοξια συγχωρεστε με αν σας κουρασα.......

561874hhz1c12ps5.gif1298739qm9p56dlj4.gif

η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια!!!

Link to comment
Share on other sites

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ,ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ,ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΑΣΟΛΑΚΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΡΙΣΩΜΙΑ 21 ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ(ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΣΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΝΙΚΟ ΜΟΥ)ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΚΑΛΑ ΜΙΑ ΒΑΛΒΙΔΑ(ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΡΙΓΛΩΧΙΝΑΣ DOPPLER).

ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝΑ ΜΟΝΗ ΜΟΥ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ,ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ....ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΜΑΣ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ,

Link to comment
Share on other sites

μοσχοβολιστή είναι σα να διαβάζω την ιστορία μου.Αχ κοριτσάκι όλα αυτά τα πέρασα και τα περνάω ακόμη απλά λίγο καλύτερα τώρα.Να ξέρεις ότι κανενας λόγος κανενός δεν αρκεί για να μαας παρηγορήσει.Η ψυχή μας όμως είναι πιο δυνατή απ ότι νομίζουμε.Εχεις τον καλύτερο γιατρό το παιδάκι σου και αυτό πρέπει να σου δίνει δύναμη.Κανένας δε μπορεί να μας καταλάβει.Ηταν το πρώτο μας μωράκι και έτσι όπως πέταξε και ήρθε και φώλιασε μέσα μου, έτι κι εφυγε, πετώντας.Για μένα παρηγοριά είναι ότι η ειστήμη προχώρησε τόσο που τουλάχιστον ένα πουλάκι τόσο δα δεν ήρθε στον κόσμο με σπασμένα τα φτεράκια του.Τα πουλάκια είναι προορισμένα για τον ουρανό όχι για την γη.Ακόμη το νιώθω να βγαίνει απο μέσα μου, ν α ακουμπάει στο μπούτι μου και τον ομφάλιο λώρο να κρέμεται.Το μόνο που κατάφερα να πω ήταν "παρτε το, δεν θέλω να το δω", ήθελα να το χω στο μυαλό μου όπως το είχα φανταστεί όχι σαν ένα αψυχο ταλαιπωρημένο πλάσμα.Μέχρι να γεννηθεί το αποχαιρετουσα και του μιλούσα και ου λεγα πόσο το αγαπάμε.Και ξέρεις κάτι?Νομίζω ότι με άκουγε γιατί τώρα έρχεται στα όνειρα μου και είναι χαρούμενο.Να βγάλεις απο μέσα σου ότι σε πνίγει.Και μη φοβάσαι όταν δεν θα θέλεις τίποτε και κανέναν, εκτός απο την ψυχική κούραση είναι και οι ορμονικές μεταβολές που μαας κάνουν ράκη.Κράτα παο τη μια το χέρι του αντρούλη σου και απο την άλλη του παιδιού σου.Εγω έχω μόνο το ένα χέρι γεμάτο κι επίζω και το άλλο να γεμίσει σύντομα.Καλό κουράγιο κοριτσάκι

σε ευχαριστώ πολυ κατερίνα;;

συγκηνήθηκα πάρα πολύ με τον τρόπο που το έδωσες πραγματικά τα πουλάκια είναι προορισμένα για τον ουρανό..!και μπράβο σου, χίλια μπράβο, γιατι για σένα πρέπει να ήταν ακόμα πιο δύσκολό!!

εγώ με βρίσκω πολύ τυχερή μέσα στην ατυχία μου γιατί έχω το κοριτσάκι μου

να σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου ο Θεός να σας δώσει σύνταμα ένα γερό μωράκι

πολλά φιλια

Link to comment
Share on other sites

σε ευχαριστώ πολυ κατερίνα;;

συγκηνήθηκα πάρα πολύ με τον τρόπο που το έδωσες πραγματικά τα πουλάκια είναι προορισμένα για τον ουρανό..!και μπράβο σου, χίλια μπράβο, γιατι για σένα πρέπει να ήταν ακόμα πιο δύσκολό!!

εγώ με βρίσκω πολύ τυχερή μέσα στην ατυχία μου γιατί έχω το κοριτσάκι μου

να σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου ο Θεός να σας δώσει σύνταμα ένα γερό μωράκι

πολλά φιλια

 

μοσχοβολιστή ποτέ πριν στην ζωή μου δεν περίμενα ότι θα ήμουν τόσο δυνατή.Αυτό το μωράκι, μέσα στην ατυχία του μ έκανε να καταλάβω το αντίθετο.Αρχικά όταν κάπως έκανα να ορθοποδήσω ένιωθα ότι πρόδιδα το μωράκι μου και ότι το ξεχνούσα.Στην πορρεία όμως κατάλαβα ότι αυτή είναι μη φυσικολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Το μόνο που μπορώ να κάνω για εκείνο είναι να προσεύχομαι να είναι πάντα κοντά στην Παναγίτσα και να του λέω πόσο πολύ το αγαπήσαμε απο την πρώτη στιγμή, το αγαπάμε και θα το αγαπάμε για πάντα.Χθες τελείωσα ένα βιβλίο όπου περιέγραφε την απώλεια όχι σαν κάτι που πρέπει να μας προκαλεί τον θρήνο αλλα σαν μια αφορμή για να δείχνουμε καθημερινά σ αυτόν που χασαμε ότι τον αγαπάμε κι οτι η σκέψη μας θα τον συντροφεύει για πάντα.Να κοιτάμε προς τον ουρανό, να κλείνουμε το μάτι και να του χαμογελάμε.Πολλά φιλα΄κια στο παιδάκι σου!

Link to comment
Share on other sites

κοριτσια γεια σας!!μολις εκλεισα τα 22!!εμεινα εγκυος το μαη υποστιριξη ειχα μονο απο την αδελφη μου και τον ανδρα της!στα οικονομικα ημουν μονη!ειχα αποφασισει οτι θα κρατησω το παιδι μου η με το συντροφο μου η χωρις!!αγαπησα αυτο το πλασματακι απο τη στιγμη που εκανα το τεστ και βγικε θετικο!!εαν του εκανα κακο θα μετανιωνα!δεν ειχα σκοπο να του στερησω τη ζωη για κανενα μ@λ@κ@!!τωρα εχω μπει στο μηνα μου σε λιγο θα κραταω στα χερια μου την κορη μου!!ευχαριστω το θεο που μου την εστειλε εστω και σε αυτην την ηλικια αλλωστε ενα παιδι δεν θα χαλασει τη ζωη μου ουτε τα σχεδια μου!!συγγνωμη για το μεγαλο μνμ!!συγγνωμη που εχω θυμωσει χιλια συγγνωμη απλα δεν αντεχω στην ιδεα της εκτρωσης εαν δεν υπαρχει λογος!!κοριτσια υπομονη!!!σας ευχομαι μεσα απο τα βαθη της ψυχης μου πολλα υγειεστατα μπεμπακια για το νεο ετος!!σας φιλω!!

Ο ΣΟΦΟΣ ΔΙΧΝΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΧΑΖΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ!!!!

 

 

Ειμαι μια εργαζομενη,συζηγος και μητερα που κανει ταντεμ σαν τρελη!

Link to comment
Share on other sites

κοριτσια γεια σας!!μολις εκλεισα τα 22!!εμεινα εγκυος το μαη υποστιριξη ειχα μονο απο την αδελφη μου και τον ανδρα της!στα οικονομικα ημουν μονη!ειχα αποφασισει οτι θα κρατησω το παιδι μου η με το συντροφο μου η χωρις!!αγαπησα αυτο το πλασματακι απο τη στιγμη που εκανα το τεστ και βγικε θετικο!!εαν του εκανα κακο θα μετανιωνα!δεν ειχα σκοπο να του στερησω τη ζωη για κανενα μ@λ@κ@!!τωρα εχω μπει στο μηνα μου σε λιγο θα κραταω στα χερια μου την κορη μου!!ευχαριστω το θεο που μου την εστειλε εστω και σε αυτην την ηλικια αλλωστε ενα παιδι δεν θα χαλασει τη ζωη μου ουτε τα σχεδια μου!!συγγνωμη για το μεγαλο μνμ!!συγγνωμη που εχω θυμωσει χιλια συγγνωμη απλα δεν αντεχω στην ιδεα της εκτρωσης εαν δεν υπαρχει λογος!!κοριτσια υπομονη!!!σας ευχομαι μεσα απο τα βαθη της ψυχης μου πολλα υγειεστατα μπεμπακια για το νεο ετος!!σας φιλω!!

 

απο τη μια πλευρα μπραβο σου θελει που δυναμη για να παρεις αυτη την αποφαση ζωης.απο την αλλη ολοι πιστευω συμφωνουμε οτι ενα παιδακι χρειαζεται και τους δυο γονεις για να μεγαλωσει "καλα"(το βαζω σε αυτακια για να μην παρεξηγηθω απο τους χωρισμενους που δε γινοταν αλλιως και κατεληξαν στο διαζυγιο.)ειναι μεγαλο βαρος για τη μητερα ψυχικο και οικονομικο οταν δεν εχει καποιον να την βοηθαει.και παλι μπραβο σου!!!!!

ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝΟΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ,ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΤΟ ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΟ ???????????????

1ος Αγγελος :31/10/08 ;)

2ος Αγγελος :01/04/10.:P

Link to comment
Share on other sites

απο τη μια πλευρα μπραβο σου θελει που δυναμη για να παρεις αυτη την αποφαση ζωης.απο την αλλη ολοι πιστευω συμφωνουμε οτι ενα παιδακι χρειαζεται και τους δυο γονεις για να μεγαλωσει "καλα"(το βαζω σε αυτακια για να μην παρεξηγηθω απο τους χωρισμενους που δε γινοταν αλλιως και κατεληξαν στο διαζυγιο.)ειναι μεγαλο βαρος για τη μητερα ψυχικο και οικονομικο οταν δεν εχει καποιον να την βοηθαει.και παλι μπραβο σου!!!!!

ψυχουλα μου δεν θα μεγαλωσω την μπεμπα μου μονη!!η ιστορια μου ειναι καπως περιπλοκη!!μπορω ομως να σας πω την ιστορια της μαμας μου εκανε το πρωτο παιδι στα 21 ανηπαντρη,μονη και χωρις υποστηρηξη απο κανενα!γνωρισε υστερα τον πατερα μου που την εφερε ελλαδα εκαναν μαζι αλλα 4 παιδια!!ο πατερας μου μας παρατησε οταν ημουν 4!!η μανα μου ηταν μονη με 5 ανηληκα παιδια σε μια ξενη για αυτην χωρα!!μας μεγαλωσε εκανε και 2 και 3 δουλειες!!μετα ο πατερας μου γυρισε σαν κυριος,η μαμα μου τον δεχτηκε και στα 46 εκανε ακομα ενα παιδι!!ο ανθρωπος αυτος δεν αλλαξε και συντομα εκανε τα ιδια!!αφου εκανε και αλλο ενα παιδακι με αλλη γυναικα!!η μανα μου για μενα ειναι ηρωας δεν μας εγκατεληψε ποτε και ολα μου τα αδελφια την λατρευουν!!οσο για τον πατερα μου...καλυτερα να μην ειχε γυρισει ποτε..μας εκανε δυστηχισμενους στο λιγο διαστημα που ειχε ερθει!!οπωτε ναι χαιρομαι που μεγαλωσα χωρις πατερα!!χαιρομαι παρολο που μεγαλωσαμε δυσκολα καλητερα ετσι παρα κοντα μας και να ειμαστε δυστηχησμενοι!!τετοιοι ανθρωποι δεν αξιζουν να κανουν οικογενεια!!αν ρωτησεις τη μαμα μου θα σου πει οτι για τιποτα στον κοσμο δεν θα αλλαζε τα παιδια της!!και πραγματικα το εννοει!!

Ο ΣΟΦΟΣ ΔΙΧΝΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΧΑΖΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ!!!!

 

 

Ειμαι μια εργαζομενη,συζηγος και μητερα που κανει ταντεμ σαν τρελη!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...