Τι εμπειρία ήταν ο τοκετός για εσάς? Π.Ο.Υ-Φροντιδα στο Φυσιολογικο Τοκετο

[miriki]

Αχ η ρημάδα η ύπτια θέση. Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι αν μπορούσα να σηκωθώ ή έστω αν ήμουν σε κλίση προς τα κάτω θα γεννούσα φυσιολογικά.

 

Δε μου άρεσε καθόλου σαν εμπειρία. Παρότι με βοήθησαν και με ενθάρρυναν πολύ ψυχολογικά όλοι (μαία, γιατροί, αναισθησιολογος) αισθάνομαι ότι δε μου δόθηκε αρκετός χρόνος. Μπήκα στις 11 περίπου το πρωί (πονούσα από τις 5 τα ξημερώματα, αλλά το nst κατέγραψε πόνους γέννας στις 10.30) και το μωρό γεννήθηκε με καισαρική στις 3 παρά 10.

 

Ίσως δεν έπρεπε να κάνω επισκληρίδιο (έκανα με διαστολή 4 ή 5) για να μπορώ να σηκωθώ στα πόδια μου και να κατέβει το μωρό. Πάντως επέμεναν ότι το μωρό δε θα μπορούσε να περάσει και ήδη το είχαμε ρισκάρει καθώς είχε ανεβάσει παλμούς. Δυσαναλογία ισχυρίστηκαν. Δεν ξέρω, ίσως εγώ τα είχα εξιδανικευμένα στο μυαλό μου. Μου έμεινε μια απογοήτευση πάντως. Όλα αυτά σε δημόσιο μαιευτήριο που δε φημίζεται για καισαρικές.

[Giotako]

Καλησπερα κ απο μενα,γεννησα στις 2\11 με κ.τ.Εγιναν λιγο γρηγορα ολα γιατι ο μικρουλης εχανε παλμους, ηταν ψηλα,ηταν σφηνομενος καπου κ ηταν μεγαλουτσικο μωρο για τον σωματοτυπο μου,γεννηθηκε 3880 κ 53ποντους,ημουν κατα της καισαρικης αλλα δεν ειχα αλλη επιλογη,φοβηθηκα μην παθει τιποτα το μωρο μου,Τελικα μετα την καισαρικη δεν ταλαιπωρηθηκα καθολου,σηκωθηκα κ μου εβγαλαν τον ορο την επομενη μερα,ολα κυλησαν ομορφα!μια εβδομαδα μετα δεν εχω νοιωσει καθολου πονο!ευχομαι σε ολες τις κοπελες μετα την κ.τ.να εχουν την ιδια ευκολη αναρωσει με εμενα

[vaw]

Καλησπέρα και απο εμένα, εγώ γέννησα με καισαρική τομή πριν 7 μήνες. Μου στοίχησε πάρα μα πάρα πολυ γιατί έκανα πολλά μαθήματα ανώδυνου και ειχα προετοιμαστεί για φτ χωρίς επισκληρίδιο. Πήγα με πρόκληση γιατί πέρασαν οι μέρες και απο τις 6:30 που μπήκε ο ορος στις 8:30 άρχισαν οι πόνοι. Στις 10 μου έσπασαν τα νερά, η γιατρός, κάτι που πόνεσε πάρα πολύ και μέχρι τις 10:45 είχα φτάσει να έχωπόνους ανα λεπτό. Ο τράχηλος όμως μέχρι και τις 5 το απόγευμα είχε διαστολή 1!!!! Και ερχόταν καθε ΄τοσο και απο μια μαια να βάζει το χέρι της!!! Τελικά στις 17:00 άρχισαν να ανεβαίνουν οι παλμοί και η γιατρός θεώρησε οτι περίμενε αρκετά. Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ και για αρκετό καιρό ένιωθα πως δεν τα κατάφερα. Μετά απλά είδα την ουσία που δεν είναι άλλη απο την υγιή μπουμπούκα που έφερα στον κόσμο και που θεωρώ οτι είναι οτι πιο όμορφο έχω κάνει στη ζωή μου!!!

[efitsa]

εγω γεννησα φυσιολογικα χωρις φαρμακα και ηταν αυτο που ηθελα απο την αρχη (να γεννησω σπιτι ηθελα αλλα τελος παντων ας οψεται ο αντρας μου)anyway τους πονους τους περασα στο σπιτι μου κι ας κραζανε ολοι να τρεξουμε στο νοσοκομειο εγω τους ειχα συνδεσει με κα"ιρο!!!!!!!!!στο νοσοκομειο πηγα με πονους λεπτου και ποοοοοοοοοολυυυυυυυυυυυυυ οξεις και γεννησα σε 20 λεπτα.δηλαδη φινα!ερχονταν στο δωματιο ολοι να δουν αυτη που γεννησε σε χρονο ρεκορ πολυ γελιο

[valejohn]

κ εγω μπορώ να πω πως είχα μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Τα νερά σπάσαμε (μόνα τους) γύρω στις 11 πμ. Οι πόνοι ακολούθησαν μετά από 2 ώρες περίπου, δηλαδή γύρω στις 13.00. Δεν μπορώ να πω ότι υπέρφερα, αλλά μέχρι τις 15.00 δεν έκανα σχεδόν καθόλου διαστολή. Είχα μόλις 2.

από τις 15.30 μέχρι τις 16.00 έκανα ολική διαστολή και στις 16.15 γέννησα. τσακ μπαμ. Κανείς δεν πίστευε ότι θα γεννήσω τόοοοοσο γρήγορα. Όλοι μου έλεγαν ότι πριν τις 20.-21.00 δεν θα έχω γεννήσει.

Ο γίοκας μου γεννήθηκε 3.430γρ και 54cm

Ελπίζω και αυτή την φορά (είμαι στον 3ο μήνα) να έχω πάλι μια εξίσου εύκολη και γρήγορη γέννα.

[natasa2002]

ΤΟ πρωτο μου παιδι γεννηθηκε στο γενεσις με εναν μ...κα γιατρο και καισαρικη ανευ λογου και αιτιας....

ακομα και στην καισαρικη δυσκολευτηκε και μου τον εβγαλε με βεντουζα και σπασμενη κλειδα....φαντασου να γεννουσα φυσιολογικα δηλ...

τα ραματα της καισαρικης ειναι απο την μια ακρη ως την αλλη και οταν σηκωθηκα με αφησαν μονη μου αρχισα να εχω τρομερη αιμμοραγια (ποταμι κατω απο τα ποδια μου)και λιποθυμισα απο φοβο και απο πονο και χρειαστηκα αλλα 3 ραματακια στο κεφαλι μου....

 

ειμαι φυσιοθεραπευτρια και καταλαβα αμεσως οτι το χερακι του παιδιου μου ειχε προβλημα...αλλιως δεν θα μου το ελεγε.......

 

τωρα ειμαι σε εναν υπεροχο γιατρο και ελπιζω και ευχομαι για μια χαρουμενη εγκυμοσυνη και τοκετο..

 

 

Πλάκα κάνεις.................... σου έυχομαι ο επόμενος τοκετός να είναι ο καλύτερος.

[airy]

γεννησα πριν από 3 μήνες σε δημόσιο νοσοκομείο.. η αλήθεια είναι οτι σαν εμπειρία δεν ήταν καθόλου καλή.. αν δεν είχα καλή γιατρό και καλή μαία, θα ήταν μια πολύ κακή ανάμνηση, με την εξαίρεση βέβαια του μοναδικού συναισθήματος όταν κράτησα στα χέρια μου το μωρό μου..ο τοκετός μου ήταν φυσιολογικός, αλλα με τεχνητους πόνους. πόνεσα πολύ, έφαγα σίδερα που λένε, αλλά όταν εκανα την επισκληρίδιο, ήρθε η λύτρωση.. σε γενικές γραμμές, ένιωσα απαίσια, πέρασαν 45 μάστορες πάνω από το κορμί μου, ήμουν με τις ώρες σε κοινή θέα μέσα σε διάφορα δωμάτια με ανοιχτά τα πόδια, αλλος να σε πλένει, άλλος να ελέγχει την διαστολή, άλλος να βάζει υπόθετα, άλλος απλά να κοιτά, κι εγώ ένιωθα άθλια μέσα στο πόνο και την εξάντλησή μου.. δεν υπήρχε καθόλου τακτ και σεβασμός.. τους έλεγα να κλείσουν λίγο την πόρτα του δωματίου τουλάχιστον, και η απάντηση ήταν κλασσική -όλοι γιατροί και τραυματιοφορείς είμαστε εδω μέσα, κάθε μέρα τέτοια βλέπουμε, μη σε απασχολεί!-.. ωσπου να βγω από το νοσοκομείο αλλαξα 3-4 δωμάτια.. το μπάνιο άθλιο, δεν μπορούσα ούτε να πλυθώ, που είναι τόσο απαραίτητο μετά τα ράμματα.. η συμπεριφορά του προσωπικού, σχεδόν αδιάφορη, με λίγες καλές εξαιρέσεις..πολεμος νεύρων για να δωσω συμπλήρωμα γάλα στο μωράκι, καμμία ενθάρρυνση για θηλασμό.. οταν μου είπαν οτι βγαίνουμε, ένιωσα λες και βγήκα από την φυλακή μετά από ποινή ετών.. ήθελα τόσο πολύ να έρθω σπίτι μου, να πλυθώ, να κοιμηθώ, να θηλάσω με την ησυχία μου, να μην νιώθω τυψεις όταν το μωρό μου κλαίει και ξυπνάει μέσα στη νύχτα τους διπλανούς που με στραβοκοιτούσαν επειδή δεν μπούκωνα το μωρό μου με ξένο γάλα όπως αυτοί για να κοιμάται σαν ξερό.. τι να πώ.. τώρα τα έχω αφήσει όλα πίσω σαν μια ανάμνηση άγχους.. χαρακτηριστικά θυμάμαι, όταν έκανα εισαγωγή στο νοσοκομειο για να γεννήσω, μιας και είχαμε ήδη αποφασίσει για τεχνιτούς πόνους καθώς το μωρό δεν ήρθε στην ημερομηνία του, θυμάμαι που με φώναξαν να πάω σε ένα δωμάτιο για το κλύσμα..ήταν τόσο μουντρούχα και άλαλη η νοσοκόμα, τόσο κρύο και παρακμιακό το δωμάτιο, τόσο παλια και άθλια η τουαλέτα, που ένιωσα όπως οι κρατουμενες σε κάτι ταινίες του χόλλυγουντ, που τις πάνε για πλύσιμο πριν τους φορέσουν την ριγέ φόρμα..αυτή ηταν η πρώτη εντυπωση με το καλημέρα σας.. ούτε ένας υπάλληλος πρόθυμος να πει δυο κουβέντες παραπάνω.. ούτε μια χειρονομία συμπαράστασης.. και μόλις με πήγαν στο δωμάτιο, είπαν και στον σύζυγό μου οτι πρέπει να φύγει, και ένιωσα πολύ μόνη και απροστάτευτη, ξέροντας παράλληλα οτι με περίμεναν δύσκολες ώρες...και όταν πια ήρθαν οι πόνοι και που και που ήταν αφόρητοι και φώναζα 'αχχ', είχα και κάποιες να μου λένε 'μη φωνάζεις, δεν βοηθάς τον εαυτό σου έτσι, κάνε αναπνοούλες'!! 'έλα εσύ στη θέση μου' -ήθελα να τους πώ' και θα δεις αν μπορείς να συγκεντρωθείς για να κάνεις αναπνοούλες!!.. anyway..

ευτυχώς τώρα μπορώ να πώ οτι απολαμβάνω τις στιγμές με το μωράκι μου και διαγράφω τις άσχημες ώρες που πέρασα..

[ΜΑΡΙΑ-ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ]

ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΤΟΚΕΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΗΤΑΝ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ!ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΟΔΥΝΟΙ ΒΓΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ!ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΚΟΛΟΣ

[Φλορα]

Αχ η ρημάδα η ύπτια θέση. Είμαι σχεδόν βέβαιη ότι αν μπορούσα να σηκωθώ ή έστω αν ήμουν σε κλίση προς τα κάτω θα γεννούσα φυσιολογικά.

 

Δε μου άρεσε καθόλου σαν εμπειρία. Παρότι με βοήθησαν και με ενθάρρυναν πολύ ψυχολογικά όλοι (μαία, γιατροί, αναισθησιολογος) αισθάνομαι ότι δε μου δόθηκε αρκετός χρόνος. Μπήκα στις 11 περίπου το πρωί (πονούσα από τις 5 τα ξημερώματα, αλλά το nst κατέγραψε πόνους γέννας στις 10.30) και το μωρό γεννήθηκε με καισαρική στις 3 παρά 10.

 

Ίσως δεν έπρεπε να κάνω επισκληρίδιο (έκανα με διαστολή 4 ή 5) για να μπορώ να σηκωθώ στα πόδια μου και να κατέβει το μωρό. Πάντως επέμεναν ότι το μωρό δε θα μπορούσε να περάσει και ήδη το είχαμε ρισκάρει καθώς είχε ανεβάσει παλμούς. Δυσαναλογία ισχυρίστηκαν. Δεν ξέρω, ίσως εγώ τα είχα εξιδανικευμένα στο μυαλό μου. Μου έμεινε μια απογοήτευση πάντως. Όλα αυτά σε δημόσιο μαιευτήριο που δε φημίζεται για καισαρικές.

Εχεις δικιο για την υπτια θεση!!!Το πρωτο μου παιδι το γεννησα στην Ελλαδα.Ειχα ευκολη γεννα κι ετσι δεν μπορω να πω οτι ταλαιπωρηθηκα.

Το δευτερο παιδι το γεννησα Σουηδια και μπορω να πω οτι ηταν μια διαφορετικη και πολυ καλη εμπειρια.

Κατα την διαρκεια των ωδυνων ειχα την δυνατοτητα να κανω μπανιο σε μπανιερα η να περπαταω και γεννησα μπρουμητα,στα γονατα χωρις επισκληρηδιο μονο με χορηγηση ηλιου.(κατι τελοσπαντων σαν το ηλιο)

Ουτε ξυρισματα ουτε κλυσματα......μουσικη απαλη,μονο η μαια και μια βοηθος μεσα σε ενα δωματιο αποκλειστικα δικο μου.(δημοσιο νοσοκομειο)

Επιλεγεις απο πριν τι ειδος αναισθησιας θελεις και οτι αλλο εσυ επιθυμεις,ετσι ξερεις περιπου τι θα ακολουθησει.Σε αντιθεση με τα δημοσια νοσοκομεια στην Ελλαδα που προβαινουν σε διαφορες ενεργειες χωρις καν να σε ενημερωσουν.Εγω τουλαχιστον ετσι το βιωσα.

[arleta]

ο γιατρος μου απο νωρις ειχε καταλαβει οτι με το μωρο κατι δε παει καλα. δεν επαιρνε το βαρος που επρεπε για αρκετες εβδομαδες. με ειχε προετοιμασει για προωρο τοκετο και καισαρικη. προσπαθησαμε με διατροφες κι extra σιδηρο αλλα το μωρο εκτος απο μια εβδομαδα που πηρε βαρος, την εβδομαδα επομενη εχασε και λιγο. δε μπορουσαμε να περιμενουμε. πιθανολογουσε το λογο που δεν επιαρνε βαρος αλλα δε διακινδυνευε για ΦΤ. εκανα καισαριικη με επισκληρηδιο. ολα πηγαν καλυτερα απο το θα μπορουσα να περιμενω. ειδα το μωρο να βγαινει, το πηρα αμεσως στην αγκαλια μου. γενικα κι η μαια κι ο γιατρος αξιζαν... η καισαρικη δε με πονεσε καθολου, ουτε μετα. δε ταλαιπωρηθηκα καθολου και στο μαιευτηριο εμεινα μια εβδομαδα και περασα πολυ καλα. ο μικρουλης μου εμεινε θερμοκοιτιδα μια εβδομαδα κι υστερα ολοι μαζι φυγαμε. ειμαι ετοιμη να το επαναλαβω....

[agappula]

τελειως διαφορετικα απ οτο περιμενα γρηγορα, αρκετα ανωδινα κ χωρισ επισκληριδιο

ενιωσα να ξεφουσκωνει η κοιλια μου κ με αγωνια περημενα να δω την γατουλα μου απο κατω να βγαινει.....η καλυτερη στιγμη στη ζωη μου

[xamogelaki]

χα χα εγω δε μπορω να ψηφισω γιατι ο πρωτος τοκετος ηταν χαλια ο δευτερος πολυ καλος!!!

[katerinakok]

Ήταν πολύ άσχημη εμπειρία. Ήταν καισαρική που έγινε άνευ λόγου και αιτίας και δεν αισθάνθηκα την ικανοποίηση του να γίνεσαι μητέρα.

Ένιωσα και νιώθω ακόμα ότι έκανα ένα χειρουργείο.

Γενικώς αισθάνομαι θλίψη κάθε φορά που η σκέψη μου γυρίζει σε εκείνη τη μέρα και απογοήτευση για αυτά που θα μπορούσα να είχα κάνει και δεν έκανα.

[evangelie roz]

Είχα φυσιολογικό τοκετό 14 ωρών. Έκανα επισκληρίδιο μετά από τις τέσσερις πρώτες ώρες. Πριν την επισκληρίδιο πόναγα αρκετά, αλλά μετά ήμουν χαλαρή (αφού δεν αισθανόμουν το σώματ από τη μέση και κάτω).

 

Ήταν η ομορφότερη εμπειρία που είχα στη ζωή μου, αν και είχα άγχος για το πότε θα βγει η ζουζουνίτσα μου. Όταν την κράτησα στην αγκαλιά μου και με κοίταξε μέσα στα μάτια ένιωσα όπως δεν είχα ξανανιώσει ποτέ στη ζωή μου και ευγνωμονώ τον Θεό, την γιατρό και την μαία μου που με βοήθησαν να πραγματοποιηθεί αυτό! Όσο άγχος κι αν έχεις, όσο πόνο κι αν περάσεις, αυτή η στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας ήτάν, είναι και θα είναι μοναδική! Γι' αυτό κορίτσια μη φοβάσται, απλώς επιλέξτε τον σωστό γιατρό κι όλα θα πάνε καλά!

 

Evangelie!

[Guest dinaki88]

Εμένα η πλήρης ιστορία μου έχει αναρτηθεί ως καταγγελία και συγκεκριμένα για την κα Γεωργιάδου.

Τραυματική εμπειρία, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω κι εγώ φοβόμουν να ανοίξω και τα πόδια μου μετα.:ΡΡΡΡ

Φυσιολογικός τοκετός, με προσπάθεια να μου κάνουν επισκληρίδιο, η οποία και δεν έπιασε.

πήγα στο μαιευτήριο με σπάσιμο νερων 1.30 το βράδυ, μετά από κανα δύωρο άρχισαν οι πόνοι, γέννησα 13.25.

εκτός από το επώδυνο της εμπειρίας, που οι περισσότερες το γνωρίζετε εξάλλου, ακόμα και αν ήταν επόμενο να νιώσω ευχάριστα συναισθήματα δε γινόταν εξαιτίας της μεταχείρισης που είχα. παραπέμπω στο http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=47702 για όποια ενδιαφέρεται

[xamogelaki]

κι εγω εχω απογοητευτει απο τη συγκεκριμενη γιατρο και το χω ξαναγραψει καπου εδω, γιατι ενω δε με ξεγεννησε ειχε απαιτηση να τις δωσουμε χιλιαρικο! φυσικα ολες οι επισκεψεις ηταν 5λεπτου, δεν ελεγε τιποτα ιδιαιτερο, μου εκανε στις τελευταιες επισκεψεις κολπικη οπου εκανε "ελικοπτερακι" δηλαδη ανοιγε βιαια τον τραχηλο για να επισπευσει την εναρξη τοκετου και επιπλεον μου προτεινε να παω για προκληση αν θελω να ξεμπερδευω!!!!

οταν εφτασα με 9 διαστολη στο μαιευτηριο (εκατσα επιτηδες σπιτι για να μη μου φανει και να γλιτωσω και τις οξυτοκινες) και γεννησα ωραιοτατα με τους φυσιολογικους μου πονους (εκεινη ειχε καισαρικη και δε μπορεσε να με αναλαβει) αντι να μου πει μπραβο τι ωραια που γεννησες ευκολοτατα, μου ειπε ειδες εγω σου λεγα να ερθεις με ραντεβου κι εσυ δεν ηθελες;!!!!

τι λες βρε παιδι μου τοση οξυτοκινη χαμενη τσ τσ τσ!!!

εννοειται οτι επισκεψη εκανε μονο την τελευταια μερα, φοβηθηκε μαλλον μη φυγω και δεν την πληρωσω.

αν με ειχε ξεγεννησει οκ, αλλα εγω κατουσιαν μονη μου γεννησα, φυσικα ηταν ενας συνεργατης της εκει αλλα πλεον ημουν με τελεια διαστολη.

[Guest dinaki88]

εμένα με ξεγέννησε δεν μπορω να πω μόνο που αφιέρωσε σύνολο κάτι λιγότερο από μια ώρα σε μένα,κι εγώ ήμουν εκεί 12!!!!

εμένα τα ζήτησε τη δεύτερη μέρα νοσηλείας, όταν της πήγαμε το κάτιτις μας για να την ευχαριστήσουμε, αλλά ήταν πολύ λίγο, ούτε ευχαριστώ δεν είπε!!!!

μετά την επόμη μέρα εστειλε τον βοηθό να με δει και τη μεθεπόμενη δεν πέρασε κανείς και την έψαχνα να μου δώσει οδηγίες τι να κάνω!!!

και ηθελε και 1200!!!!

ΕΛΕΟΣ

[Μαράκι8]

καλησπέρα! ο τοκετός μου ήταν η πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου.. δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ και γέννησα σχετικά γρήγορα δεδομένου οτι μου έβαλαν ορό για τεχνητούςπόνους.. εντάξει μέχρι να κάνω την επισκληρίδιο ταλαιπωρήθηκα αλλά από εκεί κ μετά ηταν παιχνιδάκι. είχα τον άντρα μου δίπλα μου κ απόλυτη εμπιστοσύνη στο γιατρό μου και έτσι πάντα θα θυμάμαι την γέννα μου ως μια ανεπανάληπτη εμπειρία!

[best mommy]

θα εμπαινα στην διαδικασια να το ξανακανω στο λεπτο μετα απο τετοια ευκολη γεννα!σπασιμο νερων στην κλινικη με διαστολη ενα,σε διαστολη τρια επισκλειριδιο(αν και τωρα που το σκεφτομαι ουτε καταλαβα γιατι ζητησα,ισως απο το φοβο μου μην πονεσω)διαστολη δεκα σε 2 ωρες και το μωρο μας αγκαλια με 6 ωθησεις σε 15 λεπτα!ηρωας λεει ο αντρας μου,λετε να του το πω οτι ηταν ευκολο?χιχιχιχιχιχιχι

[my_Kelly]

Αχ πολύ σας ζηλεύω!!! Εγώ μπήκα για προγραμματισμένη καισαρική λόγω διαβήτη κύησης και πίεσης που είχα τις δυο τελευταίες εβδομάδες. Η αναμονή μέχρι τις 12:30 που θα έμπαινα στο χειρουργείο ήταν μια κόλαση. Είχα βέβαια τον άντρα μου μαζί μου αλλά.. από τις 11:30 τον ρωτούσα κάθε 5' τι ώρα είναι τώρα. Όταν τελικά με βάλανε στο χειρουργείο τρομοκρατήθηκα κυριολεκτικά όταν μου δέσανε τα χέρια. Και ενώ είχα κάνει μια γεναιότατη δόση επισκληριδίου, δεν με έπιασε εντελώς. Έτσι όχι μόνο ένιωθα τι συνέβαινε αλλά πονούσα αφόρητα κιόλας. Όταν μου έδειξαν το μωρό μου μπόρεσα να της ρίξω μόνο μια φευγαλέα ματιά και συνέχισα να παρακαλάω τον γιατρό μου να τελειώνει. Το επόμενο εικοσιτετράωρο ήταν άλλη μια κόλαση, έτσι όπως ήμουν καθηλωμένη στο κρεβάτι, με ορό στο πρησμένο μου χέρι, με το σωληνάκι της επισκληριδίου στην πλάτη μου, με καθετήρα και με εφιάλτες..

Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία για'μένα αλλά, θα πω κι εγώ αυτό που λένε όλες : τα έχω ξεχάσει ΟΛΑ!!! Μετά από 12 μέρες που έχουν περάσει, κοιτάζω την μπέμπα μου και δεν θυμάμαι τίποτα από όλα αυτά!

Εύχομαι σε όλες να είναι καλά τα παιδάκια σας, και πάνω από όλα ΓΕΡΑ και ΤΥΧΕΡΑ.

[protoula]

θελω να ψηφισω κι εγω καθως γεννησα στο ελενα με φυσιολογικο τοκετο

αλλα

δεν εχεις βαλει καποια επιλογη που να εκφραζει την δικη μου εμπειρια!

 

ας πουμε θα ηθελα να μπορω να επιλεξω το "ηταν μια ομορφη εμπειρια, κατα την διαρκεια της οποιας δεν ενιωσα αγχος, αλλα θα ηθελα να ειμαι σε ενα πιο φιλικο-ανετο περιβαλλον"

 

δεν ξερω αν συμφωνουν αλλες μανουλες με την αποψη μου

[vasiliki40]

Η πρώτη μου γέννα , ήτανε΄ΜΙΑ ΦΡΙΚΗ.Έλεγα ότι μόλις τελειώσουν όλα αυτά θα σκοτώσω τον άντρα μου.Ήθελα να τον πνίξω.

Γέννησα με τεχνιτούς πόνους ο γιατρός 800 ετών μέχρι και τις φωνές μου έβαλε επειδή ούρλιαζα.<Τι φωνάζεις?Αφού γεννάς , θα πονάς> μου είπε.Η βοηθός-μαία του αδιάφορη.Ο αναισθησιολόγος ,μ@λ%^* , με τα όλα του.¨οταν μετά από ώρες η μαία με λυπήθηκε και τον φώναξε για επισκληρίδιο , ο άχρηστος χτύπησε νεύρο και εκείνη την ώρα είπα τέλος , πεθαίνω , αυτό ήτανε.Κεφαλοκλείδωμα μου κάνανε για να γίνει η επισκληρίδιος αφού την πρώτη φορά αστόχησε.Για μήνες πονούσε η μέση μου και υπέφερα.Άσε που είχα τρομοκρατηθεί γιατί άκουγα άλλες δίπλα να ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝΕ , μία μάλιστα μάλλον τα γκρέμισε όλα μέσα στο δωμάτιο και της βάλανε τις φωνές.Αυτό ήτανε στο νοσοκομείο ΜΗΤΕΡΑ.

Για χρόνια περνούσα έξω από το μαιευτήριο αυτό και μου σηκωνότανε η τρίχα.Και είπα ότι μετά από αυτό δεν ξανακάνω παιδί.

Ο δεύτερος τοκετός ήρθε από μόνος του.¨αλλαξα βέβαια γιατρό και γέννησα πολύ ήρεμα στο ΛΗΤΩ με φοβερό προσωπικό, φοβερή μαία που μου κρατούσε το χέρι στους πόνους , δεν ήθελα να ξανακάνω επισκληρίδιο γιατί φοβόμουν μετά από ότι είχα πέρασει.Και όταν το είπα στη μαία με κοιτούσε κάπως.Τελικά έκανα επισκληρίδιο γιατί δεν έσπαγαν τα νερά και΄έπρεπε να μου τα σπάσει η μαία με δύο τεράστια ξυλακια που μόλις τα είδα ψιλοφρίκαρα.Έκανα λοιπόν την επισ/διο και ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ Τ Ι Π Ο Τ Α.έΛΕΓΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌΝ.

Ο δεύτερος τοκετός μου ήτανε ένα ονειρο.Ακόμα και σήμερα δακρύζω όταν τον σκέφτομαι.

[nanelen]

Γεννησα και τα δυο μου παιδια με φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληριδιο. δεν ταλαιπωρηθηκα για ωρες, γεννησα πολυ γρηγορα αλλα στη δευτερη κορη μου, αν και ο τοκετος αρχισε στις 6 π.μ και στις 7.30 π.μ ειχα γεννησει, πονεσα παρα πολυ τοσο που ειπα οτι αν ηταν η πρωτη φορα δεν ξερω αν θα το ξανακανα. τωρα 10 μηνες μετα ειμαι σιγουρη οτι αν ξανατυχαινε παλι φυσιολογικο τοκετο θα ηθελα και χωρις αναισθησια

[alexandrak]

Τ Ε Λ Ε Ι Α !!!!!!!!!!!!!!!!

[madrid05]

Γεννησα πριν 2 μηνες σε ιδιωτική κλινική με φυσιολογικό τοκετό.

Ο γιατρός ήθελε να μας κλείσει ραντεβού Παρασκευή, αλλά ο μπέμπης του την "έφερε" και ήθελε να σκασει μύτη την Τρίτη

Ενώ είμαι πολύ αγχώδης και νευρική και φοβιτσιάρα πήγα στο μαιευτηριο πολύ άνετη με πονάκια περιόδου.

15.30 έκανα εισάγωγή(κλισμα,ξύρισμα...)

17.30 μπο έσπασαν τα νερά,άρχισαν οι βαρβάτοι πόνοι, μου έκαναν 1η δόση επισκληρήδιο

20.00 μπήκα στην αιθουσα για τις εξωθήσεις...2η δόση αναισθησίας δεν μου έκαναν ποτέ!....

20.30 είδα πρώτη φορά το θαυματάκι μου παρέα με τον μπαμπά !!!

Η ωραιότερη εμπειρία της ζωής μου!!!!:D:D