Επιμέλεια παιδιού εκτός γάμου - τι ισχύει με την επικοινωνία;

[manolikakirena]

Καλημέρα σας! Είμαι από τις παραπάνω πολλές περιπτώσεις γονέων με παιδί εκτός γάμου.  Με τον πρώην σύντροφο όσο είμαστε σε σχέση αποκτήσαμε ένα αγοράκι χωρίς να έχουμε παντρευτεί η να έχουμε κάνει κάποιος σύμφωνο συμβίωσης. Έγινε εκουσια αναγνωριση τεκνου από τον ίδιο σε συμβόλαιογραφο παρουσία και των δύο μας. Το αγοράκι μας τώρα είναι 6 ετών.  Όταν ήταν περίπου 3 χωρισαμε με τον μπαμπά του όπου συμφωνήσαμε επειδή λόγω δουλειάς μου ήταν αστατα τα ωραρια εργασίας μου ενώ του ίδιου όχι συν το γεγονός ότι ο πρώην είχε την δυνατότητα να έχει την βοήθεια των γονιών του, (ο πρώην μένει στο πατρικό με τους γονείς του), να μένει τον περισσότερο καιρό  το παιδί με τον ίδιο και τον παππού και την γιαγιά και με εμένα όταν δεν δουλευω. (Ρεπο άδειες και ανά δευτερό σκ). Όλα ήταν καλά υπήρχε συνεννόηση μέχρι που ξαφνικά αποφάσισε να μου πει πως δεν θα βλέπω το παιδί στα ρεπό μου δλδ μια φορά την εβδομάδα πάρα μόνο κάθε δευτερό σκ με την προφαση ότι το παιδί γίνεται μπαλάκι και ότι οπότε έρχεται σε εμένα αποσυντονιζεται. Όταν προσπάθησα να το συζητήσουμε και να του υπενθυμίσω ότι το παιδί έχει την ανάγκη και των δύο γονιών η απάντηση ήταν εγώ το μεγαλωνω και εγώ αποφασίζω για το καλό του. Στα υπόψιν ότι αυτή η συμπεριφορά προέκυψε μετά από πρόσφατη σχέση που έκανε ο ίδιος γτ ποτέ δεν ήταν έτσι σε ότι έχει να κάνει με το παιδί. Επιπλέον να σας πω πως εγώ έχω αλλά δύο παιδιά 18 και 16 ετών από προηγούμενο γάμο των οποίων έχω την επιμέλεια και μεγαλωνω 12 χρόνια τώρα.  Αναρωτιέμαι αν έχει δικαίωμα να μου στερεί το παιδί ο πρώην η και να μου το πάρει.  Συγνώμη για το τεράστιο κείμενο. Θα εκτίμηση κάθε απάντηση γιατί έχω πελαγωσει και δεν ξέρω τι να κάνω.  Ευχαριστώ πολύ. 

[Annitamik]

On 21/11/2021 at 12:20 ΜΜ, manolikakirena είπε:

Καλημέρα σας! Είμαι από τις παραπάνω πολλές περιπτώσεις γονέων με παιδί εκτός γάμου.  Με τον πρώην σύντροφο όσο είμαστε σε σχέση αποκτήσαμε ένα αγοράκι χωρίς να έχουμε παντρευτεί η να έχουμε κάνει κάποιος σύμφωνο συμβίωσης. Έγινε εκουσια αναγνωριση τεκνου από τον ίδιο σε συμβόλαιογραφο παρουσία και των δύο μας. Το αγοράκι μας τώρα είναι 6 ετών.  Όταν ήταν περίπου 3 χωρισαμε με τον μπαμπά του όπου συμφωνήσαμε επειδή λόγω δουλειάς μου ήταν αστατα τα ωραρια εργασίας μου ενώ του ίδιου όχι συν το γεγονός ότι ο πρώην είχε την δυνατότητα να έχει την βοήθεια των γονιών του, (ο πρώην μένει στο πατρικό με τους γονείς του), να μένει τον περισσότερο καιρό  το παιδί με τον ίδιο και τον παππού και την γιαγιά και με εμένα όταν δεν δουλευω. (Ρεπο άδειες και ανά δευτερό σκ). Όλα ήταν καλά υπήρχε συνεννόηση μέχρι που ξαφνικά αποφάσισε να μου πει πως δεν θα βλέπω το παιδί στα ρεπό μου δλδ μια φορά την εβδομάδα πάρα μόνο κάθε δευτερό σκ με την προφαση ότι το παιδί γίνεται μπαλάκι και ότι οπότε έρχεται σε εμένα αποσυντονιζεται. Όταν προσπάθησα να το συζητήσουμε και να του υπενθυμίσω ότι το παιδί έχει την ανάγκη και των δύο γονιών η απάντηση ήταν εγώ το μεγαλωνω και εγώ αποφασίζω για το καλό του. Στα υπόψιν ότι αυτή η συμπεριφορά προέκυψε μετά από πρόσφατη σχέση που έκανε ο ίδιος γτ ποτέ δεν ήταν έτσι σε ότι έχει να κάνει με το παιδί. Επιπλέον να σας πω πως εγώ έχω αλλά δύο παιδιά 18 και 16 ετών από προηγούμενο γάμο των οποίων έχω την επιμέλεια και μεγαλωνω 12 χρόνια τώρα.  Αναρωτιέμαι αν έχει δικαίωμα να μου στερεί το παιδί ο πρώην η και να μου το πάρει.  Συγνώμη για το τεράστιο κείμενο. Θα εκτίμηση κάθε απάντηση γιατί έχω πελαγωσει και δεν ξέρω τι να κάνω.  Ευχαριστώ πολύ. 

Να συμβουλευτείς δικηγόρο. Όχι σήμερα, χτες. Εννοείται ότι δε μπορεί να σου στερήσει το παιδί με το έτσι θέλω.

[kotsifikos]

Οπωσδήποτε δικηγόρο!! μη χάνεις χρόνο!

[Yovanna]

On ‎11‎/‎21‎/‎2021 at 12:20 PM, manolikakirena said:

Καλημέρα σας! Είμαι από τις παραπάνω πολλές περιπτώσεις γονέων με παιδί εκτός γάμου.  Με τον πρώην σύντροφο όσο είμαστε σε σχέση αποκτήσαμε ένα αγοράκι χωρίς να έχουμε παντρευτεί η να έχουμε κάνει κάποιος σύμφωνο συμβίωσης. Έγινε εκουσια αναγνωριση τεκνου από τον ίδιο σε συμβόλαιογραφο παρουσία και των δύο μας. Το αγοράκι μας τώρα είναι 6 ετών.  Όταν ήταν περίπου 3 χωρισαμε με τον μπαμπά του όπου συμφωνήσαμε επειδή λόγω δουλειάς μου ήταν αστατα τα ωραρια εργασίας μου ενώ του ίδιου όχι συν το γεγονός ότι ο πρώην είχε την δυνατότητα να έχει την βοήθεια των γονιών του, (ο πρώην μένει στο πατρικό με τους γονείς του), να μένει τον περισσότερο καιρό  το παιδί με τον ίδιο και τον παππού και την γιαγιά και με εμένα όταν δεν δουλευω. (Ρεπο άδειες και ανά δευτερό σκ). Όλα ήταν καλά υπήρχε συνεννόηση μέχρι που ξαφνικά αποφάσισε να μου πει πως δεν θα βλέπω το παιδί στα ρεπό μου δλδ μια φορά την εβδομάδα πάρα μόνο κάθε δευτερό σκ με την προφαση ότι το παιδί γίνεται μπαλάκι και ότι οπότε έρχεται σε εμένα αποσυντονιζεται. Όταν προσπάθησα να το συζητήσουμε και να του υπενθυμίσω ότι το παιδί έχει την ανάγκη και των δύο γονιών η απάντηση ήταν εγώ το μεγαλωνω και εγώ αποφασίζω για το καλό του. Στα υπόψιν ότι αυτή η συμπεριφορά προέκυψε μετά από πρόσφατη σχέση που έκανε ο ίδιος γτ ποτέ δεν ήταν έτσι σε ότι έχει να κάνει με το παιδί. Επιπλέον να σας πω πως εγώ έχω αλλά δύο παιδιά 18 και 16 ετών από προηγούμενο γάμο των οποίων έχω την επιμέλεια και μεγαλωνω 12 χρόνια τώρα.  Αναρωτιέμαι αν έχει δικαίωμα να μου στερεί το παιδί ο πρώην η και να μου το πάρει.  Συγνώμη για το τεράστιο κείμενο. Θα εκτίμηση κάθε απάντηση γιατί έχω πελαγωσει και δεν ξέρω τι να κάνω.  Ευχαριστώ πολύ. 

Δικηγόρο και διεκδίκησε την επιμέλεια του παιδιού. Όχι μόνο το ρεπό. Είδες ότι δεν είναι αξιόπιστος. Πάρε πίσω το παιδί. Μόνο έτσι θα είσαι σίγουρη.

[Sentir...natureza]

@Deena μήπως θα μπορούσες να δώσεις τα φώτα σου;

[Deena]

Βάσει νόμου και ελλείψει αντίθετης συμφωνίας την επιμέλεια παιδιού γεννημένου εκτός γάμου, ακόμα κι αν έχει αναγνωριστεί, την έχει η μητέρα. Εδώ βέβαια υπάρχει μια πραγματικότητα διαφορετική από το γράμμα του νόμου, όπου με κοινή συμφωνία - έστω και άγραφη, η οποία όμως είναι ισχυρή - η επιμέλεια έχει παραχωρηθεί στον πατέρα ή έστω ασκείται από κοινού

 

Είναι λάθος που όλα αυτά έμειναν σε προφορικές συμφωνίες και δεν ρυθμίστηκαν εγγράφως.

 

Να βάλει η θεματοθέτρια δικηγόρο στο παιχνίδι οπωσδήποτε και να ρυθμιστεί το ζήτημα της επικοινωνίας επίσημα, όπως και το ζήτημα της επιμέλειας φυσικά.

πρίν από 43 λεπτά , Yovanna είπε:

Δικηγόρο και διεκδίκησε την επιμέλεια του παιδιού. Όχι μόνο το ρεπό. Είδες ότι δεν είναι αξιόπιστος. Πάρε πίσω το παιδί. Μόνο έτσι θα είσαι σίγουρη.

 

Εξαιρετικά δύσκολο σε αυτή την ηλικία και με αυτή την προϊστορία να δοθεί η επιμέλεια αποκλειστικά στην θεματοθέτρια.

 

Ωστόσο, φυσικά και πρέπει να διεκδικήσει τα υπόλοιπα δικαιώματά της (επικοινωνία) και ενδεχομένως και συνεπιμέλεια..

[Yovanna]

20 minutes ago, Deena said:

Εξαιρετικά δύσκολο σε αυτή την ηλικία και με αυτή την προϊστορία να δοθεί η επιμέλεια αποκλειστικά στην θεματοθέτρια.

 

Ωστόσο, φυσικά και πρέπει να διεκδικήσει τα υπόλοιπα δικαιώματά της (επικοινωνία) και ενδεχομένως και συνεπιμέλεια..

Το αντιλαμβάνομαι . Παρότι δεν είμαι νομικός αντιλαμβάνομαι πόσο αρνητικά θα επηρεάσει το ότι η θεματοθέτρια έδωσε την επιμέλεια ουσιαστικά στον πατέρα. Της λέω να διεκδικήσει την επιμέλεια, για να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα, συνεπιμέλεια έστω.

[CutiePies]

1 hour ago, Yovanna said:

Δικηγόρο και διεκδίκησε την επιμέλεια του παιδιού. Όχι μόνο το ρεπό. Είδες ότι δεν είναι αξιόπιστος. Πάρε πίσω το παιδί. Μόνο έτσι θα είσαι σίγουρη.

 

Nα διεκδικήσει το παιδί από το μόνο σταθερό σπιτικό που ξέρει;

[Yovanna]

20 minutes ago, CutiePies said:

 

Nα διεκδικήσει το παιδί από το μόνο σταθερό σπιτικό που ξέρει;

Ας το αφήσει εκεί τότε να το βλέπει επισκέπτρια 2 φορές το μήνα, αν δεν της το κόψουν και αυτό. Αν όντως θέλει να βλέπει το παιδί της και δεν υπάρχει συνεννόηση με τον μπαμπά, να το διεκδικήσει. Μέχρι τα 3 έμεναν όλοι μαζί. Ναι, στα 6 θα μπορούσε να αλλάξει σπίτι , αν είναι για το καλό του. Βέβαια η θεματοθέτρια μπορεί να μην επιθυμεί κάτι τέτοιο.

[kotsifikos]

36 minutes ago, CutiePies said:

 

Nα διεκδικήσει το παιδί από το μόνο σταθερό σπιτικό που ξέρει;

Ουσιαστικά την εκβιάζει ότι δεν θα βλέπει το παιδί της δεν είναι λογικό να θέλει να το διεκδικήσει? γιατί όχι?

Αν τον επόμενο μήνα τα δύο σκ γίνουν ένα και μετά κανένα τότε θα είναι καλύτερα?

[CutiePies]

 

Αχ (δεν)  μου είχε λείψει αυτή η ελληνική νοοτροπία  

Μην με παρεξηγήσετε, απαράδεκτες οι μονομερείς αλλαγές στην επικοινωνία με τον άλλο γονιό. 

Μα αν τα πράγματα ήταν ανάποδα, όλοι θα έπεφταν να φάνε τον πατέρα, που εγκατέλειψε το παιδί στην δόλια μάνα και τώρα πάει να της φάει την επιμέλεια.

Άσχετο το ένα με το άλλο, απαίσια η μονομερής αλλαγή αν δεν υπάρχει λόγος, αλλά όταν ο ένας γονιός έχει το μεγάλο βάρος της ενασχόλησης με το παιδί, πρέπει να σεβόμαστε την ισορροπία του παιδιού. 

[kotsifikos]

41 minutes ago, CutiePies said:

 

Αχ (δεν)  μου είχε λείψει αυτή η ελληνική νοοτροπία  

Μην με παρεξηγήσετε, απαράδεκτες οι μονομερείς αλλαγές στην επικοινωνία με τον άλλο γονιό. 

Μα αν τα πράγματα ήταν ανάποδα, όλοι θα έπεφταν να φάνε τον πατέρα, που εγκατέλειψε το παιδί στην δόλια μάνα και τώρα πάει να της φάει την επιμέλεια.

Άσχετο το ένα με το άλλο, απαίσια η μονομερής αλλαγή αν δεν υπάρχει λόγος, αλλά όταν ο ένας γονιός έχει το μεγάλο βάρος της ενασχόλησης με το παιδί, πρέπει να σεβόμαστε την ισορροπία του παιδιού. 

Αν αναφέρεσαι στο δικό μου ποστ να σου πω πως δεν είναι ελληνική νοοτροπία καθόλου, για μένα είναι η κοινή λογική, όπως επίσης αν τα πράγματα ήταν ανάποδα πάλι το ίδιο πίστευα. Άσε που εδώ η μητέρα δεν είπε να πάρει την επιμέλεια του παιδιού, αλλά διεκδικεί τον χρόνο που δικαιούται μαζί του !

Ένα παιδί πρέπει να περνάει ίσο χρόνο και με τους  δύο γονείς, ένα διαζύγιο - χωρισμός είναι εξίσου δύσκολος και για τα παιδιά, για τους γονείς όλους θα έπρεπε προτεραιότητα να έχει η ψυχολογία του παιδιού και όχι το πως θα κάνουν τη ζωή του πρώην συντρόφου δύσκολη (που συνήθως αυτό βλέπουμε να συμβαίνει), είναι δύσκολο όμως πρέπει να παραμερίσουν τον εγωισμό τους. Λυπάμαι αλλά από ότι καταλαβαίνω σε αυτή την περίπτωση κάτι τέτοιο γίνεται, πως από μόνος του ο μπαμπάς αποφασίζει τι είναι καλύτερο για το παιδί παρακάμπτοντας την μητέρα του? Στο τέλος της ημέρας όλο αυτό στον μοναδικό που θα έχει ολέθριες συνέπειες είναι στο παιδί. Είτε μας αρέσει είτε όχι δεν μπορεί ο κάθε γονιός να αποφασίζει μόνος του για το παιδί , είτε είναι ο πατέρας είτε η μητέρα.

Προσωπικά με ξεπερνάει όταν ένας γονέας (είτε μητέρα είτε πατέρας) χρησιμοποιεί το παιδί ως μέσω εκδίκησης...ειλικρινά δεν έχω λόγια.

Μεγάλη κουβέντα η ''εγκατάλειψη'' αν κατάλαβα καλά σε αυτή τη περίπτωση δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο.

[Yovanna]

1 hour ago, CutiePies said:

 

Αχ (δεν)  μου είχε λείψει αυτή η ελληνική νοοτροπία  

Μην με παρεξηγήσετε, απαράδεκτες οι μονομερείς αλλαγές στην επικοινωνία με τον άλλο γονιό. 

Μα αν τα πράγματα ήταν ανάποδα, όλοι θα έπεφταν να φάνε τον πατέρα, που εγκατέλειψε το παιδί στην δόλια μάνα και τώρα πάει να της φάει την επιμέλεια.

Άσχετο το ένα με το άλλο, απαίσια η μονομερής αλλαγή αν δεν υπάρχει λόγος, αλλά όταν ο ένας γονιός έχει το μεγάλο βάρος της ενασχόλησης με το παιδί, πρέπει να σεβόμαστε την ισορροπία του παιδιού. 

Προσωπικά τα ίδια ακριβώς θα έλεγα και στην αντίθετη περίπτωση. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση "κακό" το να ζει ένα παιδί με τον πατέρα, εφόσον είναι κοινή απόφαση, όμως η μητέρα δικαιούται και πρέπει να έχει  χώρο στη ζωή του παιδιού, για την ψυχική υγεία του παιδιού πρώτα και για της μητέρας έπειτα. Ακριβώς το ίδιο ισχύει , αν το παιδί έμενε με τη μαμά.

Όταν ο γονιός που έχει την επιμέλεια (πόσο μάλλον άτυπα, όπως συμβαίνει στη προκειμένη), σταματάει να είναι λογικός, συζητήσιμος, αποφασίζει και διατάζει, επηρεάζεται από νέες σχέσεις κτλ, εκεί τελειώνουν όλα. Και εκεί αναλαμβάνουν οι δικηγόροι.

Ζείτε στο εξωτερικό?

[CutiePies]

50 minutes ago, Yovanna said:

Προσωπικά τα ίδια ακριβώς θα έλεγα και στην αντίθετη περίπτωση. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση "κακό" το να ζει ένα παιδί με τον πατέρα, εφόσον είναι κοινή απόφαση, όμως η μητέρα δικαιούται και πρέπει να έχει  χώρο στη ζωή του παιδιού, για την ψυχική υγεία του παιδιού πρώτα και για της μητέρας έπειτα. Ακριβώς το ίδιο ισχύει , αν το παιδί έμενε με τη μαμά.

Όταν ο γονιός που έχει την επιμέλεια (πόσο μάλλον άτυπα, όπως συμβαίνει στη προκειμένη), σταματάει να είναι λογικός, συζητήσιμος, αποφασίζει και διατάζει, επηρεάζεται από νέες σχέσεις κτλ, εκεί τελειώνουν όλα. Και εκεί αναλαμβάνουν οι δικηγόροι.

Ζείτε στο εξωτερικό?

 

Δε ζω πια στο εξωτερικό, όχι. Αλλά αρκετά χρόνια και πολλά στις σχέσεις των δύο φύλων με ξενίζουν στους ρόλους.

Δε διαφωνώ στο θέμα των δικηγόρων, θα έπρεπε να εμπλακούν απο την αρχή. Έστω να επισημοποιήσουν μια φιλική συμφωνία και το παιδάκι να έχει σταθερότητα.

[Sunshine8]

Συμφωνώ πως έπρεπε να εμπλακεί δικηγόρος από την αρχή. Ακόμα κ τώρα ομω θα ήταν απαραίτητο. Νομίζω πάντως ο ελληνικός νόμος αδικεί γενικά την πλευρά του πατερα συνήθως , είτε αν μιλάμε για παιδί εντός γάμου είτε εκτός.

[Deena]

1 hour ago, Sunshine8 είπε:

Συμφωνώ πως έπρεπε να εμπλακεί δικηγόρος από την αρχή. Ακόμα κ τώρα ομω θα ήταν απαραίτητο. Νομίζω πάντως ο ελληνικός νόμος αδικεί γενικά την πλευρά του πατερα συνήθως , είτε αν μιλάμε για παιδί εντός γάμου είτε εκτός.

 

Για να είμαστε απολύτως σωστοί, ο νόμος από μόνος του δεν κάνει διάκριση.

 

Ωστόσο, η κοινωνική πραγματικότητα έχει διαμορφώσει και την αντίστοιχη νομολογία των δικαστηρίων.

 

Παλιά, όταν οι άντρες δεν εμπλέκονταν καθόλου στην ανατροφή των παιδιών όσο διαρκούσε η έγγαμη ή μη συμβίωση, εννοείται ότι δεν υπήρχε πατέρας που να ζητάει να αναλάβει την επιμέλεια μετά την διακοπή αυτής, παρά μόνον όταν κινδύνευε πραγματικά η υγεία και η σωματική ακεραιότητα του παιδιού, π.χ. εκδιδόμενες, κακοποιητικές, τοξικομανείς, αλκοολικές μητέρες. Κάπως έτσι, οι μόνες αποφάσεις αφαίρεσης της επιμέλειας από την μητέρα που έβλεπε κανείς να εκδίδονται ήταν όντως αυτές όπου οι μητέρες ανήκαν στις παραπάνω κατηγορίες.

 

Όσο όμως ο καιρός περνάει και υπάρχουν γενιές αντρών που έχουν ενεργή και ίση συμμετοχή στην ανατροφή των παιδιών, πληθαίνουν αυτοί που επιθυμούν να αναλάβουν την επιμέλεια σε περίπτωση διαζυγίου/διακοπής της συμβίωσης και αναπόφευκτα η νομολογία ακολουθεί, όπως ακολουθεί φυσικά και ο νομοθέτης, εξ ου και οι πρόσφατες νομοθετικές αλλαγές με τον θεσμό της συνεπιμέλειας.

 

Επίσης, η συμμετοχή δικηγόρων δεν σημαίνει απαραίτητα αντιδικία και ένταση. Αντιθέτως, αν βρεις σωστό επαγγελματία, μπορούν να αποφευχθούν πολλές εντάσεις και να υπάρχει διαφάνεια και ομαλότητα. Είναι λίγοι αυτοί βέβαια και γενικά η ενασχόληση με το οικογενειακό δίκαιο, αν θέλεις να κάνεις σωστά την δουλειά σου, θέλει γερό στομάχι (εγώ π.χ. δεν το έχω και αυτές τις υποθέσεις τις αποφεύγω).

[samsympan]

On 21/11/2021 at 12:20 ΜΜ, manolikakirena είπε:

Το αγοράκι μας τώρα είναι 6 ετών.  Όταν ήταν περίπου 3 χωρισαμε με τον μπαμπά του όπου συμφωνήσαμε επειδή λόγω δουλειάς μου ήταν αστατα τα ωραρια εργασίας μου ενώ του ίδιου όχι συν το γεγονός ότι ο πρώην είχε την δυνατότητα να έχει την βοήθεια των γονιών του, (ο πρώην μένει στο πατρικό με τους γονείς του), να μένει τον περισσότερο καιρό  το παιδί με τον ίδιο και τον παππού και την γιαγιά και με εμένα όταν δεν δουλευω. (Ρεπο άδειες και ανά δευτερό σκ).

 

On 21/11/2021 at 12:20 ΜΜ, manolikakirena είπε:

Επιπλέον να σας πω πως εγώ έχω αλλά δύο παιδιά 18 και 16 ετών από προηγούμενο γάμο των οποίων έχω την επιμέλεια και μεγαλωνω 12 χρόνια τώρα. 

Το παιδάκι σας έως τα 3έτη μεγάλωνε αποκλειστικά σε μια 5μελή οικογένεια; Με τους γονείς και τα δύο αδέρφια του; Η φύση της εργασίας σας επηρέαζε την ομαλή διαβίωση του μικρότερου παιδιού μόνο; Με τα μεγαλύτερα παιδιά σας, έχετε-είχατε βοήθεια στην ανατροφή από κάπου;

6 ώρες πρίν, Deena είπε:

Είναι λάθος που όλα αυτά έμειναν σε προφορικές συμφωνίες και δεν ρυθμίστηκαν εγγράφως.

Πραγματικά απορίας άξιον.

1 hour ago, Deena είπε:

Επίσης, η συμμετοχή δικηγόρων δεν σημαίνει απαραίτητα αντιδικία και ένταση. Αντιθέτως, αν βρεις σωστό επαγγελματία, μπορούν να αποφευχθούν πολλές εντάσεις και να υπάρχει διαφάνεια και ομαλότητα.

Πόσο σωστή κουβέντα αυτή!