Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Μετακόμιση στην επαρχία!!!!


anemoni1989

Recommended Posts

Όντως η ποιότητα ζωής είναι κάτι σύνθετο και πάλι εξαρτάται και για τι περίπτωση μιλάμε. ΓΙα τον εργαζόμενο με οικογένεια, αντικειμενικά η καθημερινότητα στην επαρχία όπου τουλάχισοτν δεν ψάχνεις να παρκάρεις, είναι σίγουρα πολύ καλή. Όμως πιθανότατα το παιδί να θελει αυτοκίνητο ακόμα κ για να πάει στα Αγγλικά, ενώ στην ΑΘήνα θα μπορούσε να πάει στο φροντιστήριο με τα πόδια, από κάποια ηλικία κ μετά. Ή το παιδί που παίρνει λεωφορείο στις 7 για να φτάσει στο σχολείο στις 8 με το κεφάλι κουδούνι από τις στροφές, κ θα γυρίσει πεινασμένο στις 3, δεν έχει σαφώς την ίδια ποιότητα ζωής. Όμως κ ένα παιδί που πάει σε ιδιωτικό των προαστίων μπορεί να κάνει ανάλογη διαδρομή, εκεί όμως το θεωρούμε πολυτέλεια! Είναι κ το θέμα του τι έχουμε ως μέτρο σύγκρισης. Κ εγώ ποιότητα ζωής θεωρώ το να πηγαίνω παντού με τα πόδιακ να έχω σε ακτίνα δύο τετραγώνων τα πάντα γύρω μου  κ το έχω ταυτίσει με τη γειτονιά που μεγάλωσα, δεν ισχύει όμως για όλες τις περιοχές της Αθήνας - κ είναι κ μια παρηγοριά μου γιατί κανείς δεν μου εγγυάται ότι αν ποτέ πάμε στην Αθήνα, θα είναι αυτό που φαντάζομαι. Αλλά δεν μπορώ να με φανταστώ να ζω σε επαρχιακή κωμόπολη, ειδικά μη παραθαλάσσια, ενώ το νησί μου φαίνεται κάπως διαφορετικό, αν κ αντικειμενικά είμαστε πιο αποκλεισμένοι και σε θέματα επείγοντα θέματα υγείας εξαρτώμαστε από τον καιρό, τη διαθεσιμότητα ελικοπτέρου του ΕΚΑΒ (σχεδόν απίθανο να έρθει) και τελικά από το λιμενικό. ΑΥτό άλλους τους τρομάζει περισσότερο.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 149
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Πάντως εγώ, η εικόνα που έχω από συγγενείς που ζούνε στην επαρχία και έχουν παιδιά σχολικής ηλικίας, είναι εντελώς διαφορετικη... Και τη μουσική τους κάνουν και τα αθλήματα τους και τους χορούς τους και τα ιδιαίτερα τους... Εγώ μια δραστηριότητα είχα και μια ξένη γλώσσα και πάλι έτρεχα για να τα προλάβω όλα, αφού ήθελα 1 ώρα και για να πάω στο κολυμβητήριο (άρα 3 ώρες στο δρόμο) καθημερινα!!! Εντάξει, δεν είναι προφανως το ίδιο αν πας στο Καστελόριζο με το να ζεις σε ένα χωριό έξω από τη Λάρισα ή την Πάτρα (μάξιμουμ απόσταση 1 ώρας)... Εξαρτάται για τι επαρχία μιλάμε!!! Αλλά ακόμα και για πιο ακριτικά μέρη, έχω παραδείγματα που τα κατάφεραν και σπούδασαν και έγιναν "σπουδαίοι"!!! Ο γυναικολόγος μου, κατάγεται και μεγάλωσε σε ένα πολύ μικρό νησάκι του Αιγαίου... Δεν θυμάμαι καν πως το λένε... Είναι αυτό που είχε κάνει η Vodafone διαφήμιση τελευταία με το 5g αν δεν κάνω λάθος... Μια χαρά σπούδασε, 3 πτυχία έχει πάρει (της ιατρικής ήταν το τελευταίο) και πλέον είναι και διδάκτορας στην ιατρική σχολή... Αν υπάρχει θέληση και μεράκι, τίποτα δεν είναι εμπόδιο... Αν δεν υπάρχει η θέληση, όμως, υπάρχουν πάμπολλες δικαιολογίες!!!

Στην τελική, ξαναλέω, γιατί να πρέπει όλοι να κάνουν μεταπτυχιακα και διδακτορικα??? Εκεί φαίνεται η αξία του ανθρώπου???

Link to comment
Share on other sites

Just now, anemoni1989 είπε:

Επειδή 7 χρόνια εργαζομουν σε παιδίατρικο νοσοκομείο, να ξέρεις πως οι περισσότεροι παιδίατροι (και κατά κύριο λόγο αυτοί με τα ιατρεία στα ΒΠ και στη Γλυφάδα) δεν ήξεραν πού τους πάνε τα 4!!! Δεν λέω πως είναι ίδιο με το να μένεις δίπλα στο Παίδων, αλλά δεν είναι τόσο τραγικο όσο το περιγράφεις. Εξετάσεις μπορείς να κάνεις παντού πλέον, τα αντιδραστήρια υπάρχουν σε όλα τα εξεταστικα κέντρα. Ενώ όσον αφορά το τεστ γριππης που ανέφερες, δεν μας το κάναν ούτε στο μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας που είναι και κέντρο αναφοράς... Προσωπικά, θεωρώ πως αν είχα πάει σε κάποιο επαρχιακό νοσοκομείο θα είχα περισσότερες ελπίδες (η γιαγιά μου 85 χρόνων, χωρίς αλλά συμπτώματα παρά μόνο με πυρετο της έκαναν τεστ για κορωνοιο στην επαρχία σε νοσοκομείο που δεν είναι κέντρο αναφοράς, εμείς με πυρετο που επεμενε, βήχα και έντονη δύσπνοια, φύγαμε με οδηγίες για το σπίτι χωρίς τεστ!!!)!!! Και ν;ι, ισχύει αυτό που λες για το κέντρο υγείας, αλλά και πάλι το κοντινότερο νοσοκομείο είναι στα 5 λεπτά, ενώ στα 40 λεπτά είσαι σε 2 νοσοκομεία πόλεων... Πόση ώρα άραγε θες για να πας από την Πετρούπολη στον Ευαγγελισμό με αμάξι???? Μια ώρα μέσα στο νερό... Αν πέσεις σε ώρα αιχμής παραπάνω!!!

Αν το δεις καθαρά ψυχρά, το να βγάλεις άκρη σε εφημερία νοσοκομείου στην Αθήνα σε περίοδο αργιών μάλλον είναι εξίσου απίθανο με το να σε δουν με σοβαρότητα σε ένα υποστελεχωμένο κέντρο υγείας επαρχίας. Απλώς αν δεν το έχει ζήσει κάποιος, δεν καταλαβαίνει την ανασφάλεια του να γνωρίζεις ότι δεν έχεις άμεση πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες. Δεν είναι όλα τόσο απλά. Εδώ έχουμε μικροβιολογικά εργαστήρια με παλιά μηχανήματα που δεν βγάζουν αυθημερόν κανένα αποτέλεσμα. Αν θες να μετρήσεις ορμόνες για διέγερση ωοθηκών, πρέπει να πας στο κέντρο υγείας, να σου πάρουν αίμα, και να κανονίσεις εσύ με κούριερ να πάει σε ιδιωτικό εργαστήριο στο κοντινότερο νησί που έχει δρομολόγιο το μεσημέρι, κ να έχεις συνεννοηθεί με το εργαστήριο να λειτουργέι απόγευμα, για να το ελέγξει αμέσως και να σου το στείλει το βράδυ. Κ αν τύχει κ ο μοναδικός γυναικολόγος είναι στην Αθήνα για τοκετό, ποιος θα σου μετρήσει τα ωοθυλάκια; Το έχω ζήσει αυτό κ δεν είμαι η μόνη προφανώς. ή θυμάμαι στην πρώτη εξωσωματική μια κοπέλα με φυσικό κύκλο που είχε έρθει από μεγάλη επαρχιακή πόλη, ταξίδευε όλο το βράδυ γιατί τότε είδε η δική της γιατρός το σωστό με΄γεθος στα ωοθυλάκια κ φοβόταν μην τυχόν καθυστερήσει κ τα χάσει. Από τη στιγμή που η Ελλάδα έχει αναπτυχθεί έτσι υδροκέφαλα, υπάρχουν πολλά πρακτικά προβλήματα στη ζωή εκτός, δεν μπορεί να συγκριθεί με χώρες του εξωτερικού που ζουν σε ειδυλλιακά χωριουδάκια σαν Χόμπιτ κ πηγαίνουν με το τραίνο κ το ποδήλατο κάθε μ έρα στην πρωτεύουσα μέσα σε μια ώρα κ μετά γυρνάνε να καλλιεργήσουν τον κηπάκο τους. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

 

Γενικά πάντως εγώ είμαι υπέρ της ποικιλιας. Μ αρέσει να βλέπω τον μικρό να ονομάζει λουλούδια κ ζώα, είναι κ αυτό μια μορφή εγκυκλοπαιδικές γνωσης, από την άλλη όμως βγαίνει κάθε μέρα στο ίδιο μερος, αν θέλω κάτι διαφορετικό πρέπει να πάμε στη Χώρα με το αυτοκίνητο για να περπατησουμε στο λιμάνι (από θέμα επικινδυνότητας μαζί με ένα δίχρονο είναι σαν να προσπαθεις να περάσεις δρόμο μεγάλης κυκλοφοριας χωρίς φανάρι) ή στα στενά ή τον εμπορικό δρόμο, όπου όμως από το μεσημέρι κ μετά η κίνηση πέφτει γιατί εδώ οι ρυθμοι ειναο χαλαροι, οπότε αν θελω να δει κοσμο, δεν θα τον δει μεσημερι ή απογευμα που μπορω να τον παω βολτα. Εχουμε μονο δυο παιδικες χαρες, σύγχρονες  - βεβαια μεχρι να τις διαλύσουν τα γυμνασιόπαιδα, μια πλατεια κ ενα παρκάκι κ παιδότοπο μόνο καλοκαίρι (που δεν χρειάζεται), δεν υπάρχει baby swimming ουτε γυμναστηριο για μαμαδες κ μωρα, οποτε τι θα δει ενα παιδακι για να αλλαξει παραστασεις; καθε μερα τα ιδια κ τα ιδια κ το σ/κ εκδρομη σε καποιο χωριο. μια απο τα ιδια δηλαδή . ενω ενα παιδι στην Αθηνα πηγαινει καθε σ/κ σε παρασταση ή σε εκπαιδευτικο μουσείου ή οπουδήποτε αλλου. Οπως κ να το κανουμε, αλλους ορίζοντες θα εχει το δευτερο. 

Αντιλαμβάνομαι πλήρως τις δυσκολίες που περιγράφεις ως ξένη σε τοπική κοινωνία, τη δυσκολία ένταξης, το άγχος σε θέματα υγείας και τις περιορισμένες επιλογές όμως βρε συ Έσπερος λές ότι κάθε μέρα κάνετε τα ίδια, τι φαντάζεσαι ότι στην Αθήνα το 2χρονο κάνει κάθε μέρα τρελές δραστηριότητες όταν οι γονείς του γυρίζουν ψόφιοι έχοντας οδηγήσει 1-2 ώρες για δουλειά συν το 8ωρο (στην καλύτερη περίπτωση); Στη Χώρα για να πας λες χρειάζεσαι αυτοκίνητο, ε ναι και εμείς το σ/κ μόνο με αυτοκίνητο κινούμαστε για να πάμε σε φίλους ή σε πάρκα και παιδικές χαρές που βολεύουν όλη την παρέα, δε μένουμε όλοι στην ίδια γειτονιά. Παιδικές χαρές λες έχετε μόνο 2 αλλά από ότι ξέρω μέχρι πρότινος δεν επιλέγατε να πάτε σε καμία. Αλήθεια baby swimming θα τον πήγαινες μέσα στο χειμώνα αν ζούσες στην Αθήνα; Στοιχηματίζω πως όχι αν λάβω υπόψη τη φοβία σας για τις ιώσεις. Αυτό εννοώ όταν λέω για εκμετάλλευση των επιλογών που προσφέρονται. Μιλάς για έλλειψη επιλογών αλλά μήπως δεν εκμεταλλεύεσαι και αυτές που έχεις; Για τα μουσεία και τις παραστάσεις σε καταλαβαίνω, είναι τύχη να τα έχεις διαθέσιμα όμως αυτό που λες ότι ένα παιδί στην Αθήνα πάει κάθε σκ, προσωπικά δεν το έχω δει ούτε ακούσει.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Αν το δεις καθαρά ψυχρά, το να βγάλεις άκρη σε εφημερία νοσοκομείου στην Αθήνα σε περίοδο αργιών μάλλον είναι εξίσου απίθανο με το να σε δουν με σοβαρότητα σε ένα υποστελεχωμένο κέντρο υγείας επαρχίας. Απλώς αν δεν το έχει ζήσει κάποιος, δεν καταλαβαίνει την ανασφάλεια του να γνωρίζεις ότι δεν έχεις άμεση πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες. Δεν είναι όλα τόσο απλά. Εδώ έχουμε μικροβιολογικά εργαστήρια με παλιά μηχανήματα που δεν βγάζουν αυθημερόν κανένα αποτέλεσμα. Αν θες να μετρήσεις ορμόνες για διέγερση ωοθηκών, πρέπει να πας στο κέντρο υγείας, να σου πάρουν αίμα, και να κανονίσεις εσύ με κούριερ να πάει σε ιδιωτικό εργαστήριο στο κοντινότερο νησί που έχει δρομολόγιο το μεσημέρι, κ να έχεις συνεννοηθεί με το εργαστήριο να λειτουργέι απόγευμα, για να το ελέγξει αμέσως και να σου το στείλει το βράδυ. Κ αν τύχει κ ο μοναδικός γυναικολόγος είναι στην Αθήνα για τοκετό, ποιος θα σου μετρήσει τα ωοθυλάκια; Το έχω ζήσει αυτό κ δεν είμαι η μόνη προφανώς. ή θυμάμαι στην πρώτη εξωσωματική μια κοπέλα με φυσικό κύκλο που είχε έρθει από μεγάλη επαρχιακή πόλη, ταξίδευε όλο το βράδυ γιατί τότε είδε η δική της γιατρός το σωστό με΄γεθος στα ωοθυλάκια κ φοβόταν μην τυχόν καθυστερήσει κ τα χάσει. Από τη στιγμή που η Ελλάδα έχει αναπτυχθεί έτσι υδροκέφαλα, υπάρχουν πολλά πρακτικά προβλήματα στη ζωή εκτός, δεν μπορεί να συγκριθεί με χώρες του εξωτερικού που ζουν σε ειδυλλιακά χωριουδάκια σαν Χόμπιτ κ πηγαίνουν με το τραίνο κ το ποδήλατο κάθε μ έρα στην πρωτεύουσα μέσα σε μια ώρα κ μετά γυρνάνε να καλλιεργήσουν τον κηπάκο τους. 

Καλά τώρα πιάνεις ένα ακραίο σενάριο, το οποίο προφανώς δεν αφορά την πλειοψηφία των γυναικών... Με την ίδια λογική μπορώ να σου παρουσιάσω ακόμα πιο τραγικές ελλείψεις, ακόμα και στην Αθήνα, οι οποίες μπορούν να αποβούν ακόμα και μοιραίες για τη ζωή κάποιου...

Δεν αντιλέγω, στην Αθήνα έχεις περισσότερες επιλογές... Πάμπολλες φορές μας είχαν έρθει στο νοσοκομείο περιστατικά με λάθος διάγνωση από επαρχία... Αλλά εξίσου τρομερά λάθη είχα δει να γίνονται και στο νοσοκομείο της Πρωτεύουσας...

Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις... Δε γίνεται να τα έχεις όλα προφανώς!!! Απλά ο καθένας ζυγίζει τι είναι σημαντικότερο για αυτόν!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Anna3011 είπε:

Παιδικές χαρές λες έχετε μόνο 2 αλλά από ότι ξέρω μέχρι πρότινος δεν επιλέγατε να πάτε σε καμία. Αλήθεια baby swimming θα τον πήγαινες μέσα στο χειμώνα αν ζούσες στην Αθήνα; Στοιχηματίζω πως όχι αν λάβω υπόψη τη φοβία σας για τις ιώσεις. Αυτό εννοώ όταν λέω για εκμετάλλευση των επιλογών που προσφέρονται.

Πηγαίνουμε αραιά και πού γιατί δεν έχουμε βρει παρέα, δεν έχουν κάτι συγκλονιστικό οι παιδικές χαρές από μόνες τους αν δεν πας για παιδάκια, όταν μένεις στη φύση. 

Για την κολύμβηση δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Δεν ξέρω, δεν το έχουμε συζητήσει προφανώς γιατί δεν υπήρχε αυτή η επιλογή, αλλά ο χειμώνας είναι τρεις μήνες. Τι επιλογές μπορείς να εκμεταλλευτείς σε ένα μέρος που έχει τα ίδια κ τα ίδια κ τα ίδια; Στην Αθήνα έχω δει πολύ ωραίες παιδικές χαρές που έχουμε περάσει πολύ καλά, και έχουμε δει κ παιδάκια. Καμία σχέση με τις δικές μας. 

Οι περισσότερες οικογένεις που ξέρω στην Αθήνα που έχουν κάποιο επίπεδο, το σ/κ φροντίζουν το παιδί τους να κάνει κάποια πνευματική δραστηριότητα. Όχι τα νήπια βέβαια, αλλά παιδιά δημοτικού σίγουρα. Είτε παράσταση είτε  μουσείο είτε εκδρομή σε αρχαιολογικό χώρο ή το Αττικό πάρκο.

Just now, anemoni1989 είπε:

Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις... Δε γίνεται να τα έχεις όλα προφανώς!!! Απλά ο καθένας ζυγίζει τι είναι σημαντικότερο για αυτόν!

Αυτό είναι σίγουρο και ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα. ΆΛλο αυτό όμως, άλλο η απόλυτη εξιδανίκευση της ζωής στην επαρχία όπου όλα κυλούν γαλήνια κ ευτυχισμένα σαν να είμαστε στο μικρό σπίτι στο λιβάδι.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Πηγαίνουμε αραιά και πού γιατί δεν έχουμε βρει παρέα, δεν έχουν κάτι συγκλονιστικό οι παιδικές χαρές από μόνες τους αν δεν πας για παιδάκια, όταν μένεις στη φύση. 

Για την κολύμβηση δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Δεν ξέρω, δεν το έχουμε συζητήσει προφανώς γιατί δεν υπήρχε αυτή η επιλογή, αλλά ο χειμώνας είναι τρεις μήνες. Τι επιλογές μπορείς να εκμεταλλευτείς σε ένα μέρος που έχει τα ίδια κ τα ίδια κ τα ίδια; Στην Αθήνα έχω δει πολύ ωραίες παιδικές χαρές που έχουμε περάσει πολύ καλά, και έχουμε δει κ παιδάκια. Καμία σχέση με τις δικές μας. 

Οι περισσότερες οικογένεις που ξέρω στην Αθήνα που έχουν κάποιο επίπεδο, το σ/κ φροντίζουν το παιδί τους να κάνει κάποια πνευματική δραστηριότητα. Όχι τα νήπια βέβαια, αλλά παιδιά δημοτικού σίγουρα. Είτε παράσταση είτε  μουσείο είτε εκδρομή σε αρχαιολογικό χώρο ή το Αττικό πάρκο.

Έσπερος δεν πιστεύεις φαντάζομαι ότι όσα παιδιά μεγαλώνουν στην επαρχία μακριά από το Αττικό πάρκο ή αρχαιολογικούς χώρους μένουν αμόρφωτα βέβαια, έτσι; Ο σύζυγός μου μεγάλωσε σε παραθαλάσσιο επαρχιακό χωριό των 800 κατοίκων από πατέρα αγρότη και χωρίς υπερβολή έφτασε να τον προσκαλέσουν από το ΜΙΤ για μεταδιδακτορικο. Έχω ξαναπεί εδώ ότι οι γείτονες παρηγορουσαν την πεθερά μου όταν με περηφάνεια τους είπε ότι ο γιος της κάνει διδακτορικό. Το σημαντικό είναι κυρίως με πόσο διευρυμένους ορίζοντες μεγαλώνεις το παιδι εσυ ως γονιός και όχι αν χρησιμοποιεί το μετρο καθημερινά ή ποσες επισκέψεις έχει κάνει στο μουσείο Μπενάκη. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, anemoni1989 είπε:

Επειδή 7 χρόνια εργαζομουν σε παιδίατρικο νοσοκομείο, να ξέρεις πως οι περισσότεροι παιδίατροι (και κατά κύριο λόγο αυτοί με τα ιατρεία στα ΒΠ και στη Γλυφάδα) δεν ήξεραν πού τους πάνε τα 4!!! Δεν λέω πως είναι ίδιο με το να μένεις δίπλα στο Παίδων, αλλά δεν είναι τόσο τραγικο όσο το περιγράφεις. Εξετάσεις μπορείς να κάνεις παντού πλέον, τα αντιδραστήρια υπάρχουν σε όλα τα εξεταστικα κέντρα. Ενώ όσον αφορά το τεστ γριππης που ανέφερες, δεν μας το κάναν ούτε στο μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας που είναι και κέντρο αναφοράς... Προσωπικά, θεωρώ πως αν είχα πάει σε κάποιο επαρχιακό νοσοκομείο θα είχα περισσότερες ελπίδες (η γιαγιά μου 85 χρόνων, χωρίς αλλά συμπτώματα παρά μόνο με πυρετο της έκαναν τεστ για κορωνοιο στην επαρχία σε νοσοκομείο που δεν είναι κέντρο αναφοράς, εμείς με πυρετο που επεμενε, βήχα και έντονη δύσπνοια, φύγαμε με οδηγίες για το σπίτι χωρίς τεστ!!!)!!! Και ν;ι, ισχύει αυτό που λες για το κέντρο υγείας, αλλά και πάλι το κοντινότερο νοσοκομείο είναι στα 5 λεπτά, ενώ στα 40 λεπτά είσαι σε 2 νοσοκομεία πόλεων... Πόση ώρα άραγε θες για να πας από την Πετρούπολη στον Ευαγγελισμό με αμάξι???? Μια ώρα μέσα στο νερό... Αν πέσεις σε ώρα αιχμής παραπάνω!!!

εγω δεv στο λεω για vα σε τρομαξω αλλα για vα σε προσγειωσω επειδη τα εχω ζησει δεv λεω φαvτασιες.  Θελω vα σου πω οτι εχω καvει εξετασεις κ αμεσως μου ειπαv οτι μαλλοv ειvαι λαθος τα αποτελεσματα γιατι δεv ειvαι καλα τα αvτιδραστηρια τους κ καλητερα vα ξαvαπαρετε αιμα στο παιδι κ vα το στειλετε αθηvα  . Θελω vα σου πω σε αλλο μωρο με 40 πυρετο για 5 μερες τελικα απλα του δωσαv αvτιβιωση γιατι η παιδιατρος ελειπε κ το εβλεπε εvας παθολογος βεβαια το μωρο δεv ειχε ουτε ακροαστικα ουτε αυτια ουτε τιποτα απλα δεv ηξεραv τι vα του δωσουv οποτε αvτιβιωση εξετασεις επρεπε vα παει vοσοκομειο. Αλλο περιστατικο αvτιβιωση σε εμας κ μετα απο μια μερα μας κοβουv τηv αvτιβιωση κ μας διvουv εισπvεομεvα. Φυσικα ξερουv τι τους γιvετε απλα δεv εχουv τα μεσα vα το πραξουv οποτε σου λεvε δοκιμασε οτι φαρμακο ξερεις κ αμα δεv πιασει πας vοσοκομειο.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

 

Οι περισσότερες οικογένεις που ξέρω στην Αθήνα που έχουν κάποιο επίπεδο, το σ/κ φροντίζουν το παιδί τους να κάνει κάποια πνευματική δραστηριότητα. Όχι τα νήπια βέβαια, αλλά παιδιά δημοτικού σίγουρα. Είτε παράσταση είτε  μουσείο είτε εκδρομή σε αρχαιολογικό χώρο ή το Αττικό πάρκο.

Στο Αττικό πάρκο πάντως για να πας θες μια περιουσία... Δεν είναι σίγουρα για κάθε εβδομάδα, εκτός κι αν είσαι υψηλού οικονομικού επιπέδου... Πνευματικη δραστηριότητα, πως το εννοείς??? Δεν καταλαβαίνω... Όσον αφορά τους αρχαιολογικους χώρους, στο νησί δεν έχετε τίποτα??? Γιατί και στην Αθήνα μη νομίζεις ότι βγαίνουμε κάθε σ/κ και παίρνουμε σβαρνα τα μουσεία... Ο πιο πολύς κόσμος που ξέρω εγώ, τουλάχιστον, το σ/κ προσπαθεί να ξεκουραστεί από την τρέλα της εβδομάδας... Επιπλέον, αν θες πάνω από 1 ώρα να πας καπου και κάνα μισάωρο να παρκαρεις, δεν είναι και από τις καλύτερες ασχολίες όσων τουλάχιστον εγώ γνωρίζω.  Οπότε μένεις σπίτι συνήθως και απολαμβάνεις καναπέ!!!

Link to comment
Share on other sites

Just now, Lenia16 είπε:

Έσπερος δεν πιστεύεις φαντάζομαι ότι όσα παιδιά μεγαλώνουν στην επαρχία μακριά από το Αττικό πάρκο ή αρχαιολογικούς χώρους μένουν αμόρφωτα βέβαια, έτσι; Ο σύζυγός μου μεγάλωσε σε παραθαλάσσιο επαρχιακό χωριό των 800 κατοίκων από πατέρα αγρότη και χωρίς υπερβολή έφτασε να τον προσκαλέσουν από το ΜΙΤ για μεταδιδακτορικο. Έχω ξαναπεί εδώ ότι οι γείτονες παρηγορουσαν την πεθερά μου όταν με περηφάνεια τους είπε ότι ο γιος της κάνει διδακτορικό. Το σημαντικό είναι κυρίως με πόσο διευρυμένους ορίζοντες μεγαλώνεις το παιδι εσυ ως γονιός και όχι αν χρησιμοποιεί το μετρο καθημερινά ή ποσες επισκέψεις έχει κάνει στο μουσείο Μπενάκη. 

Δεν είπα ότι μένουν αμόρφωτα ούτε συνδέω τη μόρφωση με την καλλιέργεια έτσι κ αλλιώς ούτε τη ζωή στην πόλη με την μόρφωση κ την καλλιέργεια. Δεν είναι ίδιο όμως να βλέπει το παιδί σου κλασική μουσική στο youtube με το να πηγαίνει στις παιδικές παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής. Δηλαδή σκέψου τώρα δύο παιδιά φοιτητές στην ίδια σχολή, ο ένας θα λέει ότι έχω πάει εδώ, έχω πάει εκεί, έχω κάνει το ένα, έχω κάνει το άλλο, κ ο άλλος θα λέει ότι τα Σάββατα πήγαινε κ μάζευε κουκουνάρια ή χαιδευε πρόβατα. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Lenia16 είπε:

Έσπερος δεν πιστεύεις φαντάζομαι ότι όσα παιδιά μεγαλώνουν στην επαρχία μακριά από το Αττικό πάρκο ή αρχαιολογικούς χώρους μένουν αμόρφωτα βέβαια, έτσι; Ο σύζυγός μου μεγάλωσε σε παραθαλάσσιο επαρχιακό χωριό των 800 κατοίκων από πατέρα αγρότη και χωρίς υπερβολή έφτασε να τον προσκαλέσουν από το ΜΙΤ για μεταδιδακτορικο. Έχω ξαναπεί εδώ ότι οι γείτονες παρηγορουσαν την πεθερά μου όταν με περηφάνεια τους είπε ότι ο γιος της κάνει διδακτορικό. Το σημαντικό είναι κυρίως με πόσο διευρυμένους ορίζοντες μεγαλώνεις το παιδι εσυ ως γονιός και όχι αν χρησιμοποιεί το μετρο καθημερινά ή ποσες επισκέψεις έχει κάνει στο μουσείο Μπενάκη. 

καταλαβαιvω τι εvvοει η εσπερος απλα πολλα παιδια απο τηv επαρχεια κλειvοvται σε εvα φαυλο κυκλο αvθρωπωv κ εμπειριωv. Μπορει οταv μεγαλωσουv vα αvοιξουv οριζοvτες αλλα μεχρι τοτε γυρvαvε γυρω γυρω απτα ιδια κ τα ιδια

Link to comment
Share on other sites

 

 

Just now, anemoni1989 είπε:

Στο Αττικό πάρκο πάντως για να πας θες μια περιουσία... Δεν είναι σίγουρα για κάθε εβδομάδα, εκτός κι αν είσαι υψηλού οικονομικού επιπέδου... Πνευματικη δραστηριότητα, πως το εννοείς??? Δεν καταλαβαίνω... Όσον αφορά τους αρχαιολογικους χώρους, στο νησί δεν έχετε τίποτα??? Γιατί και στην Αθήνα μη νομίζεις ότι βγαίνουμε κάθε σ/κ και παίρνουμε σβαρνα τα μουσεία... Ο πιο πολύς κόσμος που ξέρω εγώ, τουλάχιστον, το σ/κ προσπαθεί να ξεκουραστεί από την τρέλα της εβδομάδας... Επιπλέον, αν θες πάνω από 1 ώρα να πας καπου και κάνα μισάωρο να παρκαρεις, δεν είναι και από τις καλύτερες ασχολίες όσων τουλάχιστον εγώ γνωρίζω.  Οπότε μένεις σπίτι συνήθως και απολαμβάνεις καναπέ!!!

Πόσους αρχαιολογικούς χώρους θα έχει ένα νησί; πες έναν προϊστορικό οικισμό, αν σώζεται τίποτα, κανένα ερείπιο αρχαίου ναού, ένα κάστρο, ένα βυζαντινό μοναστήρι, τι άλλο; ούτε έχουν εκπαιδευτικά προγράμματα στα μουσεία. Πνευματική εννοώ κάτι που να προσφέρει πνευματική καλλιέργεια. τέχνες, λογοτεχνία, θέατρο, τέτοια. όχι απλά να τρέχει για να ξεδώσει.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν είπα ότι μένουν αμόρφωτα ούτε συνδέω τη μόρφωση με την καλλιέργεια έτσι κ αλλιώς ούτε τη ζωή στην πόλη με την μόρφωση κ την καλλιέργεια. Δεν είναι ίδιο όμως να βλέπει το παιδί σου κλασική μουσική στο youtube με το να πηγαίνει στις παιδικές παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής. Δηλαδή σκέψου τώρα δύο παιδιά φοιτητές στην ίδια σχολή, ο ένας θα λέει ότι έχω πάει εδώ, έχω πάει εκεί, έχω κάνει το ένα, έχω κάνει το άλλο, κ ο άλλος θα λέει ότι τα Σάββατα πήγαινε κ μάζευε κουκουνάρια ή χαιδευε πρόβατα. 

Αν είναι να πηγαίνουμε τα παιδιά μας στο Μέγαρο Μουσικής, στα θέατρα και στα μουσεία για να λένε στους επαρχιώτες συμφοιτητές τους που πήγαιναν μικροί και τι έκαναν τότε πάω πάσο...

Link to comment
Share on other sites

Just now, ninaki80 είπε:

εγω δεv στο λεω για vα σε τρομαξω αλλα για vα σε προσγειωσω επειδη τα εχω ζησει δεv λεω φαvτασιες.  Θελω vα σου πω οτι εχω καvει εξετασεις κ αμεσως μου ειπαv οτι μαλλοv ειvαι λαθος τα αποτελεσματα γιατι δεv ειvαι καλα τα αvτιδραστηρια τους κ καλητερα vα ξαvαπαρετε αιμα στο παιδι κ vα το στειλετε αθηvα  . Θελω vα σου πω σε αλλο μωρο με 40 πυρετο για 5 μερες τελικα απλα του δωσαv αvτιβιωση γιατι η παιδιατρος ελειπε κ το εβλεπε εvας παθολογος βεβαια το μωρο δεv ειχε ουτε ακροαστικα ουτε αυτια ουτε τιποτα απλα δεv ηξεραv τι vα του δωσουv οποτε αvτιβιωση εξετασεις επρεπε vα παει vοσοκομειο. Αλλο περιστατικο αvτιβιωση σε εμας κ μετα απο μια μερα μας κοβουv τηv αvτιβιωση κ μας διvουv εισπvεομεvα. Φυσικα ξερουv τι τους γιvετε απλα δεv εχουv τα μεσα vα το πραξουv οποτε σου λεvε δοκιμασε οτι φαρμακο ξερεις κ αμα δεv πιασει πας vοσοκομειο.

Χωρίς παρεξήγηση, αλλά αυτά που περιγράφεις είναι αν όχι εγκληματικα, τουλάχιστον παραφουσκωμενα... Καταρχάς, είναι εγκληματικό σαν γονέας να δεχθείς γνώμη παθολόγου για νεογνό!!! Κατά δεύτερον, ακόμη και ο παθολόγος θα πρέπει να ξέρει ότι σε μωρό 40 ημερων, του κάνεις ότι εξέταση υπάρχει και δεν υπάρχει και μετά το καλύπτεις με αντιβίωση, γιατί για να έχει πυρετο κάτι έχει και μπορεί να πεθάνει. Σίγουρα συμβαίνουν παράλογα παντού, αλλά εγώ πχ αυτά που λες δεν θα τα πάθω γιατί γνωρίζω... Για το παιδί τουλάχιστον δε φοβάμαι!!! Τώρα για μας... Αν είναι να πέσουμε σε χασάπη, είναι πολύ πιθανό να το πάθουμε και στην Αθήνα!

Πάντως είναι και θέμα γονιού και πόσο το ψάχνει. Ξέρω ζευγάρι που πέθανε το παιδί τους στο Παίδων μέσα, ακριβή απάντηση δεν τους έδωσαν και δεν το έψαξαν και καθόλου. Προσωπικά, θα είχα φέρει τον κόσμο τούμπα ακόμα και αν είχε γίνει στο πιο μικρό χωριό του χάρτη... Αυτοί οι γονείς όμως, μέχρι εκεί τους "έφτανε", μέχρι εκεί ήταν... Δεν θα είχαν διαφορετικη συμπεριφορά, ακόμα και αν το παιδί τους νοσηλευόταν στο Menorial

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν είπα ότι μένουν αμόρφωτα ούτε συνδέω τη μόρφωση με την καλλιέργεια έτσι κ αλλιώς ούτε τη ζωή στην πόλη με την μόρφωση κ την καλλιέργεια. Δεν είναι ίδιο όμως να βλέπει το παιδί σου κλασική μουσική στο youtube με το να πηγαίνει στις παιδικές παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής. Δηλαδή σκέψου τώρα δύο παιδιά φοιτητές στην ίδια σχολή, ο ένας θα λέει ότι έχω πάει εδώ, έχω πάει εκεί, έχω κάνει το ένα, έχω κάνει το άλλο, κ ο άλλος θα λέει ότι τα Σάββατα πήγαινε κ μάζευε κουκουνάρια ή χαιδευε πρόβατα. 

Θα ανταλλάσουν εμπειρίες. Ο ένας θα έχει να κερδίσει κάτι από τον άλλον από την μέχρι τότε πορεία τους και πλέον θα πορεύονται σε κοινο δρόμο ως φοιτητές. Η επιτυχία θα είναι ότι ένα παιδι που χάιδευε πρόβατα κατάφερε να βρίσκεται σε μια σχολή με ένα άλλο παιδι που έκανε όλα αυτά που σκέφτεσαι ως επιτευγματα. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Anna3011 είπε:

Αν είναι να πηγαίνουμε τα παιδιά μας στο Μέγαρο Μουσικής, στα θέατρα και στα μουσεία για να λένε στους επαρχιώτες συμφοιτητές τους που πήγαιναν μικροί και τι έκαναν τότε πάω πάσο...

Μα δεν είναι το τι θα λένε. Είναι του πώς θα επικοινωνούν. Αλλά γιατί να μην μας νοιάζει κ αν πέσουν θύματα ρατσισμού; Εδώ στο νησί τα παιδιά της Χώρας λε΄νε χωριάτες τα παιδιά των χωριών, που πηγα΄λινουν στο ίδιο σχολέιο κ τα ίδια εξωσχολικά (λίγο λιγότερα των χωριών αλλά γενικά στα ίδια μέρη κινούνται). 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

 

 

Πόσους αρχαιολογικούς χώρους θα έχει ένα νησί; πες έναν προϊστορικό οικισμό, αν σώζεται τίποτα, κανένα ερείπιο αρχαίου ναού, ένα κάστρο, ένα βυζαντινό μοναστήρι, τι άλλο; ούτε έχουν εκπαιδευτικά προγράμματα στα μουσεία. Πνευματική εννοώ κάτι που να προσφέρει πνευματική καλλιέργεια. τέχνες, λογοτεχνία, θέατρο, τέτοια. όχι απλά να τρέχει για να ξεδώσει.

Τη λογοτεχνία θα του την προσφέρει ο γονιός... Ομοίως μπορεί να ασχοληθεί αν θέλει με τη ζωγραφική, τη μουσική ή τις κατασκευές... Αδυνατω να δεχτώ πως δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ σε αυτό το νησί, εκτός κι αν πραγματικά είστε όλοι κι όλοι 50 κάτοικοι... Σε αρχαιολογικούς χώρους μπορείτε να πηγαίνετε στις διακοπές σας και στο σπίτι τον υπόλοιπο χρόνο να του μιλάς για ιστορία και μυθολογία... Θέατρο δεν κάνουν στο σχολείο? Η έστω κάποια ασχολία με θεατρικό παιχνίδι εκεί δεν υπάρχει??? 

Νομίζω πως απλά δεν σου αρέσει καθόλου εκεί που είσαι και λόγω της απελπισίας σου τα βλέπεις όλα τα αρνητικά τεράστια!!!! Εκτός κι αν όντως είσαι σε νησί 50 κατοίκων, οπότε έχεις δίκιο!!!

Link to comment
Share on other sites

Just now, anemoni1989 είπε:

Χωρίς παρεξήγηση, αλλά αυτά που περιγράφεις είναι αν όχι εγκληματικα, τουλάχιστον παραφουσκωμενα... Καταρχάς, είναι εγκληματικό σαν γονέας να δεχθείς γνώμη παθολόγου για νεογνό!!! Κατά δεύτερον, ακόμη και ο παθολόγος θα πρέπει να ξέρει ότι σε μωρό 40 ημερων, του κάνεις ότι εξέταση υπάρχει και δεν υπάρχει και μετά το καλύπτεις με αντιβίωση, γιατί για να έχει πυρετο κάτι έχει και μπορεί να πεθάνει. Σίγουρα συμβαίνουν παράλογα παντού, αλλά εγώ πχ αυτά που λες δεν θα τα πάθω γιατί γνωρίζω... Για το παιδί τουλάχιστον δε φοβάμαι!!! Τώρα για μας... Αν είναι να πέσουμε σε χασάπη, είναι πολύ πιθανό να το πάθουμε και στην Αθήνα!

Πάντως είναι και θέμα γονιού και πόσο το ψάχνει. Ξέρω ζευγάρι που πέθανε το παιδί τους στο Παίδων μέσα, ακριβή απάντηση δεν τους έδωσαν και δεν το έψαξαν και καθόλου. Προσωπικά, θα είχα φέρει τον κόσμο τούμπα ακόμα και αν είχε γίνει στο πιο μικρό χωριό του χάρτη... Αυτοί οι γονείς όμως, μέχρι εκεί τους "έφτανε", μέχρι εκεί ήταν... Δεν θα είχαν διαφορετικη συμπεριφορά, ακόμα και αν το παιδί τους νοσηλευόταν στο Menorial

Χα χα χα τι ειναι εγκληματικο καλε αφου δεν υπηρχε παιδιατρος παιδι μου για επαρχια μιλαμε για ιατρικο κεντρο που θα το πας το μωρο αν δεν εχεις παιδιατρο στο χωριο δεν ειναι καθολου παραφουσκωμενα ειναι η ζωη μας καλε. 

Γιατι φωναζουν στην επαρχια νομιζεις για γιατρους? 

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Μα δεν είναι το τι θα λένε. Είναι του πώς θα επικοινωνούν. Αλλά γιατί να μην μας νοιάζει κ αν πέσουν θύματα ρατσισμού; Εδώ στο νησί τα παιδιά της Χώρας λε΄νε χωριάτες τα παιδιά των χωριών, που πηγα΄λινουν στο ίδιο σχολέιο κ τα ίδια εξωσχολικά (λίγο λιγότερα των χωριών αλλά γενικά στα ίδια μέρη κινούνται). 

Έλα βρε Έσπερος κ στην Αθήνα τα παιδιά του κολεγίου μπορεί να κοιτάνε υποτιμητικά τα παιδιά του δημοσίου. Στην πρωτεύουσα μεγαλώνουν κ τα δυο. Έτσι θα το πάμε τώρα; Όλα είναι θέμα παιδείας.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Μα δεν είναι το τι θα λένε. Είναι του πώς θα επικοινωνούν. Αλλά γιατί να μην μας νοιάζει κ αν πέσουν θύματα ρατσισμού; Εδώ στο νησί τα παιδιά της Χώρας λε΄νε χωριάτες τα παιδιά των χωριών, που πηγα΄λινουν στο ίδιο σχολέιο κ τα ίδια εξωσχολικά (λίγο λιγότερα των χωριών αλλά γενικά στα ίδια μέρη κινούνται). 

Φοβάσαι δηλαδή μην πουν χωριάτη το γιό σου αν πάει στην Αθήνα να σπουδάσει; Ή ότι δε θα μπορεί να κάνει παρέα με συμφοιτητές από την Αθήνα λόγω διαφοράς επιπέδου επειδή είχαν πρόσβαση σε πνευματικές δραστηριότητες που εκείνος δεν είχε; Μόνο εγώ έκανα παρέα στο πανεπιστήμιο με άτομα από επαρχία βρε παιδιά; Και από πότε θεωρούμε δεδομένο ότι οι αΑθηναίοι φοιτητές ξημεροβραδιάζονται στο Μέγαρο;

Link to comment
Share on other sites

Just now, anemoni1989 είπε:

Τη λογοτεχνία θα του την προσφέρει ο γονιός... Ομοίως μπορεί να ασχοληθεί αν θέλει με τη ζωγραφική, τη μουσική ή τις κατασκευές... Αδυνατω να δεχτώ πως δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ σε αυτό το νησί, εκτός κι αν πραγματικά είστε όλοι κι όλοι 50 κάτοικοι... Σε αρχαιολογικούς χώρους μπορείτε να πηγαίνετε στις διακοπές σας και στο σπίτι τον υπόλοιπο χρόνο να του μιλάς για ιστορία και μυθολογία... Θέατρο δεν κάνουν στο σχολείο? Η έστω κάποια ασχολία με θεατρικό παιχνίδι εκεί δεν υπάρχει??? 

Νομίζω πως απλά δεν σου αρέσει καθόλου εκεί που είσαι και λόγω της απελπισίας σου τα βλέπεις όλα τα αρνητικά τεράστια!!!! Εκτός κι αν όντως είσαι σε νησί 50 κατοίκων, οπότε έχεις δίκιο!!!

Νησί κάποιων χιλιάδων κατοίκων είμαστε, όχι των 50. Το θέμά δεν είναι τι προσφέρει ο γονιός. είναι η συνήθεια που γίνεται βίωμα, η αίσθηση ότι ανήκεις σε έναν κύκλο με ανθρώπους  με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν λέω ότι δεν έχουμε τίποτα, κ χορευτικά έχουμε, κ αθλήματα, κ θεατρική ομάδα, κ χορωδίες, πέρα από τα κλασικά γλώσσες, υπολογιστές, ωδείο. Για παιδιά δημοτικού δηλαδή υπάρχουν πολλά. Για  νήπια, δύσκολο. Μόνο βόλει από τα 4 νομίζω κ μουσικοκινητική πιο νωρίς. Αλλά αν θες κάτι διαφορετικό, πρέπει να περιμένεις το καλοκαίρι στα φεστιβάλ, αν θα έχει κάποια δραστηριότητα για παιδιά. πχ παιδικό πατητήρι, το οποίο βέβαια είναι κ αυτό ένα επαρχιακό βίωμα κ όχι κάτι αστικό, αλλά τέλος πάντων είναι μια δραστηριότητα. Δεν είναι ότι μπορείς να εμπλουτίσεις τα σ/κ σου με κάτι πρωτότυπο και πνευματικό. Υπολογίστε κ ότι εδώ υπάρχει πολύς χρόνος να γεμίσεις. Του άντρα μου πχ του α΄ρεσει να οδηγέι κ πάμε βόλτες με το αυτοκίνητο. εγώ το θεωρώ χάισμο χρόνου να είναι το παιδί μισή ώρα στο αυτοκίνητο κ να μην κάνει τίποτα παρά μόνο να κοιτάει έξω. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι ένα παιδί στην Αθήνα μισή ώρα μπορεί να τρώει στο αυτοκίνητο για να πάει στον παιδικό. 

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάντως τους συμφοιτητές μου που έπαιζαν με πρόβατα (είχα όντως) τους θαύμαζα που πέρασαν στη σχολή, προσαρμόστηκαν στο χάος της Αθήνας, έκαναν μεταπτυχιακο κλπ κι ένιωθα ότι εγώ τα έκανα αυτά με βοήθεια γονέων (έτυχε να είμαι και σε παρόμοιο αντικείμενο με τους γονείς) ενώ αυτά τα παιδιά ήταν αυτοδημιούργητα κ είχαν ξεκινήσει από το μηδεν κι έτσι έκαναν κάτι πολύ πιο δύσκολο απο εμένα που διένυσα μικρότερη απόσταση. Και με μια συγκεκριμένη τέτοια φίλη κάνω παρέα ακόμα παρόλο που πολλοί τη σνομπαραν. Γιατί να μην επικοινωνούν δηλαδή; Το ίδιο αντικείμενο σπουδάζουν, οπότε στην αρχή τουλάχιστον θα μιλούν γι'αυτό κ στο μεταξύ το παιδί του χωριου θα έχει προσαρμοστεί πλήρως, αν θέλει βέβαια (εξάλλου με όλους τους συμφοιτητές στην αρχή που δεν τους ξέρεις καλά, για μαθήματα μιλάς). Επίσης ξέρω πολλούς που ήταν από Αθήνα και έκαναν και δραστηριότητες από μικροί κι όμως μετά ως ενήλικες ανακάλυψαν ένα νέο χομπυ-δραστηριοτητα κι έγιναν και πολύ καλοί. Και δεν μιλάω για κάτι όπως γυμναστήριο ή χορό που είναι πιο απλό, αλλά για μουσικό όργανο πχ. Εντάξει μπορεί να μην πάρεις πτυχίο ξεκινώντας μεγάλος αλλά μπορεί να το μάθεις κ να σε γεμίζει φουλ. Δεν εξαρτώνται όλα από το τι κάναμε μικροί, συνεχώς μπορούμε να ανακαλύπτουμε κι άλλα. Έχω φίλο που φέτος στα 30 του άρχισε κιθάρα κανονικά σε ωδείο! Από Αθήνα ήταν απλά δεν έτυχε να κάνει από μικρός-δεν γίνεται να δοκιμάσεις όλες τις δραστηριότητες εξάλλου.

Επεξεργάστηκαν by little lamb
Link to comment
Share on other sites

Just now, Έσπερος είπε:

Δεν λέω ότι δεν έχουμε τίποτα, κ χορευτικά έχουμε, κ αθλήματα, κ θεατρική ομάδα, κ χορωδίες, πέρα από τα κλασικά γλώσσες, υπολογιστές, ωδείο. Για παιδιά δημοτικού δηλαδή υπάρχουν πολλά. Για  νήπια, δύσκολο. Μόνο βόλει από τα 4 νομίζω κ μουσικοκινητική πιο νωρίς. Αλλά αν θες κάτι διαφορετικό, πρέπει να περιμένεις το καλοκαίρι στα φεστιβάλ, αν θα έχει κάποια δραστηριότητα για παιδιά. πχ παιδικό πατητήρι, το οποίο βέβαια είναι κ αυτό ένα επαρχιακό βίωμα κ όχι κάτι αστικό, αλλά τέλος πάντων είναι μια δραστηριότητα. Δεν είναι ότι μπορείς να εμπλουτίσεις τα σ/κ σου με κάτι πρωτότυπο και πνευματικό. 

Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το νησί έχει πολλές επιλογές αν εξαιρέσεις τα μουσεία και τις παραστάσεις που οκ μπορείτε να τα έχετε όταν έρχεστε Αθήνα. Τρεις φορές το χρόνο έρχεστε και για πολλές μέρες αν έχω καταλάβει. Ξεκινήστε να εκμεταλλεύεστε όμως τις δραστηριότητες του νησιού, γιατί από τη μία γκρινιάζεις ότι είναι λίγες και από την άλλη σε διάβαζα τις προάλλες να αμφιταλαντεύεσαι αν πρέπει να πάτε μουσικοκινητική. Γενικά θα συμφωνήσω ότι μάλλον ασφυκτιάς εσύ στο νησί πιθανότατα λόγω έλλειψης παρέας και τα βλέπεις όλα μαύρα.

Just now, Anna3011 είπε:

Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το νησί έχει πολλές επιλογές αν εξαιρέσεις τα μουσεία και τις παραστάσεις που οκ μπορείτε να τα έχετε όταν έρχεστε Αθήνα. Τρεις φορές το χρόνο έρχεστε και για πολλές μέρες αν έχω καταλάβει. Ξεκινήστε να εκμεταλλεύεστε όμως τις δραστηριότητες του νησιού, γιατί από τη μία γκρινιάζεις ότι είναι λίγες και από την άλλη σε διάβαζα τις προάλλες να αμφιταλαντεύεσαι αν πρέπει να πάτε μουσικοκινητική. Γενικά θα συμφωνήσω ότι μάλλον ασφυκτιάς εσύ στο νησί πιθανότατα λόγω έλλειψης παρέας και τα βλέπεις όλα μαύρα.

 

Just now, Έσπερος είπε:

Υπολογίστε κ ότι εδώ υπάρχει πολύς χρόνος να γεμίσεις. Του άντρα μου πχ του α΄ρεσει να οδηγέι κ πάμε βόλτες με το αυτοκίνητο. εγώ το θεωρώ χάισμο χρόνου να είναι το παιδί μισή ώρα στο αυτοκίνητο κ να μην κάνει τίποτα παρά μόνο να κοιτάει έξω. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι ένα παιδί στην Αθήνα μισή ώρα μπορεί να τρώει στο αυτοκίνητο για να πάει στον παιδικό. 

Αφού υπάρχει πολύς χρόνος για γέμισμα τίποτα δεν είναι ένα μισάωρο. Επίσης μη θεωρείς δεδομένο ότι ο μικρός χαλιέται να κάθεται για ώρα στο αυτοκίνητο και να κοιτάει από το παράθυρο. Αν δεν ήθελε θα γκρίνιαζε. Αν πάλι θεωρείς ότι βαριέται στο χέρι σου είναι να κάνεις τη διαδρομή πιο ευχάριστη με διάλογο ή βάζοντας να παίζουν τραγουδάκια.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Anna3011 είπε:

στε να εκμεταλλεύεστε όμως τις δραστηριότητες του νησιού, γιατί από τη μία γκρινιάζεις ότι είναι λίγες και από την άλλη σε διάβαζα τις προάλλες να αμφιταλαντεύεσαι αν πρέπει να πάτε μουσικοκινητική. Γενικά θα συμφωνήσω ότι μάλλον ασφυκτιάς εσύ στο νησί πιθανότατα λόγω έλλειψης παρέας και τα βλέπεις όλα μαύρα.

Η μουσικοκινητική έκλεισε όπως όλα τα υπόλοιπα πριν προλάβουμε να γραφτούμε. Δεν έχει κάτι άλλο για αυτήν την ηλικοα. 

 

Εγω δεν ασφυκτιω γιατι εχω τα βιβλια μ κ τις ταινιες μου. Μου λείπουν λίγο οι βιτρίνες κ η κίνηση αλλά δεν νομίζω ότι θα έκανα κ dolce vita αν ζούσα στην Αθηνα με ή χωρίς παιδι. Με στενοχωρει ομως που το παιδί μου μεγαλώνει με φτωχές εικονες, αυτο σιγουρα επηρεαζει την εξελιξη του. δεν ειναι το ιδιο με το παιδι που βλεπει κοσμο, φασαρια, κινηση, αυτοκινητα, φωτα, καταστηματα, ειναι σε εγρήγορση, βαζει το μυαλο του να δουλεψει, εχει να επεξεργαστεί τοσες εικονες. 

Link to comment
Share on other sites

Just now, ninaki80 είπε:

Χα χα χα τι ειναι εγκληματικο καλε αφου δεν υπηρχε παιδιατρος παιδι μου για επαρχια μιλαμε για ιατρικο κεντρο που θα το πας το μωρο αν δεν εχεις παιδιατρο στο χωριο δεν ειναι καθολου παραφουσκωμενα ειναι η ζωη μας καλε. 

Γιατι φωναζουν στην επαρχια νομιζεις για γιατρους? 

Αν το παιδί σου είναι 40 ημερων και έχει πυρετο, δεν το πας στο κέντρο υγείας, αλλά στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Εφόσον φυσικά δεν έχεις εγκατασταθεί την προηγούμενη μέρα στο χωριό και δεν ξέρεις τι γιατροί υπάρχουν και ποιοι όχι. Αλλά ακόμα κι έτσι αν είναι, πας , βλέπεις και φέρεσαι αναλόγως... Προφανώς, δεν γίνεται να μένεις σε χωριό και να περιμένεις να έχεις τις ευκολίες και τις ανέσεις της Αθήνας.. Θα έπρεπε, αλλά όλοι ξέρουμε πως δεν ισχύει (ακόμη κι εγώ που ζω 30 χρόνια στην Αθήνα το ξέρω, οπότε μου ακούγεται εξαιρετικά αφελές να μην το γνωρίζει ένας μόνιμος κάτοικος. Μιλάνε άλλωστε για έναν πυρετό και όχι για ένα έμφραγμα, όπου αυτό είναι εξαιρετικά επείγον και ζήτημα ζωής και θανάτου).

@Έσπερος χωρίς παρεξήγηση, αλλά μου δίνεις την εντύπωση πως εσύ είσαι ρατσιστρια απέναντι στους επαρχιώτες... Μόνη σου υποβιβάζεις τον εαυτό σου και για αυτό θεωρώ φοβάσαι.. εγώ όπως αναφέρω και παραπάνω, έχω μεγαλώσει στην Αθήνα. Η κολλητή μου είναι από το χωριό, μεγάλωσε εκεί και συνεχίζει και ζει εκεί όπου παντρεύτηκε κιόλας. Στη σχολή έκανα παρέα με παιδιά από την επαρχία και μάλιστα η μία συμφοιτήτρια μου βάπτισε και την κόρη μου. Ποτέ δεν είπα "α οι χωριάτες"... Έχω μάθει να εκτιμώ τους ανθρώπους για αυτό που είναι και όχι για τον τόπο καταγωγής τους. Αν εσύ περάσεις στο γιο σου το συναίσθημα ότι όλοι θα τν βλέπουν σαν παρακατιανο επειδή είναι από νησί, τότε το παιδί όλα θα τα μεταφράζει ως τέτοια συμπεριφορά και θα βλέπει παντού εχθρική και ρατσιστική συμπεριφορά, ενώ το πιο πιθανό είναι να μην ισχύει... Από αυτά που μας έγραψες, βλέπω πως όντως έχετε όλες τις ευκολίες μιας πόλης και εσύ πριν λίγα μηνύματα μας περιέγραψε τη ζωή ενός ερημίτη που τριγυρνάει στα βουνά χωρίς κόσμο τριγύρω του... Μάλλον χρειάζεστε περισσότερη κοινωνικοποίηση σαν οικογένεια για να αρχίσετε να βλέπετε τα θετικά του τόπου στον οποίο επιλέξατε να ζήσετε...

Δεν θα ήθελα να παρεξηγηθω, όσα λέω τα λέω με καλή θέληση να βοηθήσω...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...