Μετακόμιση στην επαρχία!!!!

[little lamb]

Κι εγώ δεν νομίζω ότι κάποιο παιδί/φοιτητής από μεγάλη πόλη θα σνομπαρει κάποιο άλλο από επαρχία ή χωριο (γιατί επαρχία δεν σημαίνει χωριό όπως είπαν και παραπάνω). Το αντίθετο πιο πιθανό μου φαίνεται και το έχω συναντήσει κιόλας, στο χωριό μου πχ μερικα ντόπια παιδιά να λένε "οι Αθηναίοι" σνομπιστικα-κοροιδευτικα.

 

Σχετικά για το πού μας αρέσει πάντως εμένα θα μου άρεσε πολύ να μένω σε πόλη με "παλιά πόλη". Εγώ που είμαι από Αθήνα ζηλεύω πολύ φίλους μου από τέτοια μέρη, πχ Κέρκυρα, Βέροια, Ρεθυμνο κ σε άλλα τέτοια μέρη που έχω πάει έχω κατενθουσιαστει πχ Καβάλα, Καστοριά, Ναύπλιο, Ροδο, ακόμα και η Θεσσαλονίκη (που αδίκως καποιοι λένε ότι είναι σαν Αθήνα-καμια σχεση) Θεωρώ φοβερό προνόμιο να μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου σε τετοια σημεία! Εντάξει και η Αθήνα έχει την Πλάκα και την Ακρόπολη αλλά οι περισσότεροι μενουμε μακριά από εκεί κ δεν πάμε με τα πόδια οπότε δεν το θεωρούμε και "γειτονιά μας".

[ninaki80]

Just now, anemoni1989 είπε:

Αν το παιδί σου είναι 40 ημερων και έχει πυρετο, δεν το πας στο κέντρο υγείας, αλλά στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Εφόσον φυσικά δεν έχεις εγκατασταθεί την προηγούμενη μέρα στο χωριό και δεν ξέρεις τι γιατροί υπάρχουν και ποιοι όχι. Αλλά ακόμα κι έτσι αν είναι, πας , βλέπεις και φέρεσαι αναλόγως... Προφανώς, δεν γίνεται να μένεις σε χωριό και να περιμένεις να έχεις τις ευκολίες και τις ανέσεις της Αθήνας.. Θα έπρεπε, αλλά όλοι ξέρουμε πως δεν ισχύει (ακόμη κι εγώ που ζω 30 χρόνια στην Αθήνα το ξέρω, οπότε μου ακούγεται εξαιρετικά αφελές να μην το γνωρίζει ένας μόνιμος κάτοικος. Μιλάνε άλλωστε για έναν πυρετό και όχι για ένα έμφραγμα, όπου αυτό είναι εξαιρετικά επείγον και ζήτημα ζωής και θανάτου).

@Έσπερος χωρίς παρεξήγηση, αλλά μου δίνεις την εντύπωση πως εσύ είσαι ρατσιστρια απέναντι στους επαρχιώτες... Μόνη σου υποβιβάζεις τον εαυτό σου και για αυτό θεωρώ φοβάσαι.. εγώ όπως αναφέρω και παραπάνω, έχω μεγαλώσει στην Αθήνα. Η κολλητή μου είναι από το χωριό, μεγάλωσε εκεί και συνεχίζει και ζει εκεί όπου παντρεύτηκε κιόλας. Στη σχολή έκανα παρέα με παιδιά από την επαρχία και μάλιστα η μία συμφοιτήτρια μου βάπτισε και την κόρη μου. Ποτέ δεν είπα "α οι χωριάτες"... Έχω μάθει να εκτιμώ τους ανθρώπους για αυτό που είναι και όχι για τον τόπο καταγωγής τους. Αν εσύ περάσεις στο γιο σου το συναίσθημα ότι όλοι θα τν βλέπουν σαν παρακατιανο επειδή είναι από νησί, τότε το παιδί όλα θα τα μεταφράζει ως τέτοια συμπεριφορά και θα βλέπει παντού εχθρική και ρατσιστική συμπεριφορά, ενώ το πιο πιθανό είναι να μην ισχύει... Από αυτά που μας έγραψες, βλέπω πως όντως έχετε όλες τις ευκολίες μιας πόλης και εσύ πριν λίγα μηνύματα μας περιέγραψε τη ζωή ενός ερημίτη που τριγυρνάει στα βουνά χωρίς κόσμο τριγύρω του... Μάλλον χρειάζεστε περισσότερη κοινωνικοποίηση σαν οικογένεια για να αρχίσετε να βλέπετε τα θετικά του τόπου στον οποίο επιλέξατε να ζήσετε...

Δεν θα ήθελα να παρεξηγηθω, όσα λέω τα λέω με καλή θέληση να βοηθήσω...

καλε δεv ειπα 40 ημερωv 11 μηvωv ηταv το παιδι. και φυσικα το πας στο πλησιεστερο vοσοκομειο που απεχει 3 ωρες αλλα αυτο σου λεμε οτι δεv ειvαι κ ολα ροδιvα υπαρχουv δυσκολιες κ προβληματα που αv δεv συμβιβαστεις δεv θα περασεις καλα κ ειδικα αv θελεις vα εχεις επιλογες κ εισαι κ απο φυση επιλεκτικος δεv εμπιστευεσε οπως ειπες οποιοvδηποτε γιατρο κτλ. απλως οπως λεvε τα κοριτσια η επαρχια ειvαι καλη αλλα δεv ειvαι το μικρο σπιτι στο λιβαδι

[vicky86]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Δεν είπα ότι μένουν αμόρφωτα ούτε συνδέω τη μόρφωση με την καλλιέργεια έτσι κ αλλιώς ούτε τη ζωή στην πόλη με την μόρφωση κ την καλλιέργεια. Δεν είναι ίδιο όμως να βλέπει το παιδί σου κλασική μουσική στο youtube με το να πηγαίνει στις παιδικές παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής. Δηλαδή σκέψου τώρα δύο παιδιά φοιτητές στην ίδια σχολή, ο ένας θα λέει ότι έχω πάει εδώ, έχω πάει εκεί, έχω κάνει το ένα, έχω κάνει το άλλο, κ ο άλλος θα λέει ότι τα Σάββατα πήγαινε κ μάζευε κουκουνάρια ή χαιδευε πρόβατα. 

Πιθανον οι φοιτητές ούτε θα θυμούνται σε ποιες παιδικές παραστάσεις πήγαιναν από 2-5χρ

. 

1 hour ago, Lenia16 είπε:

Θα ανταλλάσουν εμπειρίες. Ο ένας θα έχει να κερδίσει κάτι από τον άλλον από την μέχρι τότε πορεία τους και πλέον θα πορεύονται σε κοινο δρόμο ως φοιτητές. Η επιτυχία θα είναι ότι ένα παιδι που χάιδευε πρόβατα κατάφερε να βρίσκεται σε μια σχολή με ένα άλλο παιδι που έκανε όλα αυτά που σκέφτεσαι ως επιτευγματα. 

Αυτό ακριβως

1 hour ago, Lenia16 είπε:

Έλα βρε Έσπερος κ στην Αθήνα τα παιδιά του κολεγίου μπορεί να κοιτάνε υποτιμητικά τα παιδιά του δημοσίου. Στην πρωτεύουσα μεγαλώνουν κ τα δυο. Έτσι θα το πάμε τώρα; Όλα είναι θέμα παιδείας.

Συμφωνω

1 hour ago, Anna3011 είπε:

Φοβάσαι δηλαδή μην πουν χωριάτη το γιό σου αν πάει στην Αθήνα να σπουδάσει; Ή ότι δε θα μπορεί να κάνει παρέα με συμφοιτητές από την Αθήνα λόγω διαφοράς επιπέδου επειδή είχαν πρόσβαση σε πνευματικές δραστηριότητες που εκείνος δεν είχε; Μόνο εγώ έκανα παρέα στο πανεπιστήμιο με άτομα από επαρχία βρε παιδιά; Και από πότε θεωρούμε δεδομένο ότι οι αΑθηναίοι φοιτητές ξημεροβραδιάζονται στο Μέγαρο;

Εγω θα μιλήσω από την αντίθετη πλευρά, δ ένιωσα κανέναν ρατσισμό. Ουτε στη θεσ/νικη ούτε στην Αθήνα, κ ας ήμουν από επαρχια

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Νησί κάποιων χιλιάδων κατοίκων είμαστε, όχι των 50. Το θέμά δεν είναι τι προσφέρει ο γονιός. είναι η συνήθεια που γίνεται βίωμα, η αίσθηση ότι ανήκεις σε έναν κύκλο με ανθρώπους  με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν λέω ότι δεν έχουμε τίποτα, κ χορευτικά έχουμε, κ αθλήματα, κ θεατρική ομάδα, κ χορωδίες, πέρα από τα κλασικά γλώσσες, υπολογιστές, ωδείο. Για παιδιά δημοτικού δηλαδή υπάρχουν πολλά. Για  νήπια, δύσκολο. Μόνο βόλει από τα 4 νομίζω κ μουσικοκινητική πιο νωρίς. Αλλά αν θες κάτι διαφορετικό, πρέπει να περιμένεις το καλοκαίρι στα φεστιβάλ, αν θα έχει κάποια δραστηριότητα για παιδιά. πχ παιδικό πατητήρι, το οποίο βέβαια είναι κ αυτό ένα επαρχιακό βίωμα κ όχι κάτι αστικό, αλλά τέλος πάντων είναι μια δραστηριότητα. Δεν είναι ότι μπορείς να εμπλουτίσεις τα σ/κ σου με κάτι πρωτότυπο και πνευματικό. Υπολογίστε κ ότι εδώ υπάρχει πολύς χρόνος να γεμίσεις. Του άντρα μου πχ του α΄ρεσει να οδηγέι κ πάμε βόλτες με το αυτοκίνητο. εγώ το θεωρώ χάισμο χρόνου να είναι το παιδί μισή ώρα στο αυτοκίνητο κ να μην κάνει τίποτα παρά μόνο να κοιτάει έξω. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι ένα παιδί στην Αθήνα μισή ώρα μπορεί να τρώει στο αυτοκίνητο για να πάει στον παιδικό. 

Δ χρειαζεται να έχεις κοινά ενδιαφέροντα από τα 5, μπορείς να βρεις πράγματα που σου αρέσουν κ αργότερα. Κ για να είστε συμφοιτητές κτ κοινό εχετε

Επισης το πρόβλημα σου είναι ότι δ εχει δραστηριότητες για πριν το δημοτικο; θα δυσκολέψει τόσο πολύ την καλλιέργεια ενός ανθρώπου αυτό; 

Στα χρόνια μας κάνανε πολλά παιδιά δραστηριότητες στα 3κ 4χρ;η είμαι όλοι χωρίς πνευματική καλλιέργεια; 

1 hour ago, little lamb είπε:

Εγώ πάντως τους συμφοιτητές μου που έπαιζαν με πρόβατα (είχα όντως) τους θαύμαζα που πέρασαν στη σχολή, προσαρμόστηκαν στο χάος της Αθήνας, έκαναν μεταπτυχιακο κλπ κι ένιωθα ότι εγώ τα έκανα αυτά με βοήθεια γονέων (έτυχε να είμαι και σε παρόμοιο αντικείμενο με τους γονείς) ενώ αυτά τα παιδιά ήταν αυτοδημιούργητα κ είχαν ξεκινήσει από το μηδεν κι έτσι έκαναν κάτι πολύ πιο δύσκολο απο εμένα που διένυσα μικρότερη απόσταση. Και με μια συγκεκριμένη τέτοια φίλη κάνω παρέα ακόμα παρόλο που πολλοί τη σνομπαραν. Γιατί να μην επικοινωνούν δηλαδή; Το ίδιο αντικείμενο σπουδάζουν, οπότε στην αρχή τουλάχιστον θα μιλούν γι'αυτό κ στο μεταξύ το παιδί του χωριου θα έχει προσαρμοστεί πλήρως, αν θέλει βέβαια (εξάλλου με όλους τους συμφοιτητές στην αρχή που δεν τους ξέρεις καλά, για μαθήματα μιλάς). Επίσης ξέρω πολλούς που ήταν από Αθήνα και έκαναν και δραστηριότητες από μικροί κι όμως μετά ως ενήλικες ανακάλυψαν ένα νέο χομπυ-δραστηριοτητα κι έγιναν και πολύ καλοί. Και δεν μιλάω για κάτι όπως γυμναστήριο ή χορό που είναι πιο απλό, αλλά για μουσικό όργανο πχ. Εντάξει μπορεί να μην πάρεις πτυχίο ξεκινώντας μεγάλος αλλά μπορεί να το μάθεις κ να σε γεμίζει φουλ. Δεν εξαρτώνται όλα από το τι κάναμε μικροί, συνεχώς μπορούμε να ανακαλύπτουμε κι άλλα. Έχω φίλο που φέτος στα 30 του άρχισε κιθάρα κανονικά σε ωδείο! Από Αθήνα ήταν απλά δεν έτυχε να κάνει από μικρός-δεν γίνεται να δοκιμάσεις όλες τις δραστηριότητες εξάλλου.

Αυτό ακριβως(μου τελείωσαν τα λαικ, γι αυτό το σεντονι) 

πρίν από 36 λεπτά , Έσπερος είπε:

Η μουσικοκινητική έκλεισε όπως όλα τα υπόλοιπα πριν προλάβουμε να γραφτούμε. Δεν έχει κάτι άλλο για αυτήν την ηλικοα. 

 

Εγω δεν ασφυκτιω γιατι εχω τα βιβλια μ κ τις ταινιες μου. Μου λείπουν λίγο οι βιτρίνες κ η κίνηση αλλά δεν νομίζω ότι θα έκανα κ dolce vita αν ζούσα στην Αθηνα με ή χωρίς παιδι. Με στενοχωρει ομως που το παιδί μου μεγαλώνει με φτωχές εικονες, αυτο σιγουρα επηρεαζει την εξελιξη του. δεν ειναι το ιδιο με το παιδι που βλεπει κοσμο, φασαρια, κινηση, αυτοκινητα, φωτα, καταστηματα, ειναι σε εγρήγορση, βαζει το μυαλο του να δουλεψει, εχει να επεξεργαστεί τοσες εικονες. 

Το βασίζεις κάπου ότι όλος αυτός ο κατακλυσμος από εικόνες, φασαρια, κίνηση, φώτα, αυτοκίνητα κάνει καλό στο παιδι; 

Προσωπικα μεγάλωσα επαρχία.  Σπούδασα θεσ/νικη. Έμεινα κ αθηνα, την λάτρεψα. Κ αν είχα την οικονομική δυνατότητα θα εμενα κ με παιδια(οχι θεσ/νικη). Δ ηθελα να γυρίσω στον τόπο μου, ευτυχως ήρθα στην διπλανή πολη

 

[anemoni1989]

4 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

καλε δεv ειπα 40 ημερωv 11 μηvωv ηταv το παιδι. και φυσικα το πας στο πλησιεστερο vοσοκομειο που απεχει 3 ωρες αλλα αυτο σου λεμε οτι δεv ειvαι κ ολα ροδιvα υπαρχουv δυσκολιες κ προβληματα που αv δεv συμβιβαστεις δεv θα περασεις καλα κ ειδικα αv θελεις vα εχεις επιλογες κ εισαι κ απο φυση επιλεκτικος δεv εμπιστευεσε οπως ειπες οποιοvδηποτε γιατρο κτλ. απλως οπως λεvε τα κοριτσια η επαρχια ειvαι καλη αλλα δεv ειvαι το μικρο σπιτι στο λιβαδι

Συγγνώμη, εγώ κατάλαβα λάθος... Απλά μη νομίζεις κι εσύ ότι στην Αθήνα πχ είναι όλα τέλεια... Γιατί σ ξαναλέω, επειδή έχω δουλέψει μαζί τους, οι περισσότεροι είναι άσχετοι. Και είναι συνήθως αυτοί με τις καλύτερες κριτικές στο Google και τα πιο ακριβά γραφεία!!! (Οι γονείς βλέπεις δεν ξέρουν να κρίνουν μια απόφαση, κρίνουν μόνο την εικόνα και τη συμπεριφορά!!!)

Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου, απλά ξαναλέω, εγώ το βλέπω αψηφιστα γιατί έχω το προνόμιο λίγων δουλειάς να ξέρω 2 πράγματα παραπάνω. (Φαντασου τώρα, εμφάνισε ένα θέμα η μικρή και δεν ενόχλησα καν την παιδίατρο γιατί ήταν μετά τις 8. Την πήρα απλα την επόμενη μέρα το πρωί να της πω ότι πήρα την πρωτοβουλία να της ξεκινήσω από μόνη ένα φάρμακο και η οποία απλά συμφώνησε λέγοντας μ πως και η ίδια το ίδιο θα έκανε. Η αδερφή μου πχ που δεν ξέρει καν τη διαφορά ανάμεσα σε αιμορραγικό εξάνθημα, αλλεργικό εξάνθημα ή ιογενείς εξάνθημα δεν θα μπορούσε να το κάνει και προφανώς θα έτρεχε μέσα στη νύχτα σε γιατρούς. Για μένα από την άλλη, αυτά είναι παιχνιδάκι)

[Sentir...natureza]

5 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Δεν λέω ότι δεν έχουμε τίποτα, κ χορευτικά έχουμε, κ αθλήματα, κ θεατρική ομάδα, κ χορωδίες, πέρα από τα κλασικά γλώσσες, υπολογιστές, ωδείο. Για παιδιά δημοτικού δηλαδή υπάρχουν πολλά. Για  νήπια, δύσκολο. Μόνο βόλει από τα 4 νομίζω κ μουσικοκινητική πιο νωρίς. Αλλά αν θες κάτι διαφορετικό, πρέπει να περιμένεις το καλοκαίρι στα φεστιβάλ, αν θα έχει κάποια δραστηριότητα για παιδιά. πχ παιδικό πατητήρι, το οποίο βέβαια είναι κ αυτό ένα επαρχιακό βίωμα κ όχι κάτι αστικό, αλλά τέλος πάντων είναι μια δραστηριότητα. Δεν είναι ότι μπορείς να εμπλουτίσεις τα σ/κ σου με κάτι πρωτότυπο και πνευματικό. Υπολογίστε κ ότι εδώ υπάρχει πολύς χρόνος να γεμίσεις. Του άντρα μου πχ του α΄ρεσει να οδηγέι κ πάμε βόλτες με το αυτοκίνητο. εγώ το θεωρώ χάισμο χρόνου να είναι το παιδί μισή ώρα στο αυτοκίνητο κ να μην κάνει τίποτα παρά μόνο να κοιτάει έξω. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι ένα παιδί στην Αθήνα μισή ώρα μπορεί να τρώει στο αυτοκίνητο για να πάει στον παιδικό. 

Aληθεια, δεν μπορω να αντιληφθω γιατι η μουσικοκινητικη ή το babyswimming ειναι πιο πνευματικη δραστηριοτητα απο το να παιξει το παιδι με το χωμα, τα σκουληκια, τα σκαθαρια...Θεωρω οτι αυτες οι δραστηριοτητες ξεκινησαν επειδη δεν υπηρχαν και πολλες ευκαιριες για τα παιδια της πολης να δραστηριοποιηθουν αρκετα. Ενα παιδι που μενει σε χωριο δεν χρειαζεται την μουσικοκινητικη. Και παλι ομως παιζει ο παραγοντας "γονεας". Αν ειναι μουσικος ή αν απλα ασχολειται ο ιδιος με το παιδι τοτε η εμπερια ειναι υπεραρκετη. Γιατι ειναι απαραιτητο να υπαρχουν ολο το χρονο θεατρα και συναυλιες; Γιατι πρεπει να προσπαθει ο γονιος να "εμπλουτισει" το παιδι με εμπειριες;  Φυσικα, η διαφορετικες εμπειριες ειναι καλο να υπαρχουν (το καλοκαιρι φανταζομαι θα εχει και καραγκιοζη και θεατρακια για τα παιδια και αλλα δρωμενα), δεν χρειαζεται ομως να ειναι συνεχεις. Αντιθετα, η καθημερινη εμπειρια με τη φυση φερνει το παιδι σε μια κατασταση μαθησης, αναπτυξης της παρατηρητικοτητας και της κριτικης σκεψης. Δεν ειναι τυχαιο που ολοι οι συγχρονοι παιδαγωγοι επισημαινουν ποσο σημαντικη ειναι αυτη η επαφη. Αντιθετως, κρουουν τον κωδωνα του κινδυνου οσον αφορα την υπερφορτωση δραστηριοτητων που δεν αφηνουν χρονο για ελευθερο παιχνιδι. Επισης, εχω μια εντυπωση οτι εχεις βαρεθει να κανεις τα ιδια και τα ιδια...εσυ..οχι το παιδι Γιατι να βαριεται να πηγαινει στα ιδια μερη; Σου εχει δειξει κατι τετοιο; Εμεις παντως, που πηγαινουμε 4 χρονια τωρα στα ιδια χωραφια, στην ιδια αυλη, στη ιδια παραλια, δεν μου εχει δειξει οτι βαριεται. Οσο μεγαλωνει αλληλεπιδρα διαφορετικα με το περιβαλλον. Ισως αν φτασει σε ηλικια δημοτικου να αρχισει να βαριεται. Αλλα και παλι εγω δεν θυμαμαι ποτε να βαριεμαι το παιχνιδι της γειτονιας. Αντιθετως, ζητουσα παντα παραπανω χρονο, να μπω στο σπιτι εστω 10 λεπτα αργοτερα!

Προσωπικα, θεωρω πολυ μεγαλυτερης σημαντικοτητας τη συνδεση με τον κοσμο, την επαφη με τη φυση, τα ζωα, τα εντομα απο την μουσικοκινητικη μεσα στους 4 τοιχους και τα play dates (που με ανατριχιαζει λιγο ο ορος, ενω εκτος πολης ειναι τελειως αυθορμητο απλα να πας και να φωναξεις το γειτονοπουλο να παιξετε). Δεν ξερω γιατι θεωρειται "ρομαντικο" το παιχνιδι στη φυση και η επαφη με τα φυτα, τα ρυακια κλπ, εγω το θεωρω αυτονοητο και απαραιτητο, οχι μονο για το παιδι αλλα και για μενα. Συμβαλλει στην ενεργειακη, ψυχικη, νοητικη και συναισθηματικη ισορροπια του ανθρωπου. Πραγματικα, δεν μπορω να φανταστω να περπαταω ξυπολυτη στη γη μονο καποιες μερες τον χρονο στην παραλια. Να σκεφτειτε ποσο σημαντικο ειναι να γειωνομαστε, υπαρχουν μερη ανα τον κοσμο που εχουν κανει ενα μικρο παρτερι, εστω 50χ50 ποντων για να μπορουν να γειωνονται εστω μιση ωρα την ημερα. Ειμαστε ενεργειακα σωματα, με ηλεκτρικο φορτιο που πρεπει να αποφορτιζεται. 

Οσον αφορα τον ρατσισμο των "πρωτευουσιανων" προς τα "χωριατοπαιδα" ειπωθηκε ηδη και συμφωνω απολυτως, οτι εμεις δημιουργουμε αυτο το χασμα οταν αισθανομαστε οι ιδιοι κατωτεροι απο τα παιδια που μεγαλωσαν σε πολη. Αν θεωρουμε οτι θα μας κοιτανε υποτιμητικα, τοτε την καθε τους κινηση θα την μεταφραζουμε ετσι και θα επιβεβαιωνομαστε με πλασματικες αντιληψεις. Η παιδεια του γονεα ειναι που καλλιεργει την ηθικη και την παιδεια του παιδιου. Μια χαρα "αμορφωτοι" και ανηθικοι υπαρχουν και στα χωρια και στις μεγαλουπολεις που σε καθε ευκαιρια θα υποπεσουν σε ρατσιστικο παραληρημα ωστε να ικανοποιησουν το αισθημα εξουσιας που τους κανει να νιωθουν καλα. Ο ρολος του γονεα ειναι πολυ σημαντικος και η ζωη στην επαρχια μπορει να εχει καποια μειονεκτηματα για καποιους αλλα θεωρω οτι ειναι αυτονοητο το υψηλοτερο ποιοτικα βιωτικο επιπεδο. Η ζωη κυλαει πιο αργα, προλαβαινεις να την ζησεις! Δεν την περνας σε ενα "κουτι" στο δρομο και στη κινηση. 

 

[anemoni1989]

@Έσπερος εγώ πάντως θυμάμαι όταν ήμουν παιδί να βαριέμαι αφόρητα τα θέατρα κλπ αλλά μια χαρά παραστάσεις φτιάχναμε με τις φίλες μου στο χωριό. Ποια θεατρική αγωγή θα μας πρόσφερε κάτι παραπάνω από αυτό που δημιουργούσαμε μόνοι μας 6 χρόνων παιδιά?? Γιατί να κάνει το παιδί μουσικοκινητικη όταν μπορείς να βάλεις μουσική και να πηδάς σαν το κατσίκι με το παιδί σου??? Ότι ώρα θες και όση ώρα θες, αφού συνήθως στην επαρχία δεν τίθεται θέμα με τις ώρες κοινής ησυχίας!! Γιατί να πας το παιδί κολυμβητήριο όταν μπορεί να πάει στη θάλασσα? Γιατί να το πας ποδόσφαιρο όταν μπορεί να παίξει στην αλάνα. Γιατί να του προσφέρει περισσότερα ερεθίσματα η πόλη με τις βιτρίνες και τα αμάξια και το χάος και όχι μια βόλτα σε ένα λιβάδι με παπαρούνες, πεταλούδες, σκουλήκια, μυρμήγκια, πουλιά κλπ??? Σαν παιδί θυμάμαι πολύ έντονα τις εκδρομές στα λιβάδια του χωριού μου, με εικόνες που σου περιγράψω, παρά τις βόλτες στην Ομόνοια και το Σύνταγμα...

Πραγματικά, μου φαίνεται αδιανόητο να συγκρίνουμε το κρύο (ή καυτό, ανάλογα την εποχή) τσιμέντο, στο οποίο δεν μπορείς να περπατήσεις και ξυπόλητος γιατί στην καλύτερη θα σε πούνε γύφτο, στη χειρότερη θα κολλήσεις της Παναγιάς τα μάτια, σε αντίθεση με μια αυλή ή βόλτα στο χωριό, όπου εμείς σαν παιδιά βγάζαμε παπούτσια και κυκλοφορούσαμε έτσι στις αυλές μας ή όπου θέλαμε ή απλά παίζαμε με χώμα και λάσπες και είχαμε ένα σωρό ερεθίσματα!!! Ακόμα και οι εργοθεραπευτες και οι φυσικοθεραπευτές, χώμα χρησιμοποιούν, όσπρια κλπ σε κάποιες συνεδρίες για να δώσουν ερεθίσματα στα παιδιά. Δεν άκουσα ποτέ κανέναν να λέει "πήγαινε το μια βόλτα στην Ερμού ή στο Μέγαρο μουσικής"!!!

[Έσπερος]

Το παιδί δεν έχει βαρεθεί, γιατι δεν ξερει οτι υπαρχουν και διαφορετικα πραγματα. Ενω τα παιδια που εχουν μαθει να εχουν πλουσια ερεθισματα, τα ζητουν. Διαβαζω κ τις μαμαδες με συνομηλικα παιδια που λενε οτι τωρα με την καραντινα τα παιδια τους ζητανε την παιδικη χαρα, τη βολτα, το εμπορικό, την επαφη με ανθρωπους κλπ. Ο δικος μου τιποτα, βγαινουμε στα ιδια κ τα ιδια  κ ειναο τρισευτυχισμένος. Εμενα με πιανει ενα σφίξιμο ομως που δεν εχει γνωρισει αλλη πραγματικοτητα. Κι ενα κοριτσακι παραδιπλα που παιζει καθε μερα μονο του στον κηπο μ δυο σκυλιά, κ ηταν ετσι ολο το χειμωνα (ειναι μικρο για εξωσχολικά κ τα απογευματα τα περναει ετσι μοναχικά) το βλεπω κ νιωθω μεγαλη μελαγχολία. Ποσο θα αυξηθεί η παρατηρητικότητα του αν βλεπεις καθε μερα τα ιδια οραγματα; τι ερεθισματα θα εχεις; τώρα σαν ν ακούω τον άντρα μ που λεει οτι δεν ειναι το ιδιο γιατι αλλαζει με τις εποχες!!!!!!! κ πρεπει να επιμεινω για να παμε το παιδι να δει κανονική κίνηση κ ζωντάνια κάτω στο λιμάνι. 

[mama16]

7 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εγώ που αναφέρθηκα πρώτα στις επιλογές, το έκανα γιατί είδα μια τάση ρομαντικοποίησης, ότι ένα παιδί δεν χρεθαζεται τιποτα αν βλεπει τα λουλουδάκια να μεγαλωνουν κ μαζευει σκαθαρακια στους αγρούς. Η ζωή δεν ειναι μονο αυτα κ οι επιλογες δεν γινεται να ειναι μονο αυτες, αν θελουμε να μιλαμε για επιλογες κ οχι για προκαθορισμένες από εξωγενείς παράγοντες διαδρομές. Επίσης μέρος της συζήτησης γίνεται εκ του ασφαλούς με την έννοια ότι είναι άλλο να έχεις δοκιμάσει διαφορα κ να καταλήξεις συνειδητά σε ένα μέρος, με την πολυτέλεια ότι εσύ ο ίδιος έχεις τα εφόδια για να διευρύνεις τους ορίζοντες του παιδιού σου, άλλο να μένεις κάπου επειδή δεν σου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να κανεις ή να δεις κάτι άλλο. 

 

Γενικά πάντως εγώ είμαι υπέρ της ποικιλιας. Μ αρέσει να βλέπω τον μικρό να ονομάζει λουλούδια κ ζώα, είναι κ αυτό μια μορφή εγκυκλοπαιδικές γνωσης, από την άλλη όμως βγαίνει κάθε μέρα στο ίδιο μερος, αν θέλω κάτι διαφορετικό πρέπει να πάμε στη Χώρα με το αυτοκίνητο για να περπατησουμε στο λιμάνι (από θέμα επικινδυνότητας μαζί με ένα δίχρονο είναι σαν να προσπαθεις να περάσεις δρόμο μεγάλης κυκλοφοριας χωρίς φανάρι) ή στα στενά ή τον εμπορικό δρόμο, όπου όμως από το μεσημέρι κ μετά η κίνηση πέφτει γιατί εδώ οι ρυθμοι ειναο χαλαροι, οπότε αν θελω να δει κοσμο, δεν θα τον δει μεσημερι ή απογευμα που μπορω να τον παω βολτα. Εχουμε μονο δυο παιδικες χαρες, σύγχρονες  - βεβαια μεχρι να τις διαλύσουν τα γυμνασιόπαιδα, μια πλατεια κ ενα παρκάκι κ παιδότοπο μόνο καλοκαίρι (που δεν χρειάζεται), δεν υπάρχει baby swimming ουτε γυμναστηριο για μαμαδες κ μωρα, οποτε τι θα δει ενα παιδακι για να αλλαξει παραστασεις; καθε μερα τα ιδια κ τα ιδια κ το σ/κ εκδρομη σε καποιο χωριο. μια απο τα ιδια δηλαδή . ενω ενα παιδι στην Αθηνα πηγαινει καθε σ/κ σε παρασταση ή σε εκπαιδευτικο μουσείου ή οπουδήποτε αλλου. Οπως κ να το κανουμε, αλλους ορίζοντες θα εχει το δευτερο. Κι εγώ αν μέναμε τωρα στη γριτονια που μεγαλωσα συην Αθηνα, οταν ημουν λεχωνα θα επαιρνα καθε μερα υπ καροτσι κ θα ημουν εξω σε μαγαζια κ θα εβλεπα κινηση κ κοσμο αντι να κανω βολτες στα χωραφια κ να παρακαλαω να κανρι καλο καιρο να δω εναν ανθρωπο στο μπαλκονι  να μιλησω, γιατι τοτε δεν ειχα αυτοκίνητο για να βγαίνω μόνη μου. Έτσι δεν θα θυμόμουνα σαν εφιάλτη τιυς πρωτους μηνες. Καποια πραγνατα ειναι πιο σύνθετα απο τις απλές σχηματοποιήσεις. 

Είναι πολύ καλύτερο λίγα παιδάκια κ ας κάνουν τις τάξεις  ένα δυο, παρα είκοσι κ βάλε σε κλασικο 6θεσιο. Κ η υλη ανα δυο ταξεις μοιαζει. Εξαλλου ειναι λιγα τα παιδια κ γινονται προσαρμογες. Για μεγαλυτερες βαθμιδες ειναι προβλημα πχ αν θες κ φροντιστηριο θα φευγεις ξημερωματα, κ μπορει να μενεις κ το μεσημερι για να κανρις μαθημα το απογευμα κ να γυρνάς βραδυ. 

Ναι ε? Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι τέτοια σχολεία είναι καλύτερα. Πάντως εδώ που μένω έχω την πολυτέλεια κ λίγων παιδιών κ εξαθέσιο σχολείο. Οπότε ακόμα καλύτερα!! Όσο για φροντιστήρια εδώ συνηθίζονται τα ιδιαίτερα η φροντιστήριο στο διπλανό χωριό που φτάνεις στο 5λεπτο. Πάντως κ εγώ σε οποιοδήποτε χωριό δεν θα μπορούσα να πάω. Πχ το χωριό του πατέρα μου είναι πολύ μικρό. Για να φτάσεις στην κωμόπολη θες μισή ώρα με 40 λεπτά που κ πάλι εγώ προτιμω τις πόλεις είτε για ψώνια είτε για γιατρούς κλπ

[Sentir...natureza]

πρίν από 39 λεπτά , Έσπερος είπε:

Το παιδί δεν έχει βαρεθεί, γιατι δεν ξερει οτι υπαρχουν και διαφορετικα πραγματα. Ενω τα παιδια που εχουν μαθει να εχουν πλουσια ερεθισματα, τα ζητουν. Διαβαζω κ τις μαμαδες με συνομηλικα παιδια που λενε οτι τωρα με την καραντινα τα παιδια τους ζητανε την παιδικη χαρα, τη βολτα, το εμπορικό, την επαφη με ανθρωπους κλπ. Ο δικος μου τιποτα, βγαινουμε στα ιδια κ τα ιδια  κ ειναο τρισευτυχισμένος. Εμενα με πιανει ενα σφίξιμο ομως που δεν εχει γνωρισει αλλη πραγματικοτητα. Κι ενα κοριτσακι παραδιπλα που παιζει καθε μερα μονο του στον κηπο μ δυο σκυλιά, κ ηταν ετσι ολο το χειμωνα (ειναι μικρο για εξωσχολικά κ τα απογευματα τα περναει ετσι μοναχικά) το βλεπω κ νιωθω μεγαλη μελαγχολία. Ποσο θα αυξηθεί η παρατηρητικότητα του αν βλεπεις καθε μερα τα ιδια οραγματα; τι ερεθισματα θα εχεις; τώρα σαν ν ακούω τον άντρα μ που λεει οτι δεν ειναι το ιδιο γιατι αλλαζει με τις εποχες!!!!!!! κ πρεπει να επιμεινω για να παμε το παιδι να δει κανονική κίνηση κ ζωντάνια κάτω στο λιμάνι. 

Αν το παιδί είναι ευτυχισμένο εσύ για ποιο λόγο αισθάνεσαι σφίξιμο; Υπάρχει ωραιότερο πράγμα από ένα παιδί που παίζει με τα δύο τα σκυλιά; Προτιμώ χιλιες φορές να μου ζητήσει το παιδί να βγούμε στην αυλή να παίξουμε κάτι που το κάνει κάθε μέρα παρά να μου ζητήσει να πάμε στον παιδότοπο ή στο εμπορικό κέντρο. Εγώ πάντως νιώθω πολύ τυχερή που αυτή την περίοδο με την καραντίνα δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου η καθημερινότητά μας. Το πρόβλημα είναι η απουσία επαφής με τους παππούδες. Κατά τα άλλα το παιδί συνεχίζει να παίζει όπως έπαιζε. Μπορώ να φανταστώ πόσο δύσκολα περνάνε αυτή τη στιγμή τα παιδιά της πόλης που αναγκάζονται να μένουν κλεισμένα. 

Η παρατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος είναι ένα από τα πιο σπουδαία μαθήματα που μπορεί να πάρει ένα παιδί. Φυσικά και αυξάνεται η παρατηρητικότητα του όταν κοιτάζει πως κουνιούνται τα φύλλα από τον αέρα η πως ένα μυρμήγκι κουβαλάει ένα σπόρο στην φωλιά του. Αυτά είναι θεμελιώδη στη σύγχρονη παιδαγωγική οσον αφορά την ανάπτυξη του παιδιού. Φυσικά τα θέατρα και τα μουσεία είναι σπουδαία ερεθίσματα για ένα παιδί αλλά το ελεύθερο παιχνίδι στη φύση θεωρώ ότι είναι πολύ σπουδαιότερο για αυτή την τρυφερή ηλικία. Εκτός των άλλων θα μπορέσει να τα εκτιμήσει περισσότερο όταν θα είναι μεγαλύτερο γιατί η βασικη ανάγκη αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρα το ελεύθερο παιχνίδι, ιδανικά σε ένα περιβάλλον όπως το φυσικό. 

Μήπως όλα αυτά που θεωρείς ότι χάνει το παιδί είναι δικά σου απωθημένα; Καλό είναι να προσπαθούμε να δούμε τον κόσμο με τα μάτια του παιδιού όχι το αντίθετο Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι στο να μας μάθουν να εκτιμάμε τα απλά και να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά. 

[Iris89]

On 2/13/2020 at 7:05 AM, anemoni1989 said:

Καλημέρα!! Υπάρχουν εδώ γονείς που να πήραν την απόφαση να φύγουν από μεγαλούπολη και να μετακομίσουν στην επαρχία?? Πρόκειται να μετακομίσουμε οικογενειακώς στην ιδιαίτερη πατρίδα του συζύγου και (κακά τα ψέματα) έχω φρικαρει, αν και ήταν κοινή επιλογή... Θα ήθελα πληροφορίες σχετικά με το πώς περνάει η μέρα σας, σας αρέσει η ζωή εκεί, γενικότερα "την παλεύετε"??

Πάντα ονειρευόμουν μια ζωή στην επαρχία, αλλά τώρα που έρχομαι αντιμέτωπη με αυτό το ενδεχόμενο, τρομάζω, μιας και είμαι γέννημα θρέμμα Αθηναία (υπάρχει χωριό και από τη μεριά μου, φυσικα, αλλά άλλο να πηγαίνεις τα σ/κ και το καλοκαίρι και τα Χριστούγεννα και άλλο να μένεις μόνιμα). Επίσης, αν υπάρχουν άτομα από Ηλεία-Αχαια, θα ήθελα να μου δώσετε πληροφορίες!!! Εκεί πρόκειται να μετοικήσουμε, οπότε κάθε συμβουλή δεκτή!!

Ευχαριστώ προκαταβολικά!!! 

 

Τυχαία είδα κ εγώ αυτό το θέμα και βρήκα πολύ ενδιαφέρον το ερώτημά σου. Εγώ που γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Χανιά, πέρασα τα φοιτητικά μου χρόνια στην Αθήνα και τώρα ζω στο Λονδίνο, πιστεύω ότι είναι καταπληκτικό τα παιδιά να μεγαλώνουν σε ένα ωραίο φυσικό περιβάλλον, να παίξουν με το χώμα, να φυτέψουν και να μάθουν ότι οι πατάτες βγαίνουν από την γη και τα μήλα τα κόβουμε από τα δέντρα και δεν το λέω για αστείο. Πραγματικά φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια το παιδί μου θα με ρωτήσει αν η πατάτα είναι δέντρο (θα πέσω να πνιγώ). Τις μεγάλες πόλεις εγώ δεν τις θεωρώ πολύ φιλικές για τις οικογένειες, κυρίως επειδή σπαταλάς πολύ χρόνο για τις μετακινήσεις. Στην Αθήνα τα Χριστούγεννα περίμενα δεν ξέρω κ εγώ πόσους συρμούς για να βάλω κάπου το καρότσι να χωρέσει. Στο δέ Λονδίνο αυτό γίνεται κατ' εξακολούθησιν, με αποτέλεσμα να προτιμώ πάντα να πηγαίνω βόλτες τον μικρό εδώ κοντά. 

 

Η μόνη επιφύλαξη που είχα για την επαρχία ήταν η πρόσβαση σε νοσοκομείο. Δεν θα ήθελα να μετακομίσω κάπου που να μην υπάρχει κοντά νοσοκομείο και να υπάρχει μόνο κέντρο υγείας, όπως σε πολλά νησιά (δυστυχώς). Αλλά αφού θα μετακομίσετε σε περιοχή κοντά στην Πάτρα δεν θα έχεις τέτοιο πρόβλημα. Επίσης, πρόκειται για μεγάλες πόλεις που σίγουρα έχουν και πολλές δραστηριότητες για τα παιδιά (βιβλιοθήκες, ο δήμος, παιδότοποι κλ.π.). 

Just now, Έσπερος said:

Το παιδί δεν έχει βαρεθεί, γιατι δεν ξερει οτι υπαρχουν και διαφορετικα πραγματα. Ενω τα παιδια που εχουν μαθει να εχουν πλουσια ερεθισματα, τα ζητουν. Διαβαζω κ τις μαμαδες με συνομηλικα παιδια που λενε οτι τωρα με την καραντινα τα παιδια τους ζητανε την παιδικη χαρα, τη βολτα, το εμπορικό, την επαφη με ανθρωπους κλπ. Ο δικος μου τιποτα, βγαινουμε στα ιδια κ τα ιδια  κ ειναο τρισευτυχισμένος. Εμενα με πιανει ενα σφίξιμο ομως που δεν εχει γνωρισει αλλη πραγματικοτητα. Κι ενα κοριτσακι παραδιπλα που παιζει καθε μερα μονο του στον κηπο μ δυο σκυλιά, κ ηταν ετσι ολο το χειμωνα (ειναι μικρο για εξωσχολικά κ τα απογευματα τα περναει ετσι μοναχικά) το βλεπω κ νιωθω μεγαλη μελαγχολία. Ποσο θα αυξηθεί η παρατηρητικότητα του αν βλεπεις καθε μερα τα ιδια οραγματα; τι ερεθισματα θα εχεις; τώρα σαν ν ακούω τον άντρα μ που λεει οτι δεν ειναι το ιδιο γιατι αλλαζει με τις εποχες!!!!!!! κ πρεπει να επιμεινω για να παμε το παιδι να δει κανονική κίνηση κ ζωντάνια κάτω στο λιμάνι. 

 

 

Δεν νομίζω ότι πρέπει να αγχώνεσαι για αυτά τα πράγματα. Να σκέφτεσαι ότι για ένα παιδί που μεγαλώνει στην πόλη (βάζω και το δικό μου μέσα), η παιδική χάρά είναι αντίστοιχα ό,τι είναι ο κήπος και τα δυο σκυλιά για το παιδί σου και το κοριτσάκι δίπλα. Είναι αυτά που ξέρουν. Εν τω μεταξύ, το να ζητάει το παιδί από την μαμά να το βγάλει και να το πάει στο εμπορικό κέντρο, καλό είναι; Τί θα δει εκεί; 

[Lisbet]

8 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Αυτό στα νησιά είναι μεγάλη πίκρα γιατί όντως το καλοκαίρι δεν απολαμβάνεις τα πάντα. Οι ντόπιοι δουλεύουν σαν τρελοί. Βέβαια τον χειμώνα μπορούν να πάνε σε εξωτικά νησιά ή για σκι. Εμεις οι φτωχοί μη ντοπιοι αγανακτούμε διπλα γιατι δεν εχουμε κ κανενα οφελος απο τον τουρισμο κ ειναι κ ολα πανακριβα κ δεν μπορουμε να παμε πουθενα σχεδον. Αν ξέρεις μέρη πάντα βρίσκεις που να πας, αλλά άμα θέλεις μέρη με κόσμο, δύσκολο. Μην πω κ για το εξοργιστικό, την ανοιξη πχ ανοιγει το Μπιτς μπαρ κ μονο μασαζ απο γοητευτικούς λατίνους δεν σου φερνουν τζαμπα, για να πατησει το ποδι καποιος, κ με το που μπει Ιουνης, σου λεει τοσο η είσοδος κ χωρια η παραγγελια κ σε στραβοκοίτανε αν ξερουν οτι θα τη βγαλεις με σκετο φρεντο γιατι θα τους πιάσεις χωρο. 

 

 

Jesus...μάλλον καλά είμαι κι εδώ που κάθομαι...έχει πεντακάθαρη θάλασσα στο 20λεπτο, έχει και βουνό δίπλα.

Πολύ εξοργιστικό αυτό που λες και δεν το είχα σκεφτεί καθόλου.

[Lisbet]

@Έσπερος καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου. Να σου πω κάτι από μένα. Εμείς είμαστε πολύ της τέχνης και του πολιτισμού. Ό,τι έκθεση κι εκδήλωση στο νομό αξίζει, θα πάμε, τα μουσεία τα έχουμε εξαντλήσει. Έχουμε σπίτι στη Θεσσαλονίκη, πηγαίνουμε πάντα στην έκθεση βιβλίου την άνοιξη και στη διεθνή το φθινόπωρο, πολλές φορές θα πάμε κι ενδιάμεσα στις διακοπές των Χριστουγέννων ή σε τριήμερα. Ο μεγάλος μου γιος τα λατρεύει όλα αυτά. Του μικρού η καλύτερη, ξέρεις ποια είναι; Τα οικογενειακά ποδήλατα που νοικιάζουμε για βόλτα στην παραλιακή και τα μαγαζιά που παίζουμε οικογενειακώς επιτραπέζια (κάτι που κάνουμε κατά κόρον και στο σπίτι). Μια φορά τους είχαν πάει με το σχολείο σε ένα μουσείο, ο δικός μου βγήκε με τους φίλους του στην αυλή κι έπαιζε ποδόσφαιρο χαχαχαχ...έχει πάθει overdose το παιδί. 

Θέλω να σου πω ότι είναι και στο παιδί πώς θα αντιδράσει. Εσείς συγκεκριμένα, σαν οικογένεια, αν πηγαίνετε 1-2 φορές το χρλονο στην Αθήνα, μεγαλώνοντας το παιδί, θα πάψετε να ξοδεύετε το χρόνο σας τόσο πολύ σε επισκέψεις και θα κάνετε focus σε παραστάσεις κι εκδηλώσεις, που θα έχετε προγραμματίσει από πριν. Πίστεψέ με, μια χαρά θα καλυφθεί ο γιος σου.

Πρώτον μη φαντάζεσαι ότι όλες οι εκδηλώσεις για παιδιά αξίζουν, πάρα πολλές είναι μούφα, εχουμε ξοδέψει σπαταλήσει κι εμείς πολύ χρήμα και χρόνο άδικα μέχρι να το εμπεδώσουμε και δεύτερον, όπως σου είπαν τα κορίτσια, το παιδί που μεγαλώνει στο χωριό δε χρειάζεται τόσο τις οργανωμένες δραστηριότητες.

 

Ξέρεις τι χρειάζεται το παιδί σου και κάθε παιδί; ΠΑΡΕΑ. Αν έχουν φίλους και σε σπηλιά να βρίσκονται, αυτά είναι ευτυχισμένα και θα βρουν να απασχοληθούν.Άκου το από μένα που έχω δυο αγόρια μεγάλα και στρέψε τις προσπάθειες για το γιο σου 1000% προς αυτή την κατεύθυνση.

 

Να πω και για τα νοσοκομεία της επαρχίας, όντως πολλά είναι τραγικά. Μπαίνεις κι έχεις 50-50 πιθανότητες να ξαναβγείς όρθιος και δεν αστειεύομαι καθόλου. Έχω να διηγηθώ ιστορίες τρόμου και φρίκης για το δικό μας, αλλά δε θα το κάνω χρονιάρες μέρες. Πάντως συμφωνώ με όσα γράφει η @ninaki80 και θα πω κι εγώ ότι ελληνική επαρχία δε θα πει σε καμία περίπτωση μικρό σπίτι στο λιβάδι.

Επεξεργάστηκαν 18 Απριλίου,2020 by Lisbet

[Έσπερος]

Just now, Iris89 είπε:

Δεν νομίζω ότι πρέπει να αγχώνεσαι για αυτά τα πράγματα. Να σκέφτεσαι ότι για ένα παιδί που μεγαλώνει στην πόλη (βάζω και το δικό μου μέσα), η παιδική χάρά είναι αντίστοιχα ό,τι είναι ο κήπος και τα δυο σκυλιά για το παιδί σου και το κοριτσάκι δίπλα. Είναι αυτά που ξέρουν. Εν τω μεταξύ, το να ζητάει το παιδί από την μαμά να το βγάλει και να το πάει στο εμπορικό κέντρο, καλό είναι; Τί θα δει εκεί; 

Αντικειμενικά έτσι είναι, όμως αυτό έχει κ δυσάρεστες συνέπειες. Εδώ οι παιδικές χαρές ήταν για χρόνια παρατημένες, τον κόσμο δεν τον ένοιαζε με τη λογικη οτι εχει κήπους, ζώα, συγγενείς άρα τα παιδιά δεν τις χρειάζονται. ανακαινίστηκαν κ πάλι πηγαίνουν παιδιά από 10 χρόνων κυρίως γιατί τα μικρά παίζουν άλλου. κ για τον ιδιο λογο δεν εχουν παιδότοπο για τον χειμωνα, το καλοκαιρι εχουν τα ξενοδοχεια.  εμεις ομως που δεν εχουμε εδω τα ξαδερφια κ δεν εχουμε φιλους με παιδια, πού θα το παμε το παιδι να κοινωνικοποιηθεί, αν δεν υπαρχουν δραστηριοτητες, κ πού θα γνωρίσουμε εμεις γονεις για να του βρπυμε παρεα; τα εμπορικά κ οι παιδότοπος δεν μ αρεσουν κ σε εμπορικό κεντρο δεν πηγαινω σχεδον ποτε για ψωνια ή καφε, παρα μονο για λογους βιασυνης. ομως αν μεναμε Αθηνα, που κ παλι δεν θα ειχα φιλους με παιδια, δεν θα ανησυχούσα γιατι το παιδι μ δεν μιλαει ή ειναο αδέξιο κοινωνικα γιατι θα μπορπυσε να κανει ενα σωρο πραγματα για εναλλαγη, κ θα το πηγαινα κ σε εμπορικά κ σε παιδότοπους κ οπουδήποτε πανε ολα για να μην υστερεί κ μενει πισω σε κατι. θα ειχε ολόπλευρη αναπτυξη κ σιγουρα θα ηταν πολυ πιο εξελιγμένος. 

[ninaki80]

Just now, Έσπερος είπε:

Αντικειμενικά έτσι είναι, όμως αυτό έχει κ δυσάρεστες συνέπειες. Εδώ οι παιδικές χαρές ήταν για χρόνια παρατημένες, τον κόσμο δεν τον ένοιαζε με τη λογικη οτι εχει κήπους, ζώα, συγγενείς άρα τα παιδιά δεν τις χρειάζονται. ανακαινίστηκαν κ πάλι πηγαίνουν παιδιά από 10 χρόνων κυρίως γιατί τα μικρά παίζουν άλλου. κ για τον ιδιο λογο δεν εχουν παιδότοπο για τον χειμωνα, το καλοκαιρι εχουν τα ξενοδοχεια.  εμεις ομως που δεν εχουμε εδω τα ξαδερφια κ δεν εχουμε φιλους με παιδια, πού θα το παμε το παιδι να κοινωνικοποιηθεί, αν δεν υπαρχουν δραστηριοτητες, κ πού θα γνωρίσουμε εμεις γονεις για να του βρπυμε παρεα; τα εμπορικά κ οι παιδότοπος δεν μ αρεσουν κ σε εμπορικό κεντρο δεν πηγαινω σχεδον ποτε για ψωνια ή καφε, παρα μονο για λογους βιασυνης. ομως αν μεναμε Αθηνα, που κ παλι δεν θα ειχα φιλους με παιδια, δεν θα ανησυχούσα γιατι το παιδι μ δεν μιλαει ή ειναο αδέξιο κοινωνικα γιατι θα μπορπυσε να κανει ενα σωρο πραγματα για εναλλαγη, κ θα το πηγαινα κ σε εμπορικά κ σε παιδότοπους κ οπουδήποτε πανε ολα για να μην υστερεί κ μενει πισω σε κατι. θα ειχε ολόπλευρη αναπτυξη κ σιγουρα θα ηταν πολυ πιο εξελιγμένος. 

εσπερος εγω σε καταλαβαιvω. κ θελω vα σου διηγηθω κ εγω μια ιστορια με μεγαλητερο παιδακι που πραγματικα εκει κ εγω μελαvχολησα. Ηρθε μια μαμα στηv αδεια καφετερεια με παιδακι του δημοτικου γιατι το μικρο της ζητησε βολτα vα δει λιγο κοσμο. Στηv καφετερεια ειμασταv 3 ατομα κλασικο για το χειμωvα κ φυσικα καvεvα μικρο παιδακι. Εκει λεω σκεψου φρικη το μικρο vα σου ζηταει vα δει λιγο κοσμο. Επισης εγω σκεφτομαι κτο αλλο οταv μεγαλωσει θα εχει 5 φιλους κ καμια αλλη αποψη στο τραπεζι. Δηλαδη καμια επιλογη ουτε σε φιλους αφου θα βλεπει συvεχεια τα ιδια κ τα ιδια ατομα. Εvας κυκλος δηλαδη. Επισης στηv αθηvα ακομα κ τωρα vα φοβασε vα τοv πας σε δραστηριοτητες σε δυο τρια χροvια θα τοv πας γιατι ετσι καλλιως δεv θα αρρωσταιvει οσο μεγαλωvει. Ασε που σκεφτομαι κ απο δραστηριοτητες υπαρχουv περιορισμεvες δηλαδη αv το δικο μου παιδι δε θελει ποδοσφαιρο τι θα το παω που δεv υπαρχει κατι αλλο? 

[vicky86]

πρίν από 25 λεπτά , Έσπερος είπε:

Το παιδί δεν έχει βαρεθεί, γιατι δεν ξερει οτι υπαρχουν και διαφορετικα πραγματα. Ενω τα παιδια που εχουν μαθει να εχουν πλουσια ερεθισματα, τα ζητουν. Διαβαζω κ τις μαμαδες με συνομηλικα παιδια που λενε οτι τωρα με την καραντινα τα παιδια τους ζητανε την παιδικη χαρα, τη βολτα, το εμπορικό, την επαφη με ανθρωπους κλπ. Ο δικος μου τιποτα, βγαινουμε στα ιδια κ τα ιδια  κ ειναο τρισευτυχισμένος. Εμενα με πιανει ενα σφίξιμο ομως που δεν εχει γνωρισει αλλη πραγματικοτητα. Κι ενα κοριτσακι παραδιπλα που παιζει καθε μερα μονο του στον κηπο μ δυο σκυλιά, κ ηταν ετσι ολο το χειμωνα (ειναι μικρο για εξωσχολικά κ τα απογευματα τα περναει ετσι μοναχικά) το βλεπω κ νιωθω μεγαλη μελαγχολία. Ποσο θα αυξηθεί η παρατηρητικότητα του αν βλεπεις καθε μερα τα ιδια οραγματα; τι ερεθισματα θα εχεις; τώρα σαν ν ακούω τον άντρα μ που λεει οτι δεν ειναι το ιδιο γιατι αλλαζει με τις εποχες!!!!!!! κ πρεπει να επιμεινω για να παμε το παιδι να δει κανονική κίνηση κ ζωντάνια κάτω στο λιμάνι. 

Πραγματικά δ μπορω να σε καταλαβω

Κ εμεις επαρχία είμαστε κ εχουμε φουλ πρόγραμμα. Κ φυσικα τώρα με την καραντίνα τα παιδια δυσκολεύονται. Τους λείπουν οι παιδικές χαρες(έχετε), οι βολτες(μην τρελαθούμε τώρα ότι στην Αθήνα είναι πιο εύκολες οι βόλτες στην καραντίνα), κ η επαφή με τον κόσμο, οχι το να κάνουμε βολτα στο εμπορικό να χαζεύω βιτρινες

Φυσικα κ λειπει στην κορη μου κ στο γιο μου το μπαλετο κ το ποδόσφαιρο, οχι σαν δραστηριότητες, εξασκούνται καθημερινα, αλλα οι φίλοι τους. Φαντάζομαι αν ήταν 8κ πήγαινε σε μια αλάνα κ έπαιζε ποδόσφαιρο το ίδιο θα του φαινοταν. Όπως κ στην κορη το ίδιο θα έκανε αν έρχονταν οι φίλες της κ κανανε τις παραστάσεις που φαντάζονται κ ας μην έχουν ποζισιον

Σου το έχω ξαναγράψει, γτ συνεχίζεις να μένεις εκεί; ασε τι αρέσει στον άντρα σου

[ninaki80]

Just now, vicky86 είπε:

Πραγματικά δ μπορω να σε καταλαβω

Κ εμεις επαρχία είμαστε κ εχουμε φουλ πρόγραμμα. Κ φυσικα τώρα με την καραντίνα τα παιδια δυσκολεύονται. Τους λείπουν οι παιδικές χαρες(έχετε), οι βολτες(μην τρελαθούμε τώρα ότι στην Αθήνα είναι πιο εύκολες οι βόλτες στην καραντίνα), κ η επαφή με τον κόσμο, οχι το να κάνουμε βολτα στο εμπορικό να χαζεύω βιτρινες

Φυσικα κ λειπει στην κορη μου κ στο γιο μου το μπαλετο κ το ποδόσφαιρο, οχι σαν δραστηριότητες, εξασκούνται καθημερινα, αλλα οι φίλοι τους. Φαντάζομαι αν ήταν 8κ πήγαινε σε μια αλάνα κ έπαιζε ποδόσφαιρο το ίδιο θα του φαινοταν. Όπως κ στην κορη το ίδιο θα έκανε αν έρχονταν οι φίλες της κ κανανε τις παραστάσεις που φαντάζονται κ ας μην έχουν ποζισιον

Σου το έχω ξαναγράψει, γτ συνεχίζεις να μένεις εκεί; ασε τι αρέσει στον άντρα σου

προφαvως της αρεσει απλα σκεφτετε οτι ισως για το παιδι ηταv καλητερα αλλου. επαρχια με επαρχια εχουv διαφορες αλλο χωριο αλλο μικρη πολη. Εμεvα vα σου πω πριv ερθει το παιδι δεv μου ειχε λειψει τιποτα απο οταv ηρθε το παιδι ειδα αρκετες διαφορες με τα παιδια που μεvουv αθηvα. Μπορει το δικο μου vα παιζει ελευθερο αλλα δραστηριοτητες λειπουv. Δεv λεω οτι δεv εχουμε φουλ προγραμμα αλλα περιστρεφετε γυρω απτα ιδια πραγματα ισως αυτο εvvοει η εσπερος κ vα ηθελε vα αλλαξει κατι που δεv αρεσει στο παιδι τι αλλο vα καvει.

[anemoni1989]

Just now, ninaki80 είπε:

προφαvως της αρεσει απλα σκεφτετε οτι ισως για το παιδι ηταv καλητερα αλλου. επαρχια με επαρχια εχουv διαφορες αλλο χωριο αλλο μικρη πολη. Εμεvα vα σου πω πριv ερθει το παιδι δεv μου ειχε λειψει τιποτα απο οταv ηρθε το παιδι ειδα αρκετες διαφορες με τα παιδια που μεvουv αθηvα. Μπορει το δικο μου vα παιζει ελευθερο αλλα δραστηριοτητες λειπουv. Δεv λεω οτι δεv εχουμε φουλ προγραμμα αλλα περιστρεφετε γυρω απτα ιδια πραγματα ισως αυτο εvvοει η εσπερος κ vα ηθελε vα αλλαξει κατι που δεv αρεσει στο παιδι τι αλλο vα καvει.

Απλά αυτό που προσπαθούμε να της δώσουμε να καταλάβει είναι πως σε μια μεγάλη πόλη, ναι μεν έχεις επιλογές (δε νομίζω να το αμφισβητεί κανείς αυτό), αλλά δεν είναι τόσο εύκολο να τα παρακολουθείς όλα γιατί πολύ απλά σε τρώνε οι αποστάσεις. Εγώ πχ η περιοχή της Αθήνας που μένω είναι πολύ μεγάλη. Φαντασου θέλω πάνω από μισή ώρα για να πάω από τη μια άκρη στην άλλη, του ίδιου δήμου, ακόμα και με το αυτοκίνητο... Άρα ποια η διαφορά με το να αλλάζω απλά περιοχή στην επαρχία??? Ότι δεν θα έχει το ένα χωριό ή η μία κωμόπολη, θα το έχει η διπλανή... Και μισή ώρα δρόμος να είναι, σε θέμα χρόνου στα ίδια με την Αθήνα έρχεσαι... Απλά δεν έχεις όλο αυτό το χαμό σε καθημερινή βάση...

Σαμπως και στην Αθήνα κάθε πότε θα πας στο mall ή στο Φλοίσβο ή σε ένα Λουνα παρκ??? Πολύ λίγες, γιατί πολύ απλά στα ρεπό σου θα θες να ξεκουραστείς και όχι να τρέχεις στην άλλη άκρη της Αθήνας για μια βόλτα στις βιτρίνες ή για μια ώρα στο τρενακι

[vicky86]

Just now, ninaki80 είπε:

προφαvως της αρεσει απλα σκεφτετε οτι ισως για το παιδι ηταv καλητερα αλλου. επαρχια με επαρχια εχουv διαφορες αλλο χωριο αλλο μικρη πολη. Εμεvα vα σου πω πριv ερθει το παιδι δεv μου ειχε λειψει τιποτα απο οταv ηρθε το παιδι ειδα αρκετες διαφορες με τα παιδια που μεvουv αθηvα. Μπορει το δικο μου vα παιζει ελευθερο αλλα δραστηριοτητες λειπουv. Δεv λεω οτι δεv εχουμε φουλ προγραμμα αλλα περιστρεφετε γυρω απτα ιδια πραγματα ισως αυτο εvvοει η εσπερος κ vα ηθελε vα αλλαξει κατι που δεv αρεσει στο παιδι τι αλλο vα καvει.

Εγω παντως δ εχω βγάλει το συμπέρασμα ότι προφανώς της αρεσει. Φυσικα αυθαίρετο συμπέρασμα αφού δ την ξέρω. Κ η ερώτηση δ ειναι τοσο για να απαντήσει σε μένα, δ μου οφείλει καμια εξήγηση ούτε να απολογείται σε μενα

Αλλα να σκεφτεί εκεινη

Φυσικα επαρχία με επαρχία διαφέρει. Όπως κ οι περιοχές της Αθήνας. 

Απλα έτσι όπως τα περιγράφει δ θα έλεγα ότι μια επαρχιακή πόλη έχει πολλες παραπάνω επιλογές από το νησί τους. Έτυχε να βρούμε κάποιες εμεις. Για νηπια 2χρ μόνο μουσικό κινητική υπάρχει κ σε εμας

Αλλα δ λεω κ δ νιώθω σε καμια περίπτωση ότι ότι παιδι μου δ θα εχει ποικιλία στις δραστηριότητες.εφοσον μιλάμε για 2-3-4χρ.εχει κάποια πράγματα για από εκεί κ περα

Το αν μπορεί ο καθένας να αλλάξει τις συνθήκες που ζει το ξέρει ο ίδιος. 

Προσωπικα σε πολύ μικρό χωριό δύσκολα θα εμενα, ακομη κ το ενδεχομενο να ήμουν δίπλα στην πόλη με δυσκολευει

Για το νησί επίσης δ ξερω, δ εχω ζήσει καθόλου κ δ εχω αποψη(η αδερφη μου που έμεινε προτιμα ακομη κ σε ορεινό χωριο, παρά νησί, θελει στεριά) 

Η πλάκα εν τω μεταξύ είναι ότι εμενα μου αρεσει η αθηνα, εχουμε παει δυο φορες με τα παιδια, πιο πολλές θεσ/νικη, απλα δ μπορω να συμμεριστω την άποψη ότι είναι τόσο σημαντικο ότι στην τελικη κ συνομιληκα παιδακια να μην υπάρχουν μια βολτα στο εμπορικό θα βοηθήσει. Η ότι εφόσον δ εχουμε φίλους με παιδακια, αν παμε babyswimming στους 9μ θα βρούμε κ θα κανονίζουμε playdates

[anemoni1989]

Εγώ να κάνω μια σαχλή ερώτηση??? Αυτά τα play dates που λέτε, τι ακριβώς είναι??

[Έσπερος]

Just now, vicky86 είπε:

ου το έχω ξαναγράψει, γτ συνεχίζεις να μένεις εκεί; ασε τι αρέσει στον άντρα σου

Αν μπορούσα να πάρω μετάθεση δεν θα είχα επιλέξει να μείνω εδω. αυτό ισχύει. τώρα βέβαια αν με ρωτήσεις πώς θα μου φαινόταν να μένω στην Αθήνα σε διαμέρισμα κ να πηγαίνω σε δυο σχολεία για να συμπληρώσω ωράριο κ να ψάχνω να παρκαρω κ ολα τα σχετικα, θα σου πω οτι δεν ξερω. ειναι πολυ πιθανο να ηθελα να φυγω τρεχοντας, οπως εκαναν πολλοι που ξερω. Δεν ειναι οτι δεν μου αρεσει, απλώς προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν είναι  όλα απλά και σχηματοποιημενα. Υπάρχουν κ στην επαρχία μέρη που πρέπει να κανονίζεις play date γιατί δεν είναι αυτονόητο ότι θα είσαι σε γειτονιά που θα ανοίγεις την πόρτα κ θα βγαίνεις στο ήσυχο δρομάκι να βρεις τα αλλά παιδαια. μπορεί κ εκεί να θες πολλή ώρα για να πας σε μια δραστηριότητα ή για ψώνια κ το παιδί σου να ειναι μονο του σε ενα τεραστιο κηπο, αλλα κατι θα του λειπει.

 

Το νησι που μενω οντως δεν υστερεί σε πολλα απο μια επαρχιακή πολη (εγώ βέβαια κ τις επαρχιακές πόλεις εκτός από 5-6,  επαρχια τις θεωρω). ισως κανεις κ πραγματα ευκολοτερα ακομα κ απο την Αθηνα πχ ιστιοπλοΐα ή ιππασία που δεν τις βρίσκεις σε κάθε γειτονιά. Όμως δεν είναι όλα τόσο απλα. Από επιλογή μένω λίγο έξω από την πόλη πάνω στη θάλασσα, κ δεν θέλω καθόλου να φύγουμε από εκεί, όμως το συγκεκριμένη σημείο έχει κάποιους περιορισμούς σε σχέση με τη Χώρα,  δεν είναι γειτονιά με παιδιά κ θες αυτοκίνητο για να πας κάπου με πολύ κόσμο. Δεν το μετανιώνω γιατί στη Χώρα τα σπίτια είναι πιο παλια κ πιο μικρα κ δεν εχουν ολα θεα κ καποια ειναι σαν να μενεις σε διαμερισμα. Δεν θα μ αρεσε αυτο μαξροπροθεσμα. Εξαλλου κ οι ντοπιοι επιδιώκουν να μενουν στα περίχωρα που εχουν παρά πολύ ωραία σπίτια κ υεα. Όμως εκείνοι έχουν μάθει τη λογική να πηγαίνουν παντού με το αυτοκίνητο -γι αυτό κ δεν έχει πεζοδρόμια στους περιφερειακούς δρόμους -. κ δεν τους νοιάζει να κατέβουν κάτω για να δουν κόσμο, έχουν συγγενείς, φίλους, κουμπάρους κλπ, καλύπτονται οι ανάγκες τους κ έχουν κ παρέα τα παιδιά τους κ δεν τους νοιάζει να τα πάνε στην παιδική χαρά για να κάνουν φίλους. 

[vicky86]

Just now, Έσπερος είπε:

Αν μπορούσα να πάρω μετάθεση δεν θα είχα επιλέξει να μείνω εδω. αυτό ισχύει. τώρα βέβαια αν με ρωτήσεις πώς θα μου φαινόταν να μένω στην Αθήνα σε διαμέρισμα κ να πηγαίνω σε δυο σχολεία για να συμπληρώσω ωράριο κ να ψάχνω να παρκαρω κ ολα τα σχετικα, θα σου πω οτι δεν ξερω. ειναι πολυ πιθανο να ηθελα να φυγω τρεχοντας, οπως εκαναν πολλοι που ξερω. Δεν ειναι οτι δεν μου αρεσει, απλώς προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν είναι  όλα απλά και σχηματοποιημενα. Υπάρχουν κ στην επαρχία μέρη που πρέπει να κανονίζεις play date γιατί δεν είναι αυτονόητο ότι θα είσαι σε γειτονιά που θα ανοίγεις την πόρτα κ θα βγαίνεις στο ήσυχο δρομάκι να βρεις τα αλλά παιδαια. μπορεί κ εκεί να θες πολλή ώρα για να πας σε μια δραστηριότητα ή για ψώνια κ το παιδί σου να ειναι μονο του σε ενα τεραστιο κηπο, αλλα κατι θα του λειπει.

 

Το νησι που μενω οντως δεν υστερεί σε πολλα απο μια επαρχιακή πολη (εγώ βέβαια κ τις επαρχιακές πόλεις εκτός από 5-6,  επαρχια τις θεωρω). ισως κανεις κ πραγματα ευκολοτερα ακομα κ απο την Αθηνα πχ ιστιοπλοΐα ή ιππασία που δεν τις βρίσκεις σε κάθε γειτονιά. Όμως δεν είναι όλα τόσο απλα. Από επιλογή μένω λίγο έξω από την πόλη πάνω στη θάλασσα, κ δεν θέλω καθόλου να φύγουμε από εκεί, όμως το συγκεκριμένη σημείο έχει κάποιους περιορισμούς σε σχέση με τη Χώρα,  δεν είναι γειτονιά με παιδιά κ θες αυτοκίνητο για να πας κάπου με πολύ κόσμο. Δεν το μετανιώνω γιατί στη Χώρα τα σπίτια είναι πιο παλια κ πιο μικρα κ δεν εχουν ολα θεα κ καποια ειναι σαν να μενεις σε διαμερισμα. Δεν θα μ αρεσε αυτο μαξροπροθεσμα. Εξαλλου κ οι ντοπιοι επιδιώκουν να μενουν στα περίχωρα που εχουν παρά πολύ ωραία σπίτια κ υεα. Όμως εκείνοι έχουν μάθει τη λογική να πηγαίνουν παντού με το αυτοκίνητο -γι αυτό κ δεν έχει πεζοδρόμια στους περιφερειακούς δρόμους -. κ δεν τους νοιάζει να κατέβουν κάτω για να δουν κόσμο, έχουν συγγενείς, φίλους, κουμπάρους κλπ, καλύπτονται οι ανάγκες τους κ έχουν κ παρέα τα παιδιά τους κ δεν τους νοιάζει να τα πάνε στην παιδική χαρά για να κάνουν φίλους. 

Οποτε τα βάζεις σε μια ζυγαρια. Είτε το να είσαι σε νησι με τα προβλήματα του, είτε στην πόλη με τα δικά της

Οπως κ αυτο που λες με το που προτιμάτε να μενετε

(playdates απλα εννοείς να κανονίσεις με αλλη οικογένεια να βρεθείτε να παίξουν τα παιδια. Μπορει να μην είναι το παιδακι της φίλης σου, αλλά απλά ένα παιδάκι βρεθήκατε στην παιδικη) 

[Έσπερος]

Just now, vicky86 είπε:

Οποτε τα βάζεις σε μια ζυγαρια. Είτε το να είσαι σε νησι με τα προβλήματα του, είτε στην πόλη με τα δικά της

Οπως κ αυτο που λες με το που προτιμάτε να μενετε

(playdates απλα εννοείς να κανονίσεις με αλλη οικογένεια να βρεθείτε να παίξουν τα παιδια. Μπορει να μην είναι το παιδακι της φίλης σου, αλλά απλά ένα παιδάκι βρεθήκατε στην παιδικη) 

Ε ναι προφανώς τα ζυγίζεις. αλλά η επαρχία (σε οποιαδήποτε μορφή την εννοούμε) δεν είναι έτσι μονοσήμαντα ένας παράδεισος για τα παιδια, όπως δεν είναι κόλαση η Αθήνα. Οπου κ να εισαι κατι θα σου λειπει κ θα το εξιδανικευεις. 

[little lamb]

Ε ναι παντού υπάρχουν καλά και κακά, όπως σε όλα τα πράγματα. Και τα παιδιά της πόλης υστερούν όσον αφορά τη σχέση με τη φύση. Γιατί να λεμε ότι μόνο τα παιδιά της φύσης υστερούν; Σε άλλον τομέα υστερεί ο ένας σε άλλον ο άλλος. Δεν είναι πραγματικότητα μόνο η πόλη, ούτε μόνο η φύση. Το παιδί της πόλης πιθανώς πηγαινει στις διακοπές σε φύση κ το παιδί της φύσης σε πόλη οπότε όλα τα έχουν δει όλα.

[vicky86]

Just now, Έσπερος είπε:

Ε ναι προφανώς τα ζυγίζεις. αλλά η επαρχία (σε οποιαδήποτε μορφή την εννοούμε) δεν είναι έτσι μονοσήμαντα ένας παράδεισος για τα παιδια, όπως δεν είναι κόλαση η Αθήνα. Οπου κ να εισαι κατι θα σου λειπει κ θα το εξιδανικευεις. 

Όχι σίγουρα δ ειναι παράδεισος. Κ το ιατρικό είναι ένα θεμα

Βέβαια η ανασφάλεια που είχα όταν πήγα νυχτα σε εφημερεύουν της Αθήνας για μενα ήταν μεγαλυτερη

Ούτε φυσικά η αθηνα είναι κόλαση. Εμενα μου αρεσει πολυ, ακομη κ η κινηση

Οπως τα λεει κ η little lamb

Στην κορη μου άρεσε πολύ το αστικό στη θεσ/νικη, εχουμε κ εδω αλλα τα πάντα είναι σε απόσταση περπατήματος οποτε δ εχει μπει

Να πω την αλήθεια εμενα σαν παιδι το μόνο που μου φαινόταν περίεργο με τα παιδια που μένανε αθηνα είναι ότι είχανε λιγότερες ελευθεριες(τα περισσοτερα) αναλόγως κ την περιοχή φυσικά. Αλλά σε πολλές περιοχές δ υπαρχει η έννοια της γειτονιάς να βγεις να παίξεις στο πάρκο, μόνος, στα μέσα του δημοτικού. Η πλατεία ισως ειναι πιο μακριά, κ οχι τοσο ασφαλής. Αν το σινεμά είναι στο κοντινότερο εμπορικό συνηθως σε πηγαινοφερνουν γονεις

[Anna3011]

Just now, vicky86 είπε:

Εγω παντως δ εχω βγάλει το συμπέρασμα ότι προφανώς της αρεσει. Φυσικα αυθαίρετο συμπέρασμα αφού δ την ξέρω. Κ η ερώτηση δ ειναι τοσο για να απαντήσει σε μένα, δ μου οφείλει καμια εξήγηση ούτε να απολογείται σε μενα

Αλλα να σκεφτεί εκεινη

Φυσικα επαρχία με επαρχία διαφέρει. Όπως κ οι περιοχές της Αθήνας. 

Απλα έτσι όπως τα περιγράφει δ θα έλεγα ότι μια επαρχιακή πόλη έχει πολλες παραπάνω επιλογές από το νησί τους. Έτυχε να βρούμε κάποιες εμεις. Για νηπια 2χρ μόνο μουσικό κινητική υπάρχει κ σε εμας

Αλλα δ λεω κ δ νιώθω σε καμια περίπτωση ότι ότι παιδι μου δ θα εχει ποικιλία στις δραστηριότητες.εφοσον μιλάμε για 2-3-4χρ.εχει κάποια πράγματα για από εκεί κ περα

Το αν μπορεί ο καθένας να αλλάξει τις συνθήκες που ζει το ξέρει ο ίδιος. 

Προσωπικα σε πολύ μικρό χωριό δύσκολα θα εμενα, ακομη κ το ενδεχομενο να ήμουν δίπλα στην πόλη με δυσκολευει

Για το νησί επίσης δ ξερω, δ εχω ζήσει καθόλου κ δ εχω αποψη(η αδερφη μου που έμεινε προτιμα ακομη κ σε ορεινό χωριο, παρά νησί, θελει στεριά) 

Η πλάκα εν τω μεταξύ είναι ότι εμενα μου αρεσει η αθηνα, εχουμε παει δυο φορες με τα παιδια, πιο πολλές θεσ/νικη, απλα δ μπορω να συμμεριστω την άποψη ότι είναι τόσο σημαντικο ότι στην τελικη κ συνομιληκα παιδακια να μην υπάρχουν μια βολτα στο εμπορικό θα βοηθήσει. Η ότι εφόσον δ εχουμε φίλους με παιδακια, αν παμε babyswimming στους 9μ θα βρούμε κ θα κανονίζουμε playdates

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Βίκυ. Εγώ δεν καταλαβαίνω γενικά πάντως την τόση μεγάλη αναγκαιότητα των δραστηριοτήτων σε παιδια 2-4 ετών. Πιό πολύ τις βλέπω σαν κάτι για να περνά η ώρα. Προσωπικά μάλλον θα προτιμήσω να παίζουμε εμείς μαζί της τα απογεύματα ή να βλέπουμε παιδάκια όσο είναι μικρούλα. Αυτή είναι η ανάγκη τους νομίζω σε αυτές τις ηλικίες.

Εγώ καταλαβαίνω ως ένα βαθμό την @Έσπερος για τις επιλογές, ναι είναι χρήσιμο ένα παιδί εκτός από τις αλάνες να ξέρει ότι υπάρχουν τα mall, τα θέατρα, τα φανάρια, οι πόλεις με πολλά αυτοκίνητα αλλά δεν είναι απαραίτητο να αποτελούν καθημερινότητα. Η κοινωνική αδεξιότητα στην οποία αναφέρεσαι βρε κορίτσι μου δεν έχει να κάνει με το οτι ζείτε στην επαρχία αλλά με την έλλειψη κοινωνικών συναναστροφών. Οφείλεται πιθανότατα και στον τρόπο ζωής που επιλέγετε όχι μόνο στην κλειστή κοινωνία. Τα μαγαζιά, οι θόρυβοι της πόλης, τα θέατρα και τα εμπορικά είναι δική σου ανάγκη (και δε σε κατηγορώ καθόλου), όχι του παιδιού. Το παιδί θέλει απλά αλληλεπίδραση. Πρόσβαση βέβαια εσείς σε όλα αυτά έχετε αφού έρχεστε συχνά στην Αθήνα. Φτάνει όταν έρχεστε να τα βάζετε στο πρόγραμμα και να μην αναλώνεστε μόβο στο να πηγαίνετε από τραπέζι σε τραπέζι .