ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΙΔΙΑ

[Deena]

Λοιπόν.....το θέμα μπορεί να ακούγεται λίγο αστείο και να απορεί κανείς πώς μπορεί να προκαλεί προβληματισμό στον οποιονδήποτε αλλά....here goes (ορκίζομαι ότι δεν τρολλάρω) :

 

Η κόρη μου (5 ετών) είναι πολύ όμορφη, εννοώ ότι είναι ένα αντικειμενικά πολύ όμορφο παιδί, σε σημείο που η εμφάνισή της είναι το πρώτο πράγμα που "χτυπάει" στον οποιονδήποτε όταν την βλέπει και την γνωρίζει, το καλοκαίρι μας προσέγγισε ένας στην παραλία από πρακτορείο παιδικών μοντέλων, καινούριοι γονείς στην τάξη του νηπιαγωγείου φέτος όταν συστηθήκαμε μου είπαν "Α...είστε η μαμά της ...... μα τί όμορφη που είναι" κλπ.

 

Να διευκρινίσω ότι δεν είμαι από τις μαμάδες που δίνω έμφαση στην εμφάνιση της κόρης μου, δεν έχω τρέλλα δηλαδή να της κάνω περίτεχνα χτενίσματα, να της βρω εντυπωσιακά ρούχα, δεν της έχω πάρει ποτέ παιδικά μανώ, παιδικά lip gloss κλπ, κυρίως γιατί έχω την έννοια να μην υπάρχει παραπάνω focus στην εμφάνισή της. Το παιδί το ξέρει ότι είναι όμορφη, το ακούει καθημερινά δεξιά και αριστερά, η ίδια - παρά τις προσπάθειές μου για το αντίθετο - είναι πολύ του λούσου, το έχει παράπονο που δεν φοράει ποτέ "κραγιόν" ή δεν βάφει ποτέ τα νύχια της όπως άλλες συμμαθήτριές της (άλλη κουβέντα αυτό, μάστιγα να έρχονται νήπια στο σχολείο με βαμμένα νύχια!!!!!), κοιτάζεται πολύ στον καθρέφτη, έχει τρέλλα με τα ρούχα της, γενικώς κάνει πολύ focus στο πώς φαίνεται.

 

Έχω τον προβληματισμό πώς να την φέρω σε μια ισορροπία, να καταλάβει ότι δεν έχει μόνο η εμφάνιση σημασία. Φοβάμαι ότι από την έννοιά μου αυτή γίνομαι μερικές φορές υπερβολική, π.χ. μην αγοράζοντας καθόλου σχετικά παιχνίδια (παιδικά κομμωτήρια, παιδικά αυτοκόλλητα σκουλαρίκια, σετ ομορφιάς κλπ) ή αγοράζοντας κυρίως πρακτικά και μη φανταχτερά ρούχα, τα οποία η ίδια τα δέχεται μεν, αλλά δεν τα πολυευχαριστιέται.

 

Επίσης, σε πολλά ξεγλιστράει με την ομορφιά της, ακόμα και ενήλικες είναι σαν να της "συγχωρούν" πολλά επειδή είναι όμορφη και γλυκούλα. Ευτυχώς, ακόμα τουλάχιστον, δεν χρησιμοποιεί την εμφάνισή της ως μέσο προσβολής άλλων παιδιών, π.χ. να πάει σε άλλο κορίτσι "Είμαι πιο όμορφη από εσένα, έχω ωραιότερα μαλλιά" κλπ.

 

 

[ZWH]

Αντικειμενικα ημουν ενα πολυ ομορφο μωρο και μετεπειτα κοριτσακι. Με ειχαν ζητησει κ εμενα για διαφημισεις αλλα οι γονεις μου δεν ηθελαν. Εμενα ολο αυτο το "τι ομορφο, κουκλι" και τα συναφη, μου γυρισαν αναποδα σε σημειο να θελω να κοψω μαλλια, να βαλω σιδερακια κ γυαλια. Η αυτοπεποιθηση στον πατο (μεχρι σημερα). Αυτο στην προσπαθεια μου να μην παω στο αλλο ακρο γιατι ειχα κ την ταμπελα του πολυ καλου παιδιου. Ακομη κ σημερα με εκνευριζει ενας φιλος ο οποιος το μονο που λεει ειναι ποσο ομορφη ειμαι. Οπως ειπα αντιθετα δεν νιωθω οτι ειμαι κουκλα κ στην τελικη περα απο την οποια ομορφια, ενας ανθρωπος ειναι κ αλλα πραγματα. Ωραια τα κοπλιμεντα αλλα υπαρχουν κ ορια. Δεν ξερω ποσες φορες την ημερα λετε στο παιδι σας ποσο κουκλι ειναι, αλλα μειωστε το. Βρειτε κ αλλα πραγματα να του πειτε κ ολα σε λογικα πλαισια.

[magdoulini]

να το χαιρεσαι το παιδακι σου και να ειναι παντα χαρουμενο και τυχερο στην ζωη του...απλα να την υπενθυμιζεις με καθε ευκαιρια, οτι η πραγματικη ομορφια βρισκεται στην καρδια των ανθρωπων και οχι στην εξωτερικη τους εμφανιση...οτι η ομορφια βρισκεται στον τροπο που χρησιμοποιουμε το μυαλο μας...απλα...

 

το μονο που θα εκανα, θα ηταν να μην επιτρεπω στον στενο μου κυκλο να υπενθυμιζει στο παιδι ποσο ομορφο ειναι...ολοι πρεπει να φερονται ανεπηρεαστοι απο την εξωτερικη εμφανιση της κορης σου...πολυ συμαντικο κατα την γνωμη μου...

 

κατα τα αλλα, απολαυσαι το κοριτσακι σου...αν σε "τσακωσει" οτι προβληματιζεσαι με τον οποιον τροπο, την εβαψες (λαικα μιλωντας)

 

[erin0000]

Just now, Deena είπε:

Λοιπόν.....το θέμα μπορεί να ακούγεται λίγο αστείο και να απορεί κανείς πώς μπορεί να προκαλεί προβληματισμό στον οποιονδήποτε αλλά....here goes (ορκίζομαι ότι δεν τρολλάρω) :

 

Η κόρη μου (5 ετών) είναι πολύ όμορφη, εννοώ ότι είναι ένα αντικειμενικά πολύ όμορφο παιδί, σε σημείο που η εμφάνισή της είναι το πρώτο πράγμα που "χτυπάει" στον οποιονδήποτε όταν την βλέπει και την γνωρίζει, το καλοκαίρι μας προσέγγισε ένας στην παραλία από πρακτορείο παιδικών μοντέλων, καινούριοι γονείς στην τάξη του νηπιαγωγείου φέτος όταν συστηθήκαμε μου είπαν "Α...είστε η μαμά της ...... μα τί όμορφη που είναι" κλπ.

 

Να διευκρινίσω ότι δεν είμαι από τις μαμάδες που δίνω έμφαση στην εμφάνιση της κόρης μου, δεν έχω τρέλλα δηλαδή να της κάνω περίτεχνα χτενίσματα, να της βρω εντυπωσιακά ρούχα, δεν της έχω πάρει ποτέ παιδικά μανώ, παιδικά lip gloss κλπ, κυρίως γιατί έχω την έννοια να μην υπάρχει παραπάνω focus στην εμφάνισή της. Το παιδί το ξέρει ότι είναι όμορφη, το ακούει καθημερινά δεξιά και αριστερά, η ίδια - παρά τις προσπάθειές μου για το αντίθετο - είναι πολύ του λούσου, το έχει παράπονο που δεν φοράει ποτέ "κραγιόν" ή δεν βάφει ποτέ τα νύχια της όπως άλλες συμμαθήτριές της (άλλη κουβέντα αυτό, μάστιγα να έρχονται νήπια στο σχολείο με βαμμένα νύχια!!!!!), κοιτάζεται πολύ στον καθρέφτη, έχει τρέλλα με τα ρούχα της, γενικώς κάνει πολύ focus στο πώς φαίνεται.

 

Έχω τον προβληματισμό πώς να την φέρω σε μια ισορροπία, να καταλάβει ότι δεν έχει μόνο η εμφάνιση σημασία. Φοβάμαι ότι από την έννοιά μου αυτή γίνομαι μερικές φορές υπερβολική, π.χ. μην αγοράζοντας καθόλου σχετικά παιχνίδια (παιδικά κομμωτήρια, παιδικά αυτοκόλλητα σκουλαρίκια, σετ ομορφιάς κλπ) ή αγοράζοντας κυρίως πρακτικά και μη φανταχτερά ρούχα, τα οποία η ίδια τα δέχεται μεν, αλλά δεν τα πολυευχαριστιέται.

 

Επίσης, σε πολλά ξεγλιστράει με την ομορφιά της, ακόμα και ενήλικες είναι σαν να της "συγχωρούν" πολλά επειδή είναι όμορφη και γλυκούλα. Ευτυχώς, ακόμα τουλάχιστον, δεν χρησιμοποιεί την εμφάνισή της ως μέσο προσβολής άλλων παιδιών, π.χ. να πάει σε άλλο κορίτσι "Είμαι πιο όμορφη από εσένα, έχω ωραιότερα μαλλιά" κλπ.

 

 

 

Αυτά που περιγράφεις ισχύουν για όλα τα παιδιά αυτής της ηλικίας. 

Δηλαδή, τι θέλω να πω. Σε όλα τα παιδάκια αυτής της ηλικίας μπορεί να πει κάποιος πόσο όμορφη είσαι, τι ωραία μαλλιά/μάτια κτλ έχεις, τι όμορφα ρούχα φοράς, τι γλυκό παιδάκι είσαι κτλ.  Το αν είναι αντικειμενικά όμορφο το παιδάκι ή όχι (αν και διαφωνώ με τον όρο "αντικειμενική ομορφιά") δεν έχει σημασία.

 

Εγώ νομίζω ότι με το άγχος σου να υποβαθμίσεις αυτά τα σχόλια και να μην την αφήνεις να εκφραστεί, θα καταφέρεις το αντίθετο.  Να θεωρεί ότι η εξωτερική εμφάνιση μπορεί πχ να είναι μειονέκτημα.

 

Άσε το παιδάκι να ντύνεται όπως θέλει, να χτενίζεται όπως θέλει, να κοιτάζεται στον καθρέπτη και να νιώθει ωραία με τον εαυτό του. Μιλάμε για 5χρονο...

Αν κάπου το παρακάνει, πχ θέλει να πάει στο σχολείο με βαμένο νύχι ή με κραγιόν, μπορείς να πεις ότι σε αυτή την ηλικία το μακιγιάζ είναι για παιχνίδι και όχι για να κυκλοφορούμε έξω.  Και να την αφήσεις να βαφτεί στο σπίτι.

 

Και να της δώσεις να καταλάβει πως όλοι οι άνθρωποι είναι ωραίοι εάν νιώθουν ωραία με τον εαυτό τους και τον φροντίζουν. Γιατί αν μιλάς εσύ για αντικειμενική ομορφιά, θα μιλήσει και το παιδί κάποια στιγμή για αντικειμενική ασχήμια (προς άλλα παιδιά εννοώ).

Just now, ZWH είπε:

 Δεν ξερω ποσες φορες την ημερα λετε στο παιδι σας ποσο κουκλι ειναι, αλλα μειωστε το. Βρειτε κ αλλα πραγματα να του πειτε κ ολα σε λογικα πλαισια.

 

Εγώ προσωπικά δεν το μειώνω. Θέλω να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους και να τονίζω όλα τα προτερήματά τους. Και την εμφάνιση, και την εξυπνάδα και την προσπάθεια που καταβάλλουν και τη συμπεριφορά τους και όλα.

Το πρόβλημα είναι όταν επικεντρώνεσαι σε ένα μόνο στοιχείο είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο.

[ninaki80]

Just now, Deena είπε:

Λοιπόν.....το θέμα μπορεί να ακούγεται λίγο αστείο και να απορεί κανείς πώς μπορεί να προκαλεί προβληματισμό στον οποιονδήποτε αλλά....here goes (ορκίζομαι ότι δεν τρολλάρω) :

 

Η κόρη μου (5 ετών) είναι πολύ όμορφη, εννοώ ότι είναι ένα αντικειμενικά πολύ όμορφο παιδί, σε σημείο που η εμφάνισή της είναι το πρώτο πράγμα που "χτυπάει" στον οποιονδήποτε όταν την βλέπει και την γνωρίζει, το καλοκαίρι μας προσέγγισε ένας στην παραλία από πρακτορείο παιδικών μοντέλων, καινούριοι γονείς στην τάξη του νηπιαγωγείου φέτος όταν συστηθήκαμε μου είπαν "Α...είστε η μαμά της ...... μα τί όμορφη που είναι" κλπ.

 

Να διευκρινίσω ότι δεν είμαι από τις μαμάδες που δίνω έμφαση στην εμφάνιση της κόρης μου, δεν έχω τρέλλα δηλαδή να της κάνω περίτεχνα χτενίσματα, να της βρω εντυπωσιακά ρούχα, δεν της έχω πάρει ποτέ παιδικά μανώ, παιδικά lip gloss κλπ, κυρίως γιατί έχω την έννοια να μην υπάρχει παραπάνω focus στην εμφάνισή της. Το παιδί το ξέρει ότι είναι όμορφη, το ακούει καθημερινά δεξιά και αριστερά, η ίδια - παρά τις προσπάθειές μου για το αντίθετο - είναι πολύ του λούσου, το έχει παράπονο που δεν φοράει ποτέ "κραγιόν" ή δεν βάφει ποτέ τα νύχια της όπως άλλες συμμαθήτριές της (άλλη κουβέντα αυτό, μάστιγα να έρχονται νήπια στο σχολείο με βαμμένα νύχια!!!!!), κοιτάζεται πολύ στον καθρέφτη, έχει τρέλλα με τα ρούχα της, γενικώς κάνει πολύ focus στο πώς φαίνεται.

 

Έχω τον προβληματισμό πώς να την φέρω σε μια ισορροπία, να καταλάβει ότι δεν έχει μόνο η εμφάνιση σημασία. Φοβάμαι ότι από την έννοιά μου αυτή γίνομαι μερικές φορές υπερβολική, π.χ. μην αγοράζοντας καθόλου σχετικά παιχνίδια (παιδικά κομμωτήρια, παιδικά αυτοκόλλητα σκουλαρίκια, σετ ομορφιάς κλπ) ή αγοράζοντας κυρίως πρακτικά και μη φανταχτερά ρούχα, τα οποία η ίδια τα δέχεται μεν, αλλά δεν τα πολυευχαριστιέται.

 

Επίσης, σε πολλά ξεγλιστράει με την ομορφιά της, ακόμα και ενήλικες είναι σαν να της "συγχωρούν" πολλά επειδή είναι όμορφη και γλυκούλα. Ευτυχώς, ακόμα τουλάχιστον, δεν χρησιμοποιεί την εμφάνισή της ως μέσο προσβολής άλλων παιδιών, π.χ. να πάει σε άλλο κορίτσι "Είμαι πιο όμορφη από εσένα, έχω ωραιότερα μαλλιά" κλπ.

 

 

να την χαιρεσε την κορη σου! καλα κανεις κ δεν τονιζεις την ομορφια της οσο οι υπολοιποι απλα μην φτανεις κ στο αλλο ακρο να νομιζει οτι η μαμα της δεν την βρισκει ομορφη ενω ολοι οι αλλοι ναι. μπορεις να την αφησεις ρουχα να επιλεγει μονη της καποια κομματια απλα οταν ξεφευγει απο την ηλικια της να μην την αφηνεις . 

μπορεις απλα να της εξηγεις οτι η ομορφια ειναι κατι που το εχουν ολοι κ δεν εχει κατι παραπανω απο αλλα παιδια για αυτο να φερεται ομορφα. 

τωρα οποτε ειναι μπροστα κ ακουει σχολια τι ομορφο παιδι ειναι εσυ να τονιζεις κ ποσο φρονιμη ειναι κ ποσο σε βοηθαει κ τετοια κ να δινεις εμφαση εκει. 

[elenip]

Just now, Deena said:

Λοιπόν.....το θέμα μπορεί να ακούγεται λίγο αστείο και να απορεί κανείς πώς μπορεί να προκαλεί προβληματισμό στον οποιονδήποτε αλλά....here goes (ορκίζομαι ότι δεν τρολλάρω) :

 

Η κόρη μου (5 ετών) είναι πολύ όμορφη, εννοώ ότι είναι ένα αντικειμενικά πολύ όμορφο παιδί, σε σημείο που η εμφάνισή της είναι το πρώτο πράγμα που "χτυπάει" στον οποιονδήποτε όταν την βλέπει και την γνωρίζει, το καλοκαίρι μας προσέγγισε ένας στην παραλία από πρακτορείο παιδικών μοντέλων, καινούριοι γονείς στην τάξη του νηπιαγωγείου φέτος όταν συστηθήκαμε μου είπαν "Α...είστε η μαμά της ...... μα τί όμορφη που είναι" κλπ.

 

Να διευκρινίσω ότι δεν είμαι από τις μαμάδες που δίνω έμφαση στην εμφάνιση της κόρης μου, δεν έχω τρέλλα δηλαδή να της κάνω περίτεχνα χτενίσματα, να της βρω εντυπωσιακά ρούχα, δεν της έχω πάρει ποτέ παιδικά μανώ, παιδικά lip gloss κλπ, κυρίως γιατί έχω την έννοια να μην υπάρχει παραπάνω focus στην εμφάνισή της. Το παιδί το ξέρει ότι είναι όμορφη, το ακούει καθημερινά δεξιά και αριστερά, η ίδια - παρά τις προσπάθειές μου για το αντίθετο - είναι πολύ του λούσου, το έχει παράπονο που δεν φοράει ποτέ "κραγιόν" ή δεν βάφει ποτέ τα νύχια της όπως άλλες συμμαθήτριές της (άλλη κουβέντα αυτό, μάστιγα να έρχονται νήπια στο σχολείο με βαμμένα νύχια!!!!!), κοιτάζεται πολύ στον καθρέφτη, έχει τρέλλα με τα ρούχα της, γενικώς κάνει πολύ focus στο πώς φαίνεται.

 

Έχω τον προβληματισμό πώς να την φέρω σε μια ισορροπία, να καταλάβει ότι δεν έχει μόνο η εμφάνιση σημασία. Φοβάμαι ότι από την έννοιά μου αυτή γίνομαι μερικές φορές υπερβολική, π.χ. μην αγοράζοντας καθόλου σχετικά παιχνίδια (παιδικά κομμωτήρια, παιδικά αυτοκόλλητα σκουλαρίκια, σετ ομορφιάς κλπ) ή αγοράζοντας κυρίως πρακτικά και μη φανταχτερά ρούχα, τα οποία η ίδια τα δέχεται μεν, αλλά δεν τα πολυευχαριστιέται.

 

Επίσης, σε πολλά ξεγλιστράει με την ομορφιά της, ακόμα και ενήλικες είναι σαν να της "συγχωρούν" πολλά επειδή είναι όμορφη και γλυκούλα. Ευτυχώς, ακόμα τουλάχιστον, δεν χρησιμοποιεί την εμφάνισή της ως μέσο προσβολής άλλων παιδιών, π.χ. να πάει σε άλλο κορίτσι "Είμαι πιο όμορφη από εσένα, έχω ωραιότερα μαλλιά" κλπ.

 

 

 

Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς για να προβληματίζεσαι ακόμη για τέτοια ζητήματα, μιλάμε για πεντάχρονα που σε αυτή την ηλικία όλα τα παιδάκια είναι όμορφα, εάν ορίσουμε την ομορφιά μόνο ως προς τα χαρακτηριστικά του προσώπου κλπ.

Δυστυχώς ζούμε σε μία κοινωνία που ότι και να κάνει ο καθένας από το σπίτι του, ο περίγυρος είναι αυτός που δυστυχώς θα επηρεάσει αρνητικά ή θετικά.

Όσο προσγειωμένο και να έχουμε ένα παιδί από το σπίτι αυτό παύει να ισχύει όταν έρθει σε επαφή και συναναστροφή με τον περίγυρο. Όσο χαμηλούς τόνους και να θες να κρατήσεις από το σπίτι, το παιδί και μόνο που θα ξεχωρίζει για την ομορφιά του θα γίνεται αντικείμενο θαυμασμού. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστεί με μέτρο και ισορροπία. Το εάν εσύ προσπαθείς να μην "ενθαρρύνεις" όλο αυτό με την αγορά π.χ. συγκεκριμένων πραγμάτων δεν νομίζω ότι βοηθάει και πολύ.

Από προσωπική εμπειρία θα σου πω ότι για μένα η ομορφιά είναι και κατάρα γιατί πρέπει να "αποδεικνύεις" ότι δεν είσαι μόνο όμορφη και αυτό σε ακολουθεί όλη σου την ζωή. Εμένα με είχαν βγάλει πρόεδρο του 15μελους σχολείο, υπό την προεδρία μου όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές ότι και να ζητούσα

Αλλά εμάς ήταν και λίγο άλλες εποχές. Δυστυχώς στις μέρες μας (βλέπε κάτι next top model) η ομορφιά συνδυάζεται και με την χαζομάρα! Κάποιος που είναι πολύ όμορφος θεωρείται ότι είναι αυτό και μόνο και τίποτε άλλο και πρέπει να αποδείξει περισσότερο από τους άλλους ότι αξίζει ή ότι μπορεί να έχει και 5 πτυχία!

[Lisbet]

Πώς είναι; Ξανθιά γαλανομάτα;

Ο μικρός μου είναι έτσι. Οι μεγάλοι τον βλέπουν και χαζεύουν, ειδικά οι γυναίκες. Κάνει και περισσότερη εντύπωση, επειδή είναι αγόρι. Κι έχω παρατηρήσει κι εγώ ότι σε διάφορες μικροσκανταλιές ή πχ όταν ξεχνάει μια άσκηση, πάντα θα πέσει στα μαλακά λόγω εμφάνισης και γαλιφιάς. 

Βασικά είμαι η μόνη που δεν έχω πέσει θύμα της γοητείας του. Και θα τον μαλώσω και τιμωρία θα τον βάλω κλπ. Η μεγαλύτερη δουλειά πρέπει να γίνει με τους άλλους, αυτό μου έχει διδάξει η πείρα (ο δικός μου είναι 10 ετών). Πράγμα πολύ πολύ δύσκολο. Ακόμα και στη δασκάλα αναγκάστηκα να βάλω φρένο πέρισυ!

Ευτυχώς ο ίδιος δε δίνει πολύ σημασία, ούτε μεταξύ των παιδιών γίνεται θέμα. Αν και χθες που κουρεύτηκε, του έκαναν όλοι σκηνή που χάλασε τις μπούκλες!

Βασικά, είναι η στάση η δική μας που καθοδηγεί το παιδί. Αν μας το παινεύουν κι εμείς κορδονόμαστε και  δίπλα του και καμαρώνουμε σαν τα γύφτικα σκεπάρνια, αυτό θα κάνει κι εκείνο. Εγώ προσπαθώ να δείχνω κάπως μπλαζέ και να αλλάζω κουβέντα, όταν μου τα λένε μπροστά του.

 

 

[elenip]

Just now, ninaki80 said:

να την χαιρεσε την κορη σου! καλα κανεις κ δεν τονιζεις την ομορφια της οσο οι υπολοιποι απλα μην φτανεις κ στο αλλο ακρο να νομιζει οτι η μαμα της δεν την βρισκει ομορφη ενω ολοι οι αλλοι ναι. μπορεις να την αφησεις ρουχα να επιλεγει μονη της καποια κομματια απλα οταν ξεφευγει απο την ηλικια της να μην την αφηνεις . 

μπορεις απλα να της εξηγεις οτι η ομορφια ειναι κατι που το εχουν ολοι κ δεν εχει κατι παραπανω απο αλλα παιδια για αυτο να φερεται ομορφα. 

τωρα οποτε ειναι μπροστα κ ακουει σχολια τι ομορφο παιδι ειναι εσυ να τονιζεις κ ποσο φρονιμη ειναι κ ποσο σε βοηθαει κ τετοια κ να δινεις εμφαση εκει. 

 

Συμφωνώ μαζί σου αλλά δυστυχώς η ομορφιά ορίζεται ως ομορφιά, ακόμη και στο λεξικό: όμορφος , -η , -ο  που ευχαριστεί τις αισθήσεις μας με το παρουσιαστικό του.

Δυστυχώς αλλά έτσι είναι. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μας αρέσουν δεν μας αρέσουν γίνονται τελείως διαφορετικά στην πράξη από την θεωρία. Για παράδειγμα, εάν κάποιος είχε να διαλέξει ανάμεσα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη και στην Γεωργία Βασιλειάδου στην ταινία "Οι γαμπροί της Ευτυχίας" θα λέγαμε όποια και να πάρεις το ίδιο όμορφες είναι?

[erin0000]

Just now, elenip είπε:

 

Συμφωνώ μαζί σου αλλά δυστυχώς η ομορφιά ορίζεται ως ομορφιά, ακόμη και στο λεξικό: όμορφος , -η , -ο  που ευχαριστεί τις αισθήσεις μας με το παρουσιαστικό του.

Δυστυχώς αλλά έτσι είναι. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μας αρέσουν δεν μας αρέσουν γίνονται τελείως διαφορετικά στην πράξη από την θεωρία. Για παράδειγμα, εάν κάποιος είχε να διαλέξει ανάμεσα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη και στην Γεωργία Βασιλειάδου στην ταινία "Οι γαμπροί της Ευτυχίας" θα λέγαμε όποια και να πάρεις το ίδιο όμορφες είναι?

 

 

Ο ορισμός που μόλις έβαλες δείχνει το υποκειμενικό του πράγματος...

 

Οι αισθήσεις κάποιου μπορεί να ευχαριστιούνται με την Βασιλειάδου...

 

 

[elenip]

Just now, erin0000 said:

 

 

Ο ορισμός που μόλις έβαλες δείχνει το υποκειμενικό του πράγματος...

 

Οι αισθήσεις κάποιου μπορεί να ευχαριστιούνται με την Βασιλειάδου...

 

 

 

Πάντα μιλάμε με τον μέσο όρο εξ' ου και οι ορισμοί στο λεξικό! Τώρα μπορεί κάποιος να προτιμούσε την Βασιλειάδου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Βασιλειάδου (σε σχέση με την Βουγιουκλάκη πάντα) θα ήταν και πιο όμορφη! 

[erin0000]

Just now, elenip είπε:

 

Πάντα μιλάμε με τον μέσο όρο εξ' ου και οι ορισμοί στο λεξικό! Τώρα μπορεί κάποιος να προτιμούσε την Βασιλειάδου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Βασιλειάδου (σε σχέση με την Βουγιουκλάκη πάντα) θα ήταν και πιο όμορφη! 

 

Αν μιλάγαμε πχ αποκλειστικά για συμμετρία προσώπου ναι. Συμφωνώ. 

 

Όπως και να χει εγώ υποστηρίζω αυτά που έγραψα παραπάνω. Στην ουσία την ομορφιά του παιδιού την κάνει θέμα η ίδια η θεματοθέτρια που δίνει τόση σημασία στα σχόλια των άλλων (σε σημείο που να μην αφήνει το παιδί να εκφραστεί και να παίξει ελεύθερα), παρά ο περίγυρος

 

Γιατί τέτοιου είδους κοπλιμέντα νομίζω όλοι κάνουν σε 5χρονα και δεν νομίζω ότι είναι κακό. 

[Νένα 27]

Καλησπέρα...να χαίρεσαι το παιδάκι σου!!καταλαβαίνω την ανησυχία σου αλλά νομίζω ότι αγχώνεσαι παραπανω απ'όσο χρειάζεται!Η άποψη μου είναι να την μάθεις να αγαπάει την ομορφιά της και τον εαυτό της ,μην της το μειώσεις αυτό γιατί το το βρει μπροστά της ,Όχι όμως να μάθει να εκμεταλλεύεται την ομορφιά της εκεί θα συμφωνήσω απόλυτα!όλα τα κοριτσάκια σε αυτή την ηλικία φοράνε τα τακούνια της μαμάς , θέλουν να γίνουν κομμώτριες και πειραματίζονται με τα μαλλάκια τους η θέλουν να έχουν τα (καλυντικα) τους εννοείτε ψεύτικα για εμένα δεν είναι κακό αυτό, δεν χρειάζεται να της το στερήσεις αυτό γιατί μόνο κακό θα της κάνεις (Και εννοείτε θα το κάνει κρυφα) να της μάθεις όμως με τον τρόπο σου πως δεν είναι τα πάντα η ομορφιά σε έναν άνθρωπο!να χαίρεσαι όταν σου λένε πως είναι όμορφη και να της το λες και συ ,να τονίζει όμως ότι δεν αρκεί για να προχωρήσει να της μάθεις να είναι γεμάτη συναισθητικα !Όταν ήμουν μωρό ήμουν παρά πολύ όμορφο μωρό, με είχαν βάλει σε περιοδικό,σε διαδημιαση και αυτά τα ανακάλυψα στην πορεία όταν πέσανε στα χέρια μου φωτογραφίες...πάντα μου το μειοναν όλο αυτό αλλά με κακό τρόπο με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα να προσπαθώ να μην τραβαω βλέμματα για να μην έχω προβλήματα με τον περίγυρο μου (φίλους, γνωστους)μια ζωή ανταγωνισμό και ζήλεια  έμαθα να κρύβομαι για να έχω φίλες μέχρι που μετά από πολύ δουλειά με τον εαυτό μου αποδέχτηκα πως αυτή ειμαι και ας μείνουν λίγοι και καλοί...Μην την μάθεις να κρύβει την ομορφιά της,να την αποδέχεται και να είναι χαρούμενη αρκεί όπως είπα και παραπάνω να μην την εκμεταλλευτεί!

[Deena]

Είναι καστανή με άσπρη επιδερμίδα, έχει καταπληκτικά μαλλιά, πολύ καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά στο πρόσωπό της, πολύ ψηλή για την ηλικία της.

 

Όταν λέω αντικειμενικά όμορφη, εννοώ ότι όντως δεν είναι ένα απλά όμορφο παιδάκι (όπως ο γιος μου για παράδειγμα), ξεχωρίζει εμφανισιακά.

 

Just now, elenip είπε:

 

Νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς για να προβληματίζεσαι ακόμη για τέτοια ζητήματα, μιλάμε για πεντάχρονα που σε αυτή την ηλικία όλα τα παιδάκια είναι όμορφα, εάν ορίσουμε την ομορφιά μόνο ως προς τα χαρακτηριστικά του προσώπου κλπ.

Δυστυχώς ζούμε σε μία κοινωνία που ότι και να κάνει ο καθένας από το σπίτι του, ο περίγυρος είναι αυτός που δυστυχώς θα επηρεάσει αρνητικά ή θετικά.

Όσο προσγειωμένο και να έχουμε ένα παιδί από το σπίτι αυτό παύει να ισχύει όταν έρθει σε επαφή και συναναστροφή με τον περίγυρο. Όσο χαμηλούς τόνους και να θες να κρατήσεις από το σπίτι, το παιδί και μόνο που θα ξεχωρίζει για την ομορφιά του θα γίνεται αντικείμενο θαυμασμού. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστεί με μέτρο και ισορροπία. Το εάν εσύ προσπαθείς να μην "ενθαρρύνεις" όλο αυτό με την αγορά π.χ. συγκεκριμένων πραγμάτων δεν νομίζω ότι βοηθάει και πολύ.

Από προσωπική εμπειρία θα σου πω ότι για μένα η ομορφιά είναι και κατάρα γιατί πρέπει να "αποδεικνύεις" ότι δεν είσαι μόνο όμορφη και αυτό σε ακολουθεί όλη σου την ζωή. Εμένα με είχαν βγάλει πρόεδρο του 15μελους σχολείο, υπό την προεδρία μου όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές ότι και να ζητούσα

Αλλά εμάς ήταν και λίγο άλλες εποχές. Δυστυχώς στις μέρες μας (βλέπε κάτι next top model) η ομορφιά συνδυάζεται και με την χαζομάρα! Κάποιος που είναι πολύ όμορφος θεωρείται ότι είναι αυτό και μόνο και τίποτε άλλο και πρέπει να αποδείξει περισσότερο από τους άλλους ότι αξίζει ή ότι μπορεί να έχει και 5 πτυχία!

 

Στο σπίτι την έχουμε πολύ προσγειωμένη, προσπαθούμε δηλαδή, όπως είπα εγώ ίσως το παρακάνω. Ο περίγυρος δεν μαζεύεται, ειδικά κάτι θείες, γιαγιάδες κλπ. Παινεύονται γύρω-γύρω τί όμορφο κορίτσι και τί έξυπνο αγόρι έχουμε στην οικογένεια, το ακούω και μου γυρίζει το μυαλό γιατί μου χτυπάει και την ευαίσθητη χορδή μου με τα στερεότυπα, αλλά εδώ στην νηπιαγωγό της πήγα πριν λίγες μέρες για ενημέρωση και το πρώτο πράγμα που είπε ήταν "Καταρχήν είναι μια κούκλα!!!", για να μην πω για τον αδερφό της που ανακοίνωσε στο σχολικό τις προάλλες ότι η αδερφή του είναι η πιο όμορφη του σχολείου!!!!

 

Κι εγώ η ίδια την κοιτάω και την χαζεύω, απορώ και πώς μας βγήκε τόσο όμορφη (δεν είμαστε καλλονοί οι γονείς), αλλά, όπως είπα, δεν είμαι ο τύπος που θα την παινεύω συνέχεια για την ομορφιά της. Φυσικά θα της πω ότι είναι όμορφη, αλλά στην κατάλληλη συγκυρία (π.χ. όταν ετοιμάζεται για ένα πάρτυ, όταν φοράει τα μπαλετικά της), εξίσου (ίσως και περισσότερο) θα την παινέσω όταν μαζεύει τα πράγματά της, όταν τα καταφέρει σε ένα επιτραπέζιο κλπ.

 

Είναι και το άλλο, το οποίο τώρα τελευταία το έχω καταλάβει....η αλήθεια είναι ότι "τσιτώνω" λίγο για τον λόγο ότι εγώ ως παιδί (αλλά και ως ενήλικας) δεν έδινα ποτέ πολύ μεγάλη έμφαση στην εμφάνισή μου, με την έννοια ότι δεν ενδιαφερόμουν ιδιαίτερα για τα ρούχα, το μακιγιάζ κ.λπ. και παρά το γεγονός ότι έχω όμορφα χαρακτηριστικά δεν είχε ποτέ την καούρα να τα αναδείξω, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι παραμελούσα τον εαυτό μου. Νιώθω λοιπόν λίγο έξω από τα νερά μου, έχοντας ένα παιδί που είναι το άκρως αντίθετο, έχοντας παράλληλα μια εμφάνιση που από μόνη της ξεχωρίζει.

 

Ο άντρας μου βέβαια έχει πει την πιο σωστή κουβέντα....να μην κάνω στο παιδί από την αντίστροφη μεριά αυτό που έκανε σε μένα η δικιά μου μητέρα (πολύ κοκέτα), η οποία δεν αποδεχόταν την χαλαρή μου στάση μου για την εξωτερική εμφάνιση και προσπαθούσε συνεχώς να με αλλάξει ("Βάλε πιο κόκκινο κραγιόν", "Φόρα και κανένα φουστανάκι" κλπ).

[Fenia27]

Η γνωμη μου ειναι να συμπεριφερεσαι στο κοριτσακι σου φυσιολογικα και να της παιρνεις οτι αρεσει σε ολα τα κοριτσακια...Δεν θα της κανει καλο να την "ριχνεις" στα ρουχα και στα παιχνιδια λογω "ομορφιας"...Απλα θα της μιλας πολυ μεγαλωνοντας για τις αξιες του ανθρωπου, τον σεβασμο σε εμας και τους γυρω μας, την ομορφια που υπαρχει παντου γυρω μας, την αξια της γνωσης και της προσωπικης προσπαθειας για βελτιωση...Ολα αυτα που θα κανουν ενα παιδι καλυτερο ανθρωπο και ολοι οι γονεις προσπαθουμε να περασουμε στα παιδια μας. Για μενα κακως το σκεφτεσαι, ενα παιδι δεν γινεται "κακομαθημενο" μονο και μονο επειδη ειναι ομορφο. Ακομη και αν οι γυρω δινουν τοσο σημασια στην εμφανιση της εσυ σαν γονιος εισαι εκει να μεταδωσεις στο παιδι σου ολη την ηθικη και τις αξιες.

[irin]

Στο σημείο αυτό, να ρωτήσω εγώ κάτι; Παίρνετε γενικά στα κορίτσια σας ηλικίας 4-5 ετών "καλλυντικά"? εννοώ πραγματικά παιδικά καλλυντικά, βερνίκια νυχιών κλπ. δεν μιλάω για ψεύτικα. Γιατί εμένα δεν μου έχει ζητήσει, μάλλον δεν ξέρει ότι υπάρχουν, αλλά μου έχει ζητήσει να βάψει νύχια ή να βάλει κραγιόν και της έχω πει ότι είναι μικρή ακόμα... όμως έχω δει πολλά κοριτσάκια με βαμμένα νύχια, ακόμα και στο σχολείο (προνήπιο)

[elenip]

Just now, Deena said:

Είναι καστανή με άσπρη επιδερμίδα, έχει καταπληκτικά μαλλιά, πολύ καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά στο πρόσωπό της, πολύ ψηλή για την ηλικία της.

 

Όταν λέω αντικειμενικά όμορφη, εννοώ ότι όντως δεν είναι ένα απλά όμορφο παιδάκι (όπως ο γιος μου για παράδειγμα), ξεχωρίζει εμφανισιακά.

 

 

Στο σπίτι την έχουμε πολύ προσγειωμένη, προσπαθούμε δηλαδή, όπως είπα εγώ ίσως το παρακάνω. Ο περίγυρος δεν μαζεύεται, ειδικά κάτι θείες, γιαγιάδες κλπ. Παινεύονται γύρω-γύρω τί όμορφο κορίτσι και τί έξυπνο αγόρι έχουμε στην οικογένεια, το ακούω και μου γυρίζει το μυαλό γιατί μου χτυπάει και την ευαίσθητη χορδή μου με τα στερεότυπα, αλλά εδώ στην νηπιαγωγό της πήγα πριν λίγες μέρες για ενημέρωση και το πρώτο πράγμα που είπε ήταν "Καταρχήν είναι μια κούκλα!!!", για να μην πω για τον αδερφό της που ανακοίνωσε στο σχολικό τις προάλλες ότι η αδερφή του είναι η πιο όμορφη του σχολείου!!!!

 

Κι εγώ η ίδια την κοιτάω και την χαζεύω, απορώ και πώς μας βγήκε τόσο όμορφη (δεν είμαστε καλλονοί οι γονείς), αλλά, όπως είπα, δεν είμαι ο τύπος που θα την παινεύω συνέχεια για την ομορφιά της. Φυσικά θα της πω ότι είναι όμορφη, αλλά στην κατάλληλη συγκυρία (π.χ. όταν ετοιμάζεται για ένα πάρτυ, όταν φοράει τα μπαλετικά της), εξίσου (ίσως και περισσότερο) θα την παινέσω όταν μαζεύει τα πράγματά της, όταν τα καταφέρει σε ένα επιτραπέζιο κλπ.

 

Είναι και το άλλο, το οποίο τώρα τελευταία το έχω καταλάβει....η αλήθεια είναι ότι "τσιτώνω" λίγο για τον λόγο ότι εγώ ως παιδί (αλλά και ως ενήλικας) δεν έδινα ποτέ πολύ μεγάλη έμφαση στην εμφάνισή μου, με την έννοια ότι δεν ενδιαφερόμουν ιδιαίτερα για τα ρούχα, το μακιγιάζ κ.λπ. και παρά το γεγονός ότι έχω όμορφα χαρακτηριστικά δεν είχε ποτέ την καούρα να τα αναδείξω, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι παραμελούσα τον εαυτό μου. Νιώθω λοιπόν λίγο έξω από τα νερά μου, έχοντας ένα παιδί που είναι το άκρως αντίθετο, έχοντας παράλληλα μια εμφάνιση που από μόνη της ξεχωρίζει.

 

Ο άντρας μου βέβαια έχει πει την πιο σωστή κουβέντα....να μην κάνω στο παιδί από την αντίστροφη μεριά αυτό που έκανε σε μένα η δικιά μου μητέρα (πολύ κοκέτα), η οποία δεν αποδεχόταν την χαλαρή μου στάση μου για την εξωτερική εμφάνιση και προσπαθούσε συνεχώς να με αλλάξει ("Βάλε πιο κόκκινο κραγιόν", "Φόρα και κανένα φουστανάκι" κλπ).

 

Καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις αλλά θεωρώ πως είσαι μόνη εναντίον όλων. Ο σύζυγός σου είμαι σίγουρη (ακόμη και εάν δεν το έχει παραδεχτεί) ότι καμαρώνει όπως οι θείες και οι γιαγιάδες που η κόρη του είναι κούκλα!

Νομίζω ότι εκεί στην εφηβεία θα πρέπει να το κοντρολάρεις όλο αυτό, τώρα θεωρώ πως το παιδί θα πρέπει να παίξει ακόμη και με αυτά τα παιχνίδια που λες ότι προσπαθείς να μην τα παίζει. Πολλοί μπορούν να θεωρούν σιγά το πράγμα αλλά είναι πολύ δύσκολο πως να χειριστείς μία τέτοια κατάσταση. Γιατί προσπαθώντας να φέρεις την ισορροπία το παιδί μπορεί να σκεφτεί ότι όλοι μου λένε πόσο όμορφη είμαι και η μαμά μου δεν μου το λέει. Ή να αναπτύξει μία εγωκεντρική προσωπικότητα, να μάθει ότι όλα στην ζωή μπορούν να τις έρθουν πιο εύκολα από ότι σε άλλα παιδιά που δεν θα έχουν το ίδιο χάρισμα με αυτήν. Ανεξαρτήτως εάν από το σπίτι κρατούνται χαμηλοί τόνοι. Δεν ξέρω ειλικρινά τι να σε συμβουλέψω είναι περίεργες οι εποχές που ζούμε, τα παιδιά γεννιούνται με περισσότερη αυτοπεποίθηση από ότι είχαν οι δικές μας οι γενιές.

Εγώ στο Γυμνάσιο, όντας και επαρχία είχα φωτογραφηθεί για κάτι εφηβικά ρούχα θυμάμαι σε ένα περιοδικό, από το σπίτι μου δεν είχαν εστιάσει στην ομορφιά, είχαν εστιάσει στο γεγονός ότι δεν έγινε και κάτι, ένας συγγενής που είχε γνωστούς κανόνισε μία φωτογράφιση, πήραμε και κάτι λίγα χρήματα που με αυτά είχα ψωνίσει το πρώτο μου ρολόι (φαντάσου αυτό ήθελα τότε) και όλα καλά. Αλλά και εμένα με ενδιέφερε η μάθηση, δεν "εκμεταλλεύτηκα" την ομορφιά μου, σπούδασα και ακολούθησα αυτό που ήθελα.

Γι' αυτό θεωρώ ότι κάπου εκεί στην εφηβεία και αναλόγως πως έχει αναπτυχθεί μέχρι τότε η προσωπικότητα του παιδιού θα πρέπει να το κοντρολάρεις όλο αυτό!!

Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!

[Deena]

Just now, Fenia27 είπε:

Η γνωμη μου ειναι να συμπεριφερεσαι στο κοριτσακι σου φυσιολογικα και να της παιρνεις οτι αρεσει σε ολα τα κοριτσακια...Δεν θα της κανει καλο να την "ριχνεις" στα ρουχα και στα παιχνιδια λογω "ομορφιας"...Απλα θα της μιλας πολυ μεγαλωνοντας για τις αξιες του ανθρωπου, τον σεβασμο σε εμας και τους γυρω μας, την ομορφια που υπαρχει παντου γυρω μας, την αξια της γνωσης και της προσωπικης προσπαθειας για βελτιωση...Ολα αυτα που θα κανουν ενα παιδι καλυτερο ανθρωπο και ολοι οι γονεις προσπαθουμε να περασουμε στα παιδια μας. Για μενα κακως το σκεφτεσαι, ενα παιδι δεν γινεται "κακομαθημενο" μονο και μονο επειδη ειναι ομορφο. Ακομη και αν οι γυρω δινουν τοσο σημασια στην εμφανιση της εσυ σαν γονιος εισαι εκει να μεταδωσεις στο παιδι σου ολη την ηθικη και τις αξιες.

 

Κοίτα, για τις αγορές έχω γενικότερα θέμα, ανεξαρτήτως της κόρης μου, διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με τα παιδικά καλλυντικά, τα προϊόντα μακιγιαζ για παιδιά κ.λπ. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχει φτάσει να θεωρείται αυτονόητο ότι ένα 5χρονο μπορεί σε μια καλή περίσταση να βάψει τα νύχια της, να βάλει κραγιόν ή σκιά (πραγματικές καταστάσεις είναι αυτές που της έχω δει).

[elenip]

Just now, irin said:

Στο σημείο αυτό, να ρωτήσω εγώ κάτι; Παίρνετε γενικά στα κορίτσια σας ηλικίας 4-5 ετών "καλλυντικά"? εννοώ πραγματικά παιδικά καλλυντικά, βερνίκια νυχιών κλπ. δεν μιλάω για ψεύτικα. Γιατί εμένα δεν μου έχει ζητήσει, μάλλον δεν ξέρει ότι υπάρχουν, αλλά μου έχει ζητήσει να βάψει νύχια ή να βάλει κραγιόν και της έχω πει ότι είναι μικρή ακόμα... όμως έχω δει πολλά κοριτσάκια με βαμμένα νύχια, ακόμα και στο σχολείο (προνήπιο)

 

Αυτή την απορία την έχω και εγώ χωρίς να έχω κόρες αλλά βλέπω πως τα φέρνουν τα κορίτσια στο σχολείο! Το πεντάχρονο κλπ δεν ξέρει ότι υπάρχουν σετ καλλυντικών κλπ κλπ κάποιος τους τα αγοράζει

[Deena]

Just now, elenip είπε:

 

Καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις αλλά θεωρώ πως είσαι μόνη εναντίον όλων. Ο σύζυγός σου είμαι σίγουρη (ακόμη και εάν δεν το έχει παραδεχτεί) ότι καμαρώνει όπως οι θείες και οι γιαγιάδες που η κόρη του είναι κούκλα!

Νομίζω ότι εκεί στην εφηβεία θα πρέπει να το κοντρολάρεις όλο αυτό, τώρα θεωρώ πως το παιδί θα πρέπει να παίξει ακόμη και με αυτά τα παιχνίδια που λες ότι προσπαθείς να μην τα παίζει. Πολλοί μπορούν να θεωρούν σιγά το πράγμα αλλά είναι πολύ δύσκολο πως να χειριστείς μία τέτοια κατάσταση. Γιατί προσπαθώντας να φέρεις την ισορροπία το παιδί μπορεί να σκεφτεί ότι όλοι μου λένε πόσο όμορφη είμαι και η μαμά μου δεν μου το λέει. Ή να αναπτύξει μία εγωκεντρική προσωπικότητα, να μάθει ότι όλα στην ζωή μπορούν να τις έρθουν πιο εύκολα από ότι σε άλλα παιδιά που δεν θα έχουν το ίδιο χάρισμα με αυτήν. Ανεξαρτήτως εάν από το σπίτι κρατούνται χαμηλοί τόνοι. Δεν ξέρω ειλικρινά τι να σε συμβουλέψω είναι περίεργες οι εποχές που ζούμε, τα παιδιά γεννιούνται με περισσότερη αυτοπεποίθηση από ότι είχαν οι δικές μας οι γενιές.

Εγώ στο Γυμνάσιο, όντας και επαρχία είχα φωτογραφηθεί για κάτι εφηβικά ρούχα θυμάμαι σε ένα περιοδικό, από το σπίτι μου δεν είχαν εστιάσει στην ομορφιά, είχαν εστιάσει στο γεγονός ότι δεν έγινε και κάτι, ένας συγγενής που είχε γνωστούς κανόνισε μία φωτογράφιση, πήραμε και κάτι λίγα χρήματα που με αυτά είχα ψωνίσει το πρώτο μου ρολόι (φαντάσου αυτό ήθελα τότε) και όλα καλά. Αλλά και εμένα με ενδιέφερε η μάθηση, δεν "εκμεταλλεύτηκα" την ομορφιά μου, σπούδασα και ακολούθησα αυτό που ήθελα.

Γι' αυτό θεωρώ ότι κάπου εκεί στην εφηβεία και αναλόγως πως έχει αναπτυχθεί μέχρι τότε η προσωπικότητα του παιδιού θα πρέπει να το κοντρολάρεις όλο αυτό!!

Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!!

 

Ειλικρινά είναι πολύ χρήσιμη η ανάρτησή σου, σε ευχαριστώ!

 

Just now, elenip είπε:

 

Αυτή την απορία την έχω και εγώ χωρίς να έχω κόρες αλλά βλέπω πως τα φέρνουν τα κορίτσια στο σχολείο! Το πεντάχρονο κλπ δεν ξέρει ότι υπάρχουν σετ καλλυντικών κλπ κλπ κάποιος τους τα αγοράζει

 

Μεγάλη μάστιγα!

[irin]

Just now, elenip είπε:

 

Αυτή την απορία την έχω και εγώ χωρίς να έχω κόρες αλλά βλέπω πως τα φέρνουν τα κορίτσια στο σχολείο! Το πεντάχρονο κλπ δεν ξέρει ότι υπάρχουν σετ καλλυντικών κλπ κλπ κάποιος τους τα αγοράζει

Έχω ακούσει την άποψη ότι "καλύτερα να της πάρω τα παιδικά, παρά να χρησιμοποιεί τα δικά μου στο δέρμα της"... το να μη χρησιμοποιήσει δηλαδή..δεν παίζει;;;

εμένα με ξενίζει ακόμα και ότι σε παραστάσεις πχ μπαλέτου, ζητάνε από τις σχολές χορού να βάφονται τα 4χρονα... 

[Fenia27]

Just now, Deena είπε:

 

Κοίτα, για τις αγορές έχω γενικότερα θέμα, ανεξαρτήτως της κόρης μου, διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως με τα παιδικά καλλυντικά, τα προϊόντα μακιγιαζ για παιδιά κ.λπ. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχει φτάσει να θεωρείται αυτονόητο ότι ένα 5χρονο μπορεί σε μια καλή περίσταση να βάψει τα νύχια της, να βάλει κραγιόν ή σκιά (πραγματικές καταστάσεις είναι αυτές που της έχω δει).

 

Ναι βρε συμφωνω μαζι σου...Μιλαω γενικα για ρουχα που αστραφτουν και γυαλιζουν, κοκκαλακια κτλ...Δηλαδη εξηγησε στο παιδι οτι ειναι μικρη ακομη για καλλυντικα, μιλησε της για την φυσικη ομορφια κτλ...Εχω αγορια οποτε ειναι εξω απο τα νερα μου αυτη η φαση, οντως μου ακουγεται καπως τοσο μικρα παιδια να φορανε ρουζ, κραγιον κτλ...

 

Απο την αλλη με θυμαμαι σαν μικρο παιδι να ανακατευω τα καλλυντικα της μαμας μου, τις σκιες της και να βαφομαι...Ισως ειναι φαση των μικρων κοριτσιων και ενα ειδος "μιμησης"...Ο γιος μου θελει ας πουμε να οδηγησει το αυτοκινητο...Φυσικα και δεν θα τον βαλουμε να οδηγησει αλλα στα πλαισια παιχνιδιου θα τον παρει ο μπαμπας να τον βαλει στο τιμονι για να κανει πως οδηγαει...Θελω να πω, μηπως οταν παιζεις εσυ μαζι της την κομμωτρια και βαφεστε μεταξυ σας ειναι απλα ενα παιχνιδι? Στο να κυκλοφορουν εξω βαμμενα κτλ οχι διαφωνω και εγω καθετα....Αν ειναι δυνατον να γινει ρουτινα το βαψιμο των παιδιων για να πανε σε ενα παρτυ...

[Έσπερος]

Just now, irin είπε:

Έχω ακούσει την άποψη ότι "καλύτερα να της πάρω τα παιδικά, παρά να χρησιμοποιεί τα δικά μου στο δέρμα της"... το να μη χρησιμοποιήσει δηλαδή..δεν παίζει;;;

εμένα με ξενίζει ακόμα και ότι σε παραστάσεις πχ μπαλέτου, ζητάνε από τις σχολές χορού να βάφονται τα 4χρονα... 

Τα διαβάζω αυτά κ λεω ευτυχως που δεν εχω κοριτσι!!! ενταξει πλακα κανω αλλα ειναι πολυ αγχωτικο να εχεις να διαχειριστείς και αυτο ηδη σε αυτην την ηλικια. 

 

@Deena αυτο που λες για τα στερεότυπα το καταλαβαινω. παντως δεν ειναι απαραιτητο οτι θα τη συνοδεύει παντα η ταμπελα. στις ηλικιες που συναναστρέφομαι εγω, βλεπω οτι προφανως κ εμεις οι καθηγητες δεν θα προσδιορίσουμε ενα παιδι απο την ομορφιά του, το πολυ πολυ να πουμε για καποιο παιδι οτι ειναι πολυ ομορφο αν καποιος ρωταει ποιο ει αι κ θελουμε να διευκρινίσουμε, αλλα εκει δεν λεγεται αξιολογικά, ειναι μια καθαρα χρηστική πληροφορία οπως θα λεγαμε για καποιον αλλο οτι ειναι γαλανομάτης ή ενα πολυ ψηλο παιδι ή καποιος με σιδεράκια. αλλα κ τα παιδια μεταξυ τους, εχουν μαλλον αλλα κριτηρια. μια κοπελίτσα πιυ με αντικειμενικα κριτηρια ενηλικων ειναι ωραια, μπορει να περασει απαρατήρητη σε σχεδη με μια συμμαθήτρια που έχει πχ πολυ γυμνασμένο σωμα ή ενα πολυ γυναικειο αερα το στιλ ή βάφεται και ντύνεται εντυπωσιακά (στο σχολείο...,) κ ετσι τραβαει την προσοχη με την εμφάνιση αλλά με άλλη έννοια. 

[vtgian]

Αρχικά, έχε υπόψη ότι τώρα όμορφη δε σημαίνει και αργότερα όμορφη (που μακάρι να συνεχίσει έτσι το παιδί). Στο λέω εκ πείρας, ούσα ένα αντικειμενικά πολύ όμορφο κοριτσάκι που μετά τα 11 και στην εφηβεία έμοιαζα πιο πολύ με...τερατάκι  Μετά επανήλθα, πραγματικά με συναντούσαν συμμαθητές μου από το γυμνάσιο μετά τα 18 και το πρώτο πράγμα που έλεγαν είναι πως άλλαξα έτσι! Η μητέρα μου που δεν ήταν ποτέ της προσεγμένης εμφάνισης δεν θυμάμαι να είμαι ειλικρινής πως αντιμετώπιζε τα σχόλια περί ομορφιάς, θυμάμαι όμως ότι όταν μου έλεγαν πόσο όμορφη είμαι ντρεπόμουν και σχεδόν θύμωνα (πιθανόν να με είχε πρήξει με το πόσο δεν έχει σημασία η εξωτερική εμφάνιση). Επίσης ήταν εντελώς απαγορευτική σε οτιδήποτε θύμιζε "λούσο" το έβρισκε θυμάμαι άσχημο να έχει κοριτσάκι δημοτικού τσαντάκι! Η ίδια βαφόταν ελάχιστα. Εγώ πάλι θυμάμαι πόσο θαύμαζα ό,τι έχει σχέση με καλλυντικά, μακιγιαζ, ωραίο ντύσιμο κλπ. Είχα τέτοιο απωθημένο που στα 19 μου (που είχα δικά μου λεφτά) βαφόμουν πρωί λες και είχα έξοδο. 

 

Ναι, υπάρχουν παιδικά καλλυντικά και βερνίκια και φυσικά είναι απείρως καλύτερο να χρησιμοποιεί ένα παιδί αυτά από ενηλίκων (ειδικά αν πρόκειται για ευρείας). Επίσης δεν έχω δει σετ, μόνο μεμονωμένα. Σε σετ έχω δει μόνο τα κάκιστης ποιότητας που κυκλοφορούν σε παιχνιδομάγαζα, κινεζικής προέλευσης τα οποία για λόγους ασφαλείας και μόνο είναι απαγορευτικά.

Γιατί να θέλει να βαφτεί ένα 5 χρονο; α) γιατί βλέπει τη μαμά του να κάνει το ίδιο β)για παιχνίδι, τι άλλο;

Κανένα πεντάχρονο δε θέλει να βαφτεί για να "μεγαλοδειχτεί" εκτός και αν έχει τέτοια ερεθίσματα (μέσω τηλεόρασης, περιβάλλοντος κλπ). Το να βλέπουμε όμως το μακιγιαζ μόνο ως εργαλείο μιας γυναίκας για να προσελκύσει είναι πρόβλημα. Όσες βάφεστε, γι'αυτό το κάνετε; Εγώ το κάνω γιατί μου αρέσει η μεταμόρφωση, μου αρέσουν τα χρώματα, μου αρέσει πως μπορώ να αλλάξω χρησιμοποιώντας το. Το παιδί αυτή την οπτική έχει, τη θεατρική. Αυτό μπορεί να καλλιεργηθεί ως χόμπυ και ως παιχνίδι και είναι εντελώς διαφορετικό από βγαίνει έξω το πεντάχρονο βαμμένο ή καλλιεργώ τη συνήθεια του "φτιαξίματος" πριν την έξοδο (το οποίο με στεναχωρεί όταν βλέπω, γιατί φαίνεται ότι το παιδί έχει εικόνες που το κάνουν να χάνει την παιδικότητά του). Στις παραστάσεις πάντως ζητάνε βάψιμο ακριβώς γιατί μιλάμε για υποκριτική και για ομοιογένεια μεταξύ των χορευτών. Εμένα η μικρή με δύο ενήλικες γυναίκες στο σπίτι που βάφονται (για δουλειά εγώ, για έξοδο η μεγάλη) και φτιάχνουν νύχια, κάποιες φορές μου ζητάει να παίξουμε "βαφτήριο" το οποίο διασκεδάζουμε αφάνταστα. Τα δε νύχια της ήταν τα πρώτα που έβαψε με μαρκαδόρους (και μάλιστα μην έχοντας δει εμένα να τα βάφω αφού πάντα πάω έξω για μανικιούρ). Εμείς βέβαια το συνδυάζουμε με face painting και κάνουμε κανονική μεταμόρφωση, άλλο αυτό.

 

Επανερχόμενη στο θέμα, θα σου έλεγα χαλάρωσε και ευχαριστήσου το παιδάκι σου. Από τη στιγμή που εσείς οι γονείς της είστε εντάξει ως προς τα σχόλιά σας για την εμφάνισή της (ούτε τονίζετε, ούτε κάνετε πως δεν βλέπετε) και δείχνετε πόσο εκτιμάτε και τα υπόλοιπα χαρίσματα, δε νομίζω ότι θα έχετε πρόβλημα. Καλώς ή κακώς όντως η εξωτερική εμφάνιση μετράει (τουλάχιστον μέχρι να ανοίξει κάποιος το στόμα του). Μπορεί να την παινεύουν για την εμφάνισή της αλλά αν αυτή δε συνοδεύονταν από έναν καλό χαρακτήρα, πίστεψέ με δεν θα της εδιναν και τόση σημασία. Δε θα τη γλιτώνει πάντα λόγω εμφάνισης και πάντα υπάρχουν άνθρωποι που δεν δίνουν καν σημασία στα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Πρόσεξε μήπως είναι περισσότερο δικό σου κόλλημα το παίνεμα για την εμφάνιση, κάτι με το οποίο εσύ δεν είσαι εξοικειωμένη και αντιδράς ίσως υπερβολικά. 

 

Πάντως ακόμα και εγώ που θεωρούμαι "φιλελεύθερη" στο θέμα του βαψίματος, προχθές ψιλοφρίκαρα όταν άκουσα ότι διοργανώνονται σπα παρτύ για κορίτσια από 4 ετών! Στα οποία λέει φτιάχνουν νύχια, κάνουν μασκα προσώπου, μαθαίνουν πως να φτιάχνουν τα μαλλιά τους... 

[vicky86]

Just now, irin είπε:

Έχω ακούσει την άποψη ότι "καλύτερα να της πάρω τα παιδικά, παρά να χρησιμοποιεί τα δικά μου στο δέρμα της"... το να μη χρησιμοποιήσει δηλαδή..δεν παίζει;;;

εμένα με ξενίζει ακόμα και ότι σε παραστάσεις πχ μπαλέτου, ζητάνε από τις σχολές χορού να βάφονται τα 4χρονα... 

Deena συμφωνώ με την άποψη να μην το" φοβασαι" όλο αυτό τόσο πολυ

Φυσικα κ θα της πεις ότι είναι όμορφη κάποια στιγμή που θα έχει ντυθεί ωραια, αλλα θα την επαινέσεις κ για ένα σωρό αλλα

Προσπαθήστε από το σπίτι να εστιάζετε σε άλλα χαρακτηριστικά, να μιλάτε για την εσωτερική ομορφιά κ μεγαλωνοντας να μαθει να μην το εκμεταλλευεται

Αλλα άφησε την αν θελει κτ πιο κοριτσιστικο

Εμεις την αρχή την κάναμε με λιπ μπαλμ που επειδή επαιρνα από φαρμακείο δ με πειραζε να χρησιμοποιεί τα δικα μου, η οταν εβαζα bb cream της εβαζα την ενυδατική της, τις ελάχιστες φορές που με έχει δει να βαφομαι. Αλλα της πήρε η μαμα μου ένα δικό της λιπ μπαλμ, μετα η αδερφη μου ένα μανο που φεύγει με το νερό.. Με είχαν ρωτήσει, μπορει να μην το επαιρνα  αλλα δ ειχα κ θεμα να τα πάρουν 

Φυσικα δ τα φοράει στο σχολειο. Εκεί φοραμε κατά βάση φορμες-κολαν, άνετα ρουχα. Δ ξερω από που πηρε, οχι από εμένα είναι πολύ κοκετα

Έχει τύχει με διάφορες αφορμες να πούμε ότι ο καθένας είναι ομορφος με άλλον τρόπο, όπως κ ότι κάποιος είναι καλός σε κτ ενώ κάποιος σε κτ αλλο

Για το μπαλετο μου κανει εντύπωση, εμας στην παρασταση γραπτές οδηγίες ούτε κοσμήματα ούτε μακιγιάζ, λες κ θα της εβαζα

Στην παρασταση του προνηπιο της έκανα γραμμή με μολύβι γτ ντύθηκε κινεζα, αυτό είναι το περισσότερο που την έχω βαψει

[elenip]

Just now, vicky86 said:

Deena συμφωνώ με την άποψη να μην το" φοβασαι" όλο αυτό τόσο πολυ

Φυσικα κ θα της πεις ότι είναι όμορφη κάποια στιγμή που θα έχει ντυθεί ωραια, αλλα θα την επαινέσεις κ για ένα σωρό αλλα

Προσπαθήστε από το σπίτι να εστιάζετε σε άλλα χαρακτηριστικά, να μιλάτε για την εσωτερική ομορφιά κ μεγαλωνοντας να μαθει να μην το εκμεταλλευεται

Αλλα άφησε την αν θελει κτ πιο κοριτσιστικο

Εμεις την αρχή την κάναμε με λιπ μπαλμ που επειδή επαιρνα από φαρμακείο δ με πειραζε να χρησιμοποιεί τα δικα μου, η οταν εβαζα bb cream της εβαζα την ενυδατική της, τις ελάχιστες φορές που με έχει δει να βαφομαι. Αλλα της πήρε η μαμα μου ένα δικό της λιπ μπαλμ, μετα η αδερφη μου ένα μανο που φεύγει με το νερό.. Με είχαν ρωτήσει, μπορει να μην το επαιρνα  αλλα δ ειχα κ θεμα να τα πάρουν 

Φυσικα δ τα φοράει στο σχολειο. Εκεί φοραμε κατά βάση φορμες-κολαν, άνετα ρουχα. Δ ξερω από που πηρε, οχι από εμένα είναι πολύ κοκετα

Έχει τύχει με διάφορες αφορμες να πούμε ότι ο καθένας είναι ομορφος με άλλον τρόπο, όπως κ ότι κάποιος είναι καλός σε κτ ενώ κάποιος σε κτ αλλο

Για το μπαλετο μου κανει εντύπωση, εμας στην παρασταση γραπτές οδηγίες ούτε κοσμήματα ούτε μακιγιάζ, λες κ θα της εβαζα

Στην παρασταση του προνηπιο της έκανα γραμμή με μολύβι γτ ντύθηκε κινεζα, αυτό είναι το περισσότερο που την έχω βαψει

 

Συγνώμη βρε κορίτσια ενώ συμφωνώ μαζί σας, πόσο θεωρείται ότι η θεωρία εφαρμόζεται στην πράξη? Τι πάει να πει εσωτερική ομορφιά? εδώ οι ενήλικες και δεν εστιάζουν στην εσωτερική ομορφιά, θα εστιάσουν τα πεντάχρονα? Το πεντάχρονο θα δει και το ωραίο θα δει και το άσχημο θα δει και το διαφορετικό.

Εάν το συγκεκριμένο κοριτσάκι δεν διέφερε από το μέσο όρο (εάν δεν διέφερε δεν θα άνοιγε θέμα η κοπέλα) όσο "κήρυγμα" και να πέσει από το σπίτι όταν ο περίγυρος από παιδιά μέχρι δασκάλες δείχνουν συνεχώς τον θαυμασμό πως να κρατηθεί η ισορροπία!

Ωραία αυτά που λέμε για την εσωτερική ομορφιά αλλά και εμείς όταν κάναμε την πρώτη μας σχέση μάλλον την εξωτερική εμφάνιση κοιτάξαμε πρώτα! Όχι δηλαδή θέλω να μου πει ποια ήταν ερωτευμένη με τον Alice Cooper και όχι με τους Duran Duran στην εφηβεία! 

Και προφανώς όλα τα πιτσιρίκια στις συναυλίες του Σάκη πάνε για την εσωτερική ομορφιά!

Επεξεργάστηκαν 17 Οκτωβρίου,2019 by elenip