Προβλήματα με το φαγητο(20 μηνών)

[Chrysoum]

Just now, Astrien said:

Καταρχάς δε μίλησα για τσιμπολογήματα. Αναφέρθηκα στα 3 κυρίως γεύματα. Επιπλέον δεν είπα να του δώσεις με το ζόρι μαρμελάδα. Απλά επειδή εσύ ανέφερες ότι σου αρεσει η μαρμελάδα, γι αυτο πιστέυω ότι θα σε βόλευε αν θα θέλατε να φάτε μαζί πρωινό και ο μικρός ζητησει αυτο που τρως .Με αυτή τη λύση και ο μικρός δε θα φάει ζάχαρη και εσύ θα φας κάτι που σου αρέσει χωρίς να κρύβεσαι.

Ναι αλλά έτσι θα μάθει να τρώει γλυκά για πρωινό ο μικρός, ακόμη κι αν είναι χωρίς ζάχαρη (με την κλασσική έννοια της κατεργασμενης ζάχαρης) πάλι θα έχει κάποιου άλλου είδους γλυκαντική ουσία. Μήπως βρε @Έσπεροςνα ξεκινούσες και εσύ να τρως ότι και ο μικρός;; σούπερ μου ακούγεται το ψωμί με αβοκάντο για πρωί!!

[Astrien]

Just now, Chrysoum είπε:

Ναι αλλά έτσι θα μάθει να τρώει γλυκά για πρωινό ο μικρός, ακόμη κι αν είναι χωρίς ζάχαρη (με την κλασσική έννοια της κατεργασμενης ζάχαρης) πάλι θα έχει κάποιου άλλου είδους γλυκαντική ουσία. Μήπως βρε @Έσπεροςνα ξεκινούσες και εσύ να τρως ότι και ο μικρός;; σούπερ μου ακούγεται το ψωμί με αβοκάντο για πρωί!!

Αυτό θα ήταν το πιο σωστό. Αλλά αν δεν της αρεσει; κι εγώ δοκίμασα να το φάω αλλά δε μου άρεσε έτσι σκέτο με ψωμί. Ενώ τρελάθηκα όταν το έφαγα σε σαλατα και σε γουακαμόλε. Έτσι λοιπον το χρησιμοποιω στη διατροφη μας κι ετσι εμαθε να το τρώει και η μικρή. Αν άρεσε στη μικρή σε φέτα εννοειται θα συνέχιζα να της το φτιάχνω. Ετσι το πρωι θα ετρωγε το αβοκαντο της και εγω διπλα θα εκανα κατι που αρεσει σε μενα. Απλά δε θα κρυβόμουν απο φόβο μη δοκιμασει και της αρεσει. Δε θα ήταν καλύτερα να προσαρμόσει το οικογενειακό τραπέζι ώστε να μπορούν να τρώνε μαζί; 

Just now, Chrysoum είπε:

Γιατί ως συνήθως είναι φουλ στο βούτυρο ή στα λάδια κακής ποιότητας (τα αγοραστά), γιατί γίνονται με κανονικό - λευκό αλεύρι, άρα δίνουν μόνο απλους υδατάνθρακες. Τώρα αν μιλούσαμε για κάτι σπιτικό που ίσως είχε κάτι σε ολικής και λαχανικά εκτός από τυρί και κυρίως δεν ήταν φουλ στο βούτυρο και στα κορεσμένα, οκ το συζητάμε! 

Άρα δεν έχεις προβλημα με τα τυροπιτοειδη αλλα γενικά με την ανθυγιεινη διατροφη που νομιζω στις περισσοτερες μανουλες δεν αρεσει για τα παιδιά τους. Έτσι το να τα προσφέρεις στο σπίτι σε μια πιο υγιεινή βερσιόν ειναι οκ. Εξάλλου σίγουρα κάποια στιγμή θα τα δοκιμάσουν έξω, γτ να μην ξέρουν ότι μπορούν να το φάνε και στο σπίτι;

[Chrysoum]

Just now, Astrien said:

Αυτό θα ήταν το πιο σωστό. Αλλά αν δεν της αρεσει; κι εγώ δοκίμασα να το φάω αλλά δε μου άρεσε έτσι σκέτο με ψωμί. Ενώ τρελάθηκα όταν το έφαγα σε σαλατα και σε γουακαμόλε. Έτσι λοιπον το χρησιμοποιω στη διατροφη μας κι ετσι εμαθε να το τρώει και η μικρή. Αν άρεσε στη μικρή σε φέτα εννοειται θα συνέχιζα να της το φτιάχνω. Ετσι το πρωι θα ετρωγε το αβοκαντο της και εγω διπλα θα εκανα κατι που αρεσει σε μενα. Απλά δε θα κρυβόμουν απο φόβο μη δοκιμασει και της αρεσει. Δε θα ήταν καλύτερα να προσαρμόσει το οικογενειακό τραπέζι ώστε να μπορούν να τρώνε μαζί; 

Άρα δεν έχεις προβλημα με τα τυροπιτοειδη αλλα γενικά με την ανθυγιεινη διατροφη που νομιζω στις περισσοτερες μανουλες δεν αρεσει για τα παιδιά τους. Έτσι το να τα προσφέρεις στο σπίτι σε μια πιο υγιεινή βερσιόν ειναι οκ. Εξάλλου σίγουρα κάποια στιγμή θα τα δοκιμάσουν έξω, γτ να μην ξέρουν ότι μπορούν να το φάνε και στο σπίτι;

Αυτές οι ερωτήσεις είναι αρκετά σχετικές και η απάντηση εξαρτάται πολύ από την περίπτωση. Για παράδειγμα τώρα στην δεύτερη εγκυμοσύνη είχα μια τάση για σαβουροφαγια. Θέλω να ελπίζω ότι ήταν ορμονικο! Η κόρη μου θέλει να τρώει ότι και εγώ πάντα. Προτιμούσα χίλιες φορές να τρώω κρυφά από το να προσπαθώ κάπως να το προσάρμοσω (ακόμη κι αν της έδινα κάτι με στεβια πχ) γιατί δεν θέλω να μάθει στα γλυκά. 

 

Όσον αφορά τα ανθυγιηνα που θα φάει κάποια στιγμή, θέλω να πιστεύω ότι έχουμε τουλάχιστον μια 5 ετια μπροστά μας πριν αρχίσει να τρώει έξω ανεξέλεγκτη. Οπότε προσωπικά θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να τις εισάγω παρόμοιες γεύσεις με αυτές που θα βρει έξω. Για παράδειγμα δεν υπάρχει περίπτωση να φάμε πατάτες τηγανιτές στο σπίτι για κανένα λόγο. Όταν φτάσει 6-7 και τύχει να πάει κάπου έξω να φάει με την γιαγιά της φαντάζομαι, τότε ας φάει όσο θέλει, αλλά στο σπίτι είναι ένα φαγητό που απλά δεν υπάρχει. 

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

Άρα δεν έχεις προβλημα με τα τυροπιτοειδη αλλα γενικά με την ανθυγιεινη διατροφη που νομιζω στις περισσοτερες μανουλες δεν αρεσει για τα παιδιά τους. Έτσι το να τα προσφέρεις στο σπίτι σε μια πιο υγιεινή βερσιόν ειναι οκ. Εξάλλου σίγουρα κάποια στιγμή θα τα δοκιμάσουν έξω, γτ να μην ξέρουν ότι μπορούν να το φάνε και στο σπίτι;

Μα φυσικά άλλο η σπιτική τυρόπιτα άλλο του εμπορίου. σ αυτο αναφερόμασταν που οι περισσοτεροι δεν το εχουν στην ιδια κατηγορια ανθυγιεινού με τα κρουασάν ή τα πατατάκια (ουτε εγω το εχω στην ιδια κατηγορια αλλα δεν θα το εδινα αν δεν μας προσφερόταν ή αν δεν ηταν μοναδική λυση). Σπιτικές πιτες κι εγω δινω αν κ σ αυτη τη φαση εστιάζω σε πιο δυσκολα φαγητα. Πιο πολυ με απασχολει αν θα φαει μπάμιες παρα αν θα φαει σπανακόπιτα. 

 

Στο τραπεζι καθε οικογενειας υπαρχουν πραγματα που δεν τα τρωνε παιδια, οπως καφές, ισως αναψυκτικό, αλκοόλ. Οπως δεν κοβω τον καφε το πρωι, γιατι να κοψω τη μαρμελαδα τη δίκη μου από τη στιγμή που το παιδί δεν τη ζητάει (αν ζητήσει θα είναι το ψωμί άρα ο,τι κ να εχω επανω δεν εχει σημασια, εγω ομως ψωμι δεν θελω να του δω δινω σε μεγαλες ποσοτητες); Ή γιατι να του προσφέρω απο μονη μου κατι που δεν ζηλευει; Γιατι να συνηθισει τη γλυκια γευση απο νωρις; ούτε το μπολ με τα δημητριακά μου ζηλεύει, που κι αυτα ειναι σπιτικα κ μπορει να τα φαει αλλα δεν ζηλευει που με βλεπει, ειναι ευτυχισμένος με το αυγο κ τηξ μπανανα ή το αβοκαντο που τρωει το πρωι. αν το παιδι ζήλευε θα ειχα κανει αλλες προσαρμογες. οταν του κινηθεί η περιεργεια θα το κανω. Σιγουρα δεν θα τρωω μπροστα του κατι λεγοντας οτι αυτος δεν κανει να το φαει, αυτο ειναι απαγόρευση.

[Astrien]

Just now, Chrysoum είπε:

Αυτές οι ερωτήσεις είναι αρκετά σχετικές και η απάντηση εξαρτάται πολύ από την περίπτωση. Για παράδειγμα τώρα στην δεύτερη εγκυμοσύνη είχα μια τάση για σαβουροφαγια. Θέλω να ελπίζω ότι ήταν ορμονικο! Η κόρη μου θέλει να τρώει ότι και εγώ πάντα. Προτιμούσα χίλιες φορές να τρώω κρυφά από το να προσπαθώ κάπως να το προσάρμοσω (ακόμη κι αν της έδινα κάτι με στεβια πχ) γιατί δεν θέλω να μάθει στα γλυκά. 

 

Όσον αφορά τα ανθυγιηνα που θα φάει κάποια στιγμή, θέλω να πιστεύω ότι έχουμε τουλάχιστον μια 5 ετια μπροστά μας πριν αρχίσει να τρώει έξω ανεξέλεγκτη. Οπότε προσωπικά θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να τις εισάγω παρόμοιες γεύσεις με αυτές που θα βρει έξω. Για παράδειγμα δεν υπάρχει περίπτωση να φάμε πατάτες τηγανιτές στο σπίτι για κανένα λόγο. Όταν φτάσει 6-7 και τύχει να πάει κάπου έξω να φάει με την γιαγιά της φαντάζομαι, τότε ας φάει όσο θέλει, αλλά στο σπίτι είναι ένα φαγητό που απλά δεν υπάρχει. 

Ναι αυτό λέω..  να προσαρμόσει τη διατροφή ου μικρού πρώτα από όλα στο οικογενειακό τραπέζι. Δλδ αν εσένα σου άρεσαν οι τηγανιτές πατάτες και τις έφτιαχνες συχνά. Δε θα προσπαθούσες όσο μεγάλωνε η μικρή να τις κάνεις σαν τηγανιτές αλλά στο φούρνο χωρίς πολλά λάδια και ίσως με λίγα λαχανικά δίπλα ώστε να μπορείτε να φάτε μαζί; αυτό πιστεύω είναι το σωστό και για τα 3 βασικά γεύματα. Δλδ σου αρέσει η μαρμελάδα και είναι βασικό στοιχείο του πρωινού σου; βρες μια εναλλακτική που να μπορεί να σας καλύψει ολους

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

Ναι αυτό λέω..  να προσαρμόσει τη διατροφή ου μικρού πρώτα από όλα στο οικογενειακό τραπέζι. Δλδ αν εσένα σου άρεσαν οι τηγανιτές πατάτες και τις έφτιαχνες συχνά. Δε θα προσπαθούσες όσο μεγάλωνε η μικρή να τις κάνεις σαν τηγανιτές αλλά στο φούρνο χωρίς πολλά λάδια και ίσως με λίγα λαχανικά δίπλα ώστε να μπορείτε να φάτε μαζί; αυτό πιστεύω είναι το σωστό και για τα 3 βασικά γεύματα. Δλδ σου αρέσει η μαρμελάδα και είναι βασικό στοιχείο του πρωινού σου; βρες μια εναλλακτική που να μπορεί να σας καλύψει ολους

Εμείς ως ενήλικες μπορεί να τρώμε πραγματα που μας αρεσουν αλλα χωρις να ειναι επιβλαβή, δεν ειναι κ θεμελιώδη στην διατροφη μας. οι πατατες, οι μαρμελάδες χωρις ζαχαρη, τα τοστακια, τα κεφτεδάκια, τα πολλα δημητριακα κλπ ειναι χρησιμα ως μερος της διατροφης και υπαρχουν κ τρόποι να τα φας υγιεινά, αλλα υπαρχουν πολλα αλλα τροφιμα που προέχουν οπως ποικιλια φρούτων κ λαχανικών κ κρεάτων, τυριών, εννοω κ πιο "δυσκολες" γευσεις που δεν ειναι τοσο της άνεσης απόλαυσης (σχετικο ειναι αυτο αλλα νομιζω ολοι καταλαβαινουμε σε τι διαφέρει η μπαμια απο τα μακαρονια με κιμά). το αν εμεις εχουμε αρεσκειες κ απαρέσκειες δεν σημαινει οτι ειναι υπερβολη να θελουμε να μην εχουν τα ιδια λαθη στο γούστο τα παιδια μας. η ομοιομορφία του τραπεζιου ειναι το ζητούμενο ή το να φροντίσουμε να παρει σωστες βάσεις το παιδι; αν εγω θελω να φαω καρμπονάρα, υοαρχει η λυση να την κανω με ολικής κ με οσο πιο αγνή κρεμα γαλακτος οπως λες, υπαρχει κ η λυση να την φαω βραδυ που το παθδι κου κοιμαται και το μεσημερι να φαμε κατι ολοι μαζι. δεν θα γινετσι αυτο δια βιου αλλα σ αυτη τη φαση δεν χανει κατι το μωρο ή το νηπιο αν δεν το φαει. Ή αντίστροφα, ο αντρας μου πχ δεν τρωει ρεβύθια. Τον πειράζουν. Θα τα αποκλείσω απο τη διατροφη του παιδιου ή θα τον πιεσω να τα φαει; Μπορω απλα να φτιαξω ρεβύθια για μενα κ το μικρο κ εκεινος να φαει κατι που εχει περισσεψει απο αλλη μερα. Δεν θα κατσουμε να το αναλύσουμε τοσο γιατι ο ενας τρωει αυτο κ ο αλλος το αλλο. Οταν μεγαλωσει λιγο κ ρωταει, θα παιρνει κ τθς αρμόζουσες απαντησεις. Αν εμεις σαν γονεις κρινουμε οτι το παιδι πρεπει να φαει συχνοτερα απο μια ομαδα τροφων επειδη εχει μια ελλειψη σε σιδηρο ή ασβέστιο ή βιταμίνη, δεν σημαι ει απαραιτητα οτι θα φαει ολη η οικογενεια το ιδιο, μπορει να ειναι η ιδια βαση με το γευμα του παιδιου εμπλουτισμένο με κατι αλλο. Δεν καταλαβαινω πού ειναι το παραλογο σε ολο αυτο. 

 

Τα παιδια μας εχουν πανω κατω ιδιες ηλικιες. Δεν ειναι ουτε δυο ετων κ στερεες αρχισαν πριν απο ενα χρονο κ κατι. Υποτιθεται οτι μεχρι το έτος πρεπει να εχουν γινει εισαγωγές ολων των τροφων. Το εχουμε κανει ολες; Εγω οχι, πχ κουνουπίδι δεν εχει τυχει να δωσω γιατι δεν το τρωμε συχνα, ουτε γιουβαρλακια, που αλλα μωρα τρελαίνονται, ουτε φάβα που δεν ξερω να φτιαχνω κ ο αντρας μου μαλλον βαριεται να φτιαξει, κ ιςως κ αλλα φαγητα που δεν μου ερχονται τωρα. ειναι μια παράλειψη κ κακως το αμελήσαμε. αλλα κανεις δεν θα κανει θεμα αν το παιδι σου πριν τα δυο δεν εχει φαει ας πουμε κατσικι ή κουνελι ή ψαρι τρωει μονο σουπα. αν πεις οτι δεν δινεις μακαρονια ή μπισκοτα θα πουν οτι εχεις απαγορεύσεις κ στερήσεις κ θα πεσει με τα μουτρα αργοτερα κλπ. 

 

Ακομα κ σε κοινωνικες συναναστροφες, ποσο ανεπιβλεπτο ειναι ενα παιδακι κατω των δυο που να τρωει αβέρτα πραγματα απο αλλους; Δηλαδη σε ενα παρτι θα παει μονο του στον μπουφέ; Στο παρκο πηγαινει τοσο ευκολα σε αγνωστους σε αυτη την ηλικια για να παιρνει κερασματα; Εκτος αν πηγαινει παιδικο οπου δεν υπαρχουν αυστηρές προϋποθεσεις, εκει πραγματικα ειναι εκτος ελεγχου του γονιου. Αλλα σε αλλες περιπτωσεις δεν μπορω να φανταστω οτι ενα παιδακι μεχρι τα δυο περιτριγυρίζεται απο τοσους πειρασμούς σε τροφιμα που να ανησυχεις οτι θα νιωσει την απαγόρευση. Εκτος αν του τα δινουν αλλοι φροντιστές. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Εμείς ως ενήλικες μπορεί να τρώμε πραγματα που μας αρεσουν αλλα χωρις να ειναι επιβλαβή, δεν ειναι κ θεμελιώδη στην διατροφη μας. οι πατατες, οι μαρμελάδες χωρις ζαχαρη, τα τοστακια, τα κεφτεδάκια, τα πολλα δημητριακα κλπ ειναι χρησιμα ως μερος της διατροφης και υπαρχουν κ τρόποι να τα φας υγιεινά, αλλα υπαρχουν πολλα αλλα τροφιμα που προέχουν οπως ποικιλια φρούτων κ λαχανικών κ κρεάτων, τυριών, εννοω κ πιο "δυσκολες" γευσεις που δεν ειναι τοσο της άνεσης απόλαυσης (σχετικο ειναι αυτο αλλα νομιζω ολοι καταλαβαινουμε σε τι διαφέρει η μπαμια απο τα μακαρονια με κιμά). το αν εμεις εχουμε αρεσκειες κ απαρέσκειες δεν σημαινει οτι ειναι υπερβολη να θελουμε να μην εχουν τα ιδια λαθη στο γούστο τα παιδια μας. η ομοιομορφία του τραπεζιου ειναι το ζητούμενο ή το να φροντίσουμε να παρει σωστες βάσεις το παιδι; αν εγω θελω να φαω καρμπονάρα, υοαρχει η λυση να την κανω με ολικής κ με οσο πιο αγνή κρεμα γαλακτος οπως λες, υπαρχει κ η λυση να την φαω βραδυ που το παθδι κου κοιμαται και το μεσημερι να φαμε κατι ολοι μαζι. δεν θα γινετσι αυτο δια βιου αλλα σ αυτη τη φαση δεν χανει κατι το μωρο ή το νηπιο αν δεν το φαει.

 

Με εξαίρεση αλκοόλ και καφέ, η αλήθεια είναι πως όχι, δεν υπάρχουν τρόφιμα που δεν είναι κατάλληλα για ένα παιδί και είναι μία χαρά για έναν ενήλικα. Μάλλον το ανάποδο: η κίνηση που κάνει π.χ. ένα μικρό παιδί ελεύθερο να παίξει έξω και που αναπτύσσεται, όχι μόνο του επιτρέπει αλλά και του επιβάλλει να φάει τρόφιμα μεγαλύτερης θερμιδικής αξίας (δεν εννοώ σαβούρα), συν σε μεγάλο βαθμό το προστατεύει από π.χ. αύξηση χοληστερίνης ή ζαχάρου. Αν ένας ενήλικας στα σαράντα με δουλειά γραφείου τρώει τα ίδια με ένα οκτάχρονο που όλη μέρα τρέχει, ο ενήλικας έχει το πρόβλημα. Μεγαλώνοντας χρειάζεται να προσέχουμε πολύ περισσότερο, ειδικά όσοι έχουμε καθιστική ζωή. Δεν τα βγάζω από το κεφάλι μου, έχει χρειαστεί να κάνω διεξοδικές συζητήσεις και με παθολόγους και ενδοκρινολόγους και παιδιάτρος, καθώς λόγω υποθυρεοειδισμού και εγώ και ο μικρός μου γιος είμαστε σε κίνδυνο για υπερχοληστεριναιμία και καρδιακές παθήσεις. Δηλαδή το δίχρονο μπορεί χωρίς τύψεις να φάει το ψωμί με τη σπιτική μαρμελάδα και την σπιτική τυρόπιτα, και να φάει και μία ομελέτα για βράδυ, και μάλιστα να ωφεληθεί από τα τρόφιμα αυτά , ενώ και τα αγνότερα υλικά να έχουν, είναι αμφίβολο αν ο μέσος ενήλικας επιτρέπεται να τα καταναλώσει μαζεμένα.

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Εμείς ως ενήλικες μπορεί να τρώμε πραγματα που μας αρεσουν αλλα χωρις να ειναι επιβλαβή, δεν ειναι κ θεμελιώδη στην διατροφη μας. οι πατατες, οι μαρμελάδες χωρις ζαχαρη, τα τοστακια, τα κεφτεδάκια, τα πολλα δημητριακα κλπ ειναι χρησιμα ως μερος της διατροφης και υπαρχουν κ τρόποι να τα φας υγιεινά, αλλα υπαρχουν πολλα αλλα τροφιμα που προέχουν οπως ποικιλια φρούτων κ λαχανικών κ κρεάτων, τυριών, εννοω κ πιο "δυσκολες" γευσεις που δεν ειναι τοσο της άνεσης απόλαυσης (σχετικο ειναι αυτο αλλα νομιζω ολοι καταλαβαινουμε σε τι διαφέρει η μπαμια απο τα μακαρονια με κιμά). το αν εμεις εχουμε αρεσκειες κ απαρέσκειες δεν σημαινει οτι ειναι υπερβολη να θελουμε να μην εχουν τα ιδια λαθη στο γούστο τα παιδια μας. η ομοιομορφία του τραπεζιου ειναι το ζητούμενο ή το να φροντίσουμε να παρει σωστες βάσεις το παιδι; αν εγω θελω να φαω καρμπονάρα, υοαρχει η λυση να την κανω με ολικής κ με οσο πιο αγνή κρεμα γαλακτος οπως λες, υπαρχει κ η λυση να την φαω βραδυ που το παθδι κου κοιμαται και το μεσημερι να φαμε κατι ολοι μαζι. δεν θα γινετσι αυτο δια βιου αλλα σ αυτη τη φαση δεν χανει κατι το μωρο ή το νηπιο αν δεν το φαει. Ή αντίστροφα, ο αντρας μου πχ δεν τρωει ρεβύθια. Τον πειράζουν. Θα τα αποκλείσω απο τη διατροφη του παιδιου ή θα τον πιεσω να τα φαει; Μπορω απλα να φτιαξω ρεβύθια για μενα κ το μικρο κ εκεινος να φαει κατι που εχει περισσεψει απο αλλη μερα. Δεν θα κατσουμε να το αναλύσουμε τοσο γιατι ο ενας τρωει αυτο κ ο αλλος το αλλο. Οταν μεγαλωσει λιγο κ ρωταει, θα παιρνει κ τθς αρμόζουσες απαντησεις. Αν εμεις σαν γονεις κρινουμε οτι το παιδι πρεπει να φαει συχνοτερα απο μια ομαδα τροφων επειδη εχει μια ελλειψη σε σιδηρο ή ασβέστιο ή βιταμίνη, δεν σημαι ει απαραιτητα οτι θα φαει ολη η οικογενεια το ιδιο, μπορει να ειναι η ιδια βαση με το γευμα του παιδιου εμπλουτισμένο με κατι αλλο. Δεν καταλαβαινω πού ειναι το παραλογο σε ολο αυτο. 

 

Τα παιδια μας εχουν πανω κατω ιδιες ηλικιες. Δεν ειναι ουτε δυο ετων κ στερεες αρχισαν πριν απο ενα χρονο κ κατι. Υποτιθεται οτι μεχρι το έτος πρεπει να εχουν γινει εισαγωγές ολων των τροφων. Το εχουμε κανει ολες; Εγω οχι, πχ κουνουπίδι δεν εχει τυχει να δωσω γιατι δεν το τρωμε συχνα, ουτε γιουβαρλακια, που αλλα μωρα τρελαίνονται, ουτε φάβα που δεν ξερω να φτιαχνω κ ο αντρας μου μαλλον βαριεται να φτιαξει, κ ιςως κ αλλα φαγητα που δεν μου ερχονται τωρα. ειναι μια παράλειψη κ κακως το αμελήσαμε. αλλα κανεις δεν θα κανει θεμα αν το παιδι σου πριν τα δυο δεν εχει φαει ας πουμε κατσικι ή κουνελι ή ψαρι τρωει μονο σουπα. αν πεις οτι δεν δινεις μακαρονια ή μπισκοτα θα πουν οτι εχεις απαγορεύσεις κ στερήσεις κ θα πεσει με τα μουτρα αργοτερα κλπ. 

 

Ακομα κ σε κοινωνικες συναναστροφες, ποσο ανεπιβλεπτο ειναι ενα παιδακι κατω των δυο που να τρωει αβέρτα πραγματα απο αλλους; Δηλαδη σε ενα παρτι θα παει μονο του στον μπουφέ; Στο παρκο πηγαινει τοσο ευκολα σε αγνωστους σε αυτη την ηλικια για να παιρνει κερασματα; Εκτος αν πηγαινει παιδικο οπου δεν υπαρχουν αυστηρές προϋποθεσεις, εκει πραγματικα ειναι εκτος ελεγχου του γονιου. Αλλα σε αλλες περιπτωσεις δεν μπορω να φανταστω οτι ενα παιδακι μεχρι τα δυο περιτριγυρίζεται απο τοσους πειρασμούς σε τροφιμα που να ανησυχεις οτι θα νιωσει την απαγόρευση. Εκτος αν του τα δινουν αλλοι φροντιστές. 

Με καλύψες απόλυτα. Και εγω δεν καταλαβαίνω γιατί η ομοιομορφία στο τραπέζι προέχει από το να πάρει το παιδί τις σωστές βάσεις στο φαγητό, ειδικά τώρα που είναι το ξεκίνημα. 

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Με καλύψες απόλυτα. Και εγω δεν καταλαβαίνω γιατί η ομοιομορφία στο τραπέζι προέχει από το να πάρει το παιδί τις σωστές βάσεις στο φαγητό, ειδικά τώρα που είναι το ξεκίνημα. 

Εντάξει αν ένα παιδί έχει την περιέργεια, δεν μπορείς να τρως κάτι που εμφανώς το ζητάει. Εκεί όμως ξέρω ότι οι περισσότερες οικογένειες αποφεύγουν κάτι που δεν θεωρούν πρωτεύον στη διατροφή του παιδιού, ή το τρώνε άλλες ώρες κλπ. Εγώ μπορεί να είμαι τυχερή που ο δικός μου είναι προσηλωμένος στο φαγητό του και δεν ζηλεύει. Φυσικά αν εγώ τρώω μπροκολο και δεν του δίνω, θα γίνει χαμός!!!! Αλλά τις μελιτζάνες φούρνου που δεν του αρέσουν ας πούμε, δεν καταλαβαίνω γιατί να μην τις φάω αφού την ίδια ώρα ο μικρός μπορεί να φάει το κλασικό μπριάμ που το προτιμά. Απ' αυτήν την άποψη μακάρι και να με ζήλευε, μπορεί να δοκίμαζε και την μελιτζάνα (το μόνο που σε αυτήν την φάση έχει πάρει τελείως στραβά, άλλα μπορεί κατά καιρούς να τα αντιπαθεί αλλά μετά να τα τρώει). 

 

Καταλαβαίνω πάντως και το επιχείρημα ότι αν βλέπει συνεχώς γύρω του οι άλλοι να τρώνε κάτι κι εσύ να μην το αφήνεις, πχ στα πάρτι, θα σκεφτεί να το φάει κρυφά ή θα πέσει με τα μούτρα όταν μπορέσει. Δεν είναι παράλογο. Αλλά κάτι που δεν το γνωρίζει, δεν θεωρώ ότι το ζηλεύει. Κι αυτό ισχύει για πολλές συνήθειες που εμείς σαν οικογένεια δεν θέλουμε να αποκτήσουν τα παιδιά μας αλλά μπορεί να ζηλέψουν από τις παρέες τους. Όταν έρθει η ώρα να τις ζηλέψουν, θα το χειριστούμε. Αλλιώς τι, θα του βάλουμε προκαταβολικά να δει ένα παιδικό επειδή μπορεί να ακούσει κάποια παιδάκια να το συζητάνε; Όχι, αν ακούσει και απορήσει τι είναι και ρωτήσει, μπορούμε να το δούμε μαζί, να το σχολιάσουμε κλπ. Γι αυτά γιατί δεν αγχωνόμαστε προκαταβολικά; Γενικά είναι καλό να προσέχεις να μην έχεις το παιδί σου σε γυάλα, αλλά το ενδεχόμενο σε κάποιον απλώς να μην αρέσει ένα φαγητό ή μια συνήθεια επειδή απλούστατα από μικρός είχε μάθει σε εναλλακτικές, γιατί δεν το σκεφτόμαστε ποτέ; Υπάρχουν μόδες, αλλά πάντα υπάρχουν και άτομα που δεν τις ακολουθούν. Όταν ξαναήρθε η μόδα του survivor, το μισό σχολείο, δυστυχώς και καθηγητές ακόμα, το παρακολουθούσε. Κάποιοι από αυτούς το έπαιζαν υπεράνω, ότι το βλέπουν επειδή δεν έχει τίποτα καλύτερο απλώς για το χάζεμα και για να το κριτικάρουν, αλλά αυτά είναι χαζομάρες. Το άλλο μισό σχολείο όμως δεν το παρακολουθούσε. Είχαμε κάνει και συζητήσεις στην τάξη για το θέμα. Με παιδιά γυμνασίου που είναι αρκετά μεγάλα για να έχουν γνώμη αλλά και αρκετά μικρά για να παρασύρονται από μόδες. Κι όμως ήταν πολλά που διαφωνούσαν, όπως είναι και παιδιά που κοροιδεύουν τις selfies και πολλά που θεωρούν αηδία το MAMA του Sin Boy και προτιμούν να ακούσουν ροκ. Δεν είναι στο περιθώριο, γιατί σε άλλους τομείς επικοινωνούν με τους συμμαθητές τους πχ στα αθλητικά ή σε κάποια σειρά ή σε κάποιο ηλεκτρονικό που παίζουν μαζί. Άντίστοιχα και στο φαγητό, υπαρχουν άνθρωποι που έμαθαν να τους αρέσουν τα φρούτα και τα λαχανικά και να είναι ευχαριστημένοι με ένα πιάτο φασολάκια (ο άντρας μου) και δεν τους νοιάζει η τυρόπιτα και το κρακεράκι και το τοστάκι κλπ. Ή υπάρχουν παιδιά που ξέρουν τι είναι πίτσα, γιατί τρώνε σπιτική, σουβλάκι τρώνε αυτό που ψήνουν οι γονείς τους στη σχάρα και μαρμελάδες και μπισκότα αυτά που φτιάχνει η μαμά τους στο σπίτι. Δεν ξέρω αν είμαι αιθεροβάμων, αλλά πιστεύω ότι ένα παιδί που έχει φάει σπιτική πίτα δεν θα ζηλέψει το λουκανικοπιτάκι στο πάρτι. Μπορεί και να αηδιάσει ή απλά να το φάει επειδη το είδε εκεί και το έτρωγαν οι άλλοι. 

[Astrien]

Δεν είπα ότι προέχει η ομοιομορφία αλλά για μένα είναι εξίσου σημαντική. Γτ στο μέλλον δε θέλω να κάνω ένα παιδί που να ζητά μόνο αυτά που του αρέσουν . Σήμερα μπορεί να είναι το μπριαμ αύριο τα λουκάνικα και τα κεφτεδάκια ή και η σοκολάτα. Θα φτιάξω από όλα. Από μπάμιες ως τυροπιτακια και θα φάνε από το τραπέζι σαν τους υπόλοιπους. Δεν είπα ότι αποκλείω την ποικιλομορφία και δε δίνω στο παιδί να δοκιμάσει όσο το δυνατόν διαφορετικά πράγματα. Το αντίθετο μάλιστα, προσπαθώ να τα κάνω όλα υγιεινά και με περισσότερη ποικιλία.

[Yovanna]

Just now, Chrysoum said:

Αυτές οι ερωτήσεις είναι αρκετά σχετικές και η απάντηση εξαρτάται πολύ από την περίπτωση. Για παράδειγμα τώρα στην δεύτερη εγκυμοσύνη είχα μια τάση για σαβουροφαγια. Θέλω να ελπίζω ότι ήταν ορμονικο! Η κόρη μου θέλει να τρώει ότι και εγώ πάντα. Προτιμούσα χίλιες φορές να τρώω κρυφά από το να προσπαθώ κάπως να το προσάρμοσω (ακόμη κι αν της έδινα κάτι με στεβια πχ) γιατί δεν θέλω να μάθει στα γλυκά. 

 

Όσον αφορά τα ανθυγιηνα που θα φάει κάποια στιγμή, θέλω να πιστεύω ότι έχουμε τουλάχιστον μια 5 ετια μπροστά μας πριν αρχίσει να τρώει έξω ανεξέλεγκτη. Οπότε προσωπικά θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς για να τις εισάγω παρόμοιες γεύσεις με αυτές που θα βρει έξω. Για παράδειγμα δεν υπάρχει περίπτωση να φάμε πατάτες τηγανιτές στο σπίτι για κανένα λόγο. Όταν φτάσει 6-7 και τύχει να πάει κάπου έξω να φάει με την γιαγιά της φαντάζομαι, τότε ας φάει όσο θέλει, αλλά στο σπίτι είναι ένα φαγητό που απλά δεν υπάρχει. 

Τί κακό έχει η τηγανιτή πατατούλα, πού θα φτιάξεις στο σπίτι σου με φρέσκο λαδάκι? Πόσες τηγανιτές πατάτες θα φάει πιά ένα παιδάκι? Και γιατί ακόμη και η τυρόπιτα να έχει λαχανικά μέσα? Αν έχει τυράκι, φρέσκα αυγουλάκια και φρέσκο βουτυράκι , γιατί όχι? Έχω 4 παραδείγματα ενηλίκων που η μητέρα τους ήταν πολύ αυστηρή στο θέμα της διατροφής (όχι σε τέτοιο βαθμό οφείλω να ομολογήσω) και γίναν και οι 4 παχύσαρκες. Και κατηγορούν και οι 4 τις μητέρες τους. Συγκεκριμένα η μία μου είχε πεί: "Στο σπίτι μου δεν τρώγαμε ποτέ τηγανιτές πατάτες, ούτε γλυκά" Όταν έφυγα στα 18 να σπουδάσω, έτρωγα κάθε μέρα τηγανιτές πατάτες και γλυκά". Η ξαδέρφη μου, μία από τις 4 περιπτώσεις, που επίσης κατηγορεί την μητέρα της, φοβούμενη γαι τις κόρες της, απευθύνθηκε σε διατροφολόγο και της είπε οτι τιποτα απολύτως δεν είναι απαγορευμένο, με μέτρο πάντα. Φυσικά συμφώνησε οτι το να στερείς λιχουδιές από τα παιδιά σου, είναι ένας σίγουρος τρόπος να τα κάνεις εξαρτημένα από αυτές αργότερα. 

[Astrien]

Just now, Έσπερος είπε:

Εμείς ως ενήλικες μπορεί να τρώμε πραγματα που μας αρεσουν αλλα χωρις να ειναι επιβλαβή, δεν ειναι κ θεμελιώδη στην διατροφη μας. οι πατατες, οι μαρμελάδες χωρις ζαχαρη, τα τοστακια, τα κεφτεδάκια, τα πολλα δημητριακα κλπ ειναι χρησιμα ως μερος της διατροφης και υπαρχουν κ τρόποι να τα φας υγιεινά, αλλα υπαρχουν πολλα αλλα τροφιμα που προέχουν οπως ποικιλια φρούτων κ λαχανικών κ κρεάτων, τυριών, εννοω κ πιο "δυσκολες" γευσεις που δεν ειναι τοσο της άνεσης απόλαυσης (σχετικο ειναι αυτο αλλα νομιζω ολοι καταλαβαινουμε σε τι διαφέρει η μπαμια απο τα μακαρονια με κιμά). το αν εμεις εχουμε αρεσκειες κ απαρέσκειες δεν σημαινει οτι ειναι υπερβολη να θελουμε να μην εχουν τα ιδια λαθη στο γούστο τα παιδια μας. η ομοιομορφία του τραπεζιου ειναι το ζητούμενο ή το να φροντίσουμε να παρει σωστες βάσεις το παιδι; αν εγω θελω να φαω καρμπονάρα, υοαρχει η λυση να την κανω με ολικής κ με οσο πιο αγνή κρεμα γαλακτος οπως λες, υπαρχει κ η λυση να την φαω βραδυ που το παθδι κου κοιμαται και το μεσημερι να φαμε κατι ολοι μαζι. δεν θα γινετσι αυτο δια βιου αλλα σ αυτη τη φαση δεν χανει κατι το μωρο ή το νηπιο αν δεν το φαει. Ή αντίστροφα, ο αντρας μου πχ δεν τρωει ρεβύθια. Τον πειράζουν. Θα τα αποκλείσω απο τη διατροφη του παιδιου ή θα τον πιεσω να τα φαει; Μπορω απλα να φτιαξω ρεβύθια για μενα κ το μικρο κ εκεινος να φαει κατι που εχει περισσεψει απο αλλη μερα. Δεν θα κατσουμε να το αναλύσουμε τοσο γιατι ο ενας τρωει αυτο κ ο αλλος το αλλο. Οταν μεγαλωσει λιγο κ ρωταει, θα παιρνει κ τθς αρμόζουσες απαντησεις. Αν εμεις σαν γονεις κρινουμε οτι το παιδι πρεπει να φαει συχνοτερα απο μια ομαδα τροφων επειδη εχει μια ελλειψη σε σιδηρο ή ασβέστιο ή βιταμίνη, δεν σημαι ει απαραιτητα οτι θα φαει ολη η οικογενεια το ιδιο, μπορει να ειναι η ιδια βαση με το γευμα του παιδιου εμπλουτισμένο με κατι αλλο. Δεν καταλαβαινω πού ειναι το παραλογο σε ολο αυτο. 

 

Τα παιδια μας εχουν πανω κατω ιδιες ηλικιες. Δεν ειναι ουτε δυο ετων κ στερεες αρχισαν πριν απο ενα χρονο κ κατι. Υποτιθεται οτι μεχρι το έτος πρεπει να εχουν γινει εισαγωγές ολων των τροφων. Το εχουμε κανει ολες; Εγω οχι, πχ κουνουπίδι δεν εχει τυχει να δωσω γιατι δεν το τρωμε συχνα, ουτε γιουβαρλακια, που αλλα μωρα τρελαίνονται, ουτε φάβα που δεν ξερω να φτιαχνω κ ο αντρας μου μαλλον βαριεται να φτιαξει, κ ιςως κ αλλα φαγητα που δεν μου ερχονται τωρα. ειναι μια παράλειψη κ κακως το αμελήσαμε. αλλα κανεις δεν θα κανει θεμα αν το παιδι σου πριν τα δυο δεν εχει φαει ας πουμε κατσικι ή κουνελι ή ψαρι τρωει μονο σουπα. αν πεις οτι δεν δινεις μακαρονια ή μπισκοτα θα πουν οτι εχεις απαγορεύσεις κ στερήσεις κ θα πεσει με τα μουτρα αργοτερα κλπ. 

 

Ακομα κ σε κοινωνικες συναναστροφες, ποσο ανεπιβλεπτο ειναι ενα παιδακι κατω των δυο που να τρωει αβέρτα πραγματα απο αλλους; Δηλαδη σε ενα παρτι θα παει μονο του στον μπουφέ; Στο παρκο πηγαινει τοσο ευκολα σε αγνωστους σε αυτη την ηλικια για να παιρνει κερασματα; Εκτος αν πηγαινει παιδικο οπου δεν υπαρχουν αυστηρές προϋποθεσεις, εκει πραγματικα ειναι εκτος ελεγχου του γονιου. Αλλα σε αλλες περιπτωσεις δεν μπορω να φανταστω οτι ενα παιδακι μεχρι τα δυο περιτριγυρίζεται απο τοσους πειρασμούς σε τροφιμα που να ανησυχεις οτι θα νιωσει την απαγόρευση. Εκτος αν του τα δινουν αλλοι φροντιστές. 

Ποτέ δεν έχω ακούσει να λένε ότι για τους ενήλικες είναι οκ να τρώνε όλο μακαρονάδες και πιτσες. Ούτε βέβαια κάπου πως αν ένα παιδί φάει  πιτσα θα πάθει κάτι. Αντίθετα ξέρω πώς το ίδιο διατροφικό προγραμμα  προτείνεται για όλους. Όσο για καφέ, αλκοόλ αναψυκτικά αυτά είναι απαγορευτικά και νομίζω πως και οι ενήλικες καλό είναι να τα αποφεύγουν. Προσωπικά καφέ δεν πίνω, αναψυκτικά μόνο σε οικογενειακά τραπέζια και μαζώξεις και αλκοόλ σπάνια και αυτό κατά προτίμηση κρασί.

[Yovanna]

Just now, Astrien said:

Ποτέ δεν έχω ακούσει να λένε ότι για τους ενήλικες είναι οκ να τρώνε όλο μακαρονάδες και πιτσες. Ούτε βέβαια κάπου πως αν ένα παιδί φάει  πιτσα θα πάθει κάτι. Αντίθετα ξέρω πώς το ίδιο διατροφικό προγραμμα  προτείνεται για όλους. Όσο για καφέ, αλκοόλ αναψυκτικά αυτά είναι απαγορευτικά και νομίζω πως και οι ενήλικες καλό είναι να τα αποφεύγουν. Προσωπικά καφέ δεν πίνω, αναψυκτικά μόνο σε οικογενειακά τραπέζια και αλκοόλ σπάνια και αυτό κατά προτίμηση κρασί.

Εγώ από καφέδες άλλο τίποτα. Και κοκα κόλες καθημερινά! Έχω πεί οτι αν ο μικρός την ζηλέψει και ζητήσει , θα την κόψω μαχαίρι ,γιατί την θεωρώ από τα χειρότερα πράγματα ( μην ρωτήσεις γιατί την πίνω, εθισμός).Αλκόολ ευτυχώς μετά το παιδί δεν βγαίνουμε για ποτό, γιατί άστα! Ευτυχώς δεν καπνίζει κανείς μας! Αν τον δώ μια μέρα με τσιγάρο , νομίζω θα πάθω εγκεφαλικό.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Astrien είπε:

Δεν είπα ότι προέχει η ομοιομορφία αλλά για μένα είναι εξίσου σημαντική. Γτ στο μέλλον δε θέλω να κάνω ένα παιδί που να ζητά μόνο αυτά που του αρέσουν . Σήμερα μπορεί να είναι το μπριαμ αύριο τα λουκάνικα και τα κεφτεδάκια ή και η σοκολάτα. Θα φτιάξω από όλα. Από μπάμιες ως τυροπιτακια και θα φάνε από το τραπέζι σαν τους υπόλοιπους. Δεν είπα ότι αποκλείω την ποικιλομορφία και δε δίνω στο παιδί να δοκιμάσει όσο το δυνατόν διαφορετικά πράγματα. Το αντίθετο μάλιστα, προσπαθώ να τα κάνω όλα υγιεινά και με περισσότερη ποικιλία.

Το θέμα είναι ότι όταν ένα παιδί μάθει ότι είναι "ξεχωριστό" ως προς το φαγητό, δε θα το πείσεις ξαφνικά αργότερα ότι δεν είναι. Αν έχει μάθει (προφανώς όχι ως μωρό, αλλά σε ηλικία να καθίσει στο τραπέζι της οικογένειας) ότι έχει το δικό του φαγητό, άντε να το πείσεις όταν είναι π.χ. 3-4 ότι πρέπει να φάει κανονικά με τους υπόλοιπους και όχι το δικό του διαφορετικό φαγητό. Δεν είναι λίγα τα παιδιά στο δημοτικό και στην εφηβεία που τα μισά γεύματα της οικογένειας τα αντικαθιστούν με κάτι άσχετο, γιατί έχουν μάθει ότι για κάποιο περίεργο λόγο μπορούν να φάνε διαφορετικό φαγητό. Είναι πάρα πολύ συχνό, και νομίζω ότι πάντα με τις καλύτερες προθέσεις ξεκίνησε από τους γονείς, απλά τα 2 χρόνια έγιναν 3, 5 κοκ και μετά δεν είχε επιστροφή.

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Τί κακό έχει η τηγανιτή πατατούλα, πού θα φτιάξεις στο σπίτι σου με φρέσκο λαδάκι? Πόσες τηγανιτές πατάτες θα φάει πιά ένα παιδάκι? Και γιατί ακόμη και η τυρόπιτα να έχει λαχανικά μέσα? Αν έχει τυράκι, φρέσκα αυγουλάκια και φρέσκο βουτυράκι , γιατί όχι? Έχω 4 παραδείγματα ενηλίκων που η μητέρα τους ήταν πολύ αυστηρή στο θέμα της διατροφής (όχι σε τέτοιο βαθμό οφείλω να ομολογήσω) και γίναν και οι 4 παχύσαρκες. Και κατηγορούν και οι 4 τις μητέρες τους. Συγκεκριμένα η μία μου είχε πεί: "Στο σπίτι μου δεν τρώγαμε ποτέ τηγανιτές πατάτες, ούτε γλυκά" Όταν έφυγα στα 18 να σπουδάσω, έτρωγα κάθε μέρα τηγανιτές πατάτες και γλυκά". Η ξαδέρφη μου, μία από τις 4 περιπτώσεις, που επίσης κατηγορεί την μητέρα της, φοβούμενη γαι τις κόρες της, απευθύνθηκε σε διατροφολόγο και της είπε οτι τιποτα απολύτως δεν είναι απαγορευμένο, με μέτρο πάντα. Φυσικά συμφώνησε οτι το να στερείς λιχουδιές από τα παιδιά σου, είναι ένας σίγουρος τρόπος να τα κάνεις εξαρτημένα από αυτές αργότερα. 

Οι τηγανίτες πατάτες από μονες τηυς δεν εχουν κατι κακο. ειδικα αν ειναι μια στις τοσες. το θεμα ειναι οτι αν ενα παιδακι ξερει οτι υπαρχουν τα νόστιμα φαγητα οπως οι πατατούλες, τα μακαρονια με κιμά, τα τυροπιτακια, τα μπισκοτάκια, ολα αυτα που κ σε εμας αρεσουν, σιγουρα θα τα συγκρίνει με τα φασολακια κ τις φακες κ αλλα πιο υγιεινά κ φυσικά θα προτιμά τα πρώτα. τα παιδια που καταλήγουν να τρωνε μονο μπιφτεκια κ μακαρονια κ κριτσίνια ή μπισκοτα αντι για φρουτα, πώς προκυπτουν; κι εγω ενα τετοιο παιδι ημουν. δεν εκαναν κανενα έγκλημα οι γονεις μου, απλως υπηρχαν οι εύκολες λυσεις κ λογικο ηταν να συνηθισω σε αυτες τις γευσεις. αλλα αν πεις οτι το παιδι σου κανει μονοφαγιες, δεν θα αναρωτηθεί κανεις αν έφταιξε κατι. αν πεις οτι προτιμας στην αρχη να συνηθισει να τρωει αλλες τροφες, σου λενε οτι το στερείς. Δεν ειναι λιγο αντιφατικό αυτο; γιατι μας καλλιεργείται τοσο το αγχος μηπως ενα παιδακι κατω των 2-3 στερηθει λιγους υδατάνθρακες ή λιγα γλυκα; γιατι να υοαρχει αυτη η πιεση; θα σου πει κανεις αν το παιδι σου στα δυο έχει δοκιμάσει φάβα ή μαυρομματικα ή  από όλα τα είδη κρέας μαγειρεμένο με διαφορους τροπους; κι αν εσυ πεις οτι τα μαυρομματικα δεν τα κανεις σπίτι, κ δεν ετυχε να τα φαει, θα θεωρηθεί μια λογικη απαντηση. αν πεις οτι δεν κανεις τηγανιτες πατατες ή μακαρονια, θα σε κοιτανε σαν εξωγήινο κ θα αναρωτιούνται γιατί δεν σκέφτεσαι το μελλον του παιδιου σου. λες κ θα δυσκολευτεί καποιος στην εφηβεια να φαει μακαρονια με κιμά. Πόσοι άλλοι όμως έχουμε δυσκολευτεί να φάμε άλλα πιο υγιεινά τρόφιμα; ειναι απλα θεμα γούστου ή μαθαμε σε πιο εύκολες γεύσεις; 

 

 

Επιςης για καθε παραδειγμα ανθρώπου που επεσε με τα μούτρα στις σαβούρες, υπάρχει άλλο ένα παράδειγμα ανθρώπου που έμαθε να τρώει σωστά και απλώς δεν αντέχει να φάει κάτι τυποποιημένο, με περιεργα αλευρα κ λάδια, με συντηρητικα, με φουλ γλυκαντικές κλπ. Δηλαδη ειναι στερημένος απο τα πτι μπερ αυτος που τρωει σπιτικα υγιεινά γλυκα σε επιλεγμένες περιστάσεις; το παιδακι που δυο ή τριων χρονων δεν εχει φαει γλυκο γιατι δεν το βλεπει σπίτι, δεν νιωθει τη στέρηση. το παιδακι που θα του πεις να μην φαει το γλυκο που κέρασε ο συμμαθητής, προφανως κ θα νιωςει περιθωριοποιημένο κ καταπιεσμένο κ αυτο το θεωρω υπερβολη, εκει διαλέγει ο γονιος ομως αν θα παρει το ρισκο. εγω δεν θε το απαγορευα αλλα θα εξηγούσα γενικα τι ειναι το καθε τρόφιμο κ τι προσφερει ωστε με το πες πες να μεινει κατι για το μελλον, γιατι μια περιοδος εκτος ελεγχου σίγουρα θα υπάρχει. Αλλα δεν θα σπεύσω κιολας να του βαλω την ιδεα.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Με καλύψες απόλυτα. Και εγω δεν καταλαβαίνω γιατί η ομοιομορφία στο τραπέζι προέχει από το να πάρει το παιδί τις σωστές βάσεις στο φαγητό, ειδικά τώρα που είναι το ξεκίνημα. 

 

Αχ κορίτσια, όταν μιλάμε ουσιαστικά για μωράκια, και έχουμε τον πλήρη έλεγχο, δε βάζουμε βάσεις, απλά ελέγχουμε τι τρώνε.

Βάσεις είναι π.χ. "όλη η οικογένεια τρώει το ίδιο φαγητό αγάπη μου, δοκίμασε και ας μη σου αρέσει", όχι το "εσύ έχεις το δικό σου σπέσιαλ φαγάκι". Γιατί στο δίχρονο το ελέγχεις, αλλά μετά έχεις ένα δεκάχρονο που όποτε η οικογένεια τρώει μπρόκολο, αυτό φτιάχνει τοστ. 

Βάσεις είναι να γίνει συνήθεια ότι κάθε Σάββατο που πάμε βόλτα, τρώμε δύο μπάλες παγωτό, γιατί βάζει ένα μέτρο στο γλυκό και βάσεις είναι και ακόμη το να βλέπει το παιδάκι ότι η μαμά και ο μπαμπάς κάθε Κυριακή πίνουν από ένα ποτήρι κρασί. Το μικρό παιδί μαθαίνει συμπεριφορές, ώστε μετά να μπορεί μόνο του να βάλει όρια στον εαυτό του, γιατί έχει εμπεδώσει τι είναι το σωστό. Όχι μόλις βρεθεί στην εφηβεία να πέσει με τα μούτρα σε χοτ ντογκ, πατατάκια και αλκοόλ, που ήταν ταμπού μεγαλώνοντας.

[Yovanna]

Just now, Έσπερος said:

Οι τηγανίτες πατάτες από μονες τηυς δεν εχουν κατι κακο. ειδικα αν ειναι μια στις τοσες. το θεμα ειναι οτι αν ενα παιδακι ξερει οτι υπαρχουν τα νόστιμα φαγητα οπως οι πατατούλες, τα μακαρονια με κιμά, τα τυροπιτακια, τα μπισκοτάκια, ολα αυτα που κ σε εμας αρεσουν, σιγουρα θα τα συγκρίνει με τα φασολακια κ τις φακες κ αλλα πιο υγιεινά κ φυσικά θα προτιμά τα πρώτα. τα παιδια που καταλήγουν να τρωνε μονο μπιφτεκια κ μακαρονια κ κριτσίνια ή μπισκοτα αντι για φρουτα, πώς προκυπτουν; κι εγω ενα τετοιο παιδι ημουν. δεν εκαναν κανενα έγκλημα οι γονεις μου, απλως υπηρχαν οι εύκολες λυσεις κ λογικο ηταν να συνηθισω σε αυτες τις γευσεις. αλλα αν πεις οτι το παιδι σου κανει μονοφαγιες, δεν θα αναρωτηθεί κανεις αν έφταιξε κατι. αν πεις οτι προτιμας στην αρχη να συνηθισει να τρωει αλλες τροφες, σου λενε οτι το στερείς. Δεν ειναι λιγο αντιφατικό αυτο; γιατι μας καλλιεργείται τοσο το αγχος μηπως ενα παιδακι κατω των 2-3 στερηθει λιγους υδατάνθρακες ή λιγα γλυκα; γιατι να υοαρχει αυτη η πιεση; θα σου πει κανεις αν το παιδι σου στα δυο έχει δοκιμάσει φάβα ή μαυρομματικα ή  από όλα τα είδη κρέας μαγειρεμένο με διαφορους τροπους; κι αν εσυ πεις οτι τα μαυρομματικα δεν τα κανεις σπίτι, κ δεν ετυχε να τα φαει, θα θεωρηθεί μια λογικη απαντηση. αν πεις οτι δεν κανεις τηγανιτες πατατες ή μακαρονια, θα σε κοιτανε σαν εξωγήινο κ θα αναρωτιούνται γιατί δεν σκέφτεσαι το μελλον του παιδιου σου. λες κ θα δυσκολευτεί καποιος στην εφηβεια να φαει μακαρονια με κιμά. Πόσοι άλλοι όμως έχουμε δυσκολευτεί να φάμε άλλα πιο υγιεινά τρόφιμα; ειναι απλα θεμα γούστου ή μαθαμε σε πιο εύκολες γεύσεις; 

 

 

Επιςης για καθε παραδειγμα ανθρώπου που επεσε με τα μούτρα στις σαβούρες, υπάρχει άλλο ένα παράδειγμα ανθρώπου που έμαθε να τρώει σωστά και απλώς δεν αντέχει να φάει κάτι τυποποιημένο, με περιεργα αλευρα κ λάδια, με συντηρητικα, με φουλ γλυκαντικές κλπ. Δηλαδη ειναι στερημένος απο τα πτι μπερ αυτος που τρωει σπιτικα υγιεινά γλυκα σε επιλεγμένες περιστάσεις; το παιδακι που δυο ή τριων χρονων δεν εχει φαει γλυκο γιατι δεν το βλεπει σπίτι, δεν νιωθει τη στέρηση. το παιδακι που θα του πεις να μην φαει το γλυκο που κέρασε ο συμμαθητής, προφανως κ θα νιωςει περιθωριοποιημένο κ καταπιεσμένο κ αυτο το θεωρω υπερβολη, εκει διαλέγει ο γονιος ομως αν θα παρει το ρισκο. εγω δεν θε το απαγορευα αλλα θα εξηγούσα γενικα τι ειναι το καθε τρόφιμο κ τι προσφερει ωστε με το πες πες να μεινει κατι για το μελλον, γιατι μια περιοδος εκτος ελεγχου σίγουρα θα υπάρχει. Αλλα δεν θα σπεύσω κιολας να του βαλω την ιδεα.

Κοίτα, τα μακαρόνια, οι πατάτες και τα μπιφτεκάκια πχ, είναι πιό συνηθισμένα φαγητά από τα μαυρομάτικα, γι' αυτό και δεν θα του κάνει κανενός εντύπωση που δεν τα έχει ακόμη δοκιμάσει το δίχρονο. Προσωπικά θεωρώ οτι και τα πρώτα που ανέφερα , έχουν κάτι να μας προσφέρουν. Δεν ξέρω γιατί είναι παρεξηγημένα. Επίσης , το οτι θα μάθει την καρμπονάρα, δεν σημαίνει οτι δεν θα του αρέσουν οι φακές, ή το ψαράκι. Εγώ τα απολάμβάνω όλα αυτά εξίσου. Ούτε οτι θα του φτιάξεις τηγανιτές πατάτες επειδή δεν θέλει να φάει μπριάμ. Αυτό είναι το φαγητό μας σήμερα, με μια φετούλα ψωμάκι.

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Οι τηγανίτες πατάτες από μονες τηυς δεν εχουν κατι κακο. ειδικα αν ειναι μια στις τοσες. το θεμα ειναι οτι αν ενα παιδακι ξερει οτι υπαρχουν τα νόστιμα φαγητα οπως οι πατατούλες, τα μακαρονια με κιμά, τα τυροπιτακια, τα μπισκοτάκια, ολα αυτα που κ σε εμας αρεσουν, σιγουρα θα τα συγκρίνει με τα φασολακια κ τις φακες κ αλλα πιο υγιεινά κ φυσικά θα προτιμά τα πρώτα.

Μα βρε @Έσπερος, το παιδί θα μεγαλώσει σε γυάλα; Όπου όσα θεωρείς νόστιμα θα τα στερείται; Το φαγητό είναι φυσικά και απόλαυση και αυτή τη στιγμή σα να βγάζεις δικές σου κακές διατροφικές συνήθειες σαν απωθημένο. Σαν να πιστεύεις ότι το νόστιμο είναι κακό. Αν τα λαχανικά όπως τα μαγειρεύει μία οικογένεια είναι άνοστα, προφανώς και τελικά το παιδί θα τα απορρίψει. Γιατί να είναι ανθυγιεινά τα σπιτικά μακαρόνια με κιμά και η σπιτική τυρόπιτα; Γιατί να μην είναι μέρος της διατροφής του παιδιού σε εβδομαδιαία βάση; Αν έχεις μία τέτοια αντίληψη για το φαγητό, το παιδί σαφώς και θα την αντιληφθεί μεγαλώνοντας. Ο στόχος για οποιοδήποτε παιδί, θα έπρεπε να είναι η ποικιλία και η ισορροπία, να τρώει το ίδιο καλά παστίτσιο, μπιφτέκια με τηγανιτές πατάτες, μπάμιες και φακές. Μη θεωρείς ότι η έκθεση σε κάτι προκαλεί εθισμό ή η στέρηση σε κάνει να το απορρίψεις.

Για να δώσω ένα απλό παράδειγμα παιδιού που συνδυάζει και τα δύο άκρα, ο εννιάχρονος γιος μου δεν τρώει τηγανιτές πατάτες παρά μόνο με το ζόρι, του στυλ "αυτό παιδί μου είναι η γαρνιτούρα στο κρέας σήμερα, ή φάε ή μείνε πεινασμένος" κι ας τηγανίζουμε πατάτες 1-2 φορές τη βδομάδα από τότε που γεννήθηκε, ενώ στο μεγάλο του αδερφό αν του έδινα θα έτρωγε κάθε μέρα. Στο ίδιο σπίτι μεγάλωσαν.  Από την άλλη αν ρωτήσεις τον μικρό ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό, θα σου πει burger, που πρωτοδοκίμασε σε ένα πάρτυ πριν λίγα χρόνια, και αυτό όχι γιατί το είχαμε σαν ταμπού, αλλά γιατί δεν αρέσουν σε κανέναν άλλο στο σπίτι. Χωρίς πλάκα, επειδή τα έβλεπε από το Μπομπ το Σφουγγαράκη μικρός, είχε έρθει μία μέρα εκεί στα 6-7 και μου λέει μετά από ένα πάρτυ "Μαμά ήξερες ότι η καβουροπάτη που φτιάχνει ο Μπομπ είναι αληθινό φαγητό και το λένε burger;" Δεν είχα καν συνειδητοποιήσει ότι δεν το είχε φάει ποτέ στη ζωή του. Και φυσικά η μη έκθεση τόσα χρόνια δεν τον εμπόδισε να αποφασίσει ότι είναι το καταπληκτικότερο φαγητό στον κόσμο.

[Chrysoum]

Just now, Yovanna said:

Τί κακό έχει η τηγανιτή πατατούλα, πού θα φτιάξεις στο σπίτι σου με φρέσκο λαδάκι? Πόσες τηγανιτές πατάτες θα φάει πιά ένα παιδάκι? Και γιατί ακόμη και η τυρόπιτα να έχει λαχανικά μέσα? Αν έχει τυράκι, φρέσκα αυγουλάκια και φρέσκο βουτυράκι , γιατί όχι? Έχω 4 παραδείγματα ενηλίκων που η μητέρα τους ήταν πολύ αυστηρή στο θέμα της διατροφής (όχι σε τέτοιο βαθμό οφείλω να ομολογήσω) και γίναν και οι 4 παχύσαρκες. Και κατηγορούν και οι 4 τις μητέρες τους. Συγκεκριμένα η μία μου είχε πεί: "Στο σπίτι μου δεν τρώγαμε ποτέ τηγανιτές πατάτες, ούτε γλυκά" Όταν έφυγα στα 18 να σπουδάσω, έτρωγα κάθε μέρα τηγανιτές πατάτες και γλυκά". Η ξαδέρφη μου, μία από τις 4 περιπτώσεις, που επίσης κατηγορεί την μητέρα της, φοβούμενη γαι τις κόρες της, απευθύνθηκε σε διατροφολόγο και της είπε οτι τιποτα απολύτως δεν είναι απαγορευμένο, με μέτρο πάντα. Φυσικά συμφώνησε οτι το να στερείς λιχουδιές από τα παιδιά σου, είναι ένας σίγουρος τρόπος να τα κάνεις εξαρτημένα από αυτές αργότερα. 

Φαντάζομαι ως φρέσκο λαδάκι εννοούμε το ελαιόλαδο, γιατί δεν νομίζω να έχει κανείς άλλο φρέσκο λάδι στο σπίτι. Ακόμη χειρότερο λοιπό , το ελαιόλαδο δεν είναι λάδι για τηγάνισμα έχει χαμηλό σημείο καπνού και είναι καλό να αποφεύγεται για τηγάνισμα. Το θέμα δεν είναι πόσες φορές θα φάει ένα παιδάκι, το θέμα είναι αφού τρώει άλλες πιο υγιεινες επιλογές χωρίς πρόβλημα γιατί να φάει πατάτες; γιατι να μπει σ αυτές τις γεύσεις όταν δεν τις χρειάζεται; είναι σίγουρο ότι θα φάει αργότερα στην ζωή του, γιατί να ξέρει ότι αντί να φάει τα όσπρια μπορεί απλά να ζητήσει πατάτες τηγανιτές; επίσης η τυρόπιτα μόνο με τυρί, αυγά και βούτυρο είναι φουλ στα κορεσμένα λιπαρά και στην χοληστερίνη. Και μην ξεγελιέστε ακόμα και το αγνό βουτυρακι κορεσμενα ζωικά λίπη περιέχει. Γι αυτό και τα λαχανικά, σε μια προσπάθεια να γίνει λιγο καλύτερη από άποψη διατροφική αξίας. Τα μακαρόνια που αναφέρεις πιο κάτω, δεν προσφέρουν τίποτα! Σκέτα από μόνα τους εννοώ, πολύ υψηλός γλυκαιμικος δείκτης που φτάνει την μεταγευματικη γλυκόζη στα ύψη. Τώρα αν βάλεις ολικής και κάνεις και μια σάλτσα λαχανικών ή κρέατος (κιμά) και βάλεις και λίγο τυράκι, τοτε οκ. 

 

Τωρα όσον αφορά τις 4 περιπτώσεις που γνωρίζεις, είναι απλά 4 περιπτώσεις, δεν είναι ο γενικός κανόνας. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα αποτελεί μάστιγα. Ένας διαιτολόγος θα σου πει αυτό, κάποιος άλλος θα σου πει το αντίθετο. Ξέρω τουλάχιστον 20 διαιτολόγος και ο καθένας ακολουθεί την δική του τακτική ειδικά στην διατροφή των παιδιών τους. Ο κάθε γονέας κρίνει και πράττει αναλόγως. Το θέμα είναι ότι δε θα έπρεπε να ασκείται κριτική σε όσους προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά τους μακρυά από φαγητά που για κάποιους θεωρούνται στάνταρ και οι ίδιοι τα δίνουν στα παιδιά τους που λέει και η @Έσπερος

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

Φαντάζομαι ως φρέσκο λαδάκι εννοούμε το ελαιόλαδο, γιατί δεν νομίζω να έχει κανείς άλλο φρέσκο λάδι στο σπίτι. Ακόμη χειρότερο λοιπό , το ελαιόλαδο δεν είναι λάδι για τηγάνισμα έχει χαμηλό σημείο καπνού και είναι καλό να αποφεύγεται για τηγάνισμα

Iσα ισα. Νομίζω ότι αυτό έχει καταρριφθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια σαν μύθος. Το ελαιόλαδο είναι το καλύτερο λάδι και για τηγάνισμο (αν θυμάμαι καλά μαζί με το σησαμέλαιο), αλλά δεν πρέπει να το φτάσεις σε σημείο να βγάζει καπνό, ούτε να το χρησιμοποιείς για πολλά τηγανίσματα.

[Astrien]

Just now, Έσπερος είπε:

Οι τηγανίτες πατάτες από μονες τηυς δεν εχουν κατι κακο. ειδικα αν ειναι μια στις τοσες. το θεμα ειναι οτι αν ενα παιδακι ξερει οτι υπαρχουν τα νόστιμα φαγητα οπως οι πατατούλες, τα μακαρονια με κιμά, τα τυροπιτακια, τα μπισκοτάκια, ολα αυτα που κ σε εμας αρεσουν, σιγουρα θα τα συγκρίνει με τα φασολακια κ τις φακες κ αλλα πιο υγιεινά κ φυσικά θα προτιμά τα πρώτα. τα παιδια που καταλήγουν να τρωνε μονο μπιφτεκια κ μακαρονια κ κριτσίνια ή μπισκοτα αντι για φρουτα, πώς προκυπτουν; κι εγω ενα τετοιο παιδι ημουν. δεν εκαναν κανενα έγκλημα οι γονεις μου, απλως υπηρχαν οι εύκολες λυσεις κ λογικο ηταν να συνηθισω σε αυτες τις γευσεις. αλλα αν πεις οτι το παιδι σου κανει μονοφαγιες, δεν θα αναρωτηθεί κανεις αν έφταιξε κατι. αν πεις οτι προτιμας στην αρχη να συνηθισει να τρωει αλλες τροφες, σου λενε οτι το στερείς. Δεν ειναι λιγο αντιφατικό αυτο; γιατι μας καλλιεργείται τοσο το αγχος μηπως ενα παιδακι κατω των 2-3 στερηθει λιγους υδατάνθρακες ή λιγα γλυκα; γιατι να υοαρχει αυτη η πιεση; θα σου πει κανεις αν το παιδι σου στα δυο έχει δοκιμάσει φάβα ή μαυρομματικα ή  από όλα τα είδη κρέας μαγειρεμένο με διαφορους τροπους; κι αν εσυ πεις οτι τα μαυρομματικα δεν τα κανεις σπίτι, κ δεν ετυχε να τα φαει, θα θεωρηθεί μια λογικη απαντηση. αν πεις οτι δεν κανεις τηγανιτες πατατες ή μακαρονια, θα σε κοιτανε σαν εξωγήινο κ θα αναρωτιούνται γιατί δεν σκέφτεσαι το μελλον του παιδιου σου. λες κ θα δυσκολευτεί καποιος στην εφηβεια να φαει μακαρονια με κιμά. Πόσοι άλλοι όμως έχουμε δυσκολευτεί να φάμε άλλα πιο υγιεινά τρόφιμα; ειναι απλα θεμα γούστου ή μαθαμε σε πιο εύκολες γεύσεις; 

 

 

Επιςης για καθε παραδειγμα ανθρώπου που επεσε με τα μούτρα στις σαβούρες, υπάρχει άλλο ένα παράδειγμα ανθρώπου που έμαθε να τρώει σωστά και απλώς δεν αντέχει να φάει κάτι τυποποιημένο, με περιεργα αλευρα κ λάδια, με συντηρητικα, με φουλ γλυκαντικές κλπ. Δηλαδη ειναι στερημένος απο τα πτι μπερ αυτος που τρωει σπιτικα υγιεινά γλυκα σε επιλεγμένες περιστάσεις; το παιδακι που δυο ή τριων χρονων δεν εχει φαει γλυκο γιατι δεν το βλεπει σπίτι, δεν νιωθει τη στέρηση. το παιδακι που θα του πεις να μην φαει το γλυκο που κέρασε ο συμμαθητής, προφανως κ θα νιωςει περιθωριοποιημένο κ καταπιεσμένο κ αυτο το θεωρω υπερβολη, εκει διαλέγει ο γονιος ομως αν θα παρει το ρισκο. εγω δεν θε το απαγορευα αλλα θα εξηγούσα γενικα τι ειναι το καθε τρόφιμο κ τι προσφερει ωστε με το πες πες να μεινει κατι για το μελλον, γιατι μια περιοδος εκτος ελεγχου σίγουρα θα υπάρχει. Αλλα δεν θα σπεύσω κιολας να του βαλω την ιδεα.

Ούτε το ένα άκρο λοιπόν είναι καλό ούτε το άλλο. Και καλά κάνεις και δε δίνεις στο παιδί πειρασμούς. Απλά με ξένισε το κάθε απόγευμα γιαούρτι και κάθε μέρα ξεχωριστό κρέας για το παιδί. Μου φάνηκε λιγο ακραίο. Υπάρχουν κι άλλες υγιεινές επιλογές που μπορείς να δοκιμάσεις. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Chrysoum είπε:

 γιατι να μπει σ αυτές τις γεύσεις όταν δεν τις χρειάζεται; είναι σίγουρο ότι θα φάει αργότερα στην ζωή του, γιατί να ξέρει ότι αντί να φάει τα όσπρια μπορεί απλά να ζητήσει πατάτες τηγανιτές;

Μα ακριβώς αυτός είναι ο λόγος να μην τρώει το παιδί δικό του φαγητό μετά από μία ηλικία: γιατί αν ξέρει ότι τρώμε όλοι το ίδιο, είτε φασόλια βγάλεις, είτε βιολογική κινόα, είτε πιτόγυρο, αυτό θα φάει. Δε θα μπει στη λογική "είμαι ειδική περίπτωση, ας δηλώσω σήμερα στο σεφ τι μου αρέσει και ας κρατήσω μούτρα γιατί η μαμά το θεωρεί τόσο σημαντικό να φάω, οπότε θα μου κάνει το χατήρι" . Αν το παιδί συστηματικά βλέπει ότι το μενού έχει διαφορετικό φαγητό για το ίδιο, πώς θα ξεμάθει από αυτή τη λογική κάποτε; Το να τρώει ένα παιδί τα πάντα, σημαίνει ακριβώς αυτό. Όχι ότι επειδή έχει προτίμηση στα μπισκότα ή την μακαρονάδα θα τσιρίζει για να του τα φέρουν αντί για το ψάρι.

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

Ούτε το ένα άκρο λοιπόν είναι καλό ούτε το άλλο. Και καλά κάνεις και δε δίνεις στο παιδί πειρασμούς. Απλά με ξένισε το κάθε απόγευμα γιαούρτι και κάθε μέρα ξεχωριστό κρέας για το παιδί. Μου φάνηκε λιγο ακραίο. Υπάρχουν κι άλλες υγιεινές επιλογές που μπορείς να δοκιμάσεις. 

Το γιαούρτι το λάτρευε αλλά όπως έγραψα αρχικα στο θεμα, τις τελευταιες μερες το αφηνει. ισως το βαρεθηκε, θα του δινω ντάκο με ανθοτυρο για λιγο καιρο ετσι για σλλαγη αφου ειναι η εποχη της ντομάτας. Το κρεας δεν ειναι παντα βασικο. μπορει τη μια μερα να ειναι κοτοπουλο με φασολακια κ την αλλη φασολακια με κοτοπουλο, αναλογα πώς θα βγει η μεριδα. Αλλα γενικα το γευμα του παιδιου το ενισχύω σε σχεση με τα δικα μας. Τωρα που γυρναω στη δουλεια κανονικα ισως να κοπούν οι πολλες πολυτέλειες του νεαρου αν δεν προλαβαινω. 

[Yovanna]

Just now, Chrysoum said:

Φαντάζομαι ως φρέσκο λαδάκι εννοούμε το ελαιόλαδο, γιατί δεν νομίζω να έχει κανείς άλλο φρέσκο λάδι στο σπίτι. Ακόμη χειρότερο λοιπό , το ελαιόλαδο δεν είναι λάδι για τηγάνισμα έχει χαμηλό σημείο καπνού και είναι καλό να αποφεύγεται για τηγάνισμα. Το θέμα δεν είναι πόσες φορές θα φάει ένα παιδάκι, το θέμα είναι αφού τρώει άλλες πιο υγιεινες επιλογές χωρίς πρόβλημα γιατί να φάει πατάτες; γιατι να μπει σ αυτές τις γεύσεις όταν δεν τις χρειάζεται; είναι σίγουρο ότι θα φάει αργότερα στην ζωή του, γιατί να ξέρει ότι αντί να φάει τα όσπρια μπορεί απλά να ζητήσει πατάτες τηγανιτές; επίσης η τυρόπιτα μόνο με τυρί, αυγά και βούτυρο είναι φουλ στα κορεσμένα λιπαρά και στην χοληστερίνη. Και μην ξεγελιέστε ακόμα και το αγνό βουτυρακι κορεσμενα ζωικά λίπη περιέχει. Γι αυτό και τα λαχανικά, σε μια προσπάθεια να γίνει λιγο καλύτερη από άποψη διατροφική αξίας. Τα μακαρόνια που αναφέρεις πιο κάτω, δεν προσφέρουν τίποτα! Σκέτα από μόνα τους εννοώ, πολύ υψηλός γλυκαιμικος δείκτης που φτάνει την μεταγευματικη γλυκόζη στα ύψη. Τώρα αν βάλεις ολικής και κάνεις και μια σάλτσα λαχανικών ή κρέατος (κιμά) και βάλεις και λίγο τυράκι, τοτε οκ. 

 

Τωρα όσον αφορά τις 4 περιπτώσεις που γνωρίζεις, είναι απλά 4 περιπτώσεις, δεν είναι ο γενικός κανόνας. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα αποτελεί μάστιγα. Ένας διαιτολόγος θα σου πει αυτό, κάποιος άλλος θα σου πει το αντίθετο. Ξέρω τουλάχιστον 20 διαιτολόγος και ο καθένας ακολουθεί την δική του τακτική ειδικά στην διατροφή των παιδιών τους. Ο κάθε γονέας κρίνει και πράττει αναλόγως. Το θέμα είναι ότι δε θα έπρεπε να ασκείται κριτική σε όσους προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά τους μακρυά από φαγητά που για κάποιους θεωρούνται στάνταρ και οι ίδιοι τα δίνουν στα παιδιά τους που λέει και η @Έσπερος

 Κανόνας δεν είναι οι 4 περιπτώσεις, αλλά δεν είναι και λίγες, αν σκεφτείς οτι είανι οι μοναδικές περιπτώσεις παχύσαρκων ανθρώπων στο περιβάλλον μου, και είχαν και οι 4  μητέρες εμμονικές με την υγιεινή διατροφή (οι ίδιες κατέβαζαν ζαχαροπλαστεία κρυφά). 

Έχω ζήσει 8 χρόνια στην Γαλλία, όπου είναι εξαιρετικά σπάνιο να δείς υπέρβαρο άνθρωπο (Γάλλο εννοώ). Εκεί λοιπόν, σε διαβεβαιώνω το γλυκό, το τυρί (λιπαρότατο), το κρασί και η λευκή μπαγκέτα, είναι μέρος της καθημέρινοτητας τους. Θέλω να σου πώ, οτι όσον αφορά την παχυσαρκία, σημασία έχουν οι ποσότητες που θα φας, και όχι μόνο το τί θα φας.

[Mama_Anesti_]

Θα συμφωνησω πως δεν υπάρχει λόγος να δώσουμε μία πιο έντονη γευση, γλυκιά ή αλμυρή, όταν δέχεται την πιο αγνη. Παράδειγμα με το γιο μου : το αυγό το τρώει σκέτο γιατί να βάλω αλάτι λοιπόν? 

    Επισης τα μπισκότα, τα πατατακια κτλ τα παιδιά τα προτιμούν γιατί εμείς τους τα δίνουμε! 

   Ακομα, τα παιδιά που δεν τρώνε συγκεκριμένες  τροφές (φασόλια, καλαμάρια ή οτιδήποτε αρνούνται) το κανουν για τρεις κυριως λόγους κατά την γνωμη μου. α)ξέρουν πως ή μαμα θα φτιάξει κάτι καλύτερο β) δεν έχει βρεθεί το κατάλληλο συνοδευτικό για τα γούστα του παιδιού ή τρόπο μαγειρεματος γ) γιατί δεν το δέχεται ο οργανισμός τους.

   Από μία δυσκοιλιότητα που προέκυψε και έπειτα ακολουθώ την εξής τακτικη: μαγειρευω ενα φαγητο, βγάζω στο τραπέζι σαλάτα, ψωμάκι και  τυριά αν ταιριάζουν κ τίποτα άλλο. Δεν κάνω ιδιαίτερα, δεν δίνω εναλλακτικές. Αρνήθηκε να φάει την πρώτη μέρα για δύο ώρες, την δεύτερη μία και την τρίτη έφαγε στην ώρα του. Έτσι πλέον τρώει και ρεβύθια και μελιτζάνες και μπαμιες που δεν δοκίμαζε καν. Με τα φρούτα αηδιάζει αλλά τα δίνω αλεσμενα στο γιαουρτι!