Προβλήματα με το φαγητο(20 μηνών)

[Fenia27]

Το παθητικο φαγητο με τηλεοραση και ταμπλετ συμφωνω οτι δεν ειναι καλη συνηθεια...Το να κυνηγας ενα παιδι να φαει μεσα στο σπιτι δεν ειναι και αυτο καλη συνηθεια ουτε και ιδιαιτερα βολικο...Αν και εγω καποιες φορες το κανω λογω βιασυνης, λογου κοσμου στο σπιτι, σε παρτυ κτλ...

 

Το φαγητο ομως περα απο την εκπαιδευση και το να φαει οοοολο το φαι το παιδι κτλ...ειναι μια πολυ ομορφη στιγμη να πεις ενα παραμυθι, ενα τραγουδι, να συζητησεις, να κατσεις στο μπαλκονι, να ακουσεις μουσικη...Δηλαδη ποιος δεν απολαμβανει να τρωει με λιγη μουσικη ή εξω στην βεραντα και την αυλη? Ενα παιδι γιατι να μην τα κανει αυτα και να γινει ετσι ακομη πιο ενδιαφερον?

 

Επισης @Έσπερος τι σημαινει δεν του αρεσει να σκουπιζει τα χερια...καποια πραγματα πρεπει να γινονται οσο και αν τα παιδια αντιδρουν...Καλοι τροποι, ασφαλεια και προσωπικη υγιεινη δεν ειναι θεματα προς διαπραγματευση...δεν νομιζω να παθει ψυχολογικο επειδη του σκουπισες τα χερια με χαρτοπετσετα...

[Mama_Anesti_]

Just now, Fenia27 είπε:

ειναι μια πολυ ομορφη στιγμη να πεις ενα παραμυθι,

Ή αλήθεια είναι πως ακόμα θυμάμαι με νοσταλγία τα παραμύθια που μου έλεγε ή μαμά μου στο βραδυνό. Μου θυμισες μία πολύ ιδιαίτερη και γλυκιά αναμνηση!

 

Just now, Fenia27 είπε:

Δηλαδη ποιος δεν απολαμβανει να τρωει με λιγη μουσικη ή εξω στην βεραντα και την αυλη?

.Αυτό σκέφτηκα κι εγώ! 

 

Just now, Fenia27 είπε:

καποια πραγματα πρεπει να γινονται οσο και αν τα παιδια αντιδρουν...Καλοι τροποι, ασφαλεια και προσωπικη υγιεινη δεν ειναι θεματα προς διαπραγματευση..

Θα συμφωνησω απόλυτα! Αυτά είναι αδιαπραγματευτα! Θα συμπληρωσω μόνο πως ανάλογα με την κρισιμότητα μπορείς να γίνεις λίγο πιο ελαστικη στον τρόπο προσέγγισης! Δηλαδή πχ τα δοντια μας θα πλυθούν έτσι κι αλλιως. Γιατί να γίνει με κλάματα και να μην βρεθεί ένα τεχνασμα (πχ μία γκριματσα που προκαλεί γέλιο στο μωρο και ανοίγει το στόμα ή να εξηγήσουμε με άλλα λόγια την διαδικασία πχ ανοίγουμε την πορτουλα-στομα, ότι πιάνει σε κάθε παιδι ) για να γίνει μία ευχάριστη διαδικασια? 

   

[Astrien]

5 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

@Astrien περάσαμε και εμείς από το κύμα καύσωνα και η μικρή απλά έραψε το στομα. Ούτε γάλα, μόνο χυμό ήθελε να πίνει. Οπότε μην το αποκλειεις. Τώρα όσον αφορά τα υπόλοιπα, έχουμε και εμείς αυτό με το χτύπημα στο κουτάλι, παίζουμε με το φαγητό κλπ. Εγω ήμουν πιο ελαστική, ο μπαμπάς της όμως επιμένει πως πλέον πρέπει να το σταματήσει. Γενικά έχει εδώ και λίγο καιρό που είμαστε πιο αυστηροί στο θέμα αυτό και έχει σταματήσει να παίζει με το φαγητό, το κουτάλι - πηρουνι το κάνει ακόμη, αλλά με το χτυπάει της το περνουμε. Πλέον δεν θέλει να τρώει με τα χέρια, οπότε μετά από λίγο της το ξανά δίνω και όταν το επαναλάβει το παίρνω πάλι. Αυτό γίνεται καμία 5-6 φορές

Όχι δεν το αποκλείω! Απλά νομίζω πως δεν είναι μόνο αυτή η αιτία αλλά συνδυασμός.  Στη συμπεριφορά της στο τραπέζι είμαι κι εγώ αρκετά αυστηρή. Επειδή ακριβως τρωω κι εγώ μαζί της, θέλω να απολαμβανουμε ολοι τα φαγητο.Δλδ αν δω ότι αρχίζει να χτυπάει το κουτάλι, θα της εξηγήσω με όμορφο τρόπο ότι δε χτυπάμε γτ γρατζουνάμε το τραπέζι ή πχ θα κλείσω τα αυτιά μου και με αστεία γκριμάτσα θα της πω "με κουφανες δεν μπορώ να φάω έτσι, μη χτυπάς σε παρακαλω". Κάποιες φορές σταματάει, κάποιες της το παίρνω και μετά της το δίνω. Απλά αν είναι ο μπαμπάς της μπροστά σε αντιστοιχη περιπτωση θα αρχίσει τα πεισματα! Θα θέλει να φάει στην αγκαλιά του ή/και να την ταΐζει αυτός. Επίσης και στη δική μου δεν αρέσει να λερώνει πολύ τα χέρια της όταν τρώει, γι αυτό ξέρω πώς όταν αρχίζει να βουτάει χέρια μες στο φαγητό το κάνει για να παίξει ή αν δεν της  αρεσει πολύ το φαγητό.

3 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Παιχνιδια γενικως δεν αφηνω να παιζει ενω τρωει αλλα μπορει αν θελει (δεν ειναι συχνο φαινομενο) να φερει καποιο να "κατσει μαζι του για φαγητο" στο τραπεζι με την προυποθεση οτι θα ειναι σε μια γωνιτσα "για παρεα".

Ναι αρκουδακια και μωράκια να κοιτάνε επιτρέπονται και σε εμάς που και που.  Τα ταιζουμε και καμία μπουκιά αν πεινανε.  

3 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Γενικως οταν αντιδραει σε κατι που του λεω, συμφωνω μαζι του λεγοντας τι θα γινει αν κανει αυτο που θελει. Παραδειγμα: Αντιδραει που του λεω να πλυνει τα χερια. Τοτε απανταω "Ενταξει δεν επιμενω (απομακρυνομενη απο κοντα του, συνεχιζοντας τις δουλειες μου) κατσε λερωμενος να γεμισεις ολα τα παιχνιδια σου σαλτσες και να ειναι βρωμικα"-αμεσως τρεχει να τα πλυνει. Αλλο: Ειμαστε καπου και πρεπει να φυγουμε. Αντιδραει, θελει να κατσει κι αλλο και δεν ερχεται "Καλα κατσε εσυ εδω εφ'οσον θελεις να παιξεις κι αλλο αλλα εγω πρεπει να φυγω. Γεια σου (και απομακρυνομαι)" (αμεσως ερχεται) ή εχει να φαει πολλες ωρες, τρωει δυο μπουκιες και θελει να κατεβει "Καλα κατεβα αλλα δεν θα εχεις δυναμη να παιξεις μετα στη γειτονια" ή "Καλα κατεβα αλλα η κοιλιτσα σου σε λιγο θα πειναει και το σωμα σου θα ειναι αδυναμο". Αυτη η προσεγγιση πιανει σε ολες τις περιστασεις στο 90% των περιπτωσεων. Τα παιδια πολλες φορες αντιδρανε απλα και μονο επειδη τους λεμε να κανουν κατι αλλα εγω καταλαβα μεχρι στιγμης οτι οταν του αφηνω την πρωτοβουλια αλλα λεω και την συνεπεια τοτε το κανει χωρις να αντιδραει, πολλες φορες τρεχοντας. Μπορει ακομη να του πω "Οχι τωρα θα μεινεις με λερωμενα χερια αφου ετσι αποφασισες" τοτε τρεχει ακομη πιο γρηγορα  . Βεβαια, επειδη δινεις την πρωτοβουλια μπορει καποιες φορες να επιμεινει στην αποφαση του (πχ να φαει μονο 2 μπουκιες) εκει δεν επιμενω αφου εγω η ιδια του εδωσα την δυνατοτητα να αποφασισει τι θα κανει, αλλα αν ειναι για κατι που πρεπει οπωσδηποτε να γινει τοτε βαζω μπρος τη δημιουργικη μου διαθεση και ψαχνω να βρω την αιτιολογια που θα τον κανει να παει - πετυχαινει παντα.

Και αυτό το κάνω συχνά και σε πολλά πράγματα πιάνει πχ στο πλύσιμο των δοντιών. Αλλά στο φαγητό είναι πιο δύσκολο. Αν δε θέλει να φάει δε θα φάει. Δοκίμασα να της πω πως πρέπει να φάει γτ μετά θα πάμε βόλτα και δε θα έχει δύναμη να παίξει αλλά τπτ. Μόνο αν πω θα το φάει ο μπαμπάς ή κάτι τέτοιο θα φάει καμιά μπουκιτσα παραπάνω

 

Να ρωτήσω και κάτι άλλο. Όταν τρώτε μέσα στο σπίτι, τρώτε εκτός τραπεζαρίας; Εμείς απογευματινό πολλές φορές αν είμαστε σπίτι τρώμε στο τραπεζακι του καθιστικού. Το ίδιο και αν έχω κάνει κάτι για βραδινό που δε λερώνει πολύ πχ πιτακια. 

[Astrien]

2 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

7 ώρες πρίν, magdoulini είπε:

Ανάγνωση περισσότερων...  

Την τηλεόραση και το κινητό τα κατανοώ. Τα παιχνίδια, αν και δεν μπορώ να τα κόψω απ τον μικρό μου, καταλαβαίνω πως αποσπούν την προσοχη απ το φαγητό. Το να κυναγας ένα παιδί στο δρόμο με το πιάτο μού φαίνεται υπερβολικό αλλά καταλαβαίνω το άγχος των μαμάδων τους. Το φαγητό στο μπαλκόνι γιατί θεωρείται λάθος? 

Όχι το παρεξήγησες. Δεν είπα ότι είναι λάθος. Κι εμάς μας αρέσει πολλές φορές να τρώμε τα απογεύματα στο μπαλκόνι ή και τα πρωινά. Απλά λέω πως συχνά όταν τρώμε έξω αποσπάται η προσοχή της απο διάφορα πχ τα πουλιά, τα αυτοκίνητα ή τα αεροπλάνα που ακούει κτλ κι έτσι καταλήγω να την τάιζω και  αυτή να χαζεύει. Πράγμα που δε με πειράζει που και που απλά δε μ αρεσει να το κάνω επί τούτου για να φάει περισσότερο. 

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

Να ρωτήσω και κάτι άλλο. Όταν τρώτε μέσα στο σπίτι, τρώτε εκτός τραπεζαρίας; Εμείς απογευματινό πολλές φορές αν είμαστε σπίτι τρώμε στο τραπεζακι του καθιστικού. Το ίδιο και αν έχω κάνει κάτι για βραδινό που δε λερώνει πολύ πχ πιτακια. 

Μεσημεριανό τρώμε στην τραπεζαρία ή στη βεράντα. Ο μικρός φρούτο κ αυγό κ γιαούρτι τρώει πάντα στο καρεκλάκι του στην τραπεζαρία. Το πρωί μπορεί να φάει φρούτα με τον μπαμπά του παρεα, αν ειναι σπίτι. αλλιως εγω την ιδια ωρα μαγειρευω. οταν τρωει το αυγο του εγω τελειώνω το πρωινό μου ή κάνωκαποια δουλειά κ το απόγευμα ή τρώω κάτι μαζι ή καθομαι διπλα κ με ταιζει απο το γιαουρτι τιυ. Στο χερι στα ορθια μπορει να φαει κανενα φρουτο οταν δεν εχουμε αυγο, ή αν ζηλέψει τον μπαμπα του και του δωσει λιγο. Άλλα σνακ ενδιαμεσα δεν εχουμε οποτε φαγητο τρωει κυριως καθιστος. εμενα ομως με βλεπει να τρωω το πρωινο στα ορθια οπως κ τον μπαμπά του να τρώει φρούτα περπατώντας. 

[Anna3011]

Στο θέμα του φαγητού δηλώνω τυχερή, έχω ένα πολύ καλόφαγο μωρό που ενδιαφέρεται για το φαγητό και το απολαμβάνει. Υπάρχουν όμως και οι φορές που αν δω ότι χάνει το ενδιαφέρον της από πολύ νωρίς (αν έχει ψιλοφάει δε ζορίζω) επιστρατεύω κουκλάκια για να τα ταΐσουμε και να τους δώσουμε νερό, κάνω αεροπλανάκια και άλλα χαζά και την αφήνω να παίξει με το φαγητό (ευτυχώς σιγά σιγά η εξερεύνηση δεν την ενδιαφέρει). Γενικώς προσπαθώ η ώρα του φαγητού να είναι ευχάριστη και όχι μηχανική διαδικασία, όμως όλο αυτό προκύπτει ίσως και από προσωπική ανάγκη να τη χαρώ γιατί λόγω δουλειάς δεν την ταΐζω συχνά τις καθημερινές, και την ώρα του βραδινού βρίσκω ευκαιρία να μιλάμε, να τραγουδάμε και να γελάμε. Από την άλλη ίσως και αυτή η ηρεμία που έχω πηγάζει και από το γεγονός ότι το παιδί τρώει, δεν ξέρω αν θα το διαχειριζόμουν ψύχραιμα αν το έβλεπα να μην τρώει τίποτα. Ως προς το χωροταξικό, γενικά τρώει στο καρεκλάκι της δτην τραπεζαρία, αλλά τα σνακ τα δίνω και στον καναπέ και καθισμένες στο πάτωμα, παίζοντας ή διαβάζοντας παράλληλα, ότι προκύψει με λίγα λόγια.

Στο σκούπισμα των χεριών επίσης τα πάμε καλά, το ζητάει από μόνη της και ενδιάμεσα στα γεύματα, γενικά δεν τρώει κάτι αν πέσει κάτω, ακόμα και την πιπίλα αν πέσει μου τη δίνει και μου λέει "πλυπλύ" (να την πλύνω). Το έχω κάνει με λίγα λόγια κλώνο μου το παιδί . Εκεί όμως που ζορίζει το πράγμα είναι στο πλύσιμο των δοντιών όπου ξεκινήσαμε πρόσφατα (καθυστέρησαν τα δόντια) και δεν τα πάμε καλά. Αρχικά είχαμε κλάματα με το που έβλεπε τη βούρτσα. Σιγά σιγά κάτι γίνεται αλλά έχουμε δρόμο μπροστά μας, η διαδικασία δεν ολοκληρώνεται ποτέ, συχνά ουτε καν αρχίζει. Ελπίζω μέχρι να τα καταφέρουμε να έχουν επιβιώσει τα δόντια...

[Sentir...natureza]

6 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Να ρωτήσω και κάτι άλλο. Όταν τρώτε μέσα στο σπίτι, τρώτε εκτός τραπεζαρίας; Εμείς απογευματινό πολλές φορές αν είμαστε σπίτι τρώμε στο τραπεζακι του καθιστικού. Το ίδιο και αν έχω κάνει κάτι για βραδινό που δε λερώνει πολύ πχ πιτακια. 

To φαγητο το τρωμε παντα στο τραπεζικαι του μπαλκονιου) πλην καποιων εξαιρεσεων που τρωμε στο καθιστικο, αν πχ παρουμε απ'εξω. Τα φρουτα αν δεν ειναι ζουμερα τα τρωει στο καναπε αλλα οχι παιζοντας ή περπατωντας γιατι υπαρχει η πιθανοτητα πνιγμου.  Επισης, μπορει στον καναπε να φαει καποιο σνακ που δε λερωνει αλλα γενικως τα κυριως γευματα μονο στο τραπεζι.

 

[Fenia27]

7 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Να ρωτήσω και κάτι άλλο. Όταν τρώτε μέσα στο σπίτι, τρώτε εκτός τραπεζαρίας; Εμείς απογευματινό πολλές φορές αν είμαστε σπίτι τρώμε στο τραπεζακι του καθιστικού. Το ίδιο και αν έχω κάνει κάτι για βραδινό που δε λερώνει πολύ πχ πιτακια. 

 

Πρωινο (φρουτα και ομελετα συνηθως) τρωνε στο τραπεζακι τους ή και στο τραπεζι της κουζινας....Το ιδιο και το απογευματινο....Μεσημεριανο συνηθως στο τραπεζι της κουζινας εκτος κι αν ειναι πατατες με κοτομπουκιες πχ που δεν λερωνει οποτε μπορουν να το φανε στο τραπεζακι τους...

[magdoulini]

12 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Αν τρώει η οικογένεια στο μπαλκόνι δεν το βρίσκω λάθος. Αν ταϊζεις το παιδί στο μπαλκόνι για να χαζεύει, είναι λίγο παθητικό, ίσως αυτό εννοεί η κοπε΄λα.

 

 

 εννουσα και την κατηγορια μπαλκονι σαν να βγαζεις το παιδι στο δρομο για να το ξεγελασεις για να φαει...οχι αν η οικογενεια τρωει στην βεραντα,και εμεις τρωμε εξω τα καλοκαιρια...

[Astrien]

8 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Μεσημεριανό τρώμε στην τραπεζαρία ή στη βεράντα. Ο μικρός φρούτο κ αυγό κ γιαούρτι τρώει πάντα στο καρεκλάκι του στην τραπεζαρία. Το πρωί μπορεί να φάει φρούτα με τον μπαμπά του παρεα, αν ειναι σπίτι. αλλιως εγω την ιδια ωρα μαγειρευω. οταν τρωει το αυγο του εγω τελειώνω το πρωινό μου ή κάνωκαποια δουλειά κ το απόγευμα ή τρώω κάτι μαζι ή καθομαι διπλα κ με ταιζει απο το γιαουρτι τιυ. Στο χερι στα ορθια μπορει να φαει κανενα φρουτο οταν δεν εχουμε αυγο, ή αν ζηλέψει τον μπαμπα του και του δωσει λιγο. Άλλα σνακ ενδιαμεσα δεν εχουμε οποτε φαγητο τρωει κυριως καθιστος. εμενα ομως με βλεπει να τρωω το πρωινο στα ορθια οπως κ τον μπαμπά του να τρώει φρούτα περπατώντας. 

 Τον αφήνεις και τρώει μόνος του!?!? Μπράβο το ζουζούνι σου! Εμενα αν απομακρυνθώ εγώ ή ο μπαμπάς της την ώρα που τρώει, σταματάει και αρχίζει να μας ζητάει. Όρθια δεν τρώει  ούτε η δικιά μου πρωτον γτ φοβάμαι μην πνιγεί και δεύτερον γτ θα κάνει χάλια ολο το σπιτι. Έχουμε καρεκλιτσες παιδικές και τραπεζάκι και κάθεται εκεί. Απλά δεν είναι στην  καρέκλα της την ψηλή και έτσι σηκώνεται  πιο εύκολα. 

[Έσπερος]

Just now, Astrien είπε:

 Τον αφήνεις και τρώει μόνος του!?!? Μπράβο το ζουζούνι σου! Εμενα αν απομακρυνθώ εγώ ή ο μπαμπάς της την ώρα που τρώει, σταματάει και αρχίζει να μας ζητάει. Όρθια δεν τρώει  ούτε η δικιά μου πρωτον γτ φοβάμαι μην πνιγεί και δεύτερον γτ θα κάνει χάλια ολο το σπιτι. Έχουμε καρεκλιτσες παιδικές και τραπεζάκι και κάθεται εκεί. Απλά δεν είναι στην  καρέκλα της την ψηλή και έτσι σηκώνεται  πιο εύκολα. 

Είναι προσηλωμένος στο φαγητό του, δεν σταματάει αν δεν χορτάσει ή δεν τελειώσει! στο μεσημεριανό δεν απομακρύνομαι για να βεβαιωθώ ότι θα φάει κρέας, έτσι κι αλλιώς σχεδόν πάντα μαζί τρώμε. Στα αλλά γευματα ειμαι στον ιδιο χωρο για λογους ασφαλειας αλλα δεν ασχολουμαι, δεν υπαρχει περιπτωση να μην φαει. Κανω δουλειες, μαγειρευω, τηλεφωνώ, γενικα ειναι ωρα ηρεμιας!!!! 

[Έσπερος]

Πάντως έχω παρατηρήσει ότι αν την ώρα του φαγητού έχει μείνει το youtube ανοιχτό, τότε αποσπάται και δεν τρώει, ή τρώει πιο αργά. Και μου έκανε εντύπωση που ακούω άλλα ότι τρώνε μόνο με μουσική, αλλά μάλλον εννοούν ότι ανοίγουν το στόμα μηχανικά και τα ταϊζουν.

[Astrien]

Just now, Έσπερος είπε:

Πάντως έχω παρατηρήσει ότι αν την ώρα του φαγητού έχει μείνει το youtube ανοιχτό, τότε αποσπάται και δεν τρώει, ή τρώει πιο αργά. Και μου έκανε εντύπωση που ακούω άλλα ότι τρώνε μόνο με μουσική, αλλά μάλλον εννοούν ότι ανοίγουν το στόμα μηχανικά και τα ταϊζουν.

Ναι και η δικιά μου έτσι..  Αν υπάρχει χαμηλη μουσική δεν την ενοχλεί αλλά τα βίντεο και η ανοιχτή τηλεόραση την αποσπά. 

[xaroumenh mama]

12 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Όχι δεν το αποκλείω! Απλά νομίζω πως δεν είναι μόνο αυτή η αιτία αλλά συνδυασμός.  Στη συμπεριφορά της στο τραπέζι είμαι κι εγώ αρκετά αυστηρή. Επειδή ακριβως τρωω κι εγώ μαζί της, θέλω να απολαμβανουμε ολοι τα φαγητο.Δλδ αν δω ότι αρχίζει να χτυπάει το κουτάλι, θα της εξηγήσω με όμορφο τρόπο ότι δε χτυπάμε γτ γρατζουνάμε το τραπέζι ή πχ θα κλείσω τα αυτιά μου και με αστεία γκριμάτσα θα της πω "με κουφανες δεν μπορώ να φάω έτσι, μη χτυπάς σε παρακαλω". Κάποιες φορές σταματάει, κάποιες της το παίρνω και μετά της το δίνω. Απλά αν είναι ο μπαμπάς της μπροστά σε αντιστοιχη περιπτωση θα αρχίσει τα πεισματα! Θα θέλει να φάει στην αγκαλιά του ή/και να την ταΐζει αυτός. Επίσης και στη δική μου δεν αρέσει να λερώνει πολύ τα χέρια της όταν τρώει, γι αυτό ξέρω πώς όταν αρχίζει να βουτάει χέρια μες στο φαγητό το κάνει για να παίξει ή αν δεν της  αρεσει πολύ το φαγητό.

Ναι αρκουδακια και μωράκια να κοιτάνε επιτρέπονται και σε εμάς που και που.  Τα ταιζουμε και καμία μπουκιά αν πεινανε.  

Και αυτό το κάνω συχνά και σε πολλά πράγματα πιάνει πχ στο πλύσιμο των δοντιών. Αλλά στο φαγητό είναι πιο δύσκολο. Αν δε θέλει να φάει δε θα φάει. Δοκίμασα να της πω πως πρέπει να φάει γτ μετά θα πάμε βόλτα και δε θα έχει δύναμη να παίξει αλλά τπτ. Μόνο αν πω θα το φάει ο μπαμπάς ή κάτι τέτοιο θα φάει καμιά μπουκιτσα παραπάνω

 

Να ρωτήσω και κάτι άλλο. Όταν τρώτε μέσα στο σπίτι, τρώτε εκτός τραπεζαρίας; Εμείς απογευματινό πολλές φορές αν είμαστε σπίτι τρώμε στο τραπεζακι του καθιστικού. Το ίδιο και αν έχω κάνει κάτι για βραδινό που δε λερώνει πολύ πχ πιτακια. 

Εμένα πάντως ο γιος μου 20 μηνών έτρωγε με τα χέρια είχε ένα κουταλάκι δίπλα του αλλά δε μπορούσε ακόμα να το χρησιμοποιεί σωστά .. μετά που έκλεισε τα τρία έμαθε να τρώει τέλεια με το κουτάλι κ το πηρούνι ..!!! 

 

Η έκφραση πρέπει να φας γιατί μετά θα πάμε βόλτα δε πιάνει πιστευω στα παιδιά .. καλύτερα να της πεις όπως έγραψε κ η sentir ωραία εντάξει μη φας αφού δε πείνας αλλά μετά στη βόλτα δε θα έχεις δύναμη να παίξεις ..

Πάντως πιστεύω κάποιες φορές έχουμε λίγο περισσοτερες απαιτήσεις από τα παιδιά καλό είναι να τους αφήνουμε χώρο κ χρόνο για να μάθουν κάθε παιδί  είναι διαφορετικό κ άλλα μαθαίνουν ποιο γρήγορα αλλά ποιο αργά ...!!!!!

[Astrien]

Just now, xaroumenh mama είπε:

Εμένα πάντως ο γιος μου 20 μηνών έτρωγε με τα χέρια είχε ένα κουταλάκι δίπλα του αλλά δε μπορούσε ακόμα να το χρησιμοποιεί σωστά .. μετά που έκλεισε τα τρία έμαθε να τρώει τέλεια με το κουτάλι κ το πηρούνι ..!!! 

 

Η έκφραση πρέπει να φας γιατί μετά θα πάμε βόλτα δε πιάνει πιστευω στα παιδιά .. καλύτερα να της πεις όπως έγραψε κ η sentir ωραία εντάξει μη φας αφού δε πείνας αλλά μετά στη βόλτα δε θα έχεις δύναμη να παίξεις ..

Πάντως πιστεύω κάποιες φορές έχουμε λίγο περισσοτερες απαιτήσεις από τα παιδιά καλό είναι να τους αφήνουμε χώρο κ χρόνο για να μάθουν κάθε παιδί  είναι διαφορετικό κ άλλα μαθαίνουν ποιο γρήγορα αλλά ποιο αργά ...!!!!!

Βασικά δεν έχω πρόβλημα να τρώει με τα χέρια. Μου φτάνει να τρώει και ας γίνεται χάλια. Βέβαια δε μου αρέσει όταν αρχίζει και ζουλάει το φαγητό ή βουτάει τα χέρια μέσα, αφού ξέρω ότι μπορεί να χειριστεί αρκετά καλά το κουτάλι. Τότε συνήθως σημαίνει ότι δεν πεινάει άλλο και αρχίζει να παίζει. Ξέρω δλδ οτι το γιαούρτι μπορεί τέλεια να το φάει με το κουτάλι. Στη φακή, στις σουπες και στο ρύζι μπορεί πχ να χρειαστεί να φάει με τα χερια ή να τη βοηθήσω. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο μπάμπας της απο την άλλη μόλις τη δει και λερώνεται λίγο ή στάζει στο τραπεζι παίρνει το μωρομάντηλο και τη σκουπίζει. Αν δει δεν τα καταφέρνει εύκολα, τότε ξεκινάει το τάισμα. Το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές αλλά του έρχεται δύσκολο να το αλλάξει. Έμαθε και η μικρή τώρα και με το που λίγο λερώνεται ζητάει να τη σκουπίσεις. Αν είμαι εγώ της εξηγώ πως θα τελειώσουμε με το φαγητό και μετά θα σκουπιστούμε ή τη σκουπίζω αν επιμείνει.   Αλλά αν είναι ο μπαμπάς της το έχει βρει παιχνίδι για να κινήσει την προσοχή του και λερώνεται επιτηδες.

[xaroumenh mama]

Just now, Astrien είπε:

Βασικά δεν έχω πρόβλημα να τρώει με τα χέρια. Μου φτάνει να τρώει και ας γίνεται χάλια. Βέβαια δε μου αρέσει όταν αρχίζει και ζουλάει το φαγητό ή βουτάει τα χέρια μέσα, αφού ξέρω ότι μπορεί να χειριστεί αρκετά καλά το κουτάλι. Τότε συνήθως σημαίνει ότι δεν πεινάει άλλο και αρχίζει να παίζει. Ξέρω δλδ οτι το γιαούρτι μπορεί τέλεια να το φάει με το κουτάλι. Στη φακή, στις σουπες και στο ρύζι μπορεί πχ να χρειαστεί να φάει με τα χερια ή να τη βοηθήσω. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο μπάμπας της απο την άλλη μόλις τη δει και λερώνεται λίγο ή στάζει στο τραπεζι παίρνει το μωρομάντηλο και τη σκουπίζει. Αν δει δεν τα καταφέρνει εύκολα, τότε ξεκινάει το τάισμα. Το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές αλλά του έρχεται δύσκολο να το αλλάξει. Έμαθε και η μικρή τώρα και με το που λίγο λερώνεται ζητάει να τη σκουπίσεις. Αν είμαι εγώ της εξηγώ πως θα τελειώσουμε με το φαγητό και μετά θα σκουπιστούμε ή τη σκουπίζω αν επιμείνει.   Αλλά αν είναι ο μπαμπάς της το έχει βρει παιχνίδι για να κινήσει την προσοχή του και λερώνεται επιτηδες.

Νομίζω πως όλοι οι μπαμπάδες είναι το ίδιο τελικά ..!!!  κ ο άντρας μου έτσι είναι ..!! Δεν τους είναι εύκολο να καταλάβουν κάποια πράγματα ..!!!!

[Έσπερος]

Just now, xaroumenh mama είπε:

Νομίζω πως όλοι οι μπαμπάδες είναι το ίδιο τελικά ..!!!  κ ο άντρας μου έτσι είναι ..!! Δεν τους είναι εύκολο να καταλάβουν κάποια πράγματα ..!!!!

Ο δικός μου πάλι  ειναι το τελειως αντίθετο στο σκούπισμα!!! 

[Mama_Anesti_]

18 ώρες πρίν, Astrien είπε:

Όχι το παρεξήγησες. Δεν είπα ότι είναι λάθος. Κι εμάς μας αρέσει πολλές φορές να τρώμε τα απογεύματα στο μπαλκόνι ή και τα πρωινά. Απλά λέω πως συχνά όταν τρώμε έξω αποσπάται η προσοχή της απο διάφορα πχ τα πουλιά, τα αυτοκίνητα ή τα αεροπλάνα που ακούει κτλ κι έτσι καταλήγω να την τάιζω και  αυτή να χαζεύει. Πράγμα που δε με πειράζει που και που απλά δε μ αρεσει να το κάνω επί τούτου για να φάει περισσότερο. 

Κι εγώ δεν το βρίσκω λάθος. Συγκεκριμένα θα προτιμούσα να χαζεύει τα πουλάκια απ την τηλεόραση. Αλλά αυτά είναι διαφορετικές προσωπικές προσεγγισεις. 

 

Το έγραψα περισσότερο γιατί παλιότερα καταπιεζομουνα και δεν άφηνα τον μικρό να φάει εκεί που ήθελε πιστεύοντας πως ο μόνος σωστός τόπος είναι στο τραπέζι της κουζίνας ή το καρέκλακι του πιο παλια. Εκείνος έκλαιγε που τον έβαζα μέσα για να φάει ενώ ήθελε να κάτσει έξω. Ποιος ο λόγος τελικά? Γιατι τόση φασαρία? 

 

Στο ερώτημα σου λοιπόν τον ταιζω όπου θέλει αρκεί να μην είναι όρθιος για να μην πνιγεί και να μην βλέπει τηλεόραση κτλ.

 

 

[Έσπερος]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Κι εγώ δεν το βρίσκω λάθος. Συγκεκριμένα θα προτιμούσα να χαζεύει τα πουλάκια απ την τηλεόραση. Αλλά αυτά είναι διαφορετικές προσωπικές προσεγγισεις. 

 

Το έγραψα περισσότερο γιατί παλιότερα καταπιεζομουνα και δεν άφηνα τον μικρό να φάει εκεί που ήθελε πιστεύοντας πως ο μόνος σωστός τόπος είναι στο τραπέζι της κουζίνας ή το καρέκλακι του πιο παλια. Εκείνος έκλαιγε που τον έβαζα μέσα για να φάει ενώ ήθελε να κάτσει έξω. Ποιος ο λόγος τελικά? Γιατι τόση φασαρία? 

 

Στο ερώτημα σου λοιπόν τον ταιζω όπου θέλει αρκεί να μην είναι όρθιος για να μην πνιγεί και να μην βλέπει τηλεόραση κτλ.

 

 

Κι εγώ πιστεύω οτι τον πρωτο καιρο που μαθαινουν να τρωνε η δθαδικαςια καλο ειναινα μην ειναι πιεστική ανευ λογου. Οχι οθόνες κ αεροπλανικά κ τετοια, ούτε απόσπαση προσιχης κ κοροϊδία να χώνεις το κουταλι μεσα, αλλα τους κανονες του τραπεζιου κ την καλη συμπεριφορα θα τα μαθουν μιμητισμό κ οχι με επιβολή. εγω δεν ειχα προβληματα απο την αρχη, αλλα τον πρωτο καιρο ψαχνόμουν κ αρχικα ειχα τον φοβο, μην τον παρω αγκαλια, μην του πω τραγουδάκι, κ τελικα γέμιζα αγχος. 

 

επισης παρόλο που πολλοί λένε να  μην μπερδεύεται το παιδί με διαφορετικούς τρόπους σίτισης, αρχικά στη μετάβαση άλεθα το κρέας κ το έδινα εγώ κ άφηνα να κάνει ο,τι θέλει με τα λαχανικά. δεν μπερδεύτηκε ούτε άργησε τη μετάβαση. κ τώρα που τρωει μονος, δινω λιγα κομματακια κρεας ή ψαρι αν δω οτι χαζολογαει με τα αλλα κ απο χθες εκανα το ιδιο με το γιαουρτι με δευτερο κουταλι κ ειδα οτι βοηθησε. στο κατω 1 χρονο κ ουτε τρωει φαγητο, θελει κ λιγη βοηθεια κ ευχαριστο περιβαλλον για να τξυ αρεσει η διαδικαςιασια ομως, οχι για να αποσπάται κ να τρωει παθητικά. Κι εμείς τρώμε καλύτερα με παρέα, έξω, με μουσική, κ δεν απολαμβάνουμε το ιδιο το ταπεράκι που θα φάμε στα κλεφτά στο γραφείο ή ένα μοναχικό γεύμα. 

[xaroumenh mama]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Κι εγώ δεν το βρίσκω λάθος. Συγκεκριμένα θα προτιμούσα να χαζεύει τα πουλάκια απ την τηλεόραση. Αλλά αυτά είναι διαφορετικές προσωπικές προσεγγισεις. 

 

Το έγραψα περισσότερο γιατί παλιότερα καταπιεζομουνα και δεν άφηνα τον μικρό να φάει εκεί που ήθελε πιστεύοντας πως ο μόνος σωστός τόπος είναι στο τραπέζι της κουζίνας ή το καρέκλακι του πιο παλια. Εκείνος έκλαιγε που τον έβαζα μέσα για να φάει ενώ ήθελε να κάτσει έξω. Ποιος ο λόγος τελικά? Γιατι τόση φασαρία? 

 

Στο ερώτημα σου λοιπόν τον ταιζω όπου θέλει αρκεί να μην είναι όρθιος για να μην πνιγεί και να μην βλέπει τηλεόραση κτλ.

 

 

Πάνω σε αυτό έχω να πω κ εγώ ότι ο μεγάλος μου γιος είχε μάθει να τρώει μόνο στο τραπεζάκι του κ οπότε πεινούσε ακόμα κ λιχουδια να ήθελε ερχόταν χτυπούσε το καρεκλακι κ μου έλεγε να φάμε να φάμε ..κ τον έβλεπα που ήταν ταυτόχρονα κ ανυπόμονος να πάει να παίξει .. 

Μετά εγώ σκέφτηκα αφού κ εμείς δε τα τρώμε όλα στο τραπέζι για ποιο λόγο το παιδί να τα τρώει όλα εκεί κ έτσι φρούτα κ απογευματινό του τα έδινα αλλού ..!!! Πρωινό μεσημεριανό βραδινό στο καρεκλακι του πλέον στο τραπέζι 

[Astrien]

Just now, xaroumenh mama είπε:

Πάνω σε αυτό έχω να πω κ εγώ ότι ο μεγάλος μου γιος είχε μάθει να τρώει μόνο στο τραπεζάκι του κ οπότε πεινούσε ακόμα κ λιχουδια να ήθελε ερχόταν χτυπούσε το καρεκλακι κ μου έλεγε να φάμε να φάμε ..κ τον έβλεπα που ήταν ταυτόχρονα κ ανυπόμονος να πάει να παίξει .. 

Μετά εγώ σκέφτηκα αφού κ εμείς δε τα τρώμε όλα στο τραπέζι για ποιο λόγο το παιδί να τα τρώει όλα εκεί κ έτσι φρούτα κ απογευματινό του τα έδινα αλλού ..!!! Πρωινό μεσημεριανό βραδινό στο καρεκλακι του πλέον στο τραπέζι 

Πάνω σε αυτό να κάνω και μια άλλη ερώτηση..  τα παιδιά σας από ποτέ ξεκίνησαν να σας λένε ότι πεινάνε; εγώ άμα δεν τη ρωτήσω δε λέει μόνη της..ίσως γτ την προλαβαίνω. Αν με δει να τρώω θα έρθει να φάει κι αυτή.  Αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν πήγε στην κουζίνα να μου δείξει κάτι για να φάει ή να πει μαμ. Σπάνια θα ζητήσει από μόνη της και νερο. Εγώ είμαι αυτή που προσφέρω.  

[Fenia27]

Just now, Astrien είπε:

Πάνω σε αυτό να κάνω και μια άλλη ερώτηση..  τα παιδιά σας από ποτέ ξεκίνησαν να σας λένε ότι πεινάνε; εγώ άμα δεν τη ρωτήσω δε λέει μόνη της..ίσως γτ την προλαβαίνω. Αν με δει να τρώω θα έρθει να φάει κι αυτή.  Αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν πήγε στην κουζίνα να μου δείξει κάτι για να φάει ή να πει μαμ. Σπάνια θα ζητήσει από μόνη της και νερο. Εγώ είμαι αυτή που προσφέρω.  

Απο 18 μηνων περίπου μου έδειχνε το καρεκλάκι του στην κουζίνα και την βρύση για νερό. ..Μετά το εξέλιξε να μου δείχνει και ψυγείο. ..Τώρα λέει κάποιες κουβεντούλες όπως μοοο για χυμό,  κόν κον για ποκ πορν,  τοτο για μπισκότο κτλ...αληθεια εσάς τι φαγητό σας ζητάνε και πως? Αυτές οι πρώτες κουβέντες έχουν τόσο μα τόσο πλάκα. ..

[Astrien]

Just now, Fenia27 είπε:

Απο 18 μηνων περίπου μου έδειχνε το καρεκλάκι του στην κουζίνα και την βρύση για νερό. ..Μετά το εξέλιξε να μου δείχνει και ψυγείο. ..Τώρα λέει κάποιες κουβεντούλες όπως μοοο για χυμό,  κόν κον για ποκ πορν,  τοτο για μπισκότο κτλ...αληθεια εσάς τι φαγητό σας ζητάνε και πως? Αυτές οι πρώτες κουβέντες έχουν τόσο μα τόσο πλάκα. ..

Η ζουζούνα μου λέει μπαμπανα για τη μπανάνα, παπατα για πατάτα, μήλο, νανά για ανανα,μπετσε για μπρετσελ,τιτι για τυρί, "αλα μου" για το αγελαδινό, τοτ για τοστ, αμπι τη φράουλα, μπαμποκι για καλαμποκι, κάνει το λαγό αν της δείξω το καρότο και κάνει πως ρουφάει αν θέλει νερό, τελευταία άρχισε να λέει και νεο αλλά όχι συχνά. Γενικα λεει αρκετες λέξεις γι'αυτό μου κάνει εντύπωση που δε ζητάει μόνη της να φάει.  

Α ναι ξέχασα και το αγαπημένο της λια για την ελιά!:)

[xaroumenh mama]

Στον μεγάλο μου γιο δε θυμάμαι ακριβώς πότε ξεκίνησε να ζητάει γενικά έδειχνε το ψυγείο ντουλάπι κατσαρόλες η τα φρούτα που πάντα έχω πάνω στο τραπέζι ..!!ένα διάστημα ξεκίνησε κ χτυπούσε το καρεκλακι του όπως είπα κ ποιο πάνω .. αλλά μετά που έκλεισε τα δυο δε ζητάει ιδιαίτερα το λέει με άλλους τρόπους δλδ ένα παράδειγμα ξεκινούσε κουβέντα μαμά τη κάνει η γιαγιά εγώ του έλεγα είναι σπίτι της κ ξεκουράζεται κ εκείνος απαντούσε οχιιιιι μαγειρεύει ..κ μετά ο παππούς τη κάνει;είναι σπίτι κ κάνει παρέα στη γιαγιά του έλεγα εγώ κ εκείνος έλεγε οχιιιιιι τρώει... Κ έτσι επερνα το μήνυμα πως πεινάει .. πάλι άλλες φορες θα με ρωτησει το ψήνω η τι εψησα.. 

[Anna3011]

Just now, Fenia27 είπε:

Απο 18 μηνων περίπου μου έδειχνε το καρεκλάκι του στην κουζίνα και την βρύση για νερό. ..Μετά το εξέλιξε να μου δείχνει και ψυγείο. ..Τώρα λέει κάποιες κουβεντούλες όπως μοοο για χυμό,  κόν κον για ποκ πορν,  τοτο για μπισκότο κτλ...αληθεια εσάς τι φαγητό σας ζητάνε και πως? Αυτές οι πρώτες κουβέντες έχουν τόσο μα τόσο πλάκα. ..

Κύκοκο το βερύκοκο, κάσι το κεράσι, κεκ το κέικ, τοτ το τόστ, λιολιό το νερό (τώρα το λέει νεό), γύγι το ρύζι, κουούι το κουλούρι, γο το αυγό, μι το ψωμί και πολλά άλλα. Επισης για πολύ καιρό έλεγε τη ντομάτα πατάτα. Όσο εξελίσσεται και τα λέει σωστά ξενερώνω λιγάκι γιατί έχουν πολύ πλάκα οι πρώτες λέξεις, αλλά νιώθω και όμορφα που τη βλέπω να αυτοδιορθώνεται. Όλο λέω να γράψω πώς έλεγε τις πρώτες λέξεις για να τις θυμόμαστε και αργότερα και όλο ξεχνιέμαι. Ευτυχώς φτιάχνω σιγά σιγά πλούσια συλλογή με βιντεάκια, ειδικά τώρα που έχει αρχίσει να τραγουδάει (οι μισές λέξεις σωστές, οι μισές ότι να ναι)