Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Mπρος γκρεμος και πισω ρεμα


Recommended Posts

2 ώρες πρίν, erin0000 είπε:

Εγώ θα σου πρότεινα σε πρώτη φάση να κάνεις μια αυτοκριτική και στη συνέχεια να παραδεχτείς συνειδητά στον εαυτό σου τι είναι αυτό που θέλεις και γιατί. Ή τι είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει στην οικογένειά σας.

Γνωρίζω μια παρόμοια περίπτωση, όπου η σύζυγος περιέγραφε διάφορες καταστάσεις που προκαλούσε ο σύζυγος σε εκείνη και τα παιδιά και εκείνη είχε βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι καταθλιπτικός, ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα κτλ και το έλεγε σε όλους. Βάσει όσων περιέγραφε, είχα φτάσει στο σημείο να τον αντιπαθήσω. Όταν πέρασαν κάποια χρόνια διαπίστωσα ότι τελικά υπήρχε και η άλλη πλευρά. Που ήταν πολύ διαφορετική από την εικόνα που είχα σχηματίσει. Και τελικά ούτε καμία κατάθλιψη υπήρχε, ούτε τα πράγματα ήταν ακριβώς έτσι. Δεν λέω ότι μου έλεγε ψέμματα η σύζυγος. Ίσως για να δεχτεί καλύτερα κάποια πράγματα είχε πείσει τον εαυτό της ότι ο άντρας της ήταν η πηγή των δεινών λόγω κατάθλιψης.

 

Δεν συγκρίνω την περίπτωση σου. Δεν σας γνωρίζω, ούτε αμφισβητώ όσα λες. Θα σε συμβούλευα όμως να προσπαθήσεις να δεις τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις, να κάνεις αυτοκριτική, να δεις και από την πλευρά του άλλου και αφού τα κάνεις όλα αυτά, συνειδητοποιημένη πλέον και σίγουρη, να αποφασίσεις πως θα χειριστείς την κατάσταση για τους σωστούς λόγους.

 

 

 

Αντικαταθλιπτική αγωγή (και διάγνωση προφανώς) έχει από ψυχίατρο, ποτέ δε θα βάφτιζα μόνη μου κάποιον "άρρωστο". Έχει χάσει πάρα πολλά κιλά σε λίγους μήνες γιατί δεν έχει όρεξη, είναι μέρες που με βία σηκώνεται από τον καναπέ και είναι μέρες που απαντά μόνο με μονοσύλλαβα και αν. Δεν ξέρω γιατί πήγε αρχικά σε γιατρό και μετά άλλαξε γνώμη, τι σκεφτόταν τότε, αλλά αρνηθηκε και να την εκτελέσει τη συνταγή, και να ξαναπάει σε αυτόν ή άλλο ειδικό. Τον παρακάλεσα, άφησε να περάσει καιρός και να το ξαναθίξω, τον παρακάλεσαν τα αδέρφια του, μέχρι και ένας γείτονας που έκαναν παρέα (λέω έκαναν, γιατί μετά από αυτό ο άντρας μου του έκοψε και την καλημέρα). Θυμώνει πεισματικά σε στυλ "δεν είμαι τρελός εγώ" και φεύγει από το σπίτι. Του είπαμε ότι η κατάθλιψη δεν είναι τρέλα, ότι το άγχος και η στεναχώρια σε όλος συμβαίνει αν η ζωή τα φέρει δύσκολα και δεν είναι ντροπή, ξέρει ότι εγώ πηγαίνω σε ψυχολόγο σε περιόδους δυσκολιών, έχουμε άτομο στο οικογενειακό περιβάλλον που του έκανε κουβέντα και είπε ότι το ίδιο παίρνει αντικαταθλιπτική αγωγή και του εξήγησε πώς ένιωθε πριν και πόσο άλλαξε διάθεση. Τίποτα, πλήρης άρνηση. Οπότε πλέον αυτό δεν το ξαναθίγω, απλά είναι αφορμή για καβγά.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 96
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

πρίν από 57 λεπτά , Fenia27 είπε:

Πραγματικα δεν ξερω τι να "συμβουλευσω" και σιγουρα δεν ειμαι εγω αυτη που θα σου πω γιατι μενεις ή γιατι δεν τον αφηνεις!!! Το θεωρω απαραδεκτο να ενθαρρυνουμε μεσα απο ενα φορουμ ακουγοντας την μια πλευρα μονο την διαλυση μιας οικογενειας...

 

Αυτα μονο που μπορω να πω ειναι τα εξης:

 

Αν συνεχιζεις να τον αγαπας και θελεις να κρατησεις την οικογενεια σου, να αποφυγεις ενα διαζυγιο και οτι αυτο φερνει, πρεπει να συγχωρησεις τον αντρα σου για την "απιστια" του και οτι αλλο εχει κανει. Δεν μπορεις να κουβαλας αυτο το βαρος σε καθε συζητηση, βλεμμα, να το επαναφερνεις σε καθε τσακωμο και να ησαστε καλα. Πρεπει να ξεκινησετε απο το μηδεν. Να του δειξεις την αγαπη και την συγχωρεση σου με λογια και πραξεις πανω απο ολα. 

 

Να αφησεις πισω την ταπεινωση σου και τον θυμο σου. Να σταματησεις με την σειρα σου να τον ταπεινωνεις..Ο αντρας σου μπορει να ειδε τον εαυτο του μεγαλο και τρανο, να ερωτευτηκε, να ειδε το σπιτι του κλουβι και την ζωη που ειχε ενα τιποτα, να διελυσε τον γαμο σας και να σας εφερε στα προθυρα χωρισμου..Καπου μεσα σε αυτο ησουν και εσυ που επαναπαυτηκες? αδιαφορησες? Δεχτηκες εκεινος να φυγει μακρια νομιζοντας οτι δεν τρεχει κατι? Εχασες μαζι του την σπιθα της αγαπης σας? 

 

Ειναι μια αυταπατη αν νομιζουμε οτι πισω απο την "απολυτη εμπιστοσυνη" μπορουμε να επαναπαυομαστε και να αφηνουμε μια σχεση απλα να κυλαει μεσα στο χρονο! Εχουμε την ευθυνη και εμεις απεναντι στον συντροφο μας να διαφυλασουμε αυτη την σχεση, να ημαστε εκει για να χτυπησουμε το κοκκινο καμπανακι οταν ο αλλος παει να ξεφυγει...

 

Δεν σου κανω κυρηγμα...Μην παρεξηγησεις αυτα που σου γραφω...

 

Ο αντρα σου εζησε για λιγο ενα "μεγαλειο" και τωρα ζει την πτωση του και την απαξιωση του....Πρεπει να το παρετε απο την αρχη αλλα με ουσιαστικη προσπαθεια και οχι φαινομενικα...Συγχωρησε τον και ισως αυτος συγχωρησει τον εαυτο του και δει ξανα καθαρα...

 

Αυτα μονο εχω να πω με το φτωχο μου μυαλο. Ελπιζω να πανε ολα καλα...

 

 

Συμφωνώ απόλυτα με το πώς το περιγράφεις. Το θέμα είναι ότι για να συγχωρέσεις, πρέπει ο άλλος να ζητα συγχώρεση. Αυτή τη στιγμή πιστεύω ότι δεν τρέχει κάτι, αλλά ο ίδιος το σκέφτεται το "και αν", κρίνοντας από τα μηνύματα που στέλνει. Τον παρακάλεσα να σταματήσει, γιατί και αθώο να είναι, ένας ανεκπλήρωτος έρωτας δε γίνεται φιλία, μπορεί να γίνει σε μερικά χρόνια, αλλά όχι τώρα.  Τον παρακάλεσα να αρχίσουμε να ζούμε σα ζευγάρι, να εστιάσουμε στο καλό των παιδιών. Απλά αλλάζει συζήτηση. Η σηκώνεται και φεύγει.

Link to comment
Share on other sites

8 ώρες πρίν, Fenia27 είπε:

Πραγματικα δεν ξερω τι να "συμβουλευσω" και σιγουρα δεν ειμαι εγω αυτη που θα σου πω γιατι μενεις ή γιατι δεν τον αφηνεις!!! Το θεωρω απαραδεκτο να ενθαρρυνουμε μεσα απο ενα φορουμ ακουγοντας την μια πλευρα μονο την διαλυση μιας οικογενειας...

 

Αυτα μονο που μπορω να πω ειναι τα εξης:

 

Αν συνεχιζεις να τον αγαπας και θελεις να κρατησεις την οικογενεια σου, να αποφυγεις ενα διαζυγιο και οτι αυτο φερνει, πρεπει να συγχωρησεις τον αντρα σου για την "απιστια" του και οτι αλλο εχει κανει. Δεν μπορεις να κουβαλας αυτο το βαρος σε καθε συζητηση, βλεμμα, να το επαναφερνεις σε καθε τσακωμο και να ησαστε καλα. Πρεπει να ξεκινησετε απο το μηδεν. Να του δειξεις την αγαπη και την συγχωρεση σου με λογια και πραξεις πανω απο ολα. 

 

Να αφησεις πισω την ταπεινωση σου και τον θυμο σου. Να σταματησεις με την σειρα σου να τον ταπεινωνεις..Ο αντρας σου μπορει να ειδε τον εαυτο του μεγαλο και τρανο, να ερωτευτηκε, να ειδε το σπιτι του κλουβι και την ζωη που ειχε ενα τιποτα, να διελυσε τον γαμο σας και να σας εφερε στα προθυρα χωρισμου..Καπου μεσα σε αυτο ησουν και εσυ που επαναπαυτηκες? αδιαφορησες? Δεχτηκες εκεινος να φυγει μακρια νομιζοντας οτι δεν τρεχει κατι? Εχασες μαζι του την σπιθα της αγαπης σας? 

 

Ειναι μια αυταπατη αν νομιζουμε οτι πισω απο την "απολυτη εμπιστοσυνη" μπορουμε να επαναπαυομαστε και να αφηνουμε μια σχεση απλα να κυλαει μεσα στο χρονο! Εχουμε την ευθυνη και εμεις απεναντι στον συντροφο μας να διαφυλασουμε αυτη την σχεση, να ημαστε εκει για να χτυπησουμε το κοκκινο καμπανακι οταν ο αλλος παει να ξεφυγει...

 

Δεν σου κανω κυρηγμα...Μην παρεξηγησεις αυτα που σου γραφω...

 

Ο αντρα σου εζησε για λιγο ενα "μεγαλειο" και τωρα ζει την πτωση του και την απαξιωση του....Πρεπει να το παρετε απο την αρχη αλλα με ουσιαστικη προσπαθεια και οχι φαινομενικα...Συγχωρησε τον και ισως αυτος συγχωρησει τον εαυτο του και δει ξανα καθαρα...

 

Αυτα μονο εχω να πω με το φτωχο μου μυαλο. Ελπιζω να πανε ολα καλα...

την απιστια νομιζω οτι την συνχωρεσε κ μαλιστα πολυ ευκολα. νομιζω την.αλλοπροσαλλη συμπεριφορα δεν μπορει να χωνεψει. (επισης ο συζηγος δεν.μοιαζει να ειναι μετανιωμενος στελνει ακομα μηνυματα στην σχεση ) πως να συνχωρεσεις καποιον.που δεν θελει να προσπαθησει καν.

Link to comment
Share on other sites

8 ώρες πρίν, ninaki80 είπε:

την απιστια νομιζω οτι την συνχωρεσε κ μαλιστα πολυ ευκολα. νομιζω την.αλλοπροσαλλη συμπεριφορα δεν μπορει να χωνεψει. (επισης ο συζηγος δεν.μοιαζει να ειναι μετανιωμενος στελνει ακομα μηνυματα στην σχεση ) πως να συνχωρεσεις καποιον.που δεν θελει να προσπαθησει καν.

 

Τι να σου πω..Δεν μπορω να ξερω παραπανω απο οσα μας μοιραζεται η @ΑΡΓΚ και αν τον εχει συγχωρησει στα αληθεια, τι συζητησεις πανω σε αυτο εχουν γινει κτλ...Απο αυτα που μας εχει πει, δεν νομιζω να εχει συγχωρεσει τον αντρα της πραγματικα...Εχουν μπει και τα παιδια μεσα σε ολο αυτο και διαταρασεται η σχεση τους με τον πατερα...Εκεινος εφοσον εχει λεφτα οπως μας λεει η κοπελα, θα μπορουσε καλλιστα να ειχε φυγει...Ομως μενει ακομα εκει...Τα πραγματα λοιπον δεν ειναι ασπρο μαυρο...

Link to comment
Share on other sites

On 2/6/2019 at 3:29 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Πάει περίπου ένας χρόνος και κάτι που ο άντρας μου δέχτηκε μία δουλεια με αρκετά περίεργους όρους: πάρα πολλά χρήματα μεν, αλλά 12-18 ώρες τη μέρα, από το γραφείο του στο σπίτι. Απέρριψε άλλες πιο "νορμάλ" δουλειές σε εκείνη τη φάση με τη λογική ότι είναι πολλά τα χρήματα, και 3 μήνες να κρατήσει καλά είναι, και μετά θα βρεθεί κάτι άλλο.

Τελικά στο διάστημα αυτό, ο άντρας μου αποξενώθηκε από εμένα και τα παιδιά, απέκτησε ένα αλαζονικό και ειρωνικό ύφος, σε στυλ "εγώ τώρα πνίγομαι, έχω σοβαρή δουλειά, αν θέλετε να μου μιλήσετε έχετε 5 λεπτά ακριβώς." Το Φθινόπωρο πέρσι με πλησίασε στο άσχετο να μου πει ότι έχω πρόβλημα ψυχρότητας στη σχέση μας! Οπότε απάντησα και εγώ ότι ειλικρινά αν συμπεριφέροταν γενικά καλύτερα, αν δεν αμελούσε την προσωπική του υγιεινή (ούτε μπάνιο δεν έκανε πια σε εκείνη τη φάση) και πρόσεχε την εμφάνισή του (έπαιρνε τα κιλά 5-5 τη βδομάδα, τρώγοντας όλη μέρα σκουπίδια), θα ήταν καλύτερη η σχέση μας γενικότερα.

Ο άντρας μου το θεώρησε αυτό βαριά προσβολή, και άρχισε να με αποφεύγει ακόμη περισσότερο, μετακομίζοντας οριστικά στον καναπέ. Μετά τα Χριστούγεννα αποκαλύφτηκε ότι είχε μία εξ αποστάσεως σχέση με μία πολύ νεότερη υφισταμένη του (μιλάμε για 25 χρόνια διαφορά) και ήταν προβληματισμένος για το να πρέπει να μείνει στο γάμο ή να πάει να τη βρει! Πριν προλάβω να συνέλθω, έχασε τελικά τη δουλειά αυτή και κάπου εκεί αποφάσισε να μείνει. Φαντάζομαι έχασε και η νεαρά το ενδιαφέρον της - άλλο πολύ καλοπληρωμένος προϊστάμενος για φλερτ, άλλο να σου φορτωθεί 50άρης άνεργος χωρισμένος με 3 παιδιά.

Από τότε έπεσε σε βαθιά απελπισία, έχασε βάρος σε βαθμό αρρώστιας, καπνίζει ασταμάτητα, και η όποια προσπάθεια από μεριάς του να τα βρούμε απλά ατόνησε και επέστρεψε στον καναπέ.

Στη φάση που είμαστε τώρα, ουσιαστικά έχουμε έναν συνεχή πόλεμο. Δε μιλάμε παρά μόνο για να τσακωθούμε, συνεχίζει να προσεγγίζει την κοπελιά κάθε 2-3 μέρες και να της στέλνει βλακείες  (ναι, έψαξα φυσικά), από και καλά επαγγελαμτικές ερωτήσεις μέχρι φωτογραφίες με λουλούδια, και κυκλοφορεί μέσα στο σπίτι επαναλαμβάνοντας πόσο μάταια είναι όλα, δε θα βρει δουλειά ποτέ, δεν υπάρχει χαρά στη ζωή κλπ.

Σε ψυχολόγο δεν πάει. Ούτε σε ψυχίατρο. Ούτε σε σύμβουλο γάμου. Ούτε δέχεται συμβουλες από συγγενείς και φίλους.

Του φαίνεται "φρικτό" να μένουμε μαζί, αλλά δε δέχεται διαζύγιο ούτε να φύγει προσωρινά από το σπίτι.

Από όσο καταλαβαίνω, αν κάνω αίτηση διαζυγίου, πάμε για ασφαλιστικά μέτρα, και στη φάση που είναι, κυριολεκτικά θα τον βγάλει κάποια στιγμή σηκωτό η αστυνομία τελικά από το σπίτι. Που ακούγεται τραγικό. 

Τι κάνει κανείς σε αυτή τη φάση;

 

Πραγματικά λυπάμαι.. Θέλει πολύ δύναμη όχι μόνο να το ζεις αλλά και να το μοιραστείς... 

Αν έχεις τη δύναμη να παλέψεις για να ξανακερδισεις τον άντρα σου καν'το. Από την άλλη και να μην το κάνεις δεν είναι κατακριτέο γιατί δεν κάνει καλό στα παιδιά να ζουν σε ένα κλίμα αναστάτωσης.. 

Καλή τύχη 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

On 4/6/2019 at 9:52 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Προσπάθειες κάνω κάθε μέρα, αλλά δεν...

Παραδείγματα σημερινά:

1) Πηγαίνει σε συνέντευξη και του έχω πει 100 φορές ότι όπως κι αν νιώθει, πρέπει να δείξει έναν ενθουσιασμό, έστω και προσποιητό. Οτ το ξέρει και ο ίδιος ότι αλλιώς δε γίνεται, δε μετράνε μόνο οι γνώσεις αλλά και το να δείξεις ενδιαφέρον (και μιλάμε για μεγάλη θέση, στελέχους, έστω και σε μικρή εταιρεία). Συμφωνει και λέει ότι το καταλαβαίνει, θα κάνει το καλύτερο που μπορεί. Επιστρέφει και τι λέει; Ότι τους είπε ότι αυτό που θέλουν να κάνουν δε γίνεται ούτε σε 10 χρόνια και δεν είναι λογικό να τον προσλάβουν στη φάση που είναι η εταιρεία!

2) Υπάρχει μία θέση, υψηλότατα αμοιβόμενη, στον όμιλο όπου εργάζομαι. Παρά το ρίσκο του διαζυγίου και του μπάχαλου ανάμιξης εργασίας-προσωπικών, έστειλα το βιογραφικό του και επιστολή που εγώ έγραψα, γιατί αυτός ούτε αυτό δεν έκανε μόνος, κι ας λέει ότι τη θέλει του δουλειά. Και αντί να χαρεί, μου αναλύει δύο ώρες λόγους γιατί η αγγελία δεν ορίζει καλά το ρόλο και γιατί αυτός δεν ταιριάζει! Από το τηλέφωνο, ενώ είμαι στο γραφείο.

3) Επιστρέφω σπίτι, μαγειρεύω, ασχολούμαι με παιδιά κλπ, αυτός κλεισμένος στο γραφείο του. Έρχεται και μου λεει να τον βοηθήσω να φτιάξει το τηλέφωνο. Ρωτάω πώς να βοηθήσω. Λεει ξανά το ίδιο. Ξαναλέω Ναι, αλλά τι ακριβώς να κάνω; Μου λέει να σηκωθώ και να τον βοηθήσω, ξανααπαντάω, ευχαρίστως να σηκωθώ αλλά να μου εξηγήσει τι να κάνω γιατί ειλικρινά δεν καταλαβαινω τι ακριβώς θέλει να κάνω. Γίνεται έξω φρενών και φεύγει από το σπίτι κοπανώντας την πόρτα πίσω του.

 

 

Οσεσ φορεσ επεσα πανω σε σχολιο σου παντα με ενδιεφερε να το διαβασω..παντα ειχεσ κατι ευστοχο να πεισ..και γενικα χωρισ να σε ξερω εμπιστευομαι πολυ την κριση σου..ανετα θα σου ζητουσα συμβουλη αν ειχα θεμα...αλλα απο την αλλη φοβαμαι κιολασ γιατι εγω ειμαι πιο μετριοπαθησ κ παντα δικαιολογω τουσ αλλουσ κ ασ μην πρεπει...

Θα ελεγα ομωσ κ δεν θελω να με παρεξηγησεισ πωσ σε καποιεσ δημοσιευσεισ παρατηρω πωσ εισαι πολυ αυστηρη ασ το πω ετσι σε σχεση με τισ σχεσεισ των 2 φυλων...και ιδιωσ με τουσ αντρεσ..προσπαθω να βρω τα καταλληλα λογια για να το εκφρασω αλλα  δεν...γι αυτο εγραψα πωσ εισαι χειραφετημενη κ θεωρω πωσ ισωσ κ να μην σηκωνεισ μυγα στο σπαθι σου...

Κ επειδη ειμαι σιγουρη πωσ εισαι κ πολυ δυναμικη στη σχεση σου με τον αντρα σου μηπωσ αυτο τον εκανε να αισθανεται λιγοσ? Μηπωσ γι αυτο ψαχβοταν κ ψαχνεται αλλου?

Δεν ξερω τι να υποθεσω..εσυ ξερεισ καλυτερα...κ ειμαι σιγουρη πωσ εχεισ ζυγισει πολλεσ φορεσ τα πραγματα!

απλα οπωσ εισαι αντικειμενικη με τισ ιστοριεσ των αλλων προσπαθησε να εισαι κ με την δικη σασ...δεσ το λιγο κ απο τη δικη του οπτικη γωνια...κ επειδη σιγουρα δεν ειναι καλα βοηθησε τον να το δει κ αυτοσ..

Πιστευω πωσ εισαι μια πολγ καλη ψυχη..κ συτο φαινεται απο τον τροπο που βοηθασ αλλουσ εστω κ απο εδψ μεσα...

Πραγματικα σου ευχομαι ολα να πανε καλα στο τελοσ για σενα κ την οικογενεια σου...

Link to comment
Share on other sites

Tι να πω βρε κορίτσια, έχω εξοντωθεί. Αφού και καλά το μεγάλο του πρόβλημα είναι ότι δεν αντέχει την αγωνία για αναζήτηση εργασίας, και αυτό επισκιάζει όλα τα άλλα στη ζωή του πλέον, έχω περάσει κανένα μήνα που καλοπιάνω ένα στέλεχος στον όμιλο που δουλεύω για να του εξασφαλίσω συνέντευξη για μία θέση που ήξερα ότι θα ανακοινωθεί, ακόμη δεν υπάρχει καν ανακοίνωση. Και σήμερα επιτέλους εξασφάλισα συνέντευξη, και μάλιστα με προτεραιότητα! Μιλάω για εργασία με αμοιβή που παίρνει ούτε το 5% στη χώρα και δεν υπερβάλω. Και που εννοείται ότι αν παρουσιαζόταν τέτοια ευκαιρία 2-3 χρόνια πριν, θα έκανε τούμπες από τη χαρά του ο άντρας μου και δε θα πίστευε την τύχη του. Για να προετοιμάσω το έδαφος και να με πάρει στα σοβαρά το αρμόδιο στέλεχος, έχω αναγκαστεί να "χωθώ" όσο δεν παίρνει για να αποκτήσω επαφή με το κατάλληλο κύκλο, και να αναλάβω ένα κάρο έξτρα προτζεκτάκια (εννοείται εθελοντικά και χωρίς ανταμοιβή), που χωρίς υπερωρίες δε βγαίνουν, αλλά σκεφτόμουν χαλάλι, χαρά που θα κάνει ο άντρας μου αν τελικά κάτσει!  Ε, η αντίδραση ήταν λίγο πολύ "καλά, να τους δω και αυτούς, τι να πω, βέβαια χάρη τους κάνω, είναι μάλλον λίγη για μένα η θέση" ! Άντε να συνεννοηθώ τώρα! Γίνεται από τη μία να είναι σε απελπισία και κατάθλιψη που δεν έχει τώρα δουλειά και έχει λέει πιάσει πάτο, κυκλοφορεί όλη τη μέρα και λέει ότι η ζωή του έχει τελειώσει, και από την άλλη να έχει καβαλήσει το καλάμι εντελώς και να νομίζει ότι θα πάει για πρόεδρος της Αμερικής!

Ουσιαστικά νομίζω πλέον ότι με κοροϊδεύει, και δουλειά στην Ελλάδα δεν τη θέλει καν. Γιατί παραπάνω από αυτή τη θέση, δεν υπάρχει περίπτωση να πάει κοινός θνητός, ας έχει και 10 πτυχία, 30 χρόνια προϋπηρεσία και να δουλεύει 12 ώρες τη μέρα. Δεν είναι να πεις ότι έχουμε και στον κύκλο μας τους μεγαλοεπιχειρηματίες με τα γιωτ, από εργατική συνοικία ξεκίνησε τη ζωή του ο άντρας μου, με υπαλλήλους κλπ έκανε παρέα μία ζωή, πώς του τη βάρεσε έτσι ξαφνικά, με ξεπερνά. 

Link to comment
Share on other sites

15 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Tι να πω βρε κορίτσια, έχω εξοντωθεί. Αφού και καλά το μεγάλο του πρόβλημα είναι ότι δεν αντέχει την αγωνία για αναζήτηση εργασίας, και αυτό επισκιάζει όλα τα άλλα στη ζωή του πλέον, έχω περάσει κανένα μήνα που καλοπιάνω ένα στέλεχος στον όμιλο που δουλεύω για να του εξασφαλίσω συνέντευξη για μία θέση που ήξερα ότι θα ανακοινωθεί, ακόμη δεν υπάρχει καν ανακοίνωση. Και σήμερα επιτέλους εξασφάλισα συνέντευξη, και μάλιστα με προτεραιότητα! Μιλάω για εργασία με αμοιβή που παίρνει ούτε το 5% στη χώρα και δεν υπερβάλω. Και που εννοείται ότι αν παρουσιαζόταν τέτοια ευκαιρία 2-3 χρόνια πριν, θα έκανε τούμπες από τη χαρά του ο άντρας μου και δε θα πίστευε την τύχη του. Για να προετοιμάσω το έδαφος και να με πάρει στα σοβαρά το αρμόδιο στέλεχος, έχω αναγκαστεί να "χωθώ" όσο δεν παίρνει για να αποκτήσω επαφή με το κατάλληλο κύκλο, και να αναλάβω ένα κάρο έξτρα προτζεκτάκια (εννοείται εθελοντικά και χωρίς ανταμοιβή), που χωρίς υπερωρίες δε βγαίνουν, αλλά σκεφτόμουν χαλάλι, χαρά που θα κάνει ο άντρας μου αν τελικά κάτσει!  Ε, η αντίδραση ήταν λίγο πολύ "καλά, να τους δω και αυτούς, τι να πω, βέβαια χάρη τους κάνω, είναι μάλλον λίγη για μένα η θέση" ! Άντε να συνεννοηθώ τώρα! Γίνεται από τη μία να είναι σε απελπισία και κατάθλιψη που δεν έχει τώρα δουλειά και έχει λέει πιάσει πάτο, κυκλοφορεί όλη τη μέρα και λέει ότι η ζωή του έχει τελειώσει, και από την άλλη να έχει καβαλήσει το καλάμι εντελώς και να νομίζει ότι θα πάει για πρόεδρος της Αμερικής!

Ουσιαστικά νομίζω πλέον ότι με κοροϊδεύει, και δουλειά στην Ελλάδα δεν τη θέλει καν. Γιατί παραπάνω από αυτή τη θέση, δεν υπάρχει περίπτωση να πάει κοινός θνητός, ας έχει και 10 πτυχία, 30 χρόνια προϋπηρεσία και να δουλεύει 12 ώρες τη μέρα. Δεν είναι να πεις ότι έχουμε και στον κύκλο μας τους μεγαλοεπιχειρηματίες με τα γιωτ, από εργατική συνοικία ξεκίνησε τη ζωή του ο άντρας μου, με υπαλλήλους κλπ έκανε παρέα μία ζωή, πώς του τη βάρεσε έτσι ξαφνικά, με ξεπερνά. 

μπορει αυτο.να το.ειπε οχι γιατι δεν.θελει την δουλεια αλλα γιατι φοβαται πως θα τον απορριψουν. μην ξεχνας την.παροιμια οσα δεν.φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια. καπως ετσι κ ο αντρας σου κανει οτι τους σνομπαρει γιατι αν αποτυχει θα ειναι βαρια η ηττα ποσο μαλλον επειδη του εδωσες εσυ την ευκαιρια που δεν.τα πατε καλα. 

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα αργκ. 

Λεφτά έχει, σε γιατρούς να σώσει το σπιτι του αρνείται, με την οικογένεια του έχει πάψει να ασχολείται και κλείνει και την πόρτα στα αδέρφια του, όλοι γύρω του τρέχουν κι αυτός περιμένει το κόκκινο χαλί να του στρώσουν. Που του χετε στρώσει δηλαδή, έχει ρημάξει 4 ανθρώπους. Γκομενα ψαχνει. Είχε.. Εψαχνε.. Απιστία λες δεν έκανε.. Πως είσαι σίγουρη. Δηλαδή μόνο από μηνύματα την έβρισκαν? Εγώ δεν το πιστεύω. Εσύ ξέρεις.. Και παρολαυτα εσύ του ψάχνεις και δουλειά... Μα δεν καταλαβαίνω.. Πόση θυσία πια. Δε σέβεται τίποτα κι ενώ του λες φύγε από το σπίτι μου αυτός λέει όχι. Εμένα δε μου φαίνεται όλο αυτό μη υγιές και ότι χρήζει ειδικό που λένε εδώ οι κοπέλες. Κι ο γιατρός μπορεί να του δώσει αντικαταθλιπτικα να ηρεμεί. Εμένα πάντως Ένας κακομαθημένος άντρας μου φαίνεται που του βγήκε τώρα. Και άλλες δύο περιπτώσεις που ξέρω που έπαθαν στα 50 τους μανιοκαταθλιψη ήταν αυτός.. Δυνατές προσωπικότητες ηγετικές γεμάτες έπαρση που έπεσαν κάτω και τσακιστηκαν. Και οι δύο που ξέρω εγωιστές και θολωμένοι από αυτό. Και αρρωστησαν... Αναμενόμενο... Πιθανόν να το είχε από πάντα αλλά να ήταν όλα τέλεια στη ζωή του παιδιά σκυλια λεφτά αυτοκίνητα γυναικα και να καλύπτοταν αυτή η πτυχή του. Που όμως δείχνει ένα άτομο εντελώς παρτάκια και φιλοχρηματο. Άλλοι δεν έχουν να φάνε και πουλάνε κουλούρια στην ομόνοια αλλά η φαμίλια τους, φαμίλια. Πάνω από όλα... 

Γιατί δεν τον στέλνεις στην Αμερική που θελε να πάει κιολας να ησυχάσεις? Και χαρά στο κουράγιο σου δηλαδή. 

Επίσης απορώ με γυναίκες εδώ που σου είπαν να τον χαιδεψεις κιόλας.

Δυστυχώς αυτοί που τελικά ζητανε τα πολλά χάνουν και τα λίγα.. 

Αντί να τα βάλει κάτω.. Να σκεφτεί το σπίτι του, όσα χτισατε, όσα ζησατε, ότι πρέπει να βοηθήσει να δεχτεί βοήθεια να σώσει, προτιμαει να πνίγει. Δεν ξέρω το background του αλλά δε μου φαίνεται πολυ νορμάλ. Μπορεί να ναι και ο χαρακτήρας του έτσι βέβαια. 

Οκ ναι ειναι ο πατέρας των παιδιών σου, έζησες πολλά χρόνια μαζί του ναι. Και ναι οικογένεια και ναι όλα αυτά. Αλλά όχι να φέρεται κι έτσι. Κάπου ή κρίση πρέπει να περνάει. Και προς θεού όχι να ανοίγει πόρτες στους ξένους!!! Γιατί Καμμια γκόμενά δε φταίει αν ο άλλος της έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα. 

Εγώ στη θέση σου θα του έστελνα τελεσίγραφο με προθεσμία. Αλλά πρέπει να είσαι σίγουρη και να μην κανεις μετά Καμμια κωλο τούμπα. Γιατί μετά θα σε πατήσει... Γκαραντι. Πρέπει να είσαι απόλυτα σίγουρη για το τι θα κάνεις γιατί δυστυχώς για σένα εσύ είσαι αυτή που θα αποφασίσεις για εσάς στο τέλος. Διάλεξε κάρτα και πορευσου.

Βεβαια αν εσύ τον θες και τον "ποθείς" με γεια σου με χαρά σου να τον λουστεις. Αλλά δε θα έχεις κανένα λόγο μετά να παραπονεθείς.

Εγω λέω δώσε μήνυμα και χρονο. 

Αλλά μετά βάλε μια τέλεια να τον φοβησεις. Ειναι και κρίμα όλο αυτό χάνεις πολύτιμο χρόνο από τα παιδιά με όλα αυτά. 

Τουλάχιστον μπας και ξυπνήσει και κουνηθεί. Αν δεν κουνηθεί τότε δεν έχεις παρά να αποδεχτεις ότι η τύχη σου είναι κάπου αλλού κι όχι με εκείνον. Θα είναι δύσκολο αλλά δεν θα έχει έρθει και το τέλος του κόσμου. 

Άμα αλλάξει και αλλάξετε τοτε πάμε σε άλλη κουβέντα. Αλλά από αυτά που γράφεις και μόνο δεν έχω να σου προτείνω πάρα τελεσίγραφο μπας και ταρακουνήθει. Μπορει και να το σώσει. Πιστεύω έχει τη δυναμική. Εσύ μέχρι στιγμής τον "γλείφεις" αλλά τέτοια άτομα δε θέλουν γλύψιμο για να πάρουν μπρος. 

Επεξεργάστηκαν by Nefeli2014
  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

On 8/6/2019 at 1:27 ΠΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Tι να πω βρε κορίτσια, έχω εξοντωθεί. Αφού και καλά το μεγάλο του πρόβλημα είναι ότι δεν αντέχει την αγωνία για αναζήτηση εργασίας, και αυτό επισκιάζει όλα τα άλλα στη ζωή του πλέον, έχω περάσει κανένα μήνα που καλοπιάνω ένα στέλεχος στον όμιλο που δουλεύω για να του εξασφαλίσω συνέντευξη για μία θέση που ήξερα ότι θα ανακοινωθεί, ακόμη δεν υπάρχει καν ανακοίνωση. Και σήμερα επιτέλους εξασφάλισα συνέντευξη, και μάλιστα με προτεραιότητα! Μιλάω για εργασία με αμοιβή που παίρνει ούτε το 5% στη χώρα και δεν υπερβάλω. Και που εννοείται ότι αν παρουσιαζόταν τέτοια ευκαιρία 2-3 χρόνια πριν, θα έκανε τούμπες από τη χαρά του ο άντρας μου και δε θα πίστευε την τύχη του. Για να προετοιμάσω το έδαφος και να με πάρει στα σοβαρά το αρμόδιο στέλεχος, έχω αναγκαστεί να "χωθώ" όσο δεν παίρνει για να αποκτήσω επαφή με το κατάλληλο κύκλο, και να αναλάβω ένα κάρο έξτρα προτζεκτάκια (εννοείται εθελοντικά και χωρίς ανταμοιβή), που χωρίς υπερωρίες δε βγαίνουν, αλλά σκεφτόμουν χαλάλι, χαρά που θα κάνει ο άντρας μου αν τελικά κάτσει!  Ε, η αντίδραση ήταν λίγο πολύ "καλά, να τους δω και αυτούς, τι να πω, βέβαια χάρη τους κάνω, είναι μάλλον λίγη για μένα η θέση" ! Άντε να συνεννοηθώ τώρα! Γίνεται από τη μία να είναι σε απελπισία και κατάθλιψη που δεν έχει τώρα δουλειά και έχει λέει πιάσει πάτο, κυκλοφορεί όλη τη μέρα και λέει ότι η ζωή του έχει τελειώσει, και από την άλλη να έχει καβαλήσει το καλάμι εντελώς και να νομίζει ότι θα πάει για πρόεδρος της Αμερικής!

Ουσιαστικά νομίζω πλέον ότι με κοροϊδεύει, και δουλειά στην Ελλάδα δεν τη θέλει καν. Γιατί παραπάνω από αυτή τη θέση, δεν υπάρχει περίπτωση να πάει κοινός θνητός, ας έχει και 10 πτυχία, 30 χρόνια προϋπηρεσία και να δουλεύει 12 ώρες τη μέρα. Δεν είναι να πεις ότι έχουμε και στον κύκλο μας τους μεγαλοεπιχειρηματίες με τα γιωτ, από εργατική συνοικία ξεκίνησε τη ζωή του ο άντρας μου, με υπαλλήλους κλπ έκανε παρέα μία ζωή, πώς του τη βάρεσε έτσι ξαφνικά, με ξεπερνά. 

 

δεν μπορω να συμβουλεψω,απλα να παραθεσω τις σκεψεις μου....μηπως πρεπει να τον ταρακουνησεις??να τον διωξεις απο το σπιτι εστω και με ασφαλιστικα μετρα?? αυτη την στιγμη εχει το σιγουρακι της διαμονης...οσο κα να ειναι βυθισμενος στην καταθλιψη,αντιλαμβανεται καποιες καταστασεις και θα ελεγα,οτι τις εκμεταλλευται κιολας υπερ του...απο την αλλη, οδυνυρο ειναι και για τα παιδια το παρον που ζουνε...δεν θα ειναι πιο οδυνηρο,ισως,ενα διαζυγιο,ή μια απομακρυνση του μπαμπα τους,μεχρι τουλαχιστον να δειτε πως θα πανε τα πραγματα...υστερα απο οσα εχεις περιγραψει,εχω την αισθηση,οτι πια,πρεπει να εστιασεις στα παιδια και οχι στον μπαμπα τους...αν μπορεις να συντηρησεις οικονομικα μονη σου την οικογενεια,σκεψου το επομενο βημα...δυστυχως απο τα γραφομενα σου, το αυτονοητο καθυστερεις...φοβαμαι ομως επειδη ανεφερες οτι εχεις παιδακια στην εφηβεια, μην ξεφυγουν χωρις να το θελουν λογω της ολης καταστασης και τοτε ανοιγεις μετωπα που δεν ξερεις που θα σε βγαλουν...

μακαρι να παταγες ενα κουμπακι και ολα αυτα να ηταν ενα κακο ονειρο...να ευχηθω υπομονη,που δειχνεις οτι εχεις ακομα και μακαρι να ξεκαθαρισει η κατασταση συντομα...

εχω εναν μικρο πριγγηπα στην αγκαλια μου...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Από τη στιγμή που είναι διεγνωσμένο ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή μια εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση, και δεν μιλάμε απλά για έναν ξεροκέφαλο, πεισματάρη, εγωιστή κλπ, πιστεύω πως ό,τι και να σου πούμε εδώ δεν έχει νόημα. Η μία θα σου πει να κάνεις υπομονή, ή άλλη θα σου πει να τον ταρακουνήσεις. Καμία μας όμως δεν ξέρει τι επιπτώσεις θα έχει αυτό. ΠΙστεύω ότι μια συμβουλή ειδικού είναι ασφαλέστερη. Με τον ψυχίατρο που έχει επισκεφτεί, έχεις εσύ επικοινωνία;, Μπορείς να μιλήσεις μαζί του, να πεις ότι αρνείται την αγωγή και να ζητήσεις οδηγίες; Ή έστω με τον ψυχολόγο που πηγαίνεις εσύ. 

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν η αλήθεια είναι ότι χτες έφτασα στο αμήν. Πρότεινε να βγούμε, λέω "άντε πας και συνέρχεται, τι θαύμα είναι αυτό". Και εκεί που μιλάμε, ακούω  μήνυμα στο λάπτοπ του -είχε ξεχάσει ανοιχτό skype. Η λεγάμενη. Πάει να κάνει πλάκα, δεν τρέχει τίποτα, φιλικό, σκάει δεύτερο μήνυμα. Και μου γυρνάει την οθόνη από την άλλη να μη βλέπω! Ε, από το σοκ, μία που ήταν καλή μέρα  και είχα ψιλοχαρεί γενικώς (άσχετα με αυτόν, είχα περάσει ωραία με τα παιδιά) έρχεται αυτό καπάκι, του λέω "πες της τώρα ότι δεν της ξαναμιλάς ή φεύγεις όπως είσαι". Έρχεται η μάνα μου εκείνη την ώρα, ήταν να φυλάξει τα παιδιά η γυναίκα, με εντυπωσίασε που έμεινε ψύχραιμη και αυτή και του μίλησε ήρεμα. 

Τελικά τα μάζεψε και έφυγε, το προτίμησε. Προσωρινά. Τη νύχτα ξαναγύρισε, έχει κάτσει στο υπόγειο, δνε τολμάει να ανέβει καν στο σπίτι. Ούτε ξέρω πού κοιμάται, στην καρέκλα; Έγραψα και της αλληνής, βρήκα το όνομά της, της λέω ευγενέστατα, αν υπάρχει κάτι και τον θες, ελεύθερα, μη σε παραμυθιάζει ότι τον κρατάω, αν όχι, μην μπλέκεις κι εσύ μέσα στη μέση κοπέλα μου, σκατά τα έχει κάνει και μόνος του. Τα χρειάστηκε η άλλη, μου ζήτησε συγγνώμη, και εξαφανίστηκε. Μου έστειλε περίλυπος μετά  μήνυμα ότι εκείνη τον ξέκοψε και τον μπλόκαρε από παντού. Δεν ξέρω μα τω Θεώ αν περίμενε να τον λυπηθώ κιόλας!

Οπότε περιμένω να καθαρίσει λίγο το κεφάλι μου, να δω αν και αυτός ταρακουνηθεί, και αν δεν αλλάξει κάτι μέσα στο καλοκαίρι, τον βλέπω πλέον σηκωτό με την αστυνομία. Διακοπές πάντως έκλεισα για πρώτη φορά μόνο εγώ με τα παιδιά, μήπως ηρεμήσω λίγο και βάλω τα πράγματα σε μία τάξη στο μυαλό μου.

  • Μου αρέσει 1
  • Μπερδεμένη/-ος 1
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 41 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Λοιπόν η αλήθεια είναι ότι χτες έφτασα στο αμήν. Πρότεινε να βγούμε, λέω "άντε πας και συνέρχεται, τι θαύμα είναι αυτό". Και εκεί που μιλάμε, ακούω  μήνυμα στο λάπτοπ του -είχε ξεχάσει ανοιχτό skype. Η λεγάμενη. Πάει να κάνει πλάκα, δεν τρέχει τίποτα, φιλικό, σκάει δεύτερο μήνυμα. Και μου γυρνάει την οθόνη από την άλλη να μη βλέπω! Ε, από το σοκ, μία που ήταν καλή μέρα  και είχα ψιλοχαρεί γενικώς (άσχετα με αυτόν, είχα περάσει ωραία με τα παιδιά) έρχεται αυτό καπάκι, του λέω "πες της τώρα ότι δεν της ξαναμιλάς ή φεύγεις όπως είσαι". Έρχεται η μάνα μου εκείνη την ώρα, ήταν να φυλάξει τα παιδιά η γυναίκα, με εντυπωσίασε που έμεινε ψύχραιμη και αυτή και του μίλησε ήρεμα. 

Τελικά τα μάζεψε και έφυγε, το προτίμησε. Προσωρινά. Τη νύχτα ξαναγύρισε, έχει κάτσει στο υπόγειο, δνε τολμάει να ανέβει καν στο σπίτι. Ούτε ξέρω πού κοιμάται, στην καρέκλα; Έγραψα και της αλληνής, βρήκα το όνομά της, της λέω ευγενέστατα, αν υπάρχει κάτι και τον θες, ελεύθερα, μη σε παραμυθιάζει ότι τον κρατάω, αν όχι, μην μπλέκεις κι εσύ μέσα στη μέση κοπέλα μου, σκατά τα έχει κάνει και μόνος του. Τα χρειάστηκε η άλλη, μου ζήτησε συγγνώμη, και εξαφανίστηκε. Μου έστειλε περίλυπος μετά  μήνυμα ότι εκείνη τον ξέκοψε και τον μπλόκαρε από παντού. Δεν ξέρω μα τω Θεώ αν περίμενε να τον λυπηθώ κιόλας!

Οπότε περιμένω να καθαρίσει λίγο το κεφάλι μου, να δω αν και αυτός ταρακουνηθεί, και αν δεν αλλάξει κάτι μέσα στο καλοκαίρι, τον βλέπω πλέον σηκωτό με την αστυνομία. Διακοπές πάντως έκλεισα για πρώτη φορά μόνο εγώ με τα παιδιά, μήπως ηρεμήσω λίγο και βάλω τα πράγματα σε μία τάξη στο μυαλό μου.

Αν όλα αυτά που μας λες είναι αλήθεια -δε σε αμφισβητώ απλά μου μοιάζει με ταινία όλο αυτό- απλά θελω να σου πω χαράς το κουράγιο σου και πως εσύ ξέρεις το καλύτερο για την οικογένεια σου. Είτε τον κρατήσεις είτε τον διώξεις δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Κανείς δεν μπορεί να σου πει τι να κάνεις μέχρι να βρεθεί στην ίδια ακριβώς θέση, που δε γίνεται. 

Link to comment
Share on other sites

1 ώρα πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Λοιπόν η αλήθεια είναι ότι χτες έφτασα στο αμήν. Πρότεινε να βγούμε, λέω "άντε πας και συνέρχεται, τι θαύμα είναι αυτό". Και εκεί που μιλάμε, ακούω  μήνυμα στο λάπτοπ του -είχε ξεχάσει ανοιχτό skype. Η λεγάμενη. Πάει να κάνει πλάκα, δεν τρέχει τίποτα, φιλικό, σκάει δεύτερο μήνυμα. Και μου γυρνάει την οθόνη από την άλλη να μη βλέπω! Ε, από το σοκ, μία που ήταν καλή μέρα  και είχα ψιλοχαρεί γενικώς (άσχετα με αυτόν, είχα περάσει ωραία με τα παιδιά) έρχεται αυτό καπάκι, του λέω "πες της τώρα ότι δεν της ξαναμιλάς ή φεύγεις όπως είσαι". Έρχεται η μάνα μου εκείνη την ώρα, ήταν να φυλάξει τα παιδιά η γυναίκα, με εντυπωσίασε που έμεινε ψύχραιμη και αυτή και του μίλησε ήρεμα. 

Τελικά τα μάζεψε και έφυγε, το προτίμησε. Προσωρινά. Τη νύχτα ξαναγύρισε, έχει κάτσει στο υπόγειο, δνε τολμάει να ανέβει καν στο σπίτι. Ούτε ξέρω πού κοιμάται, στην καρέκλα; Έγραψα και της αλληνής, βρήκα το όνομά της, της λέω ευγενέστατα, αν υπάρχει κάτι και τον θες, ελεύθερα, μη σε παραμυθιάζει ότι τον κρατάω, αν όχι, μην μπλέκεις κι εσύ μέσα στη μέση κοπέλα μου, σκατά τα έχει κάνει και μόνος του. Τα χρειάστηκε η άλλη, μου ζήτησε συγγνώμη, και εξαφανίστηκε. Μου έστειλε περίλυπος μετά  μήνυμα ότι εκείνη τον ξέκοψε και τον μπλόκαρε από παντού. Δεν ξέρω μα τω Θεώ αν περίμενε να τον λυπηθώ κιόλας!

Οπότε περιμένω να καθαρίσει λίγο το κεφάλι μου, να δω αν και αυτός ταρακουνηθεί, και αν δεν αλλάξει κάτι μέσα στο καλοκαίρι, τον βλέπω πλέον σηκωτό με την αστυνομία. Διακοπές πάντως έκλεισα για πρώτη φορά μόνο εγώ με τα παιδιά, μήπως ηρεμήσω λίγο και βάλω τα πράγματα σε μία τάξη στο μυαλό μου.

Μετα απο ολα αυτα..ευχομαι να χεισ παθει ανοσια..

να περασει γρηγορα ολο αυτο που περνασ..

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Αργκ με συγχωρείς που θα το πω έτσι ωμά, αλλά υποψιάζομαι οτι το μόνο που περιμένει είναι το 'πράσινο φως'της άλλης. Δεν φευγει γιατί δεν εχει νοημα να μετακομίζει μόνος και να ξαναμετακομιζει μαζι της όταν κ άμα του δώσει το οκ. όλες οι θέσεις εργασίας είναι κατώτερες μέχρι- Ω, τι θαυμα- να σας αποδείξει ότι στη χώρα που είναι η άλλη ήταν οι πραγματικές ευκαιρίες και να φεύγει τελικά. Δεν θελει να δεσμευτει στην Ελλαδα σε θεση εργασιας γιατι βαθια μεσα του ελπίζει να τα βρούνε και να πάει εκεί μαζί της. 

Έχει τελειώσει μέσα του το μεταξύ σας. Αν υπήρχε κάτι θα εκτιμούσε όλη σου την προσπάθεια παρόλα αυτά που σου έκανε. Μπράβο σου που δεν παραιτήθηκες αμέσως, συγχαρητήρια για τη δύναμη σου, αλλά αστον να βρει αυτό που ψάχνει τελικά. Δεν θα το βρει, πεταξε το πουλακι, η κοπελα τον μπλοκαρε γιατι προφανως της ειχε πει ψεματα για την κατασταση, αλλα θα βρεις εσύ τον παλιό σου εαυτό χωρίς να σου μαυρίζει τη μέρα με τις βλακείες του. Συγγνώμη, τα έχω πάρει λίγο μαζί του. Σκέψου εσύ! Αλήθεια οι γονείς σου τι λενε; θα έχεις στήριξη σε ενδεχόμενο διαζύγιο; 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Βρε Αργκ..αυτος έχει φύγει ήδη.. Φιλαράκια έχετε γίνει... Να πας διακοπές και σου εύχομαι να γυρίσεις ξεθολωμενη γιατί πράγματι είσαι.. Και μάλλον εσύ θα πρέπει μετά να επισκεφτείς έναν άνθρωπο να τα πεις να τα βγάλεις από μέσα σου γιατί ακόμα δεν έχεις ξεσπάσει και το βλέπω να ρχεται.. Για τον..ανδρα σου δεν έχω λόγια, δεν ξαναναφερομαι σε αυτόν.. Με έχει θυμώσει αφανταστα χωρίς να τον ξέρω, χωρίς να σε ξέρω.. Είναι πολύ θρασυς.. Αλλά κι εσύ χαμένη.. Θα φτιάξουν τα πράγματα. Λίγη υπομονή και πάρε τις αποφάσεις σου.. 

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

8 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Από τη στιγμή που είναι διεγνωσμένο ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή μια εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση, και δεν μιλάμε απλά για έναν ξεροκέφαλο, πεισματάρη, εγωιστή κλπ, πιστεύω πως ό,τι και να σου πούμε εδώ δεν έχει νόημα. Η μία θα σου πει να κάνεις υπομονή, ή άλλη θα σου πει να τον ταρακουνήσεις. Καμία μας όμως δεν ξέρει τι επιπτώσεις θα έχει αυτό. ΠΙστεύω ότι μια συμβουλή ειδικού είναι ασφαλέστερη. Με τον ψυχίατρο που έχει επισκεφτεί, έχεις εσύ επικοινωνία;, Μπορείς να μιλήσεις μαζί του, να πεις ότι αρνείται την αγωγή και να ζητήσεις οδηγίες; Ή έστω με τον ψυχολόγο που πηγαίνεις εσύ. 

Συγνώμη αλλά θα διαφωνήσω. Καταρχάς να πω την άποψή μου και οκ δεν ισχύει για όλες τις περιπτώσεις, έχει γίνει μόδα πια οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι να βγάζουν πολύ εύκολα τέτοια πορίσματα, ελπίζω να μη με διαβάζει κανείς αλλά και να με διαβάζει προσωπικά δε με απασχολεί τη γνώμη μου λέω κι αυτά που βλέπω. Το χουμε βρει τώρα οποίος κάνει πατάτα να έχει και προβλημα. Προφανώς κι έχει πρόβλημα αλλά εδώ ο άνθρωπος αυτός δεν έχει σέβας. Όσο και να σου έχουν κουνηθεί τα μυαλά, η προσωπικότητα δεν αλλάζει. Τουλάχιστον είναι νέα και έχει όλη τη ζωή μπροστά της να την ξανά φτιάξει με όποιον τρόπο θέλει. Εγώ όσα θέματα κι αν είχε μετά από όλα αυτά θα του λεγα ένα ουυυυυστ, λεφτά έχεις φέρε εδώ να μεγαλώσω τα παιδιά, αλλά τοσα φάε με την γκόμενά και τα υπόλοιπα για χάπια. 

Αλλά είναι η δική μου άποψη αυτή... 

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Αργκ ψηλά το κεφάλι και προχώρα. Ουδεις αναντικαταστατος. Ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία. Κι αστον να κοιμάται στην καρέκλα, και στο πατωμα δε θα πάθει τίποτα. άμα έχει και κάνα ποντίκι το υπόγειο ακόμα καλύτερα. Να κάνουνε παρέα. 

Μα τι ζώδιο είσαι αργκ? Ιχθείς μήπως? 

Επεξεργάστηκαν by Nefeli2014
  • Μου αρέσει 1
  • Χαχαχα 1
Link to comment
Share on other sites

Αργκ, με μεγαλη εκτιμηση για τη συνολικη  συμμετοχη σου στο φορουμ  και με μεγαλη συμπαθεια στο προβλημα σου, θελω να σταθω,αν μου επιτρεπεις στο ρολο του ανδρα σου ως πατερα!Νομιζω, οτι οι αλλαγες στη συμπεριφορα του προς τα παιδια ,αν δλδ παραμενει στοργικος και καθοδηγητικος ανεξαρτητα απο το μεταξυ σας προβλημα καθοριζουν αν εχει μεταβληθει η ολη του προσωπικοτητα(διαπροσωπικες σχεσεις,συνοχη,δομη)(πραγμα που απευχομαι για ολους)ή εστιαζεται μονο στη μεταξυ σας επικοινωνια.Ευχομαι να βγεις το δυνατον  αλωβητη ,διαχειριζομενη σωστα τις δυσαρεστες αυτες καταστασεις.

Link to comment
Share on other sites

15 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

Αν όλα αυτά που μας λες είναι αλήθεια -δε σε αμφισβητώ απλά μου μοιάζει με ταινία όλο αυτό- απλά θελω να σου πω χαράς το κουράγιο σου και πως εσύ ξέρεις το καλύτερο για την οικογένεια σου. Είτε τον κρατήσεις είτε τον διώξεις δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Κανείς δεν μπορεί να σου πει τι να κάνεις μέχρι να βρεθεί στην ίδια ακριβώς θέση, που δε γίνεται. 

Ναι, είναι ακριβώς αυτό που μου είπε η ψυχολόγος μου: σαν να βλέπουμε σήριαλ είναι...

Η αλήθεια είναι ότι δόξα τω Θεώ, τα τελευταία 15 και βάλε χρόνια, προβλήματα στο στενό οικογενειακό κύκλο με τον άντρα μου και τα παιδιά δεν είχαμε, οπότε τώρα περάσαμε στο άλλο άκρο και θα βγουν όλες οι γελοιότητες μαζί!

Link to comment
Share on other sites

12 ώρες πρίν, Nefeli2014 είπε:

Αργκ ψηλά το κεφάλι και προχώρα. Ουδεις αναντικαταστατος. Ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία. Κι αστον να κοιμάται στην καρέκλα, και στο πατωμα δε θα πάθει τίποτα. άμα έχει και κάνα ποντίκι το υπόγειο ακόμα καλύτερα. Να κάνουνε παρέα. 

Μα τι ζώδιο είσαι αργκ? Ιχθείς μήπως? 

Δυστυχώς έχουμε σκύλο και δεν έχει αφήσει ποντίκια, ούτε καν κατσαρίδες.

Υδροχόος.

Link to comment
Share on other sites

14 ώρες πρίν, Merendoula είπε:

Αργκ με συγχωρείς που θα το πω έτσι ωμά, αλλά υποψιάζομαι οτι το μόνο που περιμένει είναι το 'πράσινο φως'της άλλης. Δεν φευγει γιατί δεν εχει νοημα να μετακομίζει μόνος και να ξαναμετακομιζει μαζι της όταν κ άμα του δώσει το οκ. όλες οι θέσεις εργασίας είναι κατώτερες μέχρι- Ω, τι θαυμα- να σας αποδείξει ότι στη χώρα που είναι η άλλη ήταν οι πραγματικές ευκαιρίες και να φεύγει τελικά. Δεν θελει να δεσμευτει στην Ελλαδα σε θεση εργασιας γιατι βαθια μεσα του ελπίζει να τα βρούνε και να πάει εκεί μαζί της. 

Έχει τελειώσει μέσα του το μεταξύ σας. Αν υπήρχε κάτι θα εκτιμούσε όλη σου την προσπάθεια παρόλα αυτά που σου έκανε. Μπράβο σου που δεν παραιτήθηκες αμέσως, συγχαρητήρια για τη δύναμη σου, αλλά αστον να βρει αυτό που ψάχνει τελικά. Δεν θα το βρει, πεταξε το πουλακι, η κοπελα τον μπλοκαρε γιατι προφανως της ειχε πει ψεματα για την κατασταση, αλλα θα βρεις εσύ τον παλιό σου εαυτό χωρίς να σου μαυρίζει τη μέρα με τις βλακείες του. Συγγνώμη, τα έχω πάρει λίγο μαζί του. Σκέψου εσύ! Αλήθεια οι γονείς σου τι λενε; θα έχεις στήριξη σε ενδεχόμενο διαζύγιο; 

Οι γονείς μου είναι διαζευγμένοι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο πατέρας μου δεν είμαι καν σίγουρη πού βρίσκεται, κάπου στην Αττική άλλα μέχρι εκεί, έχει ξεκόψει από την ανθρωπότητα γενικότερα εδώ και χρόνια. Η μαμά μου ψυχολογικά ναι, και όσο μπορεί και οικονομικά, αλλά είναι μεγάλη γυναίκα με σοβαρά προβλήματα υγείας, δεν έχει και τρομερές δυνατότητες. Αν και γενικά είναι άνθρωπος που και ανακατεύεται και έχει και δραματικές εξάρσεις, μου έχει κάνει εντύπωση ότι έχει διατηρήσει μία πολύ ήπια/αδιάφορη στάση απέναντί του, στη λογική "πατέρας των παιδιών σου είναι, κρίμα να του σπάσω το κεφάλι".

Link to comment
Share on other sites

20 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

Οι γονείς μου είναι διαζευγμένοι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο πατέρας μου δεν είμαι καν σίγουρη πού βρίσκεται, κάπου στην Αττική άλλα μέχρι εκεί, έχει ξεκόψει από την ανθρωπότητα γενικότερα εδώ και χρόνια. Η μαμά μου ψυχολογικά ναι, και όσο μπορεί και οικονομικά, αλλά είναι μεγάλη γυναίκα με σοβαρά προβλήματα υγείας, δεν έχει και τρομερές δυνατότητες. Αν και γενικά είναι άνθρωπος που και ανακατεύεται και έχει και δραματικές εξάρσεις, μου έχει κάνει εντύπωση ότι έχει διατηρήσει μία πολύ ήπια/αδιάφορη στάση απέναντί του, στη λογική "πατέρας των παιδιών σου είναι, κρίμα να του σπάσω το κεφάλι".

Σωστή η μαμά αν και νομίζω πως όταν έρθει η ώρα θα τα πει μαζεμένα. 

Θα τα καταφέρεις δεν υπάρχει περίπτωση να μην κατά καταφέρεις, απλά θέλει χρόνο και μια περίοδο με ζόρια. Θα περάσει όμως, τα παιδιά σου δες πως θα τα χειριστείς.. Όσα κι αν σου χει κάνει αυτός δεν πρέπει να τον βρίζεις μπροστά τους. Πρέπει να το καταπίνεις γιατί όλα τα ακούνε και τα καταλαβαίνουν αλλά είναι πολλά που δεν μπορούν να εκλιγικευσουν γιατί είναι ο μπαμπάς τους. Ήδη τους έχει έρθει κεραμίδα. Γενικά η εφηβεία και διαζύγιο δεν είναι ότι καλύτερο αφήνει κατάλοιπα εξαρτάται από το πώς θα το χειριστείτε και οι δύο, να μη φαίνεται όσο γίνεται ότι είστε στα μαχαίρια.. Όσο γινεται..

Απο υδροχόος δεν ξέρω δυστυχώς..:/

Επεξεργάστηκαν by Nefeli2014
Link to comment
Share on other sites

@ΑΡΓΚ θα συμφωνήσω με τις προλαλησασες . Να πας διακοπές να ηρεμήσει λίγο το κεφάλι σου. 

Μετα και από το τελευταίο επεισόδιο, δεν θα έκανα προσπάθεια επανασύνδεσης γιατί μέσα μου δεν θα το συγχωρούσα ποτέ. 

Και ούτε θα βοηθούσα σε δουλειά για να μην βρω εγώ το μπελά μου. 

Θα πήγαινα διακοπές και ταυτόχρονα θα ετοίμαζα πλέον έγγραφο να αποχωρήσει από την οικία και να ρυθμίζει την επικοινωνία του με τα παιδιά και εφόσον ο ψυχίατρος τον έκρινε υγιή βέβαια. 

Οπως ξέρεις πολύ καλά τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα. Έχουν ήδη χάσει τον «μπαμπά» τους , δεδομένου ότι έχει αλλάξει εντελώς χαρακτήρα και συμπεριφορά . Δεν γίνεται να χάσουν και τη μαμά τους μέσα σε αυτό το χάος.

Σιγουρα η χημεία του εγκεφάλου του θέλει βοήθεια πλέον , αλλά πρέπει να διαφυλάξεις και τη δίκη σου ψυχική υγεία. Πάλι καλά που έχεις αντέξει και μέχρι εδώ. 

Οσο για τη μαμά σου : μάλλον καταλαβαίνει παραπάνω από όσα θέλει να σου δείξει ότι καταλαβαίνει :( πάρε όση στήριξη από δικούς σου ανθρώπους μπορείς να έχεις διότι είσαι μόνη σου , αλλά είσαι δυνατή ! Μην αφήσεις κανέναν να σου κλέψει τη δύναμη σου και να υποτιμήσει τη νοημοσύνη σου ! 

  • Μου αρέσει 4
Link to comment
Share on other sites

On 7/6/2019 at 11:27 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

Tι να πω βρε κορίτσια, έχω εξοντωθεί. Αφού και καλά το μεγάλο του πρόβλημα είναι ότι δεν αντέχει την αγωνία για αναζήτηση εργασίας, και αυτό επισκιάζει όλα τα άλλα στη ζωή του πλέον, 

Τα πιο πολλα ''προβληματα'' της ζωης μας ειναι μονο στο μυαλο μας, κ μεχρι να μας βρουν πραγματικα προβληματα πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο.

Πριν απο περιπου τεσσερις μηνες στη πολυκατοικια που μενω, στο διπλανο διαμερισμα πεθανε γυναικα 45 χρονων απο καρκινο και αφησε συζυγο και τρια παιδια πολυ μικρης ηλικιας ορφανα. Και τι δεν θα 'δινε αυτος ο φουκαρας τωρα να ειναι στη θεση του αντρα σου! 

Θελω να πω οτι δημιουργουμε προβληματα κ ασχημες καταστασεις στη ζωη μας, και δεν εκτιμαμε τα καλα που εχουμε. Αν ειχα τον αντρα σου μπροστα μου, αυτο ακριβως θα του ελεγα.

 

Αργ. δεν μπορω δυστυχως να σε βοηθησω, δεν ξερω τι να σου πω. Παρε την καλυτερη δυνατη αποφαση για σενα κ τα παιδια σου. Η ζωη ειναι πολυ μικρη κ απροβλεπτη για να την ζουμε δυστυχισμενοι. 

  • Μου αρέσει 3
Link to comment
Share on other sites

Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...