Έξυπνο και κακομαθημένο;

[nasia79]

Έχω ένα κοριτσάκι 5 ετών και 3 μηνών. Αντιμετωπίζω μικροπροβλήματα με την συμπεριφορά της στο νηπιαγωγείο. Η νηπιαγωγός μέσα από τις συζητήσεις της με έχει ενημερώσει ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα . Έχει εξαιρετική φωτογραφική μνήμη ήδη απο το προνήπιο, επικοινωνιακή ικανότητα ανώτερη από των υπόλοιπων παιδιών με πλούσιο λεξιλόγιο για την ηλικία της, εξαιρετική αντίληψη χρόνου (γνωρίζει τη σειρά των μηνών, τις εορτές κάθε εποχής, τι έπεται και τι προηγούταν κλπ), και χώρου, μαθηματική σκέψη, διαβάζει, όπως ένα παιδάκι της πρώτης δημοτικού χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Αυτό είναι κάτι που το απαίτησε μόνη της και με ελάχιστη προσπάθεια και βοήθεια δική μου τα κατάφερε. Θύμαται απ έξω όλα τα παραμύθια που της διαβάζω. Όμως αντιμετωπίζει προβληματάκια στις διαπροσωπικές της σχέσεις. Φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς είχε σχηματίστει μια παρέα αποτελούμενη από την κόρη μου και άλλα δύο αγοράκια. Προχθές μου είπε ότι είναι λίγο στενοχωρημένη γιατί πλέον δεν την παίζουν. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα και ηγετική. Επιβάλλεται και χειραγωγεί με τον δικό της τρόπο όλα τα υπόλοιπα παιδιά , τα οποία την συμπαθούν και τη συναναστρέφονται αλλά οπώς φαίνεται όχι τους δύο «κολλητούς» της . Φυσικα της εξηγήσαμε οτι οι σχέσεις των ανθρώπων και κυρίως οι φιλικές χρειάζονται ισοτιμία. Σήμερα μου είπε ότι της μίλησαν οι δύο φίλοι της και ότι έπαιξαν όλοι μαζι. Η νηπιαγωγός της μάς έχει πει,  εκτός των άλλων, ότι έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση που ίσως εξελιχθεί σε αλαζονεία. Θα ήθελα τη γνώμη σας για το πως μπορώ να χειριστώ αυτή την κατάσταση.

[Κάντι]

πρίν από 24 λεπτά , nasia79 είπε:

Έχω ένα κοριτσάκι 5 ετών και 3 μηνών. Αντιμετωπίζω μικροπροβλήματα με την συμπεριφορά της στο νηπιαγωγείο. Η νηπιαγωγός μέσα από τις συζητήσεις της με έχει ενημερώσει ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα . Έχει εξαιρετική φωτογραφική μνήμη ήδη απο το προνήπιο, επικοινωνιακή ικανότητα ανώτερη από των υπόλοιπων παιδιών με πλούσιο λεξιλόγιο για την ηλικία της, εξαιρετική αντίληψη χρόνου (γνωρίζει τη σειρά των μηνών, τις εορτές κάθε εποχής, τι έπεται και τι προηγούταν κλπ), και χώρου, μαθηματική σκέψη, διαβάζει, όπως ένα παιδάκι της πρώτης δημοτικού χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Αυτό είναι κάτι που το απαίτησε μόνη της και με ελάχιστη προσπάθεια και βοήθεια δική μου τα κατάφερε. Θύμαται απ έξω όλα τα παραμύθια που της διαβάζω. Όμως αντιμετωπίζει προβληματάκια στις διαπροσωπικές της σχέσεις. Φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς είχε σχηματίστει μια παρέα αποτελούμενη από την κόρη μου και άλλα δύο αγοράκια. Προχθές μου είπε ότι είναι λίγο στενοχωρημένη γιατί πλέον δεν την παίζουν. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα και ηγετική. Επιβάλλεται και χειραγωγεί με τον δικό της τρόπο όλα τα υπόλοιπα παιδιά , τα οποία την συμπαθούν και τη συναναστρέφονται αλλά οπώς φαίνεται όχι τους δύο «κολλητούς» της . Φυσικα της εξηγήσαμε οτι οι σχέσεις των ανθρώπων και κυρίως οι φιλικές χρειάζονται ισοτιμία. Σήμερα μου είπε ότι της μίλησαν οι δύο φίλοι της και ότι έπαιξαν όλοι μαζι. Η νηπιαγωγός της μάς έχει πει,  εκτός των άλλων, ότι έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση που ίσως εξελιχθεί σε αλαζονεία. Θα ήθελα τη γνώμη σας για το πως μπορώ να χειριστώ αυτή την κατάσταση.

Νομιζω οτι ήσουν πολυ κατατοπιστική στην περιγραφή που εκανες. Αν όχι σε καθε χρονιά, χρόνο παρά χρόνο θα υπάρχει ενα παιδάκι με τα χαρακτηριστικά της κόρης σου στο νηπιαγωγειο.

 Αυτο που προτείνω στους γονείς ειναι να μην τους επιτρέπουν τις "πονηριές" και την χειραγώγηση. πχ αναγνωρίζεις οτι το παιδί σου σε παιχνίδια ειναι πολυ καλο και κανεις λιγο τα στραβά ματια για να σε κερδίσει. Μην το επιτρέπεις να γινεται αυτο. Πρεπει να μάθει να χάνει.

 Οσον αφορα τα αλλα παιδακια προφανώς αντιλαμβάνονται οτι ειναι ανώτερη η δικιά σου και το νιώθουν ως καταπίεση την ηγετική της τάση, γι αυτο και προτιμούν να την αφηνουν απ έξω.

 Πρεπει να της μαθεις οτι αν θελει να την παίζουν θα πρεπει να μάθει να κανει τα χατήρια στους άλλους κι ας μην γινεται το δικό της. Κατι θα κερδίζει (φίλους)και κατι θα χάνει (να γινεται το δικό της). Προφανώς θα σε απασχολεί να μην φτασει στο άλλο άκρο και στο τελος θα την κανουν οτι θέλουν. Αλλα στην συγκεκριμένη φαση νομιζω οτι ειναι πιο σημαντικό να καταλάβει οτι ειναι ίση με τους υπόλοιπους ακόμα και το ξέρει οτι ειναι καλύτερη τους.

 Θα προτεινα να την προσγειώσετε λιγο και να αποφεύγετε χαρακτηρισμούς εισαι η πιο έξυπνη, η πιο όμορφη κλπ.

[nasia79]

πρίν από 3 λεπτά , Κάντι είπε:

Νομιζω οτι ήσουν πολυ κατατοπιστική στην περιγραφή που εκανες. Αν όχι σε καθε χρονιά, χρόνο παρά χρόνο θα υπάρχει ενα παιδάκι με τα χαρακτηριστικά της κόρης σου στο νηπιαγωγειο.

 Αυτο που προτείνω στους γονείς ειναι να μην τους επιτρέπουν τις "πονηριές" και την χειραγώγηση. πχ αναγνωρίζεις οτι το παιδί σου σε παιχνίδια ειναι πολυ καλο και κανεις λιγο τα στραβά ματια για να σε κερδίσει. Μην το επιτρέπεις να γινεται αυτο. Πρεπει να μάθει να χάνει.

 Οσον αφορα τα αλλα παιδακια προφανώς αντιλαμβάνονται οτι ειναι ανώτερη η δικιά σου και το νιώθουν ως καταπίεση την ηγετική της τάση, γι αυτο και προτιμούν να την αφηνουν απ έξω.

 Πρεπει να της μαθεις οτι αν θελει να την παίζουν θα πρεπει να μάθει να κανει τα χατήρια στους άλλους κι ας μην γινεται το δικό της. Κατι θα κερδίζει (φίλους)και κατι θα χάνει (να γινεται το δικό της). Προφανώς θα σε απασχολεί να μην φτασει στο άλλο άκρο και στο τελος θα την κανουν οτι θέλουν. Αλλα στην συγκεκριμένη φαση νομιζω οτι ειναι πιο σημαντικό να καταλάβει οτι ειναι ίση με τους υπόλοιπους ακόμα και το ξέρει οτι ειναι καλύτερη τους.

 Θα προτεινα να την προσγειώσετε λιγο και να αποφεύγετε χαρακτηρισμούς εισαι η πιο έξυπνη, η πιο όμορφη κλπ.

 

Σε ευχαριστω πολυ! Δεν την αφηνω να κερδιζει οταν π.χ παιζουμε μαζι επιτραπεζια. Και εχει μαθει να χαιρεται οταν κερδιζω εγω ή ο μπαμπας της. Αλλα νομιζω οτι δεν συμβαινει αυτο και με τους συμμαθητες της. Σε εμας αναγνωριζει οτι ειμαστε ανωτεροι οποτε αποδεχεται την ηττα. Δεν ξερω τι συμβαινει ομως ακριβως στο νηπιαγωγειο. 

[Κάντι]

πρίν από 3 λεπτά , nasia79 είπε:

 

Σε ευχαριστω πολυ! Δεν την αφηνω να κερδιζει οταν π.χ παιζουμε μαζι επιτραπεζια. Και εχει μαθει να χαιρεται οταν κερδιζω εγω ή ο μπαμπας της. Αλλα νομιζω οτι δεν συμβαινει αυτο και με τους συμμαθητες της. Σε εμας αναγνωριζει οτι ειμαστε ανωτεροι οποτε αποδεχεται την ηττα. Δεν ξερω τι συμβαινει ομως ακριβως στο νηπιαγωγειο. 

Αντιλαμβάνεται οτι ειναι ανώτερη η σκέψη της απο τους υπόλοιπους και προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ενα κοριτσάκι που μου θύμιζε πολυ την κόρη σου παίζαμε ενα παιχνίδι στο σχολειο και κέρδιζε η ομάδα που ολοκλήρωνε πρώτη το δικό της κομμάτι. Η πιτσιρίκα  ειχε πάρει απο την αντίπαλη ομάδα ενα κομμάτι και κάθησε πάνω του για να μην κερδίσουν οι αντίπαλοι. Περιττό να σου πω οτι εγινε χαμός απο τους συμμαθητές της οταν το κατάλαβαν.

 Εκεί λοιπόν αποφασίζεις αν θα εχεις παθητική στάση και θα εκτιμήσεις την ευφυΐα του παιδιού ή θα το κανεις θεμα.

 Θα σε συμβούλευα λοιπόν να μην της επιτρέπετε να της περνάει το δικό της.

[nasia79]

πρίν από 7 λεπτά , Κάντι είπε:

Αντιλαμβάνεται οτι ειναι ανώτερη η σκέψη της απο τους υπόλοιπους και προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ενα κοριτσάκι που μου θύμιζε πολυ την κόρη σου παίζαμε ενα παιχνίδι στο σχολειο και κέρδιζε η ομάδα που ολοκλήρωνε πρώτη το δικό της κομμάτι. Η πιτσιρίκα  ειχε πάρει απο την αντίπαλη ομάδα ενα κομμάτι και κάθησε πάνω του για να μην κερδίσουν οι αντίπαλοι. Περιττό να σου πω οτι εγινε χαμός απο τους συμμαθητές της οταν το κατάλαβαν.

 Εκεί λοιπόν αποφασίζεις αν θα εχεις παθητική στάση και θα εκτιμήσεις την ευφυΐα του παιδιού ή θα το κανεις θεμα.

 Θα σε συμβούλευα λοιπόν να μην της επιτρέπετε να της περνάει το δικό της.

 

Η αληθεια ειναι οτι μεχρι τωρα πιστευα οτι δεν περνουσε το δικο της. Αλλα προφανως εδω κατι εχω κανει λαθος. Βρισκομαι σε εντονο προβληματισμο και μαλλον θα ζητησω και τη βοηθεια καποιου ειδικου. Δεν θελω το παιδι μου να μην εχει φιλους λογω δικης της συμπεριφορας. 

Επεξεργάστηκαν 7 Φεβρουαρίου,2019 by nasia79

[nasia79]

Μηπως θα μπορουσε καποιος/ καποια να μου συστησει εναν καλο παιδοψυχολο? 

[Fenia27]

καλησπερα και απο μενα! Ειμαι καινουργια στο forum! Εχω δυο αγορακια 2,5 και 1 ετων. Δεν εχω εμπειρια με παιδικους-νηπιαγωγια-δασκαλες μονο απο φιλες μου οι οποιες αντιμετωπισαν παρομοια προβληματα. Ειναι πολυ καλο που αναγνωριζεις το "προβλημα" συμπεριφορας που εχει το κοριτσακι σου  (βεβαια δεν ειναι προβλημα με την εννοια του προβληματος απλα κατι που χρειαζεται μια βελτιωση). Σιγουρα ενας πιο ειδικος με πιο πολλες γνωσεις θα μπορουσε να σε κατευθυνει καλυτερα ωστε να βελτιωθει αυτη η συμπεριφορα και να μην δημιουργησει μεγαλυτερο θεμα στο δημοτικο και ουτω καθεξης... Η δικη μου αποψη απο ολα αυτα που εχω διαβασει και μελετησει προς οφελος των παιδιων μου ειναι η εξης: 

Τα παιδια εκπαιδευονται απο μικρα στην υπομονη και στον σεβασμο. Αν δεν μαθουν απο μικρα οτι απλα δεν μπορουν να εχουν οτι θελησουν μεγαλωνοντας δυστυχως θα τους ειναι δυσκολο να διαχειριστουν την απογοητευση αυτη. Ο σεβασμος ξεκιναει μεσα απο το σπιτι. Σεβασμος για τα μικρα παιδια μπορει να σημαινει οτι "βλεπω τους αλλους γυρω μου". Οπως εσυ εχεις δικαιωματα ετσι εχουν ολοι οι αλλοι. Το οτι το κοριτσακι σου εχει μια δυνατη προσωπικοτητα ειναι δικοπο μαχαιρι. Με την σωστη κατευθυνση θα ειναι πλεονεκτημα αλλιως θα μετατραπει σε εναν εγωισμο που θα την δυσκολεψει. Σιγουρα καποιος ειδικος θα σε βοηθησει. Δεν γεννηθηκαμε τελειοι γονεις, ασε που κουβαλαμε και ολα τα κλισε με τα οποια μας μεγαλωσαν οι δικοι μας γονεις (εισαι κακο παιδι...δεν σαγαπαω..θα το κανεις επειδη το λεω εγω κτλ)...οποτε το μεγαλωμα ενος παιδιου ειναι μια συνεχης εξελιξη και για εμας. Ο τροπος που θελουμε να συμπεριφερονται τα παιδια μας πρεπει να αντανακλαται στην δικη μας συμπεριφορα προς αυτα και τους αλλους ανθρωπους. 

 

Τι εννοουσες με το "Σε εμας αναγνωριζει οτι ειμαστε ανωτεροι οποτε αποδεχεται την ηττα" ?

 

 

[ΑΡΓΚ]

On 7/2/2019 at 9:32 ΜΜ, nasia79 είπε:

Έχω ένα κοριτσάκι 5 ετών και 3 μηνών. Αντιμετωπίζω μικροπροβλήματα με την συμπεριφορά της στο νηπιαγωγείο. Η νηπιαγωγός μέσα από τις συζητήσεις της με έχει ενημερώσει ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα . Έχει εξαιρετική φωτογραφική μνήμη ήδη απο το προνήπιο, επικοινωνιακή ικανότητα ανώτερη από των υπόλοιπων παιδιών με πλούσιο λεξιλόγιο για την ηλικία της, εξαιρετική αντίληψη χρόνου (γνωρίζει τη σειρά των μηνών, τις εορτές κάθε εποχής, τι έπεται και τι προηγούταν κλπ), και χώρου, μαθηματική σκέψη, διαβάζει, όπως ένα παιδάκι της πρώτης δημοτικού χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Αυτό είναι κάτι που το απαίτησε μόνη της και με ελάχιστη προσπάθεια και βοήθεια δική μου τα κατάφερε. Θύμαται απ έξω όλα τα παραμύθια που της διαβάζω. Όμως αντιμετωπίζει προβληματάκια στις διαπροσωπικές της σχέσεις. Φέτος από την αρχή της σχολικής χρονιάς είχε σχηματίστει μια παρέα αποτελούμενη από την κόρη μου και άλλα δύο αγοράκια. Προχθές μου είπε ότι είναι λίγο στενοχωρημένη γιατί πλέον δεν την παίζουν. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα και ηγετική. Επιβάλλεται και χειραγωγεί με τον δικό της τρόπο όλα τα υπόλοιπα παιδιά , τα οποία την συμπαθούν και τη συναναστρέφονται αλλά οπώς φαίνεται όχι τους δύο «κολλητούς» της . Φυσικα της εξηγήσαμε οτι οι σχέσεις των ανθρώπων και κυρίως οι φιλικές χρειάζονται ισοτιμία. Σήμερα μου είπε ότι της μίλησαν οι δύο φίλοι της και ότι έπαιξαν όλοι μαζι. Η νηπιαγωγός της μάς έχει πει,  εκτός των άλλων, ότι έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση που ίσως εξελιχθεί σε αλαζονεία. Θα ήθελα τη γνώμη σας για το πως μπορώ να χειριστώ αυτή την κατάσταση.

 

Για να βάλεις πάντως τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, οι φιλίες αλλάζουν. Χωρίς να φταίει κανείς. Τυχαίνει τα αγοράκια π.χ. να την ξεχάσουν μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, να αναπτύξουν μεταξύ τους πιο στενή φιλία γιατί απλά ταίριαξαν καλύτερα, γιατί έχουν ένα κοινό ενδιαφέρον, γιατί έγιναν και οι γονείς τους φίλοι και βλέπονται και εκτός σχολείου, γιατί πάνε πια μαζί στο ποδόσφαιρο ή δεν ξέρω τι άλλο. Τυχαίνει, και θα τυχαίνει ξανά και ξανά σε όλη τη σχολική της ζωή, ο σημερινός κολλητός να απομακρυνθεί αύριο, χωρίς να έχει συμβεί κάτι, και θα δεις ότι και η ίδια θα το κάνει κάποια στιγμή.

Συμβαίνει σε όλα τα παιδιά, μην θεωρείς ότι μπορείς να το ελέγξεις ή ότι κάτι έκανε το παιδί σου περίεργο.

[psilengo]

Κοριτσια γεια σας! θα σας παραθέσω το δικό μου πρόβλημα κ θα ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη για τα μεγάλα ποστ αλλά θα ήθελα να μεταφέρω τη κατάσταση όσο πιο ακριβέστερα γίνεται για να μου πείτε τη γνώμη σας! έχω ένα γιο 4 ετών(προνηπια) κ περιμένω σε λίγες μερες την κόρη! Είμαι εκπαιδευτικός β' βαθμιας με ειδίκευση στην ειδική αγωγή. Ο γιος μου είναι ένα αρκετά ζωηρό κ Υπερκινητικός παιδάκι που έχει φοιτήσει 2 χρόνια σε βρεφικό κ παιδικο σταθμό χωρίς κανένα πρόβλημα.. Σαν παιδί είναι ένα αρκετά οριοθετημένο παιδί, εξυπηρετείται μόνο του από 2 ετών (ντύνεται, τρώει, τουαλετα) δεν παρακολουθεί τηλεόραση κ γενικά επειδή λόγω δουλειάς έχω δει αρκετά, ήθελα να έχω 1 παιδί που να ξέρει τα όρια του, να μοιράζεται κ να μη κάνει ότι θέλει..μπορώ να πω ότι είμαι μια αρκετά αυστηρή μαμά ή οποία δεν επιτρέπει να γίνεται το δικό του οπότε θέλει, να έχει πρόγραμμα κ να συζητάει μαζί μας για τα προβλήματα του.. δεν μας έχει δημιουργήσει ποτέ προβλήματα, παίζει κ μοιράζεται με όλα τα παιδιά, είναι ένα αρκετά κοινωνικό κ ευαίσθητο παιδί που Τρελενεται για παιδια κ παρέες!

Το πρόβλημα μας ξεκίνησε φέτος κατά τη φοίτησή μας στο προνηπιο... Επειδή όπως σας είπα ο Μιχαήλ είναι ζωηρός θεώρησα καλό(επηρεασμένη κ από τη δουλειά μου) να ενημερώσω μαζί με το σύζυγό τις νηπιαγωγούς για να γνωρίζουν κ να μη τους πάρει τον αέρα κ δημιουργήσει θέμα μέσα στη τάξη κ τη ροή του μαθήματος.. Μας καθησυχασαν κ όλα καλά.. Ξεκινάει η χρονιά κ 1 μέρα η πρωινή κοπέλα άρχισε τα παράπονα μπροστά σε όλους τους γονείς ότι ο Μιχάλης είναι ζωηρός, φωνάζει κ δε κάθεται σε ένα μέρος κ έχει γίνει το μαύρο πρόβατο στη τάξη, ότι καλό θα ήταν να του βάλουμε ορια κ να μη κάνει ότι θέλει σπίτι..Αρχίζει 1 αγώνας να δούμε τι προβληματίζει το παιδί, αν είναι αντίδραση λόγω της εγκυμοσύνης μου αν του κάναμε κάτι αν συμβαίνει κάτι στο σχολείο μιλάμε κ με τις κοπέλες στο σχολείο μας λένε θα το παλέψουμε μαζί γιατί μπορεί να είναι από την εγκυμοσύνη ( συν ότι εγώ είχα ξεκινήσει απογευματινά μαθήματα κ δε με έβλεπε όλη μερα) κ δεδομένου ότι δεν είχαμε κπ πρόβλημα συμπεριφοράς στο σπίτι η στο παιδικο παλαιότερα..

συνεχίζω σε άλλο ποστ για να μη κουράζω!

[psilengo]

Παρατηρώ λοιπόν το εξης τις επόμενες μερες: ενώ το ωράριο μας είναι 8κ15 με 8κ30 προσέλευση, κάθε πρωί πήγαινα κ η νηπιαγωγός 8κ30 δεν είχε έρθει ακόμα, τα παιδιά καθόντουσαν μόνα τους σε μια αιθουσα( είναι 2 τα πρωινά τμηνατα) φαντάζεστε τι γινόταν φυσικά με 15 4χρονα ολομόναχη, κ στην επόμενη συνάντηση γονέων κ κηδεμόνων το αναφέρω με αποτέλεσμα να με βγάζει τρελή, ότι δε καθυστερεί ποτέ κ φυσικά η συνάδελφος να τη καλύψει κ να λέει ότι εντάξει κ αν έλειψε 2-3 φορές τα παίρνω εγώ στη διπλανή αίθουσα! Άκρη δε βγάζουμε λοιπόν, μετά  απο λιγες μερςς πηγαίνω να τον πάρω κ πάλι μπροστά σε όλους τους γονείς μου λέει η κοπέλα του ολοήμερου ότι σήμερα πήρε μια καρφίτσα κ τσίμπησε στα χέρια τα κορίτσια όληΣ της τάξης παθαίνω ένα σοκ, πάμε σπίτι τον ρωτάω με το καλό τι έγινε γιατί το έκανε αυτό, τον μαλώνω τον βάζω τιμωρία αλλά τπτ. Πάμε την επόμενη σχολείο μαζί με το σύζυγό για να έχουμε καλύτερη εικόνα του τι γίνεται, ρωτάει ο σύζυγός που βρήκε το παιδί καρφίτσα να μας λέει που να ξέρω εγω; πως πρόλαβε να τσιμπήσει 15 κορίτσια χωρίς να καταλάβετε κατι; που να ξέρω εγω; Της λέμε να μας εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στη τάξη γιατί εμείς σπίτι & στο ευρύτερο περιβάλλον δεν είχαμε ποτέ τέτοια προβλήματα με τον μικρό κ 1η φορά εκδηλώνει τέτοια συμπεριφορά.. Μας λέει η κοπέλα η πρωινή ότι χτυπάει παιδιά κ δε κάθεται ήσυχος, να μας λέει η απογευματινή εντάξει δε χτυπάει κιολας υπάρχουν κ χειρότερα! άντε να βγάλουμε άκρη, να τρέχω κάθε μέρα να ρωτάω για το παιδί να δω πως είναι αν ξαναδημιουργησε θέμα, να μου λέει η πρωινή τα ίδια κ θα ξεκινήσω διαδικασίες στα κεδδυ γιατί είναι Υπερκινητικός. Της λέω ναι να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο για να δούμε τι συμβαίνει..αλλά να μου εξηγήσει τι εννοεί επιθετική συμπεριφορά. μου λέει να όπως καθόμαστε στη παρεούλα δε σηκώνει χέρι για να μιλήσει, κουνάει χέρια κ πόδια κ όπως κουνιέται χτυπάει τους διπλανούς του, αλλά δε το κάνει επιτηδες απλά λόγω υπερκινητικότητα.. Λέω καλά, θα πάω το παιδί σε παιδοψυχολογο να δω τι συμβαίνει, πηγαίνουμε κ σε ειδικό της εξηγώ τη κατάσταση όπως μου την είχαν μεταφέρει τουλ από το σχολείο κ μένει άφωνη.. μου λέει ότι παιδί είναι απόλυτα φυσιολογικό πως 1 παιδάκι 4 ετών δε μπορεί να κάτσει ήσυχο κ πως προφανώς όλα αυτά είναι κ λόγω εγκυμοσύνης. Να επιμένω εγώ ότι κάτι έχει το παιδί κάτι έχω κάνει λάθος κ να με ηρεμεί αυτή κ να μου ζητάει να επικοινωνήσει η νηπιαγωγός μαζί της.. ενημερώνω την νηπιαγωγό να τη πάρει μου λέει ναι μόλις βρω χρόνο θα πάρω.. από τον Νοέμβριο ακομα τη παίρνει έχω να σας πω, άλλαξε η νηπιαγωγός του ολοήμερου κ ήρθε στη θέση της άλλη κοπέλα εντωμεταξύ. Να την πιάνω κ αυτήν να δω εάν συμβαίνει κάτι στη δική της την ώρα, να μου λέει εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα απολύτως στην ώρα μου ο Μιχάλης είναι πολύ συνεργάσιμος αλλά εντάξει είναι ένα δραστήριο παιδί. Να ξαναμιλήσω με τη πρωινή να μου λέει να τον σταματήσεις απογευματινό γιατί κουράζεται όλη μέρα σχολείο, αλλά είναι πολύ έξυπνος κ πολυ προχωρημένος για την ηλικία του, είναι πιο μπροστά από τα μεγάλα νήπια αλλά θα καλέσω σύμβουλο γιατί συνεχίζει να τρέχει μέσα στη τάξη κ κάτι συμβαίνει στο σπίτι σας.. να ξανατρεχω έχω σε παιδοψυχολογο να μου λέει ηρέμησε γιατί το παιδί κάτι έχει μέσα στο σχολείο κα αντιδρά, κ πως δεν είναι δυνατόν να ζητάμε κεδδυ πριν τα Χριστούγεννα των προνηπιων για υπερκινητικότητα, να της λέω όχι να πάρουμε διάγνωση.. μου λέει από τη νομοθεσία διάγνωση δίνεται μόνο μετά τα μεγάλα νήπια γιατί τα παιδιά είναι ακόμα μικρά κ να της πεις να με πάρει τηλ. Ξαναπαω στη νηπιαγωγό της λέω αυτά μου ειπε η Παιδοψυχολόγος, να μου λέει ΜΑ φαίνεται είναι Υπερκινητικός να πάρουμε στο Ιατροπαιδαγωγικο.. Παίρνω κ εκεί να μου λένε τα ίδια..είναι πολύ μικρός για να πάρει διάγνωση για υπερκινητικότητα. Να με καθησυχάζει η κοπέλα του ολοήμερου να με φουντώνει του πρωινού.

Ώσπου μια μέρα, πηγαίνω αφήνω τον μικρό κ την ώρα που πάω να μπω στο αυτοκίνητο ακούω ένα μαμά! γυρνάω κ τι να δω; ο μικρός είχε βγει έξω από το σχολείο χωρίς να καταλάβουν 2 νηπιαγωγοί τίποτα! τον ξαναπάω μέσα κ τι να δω; όλα τα παιδιά στο διάδρομο να κάνουν χαμό κ η πρωινή να κάθεται κ να συζητάει με 2 παιδιά στη παρεούλα μέσα στη τάξη..

Να φεύγω χωρίς να κάνω θέμα, γιατί λέω αα δε γίνεται ή εγώ είμαι τρελή μάνα & μπορεί να έτυχε..

ξαναπαω την επόμενη ξανά τα ίδια, να ανοίγει τη πόρτα να φύγει το παιδί χωρίς να το καταλάβει! τον παίρνω πηγαίνω μέσα κ της λέω καλά δε κλειδώνετε τη πορτα; να μου λέει τόσα παιδιά που να προλάβουμε! αα καλά Λέω, φεύγω πάλι κ το απόγευμα συζητάω με μια άλλη μαμά κ μου λέει να ξέρεις ότι έκατσε μια γυναίκα κ μας ρώτησε για τον γιο σου γιατί μαθεύτηκε λέει από το σχολείο ότι χτυπάει παιδιά κ δασκάλες κ θα τον στείλουν σε ειδικό σχολείο.. εκεί τα βλέπω όλα εγω! παίρνω τον σύζυγό κ πάμε στο σχολείο κ της λέμε από που κ ως που έχει βγει τέτοια φημη; να μας λέει εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο κ το παιδί είναι μια χαρά κ είναι συκοφαντίες.. Να της λέω τότε οκ θα τον αλλάξω τμήμα αν είναι γιατί δεν είναι δυνατόν 1 παιδάκι να το στοχοποιούν έτσι χωρίς λόγο κ να του βγάζουν τη φήμη του κακού, ακόμα κ αν είχε το σοβαρότερο πρόβλημα αυτό αντιμετώπιση δεν είναι κ χρειάζεται διακριτικότητα κ λεπτότητα..

Την επόμενη με πιάνει η νηπιαγωγός του ολοήμερου που είναι κ προϊσταμένη κ μου λέει σε παρακαλώ άσε το παιδί στο τμήμα που είναι, έχει τις παρέες του περνάει καλά δεν έχει κανένα απολύτως θέμα, κ να ηρεμήσω γιατί υπάρχουν παιδιά πολύ πιο ζωηρά ενώ Ο Μιχάλης είναι πολύ συνεργάσιμος κ βοηθάει κ πάρα πολύ έξυπνος..

Τι να σας πω κοριτσια, πέρασαν γιορτές κ ακόμα να συνέλθω από όλα αυτά! ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω αν έχω κάνει λάθος σαν μάνα κάπου, εάν όλα αυτά δημιουργήθηκαν με την νηπιαγωγό η οποία δε μπορούσε να βάλει ορια, δε θέλω όμως να την κατηγορήσω χωρίς να ξέρω τι πραγματικά γίνεται μέσα στη τάξη της, ούτε να δικαιολογήσω το παιδί μου φυσικά.. τις γνώμες σας θα ήθελα γιατί πραγματικά τους τελευταίους μήνες έχω χάσει τον ύπνο μου..

Να σημειώσω ότι τα παιδιά δε τα παραλαμβάνει ποτέ στη πόρτα, κάθεται μέσα στη καρέκλα της κ τα παιδιά μπαίνουν μόνα τους στη τάξη..(αν μπουν) τις προάλλες μίλησα κ με άλλες μαμάδες κ ήταν απογοητευμένες γιατί πήγαν πήραν τα παιδιά στη 1 κ δε κατάλαβε ότι τα πήραν.. ήταν μέσα στη τάξη κ αυτά έξω στο διάδρομο!

δε ξέρω όμως πως να συμπεριφερθω κ τι να κάνω.. με τη κοπέλα του ολοήμερου δεν έχω κανένα απολύτως θέμα ούτε παράπονα μου κάνει..

σας παρακαλώ δώστε τα φώτα σας !

[emmaki]

Αυτο που εχω βα πω εγω ειναι οτι με νομο η πιρτα του σχολειου κλειδωνει αμεσως μιλις τελειωσει η ωρα προσελευσης και ξεκλειδωνει στην αποχωρηση!

 

Τωρα για ολα οσα περιγραφεις, δεν μπιρω να παρω καμια θεση γιατι δεν ξερω τι γινεται ουτε με το παιδι, ουτε με τη νηπιαγωγο.

 

Οσο για τη ΔΕΠΥ που ισως εχει το παιδι σου (σε καμια περιπτωση δεβ λεω οτι εχει, αλλα ουτε οτι δεν εχει) σαφως και η διαγνωση δεν γινεται στην αρχη των προνηπιων. Αλλα ουτε και υπαρχει νομις που να οριζρι πιτα γινεται η καθε διαγνωση. Παντως ειθισται στην αρχη των νηπιων, αν ειναι καραμπινατη περιπτωση να βγαινει διαγνωση. Οπως και να εχει, αρμοδιος ειναι ο παιδοψυχιατρος και οχι ο (παιδο)ψυχολογος. 

[psilengo]

το γνωρίζω ότι η διάγνωση βγαίνει με παιδοψυχίατρο, γι αυτό είπα εξάλλου ότι επικοινώνησα κ με το ιατροπαιδαγωγικο το οποίο διαθέτει παιδοψυχίατρο κ μάλιστα μίλησα κ με την ίδια! 

όσο για την ΔΕΠΠΥ ούτε εγώ απέκλεισα ποτέ το ενδεχόμενο να έχει, αν και δε με απασχολεί τόσο αυτό, όσο το γεγονός ότι υπάρχει τέτοια διαφορά απόψεων από τις 3 εκπαιδευτικούς του σχολείου με αποτέλεσμα να μη μπορώ να συμπεράνω τι πραγματικά συμβαίνει..!

Επίσης στη παιδοψυχολογο απευθύνθηκα όχι για να μου πει αν έχει ΔΕΠΠΥ ή όχι αλλά για να δούμε τι μπορεί να έχει πυροδοτήσει την απότομη αλλαγή συμπεριφοράς του..

[emmaki]

Σαφως και η εγκυμοσυνη που αναφερατε καπου επηρεαζει το παιδι.

Τωρα τι αλλο μπορει να το επηρεαζει.... αυτο θα βρεθει μονο με κουβεντα με το παιδι και με το δασκαλο και με παρατηρηση του στο χωρο.

 

Για μενα ειναι λαθος να πει καποιος απο το διαδικτυο χωρις να γνωριζει προσωπα και καταστασεις αν «φταιει» το παιδι ή η νηπιαγωγος ή καποιος αλλος. 

 

Το μονο που ξαναλεω και ειμαι καθετη σε αυτο, ειναι οτι η πορτα κλειδωνει! Ειναι πολυ σημαντικο αυτο! Και αν δεν συμβαινει, να το απαιτησετε! Αναφερεται ξεκαθαρα στον κανονισμο λειτουργια νηπιαγωγειων και δημοτικων του 2018. Δεν θυμαμαι αριθμο φρκ, αλλα μπορειτε να το βρειτε ευκολα

[ΑΡΓΚ]

@psilengo αφήστε το το παιδί να χαλαρώσει. Και στο σπίτι. Μην προσπαθείς να το κάνεις να μπει στο καλούπι που είναι το "ιδανικό", μην το κάνεις να νιώθει άσχημα που δεν είναι τέλειο. 

Αφού είσαι εκπαιδευτικός, έχεις δει την κατάσταση και μόνη σου: υπάρχουν δάσκαλοι καλοί, κακοί, και πολλοί απλά αδιάφοροι. Αν το παιδί σου ξεφεύγει λίγο από την "ήσυχη" μετριότητα, είτε γιατί είναι πιο δραστήριο είτε πιο μαλθακό, λίγο μπροστά ή λίγο πίσω μαθησιακά, λίγο πιο έξυπνο ή λίγο πιο αργό, λίγο πιο ζωηρό, πιο κινητικό, έχει το θράσος και έχει την προσωπικότητά του τέλος πάντων, οι μισοί εκπαιδευτικοι που θα συναντήσει, δε θα είναι ευχαριστημένοι, γιατί θέλει να κάνουν ένα κόπο να το αντιμετωπίσουν, και πολλοί (σίγουρα όχι όλοι) δε θέλουν να τον κάνουν αυτόν τον κόπο. Και θα πετύχεις και άθλιους (συγγνωμη, αλλά άλλη λέξη δεν υπάρχει) δασκάλους που θα στοχοποιήσουν το παιδί όπως λες, και θα καλύψουν και την δική τους ανεπάρκεια πίσω από αυτό το παιδί, λέγοντας στους άλλους γονείς, ότι ο Μιχαλάκης, η Μαρία, ο Γιαννάκης, δεν "άφησε" να γίνει η δουλειά στην τάξη όπως την ήθελαν. Όχι απαραίτητα κάθε χρόνο το ίδιο παιδί.

Με παιδί πια που τελειώνει το Γυμνάσιο, έχω δει το έργο πολλές φορές και σε όλες τις βαθμίδες. Και με το ένα μου παιδί, αλλά και με άλλα παιδιά, που τελικά δεν είχαν μάλλον κανένα πρόβλημα, πέραν ότι τους έτυχε να παίξουν το ρόλο του αποδοπιοπομπαίου τράγου για την ανικανότητα κάποιων.

 

Να σου πω απλά παραδείγματα: πέρσι στην ε δημοτικού, φτάνει παιδί να κάνει σε εβδομαδιαία βάση την τάξη λαμπόγυαλο: ζημιές, φωνές, να βγαίνει έξω, να σπάει πράγματα, και η δασκάλα να λέει δεξιά και αριστερά ότι φταίει η ΔΕΠΠΥ του παιδιού, ότι είναι οι γονείς ανίκανοι να του δώσουν τη βοήθεια που χρειάζεται, ότι δεν μπορεί να γίνει μάθημα. Συνελεύσεις γονέων, γράμματα στην Πρωτοβάθμια κλπ κλπ. Και να έχει και η μάνα του την απορία, γιατί δεν συνέβαινε τίποτα τέτοιο παλιότερα, γιατί στην προπόνηση (είναι αθλητής το παιδί) δεν έχει ποτέ πει κανείς κακό λόγο, γιατί στο σπίτι δεν είναι αγρίμι. Ε, με την αλλαγή της δασκάλας, λύθηκαν όλα. Προφανώς το παιδί έχει ΔΕΠΠΥ ακόμη, όπως και πριν, αλλά έχει και μία δασκάλα που το σέβεται, δεν το στοχοποιεί, του δίνει το χώρο που χρειάζεται, δεν το ειρωνεύεται, και δεν προκαλεί την αντιπαράθεση με τους συμμαθητές. Ούτε ένα επεισόδιο μέχρι στιγμής να διαταράξει τη λειτουργία της τάξης. Και μιλάμε για παιδί 11 ετών, όχι 4.

 

Είναι πολύ αποκαρδιωτικό αυτό που θα πω για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αλλά φαντάζομαι τα προβλήματα τα ξέρεις, και μην περιμένεις να το αλλάξεις. Το ότι μίλησε η νηπιαγωγός αρνητικά για παιδί μπροστά σε άλλους γονείς, σου λέει όσα χρειάζεται να ξέρεις. Δε λέω μην προσπαθείς να βγάλεις άκρη, αλλά κράτα μικρό καλάθι όσο αφορά τη νηπιαγωγό. Επικεντρώσου στο παιδί σου. Κάνε το να νιώσει καλά, τόνωσε την αυτοπεποίθησή του, άκουσέ το, δώσε του μεν όρια, αλλά μην περιμένεις να είναι άψογο. Πάρε το μέρος του. Αν εσύ βλέπεις λόγους ανησυχίας, εννοείται να το ψάξεις, αλλά όχι γιατί δεν ταίριαξε με μια δασκάλα, αλλά γιατί πραγματικά εσύ ανησυχείς για κάτι ή έχεις ακούσει ανησυχία από πολλούς.

[psilengo]

το γνωρίζω για την πόρτα, αν και δεν ειμαι εκπαιδευτικός α' βάθμιας ρώτησα άλλες κοπέλες νηπιαγωγούς και μου το τόνισαν αυτό, όπως επίσης κ το γεγονός ότι η νηπιαγωγός παραλαμβάνει τα παιδιά στη πόρτα κ έπειτα κάθονται στη λεγόμενη παρεούλα. ,  δική μας περίπτωση όμως τα παιδιά τα αφήνουμε έξω στον διάδρομο κ η νηπιαγωγός κάθεται ήδη στη παρεούλα σε σημείο μάλιστα που δεν ελέγχεται η πόρτα, οπότε τα παιδιά είτε θα μπουν μέσα στην αίθουσα είτε θα χαζολογουν έξω στον διάδρομο..

κ μάλιστα επειδή το σχολείο συστεγαζεται με Δημοτικό κ Παιδικο σταθμό ισχύει απαγορευτικό για τους γονείς να βρίσκονται στον αυλειο χώρο, επειδή έχουν συμβεί διαφορά περιστατικά..

Σαφώς κ η διάθεση μου δεν είναι να κρίνω τη κοπέλα, δεν ειμαι μέσα στη τάξη της, ουτε φυσικά να απενοχοποιησω το παιδί μου..όμως εκθέτω κάποια γεγονότα τα οποία θεωρώ "λαθος" εκ μέρους της..

όπως ότι αργεί να προσέλθει με αποτέλεσμα τα παιδιά να εκτίθενται σε κίνδυνο μόνα τους, το ότι τα παιδιά φεύγουν από το σχολείο χωρίς να το αντιλαμβάνεται ( έχει συμβεί κ με άλλα παιδια) κ φυσικά ότι σχολιάζει μπροστά σε όλους.. θεωρώ πως κ τους χειρότερους γονεις-παιδια να έχεις απέναντι σου, δεν βγάζεις στη φορά τυχόν προβλήματα μπροστά σε άλλους γονείς ούτε προσβάλλεις..μου έτυχε μάλιστα μπροστά σε εμένα κ άλλους 5 γονείς να προσβάλλει ένα παιδί με το μπαμπά του λέγοντας του ότι δε θέλει ζωηρά παιδιά στη τάξη της κ να το συμμαζεψουν γιατί "τέτοια παιδια" δεν γίνονται δεκτά...

[psilengo]

On 9/2/2019 at 5:37 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

@psilengo αφήστε το το παιδί να χαλαρώσει. Και στο σπίτι. Μην προσπαθείς να το κάνεις να μπει στο καλούπι που είναι το "ιδανικό", μην το κάνεις να νιώθει άσχημα που δεν είναι τέλειο. 

Αφού είσαι εκπαιδευτικός, έχεις δει την κατάσταση και μόνη σου: υπάρχουν δάσκαλοι καλοί, κακοί, και πολλοί απλά αδιάφοροι. Αν το παιδί σου ξεφεύγει λίγο από την "ήσυχη" μετριότητα, είτε γιατί είναι πιο δραστήριο είτε πιο μαλθακό, λίγο μπροστά ή λίγο πίσω μαθησιακά, λίγο πιο έξυπνο ή λίγο πιο αργό, λίγο πιο ζωηρό, πιο κινητικό, έχει το θράσος και έχει την προσωπικότητά του τέλος πάντων, οι μισοί εκπαιδευτικοι που θα συναντήσει, δε θα είναι ευχαριστημένοι, γιατί θέλει να κάνουν ένα κόπο να το αντιμετωπίσουν, και πολλοί (σίγουρα όχι όλοι) δε θέλουν να τον κάνουν αυτόν τον κόπο. Και θα πετύχεις και άθλιους (συγγνωμη, αλλά άλλη λέξη δεν υπάρχει) δασκάλους που θα στοχοποιήσουν το παιδί όπως λες, και θα καλύψουν και την δική τους ανεπάρκεια πίσω από αυτό το παιδί, λέγοντας στους άλλους γονείς, ότι ο Μιχαλάκης, η Μαρία, ο Γιαννάκης, δεν "άφησε" να γίνει η δουλειά στην τάξη όπως την ήθελαν. Όχι απαραίτητα κάθε χρόνο το ίδιο παιδί.

Με παιδί πια που τελειώνει το Γυμνάσιο, έχω δει το έργο πολλές φορές και σε όλες τις βαθμίδες. Και με το ένα μου παιδί, αλλά και με άλλα παιδιά, που τελικά δεν είχαν μάλλον κανένα πρόβλημα, πέραν ότι τους έτυχε να παίξουν το ρόλο του αποδοπιοπομπαίου τράγου για την ανικανότητα κάποιων.

 

Να σου πω απλά παραδείγματα: πέρσι στην ε δημοτικού, φτάνει παιδί να κάνει σε εβδομαδιαία βάση την τάξη λαμπόγυαλο: ζημιές, φωνές, να βγαίνει έξω, να σπάει πράγματα, και η δασκάλα να λέει δεξιά και αριστερά ότι φταίει η ΔΕΠΠΥ του παιδιού, ότι είναι οι γονείς ανίκανοι να του δώσουν τη βοήθεια που χρειάζεται, ότι δεν μπορεί να γίνει μάθημα. Συνελεύσεις γονέων, γράμματα στην Πρωτοβάθμια κλπ κλπ. Και να έχει και η μάνα του την απορία, γιατί δεν συνέβαινε τίποτα τέτοιο παλιότερα, γιατί στην προπόνηση (είναι αθλητής το παιδί) δεν έχει ποτέ πει κανείς κακό λόγο, γιατί στο σπίτι δεν είναι αγρίμι. Ε, με την αλλαγή της δασκάλας, λύθηκαν όλα. Προφανώς το παιδί έχει ΔΕΠΠΥ ακόμη, όπως και πριν, αλλά έχει και μία δασκάλα που το σέβεται, δεν το στοχοποιεί, του δίνει το χώρο που χρειάζεται, δεν το ειρωνεύεται, και δεν προκαλεί την αντιπαράθεση με τους συμμαθητές. Ούτε ένα επεισόδιο μέχρι στιγμής να διαταράξει τη λειτουργία της τάξης. Και μιλάμε για παιδί 11 ετών, όχι 4.

 

Είναι πολύ αποκαρδιωτικό αυτό που θα πω για το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αλλά φαντάζομαι τα προβλήματα τα ξέρεις, και μην περιμένεις να το αλλάξεις. Το ότι μίλησε η νηπιαγωγός αρνητικά για παιδί μπροστά σε άλλους γονείς, σου λέει όσα χρειάζεται να ξέρεις. Δε λέω μην προσπαθείς να βγάλεις άκρη, αλλά κράτα μικρό καλάθι όσο αφορά τη νηπιαγωγό. Επικεντρώσου στο παιδί σου. Κάνε το να νιώσει καλά, τόνωσε την αυτοπεποίθησή του, άκουσέ το, δώσε του μεν όρια, αλλά μην περιμένεις να είναι άψογο. Πάρε το μέρος του. Αν εσύ βλέπεις λόγους ανησυχίας, εννοείται να το ψάξεις, αλλά όχι γιατί δεν ταίριαξε με μια δασκάλα, αλλά γιατί πραγματικά εσύ ανησυχείς για κάτι ή έχεις ακούσει ανησυχία από πολλούς.

καταρχήν να σε Ευχαριστήσω για τα πολύ κατατοπιστικά σου λόγια! Είναι ακριβώς ότι μου είπε κ η παιδοψυχολόγος! Η αλήθεια ειναι, πως επειδή συναναστρέφομαι με γονείς(αν κ εργάζομαι στο ιδιωτικό τομεα) κ πολλές φορές έχω αντιμετωπίσει κ την "περίεργη συμπεριφορα" γονέων οι οποίοι αρνούνται να δεχθούν κάποια πράγματα για τα τέκνα τους, χάθηκα σε αυτόν τον κυκεώνα, είπα: βρε μπας κ εγώ δε θέλω να παραδεχτώ κπ πραγματα; 

Η αλήθεια όμως ειναι, πως στα επόμενα 12 χρόνια σίγουρα θα αντιμετωπίσω πολλά κ θα δω αλλά τόσα! είναι όμως πολύ ανακουφιστικό να μιλάς με γονείς που έχουν εμπειρία στο αντικείμενο! 

Σ ευχαριστώ πάρα πολύ κ πάλι!