Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Όταν η ΜΕΝΝ είναι το τέλος...


Recommended Posts

Καλησπέρα σε όλες και όλους,

Ανοίγω αυτό το post γιατί διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει στο φόρουμ ένας χώρος για εμάς που τα μωράκια μας δεν τα κατάφεραν. Εγώ έπαθα σύνδρομο HELLP, μία σοβαρή μορφή προεκλαμψίας στην οποία δεν κάνεις απαραίτητα πολύ υψηλή πίεση αλλά σου ανεβαίνουν οι τρανσαμινάσες (επηρεάζεται δηλαδή το συκώτι σου), μπορεί να έχεις επιγαστραλγία (πόνο στο πάνω μέρος της κοιλιάς), ημικρανίες και τελικά παθαίνεις αιμόλυση (καταστρέφονται τα αιμοπετάλια από μόνα τους). Αναγκαστικά μου πήραν το μωρό στις 26 εβδομάδες και δύο μέρες και το μικρούλι μας πάλεψε στη ΜΕΝΝ ιδιωτικού μαιευτηρίου των βορείων προαστίων για δύο εβδομάδες αλλά δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε πολύ καλά, οι επιπλοκές που ακολούθησαν τη λοίμωξη που έπαθε κατά τη νοσηλεία του το πήραν από κοντά μας. Κρατάμε ως ευλογία και μεγάλη τύχη το ότι μας δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσουμε και να το δούμε έστω γι᾽ αυτές τις λίγες μέρες που πέρασε από αυτόν τον κόσμο. Οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους για όλη τους τη ζωή κι έτσι κι εμείς ακόμα και αν δεν τον έχουμε τον όμορφο γιο μας πια κοντά μας, θα τον αγαπάμε το ίδιο όπως εάν είχε μείνει στη ζωή.

 

Επεξεργάστηκαν by Indyla
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Αν και δεν ξερω αν αυτο το θεμα θα βοηθησει καπου η θα τρομαξει... Πριν 20 χρονια περιπου... προεκλαμψια 32 εβδομαδες διδυμη κυηση. 11 ημερων "εφυγε" η μια μου κορη απο λοιμωξη 11 ημερων. Δεν διασωληνωθηκε ποτε, ουτε οξυγονο ουτε τιποτα. Τημ χτυπησε η λοιμωξη ξαφνικα κ ξαφνικα εφυγε. Δεν ηταν το μονο προωρο δυστυχως. Η αδελφη της παλεψε κ τα καταφερε. Δυσκολο μετα και απο τοσα χρονια....

Επεξεργάστηκαν by ZWH
Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Indyla είπε:

Καλησπέρα σε όλες και όλους,

Ανοίγω αυτό το post γιατί διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει στο φόρουμ ένας χώρος για εμάς που τα μωράκια μας δεν τα κατάφεραν. Εγώ έπαθα σύνδρομο HELLP, μία σοβαρή μορφή προεκλαμψίας στην οποία δεν κάνεις απαραίτητα πολύ υψηλή πίεση αλλά σου ανεβαίνουν οι τρανσαμινάσες (επηρεάζεται δηλαδή το συκώτι σου), μπορεί να έχεις επιγαστραλγία (πόνο στο πάνω μέρος της κοιλιάς), ημικρανίες και τελικά παθαίνεις αιμόλυση (καταστρέφονται τα αιμοπετάλια από μόνα τους). Αναγκαστικά μου πήραν το μωρό στις 26 εβδομάδες και δύο μέρες και το μικρούλι μας πάλεψε στη ΜΕΝΝ ιδιωτικού μαιευτηρίου των βορείων προαστίων για δύο εβδομάδες αλλά δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε πολύ καλά, οι επιπλοκές που ακολούθησαν τη λοίμωξη που έπαθε κατά τη νοσηλεία του το πήραν από κοντά μας. Κρατάμε ως ευλογία και μεγάλη τύχη το ότι μας δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσουμε και να το δούμε έστω γι᾽ αυτές τις λίγες μέρες που πέρασε από αυτόν τον κόσμο. Οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους για όλη τους τη ζωή κι έτσι κι εμείς ακόμα και αν δεν τον έχουμε τον όμορφο γιο μας πια κοντά μας, θα τον αγαπάμε το ίδιο όπως εάν είχε μείνει στη ζωή.

 

Δεν υοαρχουν λογια να σου πω..

Λυπαμαι πολυ...

Απλα σου γραφω για να ξερεισ πωσ καποια σε ακουσε..κ θα μαστε εδω πολλεσ για να σε ακουσουμε..

Link to comment
Share on other sites

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας. Εύχομαι να βρεις τη δύναμη να το ξεπεράσεις σύντομα και να συνεχίσεις ώσπου να κρατήσεις στην αγκαλιά σου το πολυπόθητο, υγιές σου μωράκι. Δεν ξέρω τι άλλο να πω μια τέτοια στιγμή...

Επεξεργάστηκαν by Lisbet
Link to comment
Share on other sites

5 ώρες πρίν, ZWH είπε:

Αν και δεν ξερω αν αυτο το θεμα θα βοηθησει καπου η θα τρομαξει... Πριν 20 χρονια περιπου... προεκλαμψια 32 εβδομαδες διδυμη κυηση. 11 ημερων "εφυγε" η μια μου κορη απο λοιμωξη 11 ημερων. Δεν διασωληνωθηκε ποτε, ουτε οξυγονο ουτε τιποτα. Τημ χτυπησε η λοιμωξη ξαφνικα κ ξαφνικα εφυγε. Δεν ηταν το μονο προωρο δυστυχως. Η αδελφη της παλεψε κ τα καταφερε. Δυσκολο μετα και απο τοσα χρονια....

 

ZWH καλησπέρα. Σίγουρα δεν θέλουμε να τρομάξουμε κανέναν. Οι λοιμώξεις όμως είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος ειδικά για τα πρόωρα μωράκια στη ΜΕΝΝ. Το δικό μας ήταν πολύ καλά παρ᾽ όλη την προωρότητα και το χαμηλό του βάρος μέχρι που έπαθε τη λοίμωξη. Μετά άρχισαν όλες οι επιπλοκές. Αρκετοί από το προσωπικό στη μονάδα ήταν ευσυνείδητοι και έδειχναν ενδιαφέρον αλλά σίγουρα όχι όλοι. Κάποιες γιατροί νεογνολόγοι ήταν εντελώς αδιάφορες και αγενείς. Επίσης οι συνθήκες αντισηψίας για μονάδα εντατικής νοσηλείας ήταν απαράδεκτες. Το ότι άφηναν μέσα στο επισκεπτήριο γονείς με συμπτώματα γρίπης ήταν ένα μόνο από τα εξωπραγματικά πράγματα που ζήσαμε. Ένα άλλο ήταν το πιάσιμο του μωρού από νοσηλεύτρια χωρίς γάντια. Χωρίς να είμαστε Θεοί για να ξέρουμε τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν η μονάδα τηρούσε τους κανόνες που οφείλει να τηρεί μία μονάδα εντατικής νοσηλείας και αν υπήρχε ενδιαφέρον από το σύνολο των γιατρών, μπορώ να πιθανολογήσω ότι ίσως (και τονίζω το ίσως γιατί η προωρότητα είναι πράγματι πολύ δύσκολος παράγοντας) να τα είχε καταφέρει το μωρό μας.

 

5 ώρες πρίν, tzenaki1982 είπε:

Δεν υοαρχουν λογια να σου πω..

Λυπαμαι πολυ...

Απλα σου γραφω για να ξερεισ πωσ καποια σε ακουσε..κ θα μαστε εδω πολλεσ για να σε ακουσουμε..

 

Tzenaki σ᾽ ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου. Η συμπαράσταση είναι πολύ σημαντική τέτοιες στιγμές. Το να σε ακούει κάποιος δε είναι πολύ βοηθητικό και θέλω να πιστεύω και χρήσιμο για όποιον έχει ένα ανάλογο βίωμα ή στηρίζει κάποιον άλλον που το έχει.

 

πρίν από 35 λεπτά , Lisbet είπε:

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σας. Εύχομαι να βρεις τη δύναμη να το ξεπεράσεις σύντομα και να συνεχίσεις ώσπου να κρατήσεις στην αγκαλιά σου το πολυπόθητο, υγιές σου μωράκι. Δεν ξέρω τι άλλο να πω μια τέτοια στιγμή...

 

Lisbet σ᾽ ευχαριστώ κι εσένα από καρδιάς για τα παρηγορητικά σου λόγια. Μακάρι η ευχή σου να βγει αληθινή. Χρειάζεται χρόνος αλλά θα προσπαθήσω να βρω δύναμη για να συνεχίσω την προσπάθεια μου.

 

Τέλος, θέλω να πω σε άλλες μανούλες που βιώνουν ή έχουν βιώσει ένα πένθος σαν το δικό μου, να μιλάνε γι᾽ αυτό. Να μην κρύβονται, να μη σκεπάζουν τον πόνο τους και ούτε να ντρέπονται να μιλήσουν ανοιχτά για τα συναισθήματα τους και τις δυσκολίες τους που πολλές φορές κρατάνε καιρό. Το μοίρασμα με τους συνανθρώπους μας είτε από το φιλικό-οικογενειακό περιβάλλον μας είτε εδώ από το φόρουμ, απαλύνει τον πόνο.

 

Επεξεργάστηκαν by Indyla
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

12 ώρες πρίν, Indyla είπε:

Καλησπέρα σε όλες και όλους,

Ανοίγω αυτό το post γιατί διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει στο φόρουμ ένας χώρος για εμάς που τα μωράκια μας δεν τα κατάφεραν. Εγώ έπαθα σύνδρομο HELLP, μία σοβαρή μορφή προεκλαμψίας στην οποία δεν κάνεις απαραίτητα πολύ υψηλή πίεση αλλά σου ανεβαίνουν οι τρανσαμινάσες (επηρεάζεται δηλαδή το συκώτι σου), μπορεί να έχεις επιγαστραλγία (πόνο στο πάνω μέρος της κοιλιάς), ημικρανίες και τελικά παθαίνεις αιμόλυση (καταστρέφονται τα αιμοπετάλια από μόνα τους). Αναγκαστικά μου πήραν το μωρό στις 26 εβδομάδες και δύο μέρες και το μικρούλι μας πάλεψε στη ΜΕΝΝ ιδιωτικού μαιευτηρίου των βορείων προαστίων για δύο εβδομάδες αλλά δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε πολύ καλά, οι επιπλοκές που ακολούθησαν τη λοίμωξη που έπαθε κατά τη νοσηλεία του το πήραν από κοντά μας. Κρατάμε ως ευλογία και μεγάλη τύχη το ότι μας δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσουμε και να το δούμε έστω γι᾽ αυτές τις λίγες μέρες που πέρασε από αυτόν τον κόσμο. Οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους για όλη τους τη ζωή κι έτσι κι εμείς ακόμα και αν δεν τον έχουμε τον όμορφο γιο μας πια κοντά μας, θα τον αγαπάμε το ίδιο όπως εάν είχε μείνει στη ζωή.

 

βασικα εχω σοκαριστει γιατι εχω παρακολουθησει καπως την ιστορια σου κ δεν περιμενα να συμβει κατι τετοιο υπομονη σου ευχομαι για να μπορεσεις να πας μπροστα. 

οσο για τις Μενν δεν μπορω να καταλαβω γιατι ισχυουν διαφορετικα σε καθε νοσοκομειο εχοντας προσφατη εμπειρια το πιο σωστο κ αυστηρο νοσοκομειο ειναι το Αγια Σοφια.

στο Αγλαια Κυριακου ενω ειναι διπλα ειναι πολυ πιο χαλαρα τα πραγματα απο αποψη υγιηνης ως προς τους επισκεπτες τουλαχιστον. κ απορω γιατι εχει ο καθενας αλλη πολιτικη σε τετοια θεματα,

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω , δεν έχω λόγια, λυπάμαι ..

Πάρε τον χρόνο σου, και όταν νιώσεις έτοιμη συνέχισε.  Αυτή η στεναχώρια σας να είναι και η τελευταία που περνάτε, και σύντομα να έχετε κοντά σας, στην αγκαλιά σας ένα γερό παιδάκι.

Link to comment
Share on other sites

Μόνο εσείς ξέρετε τι έχετε περάσει. σου εύχομαι κουράγιο, δυναμη, ελπίζω να έχεις ΄φιλους και συμπαραστάτες, .....τα συλλυπητήριά μου, για την απώλειά σας. :-(

 

Link to comment
Share on other sites

Λυπάμαι πραγματικά... Δεν ξέρω τι να πω... 

Πάρε τον χρόνο σου και πριν ξεκινήσεις προσπάθειες να ψάξεις λίγο για ποιο λόγο έγινε (η προεκλαμψια). Δεν ξέρω αν έχεις μιλήσει με τον γιατρό σου, φαντάζομαι πως ναι. Ψαξτο λίγο για να μην ξανασυμβει... 

Κουράγιο... Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά από δω και πέρα... 

Link to comment
Share on other sites

Οντως απο την πρωτη στιγμη που γεννησα προωρα ολοι μιλουσαν για τις λοιμωξεις. Εμας ηταν κατι που εγινε πολυ γρηγορα. Παρασκευη απογευμα της μιλουσα, σιτιζοταν με δικο μου γαλα με σωληνακι γιατι ηταν μικρουλα, επαιρνε βαρος, ολα καλα κ σαββατο πρωι μας πηραν τηλ γιατι ειχε παθει ηδη την πρωτη ανακοπη. Οταν φτασαμε μετα απο λιγο "εφυγε".... Στην αδελφη της εδωσαν και καλα προληπτικα αντιβιωση αλλα οταν την πηραμε σπιτι στο ιστορικο της εγραφε οτι περασε την λοιμωξη. Κανεις ποτε δεν μας ενημερωσε. Παιδων Αγια Σοφια, οπου ηταν μπατε σκυλοι αλεστε. Με ειχαν φαει να παρω τα μωρα απο το ιδιωτικο μαιευτηριο που γεννησα κ να το αποτελεσμα. Αυτα οπως ειπα πριν πολλα χρονια. Υποθετω οτι τωρα εχουν αλλαξει τα πραγματα.

Indyla λυπαμαι πολυ πολυ για την απωλεια σου. Σε καταλαβαινω 1000% . Ειναι μια πληγη που δεν κλεινει ποτε. Ευχομαι συντομα να κρατησεις ενα μωρακι στην αγκαλια σου. Οπως ειπε η Μαγδα , ψαξτο. Εγω πριν την προεκλαμψια ειχα χασει ενα ακομη μωρο στις 33 εβδομαδες απο κεντρικη αποκολληση πλακουντα. Μπαμ κ κατω χωρις προειδοποιησεις. Αυτα συνδεονται και ανακαλυψαμε οτι στην εγκυμοσυνη ανεβαινει η πιεση. Ο τοτε γιατρος μου ηταν ανικανος. Το εψαξα μετα με αλλον γιατρο κ πολλες εξετασεις. Δεν βρεθηκε κατι παρα μονο πως οταν μενω εγκυος ανεβαινει η πιεση μου. Με την καταλληλη αγωγη, 4 χρονια μετα τα διδυμα (εγω επελεξα να περασουν αυτα τα χρονια γιατι ελεγα οτι δεν θα κανω αλλο), γεννησα ενα αγορακι στις 36+6 , οχι λογω πιεσης, προεκλαμψιας, αλλα επειδη ο προηγουμενος γιατρος δεν με εχει κλεισει καλα κ η μητρα ηταν ετοιμη να ανοιξει. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Εγώ θα ήθελα να στείλω την αγάπη και την ελπίδα μου σε κάθε γονιό που παλεύει το μωράκι του στη ΜΕΝΝ με την ευχή να βγει νικητής. Επίσης πολύ κουράγιο στους γονείς και μία συμβουλή στο περιβάλλον τους, συγγενείς και φίλους, να τους στηρίζουν όσο μπορούν γιατί δεν ξέρω τι πιο δύσκολο μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος από το να βλέπει το νεογέννητο μωρό του να παλεύει για τη ζωή του.

 

Ninaki σ᾽ ευχαριστώ και που έχεις παρακολουθήσει την ιστορία μου και για την ευχή σου. Για το Αγία Σοφία μου είπε μία φίλη μου ότι έχει ΜΕΝΝ αλλά εκ των υστέρων. Δεν το γνώριζα αλλά ούτως ή άλλως όταν σκεφτήκαμε να το μεταφέρουμε στη ΜΕΝΝ άλλου ιδιωτικού μαιευτηρίου ήταν αργά γιατί είχαν ήδη αρχίσει οι επιπλοκές και μία πιθανή μετακίνηση μου είχε πει ο γιατρός μου δεν θα ήταν συνετή. Η απάντηση στο ερώτημα σου νομίζω είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί ούτε για τα δημόσια ούτε για τα ιδιωτικά νοσοκομεία. Οπότε η καλή λειτουργία και η συμμόρφωση στους κανόνες επαφίεται στην ευσυνειδησία του κάθε διευθυντή μονάδας ή πρόεδρο ή διοικητή του εκάστοτε νοσοκομείου. Το οποίο φυσικά δεν είναι σχεδόν ποτέ αρκετό.

 

Kotsifikos ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τη συμβουλή σου με την οποία συμφωνώ. Για να είμαι ειλικρινής στην παρούσα φάση δεν ελπίζω τίποτα αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα ξαναβρώ ελπίδα και κουράγιο για να συνεχίσω.

 

Belleblue και ᾽σενα σ᾽ ευχαριστώ για την συμπαράσταση σου. Η αλήθεια είναι ότι πράγματι υπάρχουν κάποιοι καλοί φίλοι που μας στήριξαν αλλά για τη μητέρα ειδικά τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Όταν είμαι μόνη μου και σκέφτομαι το μωράκι μου... τι να σου πω... δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να μου κάνει τίποτα. 

 

MagdaP σ᾽ ευχαριστώ για την πολύ σωστή συμβουλή σου. Ήδη έχω κάνει κάποιες κινήσεις έχοντας κλείσει ραντεβού με διάφορους γιατρούς για να δω γιατί συνέβη αυτό που συνέβη. Και σκεφτείτε ότι το μωρό μας είχε περάσει το καημενούλι από εκατό ελέγχους. Με πρώτο την προεμφυτευτική διάγνωση για μεσογειακή αναιμία αλλά και για χρωμοσωμικά προβλήματα πριν την εμβρυομεταφορά του. Και μετά και αμνιοπαρακέντηση. Και όλα ήταν τέλεια. Τι να πω; Η τύχη καμιά φορά. Η᾽ η απουσία της πιο σωστά...

 

ZWH δεν σου είπα το πιο βασικό. Ότι λυπάμαι πολύ γι᾽ αυτό που σου συνέβη. Σε νιώθω απόλυτα. Χαίρομαι πολύ που η άλλη σου κόρη τα κατάφερε και προφανώς πια είναι ολόκληρη κοπέλα. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου για το ότι τις πήρες από το ιδιωτικό γιατί κι εμείς σε ιδιωτικό ήμασταν και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ήταν. Εγώ είχα τρομάξει στο πρώτο επισκεπτήριο με το πόσο χύμα ήταν τα πράγματα στη μονάδα και δυστυχώς οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Και να σκεφτείτε ότι ο γιατρός μου και κάποιοι άλλοι έλεγαν για να με καθησυχάσουν ότι είναι από τις καλύτερες μονάδες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Δεν νομίζω όμως ότι ήταν έτσι δυστυχώς. 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου. Μόνο να φανταστώ μπορώ τι έχεις περάσει. Θα ήθελα να σε ρωτήσω, αν αντέχεις να σκέφτεσαι το συγκεκριμένο ζήτημα, πόσο ανέβηκαν οι τρανσαμινάσες σου. Γιατί πήρα μόλις τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου  κι έχω sgot 59 και sgpt 126, με ανώτατες τιμές 40 και 45 αντίστοιχα. Ρώτησα δύο γυναικολόγους, ο ενας ειπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα κι όλες οι έγκυοι ανεβάζουν τρανσαμινάσες, ο άλλος ότι θα πρέπει να εισαχθώ στο νοσοκομείο για παρακολούθηση κι ενδεχομένως πρόωρο τοκετό.

Link to comment
Share on other sites

On 6/2/2019 at 3:05 ΜΜ, Indyla είπε:

Καλησπέρα σε όλες και όλους,

Ανοίγω αυτό το post γιατί διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει στο φόρουμ ένας χώρος για εμάς που τα μωράκια μας δεν τα κατάφεραν. Εγώ έπαθα σύνδρομο HELLP, μία σοβαρή μορφή προεκλαμψίας στην οποία δεν κάνεις απαραίτητα πολύ υψηλή πίεση αλλά σου ανεβαίνουν οι τρανσαμινάσες (επηρεάζεται δηλαδή το συκώτι σου), μπορεί να έχεις επιγαστραλγία (πόνο στο πάνω μέρος της κοιλιάς), ημικρανίες και τελικά παθαίνεις αιμόλυση (καταστρέφονται τα αιμοπετάλια από μόνα τους). Αναγκαστικά μου πήραν το μωρό στις 26 εβδομάδες και δύο μέρες και το μικρούλι μας πάλεψε στη ΜΕΝΝ ιδιωτικού μαιευτηρίου των βορείων προαστίων για δύο εβδομάδες αλλά δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε πολύ καλά, οι επιπλοκές που ακολούθησαν τη λοίμωξη που έπαθε κατά τη νοσηλεία του το πήραν από κοντά μας. Κρατάμε ως ευλογία και μεγάλη τύχη το ότι μας δόθηκε η ευκαιρία να το γνωρίσουμε και να το δούμε έστω γι᾽ αυτές τις λίγες μέρες που πέρασε από αυτόν τον κόσμο. Οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους για όλη τους τη ζωή κι έτσι κι εμείς ακόμα και αν δεν τον έχουμε τον όμορφο γιο μας πια κοντά μας, θα τον αγαπάμε το ίδιο όπως εάν είχε μείνει στη ζωή.

 

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου... Δεν ξερω ειλικρινά αν υπάρχουν καποια λογια να σου πω για να απαλυνω καπως τον πονο σου.. Νομιζω δεν υπάρχουν... 

Θα σου πω ομως πως καλα κανεις και μιλας!!! Και για να δουν αλλες οικογένειες που βιωνουν κατι αντιστοιχο πως δεν είναι μονοι, αλλα και για να μαθουν οι υπόλοιποι γονεις που τα μωρακια τους εισαγονται για πιο light λογους στη ΜΕΝΝ πως οι μοναδες δεν ειναι κεντρα διερχομενων για να μπαινοβγαινουν οι γονεις, αφου εκει μεσα καποια παιδιά μάχονται για τη ζωη τους, οαο σκληρό κι αν ακούγεται αυτο για μια νεα μαμα που αναγκαζεται να αποχωριστει το παιδακι της τοσο νωρις. 

Καλη δυναμη θα ευχηθώ σε εσενα και τον αντρα σου και να είσαι σίγουρη κοπελα μου πως σε βάθος χρόνου ο πονος θα απαλυνει.. Ναι, δε θα σβησει, αλλα σίγουρα θα γίνει πιο ανεκτος... 

Link to comment
Share on other sites

On 23/4/2019 at 11:30 ΜΜ, ΕύηΞ είπε:

Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου. Μόνο να φανταστώ μπορώ τι έχεις περάσει. Θα ήθελα να σε ρωτήσω, αν αντέχεις να σκέφτεσαι το συγκεκριμένο ζήτημα, πόσο ανέβηκαν οι τρανσαμινάσες σου. Γιατί πήρα μόλις τα αποτελέσματα των εξετάσεών μου  κι έχω sgot 59 και sgpt 126, με ανώτατες τιμές 40 και 45 αντίστοιχα. Ρώτησα δύο γυναικολόγους, ο ενας ειπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα κι όλες οι έγκυοι ανεβάζουν τρανσαμινάσες, ο άλλος ότι θα πρέπει να εισαχθώ στο νοσοκομείο για παρακολούθηση κι ενδεχομένως πρόωρο τοκετό.

 

Σ᾽ ευχαριστώ πολύ. Μάλλον σου απάντησα στο θέμα που άνοιξες προτού δω την ερώτηση σου εδώ. Μια όμως που το έθιξες και εδώ, οι τρανσαμινάσες μου που σχετίζονταν με το σύνδρομο HELLP που έπαθα είχαν ανέβει κοντά στο 180 και το 300 λίγο πριν μπω για επείγουσα καισαρική. Ξεκίνησαν από πιο χαμηλά βεβαίως και σταδιακά αυξάνονταν. Όπως είπε και ο αιματολόγος του φόρουμ, όταν ο γιατρός που μας παρακολουθεί μας λέει ότι συντρέχει λόγος ανησυχίας, πρέπει να τον ακούμε ακόμα και αν δεν μας είναι ευχάριστο. Οπότε σίγουρα μην πανικοβάλεσαι αλλά ούτε και να εφησυχάζεις. Όλα με το καλό και καλή Ανάσταση!

 

14 ώρες πρίν, anemoni1989 είπε:

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου... Δεν ξερω ειλικρινά αν υπάρχουν καποια λογια να σου πω για να απαλυνω καπως τον πονο σου.. Νομιζω δεν υπάρχουν... 

Θα σου πω ομως πως καλα κανεις και μιλας!!! Και για να δουν αλλες οικογένειες που βιωνουν κατι αντιστοιχο πως δεν είναι μονοι, αλλα και για να μαθουν οι υπόλοιποι γονεις που τα μωρακια τους εισαγονται για πιο light λογους στη ΜΕΝΝ πως οι μοναδες δεν ειναι κεντρα διερχομενων για να μπαινοβγαινουν οι γονεις, αφου εκει μεσα καποια παιδιά μάχονται για τη ζωη τους, οαο σκληρό κι αν ακούγεται αυτο για μια νεα μαμα που αναγκαζεται να αποχωριστει το παιδακι της τοσο νωρις. 

Καλη δυναμη θα ευχηθώ σε εσενα και τον αντρα σου και να είσαι σίγουρη κοπελα μου πως σε βάθος χρόνου ο πονος θα απαλυνει.. Ναι, δε θα σβησει, αλλα σίγουρα θα γίνει πιο ανεκτος... 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου. Έχεις απόλυτο δίκιο γι᾽ αυτό που λες για τη ΜΕΝΝ. Ένιωσα πολλές φορές ότι αρκετοί από τους άλλους γονείς δεν είχαν επίγνωση για το που βρίσκονται. Το αποκορύφωμα ήταν η μητέρα που είχε γρίπη και ερχόταν στο επισκεπτήριο. Βέβαια πρωτίστως γι᾽ αυτά τα φαινόμενα ευθύνονται οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου και δευτερευόντως οι γονείς. Επίσης θεωρώ ότι κάνουν μεγάλο κακό που βάζουν σχεδόν όλα τα μωρά στη ΜΕΝΝ ακόμη και αυτά που δεν το χρειάζονται στην πραγματικότητα ή το χρειάζονται για πολύ λίγο (στο συγκεκριμένο μαιευτήριο τουλάχιστον γιατί δεν ξέρω για τα υπόλοιπα) γιατί πρώτον το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να αφιερώσει στα μωρά που παλεύουν για τη ζωή τους και δεύτερον τα μικρόβια που συγκεντρώνονται μέσα στη μονάδα πολλαπλασιάζονται σε τρομακτικό βαθμό ενώ το περιβάλλον θα πρέπει να είναι όσο πιο άσηπτο γίνεται. Το δικό μου μωράκι κόλλησε δύο φορές σταφυλόκοκκο εκεί μέσα. Αν μπορούσα να πάω πίσω τον χρόνο δεν θα επέλεγα να γεννήσω στο συγκεκριμένο μαιευτήριο έχοντας πρόωρο μωρό.

Σου εύχομαι Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση.

 

Επεξεργάστηκαν by Indyla
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...