Πως αντιδράτε όταν άλλο παιδάκι χτυπάει το δικό σας;

[marakiz]

Δυστυχώς συμβαίνει αυτό που λες (να μην πιάσουμε και παππουδογιαγιάδες...).

 

Σου είπε σκάσε κι οι γονείς της γελούσαν?? Τους απάντησες?

[Dust pink]

πρίν από 6 λεπτά , marakiz είπε:

Δυστυχώς συμβαίνει αυτό που λες (να μην πιάσουμε και παππουδογιαγιάδες...).

 

Σου είπε σκάσε κι οι γονείς της γελούσαν?? Τους απάντησες?

Ναι ,ήταν δίπλα και είχαν σκάσει στα γέλια...

Μόλις σήκωσα το μωρό να φύγω γιατί το κοριτσάκι είχε κρεμαστεί ολόκληρο στην κούνια τους είπα " και τα υπόλοιπα παιδάκια είναι που παίζουν, αλλά είτε περιμένουν την σειρά τους είτε μιλούν καλύτερα" ξαναεσκασαν στα γέλια... Τι να τους πεις;;  Μήπως θα καταλάβουν;

Μα το βλέπω ότι συμβαίνει έντονα και ειδικά σε μεγαλύτερα παιδιά  μεταξύ τους για αυτό το αναφέρω.

Θα μου πεις έτσι δεν είναι και στην κοινωνία;; Ναι ,αλλά δεν βλάπτει κανέναν να μπουν οι σωστές βάσεις από την αρχή για να μην διαιωνίζεται στην κοινωνία.  Γιατί δηλαδή άλλα παιδάκια/γονεις τα βλέπεις και τα χαίρεσαι όπως ανέφερες με το δικό σου που έχει κανόνες βασικούς για την ζωή του και για τους υπόλοιπους.  Είναι παιδιά και έχουν το ακαταλογιστο ,το καταλαβαίνω και δεν τα παρεξηγώ αλλά βλέπεις και παραδείγματα που ξεφεύγουν κατά πολύ και οι ευθύνη είναι των γονιών.

 

 

[vicky86]

ειναι παρα πολλα τα σεναρια γτ παντα υπαρχουν διαφοροι παραγοντες,εξαρταται απο την ηλικια των παιδιων,αν εισαι σπιτι σου,στο σπιτι του παιδιου που χτυπαει η στην παιδικη

πχ στην παιδικη που ενα κοριτσακι εσπρωχνε τον μικρο απλα πηγαμε να παιξουμε πιο περα.οταν ερχονται αλλα παιδακια στο σπιτι μας υπαρχουν κανονες,ειτε ειναι ξαδερφια,ειτε φιλες της μεγαλης.οταν ειναι κ ο μικρος μαζι τους παιζουν πιο ηρεμα,δ του αρπαζουν τα παιχνιδια μεσα απο τα χερια,αυτο επρεπε να το μαθει κ η κορη μου φυσικα,κ η πλεον η πονηρη παντα του δινει ενα αλλο παιχνιδι για να του παρει αυτο που κραταει.ο μικρος αν του παρεις το παιχνιδι φωναζει,οποτε αν χρειαστει επεμβαινω.οταν παιζουν τα δυο τους 1,5 κ 4χρ δ ειμαι συνεχεια απο πανω τους.ουτε με τον ξαδερφο που ειναι 3.στη μεγαλη εχω πει πολλες φορες να μιλαει αν της παιρνουν τα παιχνιδια,η δ την αφηνουν να παιξει,αν την χτυπησουν να ερθει να μου το πει.ακομη κ στον ξαδερφο της οταν μαλωσανε καποια στιγμη του ειπε οτι αν δ παιζουμε μαζι δ θα ξαναερθω

νομιζω λενια ειναι συνομηλικη με τον μικρο μου;μπορει να μην μιλαει αλλα σιγουρα καταλαβαινει τα παντα,οποτε θα της μιλας εσυ.οτι αν σε χτυπησουν θα ερθεις να μου το πεις,οταν ερχονται φιλοι για να παιξουμε μοιραζομαστε τα παιχνιδια

στο αλλο παιδακι δ μπορεις να πεις κ πολλα,παντως η συμπεριφορα των γονιων του δ ειναι καθολου παρεμβατικη.αν το παιδι μου χτυπουσε μετα απο 1-2φορες που θα ελεγα να μην το ξανακανει,θα το επαιρνα να φυγουμε.αν δ εδινε παιχνιδια,θα του ελεγα αν ειναι ετσι δ θα ερχονται τα αλλα παιδακια να παιξετε.οποτε σιγουρα θα αραιωνα επαφες

σιγουρα 1-2πραγματα μππρεις να πεις κ στο αλλο παιδακι.πχ αν παρει κτ αγαρμπα να προσεχει,να ειναι πιο ηρεμος,γτ ειναι μικρη κ θα χτυπησει.η οταν το αφησει,οτι υπαρχουν τοσα παιχνιδια αλλα,ειδικα αν ειναι δικα του,θα παιξει κ μετα.αν χτυπησει,προσπαθεις να το προλαβεις,αν συμβει 1-2φορες του λες οτι ποναει κ δ θα θελει να παιζει μαζι του,αλλα στο κατω κατω αν συνεχιζει δ ειναι δουλεια σου να βαλεις ορια στο αλλο παιδακι

αν ειναι συγγενεις σιγουρα θα μιλουσα κ στη μαμα

[marakiz]

πρίν από 16 λεπτά , Dust pink είπε:

Ναι ,ήταν δίπλα και είχαν σκάσει στα γέλια...

Μόλις σήκωσα το μωρό να φύγω γιατί το κοριτσάκι είχε κρεμαστεί ολόκληρο στην κούνια τους είπα " και τα υπόλοιπα παιδάκια είναι που παίζουν, αλλά είτε περιμένουν την σειρά τους είτε μιλούν καλύτερα" ξαναεσκασαν στα γέλια... Τι να τους πεις;;  Μήπως θα καταλάβουν;

 

 

Τους απαντάς. Κι ότι καταλάβουν, αυτοί και όσοι ακούνε και κυρίως το παιδί μας. Εγώ θα τους έλεγα ακόμα (μελιστάλαχτα πάντα) μπράβο μπράβο, ωραία μαθήματα παίρνει. Είναι ένα δείγμα της κοινωνίας μας κι η παιδική χαρά, τα βλέπεις όλα. 

 

πρίν από 18 λεπτά , vicky86 είπε:

 

στο αλλο παιδακι δ μπορεις να πεις κ πολλα,παντως η συμπεριφορα των γονιων του δ ειναι καθολου παρεμβατικη.αν το παιδι μου χτυπουσε μετα απο 1-2φορες που θα ελεγα να μην το ξανακανει,θα το επαιρνα να φυγουμε.αν δ εδινε παιχνιδια,θα του ελεγα αν ειναι ετσι δ θα ερχονται τα αλλα παιδακια να παιξετε.οποτε σιγουρα θα αραιωνα επαφες

σιγουρα 1-2πραγματα μππρεις να πεις κ στο αλλο παιδακι.πχ αν παρει κτ αγαρμπα να προσεχει,να ειναι πιο ηρεμος,γτ ειναι μικρη κ θα χτυπησει.η οταν το αφησει,οτι υπαρχουν τοσα παιχνιδια αλλα,ειδικα αν ειναι δικα του,θα παιξει κ μετα.αν χτυπησει,προσπαθεις να το προλαβεις,αν συμβει 1-2φορες του λες οτι ποναει κ δ θα θελει να παιζει μαζι του,αλλα στο κατω κατω αν συνεχιζει δ ειναι δουλεια σου να βαλεις ορια στο αλλο παιδακι

αν ειναι συγγενεις σιγουρα θα μιλουσα κ στη μαμα

 

Συμφωνώ κ εγώ πως δεν είναι δική μας δουλειά η οριοθέτηση των άλλων παιδιών. Επίσης συμφωνώ πως από όσα έγραψες μάλλον δεν παρεμβαίνουν όσο θα έπρεπε. 

 

Διαφωνώ λίγο στο ότι το παίρνουμε και φεύγουμε αν δεν έχει καλή συμπεριφορά, μοιάζει με τιμωρία. Είναι μικρά σε αυτές τις ηλικίες και δεν έχουν πλήρη αντίληψη σε αυτό που κάνουν, πολλές φορές τους βγαίνει αυθόρμητα. Καλύτερα να απομακρυνόμαστε από το σημείο που υπάρχει ένταση. Ή να τηρούμε κάποιου τύπου προειδοποίηση πριν φύγουμε τελικά έτσι ώστε αυτό να είναι συνέπεια και όχι τιμωρία.

[vicky86]

στα 1,5κ εγω δ το εχω κανει στον μικρο,παραπερα τον εχω παρει

μετα τα 2στην μεγαλη ομως της το εχω πει κ θα το εκανα,δ χρειαστηκε,οταν ειμασταν στο εξοχικο την πηγα στο δωματιο ομως μεχρι να ηρεμησει να βγει να ξαναπαιξει(μετα τον υπνο γτ ολο αυτο ηταν απο κουραση).εκει μεναμε οποτε δ θα εφευγα

[Dust pink]

Αυτό που μπορεί να κάνει η @Lenia16 και κάθε μαμά ειναι να εστιάσει στο δικό της παιδί μιλώντας ,παραδειγματιζοντας και γίνοντας εκείνη "πρότυπο" όταν βλέπει το άσχημο μέχρι να υιοθετησει το παιδί από μόνο του το κινησιολογικο και λεκτικό κομμάτι. Για τα παιδιά των άλλων ,δυστυχώς , είναι λεπτή η θέση δεν μπορείς να πεις και πολλά γιατί δημιουργούνται παρεξηγησεις και προστριβές. Είναι ευθύνη του κάθε γονιού να επεμβαίνει είτε στο καλό είτε στο κακό.

Ακόμη και με κουβέντα προς τον γονιό είναι σχετική η κατανόηση και υποκειμενική. Αν θέλει να καταλάβει θα καταλάβει ,αν θέλει να εθελοτυφλει θα παραβλέπει.

Πολλές φορές τέτοια σκηνικά γίνονται για καλό έτσι ώστε όσοι έχουμε πρόθεση να μεταδωσουμε έναν ηθικό κώδικα προς τα παιδιά μας απέναντι σε άλλους ανθρώπους να καταβάλουμε περισσότερη θέληση ως προς αυτό.

[marakiz]

πρίν από 7 λεπτά , vicky86 είπε:

στα 1,5κ εγω δ το εχω κανει στον μικρο,παραπερα τον εχω παρει

μετα τα 2στην μεγαλη ομως της το εχω πει κ θα το εκανα,δ χρειαστηκε,οταν ειμασταν στο εξοχικο την πηγα στο δωματιο ομως μεχρι να ηρεμησει να βγει να ξαναπαιξει(μετα τον υπνο γτ ολο αυτο ηταν απο κουραση).εκει μεναμε οποτε δ θα εφευγα

 

Ωραία αφορμή αυτό που λες για να πούμε ακόμα πως όταν τα παιδιά είναι κουρασμένα/άυπνα είναι πιο εύκολο να μην έχουν καλή συμπεριφορά και χρειάζονται την αντίστοιχη κατανόηση μας διότι είναι κυρίως δική μας ευθύνη να είναι ξεκούραστα/έχουν κοιμηθεί καλά. Για παράδειγμα, αν ένα παιδί βρίσκεται σε παιδική χαρά 5 ώρες και έχει πια βραδιάσει, είναι λογικό και επόμενο να "χαθεί" και να αντιδρά σπασμωδικά. 

[elemaxi]

1 hour ago, Dust pink είπε:

Πάντως γενικά στο συγκεκριμένο θέμα ,όχι στο πρόβλημα της θεματοθετριας, ως νέα μαμά με ένα μωρό που τώρα έρχεται στον κόσμο των παιδιων παρατηρώ μια γενικότερη απάθεια από γονείς προς τα μικρά τους πάνω σε τέτοιες συμπεριφορές. Στην παιδικη χαρά , στην βόλτα, σε γνωστούς...αντιμετωπίζουν πολλοι το θέμα αγένειας και βίας αδιάφορα έως με καμάρι...

Δεν συμβουλεύουν τα παιδιά τους ,δεν επεμβαίνουν προσπαθώντας να τα συνετίσουν, δεν ,δεν ,δεν, αντίθετα πιάνουν μία καρέκλα στο καφέ δίπλα από  την παιδικη ξεχνωντας ότι έχουν παιδί και κινητοποιούνται μόνο όταν χτυπήσει η κλάψει.

Έχω ένα πρόσφατο παράδειγμα από παιδική που πήγαμε το μωρό, το ανεβάσαμε λίγο στην κούνια για μωρά και ίσα που την κουνούσα λίγο από μπροστά. Έρχεται ένα μεγαλύτερο κοριτσάκι  (οι γονείς δίπλα) και κάνει κίνηση να αρπάξει την κούνια φωνάζοντας " Άντε , φύγε θέλω να βάλω την κούκλα μου να κάνει κούνια" του λέω "Αγάπη μου μόλις ήρθαμε ,να κάνει λίγο η μπέμπα και σε 2 λεπτά θα βάλεις την κούκλα σου. Αλλά μην τρανταζεις την κούνια γιατί πάνω είναι μωράκι και θα πέσει"  και απαντά " Σκάσε, εγώ τώρα θέλω να βάλω την κούκλα μου ,να φύγει"

Οι γονείς δίπλα έβλεπαν και άκουγαν τα πάντα χασκογελωντας και ψελλιζοντας μεταξύ τους "Μα είναι πανέξυπνη" 

Και αναρωτιέμαι ...μα καλά από ποτέ η αγένεια μεταφράζεται ως εξυπνάδα;; Το παιδί στερείται βασικών κανόνων συμπεριφοράς όπως καλοί τρόποι , πληθυντικό ευγένειας σε μεγαλύτερους και άγνωστους κτλ. Μόλις σήκωσα το μωρό να φύγουμε μου λένε για την κόρη τους " Παιδάκι είναι ,ήθελε να παίξει" 

 

Στην προκειμένη δεν φταίει το παιδί αλλά η απάθεια και ασέβεια των γονιών του που με την στάση τους συντηρουν το πρόβλημα.

 

 

Έτσι είναι Dust pink, αναλόγως τα μυαλά που κουβαλάνε οι γονείς των παιδιών, η αγένεια να ερμηνεύεται ως εξυπνάδα, ο τραμπουκισμος ως δυναμικότητα και τσαγανο, οι αντικοινωνικές συμπεριφορες ως απλό παιχνίδι μεταξυ των παιδιών κλπ.

Συμφωνω με τις απόψεις σου και με όλα τα παραπάνω κορίτσια που τοποθετηθήκατε πολύ ωραία αλλά δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα και ολοι μας προσπαθουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε.

 

Πάντως εγω κορίτσια σε τέτοιες καταστάσεις πλέον δεν περιμένω πότε θα παρέμβει και εάν ο κάθε γονιος. Μιλάω και κάνω παρατηρήσεις και στο ξένο παιδάκι, με υφος αρκετά αυστηρο αν χρειαστεί.

Επεξεργάστηκαν 29 Ιουνίου,2018 by elemaxi

[Sentir...natureza]

Θα συμφωνησω επι λεξει με @kine. Παντα του εξηγω για ποιο λογο δεν ειναι καλο να χτυπαμε (πληγωνουμε/ποναμε τους αλλους κλπ), χωρις γενικολογιες. Συγκεκριμενες εξηγησεις για να συνειδητοποιει με τον καιρο τις συνεπειες των πραξεων του. Δεν θεωρω οτι λεγοντας του να μην χτυπαει αλλα παιδακια τον κανω παθητικο. Αλλα παρ'ολο που βρισκομαι συνεχως σε μικρη αποσταση πιστευω οτι ειναι πολυ σημαντικο να αφηνουμε συχνα τα παιδια να βιωνουν την εμπειρια και να παρακολουθουμε τη στιγμη, ωστε να μαθαινουμε περισσοτερο το παιδι μας (τον χαρακτηρα του, την ιδιοσυγκρασια του) και αν ειναι μεγαλυτερο τι θα πρεπει να συζητησουμε αργοτερα. Δυστυχως, ειναι κατι που θα συναντησουν παρα πολυ μεγαλωνοντας και θα πρεπει να τους μαθουμε πως να το διαχειριζονται. Ομως επειδη υπαρχει πολλη βια στον κοσμο, δεν σημαινει οτι πρεπει να κανουμε σκληρα και βιαια τα παιδια μας για να την αντιμετωπισουνε, ετσι απλα την διαωνιζουμε. Η δικη μας οπτικη σε παρομοια ζητηματα ειναι πολυ σημαντικη για να μαθουμε στο παιδι να αντιμετωπιζει τη βια. Αν εμεις οι ιδιοι αντιδρουμε ασχημα αμεσως σε καθε αγενη ή σε καποια πραξη του, χωρις να αναλογιζομαστε οτι μπορει να περναει μια ασχημη φαση της ζωης του ή απλα μια κακη μερα, πως περιμενουμε τα παιδια μας να δειχνουν κατανοηση, ενσυναισθηση, ωστε να αντιμετωπιζουν μια κατασταση "επιθεσης" με λογικη και οχι με θυμο;

Προσωπικα, μιλαω στο αλλο παιδακι οπως θα μιλουσα στον γιο μου, χωρις να περιμενω να μιλησουν οι γονεις. Τις περισσοτερες φορες μιλανε και εξηγουνε ή τελοσπαντων καταδικαζουν την βια του παιδιου τους (αν ειναι διπλα και δεν πινουν καφε σε καποιο τραπεζι της πλατειας), αλλα δεν μου εχει τυχει να παρεξηγηθουν επειδη μιλησα στο παιδι τους. Ισα ισα θα ελεγα οτι νιωθουν και ασχημα για την βια του παιδιου τους, κατι που δεν θα επρεπε, γιατι οπως ειπωθηκε ειναι η ηλικια που τωρα μαθαινουν πως να διαχειριζονται τις εντασεις τους και μονο με υπομονη και ενσυναισθηση μπορουμε να τους διδαξουμε να μην τις αφηνουν να τους επηρεαζουν. Εννοειται φυσικα οτι η βια επιβαλλεται αν εχει να κανει με την αμυνα (σε μεγαλυτερες ηλικιες)και οχι με την εκδικηση (που εμφανιζεται συνηθως στις μικρες ηλικιες) αλλα το παν για μενα ειναι να μαθει να μην αποδεχεται αυτη τη συμπεριφορα και πως να το κανει αυτο με τη χρηση μη βιας.

Επεξεργάστηκαν 29 Ιουνίου,2018 by Sentir...natureza

[marakiz]

Αν χρειαστεί να μιλήσω σε άλλο παιδί, μιλάω πάντα όμορφα και ποτέ αυστηρά, νομίζω πως δεν έχω κανένα δικαίωμα. Αν το επιβάλουν οι συνθήκες νομίζω πως πρέπει να απευθυνόμαστε στους γονείς. 

 

πρίν από 8 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

το παν για μενα ειναι να μαθει να μην αποδεχεται αυτη τη συμπεριφορα και πως να το κανει με τη χρηση μη βιας.

 

Συμφωνώ απόλυτα!

[elemaxi]

πρίν από 1 λεπτό , marakiz είπε:

Αν χρειαστεί να μιλήσω σε άλλο παιδί, μιλάω πάντα όμορφα και ποτέ αυστηρά, νομίζω πως δεν έχω κανένα δικαίωμα. Αν το επιβάλουν οι συνθήκες νομίζω πως πρέπει να απευθυνόμαστε στους γονείς. 

 

 

 Να απευθυνθώ στους γονείς του παιδιού (στο παράδειγμα της dust pink) που με καμάρι κάθονται και βλέπουν το παιδί τους να παρενοχλεί το μωρό με κίνδυνο να χτυπήσει και ταυτόχρονα να μιλάει στον ενήλικα άσχημα, να απευθυνθώ σε αυτούς τους γονείς ζητώντας τι; Το αυτονόητο;

 

[marakiz]

πρίν από 9 λεπτά , elemaxi είπε:

 Να απευθυνθώ στους γονείς του παιδιού (στο παράδειγμα της dust pink) που με καμάρι κάθονται και βλέπουν το παιδί τους να παρενοχλεί το μωρό με κίνδυνο να χτυπήσει και ταυτόχρονα να μιλάει στον ενήλικα άσχημα, να απευθυνθώ σε αυτούς τους γονείς ζητώντας τι; Το αυτονόητο;

 

 

Θα προσπαθούσα να συνεννοηθώ με όμορφο τρόπο με το ξένο παιδάκι. Τις περισσότερες φορές πιάνει, παρά την κακή συμπεριφορά τους. Αν δεν έπιανε, ναι, θα απευθυνόμουν στους γονείς της για το αυτονόητο. Δεν θα σήκωνα το μωρό από την κούνια, δεν θα άφηνα το άλλο παιδάκι να πειράζει την κούνια. 

Επεξεργάστηκαν 29 Ιουνίου,2018 by marakiz

[elemaxi]

πρίν από 7 λεπτά , marakiz είπε:

 

Θα προσπαθούσα να συνεννοηθώ με όμορφο τρόπο με το ξένο παιδάκι. Τις περισσότερες φορές πιάνει, παρά την κακή συμπεριφορά τους. Αν δεν έπιανε, ναι, θα απευθυνόμουν στους γονείς της για το αυτονόητο. Δεν θα σήκωνα το μωρό από την κούνια, δεν θα άφηνα να πειράζει την κούνια. 

 

Μπορεί να υπάρχει όμορφος (ευγενικός) τρόπος αλλά με αυστηρό ύφος, αυτό εννοω και σε καμία περίπτωση δεν εννοώ οτι θα του φωνάξω ή θα το βρίσω.

Συμφωνώ, και γω το ίδιο θα 'κανα και εαν συνέχιζε θα απευθυνόμουν στους γονείς (επισης με αυστηρο ύφος) να απομακρύνουν το παιδί τους απο την κουνια διότι κινδυνευουν να χτυπήσουν και τα δυο.

 

Επεξεργάστηκαν 29 Ιουνίου,2018 by elemaxi

[ΑΡΓΚ]

1 hour ago, Dust pink είπε:

Ναι ,ήταν δίπλα και είχαν σκάσει στα γέλια...

Μόλις σήκωσα το μωρό να φύγω γιατί το κοριτσάκι είχε κρεμαστεί ολόκληρο στην κούνια τους είπα " και τα υπόλοιπα παιδάκια είναι που παίζουν, αλλά είτε περιμένουν την σειρά τους είτε μιλούν καλύτερα" ξαναεσκασαν στα γέλια... Τι να τους πεις;;  Μήπως θα καταλάβουν;

Μα το βλέπω ότι συμβαίνει έντονα και ειδικά σε μεγαλύτερα παιδιά  μεταξύ τους για αυτό το αναφέρω.

Θα μου πεις έτσι δεν είναι και στην κοινωνία;; Ναι ,αλλά δεν βλάπτει κανέναν να μπουν οι σωστές βάσεις από την αρχή για να μην διαιωνίζεται στην κοινωνία.  Γιατί δηλαδή άλλα παιδάκια/γονεις τα βλέπεις και τα χαίρεσαι όπως ανέφερες με το δικό σου που έχει κανόνες βασικούς για την ζωή του και για τους υπόλοιπους.  Είναι παιδιά και έχουν το ακαταλογιστο ,το καταλαβαίνω και δεν τα παρεξηγώ αλλά βλέπεις και παραδείγματα που ξεφεύγουν κατά πολύ και οι ευθύνη είναι των γονιών.

 

 

 

Και γιατί πήρες το μωρό;;; Μπορεί να μην ήταν ο στόχος, αλλά το κοριτσάκι έμαθε ότι η συμπεριφορά του έχει αποτέλεσμα.

[Lenia16]

Συμφωνώ μαζί σας, κ εμείς αυτή τη νοοτροπία έχουμε κ προσπαθούμε να περάσουμε στη μικρή. Το μότο μας, αν μπορώ να το πω έτσι, ως ζευγαρι κ ως γονείς πλέον είναι ποτέ μην κάνεις στον άλλο ότι δε θέλεις να σου κάνουν.

Στην προκειμένη περίπτωση δε γίνεται να είμαι πάντα παρούσα στο παιχνίδι γιατί μπορεί πχ να είμαι στην κουζίνα κ να τα προσέχει η άλλη μαμά κ δεν προλαβαίνω πάντα την κατάσταση. Πάντα επεμβαίνουν οι γονείς του, λεκτικά εννοείται, όντως ήπια αλλά εφόσον του μιλάνε εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Έχω πει στο άλλο παιδακι πχ ότι η μικρή στεναχωριέται που τη χτυπάς κ αν συνεχίσεις δε θα θέλει να ξαναπαίξει μαζί σου γιατί την πονάς κ τότε της κάνει αγάπες αλλά μετά από λίγο ξεχνιέται κ το ξανακάνει. Το πρβλ είναι ότι πλεον το παιδί μου έχει αρχίσει κ οταν γίνεται κάτι που δεν της αρέσει μου λέει ντα μαμά, πράγμα που εμείς δεν της το έχουμε πει ποτε. Δεν ξέρω αν επηρεάστηκε ή αν τους βγαίνει έμφυτο σε αυτή την ηλικία.

Τέτοιες συμπεριφορές γονέων όπως ανέφερε η @Dust pink έχω δει κ εγώ κ ακόμα χειρότερες, όπως πατέρας να χτυπάει στο πρόσωπο τρίχρονο κοριτσάκι γιατί δεν καθόταν ησυχα. Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στον τρόπο διαπαιδαγώγησης κάθε οικογένειας κ δυστυχώς αυτές τις συνήθειες τις υιοθετούν τα παιδιά κ ως ενήλικες στη συνέχεια. Γι αυτό το κύριο μέλημα μου είναι να θωρακισω το παιδί για να μπορεί να τις αντιμετωπίσει μόνη της. Σίγουρα όταν είναι μικρά τα επιτηρεις αλλά όταν θα πάει βρεφικό δε θα είμαι μπροστά κ εκ φύσεως δεν είμαι από τους ανθρώπους που συγκρατούνται οπότε φοβάμαι ότι την κρίσιμη στιγμή, αν το παιδί μου δω ότι πληγώνεται συστηματικά κ καταπαταται η προσωπικότητα της κ επηρεάζεται ο χαρακτήρας της προς το χειροτερο, δεν ξέρω πως θα αντιδρασω. Κ το λέω μετά φόβου γνώσεως κ πολύ συνειδητοποιημένα. Αυτός είναι κ ο λόγος που προβληματίζομαι ιδιαίτερα. Σε αντίθεση με τον άντρα μου που είναι υπέρ του δέοντος πράος κ συγκαταβατικός. 

Η ενσυναίσθηση κ η κατανόηση που είπε η @Sentir...natureza εχουν γίνει πλεον απαραίτητες ιδιοτητες στην καθημερινότητα. Ο κόσμος περνάει δύσκολα κ το βλέπεις καθημερινα στον τρόπο που αντιδρά κ αντιμετωπίζει τους γύρω του. Όμως, αυτό ισχύει καθολικά. Γι αυτό κ διαφωνω 

με τον όρο ακαταλογιστο που αναφέρθηκε πιο πάνω. Γιατί να το έχει κάποιος; Πως το κέρδισε; Όλοι στην ίδια κοινωνία ζούμε υπό τους ίδιους όρους, προφανώς με διαφορετικές συνθήκες αλλά όλοι έχουμε πρβλ. Γιατί κάποιοι να έχουν κατανόηση κ να αφήνουν πάντα να περάσει κ καποιοι να κάνουν ότι τους κατέβει εις βάρος των υπολοίπων; Το βάθος του προβλήματος είναι τεράστιο κ λέγεται έλλειψη παιδείας κ γιγαντώνεται συνεχώς. Η οικονομική κρίση είναι κ κοινωνική κ έχει αναδείξει το πραγματικό πρόσωπο του καθενός. Όμως αυτό είναι μια άλλη, τεράστια συζήτηση, όχι της παρούσης.

[ΑΡΓΚ]

Πάντως λογιών λογιών περίεργοι και ανάγωγοι, υπάρχουν από όλες τις πλευρές. Τις προάλλες ένας "κύριος" στην παιδική χαρά θεώρησε ότι η παρέα του γιου μου δεν έπρεπε να τρέχει στην ευρύτερη περιοχή όπου είχε βγάλει βόλτα το μωρό του, και έσπευσε να τους το εξηγήσει με εκφράσεις του τύπου "Μα.... θα σας γ..." κλπ κλπ και μετά συνέχισε με τους γονείς. Πέραν της ασύλληπτης συμπεριφορας του προς παιδιά, κανένα από τα παιδιά που έτρεχαν δεν είχε πλησιάσει ούτε στα 3 μέτρα το δικό του.

[marakiz]

Εφόσον η επίβλεψη που γίνεται από τους άλλους γονείς δεν είναι αρκετή και μπορεί το άλλο παιδάκι να βαρέσει το παιδί μου, τότε όχι δεν γίνεται να είμαι στην κουζίνα. Αν δεν μπορώ να εμπιστευτώ τα παιδιά με τους άλλους γονείς ούτε για να πάω μια τουαλέτα, τότε ίσως αραιώνω για λίγο/κάποιον καιρό την παρέα. Όταν θα πάει παιδικό, αν βαράνε/σπρώχνουν το παιδί μου, η νηπιαγωγός πρέπει να επέμβει. Αν δεν επεμβαίνει, υπάρχει πρόβλημα. Φαντάζομαι θα διερευνήσω το γιατί και θα απαιτήσω να επεμβαίνει. 

 

Όταν λέω θα απαιτήσω, με ωραίο τρόπο πάντα γιατί και οι νηπιαγωγοί πολλές φορές έρχονται αντιμέτωποι με προκατηλειμένους γονείς, όχι αδίκως, αλλά όχι πάντα και δικαίως. 

[elemaxi]

πρίν από 13 λεπτά , Lenia16 είπε:

Συμφωνώ μαζί σας, κ εμείς αυτή τη νοοτροπία έχουμε κ προσπαθούμε να περάσουμε στη μικρή. Το μότο μας, αν μπορώ να το πω έτσι, ως ζευγαρι κ ως γονείς πλέον είναι ποτέ μην κάνεις στον άλλο ότι δε θέλεις να σου κάνουν.

Στην προκειμένη περίπτωση δε γίνεται να είμαι πάντα παρούσα στο παιχνίδι γιατί μπορεί πχ να είμαι στην κουζίνα κ να τα προσέχει η άλλη μαμά κ δεν προλαβαίνω πάντα την κατάσταση. Πάντα επεμβαίνουν οι γονείς του, λεκτικά εννοείται, όντως ήπια αλλά εφόσον του μιλάνε εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Έχω πει στο άλλο παιδακι πχ ότι η μικρή στεναχωριέται που τη χτυπάς κ αν συνεχίσεις δε θα θέλει να ξαναπαίξει μαζί σου γιατί την πονάς κ τότε της κάνει αγάπες αλλά μετά από λίγο ξεχνιέται κ το ξανακάνει. Το πρβλ είναι ότι πλεον το παιδί μου έχει αρχίσει κ οταν γίνεται κάτι που δεν της αρέσει μου λέει ντα μαμά, πράγμα που εμείς δεν της το έχουμε πει ποτε. Δεν ξέρω αν επηρεάστηκε ή αν τους βγαίνει έμφυτο σε αυτή την ηλικία.

Τέτοιες συμπεριφορές γονέων όπως ανέφερε η @Dust pink έχω δει κ εγώ κ ακόμα χειρότερες, όπως πατέρας να χτυπάει στο πρόσωπο τρίχρονο κοριτσάκι γιατί δεν καθόταν ησυχα. Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στον τρόπο διαπαιδαγώγησης κάθε οικογένειας κ δυστυχώς αυτές τις συνήθειες τις υιοθετούν τα παιδιά κ ως ενήλικες στη συνέχεια. Γι αυτό το κύριο μέλημα μου είναι να θωρακισω το παιδί για να μπορεί να τις αντιμετωπίσει μόνη της. Σίγουρα όταν είναι μικρά τα επιτηρεις αλλά όταν θα πάει βρεφικό δε θα είμαι μπροστά κ εκ φύσεως δεν είμαι από τους ανθρώπους που συγκρατούνται οπότε φοβάμαι ότι την κρίσιμη στιγμή, αν το παιδί μου δω ότι πληγώνεται συστηματικά κ καταπαταται η προσωπικότητα της κ επηρεάζεται ο χαρακτήρας της προς το χειροτερο, δεν ξέρω πως θα αντιδρασω. Κ το λέω μετά φόβου γνώσεως κ πολύ συνειδητοποιημένα. Αυτός είναι κ ο λόγος που προβληματίζομαι ιδιαίτερα. Σε αντίθεση με τον άντρα μου που είναι υπέρ του δέοντος πράος κ συγκαταβατικός. 

Η ενσυναίσθηση κ η κατανόηση που είπε η @Sentir...natureza εχουν γίνει πλεον απαραίτητες ιδιοτητες στην καθημερινότητα. Ο κόσμος περνάει δύσκολα κ το βλέπεις καθημερινα στον τρόπο που αντιδρά κ αντιμετωπίζει τους γύρω του. Όμως, αυτό ισχύει καθολικά. Γι αυτό κ διαφωνω 

με τον όρο ακαταλογιστο που αναφέρθηκε πιο πάνω. Γιατί να το έχει κάποιος; Πως το κέρδισε; Όλοι στην ίδια κοινωνία ζούμε υπό τους ίδιους όρους, προφανώς με διαφορετικές συνθήκες αλλά όλοι έχουμε πρβλ. Γιατί κάποιοι να έχουν κατανόηση κ να αφήνουν πάντα να περάσει κ καποιοι να κάνουν ότι τους κατέβει εις βάρος των υπολοίπων; Το βάθος του προβλήματος είναι τεράστιο κ λέγεται έλλειψη παιδείας κ γιγαντώνεται συνεχώς. Η οικονομική κρίση είναι κ κοινωνική κ έχει αναδείξει το πραγματικό πρόσωπο του καθενός. Όμως αυτό είναι μια άλλη, τεράστια συζήτηση, όχι της παρούσης.

 

 

Νομίζω οτι σ' αυτη τη περίπτωση ίσως να υοθετούσατε για ένα χρονικό διάστημα την τακτική της belleblue με την αραίωση των συνταντήσεων για παιχνίδι μέχρι τα παιδάκια να μεγαλώσουν λίγο. Δεν ξέρω κατα πόσο αυτό είναι εφικτό, εξαρτάται απο την σχέση που έχετε με τους γονείς.

Πάντως και 'μεις που είχαμε βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση στο παρελθόν, αυτό κάναμε, αλλά εμάς ήταν απλά ενα πολυ φιλικό ζευγάρι οποτε μπορουσαμε να αποφυγουμε τις πολλες επαφες, δεν ηταμ δηλ. κοντινα συγγενικα προσωπα.

Επεξεργάστηκαν 29 Ιουνίου,2018 by elemaxi

[mama16]

Εγώ αυτό που θα έκανα αν έβλεπα ένα παιδάκι να χτυπάει το δικό μου, με καλό τρόπο να το σταματήσω λέγοντας του ότι δεν πρέπει να χτυπάμε γιατί ο άλλος πονάει κ δεν είναι σωστό κ θα το ήμουνα από κοντά ώστε να το αποτρεπω.. Κ όπως είπε άλλη κοπέλα αν συνεχίζονταν να γίνεται αυτό ίσως αραιωνα επαφές.. Πάντως θα συμφωνησω ότι πρέπει οι ίδιοι γονείς να βάζουν τα όρια. Εμένα απ την άλλη η δικιά μου της αρέσει πολύ να τραβάει τα μαλλιά (όχι δυνατά απλά τα κρατάει) αλλά επειδή ξέρω ότι θα το κάνει όταν είναι κοντά σε άλλα παιδάκια κ πάει να τραβήξει μαλλιά κατευθείαν την σταματάω κ τη "μαλωνω"

[Sentir...natureza]

πρίν από 16 λεπτά , Lenia16 είπε:

πατέρας να χτυπάει στο πρόσωπο τρίχρονο κοριτσάκι γιατί δεν καθόταν ησυχα. Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στον τρόπο διαπαιδαγώγησης κάθε οικογένειας

Ειναι εννομο δικαιωμα του παιδιου να μην δεχεται βια οποιασδηποτε μορφης ποσο μαλλον η σωματικη που ειναι η πιο φανερη. Εννοειται οτι θα παρεμβουμε, διοτι τα παιδια (ολα τα παιδια) εχουν αναγκη απο ασφαλεια και οταν αυτη δεν παρεχεται (ειδικα απο τον γονεα) ειναι υποχρεωση μας να παρεμβουμε και να καταδικασουμε τις οποιες πραξεις βιας.

 

πρίν από 21 λεπτά , Lenia16 είπε:

Γιατί να το έχει κάποιος; Πως το κέρδισε; Όλοι στην ίδια κοινωνία ζούμε υπό τους ίδιους όρους, προφανώς με διαφορετικές συνθήκες αλλά όλοι έχουμε πρβλ. Γιατί κάποιοι να έχουν κατανόηση κ να αφήνουν πάντα να περάσει κ καποιοι να κάνουν ότι τους κατέβει εις βάρος των υπολοίπων;

Γιατι αν δεν ειχε κανεις κατανοηση θα ειχαμε ηδη εξαφανιστει  Προσωπικα δεν μου γεννιουνται τετοιες αποριες, καθως δεν θεωρω οτι το να ειναι καποιος καλος ειναι εκμεταλλευσιμο. Σιγουρα απο καποιους ειναι, αλλα δεν ειναι λογικη οτι επειδη καποιοι ανθρωποι δεν εχουν κατανοηση τοτε δεν εχει νοημα να εχουμε εμεις. Καποιος πρεπει να κανει την αρχη κι ας ειμαστε εμεις, χωρις να νιωθουμε οτι μειωνομαστε. Εξαλλου, δεν πιστευω οτι η πλειοψηφια εχει συνειδητα μειωμενη ενσυναισθηση και λειτουργει εις βαρος των "καλων", απλα  οι συνθηκες οι οποιες μεγαλωσε δεν του επετρεψαν να αναπτυξει αυτα τα χαρακτηριστικα και αυτο δεν ειναι κατακριτεο. Καλυτερα να προσπαθω για εναν καλυτερο κοσμο κι ας θεωρουμαι αδυναμη, παρα να γινω σκληρη για να επιβιωσω στην συγχρονη ζουγκλα ή για να μην με "πατησουν" οι "σκληροι".

[marakiz]

Αυτό με το τρίχρονο που το βαράει ο πατέρας του δεν το είδα. Δεν έχει να κάνει με διαπαιδαγώγηση το ξύλο, από όπου και αν προέρχεται δεν είναι ανεκτό. Κανονικά επεμβαίνεις αν δεις τον οποιοδήποτε να βαράει το οποιοδήποτε παιδί.

[Lenia16]

πρίν από 2 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Ειναι εννομο δικαιωμα του παιδιου να μην δεχεται βια οποιασδηποτε μορφης ποσο μαλλον η σωματικη που ειναι η πιο φανερη. Εννοειται οτι θα παρεμβουμε, διοτι τα παιδια (ολα τα παιδια) εχουν αναγκη απο ασφαλεια και οταν αυτη δεν παρεχεται (ειδικα απο τον γονεα) ειναι υποχρεωση μας να παρεμβουμε και να καταδικασουμε τις οποιες πραξεις βιας.

 

Γιατι αν δεν ειχε κανεις κατανοηση θα ειχαμε ηδη εξαφανιστει  Προσωπικα δεν μου γεννιουνται τετοιες αποριες, καθως δεν θεωρω οτι το να ειναι καποιος καλος ειναι εκμεταλλευσιμο. Σιγουρα απο καποιους ειναι, αλλα δεν ειναι λογικη οτι επειδη καποιοι ανθρωποι δεν εχουν κατανοηση τοτε δεν εχει νοημα να εχουμε εμεις. Καποιος πρεπει να κανει την αρχη κι ας ειμαστε εμεις, χωρις να νιωθουμε οτι μειωνομαστε. Εξαλλου, δεν πιστευω οτι η πλειοψηφια εχει συνειδητα μειωμενη ενσυναισθηση και λειτουργει εις βαρος των "καλων", απλα  οι συνθηκες οι οποιες μεγαλωσε δεν του επετρεψαν να αναπτυξει αυτα τα χαρακτηριστικα και αυτο δεν ειναι κατακριτεο. Καλυτερα να προσπαθω για εναν καλυτερο κοσμο κι ας θεωρουμαι αδυναμη, παρα να γινω σκληρη για να επιβιωσω στην συγχρονη ζουγκλα ή για να μην με "πατησουν" οι "σκληροι".

Στο χτύπημα παρενεβην κ η απάντηση του πατέρα (διμετρος ντερεκι τύπου ακροδεξιός) ήταν εσυ να κοιτάς τη δουλειά σου. Κ όλα αυτά έγιναν μπροστά σε κόσμο κ κανείς δεν υπερασπίστηκε ούτε εμένα (που ήμουν με το μωρό οπότε δεν μπορούσα να κανω κ πολλά) αλλά ούτε κ το παιδί. Κ ακόμη το σκέφτομαι, αν το χτυπάει έτσι απροκάλυπτα σε εξωτερικό χώρο φαντάσου τι γίνεται στο σπίτι.

[marakiz]

πρίν από 5 λεπτά , Lenia16 είπε:

Στο χτύπημα παρενεβην κ η απάντηση του πατέρα (διμετρος ντερεκι τύπου ακροδεξιός) ήταν εσυ να κοιτάς τη δουλειά σου. Κ όλα αυτά έγιναν μπροστά σε κόσμο κ κανείς δεν υπερασπίστηκε ούτε εμένα (που ήμουν με το μωρό οπότε δεν μπορούσα να κανω κ πολλά) αλλά ούτε κ το παιδί. Κ ακόμη το σκέφτομαι, αν το χτυπάει έτσι απροκάλυπτα σε εξωτερικό χώρο φαντάσου τι γίνεται στο σπίτι.

Άρα παρενέβην. Δεν το άφησες στη μοίρα του. Στην περίπτωση αυτή κι εγώ δεν θα ανακατευόμουν κι άλλο. Ίσως μόνο να ζητούσα βοήθεια από κάποιον άντρα εκεί γύρω.

Πραγματικά κι εγώ αυτό σκέφτομαι, για να το βαράει έτσι απροκάλυπτα, φαντάσου τι συμβαίνει σπίτι. Πάντως είναι δικαίωμα να καλέσεις μέχρι και την αστυνομία. Απλά δυστυχώς μετά σκέφτεσαι ότι μπορεί να είναι τρελός και πως δεν θέλεις τρεχάματα. Σκατά!

[elemaxi]

πρίν από 59 λεπτά , Lenia16 είπε:

Στο χτύπημα παρενεβην κ η απάντηση του πατέρα (διμετρος ντερεκι τύπου ακροδεξιός) ήταν εσυ να κοιτάς τη δουλειά σου. Κ όλα αυτά έγιναν μπροστά σε κόσμο κ κανείς δεν υπερασπίστηκε ούτε εμένα (που ήμουν με το μωρό οπότε δεν μπορούσα να κανω κ πολλά) αλλά ούτε κ το παιδί. Κ ακόμη το σκέφτομαι, αν το χτυπάει έτσι απροκάλυπτα σε εξωτερικό χώρο φαντάσου τι γίνεται στο σπίτι.

Α και αυτή είναι μια φοβερή κατηγορία γονέων στους οποίους θα απευθυνθείς για το αυτονόητο αυριο-μεθαυριο οταν το παιδάκι του θα μεγαλώσει και θα αντιγράψει αυτη τη συμπεριφορά και θα τραμπουκιζει το δικό σου παιδι είτε στο σχολειο ειτε στη παιδική χαρα. Θα φοβασαι μη φας και ξυλο απο πανω. Και πάλι σκατα!!

[Dust pink]

11 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Και γιατί πήρες το μωρό;;; Μπορεί να μην ήταν ο στόχος, αλλά το κοριτσάκι έμαθε ότι η συμπεριφορά του έχει αποτέλεσμα.

Πήρα το μωρό γιατί πρώτον το κορίτσι είχε κρεμαστεί και μπατάρει την κούνια, αφενός δεν μπορούσα ούτε να το σπρώξω ούτε να το απομακρυνω με τα χέρια μου και δεν ήθελα να κινδυνεύσει το παιδί μου να πέσει από την αγενεια ορισμένων. Με τα λόγια δεν καταλάβαινε. Και δεν ήταν η ώρα να μαλώσω με το παιδί. Δεύτερον είχα πει στο παιδί ότι η μπέμπα θα κάνει για λίγο κούνια και έπειτα είναι ελεύθερη. Κράτησα τον λόγο μου. Δεν είχα την διάθεση ούτε να μαλώσω ούτε και να ασχοληθώ περισσότερο στην προκειμένη φάση ούτε και πραγματικά είχα την ψυχική δυναμη να αποδείξω στο κοριτσάκι τίνος το δικό του πέρασε. Μπροστά μας τα βρίσκουμε όλα . 

Άλλωστε το όλο σκηνικό μου φάνηκε αρκετά θλιβερό κυριως για τους γονείς, το παιδί δεν μου φταίει κάτι...καθρέφτης είναι.

 

Βρε παιδιά ζούμε σε μια κοινωνία σιωπηλή και ανώμαλη. Ο άλλος βίαζε τα παιδιά του και ο διπλανός του έκανε ότι δεν άκουγε τίποτα. ... Όπως έλεγε και ο Νεσιν  'Φτιαξαμε τον σύλλογο του Σώπα'

Ακόμη και η φωνή ενός παιδιού , οποιουδήποτε, να γίνεις θα βρεθείς Μα@&#ς, ο πατέρας που χτυπάει ένα τρίχρονο γίνεται το πρότυπο για την μελλοντική τύχη του τρίχρονου που ως παράδειγμα θα χτυπήσει το δικό μου παιδί.

11 ώρες πρίν, elemaxi είπε:

 Να απευθυνθώ στους γονείς του παιδιού (στο παράδειγμα της dust pink) που με καμάρι κάθονται και βλέπουν το παιδί τους να παρενοχλεί το μωρό με κίνδυνο να χτυπήσει και ταυτόχρονα να μιλάει στον ενήλικα άσχημα, να απευθυνθώ σε αυτούς τους γονείς ζητώντας τι; Το αυτονόητο;

 

Ναι , καμαρωναν υπερήφανα το δημιούργημα τους. Αυτό αποκόμισα . Γελάς με κάτι που σε κάνει χαρούμενο άρα οι γονείς αυτοί ήταν ευτυχισμένοι με την διαγωγή του παιδιού.

Για να πω την αλήθεια @marakiz ήμουν τόσο αηδιασμένη που δεν ήθελα καν να δώσω περισσότερη σημασία. 

Το παιδί και όλη την διάρκεια της παραμονής μας στην κούνια έκανε και έλεγε τα δικά του. Του μίλησα ευγενικά και είπα ότι έγραψα παραπάνω. Δεν καταλαβαίνε το παιδί ,ήταν σαν να μιλάς σε τοίχο...δεν ένιωθε . Έκανα λίγη κούνια το μωρό και φύγαμε,όπως και έτσι κι αλλιώς θα κάναμε.

Οι γονείς δεν είχαν σημείο επαφής οπότε προκειμένου να βρω το δικό τους επίπεδο θα έχανα το δικό μου μπροστά σε ολόκληρη την παιδική προτίμησα να περιοριστω σε λίγες κουβέντες.