Υπερπροστασία-πως νικάμε το ένστικτο?

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Nομίζω ότι επίτηδες δε διαβάζεις αυτό που γράφω: ένα μικρό παιδί χρειάζεται έναν ασφαλή οικείο χώρο. Που να κλείνει. Ναι, την μικρη παιδική πόρτα που έχει κάγκελα φυσικά και την κλειδώνεις αν η εναλλακτική είναι το παιδί να πέσει από το μπαλκόνι όταν εσύ ασχολείσαι με το πλημμυρισμένο μπάνιο. Δεν καταλαβαινω η τιμωρία που κολλάει, εκτός αν με την ίδια λογική το ρηλάξ, η κούνια και το πάρκο είναι τμωρία και απειλή. Δε μιλαώ για χώρο ύπνου, αλλά για χώρο όπου το παιδί εξερευνά και παίζει με ασφάλεια όσο είναι ξύπνιο, χωρίς να χρειάζεται η μαμά να ανησυχεί ότι θα περιπλανηθεί αλλού ή θα κινδυνεύσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ας πούμε την ώρα της δυνητικά επικίνδυνης εργασίας, ή την ώρα που ο γονιός κάνει μπάνιο, κοιμίζει ένα μικρότερο μωρό κλπ. Αν το παιδί έχει ένα δωμάτιο, όπου δεν μπορεί να κινδυνεύσει με τίποτα (στα πλαίσια του λογικού), και έχει μάθει ότι σε αυτό το χώρο παίζει και νιώθει άνετα, εκεί βρίσκεται όταν αλλού είναι επικίνδυνο.

Μου φαίνεται αυτονόητο αυτό που γράφω, αλλά ίσως είναι μία από τις φορές που η πραγματική ζωή και ο κόσμος που συναναστρέφομαι διαφέρουν αρκετά από το μικρόκοσμο του φόρουμ. Ας πούμε εδώ διαβάζω συχνά για παιδιά που πάνε στην τουαλέτα για να κάνει την ανάγκη της η μαμά, και θυμάμαι ότι κάποτε το είχαμε διαβάσει αυτό σε ένα αμερικάνικο φόρουμ με φίλες και μας είχε φανεί τόσο εξωφρενικό που είχαμε μια αντίδραση του τύπου "τι άλλη βλακεία θα σκεφτούν αυτά τα τρολ"΄.

ειλικρινά αυτές τις πόρτες τις ξέρω μόνο για σκάλες κ δεν έχω ακούσει κανέναν να κάνει κάτι τέτοιο. και να το λέει αυτό μάλιστα μια μάνα που θεωρεί σχεδον κακοποίηση τη χρήση πάρκου ή ριλαξ. Εγω λοιπόν δεν θεωρώ κακό να βάζεις το βρέφος στο πάρκο ή το ριλαξ αλλά θεωρώ αδιανόητο να κλείδωσω παιδί σε δωμάτιο. 

[ΑΡΓΚ]

Μιλάω για αυτό: 

(προφανώς δεν είμαι εγώ, από site καταστήματος το αντιγράφω). Παίζει να μην ξέρω κανένα σπίτι φίλων να μην έχει τουλάχιστον μία, τι να πω; Τελικά ανάλογα με το πού ζει κανείς, διαφέρουν πολλά πράγματα.

[xaroumenh mama]

3 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Nομίζω ότι επίτηδες δε διαβάζεις αυτό που γράφω: ένα μικρό παιδί χρειάζεται έναν ασφαλή οικείο χώρο. Που να κλείνει. Ναι, την μικρη παιδική πόρτα που έχει κάγκελα φυσικά και την κλειδώνεις αν η εναλλακτική είναι το παιδί να πέσει από το μπαλκόνι όταν εσύ ασχολείσαι με το πλημμυρισμένο μπάνιο. Δεν καταλαβαινω η τιμωρία που κολλάει, εκτός αν με την ίδια λογική το ρηλάξ, η κούνια και το πάρκο είναι τμωρία και απειλή. Δε μιλαώ για χώρο ύπνου, αλλά για χώρο όπου το παιδί εξερευνά και παίζει με ασφάλεια όσο είναι ξύπνιο, χωρίς να χρειάζεται η μαμά να ανησυχεί ότι θα περιπλανηθεί αλλού ή θα κινδυνεύσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ας πούμε την ώρα της δυνητικά επικίνδυνης εργασίας, ή την ώρα που ο γονιός κάνει μπάνιο, κοιμίζει ένα μικρότερο μωρό κλπ. Αν το παιδί έχει ένα δωμάτιο, όπου δεν μπορεί να κινδυνεύσει με τίποτα (στα πλαίσια του λογικού), και έχει μάθει ότι σε αυτό το χώρο παίζει και νιώθει άνετα, εκεί βρίσκεται όταν αλλού είναι επικίνδυνο.

Μου φαίνεται αυτονόητο αυτό που γράφω, αλλά ίσως είναι μία από τις φορές που η πραγματική ζωή και ο κόσμος που συναναστρέφομαι διαφέρουν αρκετά από το μικρόκοσμο του φόρουμ. Ας πούμε εδώ διαβάζω συχνά για παιδιά που πάνε στην τουαλέτα για να κάνει την ανάγκη της η μαμά, και θυμάμαι ότι κάποτε το είχαμε διαβάσει αυτό σε ένα αμερικάνικο φόρουμ με φίλες και μας είχε φανεί τόσο εξωφρενικό που είχαμε μια αντίδραση του τύπου "τι άλλη βλακεία θα σκεφτούν αυτά τα τρολ"΄.

Μα γιατί σου κάνει εντύπωση που τα παιδιά μας, μας ακολουθούν στη τουαλέτα, εγώ σαν παιδί θυμάμαι πως η μαμά μου μας έπαιρνε την αδερφή μου κ εμένα μαζί της στο μπάνιο κ μου είναι αρκετά γνώριμο σαν εικόνα  

Τώρα κ κάτω στο σαλόνι χώρο να είχα φτιάξει για τα παιδιά με πορτάκι δε μπορώ να αφήσω κ τα δύο μαζί μέσα να παίξουν γιατί το πιο πιθανό σενάριο είναι να σκοτωθούν μεταξύ τους, είναι από τα αδέρφια που ακόμα δυσκολευονται να τα βρουν μεταξύ τους ωστόσο ο μικρός μου γιο το πορτάκι ασφαλείας που έχουμε στις κάτω σκάλες του σπιτιού γιατί κ εμάς το σπίτι μεζονέτα είναι ξέρει κ το ανοίγει, πλέον το δένουμε για να μη μπορεί να το ανοίξει 

[Yovanna]

Just now, xaroumenh mama said:

Μα γιατί σου κάνει εντύπωση που τα παιδιά μας, μας ακολουθούν στη τουαλέτα, εγώ σαν παιδί θυμάμαι πως η μαμά μου μας έπαιρνε την αδερφή μου κ εμένα μαζί της στο μπάνιο κ μου είναι αρκετά γνώριμο σαν εικόνα  

Τώρα κ κάτω στο σαλόνι χώρο να είχα φτιάξει για τα παιδιά με πορτάκι δε μπορώ να αφήσω κ τα δύο μαζί μέσα να παίξουν γιατί το πιο πιθανό σενάριο είναι να σκοτωθούν μεταξύ τους, είναι από τα αδέρφια που ακόμα δυσκολευονται να τα βρουν μεταξύ τους ωστόσο ο μικρός μου γιο το πορτάκι ασφαλείας που έχουμε στις κάτω σκάλες του σπιτιού γιατί κ εμάς το σπίτι μεζονέτα είναι ξέρει κ το ανοίγει, πλέον το δένουμε για να μη μπορεί να το ανοίξει 

Εγώ πάντως τον μικρό μου, 32 μηνών, δεν τον έχω πάρει ποτέ μαζί μου στην τουαλέτα. Όταν ήταν πολύ μικρούλης, τον άφηνα στο relax και αργότερα στο πάρκο. Μετά το χρόνο που κόψαμε το πάρκο, του έλεγα περίμενε λίγο έξω απο την πόρτα για να πάει η μαμά στην τουαλέτα. Και καθόταν απ'εξω και περίμενε. Και τώρα αν του πω οτι θέλω να πάω στην τουαλέτα, έρχεται και μου κλείνει την πόρτα. Δεν διανοούμαι να πάω στην τουαλέτα με κανέναν. Ούτε καν με το παιδί μου!

[Έσπερος]

Εγω το κορόιδευα αυτό με την τουαλέτα αλλά με ακολουθούσε γιατί του φαινόταν αστείο το χαρτί, το καζανάκι κλπ, όποτε τον άφηνα για να μαθαίνει κιόλας. Τώρα έρχεται κ μου κλείνει την πόρτα. 

[little lamb]

Να ρωτήσω κάτι κι εγώ η άσχετη που ακόμη δεν έχω πολύ κινητικό μωρό αλλά σε λίγο θα έχω και είμαστε και σε μεζονέτα κι εμείς: μωρό που σκαρφαλώνει στην κούνια δεν σκαρφαλώνει και στην πορτούλα ασφαλείας;

Επεξεργάστηκαν 27 Ιουλίου,2020 by little lamb

[ΑΡΓΚ]

6 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Να ρωτήσω κάτι κι εγώ η άσχετη που ακόμη δεν έχω πολύ κινητικό μωρό αλλά σε λίγο θα έχω και είμαστε και σε μεζονέτα κι εμείς: μωρό που σκαρφαλώνει στην κούνια δεν σκαρφαλώνει και στην πορτούλα ασφαλείας;

 

Aνάλογα την πόρτα. Αν είναι αρκετά ψηλή, όχι. Εμένα δηλαδή ο μεγάλος βγήκε από κούνια και πάρκο στο χρόνο (ήταν πραγματικά μαϊμού) αλλά την πόρτα δεν μπόρεσε να την περάσει, μέχρι τα 3 περίπου. Εννοείται ότι δεν έχεις μέσα στο δωμάτιο που είναι το παιδί σκαμνάκια και άλλα τέτοια που θα μπορούσε να σύρει για να πατήσει επάνω. 

7 ώρες πρίν, xaroumenh mama είπε:

Μα γιατί σου κάνει εντύπωση που τα παιδιά μας, μας ακολουθούν στη τουαλέτα, εγώ σαν παιδί θυμάμαι πως η μαμά μου μας έπαιρνε την αδερφή μου κ εμένα μαζί της στο μπάνιο κ μου είναι αρκετά γνώριμο σαν εικόνα  

 

 

Το λέω για να εξηγήσω πόσο οι παραστάσεις στη ζωή είναι διαφορετικές ανάλογα με το πώς μεγαλώνουμε. Εμένα μου φαίνεται απίστευτα βρώμικο, να είσαι στον ίδιο χώρο με κάποιον που ενεργείται, δεν μπορώ να το φανταστώ καν. Όπως σίγουρα έχω παρέες που κάνουν πράγματα που άλλοι δεν συνηθίζουν, π.χ. με παρέες από γυμναστήριο ή κολυμβητήριο είναι νορμάλ για εμάς να πιάσουμε κουβέντα χωρίς ρούχα σε κοινά ντους, ενώ βλέπω άλλες πάνε προσεκτικά με πετσέτα  να αλλάξουν στο μπάνιο.

[Yovanna]

Just now, ΑΡΓΚ said:

, π.χ. με παρέες από γυμναστήριο ή κολυμβητήριο είναι νορμάλ για εμάς να πιάσουμε κουβέντα χωρίς ρούχα σε κοινά ντους,

Όπως σας γέννησε η μαμά σας????(με ότι αλλαγές έχουν υπάρξει στο μεταξύ )

[diane2020]

Απαπα εγω με τίποτα να με δουνε γυμνη στα γυμναστηρια..να με ματιαξουν!!!

[Yovanna]

Just now, diane2020 said:

Απαπα εγω με τίποτα να με δουνε γυμνη στα γυμναστηρια..να με ματιαξουν!!!

Εμένα το θέμα μου δεν είναι τόσο να μην με δούνε, όσο να μην δω εγώ! Αν δω γυμνιστές σε παραλία έχω κάνει μεταβολή επι τόπου!

[diane2020]

Just now, Yovanna είπε:

Εμένα το θέμα μου δεν είναι τόσο να μην με δούνε, όσο να μην δω εγώ! Αν δω γυμνιστές σε παραλία έχω κάνει μεταβολή επι τόπου!

Είχα κάνει ολιγοημερες διακοπες καποτε επειδη με εσερνε μια φιλη, το πολυ 3 μερες να εκατσα. Όσοι φορουσαν μαγιο τους απαξιωναν ως μικρη κλειστη κοινωνία που ηταν εκει. Το ποσο άβολα ειχα νιώσει δε φαντάζεσαι.. αφου με θυμαμαι το τελευταίο βραδυ να τη βγαζω μονη μου στην παραλια πισω απο κατι βραχους για να μην τους βλεπω και να μη με βλεπουν.  μετα απο κανα μηνα ξεκοψα κ με τη φιλη. Ασυμφωνιες χαρακτήρων.. συνειδητοποίησαμε ποσο πολυ δεν κολλαμε σε νοοτροπίες. Παρεα εκανα δεν ημασταν και κολλητές .μη με ρωτήσετε γιατι πηγα. Ημουν 20 αβγαλτη και με εντονη περιέργεια...

[student]

On 5/1/2012 at 10:20 ΜΜ, foubi είπε:

Δεν βρήκα κάτι σχετικό γι'αυτό ανοίγω νέο θέμα.

 

Είναι κάτι που με απασχολεί καιρό αλλά όσο κι αν το σκέφτομια δεν βρίσκω εφαρμόσιμους τρόπους να το αντιμετωπίσω.

 

Ο μεγάλος μου γιος είναι 3 ετών. Νομίζω πως τον γεμίζουμε φοβίες με την υπερπροστασία μας. Ας πούμε πχ στο πάρκο που θα πάμε να παίξει ενώ άλλες μανούλες κάθονται ήσυχα κι ωραία και πίνουν τον καφέ τους εγώ είμαι συνεχώς στη τσίτα μήπως πέσει, μήπως χτυπήσει. Τρέμω και μόνο που το σκέφτομαι...

 

Τις προάλλες είχαμε πάει σε κάτι γενέθλια. Το παιδικό δωμάτιο ήταν στον δεύτερο όροφο. Όλοι επέτρεπαν στα πιτσιρίκια να ανεβοκατεβαίνουν απ'τη σκάλα. Εγώ δεν τον άφηνα γιατί φοβόμουν έτσι όπως έτρεχαν κι έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο τι θα γινόταν αν έσπρωχνε κάποιο κάποιο άλλο .Ενιωθα πολύ άσχημα που του στερούσα αυτό που έκαναν τα άλλα παιδιά, αλλά δεν το έβρισκα καθόλου λογικό ένα τσούρμο αφηνιασμένα πιστιρίκια να ανεβοκατεβαίνουν μια σκάλα.

 

Ε λοιπόν το μοναδικό που χτύπησε ήταν το δικό μου, καθώς πήγε ν' ανέβει κι αυτός -ευτυχώς- στα δύο πρώτα σκαλοπάτια το έσπρωξε ένα πιτσιρίκι κι έπεσε. Παραλίγο να του καρφωθεί κι ένα παιχνίδι που κρατούσε στο πρόσωπο-ευτυχώς τον βρήκε στη μύτη.

 

Και να φανταστείτε εγώ είμαι η πιο άνετη... ο άντρας μου παρ'ότι αληταμπουράκος μικρός στο μικρό είναι όλο πρόσεχε...ας μη σχολιάσω για τους δικούς μου που ενώ είμαι μπροστά και ο μικρός χοροπηδάει ας πούμε στον καναπε-πράγμα που το κάνει όλη μέρα όταν είμαστε μόνοι μας-συνεχώς του λένε "μη θα χτυπήσεις"....

 

Πως να διαχειριστω όλο αυτό το φόβο που νιώθω? Δε θέλω σε καμιά περιπτωση να περάσω όλους αυτούς τους φόβους στο μικρό, ούτε να του στερώ πράγματα επειδή εγώ φοβάμαι υπερβολικά...Ελα όμως που οι σκεψεις έρχονται αστραπιαία και το μη αυτόματα...

 

Εσείς πως αντιμετωπίζετε παρόμοιες καταστάσεις?

Σε καταλαβαίνω απόλυτα μιας και εμείς πάνω κάτω αντιμετωπιζουμε με παρόμοιο τρόπο το παιχνιδι σε παιδίκες χαρές, χώρους αναψυχής, φιλικά σπίτια κλπ.
Πιο συγκεκριμένα στην παιδική χαρά είμαστε από πάνω τους ή διπλά τους σε άλλες περιπτώσεις μιας και δεν είναι όλα τα παιχνίδια για την ηλικία τους. Θεωρώ πολύ εύκολο ένα παιδί να πέσει με το κεφάλι από την τσουλήθρα από το πλάι πάνω στην χαρά του πχ μιας και τα περιμετρικά προστατευτικα είναι ιδιαίτερα χαμηλά. Μας έχει τύχει είτε ήμασταν δίπλα τους είτε σε μικρή απόσταση.
Επίσης ένας άλλος κίνδυνος που βλεπω καθημερινά είναι ότι τα μεγαλύτερα παιδιά τρεχουν με πάθος και ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα να παρασύρουν τα μικρότερα σε ένα τρελό παιχνίδι δίχως σταματιμο. Τρέχουν πάνω στις τσουληθρες, στα ξύλινα σπιτάκια με τις γεφυρουλες και δημιουργούν ένα χάος. Ξέρω ότι είναι απολύτως φυσιολογικό και αναγκαίο.
Σε ολ αυτά που περιγράφω, αν δεν είσαι εκεί διακριτικά πως θα προλάβεις ένα σοβαρο χτυπημα?
Προσωπικά δεν σε βρίσκω υπερβολική. Ωστόσο αν νιώθεις περιεργα η πιστεύεις ότι η στάση σου έχει αρνητικές επιπτώσεις πάνω στο παιδί σου τότε κάνε δύο βήματα πίσω και πάρε μια μικρη απόσταση από το παιδι την ώρα που παίζει. Έτσι θα καταλάβεις πολλά. Στο προτείνω διότι το κάνω συχνά και με έχει βοηθήσει να καταλάβω καλύτερα ποτέ οφείλω να είμαι από πάνω του και πότε λίγο πιο πίσω διακριτικά.
Σε σπίτια με σκαλες δεν τα αφήνω μόνα τους σε όροφο διότι είναι πολύ εύκολο το παιδί να ανοίξει από περιέργεια την μπαλκονοπορτα και να βγει έξω. Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι  φυσικά και πόσο μάλλον σε ενα άλλο σπίτι που το παιδί πιθανόν να θέλησει να εξερευνήσει.
Όση εμπιστοσύνη και να τους έχω, ξέρω και βλέπω ότι τα μικρά είναι απρόβλεπτα..

Αυτά που περιγράφω τα έχω δοκιμάσει, είτε να είμαι πιο περα στην παιδική η να αφήσω το παιδι μόνο του σε όροφο. Κανένα από τα δύο δεν λειτουργεί προς το παρόν και δεν είναι ασφαλές για εμάς.

Είμαι βέβαιη ότι θα γίνει και αυτό στο άμεσο μέλλον αλλά δεν υπάρχει λόγος για βιασύνη. 

Προσωπικά κάθε τόσο δοκιμάζω πχ να τα αφήσω και να μην είμαι από πάνω είτε στην παραλία είτε σε μια εξωτερική δραστηριότητα και οπότε είναι έτοιμα στο μεταδίδουν και έτσι παίρνεις θάρρος και εσύ να τα αφήσεις. 

[Fenia27]

On 26/7/2020 at 2:29 ΠΜ, diane2020 είπε:

Εσείς τι κάνετε σε αυτές τις περιπτώσεις μηπως εχει δικιο δλδ η μανα μου κι εγω όχι?

Δεν θα τους χαλουσα το παιχνιδι. ..Αν είχαν μελανιασει χείλια και εμφανως κρυωνανε τοτε ναι. ..Το απόγευμα όμως αργά συνήθως η θαλασσα είναι ζέστη. ..Αν δεν φυσαει έξω μια χαρά...Ας μην ήμαστε και τόσο υπερβολικοι. ..

 

On 26/7/2020 at 3:39 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Το κλειδώνεις μέσα; Του απαγορεύεις να ανοίξει την πόρτα και το απειλείς με τιμωρία

Εγώ καταλαβαίνω απόλυτατι λέει η αργκ  και συμφωνώ μαζί της.  Νομίζω δεν έχει χρειαστεί να κλειδώσω  τα παιδιά στο δωμάτιο.  Έχω δει βέβαια σε σπίτια πόρτες καγκελα που απομονώνουν κάποιο χώρο.  Πέρα από αυτό όμως αυτο που νομίζω οτι έχεις  μπερδέψει είναι η τιμωρία με την ανάγκη το παιδί να ακούσει και να απομωνωθει σε μια δύσκολη στιγμή που ο γονιος  πρεπει να κάνει κάτι.  Δηλαδή εγώ από μικρα τα παιδιά τους μιλούσα με πολύ αυστηρό τόνο και ύφος "πίσω κάτσε πίσω ""στον καναπέ πάνω τώρα "  "τώρα λεμε γρηγορα" όχι "αγάπη μου κάνε αυτό μπλα μπλα μπλα". ..Έχουν μάθει δηλαδή να μην πλησιάζουν να φεύγουν και να κάθονται σε άλλο δωματιο  η πάνω στον καναπέ που είναι το safe spot. ...Αν δεν το είχαν μάθει  προφανώς και θα τα κλειδωνα στο δωμάτιο  τους. ...Και είμαι μόνη με δύο παιδιά ολη μέρα. ..Έχει πέσει το φωτιστικό γυάλινο και εγίνε χαμός. ..Μια νταμιτζανα λάδι κάτω στην κουζίνα  κτλ....Τα παιδιά σε τέτοιες στιγμές πρέπει να είναι στρατιωτακια  και να αντιλαμβανονται ότι δεν είναι οι στιγμές όλες ίδιες.   

[Έσπερος]

Just now, Fenia27 είπε:

Εγώ καταλαβαίνω απόλυτατι λέει η αργκ  και συμφωνώ μαζί της.  Νομίζω δεν έχει χρειαστεί να κλειδώσω  τα παιδιά στο δωμάτιο.  Έχω δει βέβαια σε σπίτια πόρτες καγκελα που απομονώνουν κάποιο χώρο.  Πέρα από αυτό όμως αυτο που νομίζω οτι έχεις  μπερδέψει είναι η τιμωρία με την ανάγκη το παιδί να ακούσει και να απομωνωθει σε μια δύσκολη στιγμή που ο γονιος  πρεπει να κάνει κάτι.  Δηλαδή εγώ από μικρα τα παιδιά τους μιλούσα με πολύ αυστηρό τόνο και ύφος "πίσω κάτσε πίσω ""στον καναπέ πάνω τώρα "  "τώρα λεμε γρηγορα" όχι "αγάπη μου κάνε αυτό μπλα μπλα μπλα". ..Έχουν μάθει δηλαδή να μην πλησιάζουν να φεύγουν και να κάθονται σε άλλο δωματιο  η πάνω στον καναπέ που είναι το safe spot. ...Αν δεν το είχαν μάθει  προφανώς και θα τα κλειδωνα στο δωμάτιο  τους. ...Και είμαι μόνη με δύο παιδιά ολη μέρα. ..Έχει πέσει το φωτιστικό γυάλινο και εγίνε χαμός. ..Μια νταμιτζανα λάδι κάτω στην κουζίνα  κτλ....Τα παιδιά σε τέτοιες στιγμές πρέπει να είναι στρατιωτακια  και να αντιλαμβανονται ότι δεν είναι οι στιγμές όλες ίδιες.   

Εκ των πραγμάτων κ εμείς αυτό κάνουμε όσες φορές χρειάζεται αλλά να σου πω την αλήθεια πιο λογικό μου ακούγεται να φωνάξεις τη γιαγιά από το πάνω σπίτι να το κρατήσει εκείνη την ώρα, μιλώντας με το δεδομένο ότι παραδοσιακά στην ελληνική οικογένεια οι παππούδες μένουν στην ίδια πολυκατοικία. 

[irin]

Just now, Έσπερος είπε:

Εκ των πραγμάτων κ εμείς αυτό κάνουμε όσες φορές χρειάζεται αλλά να σου πω την αλήθεια πιο λογικό μου ακούγεται να φωνάξεις τη γιαγιά από το πάνω σπίτι να το κρατήσει εκείνη την ώρα, μιλώντας με το δεδομένο ότι παραδοσιακά στην ελληνική οικογένεια οι παππούδες μένουν στην ίδια πολυκατοικία. 

Δεν νομιζω οτι ειναι πλειοψηφια οι παππουδες στην ιδια πολυκατοικια με τα παιδια! 

[Fenia27]

Just now, Έσπερος είπε:

Εκ των πραγμάτων κ εμείς αυτό κάνουμε όσες φορές χρειάζεται αλλά να σου πω την αλήθεια πιο λογικό μου ακούγεται να φωνάξεις τη γιαγιά από το πάνω σπίτι να το κρατήσει εκείνη την ώρα, μιλώντας με το δεδομένο ότι παραδοσιακά στην ελληνική οικογένεια οι παππούδες μένουν στην ίδια πολυκατοικία. 

Κοίτα να σου πω αν υπάρχει η γιαγιά καλώς να βοηθήσει. Άσχετο όμως αυτό και καθολου λογικο ....σιγα τωρα οι ανθρώποι οπότε τους φωνάζεις να είναι σούζα γιατί δεν μπορείς να κάνεις  μια δουλειά με το παιδι.. αυτα ειναι οπως τα συνηθίζεις και οση βοηθεια δεχεσαι τοση πιο πολυ θες μετα...Το καλύτερο για μένα ειναι ο γονιος να μπορει να ανταπεξελθει    καί    να λειτουργει μονος του και τα παιδιά να μάθουν  τι σημαίνει έκτακτο ζημιά  ανάγκη και κίνδυνος. ..Εμείς πάντως  γιαγιά δεν έχουμε κοντά και να είχαμε ομως δεν θα τους φώναζα για τέτοια ζητήματα νομίζω. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Εκ των πραγμάτων κ εμείς αυτό κάνουμε όσες φορές χρειάζεται αλλά να σου πω την αλήθεια πιο λογικό μου ακούγεται να φωνάξεις τη γιαγιά από το πάνω σπίτι να το κρατήσει εκείνη την ώρα, μιλώντας με το δεδομένο ότι παραδοσιακά στην ελληνική οικογένεια οι παππούδες μένουν στην ίδια πολυκατοικία. 

 

Προσπαθώ να σκεφτώ από τους γονείς που κάνουμε κάποια σχετική παρέα, αυτό ισχύει σε 3 οικογένειες, και στη 1 επειδή η γιαγιά έχει Αλτζχάιμερ και χρειάζεται φροντίδα, όχι το ανάποδο. Ότι συμβαίνει ναι, αλλά όχι πια να είναι και ο κανόνας.

[Έσπερος]

Just now, Fenia27 είπε:

Κοίτα να σου πω αν υπάρχει η γιαγιά καλώς να βοηθήσει. Άσχετο όμως αυτό και καθολου λογικο ....σιγα τωρα οι ανθρώποι οπότε τους φωνάζεις να είναι σούζα γιατί δεν μπορείς να κάνεις  μια δουλειά με το παιδι.. αυτα ειναι οπως τα συνηθίζεις και οση βοηθεια δεχεσαι τοση πιο πολυ θες μετα...Το καλύτερο για μένα ειναι ο γονιος να μπορει να ανταπεξελθει    καί    να λειτουργει μονος του και τα παιδιά να μάθουν  τι σημαίνει έκτακτο ζημιά  ανάγκη και κίνδυνος. ..Εμείς πάντως  γιαγιά δεν έχουμε κοντά και να είχαμε ομως δεν θα τους φώναζα για τέτοια ζητήματα νομίζω. 

καλά εδώ άλλοι τους φωνάζουν για βόλτα ή για ψώνια, με εμένα τα βάζετε που τα τους φώναζα για μια δουλειά; 

[Fenia27]

Just now, Έσπερος είπε:

καλά εδώ άλλοι τους φωνάζουν για βόλτα ή για ψώνια, με εμένα τα βάζετε που τα τους φώναζα για μια δουλειά; 

Χάχα σιγά βρε που τα βάλαμε και μαζί σου. ..γούστο σου και καπέλο σου κοπέλα μου...Άλλο είπα εγώ βέβαια. ..Η βοήθεια σε συνθήκες "πιέσης" σε βοηθάει μεν αλλά μετά γίνεται συνήθεια  και ευκολα αφηνεσαι σε αυτή την βοήθεια   με ότι συνεπάγεται αυτό. ...Η βόλτα και η αναψυχη  άλλη περίπτωση. ..

[Έσπερος]

Just now, Fenia27 είπε:

Χάχα σιγά βρε που τα βάλαμε και μαζί σου. ..γούστο σου και καπέλο σου κοπέλα μου...Άλλο είπα εγώ βέβαια. ..Η βοήθεια σε συνθήκες "πιέσης" σε βοηθάει μεν αλλά μετά γίνεται συνήθεια  και ευκολα αφηνεσαι σε αυτή την βοήθεια   με ότι συνεπάγεται αυτό. ...Η βόλτα και η αναψυχη  άλλη περίπτωση. ..

δηλαδή θεωρείς ότι είναι πιο κακομαθημένος οποίος θέλει βοήθεια για να κάνει μια δουλειά με ηρεμία και συγκέντρωση  και όχι όποιος θέλει να του κρατήσουν το παιδί για να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει; 

[Yovanna]

Just now, Fenia27 said:

Χάχα σιγά βρε που τα βάλαμε και μαζί σου. ..γούστο σου και καπέλο σου κοπέλα μου...Άλλο είπα εγώ βέβαια. ..Η βοήθεια σε συνθήκες "πιέσης" σε βοηθάει μεν αλλά μετά γίνεται συνήθεια  και ευκολα αφηνεσαι σε αυτή την βοήθεια   με ότι συνεπάγεται αυτό. ...Η βόλτα και η αναψυχη  άλλη περίπτωση. ..

Δηλαδή τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό? Ότι θα γίνεις άχρηστος επειδή ενίοτε οι παππούδες σου παρέχουν κάποια διευκόλυνση? Ενώ αν το κάνεις μόνη σου είσαι γ....η? Έτσι αξιολογείται ο άξιος γονιός? Ή ο άξιος γενικά? Δεν έχω καταλάβει πώς λειτουργεί όλο αυτό. 

[little lamb]

Εδώ συμφωνώ με την Έσπερος. Θεωρείται μια χαρά από πολλούς το να κρατάνε τα παιδιά οι παππούδες για ποτάκια, κρασάκια, διακοπουλες σαν ζευγαράκι κλπ αλλά σε μια σοβαρή δουλειά πρέπει οι γονείς να μπορουν να ανταπεξέλθουν μόνοι;

 

Την πορτούλα ασφαλείας την έχω δει σε σπίτι στην πόρτα της κουζίνας.

Επεξεργάστηκαν 27 Ιουλίου,2020 by little lamb

[vicky86]

Just now, Έσπερος είπε:

Εκ των πραγμάτων κ εμείς αυτό κάνουμε όσες φορές χρειάζεται αλλά να σου πω την αλήθεια πιο λογικό μου ακούγεται να φωνάξεις τη γιαγιά από το πάνω σπίτι να το κρατήσει εκείνη την ώρα, μιλώντας με το δεδομένο ότι παραδοσιακά στην ελληνική οικογένεια οι παππούδες μένουν στην ίδια πολυκατοικία. 

Πιο λογικό να φωνάξεις την γιαγια; 

Ακομη κ οταν μεναμε στην ίδια πόλη δ το εκανα

Για κάποιος είναι πιο απλό να ερθει η γιαγια,για μένα οχι

Just now, little lamb είπε:

Εδώ συμφωνώ με την Έσπερος. Θεωρείται μια χαρά από πολλούς το να κρατάνε τα παιδιά οι παππούδες για ποτάκια, κρασάκια, διακοπουλες σαν ζευγαράκι κλπ αλλά σε μια σοβαρή δουλειά πρέπει οι γονείς να μπορουν να ανταπεξέλθουν μόνοι;

 

Την πορτούλα ασφαλείας την έχω δει σε σπίτι στην πόρτα της κουζίνας.

Επειδη έβγαλε το πλυντήριο νερά πχ; 

Ε ναι δ μου φαίνεται παράλογο να ανταπεξελθουν οι γονεις μονοι

Κ δίπλα να έμενε η μανα μου δ θα της ελεγα να τα κρατήσει για κτ τετοιο

Just now, Yovanna είπε:

Δηλαδή τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό? Ότι θα γίνεις άχρηστος επειδή ενίοτε οι παππούδες σου παρέχουν κάποια διευκόλυνση? Ενώ αν το κάνεις μόνη σου είσαι γ....η? Έτσι αξιολογείται ο άξιος γονιός? Ή ο άξιος γενικά? Δεν έχω καταλάβει πώς λειτουργεί όλο αυτό. 

Προσωπικα δ το βλέπω σαν αξιολογηση

Απλα μου ακούγεται περίεργο, το ίδιο περίεργο μου ακούγεται κ οταν το ζω γύρω μου

Πολυ ρέντα αυτές τις μερεςκανένα θέμα δ εμεινε στο αρχικό ερωτημα

[Anna3011]

Just now, vicky86 είπε:

 

Πολυ ρέντα αυτές τις μερεςκανένα θέμα δ εμεινε στο αρχικό ερωτημα

Εντάσσοντας και τη γιαγιά στο σκηνικό του ποιός θα κρατήσει το παιδί αν οι γονείς κάνουν πχ μαστορέματα στο σπίτι νομίζω ότι είμαστε μέσα στο θέμα όσο δεν πάει . Αποδεικνύουμε μάλιστα ότι η υπερπροστασία των γονιών περνάει από γενιά σε γενια! Γιατί αν ως κόρη αφήνω το παιδί μου στη μάνα μου για κάθε ασήμαντη αφορμή (μια φίλη μου αφήνει το παιδί στη μάνα από κάτω για να κάνει ακόμα και πιστολάκι) προφανώς φταίει και η μαμά μου και γιαγιά του παιδιού μου που προσφέροντας πάντα την έτοιμη λύση δε με άφησε να μεγαλώσω και ας είμαι σχεδόν μεσήλικη . Και επειδή είμαστε μιμητικά όντα την ίδια νοοτροπία θα περάσω και στο δικό μου παιδί.

Για να μην παρεξηγηθώ, ναι σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (πχ. πλημμύρισε όλο το σπίτι) εννοείται ζητάς βοήθεια να σου κρατήσει το παιδί και η μάνα σου και η γειτόνισσα και όποιος διαθέσιμος. Αν όμως ο μπαμπάς πχ. αποφάσισε να κάνει το μάστορα και η μαμά το βοηθό, συγγνώμη αλλα δε θα ψάξω και βοήθεια για να απασχοληθεί το δίχρονο. Θα το αφήσω να περιφέρεται και στην ανάγκη θα περιορίσω λίγο το ρόλο μου ως βοηθός για να το ψιλοπροσέχω. 

[Fenia27]

@Έσπερος @Yovanna οι λέξεις που χρησιμοποιείτε και αυτά που λέτε δεν είναι αυτό που είπα.  Νομίζω φιλικά πάντα καταλαβαίνει ο καθένας αυτό που ενδομυχα πιστεύει η έχει τέλος πάντων κόμπλεξ. ...

 

Οι ταμπέλες των άλλων δεν θα έπρεπε να σας απασχολούν ακόμη κι αν εγώ πίστευα ότι σημαίνει η βοήθεια το α και το β αν εσείς το βρίσκεται έτσι τότε κομπλε σωστά? 

 

Τέλος πάντων δεν καταλαβαίνω προς τι ο ανταγωνισμός και το μετρό σύγκρισης παλι. ..

 

Εγώ σας ειπα ότι σαν στάση ζωής ειδικά στην ανατροφή των παιδιών και το σπίτι θέλω να στηρίζομαι σε μένα.  Ακόμη και στα πολύ δύσκολα ακόμη κι αν πιέστω πολύ θέλω να ειμαι αυτόνομη. Έτσι νιώθω καλά μου δίνει μια δύναμη εσωτερικά να ξεπερνάω τα μικρά και μεγάλα εμπόδια. Και πιστεύω ότι η βοήθεια είναι δίκοπο μαχαίρι στην ανατροφή και την διεκπεραίωση της καθημερινοτητας.  Αφηνεσαι στα χέρια άλλων Καλως κακώς και αυτό μετά σε κάνει λιγότερο ικανό. Το πιστεύω αυτό.  Δεν έχει να κάνει όμως με αν εισαι άξιος γονιό και οπου τέλος παντων πάει το μυαλό σας...η δυσκολία και να ανταπεξελθεις σε κάνει πιο αποτελεσματικο όσο να ναι. ..Πολύ απλό αυτό που λέω τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.

 

Αυτό αφορά το δικό μου σκεπτικό κάτι οποίος το αντιλαμβανεται σαν κριτική μάλλον μέσα του τρώγεται. ..