ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΑ ΕΤΣΙ........ (επιλόχειος κατάθλιψη?)

[elenip]

Τελικά δεν είμαι μόνη μου,σας ευχαριστω πολυ όλες σας ... Χτες κοιμήθηκε μια χαρα στο port bebe του αλλα κοιμήθηκε...δεν πειράζει θα μάθει κάποια στιγμη κ στην κούνια του σιγά σιγά.... Εύχομαι κ ελπίζω να πανε καλύτερα τα πράγματα με τα νεύρα μου κ την υπομονη μου.... Απλά όταν φτάνεις σε αυτο το σημείο αναρωτιέσαι μήπως δεν είμαι καλη μάνα; Γιατι προσωπικά όλες μου τα παρουσιάζανε όλα τελεια κ έφτασα στο σημείο να απορώ με τον εαυτό μου κ την υπομονη μου αλλα μου δώσατε πολυ κουράγιο που είδα ότι κ άλλες " χτυπιοντουσαν" ...

Απλά φοβάμαι επειδή λένε ΔΙΑΦΟΡΑ που άλλες αυτοκτονησαν η σκότωσαν τα παιδιά τους κ λέω Παναγία μου κ αν;;;;;;!!!!!;;;;; Ξέρω 'γω φαντάζομαι ότι υπάρχουν σημάδια που καταλαβαίνεις αν είσαι κοντά σε αυτο το σημείο......

Ε;;;;;

 

καλέ μην τρελαίνεσαι και σκέφτεσαι χαζομάρες... και να μην αμφιβάλλεις καθόλου για τον ευατό σου... εγώ με τις "τέλειες" μαμάδες έχω ένα θέμα γιατί συνήθως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός να παραδέχεσαι αυτά που αισθάνεσαι πρώτα από όλα στον ευατό σου και άσε τι λένε οι άλλοι... καλώς η κακώς η μητέρα είναι αυτή που περνάει όλες αυτές τις αλλαγές και στο σώμα της και στην ψυχή της... η κούραση, η αυπνία συνεισφέρουν κατά πολύ στο να ξεπερνάς πολλές φορές τα όριά σου... όπως επίσης παίζει ρόλο και το πόσο αγχώδης άνθρωπος είσαι.. και εγώ έβλεπα γύρω μου γυναίκες που με το που γεννούσαν τα αφήναν τα παιδιά τους με τις ώρες σε μαμά / πεθερά, πηγαίναν τα ταξιδάκια τους, δεν αγχωνόντουσαν και πολύ με το αν θα φάνε αν θα κοιμηθούν κλπ... εγώ ήμουν από πάνω, τι ώρα θα φάει, πόσο θα φάει, έκανε κακά, δεν έκανε κακά, συνεχώς έτρωγα τα νύχια μου από το άγχος... κλείστηκα στο σπίτι ενώ πριν το παιδί το σπίτι δεν με έβλεπε καθόλου και όσο να πεις μια φρίκη την έφαγα... και εγώ σκεφτόμουν αυτά που σκέφτεσαι εσυ.. σηκωνόμουν από το κρεβάτι και είχα ένα πλάκωμα στο στήθος και έλεγα "πάλι τα ίδια σήμερα? πως θα αντέξω"... αυτό που σου προτείνω για τις βόλτες είτε μόνη είτε με το μωρό είναι το πιο ευεργετικό... μίλα με τον άνθρωπό σου και όπου μπορεί να σε βοηθάει.. ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος... εγώ είχα και ένα μωρό που ή θα έκλαιγε ή θα κοιμόταν (μην φανταστείς ότι οι ώρες ύπνου ήταν και πολλές) .. είχε και θέμα με παλινδρόμηση και μέχρι τον 6ο μήνα η κατάσταση ήταν όπως σου την περιγράφω... γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια ΣΥΝΕΧΕΙΑ ... νόμισα ότι θα τρελαθώ κάποια στιγμή.... τώρα που ο μικρός είναι 22 μηνών (συνεχίζει να είναι γκρινιάρης και απαιτητικός) αλλά δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω σπίτι γιατί μόλις με δει θα φωνάξει "μαμά, μαμά" και θα έρθει τρέχοντας.. τώρα είναι πιο γλυκιά η κούραση... έχε υπομονή και κουράγιο... τα καλύτερα έρχονται

[Στέλαξ]

Τα καλύτερα έρχονται αυτο λέω και εγω....!!!

[theo1313]

Καλημερα, θα ηθελα και εγω λιγο τη βοηθεια σας ιδιατερα απο τις κοπελες που είναι μαμαδες. Εχουμε αποκτησει πριν 5 μηνες ενα μωρακι. Η συζυγος μου θηλαζει αποκλειστικα και περναει πολλα . Εχει κουραστει πολυ. Αλλα τα νευρα της εχουν φτασει στα ακρα.

Εγω τη βοηθουσα οσο μπορουσα. Ξυπνουσα τα βραδυα , μαγειρευα κτλ. Αλλα εχει σταρφει πια εναντιον μου. Θεωρει οτι τα κανω ολα λαθος και για καθε τι μου κανει παρατηρηση και με βριζει. Εχει φτασει σε σημειο να βριζει την οικογενεια μου και να με εξευτιλιζει. Όλα τα δεχθηκα. Σημειωτεον οτι εχει ερθει η μαμα της στο σπιτι για να τη βοηθαει την οποια βριζει και αυτη. Αυτη είναι .όμως μανα και τα ανεχεται την συγχωρει και προσπαθει να την ηρεμησει.

Το θεμα ειναι οτι πια κουραστηκα. Εχει ξεπερασει καποιες κοκκινες γραμμες και δε μπορω να κανω αλλο υπομονη.

Εδω και λιγες μερες δεν μιλιομαστε και εχω αποστασιοποιηθει και εγω . Είμαι πλεον παρων απων. Σημειωτεον οτι ειχαμε σχεση για πολλα χρονια με πολλους όμως χωρισμους και καυγαδες ενδιαμεσα. Η κατασταση όμως τωρα εχει φτασει στο απροχωρητο.

Τι να κανω? Να χωρισω? Να κανω υπομονη? Δεν ξερω πως να συμπεριφερθω. Φαινεται οτι οι ορμονες της την εχουν τρελανει. Καποια συμβουλη. Ευχαριστω

[elenip]

Καλημερα, θα ηθελα και εγω λιγο τη βοηθεια σας ιδιατερα απο τις κοπελες που είναι μαμαδες. Εχουμε αποκτησει πριν 5 μηνες ενα μωρακι. Η συζυγος μου θηλαζει αποκλειστικα και περναει πολλα . Εχει κουραστει πολυ. Αλλα τα νευρα της εχουν φτασει στα ακρα.

Εγω τη βοηθουσα οσο μπορουσα. Ξυπνουσα τα βραδυα , μαγειρευα κτλ. Αλλα εχει σταρφει πια εναντιον μου. Θεωρει οτι τα κανω ολα λαθος και για καθε τι μου κανει παρατηρηση και με βριζει. Εχει φτασει σε σημειο να βριζει την οικογενεια μου και να με εξευτιλιζει. Όλα τα δεχθηκα. Σημειωτεον οτι εχει ερθει η μαμα της στο σπιτι για να τη βοηθαει την οποια βριζει και αυτη. Αυτη είναι .όμως μανα και τα ανεχεται την συγχωρει και προσπαθει να την ηρεμησει.

Το θεμα ειναι οτι πια κουραστηκα. Εχει ξεπερασει καποιες κοκκινες γραμμες και δε μπορω να κανω αλλο υπομονη.

Εδω και λιγες μερες δεν μιλιομαστε και εχω αποστασιοποιηθει και εγω . Είμαι πλεον παρων απων. Σημειωτεον οτι ειχαμε σχεση για πολλα χρονια με πολλους όμως χωρισμους και καυγαδες ενδιαμεσα. Η κατασταση όμως τωρα εχει φτασει στο απροχωρητο.

Τι να κανω? Να χωρισω? Να κανω υπομονη? Δεν ξερω πως να συμπεριφερθω. Φαινεται οτι οι ορμονες της την εχουν τρελανει. Καποια συμβουλη. Ευχαριστω

 

Κατ' αρχήν να σου ζήσει το μωράκι σου... μην σκέφτεσαι πράγματα όπως χωρισμός... αυτή τη στιγμή η γυναίκα σου σε έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ... η κούραση και η αυπνία είναι κακός σύμβουλος και πίστεψέ με και ο δικός μου άντρας πολλές φορές εκνευρίζεται γιατί και εγώ όλο υποδείξεις του κάνω ίσως γιατί μερικές φορές δεν ξέρω και εγώ τι να κάνω και επειδή είμαι πολύ εγωίστρια πρέπει να φταίει ο άλλος όχι εγώ θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό για να σου δείξει τεχνικές που μπορείς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση... καταλαβαίνω ότι και εσύ φτάνεις στα όριά σου, έχε όμως υπόψη σου πως ότι και να λέει ότι και να κάνει αυτή την στιγμή δεν σκέφτεται καθαρά!! πέρα από το εάν επιλέξεις να πάρεις μία γνώμη ειδικού θα σε συμβούλευα να την βοηθάς όσο μπορείς, να αφήνετε το μωρό στη γιαγιά όταν βλέπεις ότι είναι στα όριά της η γυναίκα σου και να πάτε μία βόλτα να ξελαμπικάρει... χάρισέ της λίγα λουλούδια για να αισθανθεί καλύτερα.. με λίγα λόγια .. αν αγαπάς την γυναίκα σου και το παιδί σου πάλεψέ το!!!!!!!!!!!!!! και άμα τα παίρνεις κρανίο μαζί της γράφε εδώ να ξεσκάς

[theo1313]

Κατ' αρχήν να σου ζήσει το μωράκι σου... μην σκέφτεσαι πράγματα όπως χωρισμός... αυτή τη στιγμή η γυναίκα σου σε έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ... η κούραση και η αυπνία είναι κακός σύμβουλος και πίστεψέ με και ο δικός μου άντρας πολλές φορές εκνευρίζεται γιατί και εγώ όλο υποδείξεις του κάνω ίσως γιατί μερικές φορές δεν ξέρω και εγώ τι να κάνω και επειδή είμαι πολύ εγωίστρια πρέπει να φταίει ο άλλος όχι εγώ θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό για να σου δείξει τεχνικές που μπορείς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση... καταλαβαίνω ότι και εσύ φτάνεις στα όριά σου, έχε όμως υπόψη σου πως ότι και να λέει ότι και να κάνει αυτή την στιγμή δεν σκέφτεται καθαρά!! πέρα από το εάν επιλέξεις να πάρεις μία γνώμη ειδικού θα σε συμβούλευα να την βοηθάς όσο μπορείς, να αφήνετε το μωρό στη γιαγιά όταν βλέπεις ότι είναι στα όριά της η γυναίκα σου και να πάτε μία βόλτα να ξελαμπικάρει... χάρισέ της λίγα λουλούδια για να αισθανθεί καλύτερα.. με λίγα λόγια .. αν αγαπάς την γυναίκα σου και το παιδί σου πάλεψέ το!!!!!!!!!!!!!! και άμα τα παίρνεις κρανίο μαζί της γράφε εδώ να ξεσκάς

να σαι καλα. σε ευχαριστω για την απαντηση σου. όμως δεν ξερω αν αντεχω αλλο, εχουν ξεπεραστει τα ορια ....

[elenip]

να σαι καλα. σε ευχαριστω για την απαντηση σου. όμως δεν ξερω αν αντεχω αλλο, εχουν ξεπεραστει τα ορια ....

 

πόσες φορές νομίζουμε ότι έχουμε ξεπεράσει τα όρια και ακόμη είμαστε εκεί και παλεύουμε αν η οικογένειά σου είναι πάνω απ' όλα πάλεψέ το.. δεν μπορώ να γνωρίζω την σχέση σας αλλά ειναι κρίμα για το μωράκι να μην το παλέψετε τώρα για να σώσετε την σχέση σας και την οικογένειά σας... μην περιμένεις πάντως πολλά από την γυναίκα σου τώρα σε ότι αφορά την δική της προθυμία να το παλέψει.. έχει να παλέψει με την νύστα, τις ανάγκες του μωρού, την κούρασή της, τις ορμόνες της .. διάβασε παρόμοια θέματα στο φόρουμ για να δεις πως αισθάνονται και οι γυναίκες από την πλευρά τους ... καλό κουράγιο και στα ερωτήματα που έθεσες εγώ θα σου απαντήσω "υπομονή".. καλή δύναμη

[theo1313]

υπομονη ακομη και αν αποφασιζει μονη της για το μωρο πχ θα το βαπτισω εκει, θα το ονομασω ετσι χωρις καν να με ρωτησει και με θυμαται μονο οταν ειναι να το κρατησω για να ρευτει η για κατι αλλο? δηλαδη πατερας με υποχρεωσεις μονο και οχι δικαιωματα?

τελος παντων ευχαριστω και παλι για τις απαντησεις σου, δεν θελω να σε κουραζω

[elenip]

υπομονη ακομη και αν αποφασιζει μονη της για το μωρο πχ θα το βαπτισω εκει, θα το ονομασω ετσι χωρις καν να με ρωτησει και με θυμαται μονο οταν ειναι να το κρατησω για να ρευτει η για κατι αλλο? δηλαδη πατερας με υποχρεωσεις μονο και οχι δικαιωματα?

τελος παντων ευχαριστω και παλι για τις απαντησεις σου, δεν θελω να σε κουραζω

 

συζήτησε μαζί της... μην τα βάζεις μέσα σου... δηλ. αν σου πει ότι "εγώ θα βαπτίσω το παιδί εκεί και θα το ονομάσω έτσι" πες της ότι "δεν είναι σωστό να το συζητήσουμε? μόνη σου θα το αποφασίσεις? ζευγάρι δεν είμαστε? δεν θα πρέπει ειδικά τα θέματα του παιδιού να τα συζητάμε και να συναποφασίζουμε?".. ακόμη και βλακεία να σου πει κάνε υπομονή και συζήτησέ το....

[ΜΑΡΙΑΛ]

η γυναίκα σου ήταν πάντα αυταρχική (διαταγές, αποφάσεις κτλ) ή έγεινε τώρα με το μωρό;

 

λες ότι είναι επιθετική και με τη μάνα της άρα το πρόβλημά της δεν είσαι εσύ αλλά κάτι άλλο, μίλα με τη μαμά της ποια είναι η δικιά της άποψη για τη γυναίκα σου;

 

για το όνομα πρότεινέ της να βάλετε κλήρο αν δεν τα βρίσκετε...

το ίδιο και για το που θα το βαφτίσετε...

 

μην παρατήσεις έτσι απλά τα όπλα...

[theo1313]

η γυναίκα σου ήταν πάντα αυταρχική (διαταγές, αποφάσεις κτλ) ή έγεινε τώρα με το μωρό;

 

λες ότι είναι επιθετική και με τη μάνα της άρα το πρόβλημά της δεν είσαι εσύ αλλά κάτι άλλο, μίλα με τη μαμά της ποια είναι η δικιά της άποψη για τη γυναίκα σου;

 

για το όνομα πρότεινέ της να βάλετε κλήρο αν δεν τα βρίσκετε...

το ίδιο και για το που θα το βαφτίσετε...

 

μην παρατήσεις έτσι απλά τα όπλα...

 

ηθελε να παιρνει αποφασεις αλλα ηταν θεματα που αφορουσαν αποκλειστικα και μονον την ιδια (παντρευτηκαμε αφου εμεινε εγκυος αρα πριν ο καθενας κανονιζε μονος του αυτα που τον αφορουσαν). τωρα πολλα απο τα θεματα αφορουν και τους δυο και εχει αλλαξει και η ιδια προς το χειροτερο.

η μητερα της μου δινει δικιο στα περισσοτερα θεματα και μου λεει να κανω υπομονη. Αλλα επειδη και η δικια μου υπομονη εξαντλειται και θα αρχισω και εγω να συμπεριφερομαι διαφορετικα θεωρω οτι σιγα σιγα θα αρχισει να παιρνει το μερος της.

Εχω αποφασισει τα εξης τρια βηματα

1 Υπομονη για ακομη 1-2 μηνες μηπως και τελειωσει ο θηλασμος και φτιαξουν τα πραγματα

2 Αν δεν βελτιωθει η κατασταση να απευθυνθω σε καποιον ειδικο (συμβουλο γαμου)

3 Σαν τελευταια λυση δηκηγορος

[matilnta]

αυτα τα 3 που επελεξες να κανεις συζητησε τα μαζι της μηπως καταλαβει τι συμβαινει.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Μια χαρα εισαι. Απλα η κουραση τσιτωνει τα νευρα

 

 

και εγω αυτο πιστευω .... δεν το κοβω για καταθλιψη. Πολυ κουραση και νυστα αυτα τα εχουμε περασει ολες!

[zwaki28]

Καλημερα, θα ηθελα και εγω λιγο τη βοηθεια σας ιδιατερα απο τις κοπελες που είναι μαμαδες. Εχουμε αποκτησει πριν 5 μηνες ενα μωρακι. Η συζυγος μου θηλαζει αποκλειστικα και περναει πολλα . Εχει κουραστει πολυ. Αλλα τα νευρα της εχουν φτασει στα ακρα.

Εγω τη βοηθουσα οσο μπορουσα. Ξυπνουσα τα βραδυα , μαγειρευα κτλ. Αλλα εχει σταρφει πια εναντιον μου. Θεωρει οτι τα κανω ολα λαθος και για καθε τι μου κανει παρατηρηση και με βριζει. Εχει φτασει σε σημειο να βριζει την οικογενεια μου και να με εξευτιλιζει. Όλα τα δεχθηκα. Σημειωτεον οτι εχει ερθει η μαμα της στο σπιτι για να τη βοηθαει την οποια βριζει και αυτη. Αυτη είναι .όμως μανα και τα ανεχεται την συγχωρει και προσπαθει να την ηρεμησει.

Το θεμα ειναι οτι πια κουραστηκα. Εχει ξεπερασει καποιες κοκκινες γραμμες και δε μπορω να κανω αλλο υπομονη.

Εδω και λιγες μερες δεν μιλιομαστε και εχω αποστασιοποιηθει και εγω . Είμαι πλεον παρων απων. Σημειωτεον οτι ειχαμε σχεση για πολλα χρονια με πολλους όμως χωρισμους και καυγαδες ενδιαμεσα. Η κατασταση όμως τωρα εχει φτασει στο απροχωρητο.

Τι να κανω? Να χωρισω? Να κανω υπομονη? Δεν ξερω πως να συμπεριφερθω. Φαινεται οτι οι ορμονες της την εχουν τρελανει. Καποια συμβουλη. Ευχαριστω

Καλησπέρα και απο μένα. Φαίνεσαι άνθρωπος που συνεργάζεσαι και βοηθάς τη κατάσταση. Για να γράψεις μάλιστα και σε ενα φορουμ τις ανησυχίες σου σημαίνει οτι σε ενδιαφέρει πολύ αυτή η σχέση και μπράβο σου. Αυτό που δε μου φαίνεται λογικό είναι τα ξεσπάσματα της οσο αναφορά την οικογέννεια σου. Δεν ξέρω βέβαια αν είχε προηγούμενα μαζί τους και δε μου φαίνεται κ νορμαλ μετά απο 5 μήνες θηλασμού να συμπεριφέρεται έτσι. Οι περισσότερες θηλάζουσες τραβαν το ζόρι τους αλλά δεν νομίζω να φέρονται κατα αυτό το τρόπο. Εγώ αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι οτι μάλλον το πρόβλημα μας της είναι βαθύτερο και αυτό πρέπει να μπορέσεις να τη κάνεις να στο εμπιστευτεί. Διαφορεικά μία επισκεψη σε έναν ειδικό μπορεί να την βγάλει απο αυτή τη κατάσταση που σκέψου οτι δε θα είναι και για την ίδια ευχάριστη! θέλει ιδιαίτερο χειρισμό και πολύ υπομονή και αγάπη. Ίσως μία 2 μερούλες μόνοι σας κάπου να την απελευθέρωναν απο τα εντονα συναισθήματα της. Για όλα υπάρχει λύση αρκεί να είμαστε εκεί για να την ανακαλύψουμε. Καλό κουράγιο σε όλους σας και να χαίρεστε το μωράκι σας!

[giwta-la]

θελεις να σου πω ενα μυστικο? παρε για λιγες μερες το ρολο της μανας και οχι του πατερα. ασε την να βγει εξω να διασκεδασει να παει γυμναστηριο να παει ψωνια. και κυριως να τη ρωτας συχνα: ΚΑΛΑ ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ? ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙς ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΕΞΑΙΤΙΑς ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ? μπορει να σου κατεβασει μια λιστα πραγματα!τι σημαινει αυτο?δεν αισθανεται γυναικα. καλως κακως ετσι ειναι. παρε το ρολο της για λιγο και 'διωξτην" απο το σπιτι να διασκεδασει.αυτη να μπαινει και εσυ να τραβας εξω να δει κοσμο να ξεχαστει.

[xaris90]

Katarxas na sou zhsei to mwraki sou.Katalavainw apoluta oti exeis ftasei sta oria sou alla exeis katsei katholou na suzhthseis mazi ths?An oxi mallon prepei na to kaneis amesa mhpws katalaveis akrivws ti ths sumvainei (den nomizw oti h sumperifora ths einai kai toso fusiologikh) mias kai anafereis to thema sou edw se thema sxetiko me thn epiloxeio katathlipsh.Meta analoga mporeis na apofasiseis pws tha kinhtheis.Prepei na eksantlhseis ola ta perithwria gia to kalo tou paidiou sou.Kalh upomonh kai perimenw efxarista nea!

[theo1313]

θελεις να σου πω ενα μυστικο? παρε για λιγες μερες το ρολο της μανας και οχι του πατερα. ασε την να βγει εξω να διασκεδασει να παει γυμναστηριο να παει ψωνια. και κυριως να τη ρωτας συχνα: ΚΑΛΑ ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ? ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙς ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΕΞΑΙΤΙΑς ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ? μπορει να σου κατεβασει μια λιστα πραγματα!τι σημαινει αυτο?δεν αισθανεται γυναικα. καλως κακως ετσι ειναι. παρε το ρολο της για λιγο και 'διωξτην" απο το σπιτι να διασκεδασει.αυτη να μπαινει και εσυ να τραβας εξω να δει κοσμο να ξεχαστει.

δυστυχως αυτο είναι αδυνατο. Το μωρο αν και ειναι 5μιση μηνων θηλαζει αποκλειστικα (εχουμε προσπαθησει ξενο γαλα με μπιμπερο αλλα με το που το καταλαβαινει ουρλιαζει και το φτυνει) καθε 2 ωρες. Επιπλεον τα βραδυα δεν κοιμαται και ξυπναει παλι καθε 2 ωρες. Εχουμε κουραστει ολοι και δεν μπορουμε και μια βολτα να παμε πρωτον γιατι ειμαστε κουρασμενοι αλλα και μεχρι να ετοιμαστουμε να φυγουμε θα πεινασει να ξαναφαει και δεν ειναι και το πιο ευκολο να θηλαζεις σε παρκο, σε αυτοκινητο ή οπου αλλου

[elenip]

δυστυχως αυτο είναι αδυνατο. Το μωρο αν και ειναι 5μιση μηνων θηλαζει αποκλειστικα (εχουμε προσπαθησει ξενο γαλα με μπιμπερο αλλα με το που το καταλαβαινει ουρλιαζει και το φτυνει) καθε 2 ωρες. Επιπλεον τα βραδυα δεν κοιμαται και ξυπναει παλι καθε 2 ωρες. Εχουμε κουραστει ολοι και δεν μπορουμε και μια βολτα να παμε πρωτον γιατι ειμαστε κουρασμενοι αλλα και μεχρι να ετοιμαστουμε να φυγουμε θα πεινασει να ξαναφαει και δεν ειναι και το πιο ευκολο να θηλαζεις σε παρκο, σε αυτοκινητο ή οπου αλλου

 

σε πληροφορώ ότι ειδικά στα εμπορικά υπάρχουν ειδικοί χώροι θηλασμού... έτσι και μία φίλη μου .. πριν γεννήσει έλεγε ότι μόλις γεννήσω θα είμαι όλο έξω! τώρα είναι με το μωρό 8 μηνών κλεισμένη στο σπίτι με κατάθλιψη (θηλάζει αποκλειστικά).. όταν την τραβολογάμε και βγαίνουμε έξω γίνεται άλλος άνθρωπος... ΒΓΕΙΤΕ ΕΞΩ.. πηγαίνετε βόλτα... εγώ η έρμη που δεν κατάφερα να θηλάσω κουβάλαγα μπουκάλια / βρασμένα νερα και εκεί που πηγαινα έβλεπα και πιο προχωρημένες καταστάσεις: φρουτόκρεμες να ετοιμάζονται πάνω στο τραπεζάκι του καφέ η κούραση είναι κούραση οπότε από το να λαλήσεις στο σπίτι καλύτερα έξω!!

[theofania11]

Καλησπέρα και απο μένα. Φαίνεσαι άνθρωπος που συνεργάζεσαι και βοηθάς τη κατάσταση. Για να γράψεις μάλιστα και σε ενα φορουμ τις ανησυχίες σου σημαίνει οτι σε ενδιαφέρει πολύ αυτή η σχέση και μπράβο σου. Αυτό που δε μου φαίνεται λογικό είναι τα ξεσπάσματα της οσο αναφορά την οικογέννεια σου. Δεν ξέρω βέβαια αν είχε προηγούμενα μαζί τους και δε μου φαίνεται κ νορμαλ μετά απο 5 μήνες θηλασμού να συμπεριφέρεται έτσι. Οι περισσότερες θηλάζουσες τραβαν το ζόρι τους αλλά δεν νομίζω να φέρονται κατα αυτό το τρόπο. Εγώ αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι οτι μάλλον το πρόβλημα μας της είναι βαθύτερο και αυτό πρέπει να μπορέσεις να τη κάνεις να στο εμπιστευτεί. Διαφορεικά μία επισκεψη σε έναν ειδικό μπορεί να την βγάλει απο αυτή τη κατάσταση που σκέψου οτι δε θα είναι και για την ίδια ευχάριστη! θέλει ιδιαίτερο χειρισμό και πολύ υπομονή και αγάπη. Ίσως μία 2 μερούλες μόνοι σας κάπου να την απελευθέρωναν απο τα εντονα συναισθήματα της. Για όλα υπάρχει λύση αρκεί να είμαστε εκεί για να την ανακαλύψουμε. Καλό κουράγιο σε όλους σας και να χαίρεστε το μωράκι σας!

 

Καλησπερα!Ειδες καποια βελτιωση στη συμπεριφορα;Ακριβως ετσι συμπεριφερομαι εγω κ ανησυχω πολυ πλεον