Babysitter & περίοδος προσαρμογής μαζί της

[Έσπερος]

Just now, Κάντι είπε:

Για να ειμαι ειλικρινής αυτο για την κάμερα το θεώρησα εντελώς παρατραβηγμένο, καθως εως το 2009 εκανα δημιουργική απασχόληση σε παιδακια και φυσικα δεν υπήρχε αυτη η πιθανότητα, να με βιντεοςκοπει κάμερα.Τα σπίτια στα οποία πήγαινα είχαν υψηλό οικονομικό και νοητικό επίπεδο ηταν γιατροι οι γονείς και οι συστάσεις μου ηταν μεταξυ τους.

Το συζήτησα τωρα με μια φιλη που εχει παιδακι και με ενημέρωσε οτι ολες τις οι φίλες που εχουν νταντά εχουν και κάμερα. Προφανώς ειναι σημάδι των καιρών και εχω μείνει πίσω....

παρατραβηγμένο δεν είναι, αφού υπάρχει αυτή η δυνατοτητα, και με την προϋποθρση οτι ενημερώνεις τον εργσζομενο. απλως εδω που ειμαστε μικρο μερος κ ολοι γνωριζονται, σιγουρα θα θεωρηθεί καπως. 

 

Απο την οπτικη του εργαζομένου με παιδια παντως, δεν θα μου αρεσε να με παρακολουθουν. Γιατι σιγουρα η παρακολουθηση θα ειναι αποσπασματική, δεν νομιζω οτι ειναι καποιος ολη την ωρα με το ενα ματι στην κάμερα. και υπαρχουν κ κακές στιγμες. κ σαν γονιος ακομα εχω νιωσει ασχημα με κακές στιγμες στο δικο μου το παιδι. χθες πχ εκανα μια μεγαλη βλακεια, για μα τον απομακρύνω απο κατι επικινδυνο τον πηρα να του κοψω τα νυχια που ξερω οτι δεν του αρεςει κ ενω ηταν ηδη θυμωμένος τον εβαλα κ για πλυςιμο μετα το αλλαγμα κ παραλιγο να γκρεμιςει το ντουλαπι του μπανιου απο τις κλοτσιες. τετοια σκηνικά μπορει να γινουν κ με την κοπελα, εγω αν πρόσεχα παιδακι θα ειχα πολυ αγχος να ξερω οτι καθε βημα μου ελέγχεται, νομιζω οτι θα σκεφτομουν απλα πώς να μην κλαψει το παιδι κ οχι το τι ειναι σωστο να κανω. οπως στην ταξη νιωθω ασχημα αν μια φορα μπει καποιος στο μαθημα κ πετυχει σε ασχημη στιγμη με φασαρια. 

[kotsifikos]

Just now, Έσπερος said:

πτετοια σκηνικά μπορει να γινουν κ με την κοπελα, εγω αν πρόσεχα παιδακι θα ειχα πολυ αγχος να ξερω οτι καθε βημα μου ελέγχεται, νομιζω οτι θα σκεφτομουν απλα πώς να μην κλαψει το παιδι κ οχι το τι ειναι σωστο να κανω. οπως στην ταξη νιωθω ασχημα αν μια φορα μπει καποιος στο μαθημα κ πετυχει σε ασχημη στιγμη με φασαρια. 

Όχι αυτό που περιγράφεις δεν μπορεί να συμβεί με την κοπέλα, η κοπέλα θα πρέπει να βρει τρόπο να το διαχειριστεί ήρεμα και ωραία, αν δεν μπορεί να το διαχειριστεί όπως χρειάζεται τότε δεν πρέπει να την αφήσεις μόνη με το παιδί σου. 

Πλέον στις περισσότερες εταιρείες οι χώροι βιντεοσκοπούνται, γιατί σας κάνει εντύπωση το ότι μία μητέρα θέλει να κάνει το ίδιο με τον άνθρωπο που μένει με το παιδί της? Στα σουπερ μάρκετ, στα μεγάλα καταστήματα, στις τράπεζες, παντού υπάρχουν κάμερες...γιατί να μην υπάρχει και σπίτι μας?

 

[Έσπερος]

Just now, kotsifikos είπε:

 

Όχι αυτό που περιγράφεις δεν μπορεί να συμβεί με την κοπέλα, η κοπέλα θα πρέπει να βρει τρόπο να το διαχειριστεί ήρεμα και ωραία, αν δεν μπορεί να το διαχειριστεί όπως χρειάζεται τότε δεν πρέπει να την αφήσεις μόνη με το παιδί σου. 

 

Να αν συνέβη με εμένα που ειμαι μαμα του και τον ξερω και επι της ουσιας πηγαινα γυρεύοντας γιατι ηταν προβλεπόμενες οι αντιδρασεις του, δεν θα μπορουσε να συμβει με μια ξενη κοπελα; δεν λεω συνεχεια αλλα σιγουρα δικαιούται κι εκεινη μια άτυχη στιγμη! 

 

Αυτο που λες για τις κάμερες στον χωρο εργασιας οντως ισχυει, δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι. 

[Fenia27]

Και εγώ θα έβαζα οπωσδήποτε κάμερα αν αφηνα το παιδι μόνο του με νταντά.  Έμπιστοσυνη δεν υπάρχει απόλυτη πουθενα. Θα ήθελα να έχω διασφαλίσει τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο την ασφαλεια του κι ας η κοπέλα αισθανόταν άβολα.  Γνωστή, συστημενη και μη, σε χωριό και σε πόλη.  Απαραίτητο για μένα όταν ένας ξένος μένει σπίτι μου με το παιδί μου.  Το όλοι εδώ γνωριζόμαστε @Έσπερος μου ακούγεται τόσο αφελές. ..κανένας δεν ξέρει κανένου τα εσώψυχα και τα όρια. ..Από το να ανοίξει τα συρταρια για να ικανοποιήσει την περιέργεια μέχρι του να γίνει απότόμος με το παιδί και να του ρίξει και καμιά. ..

Ισορροπία θέλει όμως και από τους γονείς να μην απαιτούν την τελειότητα όταν και εμείς οι ιδιοί δεν την κατέχουμε. ..Θα προτιμούσα η κοπέλα να μου πει ότι δεν μπόρεσα να του κοψω τα νύχια γιατί ήταν θυμωμένος και δεν ήθελα να τον πιέσω πάρα να γίνει ολόκληρο το σκηνικό αυτό. ..

[ΑΡΓΚ]

On 6/8/2019 at 8:41 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Σε εναν μηνα περιπου επιστρέφω στη δουλεια. Ο γιος μου ειναι θα 20 μηνων. μεχρι τωρα ειχα δουλεψει καποια διαστηματα και ειχαμε μια κοπελα περιστασιακά η οποια ομως μας ενημερωσε οτι ειχε μια πιο συμφέρουσα προταση για αλλη εργασια και δεν θα συνεχισει μαζι μας. Δεν το περιμεναμε αν και γνωρίζαμε οτι ψαχνει, ουτε εκεινη το οεριμενε κι έτσι δεν είχαμε κάνει κινήσεις για άλλο άτομο. Ειναι πιθανο εως το τελος της εβδομαδας να εχουμε βρει. Θα ηθελα εμπειριες κ συμβουλες για την προσαρμογη με το παιδι. Με δεδομενο οτι ειναι μεγαλο το παιδι κ εχει μεινει λιγο χωρις εμενα (το πρωτο διαστημα που δούλεψα ηταν 4-5 μηνων κ αμφιβαλλω αν εχει αναμνηση)  φοβάμαι ότι θα είναι πολύ δύσκολο ειδικά αν αντιληφθεί τη μονιμότητα της καταστασης.

 

Γενικα ποσες μερες κρίνετε αναγκαιο να μεινουν μονοι τους πριν φυγω; Σιγουρα μολις την κλεισουμε θα αρχισουν οι συναντήσεις, αρχικα να μας βλεπει στον χωρο κ να εξοικειωθεί εκεινη με τα παιχνιδια κ το παιδι με την παρουσια της, μετα θα δουμε ταισμα (απλα δλδ να του κοβει τα φρουτα) κ υπνο κ βολτα με τα ποδια μονοι τους. Γενικα ειναι καλο να ειναι πολλες οι μερες που θα ειμαστε ολοι μαζι ή καλυτερα να δειξω εμπιστοσυνη κ να τους αφηνω μονους εστω κ μιση ωρα απο νωρις; 

 

το παιδί πώς θα το προετοιμάσω; πριν τη γνωρίσει ή αφου τη δει κ την παρει με καλο ματι (ελπιζω); γενικα επειδη δεν μιλαει δεν ξερω τι καταλαβαινει και δεν ξερω τι να του πω, πώς να εξηγησω τη μονιμοτητα, τη διαρκεια, τη διαφορα καθημερινής απο σ/κ. 

 

 

Θα ήθελα επισης γενικα συμβουλες για το τι οδηγιες να δωσω, λαμβάνοντας υποψη οτι ειναι μεγαλο παιδι με ηδη διαμορφωμένες συνηθειες ως προς τη δικη του συμπεριφορα αλλα κ ως προς το τι περιμενει. 

 

Τελος γενικα θα ηθελα να ξερω αν θα πρεπει να περιμενω αρνητικές αντιδρασεις απο το παιδι ειτε προς εμας (ιδιως εμενα) ή αλλαγη προγραμματος, δυσκολιες υπνου κλπ. 

 

 

Το πρώτο μου το άφησα 3 μηνών, ήταν πολύ νωρίς για να καταλάβει οτιδήποτε και την είχε αγαπήσει σαν γιαγιά τη γυναίκα, που έμεινε συνολικά μαζί μας κοντά 4 χρόνια (ήταν μεγάλης ηλικίας).  Προσωρινά είχε κάποια οικογενειακά θέματα και χρειάστηκα για κοντά 2 μήνες αντικαταστάτρια όταν η κόρη μου ήταν 2, και εκεί δεν πήγε καλά το πράγμα, η μικρή την μίσησε. Ποτέ δε μάθαμε αν έφταιγε κάτι στη συμπεριφορά της κυρίας ή αν ήταν η αλλαγή το πρόβλημα.

Η γυναίκα συνταξιοδοτήθηκε όταν ο δεύτερος ήταν μωρό και αναζητήσαμε μόνιμη αντικατάσταση. Επίσης πολύ καλή εμπειρία, ήταν μία κυρία στην ηλικία μου, πολύ δραστήρια, τη λάτρεψαν και τα δύο παιδιά από την πρώτη μέρα,  σκέψου σε στυλ σκέψου νηπιαγωγού (αν και δεν ήταν η δουλειά της) με πολλές ιδέες για κατασκευές, παιχνίδια κλπ. Έμεινε μαζί μας σχεδόν 2 χρόνια (μετακόμισε οικογενειακώς σε άλλη πόλη). Είχε τελείως άλλο στυλ από την προηγούμενη κυρία, αλλά η προσαρμογή έγινε πολύ εύκολα και η έμφαση είχε δωθεί στο "μωρό" και τις συνήθειές του, κυρίως λόγω προβλημάτων με αλλεργίες (άσθμα, κορτιζόνες, τροφικές δυσανεξίες κλπ, που δεν την προβλημάτισαν καθόλου, και ανταπεξήλθε μία χαρά).

Με το τρίτο μου παιδί, δικαιούμουν πλέον άδεια ένα χρόνο, και κάπου ένα μήνα πριν γυρίσω στη δουλειά, επιλέξαμε μία κυρία, μαζί με τα παιδιά πλέον, ηλικίες χονδρικώς 1, 3μιση και 6.  Επίσης διαφορετικό στυλ, μεσήλικη, με ενήλικα δικά της παιδιά, τυπική νοικοκυρά από επαρχία, που αναγκάστηκε να εργαστεί όταν έχασε τον άντρα της. Ερχόταν από όσο θυμάμαι κάτι σαν 1-2 βδομάδες λίγες ώρες κάθε μέρα, και εγώ έφευγα σιγά σιγά από το σπίτι. Επίσης δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα, τα παιδιά είχαν καταστεναχωρεθεί όταν έφυγε (μετακόμισε με την κόρη της να τη βοηθησει με τα δικά της παιδιά).

Η μόνη φορά που αντιμετωπίσαμε θέμα και αναγκαστήκαμε να διακόψουμε συνεργασία ήταν με μία κυρία που από την αρχή δε μου άρεσε πολύ (μου φαινόταν πιο κατάλληλη για μωρό παρά για μεγάλα παιδιά αλλά επέμενε ο άντρας μου) και που δεν μπόρεσε ποτέ να τα βρει με την κόρη μου που τότε έμπαινε στην εφηβεία: η μικρή αντιμιλούσε, δοκίμαζε επίτηδες τα όρια με ομολογουμένως αγενέστατα, η κυρία φώναζε σε απάντηση κλπ.

 

Ούτε κάμερες έβαλα ποτέ, ούτε κάτι άλλο περίεργο έκανα. Απλά έκανα μερικές αιφνιδιαστικές επιστροφές στο σπίτι σε άσχετες ώρες, 2-3 φορές, ή σταμάτησε κάποια φίλη για να αφήσει κάτι επίσης 1-2 φορές, και να δούμε πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά. Γενικά, αν υπάρχει θέμα, νομίζω το καταλαβαίνεις από τη συμπεριφορά του παιδιού, πόσο μάλλον αν δεν είναι και μωρό και μπορεί να εκφραστεί. Απλά να είσαι ανοικτή ότι κάθε άνθρωπος έχει τον τρόπο του. Μπορεί δηλαδή ο ένας να βάζει το παιδί για ύπνο με νανούρισμα, ο άλλος να κάθεται δίπλα του. Μπορεί ο ένας να προτιμάει να το ταϊζει το φρούτο του στο μπαλκόνι, ο άλλος να βρίσκει πιο βολικό να πάρουν μία μπανάνα μαζί στη βόλτα κλπ. 

[Έσπερος]

πρίν από 4 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Απλά να είσαι ανοικτή ότι κάθε άνθρωπος έχει τον τρόπο του. Μπορεί δηλαδή ο ένας να βάζει το παιδί για ύπνο με νανούρισμα, ο άλλος να κάθεται δίπλα του. Μπορεί ο ένας να προτιμάει να το ταϊζει το φρούτο του στο μπαλκόνι, ο άλλος να βρίσκει πιο βολικό να πάρουν μία μπανάνα μαζί στη βόλτα κλπ. 

Εντάξει αυτά τα ξέρω. Έχω το πλεονέκτημα ότι είναι και για λίγες ώρες οπότε δεν πιστεύω ότι θα επηρεαστεί πολύ η ρουτίνα του. Γενικά είδα ότι δεν είχες προτιμήσει παιδαγωγούς απαραίτητα. Αυτό είναι ένα ΄διλημμα που έχουμε. Θα ήθελα νέα κοπέλα γιατί σε αυτή τη φάση ο μικρός είναι θετικός στα νέα άτομα (με το που δει κάποιον μεγάλο φοβάται και θέλει αγκαλιά) και θα προτιμούσα να έχει σπουδάσει παιδαγωγικά ή νηπιαγωγός ή βρεφονηπιοκόμος ή έστω απλώς να έχει κάποιο πτυχίο. Δεν θα ήθελα απλά δηλαδή μια κοπέλα από το νησί που έχει τελειώσει το λύκειο εκτός αν το έχει κάνει πολλές φορές κι έχει μια εμπειρία. Δεν ξέρω αν είμαι προκατειλημμένη σε αυτό και  υπερβολική, ο άντρας μου δεν έχει τέτοιο θέμα και με δεδομένο κιόλας ότι μιλάμε για λίγες ώρες το πρωί, δηλαδή και να μην του κάνει κάτι φοβερά επινοητικό ή εκπαιδευτικό, έχουμε εμείς όλη την υπόλοιπη μέρα. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα κάποια πιο μεγάλη γυναίκα αλλά δεν βλέπω φως οπότε θα καταλήξω μάλλον σε κάτι που εμπνέει εμπιστοσύνη.

 

Γενικά πόση ώρα νωρίτερα να υπολογίζω να έρχεται από την ώρα που πρ΄πει να φύγουμε; Τις πρώτες δυο εβδομάδες που δεν γίνονται μαθήματα δεν θαγίνει και κάτι αν πάω και μισή ώρα αργότερα, αλλά μετά πρέπει να έχω φτάσει την ώρα που χτυπάει το κουδούνι το αργότερο (8.15). Δεν έχουμε θέμα κίνησης, και 10 λεπτά πριν να φύγουμε που λέει ο λόγος φτάνουμε εγκαίρως. Ένα τέταρτο περίπου να υπολογίζω να συμπίπτουμε με την κοπέλα είναι αρκετό ή χρειάζεται παραπάνω;

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Εντάξει αυτά τα ξέρω. Έχω το πλεονέκτημα ότι είναι και για λίγες ώρες οπότε δεν πιστεύω ότι θα επηρεαστεί πολύ η ρουτίνα του. Γενικά είδα ότι δεν είχες προτιμήσει παιδαγωγούς απαραίτητα. Αυτό είναι ένα ΄διλημμα που έχουμε. Θα ήθελα νέα κοπέλα γιατί σε αυτή τη φάση ο μικρός είναι θετικός στα νέα άτομα (με το που δει κάποιον μεγάλο φοβάται και θέλει αγκαλιά) και θα προτιμούσα να έχει σπουδάσει παιδαγωγικά ή νηπιαγωγός ή βρεφονηπιοκόμος ή έστω απλώς να έχει κάποιο πτυχίο. Δεν θα ήθελα απλά δηλαδή μια κοπέλα από το νησί που έχει τελειώσει το λύκειο εκτός αν το έχει κάνει πολλές φορές κι έχει μια εμπειρία. Δεν ξέρω αν είμαι προκατειλημμένη σε αυτό και  υπερβολική, ο άντρας μου δεν έχει τέτοιο θέμα και με δεδομένο κιόλας ότι μιλάμε για λίγες ώρες το πρωί, δηλαδή και να μην του κάνει κάτι φοβερά επινοητικό ή εκπαιδευτικό, έχουμε εμείς όλη την υπόλοιπη μέρα. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα κάποια πιο μεγάλη γυναίκα αλλά δεν βλέπω φως οπότε θα καταλήξω μάλλον σε κάτι που εμπνέει εμπιστοσύνη.

 

Γενικά πόση ώρα νωρίτερα να υπολογίζω να έρχεται από την ώρα που πρ΄πει να φύγουμε; Τις πρώτες δυο εβδομάδες που δεν γίνονται μαθήματα δεν θαγίνει και κάτι αν πάω και μισή ώρα αργότερα, αλλά μετά πρέπει να έχω φτάσει την ώρα που χτυπάει το κουδούνι το αργότερο (8.15). Δεν έχουμε θέμα κίνησης, και 10 λεπτά πριν να φύγουμε που λέει ο λόγος φτάνουμε εγκαίρως. Ένα τέταρτο περίπου να υπολογίζω να συμπίπτουμε με την κοπέλα είναι αρκετό ή χρειάζεται παραπάνω;

 

Θα σου πω την αλήθεια ότι ήξερα και ξέρω αρκετές κοπέλες που τελείωσαν παιδαγωγικό, και φύλαγαν μωρά και παιδάκια πριν να καταφέρουν να βρουν μόνιμη δουλειά, και δε θα εμπιστευόμουν παιδί δυστυχώς στις συγκεκριμένες. Γιατί το να προσέχεις ένα παιδάκι δυστυχώς ή ευτυχώς είναι πολύ περισσότερο θέμα κοινής λογικής, εμπειρίας και διάθεσης παρά σπουδών. Άλλο τάξη, άλλο ένα παιδάκι. Ο δικός μας απαράβατος όρος ήταν η γυναίκα να έχει μεγαλώσει παιδιά, δικά της. Είναι κάτι που δεν μαθαίνεται. Σαν να είχαμε στο σπίτι μία γιαγιά ας πούμε. Αν το παιδί πνιγεί, ή αρρωστήσει, ή πέσει, ή έχει διάρροια και γεμίσει τον τόπο, να το αντιμετωπίσει αυθόρμητα και από εμπειρία, που δυστυχώς αν δεν έχεις μεγαλώσει παιδιά, δεν το βλέπεις το ίδιο. Επίσης σαν άνθρωπος είμαι εντελώς εναντίον της "δημιουργικής απασχόλησης". Χίλιες φορές το παιχνίδι το ακατάστατο, τα κλασικά "μπανάλ" τραγούδια και παραμύθια, παρά το εξεζητημένο. Θέλαμε δηλαδή να είναι σαν να είναι στο σπίτι μία θεία ή γιαγιά, όχι κάποιον επαγγελματία παιδαγωγό με την αντίληψη του σχολείου.

[Έσπερος]

Την άλλη φορά που τον είχα αφησει κ ηταν 3 μηνων εψαχνα για τετοια κυρια, οπως λες. ηθελα απλως μια σοβαρη γυναικα που να ξερει απο παιδια. την εποχη που την εψαχνα ομως ολες οι κυριες με αυτες τις προϋποθεσεις ειτε ειχαν ηδη καποιο παιδακι ειτε ειχαν κλεισει εποχιακή δουλεια σχετικη με τον τουρισμο. οποτε πηρα μια νεα παιδαγωγό. Τωρα ομως το βλεπω λιγο διαφορετικα. Μη φανταζεσαι οτι κι εγω στο σπίτι ειμαι απο τις μαμαδες  που κανουν αυτα τα εντυπωσιακά παιχνιδια υπερπαραγωγές. και πολυ συχνα ο μικρος απλως με "βοηθαει" στις δουλειες ή παιζει με τα σκεύη του σπιτιου. αλλα εχω παντα στο νου μου κ την καλλιεργεια δεξιοτητων ή το να ακούσουμε κ κατι πιο ψαγμένο. μου φαινεται χαζο να πληρώνω νταντα για να τον παρακολουθει απλως να ανοιγοκλείνει τα συρταρια κ να καπακωνει τα ταπερ. και σιγουρα δεν θελω να μπλέξω με τις αποψεις περι ανατροφης που εχει παγιωςει η καθεμια κ επειδη ειναι ικανοποιημένη με το τι εκανε στο παιδι της θεωρει οτι ειναι οκ. Αλλο να ειναι η γιαγιά του με τα χιλια στραβα που τουλαχιστον θα το αγαπαει. αλλα αν πληρωνεις περιμενεις να κερδίσει κατι αλλο το παιδι. εγω ετσι το βλεπω. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Την άλλη φορά που τον είχα αφησει κ ηταν 3 μηνων εψαχνα για τετοια κυρια, οπως λες. ηθελα απλως μια σοβαρη γυναικα που να ξερει απο παιδια. την εποχη που την εψαχνα ομως ολες οι κυριες με αυτες τις προϋποθεσεις ειτε ειχαν ηδη καποιο παιδακι ειτε ειχαν κλεισει εποχιακή δουλεια σχετικη με τον τουρισμο. οποτε πηρα μια νεα παιδαγωγό. Τωρα ομως το βλεπω λιγο διαφορετικα. Μη φανταζεσαι οτι κι εγω στο σπίτι ειμαι απο τις μαμαδες  που κανουν αυτα τα εντυπωσιακά παιχνιδια υπερπαραγωγές. και πολυ συχνα ο μικρος απλως με "βοηθαει" στις δουλειες ή παιζει με τα σκεύη του σπιτιου. αλλα εχω παντα στο νου μου κ την καλλιεργεια δεξιοτητων ή το να ακούσουμε κ κατι πιο ψαγμένο. μου φαινεται χαζο να πληρώνω νταντα για να τον παρακολουθει απλως να ανοιγοκλείνει τα συρταρια κ να καπακωνει τα ταπερ. και σιγουρα δεν θελω να μπλέξω με τις αποψεις περι ανατροφης που εχει παγιωςει η καθεμια κ επειδη ειναι ικανοποιημένη με το τι εκανε στο παιδι της θεωρει οτι ειναι οκ. Αλλο να ειναι η γιαγιά του με τα χιλια στραβα που τουλαχιστον θα το αγαπαει. αλλα αν πληρωνεις περιμενεις να κερδίσει κατι αλλο το παιδι. εγω ετσι το βλεπω. 

 

Νομίζω το βασικό είναι να νιώθεις ότι όποια λύση επιλέξεις, σου ταιριάζει καταρχήν εσένα σαν άνθρωπο. Μπορεί να έχεις κάποιες αντιρρήσεις ή διαφορετικές αντιλήψεις σίγουρα, αλλά να συμφωνείτε στα βασικά. Αποκλείεται να βρεις άνθρωπο που να μην έχει άποψη περί ανατροφής, οπότε καλό θα είναι πάνω κάτω αυτή η άποψη να ταιριάζει στα σημαντικά με τη δική σου. Εγώ το είχα βρει πιο πρακτικό να ρωτάω πώς θα αντιμετώπιζαν κάποια πράγματα οι υποψήφιες, χωρίς να τους πω τι κάνω εγώ, να δούμε πόσο γενικά ταιριάζαμε. 

[Έσπερος]

πρίν από 32 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Νομίζω το βασικό είναι να νιώθεις ότι όποια λύση επιλέξεις, σου ταιριάζει καταρχήν εσένα σαν άνθρωπο. Μπορεί να έχεις κάποιες αντιρρήσεις ή διαφορετικές αντιλήψεις σίγουρα, αλλά να συμφωνείτε στα βασικά. Αποκλείεται να βρεις άνθρωπο που να μην έχει άποψη περί ανατροφής, οπότε καλό θα είναι πάνω κάτω αυτή η άποψη να ταιριάζει στα σημαντικά με τη δική σου. Εγώ το είχα βρει πιο πρακτικό να ρωτάω πώς θα αντιμετώπιζαν κάποια πράγματα οι υποψήφιες, χωρίς να τους πω τι κάνω εγώ, να δούμε πόσο γενικά ταιριάζαμε. 

Καλά δεν περιμένω να μην έχει άποψη, εξάλλου και σε παιδικό όταν πάει, και στο νήπιο, και στο σχολείο, θα έρθει αντιμέτωπος και με άλλες συμπεριφορές. Δεν το θεωρώ και κακό αυτό γενικά. Αλλά νιώθω ότι πέρα από την εμπιστοσύνη, το να είναι μια ευχάριστη γλυκια παρουσία, μου ταιριάζει το να ξέρω ότι η απασχόληση θα είναι ποιοτική, όχι να βομβαρδίζουμε το παιδί με ύλη, αλλά να υπάρχει μια εξέλιξη. 

Έχω κι άλλες απορίες. Οι κοπέλες πληρώνονται συνήθως με τον μήνα σαν στάνταρ μισθό όταν είναι μόνιμη η απασχόληση; Ή με την ώρα ώστε να καταγράφονται και οι τυχόν αυξομειώσεις; Ή είναι απλά θέμα του τι θα συμφωνήσουμε μεταξύ μας; 

 

Και επαναλαμβάνω και την άλλη απορία, πόση ώρα νωρίτερα να υπολογίζω να έρχεται από την ώρα που πρ΄πει να φύγουμε; Τις πρώτες δυο εβδομάδες που δεν γίνονται μαθήματα δεν θαγίνει και κάτι αν πάω και μισή ώρα αργότερα, αλλά μετά πρέπει να έχω φτάσει την ώρα που χτυπάει το κουδούνι το αργότερο (8.15). Δεν έχουμε θέμα κίνησης, και 10 λεπτά πριν να φύγουμε που λέει ο λόγος φτάνουμε εγκαίρως. Ένα τέταρτο περίπου να υπολογίζω να συμπίπτουμε με την κοπέλα είναι αρκετό ή χρειάζεται παραπάνω;

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Καλά δεν περιμένω να μην έχει άποψη, εξάλλου και σε παιδικό όταν πάει, και στο νήπιο, και στο σχολείο, θα έρθει αντιμέτωπος και με άλλες συμπεριφορές. Δεν το θεωρώ και κακό αυτό γενικά. Αλλά νιώθω ότι πέρα από την εμπιστοσύνη, το να είναι μια ευχάριστη γλυκια παρουσία, μου ταιριάζει το να ξέρω ότι η απασχόληση θα είναι ποιοτική, όχι να βομβαρδίζουμε το παιδί με ύλη, αλλά να υπάρχει μια εξέλιξη. 

Έχω κι άλλες απορίες. Οι κοπέλες πληρώνονται συνήθως με τον μήνα σαν στάνταρ μισθό όταν είναι μόνιμη η απασχόληση; Ή με την ώρα ώστε να καταγράφονται και οι τυχόν αυξομειώσεις; Ή είναι απλά θέμα του τι θα συμφωνήσουμε μεταξύ μας; 

 

Και επαναλαμβάνω και την άλλη απορία, πόση ώρα νωρίτερα να υπολογίζω να έρχεται από την ώρα που πρ΄πει να φύγουμε; Τις πρώτες δυο εβδομάδες που δεν γίνονται μαθήματα δεν θαγίνει και κάτι αν πάω και μισή ώρα αργότερα, αλλά μετά πρέπει να έχω φτάσει την ώρα που χτυπάει το κουδούνι το αργότερο (8.15). Δεν έχουμε θέμα κίνησης, και 10 λεπτά πριν να φύγουμε που λέει ο λόγος φτάνουμε εγκαίρως. Ένα τέταρτο περίπου να υπολογίζω να συμπίπτουμε με την κοπέλα είναι αρκετό ή χρειάζεται παραπάνω;

 

Αν είναι μόνιμη απασχόληση, το στάνταρ είναι με το μήνα και συνήθως είτε συμφωνείς μία τιμή για τα έξτρα, είτε ξεκαθαρίζεις από την αρχή ότι τα έξτρα είναι μέσα στην τιμή, ως ένα όριο. Επίσης ξεκαθαρίζεις από την αρχή τι θα κάνεις με αργίες κλπ. Αν υπάρχει μακροπρόθεσμη προοπτική συνεργασίας, στην Αττική το συνηθισμένο είναι 12 μισθοί, δηλαδή να πληρώνεται κανονικά και η άδεια. Επειδή είσαι εκπαιδευτικός και έχετε πολύ περισσότερες αργίες από το συνηθισμένο, δεν ξέρω αυτό πώς θα το διαπραγματευτείς. Από τη μία είναι παράλογο να είσαι σπίτι και να πληρώνεις, από την άλλη πιθανότατα κυρίες που το βλέπουν σαν μόνιμη απασχόληση θα δυσαρεστηθούν αν δεν πληρώνονται για 3-4 μήνες το χρόνο συνολικά. 

 

Τώρα για την ώρα, εγώ πάντα μετά τις πρώτες μέρες περίμενα να έρθει η κυρία ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε να φύγω. Δηλαδή ντυνόμουν, και περίμενα στην πόρτα, με το που έμπαινε έβγαινα. 

[Έσπερος]

Εδω δεν υπαρχει τοσο η λογικη της μόνιμης απασχόλησης. Οσοι δεν εχουν σταθερη κανονικη δουλεια δουλευουν περισδοτερο το καλοκαιρι οποτε απ αυτην την αποψη τους βολεύω γιατι και χειμερινή δουλεια εχουν κ ελεύθεροι για τη σεζόν ειναι. Οποτε πιστευω οτι ετσι θα παραβλέψουν και τον ενα μηνα χριστουγεννα-πασχα που οντως δεν μπορω να φανταστω οτι θα τον πληρώσω ενω δεν θα δουλευω. Εννοειται οτι αν καποια μερα σχολικης γιορτης παμε αργοτερα ή φυγουμε νωριτερα δεν θα το κανω θεμα αν η κοπελα μεινει λιγοτερο, που κι αυτο σχετικο ειναι γιατι μπορει να το αξιοποιησω κ για καποια εξωτερική δουλεια. 

 

Την προηγουμενη την πλήρωνα με την ωρα κ σημείωνα καθε φορα ποσο ειχε μεινει, παρολο που ηταν σχετικα στανταρ. κ αθροιζα κ αν καποιες φορες της ειχα ζητησει να ερθει 5-10 λεπτα νωριτερα ή γύριζα εγω 5-10 λεπτα αργοτερα, κ προσέθετα μιση ή μια ωρα αναλογως στο τελος της εβδομαδας. 

 

Δηλαδη να μην υπολογιζω γενικα να συμπέσουμε καποια ωρα σπίτι; Εννοω εσυ δεν το έβρισκες αναγκαιο για να δωσεις οδηγιες για το πώς θα παει η μερα; πχ οτι μπορει να ξυπνησε πιο νωρις ή πιο αργα για να προσαρμόσει το προγραμμα αναλογως ή οτι μπορει να τον ενοχλει κατι να εχει τον νου της κλπ. 

[ΑΡΓΚ]

6 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Εδω δεν υπαρχει τοσο η λογικη της μόνιμης απασχόλησης. Οσοι δεν εχουν σταθερη κανονικη δουλεια δουλευουν περισδοτερο το καλοκαιρι οποτε απ αυτην την αποψη τους βολεύω γιατι και χειμερινή δουλεια εχουν κ ελεύθεροι για τη σεζόν ειναι. Οποτε πιστευω οτι ετσι θα παραβλέψουν και τον ενα μηνα χριστουγεννα-πασχα που οντως δεν μπορω να φανταστω οτι θα τον πληρώσω ενω δεν θα δουλευω. Εννοειται οτι αν καποια μερα σχολικης γιορτης παμε αργοτερα ή φυγουμε νωριτερα δεν θα το κανω θεμα αν η κοπελα μεινει λιγοτερο, που κι αυτο σχετικο ειναι γιατι μπορει να το αξιοποιησω κ για καποια εξωτερική δουλεια. 

 

Την προηγουμενη την πλήρωνα με την ωρα κ σημείωνα καθε φορα ποσο ειχε μεινει, παρολο που ηταν σχετικα στανταρ. κ αθροιζα κ αν καποιες φορες της ειχα ζητησει να ερθει 5-10 λεπτα νωριτερα ή γύριζα εγω 5-10 λεπτα αργοτερα, κ προσέθετα μιση ή μια ωρα αναλογως στο τελος της εβδομαδας. 

 

Δηλαδη να μην υπολογιζω γενικα να συμπέσουμε καποια ωρα σπίτι; Εννοω εσυ δεν το έβρισκες αναγκαιο για να δωσεις οδηγιες για το πώς θα παει η μερα; πχ οτι μπορει να ξυπνησε πιο νωρις ή πιο αργα για να προσαρμόσει το προγραμμα αναλογως ή οτι μπορει να τον ενοχλει κατι να εχει τον νου της κλπ. 

 

Όχι, μετα τις πρώτες μέρες, πάνω κάτω τα παιδιά τα ίδια κάνουν κάθε μέρα, και δεν είχα ποτέ πρόγραμμα με ρολόι, ότι τάδε ώρα θα φάει το παιδί ή θα κοιμηθεί τόσες ώρες μετά που ξύπνησε. Και εξάλλου κάτι του τύπου "σήμερα ο μικρός δεν κοιμήθηκε καλά, μπορεί και να αρρωσταίνει, έχε το νου σου", πόση ώρα παίρνει πια να το πεις, μισό λεπτό; Πιο πολύ μου φαίνεται χρήσιμο να υπάρχει κανένα τέταρτο όταν γυρίζω, να δούμε τι έγινε μέσα στη μέρα.

[Josephine]

Ένα τεταρτάκι το πρωί πριν την αναχώρησή μου έρχεται η δική μας κοπέλα, ίσα για να ετοιμαστώ και να φύγω (και μισάωρο αν έχεις αυτή την πολυτέλεια, εγώ είμαι γρήγορη). Εάν είναι σταθερή με προοπτική ετών φυσικά πληρώνεται με τον μήνα. Εμείς, πέρα απ' το μηνιάτικο, πληρώνουμε με την ώρα κάποια βράδια το μήνα που θέλουμε να βγούμε οι γονείς. 

 

Ακόμα κι η πιο δραστήρια κι αξιαγάπητη κοπέλα είναι κι αυτή άνθρωπος, θα 'χει τις καλές και τις κακές ημέρες. Φτάνει να ρίξεις μια ματιά στην παιδική στις άλλες κυρίες/κοπέλες που φροντίζουν τα άλλα παιδιά: γελάνε; τους τραγουδάνε; τους φτιάχνουν παρεάκι στην παιδική; ασχολούνται ουσιαστικά; μιλάνε, εξηγούν, παίζουν; είναι πρόσχαρες; Η πλειοψηφία δυστυχώς συζητάει με άλλους ενήλικες ή χαζεύει στο κινητό. Είναι ζήτημα να βρεις διαμάντι! Όλοι έχουν δικαίωμα και στις κακές τους ημέρες φυσικά, έχε όμως στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι μετά το πέρας μερικών μηνών θα ελέγξεις αν έχει παραχαλαρώσει και βάζει παιδικά, τηλεόραση, μπισκότα ή δεν "συνδέεται" στον τρόπο που ασχολείται με το παιδί.

Επεξεργάστηκαν 21 Αυγούστου,2019 by Josephine

[Έσπερος]

Από τότε που έκανα το παιδί διαπίστωσα ότι μπορώ να ετοιμαστώ πολύ γρήγορα!! Θεωρώ πιθανό εξάλλου να ξυπνάω πολύ νωρίτερα για να τακτοποιω ή να ετοιμάζω κάτι για το σχολείο, πριν ξυπνήσει το μικρό ή το μεγάλο παιδί. Το οποίο μεγάλο παιδί (ο σύζυγος) θέλει 5 λεπτά να ετοιμαστεί αλλά μπορεί να έχει ξυπνήσει δυο ώρες πριν κ να χαζολογαει στο σπίτι με τα σώβρακα, να ψαχνει στον υπολογιστη για το πώς θα επισκευάσει κατι, να κανει κατι στον κηπο ή ενα σωρό τέτοιες άσχετες δουλειές κ να ντύνεται στο τελευταιο πενταλεπτο, κ να λεει φευγουμε. κ εσυ να τον βλεπεις τοοοοση ωρα ανετο, να νομιζεις οτι εχεις χρονο, κ τελικα να φευγεις τρεχοντας κ να βάφεσαι στο αυτοκινητο. οποτε δν πολυθελει κ ατομο μεσα στο ποδια μας το πρωι. εγώ νομίζω ότι 5-10 λεπτά ίσα για να συνεννοηθούμε για το προγράμμα της ημέρας φτανουν, εκτος απο τις πρωτες μερες οπου ελπιζω να προχωρήσουμε γρηγιρα σε αποχωρισμό χωρις πολυ κλαμα. 

 

ακόμα δεν έχουμε καταλήξει σε άτομο κ γι αυτό αγχώνομαι. δεν μας εχουν προτεινει δλδ κατι που να μας καλυπτει. δεν ξερω κιολας τι να ρωτήσω για να διερευνήσω αν μας κάνει. εχω στο μυαλο μου τι δεν θα ηθελα να λεει ή να κανει αλλα δν ξερω πώς να το ρωτησω. εξτος απο τα βασικα οτι δεν θελω να δινει τιποτα να τρωει εκτος απο το κανονισμένο απο εμας κ να μη βαζει οθόνες, σκεφτομαι διαφορες μικρολεπτομέρειες οπως να μην αποσπά την προσοχη με θορυβώδη παιχνιδια αν ειναι αναστατωμενος, να μην κανει "ντα" τα επιπλα αν χτυπησει το παιδι, να μην φοβερίζει με χαζοαπειλές, να μην κανει σχολια για την πιπιλα (αν κ θα αφησω οδηγια να την εξαφανίζει απο το οπτικό του πεδίο κ να μην τη δινει αν δεν τη ζητησει), να τον αφηνει ξυπολητο ή με την πανα αν ζεςταινεται, δεν μου ερχεται τωρα κατι αλλο, αλλα αυτα μου φαινονται τελειως χαζα για να τα κανω θεμα προκαταβολικα. φοβαμαι οτι μπορει να μου διαφεύγει κατι ουσιωδες. 

 

Αυτο για την ψυχρότητα που λες το ειδα σε παιδικές χαρες στην αθηνα. εδω δεν πηγαινουμε κ δεν το ειχα συνειδητοποιήσει. ηταν σαφες οτι δεν ηταν οι μαμαδες τους, αφου εμενα με ρωτουσαν με εκπληξη αν ειμαι η μαμα του γιατι φαινοταν η διαφορα. ομολογω οτι με σόκαρε. εγω ειμαι πολυ εκδηλωτική με οποιοδηποτε παιδακι, κ παλια με μικροτερα ξαδερφακια, κ παιδια φιλων, δεν εννοω οτι θα με πέρναγες για μαμα τους αλλα εχω αλλη εικονα για το πώς μιλας σε τοσο μικρα παιδια κ οταν τις ειδα σφίχτηκε η καρδια μου.... δηλαδη καποιες ηταν τοσο απόμακρες, που ουτε στο σχολείο σε μεγαλα παιδια δεν ειμαστε τοσο αποστασιοποιημένοι, πραγματικα απογοητευτηκα. 

[Josephine]

On 21/8/2019 at 5:50 ΜΜ, Έσπερος είπε:

Από τότε που έκανα το παιδί διαπίστωσα ότι μπορώ να ετοιμαστώ πολύ γρήγορα!! Θεωρώ πιθανό εξάλλου να ξυπνάω πολύ νωρίτερα για να τακτοποιω ή να ετοιμάζω κάτι για το σχολείο, πριν ξυπνήσει το μικρό ή το μεγάλο παιδί. Το οποίο μεγάλο παιδί (ο σύζυγος) θέλει 5 λεπτά να ετοιμαστεί αλλά μπορεί να έχει ξυπνήσει δυο ώρες πριν κ να χαζολογαει στο σπίτι με τα σώβρακα, να ψαχνει στον υπολογιστη για το πώς θα επισκευάσει κατι, να κανει κατι στον κηπο ή ενα σωρό τέτοιες άσχετες δουλειές κ να ντύνεται στο τελευταιο πενταλεπτο, κ να λεει φευγουμε. κ εσυ να τον βλεπεις τοοοοση ωρα ανετο, να νομιζεις οτι εχεις χρονο, κ τελικα να φευγεις τρεχοντας κ να βάφεσαι στο αυτοκινητο. οποτε δν πολυθελει κ ατομο μεσα στο ποδια μας το πρωι. εγώ νομίζω ότι 5-10 λεπτά ίσα για να συνεννοηθούμε για το προγράμμα της ημέρας φτανουν, εκτος απο τις πρωτες μερες οπου ελπιζω να προχωρήσουμε γρηγιρα σε αποχωρισμό χωρις πολυ κλαμα. 

 

ακόμα δεν έχουμε καταλήξει σε άτομο κ γι αυτό αγχώνομαι. δεν μας εχουν προτεινει δλδ κατι που να μας καλυπτει. δεν ξερω κιολας τι να ρωτήσω για να διερευνήσω αν μας κάνει. εχω στο μυαλο μου τι δεν θα ηθελα να λεει ή να κανει αλλα δν ξερω πώς να το ρωτησω. εξτος απο τα βασικα οτι δεν θελω να δινει τιποτα να τρωει εκτος απο το κανονισμένο απο εμας κ να μη βαζει οθόνες, σκεφτομαι διαφορες μικρολεπτομέρειες οπως να μην αποσπά την προσοχη με θορυβώδη παιχνιδια αν ειναι αναστατωμενος, να μην κανει "ντα" τα επιπλα αν χτυπησει το παιδι, να μην φοβερίζει με χαζοαπειλές, να μην κανει σχολια για την πιπιλα (αν κ θα αφησω οδηγια να την εξαφανίζει απο το οπτικό του πεδίο κ να μην τη δινει αν δεν τη ζητησει), να τον αφηνει ξυπολητο ή με την πανα αν ζεςταινεται, δεν μου ερχεται τωρα κατι αλλο, αλλα αυτα μου φαινονται τελειως χαζα για να τα κανω θεμα προκαταβολικα. φοβαμαι οτι μπορει να μου διαφεύγει κατι ουσιωδες. 

 

Αυτο για την ψυχρότητα που λες το ειδα σε παιδικές χαρες στην αθηνα. εδω δεν πηγαινουμε κ δεν το ειχα συνειδητοποιήσει. ηταν σαφες οτι δεν ηταν οι μαμαδες τους, αφου εμενα με ρωτουσαν με εκπληξη αν ειμαι η μαμα του γιατι φαινοταν η διαφορα. ομολογω οτι με σόκαρε. εγω ειμαι πολυ εκδηλωτική με οποιοδηποτε παιδακι, κ παλια με μικροτερα ξαδερφακια, κ παιδια φιλων, δεν εννοω οτι θα με πέρναγες για μαμα τους αλλα εχω αλλη εικονα για το πώς μιλας σε τοσο μικρα παιδια κ οταν τις ειδα σφίχτηκε η καρδια μου.... δηλαδη καποιες ηταν τοσο απόμακρες, που ουτε στο σχολείο σε μεγαλα παιδια δεν ειμαστε τοσο αποστασιοποιημένοι, πραγματικα απογοητευτηκα. 

 

 

Έτσι είναι όπως τα λες. Δεν ήθελα να το θέσω τόσο ρητά για να μη σε στεναχωρήσω, αφού πολλές μαμάδες λίγο πολύ εξαρτόμαστε από baby sitters. Όμως είναι η αλήθεια πως από τις 20 περίπου κοπέλες γνωστών, στη γειτονιά, στο κέντρο δημιουργικής που πάμε, που φέρνω στο μυαλό μου, καμία δεν δείχνει τη ζωντάνια και την προθυμία που θα έδειχνε μια μαμά στο παιδί της. Είναι διεκπεραιωτικές, κυρίως με το που περάσει ο χρόνος και η μαμά δεν είναι μαζί. Δεν υποτιμώ, αντιθέτως σέβομαι το επάγγελμα αυτό και τη δυσκολία του (αφού ως μαμά το βιώνω καθημερινά), όμως είναι αλήθεια και είναι λυπηρό να έχεις να κάνεις με παιδιά και να είσαι ψυχρός επειδή δεν σε βλέπουν. Στο κέντρο δημιουργικής απασχόλησης που τα έφερναν νταντάδες, χάζευαν στο κινητό τους και στο τέλος τα παιδάκια βαριούνταν. Στην παιδική είχαν κάνει παρέα οι κοπέλες και τα παιδιά απλώς δέχονταν παρατηρήσεις, αλλά όχι ουσιαστικό παιχνίδι. Και σίγουρα μια κοπέλα θέλει να "ξεφύγει" και για μισή ωρίτσα στην παιδική και να πει μια ενήλικη κουβέντα, αλλά δεν υπάρχει το ουσιαστικό ενδιαφέρον να κάνει το παιδάκι να περάσει καλά. Μόνο μία μου έρχεται στο μυαλό που κουβαλούσε ένα σωρό παιχνίδια και έφτιαχνε παρέα στο παιδί, τραγουδούσε και ήταν γελαστή. Ήταν μια νεαρή που μόλις τελείωνε τις σπουδές της. Κι εγώ τελικά σε μικρή κατέληξα, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και δεν το μετάνιωσα (ενώ αρχικά έβλεπα μόνο 35+ λόγω της ασφάλειας και της ωριμότητας). Οι μεγάλες κυρίες πάλι ήταν στοργικές και φροντιστικές, όμως δεν θεωρούσαν κομμάτι του ρόλου τους το ουσιαστικό παιχνίδι με το παιδί (όχι όλη την ώρα φυσικά, προς θεού). 

 

Η συμβουλή μου είναι να την ζήσεις 1-2 εβδομάδες με το παιδί, να μην την αφήσεις μόνη στην αρχή, να δει τη γονεϊκότητά σου και κυρίως να δεις εσύ πόσο προσαρμοστική είναι σε αυτό το στυλ και ποιο είναι το δικό της στυλ. Επίσης, να δεις την αντίληψή της σε θέματα ασφαλείας, πράγμα το οποίο δεν καλύπτεται με λόγια και περιγραφές αλλά το βλέπεις μόνο στην πράξη, το πόσο γρήγορη και σβέλτη είναι. Είδα παιδαγωγούς πολύ αυστηρές απ' την ιδιοσυγκρασία και τα πιστεύω τους, που δεν μου έκαναν και δεν επρόκειτο να αλλάξουν οποιαδήποτε υπόδειξη κι αν έκανα εγώ. Επίσης, είδα κυρίες που τους έλειπε η μόρφωση, αλλά ήταν πρόσχαρες και στοργικές σαν γιαγιάδες. Οπότε οι υποδείξεις σου ως ένα βαθμό φυσικά θα παίξουν ρόλο, δεν θα αλλάξουν όμως το στυλ και την ιδιοσυγκρασία μιας γυναίκας. 

 

Η γνώμη μου είναι ότι ο παιδικός είναι καλύτερος, έχοντας δοκιμάσει φυσικά και τα δύο (έχουμε κοπέλα και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι εδώ και ενάμιση χρόνο, είμαστε όμως μαζί της όλο το διάστημα, δεν μένει μόνη με τα παιδιά γιατί είναι δύο και πολύ ζωηρά και δεν τα κάνεις καλά). Και όταν λέω ο παιδικός καλύτερος, έχω γνώση και έχω διαβάσει άπειρη παιδαγωγική θεωρία για την σχέση ένας προς έναν σε αυτές τις ηλικίες. Και πάλι επιλέγω παιδικό όμως, γιατί οποιαδήποτε φρέσκια κοπέλα, δραστήρια, αξιαγάπητη και με ιδέες δεν φτάνει έναν καλό παιδικό στην ουσιαστική απασχόληση και στην επαφή με παιδάκια, για παιδιά κυρίως 2 ετών και άνω που χρειάζονται πραγματικά δημιουργικές ιδέες για να περάσουν καλά και να έρθουν σε επαφή με ερεθίσματα. 

[Έσπερος]

Το θέμα του παιδικού με έχει προβληματίσει αρκετά. Ο άντρας ειναι κάθετος εναντίον λογω ιωσεων, για να δυναμωσει λιγο το ανοσοποιητικό, πιστευει οτι αν παει λιγο πιο μεγαλος θα ειναι καλυτερα. Για την επομενη χρονια εγω θα επιμεινω να παει για λιγες ωρες. Θα ειναι πανω απο 2,5 κ η κοινωνικοποιηση θα του κανει καλο με δεδομενο κιόλας ότι προνήπιο θα πάει μετά τα 3,5 αρα θα μας χρειαστει κατι μεταβατικό για την προσαρμογη. Για τψρα μου φαινεται πολυ βαρυ και να ειναι η πρωτη φορα που θα μας αποχωριστεί κ να φυγει απο το σπιτι. Γενικά δεν θέλω από τώρα να μπει σε αυστηρό προγράμμα επιβεβλημένο απο αλλου, να τρωει αλλο φαγητο, να περιοριστεί ο χρονος που θα περναει εξω... δεν λεω οτι οσα παιδακια πηγαν έπαθαν κατι, απλως ολα αυτα θα ηθελα να τα αποφυγω για μια χρονια, αφου θα λείπουμε λιγες ωρες. οσο μη δημιουργικη κ ενθουσιώδης κ να ειναι η κοπελα, θα ειναι ενα μικρο μερος της ημερας κ στο κατω κατω αν βαριεται τα πολλα παιχνιδια ας τον εχει ολη την ωρα εξω να χαϊδεύει λουλουδια. κερδος θα ειναι κ αυτο. 

 

Βεβαια ειμαστε στο τσακ να παμε να δουμε τον παιδικο αν δεν παει καλα η συναντηση που θα εχουμε τψρα το σ/κ με μια κοπελα..... Γι αυτο δεν λεω μεγαλα λογια.

[Έσπερος]

Για την προσαρμογή που λες, αν ειμαστε τυχεροι κ η κοπελα δεν δουλευει καπου για τη σαιζον, θα ξεκινησουμε αμεσως αρα θα εχει ερθει 3-4 φορες πριν απο την πρωτη μερα που δεν μπορουμε να παρουμε αδεια. κι εγω σκεφτηκα να της πω τη μια μερα απλως να μας παρατηρεί, για να μην τη φορτώσω με οδηγιες. Να παμε ολοι μαζι βολτα, να δει πώς τρωει, οπως κοιμαται κλπ. Μετα ομως δεν ξερω αν θα καταφερω να ειμαστε ολοι στο σπίτι κ ο μικρος να κατσει μαζι της κ οχι μαζι μου. Δεν πιστευω οτι θα το δεχτει. Ποτε δεν εχει γινει αυτο ουτε στα σπιτια των παππουδων κ καλα καλα ουτε με τον αντρα μου καθεται ωρα αν με βλεπει εκει γυρω. μακαρι να καταφερουμε, να κανω κ καμια δουλεια την ιδια ωρα στο σπίτι. ουτε στη βολτα πιστευω οτι θα παει μαζι της αν ειμαστε εκει. δεν ξερω κιολας τι καταλαβαινει.  με μπερδευει αυτο. εντωμεταξυ σε 10 μερες ανοιγουμε κ δν του εχω πει τπτ ακομα. εκτος αν καταλαβαινει περισσοτερα απ οσα πιστεύουμε κ εχει αντιληφθει ακούγοντας τις συζητησεις κ τα τηλεφωνα οτι κατι παιζει. χτες προσπαθούσαν καποιοι φιλοι να με πείσουν υπερ του παιδικού κ μιλούσαμε μπροστα του σαν να μην ηταν παρών. μαλλον γκαφα...

 

 

 

Πάντως έχω πολλούς προβληματισμούς γιατί η συμπεριφορά του παιδιου ώς τωρα ειναι πολυ προβλεπόμενη κ ειναι λογικο γιατι ειμαστε οι δυο γονεις αρκετες ωρες σπίτι ολοι μαζι, υπαρχει πληρης επικκινωνια αν κ όχι λεκτική, αλλα οι αναγκες του καλύπτονται, κ ακομα δεν εχει ουτε ξεσπάσματα ουτε επιθετικές συμπεριφορές ούτε αγνοεί σε βαθμό επικίνδυνο οδηγιες για θέματα ασφαλειας. ετσι υπαρχει πολυ ηπια αντιμετωπιση με κουβεντα κ ήρεμη απομάκρυνση. Δεν έχει γίνει κάτι όμως που πραγματικά να μας τρομαξει ή να μας κανει να χάσουμε την υπομονή μας (απο πλευρας παιδιου, γιατι γκαφες που εφεραν ανευ λογου κλιμάκωση εχουμε κανει προφανως). ετσι δεν ξερω οραγματικα τι να πω για τον χειρισμό πιθανών καταστάσεων. πχ εγώ ξέρω ότι αν βαριέται κοπανάει ένα συγκεκριμένο ντουλάπι. τον απομακρύνω ή το κλείνουμε μαζι ηρεμα κ απαλά κ το κανουμε καποιες φορες μεχρι να του περασει η διαθεση. μπορει αυτο με μια αγνωστη να μην πιασει, μπορει να το κανει απο αντιδραση κλπ. εκει ειναι ευκολο να πω στη θεωρια οτι δεν φωνάζουμε, δεν μαλώνουμε κλπ, στην πραξη ομως δεν εχω τιποτα απτό να συμβουλευσω. μονο να τη ρωτγσω πως χειρίζεται τετοιες πιθανές καταστασεις για να καταλαβω την νοοτροπια της. απο την αλλη βεβαια δεν ξερω αν είναι τόσο κακό να βιώσει κ διαφορετικες αντιμετωπίσεις εφόσον δεν ξεφεύγουν απο μια γενικη βαση θετικής διαπαιδαγώγησης. ή να καταλάβει ότι σε διαφορετικά πλαίσια ισχύουν αλλοι κανονες. αλλα δεν ξερω μηπως ειναι κ μικρός γι αυτό. Κ υποτίθεται αυτα θελω να αποφυγω καθυστερώντας τον παιδικο. ειναι κ λίγο μπέρδεμα γιατί το παιδί αλλάζει διαρκως κ ισως κατι που μας κανει τωρα μπορει να μην κανει σε πεντε μηνες. 

[Macgyver]

3 ώρες πρίν, Josephine είπε:

 

 

Έτσι είναι όπως τα λες. Δεν ήθελα να το θέσω τόσο ρητά για να μη σε στεναχωρήσω, αφού πολλές μαμάδες λίγο πολύ εξαρτόμαστε από baby sitters. Όμως είναι η αλήθεια πως από τις 20 περίπου κοπέλες γνωστών, στη γειτονιά, στο κέντρο δημιουργικής που πάμε, που φέρνω στο μυαλό μου, καμία δεν δείχνει τη ζωντάνια και την προθυμία που θα έδειχνε μια μαμά στο παιδί της. Είναι διεκπεραιωτικές, κυρίως με το που περάσει ο χρόνος και η μαμά δεν είναι μαζί. Δεν υποτιμώ, αντιθέτως σέβομαι το επάγγελμα αυτό και τη δυσκολία του (αφού ως μαμά το βιώνω καθημερινά), όμως είναι αλήθεια και είναι λυπηρό να έχεις να κάνεις με παιδιά και να είσαι ψυχρός επειδή δεν σε βλέπουν. Στο κέντρο δημιουργικής απασχόλησης που τα έφερναν νταντάδες, χάζευαν στο κινητό τους και στο τέλος τα παιδάκια βαριούνταν. Στην παιδική είχαν κάνει παρέα οι κοπέλες και τα παιδιά απλώς δέχονταν παρατηρήσεις, αλλά όχι ουσιαστικό παιχνίδι. Και σίγουρα μια κοπέλα θέλει να "ξεφύγει" και για μισή ωρίτσα στην παιδική και να πει μια ενήλικη κουβέντα, αλλά δεν υπάρχει το ουσιαστικό ενδιαφέρον να κάνει το παιδάκι να περάσει καλά. Μόνο μία μου έρχεται στο μυαλό που κουβαλούσε ένα σωρό παιχνίδια και έφτιαχνε παρέα στο παιδί, τραγουδούσε και ήταν γελαστή. Ήταν μια νεαρή που μόλις τελείωνε τις σπουδές της. Κι εγώ τελικά σε μικρή κατέληξα, γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και δεν το μετάνιωσα (ενώ αρχικά έβλεπα μόνο 35+ λόγω της ασφάλειας και της ωριμότητας). Οι μεγάλες κυρίες πάλι ήταν στοργικές και φροντιστικές, όμως δεν θεωρούσαν κομμάτι του ρόλου τους το ουσιαστικό παιχνίδι με το παιδί (όχι όλη την ώρα φυσικά, προς θεού). 

 

Η συμβουλή μου είναι να την ζήσεις 1-2 εβδομάδες με το παιδί, να μην την αφήσεις μόνη στην αρχή, να δει τη γονεϊκότητά σου και κυρίως να δεις εσύ πόσο προσαρμοστική είναι σε αυτό το στυλ και ποιο είναι το δικό της στυλ. Επίσης, να δεις την αντίληψή της σε θέματα ασφαλείας, πράγμα το οποίο δεν καλύπτεται με λόγια και περιγραφές αλλά το βλέπεις μόνο στην πράξη, το πόσο γρήγορη και σβέλτη είναι. Είδα παιδαγωγούς πολύ αυστηρές απ' την ιδιοσυγκρασία και τα πιστεύω τους, που δεν μου έκαναν και δεν επρόκειτο να αλλάξουν οποιαδήποτε υπόδειξη κι αν έκανα εγώ. Επίσης, είδα κυρίες που τους έλειπε η μόρφωση, αλλά ήταν πρόσχαρες και στοργικές σαν γιαγιάδες. Οπότε οι υποδείξεις σου ως ένα βαθμό φυσικά θα παίξουν ρόλο, δεν θα αλλάξουν όμως το στυλ και την ιδιοσυγκρασία μιας γυναίκας. 

 

Η γνώμη μου είναι ότι ο παιδικός είναι καλύτερος, έχοντας δοκιμάσει φυσικά και τα δύο (έχουμε κοπέλα και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι εδώ και ενάμιση χρόνο, είμαστε όμως μαζί της όλο το διάστημα, δεν μένει μόνη με τα παιδιά γιατί είναι δύο και πολύ ζωηρά και δεν τα κάνεις καλά). Και όταν λέω ο παιδικός καλύτερος, έχω γνώση και έχω διαβάσει άπειρη παιδαγωγική θεωρία για την σχέση ένας προς έναν σε αυτές τις ηλικίες. Και πάλι επιλέγω παιδικό όμως, γιατί οποιαδήποτε φρέσκια κοπέλα, δραστήρια, αξιαγάπητη και με ιδέες δεν φτάνει έναν καλό παιδικό στην ουσιαστική απασχόληση και στην επαφή με παιδάκια, για παιδιά κυρίως 2 ετών και άνω που χρειάζονται πραγματικά δημιουργικές ιδέες για να περάσουν καλά και να έρθουν σε επαφή με ερεθίσματα. 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ σε όλα ! Μακάρι να μπορούσα να διαφωνήσω αλλά κι εμένα η εμπειρία μου με οδήγησε ακριβώς σε αυτά που αναφερεις . 

[Έσπερος]

Just now, Macgyver είπε:

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ σε όλα ! Μακάρι να μπορούσα να διαφωνήσω αλλά κι εμένα η εμπειρία μου με οδήγησε ακριβώς σε αυτά που αναφερεις . 

Η συζήτηση είναι ενδιαφέρουσα αν κ θα ταίριαζε σε άλλο θέμα. Είναι από τις λίγες φορές που στο ίντερνετ διαβάζω υπέρ των παιδικών, ενώ στην πραγματική ζωή γενικά δεν έχω ακούσει κάποιον γονιό να λέει ότι ο παιδικός έκανε κακό στο παιδί του ή ότι είχε ανυπέρβλητα προβλήματα προσαρμογής (γενικά όμως για παιδιά που ξεκίνησαν γύρω στα 2 ή κ αργότερα). Πριν από το παιδί δεν είχα προβληματιστεί ιδιαίτερα, ή μάλλον σκεφτόμουν ότι αν είναι να μένει με παππούδες που δεν αναλαμβάνουν βόλτες και γενικά είναι φοβικοί ή θεωρούν τα παιδιά κούκλες που κάθονται ήσυχα σε μια γωνιά (η μητέρα μου δλδ, όχι ότι δεν λατρεύει τα εγγόνια κ δεν τα χαϊδεύει κλπ, αλλά η νοοτροπία της αυτή είναι γενικά), καλύτερα στον παιδικά. Όταν όμως τα πήγαμε καλά με την κοπέλα που κρατούσε τον μικρό όταν ήταν 4 μηνών, σκεφτήκαμε ότι μετά την οριστική επιστροφή μου θα εφαρμόζαμε αυτότο σύστημα κ όχι τον παιδικό. Αυτήν τη στιγμή δεν προβληματίζομαι για την απόφασή μας, εξακολουθεί να μου φάινεται βαρύ και ο πρώτος αποχωρισμός και η ένταξη σε ένα οργανωμένο κ προγραμματισμένο περιβάλλον με τελείως διαφορετικές συνήθειες. Αλλά χαίρομαι που ακούω ότι έχετε θετικές εμπειρίες συνολικά, δεν έχω κανέναν φανατισμό κατά των παιδικών σταθμών ούτε θέλω να είμαι από τις μαμάδες που θεωρούν οποιαδήποτε εξωτερική επιρροή ολέθρια για την ψυχοσύνθεση του παιδιού τους. 

[Macgyver]

Just now, Έσπερος είπε:

Η συζήτηση είναι ενδιαφέρουσα αν κ θα ταίριαζε σε άλλο θέμα. Είναι από τις λίγες φορές που στο ίντερνετ διαβάζω υπέρ των παιδικών, ενώ στην πραγματική ζωή γενικά δεν έχω ακούσει κάποιον γονιό να λέει ότι ο παιδικός έκανε κακό στο παιδί του ή ότι είχε ανυπέρβλητα προβλήματα προσαρμογής (γενικά όμως για παιδιά που ξεκίνησαν γύρω στα 2 ή κ αργότερα). Πριν από το παιδί δεν είχα προβληματιστεί ιδιαίτερα, ή μάλλον σκεφτόμουν ότι αν είναι να μένει με παππούδες που δεν αναλαμβάνουν βόλτες και γενικά είναι φοβικοί ή θεωρούν τα παιδιά κούκλες που κάθονται ήσυχα σε μια γωνιά (η μητέρα μου δλδ, όχι ότι δεν λατρεύει τα εγγόνια κ δεν τα χαϊδεύει κλπ, αλλά η νοοτροπία της αυτή είναι γενικά), καλύτερα στον παιδικά. Όταν όμως τα πήγαμε καλά με την κοπέλα που κρατούσε τον μικρό όταν ήταν 4 μηνών, σκεφτήκαμε ότι μετά την οριστική επιστροφή μου θα εφαρμόζαμε αυτότο σύστημα κ όχι τον παιδικό. Αυτήν τη στιγμή δεν προβληματίζομαι για την απόφασή μας, εξακολουθεί να μου φάινεται βαρύ και ο πρώτος αποχωρισμός και η ένταξη σε ένα οργανωμένο κ προγραμματισμένο περιβάλλον με τελείως διαφορετικές συνήθειες. Αλλά χαίρομαι που ακούω ότι έχετε θετικές εμπειρίες συνολικά, δεν έχω κανέναν φανατισμό κατά των παιδικών σταθμών ούτε θέλω να είμαι από τις μαμάδες που θεωρούν οποιαδήποτε εξωτερική επιρροή ολέθρια για την ψυχοσύνθεση του παιδιού τους. 

Η κάθε επιλογή έχει τα υπέρ και τα κατά της . Εγώ απλώς σου εύχομαι η οποιαδήποτε κοπέλα βρεις κ σου κάνει να μην έχει κόλλημα με το κινητό της

[ΑΡΓΚ]

@Έσπερος προσωπικά, και έχοντας δοκιμάσει η ίδια, και από την εμπειρία πολλών γνωστών, ο παιδικός είναι για εμένα η λύση της ανάγκης, ως της απελπισίας. Πιθανόν με εξαίρεση κάποιους ιδιαίτερους σταθμούς, που απευθύνονται και στο αντίστοιχο πορτοφόλι. Είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι δεν θα καταφέρει να βρει μία κυρία να προσέχει όπως θέλει το παιδί στο σπίτι ή στην παιδική χαρά, ενώ έχει ως γονιός κάνει τις συνεντεύξεις, έχει έλεγχο στα βασικά της διαπαιδαγώγησης κλπ, αλλά από την άλλη να φαντάζεται ότι η χαμηλόμισθη κοπέλα στον παιδικό με τα 10-20 παιδάκια στο δωμάτιο θα είναι συνεχώς μέσα στην τρελή χαρά σαν την Μαίρη Πόππινς, πανταχού παρούσα και στοργική. Ασφαλώς και υπάρχουν ωραιότατοι σταθμοί, όπως και άθλιοι, ακριβώς όπως υπάρχουν καλές babysitter και τραγικές. Αλλά ποτέ δε θα υπάρξει σταθμός όπου θα δωθεί η ίδια προσοχή στο παιδί σου, και με τις καλύτερες προθέσεις, όσο από μία καλή babysitter. Εκτός ίσως αν μιλάμε για παιδικό με κάτι σαν μία παιδαγωγό ανά 3-4 παιδάκια και καταπληκτικές εγκαταστάσεις για δραστηριότητες που δε γίνονται στο σπίτι, αλλά δε νομίζω κάτι τέτοιο απευθύνεται στο μέσο εργαζόμενο ζευγάρι.

Τώρα για το προνήπιο που λες, το νόημα είναι ότι προετοιμάζει το παιδί για το νηπιαγωγείο, που το προετοιμάζει για το δημοτικό. Αν είναι να πάει το παιδί και στον παιδικό για να προετοιμαστεί για το προνήπιο, μάλλον κάτι δεν πάει καλά...

[Έσπερος]

Just now, Macgyver είπε:

Η κάθε επιλογή έχει τα υπέρ και τα κατά της . Εγώ απλώς σου εύχομαι η οποιαδήποτε κοπέλα βρεις κ σου κάνει να μην έχει κόλλημα με το κινητό της

Εγώ βασικά εύχομαι να δεχτεί το παιδί την απουσία μου κ όλα τ αλλ είναι δευτερεύοντα..

[Έσπερος]

7 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

@Έσπερος προσωπικά, και έχοντας δοκιμάσει η ίδια, και από την εμπειρία πολλών γνωστών, ο παιδικός είναι για εμένα η λύση της ανάγκης, ως της απελπισίας. Πιθανόν με εξαίρεση κάποιους ιδιαίτερους σταθμούς, που απευθύνονται και στο αντίστοιχο πορτοφόλι. Είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι δεν θα καταφέρει να βρει μία κυρία να προσέχει όπως θέλει το παιδί στο σπίτι ή στην παιδική χαρά, ενώ έχει ως γονιός κάνει τις συνεντεύξεις, έχει έλεγχο στα βασικά της διαπαιδαγώγησης κλπ, αλλά από την άλλη να φαντάζεται ότι η χαμηλόμισθη κοπέλα στον παιδικό με τα 10-20 παιδάκια στο δωμάτιο θα είναι συνεχώς μέσα στην τρελή χαρά σαν την Μαίρη Πόππινς, πανταχού παρούσα και στοργική. Ασφαλώς και υπάρχουν ωραιότατοι σταθμοί, όπως και άθλιοι, ακριβώς όπως υπάρχουν καλές babysitter και τραγικές. Αλλά ποτέ δε θα υπάρξει σταθμός όπου θα δωθεί η ίδια προσοχή στο παιδί σου, και με τις καλύτερες προθέσεις, όσο από μία καλή babysitter. Εκτός ίσως αν μιλάμε για παιδικό με κάτι σαν μία παιδαγωγό ανά 3-4 παιδάκια και καταπληκτικές εγκαταστάσεις για δραστηριότητες που δε γίνονται στο σπίτι, αλλά δε νομίζω κάτι τέτοιο απευθύνεται στο μέσο εργαζόμενο ζευγάρι.

Τώρα για το προνήπιο που λες, το νόημα είναι ότι προετοιμάζει το παιδί για το νηπιαγωγείο, που το προετοιμάζει για το δημοτικό. Αν είναι να πάει το παιδί και στον παιδικό για να προετοιμαστεί για το προνήπιο, μάλλον κάτι δεν πάει καλά...

Κάπως έτσι όπως τα λες τα φαντάζομαι, δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω πόση προσοχή μπορεί να δίνεται σ ένα περιβάλλον με πολλά παιδιά με διαφορετικές ανάγκες κ μάλιστα σε ηλικιες οπου κ η διαφορα ενος μηνα ειναι καθοριστική. Αλλα απο την αλλη πραγματικα στην κανονικη ζωή δεν εχω ακουσει γονιο να μετάνιωσε για τον παιδικο, κ σιγουρα οι περιπτωσεις οου ξερω να πηγαν παιδικο ειναι μαλλον περισσοτερες απο το να πηραν ξενη νταντα στο σπίτι.  δεν ξερω ακριβως τι επιλογες ειχαν κανει αλλα δεν νομιζω οτι ηταν κατι απλησίαστο. βεβαια επειδη ολοι αυτοι που ξερω έχουν μεγαλύτερα παιδιά, τις πληροφορίες αυτές είτε τις είχα πάρει πριν χρόνια, που το θέμα δεν με άγγιζε, είτε μου τα λένε τώρα με την απόσταση που μπορεί να έχει απαλύνει τα αρνητικά. Δεν έχω ρωτήσει δλδ για δυσκολίες προσαρμογής κ τέτοια. Αλλά τωρα που λεω οτι εχουμε θεμα να βρουμε νταντα, το μονο που ακουω ειναι οτι ειμαι υπερβολικη, οτι εγω εχω το προβλημα κ θα περναει καλυτερα με τα αλλα παιδακια κλπ.Δεν έχω αλλάξει γνώμη γιατί δεν θέλω σε αυτη τη φαση να αλλαξει τοσο ριζικά η καθημερινότητα. αλλά με εκπλήσσει καπως η ενταση των επιχειρημάτων γιατι ειναι καπως της λογικής οτι το παιδί βλάπτεται με την παραμονή στο σπίτι. Μετα τα 2,5-3 κ εγω πιστευω οτι χανει πραγνατα, αλλα τωρα μου φαινεται νωρις ακομα. 

 

Τον παιδικό σαν προετοιμασία για το προνήπιο τον σκέφτομαι με την έννοια ότι τα περισσότερα παιδάκια έχουν ήδη γνωρίσει μια τέτοια οργανωμένη δομη αρα θα ειναι πιο ετοιμα και δεν θα ηθελα να υπαρχει αυτο το χασμα. Ο δικος μου θα ειναι κυριολεκτικα το μικροτερο παιδακι, αυτο απο μονο του ειναι ενα θεμα, υποθέτω θα είναι καλύτερο να έχει κάνει μια χρόνια ή μισή έστω στον παιδικο. Αν πηγαινε προνήπιο 4-4 κ κατι μπορει να το αργουσα λιγο να παει παιδικο μετα τα 3, με δεδομενο οτι το ωραριο μου μου επιτρεπει να ασχολουμαι αρκετα κ ισως να κανουμε καποια οργανωμένη δραστηριοτητα αντι να παμε κατευθειαν στην αυστηρότητα μιας εκπαιδευτικής δομής. Αλλά με τα δεδομενα που εχω, δεν θα ηθελα η πρωτη φορα στο προνήπιο να ειναι στα βαθια.

[Έσπερος]

On 10/8/2019 at 4:54 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Θα σου πω την αλήθεια ότι ήξερα και ξέρω αρκετές κοπέλες που τελείωσαν παιδαγωγικό, και φύλαγαν μωρά και παιδάκια πριν να καταφέρουν να βρουν μόνιμη δουλειά, και δε θα εμπιστευόμουν παιδί δυστυχώς στις συγκεκριμένες. Γιατί το να προσέχεις ένα παιδάκι δυστυχώς ή ευτυχώς είναι πολύ περισσότερο θέμα κοινής λογικής, εμπειρίας και διάθεσης παρά σπουδών. Άλλο τάξη, άλλο ένα παιδάκι. Ο δικός μας απαράβατος όρος ήταν η γυναίκα να έχει μεγαλώσει παιδιά, δικά της. Είναι κάτι που δεν μαθαίνεται. Σαν να είχαμε στο σπίτι μία γιαγιά ας πούμε. Αν το παιδί πνιγεί, ή αρρωστήσει, ή πέσει, ή έχει διάρροια και γεμίσει τον τόπο, να το αντιμετωπίσει αυθόρμητα και από εμπειρία, που δυστυχώς αν δεν έχεις μεγαλώσει παιδιά, δεν το βλέπεις το ίδιο. Επίσης σαν άνθρωπος είμαι εντελώς εναντίον της "δημιουργικής απασχόλησης". Χίλιες φορές το παιχνίδι το ακατάστατο, τα κλασικά "μπανάλ" τραγούδια και παραμύθια, παρά το εξεζητημένο. Θέλαμε δηλαδή να είναι σαν να είναι στο σπίτι μία θεία ή γιαγιά, όχι κάποιον επαγγελματία παιδαγωγό με την αντίληψη του σχολείου.

Εμείς μεγάλη κυρία δεν είδαμε ακόμα, αν και μιλήσαμε με κάποιες στο τηλέφωνο γιατί ήταν περισσότερες που μας αναζήτησαν. Αλλά σε σκέφτηκα γιατί είδαμε μια κοπέλα χωρίς σπουδές (καθόλου)  σε σύγκριση με μια άλλη που είχε σπουδάσει κάτι σχετικό, που η πρώτη μας ενέπνευσε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, παρόλο που εγώ ήμουν κάπως αρνητικά διακείμενη και την έφερα μόνο επειδή ήταν η πρώτη που πήρε. Πραγματικά αλλιώς τα σκέφτεσαι στα χαρτιά και αλλιώς είναι όταν γνωρίζεις τα ίδια τα άτομα. Να μην σχολιάσω κιόλας, για πόσες νεαρές παιδαγωγούς είχαμε συστάσεις και τηλέφωνα και ουσιαστικά τις κυνηγήσαμε εμείς ή μεσολάβησαν άλλοι, και  δεν απάντησαν ποτέ και εμφανίστηκαν τελευταία στιγμή, λες και δεν μπορούσαν να πουν εξαρχής ευθέως ότι πχ δουλεύουν κάπου και δεν γνωρίζουν πότε θα τελειώσουν γιατί θα εξαρτηθεί από τον τουρισμό, ή ότι περιμένουν απάντηση από αλλού κ θα πουν σε λίγες μέρες κλπ. Δηλαδή να παρακαλάς τον άλλον να δουλέψει και να μη βγάζεις άκρη και κατά τ άλλα να συνεννοείσαι καλύτερα με τις γιαγιάδες και αυτές που ελεγα εγώ για πλάκα "θείτσες"....