Για όσες έκαναν διακοπή κύησης

[Summer love]

κορίτσι μου όλα αυτά είναι ένα είδος ξεσπάσματός..δεν μπορείς να το κρατήσεις μέσα σου και δεν θα σου κάνει καλο...τον άντρα σου μην τον φοβάσαι..αντέχει...κα΄ποιος μας έδωσε πόνο αβάσταχτο αλλά ταυτόχρονα δίνει και δύναμη στους γύρω μας να μας αντέξουν..σκέψου ότι αν υπάρχει κάπου αυτή η ψυχή ή η ενέργεια του, όπως λέγαμε, πρέπει να είμαστε δυνατές και να στέλνουμε μόνο θετική ενέργεια...μόνο τότε έχει ουσία η απόφαση που πήραμε να μην τα κρατήσουμε στην αγκαλιά μας...

 

Geo μου το πρώτο καιρό δ κοιμόμουν καθόλου για περίπου 20 μέρες μετά καλύτερα αλλά τότε ξεκίνησε αυτό που γράφεις άρρωστο φοβία όλο τρέχω σε γιατρούς κ πιστεύω ότι πάσχω απο διαφορά

Απο τότε έχω παύει 2 ουρολοιμώξεις , μια κολπίτιδα , μια αμυγδαλιτιδα κ επι 3 μέρες έχω μεσοκυκλικη αιμορραγία τα νεύρα μου πια !!!!

 

Πάντα όταν δ ειναι καλά παθαίνω διαφορά !!

[Summer love]

κορίτσι μου όλα αυτά είναι ένα είδος ξεσπάσματός..δεν μπορείς να το κρατήσεις μέσα σου και δεν θα σου κάνει καλο...τον άντρα σου μην τον φοβάσαι..αντέχει...κα΄ποιος μας έδωσε πόνο αβάσταχτο αλλά ταυτόχρονα δίνει και δύναμη στους γύρω μας να μας αντέξουν..σκέψου ότι αν υπάρχει κάπου αυτή η ψυχή ή η ενέργεια του, όπως λέγαμε, πρέπει να είμαστε δυνατές και να στέλνουμε μόνο θετική ενέργεια...μόνο τότε έχει ουσία η απόφαση που πήραμε να μην τα κρατήσουμε στην αγκαλιά μας...

 

Geo μου το πρώτο καιρό δ κοιμόμουν καθόλου για περίπου 20 μέρες μετά καλύτερα αλλά τότε ξεκίνησε αυτό που γράφεις άρρωστο φοβία όλο τρέχω σε γιατρούς κ πιστεύω ότι πάσχω απο διαφορά

Απο τότε έχω παύει 2 ουρολοιμώξεις , μια κολπίτιδα , μια αμυγδαλιτιδα κ επι 3 μέρες έχω μεσοκυκλικη αιμορραγία τα νεύρα μου πια !!!!

 

Πάντα όταν δ ειναι καλά παθαίνω διαφορά !!

3 μηνες ήθελα να πω

[Anastasia21]

Αναστασία η crp δείχνει φλεγμονή ειναι απλά ένας δείκτης που μετράνε στο αιμα μαζί με κατι άλλο που δ θυμάμαι τώρα

Σίγουρα στο έκαναν στο νοσοκομείο ανάμεσα σε εξετάσεις αίματος .

Αυτό θα εννοούσε κ ο γιατρος σου . Θα σου πει λογικά εκείνος , μην κάνω το γιατρό γιατί μπορεί να λέω κατι λάθος .

 

Κοριτσι μου ναι,τον ρωτησα αναλυτικα, μου εκανε οντως απο την πρωτη στιγμη της εισαγωγης μου αναλυση για καθε πιθανη φλεγμονη, λοιμωξη, μικροβια κ ηταν πεντακαθαρα. Επισης πανω στη φούρια μου ειχα ξεχασει πως ειδη εχουμε κανει καριοτυπο ζευγους που ειναι απολυτα καλος..μεχρι και τα αντισωματα ρεζους ειχε κοιταξει,τα παντα..Ακομα και αν ο καρυοτυπος των εμβρυων βγει με καποια ανωμαλια παλι θεωρειται τυχαιο γεγονος κ ειναι ξεκαθαρος πως δεν σημαινει οτι κ τα αλλα εμβρυα θα εχουν θεμα.Το μονο που εχουμε να κανουμε ειναι απλα προγεννητικο ελεγχο πριν τοποθετηθει η βλαστοκυστη. Οπως ακριβως πολυ σωστα μου ειπατε κ εσεις!

 

Ο πρωτος μου υπερηχος με αδεια μητρα με με εκανε ακομα πιο σμπαράλια κ εκλαψα πολυ εκεινη την ωρα..Τα συναισθηματα ειναι αναμεικτα.. απο τη μια λεω γιατι να συμβει ξαφνικα αυτη η ατυχια χωρις λογο κ απο την αλλη αισθανομαι ανακουφηση που δεν θα μπω στο τρυπακι να ψαχνομαι κ να φθειρομαι με χιλιες δυο εξετασεις για να βρω το γιατι εφοσον ηδη τις εχω κανει ολες.

[Summer love]

Κοριτσι μου ναι,τον ρωτησα αναλυτικα, μου εκανε οντως απο την πρωτη στιγμη της εισαγωγης μου αναλυση για καθε πιθανη φλεγμονη, λοιμωξη, μικροβια κ ηταν πεντακαθαρα. Επισης πανω στη φούρια μου ειχα ξεχασει πως ειδη εχουμε κανει καριοτυπο ζευγους που ειναι απολυτα καλος..μεχρι και τα αντισωματα ρεζους ειχε κοιταξει,τα παντα..Ακομα και αν ο καρυοτυπος των εμβρυων βγει με καποια ανωμαλια παλι θεωρειται τυχαιο γεγονος κ ειναι ξεκαθαρος πως δεν σημαινει οτι κ τα αλλα εμβρυα θα εχουν θεμα.Το μονο που εχουμε να κανουμε ειναι απλα προγεννητικο ελεγχο πριν τοποθετηθει η βλαστοκυστη. Οπως ακριβως πολυ σωστα μου ειπατε κ εσεις!

 

Ο πρωτος μου υπερηχος με αδεια μητρα με με εκανε ακομα πιο σμπαράλια κ εκλαψα πολυ εκεινη την ωρα..Τα συναισθηματα ειναι αναμεικτα.. απο τη μια λεω γιατι να συμβει ξαφνικα αυτη η ατυχια χωρις λογο κ απο την αλλη αισθανομαι ανακουφηση που δεν θα μπω στο τρυπακι να ψαχνομαι κ να φθειρομαι με χιλιες δυο εξετασεις για να βρω το γιατι εφοσον ηδη τις εχω κανει ολες.

 

Αναστασία μου σε καταλαβαίνω κοριτσι μου ειναι άσχημη αυτή η στιγμή του υπερήχου μετά απο όλο αυτό . Ουφ !!! Κ εγω ετσι ήμουν Σμπαράλια !

 

Τελικά δηλαδή απλά συνέβει ; Χωρίς λόγο ;

Καλά εννοείται το έχω ξανακούσει . Ο γιατρος σου σκέφτηκε το μικρόβιο γιατί ειναι το βασικότερο στην περίπτωση σου κ ηταν όλα καθαρά ε ;!!!

[Anastasia21]

Αναστασία μου σε καταλαβαίνω κοριτσι μου ειναι άσχημη αυτή η στιγμή του υπερήχου μετά απο όλο αυτό . Ουφ !!! Κ εγω ετσι ήμουν Σμπαράλια !

 

Τελικά δηλαδή απλά συνέβει ; Χωρίς λόγο ;

Καλά εννοείται το έχω ξανακούσει . Ο γιατρος σου σκέφτηκε το μικρόβιο γιατί ειναι το βασικότερο στην περίπτωση σου κ ηταν όλα καθαρά ε ;!!!

 

Πφφφ ολα πεντακαθαρα...να θες να ριξεις κ καπου ευθυνη κ να μην μπορεις.... αυτο ειναι που τρελαινει...

[Summer love]

Πφφφ ολα πεντακαθαρα...να θες να ριξεις κ καπου ευθυνη κ να μην μπορεις.... αυτο ειναι που τρελαινει...

 

Καταλαβαίνω τι λες!!!

Και αλήθεια λυπάμαι παρά πολυ για όλο αυτό . Ποσό άδικο ειναι με τρελαίνει που για κάποιους ειναι τόσο εύκολο κ γι άλλους τόσο δύσκολο κ δ μπορείς να κανείς κ πολλα ρε γαμωτο !!

[ραφαηλιτα]

Anastasia21 μου συνέβη το ίδιο 25 κ6 εβδομάδες.δραμα.δεν θα γράψω ξανά την ιστορία μου...βαρέθηκα.τωρα είμαι εγκυος ξανά 17εβδομάδα.εχω υγρα άλλοτε άσπρα κ άλλοτε σαν νερό.τρεμω.μετραω το ph του κολπου κ έχω παραγγείλει κ δείκτες ιλιοτροπιου για την ανίχνευση αμνιακου υγρού.ειμαι στο σπίτι...χωρίς κίνηση.η crp αν ήταν ανεβασμένη θα μπορούσε να οφείλεται κ σε μικρόβια εκτός κολπου.λαιμος, δόντια κτλ.ουτε σε μένα βρέθηκε κάτι.ωρο μου έζησε 22μέρες μετά από την παραμονή στο νοσοκομειο 22ημερών.νε σπασμενανερα 22ημέρες και πάλι μικρόβιο δεν πήρα.αχ κάθε φορά που σας διαβάζω κλαιω.ζηλευω όλες αυτέςτις τυχερες που δεν έχουν ζήσει τέτοιες καταστάσεις.

[Anastasia21]

Anastasia21 μου συνέβη το ίδιο 25 κ6 εβδομάδες.δραμα.δεν θα γράψω ξανά την ιστορία μου...βαρέθηκα.τωρα είμαι εγκυος ξανά 17εβδομάδα.εχω υγρα άλλοτε άσπρα κ άλλοτε σαν νερό.τρεμω.μετραω το ph του κολπου κ έχω παραγγείλει κ δείκτες ιλιοτροπιου για την ανίχνευση αμνιακου υγρού.ειμαι στο σπίτι...χωρίς κίνηση.η crp αν ήταν ανεβασμένη θα μπορούσε να οφείλεται κ σε μικρόβια εκτός κολπου.λαιμος, δόντια κτλ.ουτε σε μένα βρέθηκε κάτι.ωρο μου έζησε 22μέρες μετά από την παραμονή στο νοσοκομειο 22ημερών.νε σπασμενανερα 22ημέρες και πάλι μικρόβιο δεν πήρα.αχ κάθε φορά που σας διαβάζω κλαιω.ζηλευω όλες αυτέςτις τυχερες που δεν έχουν ζήσει τέτοιες καταστάσεις.

 

 

ραφαηλιτα μου δεν εχω λόγια ειλικρινά γι αυτο που περασες και εσυ κ ειλικρινα νιωθω ασχημα γιατι καποιες κοπελες εχασαν τα μωρακια τους σε πιο προχωρημενους μηνες,εγω δεν προλαβα να αισθανθω τις κλοτσιες τους..ο πονος ειναι ο ιδιος ομως, η απωλεια ειναι τοσο έντονη για καθε γυναίκα που δεν καταφερε να γνωρισει το σπλαχνο της,να το αγγιξει, να το φιλησει..θελω να σου ευχηθω να εισαι γερή και να δεις που ολα θα πανε καλα,να μην φοβασαι,να παιρνεις δυναμη καθε μερα απο το μωρο που εχεις τωρα μεσα σου και να δεις που ολα θα πανε καλα!

 

Οσον αφορα σε αυτο που ειπες κ εσυ κ η summer love ,

χτυπηθηκα κ ζηλεψα κ εγω και ειπα γιατι αλλες να μην καταλαβαινουν το Θεό τους, έιχα γνωστη μου που εμεινε εγκυος τυχαια στα 40 με μεγαλη ευκολια,καπνιζε σαν φουγαρο, επινε ουισκια και κρασια μεχρι να γεννησει(μιλαω για ποσοτητες) ουτε σεβαστηκε ποτε το γεγονος πως μεγαλωνε ζωη μεσα της,

...κατι τετοια βλεπω και αγανακτω για τις γυναικες που ταλαιπωρουνται κ δινουν και την ψυχη τους για ενα παιδι, για ολες οσες τα χασαμε ετσι ξαφνικα. Όμως δεν ειμαι Θεος για να κρινω, ουτε κερδιζω κατι με το να λεω γιατι διαλεξε εμενα η μοιρα και όχι την απέναντι..Μακαρι να μην το ζησει καμια γυναικα ποτε..να σας πω κατι? Εμεις που περναμε απο τετοιες δυσκολιες και παλευουμε με το ιδιο μας το είναι είμαστε ηρωιδες και που θα παει...θα γαληνεψει η ψυχη..ποσο μαλλον οταν κρατησουμε γερα μωρα στα χερια μας..

[Summer love]

ραφαηλιτα μου δεν εχω λόγια ειλικρινά γι αυτο που περασες και εσυ κ ειλικρινα νιωθω ασχημα γιατι καποιες κοπελες εχασαν τα μωρακια τους σε πιο προχωρημενους μηνες,εγω δεν προλαβα να αισθανθω τις κλοτσιες τους..ο πονος ειναι ο ιδιος ομως, η απωλεια ειναι τοσο έντονη για καθε γυναίκα που δεν καταφερε να γνωρισει το σπλαχνο της,να το αγγιξει, να το φιλησει..θελω να σου ευχηθω να εισαι γερή και να δεις που ολα θα πανε καλα,να μην φοβασαι,να παιρνεις δυναμη καθε μερα απο το μωρο που εχεις τωρα μεσα σου και να δεις που ολα θα πανε καλα!

 

Οσον αφορα σε αυτο που ειπες κ εσυ κ η summer love ,

χτυπηθηκα κ ζηλεψα κ εγω και ειπα γιατι αλλες να μην καταλαβαινουν το Θεό τους, έιχα γνωστη μου που εμεινε εγκυος τυχαια στα 40 με μεγαλη ευκολια,καπνιζε σαν φουγαρο, επινε ουισκια και κρασια μεχρι να γεννησει(μιλαω για ποσοτητες) ουτε σεβαστηκε ποτε το γεγονος πως μεγαλωνε ζωη μεσα της,

...κατι τετοια βλεπω και αγανακτω για τις γυναικες που ταλαιπωρουνται κ δινουν και την ψυχη τους για ενα παιδι, για ολες οσες τα χασαμε ετσι ξαφνικα. Όμως δεν ειμαι Θεος για να κρινω, ουτε κερδιζω κατι με το να λεω γιατι διαλεξε εμενα η μοιρα και όχι την απέναντι..Μακαρι να μην το ζησει καμια γυναικα ποτε..να σας πω κατι? Εμεις που περναμε απο τετοιες δυσκολιες και παλευουμε με το ιδιο μας το είναι είμαστε ηρωιδες και που θα παει...θα γαληνεψει η ψυχη..ποσο μαλλον οταν κρατησουμε γερα μωρα στα χερια μας..

 

 

Ξέρω κ εγω γυναίκες που έπιναν κ κάπνιζαν κ όλα πήγαν καλά ! Τι να πεις εδώ ;;;! Ειναι άξιο απορίας !

Μην ψάχνεις να βρεις , άμα ειναι να πάνε καλά θα πάνε αλλιώς θα σταβωσουν όλα ...

[alinaza]

κοριτσια να ξερατε το ποσο σας νιωθω...δεν ξερω γιατι ο θεος επελεξε εμας να περασουμε αυτην την τοσο ασχημη δοκιμασια...το μωρο μου δεν θα το ξεχασω ποτε....καμια μας πιστευω...δεν ξερω τιποτα και δεν καταλαβαινω τιποτα...παρα μονο το αποδεχομαι και προσπαθω να συνεχισω την ζωη μου...

 

ολμαρ το τραγουδακι που ανεβασες τα λεει ολα...ολα τα συναισθηματα μας..!!πρεπει ομως να συνεχισουμε...δεν σας κρυβω οτι και για εμενα ειναι το ιδιο δυσκολο...συνεχεια πιανω τον εαυτο μου να κοιταει εγκυες στον δρομο που περνανε τυχαια.. η μαμαδες με παιδια ..και να τις παρατηρω παρα πολυ εντονα ασυναισθητα ... μηπως και καταλαβω που ειναι καλυτερες απο εμενα και θα εχουν την ευκαιρια να κρατησουν το μωρακι τους στην αγκαλια τους...ομως πολυ γρηγορα καταλαβαινω οτι αυτο που σκεφτομαι ειναι λαθος...επισης οπως ειπατε μου εχουν δημιουργηθει και εμενα ενα σωρο φοβιες...!!

 

ειναι δυσκολο αλλα πρεπει να συνεχισουμε δεν πρεπει να το βαλουμε κατω..σας ευχομαι οτι καλυτερο...

 

καθε μερα ειναι μια καινουρια μερα..μια καινουρια ελπιδα...

[olmar]

τόσες μέρες και κανένα άσχημο μήνυμα.....επιτέλουςςςςςς.

ελπίζω να μην προστεθεί καμία άλλη κοπέλα..

 

κορίτσια μου, θέλω να σας πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ.πήρα μεγάλη δύναμη απο όλα αυτά που διάβαζα και συνεχίζω να ξαναδιαβάζω κάθε φορά που είμαι χάλια..δεν μπορώ να σας το εκφράσω, αλλά πραγματικά με τα λόγια σας, με κάνατε και αισθάνθηκα οτι υπάρχουν άτομα γύρω μου που ενδιαφέρονται για μένα και ξέρουν πολύ καλά τι περνάω.αισθάνθηκα συμπαράσταση απο άτομα που περνάνε και αυτά πολύ δύσκολα.και αυτό είναι μεγαλείο.θέλω να σκέφτομαι οτι ο μπαγασάκος μου και τα αγγελούδια σας κατάφεραν πράγματα πολύ μεγαλύτερα απο το μποϊ τους.ελπίζω να είστε όλες λίγο καλύτερα και μαζί να γίνουμε πολύ καλύτερα.Σας υπερευχαριστώ και σας σκέφτομαι συνέχεια.

[Anastasia21]

τόσες μέρες και κανένα άσχημο μήνυμα.....επιτέλουςςςςςς.

ελπίζω να μην προστεθεί καμία άλλη κοπέλα..

 

κορίτσια μου, θέλω να σας πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ.πήρα μεγάλη δύναμη απο όλα αυτά που διάβαζα και συνεχίζω να ξαναδιαβάζω κάθε φορά που είμαι χάλια..δεν μπορώ να σας το εκφράσω, αλλά πραγματικά με τα λόγια σας, με κάνατε και αισθάνθηκα οτι υπάρχουν άτομα γύρω μου που ενδιαφέρονται για μένα και ξέρουν πολύ καλά τι περνάω.αισθάνθηκα συμπαράσταση απο άτομα που περνάνε και αυτά πολύ δύσκολα.και αυτό είναι μεγαλείο.θέλω να σκέφτομαι οτι ο μπαγασάκος μου και τα αγγελούδια σας κατάφεραν πράγματα πολύ μεγαλύτερα απο το μποϊ τους.ελπίζω να είστε όλες λίγο καλύτερα και μαζί να γίνουμε πολύ καλύτερα.Σας υπερευχαριστώ και σας σκέφτομαι συνέχεια.

 

Κοριτσι μου γλυκο..οι ψυχούλες μας, τα σπλάχνα μας,τα παιδάκια μας ειναι κάπου μαζί,ήσυχα, πιασμένα χέρι χέρι. Έτσι είμαστε και όλες εμείς εδω, πιασμένες σφιχτα κ ας μην γνωριζομαστε..μας ενώνει ο κοινός αυτός πόνος που μόνο εμεις που τον βιώσαμε μεχρι το μεδούλι ξερουμε..

 

Κοριτσια μου..γλυκα μου κοριτσια..

Ευτυχως ο ήλιος βγαίνει κάθε μέρα κ μας θυμίζει πως η ευτυχία,η χαρά κ η γαλήνη θα ξανάρθουν στη ζωή μας αρκεί κ εμείς λίγο να τα αφήσουμε να μας πλησιάσουν..

[Summer love]

Κοριτσι μου γλυκο..οι ψυχούλες μας, τα σπλάχνα μας,τα παιδάκια μας ειναι κάπου μαζί,ήσυχα, πιασμένα χέρι χέρι. Έτσι είμαστε και όλες εμείς εδω, πιασμένες σφιχτα κ ας μην γνωριζομαστε..μας ενώνει ο κοινός αυτός πόνος που μόνο εμεις που τον βιώσαμε μεχρι το μεδούλι ξερουμε..

 

Κοριτσια μου..γλυκα μου κοριτσια..

Ευτυχως ο ήλιος βγαίνει κάθε μέρα κ μας θυμίζει πως η ευτυχία,η χαρά κ η γαλήνη θα ξανάρθουν στη ζωή μας αρκεί κ εμείς λίγο να τα αφήσουμε να μας πλησιάσουν..

 

Αρκεί κ εμείς λιγο να τα αφήσουμε να μας πλησιάσουν !!!! Υπέροχο Αναστάσια !!!

[SJGE]

Γεια σας κορίτσια μου καλα!!!! Ήθελα να δώσω και γω το παρόν αφού σας είδα όλες σήμερα να γράφετε !!! Πολυ ωραία λόγια Αναστασία μου Summerlove μου ποσό δικιο έχετε!!! Ειμαι σε πολυ αρχικό στάδιο το ξέρω αλλά το παλεύω μέρα νύχτα να μην τρελαθώ και να αφήσω το φως κ παλι στη ζωή μου. Διάφορες φοβίες βγήκαν στην επιφάνεια ... Θύμωσα με τον εαυτό μου γιατί νόμιζα πως ξεχνάω το κοριτσακι μου κ κοίταζα μονο την παρτη μου και μην πάθω τίποτα ... Προσπαθώ να πάω δουλειά μια πάω μια οχι ... Προσπαθώ να βάλω τη λογική μια τη βάζω μια βυθιζομαι στο σκοτάδι ... Που θα παει όμως ... Ευτυχώς έχω τον άντρα μου!!! Ενα δημόσιο ευχαριστω σε όλες σας κοπέλες μας για την βοήθεια σας!!!! Είσαστε καταπληκτικές και με νιώθετε όπως σας νιώθω και εγω !!! Και ιδιαίτερα στην Olmar μου που μου δίνει δύναμη μεσα από τα μηνύματα της!!! Φιλακια σε όλες !!!

[Summer love]

Γεια σας κορίτσια μου καλα!!!! Ήθελα να δώσω και γω το παρόν αφού σας είδα όλες σήμερα να γράφετε !!! Πολυ ωραία λόγια Αναστασία μου Summerlove μου ποσό δικιο έχετε!!! Ειμαι σε πολυ αρχικό στάδιο το ξέρω αλλά το παλεύω μέρα νύχτα να μην τρελαθώ και να αφήσω το φως κ παλι στη ζωή μου. Διάφορες φοβίες βγήκαν στην επιφάνεια ... Θύμωσα με τον εαυτό μου γιατί νόμιζα πως ξεχνάω το κοριτσακι μου κ κοίταζα μονο την παρτη μου και μην πάθω τίποτα ... Προσπαθώ να πάω δουλειά μια πάω μια οχι ... Προσπαθώ να βάλω τη λογική μια τη βάζω μια βυθιζομαι στο σκοτάδι ... Που θα παει όμως ... Ευτυχώς έχω τον άντρα μου!!! Ενα δημόσιο ευχαριστω σε όλες σας κοπέλες μας για την βοήθεια σας!!!! Είσαστε καταπληκτικές και με νιώθετε όπως σας νιώθω και εγω !!! Και ιδιαίτερα στην Olmar μου που μου δίνει δύναμη μεσα από τα μηνύματα της!!! Φιλακια σε όλες !!!

 

Geo μου κοριτσάκι μου , σε σκεφτόμουν ! Όλες θυμώνουμε κ νιώθουμε περίεργα ..... Ειναι λογικό να κοιτάμε τον κ εμάς , τον μέλλον μας ειναι μπροστά αυτές τις μέρες νιώθω καλύτερα κ κορίτσια να σας πω κατι καθε μέρα ειναι μια καινούργια μερα , είμαστε υγιείς , όλα θα πάνε καλά αρκεί να το υποσχεθούμε σε εμάς . Μια κοπέλα απο εδω μέσα που γέννησε το κοριτσάκι της τώρα τον Απρίλιο , και έχει μια παλλινδρομη κ μια διακοπή κύησης μου είπε υποσχεσου στο εαυτό σου ότι όλα θα πάνε καλά !!!

 

Λοιπόν τελος όλα θα πάνε καλά .

 

 

Geo τα μωράκια μας ειναι εκεί πάνω κ θέλουν να μας δουν καλά . Ναι πενθούμε ναι πονάμε αλλά θα σταθούμε στα πόδια μας θα δεις . Μια αγκαλιά κ σε σένα geo

[Anastasia21]

Geo μου, όπως πολύ σωστά είπε και η Summerlove ''όλες θυμώνουμε και νιώθουμε περίεργα'', δεν εισαι μόνη σου. Τις τελευταιες μερες (ενω νομιζα πως διαχειριζομουν το πενθος μου,πονουσα αλλα δεν το αφηνα να με ρίξει) ξαφνικα εγινε το μπαμ.. δεν κοιμομουν κ αν γινοταν και εκλεινα τα ματια μου θα ηταν για να δω εφιαλτες, το χαμογελο εχει σβηστει πια απο το προσωπο μου, δεν εχω διαθεση, είμαι συνεχως εξαντλημενη από το κλάμα κ δεν βρισκω σε τιποτα ευχαριστηση κ αν παω να κανω κατι που με κανει να νιωσω καλυτερα νιωθω τυψεις..

 

Σαν σημερα Πέμπτη,πριν 2 βδομαδες, τετοια ώρα αναπάυτηκα εν ειρήνη...

Σημερα όμως, 2 βδομαδες μετα ηρθε η δικη μου Ανασταση κ είδα για πρώτη φορά τον εαυτό μου απο ψηλά και δεν αντεξα κ εγώ η ιδια στη θέα της εικονας του. Δεν ξερω πως να το περιγραψω αλλα δεν ποναω ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο..ο πονος ειναι σταθερος κ ξερω πως ριζωσε βαθυα μεσα μου για παντα. Είναι αγωνας που ματωνεις κ ο πονος ειναι αβασταχτος να αφησεις ολα αυτα που δυστυχως εγιναν και να ζησεις στο παρον, θελει μεγαλα κότσια για να αποδεχθεις οτι το ονειρο του ερχομου κ το ιδιο το μωρο ξαφνικα κ τοσο αδικα επαψαν να υπαρχουν. Θέλω ομως να ξαναδημιουργησω τον εαυτο μου απο την αρχη,θελω να ξαναφροντισω τον αντρα μου που ειναι το πιο πολυτιμο που εχω κ δεν θελω να χασω,θελω να είμαστε ευτυχισμενοι χωρις να μιζεριαζουμε γιατι πολυ απλα δεν μας αξιζει, Θελω να αποκτησω την ικανοτητα να κοβω μαχαιρι τις σκεψεις κ τους φοβους που με μαστιγώνουν καθε μερα, Θελω να ξαναγαπησω τη ζωη μου, γιατι φευγει σαν νερο κ πισω δεν γυρναει.

Θελω να την πιάσω απο τα μαλλιά με τόση δύναμη που να μην της αφησω τριχα...Δεν θα με κρατησει αυτη πισω αλλα το αντίθετο..θα φαει αυτη τη σκονη μου από σημερα κιολας Εχω πολλα να κάνω κ πάνω απολα να ξαναζησω οπως αξιζει σε ολες το θαυμα που τοσο αδικα στερηθηκαμε. Ας προσεξουμε τους πολυτιμους εαυτους μας, ας σφιξουμε τις γροθιες κ ας σηκωσουμε το κεφαλι. Μας αξιζουν τα καλυτερα!

[olmar]

Geo μου, όπως πολύ σωστά είπε και η Summerlove ''όλες θυμώνουμε και νιώθουμε περίεργα'', δεν εισαι μόνη σου. Τις τελευταιες μερες (ενω νομιζα πως διαχειριζομουν το πενθος μου,πονουσα αλλα δεν το αφηνα να με ρίξει) ξαφνικα εγινε το μπαμ.. δεν κοιμομουν κ αν γινοταν και εκλεινα τα ματια μου θα ηταν για να δω εφιαλτες, το χαμογελο εχει σβηστει πια απο το προσωπο μου, δεν εχω διαθεση, είμαι συνεχως εξαντλημενη από το κλάμα κ δεν βρισκω σε τιποτα ευχαριστηση κ αν παω να κανω κατι που με κανει να νιωσω καλυτερα νιωθω τυψεις..

 

Σαν σημερα Πέμπτη,πριν 2 βδομαδες, τετοια ώρα αναπάυτηκα εν ειρήνη...

Σημερα όμως, 2 βδομαδες μετα ηρθε η δικη μου Ανασταση κ είδα για πρώτη φορά τον εαυτό μου απο ψηλά και δεν αντεξα κ εγώ η ιδια στη θέα της εικονας του. Δεν ξερω πως να το περιγραψω αλλα δεν ποναω ουτε λιγοτερο ουτε περισσοτερο..ο πονος ειναι σταθερος κ ξερω πως ριζωσε βαθυα μεσα μου για παντα. Είναι αγωνας που ματωνεις κ ο πονος ειναι αβασταχτος να αφησεις ολα αυτα που δυστυχως εγιναν και να ζησεις στο παρον, θελει μεγαλα κότσια για να αποδεχθεις οτι το ονειρο του ερχομου κ το ιδιο το μωρο ξαφνικα κ τοσο αδικα επαψαν να υπαρχουν. Θέλω ομως να ξαναδημιουργησω τον εαυτο μου απο την αρχη,θελω να ξαναφροντισω τον αντρα μου που ειναι το πιο πολυτιμο που εχω κ δεν θελω να χασω,θελω να είμαστε ευτυχισμενοι χωρις να μιζεριαζουμε γιατι πολυ απλα δεν μας αξιζει, Θελω να αποκτησω την ικανοτητα να κοβω μαχαιρι τις σκεψεις κ τους φοβους που με μαστιγώνουν καθε μερα, Θελω να ξαναγαπησω τη ζωη μου, γιατι φευγει σαν νερο κ πισω δεν γυρναει.

Θελω να την πιάσω απο τα μαλλιά με τόση δύναμη που να μην της αφησω τριχα...Δεν θα με κρατησει αυτη πισω αλλα το αντίθετο..θα φαει αυτη τη σκονη μου από σημερα κιολας Εχω πολλα να κάνω κ πάνω απολα να ξαναζησω οπως αξιζει σε ολες το θαυμα που τοσο αδικα στερηθηκαμε. Ας προσεξουμε τους πολυτιμους εαυτους μας, ας σφιξουμε τις γροθιες κ ας σηκωσουμε το κεφαλι. Μας αξιζουν τα καλυτερα!

διάβασα το μήνυμα σου και έκλαψα...είναι υπέροχο μήνυμα και ταυτόχρονα τόσο τρομακτικό...

θέλω να βρώ το θάρρος να κάνω όλα αυτά που λες και ταυτόχρονα μου φαντάζει τόσο τεράστιο και ακατόρθωτο όλο αυτό.πλέον είμαι απίστευτα κυκλοθυμική..εκεί που γελάω , πλαντάζω στο κλάμα και απλά ψάχνω μια γωνία για να μην ενοχλώ τους άλλους.αισθάνομαι ανίκανη για όλα..μου λείπει αυτή η ρουτίνα που είναι βαρετή για τους υπόλοιπους..για μένα είναι μια τεράστια μάχη να συνεχίσω να ζω...τη μια στιγμή λέω είσαι δυνατή μπορείς...και το επόμενο δευτερόλεπτο αισθάνομαι οτι είμαι πλέον τόσο αδύνατη και άχρηστη, που δεν μπορώ να συνεχίζω να προσπαθώ.παραιτούμαι.έτσι απλά.στις πολύ άσχημες στιγμές σκέφτομαι ακόμα και την αυτοκτονία.μετά βλέπω αυτούς που αγαπώ και ξέρω οτι δεν έχω δικαίωμα να τους το κάνω αυτό..έχω τρελαθεί..πώς γίνεται το μυαλό μου (το δικό μου μυαλό που ήταν πάντα οργανωμένο) να παίζει τέτοια παιχνίδια.δεν μπορώ να μείνω μόνη μου.απλά χάνομαι.ελπίδα , όνειρα, χαρά πλεόν έχουν γίνει άγνωστες λέξεις.και αν δεν έχεις αυτά, πώς μορείς να συνεχίσεις?

[Summer love]

Αναστασία μου υπέροχο μήνυμα !!!

Χρειάζεται να πένθησεις αλήθεια μην το φοβάσαι ετσι θα νιώσεις καλύτερα μόνο μέσα απο αυτό όπως το νιώθεις κ όπως το θες εσυ .

 

Τις πρώτες μέρες περίπου κάναμε μήνα μετα τη διακοπή τη έβγαλα στο καναπέ με ατελείωτα τσιγάρα που το ειχα κόψει 2,5 χρόνια πριν κ πολυ κρασί δ έκλαιγα δ μιλούσα δ έτρωγα κοίταγα έξω μόνο αυτό ετσι περνούσαν μέρες .

 

Έπειτα ξαναγύρισα στη δουλειά κ σιγά σιγά άρχισα να συνειδητοποιώ τι έχει συμβεί όλο αυτό το καιρό κλαίω κ εκφράζομαι με όποιον τροπο απο κλάμα μέχρι θυμό .

 

Εδω κ μια βδομάδα νιώθω καλύτερα δ ξέρω γιατί αλλά κάπως καλύτερα .

 

Σίγουρα θα υπάρχουν στιγμές που δ είμαι αλλά πέρασα πολυ δύσκολα κ ίσως αυτό βοηθά τελικά . Προχθές έκλεισα 6 μηνες απο τη διακοπή κ το συνειδητοποίησα ότι πέρασε γρήγορα κ αργά μαζί .

Κάπου μέσα μου σκέφτηκα για πρώτη φορά μετα απο αυτό ότι ίσως να θέλω να προχωρήσω δειλά δειλά κ όπου Παει κ οχι ρε κορίτσια το όνειρο ειναι εκεί κ μας περιμένει .

 

Ολμαρ μου γλυκιά το ξερεις πως περνάς απαίσια , απλά είσαι εδω , είμαστε όλες εδω , αξίζει να κλάψεις να φωναξεις ότι θες αλλά κοριτσι μου οχι μην παραιδηθεθς θα το παλέψουμε μαζί κ θα κερδίσουμε !!

[SJGE]

Ανυπομονώ πραγματικά να έρθει η μέρα που θα έχω απαλλαγεί από ολα τα αρνητικά συναισθήματα ... Δεν θα ξεχαστούν αλλά θα ηρεμήσουν μεσα μου ... Θέλω να σταματήσω να φοβάμαι ... Νιώθω συνέχεια οτι πάσχω από κάτι ... Ολα τα συμπτώματα μου τα θεωρώ κάτι κακό ... Και δεν γίνεται να ζω μεσα στην τρέλα αυτή. Δεν θέλω ... Ξέρω οτι ειναι πολυ νωρις αλλά φοβάμαι ... Φοβάμαι οτι θα ειμαι για παντα από δω και πέρα ψυχικά ανήμπορη ... Δεν θέλω άλλους πονοκεφάλους , αλλά συμπτώματα οτι κάτι έχω θέλω να φύγουν ολα ...

[Summer love]

Ανυπομονώ πραγματικά να έρθει η μέρα που θα έχω απαλλαγεί από ολα τα αρνητικά συναισθήματα ... Δεν θα ξεχαστούν αλλά θα ηρεμήσουν μεσα μου ... Θέλω να σταματήσω να φοβάμαι ... Νιώθω συνέχεια οτι πάσχω από κάτι ... Ολα τα συμπτώματα μου τα θεωρώ κάτι κακό ... Και δεν γίνεται να ζω μεσα στην τρέλα αυτή. Δεν θέλω ... Ξέρω οτι ειναι πολυ νωρις αλλά φοβάμαι ... Φοβάμαι οτι θα ειμαι για παντα από δω και πέρα ψυχικά ανήμπορη ... Δεν θέλω άλλους πονοκεφάλους , αλλά συμπτώματα οτι κάτι έχω θέλω να φύγουν ολα ...

 

Geo μου , δ ειναι εύκολο καθόλου καθόλου ! Βασικά ουτε πιστεύω ότι θα απαλλαχθουμε απο το μαύρο σύννεφο αυτό που νιώθω εγω σήμερα 6 μηνες μετα κ πολλα πολλα ξεσπάσματα ειναι μάλλον αποδοχή της ατυχίας μου κ της αδικίας μας κ ενσωμάτωση της διακοπής στην προσωπική μου ιστορία ζωής κααααπως ετσι . Φυσικά ίσως ειναι μια φάση που νιώθω καλύτερα κ ίσως ακολουθήσει μα φάση οχι καλή αλλά ετσι λειτουργεί το πένθος αλλάζει στάδια .

Όσο για αυτό που ονομάζω νοσοφοβια κ εσυ περιγράφεις όπως διαφορά συμπτώματα δυστυχώς το ειχα πάντα ! Ίσως απο τα 18 μου , πίστευα ότι πάσχω απο διαφορά κ έκανα άπειρες εξετάσεις κτλ , δυσπιστία σε γιατρούς και και και

 

Λόιπον όλο αυτό θέριευσε μετα την διακοπή κύησης διότι στην δίκη μου περίπτωση καθώς ετσι εντοπίστηκε το σύνδρομο .

 

Άντε να με πείσεις τώρα ότι δεν είμαι γάιδαρος . Μετα τη διακοπή κύησης έχω πάθει 1 ουρολοίμωξη , 1 πυελονεφτιτιδα , κανα δυο κολπίτιδες , άπειρους πονοκεφάλους , α κ μια αμυγδαλιτιδα !!!

Ότι να ναι !!!

[Anastasia21]

Κοριτσια μου , οντως δεν ειναι καθολου μα καθολου ευκολο, πρεπει να παλευουμε καθημερινα με τον ιδιο μας τον εαυτο κ πανω απ'ολα με το μυαλο! Το ριμαδι το μυαλό που δεν ελέγχεται.. Είναι αδυνατον να ξεχασουμε, σε όλη μας τη ζωη θα το κουβαλαμε. Είναι μία πληγη που δεν θα κλεισει ποτε κ ανα πασα στιγμη θα ματωνει.Προσωπικά η απώλεια με συντροφευει αρκετα χρονια τωρα, καθως ανα εξάμηνο έχανα σταθερα κ ενα μελος της οικογενειας μου, παππουδες, θειους, με αποκορυφωμα τους γονεις μου. Για πολλα χρονια ημουν μόνη,να παλευω με τη ζωη και τις σκιες, δεν ηθελα κανενα διπλα μου να τον αγαπησω γιατι πολύ απλα δεν αντεχα στην ιδεα να συμβει κατι και να φυγει απο κοντα μου. Ισορροπησα στα συντριμια κ περπατησα, καταχωνιασα τη φοβια κάπου μεσα μου με πολυ δουλεια και προχωρησα.. Ευτυχως μεσα στην ατυχια μου γνωρισα το διαμαντι μου, τον αντρα μου,που ειναι ο λογος υπαρξης μου κ ο λογος να κανω ονειρα.. Εχω μαχαιριες παντου που πονανε πολύ, εχασα τις ψυχουλες μου, ξεριζωθηκαν τα σωθικα μου- τελειωτικό χτυπημα- Ναι είμαι μισή..νιώθω άδεια, αλλα να σκεφτομαι την ατυχια που με δερνει τα τελευταια χρονια? Να πεσω να πεθανω κ εγω? Σε τι θα οφελήσει? Τι θα καταφερω? Εχω εναν ανθρωπο διπλα μου- μόνο αυτον εχω- που ποναει κ αυτος,του αξιζει να βλεπει τον ανθρωπο του να αργοπεθαινει? Άμα πεσω κατω πως θα ζησω όλα αυτα που θελω μαζι του? Κ στην τελικη πως θα ζησω αυτα που μου χρωσταει η ζωη?

 

Ένας λόγος αρκει για να προσπαθησουμε να σηκωθουμε και ειμαι σιγουρη οτι τον εχετε κ εσεις, είναι αφορητα δυσκολο να ξαναγεννηθεις απο τις σταχτες σου. Είμαι πολύ περιφανη για σας και για καθε γυναικα που περναει απο τετοια φουρτουνα, σας το λεω απο καρδιας και μην ξεχνατε αυτο που ειπα..Ευτυχως που ο ηλιος βγαινει καθε μερα και μας θυμιζει οτι η χαρα και η ευτυχια θα ξαναρθουν στη ζωη μας αρκει κ εμεις να την αφησουμε να μας πλησιασει...

[2nmlv]

Καλησπέρα

 

Να πω κι εγώ την ιστορία μου γιατί βρίσκομαι κι εγω σε δύσκολη κατάσταση. Είμαι 41 ετών στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Ολες οι εξετάσεις του Προγεννητικου ελέγχου ηταν μια χαρά. Στην β επιπέδου διαγνώστηκε συγγενείς καρδιοπάθεια (τετραλογια fallot). Κάναμε 3 φορές υπερηχο καρδιάς εμβρύου και μας,ειπαν ολοι οι γιατροι πανω κατω τα ίδια. Σκεφτόμαστε για διακοπη αν και βρίσκομαι στην 23 εβδομαδα καθως κανενας δεν μπορεί να μας βεβαιώσει για το μέλλον του παιδιου. Ήθελα να ρωτησω αν υπάρχει παρόμοια εμπειρία και πως κατέληξε.

Εύχομαι να μην χρειάζεται να το περνάει καμια κοπέλα αυτό γιατι ειναι πολυ δυσκολη κατάσταση.

[Summer love]

Καλησπέρα

 

Να πω κι εγώ την ιστορία μου γιατί βρίσκομαι κι εγω σε δύσκολη κατάσταση. Είμαι 41 ετών στην πρώτη μου εγκυμοσύνη. Ολες οι εξετάσεις του Προγεννητικου ελέγχου ηταν μια χαρά. Στην β επιπέδου διαγνώστηκε συγγενείς καρδιοπάθεια (τετραλογια fallot). Κάναμε 3 φορές υπερηχο καρδιάς εμβρύου και μας,ειπαν ολοι οι γιατροι πανω κατω τα ίδια. Σκεφτόμαστε για διακοπη αν και βρίσκομαι στην 23 εβδομαδα καθως κανενας δεν μπορεί να μας βεβαιώσει για το μέλλον του παιδιου. Ήθελα να ρωτησω αν υπάρχει παρόμοια εμπειρία και πως κατέληξε.

Εύχομαι να μην χρειάζεται να το περνάει καμια κοπέλα αυτό γιατι ειναι πολυ δυσκολη κατάσταση.

 

Γεια σου ,

 

Λυπάμαι παρα πολυ για την κατάσταση . Δεν εχω παρόμοια εμπειρία εμπειρία με καρδιοπάθεια αλλά εχω κάνει διακοπή κύησης λόγω συνδρόμου σε προχωρημένη εγκυμοσυνη . Τι σας είπαν ακριβώς οι γιατροί ; Ρώτησες μήπως και κάποιον γιατρό που ασχολείται με αυτά με την γεννά ; Θα ηταν βοηθητικό να γνωρίζατε τι πιθανότητες έχετε αν συνεχίσεις την εγκυμοσυνη .

[olmar]

Καλησπέρα,

Δεν έχω γνώση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.Φαντάζομαι οτι έχετε παει σε εμβρυοκαρδιολόγους (τους 3 που αναφέρεις), απλά απο την εμπειρία μου το μοναδικό που μπορώ να σου πω είναι η Λάσκαρη στο Ωνάσειο.Είναι πολύ αναλυτική και νομίζω θα σε βοηθήσει.Απο εκεί και πέρα, ψάξε τι σημαίνει ακτιβώς η τετραλογία για το μετά..δλδ θα χρειαστεί ένα χειρουργείο η 2 και οκ και μετα φυσιολογική ζωή ή θα υπάρχουν περιορισμοί και σε τί επίπεδο..Φυσικά όλοι οι γιατροί δεν θα σου δίνουν ξεκάθαρες απαντήσεις (είναι ειδικοί σε αυτό)...Να σε ρωτήσω και κάτι α΄λλο.έχετε κάνει αμνιοπαρακέντηση?

Ελπίζω όλα να σου πάνε καλά και να είναι απλά μια περιπέτεια

[SOFI@]

Καλησπέρα κορίτσια. Χρόνια πολλά,καλα κ ευτυχισμένα σας εύχομαι.

Αναρωτιομουν πως είστε; Αν υπάρχουν ευχάριστα.

Εγώ έχω ηρεμησει αρκετά.

Βέβαια,ενω την πρώτη φορά ή εγκυμοσύνη ήρθε αμέσως,τωρα καθυστερεί. Ή αλήθεια είναι ότι δεν είναι σταθερός πλέον ο κύκλος μου κ έχω δεν είμαι συνεπής στις γόνιμες μου.

Όμως έχω ηρεμησει κατά πολύ. Πάνε 7 μήνες. Την αγάπη μου.