ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

[elenik]

Εγώ, yls, δεν είμαι σίγουρη για το κατά πόσο μπορείς εσύ να είσαι σίγουρη ότι οι γονείς (τα ξαδέρφια σου δηλαδή) δεν έφαγαν ποτέ ξύλο από τους δικούς τους γονείς. Το τι γίνεται μέσα στο κάθε σπίτι ποτέ δε μπορούμε να το ξέρουμε.

 

Και αν έφαγαν τι έγινε? Ας κανουν ψυχανάλυση.Τα παιδια τι φταινε ?

[elenik]

Κάπου η Μαρία Στυλιανάκη είχε αναφέρει τις βασικές αρχές διαπαιδαγώγησης.

Η μία ήταν η «αυταρχική ("θα κάνεις αυτό που σου λέω είτε το θέλεις είτε όχι")».

 

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=19430&highlight=%E1%F1%F7%DD%F2+%E4%E9%E1%F0%E1%E9%E4%E1%E3%FE%E3%E7%F3%E7%F2

αυτο λες?

[Eleftheria]

Και αν έφαγαν τι έγινε? Ας κανουν ψυχανάλυση.Τα παιδια τι φταινε ?

 

Έλα ντε? Πρέπει να τις επιστρέψουν πίσω!

Μπράβο elenik για το link, αυτό εννοούσα!

Το θέμα είναι οι υπόλοιποι τι κάνουν? Πως αντιδρούν αν δούμε τέτοιες συμπεριφορές?

Γιατί εγώ αδυνατώ να επέμβω. Δεν μπορώ να κάνω παρατήρηση σε μαμά για τη συμπεριφορά της προς το παιδί της.

Ευτυχώς μόνο μία φορά είχα τέτοια εμπειρία. Στη παιδική χαρά, μία μητέρα άρχισε σε μία κλωστοπατηνάδα το μικρό της και φύγανε άρον άρον για το σπίτι. Με έπιασε τρέμουλο, απομάκρυνα τα μικρά μου και άρχισα να τους λέω αρλούμπες για να μην δουν και ακούσουν τη συγκεκριμένη φάση. Γιατί τι θα τους έλεγα? Πώς να δικαιολογήσεις μία μαμά που σηκώνει χέρι στο παιδί της?

Όχι ότι εγώ έχω την τέλεια συμπεριφορά. Φωνάζω και μαλώνω με τα λόγια, αλλά μέχρι εκεί!

[katerina2]

Και αν έφαγαν τι έγινε? Ας κανουν ψυχανάλυση.Τα παιδια τι φταινε ?

 

Δε λέω ότι επειδή μπορεί και να έφαγαν οι ίδιοι, έχουν το δικαίωμα να ξυλοφορτώνουν και τα δικά τους παιδιά. Προφανώς ας βρουν να το λύσουν αλλιώς το δικό τους απωθημένο.

Απλά αναφέρω ότι δε μπορούμε να ξέρουμε τι γίνεται μέσα σε κάθε σπίτι, γιατί η yls στο αρχικό της μήνυμα υποστήριξε ότι τα ξαδέρφια της δεν είχαν φάει ξύλο. Αυτό.

[frinda]

Συμφωνω κι εγω οτι η παιδικη κακοποιηση ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ. Βεβαια πολλοι γοννεις και εδω στην Ελλαδα καταφευγουν στη συγκεκριμενη μεθοδο, δηλαδη το ξυλο, και μαλιστα εχουν και αποψη. Αν δεν τις φαει το παιδι λενε δεν στρωνει. Εγω αυτα τα θεωρω απαραδεκτα. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ με ολη τη σημασια της λεξης. Ο γιος μου ειναι 14 μηνων και του φερομαι σαν να ειναι μεγαλο παιδι. Οταν κανει μια αταξια, πιασει δηλαδη στα χερακια του κατι που δεν πρεπει, του λεω πολυ απλα οτι αυτο δεν πρεπει να το πιασεις γι αυτους και γι αυτους τους λογους. Παντοτε με ηρεμια και στη συνεχεια του δινω κατι αλλο, του δειχνω δηλαδη οτι υπαρχει κι αλλη επιλογη.

[ΠΕΖΗ]

Η μητέρα μου πρόσφατα ήταν μάρτυρας μιας απάνθρωπης συμπεριφοράς από γιαγιά σε παιδάκι περίπου 3 ετών. Εκεί που κάναν τα μπάνια τους στρογκιλοκαθόταν κάθε μέρα από δίπλα τους μια γιαγιά μαζί με τον παππού και την εγγονή τους. Κάθε μερα το παιδί το ταράζε η γιαγιά στις παρατηρήσεις, τις βρισιές (ηλίθιο, βλαμμένο,βρωμόπαιδο, τέρας, αί στο διάολο κ.λ.π.), τις συγκρίσεις ¨είσαι παλιόπαιδο δε σε αγαπάω, τον αδερφό σου αγαπάω, θα σε στείλω στη μάνα σου, δε σε ξαναπαίρνω στη θάλασσα μαζί μου κ.λ.π.) σε σημείο να την ακουει όλη η παραλία και όλοι να κοιτάζουν σαν ¨χάνοι¨ την αδικαιολόγητη συμπεριφορά της προς το κοριτσάκι, το οποίο σημειωτεον από ότι μου είπε η μαμά μου στεκόταν σούζα και γενικά ουτε που ακουγόταν το άμοιρο.. (που να έκανε και καμιά αταξία ) ..Ε ο πατέρας μου δεν άντεξε, την τρίτη μερα και εκεί που η γιαγιά φώναζε για ακόμη μια φορά το κοριτσάκι της φωνάζει ένα ¨ΣΚΑΣΕ ΜΩΡΗ ΦΟΡΑΔΑ¨ .. περιττό νας σας πω όλη η παραλία τον κοιτούσε από τη φωνή που έβγαλε και αυτή δεν έβγαλε τσιμουδιά και τις υπόλοιπες ημέρες ούτε που ξαναφώναξε το παιδί, τουλάχιστον στην παραλία..γιατί στο σπίτι ποιος ξέρει τι θα γινόταν! Η κακοποίηση δεν είναι μόνο σωματική αλλά και ψυχολογική..φανταστείτε μόνο να σας συμπεριφέρονται έτσι..και απορώ άραγε η μάνα του το είχε παρει χαμπάρι τι γινόταν??? Στο άκουσμα της ιστορίας πέθανα στο γέλιο μόνο που φανταζόμουν τον πατερα μου να ουρλιάζει έτσι..αλλά για το κοριτσάκι πόνεσε η ψυχή μου..

[DALIA]

MΠΡΑΒΟ στον μπαμπά σου ΠΕΖΗ...

[marandnik]

Πάντως αν και ο πατέρας της ΠΕΖΗΣ μπορεί να εκτόνωσε εκείνη τη στιγμή τα νεύρα του, δε νομίζω να βοήθησε με κανέναν τρόπο ουσιαστικά το παιδί. Ίσα ίσα που μπορεί να εκνεύρισε τη γιαγιά και στο σπίτι να το έσπασε και στο ξύλο γιατί την κάνει ρεζίλι με τη συμπεριφορά του.

 

Κι εγώ έχω τύχει σε παιδότοπο σε παρόμοια συμπεριφορά μητέρας προς το γιο της, η οποία φαίνεται να ήταν χωρισμένη και έβριζε το παιδί κατηγορώντας του και τον πατέρα του. Τα νεύρα της και ο εκνευρισμός της ήταν τέτοια που φαίνονταν να έχει ψυχολογικό πρόβλημα η γυναίκα.

 

Δυστυχώς αισθάνθηκα αδύναμη να αντιδράσω γιατί φοβήθηκα ότι εγώ θα έκανα την έξυπνη εκείνη τη στιγμή αλλά στο σπίτι το παιδί θα τράβαγε χειρότερα. Είναι κρίμα να μην υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσουμε αυτές τις ψυχούλες. Έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια και ακόμα το σκέφτομαι αυτό το παιδάκι.

[ΚΑΡΔΙΑ]

Καλημέρα σας!

Να κάνω μια ερώτηση, που θέλω να ελπίζω ότι δεν θα παρεξηγήσετε?

Τί εννοούμε με την έννοια "ξύλο"?

Θέλω να πω ότι 1-2 φορές που η λεκτική μου δεν έχει πιάσει στην κόρη μου και που τα όρια έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ, της έχω ρίξει μια στον πωπώ ή της έχω ολίγον τραβήξει το αυτάκι.

Προς θεού μην παρεξηγηθώ, τα παιδιά μου τα λατρεύω πιο πολύ από την ζωή μου και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι το ξύλο είναι τρόπος διαπαιδαγώγησης, απλά αναρωτιέμαι (και εν μέρει νιώθω τύψεις) εάν αυτές οι στιγμές που θυμάμαι θεωρούνται για μένα ότι έχω ξεπεράσει τα δικά μου όρια ως μαμά.

[ΠΕΖΗ]

Πάντως αν και ο πατέρας της ΠΕΖΗΣ μπορεί να εκτόνωσε εκείνη τη στιγμή τα νεύρα του, δε νομίζω να βοήθησε με κανέναν τρόπο ουσιαστικά το παιδί. Ίσα ίσα που μπορεί να εκνεύρισε τη γιαγιά και στο σπίτι να το έσπασε και στο ξύλο γιατί την κάνει ρεζίλι με τη συμπεριφορά του.

 

Κι εγώ έχω τύχει σε παιδότοπο σε παρόμοια συμπεριφορά μητέρας προς το γιο της, η οποία φαίνεται να ήταν χωρισμένη και έβριζε το παιδί κατηγορώντας του και τον πατέρα του. Τα νεύρα της και ο εκνευρισμός της ήταν τέτοια που φαίνονταν να έχει ψυχολογικό πρόβλημα η γυναίκα.

 

Δυστυχώς αισθάνθηκα αδύναμη να αντιδράσω γιατί φοβήθηκα ότι εγώ θα έκανα την έξυπνη εκείνη τη στιγμή αλλά στο σπίτι το παιδί θα τράβαγε χειρότερα. Είναι κρίμα να μην υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσουμε αυτές τις ψυχούλες. Έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια και ακόμα το σκέφτομαι αυτό το παιδάκι.

 

Όταν μου το περιέγραψε η μαμά μου το περιστατικό, το ομολογώ πέθανα στα γελια..μου φάνηκε πολύ γελίο να φανταστώ τον πατέρα μου να φωνάζει έτσι και μάλιστα του είπα χαριτολογώντας ¨κοιτα μη φας ξύλο καμιά μέρα¨, αν και γενικά είναι άνθρωπος ηπίων τόνων..αλλά αντέδρασε εντελώς αυθόρμητα και αγανακτισμένα εκείνη την ώρα. Μα μου λέει ¨δεν αντεχόταν η πάλιογρια, το κακόμοιρο το παιδί το είχε ταράξει το μάλωμα, το λυπήθηκα¨ . Σιγουρα έχεις δίκιο, ποιος ξέρει τι θα επακολούθησε του γεγονότος, αλλά το καλό τουλάχιστον ήταν ότι τις υπόλοιπες μέρες άχνα δεν έβγαζε η γιαγια΄..λες και δε ξέρει αυτή ότι το παρακάνει?? Τι να πω..πάντως και εγώ που έχω δει περιστατικά στο δρόμο δεν ανακατεύθηκα ..να πω την αλήθεια..αλλά καμιά φορά αντιδρούμε και αυθόρμητα επηρεαζόμενοι από τα συναισθήματα μας..

[Eleftheria]

Καλημέρα σας!

Να κάνω μια ερώτηση, που θέλω να ελπίζω ότι δεν θα παρεξηγήσετε?

Τί εννοούμε με την έννοια "ξύλο"?

Θέλω να πω ότι 1-2 φορές που η λεκτική μου δεν έχει πιάσει στην κόρη μου και που τα όρια έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ, της έχω ρίξει μια στον πωπώ ή της έχω ολίγον τραβήξει το αυτάκι.

Προς θεού μην παρεξηγηθώ, τα παιδιά μου τα λατρεύω πιο πολύ από την ζωή μου και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι το ξύλο είναι τρόπος διαπαιδαγώγησης, απλά αναρωτιέμαι (και εν μέρει νιώθω τύψεις) εάν αυτές οι στιγμές που θυμάμαι θεωρούνται για μένα ότι έχω ξεπεράσει τα δικά μου όρια ως μαμά.

 

ΚΑΡΔΙΑ, όλες λατρεύουμε τα παιδιά μας και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ!!!!!

Εγώ «ξύλο» θεωρώ οτιδήποτε δεν έχει να κάνει σχέση με χάϊδεμα και γίνεται κατά τη διάρκεια διενέξεως με το παιδί. Στο «ξύλο» εντάσσω εκτός από τις ‘χοντρές’ και τις ‘ψιλές’ και τις ‘ανάποδες’ σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος του, ακόμα και σε μία τρίχα από τα μαλλιά του.

[DALIA]

ΚΑΡΔΙΑ, όλες λατρεύουμε τα παιδιά μας και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο, ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ!!!!!

 

Εγώ «ξύλο» θεωρώ οτιδήποτε δεν έχει να κάνει σχέση με χάϊδεμα και γίνεται κατά τη διάρκεια διενέξεως με το παιδί. Στο «ξύλο» εντάσσω εκτός από τις ʽχοντρέςʼ και τις ʽψιλέςʼ και τις ʽανάποδεςʼ σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος του, ακόμα και σε μία τρίχα από τα μαλλιά του.

 

χμ...και εγώ το ίδιο..

ΚΑΡΔΙΑ θα ήθελα να σε ρωτήσω αν θυμάσαι, τι ήταν αυτό που σε έφερε σ'αυτό το σημείο? δηλ. τι έκανε το παιδί...

δεν το ρωτάω καθόλου ειρωνικά αυτό...? πραγματικά με ενδιαφέρει..

[ΠΕΖΗ]

Καλημέρα σας!

Να κάνω μια ερώτηση, που θέλω να ελπίζω ότι δεν θα παρεξηγήσετε?

Τί εννοούμε με την έννοια "ξύλο"?

Θέλω να πω ότι 1-2 φορές που η λεκτική μου δεν έχει πιάσει στην κόρη μου και που τα όρια έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ, της έχω ρίξει μια στον πωπώ ή της έχω ολίγον τραβήξει το αυτάκι.

Προς θεού μην παρεξηγηθώ, τα παιδιά μου τα λατρεύω πιο πολύ από την ζωή μου και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι το ξύλο είναι τρόπος διαπαιδαγώγησης, απλά αναρωτιέμαι (και εν μέρει νιώθω τύψεις) εάν αυτές οι στιγμές που θυμάμαι θεωρούνται για μένα ότι έχω ξεπεράσει τα δικά μου όρια ως μαμά.

 

Καρδια μου κανείς δε σε παρεξηγεί άλλωστε αν είναι στο βαθμό που λες ... δεν λες ότι το παιδάκι σου τρώει και ξύλο..ξύλο. Εγώ σαν άτομο δύσκολα θα σηκώσω χέρι, μάλιστα γονείς κ.λ.π. πάντα με πείραζαν ότι τα παιδιά μου θα είναι καομαθημένα, χαριτολογώντας πάντα, αλλά σαν παιδί εγώ που δεν έφαγα ποτέ ξύλο από τους γονείς μου, παρα μόνο μια φορά που μου έριξε ο πατέρας μου μια με την παντόφλα στον πωπό μου (είχα ρίξει ασετον πάνω στο έπιπλο της κρεβατοκάμαρας και είχε ασπρίσει), δε νομίζω ότι μου έκανε κακό η έλλειψη ¨παντόφλας¨. Απλά ίσως με συζήτηση και παρατηρηση, αποφύγεις τις φαπούλες, που δε νομίζω ότι προσφέρουν σε τίποτα..

[ΚΑΡΔΙΑ]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις eleftheria - Dalia.

 

Eleftheria, ντρέπομαι που θα το πω, αλλά ναι τότε έχω ρίξει ξύλο.

 

Dalia, ενώ τις έλεγα να μην κάνει κάτι, π.χ. να μην πιέζει το κεφάλι του αδελφού της στο πάτωμα, παίζοντας και καλά, και ενώ το είχα πει αρχικά ήρεμα, μετά επίμονα, μετά έντονα κτλ και ενώ έβλεπα ότι το χαίρεται και το καταλάβεναι ότι αυτό που κάνει δεν είναι καλό, τότε βγήκα εκτός εαυτού (αυτό ήταν στον πωπώ)

Ή μια άλλη φορά θυμάμαι ότι κορόιδευε την γιαγιά της, την οποία σημειωτέον αγαπάει πολύ. Πάντως θυμάμαι και στις 2 περιπτώσεις, τελικά κατέληξα ότι δοκίμαζε εμένα και δεν έφτιαγε ούτε ο αδελφός της ούτε ή γιαγιά της.

Σας λέω τώρα μερικές εκ των περιπτώσεων που θυμάμαι.

Το ξαναλέω ότι αυτό δεν γίνεται συχνά και οπωσδήποτε δεν γίνεται συχνά να σηκώσω το χέρι μου.

[ΚΑΡΔΙΑ]

Καρδια μου κανείς δε σε παρεξηγεί άλλωστε αν είναι στο βαθμό που λες ... δεν λες ότι το παιδάκι σου τρώει και ξύλο..ξύλο. Εγώ σαν άτομο δύσκολα θα σηκώσω χέρι, μάλιστα γονείς κ.λ.π. πάντα με πείραζαν ότι τα παιδιά μου θα είναι καομαθημένα, χαριτολογώντας πάντα, αλλά σαν παιδί εγώ που δεν έφαγα ποτέ ξύλο από τους γονείς μου, παρα μόνο μια φορά που μου έριξε ο πατέρας μου μια με την παντόφλα στον πωπό μου (είχα ρίξει ασετον πάνω στο έπιπλο της κρεβατοκάμαρας και είχε ασπρίσει), δε νομίζω ότι μου έκανε κακό η έλλειψη ¨παντόφλας¨. Απλά ίσως με συζήτηση και παρατηρηση, αποφύγεις τις φαπούλες, που δε νομίζω ότι προσφέρουν σε τίποτα..

 

Έχεις απόλυτο δίκιο, τελικά δεν πιστεύω ότι προσφέρουν τίποτα οι φαπούλες, αλλά δεν έχω βρει προσωπικά το κόλπο εκείνο που θα έχει αποτέλεσμα εκείνη την στιγμή.

Και μετά βέβαια έχω τρομερές τύψεις και ενοχές

[Theni]

εξοργιζομαι... μονο αυτο θα πω!!!

 

ΠΕΖΗ Mπραβο στον μπαμπα!!! να αγιασει το στομα του!!!

[MarcoPolo]

Τι θυμηθηκα βρε κοριτσια!!!!! Το πιο πολυ ξυλο απο την μανα μου το ειχα φαει οταν κατα λαθος πανω σε καυγα καρφωσα το μολυβι κανονικοτατα στο κεφαλι του αδερφου μου. Εσπασε και η μυτη σφηνωθηκε μεσα. Που σε πονει και που σε κοφτει, η μανα μου ειχε γινει εξαλλη με το δικιο της φυσικα !!!!!!

[ΠΕΖΗ]

Τι θυμηθηκα βρε κοριτσια!!!!! Το πιο πολυ ξυλο απο την μανα μου το ειχα φαει οταν κατα λαθος πανω σε καυγα καρφωσα το μολυβι κανονικοτατα στο κεφαλι του αδερφου μου. Εσπασε και η μυτη σφηνωθηκε μεσα. Που σε πονει και που σε κοφτει, η μανα μου ειχε γινει εξαλλη με το δικιο της φυσικα !!!!!!

 

 

Άσχετο αλλά η μύτη παρέμεινε μέσα στο κεφάλι του ε??? Εγώ έχω μία από το δημοτικό σφηνωμένη στην παλάμη μου! Τουλάχιστον του αφησες το αποτύπωμα σου!

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

KΑΡΔΙΑ, αυτό που κάνεις εσύ το κάνω κι εγώ. Δεν τα δέρνω για το παραμικρό, αλλά όταν ο γιός μου (ο οποίος είναι υπερβολικά ζηλιάρης) δέρνει τη μικρή δεν αντέχω θα το δείρω κι εγώ (όχι ξυλοδαρμό, για καμμιά στον ποπό μιλάμε) . Όταν η μικρή μου ήταν 1,5 χρ. εξαιτίας του γιού μου έπεσε τόσο άσχημα με αποτέλεσμα να ξεριζωθούν τα 2 πάνω μπροστινά δοντάκια της. Τότε μες στην ταραχή μου δεν τον μάλωσα αλλά του έδωσα να καταλάβει ότι αν ξανακουμπήσει τη μικρή αλίμονό του. Το κατάλαβε αλλά δυστυχώς το ξέχασε σε 2-3 μέρες. Προχτές της δίνει μια κλωτσιά στη μύτη, τρελάθηκα, της έσπασε τα δόντια θα της σπάσει και τη μύτη; δλδ στο τέλος θα μου τη σακατέψει τελείως; Όλοι ζηλέψαμε τα αδέλφια μας αλλά δε τα σκοτώσαμε κιόλας! Ο ποπός του έγινε κατακκόκινος. Αν σας τύχει κάτι παρόμοιο είμαι σίγουρη ότι δε θα μπορέσετε να κρατηθείτε. Είπαμε να μη βαράμε τα παιδιά αλλά αν το ένα παιδί πάει να σου σκοτώσει το άλλο; Εννοείται βέβαια ότι το θέμα του τσακωμού με τη μικρή το έχουμε εξαντλήσει από όλες τις παιδαγωγικές μεθόδους αλλά ΤΙΠΟΤΑ.

[DALIA]

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ παρόλο το κοκίνισμα του πωπού του όμως θα το ξανακάνει..άρα μήπως πρέπει να ψάξεις να βρεις άλλο τρόπο ?

[ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13]

To ξέρω ότι θα το ξανακάνει, όπως έγραψα τα έχω εξαντλήσει όλα (άπειρες συζητήσεις και υλικές τιμωρίες). Εχουμε μεγάλο πρόβλημα με τη ζήλεια του (έχω γράψει και σε αντίστοιχο θέμα). Αν έχετε καμία πρόταση καλοδεχούμενη.

[gavrias]

To ξέρω ότι θα το ξανακάνει, όπως έγραψα τα έχω εξαντλήσει όλα (άπειρες συζητήσεις και υλικές τιμωρίες). Εχουμε μεγάλο πρόβλημα με τη ζήλεια του (έχω γράψει και σε αντίστοιχο θέμα). Αν έχετε καμία πρόταση καλοδεχούμενη.

 

Παρασκευή σκέψου το εξής,απο τη δική του πλευρά τι συμβαίνει?

Η μαμά που ήτανε όλη δική του ξαφνικά ασχολείται με το μωρό, το ότι το μωρό έπεσε (είναι κάτι που θα μπορουσε να συμβεί και χωρίς να το έχει προκαλέσει εκείνος) ένιωσε ότι ήτανε αιτία να τιμωρηθεί πάλι ή η μαμά να "απομακρυνθεί"... σκέψου ότι στο δικό του μυαλουδάκι για όλα όσα του συμβαίνουν αιτία είναι το μωρό σας.Δε μπορεί να σκεφτεί το παιδί με τη λογική ενός ενήλικα.

Έχεις σκεφτεί αντί για όποια τιμωρία να ρίξεις παραπάνω βάρος στο να νιώσει ασφαλής ως προς την αγάπη σας σ'εκείνον?

[ΚΑΡΔΙΑ]

Παρασκευή, δεν μπορώ να πω ότι ζηλεύει τόσο πολύ, όχι όμως και το ότι απέχει πολύ.

Θέλω να πω, τον λατρεύει τον αδελφό της και αλλίμονο σε όποιον πάει να του κάνει κάτι. Απλά όπως λες και εσύ ορισμένα πράγματα δεν μπορώ να τα βλέπω και ξεφεύγουν τα νεύρα μου, όταν έχω έτσι και αλλιώς εξαντλήσει τα λόγια, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

Πραγματικά αισθάνομαι πολύ άσχημα. Δεν θέλω να πω μεγάλα λόγια, αλλά θα ήθελα να ορκιστώ στον εαυτό μου ότι δεν θα ξανασυμβεί.

Τί να πω? Ισως η Dalia και η Gavrias να έχουν δίκιο και αλλού να είναι η αιτία για την όλη αντίδραση, την οποία και δεν έχω βρει ακόμα.....

[DALIA]

ΚΑΡΔΙΑ μου το ότι κορόιδευε ένα μικρό παιδί τη γιαγιά του δεν το βρίσκω λόγο να το χτυπήσεις.Πως ένα μικρό μπορεί να κοροιδεύει τη γιαγιά ? Αν το γυρνούσατε στην πλάκα με κάποιο τρόπο ?

Θα το πω γιατί γράφτηκε παραπάνω...είναι το μόνο πράγμα που πραγματικά λέω ΠΟΤΕ δεν θα το κάνω και είμαι κάθετη σ'αυτό...σε όλα τα άλλα αφήνω και ένα μικρό κενό στο μυαλό μου για το ίσως, όσο σίγουρη και να είμαι...

Ναι σε ότι αφορά το παιδί μπορώ και συγκρατώ και τα νευρα και την κούραση και όλα..

[ΚΑΡΔΙΑ]

ϊσως να να μην το μετέφερα σωστά: Δεν την κορόιδεψε και απλά την χτύπησα. Της μίλησε άσχημα, και όσο της μίλαγα και της έλεγα να ζητήσει συγνώμη τόσο εκείνη το έκανε πιο έντονα και πιο κοροιδευτικά. Πήγα μπροστά της και προσπάθησα να της πω πιο έντονα να ζητήσει συγνώμη, αλλά χειροτέρευε το πράγμα.Κάποια στιγμή έχασα την ψυχραιμία μου και της έπιασα το αυτί (όχι να την πονέσω εννοείται) απλά την "υποχρέωσα" ας πούμε να πάει στην γιαγιά της και να της ζητήσει συγνώμη.

Ξέρεις και όταν περιγράφεις τέτοιες καταστάσεις, σχεδόν ποτέ δεν μπορείς να δώσεις τον ακριβή παλμό της στιγμής.

Τέλος πάντων, πραγματικά σε ζηλεύω που το λες αυτό και που είσαι τόσο κάθετη σε αυτό το θέμα. Δυστυχώς δεν μπορώ να το πω έγώ που ενω΄γενικά είμαι ήρεμος άνθρωπος, ώρες ώρες με βγάζουν έξω από τα ρούχα μου.

Μακάρι να μπορούσε αυτή την στιγμή να καταλάβει η κόρη μου πόσο άσχημα αισθάνομαι που το λέω αυτό. ΄Δεν θα άλλαζε τίποτα από το παρελθόν και δεν θα έσβηνε αυτές τις ατυχείς στιγμές βέβαια....