ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

[Panoz]

Κάτσε αυτό και εγώ το έχω κάνει! Όταν ήταν στο χρόνο που πήγαινε στις πρίζες και έβαζε το δαχτυλάκι μέσα. Δεν τις είχα κλείσει ακόμα και έφαγε μία στο χεράκι

 

Και που τις έκλεισα πάλι δεν ήθελα να μάθει να τις πειράζει, γιατί δε θα συναντάει συνέχεια κλειστές πρίζες. Ενώ τους άλλους κινδύνους μπορούσαμε να τους μάθουμε και να τους αποφεύγουμε (π.χ. την κουζίνα που καίει την πήγα κοντά να δει ότι καίει και δεν την πλησιάζε μετά), την ηλεκτροπληξία δεν μπορούσα να της την μάθω. Από λόγια δεν καταλαβαίνει σε αυτή την ηλικία, τι άλλο θα μπορούσα να κάνω;

[nancy14]

Ναι βρε Σοφία μου είναι η ελληνική πραγματικότητα αλλά λέγοντας μόνο αυτό πάλι διαιωνίζουμε την κατάσταση..Αν δεν κάνεις κάτι, η κόρη θα μεγαλώσει σε αυτή την ελληνική πραγματικότητα..και αν στην εφηβεία κάνει κάτι που μπορεί να μην αρέσει στον μπάμπά θα φάει και χαστούκι...και πρώτα ο Θεός σε 20 χρόνια θα κάνει δική της οικογένεια..και τι θα έχει μάθει από τον μπάμπα;;;Το μωρό όταν κάνει ζημιές το κάνουμε νταντά...Και αυτή θα είναι η ελληνική πραγματικότητα μετά από 20 χρόνια...

Εσύ ξέρεις πόσο ο σύζυγός σου αγαπάει την μικρή..και εσύ ξέρεις τον τρόπο να τον κάνεις να το σταμάτήσει..ίσως ρίχνοντας τον στο φιλότιμο..ίσως τελικά αν γίνεις εσύ πολύ πιο αυστηρή απέναντι στην δική του συμπεριφορά.

[gavrias]

Οι περισσότεροι από εμάς παραδεχόμαστε ότι οι πιο ζωηρές και δυσάρεστες παιδικές αναμνήσεις είναι εκείνες οι οποίες αναφέρονται σε στιγμές που πληγωθήκαμε από τους γονείς μας. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν τόσο δυσάρεστη τη μνήμη τέτοιων γεγονότων που προσποιούνται ότι ήταν ασήμαντα, ή και αστεία. Θα διαπιστώσετε ότι χαμογελάνε όταν περιγράφουν τι τους είχε συμβεί. Η ντροπή και όχι η ευχαρίστηση τους κάνει να χαμογελάνε. Για την προστασία τους από τον τωρινό πόνο μεταμφιέζουν τη μνήμη συναισθημάτων του παρελθόντος.

Σε μία απόπειρα να αρνηθούν ή να μειώσουν τους κινδύνους του δαρμού, πολλοί από αυτούς που τον εξασκούν διαφωνούν λέγοντας «Ο ξυλοδαρμός διαφέρει πολύ από την παιδική κακοποίηση»,ή «Ένα μικρό χτύπημα στον πισινό δεν έβλαψε ποτέ κανέναν».Αλλά έχουν λάθος.

Μία καλή σύγκριση με το δαρμό είναι οι χημικές ενώσεις που περιέχουν μόλυβδο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι παλαιότερων γενεών, ζούσαν σε σπίτια βαμμένα με μπογιά η οποία είχε ως βάση το μόλυβδο, και οι περισσότεροι επιβίωσαν χωρίς τα σχετικά συμπτώματα ασθένειας. Ήταν έξυπνοι, ή απλά τυχεροί; Σήμερα, δεν χρησιμοποιούμε πλέον αυτή τη μπογιά. Γνωρίζουμε.

Παρόμοια, οι ενημερωμένοι γονείς αναγνωρίζουν ότι το να δέρνουν τα παιδιά είναι σα να τα εκθέτουν σε μία επικίνδυνη τοξική ουσία. Δεν ωφελεί σε τίποτα και το ρίσκο είναι μεγάλο.

 

Αυτό έιναι ένα παράδειγμα που δεν έχει καθόλου επιθετική μορφή πιστέυω και μπορεί να εξηγήσει γιατί έιναι καλύτερη η άλλη προσέγγιση.

Όσο για την αγάπη των γονιών που μπορεί να κάνουν ντα στο χέρι ή θεωρούνε το χαστούκι αποτελεσματική μέθοδο,τη θεωρώ δεδομένη.Ξέρω ότι η μαμά μου με λατρέυει και πίστευε ότι το ξύλο θα μου κάνει καλό (εχω φάει και στο χέρι και στο πόδι και χαστουκια και τσιμπιές..).Αυτό της είχανε μάθει

Θεωρώ επίσης δεδομένο ότι οι περισσότεροι απο τους γονείς δεν αντιλαμβάνονται σαν κάτι κακό αυτή τη μέθοδο.

[sofia_nefeli]

nansy πιστεψε με πραγματικα στο λεω αυτο δε θα μπορουσα να γινω πιο αυστηρη...και πιστεψε με οταν πιστευω κατι μαχομαι γι αυτο μεχρι τελικης πτωσης. τωρα σκοπευω να τον κανω να ντραπει... στη παιδιατρο....κ εννοειται θα του το πω απο πιο πριν, μη τον πιασω απροετοιμαστο.

gavrias εχεις απολυτο δικιο...κ εγω ντρεπομαι απιστευτα για καποια σκηνικα μεσα στην οικογενεια μου. η αμυνα ειναι να τα ξεχναω...να προσπαθω μαλλον. ουτε του αντρα μου τα εχω πει. βασικα ουτε κ σε κανενα αλλο.

[maira07]

Αχ τι έπαθα η κακομοίρα χτες!! Στην αρχή όταν κατάλαβα τι εννοεί το μωρουλίνι μου ξεράθηκα στα γέλια, αλλά μετά κάτι σα να με τσίμπησε. Έχουμε ένα παιχνίδι με ξύλινα τουβλάκια. Χτες λοιπόν που παίζαμε μ' αυτό άρχισε να μου τα δίνει και να επιμένει υπερβολικά να τα κάνω μαμ. Στην αρχή δεν το κατάλαβα αλλά μετά το συνδύασα και σκέφτηκα ότι μου δίνει να φάω ξύλο.

Αφού γέλασα, άρχισαν οι πίσω σκέψεις. Από που μπορεί να άκουσε την έκφραση και παρ' όλο που δεν έπιασε το νόημα, που σημαίνει ότι δεν τον έχει κάνει κανείς ντα, μήπως κάποιος του το είπε, μπορεί όχι σαν απειλή αλλά σαν αστείο. Και φυσικά θα είναι κάποιο κοντινό πρόσωπο. Αλλά ν' αρχίσω τώρα τις ερωτήσεις και τους καυγάδες ή να περιμένω; λέτε να είμαι φαντασιόπληκτη;

Μήπως παραλογίζομαι; Και πάλι μου φαίνεται τόσο αστείο, που δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Στον μικρό είπα δεν το τρώμε το ξύλο. Κανείς δεν επιτρέπεται να μας δώσει ξύλο. Τώρα καλά έκανα ή θα το χαζέψω το έρμο;

[man-os]

Πολλές σελίδες βρε παιδιά άντε να τις διαβάσει κανείς όλες. Θα πώ όμως κι εγώ την άποψη μου. Ο μεγάλος είναι 10 χρονών. Δεν είμαι ο βιολογικός του πατέρας αλλά ευτυχώς - στα 6 χρόνια που τον μεγαλώνω μόνο μια φορά χρειάστηκε να του παίξω μια στο πισινό!!! Με ακούει πάντα αν και τώρα τελευταία που μπαίνει στην προεφηβική ηλικία έχει αρχίσει να κάνει κι αυτός την επανάσταση του. Δεν έχει αλλάξει κάτι στη συνπεριφορά μου παρά μονο ότι τώρα του μιλάω πιο πολύ και του αναλείω με λογικά επιχειρήματα κάποια πράγματα.

Η μικρή τώρα. 3 χρονών. Βρε δε πά να της μιλάς όμορφα, άσχημα, ναζιάρικα κλπ? Αυτή εκεί να κάνει το δικό της. Όταν της έλεγα 10 φορές να μην πειράζει τους διακόπτες στο σπίτι αυτή φυσικά με ΄΄εγραφε εκί που δεν πιάνει μελάνι. Τότε προχώρησα σε πιο δραστικά μέτρα. Πάλι της έλεγα να μην πειράζει αλλά με την 2η φορά την είχα απομακρύνει απο το διακόπτη που πείραζε και της έλεγα με κάπως έντονο ύφος να μην το ξανακάνει. Εκεί την είδα κάπως και προβληματίστηκε αλλά την επόμενη μέρα πάλι τα ίδια. Κι εγώ πάλι συνέχησα να κάνω το ίδιο πράγμα. Μάταια όμως. Τότε ήρθε η μέρα που έφαγε για πρώτη φορά μια στο "ποπό" της. Τότε και μόνο τότε κατάλαβα ότι δεν πρέπει να το κάνει. Το έκανε 1-2 φορές αλλά μετά απο ισάριθμες ξυλιές στο "ποπό" σταμάτησε. Τώρα απλά της λέω να μην κάνει κάτι και απλά το κάνει. Όχι δεν την έχω στρατιωτάκι ακούνητο αμίλητο το αντίθετο μάλιστα την αφήνω και παίζει όλημέρα. Κανείς δεν την ενοχλεί. Με ευχαριστεί που ξέρει ακριβώς πότε με κάνει ότι θέλει και πότε όχι.

Θεωρώ μεγάλη υπερβολή αυτο το νόμο που ισχύει περι "σωματικής βίας".

Όλα πρέπει κατ εμέ να γίνονται με μέτρο. Πουθενά δεν είναι γραμένο ότι οι γονείς που δεν αγγίζουν τα παιδιά τους - για να τα μαλώσουν εννοώ - θα τα μεγαλώσουν και θα είναι άριστοι χαρακτήρες και σωστοί άνθρωποι στην κοινωνία. Αυτό δε σημαίνει ότι και ο τρόπος που θεωρώ εγώ σωστος είναι καλός για όλα τα παιδιά. Όταν καταφέρει ο άνθρωπος και εξερευνήσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο στο 100% τότε θα δεχτώ όποιο νόμο θέλετε.

Όσο αφορά εμένα, στην δική μου παιδική ηλικία έχω να πώ ότι ήμουνα ένα πολύ άτακτο παιδί. Ποοοοοοοοολύ άτακτο και "άγριο" αγόρι. Πολύ αναμενόμενα λοιπόν είχα φάει αρκετές ξυλιές σαν παιδί και μπορώ να πω ότι μετά απο τόσα χρόνια δεν μπορώ να βρώ μια φορά που να έφαγα ξύλο άδικα. Και μη νομίζετε ότι οι γονείς μου δεν μου μιλούσαν. Μιλούσαν και μάλιστα πολύ!!!

[sofia_nefeli]

Μανος τα ιδια ειχα γραψει κ εγω καμποσες σελιδες πισω...

και σε ερωτω αν η μικρη σου αρχισει να κανει ντα ντα τι θα θεωρησεις οτι φταιει?

επισης οπως λες οταν τις εριξες μια στο πωπο (πρεπει να εχω καποιου ειδους ανωμαλια, ετσι? τα ιδια ελεγα κ τωρα λεω το αντιθετο ) σε ακουσε. οποτε η μικρη οταν θα της μιλησεις για ενα αλλο πραγμα που δε πρεπει να κανει πιστευεις θα σε ακουσει? η μηπως θα πρεπει παλι να καταφυγεις σε αυτη τη μεθοδο? αρα μαθαινεις στο παιδι οτι οταν σου μιλω ουσιαστικα δε περιμενω κατι γιατι οταν πραγματικα θελω να μη το κανεις -κ εσυ δεν ακους- θα σου ριξω μια στο πωπο, ετσι δεν ειναι?

το ντα ντα δε θα του κανει κακο σωματικα κ δε θα το ελεγα βια..

ομως του μαθαινεις οτι οταν φτανουμε στα δυσκολα η ομιλια δε βοηθαει αρα καταφευγουμε σε μια πιο αποτελεσματικη μεθοδο! (το ντα ντα)

αρα κ αυτο οταν θα εξηγει ειτε σε σενα ειτε σε αλλο παιδακι κατι κ δε το ακουνε θα κανει κ αυτο το ιδιο...κ αντε μετα να το πεισεις οτι δεν ειναι καλο να κανεις ντα ντα...

[ΕΡΡΙΚΑ]

Η αλήθεια ειναι οτι και εγω εχω χτυπησει τη μικρη μου παρα το γεγονοσ οτι ειναι πολυ ευγενικο παιδι και απο οτι λενε και οι κυριες της στο σχολειο δεν δημιουργει προβληματα υπαρχουν φορες που με εχει φερει εκτος εαυτου βεβαια της εχω εξηγησει οτι και οι γονεις κανουν λαθη αλλα σιγουρα αυτο δεν φτανει και για να ειμαι απολυτα ειλικρινης παρολο που το λατρευω το παιδι μου οταν με γραφει η αρνειται να μου δωσει σημασια οταν της μιλαω και αφου πρωτα την εχω παρακαλεσει χιλιες φορες ή της χω φωναξει εχω χρησιμοποιησει ολα τα μεσα που εχω τι να πω ισως να μην ειμαι σωστη μητερα. Ημικρη μου ειναι 3 ετων

[Αντιγόνη]

ΕΡΡΙΚΑ, man-os, προσέχτε να μη γίνει μέρος της καθημερινότητας.

Δεν πρέπει να γίνεται συνήθεια, δεν πρέπει να είναι ο μόνος τρόπος..

Τότε εύκολα η "αθώα" ξυλιά στον πωπό γίνεται χαστούκι... και πάει λέγοντας.

Τότε θα έχετε πέσει σε άσχημο λούκι χωρίς να το καταλάβετε.

Αν ανατρέξετε και στις πρώτες σελίδες του topic, θα βρείτε αρκετές απαντήσεις στους προβληματισμούς σας.

[maira07]

Ανακάλυψα τον υπαίτιο που μου προτείνει το ζουζούνι να φάω ξύλο.

Είναι το άτακτο το κουνελάκι

Να ρωτήσω τώρα ή είναι γελοίο, τί γίνεται με αυτό και άλλα παρόμοια αθώα τραγουδάκια που όμως αθώα περνάνε τέτοιες απόψεις στα παιδιά μας. Δηλαδή πως αντιπαρατίθεσαι στο κουνελάκι που θα φάει ξύλο και σε κάποια παρόμοια του, που θα υπάρχουν, δε θυμάμαι κάποιο άλλο τώρα, καθώς και στα αντίστοιχα παραμύθια που προωθούν "βία"; Μήπως είμαι εκτός τόπικ;

[man-os]

Μανος τα ιδια ειχα γραψει κ εγω καμποσες σελιδες πισω...

και σε ερωτω αν η μικρη σου αρχισει να κανει ντα ντα τι θα θεωρησεις οτι φταιει?

επισης οπως λες οταν τις εριξες μια στο πωπο (πρεπει να εχω καποιου ειδους ανωμαλια, ετσι? τα ιδια ελεγα κ τωρα λεω το αντιθετο ) σε ακουσε. οποτε η μικρη οταν θα της μιλησεις για ενα αλλο πραγμα που δε πρεπει να κανει πιστευεις θα σε ακουσει? η μηπως θα πρεπει παλι να καταφυγεις σε αυτη τη μεθοδο? αρα μαθαινεις στο παιδι οτι οταν σου μιλω ουσιαστικα δε περιμενω κατι γιατι οταν πραγματικα θελω να μη το κανεις -κ εσυ δεν ακους- θα σου ριξω μια στο πωπο, ετσι δεν ειναι?

το ντα ντα δε θα του κανει κακο σωματικα κ δε θα το ελεγα βια..

ομως του μαθαινεις οτι οταν φτανουμε στα δυσκολα η ομιλια δε βοηθαει αρα καταφευγουμε σε μια πιο αποτελεσματικη μεθοδο! (το ντα ντα)

αρα κ αυτο οταν θα εξηγει ειτε σε σενα ειτε σε αλλο παιδακι κατι κ δε το ακουνε θα κανει κ αυτο το ιδιο...κ αντε μετα να το πεισεις οτι δεν ειναι καλο να κανεις ντα ντα...

 

 

Δεν διαφωνώ με το σκεπτικό σου. Δεν θα μου άρεσε καθόλου αν έκανε το ίδιο. Για να μην πώ ότι θα ήθελα να νοίξει η γη και να με καταπιεί!!!

Κι όμως, μέχρι στιγμής όχι απλά δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο, αλλά η τελευταία φορά που έφαγε μια στον πωπώ ήταν πριν αρκετο καιρό. Είμαι όμως 100% σίγουρος ότι ΞΕΡΕΙ ότι εξακολουθεί να υπάρχει αυτη η "τιμωρία". Πολλές φορές είναι άτακτη αλλά θα την αφήσω να είναι γιατι ...είναι παιδί. Ξέρει όμως ότι κάποια πράγματα με΄σα στο απίτι δεν τα πειράζουμε και δεν πλησιάζει!!! Γονιός τέλειος δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχει σίγουρη 100% μέθοδος για την ανατροφή παιδιών. Έχω τα μάτια μου ανοιχτά και προσέχω για κάποια περίεργη συμπεριφορά, της μιλάω πολύ, συνέχεια και βλέπω ότι αυτά που τις λέω μπαίνουν απο το ένα αυτί και μένουν μέσα στον εγκέφαλο - τίς περισότερες φορές

Οπότε για να απαντήσω και στη φίλη Αντιγόνη, όχι σε καμμιά περίπτωση δεν έχει γίνει και ούτε πρόκειτα να γίνει συνηθεια !!!

[mamyb]

λοιπον

(θα το γραψω αυτο και σε αλλα ποστ)

κατεληξα οτι για να γηνει συνηδηση η χρυση μη βίας στα παιδια θα πρεπει να ενημερωθουμε

ενας σχετικα ανωδηνος τροπος ειναι να αναλωγηστουμε γιατι χρησημοποιουμε αυτες τιε μεθοδους...συνηθως ετσι μας εκαναν κι εμας στο σχολειο ή στο σπιτι (η γνωστη ατακα ...: κι εμενα η μανα μου μου δηνε καμια ...δεν επαθα τιποτα)

αν δεν μπορουμε να το κανουμε αυτο (να κοιταξουμε προς τα μεσα μας ....δλδ) ενας αλλος τροπος ειναι να δουμε διαφορες ταινιες με σχετικο θεμα ...

ειδα την ταινια Antowne Fisher χτες και το θυμηθηκα( την ειδα ον λαιν και δε ξερω αν υπαρχει στην ελλαδα ...)

εδω ομως σε αυτο το λιινκ βρηκα μια σειρα απο ταινιες με θεματολογια την κακοποιηση παιδιων

http://www.movierevie.ws/genres/183/1/Child-Abuse.html

τις περιστωτερες τις εχω δει ...(οσες μπορεσα....δλδ) σε μεγαλο χρονικο διαστημα

μια επισης καλη ταινια ειναι και το woodsman

και αλλες πολλες

η τέχνη παντα εχει την ικανοτητα (ακομα κι αν τα σεναρια μας φαινονται τραβηγμενα ) να αναλογηστουμε και να συγκηνηθουμε !

ελπίζω να μπειτε στον κοπο να δειτε μερικες απο αυτες

!

φιλικα

aria146

[gavrias]

Εισαγγελική διάταξη εφαρμόζει το νέο νόμο για τη σωματική τιμωρία των παιδιών!

 

Ο Συνήγορος του Παιδιού θεωρεί σημαντικό το γεγονός της έκδοσης για πρώτη φορά εισαγγελικής διάταξης σχετικά με την άσκηση σωματικής τιμωρίας σε βάρος ανηλίκων.

 

Στις 16.2.2009 η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Σύρου εξέδωσε Διάταξη σύμφωνα με την οποία ανατέθηκε προσωρινά η επιμέλεια ανηλίκου στον πατέρα του, μέχρι την έκδοση δικαστικής απόφασης επί της αγωγής για τη ρύθμιση της επιμέλειας, διατάσσοντας παράλληλα την προσωρινή παραμονή, επιτήρηση, προστασία και διαμονή με αυτόν, λόγω άσκησης σωματικής βίας ως μέτρου σωφρονισμού από την μητέρα του που είχε την επιμέλεια. Με αυτή τη διάταξη, τίθεται σε εφαρμογή η πρόβλεψη του άρθρου 4 του ν.3500/06, σχετικά με την άσκηση σωματικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του.

 

http://www.0-18.gr/gia-megaloys/nea/eisaggeliki-diataksi-efarmozei-to-neo-nomo-gia-ti-somatiki-timoria-ton-paidion

[Sam]

U of T researchers find statistically significant relationship

 

By Joyann Callender, posted Thursday, June 25, 2009

Childhood physical abuse is associated with elevated rates of cancer in adulthood, according to a new study by University of Toronto researchers.

 

The study, to be published July 15 in the journal Cancer, shows those individuals physically abused in childhood are more likely to develop cancer than those who have not been abused. Childhood physical abuse is associated with 49 per cent higher odds of cancer in adulthood, says Esme Fuller-Thomson of U of T's Factor-Inwentash Faculty of Social Work and Department of Family and Community Medicine.

"Few talk about childhood physical abuse and cancer in the same breath," said Fuller-Thomson. "From a public health perspective, it's extremely important that clinicians be aware of the full range of risk factors for cancer. This research provides important new knowledge about a potential childhood abuse-cancer relationship."

The study's findings showed the association between childhood abuse and cancer remained significant even after controlling for three major potentially confounding factors: childhood stressors, adult health behaviors (i.e., smoking, physical inactivity, alcohol consumption) and adult socioeconomic status.

Co-author Sarah Brennenstuhl, a doctoral student at Uof T, notes that various psychophysiological factors could help to explain the link between childhood physical abuse and cancer. "One important avenue for future research is to investigate dysfunctions in cortisol production - the hormone that prepares us for 'fight or flight' -as a possible mediator in the abuse-cancer relationship."

 

Also in News@UofT:

G8 Research Group Releases Background "Briefing Book" For L'Aquila Summit | Childhood physical abuse linked to cancer

 

πηγή

http://www.news.utoronto.ca/social-sciences-business-law/childhood-physical-abuse-linked-to-cancer-1.html

 

Ας κάνει κάποιος την μετάφραση τα αγγλικά μου δεν είναι και τόσο καλά και δεν θέλω να το μεταφέρω λάθος...

[kel]

Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

 

Ερευνητές του Πανεπιστημιου του Τοροντο βρίσκουν σημαντικα στατιστικα στοιχεια που δειχνουν τη σχεση αναμεσα στα δυο

 

Η σωματικη κακοποίηση στην παιδική ηλικία σχετίζεται με αύξηση στους δείκτες καρκίνου κατα την ενηλικη ζωη συμφωνα με μια νεα ερευνα ερευνητων του πανεπιστημιου του Τοροντο.

Η ερευνα η οποια στις 25 Ιουλιου θα εκδοθει στο επιστημονικο περιοδικο ΚΑΡΚΙΝΟΣ δειχνει οτι τα ατομα που κακοποιηθηκαν σωματικα κατα την παιδικη ηλικια ειναι πιο πιθανον να αναπτυξουν καρκινο σε σχεση με αυτα που δεν ειχαν κακοποιηθει. Η σωματικη κακοποιηση στην παιδικη ηλικια συνδεεται με 49% περισσοτερες πιθανοτητες καρκινου στην ενηλικη ζωη αναφερει η EFT του τομεα κοινωνικης εργασιας του τμηματος Οικογενειακής και Κοινωνικής Ιατρικης του πανεπιστημιου του Τοροντο.

"Καποιοι εχουν αναφερθει στη σχεση αναμεσα στην σωματικη κακοποιηση των παιδιων και τον καρκινο " αναφερει η EFT. "Εχοντας ως προοπτικη τη δημοσια υγεια ειναι εξαιρετικα σημεντικο οι κλινικοι επιστημονες να γνωριζουν ολο το ευρος των πιθανων παραγοντων που ειναι υπευθυνοι για τον καρκινο. Αυτη η ερευνα παρεχει αρκετα σημαντικη γνωση για τη πιθανη σχεση παιδικης κακοποιησης - καρκινου."

Τα ευρήματα της ερευνας που εδειχναν τη σχεση αναμεσα στην κακοποιηση και τον καρκινο παρεμενα αρκετα σημαντικα ακόμη και οταν ελέγχονταν τρεις αλλοι σημαντκοι παραγοντες που εχει βρεθει οτι σχετιζονται με την εμφανιση του καρκινου: ι)αγχογενεις καταστασεις στην παιδικη ηλικια, ιι) αρνητικες συνηθειες υγειας στην ενηλικη ζωη π.χ. καπνισμα,ελλειψη φυσικης δραστηριοτητας, καταναλωση αλκοολ κ.λ.π. και ιιι) κοινωνικοοικονομικο στατους στην ενηλικη ζωη.

Η συν - συγγραφεας SB, διδακτορικη φοιτητρια του Παν. του Τοροντο σημιωνει οτι διαφοροι ψυχοσωματικοι παραγοντες θα μπορουσαν να εξηγησουν τη συνδεση αναμεσα στη σωματικη παιδικη κακοποιηση και τον καρκινο. "Μια σημαντικη πορεια για τη μελλοντικη ερευνα θα ηταν να διερευνησουμε πως δυσλειτουργιες στην παραγωγη κορτιζονης -της ορμονης που μας προετοιμαζει για τη μαχη (fight) ή την πτηση(flight) (σημ. μεταφραστη - αυτο σημαινει αν θα παλεψεις για τη ζωη σου και τις δυσκολιες της ή θα παραιτηθεις και θα σε παρει απο κατω) λειτουργουν ως πιθανο αιτιο για τη σχεση αναμεσα στην παιδικη κακοποιηση και τον καρκινο.

[kel]

ελπιζω να βοηθησα

[yls]

Καλημέρα!

 

Το φετινό καλοκαίρι συναναστράφηκα με κάποια ξαδέρφια μου που μένουν στην Αμερική μόνιμα. Αυτά έχουν καλά οικονομικά -τουλάχιστον έτσι έδειχναν- και μόρφωση. Μου έκανε φοβερή εντύπωση σε μένα και την οικογένειά μου πως στα μικρά παιδιά τους -όλα κάτω των 5 ετών- είχαν επιβάλλει στρατιωτική πειθαρχία. Ό,τι τους έλεγαν έκαναν, χωρίς δεύτερη κουβέντα, χωρίς καμμιά αντίδραση. Απορούσαμε με την τόση υπακοή και μάλιστα σε τόσο δύσκολη ηλικία. Στην αρχή νομίσαμε πως ήξεραν κάποιο σπουδαίο εκπαιδευτικό σύστημα, που είχαν μάθει στις ΗΠΑ και γι΄αυτό είχαν καταφέρει τέτοια αποτελέσματα.

 

Η γιαγιά των παιδιών είπε στην μητέρα μου διακριτικά πως τα παιδιά της είναι πολύ αυστηροί γονείς. Βασικά της είπε, απέξω απέξω, πως οι γονείς τους σακατεύουν τα παιδάκια στο ξύλο! Η μητέρα μου έμεινε παγωτό! Εμένα μου έκανε εντύπωση πως αυτοί οι γονείς επέλεξαν τέτοιο παρωχημένο και απάνθρωπο σύστημα ανατροφής. Μάλιστα η μητέρα δύο από τα τέσσερα παιδάκια είναι δασκάλα! Δηλαδή έχει ένα κίνητρο παραπάνω για να ξέρει τις νέες παιδαγωγικές αντιλήψεις...

 

Μου έκανε εντύπωση αυτό το γεγονός, γιατί οι γονείς των παιδιών δεν ήταν κακοποιημένα παιδιά. Οι θείοι μου ήταν αυστηροί με τα παιδιά τους όχι περισσότερο απ΄ότι σε μένα οι γονείς μου. Δηλαδή θέλω να πω πως δεν είχαν εμπειρίες κακοποίησης από τα παιδικά τους χρόνια. Ειδικά η δασκάλα είχε πολύ ήρεμους γονείς. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί συμπεριφέρονται έτσι στα παιδιά τους.

[marandnik]

Πού ακριβώς μένουν τα ξαδέρφια σου; Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ γιατί συμπεριφέρονται έτσι στα παιδιά τους, απλά θα σου πω τι γνωρίζω εγώ για τις ΗΠΑ. Εκεί αν ο γείτονάς σου ΥΠΟΠΤΕΥΘΕΙ ότι έριξες μια σφαλιάρα στο παιδί σου θα ειδοποιήσει τις αρχές και την άλλη μέρα θα σου χτυπήσουν την πόρτα αστυνομία, πρόνοια, κοινωνικοί λειτουργοί, κ.λπ.

Οπότε μου κάνει εντύπωση πώς μια τόσο ακραία συμπεριφορά όπως περιγράφεις θα είχε περάσει απαρατήρητη τόσα χρόνια εκεί.

[yls]

Έχεις απόλυτο δίκιο! Και γω γνωρίζω τους αυστηρούς νόμους που υπάρχουν εκεί για κακοποίηση παιδιού. Τα ξαδέρφια μου μένουν στην Βοστώνη και συγκεκριμμένα σε ένα προάστειό της που λέγεται Andover.

 

Σκέφτομαι μήπως δέρνουν αποκλειστικά στο σπίτι τους και γι΄αυτό δεν τους έχουν πάρει χαμπάρι. Τι να πω..

[DALIA]

:evil:

πραγματικά εξοργίζομαι...

γονείς για να έχουν ήσυχο το κεφαλι τους συμπεριφέροντε έτσι...

[marandnik]

Σε τέτοιες περιπτώσεις παρακαλάς να τους "πάρει είδηση" κανένας γείτονάς τους στη Βοστώνη για να λήξει το μαρτύριο των παιδιών, γιατί δυστυχώς εσείς εδώ από την Ελλάδα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα.

Πάντως γιατί οδηγήθηκαν σ' αυτή τη συμπεριφορά ... άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

[mariantinos]

Εγώ δεν ξέρω τι κάνουν οι αμερικανοί αλλά ξέρω εδώ σέρρες ζευγάρι που η λύση για όλα είναι το ξύλο.ήμουν σπίτι της κοπέλας το μικρό ενός έτους κ δεν πείραζε κανένα αντικείμενο πάνω στο τραπέζι κ γενικά.κ της λέω αχ τι καλό που είναι ο δικός μου τα κάνει όλα άνω κάτω κ μόνο έπιπλα υπάρχουν σπίτι πλέον.κ μου είπε ότι κ τοδικό της πείραζε κ αφού της "έσπασε" μερικές φορές τα χέρια, τώρα δεν ακουμπάει τίποτα.

[elenik]

κ μου είπε ότι κ τοδικό της πείραζε κ αφού της "έσπασε" μερικές φορές τα χέρια, τώρα δεν ακουμπάει τίποτα.

 

:evil::evil: Τα δικά της θα της τα σπάσει κανένας?

έλεος πια. Δεν καταλαβαίνουν ότι καταστρέφουν και τις επόμενες γενιές?

Δεν καταλαβαίνουν ότι το παιδί τους , τους φοβάται ενώ έπρεπε να τους σέβεται? Το να μην κάνει κάτι το παιδί από φόβο δεν είναι κάτι προς καμαρι. :evil::evil:

 

 

Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΈΓΚΛΗΜΑ ΠΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ (αφού δεν το έπαιρναν χαμπάρι χωρίς νομό).

 

Αντιμετώπιση οικογενειακής βίας και παιδικής κακοποίησης

 

Ό γαρ εάν σπείρη άνθρωπος, τούτο και θερίσει.

[Eleftheria]

 

Μου έκανε εντύπωση αυτό το γεγονός, γιατί οι γονείς των παιδιών δεν ήταν κακοποιημένα παιδιά. Οι θείοι μου ήταν αυστηροί με τα παιδιά τους όχι περισσότερο απ΄ότι σε μένα οι γονείς μου. Δηλαδή θέλω να πω πως δεν είχαν εμπειρίες κακοποίησης από τα παιδικά τους χρόνια. Ειδικά η δασκάλα είχε πολύ ήρεμους γονείς. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί συμπεριφέρονται έτσι στα παιδιά τους.

 

Κάπου η Μαρία Στυλιανάκη είχε αναφέρει τις βασικές αρχές διαπαιδαγώγησης.

Η μία ήταν η «αυταρχική ("θα κάνεις αυτό που σου λέω είτε το θέλεις είτε όχι")».

Και αν έχουν μείνει σ’ αυτήν τη μέθοδο? Αν συνειδητά θεωρούν ότι αυτή είναι η καλύτερη μέθοδο για τη σωστή διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού?

Ή η άγνοια κυριαρχεί στο μυαλό τους, ή θεωρούν ότι η σωστή διαπαιδαγώγηση ενός μικρού παιδιού είναι να είναι πρόσκοπος μέσα στο ίδιο του το σπίτι!

[katerina2]

Εγώ, yls, δεν είμαι σίγουρη για το κατά πόσο μπορείς εσύ να είσαι σίγουρη ότι οι γονείς (τα ξαδέρφια σου δηλαδή) δεν έφαγαν ποτέ ξύλο από τους δικούς τους γονείς. Το τι γίνεται μέσα στο κάθε σπίτι ποτέ δε μπορούμε να το ξέρουμε.