ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

[goody]

Μια αποφαση ειναι linav, δεν ειναι τοσο δυσκολο οσο ισως φανταζεσαι, οι πρωτες μερες ειναι οι πιο ζορικες, μετα αν εισαι αποφασισμενη καθε μερα ειναι και ευκολοτερη. Υπαρχουν πολλοι τροποι, ψαξε στο ιντερνετ και σκεψου τι θα ταιριαξει σε εσενα. Εγω ακολουθησα τη μεθοδο...μαχαιρι! Μονο σε τρελη κριση ετρωγα καμια τσιχλα νικοτινης και τα καταφερα!

Το εχω κοψει 2,5 χρονια τωρα αλλα οπως ανεφεραν και παραπανω ειναι παντα ευκολο να το ξαναρχισουμε, τον τελευταιο καιρο εφτασα πολυ κοντα, εκανα περιστασιακα με το ποτο τρακα απο μια φιλη μου και πριν λιγες μερες μου την βαρεσε και αγορασα πακετο και εκανα 3 τσιγαρα! Μετα με εφαγαν οι τυψεις και η φρικη οτι θα το ξαναρχισω και τα πεταξα και ελπιζω να τα καταφερω και να μην ξανακυλησω!

[dako]

για όσους δεν καπνίζουν είναι εύκολο εμείς που καπνίζουμε όμως μόνο ξέρουμε τη περνάμε και πόσο δύσκολο είναι ! το ξεκίνησα πάλι μετά από 2 χρόνια την μέρα που αρρώστησε ο μικρός μου όλη γύρω μου κάπνιζαν και από το άγχος πήρα το τζιγαρο και το άναψα άντε πάλι από την αρχή τώρα..

[diane2020]

Αποφάσισα μεσα σε όλα τα αλλα (ολο αποφάσεις είμαι τελευταία) να παω σε νοσοκομειο  για διακοπη καπνίσματος. Εν τω μεταξυ δεν το χω συνειδητοποιησει ακομα και μεταξυ μας δε πιστευω πως θα το κόψω, εχω σοβαρη εξαρτηση, και εχω ραντεβου την αλλη βδομαδα.  Μη με ρώτησετε πως μου ρθε να κλεισω ραντεβου. Απλώς φοβαμαι.. φοβαμαι επειδη εχω μικρα παιδια και θελω να ειμαι υγιης , δεν ειναι το καλύτερο μου να με βλέπουν να καπνιζω και τελοσπαντων οση ωρα γραφω αυτα αναβω κι αλλο. Με θεωρω παρα πολυ δυσκολη περιπτωση Δεν πιστεύω πως εχω τη δύναμη για κατι τετοιο η μαλλον τη θέληση και αν δε μου δωσουν φαρμακα και κατι να κρατάω για τη συνήθεια χλωμό το βλέπω να το κοβω. Ειναι η απολαυση μου, η χαρουμενη στιγμη μου, η κακια πολυ κακια αλλα υπεροχη συνήθεια μου , εχω συνδέσει το τσιγάρο με πολλα στη ζωη μου γιαυτο και πιστευω πως χωρις ψυχολογική υποστήριξη και φαρμακευτική αγωγη ΔΕΝ θα τα καταφερω.

 

Εγω απλως ηθελα να ρωτήσω,  εχετε ιδεα πως λειτουργούν αυτα τα κεντρα στα νοσοκομεία? Γιατι αν μου δωσουν τσιροτα κ πατς κ τετοια, δεν.... δεν εχω ιδεα τι κάνουν εκει. Ξέρετε? Γιατι θα παω, τουλ να χω μια ιδεα...

Ειχα κανει καποτε μια αποπειρα αλλα πανω απο βδομάδα δε κρατησε. Και ετσι νομιζω και τωρα αλλα οκ ειπα να παω 

[ΒαλεντιναΧρηστος]

5 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Αποφάσισα μεσα σε όλα τα αλλα (ολο αποφάσεις είμαι τελευταία) να παω σε νοσοκομειο  για διακοπη καπνίσματος. Εν τω μεταξυ δεν το χω συνειδητοποιησει ακομα και μεταξυ μας δε πιστευω πως θα το κόψω, εχω σοβαρη εξαρτηση, και εχω ραντεβου την αλλη βδομαδα.  Μη με ρώτησετε πως μου ρθε να κλεισω ραντεβου. Απλώς φοβαμαι.. φοβαμαι επειδη εχω μικρα παιδια και θελω να ειμαι υγιης , δεν ειναι το καλύτερο μου να με βλέπουν να καπνιζω και τελοσπαντων οση ωρα γραφω αυτα αναβω κι αλλο. Με θεωρω παρα πολυ δυσκολη περιπτωση Δεν πιστεύω πως εχω τη δύναμη για κατι τετοιο η μαλλον τη θέληση και αν δε μου δωσουν φαρμακα και κατι να κρατάω για τη συνήθεια χλωμό το βλέπω να το κοβω. Ειναι η απολαυση μου, η χαρουμενη στιγμη μου, η κακια πολυ κακια αλλα υπεροχη συνήθεια μου , εχω συνδέσει το τσιγάρο με πολλα στη ζωη μου γιαυτο και πιστευω πως χωρις ψυχολογική υποστήριξη και φαρμακευτική αγωγη ΔΕΝ θα τα καταφερω.

 

Εγω απλως ηθελα να ρωτήσω,  εχετε ιδεα πως λειτουργούν αυτα τα κεντρα στα νοσοκομεία? Γιατι αν μου δωσουν τσιροτα κ πατς κ τετοια, δεν.... δεν εχω ιδεα τι κάνουν εκει. Ξέρετε? Γιατι θα παω, τουλ να χω μια ιδεα...

Ειχα κανει καποτε μια αποπειρα αλλα πανω απο βδομάδα δε κρατησε. Και ετσι νομιζω και τωρα αλλα οκ ειπα να παω 

Είμαστε τελείως άλλη περίπτωση από ότι καταλαβαίνω καπνίζω συστηματικά εδώ και 1μιση χρόνο και πριν μείνω έγκυος στην κόρη μου αραιά και που στην εγκυμοσύνη μου δεν έκανα κανένα μόλις γεννησα μετά από 6μηνες το ξεκίνησα συστηματικά δηλ ένα πακέτο + την ημέρα(στριφτό εννοώ 20+ τσιγαρα) όσες φορές είπα να το κόψω απλά κατάφερνα να το ελλατωσω σε καμία δεκαριά την ημέρα! Σε κάνα δίμηνο θα ξεκινήσουμε προσπάθεια με τον άντρα μου για δεύτερο παιδί και η γνώμη μου προσωπικά θεωρώ αδικία για το δεύτερο παιδί να καπνίζω ενώ στο πρώτο δεν κάπνιζα καλά καλά ούτε πριν μείνω τώρα λοιπόν δεν δέχομαι από τον εαυτό μου να καπνίζει στην εγκυμοσύνη το θεωρώ αδικία...σήμερα ξύπνησα και είπα μαχαιρι πράγμα δύσκολο για εμένα γιατί μόλις κάνω τον καφέ μου κανω και δύο καπάκι ...αλήθεια θα ήθελα να έχω μια συμπαράσταση από άλλες ακόμα και από εσένα που πας με άλλο τρόπο για κοπή έτσι να δίνουμε δύναμη η μία στην άλλη! 

Εύχομαι να τα καταφέρεις και εσύ αλλά και εγω είναι δύσκολη εξάρτηση !!!

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Αποφάσισα μεσα σε όλα τα αλλα (ολο αποφάσεις είμαι τελευταία) να παω σε νοσοκομειο  για διακοπη καπνίσματος. Εν τω μεταξυ δεν το χω συνειδητοποιησει ακομα και μεταξυ μας δε πιστευω πως θα το κόψω, εχω σοβαρη εξαρτηση, και εχω ραντεβου την αλλη βδομαδα.  Μη με ρώτησετε πως μου ρθε να κλεισω ραντεβου. Απλώς φοβαμαι.. φοβαμαι επειδη εχω μικρα παιδια και θελω να ειμαι υγιης , δεν ειναι το καλύτερο μου να με βλέπουν να καπνιζω και τελοσπαντων οση ωρα γραφω αυτα αναβω κι αλλο. Με θεωρω παρα πολυ δυσκολη περιπτωση Δεν πιστεύω πως εχω τη δύναμη για κατι τετοιο η μαλλον τη θέληση και αν δε μου δωσουν φαρμακα και κατι να κρατάω για τη συνήθεια χλωμό το βλέπω να το κοβω. Ειναι η απολαυση μου, η χαρουμενη στιγμη μου, η κακια πολυ κακια αλλα υπεροχη συνήθεια μου , εχω συνδέσει το τσιγάρο με πολλα στη ζωη μου γιαυτο και πιστευω πως χωρις ψυχολογική υποστήριξη και φαρμακευτική αγωγη ΔΕΝ θα τα καταφερω.

 

Εγω απλως ηθελα να ρωτήσω,  εχετε ιδεα πως λειτουργούν αυτα τα κεντρα στα νοσοκομεία? Γιατι αν μου δωσουν τσιροτα κ πατς κ τετοια, δεν.... δεν εχω ιδεα τι κάνουν εκει. Ξέρετε? Γιατι θα παω, τουλ να χω μια ιδεα...

Ειχα κανει καποτε μια αποπειρα αλλα πανω απο βδομάδα δε κρατησε. Και ετσι νομιζω και τωρα αλλα οκ ειπα να παω 

 

Δεν υπήρξα ποτέ καπνίστρια, από φόλη που το έκοψε πηγαίνοντας σε νοσοκομείο, μου είχε πει ότι ουσιαστικά ήταν ψυχολογική υποστήριξη. Δεν ξέρω αν προβλέπετια και κάτι άλλο και δεν έτυχε να μου το αναφέρει.

[student]

@diane2020 και @ΒαλεντιναΧρηστος η εξάρτηση του καπνίσματος είναι μια ύπουλη συνήθεια που ριζώνει μέσα μας.

Ο λόγος που εμποδίζει τους περισσοτερους καπνιστές να το πάρουν απόφαση είναι ο φόβος. Ο φόβος του πως θα είναι η ζωή χωρίς αυτή την εξάρτηση.

 

Όταν συνειδητοποιησεις για ποιον λόγο  εξαρτάσαι από οτιδήποτε εθιστικο τότε θα βρεις την ριζά της αδυναμίας σου και θα μπορέσεις να την κόψεις ακαριαία! Συνήθως έγκειται σε ψυχολογικούς παράγοντες σε ελλείψεις που έχεις μέσα σου και προσπαθείς να τις καλύψεις μεσώ του εθισμού, μεσώ της συντροφιάς.

 

Η ζωή χωρίς τον εθισμό είναι τόσο όμορφη και φρέσκια που δεν υπάρχουν λέξεις να την περιγράφεις. 

Νιώθεις τόσο δυνατός ψυχολογικά που κατάφερες να διώξεις τον καλύτερο σου φίλο που ξέρεις οτι ήθελε το κακο σου και σε ήθελε φυλακισμένο.

Αυτη η αποδέσμευση είναι στο τέλος λυτρωτική!

 

Υπάρχει η αίσθηση οτι όταν καπνίζουμε χαλαρώνουμε, ηρεμούμε, αφηνόμαστε, ξεδιπλώνουμε πιο εύκολα τις σκέψεις μας, ανακουφιζομαστε και πολλά άλλα.

Ολ αυτά είναι μια ψευδαισθηση και δεν είναι η πραγματικοτητα. Αντίθετα το τσιγάρο ενεργοποιεί το άγχος και την ακαθισια την εμμονή και την εξαρτηση. Ο κάθε ένας απο εμάς οφείλει στον ευατο του να βρει την δίκη του πραγματικοτητα και να κάνει την δίκη του προσπάθεια και να είστε σίγουροι οτι θα πετύχει!

 

Eνα σημείο παγίδα για έμενα είναι οτι όταν απαλλαγείς απο την εξάρτηση ίσως περάσεις σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία νιώθεις ένας άλλος άνθρωπος ένας ξένος γιατί έχεις πετάξει απο πανω σου την καθημερινή σου συνήθεια. Επειδή το μυαλό χρειάζεται χρόνο να συμφιλιωθεί με αυτη την νεα στάση ζωής και καμιά φορά παίζει παιχνίδια που λένε οτι και τώρα τι γίνεται?πως θα πίσω τον εαυτό μου οτι είμαι ΟΚ και χωρίς αυτήν την συνήθεια? πως θα αλλαξω? γιατι να αλλάξω? και αλλες τέτοιες σκέψεις θέλει προσοχή και ψυχολογική υποστήριξη-τόνωση,

Να δώσω ένα άλλο παράδειγμα. Κάποιος χάνει πολλά κιλα, οταν αντικρίζει τον εαυτό του στον καθρέφτη βλέπει ενα αλλο σωμα κάτι ξένο γι αυτόν. Χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να μπει μέσα στο καινούριο του σωμα,να ζήσει και πάλι να δει τις ομορφιές του, το να χτίσει απο τη αρχή! Να χαρεί και να ξανασυστηθει με τον ευατο του! 

 

Προσωπικά διέκοψα το κάπνισμα γιατί δεν αισθανόμουν καλά με τον εαυτό μου. Δεν μου άρεσε που εξαρτιόμουν από κάτι, ένιωσα πολύ άσχημα όταν το συνειδητοποιησα σαν κεραμίδι έπεσε στο κεφάλι μου.

Το έκανα για τον εαυτό μου και όχι για τους άλλους. Είχα πολύ ισχυρή θέληση και εύχομαι ολόψυχα όσοι παλεύουν με αυτό να την βρουν και να την χρησιμοποιοησουν για το συμφέρον τους. Μέτα απο την διακοπή αυτή έγιναν και άλλες αλλαγές στην ζωή μου η μια μετα την αλλη. Τακτοποίησα και τακτοποιήσω ακόμα οτιδήποτε δεν μου ταιριάζει οτιδήποτε γίνομαι έρμαιο του. Για να γίνεις αυτό που έχεις μέσα σου πρέπει να ξεχάσεις αυτό που είσαι, αυτό που σου έχουν περάσει οι παλαιές γενναίες..

Αυτη η διακοπή αλλάζει όλη σου την ζωή προς το καλύτερο, προς το συνειδητό προς το ωφέλιμο για εσένα και μόνο. Όταν υπάρχουν παιδιά στην οικογένεια γίνεσαι πραγματικά το ιδανικό παράδειγμα για τα μικρά αυτά πλάσματα.

 

Καλή τύχη λοιπόν!

Επεξεργάστηκαν 27 Σεπτεμβρίου,2020 by student

[Yovanna]

7 hours ago, diane2020 said:

Αποφάσισα μεσα σε όλα τα αλλα (ολο αποφάσεις είμαι τελευταία) να παω σε νοσοκομειο  για διακοπη καπνίσματος. Εν τω μεταξυ δεν το χω συνειδητοποιησει ακομα και μεταξυ μας δε πιστευω πως θα το κόψω, εχω σοβαρη εξαρτηση, και εχω ραντεβου την αλλη βδομαδα.  Μη με ρώτησετε πως μου ρθε να κλεισω ραντεβου. Απλώς φοβαμαι.. φοβαμαι επειδη εχω μικρα παιδια και θελω να ειμαι υγιης , δεν ειναι το καλύτερο μου να με βλέπουν να καπνιζω και τελοσπαντων οση ωρα γραφω αυτα αναβω κι αλλο. Με θεωρω παρα πολυ δυσκολη περιπτωση Δεν πιστεύω πως εχω τη δύναμη για κατι τετοιο η μαλλον τη θέληση και αν δε μου δωσουν φαρμακα και κατι να κρατάω για τη συνήθεια χλωμό το βλέπω να το κοβω. Ειναι η απολαυση μου, η χαρουμενη στιγμη μου, η κακια πολυ κακια αλλα υπεροχη συνήθεια μου , εχω συνδέσει το τσιγάρο με πολλα στη ζωη μου γιαυτο και πιστευω πως χωρις ψυχολογική υποστήριξη και φαρμακευτική αγωγη ΔΕΝ θα τα καταφερω.

 

Εγω απλως ηθελα να ρωτήσω,  εχετε ιδεα πως λειτουργούν αυτα τα κεντρα στα νοσοκομεία? Γιατι αν μου δωσουν τσιροτα κ πατς κ τετοια, δεν.... δεν εχω ιδεα τι κάνουν εκει. Ξέρετε? Γιατι θα παω, τουλ να χω μια ιδεα...

Ειχα κανει καποτε μια αποπειρα αλλα πανω απο βδομάδα δε κρατησε. Και ετσι νομιζω και τωρα αλλα οκ ειπα να παω 

Η μαμά μου, μέχρι που ήμουν 12 χρονών, κάπνιζε 2,5 πακέτα την ημέρα. Φυσικά κάπνιζε παντού, στο σπίτι , στο αυτοκίνητο, όταν μας βοηθούσε με τα μαθήματα, παντού. Επίσης, όταν ήταν έγκυος σε μένα, ενώ στην αδερφή μου του είχε κόψει (εννοείται πως είχα καταπιεί νικοτίνη όταν γεννήθηκα). Την εικόνα της αυτή . την θυμάμαι με απέχθεια, σαν κακό όνειρο. Κάποια στιγμή λοιπόν, το πήρε απόφαση και από τότε δεν το ξαναέβαλε ποτέ στο στόμα της. Δεν το ξαναθέλησε ποτέ, και έκτοτε την ενοχλούσε και η μυρωδιά. Δεν το έκανε μόνη της. Είχε σημαντική βοήθεια, από έναν εξαιρετικό βελονιστή. Χρειάστηκαν 2 'η 3 συνεδρίες. Δεν θυμάμαι ακριβώς. Το ήθελε και εκείνη πραγματικά όμως.

[diane2020]

Το χω ακούσει για το βελονισμό κι εγω.. αλλα το φιλόφοβαμαι. Κι αν μου τσιμπήσουν κανα αλλονκομματι στον εγκεφαλο?? Πάντως εγω οχι δεν καπνιζω τοσο ουτε στο σπιτι ουτε στο αυτοκινητο, στις εγκυμοσύνες εκανα εως 5 τη μερα με συναινεση του γιατρού 

Υπάρχουν και χειρότερα δηλαδη απο μένα... :/

Just now, student είπε:

@diane2020 και @ΒαλεντιναΧρηστος η εξάρτηση του καπνίσματος είναι μια ύπουλη συνήθεια που ριζώνει μέσα μας.

Ο λόγος που εμποδίζει τους περισσοτερους καπνιστές να το πάρουν απόφαση είναι ο φόβος. Ο φόβος του πως θα είναι η ζωή χωρίς αυτή την εξάρτηση.

 

Όταν συνειδητοποιησεις για ποιον λόγο  εξαρτάσαι από οτιδήποτε εθιστικο τότε θα βρεις την ριζά της αδυναμίας σου και θα μπορέσεις να την κόψεις ακαριαία! Συνήθως έγκειται σε ψυχολογικούς παράγοντες σε ελλείψεις που έχεις μέσα σου και προσπαθείς να τις καλύψεις μεσώ του εθισμού, μεσώ της συντροφιάς.

 

Η ζωή χωρίς τον εθισμό είναι τόσο όμορφη και φρέσκια που δεν υπάρχουν λέξεις να την περιγράφεις. 

Νιώθεις τόσο δυνατός ψυχολογικά που κατάφερες να διώξεις τον καλύτερο σου φίλο που ξέρεις οτι ήθελε το κακο σου και σε ήθελε φυλακισμένο.

Αυτη η αποδέσμευση είναι στο τέλος λυτρωτική!

 

Υπάρχει η αίσθηση οτι όταν καπνίζουμε χαλαρώνουμε, ηρεμούμε, αφηνόμαστε, ξεδιπλώνουμε πιο εύκολα τις σκέψεις μας, ανακουφιζομαστε και πολλά άλλα.

Ολ αυτά είναι μια ψευδαισθηση και δεν είναι η πραγματικοτητα. Αντίθετα το τσιγάρο ενεργοποιεί το άγχος και την ακαθισια την εμμονή και την εξαρτηση. Ο κάθε ένας απο εμάς οφείλει στον ευατο του να βρει την δίκη του πραγματικοτητα και να κάνει την δίκη του προσπάθεια και να είστε σίγουροι οτι θα πετύχει!

 

Eνα σημείο παγίδα για έμενα είναι οτι όταν απαλλαγείς απο την εξάρτηση ίσως περάσεις σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση στην οποία νιώθεις ένας άλλος άνθρωπος ένας ξένος γιατί έχεις πετάξει απο πανω σου την καθημερινή σου συνήθεια. Επειδή το μυαλό χρειάζεται χρόνο να συμφιλιωθεί με αυτη την νεα στάση ζωής και καμιά φορά παίζει παιχνίδια που λένε οτι και τώρα τι γίνεται?πως θα πίσω τον εαυτό μου οτι είμαι ΟΚ και χωρίς αυτήν την συνήθεια? πως θα αλλαξω? γιατι να αλλάξω? και αλλες τέτοιες σκέψεις θέλει προσοχή και ψυχολογική υποστήριξη-τόνωση,

Να δώσω ένα άλλο παράδειγμα. Κάποιος χάνει πολλά κιλα, οταν αντικρίζει τον εαυτό του στον καθρέφτη βλέπει ενα αλλο σωμα κάτι ξένο γι αυτόν. Χρειάζεται χρόνο για να μπορέσει να μπει μέσα στο καινούριο του σωμα,να ζήσει και πάλι να δει τις ομορφιές του, το να χτίσει απο τη αρχή! Να χαρεί και να ξανασυστηθει με τον ευατο του! 

 

Προσωπικά διέκοψα το κάπνισμα γιατί δεν αισθανόμουν καλά με τον εαυτό μου. Δεν μου άρεσε που εξαρτιόμουν από κάτι, ένιωσα πολύ άσχημα όταν το συνειδητοποιησα σαν κεραμίδι έπεσε στο κεφάλι μου.

Το έκανα για τον εαυτό μου και όχι για τους άλλους. Είχα πολύ ισχυρή θέληση και εύχομαι ολόψυχα όσοι παλεύουν με αυτό να την βρουν και να την χρησιμοποιοησουν για το συμφέρον τους. Μέτα απο την διακοπή αυτή έγιναν και άλλες αλλαγές στην ζωή μου η μια μετα την αλλη. Τακτοποίησα και τακτοποιήσω ακόμα οτιδήποτε δεν μου ταιριάζει οτιδήποτε γίνομαι έρμαιο του. Για να γίνεις αυτό που έχεις μέσα σου πρέπει να ξεχάσεις αυτό που είσαι, αυτό που σου έχουν περάσει οι παλαιές γενναίες..

Αυτη η διακοπή αλλάζει όλη σου την ζωή προς το καλύτερο, προς το συνειδητό προς το ωφέλιμο για εσένα και μόνο. Όταν υπάρχουν παιδιά στην οικογένεια γίνεσαι πραγματικά το ιδανικό παράδειγμα για τα μικρά αυτά πλάσματα.

 

Καλή τύχη λοιπόν!

Ειμαι σίγουρη πως πανω απολα ειναι ψυχολογικό.. εκει θελω κυριως να εστιάσουμε και παράλληλα με αγωγη. Μόνο το ενα η το αλλο πιστευω δε θα με βοηθησει

Θα παω και θα σας πω

Δεν υπόσχομαι τιποτα...

[Yovanna]

Just now, diane2020 said:

Το χω ακούσει για το βελονισμό κι εγω.. αλλα το φιλόφοβαμαι. Κι αν μου τσιμπήσουν κανα αλλονκομματι στον εγκεφαλο?? Πάντως εγω οχι δεν καπνιζω τοσο ουτε στο σπιτι ουτε στο αυτοκινητο, στις εγκυμοσύνες εκανα εως 5 τη μερα με συναινεση του γιατρού 

Υπάρχουν και χειρότερα δηλαδη απο μένα... :/

Ειμαι σίγουρη πως πανω απολα ειναι ψυχολογικό.. εκει θελω κυριως να εστιάσουμε και παράλληλα με αγωγη. Μόνο το ενα η το αλλο πιστευω δε θα με βοηθησει

Θα παω και θα σας πω

Δεν υπόσχομαι τιποτα...

Σου είπε γιατρός ότι μπορείς να καπνίζεις 5 τσιγάρα ημερησίως στην εγκυμοσύνη? 5 εβδομαδιαίως πιο φυσιολογικό θα μου φαινόταν. 5 την ημέρα το θεωρώ κανονικό κάπνισμα. Τόσο κάπνιζε ο άντρας μου και το έκοψε. 

[diane2020]

Just now, Yovanna είπε:

Σου είπε γιατρός ότι μπορείς να καπνίζεις 5 τσιγάρα ημερησίως στην εγκυμοσύνη? 5 εβδομαδιαίως πιο φυσιολογικό θα μου φαινόταν. 5 την ημέρα το θεωρώ κανονικό κάπνισμα. Τόσο κάπνιζε ο άντρας μου και το έκοψε. 

Ναι μου το επέτρεψε...

Εκανα 25, μου επέτρεψε 5 και το τηρησα..

[ΒαλεντιναΧρηστος]

Ο απολογισμός της χθεσινής ημέρας!!!! Μισό τσιγάρο το μεσημέρι γιατί έστριψα για τον αδερφό μου ήρθα σε επαφή αλλά έκανα δύο τρεις τζουρες δεν μου άρεσε η γεύση το έσβησα και τέλος! Αυτό που με βοήθησε προσωπικά είναι ότι είχα σαν σκέψη ότι δεν απαγορεύεται είναι εκεί και μπορώ να κάνω οπότε θέλω απλά δεν θέλω!!! Χθες έφτασα πολύ κοντά πριν το μεσημέρι να κάνω κοιτούσα όλο αν περνάει η ώρα σήμερα καμία σχέση δεν με νοιάζει καν!

[student]

Just now, ΒαλεντιναΧρηστος είπε:

Ο απολογισμός της χθεσινής ημέρας!!!! Μισό τσιγάρο το μεσημέρι γιατί έστριψα για τον αδερφό μου ήρθα σε επαφή αλλά έκανα δύο τρεις τζουρες δεν μου άρεσε η γεύση το έσβησα και τέλος! Αυτό που με βοήθησε προσωπικά είναι ότι είχα σαν σκέψη ότι δεν απαγορεύεται είναι εκεί και μπορώ να κάνω οπότε θέλω απλά δεν θέλω!!! Χθες έφτασα πολύ κοντά πριν το μεσημέρι να κάνω κοιτούσα όλο αν περνάει η ώρα σήμερα καμία σχέση δεν με νοιάζει καν!

@ΒαλεντιναΧρηστος ισως να εγινε μια μετατόπιση μεσα σου..καλη και δυναμική συνεχεία σου ευχομαι. Η διακοπη του εθισμού ειναι ενα απο τα μεγαλύτερα δώρα που μπορεις να κάνεις στον εαυτο σου 

 

Η ισχυρή θέληση  θα σε βοηθήσει να το βγάλεις τελείως απο το μυαλό σου και φυσικά η επικέντρωση σε αυτό που εσύ επέλεξες για τον εαυτό σου!

 

[Sentir...natureza]

Δυστυχως, υπαρχουνε γιατροι που προτεινουν αυτο το οριο των 5 τσιγαρων ημερησιως στις εγκυες. Εδω που τα λεμε, για καποια που ειναι πολυ εθισμενη και καπνιζει 20-25 τσιγαρα τη μερα, το να τα κατεβασει στα 5 θελει πολλη προσπαθεια αλλα αν αναλογιστουμε ποσα τσιγαρα εισπνεει το μωρο καθ'ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης τοτε ο αριθμος δεν ειναι καθολου καθησυχαστικος (1400-1500 τσιγαρα!) και αυτα που προκαλει εχουν αποδειχθει σε μεγαλο βαθμο (πχ βρεθηκε τα πρηγουμενα χρονια οτι σχετιζεται το καπνισμα της εγκυου που κυοφορει κοριτσι με την υπογονιμοτητα στην ενηλικη ζωη (καθολου περιεργο αν σκεφτουμε οτι τα ωαρια ολης της ζως της γυναικας δημιουργουνται κατα την ενδομητρια ζωη).

 

Πολυ καλη η αποφαση σου @diane2020, θα σου αλλαξει η ζωη. Αρχικα, εκανες το πρωτο μεγαλο βημα: αποφασισες οτι θελεις να αλλαξεις. Φυσικα, καθε αρχη και δυσκολη αλλα απαξ και περασει οι πρωτος καιρος και συνηθισεις στη νεα κατασταση, θα απορεις που ειχες μια τοσο ανθυγιεινη συνηθεια. Εχω περασει κι εγω απο αυτη τη φαση πολλες φορες, το εκοβα, το ξανααρχιζα συνεχως. Παντα, μα παντα, εβλεπα διαφορα στο σωμα μου απο τις πρωτες μερες, ειδικα στο κομματι της αντοχης. Ειναι απιστευτα ικανοποιητικη η αισθηση οτι δεν λαχανιαζεις με το παραμικρο. Απολυτα λογικο αν σκεφτεις οτι το τσιγαρο μειωνει την χωρητικοτητα αερα στους πνευμονες (τους οποιους ακομη και οι μη καπνιζοντες δεν "εκμεταλλευονται" στο επακρο, μιας και η αναπνοη συνηθως ειναι επιφανειακη και δεν χρησιμοποιειται ουτε το 70% της χωρητικοτητας των πνευμονων). Aυτο που θα πρεπει να προσεξεις οταν ηδη δεν θα καπνιζεις καιρο, θα ειναι το "ενα" τσιγαρο. Οταν το εχουμε ηδη κοψει, εχουμε την αισθηση οτι δεν θα ξανακολλησουμε αν πχ κανουμε ενα τσιγαρο, αλλα σχεδον ποτε δεν ειναι ενα και για ποτε θα φτασεις να ξανακαπνιζεις ουτε θα το καταλαβεις!

 

Επισης, κατι αλλο που πρεπει να προσεξεις ειναι πως θα διαχειριστεις την εκρηξη ενεργειας που θα βιωσεις. Θα νιωσεις πραγματικα σαν να ξυπνησες απο χρονιο ληθαργο, θα δεις εναν αλλο εαυτο σου, πιο δραστηριο, πιο ενδυναμωμενο και αυτο καποιους τους τρομαζει. Νομιζουν οτι δεν ειναι ο εαυτος τους, αλλα συμβαινει το ακριβως αντιθετο: ειχες για χρονια κοιμισμενο το πραγματικο σου εαυτο και θα χρειαστεις λιγο χρονο να τον ξαναγνωρισεις και να βρεις τροπους να διαχεριστεις ολη αυτη την ενεργεια (η οποια σε συνδυασμο με την ελλειψη νικοτινης μπορει να σε κανουν πιο ευεξαπτη). Εξαλλου, ας μην ξεχναμε οτι το τσιγαρο ειναι ναρκωτικο, νομιμο και απο τα πιο εθιστικα, σκοτωνει εκατομμυρια ανθρωπους καθε χρονο μαζι με το αλλο νομιμο ναρκωτικο, το αλκοολ. Οποτε, θα πρεπει να αντιμετωπιζεις τον εαυτο σου σαν εναν υπο απεξαρτηση ανθρωπο που πρεπει να μαθει να ζει στην καινουρια του πραγματικοτητα. Βοηθαει πολυ αν αρχισεις παραλληλα καποια ασκηση, ωστε να δυναμωσεις ακομη περισσοτερο τα πνευμονια σου, που θα μπορουν πλεον να ανταπεξερχονται αποτελεσματικα στην αναγκη του σωματος για οξυγονο.

 

Επισης, ειναι πολυ σημαντικο να βαλεις νεες συνηθειες, σαν τελετουργικα, που θα αντικαταστησουν τις παλιες. Αν ας πουμε το πρωι εκανες καφε και τσιγαρο, τωρα μπορεις να κανεις ενα πρασινο τσαι, που "καθαριζει" τους πνευμονες και να το δεις σαν μια νεα αρχη αποκαταστασης της υγειας σου. Προτιμησε λαχανικα/φρουτα που τονωνουν τους πνευμονες και ενταξε τα στη διατροφη σου. Την ωρα που καπνιζες, μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο, να φας λιγους ξηρους καρπους, να συμμαζεψεις, να απασχολησεις με κατι το μυαλο σου. Εξαλλου, τωρα που δεν θα καπνιζεις θα δεις ποσο ελευθερο χρονο θα εχεις  Γενικως, ξεκινα να κανεις κι αλλα πραγματα που θα κανουν τη ζωη σου πιο υγιη. Σκεψου οτι η διακοπη του καπνισματος ειναι ενα μερος (αν και πολυ σημαντικο) αυτης της αλλαγης, της νεας αρχης, του νεου κυκλου.

 

Ισως σε βοηθησει η εξασκηση της ενσυνειδητοτητας. Μονο οταν συνειδητοποιουμε πραγματικα τι κανουμε, μας ειναι πιο ευκολο να αλλαξουμε. Πραγματικα πιστευω οτι αν το σωμα μας ηταν διαφανο, θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο πως του συμπεριφερομαστε. Τωρα, ειναι καλυμμενο, δεν βλεπουμε τι συμβαινει μεσα μας και ως γνωστο υπαρχει η παρανοηση στο νου μας οτι "οτι δεν φαινεται, δεν υπαρχει". Την επομενη φορα που θα καπνισεις λοιπον, φαντασου την τζουρα να κατεβαινει στο φαρυγγα, καυτη και να καιει τα τοιχωματα του, να συνεχιζει στους πνευμονες, να απλωνεται σαν μαυρος καπνος σε ολη την επιφανεια τους, μεχρι το παραμικρο τριχιδιο. Οραματισου τη νικοτινη να περναει απο τα πνευμονια στην κυκλοφορια του αιματος, να φτανει μεχρι την κυκλοφορια του εγκεφαλου και να "κοροϊδευει" το μυαλο σου με την ντοπαμινη που εκκρινεται οτι αυτο που κανεις σε κανει να νιωθεις ωραια. Ναι, ισως νομιζεις οτι νιωθεις ωραια αλλα ειναι πλασματικη και προσωρινη η απολαυση. Μετα απο λιγο θα εισαι παλι πεσμενη, θα νιωθεις βαρυ το σωμα σου, κοιμισμενο το πνευμα σου. Μολις παρεις λιγες τζουρες νιωσε την καρδια σου πως χτυπαει δυνατα στην προσπαθεια της να αναπληρωσει το οξυγονο που σου κλεβει αυτο το περιεργο, μικρο αντικειμενο που καιγεται στην ακρη του. Πως θα χαρακτηριζες τη γευση του; Τη μυρωδια του; Η μυρωδια που εκπνεει το στομα σου μετα το τσιγαρο αλλα και γενικοτερα; Φαντασου τις βλεννες που φραζουν επι χρονια τον φαρυγγα σου και ολο το αναπνευστικο, σε μια προσπαθεια να προστατευτουν και να αποβαλλουν τις τοξικες ουσιες που ερχονται σε επαφη. Τωρα φαντασου, τον φαρυγγα σου ολοκαθαρο, χωρις ιχνος βλεννας. Ο αερας (φαντασου τον σαν ασπρο φως) περναει απο μεσα ανεμποδιστος, καταφθανει στους ροζ πλεον πνευμονες και τους γεμιζει ζωη. Η καρδια σου χτυπαει φυσιολογικα, οι σφυγμοι σου ειναι κανονικοι γιατι το σωμα σου δεν χρειαζεται να μπει σε κατασταση "εκτακτης αναγκης". Με καθε ασκηση τους βοηθας να αυξησουν την χωρητικοτητα τους, η οποια οσο αυξανεται, τοσο περισσοτερο οξυγονο γεμιζουν και τοσο περισσοτερο οξυγονο στελνουν σε ολα τα οργανα και βελτιωνεται η γενικοτερη υγεια του σωματος.

 

Οσον αφορα το ψυχολογικο κομματι, αν αναλογιστουμε τι ειναι το τσιγαρο, περα απο τις ουσιες που ειναι εθιστικες, θα μπορουσε κανεις να το παρομοιασει με μια πιπιλα. Η αισθηση "θηλασμου" μιας γοπας ισως μας προσφερει αυτη την αισθηση ασφαλειας που θελουμε να νιωσουμε, καποιο κενο που θελουμε να γεμισουμε. Γι'αυτο χρειαζεται ψυχολογικη υποστηριξη απο ειδικο κατα τη διακοπη του καπνισματος, για να μας βοηθησει να αντιληφθουμε γιατι ειμαστε εθισμενοι, ποιες αναγκες μας θελουμε να καλυψουμε. Eπισης, το αν θα το κοψει καποιος "μαχαιρι" ή σταδιακα, νομιζω πως ειναι καθαρα θεμα προσωπικο του καθενος και θα το ανακαλυψεις στη ψυχοθεραπεια.

 

Επιπλεον, προσωπικα ισως εβαζα και τα παιδια στην αλλαγη μου. Θα εξηγουσα τι θα εκανα, τι θα αλλαζε στην καθημερινοτητα μου, πως μπορουν να με βοηθησουν "διορθωνοντας" με αν σκεφτω να καπνισω, γενικως θα τους εβαζα στη διαδικασια γιατι νομιζω οτι ετσι θα ειχα ενα παραπανω κινητρο να μην ξανακυλησω. Θα απογοητευομουν πολυ μεσα μου αν ενιωθα οτι προδωσα την προσπαθεια μας, οτι δεν σταθηκα ανταξια να τους δειξω πως μπορουν να καταφερουν τις αλλαγες στη ζωη τους κι αυτο θα ηταν ενα πολυ δυνατο κινητρο για μενα. Ισως εσυ να μην τα νιωθεις αυτα ή να μην θελεις να ρισκαρεις την απογοητευση, απλα λεω οτι ισως εβαζα και αυτο μεσα στη προσπαθεια μου.

 

Just now, ΒαλεντιναΧρηστος είπε:

Αυτό που με βοήθησε προσωπικά είναι ότι είχα σαν σκέψη ότι δεν απαγορεύεται είναι εκεί και μπορώ να κάνω οπότε θέλω απλά δεν θέλω!

Αυτο ειναι ενα απο τα παιχνιδια του μυαλου που μπορει να βοηθησουν! Ας μην σκεφτομαστε οτι δεν θα καπνισουμε "ποτε ξανα", μερικες φορες αυτο ειναι σκληρο να το σκεφτεται ενας καπνιστης. Δεν υπαρχει "ποτε", ουτε σου απαγορευει καποιος να καπνισεις. Τα τσιγαρα θα συνεχισουν να υπαρχουν, να παραγονται, να ειναι διαθεσιμα για οποιον θελει να καπνισει. Η αποφαση ομως να το βαλεις στο στομα σου βρισκεται στο χερι σου. Και το "Θα μπορουσα να κανω μονο ενα" ειναι στην ουσια "Θα μπορουσα να ξαναγινω καπνιστης". Επισης, φρασεις οπως "χρειαζομαι τσιγαρο" καλο θα ειναι να αποφευγονται. Καλυτερα να σκεφτεις "Αισθανομαι καποια ενταση που στο παρελθον θα την μεταφραζα σαν επιθυμια για τσιγαρο". Αλλο ενα κολπο, πολυ βασικο, ειναι να μην οραματιζεσαι τον εαυτο σου να καπνιζει, απολαμβανοντας ενα τσιγαρο. Ειναι πολυ σκληρο να βαζουμε τετοιες εικονες στο μυαλο μας και να δυσκολευουμε το εργο της απεξαρτησης. Μερικα παιχνιδια του μυαλου ακομη: https://www.verywellmind.com/mind-games-go-both-ways-when-you-quit-smoking-2824894

[ΒαλεντιναΧρηστος]

πρίν από 21 λεπτά , student είπε:

@ΒαλεντιναΧρηστος ισως να εγινε μια μετατόπιση μεσα σου..καλη και δυναμική συνεχεία σου ευχομαι. Η διακοπη του εθισμού ειναι ενα απο τα μεγαλύτερα δώρα που μπορεις να κάνεις στον εαυτο σου 

 

Η ισχυρή θέληση  θα σε βοηθήσει να το βγάλεις τελείως απο το μυαλό σου και φυσικά η επικέντρωση σε αυτό που εσύ επέλεξες για τον εαυτό σου!

 

Ευχαριστώ θα γράφω ανά τόσο να σας λέω πως πάει!!!

 

Just now, Sentir...natureza είπε:

Δυστυχως, υπαρχουνε γιατροι που προτεινουν αυτο το οριο των 5 τσιγαρων ημερησιως στις εγκυες. Εδω που τα λεμε, για καποια που ειναι πολυ εθισμενη και καπνιζει 20-25 τσιγαρα τη μερα, το να τα κατεβασει στα 5 θελει πολλη προσπαθεια αλλα αν αναλογιστουμε ποσα τσιγαρα εισπνεει το μωρο καθ'ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης τοτε ο αριθμος δεν ειναι καθολου καθησυχαστικος (1400-1500 τσιγαρα!) και αυτα που προκαλει εχουν αποδειχθει σε μεγαλο βαθμο (πχ βρεθηκε τα πρηγουμενα χρονια οτι σχετιζεται το καπνισμα της εγκυου που κυοφορει κοριτσι με την υπογονιμοτητα στην ενηλικη ζωη (καθολου περιεργο αν σκεφτουμε οτι τα ωαρια ολης της ζως της γυναικας δημιουργουνται κατα την ενδομητρια ζωη).

 

Πολυ καλη η αποφαση σου @diane2020, θα σου αλλαξει η ζωη. Αρχικα, εκανες το πρωτο μεγαλο βημα: αποφασισες οτι θελεις να αλλαξεις. Φυσικα, καθε αρχη και δυσκολη αλλα απαξ και περασει οι πρωτος καιρος και συνηθισεις στη νεα κατασταση, θα απορεις που ειχες μια τοσο ανθυγιεινη συνηθεια. Εχω περασει κι εγω απο αυτη τη φαση πολλες φορες, το εκοβα, το ξανααρχιζα συνεχως. Παντα, μα παντα, εβλεπα διαφορα στο σωμα μου απο τις πρωτες μερες, ειδικα στο κομματι της αντοχης. Ειναι απιστευτα ικανοποιητικη η αισθηση οτι δεν λαχανιαζεις με το παραμικρο. Απολυτα λογικο αν σκεφτεις οτι το τσιγαρο μειωνει την χωρητικοτητα αερα στους πνευμονες (τους οποιους ακομη και οι μη καπνιζοντες δεν "εκμεταλλευονται" στο επακρο, μιας και η αναπνοη συνηθως ειναι επιφανειακη και δεν χρησιμοποιειται ουτε το 70% της χωρητικοτητας των πνευμονων). Aυτο που θα πρεπει να προσεξεις οταν ηδη δεν θα καπνιζεις καιρο, θα ειναι το "ενα" τσιγαρο. Οταν το εχουμε ηδη κοψει, εχουμε την αισθηση οτι δεν θα ξανακολλησουμε αν πχ κανουμε ενα τσιγαρο, αλλα σχεδον ποτε δεν ειναι ενα και για ποτε θα φτασεις να ξανακαπνιζεις ουτε θα το καταλαβεις!

 

Επισης, κατι αλλο που πρεπει να προσεξεις ειναι πως θα διαχειριστεις την εκρηξη ενεργειας που θα βιωσεις. Θα νιωσεις πραγματικα σαν να ξυπνησες απο χρονιο ληθαργο, θα δεις εναν αλλο εαυτο σου, πιο δραστηριο, πιο ενδυναμωμενο και αυτο καποιους τους τρομαζει. Νομιζουν οτι δεν ειναι ο εαυτος τους, αλλα συμβαινει το ακριβως αντιθετο: ειχες για χρονια κοιμισμενο το πραγματικο σου εαυτο και θα χρειαστεις λιγο χρονο να τον ξαναγνωρισεις και να βρεις τροπους να διαχεριστεις ολη αυτη την ενεργεια (η οποια σε συνδυασμο με την ελλειψη νικοτινης μπορει να σε κανουν πιο ευεξαπτη). Εξαλλου, ας μην ξεχναμε οτι το τσιγαρο ειναι ναρκωτικο, νομιμο και απο τα πιο εθιστικα, σκοτωνει εκατομμυρια ανθρωπους καθε χρονο μαζι με το αλλο νομιμο ναρκωτικο, το αλκοολ. Οποτε, θα πρεπει να αντιμετωπιζεις τον εαυτο σου σαν εναν υπο απεξαρτηση ανθρωπο που πρεπει να μαθει να ζει στην καινουρια του πραγματικοτητα. Βοηθαει πολυ αν αρχισεις παραλληλα καποια ασκηση, ωστε να δυναμωσεις ακομη περισσοτερο τα πνευμονια σου, που θα μπορουν πλεον να ανταπεξερχονται αποτελεσματικα στην αναγκη του σωματος για οξυγονο.

 

Επισης, ειναι πολυ σημαντικο να βαλεις νεες συνηθειες, σαν τελετουργικα, που θα αντικαταστησουν τις παλιες. Αν ας πουμε το πρωι εκανες καφε και τσιγαρο, τωρα μπορεις να κανεις ενα πρασινο τσαι, που "καθαριζει" τους πνευμονες και να το δεις σαν μια νεα αρχη αποκαταστασης της υγειας σου. Προτιμησε λαχανικα/φρουτα που τονωνουν τους πνευμονες και ενταξε τα στη διατροφη σου. Την ωρα που καπνιζες, μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο, να φας λιγους ξηρους καρπους, να συμμαζεψεις, να απασχολησεις με κατι το μυαλο σου. Εξαλλου, τωρα που δεν θα καπνιζεις θα δεις ποσο ελευθερο χρονο θα εχεις  Γενικως, ξεκινα να κανεις κι αλλα πραγματα που θα κανουν τη ζωη σου πιο υγιη. Σκεψου οτι η διακοπη του καπνισματος ειναι ενα μερος (αν και πολυ σημαντικο) αυτης της αλλαγης, της νεας αρχης, του νεου κυκλου.

 

Ισως σε βοηθησει η εξασκηση της ενσυνειδητοτητας. Μονο οταν συνειδητοποιουμε πραγματικα τι κανουμε, μας ειναι πιο ευκολο να αλλαξουμε. Πραγματικα πιστευω οτι αν το σωμα μας ηταν διαφανο, θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο πως του συμπεριφερομαστε. Τωρα, ειναι καλυμμενο, δεν βλεπουμε τι συμβαινει μεσα μας και ως γνωστο υπαρχει η παρανοηση στο νου μας οτι "οτι δεν φαινεται, δεν υπαρχει". Την επομενη φορα που θα καπνισεις λοιπον, φαντασου την τζουρα να κατεβαινει στο φαρυγγα, καυτη και να καιει τα τοιχωματα του, να συνεχιζει στους πνευμονες, να απλωνεται σαν μαυρος καπνος σε ολη την επιφανεια τους, μεχρι το παραμικρο τριχιδιο. Οραματισου τη νικοτινη να περναει απο τα πνευμονια στην κυκλοφορια του αιματος, να φτανει μεχρι την κυκλοφορια του εγκεφαλου και να "κοροϊδευει" το μυαλο σου με την ντοπαμινη που εκκρινεται οτι αυτο που κανεις σε κανει να νιωθεις ωραια. Ναι, ισως νομιζεις οτι νιωθεις ωραια αλλα ειναι πλασματικη και προσωρινη η απολαυση. Μετα απο λιγο θα εισαι παλι πεσμενη, θα νιωθεις βαρυ το σωμα σου, κοιμισμενο το πνευμα σου. Μολις παρεις λιγες τζουρες νιωσε την καρδια σου πως χτυπαει δυνατα στην προσπαθεια της να αναπληρωσει το οξυγονο που σου κλεβει αυτο το περιεργο, μικρο αντικειμενο που καιγεται στην ακρη του. Πως θα χαρακτηριζες τη γευση του; Τη μυρωδια του; Η μυρωδια που εκπνεει το στομα σου μετα το τσιγαρο αλλα και γενικοτερα; Φαντασου τις βλεννες που φραζουν επι χρονια τον φαρυγγα σου και ολο το αναπνευστικο, σε μια προσπαθεια να προστατευτουν και να αποβαλλουν τις τοξικες ουσιες που ερχονται σε επαφη. Τωρα φαντασου, τον φαρυγγα σου ολοκαθαρο, χωρις ιχνος βλεννας. Ο αερας (φαντασου τον σαν ασπρο φως) περναει απο μεσα ανεμποδιστος, καταφθανει στους ροζ πλεον πνευμονες και τους γεμιζει ζωη. Η καρδια σου χτυπαει φυσιολογικα, οι σφυγμοι σου ειναι κανονικοι γιατι το σωμα σου δεν χρειαζεται να μπει σε κατασταση "εκτακτης αναγκης". Με καθε ασκηση τους βοηθας να αυξησουν την χωρητικοτητα τους, η οποια οσο αυξανεται, τοσο περισσοτερο οξυγονο γεμιζουν και τοσο περισσοτερο οξυγονο στελνουν σε ολα τα οργανα και βελτιωνεται η γενικοτερη υγεια του σωματος.

 

Οσον αφορα το ψυχολογικο κομματι, αν αναλογιστουμε τι ειναι το τσιγαρο, περα απο τις ουσιες που ειναι εθιστικες, θα μπορουσε κανεις να το παρομοιασει με μια πιπιλα. Η αισθηση "θηλασμου" μιας γοπας ισως μας προσφερει αυτη την αισθηση ασφαλειας που θελουμε να νιωσουμε, καποιο κενο που θελουμε να γεμισουμε. Γι'αυτο χρειαζεται ψυχολογικη υποστηριξη απο ειδικο κατα τη διακοπη του καπνισματος, για να μας βοηθησει να αντιληφθουμε γιατι ειμαστε εθισμενοι, ποιες αναγκες μας θελουμε να καλυψουμε. Eπισης, το αν θα το κοψει καποιος "μαχαιρι" ή σταδιακα, νομιζω πως ειναι καθαρα θεμα προσωπικο του καθενος και θα το ανακαλυψεις στη ψυχοθεραπεια.

 

Επιπλεον, προσωπικα ισως εβαζα και τα παιδια στην αλλαγη μου. Θα εξηγουσα τι θα εκανα, τι θα αλλαζε στην καθημερινοτητα μου, πως μπορουν να με βοηθησουν "διορθωνοντας" με αν σκεφτω να καπνισω, γενικως θα τους εβαζα στη διαδικασια γιατι νομιζω οτι ετσι θα ειχα ενα παραπανω κινητρο να μην ξανακυλησω. Θα απογοητευομουν πολυ μεσα μου αν ενιωθα οτι προδωσα την προσπαθεια μας, οτι δεν σταθηκα ανταξια να τους δειξω πως μπορουν να καταφερουν τις αλλαγες στη ζωη τους κι αυτο θα ηταν ενα πολυ δυνατο κινητρο για μενα. Ισως εσυ να μην τα νιωθεις αυτα ή να μην θελεις να ρισκαρεις την απογοητευση, απλα λεω οτι ισως εβαζα και αυτο μεσα στη προσπαθεια μου.

 

Αυτο ειναι ενα απο τα παιχνιδια του μυαλου που μπορει να βοηθησουν! Ας μην σκεφτομαστε οτι δεν θα καπνισουμε "ποτε ξανα", μερικες φορες αυτο ειναι σκληρο να το σκεφτεται ενας καπνιστης. Δεν υπαρχει "ποτε", ουτε σου απαγορευει καποιος να καπνισεις. Τα τσιγαρα θα συνεχισουν να υπαρχουν, να παραγονται, να ειναι διαθεσιμα για οποιον θελει να καπνισει. Η αποφαση ομως να το βαλεις στο στομα σου βρισκεται στο χερι σου. Και το "Θα μπορουσα να κανω μονο ενα" ειναι στην ουσια "Θα μπορουσα να ξαναγινω καπνιστης". Επισης, φρασεις οπως "χρειαζομαι τσιγαρο" καλο θα ειναι να αποφευγονται. Καλυτερα να σκεφτεις "Αισθανομαι καποια ενταση που στο παρελθον θα την μεταφραζα σαν επιθυμια για τσιγαρο". Αλλο ενα κολπο, πολυ βασικο, ειναι να μην οραματιζεσαι τον εαυτο σου να καπνιζει, απολαμβανοντας ενα τσιγαρο. Ειναι πολυ σκληρο να βαζουμε τετοιες εικονες στο μυαλο μας και να δυσκολευουμε το εργο της απεξαρτησης. Μερικα παιχνιδια του μυαλου ακομη:

Το διάβασα το site όλα πολύ καθοδηγητικά και λεπτομερέστατα όπως αυτά που είπες και εσύ! Ευχαριστώ

[diane2020]

πρίν από 48 λεπτά , student είπε:

@ΒαλεντιναΧρηστος ισως να εγινε μια μετατόπιση μεσα σου..καλη και δυναμική συνεχεία σου ευχομαι. Η διακοπη του εθισμού ειναι ενα απο τα μεγαλύτερα δώρα που μπορεις να κάνεις στον εαυτο σου 

 

Η ισχυρή θέληση  θα σε βοηθήσει να το βγάλεις τελείως απο το μυαλό σου και φυσικά η επικέντρωση σε αυτό που εσύ επέλεξες για τον εαυτό σου!

 

Αν κάποιος δεν έχει ισχυρη θεληση, αληθεια πως την αποκτα? Θελω να πω εγω πχ θελω να την εχω αλλα δε μου βγαίνει . Κακο αυτο...

[student]

πρίν από 4 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Δυστυχως, υπαρχουνε γιατροι που προτεινουν αυτο το οριο των 5 τσιγαρων ημερησιως στις εγκυες. Εδω που τα λεμε, για καποια που ειναι πολυ εθισμενη και καπνιζει 20-25 τσιγαρα τη μερα, το να τα κατεβασει στα 5 θελει πολλη προσπαθεια αλλα αν αναλογιστουμε ποσα τσιγαρα εισπνεει το μωρο καθ'ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης τοτε ο αριθμος δεν ειναι καθολου καθησυχαστικος (1400-1500 τσιγαρα!) και αυτα που προκαλει εχουν αποδειχθει σε μεγαλο βαθμο (πχ βρεθηκε τα πρηγουμενα χρονια οτι σχετιζεται το καπνισμα της εγκυου που κυοφορει κοριτσι με την υπογονιμοτητα στην ενηλικη ζωη (καθολου περιεργο αν σκεφτουμε οτι τα ωαρια ολης της ζως της γυναικας δημιουργουνται κατα την ενδομητρια ζωη).

 

Πολυ καλη η αποφαση σου @diane2020, θα σου αλλαξει η ζωη. Αρχικα, εκανες το πρωτο μεγαλο βημα: αποφασισες οτι θελεις να αλλαξεις. Φυσικα, καθε αρχη και δυσκολη αλλα απαξ και περασει οι πρωτος καιρος και συνηθισεις στη νεα κατασταση, θα απορεις που ειχες μια τοσο ανθυγιεινη συνηθεια. Εχω περασει κι εγω απο αυτη τη φαση πολλες φορες, το εκοβα, το ξανααρχιζα συνεχως. Παντα, μα παντα, εβλεπα διαφορα στο σωμα μου απο τις πρωτες μερες, ειδικα στο κομματι της αντοχης. Ειναι απιστευτα ικανοποιητικη η αισθηση οτι δεν λαχανιαζεις με το παραμικρο. Απολυτα λογικο αν σκεφτεις οτι το τσιγαρο μειωνει την χωρητικοτητα αερα στους πνευμονες (τους οποιους ακομη και οι μη καπνιζοντες δεν "εκμεταλλευονται" στο επακρο, μιας και η αναπνοη συνηθως ειναι επιφανειακη και δεν χρησιμοποιειται ουτε το 70% της χωρητικοτητας των πνευμονων). Aυτο που θα πρεπει να προσεξεις οταν ηδη δεν θα καπνιζεις καιρο, θα ειναι το "ενα" τσιγαρο. Οταν το εχουμε ηδη κοψει, εχουμε την αισθηση οτι δεν θα ξανακολλησουμε αν πχ κανουμε ενα τσιγαρο, αλλα σχεδον ποτε δεν ειναι ενα και για ποτε θα φτασεις να ξανακαπνιζεις ουτε θα το καταλαβεις!

 

Επισης, κατι αλλο που πρεπει να προσεξεις ειναι πως θα διαχειριστεις την εκρηξη ενεργειας που θα βιωσεις. Θα νιωσεις πραγματικα σαν να ξυπνησες απο χρονιο ληθαργο, θα δεις εναν αλλο εαυτο σου, πιο δραστηριο, πιο ενδυναμωμενο και αυτο καποιους τους τρομαζει. Νομιζουν οτι δεν ειναι ο εαυτος τους, αλλα συμβαινει το ακριβως αντιθετο: ειχες για χρονια κοιμισμενο το πραγματικο σου εαυτο και θα χρειαστεις λιγο χρονο να τον ξαναγνωρισεις και να βρεις τροπους να διαχεριστεις ολη αυτη την ενεργεια (η οποια σε συνδυασμο με την ελλειψη νικοτινης μπορει να σε κανουν πιο ευεξαπτη). Εξαλλου, ας μην ξεχναμε οτι το τσιγαρο ειναι ναρκωτικο, νομιμο και απο τα πιο εθιστικα, σκοτωνει εκατομμυρια ανθρωπους καθε χρονο μαζι με το αλλο νομιμο ναρκωτικο, το αλκοολ. Οποτε, θα πρεπει να αντιμετωπιζεις τον εαυτο σου σαν εναν υπο απεξαρτηση ανθρωπο που πρεπει να μαθει να ζει στην καινουρια του πραγματικοτητα. Βοηθαει πολυ αν αρχισεις παραλληλα καποια ασκηση, ωστε να δυναμωσεις ακομη περισσοτερο τα πνευμονια σου, που θα μπορουν πλεον να ανταπεξερχονται αποτελεσματικα στην αναγκη του σωματος για οξυγονο.

 

Επισης, ειναι πολυ σημαντικο να βαλεις νεες συνηθειες, σαν τελετουργικα, που θα αντικαταστησουν τις παλιες. Αν ας πουμε το πρωι εκανες καφε και τσιγαρο, τωρα μπορεις να κανεις ενα πρασινο τσαι, που "καθαριζει" τους πνευμονες και να το δεις σαν μια νεα αρχη αποκαταστασης της υγειας σου. Προτιμησε λαχανικα/φρουτα που τονωνουν τους πνευμονες και ενταξε τα στη διατροφη σου. Την ωρα που καπνιζες, μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο, να φας λιγους ξηρους καρπους, να συμμαζεψεις, να απασχολησεις με κατι το μυαλο σου. Εξαλλου, τωρα που δεν θα καπνιζεις θα δεις ποσο ελευθερο χρονο θα εχεις  Γενικως, ξεκινα να κανεις κι αλλα πραγματα που θα κανουν τη ζωη σου πιο υγιη. Σκεψου οτι η διακοπη του καπνισματος ειναι ενα μερος (αν και πολυ σημαντικο) αυτης της αλλαγης, της νεας αρχης, του νεου κυκλου.

 

Ισως σε βοηθησει η εξασκηση της ενσυνειδητοτητας. Μονο οταν συνειδητοποιουμε πραγματικα τι κανουμε, μας ειναι πιο ευκολο να αλλαξουμε. Πραγματικα πιστευω οτι αν το σωμα μας ηταν διαφανο, θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο πως του συμπεριφερομαστε. Τωρα, ειναι καλυμμενο, δεν βλεπουμε τι συμβαινει μεσα μας και ως γνωστο υπαρχει η παρανοηση στο νου μας οτι "οτι δεν φαινεται, δεν υπαρχει". Την επομενη φορα που θα καπνισεις λοιπον, φαντασου την τζουρα να κατεβαινει στο φαρυγγα, καυτη και να καιει τα τοιχωματα του, να συνεχιζει στους πνευμονες, να απλωνεται σαν μαυρος καπνος σε ολη την επιφανεια τους, μεχρι το παραμικρο τριχιδιο. Οραματισου τη νικοτινη να περναει απο τα πνευμονια στην κυκλοφορια του αιματος, να φτανει μεχρι την κυκλοφορια του εγκεφαλου και να "κοροϊδευει" το μυαλο σου με την ντοπαμινη που εκκρινεται οτι αυτο που κανεις σε κανει να νιωθεις ωραια. Ναι, ισως νομιζεις οτι νιωθεις ωραια αλλα ειναι πλασματικη και προσωρινη η απολαυση. Μετα απο λιγο θα εισαι παλι πεσμενη, θα νιωθεις βαρυ το σωμα σου, κοιμισμενο το πνευμα σου. Μολις παρεις λιγες τζουρες νιωσε την καρδια σου πως χτυπαει δυνατα στην προσπαθεια της να αναπληρωσει το οξυγονο που σου κλεβει αυτο το περιεργο, μικρο αντικειμενο που καιγεται στην ακρη του. Πως θα χαρακτηριζες τη γευση του; Τη μυρωδια του; Η μυρωδια που εκπνεει το στομα σου μετα το τσιγαρο αλλα και γενικοτερα; Φαντασου τις βλεννες που φραζουν επι χρονια τον φαρυγγα σου και ολο το αναπνευστικο, σε μια προσπαθεια να προστατευτουν και να αποβαλλουν τις τοξικες ουσιες που ερχονται σε επαφη. Τωρα φαντασου, τον φαρυγγα σου ολοκαθαρο, χωρις ιχνος βλεννας. Ο αερας (φαντασου τον σαν ασπρο φως) περναει απο μεσα ανεμποδιστος, καταφθανει στους ροζ πλεον πνευμονες και τους γεμιζει ζωη. Η καρδια σου χτυπαει φυσιολογικα, οι σφυγμοι σου ειναι κανονικοι γιατι το σωμα σου δεν χρειαζεται να μπει σε κατασταση "εκτακτης αναγκης". Με καθε ασκηση τους βοηθας να αυξησουν την χωρητικοτητα τους, η οποια οσο αυξανεται, τοσο περισσοτερο οξυγονο γεμιζουν και τοσο περισσοτερο οξυγονο στελνουν σε ολα τα οργανα και βελτιωνεται η γενικοτερη υγεια του σωματος.

 

Οσον αφορα το ψυχολογικο κομματι, αν αναλογιστουμε τι ειναι το τσιγαρο, περα απο τις ουσιες που ειναι εθιστικες, θα μπορουσε κανεις να το παρομοιασει με μια πιπιλα. Η αισθηση "θηλασμου" μιας γοπας ισως μας προσφερει αυτη την αισθηση ασφαλειας που θελουμε να νιωσουμε, καποιο κενο που θελουμε να γεμισουμε. Γι'αυτο χρειαζεται ψυχολογικη υποστηριξη απο ειδικο κατα τη διακοπη του καπνισματος, για να μας βοηθησει να αντιληφθουμε γιατι ειμαστε εθισμενοι, ποιες αναγκες μας θελουμε να καλυψουμε. Eπισης, το αν θα το κοψει καποιος "μαχαιρι" ή σταδιακα, νομιζω πως ειναι καθαρα θεμα προσωπικο του καθενος και θα το ανακαλυψεις στη ψυχοθεραπεια.

 

Επιπλεον, προσωπικα ισως εβαζα και τα παιδια στην αλλαγη μου. Θα εξηγουσα τι θα εκανα, τι θα αλλαζε στην καθημερινοτητα μου, πως μπορουν να με βοηθησουν "διορθωνοντας" με αν σκεφτω να καπνισω, γενικως θα τους εβαζα στη διαδικασια γιατι νομιζω οτι ετσι θα ειχα ενα παραπανω κινητρο να μην ξανακυλησω. Θα απογοητευομουν πολυ μεσα μου αν ενιωθα οτι προδωσα την προσπαθεια μας, οτι δεν σταθηκα ανταξια να τους δειξω πως μπορουν να καταφερουν τις αλλαγες στη ζωη τους κι αυτο θα ηταν ενα πολυ δυνατο κινητρο για μενα. Ισως εσυ να μην τα νιωθεις αυτα ή να μην θελεις να ρισκαρεις την απογοητευση, απλα λεω οτι ισως εβαζα και αυτο μεσα στη προσπαθεια μου.

 

Αυτο ειναι ενα απο τα παιχνιδια του μυαλου που μπορει να βοηθησουν! Ας μην σκεφτομαστε οτι δεν θα καπνισουμε "ποτε ξανα", μερικες φορες αυτο ειναι σκληρο να το σκεφτεται ενας καπνιστης. Δεν υπαρχει "ποτε", ουτε σου απαγορευει καποιος να καπνισεις. Τα τσιγαρα θα συνεχισουν να υπαρχουν, να παραγονται, να ειναι διαθεσιμα για οποιον θελει να καπνισει. Η αποφαση ομως να το βαλεις στο στομα σου βρισκεται στο χερι σου. Και το "Θα μπορουσα να κανω μονο ενα" ειναι στην ουσια "Θα μπορουσα να ξαναγινω καπνιστης". Επισης, φρασεις οπως "χρειαζομαι τσιγαρο" καλο θα ειναι να αποφευγονται. Καλυτερα να σκεφτεις "Αισθανομαι καποια ενταση που στο παρελθον θα την μεταφραζα σαν επιθυμια για τσιγαρο". Αλλο ενα κολπο, πολυ βασικο, ειναι να μην οραματιζεσαι τον εαυτο σου να καπνιζει, απολαμβανοντας ενα τσιγαρο. Ειναι πολυ σκληρο να βαζουμε τετοιες εικονες στο μυαλο μας και να δυσκολευουμε το εργο της απεξαρτησης. Μερικα παιχνιδια του μυαλου ακομη: https://www.verywellmind.com/mind-games-go-both-ways-when-you-quit-smoking-2824894

@Sentir...natureza oλ αυτά που περιγράφεις είναι πάρα πολύ κατατοπιστικα και μακάρι να δώσουν την δέουσα προσοχή οσοι παλεύουν και ζορίζονται με την όποια εξάρτηση. Η κάθε σου λέξη είναι μελετημένη και πλήρως τεκμηριωμένη. Μπράβο που έδωσες από τον χρόνο σου για κάτι τόσο σημαντικό.

 

Θα ήθελα να προσθέσω οτι σε έμενα λειτούργησε κατά κάποιο τροπο ο φόβος (κάλως η κακως). Όταν έκοψα το κάπνισμα μετά απο ενα διάστημα του ενός μηνα σκεφτόμουν πως θα ήταν να δοκιμάσω και πάλι. Ήταν μόνο σκέψη - συνήθεια και όχι κάτι που ένιωθα σωματικά (ευτυχώς). Έβλεπα συχνά στον ύπνο μου οτι καπνίζω για αρκετούς μήνες, κοντά δυο χρονιά. Φυσικά δεν έκανα ούτε μια τζούρα μέχρι σήμερα και ούτε σκοπεύω! Αν δοκίμαζα είμαι σίγουρη οτι θα ξεκινούσα και πάλι το κάπνισμα και θα αισθανόμουν τόσο άσχημα με τον εαυτό μου που δεν ξέρω που θα κατέληγε όλο αυτό..Υποψιάζομαι σε κάποια εμμονή η κάτι σχετικό.

Η διακοπή του καπνίσματος θα φέρει τα πάνω κατω στην ζωή ενος πρώην καπνιστή και θα πρέπει να ειναι έτοιμος να υποδεχτεί τον νεο του εαυτο!!!

Η πρώτη δοκιμή τσιγάρου στην ζωή ενός καπνιστή δεν είναι ευχάριστη. Επειδή όμως οι εικόνες και οι επιρροές δείχνουν πόσο απολαυστικό είναι δοκιμάζεις ξανά και ξανά μέχρι που τελικά σου αρέσει, οχι σαν γεύση στην αρχή άλλα επειδή κρατάς κάτι στο χέρι σου και ρουφάς. Το ρούφηγμα δημιουργεί μια αίσθηση απόλαυσης και όχι ο καπνός!

Εν κατακλείδι αυτή ήταν η δική μου συνειδητοποιηση.

[ΒαλεντιναΧρηστος]

1 ώρα πρίν, student είπε:

@ΒαλεντιναΧρηστος ισως να εγινε μια μετατόπιση μεσα σου..καλη και δυναμική συνεχεία σου ευχομαι. Η διακοπη του εθισμού ειναι ενα απο τα μεγαλύτερα δώρα που μπορεις να κάνεις στον εαυτο σου 

 

Η ισχυρή θέληση  θα σε βοηθήσει να το βγάλεις τελείως απο το μυαλό σου και φυσικά η επικέντρωση σε αυτό που εσύ επέλεξες για τον εαυτό σου!

 

Ευχαριστώ θα γράφω ανά τόσο να σας λέω πως πάει!!!

 

πρίν από 43 λεπτά , Sentir...natureza είπε:

Δυστυχως, υπαρχουνε γιατροι που προτεινουν αυτο το οριο των 5 τσιγαρων ημερησιως στις εγκυες. Εδω που τα λεμε, για καποια που ειναι πολυ εθισμενη και καπνιζει 20-25 τσιγαρα τη μερα, το να τα κατεβασει στα 5 θελει πολλη προσπαθεια αλλα αν αναλογιστουμε ποσα τσιγαρα εισπνεει το μωρο καθ'ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης τοτε ο αριθμος δεν ειναι καθολου καθησυχαστικος (1400-1500 τσιγαρα!) και αυτα που προκαλει εχουν αποδειχθει σε μεγαλο βαθμο (πχ βρεθηκε τα πρηγουμενα χρονια οτι σχετιζεται το καπνισμα της εγκυου που κυοφορει κοριτσι με την υπογονιμοτητα στην ενηλικη ζωη (καθολου περιεργο αν σκεφτουμε οτι τα ωαρια ολης της ζως της γυναικας δημιουργουνται κατα την ενδομητρια ζωη).

 

Πολυ καλη η αποφαση σου @diane2020, θα σου αλλαξει η ζωη. Αρχικα, εκανες το πρωτο μεγαλο βημα: αποφασισες οτι θελεις να αλλαξεις. Φυσικα, καθε αρχη και δυσκολη αλλα απαξ και περασει οι πρωτος καιρος και συνηθισεις στη νεα κατασταση, θα απορεις που ειχες μια τοσο ανθυγιεινη συνηθεια. Εχω περασει κι εγω απο αυτη τη φαση πολλες φορες, το εκοβα, το ξανααρχιζα συνεχως. Παντα, μα παντα, εβλεπα διαφορα στο σωμα μου απο τις πρωτες μερες, ειδικα στο κομματι της αντοχης. Ειναι απιστευτα ικανοποιητικη η αισθηση οτι δεν λαχανιαζεις με το παραμικρο. Απολυτα λογικο αν σκεφτεις οτι το τσιγαρο μειωνει την χωρητικοτητα αερα στους πνευμονες (τους οποιους ακομη και οι μη καπνιζοντες δεν "εκμεταλλευονται" στο επακρο, μιας και η αναπνοη συνηθως ειναι επιφανειακη και δεν χρησιμοποιειται ουτε το 70% της χωρητικοτητας των πνευμονων). Aυτο που θα πρεπει να προσεξεις οταν ηδη δεν θα καπνιζεις καιρο, θα ειναι το "ενα" τσιγαρο. Οταν το εχουμε ηδη κοψει, εχουμε την αισθηση οτι δεν θα ξανακολλησουμε αν πχ κανουμε ενα τσιγαρο, αλλα σχεδον ποτε δεν ειναι ενα και για ποτε θα φτασεις να ξανακαπνιζεις ουτε θα το καταλαβεις!

 

Επισης, κατι αλλο που πρεπει να προσεξεις ειναι πως θα διαχειριστεις την εκρηξη ενεργειας που θα βιωσεις. Θα νιωσεις πραγματικα σαν να ξυπνησες απο χρονιο ληθαργο, θα δεις εναν αλλο εαυτο σου, πιο δραστηριο, πιο ενδυναμωμενο και αυτο καποιους τους τρομαζει. Νομιζουν οτι δεν ειναι ο εαυτος τους, αλλα συμβαινει το ακριβως αντιθετο: ειχες για χρονια κοιμισμενο το πραγματικο σου εαυτο και θα χρειαστεις λιγο χρονο να τον ξαναγνωρισεις και να βρεις τροπους να διαχεριστεις ολη αυτη την ενεργεια (η οποια σε συνδυασμο με την ελλειψη νικοτινης μπορει να σε κανουν πιο ευεξαπτη). Εξαλλου, ας μην ξεχναμε οτι το τσιγαρο ειναι ναρκωτικο, νομιμο και απο τα πιο εθιστικα, σκοτωνει εκατομμυρια ανθρωπους καθε χρονο μαζι με το αλλο νομιμο ναρκωτικο, το αλκοολ. Οποτε, θα πρεπει να αντιμετωπιζεις τον εαυτο σου σαν εναν υπο απεξαρτηση ανθρωπο που πρεπει να μαθει να ζει στην καινουρια του πραγματικοτητα. Βοηθαει πολυ αν αρχισεις παραλληλα καποια ασκηση, ωστε να δυναμωσεις ακομη περισσοτερο τα πνευμονια σου, που θα μπορουν πλεον να ανταπεξερχονται αποτελεσματικα στην αναγκη του σωματος για οξυγονο.

 

Επισης, ειναι πολυ σημαντικο να βαλεις νεες συνηθειες, σαν τελετουργικα, που θα αντικαταστησουν τις παλιες. Αν ας πουμε το πρωι εκανες καφε και τσιγαρο, τωρα μπορεις να κανεις ενα πρασινο τσαι, που "καθαριζει" τους πνευμονες και να το δεις σαν μια νεα αρχη αποκαταστασης της υγειας σου. Προτιμησε λαχανικα/φρουτα που τονωνουν τους πνευμονες και ενταξε τα στη διατροφη σου. Την ωρα που καπνιζες, μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο, να φας λιγους ξηρους καρπους, να συμμαζεψεις, να απασχολησεις με κατι το μυαλο σου. Εξαλλου, τωρα που δεν θα καπνιζεις θα δεις ποσο ελευθερο χρονο θα εχεις  Γενικως, ξεκινα να κανεις κι αλλα πραγματα που θα κανουν τη ζωη σου πιο υγιη. Σκεψου οτι η διακοπη του καπνισματος ειναι ενα μερος (αν και πολυ σημαντικο) αυτης της αλλαγης, της νεας αρχης, του νεου κυκλου.

 

Ισως σε βοηθησει η εξασκηση της ενσυνειδητοτητας. Μονο οταν συνειδητοποιουμε πραγματικα τι κανουμε, μας ειναι πιο ευκολο να αλλαξουμε. Πραγματικα πιστευω οτι αν το σωμα μας ηταν διαφανο, θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο πως του συμπεριφερομαστε. Τωρα, ειναι καλυμμενο, δεν βλεπουμε τι συμβαινει μεσα μας και ως γνωστο υπαρχει η παρανοηση στο νου μας οτι "οτι δεν φαινεται, δεν υπαρχει". Την επομενη φορα που θα καπνισεις λοιπον, φαντασου την τζουρα να κατεβαινει στο φαρυγγα, καυτη και να καιει τα τοιχωματα του, να συνεχιζει στους πνευμονες, να απλωνεται σαν μαυρος καπνος σε ολη την επιφανεια τους, μεχρι το παραμικρο τριχιδιο. Οραματισου τη νικοτινη να περναει απο τα πνευμονια στην κυκλοφορια του αιματος, να φτανει μεχρι την κυκλοφορια του εγκεφαλου και να "κοροϊδευει" το μυαλο σου με την ντοπαμινη που εκκρινεται οτι αυτο που κανεις σε κανει να νιωθεις ωραια. Ναι, ισως νομιζεις οτι νιωθεις ωραια αλλα ειναι πλασματικη και προσωρινη η απολαυση. Μετα απο λιγο θα εισαι παλι πεσμενη, θα νιωθεις βαρυ το σωμα σου, κοιμισμενο το πνευμα σου. Μολις παρεις λιγες τζουρες νιωσε την καρδια σου πως χτυπαει δυνατα στην προσπαθεια της να αναπληρωσει το οξυγονο που σου κλεβει αυτο το περιεργο, μικρο αντικειμενο που καιγεται στην ακρη του. Πως θα χαρακτηριζες τη γευση του; Τη μυρωδια του; Η μυρωδια που εκπνεει το στομα σου μετα το τσιγαρο αλλα και γενικοτερα; Φαντασου τις βλεννες που φραζουν επι χρονια τον φαρυγγα σου και ολο το αναπνευστικο, σε μια προσπαθεια να προστατευτουν και να αποβαλλουν τις τοξικες ουσιες που ερχονται σε επαφη. Τωρα φαντασου, τον φαρυγγα σου ολοκαθαρο, χωρις ιχνος βλεννας. Ο αερας (φαντασου τον σαν ασπρο φως) περναει απο μεσα ανεμποδιστος, καταφθανει στους ροζ πλεον πνευμονες και τους γεμιζει ζωη. Η καρδια σου χτυπαει φυσιολογικα, οι σφυγμοι σου ειναι κανονικοι γιατι το σωμα σου δεν χρειαζεται να μπει σε κατασταση "εκτακτης αναγκης". Με καθε ασκηση τους βοηθας να αυξησουν την χωρητικοτητα τους, η οποια οσο αυξανεται, τοσο περισσοτερο οξυγονο γεμιζουν και τοσο περισσοτερο οξυγονο στελνουν σε ολα τα οργανα και βελτιωνεται η γενικοτερη υγεια του σωματος.

 

Οσον αφορα το ψυχολογικο κομματι, αν αναλογιστουμε τι ειναι το τσιγαρο, περα απο τις ουσιες που ειναι εθιστικες, θα μπορουσε κανεις να το παρομοιασει με μια πιπιλα. Η αισθηση "θηλασμου" μιας γοπας ισως μας προσφερει αυτη την αισθηση ασφαλειας που θελουμε να νιωσουμε, καποιο κενο που θελουμε να γεμισουμε. Γι'αυτο χρειαζεται ψυχολογικη υποστηριξη απο ειδικο κατα τη διακοπη του καπνισματος, για να μας βοηθησει να αντιληφθουμε γιατι ειμαστε εθισμενοι, ποιες αναγκες μας θελουμε να καλυψουμε. Eπισης, το αν θα το κοψει καποιος "μαχαιρι" ή σταδιακα, νομιζω πως ειναι καθαρα θεμα προσωπικο του καθενος και θα το ανακαλυψεις στη ψυχοθεραπεια.

 

Επιπλεον, προσωπικα ισως εβαζα και τα παιδια στην αλλαγη μου. Θα εξηγουσα τι θα εκανα, τι θα αλλαζε στην καθημερινοτητα μου, πως μπορουν να με βοηθησουν "διορθωνοντας" με αν σκεφτω να καπνισω, γενικως θα τους εβαζα στη διαδικασια γιατι νομιζω οτι ετσι θα ειχα ενα παραπανω κινητρο να μην ξανακυλησω. Θα απογοητευομουν πολυ μεσα μου αν ενιωθα οτι προδωσα την προσπαθεια μας, οτι δεν σταθηκα ανταξια να τους δειξω πως μπορουν να καταφερουν τις αλλαγες στη ζωη τους κι αυτο θα ηταν ενα πολυ δυνατο κινητρο για μενα. Ισως εσυ να μην τα νιωθεις αυτα ή να μην θελεις να ρισκαρεις την απογοητευση, απλα λεω οτι ισως εβαζα και αυτο μεσα στη προσπαθεια μου.

 

Αυτο ειναι ενα απο τα παιχνιδια του μυαλου που μπορει να βοηθησουν! Ας μην σκεφτομαστε οτι δεν θα καπνισουμε "ποτε ξανα", μερικες φορες αυτο ειναι σκληρο να το σκεφτεται ενας καπνιστης. Δεν υπαρχει "ποτε", ουτε σου απαγορευει καποιος να καπνισεις. Τα τσιγαρα θα συνεχισουν να υπαρχουν, να παραγονται, να ειναι διαθεσιμα για οποιον θελει να καπνισει. Η αποφαση ομως να το βαλεις στο στομα σου βρισκεται στο χερι σου. Και το "Θα μπορουσα να κανω μονο ενα" ειναι στην ουσια "Θα μπορουσα να ξαναγινω καπνιστης". Επισης, φρασεις οπως "χρειαζομαι τσιγαρο" καλο θα ειναι να αποφευγονται. Καλυτερα να σκεφτεις "Αισθανομαι καποια ενταση που στο παρελθον θα την μεταφραζα σαν επιθυμια για τσιγαρο". Αλλο ενα κολπο, πολυ βασικο, ειναι να μην οραματιζεσαι τον εαυτο σου να καπνιζει, απολαμβανοντας ενα τσιγαρο. Ειναι πολυ σκληρο να βαζουμε τετοιες εικονες στο μυαλο μας και να δυσκολευουμε το εργο της απεξαρτησης. Μερικα παιχνιδια του μυαλου 

 

Το διάβασα το site όλα πολύ καθοδηγητικά και λεπτομερέστατα όπως αυτά που είπες και εσύ! Ευχαριστώ

Just now, diane2020 είπε:

Αν κάποιος δεν έχει ισχυρη θεληση, αληθεια πως την αποκτα? Θελω να πω εγω πχ θελω να την εχω αλλα δε μου βγαίνει . Κακο αυτο...

Με έναν καλό σκοπό/στόχο ας πούμε προσωπικά ίσως να μην το εκοβα αν δεν είχα σκοπό για δεύτερο και αν δεν μου έλεγε ο γυναικολόγος μου ότι καλά είναι να είναι καθαρός ο οργανισμός ένα τρίμηνο πριν την σύλληψη!!! Και όπως είπα επειδή στην πρώτη δεν κάπνιζα ούτε καλά καλά πριν έκανα ένα που και που στις δέκα μέρες όταν έμεινα δεν έκανα ποτέ! έτσι το θεωρώ αδικία για το δευτερο και νομίζω είναι καλο σπρώξιμο για να τα καταφέρω!!!

[student]

@diane2020 Αν κάποιος δεν εχει ισχυρή θέληση θα μπορούσε να το δουλέψει εφόσον το αναγνωρίζει στον εαυτό του. Η ισχυρή θέληση καλλιεργειται με τον καιρο μεσω διαφόρων τεχνικών. Το μυαλό εκπαιδεύεται μεσώ της άσκησης. Υπάρχει η πρακτική Μindfulness που μπορεί να σε βοηθήσει να μην διασπαται η προσοχή σου και να παραμένεις επικεντρωμενος εκει που θέλεις, στον στοχο σου!!!!!

 

Νομίζω οτι το πιο σημαντικό είναι να θεσεις ερωτήματα στον εαυτο σου και να σκεφτεις πως πραγματικά θα ήθελες να εισαι, ποια θα ηθελες να εισαι. Προσωπικά έμενα αυτές οι σκεψεις μου άνοιξαν νεους δρόμους και με βοήθησαν να αποδεσμευτώ απο οτι δεν μου προσέφερε κατι και να δω τον εαυτο μου ετσι οπως πραγματικά ειναι και όχι ετσι όπως θα ήθελα να ειναι, να ειμαι.

Δεν μπορούμε να λέμε οτι είμαστε καλα μέσα μας οταν είμαστε εθισμένοι απο ανθρώπους η πράγματα, όταν δεν είμαστε υγιεις, οταν δεν σκεφτόμαστε με αγάπη και συμπόνια πρώτα προς τον εαυτό μας. Έμενα αυτές οι σκέψεις με ταρακούνησαν και μου έδωσαν ζωή, την ζωή μου

Συνεργασου με τους ειδικούς και πίστεψε στην αλλαγή!!!!

 

Ειμαι καπως εντονη σε αυτα που γραφω γιατι το συγκεκριμενο θεμα με εχεις απασχολησει παρα πολυ, ειναι μια ομπρελα οι εθισμοι και ολοι μας έχουμε κάτι να διορθώσουμε, να παμε παρα περα...για το καλο μας!

 

[diane2020]

5 ώρες πρίν, student είπε:

@diane2020 Αν κάποιος δεν εχει ισχυρή θέληση θα μπορούσε να το δουλέψει εφόσον το αναγνωρίζει στον εαυτό του. Η ισχυρή θέληση καλλιεργειται με τον καιρο μεσω διαφόρων τεχνικών. Το μυαλό εκπαιδεύεται μεσώ της άσκησης. Υπάρχει η πρακτική Μindfulness που μπορεί να σε βοηθήσει να μην διασπαται η προσοχή σου και να παραμένεις επικεντρωμενος εκει που θέλεις, στον στοχο σου!!!!!

 

Νομίζω οτι το πιο σημαντικό είναι να θεσεις ερωτήματα στον εαυτο σου και να σκεφτεις πως πραγματικά θα ήθελες να εισαι, ποια θα ηθελες να εισαι. Προσωπικά έμενα αυτές οι σκεψεις μου άνοιξαν νεους δρόμους και με βοήθησαν να αποδεσμευτώ απο οτι δεν μου προσέφερε κατι και να δω τον εαυτο μου ετσι οπως πραγματικά ειναι και όχι ετσι όπως θα ήθελα να ειναι, να ειμαι.

Δεν μπορούμε να λέμε οτι είμαστε καλα μέσα μας οταν είμαστε εθισμένοι απο ανθρώπους η πράγματα, όταν δεν είμαστε υγιεις, οταν δεν σκεφτόμαστε με αγάπη και συμπόνια πρώτα προς τον εαυτό μας. Έμενα αυτές οι σκέψεις με ταρακούνησαν και μου έδωσαν ζωή, την ζωή μου

Συνεργασου με τους ειδικούς και πίστεψε στην αλλαγή!!!!

 

Ειμαι καπως εντονη σε αυτα που γραφω γιατι το συγκεκριμενο θεμα με εχεις απασχολησει παρα πολυ, ειναι μια ομπρελα οι εθισμοι και ολοι μας έχουμε κάτι να διορθώσουμε, να παμε παρα περα...για το καλο μας!

 

Καταλαβαινω οσα λες, δεν ξέρω πως θα σου φανει αλλα ενω ειμαι πολυ δυναμικος χαρακτηρας και οτι αποφασίσω το κανω, στο συγκεκριμένο εχω μια άρνηση.  Πολύ θα ήθελα να συζητησω ολα αυτα με κάποιον ειδικο . Ας πούμε, όταν πρωτοαρχισα να καπνιζω ηταν στην εφηβεία μια δύσκολη αλλα ταυτόχρονα υπεροχη ηλικια. Αρχικα το τσιγάρο λοιπον συνδεεται με την εναρξη αυτονομίας μου.  Αργότερα που θυμαμαι στιγμες να το απολαμβάνω οσο δε παει ειναι οταν ερωτευτηκα πρωτη φορα η πιο μετα οταν πια πληγώθηκα. Για αλλη μια φορα συνδεδεμένο με σημαντικά μου σταδια. Μη με ρωτήσεις γιατι τα εχω ετσι συνδέσει, αυτο δεν μπορω να το καταλάβω. Αργοτερα οταν γνωρισα τον αντρα μου φανατικο αντικαπνιστη που κοντεψαμε να χωρισουμε για αυτο το λογο στην αρχή της σχέσης. Κι ομως παρολο που τον λατρευα προτιμούσα να μαλωνω απο το να κανω πισω. Παλι συνδεδεμένο με την αναγκη μου να θεσω τα ορια. Καπνιζουν οι γονείς μου. Κι ενώ καπνιζαν παντα λιγο, εγω εγινα 10πλασια χειρότερη. Κι αντί να με απωθήσει που μου βρωμαγε και μου ερχόταν εμετος μικρη, τωρα με τραβάει απο τη μύτη. Μέχρι εκεί φτάνει αλλα ειναι αρκετα ολα αυτα να με συνδέουν με παρελθόν που για κάποιο λογο δε θελω να αποβαλλω.

Θα μου πεις τι σε εκανε να κλείσεις ραντεβού.  Θα σου πω: οσο εντύπωση κι αν σου κάνει, φοβαμαι. Βασικα φοβαμαι μη παθω κατι και μείνουν μονα τους τα παιδια μου. Φοβάμαι πως δε δινω και καλο παράδειγμα αν και αν μου το πεις εσυ η ενας τριτος εχω επιχειρήματα να αντικρούσω εδώ αλλα λεω μεσα μου πως κατα βαθος σκεφτομαι.  Δε θα ηθελα να κανω κι εγω τα ιδια λαθη. Απο την αλλη παντα δικαιολογω την οικογενεια μου γιατι με αγαπούν και τους αγαπω πολυ. Και δικαιολογώ παντα τις αδυναμίες τους.

Δηλαδη κατα βαση κινητρο αυτη τη στιγμή ειναι ενας φοβος μου και πηγη μεσα του τα παιδια μου.

Δεν ξερω αν ολα αυτα ομως ειναι αρκετα για να αποκτήσω ισχυρη θέληση. Και καποιος που δεν καπνίζει θα πει μα τι λεει αυτη τι κάθομαι και διαβαζω. Ειλικρινα πιστευω πως το κάπνισμα είναι χειρότερο κι απο τα ναρκωτικά.  Τουλάχιστον αυτα ξερεις ειναι παρανομα και σε σκοτώνουν. Ενω το τσιγάρο μας το περασαν τοσο ομαλα που η πλυση εγκεφάλου ειναι τετοια που άνθρωποι που το κοβουν τελικα πιστευω δεν ειναι τοσο εγκεφαλικόι οσο εγω. Το χω διαπιστώσει αναμεσα σε γνωστους και φίλους που το κοψαν και αντιληθφηκα τις διαφορες. Μακαρι να μου γίνει το κλικ καποτε κ να μου γυρίσει το μυαλο αναποδα. Γι'αυτό εχω ενδοιασμούς. Γι'αυτό δεν ειμαι σίγουρη αν εχω αυτη τη θέληση.  Γιατι δεν ξερω αν είμαι σιγουρη οτι θελω να ξεριζωσω το παρελθόν απο μεσα μου.. γιατι νιωθω πως ειναι δικο μου!!!

6 ώρες πρίν, ΒαλεντιναΧρηστος είπε:

Ευχαριστώ θα γράφω ανά τόσο να σας λέω πως πάει!!!

 

 

Το διάβασα το site όλα πολύ καθοδηγητικά και λεπτομερέστατα όπως αυτά που είπες και εσύ! Ευχαριστώ

Με έναν καλό σκοπό/στόχο ας πούμε προσωπικά ίσως να μην το εκοβα αν δεν είχα σκοπό για δεύτερο και αν δεν μου έλεγε ο γυναικολόγος μου ότι καλά είναι να είναι καθαρός ο οργανισμός ένα τρίμηνο πριν την σύλληψη!!! Και όπως είπα επειδή στην πρώτη δεν κάπνιζα ούτε καλά καλά πριν έκανα ένα που και που στις δέκα μέρες όταν έμεινα δεν έκανα ποτέ! έτσι το θεωρώ αδικία για το δευτερο και νομίζω είναι καλο σπρώξιμο για να τα καταφέρω!!!

Ο μονος στόχος που θα μπορούσα να θεσω ειναι τα παιδια. Αλλα απο την αλλη δε θελω να τα βάλω σε αυτο γιατι αν δεν τα καταφέρω θα αισθανθω πλήρη αποτυχία. Κίνητρο να ειναι αυτα αλλα αλλος να ειναι ο στόχος ισως. Στοχος να προσεξω την υγεία μου? Στόχος να αποσύνδεσω τσιγάρο με παρελθόν? Μαλλον αυτο το τελευταίο..

Το ψυχολογικό κομμάτι ειναι το πιο δύσκολο. Να παψει ο εθισμός μου φαίνεται ευκολο. Ποσο να παρει? 6 μηνες? Σιγα.. ενω το ψυχολογικό μπορεί να παρει χρονια. 

Ασε ..εχω πολλη δουλεια..απο που να το πρωτοπιασεις δηλαδη.. 

 

Άντε λεω ας κάνουμε την αρχή να δουμε και τι πρεσβευουν εκει τα κεντρα γιατι αν σε ξεπετανε θα το αντιληφθω αμεσως και σιγα μη κατσω. Μονο αν ενδιαφερθεί Κάποιος σοβαρα μαζι μου, ίσως γίνει δουλεια. Θα ψαξω αυτο το άτομο!

Α. Μας κοτσαρουν κι εξω απο τα πακέτα τους ετοιμοθάνατους και τα μωρα οι γελοίοι η μαλλον εγω ειμαι η γελοία που κάθομαι και τους πληρωνω για να με κοροιδευουν.......

[diane2020]

10 ώρες πρίν, Sentir...natureza είπε:

Δυστυχως, υπαρχουνε γιατροι που προτεινουν αυτο το οριο των 5 τσιγαρων ημερησιως στις εγκυες. Εδω που τα λεμε, για καποια που ειναι πολυ εθισμενη και καπνιζει 20-25 τσιγαρα τη μερα, το να τα κατεβασει στα 5 θελει πολλη προσπαθεια αλλα αν αναλογιστουμε ποσα τσιγαρα εισπνεει το μωρο καθ'ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης τοτε ο αριθμος δεν ειναι καθολου καθησυχαστικος (1400-1500 τσιγαρα!) και αυτα που προκαλει εχουν αποδειχθει σε μεγαλο βαθμο (πχ βρεθηκε τα πρηγουμενα χρονια οτι σχετιζεται το καπνισμα της εγκυου που κυοφορει κοριτσι με την υπογονιμοτητα στην ενηλικη ζωη (καθολου περιεργο αν σκεφτουμε οτι τα ωαρια ολης της ζως της γυναικας δημιουργουνται κατα την ενδομητρια ζωη).

 

Πολυ καλη η αποφαση σου @diane2020, θα σου αλλαξει η ζωη. Αρχικα, εκανες το πρωτο μεγαλο βημα: αποφασισες οτι θελεις να αλλαξεις. Φυσικα, καθε αρχη και δυσκολη αλλα απαξ και περασει οι πρωτος καιρος και συνηθισεις στη νεα κατασταση, θα απορεις που ειχες μια τοσο ανθυγιεινη συνηθεια. Εχω περασει κι εγω απο αυτη τη φαση πολλες φορες, το εκοβα, το ξανααρχιζα συνεχως. Παντα, μα παντα, εβλεπα διαφορα στο σωμα μου απο τις πρωτες μερες, ειδικα στο κομματι της αντοχης. Ειναι απιστευτα ικανοποιητικη η αισθηση οτι δεν λαχανιαζεις με το παραμικρο. Απολυτα λογικο αν σκεφτεις οτι το τσιγαρο μειωνει την χωρητικοτητα αερα στους πνευμονες (τους οποιους ακομη και οι μη καπνιζοντες δεν "εκμεταλλευονται" στο επακρο, μιας και η αναπνοη συνηθως ειναι επιφανειακη και δεν χρησιμοποιειται ουτε το 70% της χωρητικοτητας των πνευμονων). Aυτο που θα πρεπει να προσεξεις οταν ηδη δεν θα καπνιζεις καιρο, θα ειναι το "ενα" τσιγαρο. Οταν το εχουμε ηδη κοψει, εχουμε την αισθηση οτι δεν θα ξανακολλησουμε αν πχ κανουμε ενα τσιγαρο, αλλα σχεδον ποτε δεν ειναι ενα και για ποτε θα φτασεις να ξανακαπνιζεις ουτε θα το καταλαβεις!

 

Επισης, κατι αλλο που πρεπει να προσεξεις ειναι πως θα διαχειριστεις την εκρηξη ενεργειας που θα βιωσεις. Θα νιωσεις πραγματικα σαν να ξυπνησες απο χρονιο ληθαργο, θα δεις εναν αλλο εαυτο σου, πιο δραστηριο, πιο ενδυναμωμενο και αυτο καποιους τους τρομαζει. Νομιζουν οτι δεν ειναι ο εαυτος τους, αλλα συμβαινει το ακριβως αντιθετο: ειχες για χρονια κοιμισμενο το πραγματικο σου εαυτο και θα χρειαστεις λιγο χρονο να τον ξαναγνωρισεις και να βρεις τροπους να διαχεριστεις ολη αυτη την ενεργεια (η οποια σε συνδυασμο με την ελλειψη νικοτινης μπορει να σε κανουν πιο ευεξαπτη). Εξαλλου, ας μην ξεχναμε οτι το τσιγαρο ειναι ναρκωτικο, νομιμο και απο τα πιο εθιστικα, σκοτωνει εκατομμυρια ανθρωπους καθε χρονο μαζι με το αλλο νομιμο ναρκωτικο, το αλκοολ. Οποτε, θα πρεπει να αντιμετωπιζεις τον εαυτο σου σαν εναν υπο απεξαρτηση ανθρωπο που πρεπει να μαθει να ζει στην καινουρια του πραγματικοτητα. Βοηθαει πολυ αν αρχισεις παραλληλα καποια ασκηση, ωστε να δυναμωσεις ακομη περισσοτερο τα πνευμονια σου, που θα μπορουν πλεον να ανταπεξερχονται αποτελεσματικα στην αναγκη του σωματος για οξυγονο.

 

Επισης, ειναι πολυ σημαντικο να βαλεις νεες συνηθειες, σαν τελετουργικα, που θα αντικαταστησουν τις παλιες. Αν ας πουμε το πρωι εκανες καφε και τσιγαρο, τωρα μπορεις να κανεις ενα πρασινο τσαι, που "καθαριζει" τους πνευμονες και να το δεις σαν μια νεα αρχη αποκαταστασης της υγειας σου. Προτιμησε λαχανικα/φρουτα που τονωνουν τους πνευμονες και ενταξε τα στη διατροφη σου. Την ωρα που καπνιζες, μπορεις να διαβασεις ενα βιβλιο, να φας λιγους ξηρους καρπους, να συμμαζεψεις, να απασχολησεις με κατι το μυαλο σου. Εξαλλου, τωρα που δεν θα καπνιζεις θα δεις ποσο ελευθερο χρονο θα εχεις  Γενικως, ξεκινα να κανεις κι αλλα πραγματα που θα κανουν τη ζωη σου πιο υγιη. Σκεψου οτι η διακοπη του καπνισματος ειναι ενα μερος (αν και πολυ σημαντικο) αυτης της αλλαγης, της νεας αρχης, του νεου κυκλου.

 

Ισως σε βοηθησει η εξασκηση της ενσυνειδητοτητας. Μονο οταν συνειδητοποιουμε πραγματικα τι κανουμε, μας ειναι πιο ευκολο να αλλαξουμε. Πραγματικα πιστευω οτι αν το σωμα μας ηταν διαφανο, θα προσεχαμε πολυ περισσοτερο πως του συμπεριφερομαστε. Τωρα, ειναι καλυμμενο, δεν βλεπουμε τι συμβαινει μεσα μας και ως γνωστο υπαρχει η παρανοηση στο νου μας οτι "οτι δεν φαινεται, δεν υπαρχει". Την επομενη φορα που θα καπνισεις λοιπον, φαντασου την τζουρα να κατεβαινει στο φαρυγγα, καυτη και να καιει τα τοιχωματα του, να συνεχιζει στους πνευμονες, να απλωνεται σαν μαυρος καπνος σε ολη την επιφανεια τους, μεχρι το παραμικρο τριχιδιο. Οραματισου τη νικοτινη να περναει απο τα πνευμονια στην κυκλοφορια του αιματος, να φτανει μεχρι την κυκλοφορια του εγκεφαλου και να "κοροϊδευει" το μυαλο σου με την ντοπαμινη που εκκρινεται οτι αυτο που κανεις σε κανει να νιωθεις ωραια. Ναι, ισως νομιζεις οτι νιωθεις ωραια αλλα ειναι πλασματικη και προσωρινη η απολαυση. Μετα απο λιγο θα εισαι παλι πεσμενη, θα νιωθεις βαρυ το σωμα σου, κοιμισμενο το πνευμα σου. Μολις παρεις λιγες τζουρες νιωσε την καρδια σου πως χτυπαει δυνατα στην προσπαθεια της να αναπληρωσει το οξυγονο που σου κλεβει αυτο το περιεργο, μικρο αντικειμενο που καιγεται στην ακρη του. Πως θα χαρακτηριζες τη γευση του; Τη μυρωδια του; Η μυρωδια που εκπνεει το στομα σου μετα το τσιγαρο αλλα και γενικοτερα; Φαντασου τις βλεννες που φραζουν επι χρονια τον φαρυγγα σου και ολο το αναπνευστικο, σε μια προσπαθεια να προστατευτουν και να αποβαλλουν τις τοξικες ουσιες που ερχονται σε επαφη. Τωρα φαντασου, τον φαρυγγα σου ολοκαθαρο, χωρις ιχνος βλεννας. Ο αερας (φαντασου τον σαν ασπρο φως) περναει απο μεσα ανεμποδιστος, καταφθανει στους ροζ πλεον πνευμονες και τους γεμιζει ζωη. Η καρδια σου χτυπαει φυσιολογικα, οι σφυγμοι σου ειναι κανονικοι γιατι το σωμα σου δεν χρειαζεται να μπει σε κατασταση "εκτακτης αναγκης". Με καθε ασκηση τους βοηθας να αυξησουν την χωρητικοτητα τους, η οποια οσο αυξανεται, τοσο περισσοτερο οξυγονο γεμιζουν και τοσο περισσοτερο οξυγονο στελνουν σε ολα τα οργανα και βελτιωνεται η γενικοτερη υγεια του σωματος.

 

Οσον αφορα το ψυχολογικο κομματι, αν αναλογιστουμε τι ειναι το τσιγαρο, περα απο τις ουσιες που ειναι εθιστικες, θα μπορουσε κανεις να το παρομοιασει με μια πιπιλα. Η αισθηση "θηλασμου" μιας γοπας ισως μας προσφερει αυτη την αισθηση ασφαλειας που θελουμε να νιωσουμε, καποιο κενο που θελουμε να γεμισουμε. Γι'αυτο χρειαζεται ψυχολογικη υποστηριξη απο ειδικο κατα τη διακοπη του καπνισματος, για να μας βοηθησει να αντιληφθουμε γιατι ειμαστε εθισμενοι, ποιες αναγκες μας θελουμε να καλυψουμε. Eπισης, το αν θα το κοψει καποιος "μαχαιρι" ή σταδιακα, νομιζω πως ειναι καθαρα θεμα προσωπικο του καθενος και θα το ανακαλυψεις στη ψυχοθεραπεια.

 

Επιπλεον, προσωπικα ισως εβαζα και τα παιδια στην αλλαγη μου. Θα εξηγουσα τι θα εκανα, τι θα αλλαζε στην καθημερινοτητα μου, πως μπορουν να με βοηθησουν "διορθωνοντας" με αν σκεφτω να καπνισω, γενικως θα τους εβαζα στη διαδικασια γιατι νομιζω οτι ετσι θα ειχα ενα παραπανω κινητρο να μην ξανακυλησω. Θα απογοητευομουν πολυ μεσα μου αν ενιωθα οτι προδωσα την προσπαθεια μας, οτι δεν σταθηκα ανταξια να τους δειξω πως μπορουν να καταφερουν τις αλλαγες στη ζωη τους κι αυτο θα ηταν ενα πολυ δυνατο κινητρο για μενα. Ισως εσυ να μην τα νιωθεις αυτα ή να μην θελεις να ρισκαρεις την απογοητευση, απλα λεω οτι ισως εβαζα και αυτο μεσα στη προσπαθεια μου.

 

Αυτο ειναι ενα απο τα παιχνιδια του μυαλου που μπορει να βοηθησουν! Ας μην σκεφτομαστε οτι δεν θα καπνισουμε "ποτε ξανα", μερικες φορες αυτο ειναι σκληρο να το σκεφτεται ενας καπνιστης. Δεν υπαρχει "ποτε", ουτε σου απαγορευει καποιος να καπνισεις. Τα τσιγαρα θα συνεχισουν να υπαρχουν, να παραγονται, να ειναι διαθεσιμα για οποιον θελει να καπνισει. Η αποφαση ομως να το βαλεις στο στομα σου βρισκεται στο χερι σου. Και το "Θα μπορουσα να κανω μονο ενα" ειναι στην ουσια "Θα μπορουσα να ξαναγινω καπνιστης". Επισης, φρασεις οπως "χρειαζομαι τσιγαρο" καλο θα ειναι να αποφευγονται. Καλυτερα να σκεφτεις "Αισθανομαι καποια ενταση που στο παρελθον θα την μεταφραζα σαν επιθυμια για τσιγαρο". Αλλο ενα κολπο, πολυ βασικο, ειναι να μην οραματιζεσαι τον εαυτο σου να καπνιζει, απολαμβανοντας ενα τσιγαρο. Ειναι πολυ σκληρο να βαζουμε τετοιες εικονες στο μυαλο μας και να δυσκολευουμε το εργο της απεξαρτησης. Μερικα παιχνιδια του μυαλου ακομη: https://www.verywellmind.com/mind-games-go-both-ways-when-you-quit-smoking-2824894

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μπηκες σε τοσο μεγαλο κοπο να μου απευθυνεις ολα αυτα......

 

 

 

Θα δειξει πως θα παει καθως δεν το χω παρει αποφαση ακομα. Προς το παρον το συζητω και το διερευνώ . Αρχικά εχω αποφασισει να μην αντιδρώ οταν μου αναφέρουν τα κακα του τσιγάρου ειδικα οταν αναφέρονται τα παιδια μεσα και οι εγκυμοσυνες γιατι μου χτυπάνε εναν καλλο, τύψεις λέγονται! Αποφάσισα αρχικώς να ειμαι ειλικρινής!

[student]

Just now, diane2020 είπε:

Καταλαβαινω οσα λες, δεν ξέρω πως θα σου φανει αλλα ενω ειμαι πολυ δυναμικος χαρακτηρας και οτι αποφασίσω το κανω, στο συγκεκριμένο εχω μια άρνηση.  Πολύ θα ήθελα να συζητησω ολα αυτα με κάποιον ειδικο . Ας πούμε, όταν πρωτοαρχισα να καπνιζω ηταν στην εφηβεία μια δύσκολη αλλα ταυτόχρονα υπεροχη ηλικια. Αρχικα το τσιγάρο λοιπον συνδεεται με την εναρξη αυτονομίας μου.  Αργότερα που θυμαμαι στιγμες να το απολαμβάνω οσο δε παει ειναι οταν ερωτευτηκα πρωτη φορα η πιο μετα οταν πια πληγώθηκα. Για αλλη μια φορα συνδεδεμένο με σημαντικά μου σταδια. Μη με ρωτήσεις γιατι τα εχω ετσι συνδέσει, αυτο δεν μπορω να το καταλάβω. Αργοτερα οταν γνωρισα τον αντρα μου φανατικο αντικαπνιστη που κοντεψαμε να χωρισουμε για αυτο το λογο στην αρχή της σχέσης. Κι ομως παρολο που τον λατρευα προτιμούσα να μαλωνω απο το να κανω πισω. Παλι συνδεδεμένο με την αναγκη μου να θεσω τα ορια. Καπνιζουν οι γονείς μου. Κι ενώ καπνιζαν παντα λιγο, εγω εγινα 10πλασια χειρότερη. Κι αντί να με απωθήσει που μου βρωμαγε και μου ερχόταν εμετος μικρη, τωρα με τραβάει απο τη μύτη. Μέχρι εκεί φτάνει αλλα ειναι αρκετα ολα αυτα να με συνδέουν με παρελθόν που για κάποιο λογο δε θελω να αποβαλλω.

Θα μου πεις τι σε εκανε να κλείσεις ραντεβού.  Θα σου πω: οσο εντύπωση κι αν σου κάνει, φοβαμαι. Βασικα φοβαμαι μη παθω κατι και μείνουν μονα τους τα παιδια μου. Φοβάμαι πως δε δινω και καλο παράδειγμα αν και αν μου το πεις εσυ η ενας τριτος εχω επιχειρήματα να αντικρούσω εδώ αλλα λεω μεσα μου πως κατα βαθος σκεφτομαι.  Δε θα ηθελα να κανω κι εγω τα ιδια λαθη. Απο την αλλη παντα δικαιολογω την οικογενεια μου γιατι με αγαπούν και τους αγαπω πολυ. Και δικαιολογώ παντα τις αδυναμίες τους.

Δηλαδη κατα βαση κινητρο αυτη τη στιγμή ειναι ενας φοβος μου και πηγη μεσα του τα παιδια μου.

Δεν ξερω αν ολα αυτα ομως ειναι αρκετα για να αποκτήσω ισχυρη θέληση. Και καποιος που δεν καπνίζει θα πει μα τι λεει αυτη τι κάθομαι και διαβαζω. Ειλικρινα πιστευω πως το κάπνισμα είναι χειρότερο κι απο τα ναρκωτικά.  Τουλάχιστον αυτα ξερεις ειναι παρανομα και σε σκοτώνουν. Ενω το τσιγάρο μας το περασαν τοσο ομαλα που η πλυση εγκεφάλου ειναι τετοια που άνθρωποι που το κοβουν τελικα πιστευω δεν ειναι τοσο εγκεφαλικόι οσο εγω. Το χω διαπιστώσει αναμεσα σε γνωστους και φίλους που το κοψαν και αντιληθφηκα τις διαφορες. Μακαρι να μου γίνει το κλικ καποτε κ να μου γυρίσει το μυαλο αναποδα. Γι'αυτό εχω ενδοιασμούς. Γι'αυτό δεν ειμαι σίγουρη αν εχω αυτη τη θέληση.  Γιατι δεν ξερω αν είμαι σιγουρη οτι θελω να ξεριζωσω το παρελθόν απο μεσα μου.. γιατι νιωθω πως ειναι δικο μου!!!

Ο μονος στόχος που θα μπορούσα να θεσω ειναι τα παιδια. Αλλα απο την αλλη δε θελω να τα βάλω σε αυτο γιατι αν δεν τα καταφέρω θα αισθανθω πλήρη αποτυχία. Κίνητρο να ειναι αυτα αλλα αλλος να ειναι ο στόχος ισως. Στοχος να προσεξω την υγεία μου? Στόχος να αποσύνδεσω τσιγάρο με παρελθόν? Μαλλον αυτο το τελευταίο..

Το ψυχολογικό κομμάτι ειναι το πιο δύσκολο. Να παψει ο εθισμός μου φαίνεται ευκολο. Ποσο να παρει? 6 μηνες? Σιγα.. ενω το ψυχολογικό μπορεί να παρει χρονια. 

Ασε ..εχω πολλη δουλεια..απο που να το πρωτοπιασεις δηλαδη.. 

 

Άντε λεω ας κάνουμε την αρχή να δουμε και τι πρεσβευουν εκει τα κεντρα γιατι αν σε ξεπετανε θα το αντιληφθω αμεσως και σιγα μη κατσω. Μονο αν ενδιαφερθεί Κάποιος σοβαρα μαζι μου, ίσως γίνει δουλεια. Θα ψαξω αυτο το άτομο!

Α. Μας κοτσαρουν κι εξω απο τα πακέτα τους ετοιμοθάνατους και τα μωρα οι γελοίοι η μαλλον εγω ειμαι η γελοία που κάθομαι και τους πληρωνω για να με κοροιδευουν.......

Όταν θα ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό θα καταλάβεις ότι έχεις δυνάμεις που δεν μπορούσες καν να φανταστείς. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζουν αρκεί να θέλουν να δοκιμάσουν, να θέλουν να ρισκάρουν, να θέλουν να πειραματίστουν, να θέλουν να εξελιχθούν, να θέλουν να γευτούν. 

 

Αφέσου και εμπιστεύσου τον ειδικό που θα σου κάνει το κλικ όπως ανέφερες και εσυ είτε εντός νοσοκομείου είτε και εκτός(δες το και αυτό σαν εναλλακτική) και θα βρείτε παρέα τον στόχο και όλα τα υπολοιπα. 

 

Από τα λεγόμενα σου φαίνεται ότι ο φόβος για το άγνωστο και την νέα ζωή χωρίς τον πιο πιστό σου φιλο-συντροφο είναι που σε δυσκολεύει περισσότερο. 

Νομίζω ότι θα ήταν καλό να εστιάσεις περισσότερο στο τι θέλεις για τον εαυτό σου πρώτα και μετά για την οικογένεια σου. Όταν κάνουμε κάτι για τους άλλους είναι πολύ πιο δύσκολο και συνήθως δεν πετυχαίνει. Γίνεται με έναν τρόπο καπως πιεστικο και σας υποχρέωση για να είμαστε και καλά εντάξει με την συνείδηση μας αλλά μέσα μας βράζουμε και ζοριζομαστε. 

 

Το παρελθόν σου, το τώρα αλλά και το μέλλον είναι όλα δικά σου. Δεν ξεριζωνεις κάτι ίσα ίσα που θα ανθίσεις περισσότερο μέσω αυτής την αλλαγης. Τώρα είναι σαν να μαραζώνεις επειδή βρίσκεσαι σε ένα γνώριμο έδαφος για εσένα και νιώθεις ασφάλεια μέσα σε αυτό. Όμως αυτό το μέρος δεν σου εξασφαλίζει τίποτα τελικα. 

 

Οι δικές μου σκέψεις είναι ότι για να λεμε ότι έχουμε σωματική, πνεύματικη και ψυχική υγεία πρέπει να περάσουμε από διάφορα στάδια. Το ταξίδι είναι μακρύ και λίγοι φτάνουν στην αυτοπραγμάτωση. 

 

[diane2020]

Σε ευχαριστω πολυ:) Γραφεις πολυ ωραία:) Θα τα κρατησω οσα μου λες και θα τα επεξεργαστω:)

[ΒαλεντιναΧρηστος]

16 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Καταλαβαινω οσα λες, δεν ξέρω πως θα σου φανει αλλα ενω ειμαι πολυ δυναμικος χαρακτηρας και οτι αποφασίσω το κανω, στο συγκεκριμένο εχω μια άρνηση.  Πολύ θα ήθελα να συζητησω ολα αυτα με κάποιον ειδικο . Ας πούμε, όταν πρωτοαρχισα να καπνιζω ηταν στην εφηβεία μια δύσκολη αλλα ταυτόχρονα υπεροχη ηλικια. Αρχικα το τσιγάρο λοιπον συνδεεται με την εναρξη αυτονομίας μου.  Αργότερα που θυμαμαι στιγμες να το απολαμβάνω οσο δε παει ειναι οταν ερωτευτηκα πρωτη φορα η πιο μετα οταν πια πληγώθηκα. Για αλλη μια φορα συνδεδεμένο με σημαντικά μου σταδια. Μη με ρωτήσεις γιατι τα εχω ετσι συνδέσει, αυτο δεν μπορω να το καταλάβω. Αργοτερα οταν γνωρισα τον αντρα μου φανατικο αντικαπνιστη που κοντεψαμε να χωρισουμε για αυτο το λογο στην αρχή της σχέσης. Κι ομως παρολο που τον λατρευα προτιμούσα να μαλωνω απο το να κανω πισω. Παλι συνδεδεμένο με την αναγκη μου να θεσω τα ορια. Καπνιζουν οι γονείς μου. Κι ενώ καπνιζαν παντα λιγο, εγω εγινα 10πλασια χειρότερη. Κι αντί να με απωθήσει που μου βρωμαγε και μου ερχόταν εμετος μικρη, τωρα με τραβάει απο τη μύτη. Μέχρι εκεί φτάνει αλλα ειναι αρκετα ολα αυτα να με συνδέουν με παρελθόν που για κάποιο λογο δε θελω να αποβαλλω.

Θα μου πεις τι σε εκανε να κλείσεις ραντεβού.  Θα σου πω: οσο εντύπωση κι αν σου κάνει, φοβαμαι. Βασικα φοβαμαι μη παθω κατι και μείνουν μονα τους τα παιδια μου. Φοβάμαι πως δε δινω και καλο παράδειγμα αν και αν μου το πεις εσυ η ενας τριτος εχω επιχειρήματα να αντικρούσω εδώ αλλα λεω μεσα μου πως κατα βαθος σκεφτομαι.  Δε θα ηθελα να κανω κι εγω τα ιδια λαθη. Απο την αλλη παντα δικαιολογω την οικογενεια μου γιατι με αγαπούν και τους αγαπω πολυ. Και δικαιολογώ παντα τις αδυναμίες τους.

Δηλαδη κατα βαση κινητρο αυτη τη στιγμή ειναι ενας φοβος μου και πηγη μεσα του τα παιδια μου.

Δεν ξερω αν ολα αυτα ομως ειναι αρκετα για να αποκτήσω ισχυρη θέληση. Και καποιος που δεν καπνίζει θα πει μα τι λεει αυτη τι κάθομαι και διαβαζω. Ειλικρινα πιστευω πως το κάπνισμα είναι χειρότερο κι απο τα ναρκωτικά.  Τουλάχιστον αυτα ξερεις ειναι παρανομα και σε σκοτώνουν. Ενω το τσιγάρο μας το περασαν τοσο ομαλα που η πλυση εγκεφάλου ειναι τετοια που άνθρωποι που το κοβουν τελικα πιστευω δεν ειναι τοσο εγκεφαλικόι οσο εγω. Το χω διαπιστώσει αναμεσα σε γνωστους και φίλους που το κοψαν και αντιληθφηκα τις διαφορες. Μακαρι να μου γίνει το κλικ καποτε κ να μου γυρίσει το μυαλο αναποδα. Γι'αυτό εχω ενδοιασμούς. Γι'αυτό δεν ειμαι σίγουρη αν εχω αυτη τη θέληση.  Γιατι δεν ξερω αν είμαι σιγουρη οτι θελω να ξεριζωσω το παρελθόν απο μεσα μου.. γιατι νιωθω πως ειναι δικο μου!!!

Ο μονος στόχος που θα μπορούσα να θεσω ειναι τα παιδια. Αλλα απο την αλλη δε θελω να τα βάλω σε αυτο γιατι αν δεν τα καταφέρω θα αισθανθω πλήρη αποτυχία. Κίνητρο να ειναι αυτα αλλα αλλος να ειναι ο στόχος ισως. Στοχος να προσεξω την υγεία μου? Στόχος να αποσύνδεσω τσιγάρο με παρελθόν? Μαλλον αυτο το τελευταίο..

Το ψυχολογικό κομμάτι ειναι το πιο δύσκολο. Να παψει ο εθισμός μου φαίνεται ευκολο. Ποσο να παρει? 6 μηνες? Σιγα.. ενω το ψυχολογικό μπορεί να παρει χρονια. 

Ασε ..εχω πολλη δουλεια..απο που να το πρωτοπιασεις δηλαδη.. 

 

Άντε λεω ας κάνουμε την αρχή να δουμε και τι πρεσβευουν εκει τα κεντρα γιατι αν σε ξεπετανε θα το αντιληφθω αμεσως και σιγα μη κατσω. Μονο αν ενδιαφερθεί Κάποιος σοβαρα μαζι μου, ίσως γίνει δουλεια. Θα ψαξω αυτο το άτομο!

Α. Μας κοτσαρουν κι εξω απο τα πακέτα τους ετοιμοθάνατους και τα μωρα οι γελοίοι η μαλλον εγω ειμαι η γελοία που κάθομαι και τους πληρωνω για να με κοροιδευουν.......

Μα πραγματικά αν καπνίζεις δεν σε νοιάζει καν τι έχει από έξω το κουτί προσωπικά δεν με συγκίνησε ποτέ!!!

Τώρα για την ιστορία να πω πως τρίτη μέρα χωρίς τσιγάρο και μου έφυγε ο βήχας αυτός ο ενοχλητικός που έρχεται με το πρώτο τσιγάρο της ημέρας και από τον βήχα σου έρχεται αναγουλα αυτός πέρασε ευτυχώς....και κάτι ακόμα έτσι για καταγραφή των σημαδιών να πω ότι από σήμερα δεν με νοιάζει αν οι γύρω μου καπνίζουν ή τους στρίβω εγώ επειδή δεν ξέρουν ούτε που μου περνάει από το μυαλό να κάνω και εγώ! την πρώτη μέρα ειδικά ζήλευα

τώρα απλά μου βρωμάει,απορώ με τον εαυτό μου με την αλλαγή!!

[Sentir...natureza]

1 hour ago, ΒαλεντιναΧρηστος είπε:

Τώρα για την ιστορία να πω πως τρίτη μέρα χωρίς τσιγάρο και μου έφυγε ο βήχας αυτός ο ενοχλητικός που έρχεται με το πρώτο τσιγάρο της ημέρας και από τον βήχα σου έρχεται αναγουλα αυτός πέρασε ευτυχώς

Ειναι πραγματικα απιστευτο οτι γινονται αντιληπτες οι αλλαγες απο τις πρωτες μερες (οπως εγραψα κι εγω για την αντοχη, ηταν κι άλλα αλλά σταθηκα σε αυτο περισσοτερο). Τα πραγματα ειναι απλα: οσο καπνιζεις το σωμα σου αντιδραει. Ακομη και ενα τσιγαρο να κανεις, το σωμα ανταποκρινεται σε αυτο το ενα. Αν απλα δεν καπνισεις, το σωμα σου συνεχιζει να υπαρχει οπως πριν, τουλαχιστον μεχρι να γινει καποια μονιμη ζημια. 

 

21 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

Δηλαδη κατα βαση κινητρο αυτη τη στιγμή ειναι ενας φοβος μου και πηγη μεσα του τα παιδια μου.

Θα μπορουσαμε να το μεταφρασουμε σαν "την επιθυμια σου να εισαι υγιης". Το οτι ενιωσες φοβο σημαινει οτι συνειδητοποιησες την πραγματικη διασταση του ζητηματος. Φυσικα και ειναι λογικο να φοβασαι, αφου ειναι γνωστο τι προκαλει το καπνισμα! Απλα συνηθως, ενω γνωριζουμε οτι το τσιγαρο κανει κακο, σκεφτομενοι οτι δεν θα συμβει κατι σε εμας, συνεχιζουμε να καπνιζουμε. Κι ομως, γιατι να μην συμβει σε εμας; Αυτο το καμπανακι που σου χτυπησε μην το αφησεις να φυγει. Ειναι η εσωτερη φωνη σου που σε καθοδηγει στην αλλαγη 

Τα παιδια ειναι ενα μεγαλο κινητρο και πολλοι γονεις το κοβουν για αυτον τον λογο αλλα μπορει να ειναι λιγο παγιδα γιατι ειναι σαν να το κοβεις "με το ζορι", επειδη "ετσι πρεπει" και ειναι πολυ δυσκολο να παραμεινεις σταθερη. Μονο αν αγαπησεις τον εαυτο σου και το κανεις για σενα θα κρατησει.

21 ώρες πρίν, diane2020 είπε:

 Ας πούμε, όταν πρωτοαρχισα να καπνιζω ηταν στην εφηβεία μια δύσκολη αλλα ταυτόχρονα υπεροχη ηλικια. Αρχικα το τσιγάρο λοιπον συνδεεται με την εναρξη αυτονομίας μου.  Αργότερα που θυμαμαι στιγμες να το απολαμβάνω οσο δε παει ειναι οταν ερωτευτηκα πρωτη φορα η πιο μετα οταν πια πληγώθηκα. Για αλλη μια φορα συνδεδεμένο με σημαντικά μου σταδια. Μη με ρωτήσεις γιατι τα εχω ετσι συνδέσει, αυτο δεν μπορω να το καταλάβω.

Δεν νομιζω να υπαρχει καπνιστης που δεν εχει συνδεσει το τσιγαρο με καποια εμπειρια, ασχημη/καλη περιοδο στη ζωη του, ξεχωριστη στιγμη ή καθημερινη συνηθεια. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι αν το κοψεις θα σβηστουν αυτες οι στιγμες. Ναι, τοτε, υπο τις συγκεκριμενες συνθηκες ετυχε να καπνιζεις οταν τα ζουσες. Δεν τα ζουσες για να καπνιζεις. Ειναι η ιδια λογικη, οτι ο καφες παει πακετο με το τσιγαρο. Παντα τον απολαμβανες γιατι καπνιζες. Ομως δεν σημαινει οτι δεν θα τον απολαμβανεις αν δεν καπνιζεις. Ασε που μολις επανελθουν οι κατεστραμμενοι γευστικοι σου καλυκες, θα τον απολαμβανεις ακομη περισσοτερο  Ολα αυτα που εγραψες ειναι κολπα του μυαλου, μνημονικες συνδεσεις του εγκεφαλου, που αυτοι που προωθουν το καπνισμα γνωριζουν πολυ καλα. Αν αρχισεις να εξασκεις την ενσυνειδητοτητα (mindfulness που εγραψε και η @student) τοτε θα αρχισεις να ελεγχεις το νου σου, τις σκεψεις σου και θα "επαναπρογραμματισεις" τον εγκεφαλο σου. Θα φτασεις στο σημειο να ερμηνευεις ορθα αυτες τις σκεψεις και να τις "μεταφραζεις" στη γλωσσα που μπορει να καταλαβει η λογικη και οχι η επιθυμια.

[diane2020]

Πως την εξασκούμε αυτη την ενσυνειδητότητα? Δεν έχω ιδεα τι ειναι. Καταλαβαινω τι στοχευει αλλα τι? Ειναι καποια θεωρια? Κατι που πρέπει να μαθω, να διαβασω?

1 hour ago, ΒαλεντιναΧρηστος είπε:

Μα πραγματικά αν καπνίζεις δεν σε νοιάζει καν τι έχει από έξω το κουτί προσωπικά δεν με συγκίνησε ποτέ!!!

Τώρα για την ιστορία να πω πως τρίτη μέρα χωρίς τσιγάρο και μου έφυγε ο βήχας αυτός ο ενοχλητικός που έρχεται με το πρώτο τσιγάρο της ημέρας και από τον βήχα σου έρχεται αναγουλα αυτός πέρασε ευτυχώς....και κάτι ακόμα έτσι για καταγραφή των σημαδιών να πω ότι από σήμερα δεν με νοιάζει αν οι γύρω μου καπνίζουν ή τους στρίβω εγώ επειδή δεν ξέρουν ούτε που μου περνάει από το μυαλό να κάνω και εγώ! την πρώτη μέρα ειδικά ζήλευα

τώρα απλά μου βρωμάει,απορώ με τον εαυτό μου με την αλλαγή!!

Συγχαρητήρια!!!