Φιλίες

[diane2020]

Ανακατευεστε στις φιλίες των παιδιων σας είτε είναι μικρά είτε είναι μεγαλυτερα? Κυρίως για τα μικρά, με αφορμή ένα άλλο θέμα, ποσο εισβαλλετε στις σχέσεις τους? Αν δε σας αρεσουν κάποιοι φίλοι των παιδιων σας και δεν ταιριάζετε με τις οικογένειες τους, πως το χειριζεστε? Φαντάζομαι όταν είναι μεγάλα δε σας πειραζει με την έννοια ότι βγαίνουν μόνα τους. Τι γίνεται όταν είναι μικρά και "αναγκάζεστε" Να κάνετε παρέα με άτομα που δεν ταιριάζετε? 

[ΑΡΓΚ]

Δεν μπορείς να αναγκαστείς να κάνεις παρέα με ανθρώπους που δε θέλεις. Τυχαίνει τα παιδιά να έχουν φίλους που τους γονείς δεν τους αντέχεις (ή δε σε αντέχουν) οπότε δεν κάνεις παρέα, πώς να κάνεις; Μπορεί να παραβρεθείτε σε πάρτυ ή να κάτσετε μαζί σε ένα παγκάκι γιατί τα παιδιά πάζουν στην παιδική, αλλά δε θα γίνετε κολλητοί, ούτε θα καλείτε ο ένας τον άλλον και μετά θα κοιτάζεστε αμήχανα. Όσες φορές τα παιδιά μου είχαν φίλους που δεν πολυταιριάζαμε με τους γονείς, συνήθως απλά ήμασταν τυπικοί όταν βρισκόμασταν, δε χρειάζεται να γίνουμε και καλύτεροι φίλοι. Με 2-3 γονείς που πραγματικά τους έβρισκα φρικτούς και μάλλον ήταν αμοιβαία η αντιπάθεια, απλά αποφεύγαμε ο ένας τον άλλον, και αφήναμε τα παιδιά να βρεθούν μέσα σε παρέα, αλλά σίγουρα δε θα ανταλλάσσαμε προσωπικές προσκλήσεις.

 

Πάντως πιο μεγάλα μάλλον σε πειράζει περισσότερο και έχεις άλλα προβλήματα. Αν δηλαδή είναι 8, 10, 12, ηλικία που θέλουν κάποια επιτήρηση αλλά δε θα πας μαζί τους στο ξένο σπίτι, είναι μεγάλο θέμα τι να πεις αν δεν εμπιστεύεσαι τον άλλο γονιό. Ή αν προσφέρεται ο άλλος να τα πάρει μαζί του στο πάρκο, την πλατεία, το γηπεδάκι, πόσο μάλλον την παραλία, και απλά δεν τον εμπιστεύεσαι με την καμία. Άντε να βρεις δικαιολογία για το δεκάχρονο και να μην τσακωθείτε, και με το παιδί σου και με τους φίλους του.

[irin]

Ειχε φιλη η κορη μου που,δυστυχως,μου ηταν αντιπαθης. Και διαφωνουσα 100% με τις συνηθειες,τον τροπο ανατροφης κλπ. Οποτε απλα απεφευγα τα πολλα πολλα,βρισκονταν μονο στο σχολειο. Δυο φορες ηρθε σπιτι,και τις δυο το μετανοιωσα. Εμας δεν μας καλεσαν ποτε,οποτε δεν ενιωθα και ασχημα που δεν ξαναεκανα κινηση να βρεθουμε. Τελικα αλλαξαν σχολειο και λυθηκε το θεμα..

[Έσπερος]

Πέρα από το αν συμπαθείτε τους γονείς (αλήθεια εσείς όταν ήσασταν παιδιά, οι γονείς σας έκαναν παρέα με γονείς φίλων σας; εγω δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο, βασικά δεν θυμάμαι να καλούσαμε φίλους στο σπίτι για παιχνίδι για να χρειάζεται να συναναστραφούν οι γονείς μας, ήταν δίκη μας ιδιορρυθμία αυτό ή της εποχής;), αν δεν σας αρέσει η παρέα ως επιρροή για το παθδι πχ τα παιχνίδια που παίζει, η μουσική που ακούει, οι συνήθειες διασκέδασης της οικογένειας, δρν φοβάστε μήπως περάσουν κακές συνήθειες στο παιδί; αυτό θεωρώ πιο δύσκολο κ όχι το αν θα ταιριάζω με στόμα που δεν είμαι υποχρεωμένη έτσι κ αλλιώς να συναμαστραφω.

[Yovanna]

Προσωπικά, ως παιδί και έφηβη, πέρασα δύσκολα με τη μαμά μου στο θέμα αυτό. Δεν ήταν αυστηρή γενικά και με άφηνε να βγαίνω, να γυρίσω και σχετικά αργά, ήθελε να έχω παρέες, όμως αν κάποια φίλη δεν της άρεσε , μου απαγόρευε να τη συναναστρέφομαι. Προσπαθούσε να με πείσει αρχικά και στο τέλος μου το απαγόρευε. Και δεν μιλάμε για κορίτσια που είχαν ανάρμοστη συμπεριφορά, απλά μπορεί να ντύνονταν λίγο πιο προκλητικά , να διάβαζαν Μανίνα ή να μην ήταν καλές μαθήτριες.. Προτιμούσε να μην έχω παρέα, παρά να κάνω παρέα με κάποια που δεν της άρεσε. Θυμάμαι στο δημοτικό, της είχα πει και μια συμμαθήτρια που επειδή ήταν η χειρότερη μαθήτρια δεν την έκανε κανείς παρέα και ότι δεν το βρίσκω σωστό και ότι εγώ θα την κάνω παρέα. Καθόλου δεν της άρεσε φυσικά και με απέτρεψε. Λάθη.

1 hour ago, Έσπερος said:

Πέρα από το αν συμπαθείτε τους γονείς (αλήθεια εσείς όταν ήσασταν παιδιά, οι γονείς σας έκαναν παρέα με γονείς φίλων σας; εγω δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο, βασικά δεν θυμάμαι να καλούσαμε φίλους στο σπίτι για παιχνίδι για να χρειάζεται να συναναστραφούν οι γονείς μας, ήταν δίκη μας ιδιορρυθμία αυτό ή της εποχής;), αν δεν σας αρέσει η παρέα ως επιρροή για το παθδι πχ τα παιχνίδια που παίζει, η μουσική που ακούει, οι συνήθειες διασκέδασης της οικογένειας, δρν φοβάστε μήπως περάσουν κακές συνήθειες στο παιδί; αυτό θεωρώ πιο δύσκολο κ όχι το αν θα ταιριάζω με στόμα που δεν είμαι υποχρεωμένη έτσι κ αλλιώς να συναμαστραφω.

Ούτε οι δικοί μου έκαναν ιδιαίτερη παρέα με γονείς φίλων μας, εκτός αν ήταν οικογενειακοί φίλοι. Και μένα θα με προβλημάτιζαν όλα αυτά που λες , αλλά ακόμη δεν έχω σκεφτεί πώς θα το χειριστώ όταν έρθει ή ώρα. Σίγουρα όχι όπως η μαμά μου, σίγουρα όμως δεν θα είμαι και εντελώς cool. Με άτομα με τα οποία δεν ταιριάζω καθόλου, ή με χαλάει η συμπεριφορά τους, δεν μπορώ να κάνω παρέα. Ούτε και εκείνοι μαζί μου, διότι πίνω το αμίλητο νερό. Δεν μπορώ να πιεστώ. 

[Έσπερος]

πρίν από 33 λεπτά , Yovanna είπε:

Προσωπικά, ως παιδί και έφηβη, πέρασα δύσκολα με τη μαμά μου στο θέμα αυτό. Δεν ήταν αυστηρή γενικά και με άφηνε να βγαίνω, να γυρίσω και σχετικά αργά, ήθελε να έχω παρέες, όμως αν κάποια φίλη δεν της άρεσε , μου απαγόρευε να τη συναναστρέφομαι. Προσπαθούσε να με πείσει αρχικά και στο τέλος μου το απαγόρευε. ακινήτων δεν μιλάμε για κορίτσια που είχαν ανάρμοστη συμπεριφορά, απλά μπορεί να ντύνονταν λίγο πιο προκλητικά , να διάβαζαν Μανίνα ή να μην ήταν καλές μαθήτριες.. Προτιμούσε να μην έχω παρέα, παρά να κάνω παρέα με κάποια που δεν της άρεσε. Θυμάμαι στο δημοτικό, της είχα πει και μια συμμαθήτρια που επειδή ήταν η χειρότερη μαθήτρια δεν την έκανε κανείς παρέα και ότι δεν το βρίσκω σωστό και ότι εγώ θα την κάνω παρέα. Καθόλου δεν της άρεσε φυσικά και με απέτρεψε. Λάθη.

Ούτε οι δικοί μου έκαναν ιδιαίτερη παρέα με γονείς φίλων μας, εκτός αν ήταν οικογενειακοί φίλοι. Και μένα θα με προβλημάτιζαν όλα αυτά που λες , αλλά ακόμη δεν έχω σκεφτεί πώς θα το χειριστώ όταν έρθει ή ώρα. Σίγουρα όχι όπως η μαμά μου, σίγουρα όμως δεν θα είμαι και εντελώς cool. Με άτομα με τα οποία δεν ταιριάζω καθόλου, ή με χαλάει η συμπεριφορά τους, δεν μπορώ να κάνω παρέα. Ούτε και εκείνοι μαζί μου, διότι πίνω το αμίλητο νερό. Δεν μπορώ να πιεστώ. 

Λάθη είναι αυτά κ είχα ζήσει κ εγω ως παιδί απίστευτο έλεγχο για τις παρέες, κ ένιωθα μονιμα την επίκριση. Αλλά είναι λόγοι ανησυχίας. Χρειάζονται όμως λεπτούς χειρισμούς κ όχι απαγορεύσεις. 

[ΑΡΓΚ]

Oταν ειναι τα παιδια σε μικρη ηλικια που δεν κυκλοφορουν μονα, δε μπορεις να αποφυγεις ομως την καποια κοινωνικη συνανατροφη, που μπορει να ειναι απλα τυπικη. Αλλα αποκλειεται να ανταλλασουν επισκεψεις τα πενταχρονα και να μην εχεις επαφη με την αλλη οικογενεια. Απλα παιζει να μιλατε για τον καιρο τελικα αν δεν υπαρχει σημειο επαφης και να μετρατε τα χρονια για να αυτονομηθει το παιδι. Και μοιραια νομιζω οτι σε νηπιο και δημοτικο, αν δεν ταιριαξουν σε καποιο βαθμο οι γονεις, αποτρεπουν και τις στενες φιλιες των παιδιων, γιατι κανεις δεν αντεχει να λουζεται καθε Σαββατο απογευμα μια καταναγκαστικη συναναστροφη με μια οικογενεια που δεν υποφερει οποτε αρχιζει τα "φωναξαμε το Νικο την προηγουμενη εβδομαδα, ας παμε καλυτερα βολτα στο παρκο" η "αχ δεν ηξερα οτι ηθελες το Νικο, εχω ηδη κανονισει να ερθει ο Γιαννης, αλλη φορα θα το κανουμε διαφορετικα"  

[Έσπερος]

πρίν από 29 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

Oταν ειναι τα παιδια σε μικρη ηλικια που δεν κυκλοφορουν μονα, δε μπορεις να αποφυγεις ομως την καποια κοινωνικη συνανατροφη, που μπορει να ειναι απλα τυπικη. Αλλα αποκλειεται να ανταλλασουν επισκεψεις τα πενταχρονα και να μην εχεις επαφη με την αλλη οικογενεια. Απλα παιζει να μιλατε για τον καιρο τελικα αν δεν υπαρχει σημειο επαφης και να μετρατε τα χρονια για να αυτονομηθει το παιδι. Και μοιραια νομιζω οτι σε νηπιο και δημοτικο, αν δεν ταιριαξουν σε καποιο βαθμο οι γονεις, αποτρεπουν και τις στενες φιλιες των παιδιων, γιατι κανεις δεν αντεχει να λουζεται καθε Σαββατο απογευμα μια καταναγκαστικη συναναστροφη με μια οικογενεια που δεν υποφερει οποτε αρχιζει τα "φωναξαμε το Νικο την προηγουμενη εβδομαδα, ας παμε καλυτερα βολτα στο παρκο" η "αχ δεν ηξερα οτι ηθελες το Νικο, εχω ηδη κανονισει να ερθει ο Γιαννης, αλλη φορα θα το κανουμε διαφορετικα"  

η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα ότι συμβαίνει, γιατί δεν το έζησα ως παιδί. οπότε το άγχος για τις παρέες στο μυαλό μου είναι καθαρα ως προς τις συνήθειες των οικογενειών ή τις κακές επιρροές. Δηλαδή τα παιδάκια όταν πάνε σχολεία ζητάνε από τους γονείς να καλέσουν έναν φίλο σπίτι; Κ παίρνεις εσυ μια οικογένεια που δεν ξέρεις κ καλείς; πού το βρίσκεις το τηλ; κ πάει όλη η οικογένεια σαν επίσκεψη ή μόνο μαμάδες; έχω πολλά να μάθω για το savoir vivre! 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 10 λεπτά , Έσπερος είπε:

η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα ότι συμβαίνει, γιατί δεν το έζησα ως παιδί. οπότε το άγχος για τις παρέες στο μυαλό μου είναι καθαρα ως προς τις συνήθειες των οικογενειών ή τις κακές επιρροές. Δηλαδή τα παιδάκια όταν πάνε σχολεία ζητάνε από τους γονείς να καλέσουν έναν φίλο σπίτι; Κ παίρνεις εσυ μια οικογένεια που δεν ξέρεις κ καλείς; πού το βρίσκεις το τηλ; κ πάει όλη η οικογένεια σαν επίσκεψη ή μόνο μαμάδες; έχω πολλά να μάθω για το savoir vivre! 

 

Συγγνώμη, θα μας τρελάνεις τώρα. Αφού έχεις μεγαλώσει Αθήνα και όχι σε χωριό να γνωρίζονται όλοι και τα παιδιά να τρέχουν στις αλάνες, με τις δικές σου φίλες πώς επικοινωνούσατε;

[Έσπερος]

πρίν από 3 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Συγγνώμη, θα μας τρελάνεις τώρα. Αφού έχεις μεγαλώσει Αθήνα και όχι σε χωριό να γνωρίζονται όλοι και τα παιδιά να τρέχουν στις αλάνες, με τις δικές σου φίλες πώς επικοινωνούσατε;

πέντε χρόνων δεν είχα τηλέφωνα φίλων!!! και 100% σε καμία ηλικία δεν ήρθε ποτέ συμμαθητής στο σπίτι να παίξουμε ούτε πηγα εγω εκτός από πάρτι. στα πάρτι όμως θυμάμαι ότι ήμασταν μόνοι μας, από νωρίς σχετικά στο δημοτικό.δλδ τα παιδάκια στο νηπιο

ζητανε τηλέφωνα φίλων; 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

πέντε χρόνων δεν είχα τηλέφωνα φίλων!!! και 100% σε καμία ηλικία δεν ήρθε ποτέ συμμαθητής στο σπίτι να παίξουμε ούτε πηγα εγω εκτός από πάρτι. στα πάρτι όμως θυμάμαι ότι ήμασταν μόνοι μας, από νωρίς σχετικά στο δημοτικό.

 

Οκ, και νομιζα οτι οι γονεις μου ηταν ακοινωνητοι. Οσο ζω μαθαινω. Δεν ειχες ουτε ενα φιλο ποτε απο το σχολειο που να ερθει σπιτι η να πας εσυ;

[Έσπερος]

πρίν από 2 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Οκ, και νομιζα οτι οι γονεις μου ηταν ακοινωνητοι. Οσο ζω μαθαινω. Δεν ειχες ουτε ενα φιλο ποτε απο το σχολειο που να ερθει σπιτι η να πας εσυ;

Εκτός από πάρτι, ποτέ στο δημοτικό. Ίσως στο γυμνάσιο αλλά σπάνια. Στο λύκειο ήταν σε άλλη περιοχή, δεν γινόταν. πήγαινα σε μιας κοπέλας από το ωδείο νομίζω τότε. εκτός αν ήμασταν φοιτήτριες. οι γονείς μου όμως καθολου ακοινώνητοι δεν είναι. έχουν μεγάλο κοινωνικό κυκλο. κάθε σ/κ είχαμε είτε επίσκεψη είτε κάποια γιορτή είτε κάτι άλλο φιλικό ή οικογενειακό. Όχι όμως με γονείς συμμαθητών μας. δεν θυμάμαι όμως να το έκαναν αλλά παιδάκια κ να είχα ζηλέψει. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Εκτός από πάρτι, ποτέ στο δημοτικό. Ίσως στο γυμνάσιο αλλά σπάνια. Στο λύκειο ήταν σε άλλη περιοχή, δεν γινόταν. πήγαινα σε μιας κοπέλας από το ωδείο νομίζω τότε. εκτός αν ήμασταν φοιτήτριες. οι γονείς μου όμως καθολου ακοινώνητοι δεν είναι. έχουν μεγάλο κοινωνικό κυκλο. κάθε σ/κ είχαμε είτε επίσκεψη είτε κάποια γιορτή είτε κάτι άλλο φιλικό ή οικογενειακό. Όχι όμως με γονείς συμμαθητών μας. δεν θυμάμαι όμως να το έκαναν αλλά παιδάκια κ να είχα ζηλέψει. 

 

Ειλικρινα δεν το εχω ξανακουσει ποτε αυτο που περιγραφεις, τα παιδια να μην εχουν τις δικες τους παρεες, ειτε οταν η μαμα μου μικρη πριν 70 χρονια, ειτε εγω, ειτε σημερα. Ειτε πηγαινει το παιδι στο σχολειο της γειτονιας, ειτε σε πειραματικο, ειτε σε ιδιωτικο. Και με ποιος επαιζες; Τα απογευματα η τα Σαββατοκυριακα; 

[Anna3011]

πρίν από 13 λεπτά , Έσπερος είπε:

η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα ότι συμβαίνει, γιατί δεν το έζησα ως παιδί. οπότε το άγχος για τις παρέες στο μυαλό μου είναι καθαρα ως προς τις συνήθειες των οικογενειών ή τις κακές επιρροές. Δηλαδή τα παιδάκια όταν πάνε σχολεία ζητάνε από τους γονείς να καλέσουν έναν φίλο σπίτι; Κ παίρνεις εσυ μια οικογένεια που δεν ξέρεις κ καλείς; πού το βρίσκεις το τηλ; κ πάει όλη η οικογένεια σαν επίσκεψη ή μόνο μαμάδες; έχω πολλά να μάθω για το savoir vivre! 

Ποιό savoir vivre καλέ; Για συνάντηση του παιδιού με τους φίλους του μιλάμε. Εννοείται ότι η παρέα με τους φίλους γίνεται και εκτός σχολείου. Και όσο είναι μικρός πας και εσύ μαζί. Τι φαντάζεσαι ότι θα πηγαίνει σχολείο, θα βλέπει μόνο εκεί τους φίλους και θα είναι καλυμμένος κοινωνικά; Αλήθεια εσύ όταν ήσουν μικρή φίλους έβλεπες μόνο στο σχολείο; Τα σ/κ πχ τι κάνατε; Εγώ έχω την εικόνα να πηγαίνουμε σε σπίτια φίλων μου και είμαι και μεγαλύτερη από εσένα, δε θεωρώ ότι στην εποχή μας τα παιδιά δε συναντιόνταν. Και φίλες μου στο εξοχικό φιλοξενούσαμε συχνά πυκνά.

 

Οι τρόποι συνάντησης πολλοί και διάφοροι. Σπίτι, πάρκο, παιδική χαρά. Μόνο μαμάδες, ή όλοι μαζί και αν ταιριάζουν και τα ζευγάρια κανονίζουν και φαγητό. Για τις πρώτες φιλίες στον παιδικό έχω ακούσει από φίλες ότι πολλές φορές η μια μαμά γράφει σημείωμα και το δίνει το παιδί στο φίλο του με το τηλέφωνο προκειμένου να μιλήσουν μεταξύ τους οι μαμάδες και να κανονίσουν συνάντηση. Όρεξη να έχεις και τρόποι υπάρχουν.

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Ειλικρινα δεν το εχω ξανακουσει ποτε αυτο που περιγραφεις, τα παιδια να μην εχουν τις δικες τους παρεες, ειτε οταν η μαμα μου μικρη πριν 70 χρονια, ειτε εγω, ειτε σημερα. Ειτε πηγαινει το παιδι στο σχολειο της γειτονιας, ειτε σε πειραματικο, ειτε σε ιδιωτικο. Και με ποιος επαιζες; Τα απογευματα η τα Σαββατοκυριακα; 

Όλο το δημοτικό ήμουν πρωί απόγευμα κ η μαμα μου σε απογευματινό λύκειο. Αλλά έτσι κ αλλιώς είχαμε εξωσχολικο λίγο πολύ κάθε απόγευμα. πήγαινα στην πλατεία γενικα όταν είχε καλό καιρό, κ έπαιζα με τα ξαδέρφια μου. σ/κ είτε πάρτι, που θυμάμαι πολλά κ συχνά, είτε επίσκεψη οικογενειακή ή πάρτι φιλικής οικογένειας ή σινεμά ή εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε μουσείο. γενικα πάντως δεν ετίθετο ποτέ θέμα ότι η παρέα του σχολείου αποτελεί μέρος των κοινωνικών συναναστροφών της οικογένειας. 

πρίν από 3 λεπτά , Anna3011 είπε:

Ποιό savoir vivre καλέ; Για συνάντηση του παιδιού με τους φίλους του μιλάμε. Εννοείται ότι η παρέα με τους φίλους γίνεται και εκτός σχολείου. Και όσο είναι μικρός πας και εσύ μαζί. Τι φαντάζεσαι ότι θα πηγαίνει σχολείο, θα βλέπει μόνο εκεί τους φίλους και θα είναι καλυμμένος κοινωνικά; Αλήθεια εσύ όταν ήσουν μικρή φίλους έβλεπες μόνο στο σχολείο; Τα σ/κ πχ τι κάνατε; Εγώ έχω την εικόνα να πηγαίνουμε σε σπίτια φίλων μου και είμαι και μεγαλύτερη από εσένα, δε θεωρώ ότι στην εποχή μας τα παιδιά δε συναντιόνταν. Και φίλες μου στο εξοχικό φιλοξενούσαμε συχνά πυκνά.

 

Οι τρόποι συνάντησης πολλοί και διάφοροι. Σπίτι, πάρκο, παιδική χαρά. Μόνο μαμάδες, ή όλοι μαζί και αν ταιριάζουν και τα ζευγάρια κανονίζουν και φαγητό. Για τις πρώτες φιλίες στον παιδικό έχω ακούσει από φίλες ότι πολλές φορές η μια μαμά γράφει σημείωμα και το δίνει το παιδί στο φίλο του με το τηλέφωνο προκειμένου να μιλήσουν μεταξύ τους οι μαμάδες και να κανονίσουν συνάντηση. Όρεξη να έχεις και τρόποι υπάρχουν.

Δεν ξέρω μπορεί να ήταν μόνο της οικογένειας μας. ούτε από την αδερφή μου θυμάμαι κάτι τέτοιο. στο γυμνάσιο αμυδρά θυμάμαι να πηγαίνω σε σπίτι κανένα απόγευμα αλλά όχι τακτικά κ σίγουρα δεν ήταν προτεραιότητα. δλδ δεν υπήρχε περίπτωση να πούμε εμείς τι θέλαμε να κάνουμε το σ/κ, αυτό ήταν κανονισμένο ακόμα κ όταν ήμασταν λύκειο. 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 6 λεπτά , Έσπερος είπε:

Όλο το δημοτικό ήμουν πρωί απόγευμα κ η μαμα μου σε απογευματινό λύκειο. Αλλά έτσι κ αλλιώς είχαμε εξωσχολικο λίγο πολύ κάθε απόγευμα. πήγαινα στην πλατεία γενικα όταν είχε καλό καιρό, κ έπαιζα με τα ξαδέρφια μου. σ/κ είτε πάρτι, που θυμάμαι πολλά κ συχνά, είτε επίσκεψη οικογενειακή ή πάρτι φιλικής οικογένειας ή σινεμά ή εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε μουσείο. γενικα πάντως δεν ετίθετο ποτέ θέμα ότι η παρέα του σχολείου αποτελεί μέρος των κοινωνικών συναναστροφών της οικογένειας. 

 

Αυτο το κοινωνικες συναναστροφες της οικογενειας, και παρεα βασικα με τα ξαδερφια, μου φερνει ετσι στο μυαλο που διαβαζα μικρη ξερω γω τον Τρελαντωνη; Αυτη η εποχη, ποτε ηταν; Επι Οθωνα;  

Παντως δεν εχει να κανει με ηλικια, θα μου ακουγοταν εξισου εξωγηινο και οταν ημουν παιδι. Δε συζητω οτι περισσοτερες ταινιες εχω δει συνοδευοντας τα παιδια μου και τους φιλους τους, παρα με δικες μου παρεες πια (μου αρεσει το σινεμα και ειμαι παντα αυτη που προσφερεται να συνοδευσει η τωρα που μεγαλωσαν μη σου πω και τα παρακαλαω να παω απλα μαζι, αλλα με εχουν συνηθισει τοσα χρονια και δεν τους πειραζει ). 

[Έσπερος]

πρίν από 1 λεπτό , ΑΡΓΚ είπε:

 

Αυτο το κοινωνικες συναναστροφες της οικογενειας, και παρεα βασικα με τα ξαδερφια, μου φερνει ετσι στο μυαλο που διαβαζα μικρη ξερω γω τον Τρελαντωνη; Αυτη η εποχη, ποτε ηταν; Επι Οθωνα;  

Παντως δεν εχει να κανει με ηλικια, θα μου ακουγοταν εξισου εξωγηινο και οταν ημουν παιδι. Δε συζητω οτι περισσοτερες ταινιες εχω δει συνοδευοντας τα παιδια μου και τους φιλους τους, παρα με δικες μου παρεες πια (μου αρεσει το σινεμα και ειμαι παντα αυτη που προσφερεται να συνοδευσει η τωρα που μεγαλωσαν μη σου πω και τα παρακαλαω να παω απλα μαζι, αλλα με εχουν συνηθισει τοσα χρονια και δεν τους πειραζει ). 

ενταξει τα έχουμε πει ότι οι δικοί μου ήταν συντηρητικοί. κ εγω ειδικά είχα μάθει να μην ζητάω τίποτα. αλλά δεν έχω σαν ανάμνηση να έχω αντιληφθεί ότι αλλά παιδάκια συναντιούνται κ να έχω ζηλέψει. δεν μπορεί, κάτι θα μου είχε μείνει. Όμως όλοι έκαναν πάρτι, 1-2 φορές τη μήνα σίγουρα είχαμε . επίσης το καλοκαίρι φεύγαμε για το χωριό με το που τελείωνε η μαμα μου το σχολείο, οπότε δεν αναζητούσαμε τότε παρέες. φυσικά ούτε εκεί είχα πολλές παρέες! 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 8 λεπτά , Έσπερος είπε:

ενταξει τα έχουμε πει ότι οι δικοί μου ήταν συντηρητικοί. κ εγω ειδικά είχα μάθει να μην ζητάω τίποτα. αλλά δεν έχω σαν ανάμνηση να έχω αντιληφθεί ότι αλλά παιδάκια συναντιούνται κ να έχω ζηλέψει. δεν μπορεί, κάτι θα μου είχε μείνει. Όμως όλοι έκαναν πάρτι, 1-2 φορές τη μήνα σίγουρα είχαμε . επίσης το καλοκαίρι φεύγαμε για το χωριό με το που τελείωνε η μαμα μου το σχολείο, οπότε δεν αναζητούσαμε τότε παρέες. φυσικά ούτε εκεί είχα πολλές παρέες! 

 

Σε διαβεβαιω οτι ολα τα παιδια συναντιοντουσαν και συναντιουνται, μαλλον απο την εποχη των σπηλαιων  Aυτη τη στιγμη παρεπιπτοντως η κορη μου ειναι στη κολλητη της, ο μεγαλος μου γιος στην πλατεια για μπασκετ με τον φιλο του και ο μικρος πλακωνεται στο σαλονι για το πως θα μοιρασει τα πατατακια με το δικο του φιλο.

[Έσπερος]

πρίν από 13 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Αυτο το κοινωνικες συναναστροφες της οικογενειας, και παρεα βασικα με τα ξαδερφια, μου φερνει ετσι στο μυαλο που διαβαζα μικρη ξερω γω τον Τρελαντωνη; Αυτη η εποχη, ποτε ηταν; Επι Οθωνα;  

Μικρο σπίτι στο λιβάδι φαντάσου με, με το ανάλογο ντύσιμο. τζιν έβαλα στο λύκειο πρώτη φορά, ή την τρίτη γυμνασίου. πριν φορούσα φούστες, απαίσιες ζιπ κιλοτ, κοτλε παντελόνια, κ φυσικά πουλόβερ κ φούτερ πάντα με πουκάμισο από μέσα!!! χαχαχαχα

πρίν από 2 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Σε διαβεβαιω οτι ολα τα παιδια συναντιοντουσαν και συναντιουνται, μαλλον απο την εποχη των σπηλαιων  

ε δεν θα το είχα αντιληφθεί. θα ρωτήσω την αδερφή μου αν θυμάται κάτι.

[Anna3011]

πρίν από 9 λεπτά , Έσπερος είπε:

ενταξει τα έχουμε πει ότι οι δικοί μου ήταν συντηρητικοί. κ εγω ειδικά είχα μάθει να μην ζητάω τίποτα. αλλά δεν έχω σαν ανάμνηση να έχω αντιληφθεί ότι αλλά παιδάκια συναντιούνται κ να έχω ζηλέψει. δεν μπορεί, κάτι θα μου είχε μείνει. Όμως όλοι έκαναν πάρτι, 1-2 φορές τη μήνα σίγουρα είχαμε . επίσης το καλοκαίρι φεύγαμε για το χωριό με το που τελείωνε η μαμα μου το σχολείο, οπότε δεν αναζητούσαμε τότε παρέες. φυσικά ούτε εκεί είχα πολλές παρέες! 

Αν δε σε πείραζε ή δεν το καταλάβαινες έχει καλώς. Σε κάθε περίπτωση όμως το ότι τα παιδιά μας ως ισότιμα μέλη της οικογένειας έχουν το δικαίωμα να συναντιώνται με τους φίλους τους και όχι να τα τραβολογάμε μόνο σε δικές μας επισκέψεις ή "υποχρεώσεις", φαντάζομαι το καταλαβαίνεις,σωστά; Επειδή λοιπόν το παιδάκι σου μεγαλώνει και έχοντας συνομήλικο βλέπω την ανάγκη της κοινωνικοποίησης ήδη να φουντώνει, θα σου έλεγα απλά τώρα που θα πάτε και σχολείο να είσαι ανοιχτή σε προσκλήσεις και να τις επιδιώκεις και από μόνη σου. Μην κάνεις τα λάθη των δικών σου.

πρίν από 3 λεπτά , Έσπερος είπε:

Μικρο σπίτι στο λιβάδι φαντάσου με, με το ανάλογο ντύσιμο. τζιν έβαλα στο λύκειο πρώτη φορά, ή την τρίτη γυμνασίου. πριν φορούσα φούστες, απαίσιες ζιπ κιλοτ, κοτλε παντελόνια, κ φυσικά πουλόβερ κ φούτερ πάντα με πουκάμισο από μέσα!!! χαχαχαχα

ε δεν θα το είχα αντιληφθεί. θα ρωτήσω την αδερφή μου αν θυμάται κάτι.

Έλα τώρα τρολάρεις και εγώ σου μιλάω σοβαρά... 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

Μικρο σπίτι στο λιβάδι φαντάσου με, με το ανάλογο ντύσιμο. τζιν έβαλα στο λύκειο πρώτη φορά, ή την τρίτη γυμνασίου. πριν φορούσα φούστες, απαίσιες ζιπ κιλοτ, κοτλε παντελόνια, κ φυσικά πουλόβερ κ φούτερ πάντα με πουκάμισο από μέσα!!! χαχαχαχα

ε δεν θα το είχα αντιληφθεί. θα ρωτήσω την αδερφή μου αν θυμάται κάτι.

 

Αν εχω καταλαβει, εισαι αρκετα μικροτερη απο εμενα. Πρεπει να εισαι γεννημενη την δεκαετια του 80, σωστα και οταν λες Γυμνασιο-Λυκειο εννοεις τα τελη του 90; 

[Έσπερος]

πρίν από 4 λεπτά , Anna3011 είπε:

Αν δε σε πείραζε ή δεν το καταλάβαινες έχει καλώς. Σε κάθε περίπτωση όμως το ότι τα παιδιά μας ως ισότιμα μέλη της οικογένειας έχουν το δικαίωμα να συναντιώνται με τους φίλους τους και όχι να τα τραβολογάμε μόνο σε δικές μας επισκέψεις ή "υποχρεώσεις", φαντάζομαι το καταλαβαίνεις,σωστά; Επειδή λοιπόν το παιδάκι σου μεγαλώνει και έχοντας συνομήλικο βλέπω την ανάγκη της κοινωνικοποίησης ήδη να φουντώνει, θα σου έλεγα απλά τώρα που θα πάτε και σχολείο να είσαι ανοιχτή σε προσκλήσεις και να τις επιδιώκεις και από μόνη σου. Μην κάνεις τα λάθη των δικών σου.

Έλα τώρα τρολάρεις και εγώ σου μιλάω σοβαρά... 

όχι καλε αλήθεια λέω! 

σιγουρα θα είμαι ανοιχτή σε προσκλήσεις αν κ δεν νομίζω ότι θα καλέσουν εμάς που είμαστε ξένοι αφού θα έχουν σίγουρα άλλους γνωστούς γονείς να καλέσουν. 

 

πρίν από 3 λεπτά , ΑΡΓΚ είπε:

 

Αν εχω καταλαβει, εισαι αρκετα μικροτερη απο εμενα. Πρεπει να εισαι γεννημενη την δεκαετια του 80, σωστα και οταν λες Γυμνασιο-Λυκειο εννοεις τα τελη του 90; 

ω ναι!!! αφού μέχρι β γυμνασίου κανόνιζε η μαμα μου τα ρούχα μου! 

[Yovanna]

Στα χρόνια του Όθωνα και εγώ! Στο σπίτι για παιχνίδι δεν έρχονταν πολύ συχνά φίλοι (εκτός από κάποιες φίλες από την πολυκατοικία που ανεβοκατεβαίναμε συχνά η μία στο σπίτι της άλλης ), διότι α) είχαμε πολύ στενές σχέσεις με ξαδέρφια και παππούδες και βλεπόμασταν τουλάχιστον κάθε δεύτερο ΣΚ β) είμασταν πολλά παιδιά στη γειτονιά και μαζευόμασταν κάτω κάθε απόγευμα μόλις άνοιγε ο καιρός και μαζευόμασταν όταν είχε πια βραδιάσει (ναι, πρόλαβα αυτές τις ωραίες εποχές). Επίσης με το που έκλειναν τα σχολεία, πηγαίναμε στο εξοχικό της γιαγιάς και του παππού , όπου μας περίμεναν οι "καλοκαιρινοί " μας φίλοι!

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 1 λεπτό , Έσπερος είπε:

όχι καλε αλήθεια λέω! 

σιγουρα θα είμαι ανοιχτή σε προσκλήσεις αν κ δεν νομίζω ότι θα καλέσουν εμάς που είμαστε ξένοι αφού θα έχουν σίγουρα άλλους γνωστούς γονείς να καλέσουν. 

 

ω ναι!!! αφού μέχρι β γυμνασίου κανόνιζε η μαμα μου τα ρούχα μου! 

 

Μα θεωρείς ότι ο κόσμος θα ΣΑΣ καλέσει ή καλεί τους γνωστούς του. Εννοείται ότι αν έχεις οικογενειακούς φίλους θα συνεχίσεις να κάνετε παρέα, και αν έχουν παιδιά κοντινής ηλικίας, ενδέχεται να κάνουν παρέα (και όχι απαραίτητα, γιατί μπορεί τα παιδιά να μην ταιριάζουν όσο μεγαλώνουν). Αλλά αγνοείς ότι άλλο οι φίλοι των παιδιών. Όταν έρθει το παιδί από το σχολείο ή τον παιδικό και σου πει ότι παίζει με τον Γιάννη, και το ακούσεις 2-3 φορές, θα καλέσεις το Γιάννη, γιατί είναι η παρέα του παιδιού σου. Αν τύχει να ταιριάξεις με τη μαμά, τέλεια, αν όχι, παραμένει το παιδί όμως φίλος με το Γιάννη.

πρίν από 1 λεπτό , Yovanna είπε:

Στα χρόνια του Όθωνα και εγώ! Στο σπίτι για παιχνίδι δεν έρχονταν πολύ συχνά φίλοι (εκτός από κάποιες φίλες από την πολυκατοικία που ανεβοκατεβαίναμε συχνά η μία στο σπίτι της άλλης ), διότι α) είχαμε πολύ στενές σχέσεις με ξαδέρφια και παππούδες και βλεπόμασταν τουλάχιστον κάθε δεύτερο ΣΚ β) είμασταν πολλά παιδιά στη γειτονιά και μαζευόμασταν κάτω κάθε απόγευμα μόλις άνοιγε ο καιρός και μαζευόμασταν όταν είχε πια βραδιάσει (ναι, πρόλαβα αυτές τις ωραίες εποχές). Επίσης με το που έκλειναν τα σχολεία, πηγαίναμε στο εξοχικό της γιαγιάς και του παππού , όπου μας περίμεναν οι "καλοκαιρινοί " μας φίλοι!

 Ε εντάξει, αυτό που λες είναι πολύ διαφορετικό όμως. Δε νομίζω την @Έσπερος να την άφγηνε η μαμά να χάσει την επίσκεψη της θείας για να πάει στο κάτω διαμέρισμα ή πόσο μάλλον με αγνώστους στο δρόμο. Αν κατάλαβα τι περιγράφει.

[Yovanna]

Να σας ρωτήσω, εσείς που έχετε μικρά παιδιά (Diane συγνώμη που κάνω κατάχρηση του θέματος σου), λόγω covid δεν κάναμε γνωριμίες δυστυχώς στον παιδικό, δεν έγιναν πάρτυ, δεν γνωριστήκαμε με γονείς κτλ. Τις προάλλες στο zoom , ένα κοριτσάκι είπε οτι μετά έχουν κανονίσει βόλτα με μια συμμαθήτρια τους και "ζήλεψα". Θα ήθελα και ο δικός μου να κάνει παρέα με παιδάκια εκτός σχολείου (μόνο τον ξάδερφο του έχει και τον γιο μιας φίλης , αλλά δεν βλεπόμαστε συχνά με την φίλη. Σε skype συνομιλία με τις δασκάλες του πριν κάποιο καιρό , όταν κάπως αναφέρθηκε αυτό, μου είπαν ότι μπορούν να με φέρουν σε επαφή με κάποιους γονείς , αλλά ντράπηκα να το ζητήσω. Έχει ο μικρός 2 φίλες που τις συμπαθεί πολύ και θα ήθελα να βρεθούμε και έξω , αλλά ντρέπομαι να ζητήσω να μεσολαβήσουν οι δασκάλες. Καμιά ιδέα? Από την άλλη , αγχώνομαι αρκετά διότι ο μικρός μου είναι πολύ ζωηρός, ο ξάδερφος του δεν τον θέλει πια διότι τον κυνηγάει με πριόνια και σπαθιά (ψεύτικα ε?) και εκείνος φοβάται γιατί είναι πιο συνεσταλμένος. Επίσης δεν μοιράζεται με τίποτα τα πράγματα του. Όταν είναι να έρθει ο ανιψιός μου με πιάνει άγχος και αρχίζω μια ώρα πριν να του εξηγώ πώς δεν πρέπει να φερθεί και τί να μην κάνει. Λέει ναι σε όλα και δεν τα κρατάει ούτε ένα λεπτό. Φοβάμαι ότι αν κάνει έτσι , δεν θα μας ξανακάνουν παρέα..