Βοήθεια από γονείς

[Έσπερος]

Just now, anemoni1989 είπε:

ά δεν θεωρώ κακό να θέλω να περάσω λίγο χρόνο ανέμελα χωρίς την έγνοια ποτέ θα χεστει, ποτέ θα πεινάσει, ποτέ θα νυσταξει, μη φάει τίποτα επικίνδυνο από το δρόμο κλπ... Κάποιοι συμφωνούν, κάποιοι διαφωνούν , αλλά πιστεύω πως επειδή είμαστε ενήλικες, μπορούμε να κρατήσουμε και ένα επίπεδο.

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι η μόνη που τα θέλει αυτά ή ότι σε κατηγορούμε γι αυτό; προφανώς δεν είμαστε όλες στην κατηγορία της ευτυχισμένης μαμάς 24/7 που δεν αναπνέει χωρις τα παιδια τξς (εγω πρωτη πρωτη δεν ειμαι) κ αυτο δεν κριτηριο για το ποσα προσφερει καποια στο παιδι της. γιατι όμως είμαστε τόσο ελαστικοί στο τι κάνουμε ως γονείς για βρέφη κ νήπια που μας έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη κ δεν ειμαστε ελαστικοί στο τι κανουν οι παππουδες για τα παθδια τπυς που ειναι πλεον ενήλικα κ για τα εγγονια τους που δεν είναι οι βασικοί φροντιστές τους;

Εσυ θες αυτά χωρίς να σημαίνει ότι δεν αγαπάς το παιδί σου, ο πατέρας σου για τους δικούς του χψ λόγους  θέλει να ειναι χαλαρος μετα απο χρονια δουλειας κ προσφοράς στην οικογενεια. Τι ειναι αυτο που διαφοροποιεί ηθικά τα θελω σας; Και οπως εσενα δν σ αρεσει να ακους κριτικη για το οτι πηγες το παιδι σ 10 μηνων στον σταθμο, γιατι ο αλλος να ακουει κριτικη κ παράπονο για το πώς θα περνάει τον καιρό της σύνταξης του; 

[little lamb]

Επίσης αυτή η "έγνοια πότε θα χεστει, πότε θα πεινάσει, πότε θα νυσταξει, μη φάει τίποτα επικίνδυνο" αν δεν είναι καθήκον του γονιού τότε ποιανού είναι; Λες ότι θα έκανες τα πάντα για να βοηθήσεις το παιδί σου στο μέλλον που θα έχει το δικό του παιδί αλλά τώρα δεν θες να έχεις έγνοια πότε θα χεστει; Είναι κι αυτό λίγο ασύμβατο. (Προσωπικά δεν μου άρεσε καν η έκφραση "ποτε θα χεστει" αλλά αυτό πες ότι είναι προσωπικό μου). Επίσης οσο υπερβολικό μπορεί να είναι το να μην εμπιστεύεσαι το παιδί αλλού, άλλο τόσο υπερβολικό μπορεί να είναι το ενώ έχεις χρόνο ελεύθερο να μην το βλέπεις. Αυτό που συμφωνώ όμως είναι το ότι δεν ήταν ωραίο το να πει ο πατέρας σου να βιαστεις να βρεις σταθμό τότε που ήταν ανάγκη.

[Έσπερος]

Just now, little lamb είπε:

όμως είναι το ότι δεν ήταν ωραίο το να πει ο πατέρας σου να βιαστεις να βρεις σταθμό τότε που ήτα

αυτό όμως μπορεί να ερμηνευτεί κ αλλιώς: μέχρι εδώ αντέχω, δεν ειναι καλο για το παιδι να το προσεχω βαρυγκομωντας, μη βασίζεστε πάνω μου για μόνιμα.. μια έντιμη ειλικρινής απαντηση, πιο έντιμη απο το: θα το προσεχω, βασιστείτε πάνω μου, αλλα θα ειναι τρεις ωρες στο παρκο του κ δυο ωρες στο καρεκλάκι κ θα δινω αλεσμενα γιατι δεν αναλαμβάνω την ευθύνη κ δεν θα το βγάζω βόλτα γιατί φοβάμαι. 

[Yovanna]

Just now, little lamb said:

Επίσης αυτή η "έγνοια πότε θα χεστει, πότε θα πεινάσει, πότε θα νυσταξει, μη φάει τίποτα επικίνδυνο" αν δεν είναι καθήκον του γονιού τότε ποιανού είναι; Λες ότι θα έκανες τα πάντα για να βοηθήσεις το παιδί σου στο μέλλον που θα έχει το δικό του παιδί αλλά τώρα δεν θες να έχεις έγνοια πότε θα χεστει; Είναι κι αυτό λίγο ασύμβατο. (Προσωπικά δεν μου άρεσε καν η έκφραση "ποτε θα χεστει" αλλά αυτό πες ότι είναι προσωπικό μου). Επίσης οσο υπερβολικό μπορεί να είναι το να μην εμπιστεύεσαι το παιδί αλλού, άλλο τόσο υπερβολικό μπορεί να είναι το ενώ έχεις χρόνο ελεύθερο να μην το βλέπεις. Αυτό που συμφωνώ όμως είναι το ότι δεν ήταν ωραίο το να πει ο πατέρας σου να βιαστεις να βρεις σταθμό τότε που ήταν ανάγκη.

Φαντάζομαι πώς δεν εννοεί ότι δεν θέλει να έχει ποτέ αυτή την έγνοια. Αλίμονο. Ας πούμε είσαι καλεσμένη σε γάμο φίλων σου. Υπάρχει περίπτωση να περάσεις καλά και να διασκεδάσεις με ένα μωρό 18 μηνών που θα γκρινιάζει, θα θέλει άλλαγμα , τάισμα , όλη σου την προσοχή? Αλλιώς δεν είναι να μην έχεις την έννοια? Βέβαια υπάρχουν πάντα και εκείνοι που μόλις κάνουν παιδί, είναι σαν να τους έκανες λοβοτομή και δεν ευχαριστιούνται τίποτα και πουθενά χωρίς τα παιδιά τους. Ζουν ανάμεσα μας .

[Lenia16]

Just now, Yovanna είπε:

Φαντάζομαι πώς δεν εννοεί ότι δεν θέλει να έχει ποτέ αυτή την έγνοια. Αλίμονο. Ας πούμε είσαι καλεσμένη σε γάμο φίλων σου. Υπάρχει περίπτωση να περάσεις καλά και να διασκεδάσεις με ένα μωρό 18 μηνών που θα γκρινιάζει, θα θέλει άλλαγμα , τάισμα , όλη σου την προσοχή? Αλλιώς δεν είναι να μην έχεις την έννοια? Βέβαια υπάρχουν πάντα και εκείνοι που μόλις κάνουν παιδί, είναι σαν να τους έκανες λοβοτομή και δεν ευχαριστιούνται τίποτα και πουθενά χωρίς τα παιδιά τους. Ζουν ανάμεσα μας .

Αν και θέλω να σχολιάσω πολλά δεν προλαβαίνω, θα μείνω στο τελευταίο που έτυχε να είναι το δικό σου σχόλιο. Δε συζητάμε για μια φορά το μήνα, σε ένα γαμο που θες να πας να γλεντήσεις. Προφανεστατα και δε θα πάρεις το μωρό -αν υπάρχει επιλογή. Η ανεμώνη μιλάει, αν δεν κάνω λάθος, για την καθημερινότητα. Να πιει καφέ κ να καπνίσει (δικά της λόγια) χωρίς να έχει την έννοια του μωρού. Νομίζω πως απλά έχει κουραστεί δύο μήνες μέσα, με ένα μωρό με δυσκολίες στον ύπνο που χειροτερεύουν την κατάσταση. Είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο που είχε συνηθίσει να βγαίνει, το νιώθω κ εγώ. Βέβαια, θα τολμήσω να πω ότι μάλλον είμαι αρκετά πιο ώριμη για να κατανοώ ότι πρόκειται για μωρό και να βάζω τις ανάγκες του αναγκαστικά πάνω από τις δικές μου, που μπορώ να τις ελεγξω (και αυτό όχι πάντα βέβαια).

[Έσπερος]

Just now, Yovanna είπε:

Φαντάζομαι πώς δεν εννοεί ότι δεν θέλει να έχει ποτέ αυτή την έγνοια. Αλίμονο. Ας πούμε είσαι καλεσμένη σε γάμο φίλων σου. Υπάρχει περίπτωση να περάσεις καλά και να διασκεδάσεις με ένα μωρό 18 μηνών που θα γκρινιάζει, θα θέλει άλλαγμα , τάισμα , όλη σου την προσοχή? Αλλιώς δεν είναι να μην έχεις την έννοια? Βέβαια υπάρχουν πάντα και εκείνοι που μόλις κάνουν παιδί, είναι σαν να τους έκανες λοβοτομή και δεν ευχαριστιούνται τίποτα και πουθενά χωρίς τα παιδιά τους. Ζουν ανάμεσα μας .

Εγώ δεν θα περάσω το ίδιο καλά κ γενικά είμαι απο αυτους που φωνάζουν φανατικά: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙΑ ΓΑΜΩΝ. Αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ο οποιοσδηποτε εινσι υποχρεωμένος να μας λυσει αυτο το προβλημα- περα απο τον αλλο γονιο του παιδιου προφανως. 

[anemoni1989]

Just now, little lamb είπε:

Επίσης αυτή η "έγνοια πότε θα χεστει, πότε θα πεινάσει, πότε θα νυσταξει, μη φάει τίποτα επικίνδυνο" αν δεν είναι καθήκον του γονιού τότε ποιανού είναι; Λες ότι θα έκανες τα πάντα για να βοηθήσεις το παιδί σου στο μέλλον που θα έχει το δικό του παιδί αλλά τώρα δεν θες να έχεις έγνοια πότε θα χεστει; Είναι κι αυτό λίγο ασύμβατο. (Προσωπικά δεν μου άρεσε καν η έκφραση "ποτε θα χεστει" αλλά αυτό πες ότι είναι προσωπικό μου). Επίσης οσο υπερβολικό μπορεί να είναι το να μην εμπιστεύεσαι το παιδί αλλού, άλλο τόσο υπερβολικό μπορεί να είναι το ενώ έχεις χρόνο ελεύθερο να μην το βλέπεις. Αυτό που συμφωνώ όμως είναι το ότι δεν ήταν ωραίο το να πει ο πατέρας σου να βιαστεις να βρεις σταθμό τότε που ήταν ανάγκη.

Μα δεν είπα ότι θα δώσω το παιδί σε άλλο σπίτι μέχρι μια ηλικία και θα τα αναλάβει όλα κάποιος άλλος για να το παραλάβω εγώ έτοιμο. Αλλά από το να πούμε ότι 24/7 είναι μαζί μου ένα παιδί, μέχρι το άλλο άκρο όπου το παιδί το μεγαλώνει κάποιος άλλος εκτός του γονιού, υπάρχει τερααααστια απόσταση. Εκεί στο ενδιάμεσο είναι αυτό που περιγράφω για τη ζωή μου, εκεί είναι και αυτό το "κάτι παραπάνω" που λέω πως θα ήθελα. Επίσης, το "ενώ έχεις ελεύθερο χρόνο να μην το βλέπεις" πάλι το θεωρώ άτυχη γενίκευση από μεριάς σου. Δηλαδή, αν ένας γονιός από τις 10 ώρες που έχει ελεύθερες περνάει με το παιδί του τις 7 ή εάν το "στερηθεί" και σε 1-2 ρεπό του, το αγαπάει λιγότερο από έναν γονιό που δεν το αποχωρίζεται ποτέ??? Αποκλείεται δηλαδή σε αυτές τις λιγότερες ώρες να του προσφέρει πολύ περισσότερα από τον άλλο το γονιό, επειδή θα έχει γεμάτες μπαταρίες???

Just now, Έσπερος είπε:

 Αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ο οποιοσδηποτε εινσι υποχρεωμένος να μας λυσει αυτο το προβλημα- περα απο τον αλλο γονιο του παιδιου προφανως. 

Μα δεν μίλησε κανένας για υποχρέωση βρε Εσπερος. Αλλά, ειλικρινά, αν δεν σας  πρόσφεραν οι γονείς σας τη δυνατότητα να κάνετε κάτι οι 2 σας, θα έλεγες "ε δεν πειράζει, δικαίωμα τους" ή θα σε πείραζε, ακόμα κι αν δεν τους έλεγες κάτι??? Γιατί εμένα θα με πείραζε!!! Ναι δεν είναι υποχρεωμένοι, αλλά δεν γίνεται όλα να τα βλέπουμε βάση "υποχρέωσης"!!!

Ασχετο, αλλά η συζήτηση μου θυμίζει τη συζήτηση που είχα πριν χρόνια με μια γνωστή, όπου η πεθερά της ήταν βαριά άρρωστη και εν τέλει πέθανε και η ίδια δηλώνει πως " δεν έχει καμία υποχρέωση να συνεισφέρει στη φροντίδα της και πως θα το έκανε μόνο αν το ήθελε και όταν το ήθελε". Άσχετο με τη συζήτηση αλλά το χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα για το ότι κάποια πράγματα τα κάνουμε γιατί "πρέπει". Δηλαδή, θα θέλει η αδερφή μου να ξεκουραστεί και δεν θα της προτείνω να της κρατήσω τα παιδιά, επειδή δεν έχω υποχρέωση??? Θα το κάνω επειδή την αγαπάω και επειδή θέλω να την νιώθω ευτυχισμένη, αντί για μια "τρελή" που τρέχει να τα προλάβει όλα και σέρνεται στο τέλος της μέρας από την κούραση.

[Melia13]

Εμενα μου δειχνεις μετα το λιγο ακομψο ποστ σου πως εχεις λιγο κουραστει, ισως δεν ησουν κι ετοιμη να αναλαβεις ευθυνες και ριχνεις το μπαλακι αλλου. Πιστευω πως τωρα που ηρθε και το αλλο μωρο της αδερφης σου, οι γονεις σου θα σε βοηθουν ακομα λιγοτερο μοιραζοντας το χρονο τους στα εγγονια, οποτε καλυτερα να συζητησεις με τον αντρα σου και να μοιρασετε αλλιως το χρονο που χρειαζεστε μονοι. Ειναι προσκαιρη η αδυναμια που νιωθεις ν ανταποκριθεις στις απαιτησεις του ρολου σου, οταν θα γνωριστεις και μ αλλες μαμαδες θα βγαινετε μαζι βολτες με τα μωρα σας και θα ξεχαρμανιαζεις(sic!) 

[anemoni1989]

Just now, Melia13 είπε:

Εμενα μου δειχνεις μετα το λιγο ακομψο ποστ σου πως εχεις λιγο κουραστει, ισως δεν ησουν κι ετοιμη να αναλαβεις ευθυνες και ριχνεις το μπαλακι αλλου. Πιστευω πως τωρα που ηρθε και το αλλο μωρο της αδερφης σου, οι γονεις σου θα σε βοηθουν ακομα λιγοτερο μοιραζοντας το χρονο τους στα εγγονια, οποτε καλυτερα να συζητησεις με τον αντρα σου και να μοιρασετε αλλιως το χρονο που χρειαζεστε μονοι. Ειναι προσκαιρη η αδυναμια που νιωθεις ν ανταποκριθεις στις απαιτησεις του ρολου σου, οταν θα γνωριστεις και μ αλλες μαμαδες θα βγαινετε μαζι βολτες με τα μωρα σας και θα ξεχαρμανιαζεις(sic!) 

Ούτως ή άλλως εμείς το αργότερο μέσα στο καλοκαίρι θα μετακομίσουμε, οπότε δεν τίθεται θέμα για το πώς θα μοιράζεται ο χρόνος με τα εγγόνια. Όσον αφορά το πόσο έτοιμη ήμουν για να αναλάβω ευθύνες, το προσπερνω, γιατί θεωρώ πως με κρίνεις χωρίς να με γνωρίζεις (προφανως) και το θεωρώ προσβλητικό. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανεύθυνο ως προς την ανατροφή του παιδιού μου. Απλά ειμαι από αυτές που δεν τους χαλάει να έχουν περισσότερες "ευκολίες". Δεν το θεωρώ κακό.

[Yovanna]

Just now, Melia13 said:

οταν θα γνωριστεις και μ αλλες μαμαδες θα βγαινετε μαζι βολτες με τα μωρα σας και θα ξεχαρμανιαζεις(sic!)

Ξεχαρμάνιασμα οι βόλτες με τα καρότσια με άλλες μαμάδες με τα μωρά τους όπου θα συζητάτε αν και πότε θηλάσατε, αν κάνατε συγκοίμηση, πότε είπε αγκού, πόσο συχνά κάνει κακά κτλ?? shoot me now please!

[anemoni1989]

Just now, Yovanna είπε:

Ξεχαρμάνιασμα οι βόλτες με τα καρότσια με άλλες μαμάδες με τα μωρά τους όπου θα συζητάτε αν και πότε θηλάσατε, αν κάνατε συγκοίμηση, πότε είπε αγκού, πόσο συχνά κάνει κακά κτλ?? shoot me now please!

Μα αλήθεια πες!!! Ειλικρινά, αισθάνομαι εξωγήινη!!!

[little lamb]

Just now, anemoni1989 είπε:

Επίσης, το "ενώ έχεις ελεύθερο χρόνο να μην το βλέπεις" πάλι το θεωρώ άτυχη γενίκευση από μεριάς σου. Δηλαδή, αν ένας γονιός από τις 10 ώρες που έχει ελεύθερες περνάει με το παιδί του τις 7 ή εάν το "στερηθεί" και σε 1-2 ρεπό του, το αγαπάει λιγότερο από έναν γονιό που δεν το αποχωρίζεται ποτέ??? Αποκλείεται δηλαδή σε αυτές τις λιγότερες ώρες να του προσφέρει πολύ περισσότερα από τον άλλο το γονιό, επειδή θα έχει γεμάτες μπαταρίες???

 

Ελεύθερο εννοώ χωρίς το παιδί. Αυτό εννοώ ότι έχεις αλλά δεν το βλέπεις (αφού είπες ότι και εκδρομές πάτε κλπ). Και ξαναλέω ότι δεν διαφωνεί κανείς (εδώ τουλάχιστον) ότι είναι ευχάριστο και ευπρόσδεκτο το να κάνεις κάτι χωρίς το μωρό. Η διαφωνία είναι στο οτι εσύ έχεις ήδη αυτή τη δυνατότητα.

Just now, Yovanna είπε:

Ξεχαρμάνιασμα οι βόλτες με τα καρότσια με άλλες μαμάδες με τα μωρά τους όπου θα συζητάτε αν και πότε θηλάσατε, αν κάνατε συγκοίμηση, πότε είπε αγκού, πόσο συχνά κάνει κακά κτλ?? shoot me now please!

 

Υποθέτω πως εννοεί ότι βλέπεις κ συνειδητοποιεις ότι δεν είσαι ο μόνος που τα ζει αυτά.

[anemoni1989]

Just now, little lamb είπε:

 

Ελεύθερο εννοώ χωρίς το παιδί. Αυτό εννοώ ότι έχεις αλλά δεν το βλέπεις (αφού είπες ότι και εκδρομές πάτε κλπ). Και ξαναλέω ότι δεν διαφωνεί κανείς (εδώ τουλάχιστον) ότι είναι ευχάριστο και ευπρόσδεκτο το να κάνεις κάτι χωρίς το μωρό. Η διαφωνία είναι στο οτι εσύ έχεις ήδη αυτή τη δυνατότητα.

Δεν είπα ότι πάω εκδρομές χωρίς το παιδί. Είπα ότι βρήκαμε τρόπους να περνάμε καλά ΚΑΙ με το παιδί. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν θα ήθελα να περνάω και λίγο χρόνο (ή 1-2 μέρες) και χωρίς το παιδί.

[vicky86]

Αν είναι ζηλοφθονο ότι σου χρεώνουν ότι σου έδωσαν σπίτι κ θες παραπάνω, γτ εκείνοι ζουν σε νοικι

Δ ειναι ζηλοφθονο να λες μα του άλλου οι παππουδες παίρνουν το μωρο κάθε μέρα 3 ώρες, οχι μέρα παρά μέρα 1-2,κ σ/κ πάρα σ/κ παίρνουν το παιδι να κοιμαται μαζί τους

Πχ αν με πάρει η αδερφη μου κ μου πει να έρθουν οικογενειακές για καφέ θα της πω ευχαρίστως. Αν μου ζητήσει να κρατήσω τα παιδια της να βγει με τον αντρα της το ίδιο. Αν μου πει να έρθουν για καφέ, δ θα της αντιπροτείνω από μόνη να αφήσει τα παιδια κ να βγει μόνη. Γτ θα σκεφτώ γτ οχι να μην πιούμε όλοι μαζί καφέ, μην νομίσει ότι δ την θέλω κιολας. Τι σημαίνει; ότι δ αγαπάω την αδερφη μου η τα ανηψια μου; η ότι δ νοιάζομαι να της ελαφρυνω την καθημερινότητα; 

Καταλαβαίνω εν μέρει, κ συμφωνώ με την νινακι. Εννοείται όλες θα θέλαμε συγγενείς που με λαχτάρα ζητάνε τα παιδια μας, αλλά αν δ ειναι κάθε μέρα κ ειναι μέρα παρά μέρα είναι το επιληψιμο; 

[anemoni1989]

Just now, little lamb είπε:

Υποθέτω πως εννοεί ότι βλέπεις κ συνειδητοποιεις ότι δεν είσαι ο μόνος που τα ζει αυτά.

Νομίζω πως ξέρουμε πως όλες οι μαμάδες περνάμε δυσκολίες κλπ... Όποιος λέει πως η μητρότητα είναι στρωμένη ροδοπέταλα ή ναρκωτικά παίρνει ή δεν έχει γονιός (όπως και με την εγκυμοσύνη δηλαδή). Πάντως δεν είναι μύθος πως συνήθως οι περισσότερες μαμαδες έχουν σαν στάνταρ θέμα συζήτησης τα παιδιά. Είναι ένας από τους λόγους που πλέον για καφέ βρίσκομαι μόνο με μια συγκεκριμένη φίλη με την οποία συζητάμε τα πάντα εκτός από την οικογένεια (αφιερώνουμε κάνα 10λεπτο μόνο στα παιδιά μας) και χαλαρώνουμε συζητώντας για άσχετα, όπως κάναμε ελευθερες. Γιατί ειλικρινά είχα βαρεθεί να ακούω πως η κόρη της μοιανής δεν τρώει φρούτα, αν έκανε διάρροιες ή εμετούς, αν περπάτησε ή όχι κλπ ή τι της είπε η παιδιατρος για το θηλασμό ή το ξενο...

Just now, vicky86 είπε:

Αν είναι ζηλοφθονο ότι σου χρεώνουν ότι σου έδωσαν σπίτι κ θες παραπάνω, γτ εκείνοι ζουν σε νοικι

Δ ειναι ζηλοφθονο να λες μα του άλλου οι παππουδες παίρνουν το μωρο κάθε μέρα 3 ώρες, οχι μέρα παρά μέρα 1-2,κ σ/κ πάρα σ/κ παίρνουν το παιδι να κοιμαται μαζί τους

Πχ αν με πάρει η αδερφη μου κ μου πει να έρθουν οικογενειακές για καφέ θα της πω ευχαρίστως. Αν μου ζητήσει να κρατήσω τα παιδια της να βγει με τον αντρα της το ίδιο. Αν μου πει να έρθουν για καφέ, δ θα της αντιπροτείνω από μόνη να αφήσει τα παιδια κ να βγει μόνη. Γτ θα σκεφτώ γτ οχι να μην πιούμε όλοι μαζί καφέ, μην νομίσει ότι δ την θέλω κιολας. Τι σημαίνει; ότι δ αγαπάω την αδερφη μου η τα ανηψια μου; η ότι δ νοιάζομαι να της ελαφρυνω την καθημερινότητα; 

Καταλαβαίνω εν μέρει, κ συμφωνώ με την νινακι. Εννοείται όλες θα θέλαμε συγγενείς που με λαχτάρα ζητάνε τα παιδια μας, αλλά αν δ ειναι κάθε μέρα κ ειναι μέρα παρά μέρα είναι το επιληψιμο; 

Μα ναι, το λέω πως το ζηλεύω και θα ήθελα κάτι αντίστοιχο. Είπα εγώ όχι???

Αλλά δε θα γυρνούσα να πω στην άλλη, "καλά σ κράτησε το παιδί, τι άλλο θες επιτέλους"???

[little lamb]

Οκ παρανόηση, φαινόταν σαν να είπες ότι πάτε χωρίς. Και πάλι όμως αυτό το "να περνάμε καλά ΚΑΙ με το παιδί", φαίνεται σαν να εννοείς "παρόλο που είναι και το παιδί", δηλαδή σαν να είναι δεδομένο ότι όταν υπάρχει παιδί μαζί δεν περνάς καλά. Αυτό μάλλον εννοούσε η άλλη κοπέλα ότι ίσως δεν ήσουν έτοιμη, απλά το είπε κάπως βαριά. Δεν είναι κακό να μην είσαι έτοιμος, είναι περίπου αυτό που είπες και η ίδια "ο χαρακτήρας μου είναι να μην δεχομαι τόσο εύκολα τις στερήσεις". Νομίζω για να νιώσεις καλύτερα πρέπει να σκεφτείς ότι ένα διάστημα είναι μόνο αυτό, πριν το παιδί ζήσατε τα ανέμελα χρόνια, μπαίνει ένα pause όχι απαραίτητα δυσάρεστο απλώς διαφορετικό και σε κάποια χρόνια θα έχεις πάλι ανεμελιά (αν δεν έχουν προκύψει προβλήματα με παππούδες στο μεταξύ γιατί να τα λεμε κι αυτά, δεν μπορούν δυστυχώς να γίνονται όλα όπως θα θέλαμε οπότε καλό είναι να είμαστε λίγο ευέλικτοι κ ευπροσάρμοστοι. Ο άντρας μου υπήρξε φάση (μήνες) που λόγω τέτοιου θέματος με τον πατέρα του έβγαινε έξω μόνο για σουπερμάρκετ -κυριολεκτικά, δεν δούλευε κιόλας τότε- πολύ πριν γίνει συνήθεια λόγω κορωνοϊού! Όπως και οι γονείς μου σε τέτοια προβλήματα με τους γονείς τους ή ένας άλλος συγγενής μας με τη γυναίκα του. Και κάθε άλλο παρά σπιτόγατοι ήταν όλοι τους. Δεν το λέω για να περηφανευτω ούτε με τη λογική "αφού κάποιος κακοπερναει τότε να κακοπερνανε όλοι", απλώς για να σε συμβουλέψω εκ πείρας ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως θα θέλαμε κ δυστυχώς πρέπει να κάνουμε πίσω κάποιες φορές στα θέλω μας οσο κι αν νιώθουμε ότι η ιδιοσυγκρασία μας είναι τέτοια που δεν το αντέχει εύκολα. Εξάλλου καμία δυσκολια δεν είναι για πάντα. Εντάξει προφανώς τώρα δεν έχετε κάποιο τέτοιο σοβαρό θέμα και όντως οι γονείς σου ίσως μπορούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω, όμως αφού δεν θέλουν/δεν αντέχουν δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να προσαρμοστειες ή να ζητήσεις λύση αλλού -οπως άλλωστε κανεις με τη μετακόμιση. Εκεί τουλάχιστον ξέρετε ότι θα έχετε τη βοήθεια όπως την περιμένετε;

[anemoni1989]

Just now, little lamb είπε:

Οκ παρανόηση, φαινόταν σαν να είπες ότι πάτε χωρίς. Και πάλι όμως αυτό το "να περνάμε καλά ΚΑΙ με το παιδί", φαίνεται σαν να εννοείς "παρόλο που είναι και το παιδί", δηλαδή σαν να είναι δεδομένο ότι όταν υπάρχει παιδί μαζί δεν περνάς καλά. Αυτό μάλλον εννοούσε η άλλη κοπέλα ότι ίσως δεν ήσουν έτοιμη, απλά το είπε κάπως βαριά. Δεν είναι κακό να μην είσαι έτοιμος, είναι περίπου αυτό που είπες και η ίδια "ο χαρακτήρας μου είναι να μην δεχομαι τόσο εύκολα τις στερήσεις". Νομίζω για να νιώσεις καλύτερα πρέπει να σκεφτείς ότι ένα διάστημα είναι μόνο αυτό, πριν το παιδί ζήσατε τα ανέμελα χρόνια, μπαίνει ένα pause όχι απαραίτητα δυσάρεστο απλώς διαφορετικό και σε κάποια χρόνια θα έχεις πάλι ανεμελιά (αν δεν έχουν προκύψει προβλήματα με παππούδες στο μεταξύ γιατί να τα λεμε κι αυτά, δεν μπορούν δυστυχώς να γίνονται όλα όπως θα θέλαμε οπότε καλό είναι να είμαστε λίγο ευέλικτοι κ ευπροσάρμοστοι. Ο άντρας μου υπήρξε φάση (μήνες) που λόγω τέτοιου θέματος με τον πατέρα του έβγαινε έξω μόνο για σουπερμάρκετ -κυριολεκτικά, δεν δούλευε κιόλας τότε- πολύ πριν γίνει συνήθεια λόγω κορωνοϊού! Όπως και οι γονείς μου σε τέτοια προβλήματα με τους γονείς τους ή ένας άλλος συγγενής μας με τη γυναίκα του. Και κάθε άλλο παρά σπιτόγατοι ήταν όλοι τους. Δεν το λέω για να περηφανευτω ούτε με τη λογική "αφού κάποιος κακοπερναει τότε να κακοπερνανε όλοι", απλώς για να σε συμβουλέψω εκ πείρας ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως θα θέλαμε κ δυστυχώς πρέπει να κάνουμε πίσω κάποιες φορές στα θέλω μας οσο κι αν νιώθουμε ότι η ιδιοσυγκρασία μας είναι τέτοια που δεν το αντέχει εύκολα. Εξάλλου καμία δυσκολια δεν είναι για πάντα. Εντάξει προφανώς τώρα δεν έχετε κάποιο τέτοιο σοβαρό θέμα και όντως οι γονείς σου ίσως μπορούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω, όμως αφού δεν θέλουν/δεν αντέχουν δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο από το να προσαρμοστειες ή να ζητήσεις λύση αλλού -οπως άλλωστε κανεις με τη μετακόμιση. Εκεί τουλάχιστον ξέρετε ότι θα έχετε τη βοήθεια όπως την περιμένετε;

Τη μετακόμιση την κάνουμε ξεκάθαρα επειδή το θέλουμε. Το ψάχναμε και παλαιότερα και τώρα έκατσε με τη δουλειά. Παιδικό θα πάει η μικρή και εκεί... Θα έχω τα πεθερικά μου, αλλά σίγουρα εκεί θα έχω λιγότερη βοηθεια από ότι εδώ. Το να μου κρατάει το παιδί κάποιος, δεδομένου ότι οι συνθήκες εργασίας μου από Σεπτέμβριο θα είναι πολύ καλύτερες σε σύγκριση με πριν, δεν θα ήταν λόγος μετακόμισης για κανένα λόγο. Δεν είμαι τόσο καλοπερασακιας, άσχετα αν κάποιες με χαρακτήρισαν ως τέτοια.

Το παιδί μου σε καμία περίπτωση δεν είναι βάρος στη ζωή μου και στη διασκέδαση μου. Απλά είμαι από τα άτομα που θεωρούν πως η ζωή δεν τελειώνει μετά το παιδί. Απλά προσαρμόζεται. Και πως καλό ειναι να κρατάμε και λίγο επαφή με τον "έξω κόσμο", αν φυσικα υπάρχει η δυνατότητα. Δεν θα άφηνα πχ πότε την κόρη μου με έναν ξένο για να πάω διακοπές. Το θεωρώ εξαιρετικά άδικο για το παιδί και εγωιστικό από μεριάς μου. Αν όμως μπορούσα να διασφαλίσω ένα ευχάριστο περιβάλλον για την κόρη μου (παππούς, γιαγιά, θείος, θεία) έστω για λίγες μέρες, δεν το βλέπω κακό για να "ξεσκασω". Αυτό.

[ninaki80]

Εγω @anemoni1989 εχω vα σου πω απλα οτι η ηλικια του παιδιου ειvαι δυσκολη ακομα κγια vεους παππουδες οταv το παιδι γιvει 3-4 θα δεις αλλες συμπεριφορες απο τους γοvεις σου κ απο τοv πατερα σου. Καvε υπομοvη απλα κ δεξου οτι ειvαι πολυ δυσκολη ηλικια παιδιου. κ εγω για τοσο μικρα παιδια εχω τυψεις vα μου τα κραταvε αλλοι ειvαι σκοτωμα . Ακομα κ που προσφεροvται οι γοvεις μας εχω τυψεις τωρα που ειvαι μικρο. Θελει σηκωματα εχει γκριvια θελει τρεξιμο δεv καταλαβαιvει απο μη κ οχι ειvαι ολα επικιvδυvα μη φαει τιποτα μηv πεσει μη μη. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, Έσπερος είπε:

αυτό όμως μπορεί να ερμηνευτεί κ αλλιώς: μέχρι εδώ αντέχω, δεν ειναι καλο για το παιδι να το προσεχω βαρυγκομωντας, μη βασίζεστε πάνω μου για μόνιμα.. μια έντιμη ειλικρινής απαντηση, πιο έντιμη απο το: θα το προσεχω, βασιστείτε πάνω μου, αλλα θα ειναι τρεις ωρες στο παρκο του κ δυο ωρες στο καρεκλάκι κ θα δινω αλεσμενα γιατι δεν αναλαμβάνω την ευθύνη κ δεν θα το βγάζω βόλτα γιατί φοβάμαι. 

 

Πατέρα δεν έχει το παιδί; 

Just now, anemoni1989 είπε:

Δεν είπα ότι πάω εκδρομές χωρίς το παιδί. Είπα ότι βρήκαμε τρόπους να περνάμε καλά ΚΑΙ με το παιδί. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν θα ήθελα να περνάω και λίγο χρόνο (ή 1-2 μέρες) και χωρίς το παιδί.

 

Αν σκέφτεσαι το παιδί σαν εμπόδιο στο να περάσεις καλά, είτε το παιδί τελικά είναι μαζί σου είτε με τη γιαγιά, το παιδί το ξέρει. Δε λες κάτι πρωτότυπο, πολλές μαμάδες και ακόμη περισσότεροι μπαμπάδες σοκάρονται από το τι αλλαγή ήταν το παιδί στη ζωή τους, και αντί να βρουν ένα νέο "περνάω τέλεια με το παιδί" ,  αναζητούν ένα "πώς θα περάσω όπως περνούσα προ παιδιού". Δεν είναι παράλογο, δεν είναι πρωτότυπο, αλλά το παιδί το ξέρει πάντα. Ίσως να μη μεγάλωσες σε μια τέτοια οικογένεια, αλλά πολλοί ενήλικες ξέρουν ότι πάντα τους καταλόγιζαν, έστω και υποσυνείδητα, οι γονείς τους το τέλος της εργένικης ζωής και πάντα μένει η πικρία . Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το δεις εσύ, ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Και δεν εννοώ παιδιά παραμελημένα, αλλά έχω ακούσει αυτή την πικρία και από παιδιά σε φαινομενικά ονειρικές οικογένειες, αυτό το αίσθημα ότι τελικά οι γονείς κάτι έχασαν αποκτώντας παιδί.

[Έσπερος]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Πατέρα δεν έχει το παιδί; 

τις συνθήκες δεν τις ξέρουμε, μπορεί ο άνθρωπος να λείπει πολλές ώρες κ η κοπέλα να είναι πάρα πολυ μονη της. εξάλλου δεν φαίνεται για τύπος που θα ανεχόταν πολλά πολλά από τον άντρα της, αν είναι τόσο αυστηρή με τον ιδιο της τον πατερα. ή μπορει να ζηταει προσωπικο χρονο για το ζευγαρι κ οχι μονο για τον εαυτο της, οποτε να μην την καλυπτει μονο το εναλλαξ-  που ειναι κ λιγο μιζερο για να λεμε την αληθεια. 

 

εγω αυτο το εγραψα για το θεμα ειδικα οτι ειπε πως δεν μπορει να κρατησει το παιδι ο παππους αντι του παιδικού σταθμού. 

[ΑΡΓΚ]

πρίν από 24 λεπτά , anemoni1989 είπε:

 

Και τέλος, επειδή με πείραξε και θέλω να το θίξω, το να λέει κάποιος "ε σου δωσαν σπίτι, πόσα ακόμα θες, εμείς πχ μένουμε στο νοίκι και δεν είχαμε ούτε αυτό" ακούγεται τουλάχιστον ζηλοφθονία. Δεν είναι δικό μου προβλημα το τι πρόσφερε ο ένας γονιός στο παιδί του και τι ο άλλος.

Επειδή εγώ το είπα, το σπίτι το κληρονόμησα, και δύσκολα θα ζηλέψω το σπίτι κάποιου άλλου, πίστεψέ με. Απλά ξέρω ότι ήταν ένα μεγάλο και αναπάντεχο δώρο, και ξέρω ότι με κάνει εξαιρετικά προνομιούχα από οικονομικής απόψεως, δε ρωτάω γιατί δεν ήρθε και με προσωπικό ή γιατί δε μου χάρισαν μαζί και ένα αυτοκίνητο. 

Just now, Έσπερος είπε:

τις συνθήκες δεν τις ξέρουμε, μπορεί ο άνθρωπος να λείπει πολλές ώρες κ η κοπέλα να είναι πάρα πολυ μονη της. εξάλλου δεν φαίνεται για τύπος που θα ανεχόταν πολλά πολλά από τον άντρα της, αν είναι τόσο αυστηρή με τον ιδιο της τον πατερα. ή μπορει να ζηταει προσωπικο χρονο για το ζευγαρι κ οχι μονο για τον εαυτο της, οποτε να μην την καλυπτει μονο το εναλλαξ-  που ειναι κ λιγο μιζερο για να λεμε την αληθεια. 

 

εγω αυτο το εγραψα για το θεμα ειδικα οτι ειπε πως δεν μπορει να κρατησει το παιδι ο παππους αντι του παιδικού σταθμού. 

 

Αν οι γονείς της κρατάνε το παιδί ήδή μερικές φορές τη βδομάδα, ειλικρινά τώρα, μπορείς να φανταστείς πολλούς γονείς να έχουν πάνω από μερικές φορές τη βδομάδα προσωπικά χρόνο όσο έχουν μωρό; Η να θέλουν να έχουν πολλές φορές τη βδομάδα χρόνο χωρίς το μωρό τους; 

[Έσπερος]

 

 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

παιδί ήδή μερικές φορές τη βδομάδα, ειλικρινά τώρα, μπορείς να φανταστείς πολλούς γονείς να έχουν πάνω από μερικές φορές τη βδομάδα προσωπικά χρόνο όσο έχουν μωρό; Η να θέλουν να έχουν πολλές φορές τη βδομάδα χρόνο χωρίς το μωρό τους; 

καλε τι μου τα λες εμένα; εγώ της έχω πει ότι δεν θεωρώ λογικό να έχει παράπονο απο τους γονεις της. 

[Sentir...natureza]

2 ώρες πρίν, Yovanna είπε:

Να πω απλά ότι το ότι παίρνει κάποιος αντικαταθλιπτικά, δεν σημαίνει ότι είναι σαν ζόμπι που κοιτάει το ταβάνι την περισσότερη μέρα. Αν ήταν έτσι, προφανώς και η θεματοθέτρια, δεν θα σκεφτόταν καν να του αφήσει το παιδί, ΄'έστω και για 10 λεπτά. Ξέρω πάρα πολύ κόσμο που παίρνει, στην ευρύτερη οικογένεια μου και παραέξω , όλοι σχεδόν οι γονείς των φίλων μου και η λίστα είναι μεγάλη. Το λέω για να μην κάνετε εικόνα τους διπολικούς-ψυχωσικούς εσώκλειστους που βλέπετε στις ταινίες.

Και κατάθλιψη να μην είχε τα ίδια θα έγραφα. 

[sweety**]

Just now, anemoni1989 said:

Ούτως ή άλλως εμείς το αργότερο μέσα στο καλοκαίρι θα μετακομίσουμε, οπότε δεν τίθεται θέμα για το πώς θα μοιράζεται ο χρόνος με τα εγγόνια. Όσον αφορά το πόσο έτοιμη ήμουν για να αναλάβω ευθύνες, το προσπερνω, γιατί θεωρώ πως με κρίνεις χωρίς να με γνωρίζεις (προφανως) και το θεωρώ προσβλητικό. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανεύθυνο ως προς την ανατροφή του παιδιού μου. Απλά ειμαι από αυτές που δεν τους χαλάει να έχουν περισσότερες "ευκολίες". Δεν το θεωρώ κακό.

μπερδευτηκα...τελικα στο κρατανε το παιδι καποιες ωρες τη μερα η οχι??δεν σε κρινει κανεις οτι εισαι ανευθυνη προς την ανατροφη του παιδιου!.!!κοιτα να δεις πριν κανεις παιδι σιγουρα δεν ξερεις τις αναγκες του κτλ και ποσο δυσκολο η ευκολο ειναι!! εγω νομιζα οτι οκ ενα μωρο θα ειναι..ακουγα και αλλες που ελεγαν τα μωρα τρωνε  κοιμουνται καθε τρεις ωρεςκαι  για 3 ωρες και η μαμα κοιμαται οταν κοιμαται το μωρο και ελεγα μια χαρα!!!δεν ηξερα για τα αλλα τα μωρα που κοιμουνται 3 ωρεσ συνολο και ολη μερα ουρλιαζουν (που νομιζω ειναι και τα περισσοτερα χαχαχ)  και μετααα δεν στεκονται πουθενα ωστε οχι να προλαβεις να πιεις μια γουλια καφε αλλα ουτε να καταφερνεις να ολοκληρωσεις μια προταση!! σου ομολογω οτι μου επεσε λιγο βαρυ στην αρχη...αλλά ειπα οτι οι γονεις μου τοσο μπορουν να δωσουν!!οκ!δεν μπορω να κανω κατι αλλο και δεν ειναι οτι δεν σε καταλαβαινω οπως μου ειπαν και εγω ειμαι ανθρωπος που θελω τις ευκολιες μου και τις βολτες μου πιστεψε με!! και τωρα με την καραντινα που δεν δουλευω και καθε μερα και εχω φρικαρει!!λοιπον αφου θα μετακομισετε κιολας...μπορεις να κανονισεις με τον συζυγο ωστε να υπαρχει χρονος ελευθερος για τον καθε ενα!!δεν ξερω αν θα εχεις φιλους εκει...εμενα προσωπικα οταν γυριζει απο την δουλεια μου τον κραταει λιγο και κανω κατι για μενα πχ..παω για ενα περπατημα (πηγαινα και πριν την καραντινα ειναι κατι που μου αρεσει πολυ), μπορει να βρω μια φιλη μου να παω για ενα γρηγορο καφε ...αυτα ολα οχι σε καθημερινη βαση διοτι δουλευει κ αυτος πολλες ωρες..ο καφες μπορει να ειναι 2 φορες το μηνα ...το περπατημα μονη μου 2 φορες την εβδομαδα και τις υπολοιπες παω με τον μικρο...ο συζυγος ειναι λιγο ανθωπος του σπιτιου..προτιμει ασ πουμε να παρει να φυτεψει ενα φυτο και να χαζεψει στον υπολογιστη παρα να βγει εξω!! δεν ξερω αυτη ειναι η γνωμη πστευω καπως ετσι πρεπει να τα κανονισετε..και οσο μεγαλωνει το παιδακι τοσο πιο ευκολα θα ειναι τα πραγματα!

Επεξεργάστηκαν 26 Απριλίου,2020 by sweety**

[mama16]

Εγώ ένα έχω να πω άσχετο βέβαια με το θέμα... Όσες έχετε ένα παιδί που να κάνετε κ δεύτερο η κ παραπάνω, εκεί θα είναι που δεν θα έχετε ούτε 5 λεπτά προσωπικό χρόνο!!! Γιατί το ένα παιδί πχ το παίρνει η γιαγιά αν είναι κοντά, δεν μπορείς όμως να δώσεις κ τα δύο, θα την πεθάνεις την γυναίκα!!