Τριτοβαθμια εκπαιδευση και δυσλεξια

[ZWH]

Αν και στο φορουμ οι περισσοτερες μανουλες εχουν μικρα παιδακια, θα ηθελα να συζητησουμε αν καποια εχει εμπειρια απο δυσλεξια και παιδι στο Πανεπιστημιο. Τι γινεται οταν ενα παιδι με πολυ προσπαθεια εχει φτασει σε ικανοποιητικο επιπεδο ωστε να ονειρευεται την εισαγωγη του σε σχολη της προτιμησεως του; Ειναι τελικα δυνατον να γινει κατι τετοιο η θα πρεπει (οπως συμβουλευσε η ψυχολογος), να "ενημερωθει" οτι θα πρεπει οι στοχοι του να ειναι μικροτεροι; μπορει ενα παιδι με δυσλεξια μαθητης του 18_19 με πολυ διαβασμα, να περασει σε σχολη υψηλων μοριων οπως επιθυμει; και μετα; μπορει να τα καταφερει; Μιλαω καθαρα για θεματα δυσλεξιας, οχι χαμηλο iq η αλλη δυσκολια.

[Chrysoum]

Παιδιά σε αυτή την ηλικία δεν έχω, ο αντρας μου ομως έχει δυσλεξια και μάλιστα σοβαρή. Η δυσλεξια ηταν παντα ενα εμπόδιο και κατι που τον κραταγε πισω σε θεματα που για αλλα παιδια ηταν ευκολα.  Αυτο ομως δεν τον εμποδισε να σπουδασει, εκανε το προπτυχιακο του, επειτα μεταπτυχιακο, διδακτορικο και δυο μεταδιδακτορικα. Και μιλαμε οτι οταν τελειωσε το σχολειο ηταν 20 και βαλε χρονια πριν. Αρα δεν υπήρχε καποια διευκολυνση για οσους εχουν δυσλεξια. Δεν εδινε προφορικα για παραδειγμα, ειχε ιδια αντιμετωπιση με ολους τους αλλους. Τωρα περναει midlife crisis και αποφασισε να αλλαξει καριερα και παλι και να σπουδασει ξανα και ελπιζει να φτασει παλι σε επιπεδο μαστερ και στο νεο αντικειμενο. Αυτο που τον βοηθησε πολυ ειναι οτι διαλεξε και τις 2 φορες κατευθυνσεις οπου η δυσλεξια δεν αποτελει εμποδιο (φυσικες επιστημες και πολυτεχνειο). Δεν ξερω κατα ποσον αν σπουδαζε φιλολογια, γλωσσολογια θα τα καταφερνε εξισου καλα. Ισως και να μην παιζει ρολο η δυσλεξια ουτε εκει. Νομιζω πως αν το παιδι σου εχει κλιση καπου, η δυσλεξια στις μερες μας δεν θα ειναι εμποδιο. Αλλωστε προσωπικα θεωρω πως το να ανταπεξελθεις στο σχολειο, οπου εχεις να αντιμετωπισεις και μαθηματα στα οποια δεν εχεις κλιση, ειναι δυσκολοτερο απο το να τα πας καλα στο πανεπιστημιο, οπου οτι διδασκεσαι ανηκει πανω κατω σε ενα αντικειμενο (το οποιο προφανως εχεις επιλεξει γιατι τουλαχιστον το βρισκεις ενδιαφερον). Αφου λοιπον τα παει καλα στο σχολειο, νομιζω πως το πανεπιστημιο θα του φανει ευκολοτερο και πιο ενδιαφερον. 

[ZWH]

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου. Καλη επιτυχια στον αντρα σου σε οτι αποφασισε να κανει. Ο γιος μου εχει επιλεξει μαθηματικα φυσικη χημεια βιολογια. Ειναι πολυ καλος (19_20), αλλα ειναι καλος κ στα αρχαια (ειχα εκπλαγει και απο το ΚΕΔΔΥ μου ειχαν πει οτι τα παιδια με δυσλεξια ειναι ιδιαιτερα καλα στα αρχαια). Διαβαζει παρα πολυ κ δεν το βαζει κατω. Βλεπω οτι εχει δυσκολιες κ στεναχωριεμαι. Του εχουμε βοηθεια βεβαια κ ειμαστε διπλα του οπως και η αδελφη του. Βλεπω την μεγαλη στο δευτερο ετος της σχολης που εχει επιλεξει, το διαβασμα που κανει στις εξεταστικες και μου φαινεται βουνο για τον μικρο. Δεν θελω να του πω κατι και να του κοψω τα φτερα γιατι εκανε πολυ καιρο να βρει την αυτοεκτιμηση και την αυτοπεποιθηση του. Σε ευχαριστω για το αιδιοδοξο μηνυμα σου.

[Chrysoum]

Το οτι εχει πολυ διαβασμα το πανεπιστημιο δεν εχει να κανει με το οτι εχει δυσλεξια το παιδι. Ειναι αλλου ειδους διαβασμα αυτο που κανεις για το σχολειο και αυτο που κανεις για το πανεπιστημιο, ειδικα οταν μιλαμε για φυσικες επιστημες. Ο αντρας μου μπηκε στο πανεπιστημιο κατα τυχη (πριν 25 χρονια ηταν πολυ χαμηλοτερες οι βασεις απο οτι σημερα), μολις ομως ξεκινησε και σταματησε να εχει ολα τα γλωσσολογικα μαθηματα, και ειχε μονο μαθηματικα και βιολογια, διαβαζε απο ευχαριστηση. Γιατι εβρισκε ενδιαφερον αυτο που εκανε και που μαθαινε, γιατι ηθελε να γινει καλυτερος στο αντικειμενο με το οποιο θα ασχολειται αργοτερα για το υπολοιπο της ζωης του (πιστευε τοτε). Τα κινητρα παιζουν μεγαλο ρολο στο να μην εχει προβλημα με το πολυ διαβασμα!

[vtgian]

Εμάς η μεγάλη έχει γνωματευση δυσλεξίας με βασικό πρόβλημα δυσορθογραφία και ελαφρά ΔΕΠ. Σίγουρα δυσκολεύτηκε περισσότερο, ειδικά στο δημοτικό, αλλά οφείλω να πω ότι ο τρόπος μελέτης που έμαθε στο γυμνάσιο-λύκειο (ιδιωτικό) την βοήθησε πολύ στο να μένει συγκεντρωμένη στον στόχο της. Ήθελε σχολή θεωρητικής κατευθυνσης (παρά τη δυσκολία της) και εκεί πέρασε, σχολή όχι με πολύ ψηλά μόρια αλλά ούτε και χαμηλά.

Στην πρώτη εξεταστική τα πήγε πολύ καλά και δεν βλέπω να την ρίχνει πολύ αυτή η διαφοροποίηση. Οι καθηγητές της ήταν επίσης πολύ βοηθητικοί (μέχρι σήμερα τουλάχιστον).

[ZWH]

Συγχαρητηρια στο παιδι σου vtgian, καλη συνεχεια. Εγω του ειχα τρια χρονια (γυμνασιο), ειδικο παιδαγωγο στο σπιτι κ φετος ειπα να δοκιμασω φροντιστηριο. Απο Γεναρη το συνδυασα με τον ειδικο παιδαγωγο εκθεση. Χαιρομαι που τελικα βλεπω οτι υπαρχουν ανθρωποι που τα καταφερνουν στην τριτοβαθμια εκπαιδευση. Μεχρι περσι ημουν σιγουρη για το παιδι, φετος ομως βλεπω πιο αντικειμενικα τα πραγματα. Απο μονος του μου ειπε για ιατρικη η αρχιτεκτονικη. Ταβανι, δυσκολο.... βεβαια διαβασα πως εξεταζουν στις Πανελληνιες οποτε ισως καταφερει..... εννοειται οτι θα εχει εναλλακτικες. Ενταξει ακομη πρωτη πηγαινει , ομως αφου θετει στοχους οφειλουμε να τον στηριξουμε κ να βρουμε τροπους να τον βοηθησουμε. Vtgian, στις εξετασεις δυσκολευτηκε; σε εξεταστικο κεντρο για παιδια με μαθησιακες δυσκολιες εδωσε ε; 

[vtgian]

Ναι σε ειδικό κέντρο. Επειδή είναι ιδιαίτερα αγχώδης, στο ένα μάθημα αποσυντονιστηκε πλήρως γιατί είχαν διακοπή για κάποιες ώρες και εξαντλήθηκε ψυχολογικά από την αναμονή. Γενικά όμως ήταν πολύ καλή η αντιμετώπιση. Όχι με την έννοια ότι ήταν ευνοϊκή η μεταχείριση, αλλά με σεβασμό στο ρυθμό του παιδιού. Με καλή συγκέντρωση μπορει να τα καταφέρει πιστεύω! 

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, ZWH είπε:

Αν και στο φορουμ οι περισσοτερες μανουλες εχουν μικρα παιδακια, θα ηθελα να συζητησουμε αν καποια εχει εμπειρια απο δυσλεξια και παιδι στο Πανεπιστημιο. Τι γινεται οταν ενα παιδι με πολυ προσπαθεια εχει φτασει σε ικανοποιητικο επιπεδο ωστε να ονειρευεται την εισαγωγη του σε σχολη της προτιμησεως του; Ειναι τελικα δυνατον να γινει κατι τετοιο η θα πρεπει (οπως συμβουλευσε η ψυχολογος), να "ενημερωθει" οτι θα πρεπει οι στοχοι του να ειναι μικροτεροι; μπορει ενα παιδι με δυσλεξια μαθητης του 18_19 με πολυ διαβασμα, να περασει σε σχολη υψηλων μοριων οπως επιθυμει; και μετα; μπορει να τα καταφερει; Μιλαω καθαρα για θεματα δυσλεξιας, οχι χαμηλο iq η αλλη δυσκολια.

 

Γιατί να μην μπορεί;;; Εδώ είχα συμφοιτητές κωφάλαλους και συμφοιτητές τυφλούς, στην Ελλάδα σε δημόσιο Πανεπιστήμιο, όχι σε κάποια ονειρική χώρα. Φαντάζομαι ότι σίγουρα τα πράγματα ήταν σε προσωπικό επίπεδο πολύ δυσκολότερα, και σε οικογενειακό επίπεδο επίσης (δεδομένου ότι π.χ. βιβλία σε μπράιγ φυσικά και δεν υπήρχαν, θυμάμαι το ένα παιδί να συνεννοείται με συμφοιτητές και καθηγητές να ηχογραφήσει διαλέξεις ή να ζητά από τους γονείς του να του ηχογραφήσουν αποσπάσματα συγγραμμάτων), αλλά τελικά τα κατάφεραν.

[sweety**]

On 3/14/2019 at 3:43 PM, ZWH said:

Αν και στο φορουμ οι περισσοτερες μανουλες εχουν μικρα παιδακια, θα ηθελα να συζητησουμε αν καποια εχει εμπειρια απο δυσλεξια και παιδι στο Πανεπιστημιο. Τι γινεται οταν ενα παιδι με πολυ προσπαθεια εχει φτασει σε ικανοποιητικο επιπεδο ωστε να ονειρευεται την εισαγωγη του σε σχολη της προτιμησεως του; Ειναι τελικα δυνατον να γινει κατι τετοιο η θα πρεπει (οπως συμβουλευσε η ψυχολογος), να "ενημερωθει" οτι θα πρεπει οι στοχοι του να ειναι μικροτεροι; μπορει ενα παιδι με δυσλεξια μαθητης του 18_19 με πολυ διαβασμα, να περασει σε σχολη υψηλων μοριων οπως επιθυμει; και μετα; μπορει να τα καταφερει; Μιλαω καθαρα για θεματα δυσλεξιας, οχι χαμηλο iq η αλλη δυσκολια.

καλησπερα! εχω κανει μεταπτυχιακο πανω στην ειδικη αγωγη και το θεμα της διπλωματικης μου ηταν για την δυσλεξια! λοιπον ενα παιδι με δυσλεξια μπορει να κανει τα παντα οπως και τα υπολοιπα απλα με διαφορετικο τροπο γιατι οπως ειπες δεν υπαρχει προβλημα νοητικής καθυστερησης! ευτυχώς στις μέρες μας τα παιδια με δυσλεξια εξεταζονται προφορικα!οποτε μπορει να προχωρησει και στο πανεπιστημιο και  σε σχολη υψηλων μοριων και να βγαλει και την σχολη του μια χαρα!!αν μου μιλουσες για παλαιοτερα χρονια θα σ ελεγα πως ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα οχι βεβαια απο νοητικης καταστασης.παλαιοτερα οσα παιδια δεν πηγαιναν καλα στο σχολειο δεν εδινε και κανεις σημασια οποτε ελεγαν "δεν τα περνει τα γραμματα"...οποτε λογικο να μην προχωρουσαν τοτε !! 

[ZWH]

Just now, sweety** είπε:

καλησπερα! εχω κανει μεταπτυχιακο πανω στην ειδικη αγωγη και το θεμα της διπλωματικης μου ηταν για την δυσλεξια! λοιπον ενα παιδι με δυσλεξια μπορει να κανει τα παντα οπως και τα υπολοιπα απλα με διαφορετικο τροπο γιατι οπως ειπες δεν υπαρχει προβλημα νοητικής καθυστερησης! ευτυχώς στις μέρες μας τα παιδια με δυσλεξια εξεταζονται προφορικα!οποτε μπορει να προχωρησει και στο πανεπιστημιο και  σε σχολη υψηλων μοριων και να βγαλει και την σχολη του μια χαρα!!αν μου μιλουσες για παλαιοτερα χρονια θα σ ελεγα πως ειναι πιο δυσκολα τα πραγματα οχι βεβαια απο νοητικης καταστασης.παλαιοτερα οσα παιδια δεν πηγαιναν καλα στο σχολειο δεν εδινε και κανεις σημασια οποτε ελεγαν "δεν τα περνει τα γραμματα"...οποτε λογικο να μην προχωρουσαν τοτε !! 

Παλιοτερα, οταν πηγαινε δημοτικο, ηθελα να καταφερει να βγαλει το σχολειο. Απο την πρωτη γυμνασιου φεραμε ειδικο παιδαγωγο στο σπιτι (σταματησαμε το κεντρο που πηγαιναμε) και του ειπαμε να κανει οσες ωρες χρειαζεται το παιδι κ πραγματικα ειχε αποτελεσμα, ο μικρος θελησε να παει παρακατω, στο Πανεπιστημιο. Ξαφνικα φετος , ειδα οτι ριχνει τρελο διαβασμα κ συνεχιζει να δυσκολευεται, οποτε αρχισα να προβληματιζομαι. Αυτο που μου ειπε η ψυχολογος με προβληματισε ακομη περισσοτερο οποτε γι αυτο ψαχνομαι. Παλι κανουμε οτι μπορουμε (φροντιστηριο παραλληλα με τον ειδικο παιδαγωγο) και τα ονειρα του μικρου συνεχιζονται.....

[sweety**]

Just now, ZWH said:

Παλιοτερα, οταν πηγαινε δημοτικο, ηθελα να καταφερει να βγαλει το σχολειο. Απο την πρωτη γυμνασιου φεραμε ειδικο παιδαγωγο στο σπιτι (σταματησαμε το κεντρο που πηγαιναμε) και του ειπαμε να κανει οσες ωρες χρειαζεται το παιδι κ πραγματικα ειχε αποτελεσμα, ο μικρος θελησε να παει παρακατω, στο Πανεπιστημιο. Ξαφνικα φετος , ειδα οτι ριχνει τρελο διαβασμα κ συνεχιζει να δυσκολευεται, οποτε αρχισα να προβληματιζομαι. Αυτο που μου ειπε η ψυχολογος με προβληματισε ακομη περισσοτερο οποτε γι αυτο ψαχνομαι. Παλι κανουμε οτι μπορουμε (φροντιστηριο παραλληλα με τον ειδικο παιδαγωγο) και τα ονειρα του μικρου συνεχιζονται.....

ίσως το ειπε σκεπτομενη ότι αν ο μικρος δεν πετυχει σε κάποια υψηλη σχολη και μετα έχει ως συνέπεια να τον έχει πάρει από κάτω γενικά στην ζωή του ότι δηλαδη λόγω δυσλεξίας δεν μπορει να τα καταφερει. άλλο λόγο δεν βρισκω δλδ. αν μου ελεγες οτι δεν τον βοηθουσατε και δεν τον στηριζατε θα σ ελεγα ναι να μην εχει μεγαλες προσδοκιες..αλλά από την στιγμή που ασχολείται μαζί του ειδικος,ψυχολόγος ,εσεις ειστε διπλα του και φυσικα το θελει και ο ιδιος θεωρω οτι θα τα παει πολυ καλα..

[ΑΡΓΚ]

Με τη λογικη ότι μπορεί να μην τα καταφέρει, κανένα παιδί δε θα έπρεπε να βάζει στόχους. Εφόσον τον στηρίζετε, απλά θα πρέπει, όπως για όλα τα παιδιά, να ξέρει ότι και η αποτυχία είναι πιθανή και όχι το τέλος του κόσμου. Ίσως θα βοηθούσε και τον ίδιο να συζητήσετε ανοιχτά και τι εναλλακτικές έχει. Μπορεί π.χ. ένα παιδί να θέλει πολύ να γίνει γιατρός, να αποφασίσει π.χ. να δοκιμάσει 2 φορές και αν δεν τα καταφέρει, να αλλάξει στόχο σε κάποια σχολή σχετική μεν, αλλά πιο εύκολη, όπως κάποια παραϊατρικά επαγγέλματα ή ψάχνοντας τις επαγγελματικές δυνατότητες που σχετίζονται με αυτό που του αρέσει, να δει ότι π.χ. του αρέσει πολύ η ιδέα  του να βοηθά άλλους, που μπορεί να το πετύχει και με το να γίνει π.χ. δάσκαλος. Η να έχει και ένα άσχετο ενδιαφέρον, π.χ. τη μουσική ή τον αθλητισμό, και να έχει σκεφτεί ότι ναι μεν πρώτος στόχος είναι η ιατρική, αλλά αν δεν επιτευχθεί, θα μπορούσε να συνεχίσει να πάρει το πτυχίο του στην κιθάρα ή να ασχοληθεί με το να γίνει προπονητής σε ένα γυμναστήριο κλπ. 

Αν αρχίσει να σκέφτεται με όρους επαγγέλματος και όχι απλά σπουδών, νομίζω θα είναι καλύτερα προετοιμασμένος να δεχτεί ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα, και τελικά πολλά πράγματα μπορεί να κάνει κανείς στη ζωή του, είτε πετύχει σε μία καλή σχολή, είτε όχι.

[erin0000]

On 14/3/2019 at 3:43 ΜΜ, ZWH είπε:

Αν και στο φορουμ οι περισσοτερες μανουλες εχουν μικρα παιδακια, θα ηθελα να συζητησουμε αν καποια εχει εμπειρια απο δυσλεξια και παιδι στο Πανεπιστημιο. Τι γινεται οταν ενα παιδι με πολυ προσπαθεια εχει φτασει σε ικανοποιητικο επιπεδο ωστε να ονειρευεται την εισαγωγη του σε σχολη της προτιμησεως του; Ειναι τελικα δυνατον να γινει κατι τετοιο η θα πρεπει (οπως συμβουλευσε η ψυχολογος), να "ενημερωθει" οτι θα πρεπει οι στοχοι του να ειναι μικροτεροι; μπορει ενα παιδι με δυσλεξια μαθητης του 18_19 με πολυ διαβασμα, να περασει σε σχολη υψηλων μοριων οπως επιθυμει; και μετα; μπορει να τα καταφερει; Μιλαω καθαρα για θεματα δυσλεξιας, οχι χαμηλο iq η αλλη δυσκολια.

 

Δεν ξέρω, μου φαίνεται πολύ άσχημο αυτό που είπε η ψυχολόγος... Ενημερώνει κανείς τον οποιοδήποτε ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει και να βάζει χαμηλότερους στόχους;;; Και ποιοι είμαστε εμείς που θα ορίσουμε μέχρι που μπορεί να φτάσει κάθε παιδί... Κάτι τέτοιο θα τον καταρρακώσει...  Μην τυχόν και τον αποθαρρύνεις.

Όλα τα παιδιά τα ενθαρρύνουμε να βάζουν υψηλούς στόχους, απλώς πάντα να υπάρχει στο μυαλό τους και μια εναλλακτική,  σε περίπτωση που δεν έρθουν τα πράγματα όπως τα περιμένουν. Προφανώς όχι λόγω δυσλεξίας...   

[Βερενίκη]

Όχι, αλλά μπορείς να ενημερώσεις το παιδί να κάνει 'ρεαλιστικούς' στόχους. Όπως λες και σε ένα παιδί 1,50 ότι το πιθανότερο είναι να μην γίνει μοντέλο, έτσι λες και σε ένα παιδί που δεν μπορεί να γράψει σωστά ότι δεν μπορεί να γίνει δικηγόρος. Αυτό όμως πάντα κρίνεται κατά περίπτωση και ανάλογα με τις ποιες δεξιότητες έχει καταφέρει να αναπτύξει το κάθε παιδί. 

Ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός προαπαιτεί ένα σωστό τεστ δεξιοτήτων. Δεν έχει σημασία αν έχεις δυσλεξία, δυσορθογραφία, ή διάσπαση προσοχής (συγχωρέστε με, δεν είμαι εξοικειωμένη με την ορολογία). Αν έχεις τις δεξιότητες, δεν υπάρχουν ταμπέλες. Αν μπορείς να καλλιεργήσεις τις δεξιότητές, και πάλι. Αν όμως δεν ισχύουν τα παραπάνω τότε α) είτε δεν ξέρεις πολύ καλά τι επάγγελμα θέλεις να κάνεις, είτε β) προσπαθείς να ικανοποιήσεις τις φιλοδοξίες άλλων, όχι τις δικές σου. 

Το παράδειγμα με την νομική που σας ανέφερα δεν είναι τυχαίο. Μου είχε τύχει φίλη μαμά, δικηγόρος να διαμαρτύρεται επειδή η κόρη της με μεγάλο πρόβλημα στον γραπτό λόγο, παρά το ότι εξτάστηκε προφορικά στις πανελλήνιες, δεν κατάφερε να πάρει καλό βαθμό στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας. 

Δεν ξέρω, αλλά εγώ προβληματίστηκα, πώς είναι δυνατόν ένα παιδιά να 'αγαπάει' ένα επάγγελμα, του οποίου το βασικό εργαλείο το δυσκολεύει τόσο πολύ. Κι εγώ σου λέω προσγειώνεται στην νομική.  Είναι χαρούμενο να γράφει όλη την ημέρα δικόγραφα, ή νομίζει ότι οι δικηγόροι πάνε και τα λένε απ' έξω στο δικαστήριο; 

[erin0000]

Ένα παιδί που διαβάζει και προσπαθεί δεν θα το αποθάρρυνα εκ των προτέρων λέγοντάς του ότι δεν θα τα καταφέρει λόγω δυσλεξίας. Απλώς θα το προετοίμαζα να αντιμετωπίσει τυχόν αποτυχία, όπως θα έκανα με οποιοδήποτε παιδί. Δεν συμφωνώ να τονίζουμε τυχόν αντικειμενικές δυσκολίες που έχει και να το ενθαρρύνουμε να τα παρατήσει.

Δηλαδή οι δυσλεκτικοί δεν σπουδάζουν σε Πανεπιστήμια;

 

 

[Βερενίκη]

Just now, erin0000 είπε:

 

Δηλαδή οι δυσλεκτικοί δεν σπουδάζουν σε Πανεπιστήμια;

 

 

Ελπίζω να μην έγινε αυτό κατανοητό από αυτό που έγραψα.

[vtgian]

@Βερενίκη υπάρχει η πιθανότητα στο παιδί να έχει καλλιεργηθεί λάθος εικόνα (ίσως και ηθελημένα) για το επάγγελμα; του εξήγησε κανένας του παιδιού τη "γραφειοκρατεία" του επαγγέλματος ή  του έχουν δώσει την εντύπωση ότι άλλοι κάνουν την προετοιμασία και αυτή μόνο αγορεύει, σαν τις ταινίες ένα πράγμα; (άσχετο αλλά γνωρίζω πετυχημένο δικηγόρο με δυσλεξία, χρησιμοποιεί όμως πολλά εργαλεία και κάνει την εργασία του πιο εύκολη όπως φωνητικούς κειμενογράφους).

Νομίζω όμως ότι καταλαβαίνω τι εννοείς σχετικά με τους "ρεαλιστικούς" στόχους και ίσως η ψυχολόγος να ήθελε να δώσει αυτό το πρίσμα. Σαφώς και υποστηρίζουμε την προσπάθεια του παιδιού αλλά ως γονείς πρέπει να μπορούμε να δούμε ρεαλιστικά τα πράγματα γιατί "φουσκώνοντας" τα μυαλά του παιδιού (και τα δικά μας ίσως), μπορεί η απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα να είναι πολύ επίπονη (δε το λέω @ZWH για εσάς αυτό, το λέω γενικά). Το λέω έχοντας παράδειγμα ζωντανό στο κύκλο μου με παιδί με "γερή" δυσλεξία και ΔΕΠ. Ένα πανέξυπνο παιδί, που ήθελε σχολή βιολογίας και ασχολειται πολύ με το αντικείμενο αλλά πραγματικά  του ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πανελληνίων. Δεν ξέρω αν οι γονείς του εθελοτυφλούν ή δεν καταλαβαίνουν,  ωστόσο πέρασαν μια σχολική χρονιά με τρελή πίεση προς το παιδί, το οποίο απέτυχε όπως ήταν επόμενο και καταρρακώθηκε καθώς του είχαν δημιουργήσει ελπίδες ότι ο στόχος ήταν εφικτός. Βέβαια σε αυτό δε φταίνε μόνο οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί που το είχαν αναλάβει που δεν φρόντιζαν να "ταρακουνήσουν" τους γονείς. Το συγκεκριμένο παιδί δεν υπήρχε περίπτωση να πιάσει τέτοια σχολή, αλλά μπορούσε να πιάσει άλλες στο ίδιο πεδίο με χαμηλότερες απαιτήσεις. Ίσως αν του καλλιεργούσαν την πιθανότητα εναλλακτικών, να μην το έπαιρνε τόσο κατάκαρδα.

 

Πάντως και εμάς η επιλογή της συγκεκριμένης σχολής (φιλοσοφική) σε συνδυασμό με την δυσορθογραφία, ακούγεται ασυμβίβαστη, ωστόσο ήταν εφικτός στόχος και όπως φαίνεται και η φοίτηση είναι μέχρι στιγμής απροβλημάτιστη. Έχει όμως να κάνει ανά περίπτωση και με το ποσο σοβαρή μαθησιακή δυσκολία υπάρχει.

[ZWH]

5 ώρες πρίν, erin0000 είπε:

.

Ελπιζω αυτη την φορα να δημοσιευτει η απαντηση μου. Προσωπικα ειμαι πολυ προσγειωμενη κ δεν δημιουργω προσδοκιες στο παιδι. Αλλωστε εαν δεν εβλεπα τις δυσκολιες που εχει δεν θα προβληματιζομουν. Ο δικος μου μιλαει για ιατρικη και αρχιτεκτονικη. Δεν ξερω αν θελει πραγματικα ιατρικη η αν του εβαλαν την ιδεα οι συμμαθητες του κ του αρεσε που μετα το ξυλο και το bullying που εχει φαει, "αναγνωριζουν" οτι μπορει να κανει κατι καλο στην ζωη του. Του ειπα να κοιταξει κ τα παραιατρικα και εχω σκοπο να τον παω εκει που περνανε διαφιρα τεστ τα παιδια, μιλανε μαζι τους κ τους προτεινουν διαφορες σχολες που ισως να τα ενδιαφερουν. Οτι ειναι δυσκολα ειναι. Οχι μονο η εισαγωγη σε μια σχολη αλλα κ το να παρει καποιος πτυχιο. Οπως σας ειπα βλεπω την κορη μου, το διαβασμα που ριχνει σε καθε εξεταστικη για να περασει τα μαθηματα της. Οταν ο μικρος θελει διπλες και τριδιπλες ωρες διαβασματος πως θα τα καταφερει; ισως προβληματιζομαι γιατι περασε μια δυσκολη περιοδο που του δημιουργησε διατροφικα προβληματα κ τωρα ευτυχως επανηλθε αλλα παντα υπαρχει ο φοβος.

[ΑΡΓΚ]

Just now, ZWH είπε:

Ελπιζω αυτη την φορα να δημοσιευτει η απαντηση μου. Προσωπικα ειμαι πολυ προσγειωμενη κ δεν δημιουργω προσδοκιες στο παιδι. Αλλωστε εαν δεν εβλεπα τις δυσκολιες που εχει δεν θα προβληματιζομουν. Ο δικος μου μιλαει για ιατρικη και αρχιτεκτονικη. Δεν ξερω αν θελει πραγματικα ιατρικη η αν του εβαλαν την ιδεα οι συμμαθητες του κ του αρεσε που μετα το ξυλο και το bullying που εχει φαει, "αναγνωριζουν" οτι μπορει να κανει κατι καλο στην ζωη του. Του ειπα να κοιταξει κ τα παραιατρικα και εχω σκοπο να τον παω εκει που περνανε διαφιρα τεστ τα παιδια, μιλανε μαζι τους κ τους προτεινουν διαφορες σχολες που ισως να τα ενδιαφερουν. Οτι ειναι δυσκολα ειναι. Οχι μονο η εισαγωγη σε μια σχολη αλλα κ το να παρει καποιος πτυχιο. Οπως σας ειπα βλεπω την κορη μου, το διαβασμα που ριχνει σε καθε εξεταστικη για να περασει τα μαθηματα της. Οταν ο μικρος θελει διπλες και τριδιπλες ωρες διαβασματος πως θα τα καταφερει; ισως προβληματιζομαι γιατι περασε μια δυσκολη περιοδο που του δημιουργησε διατροφικα προβληματα κ τωρα ευτυχως επανηλθε αλλα παντα υπαρχει ο φοβος.

 

H αρχιτεκτονικη και η ιατρικη εχουν εντελως διαφορετικες απαιτησεις, και εντελως διαφορετικο τροπο εργασιας. Τι του αρεσει στο καθενα απο τα δυο; Εχει κατανοησει το πως ειναι η ζωη μεσα στη σχολη; Δεν μπορει π.χ. ενας αρχιτεκτονας να μην αγαπα το σχεδιο. Η να φοβαται μετα το ελευθερο επαγγελμα, να αναζητα την ασφαλεια της μισθωτης εργασιας. Η απο την αλλη, το διαβασμα για να περασεις στην ιατρικη ειναι τιποτα μπροστα στην αποστηθιση που χρειαζεται η ιδια η σχολη (εχω πολλους στενους συγγενεις και γιατρους και αρχιτεκτονες). Μετα, τι γιατρος; Εντελως διαφορετικη η δουλεια του μικροβιολογου απο του ψυχιατρου, αλλα γιατροι και οι δυο. Κανοντας τις αντιστοιχες κουβεντες με την κορη μου, που επεμενε για ιατρικη, την απερριψε γιατι ειχε κατι τελειως διαφορετικο στο κεφαλι της ας πουμε. Αντιθετα η αρχιτεκτονικη ειναι κατι που σκεφτεται, για να συνδυασει και τις καλλιτεχνικες ανησυχιες που εχει με τη δουλεια ενος μηχανικου.

[ZWH]

Ο γιος μου ειναι πολυ καλος στο σχεδιο κ γενικα ελεγε απο μικρος οτι θελει να ασχοληθει με κατασκευες. Δηλ θα το εβλεπα περισσοτερο στην αρχιτεκτονικη παρα στον κλαδο της ιατρικης. Θελει αρκετο ψαξιμο....

[Βερενίκη]

14 ώρες πρίν, vtgian είπε:

 

 

Πάντως και εμάς η επιλογή της συγκεκριμένης σχολής (φιλοσοφική) σε συνδυασμό με την δυσορθογραφία, ακούγεται ασυμβίβαστη, ωστόσο ήταν εφικτός στόχος και όπως φαίνεται και η φοίτηση είναι μέχρι στιγμής απροβλημάτιστη. Έχει όμως να κάνει ανά περίπτωση και με το ποσο σοβαρή μαθησιακή δυσκολία υπάρχει.

 

Είχα, και έχω φυσικά, σοβαρή, όπως μου λένε, δυσορθογραφία  και έγραψα 18 έκθεση στις Πανελλήνιες. Αντί να το παλεύω, έχω μάθει να το διαχειρίζομαι. Με απίστευτα καλή γραμματική και λίγο πιο πλούσιο λεξιλόγιο (οκ και λίγη βοήθεια από τον αυτόματο διορθωτή)...... δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. 

[ZWH]

Σημερα ειχαμε ενημερωση στο σχολειο. Πηγαμε λοιπον στον βιολογο (μας ειπε τα καλυτερα οπως κ οι αλλοι καθηγητες) οποτε σε ερωτηση του συζυγου πως τον βλεπει, του ειπε οπωσδηποτε βιολογο, ιατρικη η παραιατρικα. Στην εκθεση ενω περιμενα να μην ακουσω καλα πραγματα, μας ειπαν οτι ειναι σε καλο επιπεδο που μπορει να το εξελιξει κ μαλιστα η φιλολογος αυτη με δικη της πρωτοβουλια, εχει πει στα παιδια να γραφουν εκθεσεις για οποιο θεμα θελουν κ μετα να το συζητανε μαζι της (ολο αυτο εκτος βαθμολογιας)μ κατι που πιστευω οτι θα βοηθησει τρομερα το παιδι. Χθες σε συζητηση δικος μου ανθρωπος του ειπε να γινει καραγκιοζοπαιχτης!!!! Καταλαβαινετε λοιπον τι ανθρωποι κυκλοφορουν εκει εξω και πως κοβουν τα φτερα σε παιδια που εχουν θεληση...

[Έσπερος]

Δεν έχω εμπειρία στο θέμα των μαθησιακών δυσκολιών στην τριτοβάθμια, όμως θα ήθελα να επισημάνω να προσέξετε μήπως το παιδί θέτει υψηλούς στόχους όχι επειδή του αρέσουν, αλλά επειδή έτσι θα νιώσει ότι όντως έχει πετύχει. Το σωστό είναι να εστιάσει στο αντικείμενο που του αρέσει, με διάφορες εναλλακτικές ανάλογα με τα αποτελέσματά του. 

 

Σε πανεπιστήμια του εξωτερικού πάντως ξέρω ότι υπάρχει μέριμνα για όσους έχουν ειδικές εξεταστικές ανάγκες, όπως πχ περισσότεροος χρρόνος εξέτασης. Σκεφτείτε το κι αυτό σαν ενδεχόμενο, από το να δώσετε μια περιουσία σε δίδακτρα φροντιστηρίων ή σε ενοίκια και μεταφορικά για μια σχολή αμφίβολης ποιότητας μακριά από το σπίτι σας. 

[Βερενίκη]

Καταρχήν δεν είναι κακό να είναι κανείς .....καραγκιοζοπαίχτης, αρκεί να το έχει επιλέξει και να είναι καλός φυσικά.

Εγώ δεν ξέρω πολλά για το παιδί σου, ούτε το δυσκολίες έχει, ούτε πόσο φιλόδοξο είναι. Απλά και χωρίς να θέλω να σου υποδείξω τι να κάνεις, θα σου δώσω μία συμβουλή. Τα παιδιά 'με δυσκολίες που προσπαθούν' είναι μία πολύ συμπαθής κατηγορία μαθητών. Οι δάσκαλοι τους συμπαθούν πολύ εύκολα, εκτιμούν την προσπάθειά του και αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές φορές να  είναι εξαιρετικά ενθουσιώδεις με τους γονείς. Παρατηρώ την αδερφή μου πόσο ευαίσθητη είναι απέναντι στα παιδιά που παλεύουν μέσα σε ένα αφιλόξενο γι αυτά σύστημα. 

Μην ξεχνάς όμως ότι το παιδί σου δεν είναι απαραίτητο να αποδείξει σε κανέναν τίποτα.  Πρέπει να κάνει κάτι που να το κάνει ευτυχισμένο και σίγουρα κάτι που το δυσκολεύει τόσο δεν μπορεί να του προσφέρει ευτυχία. Και δεν είναι αρκετό να του αρέσει το αποτέλεσμα. Πρέπει να του αρέσει και η πορεία προς το αποτέλεσμα.

Στον έξω κόσμο το παιδί σου θα ανταγωνιστεί με άλλους και πρέπει να είναι ανταγωνιστικό για να είναι επιτυχημένο, και επομένως ευτυχισμένο κλπ.  Επειδή όλοι παρεμβαίνουμε στα όνειρα των παιδιών μας, η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να παρέμβεις προς αυτή την κατεύθυνση. 

  

 

[Έσπερος]

Επίσης είναι σημαντικό το παιδί να καταλαβει ότι, άσχετα από την προσπάθειά του, είναι πιθανό το ίδιο αλλά και οποιοδήποτε άλλο, να μην τα πάει καλά για χίλιους μύριους λόγους και όχι απαραίτητα λόγω της  δυσλεξίας. Δεν το λέω για να καλλιεργηθεί ηττοπάθεια, αλλά για να καταλάβουν όλοι οι υποψήφιοι ότι αυτό το σύστημα δεν αποδεικνύει πάντα ούτε την αξία ούτε τη δουλειά των μαθητών και δεν κρίνει τη ζωή τους, όσο κι αν νομίζουν εκείνη τη στιγμή ότι όλα τελείωσαν.