Δίλημμα για δουλειά

[mama16]

6 ώρες πρίν, love kids είπε:

Είπα να γράψω σε αυτό το θέμα για να μην ανοίγω καινούργιο. Από όταν αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο εργάζομαι πάνω στο αντικείμενό μου. Έχω αλλάξει περιβάλλοντα εργασίας κι έχω περάσει από διάφορες θέσεις. Ποτέ όμως δεν σταμάτησα τις σπουδές, έκανα μεταπτυχιακά, επιμορφώσεις κλπ. και συνεχίζω για περαιτέρω προσωπική  βελτίωση ως επαγγελματίας αλλά και για να δημιουργήσω προοπτικές εργσιακής ανελιξης. Αυτή τη στιγμή είμαι σε μια θέση που μου προσφέρει έναν καλό για την εποχή μισθό κ μια σχετική σταθερότητα, με την έννοια ότι αν επιθυμώ να συνεχίσω σε αυτή τη θέση, θα έχω δουλειά. Προέκυψε όμως η πιθανότητα για μια νέα θέση εργασίας με μικρότερο μισθό αρχικά, λόγω λιγότερων ωρών εργασίας αλλά με πολύ καλύτερες προοπτικές αν συνεχιστεί η συνεργασία. Είναι ένα πόστο που πάντα ήθελα παρόμοιο κι αρκετοί άλλοι στον κλάδο μου και δύσκολα προσλαμβάνεσαι σε αντίστοιχο. Επίσης, είναι καλή προϋπηρεσία για αντίστοιχη θέση στο εξωτερικό που επίσης με ενδιαφέρει. Βέβαια απαιτεί πολλή δουλειά, πιο πολλή από αυτή που κάνω τώρα, και δεν δουλεύω λίγο. Το δίλημμά μου έγκειται στο γεγονός πως αν αφήσω την τωρινή μου δουλειά για να πάω στη νέα, δεν θα μπορώ να επιστρέψω. Επίσης, δεν με πειράζει τόσο ο μικρότερος μισθός προς το παρόν, καθώς αν αυξηθούν οι ώρες, θα αυξηθούν και τα χρήματα. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι σε περίπτωση μη συνέχισης της συνεργασίας, μη ανανέωσης σύμβασης, θα βρεθώ πάλι να ψάχνω δουλειά. Δεν φοβάμαι ότι δε θα βρω,. πάντα έβρισκα δουλειά αλλά δεν είμαι ό,τι καλύτερο αυτή την εποχή να μένεις έστω και για λίγο άνεργος και με το άγχος της επόμενης θέσης. Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις σκέψεις σας καθώς μπορεί να δω το θέμα από άλλη οπτική.

Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο

 

 

 

Λες ότι η καινούργια έχει περισσότερη δουλεια, που όμως? όταν γυρνάς θα συνεχίζεις κ στο σπίτι ή την ώρα που βρίσκεσαι εκεί? Κ για το ωράριο είσαι σίγουρη ότι θα γίνει μεγαλύτερο ώστε να παίρνεις κ περισσότερα λεφτά? Γιατί αν η δεύτερη δουλειά είναι κάτι που πάντα ήθελες να κάνεις κ ας έχει περισσότερο τρέξιμο τις ώρες που είσαι εκεί εγώ στη θέση σου θα την επέλεγα? Αν όμως η δουλειά μεταφέρεται κ την ώρα που είσαι σπίτι εμένα δεν θα μου άρεσε να τρώει περισσότερο χρόνο απ' την οικογένεια μου

[ΑΡΓΚ]

Eν μέσω τόσης αβεβαιότητας, δε θα έκανα την αλλαγή. Οι επιχειρήσεις κλείνουν ή μετακομίζουν η μία μετά την άλλη. Υπό άλλες συνθήκες ναι, φέτος όχι.

[love kids]

Just now, mama16 είπε:

Λες ότι η καινούργια έχει περισσότερη δουλεια, που όμως? όταν γυρνάς θα συνεχίζεις κ στο σπίτι ή την ώρα που βρίσκεσαι εκεί? Κ για το ωράριο είσαι σίγουρη ότι θα γίνει μεγαλύτερο ώστε να παίρνεις κ περισσότερα λεφτά? Γιατί αν η δεύτερη δουλειά είναι κάτι που πάντα ήθελες να κάνεις κ ας έχει περισσότερο τρέξιμο τις ώρες που είσαι εκεί εγώ στη θέση σου θα την επέλεγα? Αν όμως η δουλειά μεταφέρεται κ την ώρα που είσαι σπίτι εμένα δεν θα μου άρεσε να τρώει περισσότερο χρόνο απ' την οικογένεια μου

Για το ωράριο κανείς δεν ξέρει. Ακόμη και στην τωρινή μου δουλειά θα μπορούσε να μειωθεί το ωράριο όπως και σε τόσες άλλες. Δουλειά στο σπίτι έχω και στις δύο περιπτώσεις, στη δεύτερη ίσως περισσότερη. 

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

Eν μέσω τόσης αβεβαιότητας, δε θα έκανα την αλλαγή. Οι επιχειρήσεις κλείνουν ή μετακομίζουν η μία μετά την άλλη. Υπό άλλες συνθήκες ναι, φέτος όχι.

Η συγκεκριμένη επιχείρηση δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει, ούτε κι αυτή στην οποία είμαι τώρα. Βέβαια, όλες οι επιχειρήσεις προχωρούν όταν χρειάζεται σε μείωση προσωπικού ή μείωση ωρών/ημερών εργασίας. 

Αυτό που κυρίως με προβληματίζει είναι ότι σε περίπτωση που δεν συνεχιστεί η συνεργασία, θα αρχίσω πάλι το ψάξιμο, που ευτυχώς ποτέ ως τώρα δεν διήρκεσε πολύ. Όπως και τόσοι άλλοι που ψάχνουν θα μου πείτε... 

[ΑΡΓΚ]

Just now, love kids είπε:

Για το ωράριο κανείς δεν ξέρει. Ακόμη και στην τωρινή μου δουλειά θα μπορούσε να μειωθεί το ωράριο όπως και σε τόσες άλλες. Δουλειά στο σπίτι έχω και στις δύο περιπτώσεις, στη δεύτερη ίσως περισσότερη. 

Η συγκεκριμένη επιχείρηση δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει, ούτε κι αυτή στην οποία είμαι τώρα. Βέβαια, όλες οι επιχειρήσεις προχωρούν όταν χρειάζεται σε μείωση προσωπικού ή μείωση ωρών/ημερών εργασίας. 

Αυτό που κυρίως με προβληματίζει είναι ότι σε περίπτωση που δεν συνεχιστεί η συνεργασία, θα αρχίσω πάλι το ψάξιμο, που ευτυχώς ποτέ ως τώρα δεν διήρκεσε πολύ. Όπως και τόσοι άλλοι που ψάχνουν θα μου πείτε... 

 

Ανήκω σε κλάδο που ουσιαστικά έχει μηδενική ανεργία. Εντάξει, υπάρχει ανεργία και δουλειές που θα κάνει κανείς μόνο από απελπισία, αλλά σχετικά με άλλους κλάδους είναι παράδεισος. Και όμως, εν μέσω covid, έγιναν απολύσεις και μετεγκαταστάσεις, και προφανώς πρώτοι έφυγαν οι νεοπροσληφθέντες που δεν ήταν απαραίτητοι και δεν είχαν αποζημείωση. Επειδή το είδαμε ουκ ολίγες φορές από πέρσυ το Μάρτιο και ξέρω πάνω από 10 άτομα που άλλαξαν δουλειά για καλύτερα και ένα μήνα μετά έμειναν να ψάχνουν πάλι, είμαι προκατειλημμένη, τι να πω; Το ίδιο και στο εξωτερικό που έχω φίλους, δεν είναι τοπικό φαινόμενο.

[Sunshine8]

Πάντα εμπεριέχει ένα ρίσκο.

Ο τρόπος που γράφεις δείχνει άτομο που ενδιαφέρεται για την δουλειά και για να μάθει νέα πράγματα, αυτό είναι πάντα καλό για σένα, είτε φύγεις είτε μείνεις.

Εγώ συνήθως ακολουθώ το ένστικτο μου. Εάν η νέα δουλειά θεωρείς ότι είναι αρκετά πιθανό να συνεχιστει, ακολούθησε το. Αλλά και να μείνεις στην παρούσα δουλειά θεωρώ πως άτομα σαν εσένα που ψάχνονται και έχουν ένα καλό background από σπουδές και προϋπηρεσία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα έχουν την ευκαιρία τους.

Κι εγώ είμαι σε μια παρόμοια φάση που θέλω αλλαγή, ο κύριος λόγος είναι ότι σε λίγο καιρό που τελειώνει η άδεια μητρότητας, θα ήθελα να εργαστώ από το σπίτι, κάτι που τώρα είναι αδύνατον στο πόστο που είμαι. Από όσο βλέπω η αγορά στον ιδιωτικό τομέα κινείται πολύ συντηρητικά και με συμβάσεις ορισμένου χρόνου τις περισσότερες φορές, είναι πράγματι δύσκολα, θέλω να πιστεύω όμως πως υπαρχουν κ καλές ευκαιρίες ακόμα και τώρα.

[mama16]

Just now, love kids είπε:

Για το ωράριο κανείς δεν ξέρει. Ακόμη και στην τωρινή μου δουλειά θα μπορούσε να μειωθεί το ωράριο όπως και σε τόσες άλλες. Δουλειά στο σπίτι έχω και στις δύο περιπτώσεις, στη δεύτερη ίσως περισσότερη. 

Η συγκεκριμένη επιχείρηση δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει, ούτε κι αυτή στην οποία είμαι τώρα. Βέβαια, όλες οι επιχειρήσεις προχωρούν όταν χρειάζεται σε μείωση προσωπικού ή μείωση ωρών/ημερών εργασίας. 

Αυτό που κυρίως με προβληματίζει είναι ότι σε περίπτωση που δεν συνεχιστεί η συνεργασία, θα αρχίσω πάλι το ψάξιμο, που ευτυχώς ποτέ ως τώρα δεν διήρκεσε πολύ. Όπως και τόσοι άλλοι που ψάχνουν θα μου πείτε... 

Δεν ξέρω την φύση της δουλειάς σου, αν πχ είσαι εκπαιδευτικός κ δουλεύεις 4-6 ώρες την ημέρα κ έχεις κ λίγες ώρες εργασίας στο σπίτι εντάξει αλλά αν πχ είναι 8ωρο κ δουλεύεις μετά αρκετά κ στο σπίτι θα προτιμούσα την δουλειά με την λιγότερη εργασία εκτός, στην συγκεκριμένη περίπτωση την παλιά δουλειά, εκτός κ αν δεν είναι 8ωρη

[love kids]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Ανήκω σε κλάδο που ουσιαστικά έχει μηδενική ανεργία. Εντάξει, υπάρχει ανεργία και δουλειές που θα κάνει κανείς μόνο από απελπισία, αλλά σχετικά με άλλους κλάδους είναι παράδεισος. Και όμως, εν μέσω covid, έγιναν απολύσεις και μετεγκαταστάσεις, και προφανώς πρώτοι έφυγαν οι νεοπροσληφθέντες που δεν ήταν απαραίτητοι και δεν είχαν αποζημείωση. Επειδή το είδαμε ουκ ολίγες φορές από πέρσυ το Μάρτιο και ξέρω πάνω από 10 άτομα που άλλαξαν δουλειά για καλύτερα και ένα μήνα μετά έμειναν να ψάχνουν πάλι, είμαι προκατειλημμένη, τι να πω; Το ίδιο και στο εξωτερικό που έχω φίλους, δεν είναι τοπικό φαινόμενο.

Συμφωνώ με όσα γράφεις. Οι εποχές είναι πολύ δύσκολες και εννοείται συνήθως φεύγουν οι νεοπροσληφθέντες σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο δικός μου κλάδος ναι μεν έχει ανεργία για τους νεοεισερχόμενους αλλά άτομα με εμπειρία και περαιτέρω σπουδές δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οπότε το πολύ να μείνω 1-2 μήνες χωρίς δουλειά. Αλλά όπως και να το κάνουμε, όταν χάνεις έναν καλό για τα δεδομένα της εποχής μισθό και την σχετική ασφάλεια ότι αν θέλω να δουλεύω εδώ, μπορώ να παραμείνω, για να πας σε μια άλλη δουλειά που μπορεί όμως να είναι η ευκαιρία για επαγγελματική απογείωση το σκέφτεσαι καλά. Ίσως βέβαια να φαίνονται ανόητοι οι προβληματισμοί μου όταν τόσα άτομα με προσόντα ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά. 

[ΑΡΓΚ]

Just now, love kids είπε:

Συμφωνώ με όσα γράφεις. Οι εποχές είναι πολύ δύσκολες και εννοείται συνήθως φεύγουν οι νεοπροσληφθέντες σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο δικός μου κλάδος ναι μεν έχει ανεργία για τους νεοεισερχόμενους αλλά άτομα με εμπειρία και περαιτέρω σπουδές δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οπότε το πολύ να μείνω 1-2 μήνες χωρίς δουλειά. Αλλά όπως και να το κάνουμε, όταν χάνεις έναν καλό για τα δεδομένα της εποχής μισθό και την σχετική ασφάλεια ότι αν θέλω να δουλεύω εδώ, μπορώ να παραμείνω, για να πας σε μια άλλη δουλειά που μπορεί όμως να είναι η ευκαιρία για επαγγελματική απογείωση το σκέφτεσαι καλά. Ίσως βέβαια να φαίνονται ανόητοι οι προβληματισμοί μου όταν τόσα άτομα με προσόντα ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά. 

 

Όχι, είναι κάτι για το οποίο προβληματίστηκα πολύ το καλοκαίρι η ίδια, γιατί υπήρχαν 1-2 ευκαιρίες που θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες σε σχέση με αυτό που κάνω τώρα. Αλλά μιλώντας με συναδέλφους, προσωπικά δεν το τόλμησα. 2 χρόνια πριν, θα το είχα κάνει. Αλλά τώρα είναι σαφώς πιο δύσκολα.

[love kids]

Just now, ΑΡΓΚ είπε:

 

Όχι, είναι κάτι για το οποίο προβληματίστηκα πολύ το καλοκαίρι η ίδια, γιατί υπήρχαν 1-2 ευκαιρίες που θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες σε σχέση με αυτό που κάνω τώρα. Αλλά μιλώντας με συναδέλφους, προσωπικά δεν το τόλμησα. 2 χρόνια πριν, θα το είχα κάνει. Αλλά τώρα είναι σαφώς πιο δύσκολα.

Το καταλαβαίνω! Μάλλον μάχονται μέσα μου η επιθυμία για μια κάποια εργασιακή σταθερότητα (όσο γίνεται αυτό όταν δεν είσαι στο δημόσιο) και για νέες προκλήσεις! Γιατί στην τωρινή μου δουλειά είναι δύσκολο να έχεις αξιοσημείωτη εξέλιξη, τύπου προαγωγή, ταξίδια κλπ. 

[love kids]

3 ώρες πρίν, Sunshine8 είπε:

Πάντα εμπεριέχει ένα ρίσκο.

Ο τρόπος που γράφεις δείχνει άτομο που ενδιαφέρεται για την δουλειά και για να μάθει νέα πράγματα, αυτό είναι πάντα καλό για σένα, είτε φύγεις είτε μείνεις.

Εγώ συνήθως ακολουθώ το ένστικτο μου. Εάν η νέα δουλειά θεωρείς ότι είναι αρκετά πιθανό να συνεχιστει, ακολούθησε το. Αλλά και να μείνεις στην παρούσα δουλειά θεωρώ πως άτομα σαν εσένα που ψάχνονται και έχουν ένα καλό background από σπουδές και προϋπηρεσία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα έχουν την ευκαιρία τους.

Κι εγώ είμαι σε μια παρόμοια φάση που θέλω αλλαγή, ο κύριος λόγος είναι ότι σε λίγο καιρό που τελειώνει η άδεια μητρότητας, θα ήθελα να εργαστώ από το σπίτι, κάτι που τώρα είναι αδύνατον στο πόστο που είμαι. Από όσο βλέπω η αγορά στον ιδιωτικό τομέα κινείται πολύ συντηρητικά και με συμβάσεις ορισμένου χρόνου τις περισσότερες φορές, είναι πράγματι δύσκολα, θέλω να πιστεύω όμως πως υπαρχουν κ καλές ευκαιρίες ακόμα και τώρα.

Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει πολύ η δουλειά μου και φροντίζω να εξελίσσομαι. Έχω λίγο χρόνο ακόμη να το σκεφτώ, δυστυχώς όχι αρκετό όμως. Σίγουρα υπάρχουν καλές ευκαιρίες αλλά λιγότερες. Εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις. Μου αρέσει η εργασία από το σπίτι αλλά σίγουρα είναι αναζωογονητικό να βγαίνεις κάποιες μέρες να πας στη δουλειά. Συν ότι αν δεν έχεις βοήθεια με το παιδί, τηλεργασία και μωρό παιδί δύσκολο πολύ να συνδυαστούν. 

[chocolate_eater]

13 hours ago, love kids said:

Είπα να γράψω σε αυτό το θέμα για να μην ανοίγω καινούργιο. Από όταν αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο εργάζομαι πάνω στο αντικείμενό μου. Έχω αλλάξει περιβάλλοντα εργασίας κι έχω περάσει από διάφορες θέσεις. Ποτέ όμως δεν σταμάτησα τις σπουδές, έκανα μεταπτυχιακά, επιμορφώσεις κλπ. και συνεχίζω για περαιτέρω προσωπική  βελτίωση ως επαγγελματίας αλλά και για να δημιουργήσω προοπτικές εργσιακής ανελιξης. Αυτή τη στιγμή είμαι σε μια θέση που μου προσφέρει έναν καλό για την εποχή μισθό κ μια σχετική σταθερότητα, με την έννοια ότι αν επιθυμώ να συνεχίσω σε αυτή τη θέση, θα έχω δουλειά. Προέκυψε όμως η πιθανότητα για μια νέα θέση εργασίας με μικρότερο μισθό αρχικά, λόγω λιγότερων ωρών εργασίας αλλά με πολύ καλύτερες προοπτικές αν συνεχιστεί η συνεργασία. Είναι ένα πόστο που πάντα ήθελα παρόμοιο κι αρκετοί άλλοι στον κλάδο μου και δύσκολα προσλαμβάνεσαι σε αντίστοιχο. Επίσης, είναι καλή προϋπηρεσία για αντίστοιχη θέση στο εξωτερικό που επίσης με ενδιαφέρει. Βέβαια απαιτεί πολλή δουλειά, πιο πολλή από αυτή που κάνω τώρα, και δεν δουλεύω λίγο. Το δίλημμά μου έγκειται στο γεγονός πως αν αφήσω την τωρινή μου δουλειά για να πάω στη νέα, δεν θα μπορώ να επιστρέψω. Επίσης, δεν με πειράζει τόσο ο μικρότερος μισθός προς το παρόν, καθώς αν αυξηθούν οι ώρες, θα αυξηθούν και τα χρήματα. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι σε περίπτωση μη συνέχισης της συνεργασίας, μη ανανέωσης σύμβασης, θα βρεθώ πάλι να ψάχνω δουλειά. Δεν φοβάμαι ότι δε θα βρω,. πάντα έβρισκα δουλειά αλλά δεν είμαι ό,τι καλύτερο αυτή την εποχή να μένεις έστω και για λίγο άνεργος και με το άγχος της επόμενης θέσης. Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις σκέψεις σας καθώς μπορεί να δω το θέμα από άλλη οπτική.

Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο

 

 

 

Χωρίς περισσότερες πληροφορίες για τον κλάδο, τη θέση κλπ. είναι κάπως δύσκολο να εκφέρει καποιος τεκμηριωμένη άποψη.

 

Γενικά μιλώντας όμως, περιγράφεις τη θέση που είσαι ως μια τυπική θέση "βολέματος", δηλαδή σταθερή, με ΟΚ λεφτά, αλλά χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές. Αυτό μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που θέλει κάποιος που θέλει μια φάση χαλάρωσης στην καριέρα του, που έχει οικονομικές υποχρεώσεις, είναι ΟΚ με το υπάρχον work-life balance κλπ.

 

Για κάποιον που θέλει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του, θεωρώ οτι ποτέ δεν πάει χαμένο το ρίσκο της αλλαγής....τις περισσότερες φορές πάντα σε κάτι καλύτερο πας, αλλά κι αν όχι, δε χάθηκε ο κόσμος μακροπρόθεσμα.

 

Το τι ψάχνεις την περίοδο αυτή (ησυχία vs. νέες προκλήσεις) το ξέρεις εσύ καλύτερα, όπως και το τι πρακτικά περιθώρια έχεις για το ρίσκο αυτό και ανάλογα πρέπει να σκεφτείς αν θέλεις/μπορείς να το πάρεις.Το μόνο σχόλιο που θα κάνω είναι σε σχέση με τα ταξίδια, δεν ξέρω αν έχεις κάνει σε προηγούμενες δουλειές, πάντως είναι πολύ παραπλανητικό να το πουλάνε ως προτέρημα μίας θέσης....είναι ελάττωμα δυστυχώς και μετά τους πρώτους 2-3 μήνες που φεύγει ο ρομαντισμός γίνεται εμφανές, ειδικά αν έχει κάποιος οικογένεια, σχέση, κοινωνική ζωή κλπ. Μερικές εταιρείες το αποζημιώνουν με πολύ καλά εκτός έδρας, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι ο κανόνας στην Ελλάδα. Αν δεν το έχεις κάνει νωρίτερα ώστε να είσαι βέβαιη οτι όντως σου αρέσουν τα επαγγελματικά ταξίδια, θα πρότεινα να μην το βάζεις στα θετικά της εξίσωσης.

[love kids]

Just now, chocolate_eater είπε:

 

 

Χωρίς περισσότερες πληροφορίες για τον κλάδο, τη θέση κλπ. είναι κάπως δύσκολο να εκφέρει καποιος τεκμηριωμένη άποψη.

 

Γενικά μιλώντας όμως, περιγράφεις τη θέση που είσαι ως μια τυπική θέση "βολέματος", δηλαδή σταθερή, με ΟΚ λεφτά, αλλά χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές. Αυτό μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που θέλει κάποιος που θέλει μια φάση χαλάρωσης στην καριέρα του, που έχει οικονομικές υποχρεώσεις, είναι ΟΚ με το υπάρχον work-life balance κλπ.

 

Για κάποιον που θέλει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του, θεωρώ οτι ποτέ δεν πάει χαμένο το ρίσκο της αλλαγής....τις περισσότερες φορές πάντα σε κάτι καλύτερο πας, αλλά κι αν όχι, δε χάθηκε ο κόσμος μακροπρόθεσμα.

 

Το τι ψάχνεις την περίοδο αυτή (ησυχία vs. νέες προκλήσεις) το ξέρεις εσύ καλύτερα, όπως και το τι πρακτικά περιθώρια έχεις για το ρίσκο αυτό και ανάλογα πρέπει να σκεφτείς αν θέλεις/μπορείς να το πάρεις.Το μόνο σχόλιο που θα κάνω είναι σε σχέση με τα ταξίδια, δεν ξέρω αν έχεις κάνει σε προηγούμενες δουλειές, πάντως είναι πολύ παραπλανητικό να το πουλάνε ως προτέρημα μίας θέσης....είναι ελάττωμα δυστυχώς και μετά τους πρώτους 2-3 μήνες που φεύγει ο ρομαντισμός γίνεται εμφανές, ειδικά αν έχει κάποιος οικογένεια, σχέση, κοινωνική ζωή κλπ. Μερικές εταιρείες το αποζημιώνουν με πολύ καλά εκτός έδρας, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι ο κανόνας στην Ελλάδα. Αν δεν το έχεις κάνει νωρίτερα ώστε να είσαι βέβαιη οτι όντως σου αρέσουν τα επαγγελματικά ταξίδια, θα πρότεινα να μην το βάζεις στα θετικά της εξίσωσης.

Καταλαβαίνω τι λες για τα ταξίδια. Αλίμονο αν με την εμπειρία που έχω μπορούσε κάποιος να μου προβάλει ως θετικό κάτι που είναι αρνητικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως θα είναι όντως κάτι θετικό για μένα κι όχι εξουθενωτικό λόγω συχνότητας. 

[chocolate_eater]

32 minutes ago, love kids said:

Καταλαβαίνω τι λες για τα ταξίδια. Αλίμονο αν με την εμπειρία που έχω μπορούσε κάποιος να μου προβάλει ως θετικό κάτι που είναι αρνητικό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως θα είναι όντως κάτι θετικό για μένα κι όχι εξουθενωτικό λόγω συχνότητας. 

 

Δε λέω αναγκαστικά οτι το προβάλλει κάποιος στη δική σου περίπτωση....απλώς ίσως για κάποιον που πρώτη φορά θα κάνει ταξίδια ως μέρος της δουλειάς να φαντάζει κάπως πιο ρομαντικό απ'όσο στην πραγματικότητα οφείλω να πω οτι είναι. Βέβαια περίπτωση με περίπτωση διαφέρει....αν γίνονται π.χ. 2 φορές το χρόνο και αμοίβονται και παραπάνω, είναι όντως κάτι όχι απαραίτητα αρνητικό (εκτός κι αν πηγαίνεις στα ίδια μέρη).

[Lenia16]

9 ώρες πρίν, student είπε:

Σκέφτομαι ότι η εργασία στον ιδιωτικό τομέα ήρθε για να σε βάλει στην διαδικασία να σκεφτείς ξανά πόσο πολύ θέλεις η όχι να εργαστείς για το δημόσιο. Το ερώτημα είναι αν θα ρισκάρεις για κάτι που το ονειρευεσαι η όχι.

 

Πιστεύω οτι αν όντως το θέλεις πολύ θα κάνεις το πρώτο βήμα και αυτό θα σε πάει παραπέρα ακόμα και μετά την διετία. Θα σε βάλει στο μονοπατι να παλέψεις γι αυτό που τόσο θέλεις και θα βρεις τον τρόπο. 
Ίσως να βοηθούσε να κάνεις εικόνα και τις δύο εκδοχές, δηλαδή το που σε φαντάζεσαι αυτή την στιγμή.
Νομιζω ότι αν είσαι σε καλή περίοδο στην ζωή σου, δημιουργική κατά καποιο τρόπο θα επιλέξεις τον χώρο που θα σε κάνει να νιώθεις ευχάριστα. 

 

Όλα όσα θέλουμε να ζησουμε, απαιτούν αποφασιστικότητα.

Υποθετικα, αν μπεις στο δημόσιο και στην διετία τελειώσει αυτό το όνειρο και δεν αναθεωρεί η σύμβαση σου θα είσαι ηδη ένα σκαλοπάτι πιο πάνω και αυτό θα σου φέρει το επόμενο σκαλοπάτι που μπορεί να είναι κάτι που δεν το είχες καν σκεφτεί. Εκεί ίσως έρθει ένα νέο όνειρο.

Αντίστοιχα αν εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα και με τα χρόνια τελικά νιώσεις μια δυσφορία σε σχέση με το αντικείμενο αυτό, αυτό θα σε φέρει στο επόμενο σκαλοπάτι που πάλι μπορεί να μην έχεις καν φανταστεί. 

Και οι δύο περιπτώσεις θα έχουν κάτι να σου δώσουν.

 

Νομίζω ότι η απόφαση έγκειται στο τι θέλεις για τον εαυτό σου σε προσωπικό επίπεδο. Υπάρχουν περίοδοι που νιώθουμε ανασφάλεια οπότε μένουμε όπου είμαστε υπάρχουν όμως και περίοδοι που θέλουμε να εξελιχθουμε γιατί υπάρχει η ανάγκη. 

Ευχαριστώ για την απάντηση αν και έχουν περάσει 2 χρόνια ήδη! Απίστευτο μου φαίνεται! Να κάνω λοιπόν ένα update που ίσως φανεί βοηθητικό στη @love kids. Τελικά επέλεξα το δημόσιο, αν κ η απόφαση ήρθε με πολλές αμφιβολίες κ τύψεις. Δεν το έχω μετανιώσει όμως γιατί πραγματικά κάνω αυτό που ήθελα πάντα και θα ήθελα να μη σταματήσω ποτέ να το κάνω. Η σύμβαση μου ανανεώθηκε λόγω της πανδημίας για ένα χρόνο ακόμη. Εκ των υστέρων, αν είχα πάει στην άλλη δουλειά θα είχα πολύ σοβαρά προβλήματα οικογενειακά λογω καραντίνας και κλειστών σχολείων, γιατί αφορά σε μια επιχείρηση που είναι αδύνατον να κλείσει και θα την έτρεχα μόνη μου ενώ κ ο σύζυγος δεν έχει δυνατότητα αδείας λόγω του είδους της εργασίας του κ της θέσης που έχει. Κοινώς, δεν θα είχα τι να κάνω το παιδί μου στην κυριολεξία. Μετά τη λήξη της σύμβασης, απ ότι φαινεται, θα είναι σχετικά γρήγορη η αποκατάσταση μου επαγγελματικά (ηδη έχω προτάσεις), κυρίως λόγω της εμπειρίας που έχω αποκομίσει από τον οργανισμο που εργάζομαι (δεν υπάρχουν πολλοι στην αγορά με αντίστοιχη προϋπηρεσία). Αυτό όμως που μέτρησε στην απόφαση μου, καθώς όλα αυτά δεν μπορούσα να τα γνωρίζω από πριν, ήταν ότι η δουλειά στο δημόσιο αυτόν φορέα ήταν αυτό που πάντα ήθελα να κάνω κ ακόμη κ αν δεν μείνω, θα μου έχει δώσει τα εφόδια να την κάνω μετά ως ιδιωτική υπάλληλος, κάτι που πριν ήταν αδύνατον. Χωρίς τα υπέρ του Δημοσίου βέβαια αλλά δεν γίνεται να έχουμε όλα. Οπότε, @love kids, θα σου έλεγα οτι επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλασσει το μέλλον (σε μένα ας πούμε ήρθε μια πανδημία!), σκέψου τι από τα δύο θα μετανιώσεις πιο πολύ αν δεν κάνεις, ακόμη κ αν δεν έρθουν τα πράγματα όπως θα ήθελες τελικά. Καλή απόφαση!