Τρόπος διδασκαλίας γλώσσας Β' Δημοτικού

[Macgyver]

πρίν από 28 λεπτά , annoulen είπε:

Καλημέρα σας αγαπητές μου, 

 

Κατ' αρχάς σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την όλη αυτή κατάθεση απόψεων,  αν και οι περισσότερες μου προτείνετε,  ουσιαστικά, να μην κάνω αυτό που σκόπευα να κάνω.   

 

Θα κρατήσω την πρόταση της ΜΑΡΙΤΑ γιατί μου φαίνεται κ η σωστότερη και πιο κοντά στο "είναι" μου:  

 

Macgyver, πριν πάνε τα παιδιά μου Δημόσιο Δημοτικό (γιατί πριν τα είχα σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό - νήπιο), εάν άκουγα μία μητέρα με τους δικούς μου προβληματισμούς, θα έλεγα "καλά με τι ασχολείται", τώρα όμως ......

Τονίζω τη διαφορά δημοσίου -ιδιωτικού, γιατί στο ιδιωτικό έχεις μεγαλύτερη άνεση να εκφράσεις κάποιο παράπονο. Επίσης όσον αφορά την 2η πρότασή σου που επισυνάπτω,  εννοείται ότι συμφωνώ. Το σωστό το δικό μου μπορεί να είναι λάθος για τον άλλο και το αντίστροφο. 

 

Πολύ σωστό αυτό. 

 

Πέρσι, με τη δασκάλα που έδινε τις "πολυσυζητημένες"  και "παλιομοδίτικες" φωτοτυπίες, που τους είχε έναν μπούσουλα στην γραμματική, θεωρία κ ασκήσεις κ όλα αυτά που υποστηρίζω εγώ που, ξαναλέω, είμαι της παλιάς σχολής κ ενδεχομένως να είμαι κ λάθος, ο γιος μου μαζί με 2-3 άλλα παιδάκια ήταν στους "δυνατούς" της τάξης. Φέτος λοιπόν, με τον νέο αυτό τρόπο διδασκαλίας,  αυτοί οι "δυνατοί" έχουν πέσει στο μέτριο, διαπίστωση κ από τις άλλες μητέρες.

Κ δεν υπάρχουν άλλοι δυνατοί,  δλδ δεν υπάρχουν παιδιά που ανταποκρίνονται καλύτερα, σε σχέση με πέρσι, με το "νέο" αυτό σύστημα διδασκαλίας.  Ίσως τα παιδιά θα πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο αυτό τρόπο διδασκαλίας προκειμένου να βελτιωθεί η απόδοσή τους. Αλλά πότε ? Φτάσαμε Γενάρη.  

 

 

Πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο γίνεται .... Δεν μπορώ όμως εννοείται (δλδ ντρέπομαι)  να εκφράσω ξεκάθαρα αυτήν την υποκειμενική άποψη, γι αυτό είπα να προτείνω συγκεκριμένα πράγματα. 

 

Έχω διαπιστώσει κάποιες φορές ότι όντως, δεν τα κατανοεί όλα κ στην προσπάθειά μου να τον βοηθήσω διαπιστώνω ότι δεν τους έχει εξηγήσει το συγκεκριμένο κομμάτι. ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ, το τονίζω.

 

 Δεν παίζει αυτό - το ξεχνάμε . Το προσπαθούμε όμως στις διακοπές, το καλοκαίρι,  κάνα τριήμερο κλπ. Προτιμά να παίζει τις ελεύθερες ώρες του.  

 

Και πάλι σας ευχαριστώ όλες σας για τις απαντήσεις σας. Η αλήθεια είναι ότι κ με προβληματίσατε αλλά και με ψιλο-ηρεμήσατε.  

 

Καλή δύναμη λοιπόν ! 

Και κάτι τελευταίο : σαφως παίζει ρόλος ο τρόπος που κάποιος θα μιλήσει για ένα ζήτημα . Εγώ είμαι κατά της «υπόδειξης» , όχι κατά της έκφρασης «προβληματισμού» .  

[annoulen]

1 hour ago, Έσπερος είπε:

Σε τι ακριβώς έχουν πέσει στο μέτριο τα παιδιά; Και αυτό ποιος το κρίνει; Το είπε ο δάσκαλος; Νιώθουν τα παιδιά ότι δυσκολεύονται υπέρμετρα; Σε κάτι συγκεκριμένο ή γενικά; Υπάρχουν βαθμοί σε τεστ; Φαίνεται στις εκθέσεις; Επίσης, στα μαθηματικά τι γίνεται; Ή λόγω διαφορετικού αντικειμένου δεν μπορείς να κρίνεις; 

 

Ενημερωτκή συνάντηση στην αρχή της χρονιάς είχατε; Σας είπε τους στόχους του και τη  μέθοδό του, το πώς θα δουλέψει, τι θα περιμένει από τους μαθητές; Αυτό κανονικά πρέπει να γίνεται. Αν δεν έγινε όμως, είναι δικαίωμά σου σαν μητέρα να ρωτήσεις. Είναι μικρή τάξη, ο καθένας αναμένει κάποια ανησυχία τωνγονέων και  υψηλό βαθμό επίβλεψης, δεν πιστεύω ότι τίθεται θέμα παρεξήγησης, ούτε θα θεωρηθεί παρέμβαση. 

 

Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω όσο πιο συγκεκριμένα μπορώ, γιατί ρωτάς πολύ συγκεκριμένα πράγματα κ χαίρομαι για αυτό γιατί με βάζεις να σκεφτώ καλύτερα κ πιο ορθολογικά.

 

Μαθηματικά έχουμε άλλη δασκάλα.  Είμαστε οκ εκεί.

 

Τεστ έχουν κάνει ένα περί τα τέλη Οκτωβρίου, "σε αυτά που έχουν διδαχθεί ως τώρα" ήταν η ενημέρωση, στο οποίο έψαχνα να βρω τι ύλη να διαβάσει το παιδί (και δεν βρήκα) και στο οποίο όμως πήγε καλά. Βαθμοί δεν υπάρχουν σε τρίμηνα (ούτε στην Α ούτε στην Β δημοτικού) κ ούτε στα τετράδια παρά μόνο παρατηρήσεις. Άλλο τεστ δεν έχει γίνει. 

 

Ο δάσκαλος δεν μπορεί να συγκρίνει, δεν μπορεί να πει αν έχει "πέσει" το παιδί φέτος, γιατί δεν τον ήξερε πέρσι παρά μόνο ίσως από ενημέρωση της περσινής δασκάλας, που δεν είμαι κ σίγουρη ότι έχει γίνει. Αλλά από την αξιολόγησή του (του δασκάλου) εγώ έκρινα ότι έχει "πέσει", από το διάβασμά του παιδιού στο σπίτι καθώς και από την μείωση του ενδιαφέροντός του. 

Κ συζητώντας κ με τις άλλες μητέρες,  διαπιστώσαμε ότι υπάρχει αλλαγή στα συγκεκριμένα παιδιά από πέρσι. Δεν ξέρω αν η Β' Δημοτικού "τους έπεσε βαριά", πιστεύω ότι η Α δημοτικού είναι πιο "δύσκολη". Σημειώνω ότι δεν αναφέρομαι σε όλη την τάξη αλλά στα λίγα αυτά παιδάκια στα οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενο μήνυμα. 

Ενημερωτική συνάντηση είχαμε στην αρχή της χρονιάς αλλά δεν αναφέρθηκαν ακριβώς αυτά που λες. Γενικόλογα περισσότερο. 

Δεν ξέρω αν πρέπει να συγκρίνω κ με την ξένη γλώσσα, αλλά στα Αγγλικά (πάει φροντιστήριο), είναι πολύ καλός. Του αρέσουν, είναι ενθουσιασμένος με την δασκάλα κ επίσης έχει κ πολύ καλή απόδοση. Κ αυτό γιατί γίνεται πολύ οργανωμένο μάθημα. 

 

 

[ΑΡΓΚ]

5 ώρες πρίν, annoulen είπε:

 

Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω όσο πιο συγκεκριμένα μπορώ, γιατί ρωτάς πολύ συγκεκριμένα πράγματα κ χαίρομαι για αυτό γιατί με βάζεις να σκεφτώ καλύτερα κ πιο ορθολογικά.

 

Μαθηματικά έχουμε άλλη δασκάλα.  Είμαστε οκ εκεί.

 

Τεστ έχουν κάνει ένα περί τα τέλη Οκτωβρίου, "σε αυτά που έχουν διδαχθεί ως τώρα" ήταν η ενημέρωση, στο οποίο έψαχνα να βρω τι ύλη να διαβάσει το παιδί (και δεν βρήκα) και στο οποίο όμως πήγε καλά. Βαθμοί δεν υπάρχουν σε τρίμηνα (ούτε στην Α ούτε στην Β δημοτικού) κ ούτε στα τετράδια παρά μόνο παρατηρήσεις. Άλλο τεστ δεν έχει γίνει. 

 

Ο δάσκαλος δεν μπορεί να συγκρίνει, δεν μπορεί να πει αν έχει "πέσει" το παιδί φέτος, γιατί δεν τον ήξερε πέρσι παρά μόνο ίσως από ενημέρωση της περσινής δασκάλας, που δεν είμαι κ σίγουρη ότι έχει γίνει. Αλλά από την αξιολόγησή του (του δασκάλου) εγώ έκρινα ότι έχει "πέσει", από το διάβασμά του παιδιού στο σπίτι καθώς και από την μείωση του ενδιαφέροντός του. 

Κ συζητώντας κ με τις άλλες μητέρες,  διαπιστώσαμε ότι υπάρχει αλλαγή στα συγκεκριμένα παιδιά από πέρσι. Δεν ξέρω αν η Β' Δημοτικού "τους έπεσε βαριά", πιστεύω ότι η Α δημοτικού είναι πιο "δύσκολη". Σημειώνω ότι δεν αναφέρομαι σε όλη την τάξη αλλά στα λίγα αυτά παιδάκια στα οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενο μήνυμα. 

Ενημερωτική συνάντηση είχαμε στην αρχή της χρονιάς αλλά δεν αναφέρθηκαν ακριβώς αυτά που λες. Γενικόλογα περισσότερο. 

Δεν ξέρω αν πρέπει να συγκρίνω κ με την ξένη γλώσσα, αλλά στα Αγγλικά (πάει φροντιστήριο), είναι πολύ καλός. Του αρέσουν, είναι ενθουσιασμένος με την δασκάλα κ επίσης έχει κ πολύ καλή απόδοση. Κ αυτό γιατί γίνεται πολύ οργανωμένο μάθημα. 

 

 

 

Το τραγικό σε αυτη την ιστορία είναι ότι θεωρείται από πολλούς γονείς και εκπαιδευτικούς λογικό και επιθυμητό το παιδάκι των 6-7 ετών να έχει διαγώνισμα, με ύλη που πρέπει να διαβάσει, και στη συνέχεια αξιολόγηση.

Το τεστ έχει το νόημα να καταλάβει, φαντάζομαι, ο εκπαιδευτικός αν τα παιδιά έχουν γενικά κατακτήσει τις γνώσεις που προσπάθησε να διδάξει, και αν κάποια παιδάκια κάπου υστερούν (που λογικά θα το καταλάβει έτσι κι αλλιώς από την καθημερινότητα μέσα στην τάξη). Πώς μπορεί ένα παιδάκι τόσο μικρό να "πέσει"; Εκτός αν εννοείται ότι έχει χάσει το ενδιαφέρον του, που από τη μία είναι λογικό μετά το "'καινούριο" της Α τάξης, και από την άλλη σίγουρα δε λύνεται με φωτοτυπίες, το αντίθετο μάλλον. 

[Έσπερος]

18 ώρες πρίν, annoulen είπε:

 

Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω όσο πιο συγκεκριμένα μπορώ, γιατί ρωτάς πολύ συγκεκριμένα πράγματα κ χαίρομαι για αυτό γιατί με βάζεις να σκεφτώ καλύτερα κ πιο ορθολογικά.

 

Μαθηματικά έχουμε άλλη δασκάλα.  Είμαστε οκ εκεί.

 

Τεστ έχουν κάνει ένα περί τα τέλη Οκτωβρίου, "σε αυτά που έχουν διδαχθεί ως τώρα" ήταν η ενημέρωση, στο οποίο έψαχνα να βρω τι ύλη να διαβάσει το παιδί (και δεν βρήκα) και στο οποίο όμως πήγε καλά. Βαθμοί δεν υπάρχουν σε τρίμηνα (ούτε στην Α ούτε στην Β δημοτικού) κ ούτε στα τετράδια παρά μόνο παρατηρήσεις. Άλλο τεστ δεν έχει γίνει. 

 

Ο δάσκαλος δεν μπορεί να συγκρίνει, δεν μπορεί να πει αν έχει "πέσει" το παιδί φέτος, γιατί δεν τον ήξερε πέρσι παρά μόνο ίσως από ενημέρωση της περσινής δασκάλας, που δεν είμαι κ σίγουρη ότι έχει γίνει. Αλλά από την αξιολόγησή του (του δασκάλου) εγώ έκρινα ότι έχει "πέσει", από το διάβασμά του παιδιού στο σπίτι καθώς και από την μείωση του ενδιαφέροντός του. 

Κ συζητώντας κ με τις άλλες μητέρες,  διαπιστώσαμε ότι υπάρχει αλλαγή στα συγκεκριμένα παιδιά από πέρσι. Δεν ξέρω αν η Β' Δημοτικού "τους έπεσε βαριά", πιστεύω ότι η Α δημοτικού είναι πιο "δύσκολη". Σημειώνω ότι δεν αναφέρομαι σε όλη την τάξη αλλά στα λίγα αυτά παιδάκια στα οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενο μήνυμα. 

Ενημερωτική συνάντηση είχαμε στην αρχή της χρονιάς αλλά δεν αναφέρθηκαν ακριβώς αυτά που λες. Γενικόλογα περισσότερο. 

Δεν ξέρω αν πρέπει να συγκρίνω κ με την ξένη γλώσσα, αλλά στα Αγγλικά (πάει φροντιστήριο), είναι πολύ καλός. Του αρέσουν, είναι ενθουσιασμένος με την δασκάλα κ επίσης έχει κ πολύ καλή απόδοση. Κ αυτό γιατί γίνεται πολύ οργανωμένο μάθημα. 

 

 

Καταλαβαίνω ότι σίγουρα χρειάζονται διευκρινίσεις για τον τρόπο που δουλεύει και δεν είναι κακό να τις ζητήσεις. Στο γλωσσικό μάθημα, έτσι όπως περιστρέφεται γύρω από κείμενα, και η γραμματική προκύπτει από τα κείμενα, είναι δύσκολο για τα παιδιά να καταλάβουν την ύλη. Εκέι πρέπει ο διδάσκων να δώσει κάποιες κατευθύνσεις. Αφού πήγε καλά όμως, γιατί ανησυχείς; Για τον χρόνο μελέτης στο σπίτι, αν είναι λιγότερες οι ασκήσεις, λογικό να είναι λιγότερη και η μελέτη. Επίσης σ' αυτήν την ηλικία καταλαβαίνω ότι αν δεν υπάρχει κάτι απτό όπως μια φωτοτυπία, τα παιδιά μπορεί να νιώθουν ότι δεν έχουν τίποτα και να μη διαβάζουν. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το κάνουν και στο Γυμνάσιο ακόμα, ενώ εμείς θεωρούμε δεδομένο ότι θα διαβάσουν πχ το κείμενο που αναλύσαμε. Εχεις ζητήσει από το παιδί να σου περιγράψει το μάθημα; Φαντάζομαι ότι μπορεί να μη θέλει ή να βαριέται, αλλά κάνε μια προσπάθεια για να ξέρεις. 

 

Για να μην τρώγεσαι με τις αμφιβολίες σου, και να μην μπλέξεις και στα λόγια με άλλους γονείς, καλύτερα μίλα με τον δάσκαλο, πες τις απορίες σου, χωρίς να συγκρίνεις με πέρσι και χωρίς να πεις για φωτοτυπίες. Ρωτα απλά πώς διδάσκεται το μάθημα, τι είδους ασκήσεις γίνονται στην τάξη και αν χρειάζονται περισσότερες, ποιος είναι ο ρόλος της γραμματικής, τι αναμένεται από τις εκθέσεις. και βέβαια ποιες είναι οι αδυναμίες του δικου σου παιδιού και πώς θα τις δουλέψεις. 

[Chrysoum]

Θα σου μιλήσω ως εκπαιδευτικος, αν και η εμπειρία μου είναι πολύ σύντομη. Για την ακρίβεια σπουδάζω ακόμη, αλλά έχουμε μπει πολλές ώρες στην τάξη. Συγκεκριμένα στην Δ' δημοτικού. Επίσης δεν ζω στην Ελλάδα, αλλά στην Νορβηγία. Παρόλα αυτά ίσως αν σου πω πως έχουν τα πράγματα εδώ να αποκτήσεις μια πιο σφαιρική άποψη. Αν πάλι θεωρείς ότι οι συνθήκες είναι τελειως διαφορετικές λόγω διαφοράς χώρας, μπορείς απλά να το αγνοήσεις. Σαφέστατα και τα νορβηγικά είναι μια γλώσσα με λιγότερη γραμματική από τα ελληνικά. Στην Δ' δημοτικού που περιστασιακα διδάσκω εγώ, στην αρχή της εβδομάδας λέμε τον κανόνα της εβδομάδας, κάνουμε μερικές ασκήσεις στην τάξη πάνω σε αυτό (όχι πάνω από 45') και την Τετάρτη ή Πέμπτη τον αναφέρουμε ξανα και κάνουμε μια μικρή επανάληψη του κανόνα. Το ίδιο και στα μαθηματικά και στα αγγλικά. Ασκήσεις για το σπίτι δεν δίνονται, τουλάχιστον όχι πάνω στην γραμματική. Αυτό που είναι αρκετά δημοφιλές ειναι να δανείζονται οι μαθητές ένα λογοτεχνικό βιβλίο από την βιβλιοθήκη του σχολείου και μετά από 2-3 εβδομάδες να γράφουν μια εκθεσουλα. Συνήθως δε το κάνουν ψηφιακά και βάζουν διαφορα χρώματα και προγράμματα και φυσικά εικόνες, οπότε είναι κάτι που στους περισσότερους φαίνεται πιο καλλιτεχνικό και τους αρέσει. Επίσης πολλές φορές η δουλειά που έχουν να κάνουν για το σπίτι είναι να γράψουν μια εφευρετικη ευχετήρια κάρτα σε έναν συμμαθητή που έχει γενέθλια. Να γράψουν για ένα άτομο που θαυμάζουν, κλπ. Δίνεται μεγάλη βάση στην παραγωγή λόγου. Τεστ γράφουν κάθε 2 βδομάδες πάνω σε αυτά που έμαθαν, αλλά δεν προβλέπεται από τους μαθητές να προετοιμαστουν στο σπίτι για αυτό. Είναι ουσιαστικά σαν μια μίνι επανάληψη. Λίγο πριν το τεστ λέμε άλλη μια φορά τι κάναμε αυτές τις 2 εβδομάδες. Βαθμοί δεν υπάρχουν σε καμία από τις εφτά τάξεις του δημοτικού. Και γενικά δίνεται πολύ βάρος στο παιχνίδι σε παιδιά δημοτικού. Το ολοήμερο σχολείο εδώ ειναι πολύ διαδεδομενο μιας και οι περισσότερες οικογένειες δεν έχουν βοήθεια από τρίτους και οι γονείς δουλεύουν. Όταν λοιπόν τελειώνει το μάθημα γύρω στις 13:30 τα παιδιά τρώνε και μετά έχουν δραστηριότητες με οργανωμένο παιχνίδι, αλλιώς τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν τις ασκήσεις που μπορεί να έχουν (πχ αυτό με το βιβλίο). Δεν θεωρώ ότι η φωτοτυπία και η παπαγαλια κανονων βοηθούν ένα παιδί 7 χρόνων να αναπτύξει την ικανοτητα λόγου. Επίσης σκοπούς του σχολείου είναι να παρέχει ολοκληρωμένη γνώση γι αυτό και υπάρχουν δραστηριότητες και μαθήματα πέραν της τάξης. Για παράδειγμα μια φορά την εβδομάδα βγαίνουμε στην φύση και μαζεύουμε μανιτάρια, φυτά, σπόρους κλπ. Επίσης αποτελεί μάθημα το να φτιάχνουμε φαγητό και να μαθαίνουμε για τις τροφές όπου μεταξύ άλλων εφαρμόζουμε στην πράξη γνώσεις που έχουμε μάθει στα μαθηματικά και στην χημεία. Αυτά για το εκπαιδευτικό σύστημα εδώ. 

 

Στην δική σου περίπτωση από ότι διάβασα, το πρόβλημα τίθεται όπως είπες και εσύ στο ότι έχετε διαφορετικές προσεγγίσεις με τον δάσκαλο και πιθανόν ανήκετε σε διαφορετικές "σχολές". Είμαι πεπεισμενη πως ο δάσκαλος ακολουθεί τις γραμμές που προβλέπονται και δίνει βάση στην παραγωγή λόγου. Όσον αφορά αυτό που ανέφερες για τις ώρες μελέτης είναι λογικό να έχουν μειωθεί αν και ο φόρτος εργασίας έχει μειωθεί. Ποσοτική δουλειά όμως δεν σημαίνει και ποιοτική! Ελπίζω να βοήθησα

[Έσπερος]

14 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

Θα σου μιλήσω ως εκπαιδευτικος, αν και η εμπειρία μου είναι πολύ σύντομη. Για την ακρίβεια σπουδάζω ακόμη, αλλά έχουμε μπει πολλές ώρες στην τάξη. Συγκεκριμένα στην Δ' δημοτικού. Επίσης δεν ζω στην Ελλάδα, αλλά στην Νορβηγία. Παρόλα αυτά ίσως αν σου πω πως έχουν τα πράγματα εδώ να αποκτήσεις μια πιο σφαιρική άποψη. Αν πάλι θεωρείς ότι οι συνθήκες είναι τελειως διαφορετικές λόγω διαφοράς χώρας, μπορείς απλά να το αγνοήσεις. Σαφέστατα και τα νορβηγικά είναι μια γλώσσα με λιγότερη γραμματική από τα ελληνικά. Στην Δ' δημοτικού που περιστασιακα διδάσκω εγώ, στην αρχή της εβδομάδας λέμε τον κανόνα της εβδομάδας, κάνουμε μερικές ασκήσεις στην τάξη πάνω σε αυτό (όχι πάνω από 45') και την Τετάρτη ή Πέμπτη τον αναφέρουμε ξανα και κάνουμε μια μικρή επανάληψη του κανόνα. Το ίδιο και στα μαθηματικά και στα αγγλικά. Ασκήσεις για το σπίτι δεν δίνονται, τουλάχιστον όχι πάνω στην γραμματική. Αυτό που είναι αρκετά δημοφιλές ειναι να δανείζονται οι μαθητές ένα λογοτεχνικό βιβλίο από την βιβλιοθήκη του σχολείου και μετά από 2-3 εβδομάδες να γράφουν μια εκθεσουλα. Συνήθως δε το κάνουν ψηφιακά και βάζουν διαφορα χρώματα και προγράμματα και φυσικά εικόνες, οπότε είναι κάτι που στους περισσότερους φαίνεται πιο καλλιτεχνικό και τους αρέσει. Επίσης πολλές φορές η δουλειά που έχουν να κάνουν για το σπίτι είναι να γράψουν μια εφευρετικη ευχετήρια κάρτα σε έναν συμμαθητή που έχει γενέθλια. Να γράψουν για ένα άτομο που θαυμάζουν, κλπ. Δίνεται μεγάλη βάση στην παραγωγή λόγου. Τεστ γράφουν κάθε 2 βδομάδες πάνω σε αυτά που έμαθαν, αλλά δεν προβλέπεται από τους μαθητές να προετοιμαστουν στο σπίτι για αυτό. Είναι ουσιαστικά σαν μια μίνι επανάληψη. Λίγο πριν το τεστ λέμε άλλη μια φορά τι κάναμε αυτές τις 2 εβδομάδες. Βαθμοί δεν υπάρχουν σε καμία από τις εφτά τάξεις του δημοτικού. Και γενικά δίνεται πολύ βάρος στο παιχνίδι σε παιδιά δημοτικού. Το ολοήμερο σχολείο εδώ ειναι πολύ διαδεδομενο μιας και οι περισσότερες οικογένειες δεν έχουν βοήθεια από τρίτους και οι γονείς δουλεύουν. Όταν λοιπόν τελειώνει το μάθημα γύρω στις 13:30 τα παιδιά τρώνε και μετά έχουν δραστηριότητες με οργανωμένο παιχνίδι, αλλιώς τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν τις ασκήσεις που μπορεί να έχουν (πχ αυτό με το βιβλίο). Δεν θεωρώ ότι η φωτοτυπία και η παπαγαλια κανονων βοηθούν ένα παιδί 7 χρόνων να αναπτύξει την ικανοτητα λόγου. Επίσης σκοπούς του σχολείου είναι να παρέχει ολοκληρωμένη γνώση γι αυτό και υπάρχουν δραστηριότητες και μαθήματα πέραν της τάξης. Για παράδειγμα μια φορά την εβδομάδα βγαίνουμε στην φύση και μαζεύουμε μανιτάρια, φυτά, σπόρους κλπ. Επίσης αποτελεί μάθημα το να φτιάχνουμε φαγητό και να μαθαίνουμε για τις τροφές όπου μεταξύ άλλων εφαρμόζουμε στην πράξη γνώσεις που έχουμε μάθει στα μαθηματικά και στην χημεία. Αυτά για το εκπαιδευτικό σύστημα εδώ. 

 

Στην δική σου περίπτωση από ότι διάβασα, το πρόβλημα τίθεται όπως είπες και εσύ στο ότι έχετε διαφορετικές προσεγγίσεις με τον δάσκαλο και πιθανόν ανήκετε σε διαφορετικές "σχολές". Είμαι πεπεισμενη πως ο δάσκαλος ακολουθεί τις γραμμές που προβλέπονται και δίνει βάση στην παραγωγή λόγου. Όσον αφορά αυτό που ανέφερες για τις ώρες μελέτης είναι λογικό να έχουν μειωθεί αν και ο φόρτος εργασίας έχει μειωθεί. Ποσοτική δουλειά όμως δεν σημαίνει και ποιοτική! Ελπίζω να βοήθησα

Κάπως έτσι έχουν φανταστεί να γίνεται κι εδώ το γλωσσικό μάθημα, μόνο που κανείς δεν επιμόρφωσε τους εκπαιδευτικούς γι΄ αυτό! Μόνο όσοι έχουν κάνει μεταπτυχιακά έχουν ασκηθεί σε αυτό, και ίσως και οι δάσκαλοι στις παιδαγωγικές σχολές, αλλά εκεί συνήθως δίνεται έμφαση στη θεωρία και όχι στο να το εφαρμόσουν στην τάξη ή έστω να το δουν να εφαρμόζεται. 

 

Γενικά φαίνεται ένα εκπαιδευτικό σύστημα με αρκετές σωστές κατευθύνσεις. Την αποτελεσματικότητά του απ' έξω βέβαια δεν μπορούμε να την κρίνουμε, αλλά έτσι πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι το δημοτικό: παιχνίδι, ομαδικές δραστηριότητες, δημιουργικότητα, βιωματική μάθηση, εφαρμογή των γνώσεων. 

[annoulen]

14 ώρες πρίν, Chrysoum είπε:

....... Ποσοτική δουλειά όμως δεν σημαίνει και ποιοτική! 

 

Είναι πάρα πολύ ωραίο και αποτελεσματικό το σύστημα της Νορβηγίας έτσι όπως το περιγράφεις. Κ γενικά απ΄οτι έχω ακούσει στα σχολεία του εξωτερικού (για Ευρώπη μιλάω, γιατί μόνο εκεί έχω κάποιους γνωστούς), η περισσότερη δουλειά γίνεται εντός τάξης κ δεν τους βάζουν σχεδόν τίποτε για το σπίτι. 

Ναι, σίγουρα, ανήκουμε σε διαφορετικές "σχολές" με τον δάσκαλο. Κρατάω την προτελευταία σου πρόταση,  γιατί συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε αυτό. Και με βάση αυτή θα πω ότι ακόμα δεν έχω πειστεί αν τελικά έχουν νόημα τα "εκθεσάκια",  όταν το παιδί συνέχεια με ρωτάει πώς γράφονται διάφορες λέξεις των οποίων την ορθογραφία δεν έχει διδαχθεί.  

 Ή να τον αφήσω να πάει στο σχολείο έτσι, με το μισό κείμενο  ανορθόγραφο ????? Εσύ μου λες ότι στην αρχή της εβδομάδας λέτε κάποιους κανόνες κ μετά ακολουθούν ασκήσεις, μα αυτή δεν είναι και η δουλειά του δασκάλου ? Εμείς ούτε κανόνες έχουμε ούτε ασκήσεις,  ή μάλλον ελάχιστους για να είμαι πιο συγκεκριμένη.

Ίσως έχω "κολλήσει" με το συγκεκριμένο θέμα,  αλλά δεν είμαι η μόνη..... 

Επειδή αναφέρεσαι κ στο ολοήμερο, θα σου πω ότι τα δικά μου παιδιά κάνουν περίπου το 1/4 των ασκήσεων που έχουν για το σπίτι. 

 

On 16/1/2019 at 9:04 ΠΜ, Έσπερος είπε:

 Εχεις ζητήσει από το παιδί να σου περιγράψει το μάθημα; Φαντάζομαι ότι μπορεί να μη θέλει ή να βαριέται, αλλά κάνε μια προσπάθεια για να ξέρεις. 

 

Για να μην τρώγεσαι με τις αμφιβολίες σου, και να μην μπλέξεις και στα λόγια με άλλους γονείς, καλύτερα μίλα με τον δάσκαλο, πες τις απορίες σου, χωρίς να συγκρίνεις με πέρσι και χωρίς να πεις για φωτοτυπίες. Ρωτα απλά πώς διδάσκεται το μάθημα, τι είδους ασκήσεις γίνονται στην τάξη και αν χρειάζονται περισσότερες, ποιος είναι ο ρόλος της γραμματικής, τι αναμένεται από τις εκθέσεις. και βέβαια ποιες είναι οι αδυναμίες του δικου σου παιδιού και πώς θα τις δουλέψεις. 

Ναι, τον έχω ρωτήσει και όπως λες βαριόταν να απαντήσει..... Και αυτό που λες το τι αναμένεται από τις εκθέσεις, ωραίο, θα το κρατήσω (αν κ ξέρω την απάντηση, αλλά τουλάχιστον θα ξεκινήσω από κάπου). 

 

On 15/1/2019 at 7:28 ΜΜ, ΑΡΓΚ είπε:

 

Το τραγικό σε αυτη την ιστορία είναι ότι θεωρείται από πολλούς γονείς και εκπαιδευτικούς λογικό και επιθυμητό το παιδάκι των 6-7 ετών να έχει διαγώνισμα, με ύλη που πρέπει να διαβάσει, και στη συνέχεια αξιολόγηση.

 

 

Στέκομαι στη λέξη "τραγικό" κ προβληματίζομαι με την άποψή σου αυτή. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ ή διαφωνώ, μάλλον θα έλεγα ότι είναι λυπηρό αλλά αναγκαστικό προκειμένου να συμβαδίσει το παιδί με τους νέους ρυθμούς εκπαίδευσης. Τροφή για σκέψη πάντως.... 

 

 

[Έσπερος]

πρίν από 1 λεπτό , annoulen είπε:

Και με βάση αυτή θα πω ότι ακόμα δεν έχω πειστεί αν τελικά έχουν νόημα τα "εκθεσάκια",  όταν το παιδί συνέχεια με ρωτάει πώς γράφονται διάφορες λέξεις των οποίων την ορθογραφία δεν έχει διδαχθεί.  

 Ή να τον αφήσω να πάει στο σχολείο έτσι, με το μισό κείμενο  ανορθόγραφο ?????

Ας εστιάσετε στις λέξεις που έχει διδαχτεί και στους κανόνες ορθογραφίας που είναι στην ύλη τους. Το βασικό είναι να ξερει αυτά. Δεν θα τον κρίνει ο δάσκαλος για τις υπόλοιπες λέξεις! Το βασικό είνια να "λυθεί" το χέρι του, να μη φοβάται το γράψιμο. Μην κρίνεις ως φιλόλογος την εικόνα των εκθέσεων!!!

 

πρίν από 10 λεπτά , annoulen είπε:

Στέκομαι στη λέξη "τραγικό" κ προβληματίζομαι με την άποψή σου αυτή. Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ ή διαφωνώ, μάλλον θα έλεγα ότι είναι λυπηρό αλλά αναγκαστικό προκειμένου να συμβαδίσει το παιδί με τους νέους ρυθμούς εκπαίδευσης.

Αυτό είναι ο φαύλος κύκλος αυτού του συστήματος. Όμως τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες ελάφρυνσης και στο δημοτικό και στο γυμνάσιο. Ας μην τις υπονομεύουμε οι ίδιοι, γονείς και εκπαιδευτικοί. 

 

Εγώ δεν είμαι πεπεισμένη πάντως, από την εικόνα που έχω από παιδιά γυμνασίου, ότι σε αυτές τις ηλικίες η πίεση βοηθάει σε κάτι. Με την έννοια του να εξασκεί τα παιδιά σε απαιτητικούς ρυθμούς όπως η προετοιμασία για τις πανελλήνιες ή οι σπουδές. Τείνω να πιστεύω το αντίθετο μάλιστα, οι πολλές ασκήσεις, τα πολλά επαναληπτικά (μάστιγα του δημοτικού επίσης), αποθαρρύνουν πολλά παιδιά και τα κάνουν να τα παρατήσουν, αφού δεν μπορούν να ακολουθήσουν και μένουν πίσω. 

 

Μην ξεχνάμε ότι σαν χώρα έχουμε και το παράδοξο να θεωρούμε αυτονόητους τους εντατικούς ρυθμούς σε όλη τη σχολική ζωή, αλλά μετά στο πανεπιστήμιο όλα είναι πιο χαλαρά, ενώ θα έπρεπε να είναι το αντίθετο. 

[annoulen]

πρίν από 6 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ας εστιάσετε στις λέξεις που έχει διδαχτεί και στους κανόνες ορθογραφίας που είναι στην ύλη τους. 

 

 

Μας έχουν δοθεί ελάχιστοι κανόνες ορθογραφίας, 2 τον μήνα ή κάτι τέτοιο.

Κ επίσης πχ δεν έχει κάνει μία επανάληψη στα παιδιά το ρήμα "είμαι". Βασικά πράγματα. Ο γιος μου δεν το θυμόταν από πέρσι. Καθίσαμε κ το κάναμε μαζί.

Τέλος πάντων, χρειάζεται συζήτηση με τον δάσκαλο. Για να με πείσει εμένα τουλάχιστον.  

 

 

 

 

 

[Έσπερος]

πρίν από 1 λεπτό , annoulen είπε:

Μας έχουν δοθεί ελάχιστοι κανόνες ορθογραφίας, 2 τον μήνα ή κάτι τέτοιο.

Κ επίσης πχ δεν έχει κάνει μία επανάληψη στα παιδιά το ρήμα "είμαι".

Έχει το βιβλίο περισσότερους κανόνες και δεν τους δίδαξε; 

 

Το ρήμα είμαι δεν το χρησιμοποίησαν ποτέ σε καμία έκθεση; Αυτή είναι η επανάληψη, η χρήση του!

[Chrysoum]

Θα συμφωνήσω με την @Έσπερος. Έχει το βιβλίο κανόνες που ο δάσκαλος παρέλειψε να τους αναφέρει στα παιδιά; Ακολουθεί γενικα την ύλη του βιβλίου; Η γνώμη μου είναι πως θα πρέπει να τον αφήνεις να πηγαίνει με ανορθόγραφη έκθεση στο σχολείο, ή τουλάχιστον να διορθώνεις μόνο αυτά για τα οποία έχουν μάθει τους κανόνες. Το παιδί θα πρέπει να νιώθει άνετα όταν εκφράζει τον γραπτό λόγο και όχι να σκέφτεται πόσα λάθη θα κάνει. Στο κάτω κατω έχει πάει μόνο 1,5 χρόνο στο σχολείο, πώς είναι δυνατόν να έχει μάθει ορθογραφία; Πρώτα πρέπει να μάθει να εκφράζεται και μετά αυτά που εκφράζει να είναι ορθογραφημενα. Εμείς τουλάχιστον αυτό κάνουμε, διορθώνουμε μόνο τα λάθη με τα οποία έχουμε δουλέψει πιο πριν. Τα άλλα τα αφήνουμε για αργότερα, ένα πράγμα την φορά, αλλιώς δεν μπορούν να τα εμπεδώσουν. Παρόλα αυτά μίλα με τον δάσκαλο όπως λες και εσύ, γιατί βλέπω ότι έχεις αγχωθεί και έχεις δικαίωμα να ξέρεις ποια είναι η στάση του δασκάλου, πως γίνεται το μάθημα, με ποιον τρόπο αξιολογεί ο ίδιος την πρόοδο του παιδιού σου και πως πιστεύει ότι θα μπορούσες εσύ να βοηθήσεις το παιδί από το σπίτι. Η συνεργασία μεταξύ δασκάλου και γονιού είναι αυτή που αποφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα.

 

Για το εκπαιδευτικό σύστημα εδώ θα πω ότι συνήθως στις διεθνείς αξιολογήσεις, πχ. τεστ μαθηματικών όταν πρέπει να εφαρμόσουν αλγόριθμους για διαιρέσεις και πολλαπλασιασμους, οι μαθητές δημοτικού σκοράρουν αρκετά χαμηλά εν συγκρίσει με μαθητές από χώρες τις νότιας Ευρώπης ή της Ιαπωνίας. Και είναι λογικό, ο περισσότερος χρόνος αφοσιώνεται στο παιχνίδι. Αργότερα όμως, για παράδειγμα στο γυμνάσιο, η απόδοση τους βελτιώνεται. Το μεγαλύτερο ατού όμως είναι πως κανείς δεν πάει φροντιστήριο, πότε. Αγγλικά και την δεύτερη γλώσσα τα μαθαίνουν επαρκέστατα στο σχολείο. 

[little lamb]

Τώρα θυμήθηκα ότι έχω ένα τετράδιο εκθέσεων δικό μου από τη Β' δημοτικού, εντελώς ανορθόγραφο (και το περιεχόμενο των εκθέσεων σουρεάλ) όπου επίσης η δασκάλα δεν είχε διορθώσει τίποτα (20 χρόνια πριν), και όταν ήμουν σε μεγαλύτερη τάξη και το έβλεπα απορούσα γιατί το είχε αφήσει έτσι και τα διόρθωσα μόνη μου 

[ΑΡΓΚ]

10 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Ας εστιάσετε στις λέξεις που έχει διδαχτεί και στους κανόνες ορθογραφίας που είναι στην ύλη τους. Το βασικό είναι να ξερει αυτά. Δεν θα τον κρίνει ο δάσκαλος για τις υπόλοιπες λέξεις! Το βασικό είνια να "λυθεί" το χέρι του, να μη φοβάται το γράψιμο. Μην κρίνεις ως φιλόλογος την εικόνα των εκθέσεων!!!

 

Αυτό είναι ο φαύλος κύκλος αυτού του συστήματος. Όμως τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες ελάφρυνσης και στο δημοτικό και στο γυμνάσιο. Ας μην τις υπονομεύουμε οι ίδιοι, γονείς και εκπαιδευτικοί. 

 

Εγώ δεν είμαι πεπεισμένη πάντως, από την εικόνα που έχω από παιδιά γυμνασίου, ότι σε αυτές τις ηλικίες η πίεση βοηθάει σε κάτι. Με την έννοια του να εξασκεί τα παιδιά σε απαιτητικούς ρυθμούς όπως η προετοιμασία για τις πανελλήνιες ή οι σπουδές. Τείνω να πιστεύω το αντίθετο μάλιστα, οι πολλές ασκήσεις, τα πολλά επαναληπτικά (μάστιγα του δημοτικού επίσης), αποθαρρύνουν πολλά παιδιά και τα κάνουν να τα παρατήσουν, αφού δεν μπορούν να ακολουθήσουν και μένουν πίσω. 

 

Μην ξεχνάμε ότι σαν χώρα έχουμε και το παράδοξο να θεωρούμε αυτονόητους τους εντατικούς ρυθμούς σε όλη τη σχολική ζωή, αλλά μετά στο πανεπιστήμιο όλα είναι πιο χαλαρά, ενώ θα έπρεπε να είναι το αντίθετο. 

 

@Έσπερος από την εμπειρία μου ως μαμά και με παιδί που πια τελειώνει το γυμνάσιο, θα έλεγα ακριβώς το ίδιο: τα παιδιά που έκαναν τις πολλές συνεχείς επαναλήψεις, και συχνά και τα φροντιστήρια, από το Δημοτικό, είναι ακριβώς αυτά που τελικά τα παράτησαν. Δεν βλέπω καμία προσαρμογή σε εντατικό ρυθμό για τα περισσότερα, απλά είτε αντίδραση ειτε παραίτηση του τύπου "κάνω ο,τι μου λέτε μηχανικά για να μη με πρήζετε και μέχρι εκεί". Δεν αναφέρομαι στην @annoulen φυσικά, αλλά γενικότερα σε πολλά παιδάκια που γνωρίζω που από την Α δημοτικού υπήρχε αυτή η συνεχής πίεση, του να ξέρει καθημερινά η μαμά τι έχουν να διαβάσουν, να τα ελέγχει, να επιμένει για επαναλήψεις κλπ. Νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό και το παιδί μπουχτιζει, αλλά και δε μαθαίνει να διαβάζει, αφού δεν προλαβαίνει να σκεφτεί, να αναπτύξει προτιμήσεις, ούτε κάνει λάθη για να μάθει τι δεν δουλεύει σαν σύστημα και αναλάβει το ίδιο πρωτοβουλία. Ασφαλώς δεν εννοώ το να δει π.χ. η μαμά ότι το παιδί έχει κάτι μπερδέψει στη διαίρεση και να του εξηγήσει, αλλά αυτό το "κατάλαβες, δεν κατάλαβες, πρέπει να περάσεις Χ ώρα κάνοντας επαναλήψεις, και να σε εξετάσω μετά για να μην εκτεθείς στο δάσκαλο (λες και δεν είναι η δουλειά του να διορθώνει) και να περάσουμε και μαζί όλες τις φωτοτυπίες μην έχει ξεφύγει λάθος" που το βλέπω δυστυχώς πολύ συχνά. 

[Έσπερος]

@ΑΡΓΚ είμαι παιδί εκπαιδευτικών και μεγάλωσα με αυτήν την πίεση. Τις ασκήσεις των Αγλικων τις έλεγχε μια μια ο μπαμπας μου μεχρι την pre lower που έκανα εντατικά σε θερινό τμήμα κ οι ασκήσεις ήταν τόσες που δεν προλάβαινε να δει. Ε τότε σταμάτησα να σηκώνω χέρι, γιατί δεν ήμουν σίγουρη αν είναι σωστες. 

 

Τα "απ εξω" τα έλεγα στη μητέρα μου μέχρι 1η/2α γυμνασίου. Όταν σταμάτησε να με ελέγχει, σταμάτησα να τα μαθαίνω. Τα διάβαζα στο διάλειμμα και στα τεστ έβαζα σάλτσες γιατί ήμουν βιβλιοφάγος κ είχα εγκυκλοπαιδικές γνώσεις όποτε καλύπτονταν. Απ έξω έμαθα ξανά για τις πανελληνιες. 

 

Θεωρια μουσικής κ αρμονία που δεν μας έλεγχε κανεις, εκανα πασαλειμματα κ δεν έμαθα ποτέ. 

 

Αυτά όλα ενώ διάβαζα μανιωδώς κ γενικά αγαπούσα τη γνώση. Όμως μου είχε εντυπωθεί ο συσχετισμός ότι μελέτη= έλεγχος απο τη μητερα αρα απουσια ελεγχου= δεν υπαρχει λογος να πιεστω. Και δεν ημουν κ αντιδραστικό παιδι, το αντιθετο μαλλον. 

 

Εγω το προηγούμενο σχόλιο το πηγαινα κ πιο κοινωνιολογικά βεβαια. Αν κανεις κούρσα το μαθημα ηδη απο την Α δημοτικου, με τις καλυτερες προθεσεις να προσφέρεις το κάτι παραπανω, τα παιδιά που έχουν διάφορες δυσκολίες θα αρχίσουν να μένουν πισω. Κρίνοντας από το τι φτάνει στα χέρια μας, νομίζω ότι κάποιοι σταμάτησαν να προσπαθούν γυρω στην τριτη δημοτικου. 

[annoulen]

12 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

......

@Έσπερος από την εμπειρία μου ως μαμά και με παιδί που πια τελειώνει το γυμνάσιο, θα έλεγα ακριβώς το ίδιο: τα παιδιά που έκαναν τις πολλές συνεχείς επαναλήψεις, και συχνά και τα φροντιστήρια, από το Δημοτικό, είναι ακριβώς αυτά που τελικά τα παράτησαν......

 

ΑΡΓΚ, αγχώθηκα τώρα, πραγματικά. Δεν θέλω να το κουράσω το παιδί από τώρα, εννοείται.

Ίσως, κρίνοντας από εμένα σαν παιδί, επειδή ποτέ δεν διάβασα κανόνες ορθογραφίας παρά μόνο στα αρχαία, στο λύκειο δλδ πια, κ πάντα ήμουν ορθογράφος από φύση μου,  θεωρώ ότι αν ένα παιδί δεν είναι αυτομάτως ορθογράφος, δλδ αν δεν "αποτυπώνει φωτογραφικά" όσα βλέπει και διαβάζει, χρειάζεται λίγη δουλίτσα παραπάνω. 

 

10 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

.........

Αυτά όλα ενώ διάβαζα μανιωδώς κ γενικά αγαπούσα τη γνώση. Όμως μου είχε εντυπωθεί ο συσχετισμός ότι μελέτη= έλεγχος απο τη μητερα αρα απουσια ελεγχου= δεν υπαρχει λογος να πιεστω. Και δεν ημουν κ αντιδραστικό παιδι, το αντιθετο μαλλον. 

 

Εγω το προηγούμενο σχόλιο το πηγαινα κ πιο κοινωνιολογικά βεβαια. Αν κανεις κούρσα το μαθημα ηδη απο την Α δημοτικου, με τις καλυτερες προθεσεις να προσφέρεις το κάτι παραπανω, τα παιδιά που έχουν διάφορες δυσκολίες θα αρχίσουν να μένουν πισω. Κρίνοντας από το τι φτάνει στα χέρια μας, νομίζω ότι κάποιοι σταμάτησαν να προσπαθούν γυρω στην τριτη δημοτικου. 

 

Εμένα η μητέρα μου με "διάβασε" μόνο στις Πανελλήνιες, δλδ κρατούσε τα βιβλία της Ιστορίας (το μπλε κ το κόκκινο, ακόμα τα θυμάμαι) κ τα έλεγα απ' έξω. Ήμουν "στον αυτόματο" από το νηπιαγωγείο. Δεν έχω "ως κληρονομιά" την εικόνα η μητέρα να πιέζει το παιδί στο διάβασμα. Γιατί και αυτό σίγουρα μετράει, σε ένα βαθμό, ό,τι σου έχουν κάνει, το μεταφέρεις στην επόμενη γενιά.

 

Επίσης Έσπερος, αυτό που λες (περί κούρσας κλπ), εννοείς ο εκπαιδευτικός για την τάξη έτσι ? Όχι η μητέρα στο παιδί. Κ όταν λες αυτοί που σταμάτησαν να προσπαθούν, εννοείς τους δασκάλους ? 

 

Θα το ξαναπώ, τροφή για σκέψη η όλη αυτή συζήτηση, χαίρομαι πάρα πολύ με αυτήν την ανταλλαγή απόψεων. 

[nini84]

Καλημέρα σας. Διάβαζοντας τη συζήτησή σας θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό επί του θέματος.

Προσωπικά, δέχομαι και συμφωνώ και μάκαρι να μπορούσε να εφαρμοστεί ουσιωδώς το νέο σύστημα που περιγράφετε.

Για να γίνει όμως, κατά τη γνώμη μου, αυτό αποτελεσματικό θα πρέπει να ισχύει και να εφαρμόζεται μέχρι το τέλος του σχολείου. Μέχρι δηλαδή την Γ' Λυκείου. Όταν όμως το πρόγραμμα σπουδών στην β' και στη γ' λυκείου απαιτεί κάτι διαφορετικό ποια πιστευετε ή βλέπετε πως είναι τα αποτελέσματα;;

Για να γίνω πιο συγκεκεριμένη, το ισχύον σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα ως επί το πλέιστον εξετασιοκεντρικό και χρησιμοθηρικό σύστημα. Δεν προάγει την ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας των μαθητών, δεν τους επιτρέπει να αναπτύξουν τομείς της προσωπικότητας τους, να βρουν και να ενισχύσουν την οποιαδήποτε κλίση τους, ενισχύει την μηχανιστική μάθηση, κοινώς την παπαγαλία και πολλά άλλα. Είναι όμως αυτό. Με αυτό το σύστημα θα κριθεί ο κάθε μαθητής και μάλιστα θα κριθεί το μέλλον του. Η σταδιοδρομία του. Η ζωή του.

Πόσο πιστεύετε οτι μπορεί ένας μαθητής να αντεπεξέλθει σε αυτό το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια όταν όλα τα προηγούμενα χρόνια εχει μάθει να δουλεύει με διαφορετική νοοτροπία (σωστή κατα τη γνωμη μου) και ξαφνικά οι απαιτήσεις γίνονται εντελώς διαφορετικές;;

Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ πως το ζητούμενο της εκπαιδευσης ειναι η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαιδευση. Αλλά είναι κι αυτός ένας από τους στόχους. Που για κάποιους είναι πολύ σημαντικός.

 

 

 

 

 

[Έσπερος]

1 hour ago, annoulen είπε:

 

ΑΡΓΚ, αγχώθηκα τώρα, πραγματικά. Δεν θέλω να το κουράσω το παιδί από τώρα, εννοείται.

Ίσως, κρίνοντας από εμένα σαν παιδί, επειδή ποτέ δεν διάβασα κανόνες ορθογραφίας παρά μόνο στα αρχαία, στο λύκειο δλδ πια, κ πάντα ήμουν ορθογράφος από φύση μου,  θεωρώ ότι αν ένα παιδί δεν είναι αυτομάτως ορθογράφος, δλδ αν δεν "αποτυπώνει φωτογραφικά" όσα βλέπει και διαβάζει, χρειάζεται λίγη δουλίτσα παραπάνω. 

 

 

Εμένα η μητέρα μου με "διάβασε" μόνο στις Πανελλήνιες, δλδ κρατούσε τα βιβλία της Ιστορίας (το μπλε κ το κόκκινο, ακόμα τα θυμάμαι) κ τα έλεγα απ' έξω. Ήμουν "στον αυτόματο" από το νηπιαγωγείο. Δεν έχω "ως κληρονομιά" την εικόνα η μητέρα να πιέζει το παιδί στο διάβασμα. Γιατί και αυτό σίγουρα μετράει, σε ένα βαθμό, ό,τι σου έχουν κάνει, το μεταφέρεις στην επόμενη γενιά.

 

Επίσης Έσπερος, αυτό που λες (περί κούρσας κλπ), εννοείς ο εκπαιδευτικός για την τάξη έτσι ? Όχι η μητέρα στο παιδί. Κ όταν λες αυτοί που σταμάτησαν να προσπαθούν, εννοείς τους δασκάλους ? 

 

Θα το ξαναπώ, τροφή για σκέψη η όλη αυτή συζήτηση, χαίρομαι πάρα πολύ με αυτήν την ανταλλαγή απόψεων. 

Ναι, για την τάξη και τον εκπαιδευτικό εννοώ. Ως συμπλήρωση σε αυτό που αναφέρει η ΑΡΓΚ για τους γονείς. Οι απαιτήσεις του δημοτικού δεν θα έπρεπε να είναι τέτοιες που να υπάρχουν παιδιά που να μένουν πίσω και να καθηλώνονται σε επίπεδο αλφαβητισμού δευτέρας-τρίτης δημοτικού. Ούτε είναι δυνατόν οι μισοί μαθητές να μην μπορούν να κάνουν μια εκφραστική μεγαλόφωνη ανάγνωση αλλά κατά τ' άλλα να χαιρόμαστε που τους δίνουν φωτοτυπίες με κανόνες γραμματικών και συντακτικών φαινομένων που θα ξαναδούν στο Γυμνάσιο. 

πρίν από 13 λεπτά , nini84 είπε:

Καλημέρα σας. Διάβαζοντας τη συζήτησή σας θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό επί του θέματος.

Προσωπικά, δέχομαι και συμφωνώ και μάκαρι να μπορούσε να εφαρμοστεί ουσιωδώς το νέο σύστημα που περιγράφετε.

Για να γίνει όμως, κατά τη γνώμη μου, αυτό αποτελεσματικό θα πρέπει να ισχύει και να εφαρμόζεται μέχρι το τέλος του σχολείου. Μέχρι δηλαδή την Γ' Λυκείου. Όταν όμως το πρόγραμμα σπουδών στην β' και στη γ' λυκείου απαιτεί κάτι διαφορετικό ποια πιστευετε ή βλέπετε πως είναι τα αποτελέσματα;;

Για να γίνω πιο συγκεκεριμένη, το ισχύον σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα ως επί το πλέιστον εξετασιοκεντρικό και χρησιμοθηρικό σύστημα. Δεν προάγει την ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας των μαθητών, δεν τους επιτρέπει να αναπτύξουν τομείς της προσωπικότητας τους, να βρουν και να ενισχύσουν την οποιαδήποτε κλίση τους, ενισχύει την μηχανιστική μάθηση, κοινώς την παπαγαλία και πολλά άλλα. Είναι όμως αυτό. Με αυτό το σύστημα θα κριθεί ο κάθε μαθητής και μάλιστα θα κριθεί το μέλλον του. Η σταδιοδρομία του. Η ζωή του.

Πόσο πιστεύετε οτι μπορεί ένας μαθητής να αντεπεξέλθει σε αυτό το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια όταν όλα τα προηγούμενα χρόνια εχει μάθει να δουλεύει με διαφορετική νοοτροπία (σωστή κατα τη γνωμη μου) και ξαφνικά οι απαιτήσεις γίνονται εντελώς διαφορετικές;;

Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ πως το ζητούμενο της εκπαιδευσης ειναι η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαιδευση. Αλλά είναι κι αυτός ένας από τους στόχους. Που για κάποιους είναι πολύ σημαντικός.

 

 

 

 

 

Μπορεί, αν η μετάβαση γίνει σταδιακά. Δεν θα προσγειωθείς ξαφνικά από τη βιωματική μάθηση σε απαιτητικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια, Μπορεί το Γυμνάσιο να είναι μια μεταβατική βαθμίδα, όπως και η Α΄ Λυκείου, με συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις και με αλλαγή στον τρόπο δουλειάς στην τάξη και το σπίτι. 

[nini84]

@Έσπερος Συμφωνώ, πιστεύετε όμως ότι αυτή η μετάβαση υφίσταται σήμερα;Επί τη πράξει...

Επεξεργάστηκαν 18 Ιανουαρίου,2019 by nini84

[Έσπερος]

πρίν από 36 λεπτά , nini84 είπε:

@Έσπερος Συμφωνώ, πιστεύετε όμως ότι αυτή η μετάβαση υφίσταται σήμερα;Επί τη πράξει...

Όχι, σήμερα δεν υφίσταται καμία μετάβαση. Αλλά από τι σε τι να υπάρξει μετάβαση; Αφού από το δημοτικό η λογική είναι το ατέλειωτο διάβασμα, οι ατέλειωτες επαναλήψεις και τα τεστ. Δεν διαφέρει σε κάτι!!

[nini84]

6 minutes ago, Έσπερος said:

Όχι, σήμερα δεν υφίσταται καμία μετάβαση. Αλλά από τι σε τι να υπάρξει μετάβαση; Αφού από το δημοτικό η λογική είναι το ατέλειωτο διάβασμα, οι ατέλειωτες επαναλήψεις και τα τεστ. Δεν διαφέρει σε κάτι!!

Προσωπικα, εχω συναντησει εκπαιδευτικους πρωτοβαθμιας που εχουν υιοθετησει το νεο συστημα διδασκαλιας. 

Δεν γνωριζω πόσοι ειναι αυτοι οι εκπαιδευτικοι αλλα σιγουρα υπαρχουν. 

Τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις;

 

[Έσπερος]

πρίν από 10 λεπτά , nini84 είπε:

Προσωπικα, εχω συναντησει εκπαιδευτικους πρωτοβαθμιας που εχουν υιοθετησει το νεο συστημα διδασκαλιας. 

Δεν γνωριζω πόσοι ειναι αυτοι οι εκπαιδευτικοι αλλα σιγουρα υπαρχουν. 

Τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις;

 

Στις έξι τάξεις του δημοτικού θα αλλα΄ξουν τουλάχιστον 3 δασκάλους, αν υποθέσουμε ότι έχουν τον ίδιον ανά διετία, όπως συμβαίνει συνήθως αν υπάρχουν πολλοί μόνιμοι. Δεν θα έχουν όλοι το ίδιο στιλ. Μετά στο γυμνάσιο θα αλλάξουν τόσους καθηγητές, θα αρχίσουν να δίνουν εξετάσεις σε κάποια μαθήματα, θα υπάρξει μια σταδιακή προσαρμογή. Δεν είναι κάτι τόσο τραγικό πιστεύω. ΠΙο επικίνδυνο θεωρώ να "καείς" από την υπερπροσπάθεια όταν είσαι σε μικρότερες τάξεις, και να μην αποδώσεις στις πανελλήνιες από άγχος ή κούραση. Το έχω δει πολλές φορές αυτό. Παιδιά αριστούχοι στο γυμνάσιο, που εθίστηκαν όμως κατά κάποιον τρόπο στον βαθμό και τη διάκριση, συνέχισαν έτσι και στο λύκειο, δίνοντας την ίδια βαρύτητα σε όλα τα μαθήματα για να διατηρήσουν την εικόνα τους, και τελικά ούτε σωστή προετοιμασία έκαναν, ούτε αντοχές σωματικές και ψυχικές είχαν για να ανταποκριθούν όπως πρέπει στις πανελλήνιες. 

Βγαίνω και λίγο εκτός θέματος αλλά επειδή άνοιξε η συζήτηση.

Δεν πιστεύω ότι όλα στην εκπαίδευση είναι αθώα. Η λογική να είναι τα πράγματα πιο χαλαρά στο δημοτικό και το γυμνάσιο, με βρίσκει σύμφωνη παιδαγωγικά. Όμως παράλληλα υπάρχει και μια  επιθυμία να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν στα Γενικά Λύκεια και ο αριθμός των μαθητών που κατευθύνονται στις πανεπιστημιακές σχολές, ειδικά αυτές της υψηλής ζήτησης. Το γιατί, καταλαβαίνουμε ότι είναι θέμα κόστους. (αυτά περί κατάργησης πανελληνίων και ελεύθερης εισαγωγής σε κάποιες σχολές τα θεωρώ λόγια του αέρα και ίσως και προεκλογικά). Ένα μέσο να επιτευχθεί αυτό είναι να αλλάξει και η νοοτροπία ότι η σχολική ζωή είναι μια πορεία εξετάσεων που σε προπονεί για το πανεπιστήμιο από την πρώτη δημοτικού, μην πω από το νηπιαγωγείο κιόλας. Δεν λέω ότι είναι κακό να αλλάξει η νοοτροπία, σε καμία περίπτωση. Απλώς νομίζω ότι ένα σωστό παιδαγωγικά και κοινωνικά μέτρο, χρησιμοποιείται ως μέσο για την επίτευξη ενός άλλου σκοπού. Αν υπήρχε σχεδιασμός ώστε να ΄δινεται έμφαση στην παραγωγή, και επομένως σε κατευθύνσεις του Επαγγελματικού Λυκείου και των μεταλυκειακών σπουδών, που να προετοιμάζουν τα παιδιά για τέτοιους κλάδους, και να έχουμε νέους έτοιμους για την αγορά εργασίας στα 18, τα 20 ή τα 22, ανάλογα με τις επιλογές τους, θα έλεγα ότι όλα είναι ωραία και αθώα. Δεν υπάρχει όμως τέτοιος σχεδιασμός, αν και θα έπρεπε. Γιατί δεν νομίζω ότι θεωρεί κάποιος επιτυχημένο αυτό το μοντέλο του να σπουδάζουν όλοι, θέλουν δεν θέλουν, με τεράστιο κόστος για τις οικογένειες, σε σχολές που παράγουν πτυχιούχους που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα -όχι επειδή αδυνατούν οι ίδιοι, αλλά επειδή οι σπουδές είναι όλες προσανατολισμένες στη θεωρία ή δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες παραγωγικές δομές ώστε να αξιοποιηθούν όσοι σπούδασαν κάτι εφαρμοσμένο. 

[nini84]

33 minutes ago, Έσπερος said:

Στις έξι τάξεις του δημοτικού θα αλλα΄ξουν τουλάχιστον 3 δασκάλους, αν υποθέσουμε ότι έχουν τον ίδιον ανά διετία, όπως συμβαίνει συνήθως αν υπάρχουν πολλοί μόνιμοι. Δεν θα έχουν όλοι το ίδιο στιλ. Μετά στο γυμνάσιο θα αλλάξουν τόσους καθηγητές, θα αρχίσουν να δίνουν εξετάσεις σε κάποια μαθήματα, θα υπάρξει μια σταδιακή προσαρμογή. Δεν είναι κάτι τόσο τραγικό πιστεύω. ΠΙο επικίνδυνο θεωρώ να "καείς" από την υπερπροσπάθεια όταν είσαι σε μικρότερες τάξεις, και να μην αποδώσεις στις πανελλήνιες από άγχος ή κούραση. Το έχω δει πολλές φορές αυτό. Παιδιά αριστούχοι στο γυμνάσιο, που εθίστηκαν όμως κατά κάποιον τρόπο στον βαθμό και τη διάκριση, συνέχισαν έτσι και στο λύκειο, δίνοντας την ίδια βαρύτητα σε όλα τα μαθήματα για να διατηρήσουν την εικόνα τους, και τελικά ούτε σωστή προετοιμασία έκαναν, ούτε αντοχές σωματικές και ψυχικές είχαν για να ανταποκριθούν όπως πρέπει στις πανελλήνιες. 

Βγαίνω και λίγο εκτός θέματος αλλά επειδή άνοιξε η συζήτηση.

Δεν πιστεύω ότι όλα στην εκπαίδευση είναι αθώα. Η λογική να είναι τα πράγματα πιο χαλαρά στο δημοτικό και το γυμνάσιο, με βρίσκει σύμφωνη παιδαγωγικά. Όμως παράλληλα υπάρχει και μια  επιθυμία να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών που φοιτούν στα Γενικά Λύκεια και ο αριθμός των μαθητών που κατευθύνονται στις πανεπιστημιακές σχολές, ειδικά αυτές της υψηλής ζήτησης. Το γιατί, καταλαβαίνουμε ότι είναι θέμα κόστους. (αυτά περί κατάργησης πανελληνίων και ελεύθερης εισαγωγής σε κάποιες σχολές τα θεωρώ λόγια του αέρα και ίσως και προεκλογικά). Ένα μέσο να επιτευχθεί αυτό είναι να αλλάξει και η νοοτροπία ότι η σχολική ζωή είναι μια πορεία εξετάσεων που σε προπονεί για το πανεπιστήμιο από την πρώτη δημοτικού, μην πω από το νηπιαγωγείο κιόλας. Δεν λέω ότι είναι κακό να αλλάξει η νοοτροπία, σε καμία περίπτωση. Απλώς νομίζω ότι ένα σωστό παιδαγωγικά και κοινωνικά μέτρο, χρησιμοποιείται ως μέσο για την επίτευξη ενός άλλου σκοπού. Αν υπήρχε σχεδιασμός ώστε να ΄δινεται έμφαση στην παραγωγή, και επομένως σε κατευθύνσεις του Επαγγελματικού Λυκείου και των μεταλυκειακών σπουδών, που να προετοιμάζουν τα παιδιά για τέτοιους κλάδους, και να έχουμε νέους έτοιμους για την αγορά εργασίας στα 18, τα 20 ή τα 22, ανάλογα με τις επιλογές τους, θα έλεγα ότι όλα είναι ωραία και αθώα. Δεν υπάρχει όμως τέτοιος σχεδιασμός, αν και θα έπρεπε. Γιατί δεν νομίζω ότι θεωρεί κάποιος επιτυχημένο αυτό το μοντέλο του να σπουδάζουν όλοι, θέλουν δεν θέλουν, με τεράστιο κόστος για τις οικογένειες, σε σχολές που παράγουν πτυχιούχους που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα -όχι επειδή αδυνατούν οι ίδιοι, αλλά επειδή οι σπουδές είναι όλες προσανατολισμένες στη θεωρία ή δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες παραγωγικές δομές ώστε να αξιοποιηθούν όσοι σπούδασαν κάτι εφαρμοσμένο. 

Θεωρείς δηλαδή ότι το "κάψιμο"από την υπερπροσπάθεια σε μικρότερες τάξεις είναι κάτι που αντικατοπτρίζει την γενική εικόνα των μαθητών του δημοτικού;

Προσωπικά δεν συμφωνώ ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα. Φυσικά υπάρχουν και αυτές οι περιτπωσεις αλλά δεν θα τις συμπεριελάμβανα στον μέσο όρο.

Γιατί κι εγώ έχω περίπτωση δικών μου μαθητών, που ο δάσκαλος στο δημοτικό δεν τους διόρθωνε τα ορθογραφικά λάθη και τους έλεγε μην ανησυχείτε, δεν μετράνε. Στην πέμπτη και εκτή δημοτικού. Και όταν αυτοί,  οι κατα τα άλλα άριστοι μαθητές, πηγαν στο γυμνάσιο έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Αλλά αυτήν την περιπτωση τη θεωρώ και ελπίζω να είναι μεμονωμένη γι αυτό και δεν την ανέφερα ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του νέου συσ΄τηματος.

 

 

[Έσπερος]

3 ώρες πρίν, nini84 είπε:

Θεωρείς δηλαδή ότι το "κάψιμο"από την υπερπροσπάθεια σε μικρότερες τάξεις είναι κάτι που αντικατοπτρίζει την γενική εικόνα των μαθητών του δημοτικού;

Προσωπικά δεν συμφωνώ ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο στην καθημερινότητα. Φυσικά υπάρχουν και αυτές οι περιτπωσεις αλλά δεν θα τις συμπεριελάμβανα στον μέσο όρο.

Γιατί κι εγώ έχω περίπτωση δικών μου μαθητών, που ο δάσκαλος στο δημοτικό δεν τους διόρθωνε τα ορθογραφικά λάθη και τους έλεγε μην ανησυχείτε, δεν μετράνε. Στην πέμπτη και εκτή δημοτικού. Και όταν αυτοί,  οι κατα τα άλλα άριστοι μαθητές, πηγαν στο γυμνάσιο έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Αλλά αυτήν την περιπτωση τη θεωρώ και ελπίζω να είναι μεμονωμένη γι αυτό και δεν την ανέφερα ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του νέου συσ΄τηματος.

 

 

Γενικά θεωρώ ότι στο δημοτικό υπάρχει υπερπροσπάθεια, αν και όλο και πιο πολύ ακούω ότι στις μικρές τουλάχιστον τάξεις τα παιδιά κάνουν πολλά μέσα στην τάξη και λιγότερα στο σπίτι. Δεν καίγονται όλα τα παιδιά από το δημοτικό προφανώς. Πολλά όμως απογοητεύονται και τα εγκαταλείπουν, και είναι λογικό. Κάποια είναι μικρά για να μπουν στη λογική του εντατικού διαβάσματος, κάποια άλλα δεν έχουν υποστήριξη από το σπίτι -και δεν εννοώ μόνο αδιάφορους γονείς ή δύσκολα οικογενειακά περιβάλλοντα, εννοώ και γονείς που πιέζονται και δουλεύουν πολλές ώρες. Υπάρχουν και παιδιά που αναπτύσσουν άγχη και φοβίες για την εξέταση και τα διαγωνίσματα, κι αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Ή άλλά έχουν έντονη βαθμοθηρία. Επίσης έχει καλλιεργηθεί  η νοοτροπία ότι η τάξη δεν είναι το μέρος που μαθαίνουμε αλλά το μέρος στο οποίο ελέγχουμε τις ασκήσεις για το σπίτι (που δεν τις λύνουμε πάντα μόνοι μας) και κρινόμαστε για να βαθμολογηθούμε. Όλα αυτά δεν τα θεωρώ υγιή και πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν, γι αυτό και συμφωνώ γενικά και με πιο εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, και με μέτρα όπως "η τσάντα στο σχολείο" για κάποια σ/κ, κ με τον περιορισμό των εξετάσεων στο Γυμνάσιο -θα περίμενα και πιο τολμηρά μέτρα όπως η κατάργηση της βαθμολογίας και η περιγραφική αξιολόγηση (αν και το τελευταίο δεν είναι απόλυτα αθώο μέτρο, ανάλογα με το πώς θα εφαρμοστεί). 

 

Για την ορθογραφία δεν ξέρω πραγματικά ποια μέθοδος ακολουθείται για τη διδασκαλία της. Υποθέτω ότι η λογική να μην εστιάζεις σε αυτήν αλλά στο περιεχόμενο, τη διατύπωση και τη συνοχή, κάπου έχει παρερμηνευτεί ως "δεν μετράει άρα δεν με νοιάζει αν θα το γράψω σωστά". Πάντως οι μαθητές τους κανόνες γενικά τους ξέρουν. Αυτό έχω καταλάβει. Απλώς βαριούνται να τους εφαρμόσουν ή δεν τους βγαίνει αυτόματα. Το έγραφα και πιο πάνω νομίζω. Αλλά δεν νομίζω ότι κάποιος χάνει τη γη κάτω απ' τα πόδια του στο γυμνάσιο μόνο για την ορθογραφία. Στο Γυμνάσιο σοκάρονται τα παιδιά γιατί μπορεί να μην γράφουν συνέχεια τεστ όπως στο δημοτικό, αλλά συνειδητοποιούν ότι η επίδοσή τους όντως μετράει στο βαθμό, δεν θα πάρουν όλοι 10, και το 10 δεν σημαίνει αυτόματα 19 ή 20. Άλλοι θα πουν ότι η λύση είναι να μην παίρνουν όλοι 10 στο δημοτικό, εγώ θα έλεγα η λύση είναι να μην παίρνουν βαθμούς, ή να μην παίρνουν μόνο βαθμούς. Να παίρνουν πχ βαθμούς σπασμένους σε τομείς, όπωςχ επιμέλεια στις ασκήσεις για το σπίτι, συμμετοχή στο μάθημα, επίδοση στα τεστ κλπ, για να φαίνεται ότι ο βαθμός δεν αποτυπώνει μόνο ένα γραπτό. 

[ΑΡΓΚ]

7 ώρες πρίν, nini84 είπε:

Προσωπικα, εχω συναντησει εκπαιδευτικους πρωτοβαθμιας που εχουν υιοθετησει το νεο συστημα διδασκαλιας. 

Δεν γνωριζω πόσοι ειναι αυτοι οι εκπαιδευτικοι αλλα σιγουρα υπαρχουν. 

Τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις;

 

 

Είχαμε την τύχη να έχουν τα παιδιά μου κάποιες χρονιές δασκάλους που δεν δίνουν φωτοτυπίες παρά σπάνια, και που δεν επιμένουν καν στην κλασική διδασκαλία, όπως την ξέρουμε, με τη συνηθισμένη παράδοση - εξέταση. Σε εμάς θα αναφέρω δύο παραδείγματα που μου έκαναν φοβερή εντύπωση:

 

- ο ένας μου γιος, τα 2 πρώτα χρόνια είχε δασκάλα που μας τρέλανε στην έξτρα δουλειά, τη φωτοτυπία και τις λίστες λέξεων για ορθογραφία. Το αποτέλεσμα ήταν ένα παιδί που παραιτήθηκε και μπήκε και πιθανή διάγνωση δυσορθογραφίας. Στην Γ δημοτικού, η δασκάλα παίζει να μην έδωσε μία φωτοτυπία όλο το χρόνο. Και μας είπε ότι η τάξη θέλει πολλή δουλειά από την αρχή, γιατί είναι η πιο ανορθογραφη τάξη που έχει δει. Τα παιδιά συνολικά είχαν τόσο πολύ καεί, που δεν πρόσεχαν ούτε το όνομά τους πώς γράφεται. Με την αλλαγή διδασκαλίας, τα παιδιά άλλαξαν. Δύο χρόνια μετά, ο γιος μου, χωρίς επαναλήψεις ή έξτρα κόπο, πέραν από κάποιες υπαγορεύσεις κειμένων για να μάθει να προσέχει τις λέξεις και όταν γράφει και όχι μόνο σε λίστες, έγινε ο καλύτερος μαθητής της τάξης, και στην ορθογραφία. Έμαθε να αγαπάει το σχολείο, να ζητά βιβλία να διαβάσει κλπ. Η αλλαγή σε 2 χρόνια ήταν εντυπωσιακή και το ίδιο είπαν και άλλοι γονείς. Στη Β δημοτικού, για τα μισά αγόρια είχαν μπει υποψίες ήδη για μαθησιακές δυσκολίες, και όλα λύθηκαν με την αλλαγή της δασκάλας.

 

- ο άλλος μου γιος, Δ δημοτικού, φέτος έχει την τύχη να έχει δασκάλους (και της τάξης αλλά και κάποιες ειδικότητες) που κάνουν αντισυμβατικό μάθημα: θεατρικά αντί για γλώσσα κάποιες φορές, μάθημα στο πάτωμα οκλαδόν, χειροτεχνία μέσα στο μάθημα των μαθηματικών, κατασκευές με μαθηματικές πράξεις στα εικαστικά. Είναι η πρώτη φορά, που τόσοι γονείς λέμε όλοι ότι τα παιδιά μας θέλουν να πάνε σχολείο, στεναχωριούνται όταν υπάρχει αργία. Παιδιά που δεν είχαν μάθει μισή παράγραφο ιστορίας π.χ. διαβάζουν με όρεξη όχι μόνο το μάθημα, αλλά φέρνουν και έξτρα υλικό να συζητήσουν με δική τους πρωτοβουλία, μου το έλεγε άλλη μαμά ότι νομιζε ότι το παιδί της της κάνει πλάκα στην αρχή.

 

Οπότε ως αποτέλεσμα, για εμάς μέχρι στιγμής είναι πραγματικά εντυπωσιακή η αλλαγή. Τωρα τι  θα γίνει όταν πέσουν ξανά σε κάτι τελείως διαφορετικό, θα δείξει. 

[Chrysoum]

4 hours ago, Έσπερος said:

Γενικά θεωρώ ότι στο δημοτικό υπάρχει υπερπροσπάθεια, αν και όλο και πιο πολύ ακούω ότι στις μικρές τουλάχιστον τάξεις τα παιδιά κάνουν πολλά μέσα στην τάξη και λιγότερα στο σπίτι. Δεν καίγονται όλα τα παιδιά από το δημοτικό προφανώς. Πολλά όμως απογοητεύονται και τα εγκαταλείπουν, και είναι λογικό. Κάποια είναι μικρά για να μπουν στη λογική του εντατικού διαβάσματος, κάποια άλλα δεν έχουν υποστήριξη από το σπίτι -και δεν εννοώ μόνο αδιάφορους γονείς ή δύσκολα οικογενειακά περιβάλλοντα, εννοώ και γονείς που πιέζονται και δουλεύουν πολλές ώρες. Υπάρχουν και παιδιά που αναπτύσσουν άγχη και φοβίες για την εξέταση και τα διαγωνίσματα, κι αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Ή άλλά έχουν έντονη βαθμοθηρία. Επίσης έχει καλλιεργηθεί  η νοοτροπία ότι η τάξη δεν είναι το μέρος που μαθαίνουμε αλλά το μέρος στο οποίο ελέγχουμε τις ασκήσεις για το σπίτι (που δεν τις λύνουμε πάντα μόνοι μας) και κρινόμαστε για να βαθμολογηθούμε. Όλα αυτά δεν τα θεωρώ υγιή και πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν, γι αυτό και συμφωνώ γενικά και με πιο εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, και με μέτρα όπως "η τσάντα στο σχολείο" για κάποια σ/κ, κ με τον περιορισμό των εξετάσεων στο Γυμνάσιο -θα περίμενα και πιο τολμηρά μέτρα όπως η κατάργηση της βαθμολογίας και η περιγραφική αξιολόγηση (αν και το τελευταίο δεν είναι απόλυτα αθώο μέτρο, ανάλογα με το πώς θα εφαρμοστεί). 

 

Για την ορθογραφία δεν ξέρω πραγματικά ποια μέθοδος ακολουθείται για τη διδασκαλία της. Υποθέτω ότι η λογική να μην εστιάζεις σε αυτήν αλλά στο περιεχόμενο, τη διατύπωση και τη συνοχή, κάπου έχει παρερμηνευτεί ως "δεν μετράει άρα δεν με νοιάζει αν θα το γράψω σωστά". Πάντως οι μαθητές τους κανόνες γενικά τους ξέρουν. Αυτό έχω καταλάβει. Απλώς βαριούνται να τους εφαρμόσουν ή δεν τους βγαίνει αυτόματα. Το έγραφα και πιο πάνω νομίζω. Αλλά δεν νομίζω ότι κάποιος χάνει τη γη κάτω απ' τα πόδια του στο γυμνάσιο μόνο για την ορθογραφία. Στο Γυμνάσιο σοκάρονται τα παιδιά γιατί μπορεί να μην γράφουν συνέχεια τεστ όπως στο δημοτικό, αλλά συνειδητοποιούν ότι η επίδοσή τους όντως μετράει στο βαθμό, δεν θα πάρουν όλοι 10, και το 10 δεν σημαίνει αυτόματα 19 ή 20. Άλλοι θα πουν ότι η λύση είναι να μην παίρνουν όλοι 10 στο δημοτικό, εγώ θα έλεγα η λύση είναι να μην παίρνουν βαθμούς, ή να μην παίρνουν μόνο βαθμούς. Να παίρνουν πχ βαθμούς σπασμένους σε τομείς, όπωςχ επιμέλεια στις ασκήσεις για το σπίτι, συμμετοχή στο μάθημα, επίδοση στα τεστ κλπ, για να φαίνεται ότι ο βαθμός δεν αποτυπώνει μόνο ένα γραπτό. 

@Έσπερος θέλω μόνο να πω ότι αν οι περισσότεροι εκπαιδευτικοι είχαν παρόμοιες απόψεις με εσένα το εκπαιδευτικό σύστημα θα ήταν πολύ πιο λειτουργικό και το σχολείο ένα πιο ευχάριστο και λιγότερο αγχώδες περιβάλλον για πολλούς (κυρίως μικρούς) μαθητές

 

Ωρες ώρες σκέφτομαι ότι ίσως ο κυριότερος λόγος που είμαι πολύ σκεπτική στον επαναπατρισμο είναι ότι τώρα που έχω παιδι δεν θα ήθελα να περασει από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Με θλίβει αρκετά αυτό, όμως ύστερα διαβάζω εκπαιδευτικούς με απόψεις όπως οι δικές σου και παιρνω ελπίδα