Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Αποβολή στη 16η εβδομάδα


Elentheo80

Recommended Posts

Καλησπέρα σας , είμαι 38 έμεινα έγκυος με φυσική σύλληψη αλλά δυστυχώς το χάσαμε ξαφνικά τη Δευτέρα στη 16η εβδομάδα. Έσπασαν τα νερά τα ξημερώματα μετά από πόνους και μόλις έφτασα στο μαιευτήριο το γέννησα. Αμέσως έγινε καθαρισμός και γύρισα σπίτι μου μετά από λίγες ώρες. Τώρα παίρνω αντιβιωσεις. Ψυχολογικά είμαι πολύ χάλια και προσπαθώ στη στάχτη να βρω γόνιμο χώμα να φυτέψω νέες ελπίδες. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό θέλει πολύ χρόνο αλλά προσπαθώ να βρω κουράγιο. Ευτυχώς ο άνδρας μου με βοηθάει πολύ σε αυτό. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη. Θα ήθελα να σας ρωτήσω για όσες είχατε αντιστοιχες περιπτώσεις, μετά από ποσό καιρό μείνατε επιτυχώς έγκυες;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


6 ώρες πρίν, Elentheo80 είπε:

Καλησπέρα σας , είμαι 38 έμεινα έγκυος με φυσική σύλληψη αλλά δυστυχώς το χάσαμε ξαφνικά τη Δευτέρα στη 16η εβδομάδα. Έσπασαν τα νερά τα ξημερώματα μετά από πόνους και μόλις έφτασα στο μαιευτήριο το γέννησα. Αμέσως έγινε καθαρισμός και γύρισα σπίτι μου μετά από λίγες ώρες. Τώρα παίρνω αντιβιωσεις. Ψυχολογικά είμαι πολύ χάλια και προσπαθώ στη στάχτη να βρω γόνιμο χώμα να φυτέψω νέες ελπίδες. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό θέλει πολύ χρόνο αλλά προσπαθώ να βρω κουράγιο. Ευτυχώς ο άνδρας μου με βοηθάει πολύ σε αυτό. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη. Θα ήθελα να σας ρωτήσω για όσες είχατε αντιστοιχες περιπτώσεις, μετά από ποσό καιρό μείνατε επιτυχώς έγκυες;

Κοπελα μου λυπαμαι πολυ...ευχομαι ο χρονοσ να γιατρεψει την πληγη σου...μακαρι να μπορουσα να κανω κατι νσ σου απαλυνω τον πονο..

 

Link to comment
Share on other sites

Λυπαμαι παρά πολύ κορίτσι μου! Το καλό είναι ότι μένεις έγκυος. Κοίτα να κάνεις κάθε εξέταση που υπάρχει για να βρεις την αιτία. Συνήθως, μετά από 2 κύκλους επιτρέπει ο γιατρός να ξαναμεινεις έγκυος . Αλλά εννοείτε ότι αυτό θα στο πει εκείνος γιατί κάθε περίπτωση διαφέρει. Κάνε κουράγιο τώρα όσο μπορείς! Το ξέρω ότι είναι δύσκολο!!!

Link to comment
Share on other sites

Λυπάμαι πολύ κοπέλα μου.. μην το βάζεις όμως κάτω, απ' ότι έχω ακούσει μετά είσαι αρκετά γόνιμη κ μένεις πολύ εύκολα έγκυος. Να ψάξεις να βρεις την αιτία για να είσαι προετοιμασμένη την επόμενη φορά κ όλα καλά να σου πάνε..

Link to comment
Share on other sites

11 ώρες πρίν, tzenaki1982 είπε:

Κοπελα μου λυπαμαι πολυ...ευχομαι ο χρονοσ να γιατρεψει την πληγη σου...μακαρι να μπορουσα να κανω κατι νσ σου απαλυνω τον πονο..

 

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

5 ώρες πρίν, gkmpl είπε:

Λυπαμαι παρά πολύ κορίτσι μου! Το καλό είναι ότι μένεις έγκυος. Κοίτα να κάνεις κάθε εξέταση που υπάρχει για να βρεις την αιτία. Συνήθως, μετά από 2 κύκλους επιτρέπει ο γιατρός να ξαναμεινεις έγκυος . Αλλά εννοείτε ότι αυτό θα στο πει εκείνος γιατί κάθε περίπτωση διαφέρει. Κάνε κουράγιο τώρα όσο μπορείς! Το ξέρω ότι είναι δύσκολο!!!

Σ ευχαριστώ πολύ. Περιμένουμε αποτελέσματα και ελπίζω να βρεθεί η αιτία.

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Λυπάμαι πολύ κοπέλα μου.. μην το βάζεις όμως κάτω, απ' ότι έχω ακούσει μετά είσαι αρκετά γόνιμη κ μένεις πολύ εύκολα έγκυος. Να ψάξεις να βρεις την αιτία για να είσαι προετοιμασμένη την επόμενη φορά κ όλα καλά να σου πάνε..

 

2 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Λυπάμαι πολύ κοπέλα μου.. μην το βάζεις όμως κάτω, απ' ότι έχω ακούσει μετά είσαι αρκετά γόνιμη κ μένεις πολύ εύκολα έγκυος. Να ψάξεις να βρεις την αιτία για να είσαι προετοιμασμένη την επόμενη φορά κ όλα καλά να σου πάνε..

Σ ευχαριστώ πολύ,  το ελπίζω. 

Link to comment
Share on other sites

@Elentheo80  λυπάμαι πάρα πολύ που ζεις αυτές τις δύσκολες στιγμές.. καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις..εγώ πριν 1μιση χρόνο έχασα το μωράκι μου στην 23+1. η διαδικασία του πένθους σε μένα ήταν πολύ επίπονη. έδωσα χρόνο στον εαυτό μου μερικούς μήνες και έπειτα έκανα ένα σωρό εξετάσεις για να μάθω τι έφταιξε.  το θετικό είναι ότι έγινε φυσική σύλληψη.  εγώ ένιωσα έτοιμη να ξεκινήσω προσπάθειες μετά από 1χρόνο και κάτι ( σωματικά ήμουν έτοιμη πολύ πριν) και τώρα ειμαι 31 εβδομάδων.  να είσαι δυνατή κοπέλα μου..και ακολουθησε οτι σου πει ο γιατρός σου 

Link to comment
Share on other sites

Παρόμοια εμπειρία βίωσα πέρσι. 16 εβδομάδων διαπιστώθηκε ενδομήτριος θάνατος στην τυπική μηνιαία επίσκεψη στο γιατρό. Έγινε πρόκληση τοκετού....το είδα.... :( 

Εγώ είχα κάνει και βιοψία εμβρύου. Το έμβρυο ήταν υγιές. Να κάνεις οπωσδήποτε εξετάσεις για θρομβοφιλία (όλο το πακέτο).  Φαντάζομαι γνωρίζεις αν έχεις θυρεοειδή ή αυτοάνοσο.

Εγώ προσπάθησα ξανά μετά την πρώτη περίοδο.   ΄Έμεινα ξανά μετά από 7 περιόδους. Το έχασα οκτώ εβδομάδων. Πλήρη αποβολή. Εικάζουμε ότι είχε γενετική ανωμαλία.

Τώρα συνεχίζω να προσπαθώ. Συνέχισε. Μην κολλάς στο τι συνέβη. Μετά από 1-2 περιόδους είσαι οκ να ξαναπροσπαθήσεις. Θα σου πει και ο γιατρός σου.

Μην κολλάς στο τι έγινε. Προχώρα μπροστά.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 18 λεπτά , mamaa είπε:

Παρόμοια εμπειρία βίωσα πέρσι. 16 εβδομάδων διαπιστώθηκε ενδομήτριος θάνατος στην τυπική μηνιαία επίσκεψη στο γιατρό. Έγινε πρόκληση τοκετού....το είδα.... :(

Εγώ είχα κάνει και βιοψία εμβρύου. Το έμβρυο ήταν υγιές. Να κάνεις οπωσδήποτε εξετάσεις για θρομβοφιλία (όλο το πακέτο).  Φαντάζομαι γνωρίζεις αν έχεις θυρεοειδή ή αυτοάνοσο.

Εγώ προσπάθησα ξανά μετά την πρώτη περίοδο.   ΄Έμεινα ξανά μετά από 7 περιόδους. Το έχασα οκτώ εβδομάδων. Πλήρη αποβολή. Εικάζουμε ότι είχε γενετική ανωμαλία.

Τώρα συνεχίζω να προσπαθώ. Συνέχισε. Μην κολλάς στο τι συνέβη. Μετά από 1-2 περιόδους είσαι οκ να ξαναπροσπαθήσεις. Θα σου πει και ο γιατρός σου.

Μην κολλάς στο τι έγινε. Προχώρα μπροστά.

 

 

 

Αγαπητή mama's Σ ευχαριστώ για την απάντηση. Αναμένω αποτελέσματα της αποβολής για να κάνω τις εξετάσεις που χρειάζεται Εάν πρέπει. Αυτο που με αγχώνει είναι η ηλικία. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

6 ώρες πρίν, mamaa είπε:

Παρόμοια εμπειρία βίωσα πέρσι. 16 εβδομάδων διαπιστώθηκε ενδομήτριος θάνατος στην τυπική μηνιαία επίσκεψη στο γιατρό. Έγινε πρόκληση τοκετού....το είδα.... :(

Εγώ είχα κάνει και βιοψία εμβρύου. Το έμβρυο ήταν υγιές. Να κάνεις οπωσδήποτε εξετάσεις για θρομβοφιλία (όλο το πακέτο).  Φαντάζομαι γνωρίζεις αν έχεις θυρεοειδή ή αυτοάνοσο.

Εγώ προσπάθησα ξανά μετά την πρώτη περίοδο.   ΄Έμεινα ξανά μετά από 7 περιόδους. Το έχασα οκτώ εβδομάδων. Πλήρη αποβολή. Εικάζουμε ότι είχε γενετική ανωμαλία.

Τώρα συνεχίζω να προσπαθώ. Συνέχισε. Μην κολλάς στο τι συνέβη. Μετά από 1-2 περιόδους είσαι οκ να ξαναπροσπαθήσεις. Θα σου πει και ο γιατρός σου.

Μην κολλάς στο τι έγινε. Προχώρα μπροστά.

 

 

 

Αχ βρε κοριτσια..ποσο σασ νιωθω..η καθεμια εχει περασει τα δικα τησ..οπωσ κ εγω τα δικα μου...ευχομαι ο θεοσ να σασ ανταμειψει με ενα μωρακι γι αυτον τον μεγαλο πονο που νιωθεται τωρα..

Θα ρθουν καλυτερεσ μερεσ...να εχετε υπομονη κ πιστη...και να μαδ μιλατε για νσ ξεσπατε..ειμαστε πολλεσ εδω που μπορουμε να σαδ ακουσουμε κ να σασ δωσουμε λιγακι κουραγιο..θα ρθουνε μερεσ που το χαμογελο θα ξανα ζωγραφιστει στα χειλη σασ..

Εγω καποτε νομιζα πωσ δεν θα ξανα γελασω ποτε..

κ ομωσ..παλι γελασα...σασ ευχομαο το ιδιο...

Link to comment
Share on other sites

On 29/8/2018 at 5:43 ΜΜ, Elentheo80 είπε:

Καλησπέρα σας , είμαι 38 έμεινα έγκυος με φυσική σύλληψη αλλά δυστυχώς το χάσαμε ξαφνικά τη Δευτέρα στη 16η εβδομάδα. Έσπασαν τα νερά τα ξημερώματα μετά από πόνους και μόλις έφτασα στο μαιευτήριο το γέννησα. Αμέσως έγινε καθαρισμός και γύρισα σπίτι μου μετά από λίγες ώρες. Τώρα παίρνω αντιβιωσεις. Ψυχολογικά είμαι πολύ χάλια και προσπαθώ στη στάχτη να βρω γόνιμο χώμα να φυτέψω νέες ελπίδες. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό θέλει πολύ χρόνο αλλά προσπαθώ να βρω κουράγιο. Ευτυχώς ο άνδρας μου με βοηθάει πολύ σε αυτό. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη. Θα ήθελα να σας ρωτήσω για όσες είχατε αντιστοιχες περιπτώσεις, μετά από ποσό καιρό μείνατε επιτυχώς έγκυες;

 

Πολύ λυπάμαι γι αυτό που σου συνέβη. Θα πρέπει να ρωτήσεις το γιατρό σου και να βεβαιωθείς και ότι έχεις αναρρώσει και ότι έγιναν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις για να αποκλειστεί κάποιο πρόβλημα που θα προκαλέσει ξανά αποβολή. Συνήθως είναι τυχαίο γεγονός μεν, αλλά αν δεν είναι στην πολύ αρχή της εγκυμοσύνης, συνήθως συνιστώνται κάποιες βασικές εξετάσεις.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσι μου λυπάμαι πολύ. Ελπίζω να βρεις τι έγινε.  Εγώ έμεινα φυσιολογικά έγκυος στα 41. Η ηλικία σου είναι μια χαρά.  Πάρε δύναμη από τον άντρα σου και πάλεψε το μαζί του. 

Εγώ είχα δύο αποβολές πριν το μωράκι μου αλλά σε πολύ αρχικό στάδιο,  πριν την καρδούλα.  Έχω και μια κόρη 7 ετών. 

Κάνε κουράγιο και μην σταματάς τις προσπάθειες.  Μπορείς και θα τα καταφέρεις. Και ότι θέλεις είμαστε όλες κοντά σου....

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα και από εμένα. Δυστυχώς βίωσα και εγώ αντίστοιχη εμπειρία. 13 Σεπτεμβρίου γέννησα φυσιολογικά το νεκρό 16 εβδομάδων μωρό μου. Έπειτα από υπέρηχο δεν εντοπίστηκε ούτε καρδιακός παλμός ούτε αμνιακό υγρό. Τραυματική εμπειρία για κάθε γυναίκα. Το παρήγορο στη δική μου περίπτωση είναι ότι έχω ήδη ένα υγιέστατο παιδάκι 3 ετών.Δυστυχώς όμως η απώλεια παραμένει απώλεια και τα ερωτηματικά πολλά. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται αλλά που συνηθίζεις να ζεις με αυτό. Δεν μπήκα στη διαδικασία νεκροψίας, δεν το κρίναμε σκόπιμο. Ο γιατρός μου είπε ότι μπορούμε να ξαναπροσπαθήσουμε έπειτα από 3 μήνες εάν και εφόσον είμαστε έτοιμοι Εύχομαι σε όσες γυναίκες βιώνουν κάτι αντίστοιχο, δυστυχώς είναι πολλές, να αντλούν δύναμη από τους ανθρώπους τους και να μην χάνουν την ελπίδα τους.Ευχομαι όσες επιθυμούν να αξιωθούν να γεμίσουν την αγκαλιά τους. 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα και από εμένα. Είμαι 34 και πριν από μερικές μέρες βίωσα την απώλεια του μικρού μου άγγελου στη 15+ εβδομάδα. Μου παρουσιάστηκε αποκόλληση στη 10η εβδομάδα με αρκετή αιμοραγία. Ευτυχώς το μωρό ήταν καλά. Ο γιατρός μου συνέστησε άδεια από τη δουλειά, στο σπίτι χαλαρά αλλά όχι ακίνητη (ξάπλα σε ένα κρεβάτι) και ούτε μου έδωσε κάποια αγωγή με φάρμακα γιατί θεωρεί ότι δε βοηθούν και δεν ενδείκνυνται για το πρώτο τρίμηνο (διαφορετικές οδηγίες σε σχέση με ότι διάβασα για αντίστοιχες εμπειρίες από άλλες μανούλες). Μετά από 20 μέρες και κάνοντας την αυχενική διαφάνεια η αποκόλληση πήγαινε καλύτερα αν και τα καφέ υγρά δεν είχαν σταματήσει καθόλου. Σε 5 μέρες ξανά αίμα και σε μία εβδομάδα ακριβώς από την αυχενική είχα συσπάσεις ήπιες οι οποίες υποχώρησαν για να εμφανιστούν ξανά την επόμενη μέρα πολύ πιο δυνατές. Το αγγελούδι μου δεν άντεξε. Δε κατάφερα να το κρατήσω κι δε ξέρω τι έφταιξε: ο γιατρός, εγώ που δεν έμεινα ξάπλα παρόλο που δεν είχα αυτή την οδηγία, τα φάρμακα που δε μου έδωσε κανείς ή που δεν πήρα δεύτερη γνώμη? Πολλά ερωτηματικά που ίσως δε θα απαντηθούν και ποτέ. Η απώλεια είναι γεγονός και πολύ οδυνηρό. Συμπάσχω με όλες τις μανούλες που έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο. Βέβαια το γεγονός ότι έχω ήδη να κοριτσάκι 3 ετών βοηθάει κάπως να επουλώσεις την πληγή αλλά όχι να την κλείσεις. Αισθάνομαι ότι αυτή η πληγή και όλα αυτά τα γιατί θα μείνουν μέσα μου για μια ζωή. Ήθελα να σας ρωτήσω:

-κάποια μανούλα έχει αντίστοιχη εμπειρία και δεν χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι ή να πάρει φαρμακευτική αγωγή?

-τι γίνεται από δω και πέρα, χρειάζονται εξετάσεις ( πέρα από τη συνηθισμένη που κάνουν για τυχόν χρωμοσωματική ανωμαλία) για να μπορέσεις να προσπαθήσεις ξανά?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

18 hours ago, Efigeneo said:

Καλησπέρα και από εμένα. Είμαι 34 και πριν από μερικές μέρες βίωσα την απώλεια του μικρού μου άγγελου στη 15+ εβδομάδα. Μου παρουσιάστηκε αποκόλληση στη 10η εβδομάδα με αρκετή αιμοραγία. Ευτυχώς το μωρό ήταν καλά. Ο γιατρός μου συνέστησε άδεια από τη δουλειά, στο σπίτι χαλαρά αλλά όχι ακίνητη (ξάπλα σε ένα κρεβάτι) και ούτε μου έδωσε κάποια αγωγή με φάρμακα γιατί θεωρεί ότι δε βοηθούν και δεν ενδείκνυνται για το πρώτο τρίμηνο (διαφορετικές οδηγίες σε σχέση με ότι διάβασα για αντίστοιχες εμπειρίες από άλλες μανούλες). Μετά από 20 μέρες και κάνοντας την αυχενική διαφάνεια η αποκόλληση πήγαινε καλύτερα αν και τα καφέ υγρά δεν είχαν σταματήσει καθόλου. Σε 5 μέρες ξανά αίμα και σε μία εβδομάδα ακριβώς από την αυχενική είχα συσπάσεις ήπιες οι οποίες υποχώρησαν για να εμφανιστούν ξανά την επόμενη μέρα πολύ πιο δυνατές. Το αγγελούδι μου δεν άντεξε. Δε κατάφερα να το κρατήσω κι δε ξέρω τι έφταιξε: ο γιατρός, εγώ που δεν έμεινα ξάπλα παρόλο που δεν είχα αυτή την οδηγία, τα φάρμακα που δε μου έδωσε κανείς ή που δεν πήρα δεύτερη γνώμη? Πολλά ερωτηματικά που ίσως δε θα απαντηθούν και ποτέ. Η απώλεια είναι γεγονός και πολύ οδυνηρό. Συμπάσχω με όλες τις μανούλες που έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο. Βέβαια το γεγονός ότι έχω ήδη να κοριτσάκι 3 ετών βοηθάει κάπως να επουλώσεις την πληγή αλλά όχι να την κλείσεις. Αισθάνομαι ότι αυτή η πληγή και όλα αυτά τα γιατί θα μείνουν μέσα μου για μια ζωή. Ήθελα να σας ρωτήσω:

-κάποια μανούλα έχει αντίστοιχη εμπειρία και δεν χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι ή να πάρει φαρμακευτική αγωγή?

-τι γίνεται από δω και πέρα, χρειάζονται εξετάσεις ( πέρα από τη συνηθισμένη που κάνουν για τυχόν χρωμοσωματική ανωμαλία) για να μπορέσεις να προσπαθήσεις ξανά?

Efigeneo λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.σε καταλαβαινω απολυτα μιας και εγω τον ιουνιο εχασα στην 17 εβδομαδα το μωρακι μου.εμενα ηταν λιγο διαφορετικη η περιπτωση.δεν ειχα αποκολληση,απλα στον μηνιαιο ελεγχο ειδαμε οτι ειχε σταματησει η καρδουλα,οποτε δεν μπορω να σου απαντησω ως προς το πρωτο σκελος της ερωτησης σου.σιγουρα να κανεις εναν καρυοτυπο γιατι μπορει η αποκολληση να μην ηταν ο λογος που εγινε.επισης να κοιταξεις για καποιο μικροβιο που μπορει να ευθυνεται και να απεβαλες.εμεις επειδη ειχαμε κανει ληψη τροφοβλαστη και γνωριζαμε οτι απο χρωμοσωμικης αποψης ηταν υγειεστατο το κοριτσακι μου ενημερωσαμε οτι θελαμε να γινει νεκροψια ωστε να δουμε εαν ειχε κατι παθολογικο(καρδουλα κτλ).ηθελα να εξαντλησω ολα τα ενδεχομενα γιατι αν και εχω ενα παιδακι σχεδον 5 χρονων μετα απο αυτο ειχα δυο παλλινδρομες σε αρχικο σταδιο(6εβδ. κ 5 εβδ.)και μετα αυτη η απωλεια σε προχωρημενη εβδομαδα.σου προτεινε ο γιατρος σου καποιες εξετασεις?οι παλινδρομες σε αρχικο σταδιο ειναι κατι συνηθισμενο αλλα σε τετοια εβδομαδα καλο θα ηταν να γνωριζεις εαν υπηρχε κατι παθολογικο κτλ.εγω ημουν σχεδον σιγουρη οτι θα χε καποιο προβλημα στην καρδουλα και γι αυτο σταματησε.τελικα βγηκαν τα αποτελεσματα και ηταν υγειεστατο το μωρο.το τελικο συμπερασμα ηταν: υπερπεριεληξη ομφαλιου λωρου.δηλαδη τυλιχτηκε πολλες φορες με τον ομφαλιο λωρο.ηταν μια ατυχια δηλαδη που δεν θα μπορουσε να την προβλεψει ο γιατρος ουτε εγω.ακομα και ο γιατρος δεν το περιμενε αυτο.στο λεω αυτο γιατι μπορει να μην εφταιγε η αποκολληση.αλλα ακομα και αυτο να ηταν δεν πρεπει να ριχνεις ευθυνες στον εαυτο σου.ακολουθησες τον γιατρο σου και τις οδηγειες του.κανε τις εξετασεις στο μωρο να αποκλεισετε ολα τα ενδεχομενα και παρε και μια δευτερη γνωμη απο γιατρο τουλαχιστον για να νιωσεις εσυ καλυτερα.εαν ο γιατρος σου δεν σου εμπνεει εμπιστοσυνη αλλαξε τον.σε τετοια εβδομαδα κυησης καλο ειναι να γνωριζουμε εαν υπηρξε κατι παθολογικο πριν προχωρησουμε σε νεα εγκυμοσυνη

Link to comment
Share on other sites

19 ώρες πρίν, Efigeneo είπε:

Καλησπέρα και από εμένα. Είμαι 34 και πριν από μερικές μέρες βίωσα την απώλεια του μικρού μου άγγελου στη 15+ εβδομάδα. Μου παρουσιάστηκε αποκόλληση στη 10η εβδομάδα με αρκετή αιμοραγία. Ευτυχώς το μωρό ήταν καλά. Ο γιατρός μου συνέστησε άδεια από τη δουλειά, στο σπίτι χαλαρά αλλά όχι ακίνητη (ξάπλα σε ένα κρεβάτι) και ούτε μου έδωσε κάποια αγωγή με φάρμακα γιατί θεωρεί ότι δε βοηθούν και δεν ενδείκνυνται για το πρώτο τρίμηνο (διαφορετικές οδηγίες σε σχέση με ότι διάβασα για αντίστοιχες εμπειρίες από άλλες μανούλες). Μετά από 20 μέρες και κάνοντας την αυχενική διαφάνεια η αποκόλληση πήγαινε καλύτερα αν και τα καφέ υγρά δεν είχαν σταματήσει καθόλου. Σε 5 μέρες ξανά αίμα και σε μία εβδομάδα ακριβώς από την αυχενική είχα συσπάσεις ήπιες οι οποίες υποχώρησαν για να εμφανιστούν ξανά την επόμενη μέρα πολύ πιο δυνατές. Το αγγελούδι μου δεν άντεξε. Δε κατάφερα να το κρατήσω κι δε ξέρω τι έφταιξε: ο γιατρός, εγώ που δεν έμεινα ξάπλα παρόλο που δεν είχα αυτή την οδηγία, τα φάρμακα που δε μου έδωσε κανείς ή που δεν πήρα δεύτερη γνώμη? Πολλά ερωτηματικά που ίσως δε θα απαντηθούν και ποτέ. Η απώλεια είναι γεγονός και πολύ οδυνηρό. Συμπάσχω με όλες τις μανούλες που έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο. Βέβαια το γεγονός ότι έχω ήδη να κοριτσάκι 3 ετών βοηθάει κάπως να επουλώσεις την πληγή αλλά όχι να την κλείσεις. Αισθάνομαι ότι αυτή η πληγή και όλα αυτά τα γιατί θα μείνουν μέσα μου για μια ζωή. Ήθελα να σας ρωτήσω:

-κάποια μανούλα έχει αντίστοιχη εμπειρία και δεν χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι ή να πάρει φαρμακευτική αγωγή?

-τι γίνεται από δω και πέρα, χρειάζονται εξετάσεις ( πέρα από τη συνηθισμένη που κάνουν για τυχόν χρωμοσωματική ανωμαλία) για να μπορέσεις να προσπαθήσεις ξανά?

κορίτσι μου λυπάμαι πάρα πολύ.. Η περίπτωση σου θυμίζει πολύ τη δική μου.  είχα κγω αποκόλληση από την 5η εβδομάδα,  η οποία είχε επουλωθεί μέχρι την α επιπέδου.  εγώ ήμουν ξάπλα στο κρεβάτι κ παρόλο που πρόσεχα έκανα ξανά αποκόλληση και μετά τη Β επιπέδου έγινε μια πιο μεγάλη κ είχα αίμα.  έμεινα 15 μέρες στο νοσοκομείο,  είχα συσπάσεις πολλές και τελικά το μωρο μόυ δεν άντεξε και έφυγε στην 23+1.

μην κατηγορείς για τπτ τον εαυτό σού.  ακόμη κ αν ήσουν ταβλα στο κρεβάτι δεν ξέρεις τι εξέλιξη θα είχε.  εμένα δε με βοήθησε ούτε η αγωγή που έπαιρνα.. ήταν για να γίνει.. 

μετά ξεκίνησε μαραθώνιος εξετάσεων για μένα. το είχα πάρει κατακαρδα.  ζήτησα νεκροψία, το μωρο ήταν υγιέστατο.  παρόλα αυτά έκανα καρυωτυπο ζεύγους.  έκανα θρομβοφιλια και είχα μια τιμή αρκετά χαμηλωμένη που ίσως έπαιξε κάποιο ρόλο και στην επομενη εγκυμοσυνη μου δωσανε αγωγη απο τις πρωτες βδομάδες. έκανα καλλιέργειες για μικρόβια. έκανα ανοσολογικες μήπως έχω αυτοανοσο. δε βρήκαμε κάτι ξεκάθαρο.  ρηχή εμφύτευση του πλάκουντα έλεγε η νεκροψία.. το εμβρυακή πήγε και κόλλησε χαμηλά,  κοντά στον κόλπο και δεν άντεξε...

Κάνε τις εξετάσεις που θα σου ζητήσει ο γιατρός σου, πάρε το χρόνο σου να ηρεμήσεις και μετα ξεκινα για προσπάθειες. 

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα..εχω μια κόρη 5.5 ετών με μια καλή κυηση...

πριν 3.5 χρόνια ξανά εμεινα έγκυος την 14 εβδ πλήρης ρήξη υμενων...έγινε απόξεση είχα λευκά ανεβασμένα δεν έγινε κάποια καλλιέργεια τραχήλου που πιστεύω ότι κάτι είχα διοτι είχα υγρά δυσοσμα..

φέτος ξανά εμεινα έγκυος την 18 άρχισα να χάνω αμνιακα υγρά δεν συμπληρώθηκαν Κ έτσι στέγνωνε το μωρό "γέννησα "φυσιολογικά δεν βρέθηκε τίποτα σε μένα Αλλά όταν το γέννησα ο γιατρός έπαθε σοκ..ήταν πλήρης τυλιγμένο σαν κοκορέτσι το είδα..μου είπε να μην ψαχτω δεν έχω πρόβλημα ήταν τυχαίο γεγονός...

Κ στις 3 κυησεις ανεβάσω λευκά ο γιατρός μου λεει ότι αν δεν σχετίζεται με κάτι άλλο δεν μας ανησυχεί..έκανα για μια μετάλλαξη θρομβοφιλιας ήταν αρνητικό αν έδειχνε θα έκανα κ το υπόλοιπο πακέτο έτσι δεν είναι?έκανα καλλιέργεια τραχήλου είμαι καθαρή έκανα για αυτοανοσα για θυρεοειδή όλα κομπλέ...

δεν ξέρω είμαι σε απόγνωση 

Link to comment
Share on other sites

23 ώρες πρίν, Efigeneo είπε:

Καλησπέρα και από εμένα. Είμαι 34 και πριν από μερικές μέρες βίωσα την απώλεια του μικρού μου άγγελου στη 15+ εβδομάδα. Μου παρουσιάστηκε αποκόλληση στη 10η εβδομάδα με αρκετή αιμοραγία. Ευτυχώς το μωρό ήταν καλά. Ο γιατρός μου συνέστησε άδεια από τη δουλειά, στο σπίτι χαλαρά αλλά όχι ακίνητη (ξάπλα σε ένα κρεβάτι) και ούτε μου έδωσε κάποια αγωγή με φάρμακα γιατί θεωρεί ότι δε βοηθούν και δεν ενδείκνυνται για το πρώτο τρίμηνο (διαφορετικές οδηγίες σε σχέση με ότι διάβασα για αντίστοιχες εμπειρίες από άλλες μανούλες). Μετά από 20 μέρες και κάνοντας την αυχενική διαφάνεια η αποκόλληση πήγαινε καλύτερα αν και τα καφέ υγρά δεν είχαν σταματήσει καθόλου. Σε 5 μέρες ξανά αίμα και σε μία εβδομάδα ακριβώς από την αυχενική είχα συσπάσεις ήπιες οι οποίες υποχώρησαν για να εμφανιστούν ξανά την επόμενη μέρα πολύ πιο δυνατές. Το αγγελούδι μου δεν άντεξε. Δε κατάφερα να το κρατήσω κι δε ξέρω τι έφταιξε: ο γιατρός, εγώ που δεν έμεινα ξάπλα παρόλο που δεν είχα αυτή την οδηγία, τα φάρμακα που δε μου έδωσε κανείς ή που δεν πήρα δεύτερη γνώμη? Πολλά ερωτηματικά που ίσως δε θα απαντηθούν και ποτέ. Η απώλεια είναι γεγονός και πολύ οδυνηρό. Συμπάσχω με όλες τις μανούλες που έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο. Βέβαια το γεγονός ότι έχω ήδη να κοριτσάκι 3 ετών βοηθάει κάπως να επουλώσεις την πληγή αλλά όχι να την κλείσεις. Αισθάνομαι ότι αυτή η πληγή και όλα αυτά τα γιατί θα μείνουν μέσα μου για μια ζωή. Ήθελα να σας ρωτήσω:

-κάποια μανούλα έχει αντίστοιχη εμπειρία και δεν χρειάστηκε να μείνει στο κρεβάτι ή να πάρει φαρμακευτική αγωγή?

-τι γίνεται από δω και πέρα, χρειάζονται εξετάσεις ( πέρα από τη συνηθισμένη που κάνουν για τυχόν χρωμοσωματική ανωμαλία) για να μπορέσεις να προσπαθήσεις ξανά?

Συμφωνώ με την κοπέλα και τις συστάσεις που έκανε πιο πάνω (abebablom).

Αποβολές δεύτερου τριμήνου θέλουν οπωσδήποτε ενδελεχείς εξετάσεις (ξεκινώντας από τον καρυότυπο και τη νεκροψία του εμβρύου και συνεχίζοντας σε έλεγχο της μητέρας, συμπεριλαμβανομένης της θρομβοφιλίας, αν το έμβρυο βρεθεί φυσιολογικό). Ιδιαίτερα με το δικό σας ιστορικό πρέπει να γίνει πολύ καλός έλεγχος για το Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, αν το έμβρυο βρεθεί φυσιολογικό.

Link to comment
Share on other sites

On 18/11/2018 at 6:52 ΜΜ, abebablom είπε:

Efigeneo λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου.σε καταλαβαινω απολυτα μιας και εγω τον ιουνιο εχασα στην 17 εβδομαδα το μωρακι μου.εμενα ηταν λιγο διαφορετικη η περιπτωση.δεν ειχα αποκολληση,απλα στον μηνιαιο ελεγχο ειδαμε οτι ειχε σταματησει η καρδουλα,οποτε δεν μπορω να σου απαντησω ως προς το πρωτο σκελος της ερωτησης σου.σιγουρα να κανεις εναν καρυοτυπο γιατι μπορει η αποκολληση να μην ηταν ο λογος που εγινε.επισης να κοιταξεις για καποιο μικροβιο που μπορει να ευθυνεται και να απεβαλες.εμεις επειδη ειχαμε κανει ληψη τροφοβλαστη και γνωριζαμε οτι απο χρωμοσωμικης αποψης ηταν υγειεστατο το κοριτσακι μου ενημερωσαμε οτι θελαμε να γινει νεκροψια ωστε να δουμε εαν ειχε κατι παθολογικο(καρδουλα κτλ).ηθελα να εξαντλησω ολα τα ενδεχομενα γιατι αν και εχω ενα παιδακι σχεδον 5 χρονων μετα απο αυτο ειχα δυο παλλινδρομες σε αρχικο σταδιο(6εβδ. κ 5 εβδ.)και μετα αυτη η απωλεια σε προχωρημενη εβδομαδα.σου προτεινε ο γιατρος σου καποιες εξετασεις?οι παλινδρομες σε αρχικο σταδιο ειναι κατι συνηθισμενο αλλα σε τετοια εβδομαδα καλο θα ηταν να γνωριζεις εαν υπηρχε κατι παθολογικο κτλ.εγω ημουν σχεδον σιγουρη οτι θα χε καποιο προβλημα στην καρδουλα και γι αυτο σταματησε.τελικα βγηκαν τα αποτελεσματα και ηταν υγειεστατο το μωρο.το τελικο συμπερασμα ηταν: υπερπεριεληξη ομφαλιου λωρου.δηλαδη τυλιχτηκε πολλες φορες με τον ομφαλιο λωρο.ηταν μια ατυχια δηλαδη που δεν θα μπορουσε να την προβλεψει ο γιατρος ουτε εγω.ακομα και ο γιατρος δεν το περιμενε αυτο.στο λεω αυτο γιατι μπορει να μην εφταιγε η αποκολληση.αλλα ακομα και αυτο να ηταν δεν πρεπει να ριχνεις ευθυνες στον εαυτο σου.ακολουθησες τον γιατρο σου και τις οδηγειες του.κανε τις εξετασεις στο μωρο να αποκλεισετε ολα τα ενδεχομενα και παρε και μια δευτερη γνωμη απο γιατρο τουλαχιστον για να νιωσεις εσυ καλυτερα.εαν ο γιατρος σου δεν σου εμπνεει εμπιστοσυνη αλλαξε τον.σε τετοια εβδομαδα κυησης καλο ειναι να γνωριζουμε εαν υπηρξε κατι παθολογικο πριν προχωρησουμε σε νεα εγκυμοσυνη

Λυπάμαι πολύ και για τη δική σου απώλεια abebablom. Διαφορετική περίπτωση αλλά ίδιο το αποτέλεμα. Πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς... Σε ότι αφορά τις εξετάσεις το μόνο που θα γίνει σίγουρα είναι για χρωμοσωματική ανωμαλία, αν και θεωρεί ότι θα είναι καθαρή εφόσον έχουμε ήδη ένα υγιέστατο παιδάκι. Μπορώ να ζητήσω και άλλες εξετάσεις για το έμβρυο παρόλο που έχει περάσει μία εβδομάδα? Δε μου έχει πει να κάνω εγώ κάποιες εξετάσεις. Βέβαια ήδη έχω κλείσει ραντεβού με άλλους γιατρούς για να με κατευθύνουν. Κλονίστηκε η εμπιστοσύνη μου... Δε θέλω ούτε να βλέπω το συγκεκριμένο γιατρό. Ευχαριστώ για τις πολύτιμες συμβούλες και εύχομαι η επόμενη εγκυμοσύνη σου να ολοκληρωθεί χωρίς την παραμικρή δυσκολία!

Link to comment
Share on other sites

On 18/11/2018 at 7:31 ΜΜ, bella31 είπε:

κορίτσι μου λυπάμαι πάρα πολύ.. Η περίπτωση σου θυμίζει πολύ τη δική μου.  είχα κγω αποκόλληση από την 5η εβδομάδα,  η οποία είχε επουλωθεί μέχρι την α επιπέδου.  εγώ ήμουν ξάπλα στο κρεβάτι κ παρόλο που πρόσεχα έκανα ξανά αποκόλληση και μετά τη Β επιπέδου έγινε μια πιο μεγάλη κ είχα αίμα.  έμεινα 15 μέρες στο νοσοκομείο,  είχα συσπάσεις πολλές και τελικά το μωρο μόυ δεν άντεξε και έφυγε στην 23+1.

μην κατηγορείς για τπτ τον εαυτό σού.  ακόμη κ αν ήσουν ταβλα στο κρεβάτι δεν ξέρεις τι εξέλιξη θα είχε.  εμένα δε με βοήθησε ούτε η αγωγή που έπαιρνα.. ήταν για να γίνει.. 

μετά ξεκίνησε μαραθώνιος εξετάσεων για μένα. το είχα πάρει κατακαρδα.  ζήτησα νεκροψία, το μωρο ήταν υγιέστατο.  παρόλα αυτά έκανα καρυωτυπο ζεύγους.  έκανα θρομβοφιλια και είχα μια τιμή αρκετά χαμηλωμένη που ίσως έπαιξε κάποιο ρόλο και στην επομενη εγκυμοσυνη μου δωσανε αγωγη απο τις πρωτες βδομάδες. έκανα καλλιέργειες για μικρόβια. έκανα ανοσολογικες μήπως έχω αυτοανοσο. δε βρήκαμε κάτι ξεκάθαρο.  ρηχή εμφύτευση του πλάκουντα έλεγε η νεκροψία.. το εμβρυακή πήγε και κόλλησε χαμηλά,  κοντά στον κόλπο και δεν άντεξε...

Κάνε τις εξετάσεις που θα σου ζητήσει ο γιατρός σου, πάρε το χρόνο σου να ηρεμήσεις και μετα ξεκινα για προσπάθειες. 

Λυπάμαι πολύ. Το έχασες σε πολύ προχωρημένη κύηση. Αυτό και αν είναι δύσκολο. Ακριβώς ίδια περίπτωση όμως... αποκόλληση στη 10η εβδομάδα και το έχασα τη 15η. Θεωρώ ότι ήταν λάθος καθαρά του γιατρού, δε μου εξήγησε την κρισιμότητα της κατάστασης, δε χρειαζόταν λέει να μείνω κρεβάτι απλώς να ξεκουράζομαι και τα φάρμακα δεν κάνουν τίποτα. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Μου ανέφερε αυτό για τη ρηχή εμφύτευση που πολλές φορές συμβαίνει και ή πηγαίνει καλά και στρώνει ή όχι.Δε με έπεισε εκτός αν μου το αποδείξει. Αποδεικνύεται με νεκροψία αυτό? Όλες αυτές τις εξετάσεις που αφορούν το έμβρυο μπορώ να τις κάνω και τώρα αφού έχουν πάρει το δείγμα ή πρέπει να το πεις εκείνη τη στιγμή και τώρα δε γίνεται?

Link to comment
Share on other sites

On 18/11/2018 at 10:40 ΜΜ, Βασίλειος Χατζηαντωνίου είπε:

Συμφωνώ με την κοπέλα και τις συστάσεις που έκανε πιο πάνω (abebablom).

Αποβολές δεύτερου τριμήνου θέλουν οπωσδήποτε ενδελεχείς εξετάσεις (ξεκινώντας από τον καρυότυπο και τη νεκροψία του εμβρύου και συνεχίζοντας σε έλεγχο της μητέρας, συμπεριλαμβανομένης της θρομβοφιλίας, αν το έμβρυο βρεθεί φυσιολογικό). Ιδιαίτερα με το δικό σας ιστορικό πρέπει να γίνει πολύ καλός έλεγχος για το Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, αν το έμβρυο βρεθεί φυσιολογικό.

Ευχαριστώ για τις συμβουλές. Τι ακριβώς είναι αυτό το σύνδρομο?

Link to comment
Share on other sites

15 hours ago, Efigeneo said:

Λυπάμαι πολύ. Το έχασες σε πολύ προχωρημένη κύηση. Αυτό και αν είναι δύσκολο. Ακριβώς ίδια περίπτωση όμως... αποκόλληση στη 10η εβδομάδα και το έχασα τη 15η. Θεωρώ ότι ήταν λάθος καθαρά του γιατρού, δε μου εξήγησε την κρισιμότητα της κατάστασης, δε χρειαζόταν λέει να μείνω κρεβάτι απλώς να ξεκουράζομαι και τα φάρμακα δεν κάνουν τίποτα. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Μου ανέφερε αυτό για τη ρηχή εμφύτευση που πολλές φορές συμβαίνει και ή πηγαίνει καλά και στρώνει ή όχι.Δε με έπεισε εκτός αν μου το αποδείξει. Αποδεικνύεται με νεκροψία αυτό? Όλες αυτές τις εξετάσεις που αφορούν το έμβρυο μπορώ να τις κάνω και τώρα αφού έχουν πάρει το δείγμα ή πρέπει να το πεις εκείνη τη στιγμή και τώρα δε γίνεται?

Λυπάμαι για την απώλεια σας ειλικρινά.

Εγώ είχα αποκόλληση στην 6 εβδομάδα και μαζί αποβολή του ενός από τα δύο έμβρυα που κυοφορούσα (ήταν σε διαφορετικούς σάκους) .

Αυτό που μου είχε  επιβάλλει ο γιατρός ήταν ξάπλα, δεν μου επέτρεπε καμία απολύτως δραστηριότητα πέρα απο το να πηγαίνω στην τουαλέτα, και μου είχε δώσει και προγεστερόνη. Δεν είμαι γιατρός και δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να κρίνω τον γιατρό σου, όμως το μόνο που θα σε συμβούλευα είναι να μην κατηγορείς τον εαυτό σου δεν σε βοηθάει. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου την επόμενη φορά να πάνε όλα καλά.

 

Link to comment
Share on other sites

17 ώρες πρίν, Efigeneo είπε:

Ευχαριστώ για τις συμβουλές. Τι ακριβώς είναι αυτό το σύνδρομο?

 

Είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που πρόκειται για επίκτητη θρομβοφιλία (δηλαδή δεν γεννιέστε με αυτήν, αλλά κάποια στιγμή μπορεί να την πάθετε) και προκαλεί αποβολές και άλλα προβλήματα στην κύηση. 

Επειδή εσείς αναφέρετε μια επιτυχή κύηση και τώρα αποβολή 2ου τριμήνου με αποκόλληση πλακούντα, είναι πολύ σημαντικό να αποκλειστεί αυτό το σύνδρομο με εξετάσεις σε αξιόπιστο κέντρο. 

Link to comment
Share on other sites

22 ώρες πρίν, Efigeneo είπε:

Λυπάμαι πολύ. Το έχασες σε πολύ προχωρημένη κύηση. Αυτό και αν είναι δύσκολο. Ακριβώς ίδια περίπτωση όμως... αποκόλληση στη 10η εβδομάδα και το έχασα τη 15η. Θεωρώ ότι ήταν λάθος καθαρά του γιατρού, δε μου εξήγησε την κρισιμότητα της κατάστασης, δε χρειαζόταν λέει να μείνω κρεβάτι απλώς να ξεκουράζομαι και τα φάρμακα δεν κάνουν τίποτα. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Μου ανέφερε αυτό για τη ρηχή εμφύτευση που πολλές φορές συμβαίνει και ή πηγαίνει καλά και στρώνει ή όχι.Δε με έπεισε εκτός αν μου το αποδείξει. Αποδεικνύεται με νεκροψία αυτό? Όλες αυτές τις εξετάσεις που αφορούν το έμβρυο μπορώ να τις κάνω και τώρα αφού έχουν πάρει το δείγμα ή πρέπει να το πεις εκείνη τη στιγμή και τώρα δε γίνεται?

τι να πω βρε κορίτσι μου... κγω σου λέω ήμουν κλινιρης ποσο καιρό...+ προγεστερόνη και πάλι το έχασα..  κ μετά είχαν ατροφησει οι μύες μου και μ πήρε πόσο καιρό να επανέλθω... μέχρι κ μπάνιο ο άντρας μ με έκανε γτ έτρεμαν τα πόδια μου... μη κατηγορείς τον εαυτό σου . στο ξαναλέω,  δεν έκανες κάτι λάθος..

Η ρηχή εμφύτευση ήταν στο πόρισμα της νεκροψίας   οπότε ναι,  αποδυκνειεται.. δεν εχω ιδεα αν μπορείς να το ζήτησεις τώρα,  αλλά δε χάνεις να ρωτήσεις αν αυτό σου φέρει ηρεμία..

Κάνε εσύ το πακετάκι εξετάσεων που αφορά εσένα γτ μπορεί να ήταν κατι τυχαίο.  εμένα ήταν το πρώτο μου   κιολας . σ τη δεύτερη εγκυμοσύνη όλα πήγαν καλά. 

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...