Υπερκινητικότητα στην τάξη!!!!!

[omron]

Ομάδες γονέων που μπορώ να βρω; Είμαι πρόθυμη να κάνω τα πάντα γιατί ειλικρινά θα αρρωστήσω στο τέλος.

[emmaki]

Ομάδες γονέων που μπορώ να βρω; Είμαι πρόθυμη να κάνω τα πάντα γιατί ειλικρινά θα αρρωστήσω στο τέλος.

Ρωτά στο δήμο σου μήπως οργανώνονται, στο κεδδυ ίσως να ξέρουν....

[Αγγελίνα_2]

Έτσι, όμως, αντιμετωπίζεται το σύμπτωμα και όχι ή αιτία.

Το σχολείο σε συνεργασία με την οικογένεια σε τέτοιες περιπτώσεις δουλεύουν μαζί για να εξαλείψουν την αιτία.

Προχθες είδα στο κεδδυ παιδί παρόμοια περίπτωση. Πολύ ζωηρό, τα καταφέρνει στο σχολείο, ή δασκάλα σηκώνει τα χέρια ψηλά με τη συμπεριφορά του, οι γονείς έχουν πάει σε 4-5 γιατρούς προκειμένου να δουν αν υπάρχει δεπυ, με αρνητικες απαντησεις απο ολους, και κατέληξαν στο κεδδυ. Είδαμε ένα παιδάκι ζωηρό αλλά καμία σχέση με δεπυ. Ένα οικογενειακό περιβάλλον χωρίς όρια και χωρίς κανόνες. Γονείς που περιμένουν τους άλλους να μάθουν όρια στο παιδί τους. Γονείς που ψάχνουν τι μπορεί να έχει το παιδί χωρίς να κοιτάνε τι μπορούν να κάνουν οι ίδιοι.

Αν αυτό το παιδί που αναφέρω δεν μάθει όρια θα βγάλει και μαθησιακά, γιατί σε κάποια φάση δεν θυα μπορεί πλέον να παρακολουθήσει το σχολείο. Και τότε θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.

 

Δεν λέω ότι πρόκειται για ίδιες περιπτώσεις. Δεν κάνω "διάγνωση" μέσω διαδικτύου. Απλά παραθέτω μια περίπτωση

 

emmaki δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου. Απλά το βλέπω από την πλευρά της δασκάλας, η οποία μπορεί να έχει 20+ παιδιά στην τάξη και να πρέπει ταυτόχρονα και να διδάξει και να αναλαμβάνει απέναντι στο συγκεκριμένο παιδί ένα ρόλο για τον οποίο δεν είναι αρμόδια.

 

Έχουμε παρομοιο πρόβλημα όπως αυτό που περιγράφεις στην τάξη του μεγάλου - καμια σχέση με την περίπτωση του παιδιού της θεματοθέτριας, το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθώ. Αυτό ακριβώς που περιγράφεις, παιδιά που δεν έχουν μάθει όρια από το σπίτι τους και γονείς με την αντιμετώπιση "εσείς είσαστε εκπαιδευτικοί, εσείς να βρείτε την άκρη". Και δε μιλάμε για ένα, αλλά για τρία-τέσσερα στην τάξη των 25! Έχει ήδη γίνει ό,τι μπορείς να φανταστείς και άκρη δε βρέθηκε. Φέτος η δασκάλα επέλεξε μια τάξη δίπλα στο γραφείο των καθηγητών και με το που ξεκινάνε τη φασαρία, τα στέλνει εκεί. Πέρυσι μας είπε ότι δε μπόρεσε να διδάξει όσα στις άλλες τρίτες που έχει αναλάβει στο παρελθόν και ειδοποίησε τους γονείς για τα μέτρα που θα λάβει, αν δε διορθωθεί η συμπεριφορά των παιδιών. Δε βαριέσαι...στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

 

Τελοσπάντων, παρένθεση αυτό και να με συγχωρείτε. Θέλω να πω πως, μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση, καλό είναι να μείνει η παράλληλη, γιατί αλλιώς θα είναι άδικο και για τη δασκάλα και για τους υπόλοιπους μαθητές.

[emmaki]

emmaki δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου. Απλά το βλέπω από την πλευρά της δασκάλας, η οποία μπορεί να έχει 20+ παιδιά στην τάξη και να πρέπει ταυτόχρονα και να διδάξει και να αναλαμβάνει απέναντι στο συγκεκριμένο παιδί ένα ρόλο για τον οποίο δεν είναι αρμόδια.

 

Έχουμε παρομοιο πρόβλημα όπως αυτό που περιγράφεις στην τάξη του μεγάλου - καμια σχέση με την περίπτωση του παιδιού της θεματοθέτριας, το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθώ. Αυτό ακριβώς που περιγράφεις, παιδιά που δεν έχουν μάθει όρια από το σπίτι τους και γονείς με την αντιμετώπιση "εσείς είσαστε εκπαιδευτικοί, εσείς να βρείτε την άκρη". Και δε μιλάμε για ένα, αλλά για τρία-τέσσερα στην τάξη των 25! Έχει ήδη γίνει ό,τι μπορείς να φανταστείς και άκρη δε βρέθηκε. Φέτος η δασκάλα επέλεξε μια τάξη δίπλα στο γραφείο των καθηγητών και με το που ξεκινάνε τη φασαρία, τα στέλνει εκεί. Πέρυσι μας είπε ότι δε μπόρεσε να διδάξει όσα στις άλλες τρίτες που έχει αναλάβει στο παρελθόν και ειδοποίησε τους γονείς για τα μέτρα που θα λάβει, αν δε διορθωθεί η συμπεριφορά των παιδιών. Δε βαριέσαι...στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

 

Τελοσπάντων, παρένθεση αυτό και να με συγχωρείτε. Θέλω να πω πως, μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση, καλό είναι να μείνει η παράλληλη, γιατί αλλιώς θα είναι άδικο και για τη δασκάλα και για τους υπόλοιπους μαθητές.

 

 

Το θέμα είναι ότι ή παράλληλη δεν είναι για τα ζωηρά παιδιά. Αν ακολουθηθεί πλήρως ο 3186 ή παράλληλη και ο ειδικός βοηθός (ιδιωτική παράλληλη) προτείνονται μόνο από το κεδδυ. Και προτείνονται δε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις: αυτισμός λειτουργικός, δεπυ, αισθητηριακές αναπηρίες, νοητικές όταν δεν υπάρχει σε κοντινή απόσταση τμήμα ένταξης.

Αντιλαμβάνομαι τι λες, άλλωστε και γω εκπαιδευτικός τάξης ήμουν πριν πάω στο κεδδυ, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα

[Αγγελίνα_2]

Το ξέρω ότι ήσουν σε τάξη χρόνια, γι' αυτό σου τα λέω. Τεσπα...ο καθένας με τον καημό του. Ας μη χαλάω το θέμα της κοπέλας.

[Niki81]

Δλδ για να καταλαβω...ο κάθε δάσκαλος εχει το δικαίωμα να ζητησει παραλληλη στηριξη?Εννοω οκ να ζητησει το παιδι να παει για αξιολογηση...αλλλα από τη στιγμη που το παιδι δε διαγνωσκεται με καποιο πρόβλημα που να δικαιολογει παραλληλη στηριξη ...ο δάσκαλος μπορει να συνεχισει να απαιτει παραλληλη?

 

Εγω παντως τον δικο μου τον ξεκινησα φετος στοιβο και είμαι ευχαριστημενη γιατι και ξεδινει αλλα και πειθαρχει μιας και η προπονηση γινεται ομαδικα...οποτε μαθαινει ,να περιμενει τη σειρα του,να ξεκιναει όταν η προπονητρια δωσει σημα και γενικως να ακολουθει τους κανονες.Αν και θεμα πειθαρχιας εγω δεν ειχα.

 

omron θες λιγο να περιγραψεις με ποιο τροπο θετεις εσυ ορια...μηπως μεσα από την κουβεντα δεις κι εσυ καποια λαθη που μπορει να κανετε.

 

Σε ρωτησα και πριν...πως αντιδράς όταν μεσα στο εστιατοριο αρχισει να τρεχει γιατι δε δικαιολογειται 8 ετων παιδι να μη ξερει να σμπεριφερθει σε ένα εστιατοριο.Εγω πχ τα αφηνα να γυριζουν σε εστιατόρια εως τα τρια...εκτοτε δεν τα αφηνα να σηκώνονται καν.Φροντιζα να βρω και τραπεζι που να μην εχουν περιθωριο να σηκωθουν.

[diminna]

Κορίτσια καλημέρα!Διάβασα τον προβληματισμό της omron και τις τοποθετήσεις σας και έχω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις.

Πρώτον:emmaki παραθέτεις τον εξής προβληματισμό:

"Αν αυτό γίνεται τώρα που είναι 8, τι θα γίνει στην εφηβεία;"

Συγνώμη αλλά το θεωρώ άτοπο. Η omron δεν έθεσε θέμα συμπεριφοράς.Μίλησε για μια απίστευτη και ανεξάντλητη ενεργιτικότητα. Το παιδί απλά τρέχει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει όρια ή ότι έχει διαταραχή της συμπεριφοράς.

Οπότε η τοποθέτηση σου για μένα είναι άκαιρη. Δηλαδή ένα παιδί που τρέχει στα 8 τι ακριβώς πρόκειται να κάνει στην εφηβεία;Το παιδί απλά έχει ενέργεια, δεν βρίζει,δεν συμπεριφέρεται ασχημα, δεν έχει παραβατική συμπεριφορά.

Οπότε γιατί αυτές οι απανωτές ερωτήσεις για τα όρια και τον τρόπο που μπαίνουν κι εφαρμόζονται και που από ότι κατάλαβα έφεραν σε δύσκολη θέση τη θεματοθέτρια.Ένα παιδί ζωηρό δεν σημαίνει ότι δεν έχει όρια.Είναι απλά ζωηρό,δεν είναι διαταραγμένο. Οπότε αν τρέχει στα 8 τι θα κάνει στην εφηβεία; Το πιο πιθανό είναι να ηρεμήσει αν διοχετευθεί κατάλληλα η ενέργεια του.

Δεύτερον: emmaki συμβουλεύεις τη θεματοθέτρια:Γνώμη μου να ακολουθησεις συμβουλευτική γονέων, είτε σε ατομικές συνεδρίες είτε σε ομάδες γονέων, προκειμένου να βρεις τρόπους αντιμετωπισης.

Αυτό στο δικό σου επίπεδο.

Να κάνει τι στη συμβουλευτική γονέων; Να αντιμετωπίσει τι; Την ενέργεια του γιου της; Το παιδί έχει αστείρευτη ζωντάνια, δεν έχει διαταραχή συμπεριφοράς. Η κοπέλα έχει κουραστεί να τον κυνηγάει και ζητάει τη βοήθεια μας. Εμείς θα την βομβαρδίσουμε για θέματα ορίων και θα τη στείλουμε σε ομάδες για να αντιμετωπίσει τι ακριβώς; Είμαι σε μια τάξη με 25 παιδιά εκ των οποίων τα 15 είναι απίστευτα ενεργητικά. Να αρχίσω να στέλνω τους γονείς σε ομάδες και συμβουλευτικές; Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος.

Τρίτον: emmaki γράφεις:ειδικα το κολύμπι, που βοηθά στην πειθαρχία και στα όρια;

Επέτρεψε μου να σου πω ότι ειδικά η κολύμβηση είναι ένα απίστευτα πειθαρχημένο άθλημα που έχει θεαματικά αποτελέσματα κυρίως στην διάσπαση,ειδικά όταν κάνουμε πρωταθλητισμό.

Τέταρτον: αγγελινα_2 :Άσε το χορευτικό και την αναρρίχηση.

Η θεματοθέτρια μίλησε για πεζοπορία και όχι για αναρρίχηση. Απ' ότι κατάλαβα το κάνει για να ξεδίνει το παιδί. Όσον αφορά το χορευτικό, ανέφερε ότι το παιδί της είναι μοναχικό. Επειδή αντιμετωπίζω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με το παιδί μου, νομίζω ότι ο χορός θα το βοηθήσει στην κοινωνικοποίηση του καθώς θα έχει άμεση και σωματική επαφή με άλλα παιδιά.

Πέμπτο: Niki81: ...Αρχικά γράφεις:"Και ο δικος μου είναι υπερκινητικος και μοναχικος.Οι μονες στιγμες που καθεται ηρεμος είναι αν βλεπει τηλεοραση.....

Κι εμεις δλδ για να παμε για καφε,φαγητο κλπ παντα παμε σε μερη που να είναι καταλληλα γι απαιδια,αλλα ετσι κι αλλιως ποσα είναι τα παιδακια που κάθονται ηρεμα σε ένα τραπεζι γι απανω από δεκα λεπτα?

Και στη συνέχεια:"Εγω πχ τα αφηνα να γυριζουν σε εστιατόρια εως τα τρια...εκτοτε δεν τα αφηνα να σηκώνονται καν.Φροντιζα να βρω και τραπεζι που να μην εχουν περιθωριο να σηκωθουν"

Διακρίνω μια αντίφαση!

"...πως αντιδράς όταν μεσα στο εστιατοριο αρχισει να τρεχει γιατι δε δικαιολογειται 8 ετων παιδι να μη ξερει να σμπεριφερθει σε ένα

εστιατοριο."

Το ότι το παιδί τρέχει χωρίς να ενοχλεί κανένα, δε σημαίνει ότι δεν ξέρει να συμπεριφερθεί. Σημαίνει ότι λόγω της αστείρευτης ενέργειας του δεν μπορεί να κάτσει πάνω από 10 λεπτά όπως είπες κι εσύ η ίδια.

Τέλος: Η κοπέλα απλά ζήτησε τη βοήθεια μας. Μην βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα εκ του ασφαλούς. Νομίζω ότι είναι άδικο και την κάνουν να νιώθει ακόμα πιο άσχημα.

[Niki81]

Απο τα τρια και μετα αρχισα να λεω οτι στο εστιατοριο δεν σηκωνομαστε να τρεχουμε γυρω γυρω αναμεσα στα αλλα τραπεζια και τους σερβιτορους.Αρα πλεον δεν τα αφηνω να τρεχουν εκτος βεβαια κι αν ειναι ετσι η διαργθμιση του χωρου που δεν ενοχλουν.Αυτο δε σημαινει ομως οτι καθεται στρατιωτακι στο τραπεζι.Μπορει να αρχισει να παιζει με το αλατι, να βουταει το πηρουνι στο νερο, να χτυπαει τα κουταλια στο τραπεζι, να σηκωνεται απο την καρεκλα του και να περιφερεται γυρω μας, να λεει τα δικα του.Μεχρι εκει ειμαι ανεκτικη γιατι οπως ειπα ποσα παιδακια καθονται ηρεμα? Ασε που τα δικα μου ειναι και 2 αγορακια μικρα και τα δυο και το ενα παρασερνει το αλλο.Ομως δεν τα αφηνω να τρεχουν αναμεσα στα τραπεζια η να πηγαινουν στα αλλα τραπεζια να τραβανε τραπεζομαντηλα, να υνουν νερα κατω κλπ.Μπορει να εχεις δικιο σε οσα λες...το ξαναειπα εξαλλου εγω ουτε εκπαιδευτικος ειμαι ουτε ειδικος.

[Αγγελίνα_2]

dimnina, η omron μας ρώτησε τη γνώμη μας για την πολύ έντονη ενεργητικότητα του παιδιού. Εγώ δήλωσα εξ αρχής ότι ούτε ειδικός είμαι, ούτε εμπειρία πάνω στο θέμα έχω, απλά μου φαίνεται λογικό, όταν ένα παιδί θέλει να τρέχει, να το πας σε ένα άθλημα που να μπορεί να τρέχει! Από αυτή την άποψη, λοιπόν, ενδείκνυνται πολύ περισσότερο ο στίβος και το ποδόσφαιρο, που ανέφερε η emmaki, παρά αυτά που κάνει τώρα. Ούτε ο ελεύθερος χρόνος, ούτε οι οικονομικές δυνατότητες κανενός από εμάς είναι ανεξάντλητες, για να μπορεί να τα κάνει όλα, οπότε πρότεινα να εστιάσει σε αυτά που, εγώ τουλάχιστον, σαν μαμά που έχει περάσει με τα παιδιά της από πληθώρα δραστηριοτήτων, πιστεύω πως θα είναι πιο ωφέλιμα για το δικό της παιδί.

 

Για το μπάσκετ, ας πούμε, που επίσης έχω άποψη, επειδή πήγαινε ο μεγάλος 1,5 χρόνο, θα έλεγα πως για ένα 8χρονο με υπερβολική ενέργεια δεν κάνει, γιατί αναγκάζονται να στέκονται πολύ ώρα στην ουρά ακίνητα και να περιμένουν τη σειρά τους για να κάνουν σουτ ή τρίπλα. Δε νομίζω πως αυτό είναι που χρειάζεται ο γιος της omron, τσάμπα τα λεφτά και το πηγαινέλα.

 

Από εκεί και πέρα, της πρότεινα να δοκιμάσει εργοθεραπείες, γιατί όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα, δεν έχουν αποδώσει και η ίδια έδειξε ότι έχει φτάσει στα όριά της - και πολύ λογικά. Εφόσον η omron ζήτησε γνώμες για την έντονη ενεργητικότητα κι όχι για τη μοναχικότητα του παιδιού, τη γνώμη μου πάνω σε αυτό είπα κι αν άθελά μου, την έκανα να νιώσει άσχημα, της ζητώ συγγνώμη. Κι επίσης, αυτό που είπα για την εργοθεραπεία μπορεί να είναι κι εντελώς άκυρο, όπως είναι φυσικό. Εμείς (ανειδίκευτες) γνώμες λέμε κι εκείνη κρατάει ό,τι της φανεί χρήσιμο, όπως σε όλα τα παρόμοια θέματα στο φόρουμ.

[diminna]

Niki81 συμφωνώ μαζί σου.Όμως η θεματοθέτρια δεν άφησε πουθενά να εννοηθεί ότι ο μικρός δημιουργεί προβλήματα.

Επίσης επειδή είμαι στο χώρο χρόνια, δεν μου αρέσουν τα βιαστικά και αυθαίρετα συμπεράσματα και ειλικρινά δεν αναφέρομαι σε σένα. Η κοπέλα μίλησε για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει και ζήτησε βοήθεια και ξαφνικά άρχισε ο καταιγισμός για όρια, για πιστή τήρησή τους, για συμβουλευτική και ομάδες γονέων.

Δηλ. χωρίς κάποιοι να ξέρουν,έβγαλαν το παιδί διαταραγμένο ως προς τον τομέα της συμπεριφοράς του. Το θεωρώ άδικο αυτό.

Άσε που διαβάζοντας τον τρόπο που απαντούσε,αισθάνθηκα ότι πραγματικά ήρθε σε δύσκολη θέση.

Δεν είναι βοήθεια αυτή!

[nikol*]

Καλημέρα σας,

 

Πολύ ενδιαφέροντα , όλα αυτά που συζητάτε. Εγώ θα ήθελα να κάνω κάποιες ερωτήσεις

 

-Στο πρώτο μήνυμα της , η θεματοθέτρια λέει ότι έχουν διάγνωση για μικρή διάσπαση κ υπερκινητικότητα. Η διάγνωση από μόνη της επιτρέπει την ύπαρξη παράλληλης στήριξης, δηλ , είναι αρκετή ?

 

- Ενα αγόρι συνομήλικο του γιου μου -περίπου 4,5-,φέρεται ως εξής

Στην παιδική χαρά , τρέχει μονίμως ,πάντα μόνο του , αν πλησιάσει άλλα παιδιά είναι για να χτυπήσει , να τα φτύσει , να τα βρίσει, ή να πάρει παιχνίδια κ τα σπάσει.Δεν μιλάει καθαρά κ φοράει πάνα (τώρα την έχουν περιορίσει στις ώρες εκτός σχολείου).Ξέρω ότι κ στον παιδικό υπήρχαν πολλά προβλήματα. Φέτος ,τον γράψανε ως προνήπιο στο νηπιαγωγείο. Οι νηπιαγωγοί μπορούν να ζητήσουν γνωμάτευση από αναπτυξιολόγο ή ΚΕΔΔΥ? Όταν πήγα κ εγω να γράψω τον γιο μου στο ίδιο νηπιαγωγείο , με ρώτησαν αν υπάρχει κάποια γνωμάτευση (φαντάζομαι τους ρωτάνε όλους , γιατί ήταν με τις ερωτήσεις σχετικά με την οικογένεια)

 

* Ξέχασα να πω ,ότι πριν λίγο καιρό έσπρωξε τον δικό μου , από τις σκάλες της τσουλήθρας!!!!! Ο δικός μου , δε΄, είναι ήσυχο παιδάκι , δεν σηκώνει ποτέ χέρι .....

[miriki]

H νηπιαγωγός δυστυχώς δεν μπορεί μόνη της να ζητήσει αξιολόγηση από το ΚΕΔΔΥ. Πρέπει να το κάνει ο γονέας. Συνήθως φέρνουμε τη Σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής και προσπαθούμε να πείσουμε το γονιό να αξιολογηθεί το παιδί.

 

Για το θέμα της omron, καταλαβαίνω ότι υπάρχει μεν θέμα, αλλά όχι τέτοιο που να διακιολογεί παράλληλη σύμφωνα με το ΚΕΔΔΥ. (προφανώς και προσπαθούν να περιορίσουν όσο το δυνατό τις ανάγκες για προσωπικό, αλλά μπορεί όντως και η περίπτωση να ειναι σχετικά ήπια).

 

Και όχι 8 χρονών θα μπορούσε να καθίσει και να φάει στο εστιατόριο. Σίγουρα θα βαρεθεί, αλλά το να τρέχει πάνω κάτω κι εμένα θα με προβλημάτιζε ως μαμά και καλά κάνει η μαμά και ασχολείται.

 

Εγώ προσωπικά θα συμφωνούσα με τη συμβουλευτική γονέων, κυρίως γιατί η κατάσταση είναι δυσλειτουργική (είδα σχόλιο της μητέρας ότι δεν αντέχει άλλο) και στενη συνεργασία με το σχολείο και το ΚΕΔΔΥ για να βρεθεί μια βιώσιμη λύση.

 

Μανούλα ζορίζεσαι, σε καταλαβαίνω. Εύχομαι σύντομα να γίνουν τα πράγματα καλύτερα.

Αν νομίζεις ότι θέλεις κοίταξε και τα ζητήματα διατροφής μήπως από εκεί βοηθηθεί το παιδί.

[miriki]

Και κάτι ακόμα. Το παιδί είναι ολόκληρος άνθρωπος πια. Μπορείτε να συζητήσετε να σου πει πώς νιώθει, τι του αρέσει, τι επιδιώκει, τι το ενοχλεί, τι το εμποδίζει. Μπορείτε να βρείτε κώδικες επικοινωνίας (π.χ. όταν νιώθει ότι καταπιέζεται πολύ να σου κάνει από μακριά ένα σήμα για να βρείτε μια εναλλακτική).

 

Και βέβαια μπορείς να του πεις κι εσύ πώς νιώθεις (εντάξει όχι δεν αντέχω άλλο, αλλά ότι προβληματίζεσαι, ότι θέλεις να βοηθήσεις κλπ).

 

Τέλος μήπως το παιδί πιέζεται υπερβολικά από κάτι; Π.χ. σε μια περίπτωση εξαιρετικά απείθαρχου και ζωηρού παιδιού, ανακαλύψαμε μετά από συζήτηση με τη μητέρα ότι τελικά το πίεζε πάρα πολύ με επιπλέον δραστηριοτητες και απαιτήσεις. Προφανώς από αγάπη, αλλά τελικά λειτουργούσε ανασταλτικά για την ανάπτυξη του παιδιού.

 

Προφανώς δε λέω ότι κάνεις όλα τα λάθη της γης, αλλά προσπαθώ να σου δείξω εναλλακτικούς δρόμους που λειτούργησαν καλά για άλλους. .

[nikol*]

Ευχαριστώ πολύ , Miriki !!!!!!!

[Niki81]

Niki81 συμφωνώ μαζί σου.Όμως η θεματοθέτρια δεν άφησε πουθενά να εννοηθεί ότι ο μικρός δημιουργεί προβλήματα.

Επίσης επειδή είμαι στο χώρο χρόνια, δεν μου αρέσουν τα βιαστικά και αυθαίρετα συμπεράσματα και ειλικρινά δεν αναφέρομαι σε σένα. Η κοπέλα μίλησε για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει και ζήτησε βοήθεια και ξαφνικά άρχισε ο καταιγισμός για όρια, για πιστή τήρησή τους, για συμβουλευτική και ομάδες γονέων.

Δηλ. χωρίς κάποιοι να ξέρουν,έβγαλαν το παιδί διαταραγμένο ως προς τον τομέα της συμπεριφοράς του. Το θεωρώ άδικο αυτό.

Άσε που διαβάζοντας τον τρόπο που απαντούσε,αισθάνθηκα ότι πραγματικά ήρθε σε δύσκολη θέση.

Δεν είναι βοήθεια αυτή!

 

Οχι κανεις λαθος.Ισα ισα εχει γινει κατανοητο οτι το παιδι δεν εχει προβληματικη συμπεριφορα, δε χτυπαει, δε κανει ζημιες, δεν επιτιθεται.Εξαλλου καπως ετσι γινεται με τα μοναχικα παιδια...ειναι εσωστρεφη και συνηθως δε δημιουργουν προβληματα.Επισης εχει περασει και απο αξιολογηση, διαγνωση δεν υπαρχει για κατι, ουτε το παιδι εχει μαθησιακα προβληματα.Γι αυτο και δεν κατανοω γιατι να το αντιμετωπισουμε λες και εχει προβλημα αφου δεν εχει.

 

Το θεμα του λοιπον ειναι μονο η εντονη ενεργητιμοτητα του.Σε αυτο το παιδι χρειαζεται δραστηριοτητες να βγαλει αυτη την ενεργεια.Σε αυτο νομιζω συμφωνουμε ολες.Το ποιες δραστηριοτητες ενδεικνυνται εγω δεν γνωριζω ναπω.Σιγουρα κατι που να βοηθαει και στην κοινωνικοποιηση του παιδιου.

 

Δε χρειαζονται ομως και καποιοι περιορισμοι, καποια ορια που να βοηθησουν το παιδι να κατανοησει πως δεν μπορει να φερεται με τον ιδιο τροπο παντου?

 

Οσο καλη και να ειναι η συμπεριφορα ενος 8χρονου παιδιου...οταν τρεχει μεσα σε ενα εστιατοριο δημιουργει προβλημα.Δεν ειναι το μικρο αθορυβο μωρακι...μιλαμε για ολοκληρο παιδι.Και πρωτιστως δημιουργει θεμα στην ιδια τη μαμα που η καημενη μετα απο 8 χρονια θελει να μπορει να χαρει ενα οικογενειακο γευμα με την ησυχια της χωρις να κυνηγαει το 8χρονο μεσα στο εστιατοριο.

 

Θα μου πεις κολλησες στο εστιατοριο.Ο λογος που το αναφερω ειναι γιατι απο τη δικη μου εμπειρια το θεωρω το πρωτο βημα.Ειναι πιο δυσκολο πχ το παιδι να κατσει φρονιμο στην τραπεζα, σε μια δημοσια υπηρεσια, στην καφετερια.Στο εστιατοριο θα κατσει σε τραπεζι, θα ασχοληθει με το φαγητο του, θα παρατηρησει....μπορει να απασχοληθει.Αν δλδ ενα παιδι δεν καταφερνει να κατσει στο τραπεζι μιση ωρα να φαει χωρις να σηκωθει να τρεχει...πως θα καταφερει να κατσει σε μια σχολικη αιθουσα? Αποψη μου παντα.Και ξαναθυμιζω...μιλαμε για 8 χρονων παιδι.

 

Τη μαμα δε τη ρωτησα για να τη θιξω προς Θεου.Εγω ειπα...εγω σα μαμα στον δικο μου εχω πει...οτι μπορει να παιρνει ενα παιχνιδι μαζι, προσπαθω να συζηταω μαζι του, τον αφηνω να παραγγειλει μονος του, να δοκιμασει και να φαει οτι θελει μονος του...αλλα απο το τραπεζι θα σηκωθει μονο για να παει τουαλετα οπως ολοι.Αν δεν το κανει και αρχιζει να τρεχει...φυγαμε....η εχει καποια αλλη επιπτωση...η αναλογως εχει καποια επιβραβευση αν φερθει σωστα...ατα τα ξεκαθαριζουμε απο την αρχη.Η μαμα τι κανει αντιστοιχα?

[emmaki]

Ή συμβουλευτική γονέων και οι ομάδες γονέων δεν απευθύνονται μόνο στου γονείς παιδιών με εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρίες.

Ή συμβουλευτική απευθύνεται σε οποιονδήποτε γονέα βλέπει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει περα μόνος του και οι ομάδες είναι ανταλλαγη απόψεων και συζήτηση με το συντονισμό ενός ειδικού.

 

Είναι κακό; Εγώ δεν βρίσκω κανένας από τα 2 ούτε κακό, ούτε υποτιμητικό. Ίσα ίσα είναι βοηθητικά καθώς μπορεί να φωτίσουν κάποια πτυχή ενός ζητήματος που δεν είχε καν περάσει από το μυαλό μας!

 

Όσο για τα όρια..... Όταν έχουμε ένα παιδί 8 χρονών, που ενοχλεί στην τάξη, ή μαμά δεν μπορεί να το κάνει ζαφτι, έφτασε ή ίδια στα όρια της κλπ κλπ τότε κάτι δεν πάει καλά με τα όρια που (δεν) τηρεί το παιδί. Άρα ή πρέπει να αναπροσαρμοστουν αυτά τα όρια ή να μπορούν νέα ή να βρεθούν τρόποι/κόλπα τήρησης τους.

 

Dimina αν τα 15 παιδιά που έχεις στην τάξη σου θεωρεις ότι έχουν τόσο διαταρακτικη για το μάθημα συμπεριφορά και ή ενεργητικότητα της δεν σε αφήνει να κανείς τη δουλειά σου, τότε συζητά το με τους γονείς!

[diminna]

emmaki εξακολουθώ να μην συμφωνώ μαζί σου αλλά δεν επεκτείνομαι. Αυτός εξάλλου είναι και ο σκοπός του forum, η ανταλλαγή απόψεων.

Αυτό που με πειράζει είναι ότι παρατηρώ μια διαστρέβλωση σε κάποια λόγια.

Η μαμά δεν ανέφερε ότι το παιδί ενοχλεί την τάξη, ότι δεν μπορεί να το κάνει "ζάφτι" και κ.λπ., κ.λπ. Η μαμά επικεντρώθηκε στο θέμα της ενέργειας του παιδιού της. Αλλά τελικά η μόνη αρμόδια να μας απαντήσει είναι η μαμά που ξαφνικά βρέθηκε να έχει ένα παιδί χωρίς όρια, που διαταράσσει την ομαλή ροή της τάξης, που τραβάει τραπεζομάντιλα στις ταβέρνες, που χύνει κάτω νερα, κ.λπ., κ.λπ.

Ας μας απαντήσει όμως η μαμά καθώς είναι η μόνη αρμόδια.

Τώρα όσον αφορά εμένα, έγραψα για 15 υπερδραστήρια παιδιά ανάμεσα στα 25. Δεν αναφέρθηκα πουθενά σε διαταρακτική συμπεριφορά που δεν με αφήνει να κάνω τη δουλειά μου. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο ήξερα πολύ καλά να το χειριστώ χωρίς να χρειαστεί να υποβάλλω ένα παιδί στην διαδικασία αξιολόγησης από το ΚΕΔΔΥ μόνο και μόνο επειδή είναι ζωηρό.

[summer wine]

omron.

 

Ειναι παρα πολυ καλο που δεν εχεις καποια διαγνωση σοβαρη για το παιδι.

Μην ανησυχεις και στενοχωριεσαι.

Tα αγορακια εχουν απιστευτη ενεργεια.

 

Θα συμφωνησω και εγω οτι τα πιο καταλληλα αθληματα για εκτονωση της ενεργειας ειναι το ποδοσφαιρο και ο στιβος, πολυ λιγοτερο το κολυμπι.

Η πεζοπορεια ειναι για μεγαλους, οχι για μικρα. Ειναι αργη και βαρετη για παιδακια ειδικα οταν ειναι τοσο δραστηρια.

Και ο χορος εαν δεν ειναι πολυ γρηγορος δεν βοηθαει στην εκτονωση.

 

 

Αλλα το καλυτερο ειναι οι αλανες να παιζει ελευθερα με αλλα αγορια. Κυνηγητο, αγωνες τρεξιματος η αγωνες με ποδηλατα η πατινι.

Αυτα λειπουν σημερα απο τα παιδια και δεν εχουν πως να εκτονωσουν την ενεργεια τους.

Απλα πραγματα θελουν , αλλα δυστυχως στην πολη δυσκολα να τα βρεις.

 

Και εμεις επιλεξαμε ποδοσφαιρο για να εκτονωνεται και να αναπληρωνει κατα καποιο τροπο αυτο το ελευθερο παιχνιδι . Αν και δεν με ενθουσιαζει ιδιαιτερα το ποδοσφαιρο και θεωρω οτι αλλα αθληματα μπορει να του ταιριαζαν καλυτερα αλλα ενθουσιαζει τον ιδιο και αυτο εχει σημασια .

Οσο και να ακουγεται παραξενο με το ποδοσφαιρο μαθαινουν πειθαρχια, μαθαινουν να διεκδικουν αλλα και να αμυνονται , να κοινωνικοποιουνται , νιωθουν την ικανοποιηση της νικης, την επιβραβευση των προσπαθειων τους, αλλα και την κριτικη και αποδοκιμασια των αλλων. Μαθαινουν να παλευουν, να ανταγωνιζονται .

Γρηγορη και εντονη εναλλαγη συναισθηματων και ταυτοχρονα γυμναζονται τρεχοντας .

Το μονο ασχημο ειναι ο κινδυνος ατυχηματος.

 

 

Σχετικα με τις ομαδες ανταλλαγης αποψεων αλλων γονεων , διαφωνω και εγω.

Δεν υπαρχει παντα η καλοπροαιρετη διαθεση για βοηθεια, ουτε η γνωση η το επιπεδο. Και μετα ακολουθει και το κουτσομπολιο.

 

Στα εστιατορια φροντιζε να εχει και καμια παιδικη χαρα διπλα, να τρεχει εκει.

Βαριουνται πολυ τα παιδια, φυσιολογικο να τρωνε και μετα να θελουν να σηκωθουν να παιξουν. Μακαρι να ειχαμε και εμεις την ενεργεια τους.

[Αγγελίνα_2]

[Τώρα όσον αφορά εμένα, έγραψα για 15 υπερδραστήρια παιδιά ανάμεσα στα 25. Δεν αναφέρθηκα πουθενά σε διαταρακτική συμπεριφορά που δεν με αφήνει να κάνω τη δουλειά μου. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο ήξερα πολύ καλά να το χειριστώ χωρίς να χρειαστεί να υποβάλλω ένα παιδί στην διαδικασία αξιολόγησης από το ΚΕΔΔΥ μόνο και μόνο επειδή είναι ζωηρό.

 

dimnina μέχρι να ξαναμπεί η omron και να μας απαντήσει σχετικά, θα ήθελες να μου πεις πώς αντιμετωπίζεται μια τέτοια κατάσταση; Από όσο γνωρίζω, ούτε η δική μας δασκάλα έστειλε κανένα παιδί για αξιολόγηση. Είναι πασιφανές σε όλους, ύστερα από 4 συναπτά έτη συμμαθήτευσης, πως κανένα από αυτα τα παιδιά που ανέφερα δεν έχουν άλλου είδους θέματα. Πρόκειται απλά για ζωηρά παιδιά, εντελώς παραμελημένα στον τομέα των ορίων και των τρόπων καλής συμπεριφοράς. Θέλω να καταλάβω αν μπορεί να γίνει κάτι, από πλευράς σχολείου, που δεν έχει γίνει ακόμα.

[emmaki]

emmaki εξακολουθώ να μην συμφωνώ μαζί σου αλλά δεν επεκτείνομαι. Αυτός εξάλλου είναι και ο σκοπός του forum, η ανταλλαγή απόψεων.

Αυτό που με πειράζει είναι ότι παρατηρώ μια διαστρέβλωση σε κάποια λόγια.

Η μαμά δεν ανέφερε ότι το παιδί ενοχλεί την τάξη, ότι δεν μπορεί να το κάνει "ζάφτι" και κ.λπ., κ.λπ. Η μαμά επικεντρώθηκε στο θέμα της ενέργειας του παιδιού της. Αλλά τελικά η μόνη αρμόδια να μας απαντήσει είναι η μαμά που ξαφνικά βρέθηκε να έχει ένα παιδί χωρίς όρια, που διαταράσσει την ομαλή ροή της τάξης, που τραβάει τραπεζομάντιλα στις ταβέρνες, που χύνει κάτω νερα, κ.λπ., κ.λπ.

Ας μας απαντήσει όμως η μαμά καθώς είναι η μόνη αρμόδια.

Τώρα όσον αφορά εμένα, έγραψα για 15 υπερδραστήρια παιδιά ανάμεσα στα 25. Δεν αναφέρθηκα πουθενά σε διαταρακτική συμπεριφορά που δεν με αφήνει να κάνω τη δουλειά μου. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο ήξερα πολύ καλά να το χειριστώ χωρίς να χρειαστεί να υποβάλλω ένα παιδί στην διαδικασία αξιολόγησης από το ΚΕΔΔΥ μόνο και μόνο επειδή είναι ζωηρό.

 

Δεν είπα να στείλει παιδί μόνο και μόνο επειδή είναι ζωηρό! Αλίμονο αν έτσι γινόταν οι παραπομπές!

Αν όμως ένα παιδί είναι ζωηρό σε τέτοιο βαθμό που παρεμποδίζεται ή λειτουργία της τάξης, ή μάθηση των άλλων παιδιών αλλά και ή δική του, τότε καλό είναι να γίνει μιας παραπομπή!

 

Και γω επαγγελματίας είμαι, και μάλιστα αυτό είναι ακριβώς κομμάτι του αντικειμένου μου, οπότε μιλάω "από μέσα" και όχι θεωρητικά. Επιμενω, λοιπόν, ότι ή συμβουλευτική δεν είναι κακό πράγμα. Ούτε οι ομάδες γονέων. Δεν διαφέρουν πολύ από ότι γίνεται εδώ, μόνο που είναι δια ζώσης και συντονίζονται από επαγγελματία. Φυσικά και κξατανοω κάποιον που δεν θελει για δικούς του λόγους να πάει, αλλά ας μην αγοράζουμε κάτι που δεν το ξέρουμε άμεσα, ότι και αν είναι αυτό!

[diminna]

Αγγελίνα_2, πίστεψε με δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Υπάρχει μόνο υπομονή, ευφερετικότητα και αγάπη για τα παιδιά. Και πίστεψε με, εγώ τα παιδιά τα λατρεύω και κυρίως τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες. Νιώθω ότι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη την προσοχή και την προστασία μου. Κάθε φορά κι αναλόγως το παιδί, λειτουργώ διαφορετικά. Οι 15 φασαριόζοι μου είναι μαζί μου για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Τους έχω στα μπροστινά θρανία και τους δυο από αυτούς, τους έχω δίπλα μου στην έδρα. Πάντα τονίζω τα θετικά τους κι έχω επιβάλλει το σεβασμό στα πρόσωπα τους από τα άλλα παιδιά.Πιο πολύ λειτουργούμε με συμφωνίες. Αν κάνεις αυτό, θα κερδίσεις αυτό. Αν δεν το κάνεις, θα χάσεις. Επίσης στα πρώτα δύωρα στην αλλαγή του μαθήματος, τους δίνω τη δυνατότητα να εκτονωθούν, π.χ.να τρέξουν λίγο στο προαύλιο. Σε συνενόηση με τους γονείς έχουμε τετράδια επιβράβευσης. Στα τριάντα αυτοκόλλητα, θα κερδίσεις αυτό.....Όχι κάτι υλικό,π.χ. μια βόλτα. Την καλή ημέρα κερδίζουμε αυτοκόλλητο, την κακή χάνουμε. Πολλές φορές τους έχω ανταποδώσει τα ίσα. Τους κάνω κάτι που μου έκαναν και με πείραξε πολύ. Και πάντα τα ζουζουνιάζω.Τα αγαπώ μωρέ, η αλήθεια είναι. Αλλά σου λέω ξανά ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές.

Ειλικρινά Αγγελίνα,δεν θέλω να εμπλέκω τους γονείς και να τους τρελλαίνω.Ξέρεις γιατί; Γιατί κι εγώ έχω τρελλαθεί με το θέμα της μοναχικότητας του γιου μου. Το ξέρεις άλλωστε! Αν μπορώ λοιπόν να προστατεύσω τους γονείς από αυτό το τεράστιο άγχος, το κάνω. Αυτά που ζω και με πονάνε,δεν θέλω να τα ζουν οι άλλοι.

Γι' αυτό ορισμένες φορές τρελλαίνομαι με αυτά που διαβάζω και ζητάω πιο προσεκτικές εκφράσεις!

[diminna]

Και γω επαγγελματίας είμαι, και μάλιστα αυτό είναι ακριβώς κομμάτι του αντικειμένου μου, οπότε μιλάω "από μέσα" και όχι θεωρητικά.

 

Emmaki χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης επέτρεψε μου να σου πω,ότι το κομμάτι αυτό δεν το γνωρίζω καθόλου θεωρητικά.Το γνωρίζω και πρακτικά και εμπειρικά καθώς το δεύτερο πτυχίο και το μεταπτυχιακό μου αφορούσε τον χώρο της ειδικής αγωγής.

Η δύχρονη θητεία μου σε κάποιο ψυχοπαιδαγωγικό της επαρχίας και η τρίχρονη θητεία μου σε ένα ειδικό σχολείο της Αθήνας, μου δίνουν το δικαίωμα να μιλάω με άποψη και καθόλου θεωρία.

Εξακολουθώ λοιπόν να είμαι αντίθετη με πάρα πολλά κακώς κείμενα που θεωρώ ότι υπάρχουν. Επίσης εξακολουθώ να λέω ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν εκφέρουμε γνώμη για κάποια θέματα. Κι όσον αφορά την θεματοθέτρια συνεχίζω να είμαι αντίθετη με τις ομάδες γονέων και με πολλά από όσα έχουν γραφτεί.

Συγχώρεσε με αλλά έχω την ίδια άποψη με την summer wine: Βαριουνται πολυ τα παιδια, φυσιολογικο να τρωνε και μετα να θελουν να σηκωθουν να παιξουν. Μακαρι να ειχαμε και εμεις την ενεργεια τους.

[Αγγελίνα_2]

Ναι βρε dimnina μου, αλλά η omron έγραψε

 

Η παράλληλη τον επαναφέρει όταν αφαιρείται και τον περιορίζει να μην σηκώνεται.

 

όπως και το ότι το παιδί έχει μια ήπια διάσπαση. Η δασκάλα ήταν που ζήτησε την παράλληλη, όχι εμείς! Προφανώς, δε μπορεί η συγκεκριμένη να διαχειριστεί την κατάσταση αλλιώς. Και η μαμά του συμφώνησε. Γιατί λοιπόν κατηγορούμε και κουτσομπολεύουμε; Να βοηθήσουμε θέλουμε, μπορεί να μην έχουμε δίκιο σε όλα όσα λέμε/προτείνουμε, αλλά δεν είδα κακή διάθεση από καμία...

[diminna]

Αγγελίνα_2 δεν μπορούμε να ξέρουμε τη πίεση μπορεί να ένιωσε η μαμά.

Ίσως να φταίει η ίδια που δέχτηκε, ίσως να φταίει η δασκάλα που το πρότεινε.

Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα;

Με ένα παιδί απόλυτα φυσιολογικό, χωρίς διάγνωση και γνωμάτευση και να δίνει τα μαλλιά της κεφαλής της για να περιορίζεται ο μικρός, πάει πολύ.

Και ποιος μου λέει εμένα ότι ο μικρός δεν αντιδράει έτσι εξαιτίας της ύπαρξης της παράλληλης; Το σκέφτηκε αυτό κανείς, αντί να κάνουμε αναλύσεις για όρια και συμβουλευτικές;

[Αγγελίνα_2]

Βασικά, αν δε μπει η ίδια η omron να μας πει, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Αν κι εγώ κατάλαβα πως η κατάσταση προϋπήρχε της παράλληλης, γι' αυτό και ζητήθηκε βοήθεια.

 

Κατά τα άλλα, στο ερώτημα "τι γίνεται τώρα" προσπαθούμε να απαντήσουμε.

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη summer wine πως, αν τα παιδιά μας μεγάλωναν όπως εμείς, δε θα είχαμε τόσα φαινόμενα που να μας προβληματίζουν, ούτε ανεξάντλητες ενέργειες, ούτε μοναχικότητες, να ζορίζονται κι αυτά, να σκάμε κι εμείς. Αυτή η σκέψη μού είναι ιδιαιτέρως οδυνηρή, για τους γνωστούς λόγους.