Eίναι ο σχολικός εκφοβισμός καινουριο "φρουτο"??

[ekavi_]

Το περιέγραψα παραπάνω. Αυτά της τάξης μας, ας πούμε, που η δασκάλα αδυνατεί να κουμαντάρει.

 

Α, ναι. Το διάβασα.

 

Το πως θα κουμαντάρει αυτά τα παιδιά, εξαρτάται από τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στην τάξη. Πόσα παιδιά είναι αυτά, ποια είναι, τι είδους προβλήματα προκαλούν και με τι αφορμή κτλ.

Για την όποια άσχημη συμπεριφορά τους θα πρέπει να έχουν κάποιες συνέπειες. Να θέτει κάποια όρια η δασκάλα και όποιος τα ξεπερνάει να έχει επιπτώσεις. Να ξέρουν ότι η δασκάλα εννοεί αυτό που λέει. Όχι να τα σηκώνει όρθια στον τοίχο ή να τα κρεμάει από τον πολυέλαιο, αλλά πχ να μην τα βγάζει για διάλειμμα, να καλεί τους γονείς, να τους βάζει ασκήσεις, να τους αλλάζει θέση, να τα απομονώνει κτλ Αν δεν πιάνει τίποτα, καλεί τους γονείς. Αν δεν ενδιαφέρονται οι γονείς καλεί κάποιον σύμβουλο. Ό,τι προβλέπεται.

Αυτή την ίδια τάξη που δεν μπορεί να κουμαντάρει, οι υπόλοιποι δάσκαλοι μπορούν να την κουμαντάρουν; πχ ο γυμναστής έχει και αυτός πρόβλημα;

 

Βλέπω τον δικό μας γυμναστή, τον κοιτάνε όλα με δέος και δεν τολμάνε να του φέρουν αντίρρηση. Χωρίς να έχει κάνει κάτι ακραίο. απλώς τα ψαρώνει. Έχει επιβλητική παρουσία. Αν βλέπουν τώρα μια δασκαλίτσα που τα παρακαλάει να κάτσουν ήσυχα και να μη μιλάνε άσχημα, προφανώς και θα την τρελάνουν. Μου έχει κάτσει εμένα αυτή η εικαστικός που νομίζει ότι τα τιμωρεί με το να μην κάνουν μάθημα... Εντελώς αποτυχημένη...

[elenip]

Α, ναι. Το διάβασα.

 

Το πως θα κουμαντάρει αυτά τα παιδιά, εξαρτάται από τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στην τάξη. Πόσα παιδιά είναι αυτά, ποια είναι, τι είδους προβλήματα προκαλούν και με τι αφορμή κτλ.

Για την όποια άσχημη συμπεριφορά τους θα πρέπει να έχουν κάποιες συνέπειες. Να θέτει κάποια όρια η δασκάλα και όποιος τα ξεπερνάει να έχει επιπτώσεις. Να ξέρουν ότι η δασκάλα εννοεί αυτό που λέει. Όχι να τα σηκώνει όρθια στον τοίχο ή να τα κρεμάει από τον πολυέλαιο, αλλά πχ να μην τα βγάζει για διάλειμμα, να καλεί τους γονείς, να τους βάζει ασκήσεις, να τους αλλάζει θέση, να τα απομονώνει κτλ Αν δεν πιάνει τίποτα, καλεί τους γονείς. Αν δεν ενδιαφέρονται οι γονείς καλεί κάποιον σύμβουλο. Ό,τι προβλέπεται.

Αυτή την ίδια τάξη που δεν μπορεί να κουμαντάρει, οι υπόλοιποι δάσκαλοι μπορούν να την κουμαντάρουν; πχ ο γυμναστής έχει και αυτός πρόβλημα;

 

Βλέπω τον δικό μας γυμναστή, τον κοιτάνε όλα με δέος και δεν τολμάνε να του φέρουν αντίρρηση. Χωρίς να έχει κάνει κάτι ακραίο. απλώς τα ψαρώνει. Έχει επιβλητική παρουσία. Αν βλέπουν τώρα μια δασκαλίτσα που τα παρακαλάει να κάτσουν ήσυχα και να μη μιλάνε άσχημα, προφανώς και θα την τρελάνουν. Μου έχει κάτσει εμένα αυτή η εικαστικός που νομίζει ότι τα τιμωρεί με το να μην κάνουν μάθημα... Εντελώς αποτυχημένη...

 

Σε όλα υπάρχει ο αντίλογος και ενώ συμφωνώ γενικά σε όσα γράφεις εδώ θα διαφωνήσω στο εξής: ως γονείς πολλές φορές ασκούμε κριτική μόνο για να ασκήσουμε κριτική... θεωρώ πως μία δασκάλα που αν μη τι άλλο έχει διδάξει σε εκατοντάδες παιδιά ίσως και να ξέρει λίγο καλύτερα από εμάς..

 

θα σου πω την άλλη πλευρά σε αυτά που προτείνεις:

α) να μην τα βγάζει για διάλειμμα - αντίλογος: το παιδί χρειάζεται διάλλειμα για να φάει να πάει τουαλέτα να ξεκουραστεί κλπ

β) να καλεί τους γονείς - αντίλογος: ο γονιός δεν θα πάει

γ) να τους βάζει ασκήσεις - αντίλογος: δεν θα τις κάνει

δ) να τους αλλάζει θέση - αντίλογος: δεν θα αλλάξει κάτι, απλώς το πρόβλημα θα συνεχιστεί από άλλο θρανίο

ε) να τα απομονώνει - αντίλογος: με ποιο τρόπο ακριβώς?

 

Θέλω να πω ότι και εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει η εικόνα ένα παιδί να είναι όρθιο και να κοιτάει τον τοίχο, αλλά εάν η δασκάλα κρίνει ότι αυτό πρέπει να κάνει θα κάνω τουμπεκί... δεν θα την ακυρώσω.... το θέμα δυστυχώς είναι ότι ως γονείς πάντα έχουμε άποψη και ακυρώνουμε τους δασκάλους (δεν μιλάω για τους άχρηστους μιλάω για τους νορμάλ).. οπότε και ο δάσκαλος δεν αντιδρά σε πολλές περιπτώσεις γιατί δεν θέλει να μπλέξει με τους γονείς!!!

[ekavi_]

Όλα αυτά που έγραψα τα πρότεινα σαν παράδειγμα. Σίγουρα υπάρχει αντίλογος και σίγουρα ένας έμπειρος δάσκαλος ξέρει πως να χειριστεί ακόμα και δύσκολες καταστάσεις. Το όρθιος με τη μούρη στον τοίχο δεν είναι όμως τακτική ενός έμπειρου-σύγχρονου δασκάλου. Στο συγκεκριμένο είμαι κάθετη.

 

Βλέπεις όμως ότι τα ίδια παιδιά, η ίδια τάξη, έχουν διαφορετική συμπεριφορά σε διαφορετικούς δασκάλους. Κάποιοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, κάποιοι πελαγώνουν, άλλοι επιβιώνουν ή ακόμα καλύτερα βρίσκουν και λύσεις, κάποιοι άλλοι αδιαφορούν ή εντείνουν το πρόβλημα.

 

Αυτό που έγραψα για την εικαστικό πως σου φαίνεται;... όσο και να προσπαθώ να μην ακυρώνω τους δασκάλους δεν μπόρεσα να κρύψω την έκπληξή μου και την απορία για τη μέθοδό της όταν μου το είπε το παιδί...

[elenip]

Όλα αυτά που έγραψα τα πρότεινα σαν παράδειγμα. Σίγουρα υπάρχει αντίλογος και σίγουρα ένας έμπειρος δάσκαλος ξέρει πως να χειριστεί ακόμα και δύσκολες καταστάσεις. Το όρθιος με τη μούρη στον τοίχο δεν είναι όμως τακτική ενός έμπειρου-σύγχρονου δασκάλου. Στο συγκεκριμένο είμαι κάθετη.

 

Βλέπεις όμως ότι τα ίδια παιδιά, η ίδια τάξη, έχουν διαφορετική συμπεριφορά σε διαφορετικούς δασκάλους. Κάποιοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, κάποιοι πελαγώνουν, άλλοι επιβιώνουν ή ακόμα καλύτερα βρίσκουν και λύσεις, κάποιοι άλλοι αδιαφορούν ή εντείνουν το πρόβλημα.

 

Αυτό που έγραψα για την εικαστικό πως σου φαίνεται;... όσο και να προσπαθώ να μην ακυρώνω τους δασκάλους δεν μπόρεσα να κρύψω την έκπληξή μου και την απορία για τη μέθοδό της όταν μου το είπε το παιδί...

 

Εμείς ως γονείς 1-2 έχουμε και πελαγώνουμε για να τους βάλουμε όρια.. τι να κάνουν και αυτοί όταν έχουν 100 παιδιά? σίγουρα θα κάνουν και λάθη... το θέμα είναι πως οι γονείς απλώς είναι εκεί για να τους πυροβολήσουν... διαβάζω τώρα το άλλο θέμα με είχε αναρτηθεί με το παιδί να κοιτάει τον τοίχο... όταν η άποψη των περισσοτέρων γονιών συμφωνεί με την στάση του άντρα της κοπέλας που άνοιξε το θέμα ότι δηλ. αν το ξανακάνει το παιδί να αρνηθεί και να τους πάρει τηλέφωνο και να πάει στον διευθυντή τι ακριβώς μήνυμα περνάει στο παιδί?? ότι εγώ σου ακυρώνω την "ατυχή έστω" τιμωρία που σου έβαλε η δασκάλα... υπάρχουν γονείς που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να ασκούν κριτική στους άλλους όχι στον ευατό τους... αυτοί είναι εκείνοι που δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη ότι κάτι λαθος έχουν κάνει και οι ίδιοι στο μεγάλωμα του κανακάρη τους... αυτοί οι γονείς για εμένα θα έπρεπε να πάνε στο σχολείο με μία λίστα "τιμωριών" που αποδέχονται για το παιδί τους μην τρελαθούμε τώρα.. για την εικαστικό εάν κατάλαβα καλά, δεν έκανε μάθημα γιατί δεν μπορούσε να επιβληθεί στα παιδιά... να σου θυμίσω ότι τουλάχιστον στην δική μας γενιά, όταν ερχόταν ο καινούργιος δάσκαλος τον "κόβαμε" τι καπνό φουμάρει... δηλ. ότι μας έπαιρνε να κάνουμε ταρζανιές ή την είχαμε κάτσει? και αναλόγως του χαρακτήρα του δασκάλου πράτταμε και εμείς.. συμφωνώ ότι κάποιοι δάσκαλοι το έχουν κάποιοι δεν το έχουν.. αλλά το να γίνει μείζον θέμα να κοιτάξει το παιδί τον τοίχο εγώ δεν το κάνω... ατυχής επιλογή τιμωρίας αλλά επιλογή..

[ekavi_]

συμφωνώ ότι κάποιοι δάσκαλοι το έχουν κάποιοι δεν το έχουν.. αλλά το να γίνει μείζον θέμα να κοιτάξει το παιδί τον τοίχο εγώ δεν το κάνω... ατυχής επιλογή τιμωρίας αλλά επιλογή..

 

Για το συγκεκριμένο διαφωνώ. Και δεν πρέπει οι δάσκαλοι να είναι στο απυρόβλητο.

Αυτά στα λέει κάποια που δεν έχει έρθει ποτέ σε αντιπαράθεση με δάσκαλο, ούτε κάθομαι να κρίνω το πως κάνουν ή δεν κάνουν το μάθημά τους. Αλλά για κάποια θέματα υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Αν τυχόν ξεπεραστεί κάποια γραμμή δεν θα φοβηθώ να έρθω σε αντιπαράθεση.

 

Όσο για την εικαστικό, ναι η τιμωρία είναι πως όταν κάποιο παιδί μιλάει ή δεν υπακούει, δεν κάνει μάθημα όλη η τάξη. Κάθονται και κοιτιούνται... Και επειδή υπάρχει ένα τουλάχιστον άτακτο παιδί στην τάξη, αυτό είναι κάτι που γίνεται συνέχεια... Εντελώς γελοίο και απαράδεκτο. Αλλά δεν έχω ασχοληθεί να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί της. Αφού η ίδια δεν έχει σε υπόληψη το μάθημά της, δεν θα κάτσω να ασχοληθώ να την πείσω να το κάνει.

Αν αντί για αυτή τη γελοία τιμωρία όμως, διάλεγε κάποια άλλη που θεωρούσα ότι προσβάλλει το παιδί μου, θα την έπαιρνε και θα τη σήκωνε.

 

Και επειδή εδώ μιλάμε για το bullying, πρώτοι οι δάσκαλοι θα έπρεπε να έχουν το νου τους την ώρα του μαθήματος ή στα διαλείμματα για το αν απομονώνεται ή παρενοχλείται κάποιο παιδάκι. Αλλά δεν ασχολούνται... Θα έπρεπε να έχουν ποινικές ευθύνες αν αποδειχθεί ότι αδιαφορούν σε τέτοια περιστατικά.

[mariab]

.....

Αν αντί για αυτή τη γελοία τιμωρία όμως, διάλεγε κάποια άλλη που θεωρούσα ότι προσβάλλει το παιδί μου, θα την έπαιρνε και θα τη σήκωνε.

 

Και επειδή εδώ μιλάμε για το bullying, πρώτοι οι δάσκαλοι θα έπρεπε να έχουν το νου τους την ώρα του μαθήματος ή στα διαλείμματα για το αν απομονώνεται ή παρενοχλείται κάποιο παιδάκι. Αλλά δεν ασχολούνται... Θα έπρεπε να έχουν ποινικές ευθύνες αν αποδειχθεί ότι αδιαφορούν σε τέτοια περιστατικά.

 

(a) Αυτή ακριβώς η αντιμετώπιση είναι που δημιουργεί πρόβλημα. Εσύ μπορεί να είσαι λογική και ψύχραιμη (και προφανώς είσαι). Λέει όμως η άλλη μαμά "Εάν η δασκάλα προσβάλλει το παιδί μου θα την ....." και τον πήχυ της προσβολής τον θέτει σε πολύ διαφορετικό σημείο από ότι εσύ. Η αντίδρασή της όμως είναι η ίδια με τη δική σου. Έτσι λοιπόν η δασκάλα ποτέ δεν μπορεί να τιμωρήσει κανέναν γιατί πάντα κάποια μαμά θα θεωρεί ότι έθιξαν το παιδί της. Στο δικό μας σχολείο όταν η δασκάλα μίλησε για πειθαρχία η αντίδραση μιας μάνας ήταν "Εγώ δεν στέλνω το παιδί μου στο σχολείο για να τον κάνουν φαντάρο". Βάλε τώρα εσύ το όριο της προσβολής.

 

Τα παλιότερα χρόνια νομίζω ότι τα πράγματα ήταν πιο απλά. Όλοι δέχονταν ότι το ξύλο επιτρέπεται, οπότε κανείς δεν διαμαρτυρόταν όταν ο δάσκαλος χτύπαγε. Δεν λέω ότι ήταν σωστό ή λάθος. Λέω ότι ήταν ένα λίγο πολύ κοινώς αποδεκτό όριο. Σήμερα δεν βλέπω να υπάρχουν αυτά τα κοινώς αποδεκτά όρια.

 

(β) Έχεις απόλυτο δίκιο για τις ποινικές ευθύνες. Προσαυξάνω. Ό,τι γίνεται στο χώρο του σχολείου είναι ευθύνη των δασκάλων, του διευθυντή, της πρωτοβάθμιας και όπου πάει η αλυσίδα. Εάν γίνονται έκτροπα στο χώρο του σχολείου είναι δική τους ευθύνη να τα διαχειριστούν. Ναι φταιν οι γονείς, αλλά το σχολείο δεν εξαντλεί ποτέ τα μέσα που έχει και σ' αυτό φταιν οι ίδιοι. Για τον Βαγγέλη που αυτοκτόνησε πρόσφατα πιστεύουμε στα σοβαρά ότι δεν έχουν ευθύνη οι διευθύνοντες; Η πρώτη ευθύνη δική τους είναι.

[Little Monkey]

Βλέπω τον δικό μας γυμναστή, τον κοιτάνε όλα με δέος και δεν τολμάνε να του φέρουν αντίρρηση. Χωρίς να έχει κάνει κάτι ακραίο. απλώς τα ψαρώνει. Έχει επιβλητική παρουσία.

Ο γυμναστής τα ψαρώνει επειδή τον φοβούνται. Αυτό σημαίνει "έχει επιβλητική παρουσία", ότι δεν τολμάνε να κάνουν φασαρία γιατί από τον τρόπο που θα τα κοιτάξει, από την φωνή που θα υψώσει, από το πώς θα χτυπήσει το χέρι του στο θρανίο, έχουν ένα φόβο μέσα τους για το πόσα είναι διατεθειμμένος να δεχτεί αυτός ο άνθρωπος και πού μπορεί να φτάσει αν τον παρακούσουν.

 

Ιδανικά, οι άνθρωποι που εργάζονται στην εκπαίδευση πρέπει να έχουν επιβλητική παρουσία και να εμπνέουν σεβασμό (με τις γνώσεις τους, τη συμπεριφορά τους κλπ). Ακόμα και η φωνή παίζει ρόλο - αυτοί με τις δυνατές φωνές επιβάλλουν καλύτερα την τάξη, ειδικά στις μικρές ηλικίες και ειδικά στα αγόρια.

 

Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν έρευνες που το υποστηρίζουν αυτό, μάλιστα μια θεωρία που εξετάζεται είναι το κατά πόσο τα αγόρια στις μικρές ηλικίες έχουν μειωμένη ακουστική οξύτητα, με αποτέλεσμα να αντιδρούν καλύτερα στις δασκάλες με δυνατές φωνές (να προσέχουν περισσότερο, να παρακολουθούν καλύτερα το μάθημα) παρά στις δασκάλες "χαμηλών τόνων" (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

 

Αντικειμενικά αυτό σημαίνει πως δάσκαλοι που δεν είναι ψαρωτικοί / επιβλητικοί / φωνακλάδες συνήθως τα βρίσκουν σκούρα όταν μπαίνουν σε τάξη. Αυτοί οι δάσκαλοι κάποτε δεν αντιμετώπιζαν τόσο μεγάλο πρόβλημα γιατί οι μαθητές φοβούνταν το δάσκαλο επειδή ήταν δάσκαλος. Τώρα πλέον κανείς δεν φοβάται το δάσκαλο, και μερικοί δεν τον σέβονται καν. Εξ ου και τα αποτελέσματα...

 

Όσο για την εικαστικό, ναι η τιμωρία είναι πως όταν κάποιο παιδί μιλάει ή δεν υπακούει, δεν κάνει μάθημα όλη η τάξη. Κάθονται και κοιτιούνται... Και επειδή υπάρχει ένα τουλάχιστον άτακτο παιδί στην τάξη, αυτό είναι κάτι που γίνεται συνέχεια... Εντελώς γελοίο και απαράδεκτο. Αλλά δεν έχω ασχοληθεί να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί της. Αφού η ίδια δεν έχει σε υπόληψη το μάθημά της, δεν θα κάτσω να ασχοληθώ να την πείσω να το κάνει.

Αν αντί για αυτή τη γελοία τιμωρία όμως, διάλεγε κάποια άλλη που θεωρούσα ότι προσβάλλει το παιδί μου, θα την έπαιρνε και θα τη σήκωνε.

 

Η καλλιτεχνικού που στερεί το μάθημα καλλιτεχνικών από τα παιδιά προσπαθεί να χρησιμοποιήσει μια "παιδαγωγική μορφή" τιμωρίας, δηλαδή την στέρηση προνομίων. Το πρόβλημα είναι πως με την τιμωρία αυτή τα παιδιά χάνουν μάθημα (που μάλλον το βλέπουν σαν κάτι θετικό) ενώ η καλλιτεχνικού χάνει τον σεβασμό παιδιών και γονιών λόγω αναποτελεσματικότητας. Επιπλέον χάνει και την ευκαιρία να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν το μάθημά της ώστε η στέρησή του να είναι κάτι που τα πονάει. Τέλος η τιμωρία της είναι άκυρη γιατί τιμωρεί με τον ίδιο τρόπο τους καλούς και τους κακούς μαθητές. Βασικά η τιμωρία που έχει επιλέξει δεν εξυπηρετεί το σκοπό της τιμωρίας, και γι' αυτό επαναλαμβάνεται. Όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται τόσο χάνει την αποτελεσματικότητά της - με άλλα λόγια φαύλος κύκλος.

 

Είναι βέβαια μια τιμωρία "παιδαγωγική" και κανείς δεν θα γυρίσει της παραπονεθεί ότι σήκωσε τον τοίχο τον Γιαννάκη και του δημιούργησε ψυχολογικά τραύματα, άρα από αυτή την άποψη έχει το κεφάλι της ήσυχο. Το λες κι εσύ η ίδια, ότι παρότι δεν είσαι ευχαριστημένη, δεν έχεις κάποιο παράπονο. Πλην όμως το παιδί σου ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ. Τώρα αυτό γίνεται στο μάθημα των καλλιτεχνικών, αύριο θα γίνει στο μάθημα των αγγλικών, μεθαύριο στο μάθημα της αριθμητικής. Δεν θα πρέπει αυτό να σε απασχολεί περισσότερο; Όχι μόνο εσένα, αλλά και όλους μας. Δεν θα έπρεπε, γενικά, να μας απασχολεί περισσότερο το γεγονός ότι δεν γίνεται μάθημα από το γεγονός ότι το παιδί μας στεναχωρήθηκε επειδή του φώναξε ή τον έβαλε τιμωρία η δασκάλα;

 

Εγώ ειλικρινά το λέω θα προτιμούσα να μπει μια φορά τιμωρία προκειμμένου να σταματήσει να είναι διασπαστικός και να μπορεί η δασκάλα να κάνει το μάθημά της, παρά να γίνεται μπάχαλο όλη τη χρονιά. Γιατί όταν γίνεται μπάχαλο όλα τα παιδιά βγαίνουν ζημειωμένα, και τα άτακτα και τα υπάκουα.

 

Αν το καλοσκεφτείτε, δεν υπάρχει "παιδαγωγική" τιμωρία. Τιμωρία που δεν γίνεται αντιληπτή από τον τιμωρημένο ως κάτι αρνητικό δεν είναι τιμωρία. Δεν έχει λόγο ύπαρξης. Η τιμωρία πρέπει να σε στεναχωρήσει χωρίς να σου σπάσει το ηθικό. Το να στερήσεις από το παιδί το διάλειμμά του δεν είναι παιδαγωγικό, και ενδεχομένως δεν είναι και πρακτικό (δεν μπορείς να αφήσεις το παιδί μόνο του στην τάξη). Το να του βάλεις ασκήσεις επίσης δεν είναι παιδαγωγικό (τα παιδιά δεν πρέπει να βλέπουν την άσκηση, και την μάθηση γενικότερα ως μπαμπούλα). Το να το απομονώσεις είναι μια λύση, αλλά πώς ακριβώς θα το κάνεις; Το να καλέσεις τους γονείς πρέπει να είναι έσχατη λύση - και πάλι πιάνει μόνο όταν οι γονείς θεωρούν το κάλεσμα από το σχολείο κάτι ανήκουστο. Πρέπει να είσαι σίγουρος πως οι γονείς θα ταρακουνηθούν. Αν απειλήσεις πως θα τους καλέσεις, το κάνεις και δεν έρθουν, τότε το παιδί έχει πάρει ένα πολύ σημαντικό και τελειωτικό μάθημα: η δασκάλα δεν μετράει.

 

Είναι δύσκολο το θέμα τιμωρία, από όποια πλευρά και να το πιάσεις. Πάντως να ξέρετε, ψυχολογικά τραύματα δεν δημιουργούνται τόσο εύκολα, επειδή η δασκάλα σε σήκωσε τιμωρία στον τοίχο ή σου φώναξε. Ψυχολογικά τραύματα δημιουργούνται όταν το κάνει συνέχεια ή χωρίς λόγο ή για να σε μειώσει (δηλαδή χωρίς έχεις κάνει κάτι λάθος) ή το κάνει μόνο σε σένα - και όταν η γενικότερη στάση της είναι απαξιωτική.

[ekavi_]

mariab καταλαβαίνω πως το λες, αλλά από την άλλη ποια είναι η λύση; Επειδή δεν υπάρχουν κοινώς αποδεκτά όρια, θα αφήνουμε και τον κάθε δάσκαλο να αλωνίζει και να εφευρίσκει τιμωρίες; Κάποιος πρέπει να θέσει αυτά τα όρια (πχ ο νομοθέτης, ή οι κανονισμοί του σχολείου). Όπως δεν είναι πλέον αποδεκτό το ξύλο ή η σωματική βία από πλευράς του δασκάλου, έτσι δεν πρέπει να είναι και η ψυχολογική βία ή η αδιαφορία. Πρέπει κάπου να λογοδοτεί και ο δάσκαλος.

Προσωπικά δεν επαναπαύομαι ποτέ ότι επειδή κάποιος έχει την ιδιότητα του δασκάλου, ξέρει και πως να φερθεί.

Αλλά το βλέπω και εγώ ότι υπάρχουν πολλοί γονείς που περνάνε στο άλλο άκρο, δεν παίρνουν από λόγια, δεν καταλαβαίνουν ότι το παιδί τους ξεπερνάει κάποια όρια και διαμαρτύρονται για το παραμικρό. Έχω ξαναγράψει κάπου ότι είχαν θέσει θέμα στο σύλλογο ότι ο γυμναστής δεν βάζει τα παιδιά να κάνουν επικύψεις. Να χτυπάς δηλαδή το κεφάλι σου στον τοίχο...

 

Η χρυσή τομή είναι κάπου στη μέση. Και οι δάσκαλοι να αναγκάζονται να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να μην νομίζουν ότι η τάξη είναι τσιφλίκι τους και οι γονείς να μην μπορούν να παρεμβαίνουν με το παραμικρό στον τρόπο διδασκαλίας. Και οι μεν και οι δεν να αναγκάζονται να ακολουθούν κάποιους κανόνες.

[ekavi_]

Little Monkey, πολύ καλή η ανάλυσή σου.

 

- Ο γυμναστής ναι είναι όπως τον περιέγραψες. Εδώ ψάρωσε και τους γονείς. Χωρίς όμως να φωνάζει και να ωρύεται, χωρίς να μιλάει άσχημα, χωρίς να προσβάλλει, χωρίς να απειλεί. Τον βλέπω λίγο πορωμένο με το μάθημά του, αλλά νομίζω το κλειδί είναι πως δείχνει ότι εννοεί αυτά που λέει. Η τιμωρία του νομίζω είναι πως βγαίνει στην άκρη όποιος δεν φέρεται σωστά, ε νώ τα υπόλοιπα παιδιά κάνουν ομαδικές δραστηριότητες. Επίσης βάζει τα παιδιά να ζητάνε συγγνώμη από εκείνον που ενόχλησαν ή κορόιδεψαν. Πιστεύω είναι από τους ανθρώπους που δεν θα επέτρεπαν ποτέ να υπάρχουν "νταήδες" στην τάξη του (ενώ στην αρχή τον είχα παρεξηγήσει και είχα το νου μου μήπως τρομοκρατεί τα παιδιά).

 

Δεν είναι λοιπόν μόνο η βροντερή φωνή που μπορεί να ψαρώσει. Πιο πολύ παίζει ρόλο το ύφος πιστεύω και το να τηρείς μια σταθερή τιμωρία. Μια δασκάλα που θα στριγγλίζει, θα απειλεί και θα ωρύεται, πιστεύω δεν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και βέβαια πρέπει ο δάσκαλος να εμπνέει το σεβασμό. Το πως θα το καταφέρει νομίζω δεν έχει συνταγή. Πρέπει αν μη τι άλλο να είναι επικοινωνιακός και δίκαιος.

 

- Η δασκάλα των καλλιτεχνικών νομίζω έχει χάσει την μπάλα. Δεν φέρεται δίκαια (τους τσουβαλιάζει όλους), στερεί το κίνητρο από τα παιδιά να φέρονται σωστά, προφανώς στρέφει το ένα εναντίον του άλλου και τελικά δεν διδάσκει και το μάθημά της.

 

Είμαι γενικά υπέρ της τιμωρίας και των συνεπειών, αρκεί η τιμωρία-συνέπεια να είναι ανάλογη του παραπτώματος, δίκαιη, να έχει υπάρξει προειδοποίηση και να έχουν εξαντληθεί νωρίτερα άλλα "μέσα", διάλογος, αντιπερισπασμός κτλ.

[epang]

Εγώ πάλι αισθάνομαι ότι το παιδί μου υφίσταται bullying από το δάσκαλο τη στιγμή που το ταπεινώνει & το προσβάλει μπροστά σε όλη την τάξη με αυτή την τιμωρία, ειδικά όταν το παιδί δεν είναι από τα ζωηρά που δημιουργούν προβλήματα & ο δάσκαλος δεν είναι ο τακτικός δάσκαλος της τάξης που να γνωρίζει την προσωπικότητα του παιδιού (επειδή κάποιες μίλησαν για την συγκεκριμένη περίπτωση με γενικεύσεις).

Επίσης δεν θέλω το δάσκαλο "μπάτσο" στο σχολείο γιατί συνήθως η βία φέρνει βία.. είτε την ασκείς είτε την υφίστασαι!!

Γι αυτό πιστεύω ότι αυτοί που ασκούν βία είναι αυτοί που έχουν υποστεί βία!!!

Θα ήθελα να ελπίζω σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι θα ορίζουν τα προσωπικά τους όρια με κοινωνική ευαισθησία.

Εγώ το παιδί μου θέλω να το μάθω να μην ασκεί ποτέ βία (μόνο ως ένστικτο επιβίωσης...) & να μην ανέχεται τη βία (κατά το δυνατό..). Βέβαια του μαθαίνω & να σέβεται τους δασκάλους του, τους μεγαλύτερους, τους προπονητές του και να έχει καλούς τρόπους, ώστε να είναι πιο ελαστικός μαζί τους σε περιπτώσεις αυστηρότητας.

Επίσης του μαθαίνω ότι μεθαύριο θα πάει στο στρατό & θα πρέπει να ανεχθεί το καψώνι (bullying) του λοχαγού & μετά θα πάει για δουλειά & θα πρέπει ανεχθεί & τον ταπεινωτικό (bullying) προϊστάμενο ... για όλα πρέπει να τα προετοιμάζουμε ώστε να αποφύγουμε όσο είναι δυνατό καταθλίψεις & αυτοκτονίες.

Αλλά πως θα εξελιχθεί η κοινωνία μας όταν εμείς οι ίδιοι δεν εκφράζουμε την αντίθεσή μας σε κάθε μορφή bullying που ο καθένας μας ανέχεται? Δεν λέω να κάνουμε την επανάσταση ή να κάνουμε τα παιδιά μας επαναστάτες αλλά θα μου επιτρέψετε να ελπίζω ότι θα μάθουμε να διεκδικούμε αντι-bullying συμπεριφορές από φίλους, ίσους ή ανωτέρους μας....

 

Γι'αυτό αν κάποιος δάσκαλος ξαναεφαρμόσει ταπεινωτική μορφή τιμωρίας στο παιδί μου, θέλω να με καλέσει εκεί για να εκφράσω αυτή τη γνώμη μου στον ίδιο & στον δ/ντή.

[ekavi_]

Το λες κι εσύ η ίδια, ότι παρότι δεν είσαι ευχαριστημένη, δεν έχεις κάποιο παράπονο. Πλην όμως το παιδί σου ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ. Τώρα αυτό γίνεται στο μάθημα των καλλιτεχνικών, αύριο θα γίνει στο μάθημα των αγγλικών, μεθαύριο στο μάθημα της αριθμητικής. Δεν θα πρέπει αυτό να σε απασχολεί περισσότερο; Όχι μόνο εσένα, αλλά και όλους μας. Δεν θα έπρεπε, γενικά, να μας απασχολεί περισσότερο το γεγονός ότι δεν γίνεται μάθημα από το γεγονός ότι το παιδί μας στεναχωρήθηκε επειδή του φώναξε ή τον έβαλε τιμωρία η δασκάλα;

 

Φυσικά και έχω παράπονο. Δεν έχω ασχοληθεί, με την έννοια ότι είναι ανώφελο. Αν δεν καταλαβαίνει η ίδια ότι έτσι ακυρώνει τον εαυτό της και το μάθημά της, πως θα την κάνω να το καταλάβει;

Αλλά για το ότι δεν γίνεται μάθημα, φταίει αποκλειστικά η ίδια. Είναι δυνατόν να βρει τάξη όπου όλα τα παιδιά θα είναι προσηλωμένα, χωρίς η ίδια να καταβάλλει καμιά προσπάθεια;

Έχω ξαναπεί. Δεν είμαι κατά της τιμωρίας. Αλλά η όποια τιμωρία πρέπει να είναι ανάλογη του παραπτώματος και δίκαιη και βέβαια να υπάρχει κλιμάκωση. Δεν ξεκινάς με την πιο αυστηρή τιμωρία. Αλλιώς δεν λύνει κανένα πρόβλημα... Δημιουργεί περισσότερα και τότε περνάμε στο bullying του δασκάλου που λέει η epang και έχει δίκιο. Το να ταπεινώσεις ένα παιδί, επειδή μιλάει είναι Bullying. Ναι να έχει κάποιου είδους τιμωρία ή συνέπεια, αν πράγματι μιλάει σε βαθμό που δεν μπορεί να γίνει μάθημα. Αλλά τιμωρία από τιμωρία διαφέρουν...

[elenip]

Φυσικά και έχω παράπονο. Δεν έχω ασχοληθεί, με την έννοια ότι είναι ανώφελο. Αν δεν καταλαβαίνει η ίδια ότι έτσι ακυρώνει τον εαυτό της και το μάθημά της, πως θα την κάνω να το καταλάβει;

Αλλά για το ότι δεν γίνεται μάθημα, φταίει αποκλειστικά η ίδια. Είναι δυνατόν να βρει τάξη όπου όλα τα παιδιά θα είναι προσηλωμένα, χωρίς η ίδια να καταβάλλει καμιά προσπάθεια;

Έχω ξαναπεί. Δεν είμαι κατά της τιμωρίας. Αλλά η όποια τιμωρία πρέπει να είναι ανάλογη του παραπτώματος και δίκαιη και βέβαια να υπάρχει κλιμάκωση. Δεν ξεκινάς με την πιο αυστηρή τιμωρία. Αλλιώς δεν λύνει κανένα πρόβλημα... Δημιουργεί περισσότερα και τότε περνάμε στο bullying του δασκάλου που λέει η epang και έχει δίκιο. Το να ταπεινώσεις ένα παιδί, επειδή μιλάει είναι Bullying. Ναι να έχει κάποιου είδους τιμωρία ή συνέπεια, αν πράγματι μιλάει σε βαθμό που δεν μπορεί να γίνει μάθημα. Αλλά τιμωρία από τιμωρία διαφέρουν...[/QUOTE]

 

Συμφωνώ καλή μου αλλά γι' αυτό θα πρέπει να ελεχθεί η κάθε δασκάλα μετά από συζήτηση του γονιού με τον διευθυντή... δηλ. για το συγκεκριμένο θέμα με το παιδί να κοιτάει τον τοίχο, εφόσον ο γονιός έχει θέμα με αυτό, πηγαίνει στον διευθυντή μαζί με την δασκάλα και αναφέρει τις ενστάσεις του.. άλλο αυτό και άλλο να λέμε στο παιδί τι σου έκανε και αμα το ξανακάνει να αρνηθείς να το κάνεις και να με παρεις τηλέφωνο... δηλ. να αφήσουμε το παιδί έξω από αυτό... όταν ο γονιός πάει στον διευθυντή τότε ίσως δει και την δική του ευθύνη για την κάθε "παραβατική" συμπεριφορά του παιδιού μέσα στην τάξη... τόσο απλά... γιατί με τους γονείς δεν μπορείς να βγάλεις άκρη... αυτό που για εσένα είναι τιμωρία για εμένα π.χ. δεν είναι.. οπότε η κάθε δασκάλα τι πρέπει να κάνει? στον Γιαννάκη θα τον βάλω τιμωρία στον τοίχο γιατί η μαμά του δεν έχει θέμα, στον Γιωργάκη δεν θα τον βάλω τιμωρία στον τοίχο αλλά θα τον βγάλω έξω γιατί η μαμά του αυτή την τιμωρία αποδέχεται... μήπως έχουμε τρελάνει και τα παιδιά μας και τους δασκάλους??

[ekavi_]

Συμφωνώ καλή μου αλλά γι' αυτό θα πρέπει να ελεχθεί η κάθε δασκάλα μετά από συζήτηση του γονιού με τον διευθυντή... δηλ. για το συγκεκριμένο θέμα με το παιδί να κοιτάει τον τοίχο, εφόσον ο γονιός έχει θέμα με αυτό, πηγαίνει στον διευθυντή μαζί με την δασκάλα και αναφέρει τις ενστάσεις του.. άλλο αυτό και άλλο να λέμε στο παιδί τι σου έκανε και αμα το ξανακάνει να αρνηθείς να το κάνεις και να με παρεις τηλέφωνο... δηλ. να αφήσουμε το παιδί έξω από αυτό... όταν ο γονιός πάει στον διευθυντή τότε ίσως δει και την δική του ευθύνη για την κάθε "παραβατική" συμπεριφορά του παιδιού μέσα στην τάξη... τόσο απλά... γιατί με τους γονείς δεν μπορείς να βγάλεις άκρη... αυτό που για εσένα είναι τιμωρία για εμένα π.χ. δεν είναι.. οπότε η κάθε δασκάλα τι πρέπει να κάνει? στον Γιαννάκη θα τον βάλω τιμωρία στον τοίχο γιατί η μαμά του δεν έχει θέμα, στον Γιωργάκη δεν θα τον βάλω τιμωρία στον τοίχο αλλά θα τον βγάλω έξω γιατί η μαμά του αυτή την τιμωρία αποδέχεται... μήπως έχουμε τρελάνει και τα παιδιά μας και τους δασκάλους??

 

Δεν έχω πει εγώ κάτι τέτοιο.

Το μόνο που θα έλεγα στο παιδί είναι να με ενημερώνει για το τι γίνεται στην τάξη. Αν το παρενοχλεί κάποιο άλλο παιδί, αν μπήκε κάποια τιμωρία, αν του έκανε κάποια παρατήρηση η δασκάλα κτλ. Ακόμη και την εικαστικό με τη μέθοδο που περιέγραψα, προσπαθώ να τη δικαιολογήσω παρόλο που λέω στο παιδί πράγματα που δεν πολυπιστεύω.

Συμφωνώ ότι η όποια τιμωρία πρέπει να είναι η ίδια για όλα τα παιδιά (για το ίδιο παράπτωμα), γι΄αυτό πρέπει να προσέξει πολύ ο δάσκαλος ποια θα είναι αυτή. πχ βρίσκω σωστό αυτό που κάνει ο γυμναστής. Αυτός που τιμωρείται βγαίνει εκείνη τη στιγμή από την ομάδα. Δεν χρειάζεται να τον βάλει όρθιο να κοιτάει κανέναν τοίχο. Απλώς δεν του επιτρέπεται να συμμετέχει στην όποια δραστηριότητα κάνουν. Και βέβαια όχι για το παραμικρό, αλλά για κάποιο σοβαρό παράπτωμα.

[Little Monkey]

Φυσικά και έχω παράπονο. Δεν έχω ασχοληθεί, με την έννοια ότι είναι ανώφελο.

Εννοώ πως δεν εκφράζεις κάποιο παράπονο. Δεν πας να τη βρεις και να της τα ψάλεις ένα χεράκι. Αν εφάρμοζε μια τιμωρία η οποία κατά τη γνώμη σου ήταν αντιπαιδαγωγική (προσβλητική? θα στεναχωρούσε το παιδί σου? δεν συμφωνούσε με τα δικά σου κριτήρια σωστής τιμωρίας?) θα έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες (διαμαρτυρίες γονέων, φωνές, κατηγορίες, καταγγελίες ίσως), ενώ τώρα που εφαρμόζει μια "παιδαγωγική" (αν και πλήρως αναποτελεσματική) τιμωρία, έχει το κεφάλι της ήσυχο.

 

Δηλαδή η κοπέλα αυτή δεν κάνει τη δουλειά της σε κανένα επίπεδο. Ούτε συνετίζει αποτελεσματικά τα παιδιά, ούτε καλλιτεχνικά τους μαθαίνει. Οι νταήδες παραμένουν νταήδες, και οι υπάκουοι μαθητές χάνουν πολύτιμες ευκαιρίες μάθησης, όμως οι γονείς δεν παραπονιούνται.

 

Αν η ίδια δασκάλα προσπαθούσε μέσω τιμωρίας να επιβάλλει την τάξη και να κάνει μάθημα, θα μπορούσαν να συμβούν δύο τινά. Είτε να στεναχωρήσει 1-2-3 παιδάκια παραπάνω από όσο θα ήθελαν οι γονείς τους και η τάξη να κάνει μάθημα, είτε να στεναχωρήσει 1-2-3 παιδάκια παραπάνω από όσο θα ήθελαν οι γονείς τους και να κληθεί να απολογηθεί (στους γονείς ή στον διευθυντή).

 

Η σωστή λύση θα ήταν να μπορεί να επιβληθεί στα παιδάκια χωρίς να καταφύγει σε "εξτρήμ" τιμωρίες. Καμία αμφιβολία ως προς αυτό. Αλλά αφού προφανώς αυτό δεν μπορεί να το κάνει, επιλέγει την εύκολη λύση να μην κάνει μάθημα. Είναι καλύτερη η λύση αυτή από το να μπουν 2-3 τιμωρίες, να τραβηχτούν 2-3 τσουλούφια προκειμμένου να συνετιστούν οι ατίθασοι μαθητές και να γίνει μάθημα; Εγώ λέω όχι... αλλά είμαι και λίγο παλιάς σχολής, σαν τη μαμά της Argini.

[elenip]

Δεν έχω πει εγώ κάτι τέτοιο.

Το μόνο που θα έλεγα στο παιδί είναι να με ενημερώνει για το τι γίνεται στην τάξη. Αν το παρενοχλεί κάποιο άλλο παιδί, αν μπήκε κάποια τιμωρία, αν του έκανε κάποια παρατήρηση η δασκάλα κτλ. Ακόμη και την εικαστικό με τη μέθοδο που περιέγραψα, προσπαθώ να τη δικαιολογήσω παρόλο που λέω στο παιδί πράγματα που δεν πολυπιστεύω.

Συμφωνώ ότι η όποια τιμωρία πρέπει να είναι η ίδια για όλα τα παιδιά (για το ίδιο παράπτωμα), γι΄αυτό πρέπει να προσέξει πολύ ο δάσκαλος ποια θα είναι αυτή. πχ βρίσκω σωστό αυτό που κάνει ο γυμναστής. Αυτός που τιμωρείται βγαίνει εκείνη τη στιγμή από την ομάδα. Δεν χρειάζεται να τον βάλει όρθιο να κοιτάει κανέναν τοίχο. Απλώς δεν του επιτρέπεται να συμμετέχει στην όποια δραστηριότητα κάνουν. Και βέβαια όχι για το παραμικρό, αλλά για κάποιο σοβαρό παράπτωμα.

 

δεν είπα βρε ότι το είπες εσύ.. το είπε ο πατέρας του παιδιού του συγκεκριμένου που είχε πάρει αυτή την τιμωρία... τώρα για την εικαστικό διάλεξε το πιο ανώδυνο γι' αυτή... δηλ. προτίμησε να μην κάνουν μάθημα παρά να έρθει σε σύγκρουση με παιδιά και κατά συνέπεια γονείς

[ekavi_]

Εννοώ πως δεν εκφράζεις κάποιο παράπονο. Δεν πας να τη βρεις και να της τα ψάλεις ένα χεράκι. Αν εφάρμοζε μια τιμωρία η οποία κατά τη γνώμη σου ήταν αντιπαιδαγωγική (προσβλητική? θα στεναχωρούσε το παιδί σου? δεν συμφωνούσε με τα δικά σου κριτήρια σωστής τιμωρίας?) θα έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες (διαμαρτυρίες γονέων, φωνές, κατηγορίες, καταγγελίες ίσως), ενώ τώρα που εφαρμόζει μια "παιδαγωγική" (αν και πλήρως αναποτελεσματική) τιμωρία, έχει το κεφάλι της ήσυχο.

 

Έχεις δίκιο. Θα έπρεπε να την έχω ψάξει. Επειδή όμως αυτό είναι ένα άλλο πονεμένο κεφάλαιο (το να βρεις τους δασκάλους ειδικοτήτων) και επειδή πρόκειται για καλλιτεχνικά, η αλήθεια είναι ότι αδιαφόρησα και πράγματι έχει το κεφάλι της ήσυχο. Δεν ξέρω αν της έχει παραπονεθεί κάποιος. Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν επρόκειτο για τη βασική δασκάλα.

[epang]

Συμφωνώ καλή μου αλλά γι' αυτό θα πρέπει να ελεχθεί η κάθε δασκάλα μετά από συζήτηση του γονιού με τον διευθυντή... δηλ. για το συγκεκριμένο θέμα με το παιδί να κοιτάει τον τοίχο, εφόσον ο γονιός έχει θέμα με αυτό, πηγαίνει στον διευθυντή μαζί με την δασκάλα και αναφέρει τις ενστάσεις του.. άλλο αυτό και άλλο να λέμε στο παιδί τι σου έκανε και αμα το ξανακάνει να αρνηθείς να το κάνεις και να με παρεις τηλέφωνο... δηλ. να αφήσουμε το παιδί έξω από αυτό... όταν ο γονιός πάει στον διευθυντή τότε ίσως δει και την δική του ευθύνη για την κάθε "παραβατική" συμπεριφορά του παιδιού μέσα στην τάξη... τόσο απλά... γιατί με τους γονείς δεν μπορείς να βγάλεις άκρη... αυτό που για εσένα είναι τιμωρία για εμένα π.χ. δεν είναι.. οπότε η κάθε δασκάλα τι πρέπει να κάνει? στον Γιαννάκη θα τον βάλω τιμωρία στον τοίχο γιατί η μαμά του δεν έχει θέμα, στον Γιωργάκη δεν θα τον βάλω τιμωρία στον τοίχο αλλά θα τον βγάλω έξω γιατί η μαμά του αυτή την τιμωρία αποδέχεται... μήπως έχουμε τρελάνει και τα παιδιά μας και τους δασκάλους??

 

Elenip, sorry που σου απευθύνομαι προσωπικά, αλλά θέλω να σε ρωτήσω αν εσύ αποδέχεσαι αυτή τη μορφή τιμωρίας? Δλδ δεν το βρίσκεις καθόλου προσβλητικό το παιδί να είναι όρθιο στη γωνία & να κοιτάει τον τοίχο? ή δέχεσαι ότι ο δάσκαλος μπορεί να επιβάλει όποια τιμωρία θεωρεί σωστή ? ή κρίνεις ότι κακώς αισθάνεται προσβεβλημένο το παιδί ? ή ότι η τιμωρία δεν έχει νόημα αν δεν είναι προσβλητική ?

& πάλι συγνώμη για τις πολλές ερωτήσεις αλλά ειλικρινά θέλω να καταλάβω την άποψή σου χωρίς παρεξηγήσεις....

[ekavi_]

δεν είπα βρε ότι το είπες εσύ.. το είπε ο πατέρας του παιδιού του συγκεκριμένου που είχε πάρει αυτή την τιμωρία... τώρα για την εικαστικό διάλεξε το πιο ανώδυνο γι' αυτή... δηλ. προτίμησε να μην κάνουν μάθημα παρά να έρθει σε σύγκρουση με παιδιά και κατά συνέπεια γονείς

 

Πάντως αυτό δείχνει ότι σαν δασκάλα δεν έχει καθόλου μεράκι. Δεν τη νοιάζει να διδάξει το μάθημά της, δεν τη νοιάζει να κερδίσει τα παιδιά, δεν τη νοιάζει να τα νουθετήσει, τη νοιάζει να έχει το κεφάλι της ήσυχο και να περάσει η μέρα...

[elenip]

Πάντως αυτό δείχνει ότι σαν δασκάλα δεν έχει καθόλου μεράκι. Δεν τη νοιάζει να διδάξει το μάθημά της, δεν τη νοιάζει να κερδίσει τα παιδιά, δεν τη νοιάζει να τα νουθετήσει, τη νοιάζει να έχει το κεφάλι της ήσυχο και να περάσει η μέρα...

 

η κολλητή μου είναι σε σχολείο δασκάλα, υπόδειγμα όμως... μου έχει πει ότι ξέρεις πόσοι ξεκίνησαν όπως τους περιγράφεις, με όρεξη μεράκι κλπ και τελικά παρακαλάνε πότε θα τελειώσει η μέρα?

[LA LATINA]

Μετά την θυσία του Βαγγέλη, το bullying ποινικοποιήθηκε...

[mmdad]

Δηλαδη? Θα βαζουν τα 8χρονα φυλακη? Η τους γονεις?

[LA LATINA]

Δηλαδη? Θα βαζουν τα 8χρονα φυλακη? Η τους γονεις?

 

Δεν ξέρω ποιος θα τιμωρείται, σαφώς όχι τα ανήλικα....στην περίπτωση του Βαγγέλη δεν ήταν ανήλικα...αλλά και μόνο που κάτι θεωρείται πλέον ποινικό αδίκημα, μου φτάνει. Και ο γονιός θα μαζεύει τον τραμπούκο του, και ο δάσκαλος θα προσέχει πιο πολύ τα "παιδιά είναι παίζουν" και όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ελπίζω δηλαδή...

[skountoufla]

Πρόκειται να τροποποιηθεί ήδη υπάρχουσα διάταξη του Ποινικού Κώδικα ως εξής :

 

 

"Άρθρο 312. Πρόκληση βλάβης με συνεχή σκληρή συμπεριφορά.

 

Αν δεν συντρέχει περίπτωση βαρύτερης αξιόποινης πράξης, τιμωρείται με φυλάκιση όποιος με συνεχή σκληρή συμπεριφορά προξενεί σε τρίτον σωματική κάκωση ή άλλη βλάβη της σωματικής ή ψυχικής υγείας. Αν το θύμα δεν συμπλήρωσε ακόμη το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του και ο δράστης το έχει στην επιμέλεια ή στην προστασία του ή ανήκει στο σπίτι του δράστη ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας ή που του το έχει αφήσει στην εξουσία του ο υπόχρεος για την επιμέλειά του επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος με κακόβουλη παραμέληση των υποχρεώσεών του προς τα προαναφερόμενα πρόσωπα γίνεται αιτία να πάθουν σωματική κάκωση ή βλάβη της σωματικής ή ψυχικής τους υγείας"

 

 

Επομένως, για να ειναι καποιος δραστης bullying, κατα το νομο, πρεπει να εχει μια από τις εξης σχεσεις με το θυμα:

α) να έχει (το θυμα) στην επιμέλεια ή στην προστασία του

 

β) (το θυμα) να ανήκει στο σπίτι του δράστη

 

γ) (το θυμα) να έχει με τον δραστη σχέση εργασίας ή υπηρεσίας

 

δ) ο υπόχρεος για την επιμέλεια του θυματος, να το εχει αφησει στην εξουσία του δραστη

 

(για το σχολικο bullying -μεταξυ συμμαθητων δηλαδη- μονο το τελευταιο εδαφιο μπορει να εφαρμοστει ως προς τους δασκαλους, καθηγητες κλπ)

[miriki]

Με κακόβουλη παραμέληση, σημαίνει ότι τα παραμελεί επίτηδες γιατί δε γουστάρει π.χ. το θύμα ή απλά θέλει να υποφέρει το θύμα. Καλά το καταλαβαίνω;

 

Γιατί αν έρθει και με απειλήσει ο μπαμπάς του θύτη, όπως έγινε σε συνάδελφο πέρσι, δεν είναι κακόβουλη παραμέληση. Άντε όμως να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας και ότι τα σκασμένα λάστιχα στο αυτοκίνητό σου, τα έκανε ο τάδε γλυκός πατερούλης..

 

Καλώς κάλλιστα να ποινικοποιηθεί, όμως δεν πιστεύω ότι αυτή είναι λύση. Η τιμωρία έρχεται μετά. Εγώ θέλω να καταφέρουμε να μην έχει γίνει το πριν.

 

Σήμερα έγινα μαρτυρας μιας εντελώς απροσδόκητης απρόκλητης και μάλιστα κατακλυσμιαίας επίθεσης από κοριτσάκια (ναι νήπια) σε αγόρια (επίσης νήπια). Δεν έχω ξαναδει τέτοιο πράγμα, μιλάμε για κανονική συμμορία.

 

Τους πήρε και τους σήκωσε όλους μαζί, λίαν παιδαγωγικώς τ' ορκίζομαι, αλλά εγώ αύριο δε θέλω να πάω στο σχολείο. Γιατί βαριέμαι. Βαριέμαι να ακούσω τις ίδιες φωνές να λένε τα ίδια πράγματα, να πρέπει να εξηγώ ακριβώς τα ίδια πράγματα για πέμπτο συνεχή μήνα κλπ. Α, και μιλάω για τους γονείς και όχι για τα παιδιά.

 

Και την καταλαβαίνω πολύ τη φίλη της ελενιπ που ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά τώρα δεν.

 

Κι εγώ κάθε βράδυ έτσι λέω. Από αύριο σκασίλα μου. Ακόμη βέβαια κάθε πρωί λέω, δε βαριέσαι κάνε υπομονή, για τα παιδιά. Αλλά δεν ξέρω πόσο καιρό ακόμη θα αντιστέκομαι.

 

Πρέπει να κάτσουμε κάτω όλοι μαζί να κάνουμε κοινό πλάνο δράσης. Όλοι οι εμπλεκόμενοι. Δεν πάει άλλο.

[Deena]

Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτή την χώρα, δεν πάσχει ο νόμος, αλλά η εφαρμογή του στην καθημερινότητα. Και να γίνει η τροποποίηση στον Ποινικό Κώδικα, δεν σημαίνει ότι καλύπτεται κάποιο κενό, υπάρχει πληθώρα ποινικών αδικημάτων στα οποία μπορεί να υπαχθεί το bullying (σωματική βλάβη, εξύβριση κ.λπ.). Πάσχουμε σε όλα όσα έχουν αναφερθεί, έλλειψη ορίων στα παιδιά, έλλειψη σεβασμού και καλώς νοούμενου φόβου προς τους δασκάλους, εκδηλώσεις βίας στην καθημερινότητα κ.λπ.

 

Έχω κι εγώ τον ίδιο φόβο που αναφέρθηκε παραπάνω από την Χαρά Μαρία: μεγαλώνω 2 παιδάκια και ο μεγάλος μου (2,5 ετών) δείχνει από τώρα ότι θα είναι από τα ευαίσθητα και ευγενικά παιδάκια και μάλλον δεν θα επιδεικνύει το παραμικρό "νταηλίκι". Είχαμε χτες σχετική κουβέντα με τον μπαμπά του στο πνεύμα των ημερών και προβληματιστήκαμε για το εξής : ωραία εμείς σπάμε τα ούμπαλά μας καθημερινά για να τον μάθουμε να υπακούει, να μιλάει καλά και ευγενικά, να ζητάει συγγνώμη, να λέει παρακαλώ, να διαχωρίζει την σωστή συμπεριφορά από την λανθασμένη, να καταλαβαίνει πότε έκανε κάτι κακό και να υφίσταται τις συνέπειες, γενικώς την δουλεύουμε την οριοθέτηση, μάλλον σχετικά επιτυχημένα προς το παρόν. Μήπως όμως είμαστε από τους λίγους? Μήπως κάπως έτσι μεγαλώνουμε ένα παιδί που είναι πιθανότερο να υπάρξει "θύμα" ο ίδιος? Τον παρατηρούσα τις προάλλες στην παιδική χαρά, που περίμενε υπομονετικά να αδειάσει κούνια για να κάνει. Δύο φορές τρέξανε και του πήραν την σειρά άλλα αγοράκια ίδιας ηλικίας, με τις μαμάδες τους να κάθονται ένα μέτρο μακριά και να μην λένε τίποτα. Ο δικός μου στο τέλος απογοητεύτηκε, στενοχωρήθηκε και φύγαμε. Δεν λέω ότι τα αγοράκια αυτά είναι οι μελλοντικοί bullies, μήπως όμως είναι λιγότερο πιθανά θύματα από τον δικό μου?

 

Ο προβληματισμός είναι μάλλον θεωρητικός, καθώς δεν θα αλλάξει ο τρόπος που τον μεγαλώνουμε, αλλά αυτές τις ημέρες δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι. Νομίζω ότι ο άντρας μου είπε κάτι αρκετά σωστό κατά την συζήτησή μας : ότι ένα παιδί που μεγαλώνει υπό συνθήκες που του εμπνέουν ασφάλεια ως προς την αποδοχή του από τους γονείς του, αντλεί την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται ώστε η τυχόν μη αποδοχή από κάποιους από τους ανθρώπους που συναναστρέφεται αργότερα (συμμαθητές, δασκάλους, συναδέλφους, αφεντικά κ.λπ.) να μην καταφέρνει να τον αγγίξει. Αν αυτό αρκεί ώστε να μην τον αγγίζει ούτε ο εκφοβισμός, remains to be seen!

 

Πάντως, ανατρέχοντας στα παιδικά μου χρόνια, θυμάμαι ότι υπέστην κατά την προεφηβεία και την εφηβεία αρκετά σκληρή και προσβλητική συμπεριφορά από άλλα παιδιά λόγω εμφάνισης, καθώς υπήρξα υπέρβαρη ως παιδί και έφηβη. Παρ' όλα αυτά, μάλλον λόγω της θωράκισης από την οικογένειά μου, πραγματικά δεν θυμάμαι να βιώνω συναισθήματα φόβου ή άρνησης να πάω σχολείο κ.λπ.

 

Ο αδερφός μου από την άλλη, ο οποίος ήταν όμορφος, δημοφιλής και η ψυχή στις σχολικές παρέες, υπήρξε από τις περιπτώσεις που υπέστη bullying από καθηγήτρια, με την πρόφαση των χαμηλών σχολικών του επιδόσεων. Χρόνια αργότερα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη είχε προφανώς πολλά κόμπλεξ (ανωτερότητας, εξουσίας κ.λπ.) και τα έβγαζε με αυτό τον τρόπο σε πολλά παιδιά, στον αδερφό μου όμως βρήκε πρόσφορο έδαφος, λόγω πλήρους αποτυχίας των γονιών μου να τον θωρακίσουν με αυτοπεποίθηση (σ.σ. Ναι....είμαστε από τους ίδιους γονείς, η διαφορά στην αντιμετώπιση είναι αντικείμενο για άλλο θέμα;)).