PIERCE. Απόφοιτος κανείς????

[Unpluged]

Αν έχεις χρόνο να διαβάσεις όλα τα μνμ, θα δεις ότι η αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση ήταν το ποστ αρ. 63, που -κατά τη γνώμη μου- υποτιμούσε τις επιτυχίες (του Αρσακείου) στις Πανελλήνιες, λόγω των όχι εντυπωσιακών επιδόσεων αυτού του σχολείου στους διαγωνισμούς "Θαλής" και "Ευκλείδης". Σε αυτό το πλαίσιο και μόνο, έγραψα όλα τα σχετικά ποστς που μπορούν να συνοψισθούν στη φράση "η ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου ενός σχολείου κρίνεται στις Πανελλήνιες και δεν γίνεται να "ακυρώνεται" επειδή δεν φιγουράρει αρκετά το σχολείο στις λίστες του Θαλή και του Ευκλείδη".

Κατά τα άλλα, επειδή είμαστε στο φόρουμ αρκετό καιρό, νομίζω ότι παρέλκει να αναφερθώ στη διαφορά των εννοιών: "εκπαιδευτικό έργο", "μόρφωση" και "αγωγή".

 

Έχω διαβάσει όλα τα μηνύματα προσεκτικά.

 

Όλα τα μηνύματα μιλούν για 'δείκτες', εννοείται.

Εξετάζουμε λοιπόν, αν το δείκτης 'επιτυχίες στις πανελλήνιες' είναι πιο ισχυρός από το δείκτη 'επιτυχίες σε διαγωνισμούς'.

 

Εγώ νομίζω ο δείκτης 'επιτυχία σε διαγωνισμούς' ως μέρος ενός πακέτου παράλληλων δράσεων του σχολείου είναι πιο σημαντικός για το εκπαιδευτικό έργο, τη μόρφωση και την αγωγή του παιδιού. Νομίζω ότι είναι το ένα βήμα παραπάνω, αυτό που προσδίδει ποιότητα στο προϊόν που αγοράζουμε, ως γονείς.

Σαν 'δείκτη' τα αντιμετωπίζω και τα δύο. Εννοείται ότι πρέπει να υπάρχουν και τα δύο.

Πολύ πιο απλά, δεν νομίζω ότι μπορούμε από τη μία να λέμε ότι θέλουμε από ένα σχολείο "εκπαιδευτικό έργο", "μόρφωση" και "αγωγή" και από την άλλη να λέμε ότι "η ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου ενός σχολείου κρίνεται στις Πανελλήνιες'.

 

Επειδή όμως υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις των εννοιών "εκπαιδευτικό έργο", "μόρφωση" και "αγωγή", υπάρχουν και διαφορετικά σχολεία, που προσφέρουν διαφορετικά πράγματα. Κι έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

[effie_p]

Έχω διαβάσει όλα τα μηνύματα προσεκτικά.

 

Όλα τα μηνύματα μιλούν για 'δείκτες', εννοείται.

Εξετάζουμε λοιπόν, αν το δείκτης 'επιτυχίες στις πανελλήνιες' είναι πιο ισχυρός από το δείκτη 'επιτυχίες σε διαγωνισμούς'.

 

Εγώ νομίζω ο δείκτης 'επιτυχία σε διαγωνισμούς' ως μέρος ενός πακέτου παράλληλων δράσεων του σχολείου είναι πιο σημαντικός για το εκπαιδευτικό έργο, τη μόρφωση και την αγωγή του παιδιού. Νομίζω ότι είναι το ένα βήμα παραπάνω, αυτό που προσδίδει ποιότητα στο προϊόν που αγοράζουμε, ως γονείς.

Σαν 'δείκτη' τα αντιμετωπίζω και τα δύο. Εννοείται ότι πρέπει να υπάρχουν και τα δύο.

Πολύ πιο απλά, δεν νομίζω ότι μπορούμε από τη μία να λέμε ότι θέλουμε από ένα σχολείο "εκπαιδευτικό έργο", "μόρφωση" και "αγωγή" και από την άλλη να λέμε ότι "η ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου ενός σχολείου κρίνεται στις Πανελλήνιες'.

 

Επειδή όμως υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις των εννοιών "εκπαιδευτικό έργο", "μόρφωση" και "αγωγή", υπάρχουν και διαφορετικά σχολεία, που προσφέρουν διαφορετικά πράγματα. Κι έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

 

Το θέμα με τους διαγωνισμούς είναι περίπλοκο. Το Αρσάκειο ας πούμε δεν ασχολείται καθόλου με τον διαγωνισμό "καγκουρό" για παιδιά του δημοτικού. Το Κολλέγιο Αθηνών από την άλλη ασχολείται. Το Αρσάκειο προφανώς εάν συμμετείχε θα είχε καλά αποτελέσματα, όμως για κάποιο λόγο δεν θέλει να συμμετέχει. Αυτό ούτε μειώνει το Αρσάκειο, ούτε ανεβάζει το Κολλέγιο. Κατα τη γνώμη μου πάντα...

[Aimee]

Το θέμα με τους διαγωνισμούς είναι περίπλοκο. Το Αρσάκειο ας πούμε δεν ασχολείται καθόλου με τον διαγωνισμό "καγκουρό" για παιδιά του δημοτικού. Το Κολλέγιο Αθηνών από την άλλη ασχολείται. Το Αρσάκειο προφανώς εάν συμμετείχε θα είχε καλά αποτελέσματα, όμως για κάποιο λόγο δεν θέλει να συμμετέχει. Αυτό ούτε μειώνει το Αρσάκειο, ούτε ανεβάζει το Κολλέγιο. Κατα τη γνώμη μου πάντα...

 

Effie_p, είσαι στο μυαλό μου!

Ακριβώς τον διαγωνισμό "Καγκουρό" είχα στο μυαλό μου. Καθώς και κάποιους άλλους διαγωνισμούς που προκηρύσσονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από ιδιωτικούς φορείς (π.χ. Coca Cola, Toyota) και ορισμένα σχολεία επιλέγουν να μην ασχοληθούν.

 

Αν ένα σχολείο έχει πολλές επιτυχίες στις Πανελλήνιες, μου φαίνεται "άκυρο" να υπονοεί κάποιος ότι δεν δίδαξε καλά τα Μαθηματικά, τα Αρχαία και τη Φυσική στα παιδιά, καθώς στους διαγωνισμούς "Θαλής" και "Ευκλείδης" είχε μέτρια παρουσία... Ως εκπαιδευτικό έργο, αυτό εννοούμε: την κατανόηση και την αφομοίωση των ανωτέρω επιστημονικών γνώσεων.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι "αυτό το παιδί πέρασε Πολυτεχνείο, αλλά δεν κατέχει από Μαθηματικά και Φυσική" ... Αλλά τι να γίνει; Μερικοί άνθρωποι πρέπει πάντα να βρουν να πουν κάτι. Θεωρούν ότι η διαφωνία τους θα τους προσδώσει υπεραξία.

 

Ως "αγωγή" εννοούμε τις ηθικές αρχές. Αυτές έχουν διαφορετικό περιεχόμενο για κάθε γονιό, γι' αυτό και ευτυχώς υπάρχουν σχολεία διαφορετικής φιλοσοφίας.

 

Ως "μόρφωση" εννοούμε κάτι παραπάνω από τα εκπαιδευτικά εφόδια και τα τυπικά προσόντα. Είναι η καλλιέργεια των κλίσεων του παιδιού αλλά και η διεύρυνση των οριζόντων, των ενδιαφερόντων και των δυνατοτήτων του. Είναι η ικανότητα να λειτουργεί συνεργατικά, να επιχειρηματολογεί, να εξελίσσεται σε πολύπλευρη προσωπικότητα. Είναι πολλά πολλά.

 

 

Αγαπητή Unplugged, δεν "υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις των εννοιών" αυτών, όπως αναφέρεις. Οι έννοιες αυτές διαθέτουν κοινώς αποδεκτό ορισμό. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις των γονιών εντοπίζονται στη σημασία που αποδίδουν σε κάθε έννοια και στον τρόπο ιεράρχησής τους.

Κατά τα άλλα, μπορούμε να συνεχίσουμε να παίζουμε με τις λέξεις.

[effie_p]

Effie_p, είσαι στο μυαλό μου!

Ακριβώς τον διαγωνισμό "Καγκουρό" είχα στο μυαλό μου. Καθώς και κάποιους άλλους διαγωνισμούς που προκηρύσσονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από ιδιωτικούς φορείς (π.χ. Coca Cola, Toyota) και ορισμένα σχολεία επιλέγουν να μην ασχοληθούν.

 

Αν ένα σχολείο έχει πολλές επιτυχίες στις Πανελλήνιες, μου φαίνεται "άκυρο" να υπονοεί κάποιος ότι δεν δίδαξε καλά τα Μαθηματικά, τα Αρχαία και τη Φυσική στα παιδιά, καθώς στους διαγωνισμούς "Θαλής" και "Ευκλείδης" είχε μέτρια παρουσία... Ως εκπαιδευτικό έργο, αυτό εννοούμε: την κατανόηση και την αφομοίωση των ανωτέρω επιστημονικών γνώσεων.

Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι "αυτό το παιδί πέρασε Πολυτεχνείο, αλλά δεν κατέχει από Μαθηματικά και Φυσική" ... Αλλά τι να γίνει; Μερικοί άνθρωποι πρέπει πάντα να βρουν να πουν κάτι. Θεωρούν ότι η διαφωνία τους θα τους προσδώσει υπεραξία.

 

Ως "αγωγή" εννοούμε τις ηθικές αρχές. Αυτές έχουν διαφορετικό περιεχόμενο για κάθε γονιό, γι' αυτό και ευτυχώς υπάρχουν σχολεία διαφορετικής φιλοσοφίας.

 

Ως "μόρφωση" εννοούμε κάτι παραπάνω από τα εκπαιδευτικά εφόδια και τα τυπικά προσόντα. Είναι η καλλιέργεια των κλίσεων του παιδιού αλλά και η διεύρυνση των οριζόντων, των ενδιαφερόντων και των δυνατοτήτων του. Είναι η ικανότητα να λειτουργεί συνεργατικά, να επιχειρηματολογεί, να εξελίσσεται σε πολύπλευρη προσωπικότητα. Είναι πολλά πολλά.

 

 

Αγαπητή Unplugged, δεν "υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις των εννοιών" αυτών, όπως αναφέρεις. Οι έννοιες αυτές διαθέτουν κοινώς αποδεκτό ορισμό. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις των γονιών εντοπίζονται στη σημασία που αποδίδουν σε κάθε έννοια και στον τρόπο ιεράρχησής τους.

Κατά τα άλλα, μπορούμε να συνεχίσουμε να παίζουμε με τις λέξεις.

 

Aimee συμφωνώ απόλυτα. Οι έννοιες είναι συγκεκριμένες, το που δίνει ο καθένας έμφαση ποικίλλει.

Πάντως ένα μπορώ να πω από την εμπειρία μου στο μεταπτυχιακό που τελείωσα (ΜΒΑ). Οι απόφοιτοι Πολυτεχνείου ήταν χωρίς αμφιβολία, τα πιο δυνατά μυαλά, και σίγουρα ήξεραν πολύ καλά Μαθηματικά! Με αυτό θέλω να πω ότι όση απαξίωση και αν γνωρίζουν στις μέρες μας οι Πανελλαδικές εξετάσεις και τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, κάποια πράγματα είναι ενδεικτικά.

[bobonela]

Βλέπω προχωρήσατε πολύ.... χωρίς εμένα

 

Λοιπόν, σήμερα είχα μία συζήτηση με έναν γυμνασιάρχη μεγάλου σχολείου και μου είπε κάποια πράγματα που τα ξέρουμε σε γενικές γραμμές, αλλά εθελοτυφλούμε και δεν τα διορθώνουμε, με θύματα τα ίδια μας τα παιδιά.

 

Μου έλεγε ότι η πλειοψηφία των παιδιών γυμνασίου "σέρνεται" και πολλά παιδιά είναι στα πρόθυρα ή έχουν ήδη κατάθλιψη. Η κατάθλιψη θερίζει στις ηλικίες αυτές και βασική αιτία είναι η πίεση που υφίστανται οι παιδικές αυτές ψυχές, την οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Δεν είναι στην κατάλληλη ηλικία ούτε έχουν την ωριμότητα να αντιδράσουν δραστικά (πρακτικά δεν δύνανται καν), οπότε γίνονται έρμαια των υπέρογκων απαιτήσεων και παράλογων βλέψεων των ίδιων τους των γονέων. Είναι παιδιά που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθούν στην ψύχωση μεγαλώνοντας, θα είναι αγχωτικά και θα υποφέρουν από καρδιακά προβλήματα και εμφράγματα στα 35 τους! Γιατί από μικρά έχουν εθιστεί στον ανταγωνισμό, στο συνεχές τρέξιμο, στην έλλειψη προσωπικού χρόνου, στην επιδίωξη της πρωτιάς.

Σταματάει (ο γυμν/ρχης) παιδιά στο διάδρομο και τα ρωτάει γιατί έχουν αυτή τη θλιβερή εμφάνιση..... και του απαντούν όλο παράπονο ότι είναι πολύ φορτωμένα με εξωσχολικά αγγλικά, γαλλικά, μουσική, αθλητικά.... και όλα αυτά από 2 φορές / εβδομάδα. Συν το διάβασμα για ένα απαιτητικό σχολείο.... τα παιδιά έχουν βγει knock out. Bέβαια, δεν συμβαίνει αυτό μόνο σε ιδιωτικά σχολεία, αλλά και στα παιδιά που πάνε στα δημόσια. Το πρωί παρακολουθούν το σχολείο και το απόγευμα το παρασχολείο (παραπαιδεία). Εκεί μάλιστα συμβαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό, γιατί καθώς η ύλη δεν καλύπτεται καλά από το σχολείο, βασίζονται όλοι στο φροντιστήριο και κάνουν περισσότερες ώρες μάθημα απ'ό,τι παιδιά που έχουν καλύτερο επίπεδο στο σχολείο τους. Με λίγα λόγια ο παρονομαστής είναι κοινός : φροντιστήριο.

Οι γονείς (έλεγε ο γυμν/ρχης) δεν το κάνουν φυσικά για να σκοτώσουν τα παιδιά τους..... Απλά κι αυτοί με τη σειρά τους είναι εθισμένοι στη βαθμοθηρία και κάνουν μεγάλο θέμα.... στο γραφείο του αν το παιδί τους πάρει 18 ενώ θεωρούν ότι άξιζε μεγαλύτερο βαθμό. Στα πλαίσια αυτού του ανταγωνισμού, αναγκάζονται να φορτώνουν τα παιδιά με όλο και περισσότερα μαθήματα, πέραν του σχολείου για να γίνουν πρώτα! Δεν είναι φυσικά μόνο τα μαθήματα, αλλά και οι υπόλοιπες δραστηριότητες, οι οποίες δεν μας νοιάζει πολλές φορές αν ταιριάζουν στο παιδί, αλλά τις επιμένουμε να γίνουν επειδή...έτσι συνηθίζεται στον κύκλο μας, επειδή τις κάνει ο γείτονας, επειδή είναι σικ.

 

Αυτά τα λάθη λίγο πολύ όλοι τα έχουμε κάνει. Ομως φέρνω στο μυαλό μου την εικόνα ενός παιδιού, του δικού μου ίσως παιδιού στο μέλλον, που θα περιφέρεται θλιμένο στο διάλειμμα και θα έχει βαριά ψυχή και παράπονο για όλα αυτά που οφείλει να υπομείνει ενόψει μιας υψηλότερης βαθμολογίας, μιας πρωτιάς σε ένα διαγωνισμό κ.ο.κ. και δεν θα είναι σε θέση αντικειμενικά να αντιδράσει και να με βρίσει και να φύγει μακριά και να κάνει αυτό που θέλει το ίδιο για τον εαυτό του, να παίξει με κάτι που το ευχαριστεί αντί να κάνει μία δραστηριότητα. Γιατί έτσι έχουμε βαφτίσει σήμερα το (υποχρεωτικό) παιχνίδι των παιδιών μας : δραστηριότητα!

Σκέφτομαι λοιπόν αυτό το λυπημένο προσωπάκι και με πιάνει το παράπονο, γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε κακό στα παιδιά μας επιφορτίζοντάς τα με πράγματα που δεν πρέπει, παρά προσπαθούμε απλά να έχουν όλα τα εφόδια, κάτι το οποίο παρατηρούμε ότι κι άλλοι το κάνουν, ακριβώς το ίδιο και χειρότερα.... και γίνεται φαύλος κύκλος.

 

Για να επανέλθω σε όλα αυτά που αναφέρατε στα μηνύματά σας σχετικά με τις επιτυχίες και τους διαγωνισμούς και την αξία ενός σχολείου..... ΕΜΕΙΣ οι γονείς είμαστε αυτοί που κρατάμε και το μαχαίρι και το πεπόνι. Στο χέρι μας είναι να κατεβάσουμε λίγο τον πήχυ και να πάψουμε να μετράμε με τον πόντο την επιτυχία ή μη του παιδιού μας, να πάψουμε να πιέζουμε αφόρητα και αντίστοιχα να κρίνουμε ή να κατακρίνουμε σχολεία. Υπάρχουν πολλά σχολεία με πολλές φιλοσοφίες όπως είπατε πριν. Διαλέγουμε τι μας πάει καλύτερα, όχι σε εμάς προσωπικά που είμαστε σαράντα χρονών, αλλά στα παιδιά που είναι μπουμπούκια 12,13,14 χρόνων και τα μαραίνουμε. Και παύουν να είναι παιδιά. Και γίνονται μικρομέγαλα που δεν έχουν ζήσει παιδική ηλικία και αυτό τους στοιχίζει.

 

Με έπιασε λίγο το συναισθηματικό μου... το ξέρω.

Απλά προβληματίστηκα πολύ, εγώ .... ναι εγώ, που μετράω σε μεγάλο βαθμό τα σχολεία με βάση τις επιτυχίες στις παν/νιες και τους μαθηματικούς διαγωνισμούς.

Aλλωστε ο λόγος που άνοιξα το θέμα αυτό ψάχνοντας για κάποιον που να γνωρίζει για το Pierce, ήταν ακριβώς αυτός. Ξέρω ότι είναι ένα πολύ πιεστικό σχολείο, καλό μεν, αλλά πιεστικό. Αυτό που δεν ξέρω είναι κατά πόσον αξίζει να πιέσεις ένα παιδί, έστω κι αν "τραβάει", έστω κι αν δίνει δείγματα αριστείας, αν τελικά αξίζει όμως να του "κλέψεις" το "παιχνίδι" και να το αντικαταστήσεις με τη "δραστηριότητα"...........................................................

[Unpluged]

http://www.lifo.gr/now/society/48478

 

Νομίζω ότι η είδηση αυτή 'δένει' με όλα τα παραπάνω. Μιλάμε για παιδιά λυκείου, που αντί να κάνουν εντατικά φροντιστήρια για τις Πανελλήνιες, αφιέρωσαν ποιος ξέρει πόσες ώρες σε ένα όνειρο, στηρίχτηκαν από το σχολείο και τους καθηγητές -οι οποίοι σίγουρα δεν έλαβαν κάποιο ειδικό επίδομα-, υποστηρίχθηκαν από τους γονείς τους, οι οποίοι δεν πανικοβλήθηκαν που τα παιδιά έμειναν λίγο .... πίσω στην προετοιμασία τους και θα έχαναν την θριαμβευτική είσοδο στο Πολυτεχνείο. Το σίγουρο είναι επίσης ότι στις φωτογραφίες φαίνονται ευτυχισμένα και χαρούμενα.

[pashalitsa]

Bobonela μου, από τα βασικά δεδομένα που ζητάς από το σχολείο που ψάχνεις, είναι βέβαιο ότι απευθύνεσαι σε χαρακτηριστικά ελληνογερμανικού σχολείου. Αφού πρώτος στόχος σου θες να είναι οι Πανελλήνιες και η εναλλακτική σου είναι, για προπτυχιακό, γερμανικό πανεπιστήμιο και θες να συνεχίσει το υψηλό επίπεδο γερμανικών, τότε δεν καταλαβαίνω γιατί συζητάμε για κάτι άλλο από Εράσμειο ή ΕΑ. Δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις βγάλει τη μεζούρα και το μεγεθυντικό φακό και ψάχνεις τις επιτυχίες των σχολείων στις πανελλήνιες με τέτοια λεπτομέρεια. Οι επιτυχίες είναι μια ένδειξη ΟΚ, δεν είναι το σύνολο της ουσίας...

 

Επίσης να σου πω ότι αν είναι να πάει στο Pierce για να κάνει τις πάμπολλες δραστηριότητες προκειμένου να χτίσει κάποιο βιογραφικό, ξέχασέ το. Το σχολείο αυτό προφανώς έχει μια άλλη νοοτροπία ή τη δέχεσαι εξ΄ολοκλήρου ή ξέχασέ το!

[Everville]

http://www.lifo.gr/now/society/48478

 

Νομίζω ότι η είδηση αυτή 'δένει' με όλα τα παραπάνω. Μιλάμε για παιδιά λυκείου, που αντί να κάνουν εντατικά φροντιστήρια για τις Πανελλήνιες, αφιέρωσαν ποιος ξέρει πόσες ώρες σε ένα όνειρο, στηρίχτηκαν από το σχολείο και τους καθηγητές -οι οποίοι σίγουρα δεν έλαβαν κάποιο ειδικό επίδομα-, υποστηρίχθηκαν από τους γονείς τους, οι οποίοι δεν πανικοβλήθηκαν που τα παιδιά έμειναν λίγο .... πίσω στην προετοιμασία τους και θα έχαναν την θριαμβευτική είσοδο στο Πολυτεχνείο. Το σίγουρο είναι επίσης ότι στις φωτογραφίες φαίνονται ευτυχισμένα και χαρούμενα.

 

Η είδηση είναι γνωστή.

Βέβαια το συγκεκριμένο σχολείο συγκαταλέγεται στα 10 κορυφαία σχολεία της Ελλάδας (και δίκαια...). Στο σχολείο αυτό, όποιο παιδί πηγαίνει επειδή μπαίνει με εξετάσεις, έχει κάποιο μαθησιακό / γνωστικό επίπεδο. Και φυσικά κάνουν όλα τα παιδιά φροντιστήρια για τις Πανελλήνιες (γιατί δεν γίνεται διαφορετικά αφού οι απαιτήσεις των εξετάσεων είναι τελείως διαφορετικές από τις αντίστοιχες του σχολείου). Η βοήθεια των καθηγητών του σχολείου πάντως είναι υποδειγματική και τα μαθήματα εξαιρετικά (χωρίς να πληρώνονται έξτρα).

[vvassoula]

Απλά, για την τάξη, τα παιδιά στα πειραματικά/πρότυπα έμπαιναν με κλήρωση και όχι με εξετάσεις. Αυτό σημαίνει ότο το επίπεδο των παιδιών δεν ήταν ομοιόμορφο ούτε διαφορετικό από τα υπόλοιπα σχολεία.

 

Αυτό άλλαξε τα τελευταία 2 χρόνια και πλέον απαιτούνται εξετάσεις για την εισαγωγή σε γυμνάσιο/λύκειο.

[Everville]

Απλά, για την τάξη, τα παιδιά στα πειραματικά/πρότυπα έμπαιναν με κλήρωση και όχι με εξετάσεις. Αυτό σημαίνει ότο το επίπεδο των παιδιών δεν ήταν ομοιόμορφο ούτε διαφορετικό από τα υπόλοιπα σχολεία.

 

Αυτό άλλαξε τα τελευταία 2 χρόνια και πλέον απαιτούνται εξετάσεις για την εισαγωγή σε γυμνάσιο/λύκειο.

 

Αυτό λέω. Ότι τα παιδιά της Β λυκείου (μάλλον και της Γ) θα έχουν μπεί δίνοντας εξετάσεις τελειώνοντας το Γυμνάσιο για το Λύκειο. (δεν θυμάμαι αν φέτος είναι η τρίτη ή η τέταρτη φορά). Οπότε λίγο / πολύ το επίπεδο γενικά είναι σε ικανοποιητικό βαθμό.

[vvassoula]

Όχι, τα παιδιά που πάνε τώρα Β ή Γ Λυκέιου, δεν έδωσαν εξετάσεις εισαγωγής.

[EVA44]

Μολονότι είμαι και εγώ (πολύ) κοντά στα 40, είμαι απόφοιτη του Pierce και θα σου πω τι γνώμη μου με βάση τη δική μου εμπειρία και αυτά που κατά καιρούς ρωτάω και μαθαίνω από γονείς που έχουν τώρα τα παιδιά τους στο σχολείο, γιατί για εμένα, εκτός απροόπτου πάντοτε, θα είναι η πρώτη μου επιλογή μόλις το παιδί μου φτάσει στο γυμνάσιο.

 

Το Pierce είναι ένα πάρα πολύ καλό σχολείο που δίνει στα παιδιά πολλές δυνατότητες και πάνω απ' όλα αρχές. Στα θετικά του σχολείου, πέρα από τα προφανή (βλπ. εγκαταστάσεις) είναι ότι είναι ένα "οικογενειακό" σχολείο (δηλαδή οι καθηγητές σε γνωρίζουν), με πολύ καλούς καθηγητές (οι περισσότεροι είναι εκεί χρόνια - εγώ πρόλαβα καθηγητές της μητέρας μου και τώρα υπάρχουν πολύ από αυτούς που είχα εγώ καθηγητές πριν από 20 χρόνια!!), στηρίζουν τους μαθητές και τους βοηθούν να αναπτύξουν τις κλίσεις που έχουν. Υπάρχουν πάρα πολλές μαθητικές δραστηριότητες (περιοδικό, θέατρο, debates κλπ), που βοηθούν στην καλλιέργεια της προσωπικότητας των μαθητών. Η διδασκαλία προωθεί την έρευνα χωρίς να μένει στα κλασσικά στεγανά.

 

Η διδασκαλία των αγγλικών είναι καθημερινή (στα δικά μου τα χρόνια ήταν για τις τάξεις του γυμνασίου 8-10 ώρες την εβδομάδα) και δεν γίνεται στο επίπεδο της τάξης, αλλά οι μαθητές χωρίζονται σε τμήματα ανάλογα με το επίπεδο γνώσης της γλώσσας. Τελειώνοντας όλοι γνωρίζουν την γλώσσα πολύ καλά. Το αν θα δώσεις για κάποια διπλώματα είναι δική σου απόφαση (τουλάχιστον τότε). Εγώ για παράδειγμα τα έδωσα όλα πριν φύγω για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό και αυτό γιατί το ζητούσε το πανεπιστήμιο. Από φίλες μου που είμασταν μαζί στο μεταπτυχιακό και οι οποίες όλες βέβαια γνώριζαν αγγλικά, λέγανε ότι φαινόταν η διαφορά επιπέδου στη γλώσσα (σημειωτέον ότι δεν ήμουν στο υψηλότερο επίπεδο αγγλικών στο σχολείο).

 

Για τη δεύτερη γλώσσα, δεν γνωρίζω τι ισχύει τώρα, αλλά στα δικά μου τα χρόνια η διδασκαλία ήταν εκτός ωραρίου, στα απογευματινά μαθήματα και δεν μπορώ να πω ότι ήταν και πολύ αποτελεσματική.

 

Ναι το ωράριο είναι δύσκολο (αλλά αν δεν κάνω λάθος έτσι είναι στα περισσότερα ιδιωτικά) για αυτό το λόγο στο λύκειο, για τα μαθήματα δέσμης δεν έκανα φροντιστήριο αλλά ιδιαίτερα. Στο γυμνάσιο δεν χρειαζόταν φροντιστήρια παρά μόνο αν είχες σοβαρές ελλείψεις.

 

Στα δικά μου τα χρόνια οι πανελλήνιες ήταν η προτεραιότητα που δινόταν από το σχολείο, ενώ αντιθέτως αυτοί που πήγαιναν κατ' ευθείαν Deree ήταν αυτοί που δεν είχαν ελπίδες στις πανελλήνιες. Από τη δικιά μου τη φουρνιά (και του αδερφού αργότερα) όσοι διάβασαν και ήταν συνεπείς, όλοι πέρασαν στις πανελλήνιες στις σχολές της προτίμησης τους.

 

Δεν νομίζω ότι καλιεργούν ιδιαίτερα κάποια αμερικανική/αγγλική νοοτροπία. Λαμπρό παράδειγμα εγώ, που τρέφω φουλ αντιαμερικανικά αισθήματα.

 

Όσον αφορά το όφελος που έχεις τελειώνοντας ένα τέτοιο σχολείο (και μένοντας Ελλάδα) πίστεψε με ότι υπάρχει. Σε επίπεδο εργασίας, ναι μετράει το σχολείο αυτό στο βιογραφικό σου, όπως επίσης υπάρχει και διαφορά επιπέδου γενικότερα (όχι πως δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις) στις επαγγελματικές σχέσεις.

 

Για τα δίδακτρα απ' όσο γνωρίζω είναι από τα οικονομικά του είδους του.

 

Από ανθρώπους τώρα που έχει τύχει να ρωτήσω και οι οποίοι στέλνουν τα παιδιά τους τώρα στο σχολείο, ακούω τα καλύτερα και μάλιστα κάνουν σύγκριση με τα σχολεία (ιδιωτικά) που είχαν στείλει τα παιδιά τους δημοτικό.

 

Για το αν θα "πάρουν τα μυαλά τους αέρα", η άποψη μου είναι ότι αυτό είναι πρωτίστως θέμα οικογένειας. Άλλωστε σε σχέση με άλλα ιδιωτικά είχε λιγότερα τέτοια "φαινόμενα".

 

Κλείνοντας ένα άλλο θετικό είναι ότι υπήρχε διαστρωμάτωση σε επίπεδο οικογενειακής κατάστασης μαθητών. Δηλαδή δεν υπήρχαν μόνο οι "πλούσιοι". Έτσι και τα παιδιά που δεν είχαν μεγάλη οικονομική δυνατότητα δεν ήταν καθόλου περιθωριοποιημένα.

 

Ελπίζω να βοήθησα αν και έχουν περάσει τα χρόνια από τότε που τελείωσα.

 

Καλησπέρα, χρησιμες ειναι οι πληροφορίες σας αν και εχουν περασει 2 χρόνια από το σχόλιο αυτο. Θα ήθελα να ρωτησω τα βασικα μαθηματα γίνονται στα ελληνικα ή στα αγγλικα? Δηλαδή, τα μαθηματικα, η φυσικη, η χημεια διδασκονται με τα βιβλία του οργανισμου στα ελληνικα ή με άλλα βιβλία στα αγγλικα? ευχαριστω, Εύα

[vtgian]

Τόσο στο γυμνάσιο όσο και στο λύκειο τα βασικα μαθηματα γίνονται στα ελληνικα. Μαθηματικα, φυσικη, χημεια διδασκονται με τα βιβλία του οργανισμου στα ελληνικα. Ένα δύο μαθήματα γίνονται στα αγγλικά και αυτά είναι δευτερεύοντα. Στα αγγλικά γίνεται εξαιρετική δουλειά, με διαχωρισμό των παιδιών ανάλογα με το επίπεδο και αυστηρότητα και απαιτήσεις στην απόδοση και εξτρα ώρες.

[ferby]

Καλημέρα,

Επαναφέρω το θέμα. 

Έχει κάποιος πρόσθετες πληροφορίες για το PIERCE ? 

Θα ήθελα να μάθω τα γνωστά ...πόσο πιεστικό σχολείο είναι , αν είναι συνεργάσιμο και κυρίως αν έχουν επίκεντρο το παιδί και ότι άλλο γνωρίζετε φυσικά.

Bobonela εσυ που το είχες ψάξει, σε σχέση την ερασμειο,  στο παιδαγωγικό μέρος, πως είναι το pierce?Θα με βοηθήσει πολύ αυτή η σύγκριση.

 

Ο στόχος μου είναι να κοιτάξω για σχολείο που θα ασχολείται με την ουσία, που είναι πλέον τα μαθήματα  σε σοβαρό επίπεδο ,με δυναμική επιτυχίας στις εξετάσεις , σε ένα  όμως καλό περιβάλλον που θα σέβεται τα παιδιά παρέχοντας ηρεμία.

Το σχολείο που φοιτά τώρα το παιδί  δεν παρέχει τα παραπάνω, άλλα  και  οι επιτυχίες του είναι φτωχές σε σοβαρές σχολές, έτσι μοιραία  κοιτάξω τι γίνεται γύρω μου. 

 

ευχαριστώ

[Βερενίκη]

Ferby, θα σου δώσω εγώ την εικόνα που είχαμε για το σχολείο, όταν ψάχναμε πριν από δύο χρόνια. Είναι ένα καλό σχολείο κατά κοινή ομολογία, τα μαθήματα διδάσκονται καλά, προφέρονται οι υποδομές, τα παιδιά υποστηρίζονται κλπ. Αν μέναμε κοντά θα ήταν μία πολύ πολύ σοβαρή υποψηφιότητα για τον γιο μας, αν υποθέσουμε βέβαια ότι περνούσε τις εξετάσεις των αγγλικών.

Θα σου πω μόνο τους λόγους που ΔΕΝ το επιλέξαμε:

Το μόνο  μάθημα που εξετάζεται στα παιδιά για να μπουν είναι τα αγγλικά, και αυτό δεν μας άρεσε, γιατί δεν διασφαλίζεται ένα μεσαίο επίπεδο ακαδημαϊκό. Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα για ένα άλλο σχολείο. Αλλά σε ένα σχολείο, τόσο απαιτητικό, όσο μας το παρουσίασαν οι ίδιοι, το να μην απαιτείς, ένα μεσαίο τουλάχιστον επίπεδο μαθητών, μας φάνηκε λίγο άστοχο. Πώς θα το υποστήριζαν αυτό το δύσκολο πρόγραμμα; 

Επίσης μέτρησε αρνητικά το ότι το σχολείο δεν έχει δημοτικό. 25-30 παιδιά, με μόνο κοινό ότι ξέρουν κάποια αγγλικά και έχουν κάποια χρήματα, είναι δύσκολο να γίνουν ομάδα. Γίνονται παρέες παρέες, ανάλογα με τα βασικά τους χαρακτηριστικά και δεν υπάρχει κάποια κοινωνική διάδραση, δεν υπάρχει η ανάγκη να αισθανθείς μέρος ενός μεγάλου συνόλου. Ενώ αν είχε δημοτικό το σχολείο, θα έμπαινε το παιδί μέσα σε ένα ήδη δουλεμένο σύνολο με πιο ομοιογενή χαρακτηριστικά. 

 

Επίσης το σκληρό και αυστηρό πρόγραμμα του σχολείου απαιτεί πειθαρχία μαζί με ικανότητα. Και το δικό μας παιδί ήταν βέβαια πολύ δυνατός μαθητής (πέρασε σε πρότυπο) αλλά από πειθαρχία έχει .....δουλίτσα ακόμα. Δεν ξέρω αν θα είχε την ηρεμία που ζητάς. Μάλλον θα πιέζονταν πολύ, γιατί έχει συνηθίσει να είναι και καλός μαθητής, οπότε....

 

Στα θετικά οι πολύ συνεργάσιμοι άνθρωποι, ο υπέροχος χώρος και όλα αυτά τα γνωστά.   

 

[ferby]

Ευχαριστώ Βερενίκη .

 

Θα επανέλθω με ερωτήσεις.... 

[bobonela]

On 12/12/2019 at 12:00 ΜΜ, ferby είπε:

Καλημέρα,

Επαναφέρω το θέμα. 

Έχει κάποιος πρόσθετες πληροφορίες για το PIERCE ? 

Θα ήθελα να μάθω τα γνωστά ...πόσο πιεστικό σχολείο είναι , αν είναι συνεργάσιμο και κυρίως αν έχουν επίκεντρο το παιδί και ότι άλλο γνωρίζετε φυσικά.

Bobonela εσυ που το είχες ψάξει, σε σχέση την ερασμειο,  στο παιδαγωγικό μέρος, πως είναι το pierce?Θα με βοηθήσει πολύ αυτή η σύγκριση.

 

Ο στόχος μου είναι να κοιτάξω για σχολείο που θα ασχολείται με την ουσία, που είναι πλέον τα μαθήματα  σε σοβαρό επίπεδο ,με δυναμική επιτυχίας στις εξετάσεις , σε ένα  όμως καλό περιβάλλον που θα σέβεται τα παιδιά παρέχοντας ηρεμία.

Το σχολείο που φοιτά τώρα το παιδί  δεν παρέχει τα παραπάνω, άλλα  και  οι επιτυχίες του είναι φτωχές σε σοβαρές σχολές, έτσι μοιραία  κοιτάξω τι γίνεται γύρω μου. 

 

ευχαριστώ

 

 

Τώρα είδα ότι μου ζητούσες περισσότερες πληροφορίες για το Pierce. Συγγνώμη δεν το είχα δει τότε.

Με την Εράσμειο δεν έχει καμία σχέση!!  Είναι η μέρα με τη νύχτα!

Αν έχεις ανοιχτό μυαλό και θες το παιδί σου να αποκτήσει κουλτούρα "παγκόσμιου πολίτη με ελληνική ταυτότητα"  φυσικά το Ρ.  το πετυχαίνει αυτό.

Δεν είναι ένα οικογενειακό σχολείο όμως...  Αν το παιδί έχει ανάγκη από ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα και λίγο γουτσου γούτσου κλπ.  θα δυσκολευτεί....  Είναι τεράστιο σχολείο με τεράστιο αριθμό παιδιών που προσπαθούν να τον μαζέψουν γιατί αρχίζουν και χάνουν τη μπάλα....

Πάντως, αν δεν έχει τέτοιο θέμα,  είναι το ιδανικό σχολείο για δράσεις, εμπειρίες, εργασίες ομαδικές και συλλογικό πνεύμα, εκδηλώσεις, ταξίδια, εσωτερικά εστιατόρια, αμερικάνοι trustees πάνε κι έρχονται  κλπ.   Φυσικά πρέπει να διαθέτεις χρήματα. Αυτό είναι αυτονόητο.  Βασικό το θέμα της μεταφοράς.  Δεν εξυπηρετεί κατ'οίκον.

Αντίστοιχο σχολείο, σε πιο οικογενειακή μορφή,  είναι ο Δούκας.  Κάνει τα ίδια, αλλά με πολύ λιγότερα παιδιά και ιδιαίτερη εξατομικευμένη φροντίδα.  Τα χρήματα είναι εξίσου πολλά. Είναι αναλόγως τί θες.  Εχει σχολικό πόρτα-πόρτα, αυτό είναι βασικό για πολλούς.

 

[Mary_Chris]

Να συμπληρώσω (αν και δεν έχω άποψη προσωπική), ότι έχω ακούσει τα καλύτερα από απόφοιτους (30ρηδες πλέον) "τα καλύτερα μας χρόνια" κλπ.

[popi76]

Τυχαία είδα το θέμα και πάλι τυχαία γνώρισα μια καθηγήτρια εκεί. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί καλοί καθηγητές. Η επιλογή τους γίνεται πολύ αυστηρά. Δηλαδή από 100 καθηγητές που δοκιμάστηκαν στην τάξη, για μια θέση τελικά επιλέχτηκαν 3 (νομίζω ότι το διδακτορικό είναι αναγκαίο). Τα τμήματα είναι πολύ μεγάλα (27 άρια) κάτι που αποτελεί πίεση για τον καθηγητή (φαντάζομαι και για τα παιδιά δεν είναι εύκολο). Σχετικά με το επίπεδο των παιδιών δεν μπορώ να έχω εικόνα, οπότε το αφήνω. 

[Χρυσανθη(αθηνα)]

Καλησπέρα σας 

Το θέμα του καλού ιδιωτικού σχολείου είναι πραγματικά ένα ζήτημα που προβληματίζει χρόνια δεκάδες γονείς...Εγώ σέβομαι όλες τις προηγούμενες απόψεις και θα ήθελα να καταθέσω και την δική μου άποψη και ως απόφοιτη μεγάλου ιδιωτικού σχολείου ,αλλά και λόγω του ότι υπάρχουν και στο σόι μου ,αλλά και στο φιλικό περιβάλλον πολλές απόψεις και από αρκετά και διαφορετικά ιδιωτικά σχολεία. Φυσικά υπάρχουν ιδιωτικά (απλά) σχολεία ,υπάρχουν και ιδιωτικά με παροχές Ξενοδοχείου 5 αστέρων.

Χωρίς να κουράσω θα πω με σιγουριά ότι  το σύνολο των  ιδιωτικών  σχολείων είναι επιχειρήσεις που σε επίπεδο marketing "πουλάνε" αυτό που θέλουν να πιστεύουν οι γονείς, δηλ.  ανώτερης ποιότητας διαδασκαλία, καλύτερες εγκαταστάσεις , περισσσότερες δραστηριότητες, ψαγμένους καθηγητές , ασφάλεια από κακές επιρροές/ναρκωτικά κλπ...

Δεν τα απαξιώνω αλλά κατά γενική ομολογία  τα περισσότερα ιδιωτικά  στηρίζονται από αρκετά ως πάρα πολύ και στο (πορτοφόλι) των Γονιών.

Εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι οι Γονείς μου να έμειναν στα ετήσια δίδακτρα ...ειδικά τα τελευταία χρόνια ιδιωτικό σημαίνει και διαρκής υποστήριξη οικονομική ,γονείς που δεν έχουν επαγγελματική σιγουριά χρειάζεται αρκετή σκέψη η επιλογή του ιδιωτικού σχολείου.

Τώρα όταν μιλάμε για σχολεία όπως το PIERCE ,εννοείται πως τα δίδακτρα είναι σχεδόν 8500 χιλιάδες ,εκτός από όλα τα υπόλοιπα τα οποία στο ελάχιστο κάθε χρόνο είναι ακόμα 2 με 3 χιλιάδες.Κάτι πολύ σημαντικό είναι ότι το συγκεκριμένο σχολείο στηρίζεται στον καλώς ή κακώς για άλλους (και για εμένα) στον ανταγωνισμό και φυσικά στα Αμερικάνικα Πρότυπα (που όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό) ,επίσης ναι μεν οι Καθηγητές είναι με ένα ευρύ πνεύμα και εύρος Γνώσης ,αλλά τα παιδιά λόγω του ότι δεν έχει δημοτικό είναι σε μια παρέα θα (ενσωματωθούν) με κριτήρια όχι μόνο το επίπεδο των Γνώσεων τους...

Από την άλλη μιλάμε για Σχολείο (Στρατώνας) και φυσικά Σημαντικός Παράγοντας και η Διάθεση του Γονιού να είναι ΠΑΝΤΑ Οικονομικά Παρών .

Για το Λύκειο δεν το συζητώ Επιβάλλεται σε όποιο σχολείο και να φοιτά το παιδί τα πολλά Ιδιαίτερα που τώρα εξαρτάται ποιος θα τα κάνει (από εντός του σχολείου ή εκτός) 

Μπροστά φυσικά σε ένα Δημόσιο σχολείο ,σε κανένα ιδιωτικό δεν έχεις αποχές ,χάσιμο ωρών ,απεργίες καθηγητών,καταλήψεις.

Βασικό είναι να γνωρίζει κάποιος πως το PIERCE το μόνο κριτήριο είναι αν το παιδί ξέρει αγγλικά ,και αν γνωρίζει από την τηλεφωνική επικοινωνία ο Κηδεμόνας το συνολικό κόστος.

Βέβαια δίνει Υποτροφίες ,αλλά είναι ετήσιες που σημαίνει έπεσαν οι αποδόσεις χάθηκε η υποτροφία (με ότι κατ επέκταση σημαίνει αυτό για το παιδί αλλά και για τους Γονείς).

Φυσικά δίνουν έμφαση στα Αγγλικά και λόγω του ότι προτεραιότητα είναι η (έξοδος ) του κάθε μαθητή στο Εξωτερικό ...

Ως προς το επίπεδο των παιδιών είναι από εξαιρετικά ως καθόλου εξαιρετικά 

Κλείνοντας είμαι υπέρ του Ιδιωτικού φυσικά λόγω της Απόλυτης Απαξίωσης των Δημόσιων Σχολείων ,αλλά δεν μπορώ να πω με το χέρι στην καρδιά ότι και στα ιδιωτικά ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια υπάρχει ανταποδοτικότητα Χρημάτων /Παροχών.

Και δυο βασικά στοιχεία .Είχε κλείσει ο Καργάκος και τώρα η Νέα Γενιά Ζηρίδη ,ψηφίστηκε ο Νόμος για την Ιδιωτική Εκπαίδευση εξομοίωσης των μισθών με το Δημόσιο ,και αν γίνουν και 15 παιδιά στην Τάξη σημαίνει πρωί απόγευμα (είναι μια συζήτηση που γίνεται από το Υπουργείο και τα ιδιωτικά σχολεία το τελευταίο διάστημα) η κατάσταση θα φθίνει αρκετά.

Καλές οι παροχές ,καλό και το τσουβαλάκι των χρημάτων ,αλλά θέλει και υποστήριξη οικονομική γενικότερη ....