ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ

[Mytwinsroses]

Ίσως να είμαι off topic, αλλά δεν ήξερα που να το γράψω αυτό που θέλω να πώ... Πριν 1 χρόνο, σαν σήμερα, γεννήθηκε ένα αγοράκι στις 32 εβδόμαδες. 1.200κλ. Βρισκόμασταν κι εμείς στην εντατική, αλλά εμείς γεννηθήκαμε μετά από μια βδομάδα από το αγοράκι αυτό. Τυχαία, όποτε μετακινούμασταν δωμάτιο, μετακινόταν κι αυτό το μωρό. Βαπτίστηκε Σπυρίδωνας. Και γενέθλια και γιορτή την ίδια μέρα. Στα δωμάτια της εντατικής, υπάρχει μόνο μια πολυθρόνα, και πάντα καθόταν η μητέρα του Σπυρίδωνα και τον κρατούσε αγκαλιά για να μην κλαίει... Έκλαιγε συνέχεια όταν δεν τον είχαν αγκαλιά. Εμείς τηρούσαμε αυστηρό ωράριο στην ΜΕΝΝ, αλλά η μαμά και ο μπαμπάς του Σπυρίδωνα, ήταν λες και κατασκήνωσαν εκεί... Φύγαμε εμείς από την ΜΕΝΝ, μετά από 2 μήνες, αλλά ο Σπυριδωνάκος έμεινε εκεί, για αρκετούς ακόμα μήνες. Τυχαία, έχουμε τον ίδιο παιδίατρο. Και την ίδια φυσιοθεραπεύτρια. Όταν το είδα μετά από 5-6 μήνες που γεννήθηκε, ήταν ένα αγοράκι που προσπαθούσε να φτάσει ακόμα τα 3 κιλά, ενώ εμένα οι δικές μου ήταν κοντά 7 κιλά. Και ήταν ακόμα με το καθετηράκι. Πόσο στεναχωρήθηκα... Μετά έμαθα πως ο Σπυρίδωνας, διαγνώστηκε στον έλεγχο Β' Επιπέδου, με ατροφία εγκεφάλου. Οι γιατροί είπαν σ'αυτήν την ΜΑΝΑ, ότι θα πρέπει να της το πάρουν, αλλιώς θα γεννήσει ένα μωράκι, ιατρικά ξεγραμμένο, που δεν θα μιλήει, δεν θα περπατήσει, δεν θα καταλαβαίνει, δεν θα χαμογελάσει ΠΟΤΕ, δηλαδή θα είναι φυτό, έτσι της είχαν πεί, με όλο το σεβασμό προς όλες τις μανούλες ηρωίδες που έχουν τέτοια αγγελάκια. Και η μάνα αυτή, η Άννα, δεν τους το'δωσε. Είπε θα το κρατήσω, γιατί πιστεύω στα θαύματα.. Έτσι αυτό το αγγελάκι, γεννήθηκε σαν σήμερα, και έχει και την γιορτή του. Σήμμερα βρίσκεται στην Γερμανία, γιατί έχει πρόβλημα και με το εντεράκι του, κι έχει κολοστομία, απ'τον καιρό που γεννήθηκε. Είναι διαφορετικό μωράκι από τώρα. Αγοράκι μου μικρό, θέλω να σου ευχηθώ Χρόνια σου Πολλά, μακάρι να μεγαλώσεις, να γίνει ένα θαύμα, να γίνεις καλά. Να γίνεις ένας πρίγκιπας, να χαρούν οι γονείς σου που δεν έχουν άλλο μωράκι. Ας ενώσουμε όλοι τις προσευχές μας γι'αυτό το μωρό. Και γι'αυτούς τους γονείς. Για το μεγαλείο της ψυχής τους. Άραγε πόση δύναμη κρύβει ο άνθρωπος μέσα του... Θεούλη μου...

[bobonela]

Είναι δυνατόν στον αιώνα που ζούμε και με την πρόοδο της Ιατρικής, για την οποία σκιζόμαστε, να έχει διαγνωστεί ένα έμβρυο με τόσο σοβαρό πρόβλημα, καθοριστικό για τη ζωή του και να λέει η μητέρα ότι θα το κρατήσει??? Και συν τοις άλλοις να πιστεύει ότι έπραξε και σωστά και ότι διαθέτει μεγαλείο ψυχής???

Εγκλημα έκανε!! Εχει σκεφτεί τι είδους ζωή περιμένει αυτό το δύστυχο πλασματάκι??? Εχει σκεφτεί τα ιδρύματα στα οποία θα το κακομεταχειρίζονται (όχι εκ προθέσεως πάντα) λόγω της ανίατης ασθένειάς του, η οποία δεν θα του επιτρέπει να πει τον πόνο του σε κανέναν?? Εχει σκεφτεί ότι μπορεί να μην έχει εκ γενετής εγκέφαλο σωστό, αλλά έχει οπωσδήποτε Ψυχή??? Και βιώνει τον πόνο αλλά δεν μπορεί να τον εκφράσει???

Εγκλημα έκανε! Αν ήταν μερικές δεκαετίες πριν που δεν υπήρχε προγεννητικός έλεγχος, να πω ότι εντάξει έτυχε, δεν υπάρχει λύση και θα σηκώσει το σταυρό της. Ομως τώρα έκανε έγκλημα εκ προμελέτης!!!

Τότε δεν έχουν νόημα όλα αυτά τα επιτεύγματα της Ιατρικής. Να πούμε όλοι ότι έχουμε μεγαλείο ψυχής και δεν ασχολούμαστε με την υγεία των παιδιών μας και ό,τι τύχει θα το αντιμετωπίσουμε με μεγαλείο ψυχής....

Κρίμα για την ψυχούλα αυτή!

[Ειρηνη Μ]

Είναι ένα αρκετά δύσκολο θέμα που να είσαι σίγουρη ότι θα προκαλέσει πολλά και ποικίλα σχόλια...

Ούτε εγώ συμφωνώ με το γεγονός ότι κράτησε το παιδί , τότε ποιος ο λόγος να γίνονται όλοι αυτοί οι έλεγχοι & εξετάσεις ?

Αν το δεις εκ πρώτης όψεως τότε ναι αυτή η μάνα έχει πολλά κουράγια και δύναμη αλλά δεν φτάνει αυτό...

Δεν μιλάμε για ένα πρόβλημα που ναι ίσως να γινει ένα θαύμα και να κάνει αυτό το παιδί μια φυσιολογική ζωή. Μιλάμε για εγκεφαλική παράλυση που δεν θα επιτρέψει ποτέ σε αυτό το παιδάκι να σταθεί στα πόδια του και να έχει μια φυσιολογική ζωή.

Όταν φύγουν οι γονείς του από τη ζωή τι θα γίνει ? Ποιος θα το φροντίζει ? Κάποιο ίδρυμα ? Όλοι ξέρουμε τα δημόσια ιδρύματα τι συνθήκες ζωής προσφέρουν.

Τι θα κάνουν οι γονείς ? Ένα δεύτερο παιδί , ένα αδελφάκι στο παιδί αυτό που μετά το θάνατό τους να επωμιστεί εκείνο το φορτίο του άρρωστου παιδιού ? Και αν γίνει αυτό , το υγιές παιδί το ρώτησαν αν θέλει να επωμιστεί αυτό το φορτίο ?

Όταν η ασθένεια (σωματική ή ψυχική) είναι τυχαίο γεγονός και βρίσκεσαι προ τετελεσμένων τότε μπαίνεις στο χορό και αναγκαστικά χορεύεις ... Όταν όμως σου δίνεται η επιλογή τότε δεν ξέρω πραγματικά αν είναι μεγαλείο ψυχής ή κάτι άλλο ...

[Mytwinsroses]

Κοίτα, όταν μια κοπέλα είναι έγκυος 5 μηνών, μεγάλο παιδί αναλόγως, και πλήρως σχηματισμένο, το νιώθει, κινείτε, κάνει αυτό τον έλεγχο, και της βρίσκουν εγκεφαλική ατροφία, και το κρατάει, γιατί προτιμάει να μην σκοτώσει η ίδια το παιδί της, αλλά να της το πάρει ο Θεός όταν κρίνει ο ίδιος πώς ήρθε η ώρα, αυτό δεν είναι μεγαλείο ψυχής; Εδώ διαβάζω ιστορίες από κάτι κορίτσια, που κάνουν έκτρωση, γιατί είναι μαθήτριες του 20 και θέλουν να σπουδάσουν, και αυτή η γυναίκα, με ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα στο παιδί της και επέλεξε να μην το σκοτώσει. Αλλά να το κρατήσει. Τι θεωρείτε περισσότερο ως έγκλημα; Να το σκοτώσει, ή να το γεννήσει και να το πάρει ο Θεός όποτε θελήσει; Πως γίνετε να σκοτώσεις το ίδιο σου το παιδί έστω κι αν διαγνώστηκε στην μήτρα με κάτι τέτοιο; Και αν δεν είχε διαγνωστεί στην μήτρα για τον α, χ, ψ λόγο, και διαγνώστηκε μετά την γέννα, θα το σκότωνε; Και μένα το 1 μου κοριτσάκι έχει εγκεφαλική βλάβη που την έπαθε 2 βδομάδες μετά που γεννήθηκε, δηλ αν το πάθενε στην μήτρα, θα το σκότωνα; Όχι. Συγχωρέστε με, αλλά δεν συμφωνώ μαζί σας. Πιστεύω στα θαύματα και θα πιστεύω για όσο ζω. Γιατί και το μωρό μου θα έπρεπε να ήταν φυτό τώρα με το ιστορικό του αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο... Ο Θεός προνοεί και γι'αυτά τα μωρά.

[elenip]

Ίσως να είμαι off topic, αλλά δεν ήξερα που να το γράψω αυτό που θέλω να πώ... Πριν 1 χρόνο, σαν σήμερα, γεννήθηκε ένα αγοράκι στις 32 εβδόμαδες. 1.200κλ. Βρισκόμασταν κι εμείς στην εντατική, αλλά εμείς γεννηθήκαμε μετά από μια βδομάδα από το αγοράκι αυτό. Τυχαία, όποτε μετακινούμασταν δωμάτιο, μετακινόταν κι αυτό το μωρό. Βαπτίστηκε Σπυρίδωνας. Και γενέθλια και γιορτή την ίδια μέρα. Στα δωμάτια της εντατικής, υπάρχει μόνο μια πολυθρόνα, και πάντα καθόταν η μητέρα του Σπυρίδωνα και τον κρατούσε αγκαλιά για να μην κλαίει... Έκλαιγε συνέχεια όταν δεν τον είχαν αγκαλιά. Εμείς τηρούσαμε αυστηρό ωράριο στην ΜΕΝΝ, αλλά η μαμά και ο μπαμπάς του Σπυρίδωνα, ήταν λες και κατασκήνωσαν εκεί... Φύγαμε εμείς από την ΜΕΝΝ, μετά από 2 μήνες, αλλά ο Σπυριδωνάκος έμεινε εκεί, για αρκετούς ακόμα μήνες. Τυχαία, έχουμε τον ίδιο παιδίατρο. Και την ίδια φυσιοθεραπεύτρια. Όταν το είδα μετά από 5-6 μήνες που γεννήθηκε, ήταν ένα αγοράκι που προσπαθούσε να φτάσει ακόμα τα 3 κιλά, ενώ εμένα οι δικές μου ήταν κοντά 7 κιλά. Και ήταν ακόμα με το καθετηράκι. Πόσο στεναχωρήθηκα... Μετά έμαθα πως ο Σπυρίδωνας, διαγνώστηκε στον έλεγχο Β' Επιπέδου, με ατροφία εγκεφάλου. Οι γιατροί είπαν σ'αυτήν την ΜΑΝΑ, ότι θα πρέπει να της το πάρουν, αλλιώς θα γεννήσει ένα μωράκι, ιατρικά ξεγραμμένο, που δεν θα μιλήει, δεν θα περπατήσει, δεν θα καταλαβαίνει, δεν θα χαμογελάσει ΠΟΤΕ, δηλαδή θα είναι φυτό, έτσι της είχαν πεί, με όλο το σεβασμό προς όλες τις μανούλες ηρωίδες που έχουν τέτοια αγγελάκια. Και η μάνα αυτή, η Άννα, δεν τους το'δωσε. Είπε θα το κρατήσω, γιατί πιστεύω στα θαύματα.. Έτσι αυτό το αγγελάκι, γεννήθηκε σαν σήμερα, και έχει και την γιορτή του. Σήμμερα βρίσκεται στην Γερμανία, γιατί έχει πρόβλημα και με το εντεράκι του, κι έχει κολοστομία, απ'τον καιρό που γεννήθηκε. Είναι διαφορετικό μωράκι από τώρα. Αγοράκι μου μικρό, θέλω να σου ευχηθώ Χρόνια σου Πολλά, μακάρι να μεγαλώσεις, να γίνει ένα θαύμα, να γίνεις καλά. Να γίνεις ένας πρίγκιπας, να χαρούν οι γονείς σου που δεν έχουν άλλο μωράκι. Ας ενώσουμε όλοι τις προσευχές μας γι'αυτό το μωρό. Και γι'αυτούς τους γονείς. Για το μεγαλείο της ψυχής τους. Άραγε πόση δύναμη κρύβει ο άνθρωπος μέσα του... Θεούλη μου...

 

Το θέμα είναι πολύ ιδιαίτερο.. εάν δυστυχώς μία μητέρα βρεθεί σε αυτή την θέση νομίζω ότι θα πρέπει να κάνει μία επιλογή... η επιλογή όμως θα πρέπει να στηρίζεται σε ιατρικά δεδομένα.. όχι σε ότι θέλουμε και ελπίζουμε... δηλ. αποφασίζω να κάνω ένα παιδί με πρόβλημα συνειδητοποιημένη ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στις τεράστιες ανάγκες που θα έχει, θα το φροντίζω, θα έχω προβλέψει για το τι θα γίνει όταν εγώ κλείσω τα μάτια κλπ κλπ.... όχι το κάνω γιατί πιστεύω στο θαύμα... είναι σαν να μην αποδέχεσαι ότι το παιδί είναι αυτό που είναι και ελπίζεις να γίνει κάτι διαφορετικό... μακάρι το παιδάκι να έχει μία καλή ποιότητα ζωής εάν και δεν ξέρω τι γίνεται στις περιπτώσεις ατροφίας εγκεφάλου...

[stella261011]

θα σεβαστω την γυναικα /μανα που κρατησε το παιδι της ζωντανο ,ενω στη θεση της εγω και πολλοι αλλοι μπορει να παιρναμε αλλη αποφαση καθαρα απο φοβο..οπως επισης θα σεβαστω την θεματοθετρια που δινει τοσες ευχες σ αυτο το μωρο και τη μανα.συγχωρεστε με ομως ,θεωρω οτι δεν μπορει κανεις να κατακρινει μια μανα γιατι θελησε να γεννησει το παιδι της.ειχε την πυγμη και το εκανε,δεν ειμαστε εδω ουτε ερωτηθηκαμε για να κρινουμε αυτην την αποφαση της.ειναι καθαρα προσωπικο θεμα του καθενος,ολοι οι αλλοι ειναι εξω απο το χορο γ αυτο καλα θα κανουν να μην βιαζονται να κρινουν και να σχολιαζουν αυτη τη μανα.

χρονια του πολλα να ειναι καλα και αυτο και οη οικογενεια του για να το φροντιζει.

[Ειρηνη Μ]

Κοίτα, όταν μια κοπέλα είναι έγκυος 5 μηνών, μεγάλο παιδί αναλόγως, και πλήρως σχηματισμένο, το νιώθει, κινείτε, κάνει αυτό τον έλεγχο, και της βρίσκουν εγκεφαλική ατροφία, και το κρατάει, γιατί προτιμάει να μην σκοτώσει η ίδια το παιδί της, αλλά να της το πάρει ο Θεός όταν κρίνει ο ίδιος πώς ήρθε η ώρα, αυτό δεν είναι μεγαλείο ψυχής; Εδώ διαβάζω ιστορίες από κάτι κορίτσια, που κάνουν έκτρωση, γιατί είναι μαθήτριες του 20 και θέλουν να σπουδάσουν, και αυτή η γυναίκα, με ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα στο παιδί της και επέλεξε να μην το σκοτώσει. Αλλά να το κρατήσει. Τι θεωρείτε περισσότερο ως έγκλημα; Να το σκοτώσει, ή να το γεννήσει και να το πάρει ο Θεός όποτε θελήσει; Πως γίνετε να σκοτώσεις το ίδιο σου το παιδί έστω κι αν διαγνώστηκε στην μήτρα με κάτι τέτοιο; Και αν δεν είχε διαγνωστεί στην μήτρα για τον α, χ, ψ λόγο, και διαγνώστηκε μετά την γέννα, θα το σκότωνε; Και μένα το 1 μου κοριτσάκι έχει εγκεφαλική βλάβη που την έπαθε 2 βδομάδες μετά που γεννήθηκε, δηλ αν το πάθενε στην μήτρα, θα το σκότωνα; Όχι. Συγχωρέστε με, αλλά δεν συμφωνώ μαζί σας. Πιστεύω στα θαύματα και θα πιστεύω για όσο ζω. Γιατί και το μωρό μου θα έπρεπε να ήταν φυτό τώρα με το ιστορικό του αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο... Ο Θεός προνοεί και γι'αυτά τα μωρά.

 

Ενώ πιστεύω στον Θεό και στα θαύματα ενίοτε , θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι σε βαριές ασθένειες δεν προνοεί ο Θεός που δεν πεθαίνουν τα παιδιά αυτά , αλλά οι υπεράνθρωπες προσπάθειες των ανθρώπων (γιατρών και γονιών) .

Η φύση προνοεί τα παιδιά αυτά να μην ζουν αλλά οι παρεμβάσεις της ιατρικής τα κρατούν στη ζωή.

Και για να γίνω ίσως πιο κατανοητή θα σου φέρω ένα παράδειγμα :

περίπτωση στο φιλικό μου περιβάλλον

Παιδάκι που γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση λογω εκλαμψίας , δεν μπορεί να κάνει τίποτε μόνο του . Είναι τώρα περίπου 10 ετών.

Έχει φθάσει στην ηλικία αυτή με φοβερές προσπάθειες από την πλευρά των γονιών , με ιατρικές παρεμβάσεις που κατά τη γνώμη μου ενώ παρατείνουν την ανθρώπινη ζωή πλήττουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και φυσικά δεν εννοώ ότι θα έπρεπε να το αφήσουν να πεθάνει , προς Θεού. Από την στιγμή που γεννήθηκε , ξεκινάει ο Γολγοθάς των γονιών του και του αδελφού της που κακά τα ψέμματα έχει στερηθεί της προσοχής των γονιών του γιατί όλος ο χρόνος και το ενδιαφέρον έχουν πέσει στο άρρωστο παιδί, θέλοντας και μη.

Γι αυτό διαχώρησα την ασθένεια εν γνώσει του γονέα και την ασθένεια που προκύπτει μετά τη γέννηση του παιδιού.

[xena]

Με κάνετε να κλαίω, θυμάμαι ό,τι περάσαμε.. Εμείς το ζήσαμε, η αδελφή μου, ακριβώς η ίδια περίπτωση. Εμάς μας είχαν πει πως δεν θα ζούσε και πολύ καιρό μετά την γέννηση. Διότι ο ίδιος ο εγκέφαλος δεν θα έστελνε σωστά μυνήματα στα ζωτικά όργανα, θα υπήρχε πολυοργανική ανεπάρκεια και στη συνέχεια το μοιραίο.

Πολλοί γιατροί, εμβρυολόγοι, νεογνολόγοι, τόσες εξετάσεις, μαγνητικές εμβρυου, κι άλλες πολλές με τα ίδια συμπεράσματα.

Επιλεξε να σταματήσει την κύηση. Βασικά πέσαμε όλοι επάνω της να το κάνει, η ίδια δεν το ήθελε. Ομως επειδή της είπαμε πως θα χαντάκωνε και το παιδί που έχει ήδη, τελικά την πείσαμε.

Ακόμη κλαίει απαρηγόρητη κάθε φορά που το θυμάται, και πότε δεν θα περάσει ο πόνος. ΠΟΤΕ. Η ώρα που της έκαναν μία ένεση και έβλεπε το αγγελούδι της να σταματά να κινείται... δεν θα το ξεχάσει ΠΟΤΕ. Ακόμη δεν ξέρει αν θα μπορούσε να γίνει ένα θάυμα...

Κανείς απ' την οικογένεια δεν θέλει να θυμάται. Γαμώτο κλαίω..

Δεν ξέρω τι είναι πιο σκληρό, να είχε το παιδί να παιδεύεται ή να παιδεύεται η ίδια;;; ποιο είναι το πιο εγωϊστικό; και πιο απ' τα δυο πονάει λιγότερο;;;

Μάνες είστε και καταλαβαίνετε...

 

Εύχομαι κι εγώ ολόψυχα ένα θαύμα - όχι μόνο για τον Σπυρίδωνα αλλά και για όλα τα παιδάκια που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας!!!

[Ειρηνη Μ]

Με κάνετε να κλαίω, θυμάμαι ό,τι περάσαμε.. Εμείς το ζήσαμε, η αδελφή μου, ακριβώς η ίδια περίπτωση. Εμάς μας είχαν πει πως δεν θα ζούσε και πολύ καιρό μετά την γέννηση. Διότι ο ίδιος ο εγκέφαλος δεν θα έστελνε σωστά μυνήματα στα ζωτικά όργανα, θα υπήρχε πολυοργανική ανεπάρκεια και στη συνέχεια το μοιραίο.

Πολλοί γιατροί, εμβρυολόγοι, νεογνολόγοι, τόσες εξετάσεις, μαγνητικές εμβρυου, κι άλλες πολλές με τα ίδια συμπεράσματα.

Επιλεξε να σταματήσει την κύηση. Βασικά πέσαμε όλοι επάνω της να το κάνει, η ίδια δεν το ήθελε. Ομως επειδή της είπαμε πως θα χαντάκωνε και το παιδί που έχει ήδη, τελικά την πείσαμε.

Ακόμη κλαίει απαρηγόρητη κάθε φορά που το θυμάται, και πότε δεν θα περάσει ο πόνος. ΠΟΤΕ. Η ώρα που της έκαναν μία ένεση και έβλεπε το αγγελούδι της να σταματά να κινείται... δεν θα το ξεχάσει ΠΟΤΕ. Ακόμη δεν ξέρει αν θα μπορούσε να γίνει ένα θάυμα...

Κανείς απ' την οικογένεια δεν θέλει να θυμάται. Γαμώτο κλαίω..

Δεν ξέρω τι είναι πιο σκληρό, να είχε το παιδί να παιδεύεται ή να παιδεύεται η ίδια;;; ποιο είναι το πιο εγωϊστικό; και πιο απ' τα δυο πονάει λιγότερο;;;

Μάνες είστε και καταλαβαίνετε...

 

Εύχομαι κι εγώ ολόψυχα ένα θαύμα - όχι μόνο για τον Σπυρίδωνα αλλά και για όλα τα παιδάκια που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας!!!

 

Πραγματικά φοβερές στιγμές που σημαδεύουν μια για πάντα τη ζωή σου. Έκανε δεύτερο παιδάκι η αδελφή σου μετά από το γεγονός αυτό ?

[elenip]

Με κάνετε να κλαίω, θυμάμαι ό,τι περάσαμε.. Εμείς το ζήσαμε, η αδελφή μου, ακριβώς η ίδια περίπτωση. Εμάς μας είχαν πει πως δεν θα ζούσε και πολύ καιρό μετά την γέννηση. Διότι ο ίδιος ο εγκέφαλος δεν θα έστελνε σωστά μυνήματα στα ζωτικά όργανα, θα υπήρχε πολυοργανική ανεπάρκεια και στη συνέχεια το μοιραίο.

Πολλοί γιατροί, εμβρυολόγοι, νεογνολόγοι, τόσες εξετάσεις, μαγνητικές εμβρυου, κι άλλες πολλές με τα ίδια συμπεράσματα.

Επιλεξε να σταματήσει την κύηση. Βασικά πέσαμε όλοι επάνω της να το κάνει, η ίδια δεν το ήθελε. Ομως επειδή της είπαμε πως θα χαντάκωνε και το παιδί που έχει ήδη, τελικά την πείσαμε.

Ακόμη κλαίει απαρηγόρητη κάθε φορά που το θυμάται, και πότε δεν θα περάσει ο πόνος. ΠΟΤΕ. Η ώρα που της έκαναν μία ένεση και έβλεπε το αγγελούδι της να σταματά να κινείται... δεν θα το ξεχάσει ΠΟΤΕ. Ακόμη δεν ξέρει αν θα μπορούσε να γίνει ένα θάυμα...

Κανείς απ' την οικογένεια δεν θέλει να θυμάται. Γαμώτο κλαίω..

Δεν ξέρω τι είναι πιο σκληρό, να είχε το παιδί να παιδεύεται ή να παιδεύεται η ίδια;;; ποιο είναι το πιο εγωϊστικό; και πιο απ' τα δυο πονάει λιγότερο;;;

Μάνες είστε και καταλαβαίνετε...

 

Εύχομαι κι εγώ ολόψυχα ένα θαύμα - όχι μόνο για τον Σπυρίδωνα αλλά και για όλα τα παιδάκια που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας!!!

 

Από την στιγμή που γίνεται μία επιλογή δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά... όσο μένεις πίσω και αναρωτιέσαι "τι θα γινόταν εάν..." τότε μόνο υποφέρουμε ψυχολογικά... μακάρι καμιά μητέρα να μην χρειάζεται να επιλέξει αλλά δυστυχώς έτσι είναι η ζωή και μας βάζει δυσκολίες... εάν γεννιόταν αυτό το πλασματάκι, το έπαιρνε στα χέρια της, το έβλεπε να μεγαλώνει και γινόταν το μοιραίο δεν θα ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα??? έκανε μία επιλογή... πρέπει να το αφήσει πίσω και να εστιάσει στο παιδάκι της.... μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά αλλά δυστυχώς η ζωή δεν μας επιφυλλάσει μόνο χαρές... να εστιάσει στην χαρά που έχει με το παιδάκι της και να μην ταλαιπωρείται.. πρέπει να το αφήσει πίσω της... μόνο έτσι θα επιβιώσει ψυχολογικά....

[fragoula]

Χρόνια πολλά στον Σπυρακο καταρχήν.

Όταν αφιερώνεις όλο σου το είναι στα χέρια του Θεού χαρά που παίρνεις δεν περιγράφεται ζεις σε άλλο κόσμο. Μαζί του όλα είναι δυνατά. Ξέρω ανθρώπους που σηκώνουν σταυρούς κ λάμπουν.

Είναι προσωπική άποψη του καθένα κ σέβομαι τις απόψεις όλων των μανάδων που βρέθηκαν σε τέτοιες θέσεις

[ερινα]

διαβαζω αυτη τηω σελιδα κ δακρυζω.ποτε μην κρυνετε μια μανα που κραταει το παιδι τησ ακομα κ αρωστο.ισωσ να παλεψαν πολυ για να τ αποκτησουν.εξαλου ο θεοσ σου στελνει ενα παιδι κ εσυ πρεπει να σαι εκει για να το στηριξεις.αν αρωστενε μετα την γεννα τι θα πρεπε να κανει να το σκοτωσει?ποτε δεν ξερεισ την ξημερωνει στον καθενα μασς.ο θεοσ να φυλα ολα τα παιδακια του κοσμου κ ευχομαι αυτο το παιδι να γινει καλα κ ξερετε κατι<<< ειναι τυχερο που χει αυτουσ τουσ γονεισ >>.συνχαρητηρια σ αυτουσ τουσ ανθρωπουσ .μπραβο τους.

[Mytwinsroses]

Χρόνια πολλά στον Σπυρακο καταρχήν.

Όταν αφιερώνεις όλο σου το είναι στα χέρια του Θεού χαρά που παίρνεις δεν περιγράφεται ζεις σε άλλο κόσμο. Μαζί του όλα είναι δυνατά. Ξέρω ανθρώπους που σηκώνουν σταυρούς κ λάμπουν.

Είναι προσωπική άποψη του καθένα κ σέβομαι τις απόψεις όλων των μανάδων που βρέθηκαν σε τέτοιες θέσεις

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Σεβομαι κι εγώ τις απόψεις όλων των μανάδων που βρέθηκαν σε τέτοιο δίλημμα, χρειάζεται πολλή δύναμη για να κάνεις αυτό που έκανε η Άννα, αλλά σίγουρα δεν είμαστε όλοι οι ανθρώποι το ίδιο. Όλοι σηκώνουμε τον δικό μας σταυρό. Κι αυτός ο σταυρός, έχει βάρος τόσον όσο μπορούν οι ώμοι μας να κουβαλήσουν. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτή τη γυναίκα. Μου έχει μείνει στο μυαλό....

[Mytwinsroses]

διαβαζω αυτη τηω σελιδα κ δακρυζω.ποτε μην κρυνετε μια μανα που κραταει το παιδι τησ ακομα κ αρωστο.ισωσ να παλεψαν πολυ για να τ αποκτησουν.εξαλου ο θεοσ σου στελνει ενα παιδι κ εσυ πρεπει να σαι εκει για να το στηριξεις.αν αρωστενε μετα την γεννα τι θα πρεπε να κανει να το σκοτωσει?ποτε δεν ξερεισ την ξημερωνει στον καθενα μασς.ο θεοσ να φυλα ολα τα παιδακια του κοσμου κ ευχομαι αυτο το παιδι να γινει καλα κ ξερετε κατι<<< ειναι τυχερο που χει αυτουσ τουσ γονεισ >>.συνχαρητηρια σ αυτουσ τουσ ανθρωπουσ .μπραβο τους.

 

ΣΥΜΦΩΝΩ.

[love4]

Αυτο που εχω να πω εγω ειναι πως τα πραγματα ειναι ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΠΟΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ..! Πριν ερθουμε οι ιδιοι αντιμετωποι με μια τετοιου τυπου κατασταση μπορει να υπερασπιζομαστε με μανια μια αποψη την οποια θα κατακρινουμε στην πορεια...τι εννοω...πριν βρεθω σε παρομοια κατασταση ημουν καθετη σε ενα πραγμα: εαν το μωρο μου εχει καποιο προβλημα ΦΥΣΙΚΑ και θα διακοψω την εγκυμοσυνη, ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ να εχει προβλημα το μωρο μου, τοτε πραγματικα η καρδια μου χωριστηκε σε δυο κομματια και δεν μπορουσα να παρω την αποφαση της διακοπης..δεν ξερω πως θα ηταν αν τα πραγματα δεν ηταν καλα, ξερω μονο πως το ρισκο υπαρχει καθε στιγμη στη ζωη μας και ισως καποιες φορες ειναι και το αλατοπιπερο της...Απο την αλλη αν ηταν ΒΕΒΑΙΟ οτι το μωρο μου θα ηταν ανικανο νακανει το οτιδηποτε μονο του πιστευω οτι η "λογικη" θα νικουσε το συναισθημα μου. Ομως με τιποτε δεν μπορω να κατακρινω πλεον μια μανα που αποφασιζει να γεννησει ενα τετοιο μωρο γιστι πολλοι ανθρωποι γυρω μας εχουν οδηγο στη ζωη τα συναισθηματα τους και αυτο το σεβομαι απολυτα.

[Aimee]

διαβαζω αυτη τηω σελιδα κ δακρυζω.ποτε μην κρυνετε μια μανα που κραταει το παιδι τησ ακομα κ αρωστο.ισωσ να παλεψαν πολυ για να τ αποκτησουν.εξαλου ο θεοσ σου στελνει ενα παιδι κ εσυ πρεπει να σαι εκει για να το στηριξεις.αν αρωστενε μετα την γεννα τι θα πρεπε να κανει να το σκοτωσει?ποτε δεν ξερεισ την ξημερωνει στον καθενα μασς.ο θεοσ να φυλα ολα τα παιδακια του κοσμου κ ευχομαι αυτο το παιδι να γινει καλα κ ξερετε κατι<<< ειναι τυχερο που χει αυτουσ τουσ γονεισ >>.συνχαρητηρια σ αυτουσ τουσ ανθρωπουσ .μπραβο τους.

 

Συμφωνώ τόσο πολύ με αυτό που έγραψες << ειναι τυχερο που χει αυτουσ τουσ γονεις >>!

Είναι πολύ πολύ λίγοι οι γονείς που αποδέχονται και αγαπούν τα παιδιά τους έτσι όπως είναι...

 

 

Σε τέτοιες αποφάσεις, δεν χρειάζονται κριτικά σχόλια.

Γιατί σε άλλους ανθρώπους υπερέχει η λογική και σε άλλους το συναίσθημα.

Άλλοι μπορούν να αντέξουν πολλά, για να μπορούν να αγκαλιάζουν με τις ώρες το μωρό τους όπως η Άννα.

Και αρκετοί διαθέτουν πίστη / αισιοδοξία (όπως θέλετε, πείτε το). "Όσο ζω ελπίζω", που λεγαν και οι Ρωμαίοι.

 

Ας έχει μια όμορφη ζωή ο μικρούλης και η οικογένειά του!

Κι ας μην βρεθεί καμιά μας σε τέτοια δοκιμασία στο μέλλον...

[Αγγελίνα_2]

Μόνο συγχαρητήρια έχω να πω σε αυτούς τους ανθρώπους. Να τους δίνει ο Θεός υγεία και δύναμη να συνεχίσουν και μακάρι να δώσει να δουν το παιδί τους γερό μια μέρα.

 

Είμαι κι εγώ από τις αφελείς που πιστεύουν στα θαύματα και αξιώθηκα να ζήσω ένα με την πλήρη ίαση του γεννημένου με συγγενή καρδιοπάθεια 2ου παιδιού μου, χωρίς καμια ιατρική παρέμβαση. Γιατί επέλεξε ο Θεός να ελεήσει εμένα, από όλες τις μανάδες του κόσμου, είναι κάτι που ακόμα με γεμίζει θαυμασμό και δέος. Κάτι που δεν καταλαβαίνω κι ούτε θα καταλάβω όσο ζω. Μου φτάνει που βλέπω το παιδί μου ολόγερο να μεγαλώνει και να δοξάζω κάθε στιγμή τη χάρη Του για το έλεός Του.

 

Δεν κατακρίνω φυσικά καμια μαμά που ακούει τα δυσάρεστα στην εγκυμοσύνη και επιλέγει τη διακοπή. Θεωρώ απαράδεκτο όμως να χαρακτηρίζεται εγωίστρια κλπ, η μαμά που επιλέγει το δύσκολο δρόμο, να σηκώσει ίσως τον πιο μεγάλο σταυρό που καλείται άνθρωπος να σηκώσει σε αυτή τη ζωή. Δεν της φτάνει ο πόνος της, να έχει και την κακεντρέχεια του κόσμου από πάνω; Επιτρέψτε μου να το θεωρώ απάνθρωπο.

 

Ειπώθηκε πολλές φορές, ας το πω άλλη μία. Το κυοφορούμενο δεν είναι λιγότερο παιδί, επειδή δεν γεννήθηκε ακόμα. Όπως λοιπόν δεν θανατώνει μια μάνα ένα παιδί που από ατύχημα, βαριάς μορφής αυτισμό κλπ, γίνεται μη λειτουργικό μετά τη γέννησή του, έτσι δεν το θανατώνει και πριν από αυτή. Κάνει μια συνειδητή επιλογή και δε ζητά από κανέναν μας να τη συνδράμει, οπότε δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο αυτής της επιθετικότητας. Συγχωρέστε με αλλα δυσκολεύομαι να πιστέψω πως όσοι κατηγορούν αυτή τη μάνα, το κάνουν γιατί νοιάζονται αν υποφέρει και τι θα απογίνει το ανάπηρο παιδί της, περισσότερο από την ίδια. Το κάνουν γιατί θέλουν να δικαιολογήσουν στους άλλους τις δικές τους απόψεις και επιλογές επί του θέματος - κατά έναν περίεργο τρόπο, εφόσον η συγκεκριμένη μάνα ούτε ρώτησε ούτε αποδοκίμασε κάποιον που έκανε το αντίθετο από ό,τι η ίδια.

[Mytwinsroses]

Αυτό είναι που ήθελα περισσότερο να πώ... Ότι ένα μωράκι επειδή δεν γεννήθηκε ακόμα, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, δεν έχει ψυχή, δεν έχει καρδούλα να κτυπάει... Ή δεν θα καταλάβει που θα το αφήσουν να πεθάνει... Αν είναι δυνατό. Και σίγουρα δεν κατακρίνουμε καμμία μανούλα που σίγουρα με πολύ πόνο πήρε μια τέτοια απόφαση, να μην το κρατήσει.... Και ο Θεός στέλνει αυτά τα μωράκια σε κάποιους ανθρώπους για να τους δοκιμάσει, να δεί τις αντοχές τους.. Και πρέπει να υπάρχουν κι αυτά τα μωράκια, για να'χει και ο Παράδεισος ψυχές, γιατί εμείς με τόσες αμαρτίες, θα πάμε στην κόλαση....

[Mother of three]

Εγώ λέω πως πρεπει να ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ....

Η θεματοθετρια ζήτησε να ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ για το παιδάκι αυτό,όχι να κρίνουμε/κατά κρίνουμε την απόφαση αυτων των γονιών....ντροπή μου/μας/σας.....

 

Εύχομαι απο καρδιάς να γίνει το θαύμα,ο Σπυρίδων να αποδείξει σε ολους ΜΑΣ ποσο δυνατός ειναι.Ο Αγιος Σπυριδωνας ,όπως έκανε το δικο του θαύμα σε μένα,έτσι να σταθεί γενναιόδωρος και σε αυτό το παιδί..... Αμήν....

[vasdeli]

Ειλικρινά πιστεύω ότι για να πάρεις μια τέτοια απόφαση όπως οι γονείς του Σπυρίδωνα πρέπει να έχεις μια προσέγγιση θεολογική για το όλο θέμα....αλλιώς διαλέγεις την εύκολη λύση...ειναι πραγματικά άδικο να λέμε ότι αυτή η μάνα έκανε έγκλημα...έγκλημα θα έκανε αν σκότωνε το παιδί της. Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο Σπυρίδωνας ΔΕΝ αποτελεί το διαβατήριο όλης της οικογένειας για τον παράδεισο;εσύ ή εγώ; Όχι, αγαπητές μου....υποκλίνομαι στο μεγαλείο των γονιών...ο Θεός να τους δίνει δύναμη!!!

[Λαΐδα]

Είμαι κι εγώ από τις αφελείς που πιστεύουν στα θαύματα και αξιώθηκα να ζήσω ένα με την πλήρη ίαση του γεννημένου με συγγενή καρδιοπάθεια 2ου παιδιού μου, χωρίς καμια ιατρική παρέμβαση. Γιατί επέλεξε ο Θεός να ελεήσει εμένα, από όλες τις μανάδες του κόσμου, είναι κάτι που ακόμα με γεμίζει θαυμασμό και δέος. Κάτι που δεν καταλαβαίνω κι ούτε θα καταλάβω όσο ζω. Μου φτάνει που βλέπω το παιδί μου ολόγερο να μεγαλώνει και να δοξάζω κάθε στιγμή τη χάρη Του για το έλεός Του.

Καινεγω μια τετοια ειμαι! ΔΟΞΑΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ! Και ειμαι δυο φορες τυχερη γιατι υπηρξα σχεδον αθεη....κλαιω απο ενοχες και ευγνωμοσυνη....

 

Ειλικρινά πιστεύω ότι για να πάρεις μια τέτοια απόφαση όπως οι γονείς του Σπυρίδωνα πρέπει να έχεις μια προσέγγιση θεολογική για το όλο θέμα....αλλιώς διαλέγεις την εύκολη λύση...ειναι πραγματικά άδικο να λέμε ότι αυτή η μάνα έκανε έγκλημα...έγκλημα θα έκανε αν σκότωνε το παιδί της. Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά ότι ο Σπυρίδωνας ΔΕΝ αποτελεί το διαβατήριο όλης της οικογένειας για τον παράδεισο;εσύ ή εγώ; Όχι, αγαπητές μου....υποκλίνομαι στο μεγαλείο των γονιών...ο Θεός να τους δίνει δύναμη!!!

Ετσι ειναι.....

 

Μερες που ειναι ας ευχηθουμε υγεια και καλη δυναμη σε ολο τον κοσμο, ειδικα σε οσους περνανε δυσκολοτερα .....

Να εχουν ολες οι μαναδες τα παιδια τους γερα....να μας ευλογησει ολες ο θεος να τα αφησουμε , οταν ερθει η ωρα , γερα και ευτυχσιμενα!!!

[asana]

Χρονια πολλα σε ολους/ες!

 

Κατηγορειται μια μανα που επελεξε να μη γινει... μητροκτονος???? . Απο ποιους? Απο αυτους που νομιζουν οτι ειναι Θεοι και εχουν το δικαιωμα να κρινουν ποιος μπορει να ζησει και ποιος οχι? (Τον Χιτλερ μου θυμιζουν που σκοτωνε αβερτα ψυχικα και σωματικα αρρωστα παιδια γιατι του χαλουσαν το ιματζ του τελειου γενους ! και τους Σπαρτιατες λιγο! ) Η μηπως επειδη λογω της επιστημης φαινονται μερικα προβληματα πριν τη γεννηση μπορουμε να τα πεταξουμε στον Καιαδα (εκτρωση) πριν καν γεννηθουν? Το εχω ξαναπει, ρωτηστε οποιον γυναικολογο θελετεδεν ειναι δικια μου σοφια, η ζωη ξεκινα απο τη στιγμη της συλληψης. Οποτε και να την αφαιρεσεις επειτα, το ιδιο εγκλημα ειναι..ειτε σας αρεσει (βολευει) ειτε οχι.

Αντι να παρακαλουμε να εξελιχθει η επιστημη, οι δομες και εμεις σαν κοινωνια και μυαλα να βοηθουμε ολοι αυτα τα παιδια να μπορουν να εχουν μια αξιοπρεπη διαβιωση εστω και υποστηριζομενη , κατακρινουμε τους ηρωες γονεις ?!! Και οταν κλεισει ο κυκλος τους πανω στη γη, τοτε εμεις απλα θα ξερουμε οτι παλεψαμε με αγαπη για αυτα τα παιδισ!Παλιοτερα τα κινητικα προβληματα, η τυφλωση, η κωφωση, το Νταουν, τα καρδιακα, κτλ ηταν ανυπερβλητα εμποδια για ενα παιδι....σημερα αυτα τα παιδια ζουν αξιοπρεπεστατα εξαιτιας της επιστημης...μεχρι και δασκαλο με συνδρομο Νταουν εχουν στη Ισπανια (βεβαιως, γτ στην Ελλαδα αυτα τα παιδια τα παραταμε στα ψυχιατρικα ιδρυματα στα 6 τους χρονια , δεμενα να τρων τα παμπερς τους γτ δεν θελει κανεις να ασχολειται μαζι τους και να τους διδαξει).

.Ξερετε υπαρχουν γονεις με "υγιη" παιδια που επιλεγουν να υιοθετησουν τετοια παιδια με σοβαρα προβληματα υγειας, καποια παιδια που οι φυσικοι γονεις τους τα ειχαν για πεταμα.

Και οσοι κατακρινουν αυτους τους γονεις του μικρου Σπυριδωνα....μια ερωτηση.....εχουν υπογραψει εγγυηση υγειας για το παιδι τους? θελετε να αναφερω παραδειγματα γεννημεννων υγειων παιδιων που τωρα (μολις μερικα χρονια μετα τη γεννηση τους) ειναι αναπηρα η χαροπαλευουν η μπαινοβγαινουν μηνες καθε χρονο σε νοσοκομεια? Εχω πολλα παραδειγματα 15 χρονια με παιδια εργαζομαι ! Ε, να τα σκοτωσουμε κι αυτα μιας και θα ειναι "βαρος για τους γονεις, αδελφους, κοινωνια κτλ" απο εδω και περα!!

Ελεος χρονιαρες μερες! Αγαπη σε ολους και βοηθεια σε ολα τα παιδια του κοσμου που τη χρειαζονται.

[Mytwinsroses]

Χρονια πολλα σε ολους/ες!

 

Κατηγορειται μια μανα που επελεξε να μη γινει... μητροκτονος???? . Απο ποιους? Απο αυτους που νομιζουν οτι ειναι Θεοι και εχουν το δικαιωμα να κρινουν ποιος μπορει να ζησει και ποιος οχι? (Τον Χιτλερ μου θυμιζουν που σκοτωνε αβερτα ψυχικα και σωματικα αρρωστα παιδια γιατι του χαλουσαν το ιματζ του τελειου γενους ! και τους Σπαρτιατες λιγο! ) Η μηπως επειδη λογω της επιστημης φαινονται μερικα προβληματα πριν τη γεννηση μπορουμε να τα πεταξουμε στον Καιαδα (εκτρωση) πριν καν γεννηθουν? Το εχω ξαναπει, ρωτηστε οποιον γυναικολογο θελετεδεν ειναι δικια μου σοφια, η ζωη ξεκινα απο τη στιγμη της συλληψης. Οποτε και να την αφαιρεσεις επειτα, το ιδιο εγκλημα ειναι..ειτε σας αρεσει (βολευει) ειτε οχι.

Αντι να παρακαλουμε να εξελιχθει η επιστημη, οι δομες και εμεις σαν κοινωνια και μυαλα να βοηθουμε ολοι αυτα τα παιδια να μπορουν να εχουν μια αξιοπρεπη διαβιωση εστω και υποστηριζομενη , κατακρινουμε τους ηρωες γονεις ?!! Και οταν κλεισει ο κυκλος τους πανω στη γη, τοτε εμεις απλα θα ξερουμε οτι παλεψαμε με αγαπη για αυτα τα παιδισ!Παλιοτερα τα κινητικα προβληματα, η τυφλωση, η κωφωση, το Νταουν, τα καρδιακα, κτλ ηταν ανυπερβλητα εμποδια για ενα παιδι....σημερα αυτα τα παιδια ζουν αξιοπρεπεστατα εξαιτιας της επιστημης...μεχρι και δασκαλο με συνδρομο Νταουν εχουν στη Ισπανια (βεβαιως, γτ στην Ελλαδα αυτα τα παιδια τα παραταμε στα ψυχιατρικα ιδρυματα στα 6 τους χρονια , δεμενα να τρων τα παμπερς τους γτ δεν θελει κανεις να ασχολειται μαζι τους και να τους διδαξει).

.Ξερετε υπαρχουν γονεις με "υγιη" παιδια που επιλεγουν να υιοθετησουν τετοια παιδια με σοβαρα προβληματα υγειας, καποια παιδια που οι φυσικοι γονεις τους τα ειχαν για πεταμα.

Και οσοι κατακρινουν αυτους τους γονεις του μικρου Σπυριδωνα....μια ερωτηση.....εχουν υπογραψει εγγυηση υγειας για το παιδι τους? θελετε να αναφερω παραδειγματα γεννημεννων υγειων παιδιων που τωρα (μολις μερικα χρονια μετα τη γεννηση τους) ειναι αναπηρα η χαροπαλευουν η μπαινοβγαινουν μηνες καθε χρονο σε νοσοκομεια? Εχω πολλα παραδειγματα 15 χρονια με παιδια εργαζομαι ! Ε, να τα σκοτωσουμε κι αυτα μιας και θα ειναι "βαρος για τους γονεις, αδελφους, κοινωνια κτλ" απο εδω και περα!!

Ελεος χρονιαρες μερες! Αγαπη σε ολους και βοηθεια σε ολα τα παιδια του κοσμου που τη χρειαζονται.

 

Πόσο συμφωνώ μαζί σου....πραγματικά.

[asana]

χαιρομαι που συμφωνουμε

εννοουσα παιδοκτονος βεβαια και οχι μητροκτονος αλλα το ξενυχτι αυτα εχει! γλωσσεψα τη μπερδα μου!

[Χαρά-Μαρία]

Χρονια πολλα σε ολους/ες!

 

Κατηγορειται μια μανα που επελεξε να μη γινει... μητροκτονος???? . Απο ποιους? Απο αυτους που νομιζουν οτι ειναι Θεοι και εχουν το δικαιωμα να κρινουν ποιος μπορει να ζησει και ποιος οχι? (Τον Χιτλερ μου θυμιζουν που σκοτωνε αβερτα ψυχικα και σωματικα αρρωστα παιδια γιατι του χαλουσαν το ιματζ του τελειου γενους ! και τους Σπαρτιατες λιγο! ) Η μηπως επειδη λογω της επιστημης φαινονται μερικα προβληματα πριν τη γεννηση μπορουμε να τα πεταξουμε στον Καιαδα (εκτρωση) πριν καν γεννηθουν? Το εχω ξαναπει, ρωτηστε οποιον γυναικολογο θελετεδεν ειναι δικια μου σοφια, η ζωη ξεκινα απο τη στιγμη της συλληψης. Οποτε και να την αφαιρεσεις επειτα, το ιδιο εγκλημα ειναι..ειτε σας αρεσει (βολευει) ειτε οχι.

Αντι να παρακαλουμε να εξελιχθει η επιστημη, οι δομες και εμεις σαν κοινωνια και μυαλα να βοηθουμε ολοι αυτα τα παιδια να μπορουν να εχουν μια αξιοπρεπη διαβιωση εστω και υποστηριζομενη , κατακρινουμε τους ηρωες γονεις ?!! Και οταν κλεισει ο κυκλος τους πανω στη γη, τοτε εμεις απλα θα ξερουμε οτι παλεψαμε με αγαπη για αυτα τα παιδισ!Παλιοτερα τα κινητικα προβληματα, η τυφλωση, η κωφωση, το Νταουν, τα καρδιακα, κτλ ηταν ανυπερβλητα εμποδια για ενα παιδι....σημερα αυτα τα παιδια ζουν αξιοπρεπεστατα εξαιτιας της επιστημης...μεχρι και δασκαλο με συνδρομο Νταουν εχουν στη Ισπανια (βεβαιως, γτ στην Ελλαδα αυτα τα παιδια τα παραταμε στα ψυχιατρικα ιδρυματα στα 6 τους χρονια , δεμενα να τρων τα παμπερς τους γτ δεν θελει κανεις να ασχολειται μαζι τους και να τους διδαξει).

.Ξερετε υπαρχουν γονεις με "υγιη" παιδια που επιλεγουν να υιοθετησουν τετοια παιδια με σοβαρα προβληματα υγειας, καποια παιδια που οι φυσικοι γονεις τους τα ειχαν για πεταμα.

Και οσοι κατακρινουν αυτους τους γονεις του μικρου Σπυριδωνα....μια ερωτηση.....εχουν υπογραψει εγγυηση υγειας για το παιδι τους? θελετε να αναφερω παραδειγματα γεννημεννων υγειων παιδιων που τωρα (μολις μερικα χρονια μετα τη γεννηση τους) ειναι αναπηρα η χαροπαλευουν η μπαινοβγαινουν μηνες καθε χρονο σε νοσοκομεια? Εχω πολλα παραδειγματα 15 χρονια με παιδια εργαζομαι ! Ε, να τα σκοτωσουμε κι αυτα μιας και θα ειναι "βαρος για τους γονεις, αδελφους, κοινωνια κτλ" απο εδω και περα!!

Ελεος χρονιαρες μερες! Αγαπη σε ολους και βοηθεια σε ολα τα παιδια του κοσμου που τη χρειαζονται.

 

 

Συμφωνω.....