Τι (δεν) λέτε στα παιδιά σας για το Θεό;

[ELEN123]

 

Μα φυσικά πρέπει τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με την πολυπλοκότητα του κόσμου μας και να εξοικειωθούν με αυτή. Να αντιληφθούν σιγά σιγά πως δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο, ούτε καλό-κακό. Υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις ανάμεσα στα άκρα.

 

 

 

Η

 

Ποια ειναι τα ακρα εδω?

Η υπαρχει Θεος η δεν υπαρχει!!

Υπαρχει κατι ενδιαμεσο? Ημιθεος?

 

Εδω ειναι ασπρο- μαυρο. Δεν υπαρχει κοκκινο ροζ η οτι αλλο θες. Σε αλλα θεματα υπαρχει.

 

Εδω διακρινω μια συγχυση!!!

[ekavi_]

Ομως θεωρω οτι ακομα πολυπλοκοτερη σκεψη και πολυ δυσνοητη για μικρα παιδια ειναι να καταλαβουν οτι καποιοι αλλοι πιστευουν σε κατι , ( σε προσωπο? τι ? πως θα περιγραψουν το Θεο οι Αθεοι γονεις , εφοσον για αυτους ο Θεος δεν εχει ιδιοτητες υλικες και πνευματικες, στις πολυ μικρες ηλικιες ) που δεν το βλεπουμε ολοι, αυτοι τον πιστευουν , αλλα εμεις Οχι. ?

 

Θεωρω τελειως λαθος να ξεκινας εσυ σαν γονιος να τους λες τι λαθος πιστευουν οι αλλοι και για κατι που δεν βλεπουν τα παιδια. χωρις να εχει προηγηθει ερωτηση?

 

 

Δεν είναι θέμα σωστού και λάθους

 

Τους λες (μιλάω για μικρές ηλικίες 4-5χρ) ότι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει ένας Θεός, κάποιος στον ουρανό που μας προσέχει κτλ. Και ανάλογα με την ωριμότητα του παιδιού, προχωράς σε λεπτομέρειες-εξηγήσεις. Στην ερώτηση: Εσύ μαμά πιστεύεις ότι υπάρχει; -Εκεί απαντάς ανάλογα με το τι πιστεύεις.

 

Ερώτηση πάντα υπάρχει, γιατί ακόμα από τον παιδικό σταθμό τα βάζουν να κάνουν τον σταυρό τους και να λένε προσευχή.

 

 

Ποια ειναι τα ακρα εδω?

Η υπαρχει Θεος η δεν υπαρχει!!

Υπαρχει κατι ενδιαμεσο? Ημιθεος?

 

Εδω ειναι ασπρο- μαυρο. Δεν υπαρχει κοκκινο ροζ η οτι αλλο θες. Σε αλλα θεματα υπαρχει.

 

Εδω διακρινω μια συγχυση!!!

 

Για όσους πιστεύουν σε Θεό, υπάρχουν αμέτρητες διαφορετικές ερμηνείες για το πως είναι αυτός ο Θεός.

 

Εγώ πάντα στην ερώτηση: πιστεύεις αν υπάρχει Θεός, ρωτάω να μου διευκρινήσουν πως τον εννούν ακριβώς το Θεό. Εκεί ή δεν παίρνω καμία απάντηση (όπως και σε αυτό το φόρουμ) ή ο καθένας τον αντιλαμβάνεται όπως τον βολεύει. και πολλές φορές το ίδιο άτομο σου δίνει και διαφορετική απάντηση λίγο καιρό αργότερα...

[Daphne-]

Πάντως ειναι ένα θέμα για το οποίο δεν έχει γραφτεί κανένα βιβλίο όπως "Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για το σεξ", "Πώς να μιλήσουμε για το θάνατο". Μόνο κάποια εκκλησιαστικά sites προτείνουν τρόπους (και δεν θα πάρω).

Στην Ελλάδα ειναι ένα πρόβλημα αυτο για τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν, ή έχουν διαμορφώσει το δικό τους Θεό κυρίως γιατί υπάρχει επίσημη θρησκεία και διδάσκονται τα θρησκευτικά στο σχολείο.

Στο εξωτερικό δε νομίζω να απασχολεί τους γονείς αυτο το θέμα.

 

Η Αρχαία Ελληνική μυθολογία είναι μαγική. Εξαρτάται κι εδω πώς θα την παρουσιάσει κάποιος και σε ποιες ηλικίες κτλ

[ekavi_]

Πάντως ειναι ένα θέμα για το οποίο δεν έχει γραφτεί κανένα βιβλίο όπως "Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για το σεξ", "Πώς να μιλήσουμε για το θάνατο". Μόνο κάποια εκκλησιαστικά sites προτείνουν τρόπους (και δεν θα πάρω).

Στην Ελλάδα ειναι ένα πρόβλημα αυτο για τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν, ή έχουν διαμορφώσει το δικό τους Θεό κυρίως γιατί υπάρχει επίσημη θρησκεία και διδάσκονται τα θρησκευτικά στο σχολείο.

Στο εξωτερικό δε νομίζω να απασχολεί τους γονείς αυτο το θέμα.

 

Η Αρχαία Ελληνική μυθολογία είναι μαγική. Εξαρτάται κι εδω πώς θα την παρουσιάσει κάποιος και σε ποιες ηλικίες κτλ

 

Διαχωρισμός λοιπόν κράτους- εκκλησίας... Από εκεί ξεκινάνε όλα...

[alcyon]

Ποια ειναι τα ακρα εδω?

Η υπαρχει Θεος η δεν υπαρχει!!

Υπαρχει κατι ενδιαμεσο? Ημιθεος?

 

Εδω ειναι ασπρο- μαυρο. Δεν υπαρχει κοκκινο ροζ η οτι αλλο θες. Σε αλλα θεματα υπαρχει.

 

Εδω διακρινω μια συγχυση!!!

 

Όταν διατύπωνα τη θέση μου, είχα στο μυαλό μου,αυτό που πάνω-κάτω αναφέρει στην απάντησή της η ekavi_

 

Δεν είναι θέμα σωστού και λάθους

Για όσους πιστεύουν σε Θεό, υπάρχουν αμέτρητες διαφορετικές ερμηνείες για το πως είναι αυτός ο Θεός.

 

Εγώ πάντα στην ερώτηση: πιστεύεις αν υπάρχει Θεός, ρωτάω να μου διευκρινήσουν πως τον εννούν ακριβώς το Θεό. Εκεί ή δεν παίρνω καμία απάντηση (όπως και σε αυτό το φόρουμ) ή ο καθένας τον αντιλαμβάνεται όπως τον βολεύει. και πολλές φορές το ίδιο άτομο σου δίνει και διαφορετική απάντηση λίγο καιρό αργότερα...

 

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο θεός ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Δεν υφίσταται κάτι ενδιάμεσο.

 

Όμως στους ανθρώπους το θέμα Θεός έχει διάφορες αποχρώσεις. Ακόμα και σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως πιστοί, μπορεί να έχουν διαφορετικό δόγμα... ή άλλους θεούς! Και για αυτούς υπάρχει ο θεός, αλλά έχει σαφείς διαφορές με αυτόν που πιστεύουν οι άλλοι.

 

Ακόμα και στο ίδιο δόγμα, σχεδόν κανένας δεν έχει ταυτόσημη πίστη με το διπλανό του. Άρα εκεί, πάνω δηλαδή στην διαφορετική προσωπική ερμηνεία του καθενός, που έρχεται μέσα από το καθαρά υποκειμενικό του κριτήριο, υπάρχει σαφής διαφοροποίηση. Συχνά κάτι "κακό" για έναν, είναι "καλό" για κάποιον άλλο.. κι ας λένε πως πιστεύουν στον ίδιο θεό.

 

 

Η σύγχυση λοιπόν έγκειται μόνο στα αλληλοαντικρουόμενα ερεθίσματα που δέχονται τα παιδιά, όχι απαραίτητα μέσα από το σπίτι, αλλά από το γενικότερο περιβάλλον, όπως συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Αυτά λοιπόν χρειάζονται μια σχετική διαχείριση - επεξήγηση.

 

Γι' αυτό λέω... δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο.

 

Ακόμα και το παιδί του θρησκευόμενου ανθρώπου, θα έρθει σε επαφή με το στοιχείο της αθεϊας ή της ετεροδοξίας. Κι εκείνος θα βρεθεί σε αντίστοιχη θέση να εξηγήσει, τα όσα οι άλλοι πιστεύουν και γιατί.

Επεξεργάστηκαν 17 Μαίου,2013 by alcyon
Μικρή προσθήκη στο τέλος του κειμένου

[ELEN123]

Δεν είναι θέμα σωστού και λάθους

 

 

 

 

 

Για όσους πιστεύουν σε Θεό, υπάρχουν αμέτρητες διαφορετικές ερμηνείες για το πως είναι αυτός ο Θεός.

 

Εγώ πάντα στην ερώτηση: πιστεύεις αν υπάρχει Θεός, ρωτάω να μου διευκρινήσουν πως τον εννούν ακριβώς το Θεό. Εκεί ή δεν παίρνω καμία απάντηση (όπως και σε αυτό το φόρουμ) ή ο καθένας τον αντιλαμβάνεται όπως τον βολεύει. και πολλές φορές το ίδιο άτομο σου δίνει και διαφορετική απάντηση λίγο καιρό αργότερα...

 

Η απαντηση εαν υπαρχει Θεος η Οχι ειναι συγκεκριμενη

 

Δεν υπαρχουν μεσοβεζικες απαντησεις.

 

Εαν παλι δεν ξερεις δεν εισαι σιγουρος , πιο εντιμο ειναι να πεις ΄΄δεν ξερω΄΄

Τι πιστευει ο αλλος θα τα μαθεις τα παιδια σου?

. Αληθεια και ποιος ειναι ο αλλος ?

ο γειτονας, ο συγγενης, ο φιλος, ο ξενος αλλης θρησκειας, αλλου δογματος, καποιας αιρεσης, ο αρχαιος Ελληνας κτλ?

 

Πολλες θρησκειες, πολλα δογματα, απειρες αποψεις που ποτε δεν θα μαθουμε ουτε εμεις οι ιδιοι .!!!

Επεξεργάστηκαν 17 Μαίου,2013 by ELEN123
π

[ekavi_]

Η απαντηση εαν υπαρχει Θεος η Οχι ειναι συγκεκριμενη

 

Δεν υπαρχουν μεσοβεζικες απαντησεις.

 

Εαν παλι δεν ξερεις δεν εισαι σιγουρος , πιο εντιμο ειναι να πεις ΄΄δεν ξερω΄΄

Τι πιστευει ο αλλος θα τα μαθεις τα παιδια σου? όχι, αλλά όταν στον παιδικό σταθμό τους μιλάνε για τον Θεό πριν προλάβεις ο ίδιος ως γονιός να ανοίξεις συζήτηση με τα παιδιά σου, τότε αναγκάζεσαι να αναφέρεις και τι πιστεύει η "πλειοψηφία"

. Αληθεια και ποιος ειναι ο αλλος ?

ο γειτονας, ο συγγενης, ο φιλος, ο ξενος αλλης θρησκειας, αλλου δογματος, καποιας αιρεσης, ο αρχαιος Ελληνας κτλ?

 

Πολλες θρησκειες, πολλα δογματα, απειρες αποψεις που ποτε δεν θα μαθουμε ουτε εμεις οι ιδιοι .!!!

 

 

Συγνωμη η απαντηση που τους δινεις , δεν εχει νοημα σε τοσο μικρα παιδια και νομιζω οτι συγχυση τους προκαλει.

Εννοειται και δεν θα σου απαντησουν. Αυτα απο σενα περιμενουν απαντησεις. Οχι εσυ απο αυτα. ΄Οχι καλέ, τους ενήλικες ρωτάω πως αντιλαμβάνονται τον Θεό...

 

Παντως αυτην την απαντηση που εδωσες, συγνωμη αλλα δεν θα ηθελα να την ακουσουν τα παιδια μου απο εκπαιδευτικο.

Προτιμω να τους ελεγε δεν υπαρχει Θεος. Ποια απάντηση εννοείς;

 

Αυτη την ερωτηση την κανεις σε μεγαλους ανθρωπους οχι σε παιδια.

 

Η τελευταία μου παράγραφος αναφερόταν σε ενήλικες!!!

Επεξεργάστηκαν 17 Μαίου,2013 by ekavi_
διορθωση

[alcyon]

ELEN123, oι εκπαιδευτικοί μιλάνε στα παιδιά για τέτοια θέματα εφόσον είναι η ειδικότητά τους. Αλλιώς, δεν αναπτύσσονται ιδέες και ιδεολογίες. Σαφώς τα παιδιά μπορεί να φέρουν τη συζήτηση για διάφορα θέματα και καμιά φορά ρωτάνε και στα ίσα. Εκεί έχει να κάνει με το χαρακτήρα του καθένα, το πώς θα το χειριστεί γιατί είναι πραγματικά λεπτά ζητήματα.

 

Απ' ό,τι φαίνεται δεν έχουμε στη μέχρι στιγμής παρέα αυτής της συζήτησης, κάποιον εκπαιδευτικό θεολόγο για να μας διαφωτίσει με την εμπειρία του.

 

Κάπου τους είχες αναφέρει πάλι τους εκπαιδευτικούς και πως ήθελες να δεις τι στάση κρατούν, αλλά δεν έχω καταλάβει πώς αυτό το θέμα θα σου λύσει τέτοιες απορίες.

[jannis]

Ποια ειναι τα ακρα εδω?

Η υπαρχει Θεος η δεν υπαρχει!!

Υπαρχει κατι ενδιαμεσο? Ημιθεος?

 

Εδω ειναι ασπρο- μαυρο. Δεν υπαρχει κοκκινο ροζ η οτι αλλο θες. Σε αλλα θεματα υπαρχει.

 

Εδω διακρινω μια συγχυση!!!

 

Το αν υπάρχει ή οχι ο Θεός, και το ποιός, που και πως και ''πόσο'' υπάρχει εξαρτάται από τον ορισμό του.

Και υπάρχουν πολλοί ορισμοί και πολλές απάντήσεις.

[Λαΐδα]

υπαρχει περιπτωση να σας δωσει ορισμο ενα παιδι???? Δυσκολο. Οποτε εμεις πρεπει αν εχουμε εναν ορισμο... Και αν μας ζητηθει να μπορουμε να απαντησουμε....

Προσωπικα δεν καταλαβαινω ποια τελικα ειναι η δυσκολια να μεταφερουμε στα παιδια μας αυτα που πιστευουμε.....

Δυσκολευομαστε αν αυτα που πιστευουμε ειναι διαφορετικα απο αυτα που τους λενε στο σχολειο??

ΑΚομη και ετσι, εξηγουμε.....οτι ετσι λεγεται αλλα εμεις θωρουμε οτι ισχυει αυτο....

 

Αν στα παιδια μας μαθουμε να εβονται την διαφορετικοτητα και τον πλουραλισμο στις αποψεις, δεν νομιζω οτι θα συγχιστουν.

[jannis]

Πάντως ειναι ένα θέμα για το οποίο δεν έχει γραφτεί κανένα βιβλίο όπως "Πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για το σεξ", "Πώς να μιλήσουμε για το θάνατο". Μόνο κάποια εκκλησιαστικά sites προτείνουν τρόπους (και δεν θα πάρω).

Στην Ελλάδα ειναι ένα πρόβλημα αυτο για τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν, ή έχουν διαμορφώσει το δικό τους Θεό κυρίως γιατί υπάρχει επίσημη θρησκεία και διδάσκονται τα θρησκευτικά στο σχολείο.

Στο εξωτερικό δε νομίζω να απασχολεί τους γονείς αυτο το θέμα.

 

Η Αρχαία Ελληνική μυθολογία είναι μαγική. Εξαρτάται κι εδω πώς θα την παρουσιάσει κάποιος και σε ποιες ηλικίες κτλ

 

Βιβλίο που να μιλάει για τι ακριβώς ψάχνεις?

[Λαΐδα]

εκαβη την προσωπικη μου αποψη για την εννοια του Θεου την εχω γραψει πολλακις σε αυτο το θεμα.....

Επισης, αν με ρωταγες πριν ενα χρονο και τωρα θα σου ελεγα διαφορετικα πραγματα, η αληθεια ειναι......

Αλλα σε αυτα τα ζητηματα νομιζω ετσι και αλλιως πρεπει να ειμαστε επιφυλλακτικοι ως προς το απολυτο των αποψεων μας.

[jannis]

υπαρχει περιπτωση να σας δωσει ορισμο ενα παιδι???? Δυσκολο. Οποτε εμεις πρεπει αν εχουμε εναν ορισμο... Και αν μας ζητηθει να μπορουμε να απαντησουμε....

Προσωπικα δεν καταλαβαινω ποια τελικα ειναι η δυσκολια να μεταφερουμε στα παιδια μας αυτα που πιστευουμε.....

Δυσκολευομαστε αν αυτα που πιστευουμε ειναι διαφορετικα απο αυτα που τους λενε στο σχολειο??

ΑΚομη και ετσι, εξηγουμε.....οτι ετσι λεγεται αλλα εμεις θωρουμε οτι ισχυει αυτο....

Εγώ πάντως δεν έχω ένα ορισμό, δεν με εχουν ρωτήσει ακόμα τι είναι αλλά αν με ρωτήσουν θα πώ μιλήσω για διάφορες εκδοχές χωρίς να πω συγκεκριμένα για το τι υποστηρίζει καποια θρησκεία και θα πω οτι δεν ξέρω ακριβώς τι είναι.

Προσωπικά δεν θέλω να μεταφέρω στα παιδιά μου καμιά άποψη μου για το θέμα (υπάρχει /δεν υπάρχει), το μόνο που θέλω να τους μεταφέρω είναι ότι έχουν το δικαιώμα να μάθουν να σκεφτούν και να αποφασίσουν και να αλλάξουν άποψη μεγαλώνοντας όπως και τον σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις. Αυτό που λες πιο κάτω.

Αν στα παιδια μας μαθουμε να εβονται την διαφορετικοτητα και τον πλουραλισμο στις αποψεις, δεν νομιζω οτι θα συγχιστουν.

 

Αυτό είναι το θέμα, πως μαθαίνεις τα παιδιά να το κάνουν αυτό όσον αφορά την θρησκεία και παράλληλα να τους λες ότι η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός?

Πάντως αυτό μου προτείνει η ELEN123, να μην μιλαμε καθόλου για τα πιστεύω των άλλων, δεν νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει.

[apeleytheros]

επίσης ένα θέμα είναι σε τι ηλικία μαθαίνεις τι.

[Λαΐδα]

Εγώ πάντως δεν έχω ένα ορισμό, δεν με εχουν ρωτήσει ακόμα τι είναι αλλά αν με ρωτήσουν θα πώ μιλήσω για διάφορες εκδοχές χωρίς να πω συγκεκριμένα για το τι υποστηρίζει καποια θρησκεία και θα πω οτι δεν ξέρω ακριβώς τι είναι.

Προσωπικά δεν θέλω να μεταφέρω στα παιδιά μου καμιά άποψη μου για το θέμα (υπάρχει /δεν υπάρχει), το μόνο που θέλω να τους μεταφέρω είναι ότι έχουν το δικαιώμα να μάθουν να σκεφτούν και να αποφασίσουν και να αλλάξουν άποψη μεγαλώνοντας όπως και τον σεβασμό στις διαφορετικές απόψεις. Αυτό που λες πιο κάτω.

 

 

Αυτό είναι το θέμα, πως μαθαίνεις τα παιδιά να το κάνουν αυτό όσον αφορά την θρησκεία και παράλληλα να τους λες ότι η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός?

Πάντως αυτό μου προτείνει η ELEN123, να μην μιλαμε καθόλου για τα πιστεύω των άλλων, δεν νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει.

 

Νομιζω ειπε δεν μιλαμε αν δεν μας ρωτησουν...Οχι γενικοτερα....Αλλα ας διευκρινσει η ιδια.

 

Αν δεν ξερουμε κατι νομιζω οτι θα ηταν καλο να το πουμε...ΚΑι εγω ετσι εχω απαντησει στο πως ειναι η μορφη του Θεου. Εχω πει πως δεν ξερω και πως δεν ξερω καν αν εχει μορφη...

 

Επειδη ομως εχω καταλληξει στο πως 'τον εννοω', καταφερνω και απαντω καποιες ερωτησεις απο εκει και περα.

 

Παντα ομως διευκρινιζω οτι αυτο πιστευω εγω. Αλλοι ανθρωποι πιστευουν διαφορετικα πραγματα....Κανεις δεν ξερει την απολυτη αληθεια.

 

Δεν δειχνουν να δυσκολευονται να το δεχτουν....

 

Προχθες μαλιστα μου ειπε ο μεγαλος οτι η φιλη του (μεγαλυτερη απο εκεινον) του ειπε πως πιστευει οτι ο Θεος ειναι εξωγηινος και οτι απο εκει μας ελεγχουν....Του ειπα βεβαια οτι η φιλη του δεν εννοει τους εξωγηινους που βλεπει στην τηλεοραση, αλλα τον ονομαζει ετσι επειδη ειναι εξω απο τη Γη, αλλα προσθεσα οτι ειναι κατι που δεν πιστευω οτι ισχυει. Και του εξηγησα τους λογους που διαφωνω....

[ELEN123]

Η τελευταία μου παράγραφος αναφερόταν σε ενήλικες!!!

 

 

Ετσι οπως ηταν γραμμενο φαινοταν οτι απευθυνοσουν σε παιδια, απο το γενικοτερο νοημα ολοκληρου του μηνυματος.

Συγνωμη λαθος καταλαβα, τοτε.

 

Θα το διορθωσω, στη δικο μου μηνυμα.

[Daphne-]

Βιβλίο που να μιλάει για τι ακριβώς ψάχνεις?

Δεν ψάχνω γιατί προς το παρόν δεν θέλω να κάνω τέτοια συζήτηση στο παιδί μου. Ειναι πολύ μικρή (3,5). Για διάφορα μεταφυσικά μιλάμε μετά τα 6 στα παιδιά. Εάν το κάνω αργότερα θα πω αυτα που πιστευω εγω όπως εγραψε η ΕΛΕΝΙ 123 παραπάνω.

 

Αλλά το ανέφερα γιατί ειναι ένα θέμα αρκετά δύσκολο απ οτι αποδυκνειεται και στη συζήτηση μας για το οποιο δεν υπάρχουν βιβλία-οδηγοί γραμμένα από ψυχολόγους.

 

Επαναλαμβάνω πάντως ότι εάν η θρησκευτική πίστη δεν ριζώσει σε μικρη ηλικία δεν ανθίζει σε μεγαλύτερες. Το ξαναέγραψα παραπάνω.

 

Η θρησκευτική πίστη μεταδίδεται από την οικογένεια συνήθως.

Αν θα μάθει και τι για τις θρησκείες θα το ψάξει και μόνο του το παιδί σε βιβλία.

Εκείνο που θα προσέξω είναι να μην αποκτήσει φοβίες κτλ.

Ακουσα προσφατα για δασκάλα που έλεγε σε πρωτάκια περί τιμωρίας και διαβόλου.

Σε τέτοια περίπτωση θα μιλούσα με τη δασκάλα και με το παιδί μου.

Προς το παρόν έχει μάθει διάφορα συγκεχιμένα στον παιδικό και τα διηγείται (τα εγραψα πριν και τα βρισκω πολυ χαριτωμένα).

Δεν χρειάζεται σώνει και καλά παρέμβαση από εμένα. Μην ξεχνάμε οτι ειναι βασικό να ακούμε τα παιδιά. Δεν ειναι ο ρόλος μας να τα διδάξουμε/εκπαιδευσουμε, αυτό το κάνουν οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο (βέβαια η εκπαιδευση εχει τα χάλια της, αλλά αυτο ειναι αλλο θέμα).

 

επίσης ένα θέμα είναι σε τι ηλικία μαθαίνεις τι.

Ακριβώς.

[ELEN123]

Η τελευταία μου παράγραφος αναφερόταν σε ενήλικες!!!

 

 

Ετσι οπως ηταν γραμμενο φαινοταν οτι απευθυνοσουν σε παιδια, απο το γενικοτερο νοημα ολοκληρου του μηνυματος.

Συγνωμη λαθος καταλαβα, τοτε.

 

Θα το διορθωσω, στη δικο μου μηνυμα.

 

 

Απο Λαιδα

Νομιζω ειπε δεν μιλαμε αν δεν μας ρωτησουν...Οχι γενικοτερα....Αλλα ας διευκρινσει η ιδια.

 

Ναι αυτο εννουσα.

Στο αρχικο μηνυμα εχθες τα εγραψα αρκετα αναλυτικα και εστιασα και στις ηλικιες (γιατι μετα με τις διαφωνιες και τις αντιπαραθεσεις δινουμε εμφαση σε αλλα και δημιουργουνται και παρεξηγησεις).

 

Κυριως αναφερομουν σε μικρες ηλικιες προσχολικες. Εκει πρεπει να ειμαστε πολυ προσεκτικοι.

Οσο πιο μικρο το παιδι τοσο πιο προσεκτικοι πρεπει να ειμαστε, στον τροπο που εκφραζαμαστε και σε αυτα που λεμε , γιατι τα παιδια ειναι πολυ ευαισθητα και δεκτικα σε ολα. Γιατι ακομα δεν εχουν αναπτυξει τη δικη τους κριση. Χωρις να αναιρει αυτο που λεω οτι στις μεγαλυτερες ηλικιες δεν πρεπει να ειμασε προσεκτικοι.

 

Γενικα πιστευω οτι πολυ σταδιακα πρεπει να τους δινουμε τη γνωση των παιδιων, ωστε να μπορουν να την αφομοιωνουν καλυτερα, να την επεξεργαζονται και να αναπτυξουν την κριση τους.

Ο καταιγισμος γνωσεων σε ενα παιδι απο μικρες ηλικιες οχι μονο δεν θεωρω οτι το κανει εξυπνοτερο αλλα αντιθετα μπορει και να του περιοριζει το μυαλο, τη διαθεση να ανακαλυψει το ιδιο το παιδι τον κοσμο μονο του. Ασε να ανακαλυψει μονο του το παιδι, οταν αυτο ειναι ετοιμο τον κοσμο γυρω του, να ζητησει την πληροφορια που το ενδιαφερει. .

Ετσι αναπτυσσει τη σωστη κριση του, χωρις να μπερδευεται.

Ειναι οπως οταν λυνεις ενα προβλημα.

Οταν του δωσεις του παιδιου τη λυση ετοιμη , τον περιοριζεις στην σκεψη.

Οταν τον αφηνεις μονο του τοτε προσπαθει να δουλεψει το μυαλο του , αναπτυσσει την εξυπναδα και την κριση. Μπορει να μην τη βρει τη λυση , αλλα σιγουρα εχει περισσοτερα οφελη απο αυτο το παιδι που δεν προσπαθησε.

 

 

 

 

Συμφωνω με Δαφνη στο πρηγουμενο μηνυμα και με apeleytheros στο παρακατω

 

επίσης ένα θέμα είναι σε τι ηλικία μαθαίνεις τι.

 

Ειναι πολυ βασικο η ηλικα , η ωριμοτητα (το εχω επαναλλαβει πολλες φορες)

 

Νομιζω οτι δεν χρειαζεται να επεκταθω αλλο .

Καλη συνεχεια.

[alcyon]

Μετά από αυτές τις διευκρινήσεις, συμφωνώ κι εγώ. Πριν φάνηκε πως ο άθεος πρέπει να κρύβει και να αποσιωπεί το θέμα του θεού και της θρησκείας σα να είναι κάτι στο οποίο δεν πρέπει να αναφερθεί. Φυσικά όπως λέει η Ελεν123 δεν αρχίζουμε ξαφνικά το κήρυγμα και μάλιστα σε μικρές ηλικίες.

 

Από την άλλη έμεινε λίγο στο νου μου μια κουβέντα που ανέφερε η ίδια. Λες ELEN123 πως δεν κάνεις απλά αναφορά για την αναφορά, αλλά με το παράδειγμα και τη ζωή σου φαίνεται ο θεός στο παιδί. (Μιλάω γενικά ... είτε εσύ ή ο όποιος πιστός, δεν το θέτω προσωπικά).

 

Μπορείς να αναφέρεις κάποιο παράδειγμα που θεωρείς πως το παιδί αντιλήφθηκε την παρουσία του θεού; Δηλαδή κάπου μέσα στο παιχνίδι του; κάπου σε απορία του; κάπου σε κάτι που είδε; Θα μπορούσες να μας δώσεις 1-2 παραδείγματα μέσα από τη δική σου εμπειρία;

 

Όσο για το "ρίζωμα" της θρησκείας. Έχω κάποιες ενστάσεις σε αυτό που λέει η Δάφνη. Ναι μεν μπορεί να αναπαραχθεί άκριτα από τα παιδιά και ενδεχομένως να ζυμωθεί τόσο πολύ με τη σκέψη τους που να μην αλλάζει εύκολα (ή καθόλου), αλλά δεν είναι απόλυτο αυτό. Έχω την εντύπωση πως έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης και δράσης. Γιατί αν ήταν απλά θέμα μάθησης και συνήθειας, τότε οι θρησκευόμενες οικογένειες θα έβγαζαν θρησκευόμενα παιδιά και οι άθεες άθεα παιδιά. Αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Επομένως δείχνει να μην είναι μόνο η μάθηση και η επανάληψή της, που εδραιώνει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Πρέπει να υπάρχει και κάτι ακόμα..... (τι άραγε; ) .....

[AthinaP]

Δεν νομίζω ότι υπάρχει "πολύ νωρίς" για τέτοιες κουβέντες... Αν δεν τις κάνει κανείς στο σπίτι του, από κάπου αλλού θα τις πιάσει το παιδί, κάπως σαν τα παιδιά που δεν πολυακούνε για ποδόσφαιρο στο σπίτι από τους γονείς και τα ρωτάει κατά τύχη κάποιος περαστικός μια μέρα και μαθαίνουν οι γονείς ότι το παιδί είναι πχ Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός...

 

Από εκεί και πέρα τα πράγματα αλλάζουν σε βάθος χρόνου και δεν ξέρω αν πρέπει να αγχώνεται ο γονιός και για αυτό, μέσα στα τόσα άλλα που έχει να σκεφτεί σήμερα...

 

Ο δικός μου πάντως μου δήλωσε ότι πιστεύει, επειδή πιστεύει και ένας κολλητός του και μάλιστα με μεγάλη σιγουριά πρόσθεσε ότι πιστεύει και στον Άγιο Βασίλη. Μετά θυμήθηκε πάλι τις κουβέντες που είχαμε τα Χριστούγεννα και έβαλε κάτι σάλτσες ότι τελικά υπήρξε ο Μέγας Βασίλειος κτλ.

 

Σπίτι μας δεν υπάρχει και μεγάλη σύμπνοια ανάμεσα στους γονείς για αυτό το θέμα, ούτε όμως και κάποια διαφωνία ή σύγκρουση. Οπότε λέει ο καθένας τα δικά του πχ περί θνητότητας και από εκεί και πέρα ό,τι καταλάβει το παιδί, δεν θα το κάνουμε και θέμα. Για να πω την αλήθεια άλλα μας αγχώνουν σε αυτή την ηλικία. Όμως δεν ξέρω, δεν μου φαίνεται πολύ ενοχλητικό να κάνει κάτι το παιδί με το οποίο δεν είμαι σύμφωνη ιδεολογικά. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν και οι προϋποθέσεις στις μέρες μας να πάει το παιδί σε ένα φανατικό στρατόπεδο προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Γενικά υπάρχει μια ανεκτικότητα και μια χαλαρότητα. Τώρα δεν ξέρω τι γίνεται και μετά... Το μόνο που θυμάμαι από τα δικά μου χρόνια ήταν να έχει μπει λίγο στο στόχαστρο στο Γυμνάσιο την ώρα των Θρησκευτικών μια κοπέλα ενός άλλου δόγματος, αλλά τελικά νομίζω είχε και καλό βαθμό και γινόταν και το μάθημα πιο ενδιαφέρον και για τους υπόλοιπους. Στο Δημοτικό δεν θυμάμαι να αμφισβήτησε κανείς την ύπαρξη του Θεού, από μέρους των μαθητών, ούτε όμως και κάποιο δάσκαλο που να τον χαρακτήριζε κανείς υπερβολικά θρήσκο. Ποιος ξέρει όμως, τι να γίνεται σήμερα, έχουν αλλάξει οι εποχές.

[jannis]

Η θρησκευτική πίστη μεταδίδεται από την οικογένεια συνήθως.

Αν θα μάθει και τι για τις θρησκείες θα το ψάξει και μόνο του το παιδί σε βιβλία.

Εκείνο που θα προσέξω είναι να μην αποκτήσει φοβίες κτλ.

Ακουσα προσφατα για δασκάλα που έλεγε σε πρωτάκια περί τιμωρίας και διαβόλου.

Σε τέτοια περίπτωση θα μιλούσα με τη δασκάλα και με το παιδί μου.

Προς το παρόν έχει μάθει διάφορα συγκεχιμένα στον παιδικό και τα διηγείται (τα εγραψα πριν και τα βρισκω πολυ χαριτωμένα).

Δεν χρειάζεται σώνει και καλά παρέμβαση από εμένα. Μην ξεχνάμε οτι ειναι βασικό να ακούμε τα παιδιά. Δεν ειναι ο ρόλος μας να τα διδάξουμε/εκπαιδευσουμε, αυτό το κάνουν οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο (βέβαια η εκπαιδευση εχει τα χάλια της, αλλά αυτο ειναι αλλο θέμα).

 

 

Ακριβώς.

 

Εδώ διαφωνώ - εν μέρει. Νομίζω ότι οι περισσότεροι ''βαθιά θρησκευόμενοι'' (επί της ουσίας) έγιναν έτσι μετά από δικό τους ψάξιμο (ή γεγονότα που συνέβηκαν και τους οδήγησαν σε αυτό τον δρόμο). Όπως και οι περισσότεροι άθεοι. Δεν κάνω στατιστική αλλά έχω δει προσωπκά πολλά παραδειγματα που τα παιδιά να ακολουθούν διαφορετικό δρόμο από τους γονείς - και συνειδητά.

 

Τώρα αν είναι ο ρόλος μας να διδάξουμε /εκπαιδεύσουμε τα παιδια, εξαρτάται από τι όπως και το αν είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Για μενα κανενός δεν έπρεπε να είναι αυτός ο ρόλος. Και οι δύο θα έπρεπε να δίνουμε στο παιδί εφόδια, εργαλεία, ερεθίσματα και υποστήριξη για να μάθει μόνο του. Σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν ίσως αυτό να ήταν εφικτό όμως για πολλούς λόγους το εκπαιδευτικό σύστημα εστιάζεται στην μετάδοση γνώσεων. Άρα σαν γονιός πρεπει να κάνω κατι παραπάνω από αυτό που θα έκανα για να βοηθήσω το παιδί να αναπτύξει κριτική σκέψη.

Ειδικά για το μάθημα των θρησκευτικών - όπως γίνεται τώρα- δεν είναι καν μετάδοση γνώσεων, ακόμη χειρότερα είναι 'αποψη μου ''μετάδοση ως γνώση των πιστεύω της επικρατούσας Θρησκείας''. Ετσι αυτό το θέμα δεν θα μπορούσα να το αφήσω στο σχολείο - αυτό είναι άλλη συζήτηση όμως που γίνεται αλλού στο φόρουμ.

[alcyon]

Δεν αλλάζουν οι εποχές!

Η έκφρασή τους αλλάζει, αλλά τα υπόλοιπα μένουν ίδια.

 

Όταν ήμουν εγώ μαθήτρια, θυμάμαι -ειδικά στο λύκειο- έντονη αμφισβήτηση των παιδιών σε αυτά τα θέματα. Όσο πιο μεγάλη η τάξη, τόσο πιο έντονες και οι συζητήσεις. Έτυχε να είμαι παρατηρητής μιας τέτοιας συζήτησης πρόσφατα. Τις ίδιες ανησυχίες έχουν τα παιδιά.

 

Όσο για τους γονείς. Δε νομίζω να είναι θέμα άγχους. Αλλά ένας προβληματισμός και ενδεχομένως μια μεθοδικότητα σε κάποια πράγματα, δε νομίζω να βλάπτουν. Κι όταν λέω μεθοδικότητα εννοώ να διερευνήσουμε πού, πώς, πότε και αν, θα πούμε κάτι.

 

Υποθέτω πως ένας γονιός που είναι θρησκευόμενος, από νωρίς θα αναφερθεί σε ιστορίες σχετικές είτε με αφορμή κάποιες γιορτές (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα, ονομαστική γιορτή κτλ), είτε γιατί απλά θα το θεωρήσει καλό.

Αντίστοιχα υποθέτω πως ένας άθεος δε θα αναφέρει κάτι στο παιδί του ή ίσως κάνει μια αναφορά λόγω επιρροών που μπορεί να έχει αντιληφθεί.

 

Δε θεωρώ μεμπτό, το να προβληματίζεται κάποιος για τον τρόπο διαχείρισης ορισμένων ιδεών. Όπως πολύ όμορφα είπε παραπάνω κάποια, πως υπάρχουν βιβλία (π.χ. για το σεξ) που αφορούν τα παιδιά, δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο που να δείχνει προσέγγιση σε τέτοια θέματα ή αν υπάρχουν είναι καθαρά ενταγμένα κάπου.

 

Το πιο δύσκολο στις θρησκευτικές πεποιθήσεις (όποιες κι αν είναι αυτές), θεωρώ πως είναι η ανοχή της διαφορετικότητας. Αυτό πιστεύω είναι ένα από τα πρωταρχικά πράγματα, που θα ήθελα να μάθουν -τουλάχιστον τα δικά μου- παιδιά.

 

 

Γι' αυτό έθεσα και το θέμα. Αναρωτιόμουν τι λέτε ή τι αποφεύγετε να πείτε για το θεό στα παιδιά, σύμφωνα πάντα κατά τα πιστεύω του καθενός.

[ilonka19]

Για το θεμα του θανατου που με ειχε ρωτησει καποια φορα του ειπα οτι οταν καποιος πεθαινει τον πηγαινουν στο νεκροταφειο και τον θαβουν, και οταν με ρωτησε γιατι καποιος πεθαινει του ειπα οτι οταν ειναι καποιος πολυ γερος πεθαινει. Δεν του εχω πει ποτε τιποτα για αμαρτιες και κολαση, αλλα του λεω οτι δεν κανουμε ασχημα πραγματα γιατι δεν ειναι σωστο. Στο σχολειο εγιναν αναφορες για το θεμα του Χριστου οταν ηταν το Πασχα και τα Χριστουγεννα, ο πεθερος μου τον πηγαινει συχνα στην εκκλησια, δεν μου εχει κανει ομως ποτε ερωτηση για το θεμα του Θεου.

[alcyon]

Για ποια ηλικιακή ομάδα μιλάς (πάνω-κάτω);

[jannis]

Όσο για τους γονείς. Δε νομίζω να είναι θέμα άγχους. Αλλά ένας προβληματισμός και ενδεχομένως μια μεθοδικότητα σε κάποια πράγματα, δε νομίζω να βλάπτουν. Κι όταν λέω μεθοδικότητα εννοώ να διερευνήσουμε πού, πώς, πότε και αν, θα πούμε κάτι.

 

 

Το πιο δύσκολο στις θρησκευτικές πεποιθήσεις (όποιες κι αν είναι αυτές), θεωρώ πως είναι η ανοχή της διαφορετικότητας. Αυτό πιστεύω είναι ένα από τα πρωταρχικά πράγματα, που θα ήθελα να μάθουν -τουλάχιστον τα δικά μου- παιδιά.

 

.

 

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω

 

Επίσης υπάρχει και το ''debate'' για το αν όταν μεγαλώνοντας παιδιά έχεις με σκοπό να τους μεταδώσεις συγκεριμένες θρησκευτικές αντιλήψεις καταπατάς το δικαίωμα τους για θρησκευτική ελευθερία.