Υπάρχει νόμος για την πρωινή προσευχή ;;

[alcyon]

Θα σταθώ σε αυτό το κομμάτι... και κυρίως στα υπογραμμισμένα...

...... τώρα πια δεν νιώθω οτι μπορώ να πιστέψω σε κάτι συγκεκριμένο δυαντά... είναι και η εκκλησία με τα χίλια της κακά που δεν μπορώ να παραβλέψω, όταν για πολλά πολλά χρόνια βλέπεις τα πράγματα από μία οπτική γωνία το μάτι έχει γυμναστεί να βλέπει με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δύσκολα γυρνάει εντελώς, το βλέπει το διαφορετικό, το δέχεται, αλλά αυτό δεν φτάνει στην καρδιά... .............το να μαθαίνεις ένα παιδί να μήν πιστεύει σε τίποτε, σε εμένα δλδ, είχε ως αποτέλεσμα να μήν πιστεύω ουσιαστικά σε τίποτε γενικά, επικύνδινος δρόμος, ειδικά για δύσκολες στιγμές... σε κάνει ώρες ώρες κυνικό, μηδενιστή, καχύποπτο και σίγουρα μοναχικό...

.......

 

Μήπως έχεις χρεώσει με περισσότερα τη στάση του πατέρα σου, απ' όσα του αναλογούν;

 

Τι εννοώ...

μεγάλωσα σε πολύ θρησκευόμενη οικογένεια. Πήγα σε ένα θρησκευτικό σχολείο. Η ευρύτερη οικογένεια ήταν επίσης βαθιά θρησκευόμενη.

Εγώ, λοιπόν με τη λογική αυτή θα έπρεπε να είμαι πλήρως ενσωματωμένη στη θρησκευτική λατρεία και να έχω ταυτίσει το "είναι" μου με το Θεό. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι έτσι.

Ναι μεν σέβομαι τα πιστεύω του καθενός, αλλά από εκεί και πέρα... στις δύσκολες στιγμές... (ας χρησιμοποιήσω τα δικά σου λόγια): "ειδικά για δύσκολες στιγμές... σε κάνει ώρες ώρες κυνικό, μηδενιστή, καχύποπτο και σίγουρα μοναχικό...".

 

Τι θέλω να πω...

Μήπως η στάση σου (μου) απέναντι στη θρησκεία και το θεό δεν έχει να κάνει με το τι διδαχθήκαμε από σχολείο, γονείς κτλ κτλ... αλλά με άλλους παράγοντες;

 

Επίσης, πλέον ως ενήλικη... αισθάνομαι πλήρως ελεύθερη να επιλέγω τον τρόπο που θα βλέπω τα πράγματα και το πώς θα τα αντιμετωπίζω. Αν ήταν όπως λες θέμα "εκπαίδευσης"... τότε δε θα έπρεπε να μπορώ να φανταστώ μια ζωή διαφορετική από την πλήρη προσήλωση στη θρησκεία (έως υπερβολής).

[moon child]

καλά το σχολείο και η δασκάλα μου στο θέμα χρωστάει ΜΕΓΑΑΑΛΗ ΧΑΡΗ σε όλη την τάξη, που την έβαζε να ακούει εξορκισμούς στα 11, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...

 

το θέμα είναι οτι η α-θρησκία ήταν μάχη του μπαμπά μου, και την έκανε δική μου, και με φόρτωσε και μένα με τα όπλα του....

το θέμα είναι οτι δεν ήθελε να δω άλλα πράγματα γιατί σε εκείνον δεν άρεσαν (όπως εσένα δεν σου αρέσει και δεν θέλεις να το βιώνει το παιδί σου), οτι με την φοβία του να μήν μου επιβληθούν τα θεία, μου επιβλήθηκε στο τέλος αυτός και οι ιδέες του... εγωιστής και αυτός, το δικό του ήταν το σωστό, και έτσι έπρεπε να γίνει...

 

πρόσεχε Κατερίνα, όσο σίγουρη και αν είσαι για τα πιστέυω σου, να θυμάσαι πάντα οτι είναι ΔΙΚΑ σου, και οτι το παιδί σου έχει δικαίωμα να ζήσει και μέσα από τα δικά του βιώματα να διαμορφώσει τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ πιστεύω, δεν έχεις δικαίωμα να "καθαρίζεις" / καθορίζεις την εικόνα που το περιβάλλει με κανέναν τρόπο. Γιατί μια μέρα μπορεί να στο χρεώσει, και ειδικά αν είσαι εν ζωή, θα πρέπει να απολογηθείς κιόλας γιατί δεν έλεγε εκείνο το ωραίο πρωινό ποιηματάκι με τα άλλα παιδάκια στο σχολείο...

[alcyon]

Σ' αυτό θα συμφωνήσω... πως το παιδί πρέπει να είναι ελεύθερο να αναπτύξει -με τον καιρό- τα δικά του "πιστεύω".

 

Κατερίνα, να πω ένα αντίστροφο παράδειγμα.

Γονιός θρήσκος, πίστευε πως τα παραμύθια που περιείχαν νεράιδες και ξωτικά, περιέγραφαν διαβόλους (!!!) κι έτσι είχε αποκλείσει το 5χρονο παιδί του από ένα μεγάλο μέρος παραμυθιών. Αυτός το θεωρούσε σωστό...

Εγώ να ρωτήσω... είχε το ηθικό δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο στο παιδάκι του; Γιατί να μην το αφήσει να μπει στον κόσμο των παραμυθιών (και μιλάμε για νορμάλ κλασικές ιστορίες, όχι τίποτα παράξενες).

 

Όσο άσχημο μου φαίνεται αυτό, τόσο άσχημος μοιάζει στα μάτια μου ο οποιοσδήποτε αποκλεισμός "επειδή έτσι (δεν) μας αρέσει".

Θα προτιμούσα να του έλεγε... άκου το παραμύθι και μετά να συζητήσουμε τι λέει, τι συμβολίζει, αν σ' αρέσει, αν μ' αρέσει κτλ κτλ... Ομοίως και για τη θρησκεία, και για οποιοδήποτε άλλο θέμα. (Αρκεί να υπάρχει σεβασμός στη ζωή).

[Marirena]

Αν και δεν κατάφερα (ακόμα) να διαβάσω το θέμα από την αρχή, Lucy μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις και συμφωνώ απόλυτα. Επείδή μάλιστα σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά (σχεδόν σίγουροι) την επιλογή να μην βαφτίσουμε το παιδί μας, μόλις είδα τον τίτλο του θέματος μπήκα να το διαβάσω. Έχω ήδη αρχίσει να φοβάμαι και να αναρωτιέμαι τί είδους αποκλεισμούς και ρατσιμούς μπορεί να βιώσουμε στο μέλλον εξαιτίας αυτής της απόφασης.

[katerina2]

καλά το σχολείο και η δασκάλα μου στο θέμα χρωστάει ΜΕΓΑΑΑΛΗ ΧΑΡΗ σε όλη την τάξη, που την έβαζε να ακούει εξορκισμούς στα 11, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...

 

το θέμα είναι οτι η α-θρησκία ήταν μάχη του μπαμπά μου, και την έκανε δική μου, και με φόρτωσε και μένα με τα όπλα του....

το θέμα είναι οτι δεν ήθελε να δω άλλα πράγματα γιατί σε εκείνον δεν άρεσαν (όπως εσένα δεν σου αρέσει και δεν θέλεις να το βιώνει το παιδί σου), οτι με την φοβία του να μήν μου επιβληθούν τα θεία, μου επιβλήθηκε στο τέλος αυτός και οι ιδέες του... εγωιστής και αυτός, το δικό του ήταν το σωστό, και έτσι έπρεπε να γίνει...

 

πρόσεχε Κατερίνα, όσο σίγουρη και αν είσαι για τα πιστέυω σου, να θυμάσαι πάντα οτι είναι ΔΙΚΑ σου, και οτι το παιδί σου έχει δικαίωμα να ζήσει και μέσα από τα δικά του βιώματα να διαμορφώσει τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ πιστεύω, δεν έχεις δικαίωμα να "καθαρίζεις" / καθορίζεις την εικόνα που το περιβάλλει με κανέναν τρόπο. Γιατί μια μέρα μπορεί να στο χρεώσει, και ειδικά αν είσαι εν ζωή, θα πρέπει να απολογηθείς κιόλας γιατί δεν έλεγε εκείνο το ωραίο πρωινό ποιηματάκι με τα άλλα παιδάκια στο σχολείο...

 

Όταν τα θέματα γίνονται τόσο προσωπικά, εγώ δε θέλω να τα συζητήσω. Συγγνώμη.

.............

Άνοιξα το θέμα αυτό θέλοντας να συζητήσω το τι γίνεται στα σχολεία. Βλέπω ότι οι περισσότεροι είστε ικανοποιημένοι από την προσευχή που υπάρχει στα σχολεία. Προσωπικά, δε θα σταματήσω να είμαι δυσαρεστημένη και να το δηλώνω. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μαζευτούμε περισσότεροι. Ίσως σε επόμενες γενιές, αλλά κάποιοι έχουμε την ανάγκη να κάνουμε την αρχή εκφράζοντας τη διαφοροποίησή μας.

Και επειδή λέτε ότι αυτή ειδικά την εποχή άλλα είναι πιο σημαντικά θέματα, θέλω να πω ότι δε με νοιάζει. Δεν εννοώ ότι δε με νοιάζει που υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν έχουν να φάνε πλέον. Αλλά δε θα επιτρέψω αυτό να με κάνει να σταματήσω να σκέφτομαι.

Και ευχαριστώ τη μιρικι που μοιράστηκε μαζί μας τις πολύ εξειδικευμένες εμπειρίες, γνώσεις και σκέψεις της γιατί προσωπικά με έκανε να σκεφτώ και λίγο παραπέρα.

[Λαΐδα]

Κατερινα 2, αν και δεν σου αρεσει να μιλας προσωπικα, θα την κανω την ερωτηση....μαλλον ασκοπα....

Σε ενοχλουν ολες οι θρησκειες το ιδιο η μονο η ορθοδοξια?

[katerina2]

Σ' αυτό θα συμφωνήσω... πως το παιδί πρέπει να είναι ελεύθερο να αναπτύξει -με τον καιρό- τα δικά του "πιστεύω".

 

Κατερίνα, να πω ένα αντίστροφο παράδειγμα.

Γονιός θρήσκος, πίστευε πως τα παραμύθια που περιείχαν νεράιδες και ξωτικά, περιέγραφαν διαβόλους (!!!) κι έτσι είχε αποκλείσει το 5χρονο παιδί του από ένα μεγάλο μέρος παραμυθιών. Αυτός το θεωρούσε σωστό...

Εγώ να ρωτήσω... είχε το ηθικό δικαίωμα να κάνει κάτι τέτοιο στο παιδάκι του; Γιατί να μην το αφήσει να μπει στον κόσμο των παραμυθιών (και μιλάμε για νορμάλ κλασικές ιστορίες, όχι τίποτα παράξενες).

 

Όσο άσχημο μου φαίνεται αυτό, τόσο άσχημος μοιάζει στα μάτια μου ο οποιοσδήποτε αποκλεισμός "επειδή έτσι (δεν) μας αρέσει".

Θα προτιμούσα να του έλεγε... άκου το παραμύθι και μετά να συζητήσουμε τι λέει, τι συμβολίζει, αν σ' αρέσει, αν μ' αρέσει κτλ κτλ... Ομοίως και για τη θρησκεία, και για οποιοδήποτε άλλο θέμα. (Αρκεί να υπάρχει σεβασμός στη ζωή).

 

Αυτό που με απασχολεί εμένα έχει να κάνει με το αν το σχολείο που προσφέρεται στα παιδιά μας και για το οποίο πληρώνουμε από την τσέπη μας έχει το δικαίωμα να κάνει τέτοιου είδους επιλογές για τα παιδιά μας (καλές ή κακές).

Το τι κάνει ο καθε γονιός στο σπίτι του είναι άλλο θέμα. Δεν τον πληρώνω αυτό τον άνθρωπο για να είναι γονιός. Το σχολείο όμως το πληρώνω.

[katerina2]

Κατερινα 2, αν και δεν σου αρεσει να μιλας προσωπικα, θα την κανω την ερωτηση....μαλλον ασκοπα....

Σε ενοχλουν ολες οι θρησκειες το ιδιο η μονο η ορθοδοξια?

 

Με ενοχλεί το σχολείο που πληρώνω από την τσέπη μου (και δεν είναι ιδιωτικό) να προωθεί την οποιαδήποτε θρησκεία.

[Marirena]

Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μαζευτούμε περισσότεροι. Ίσως σε επόμενες γενιές, αλλά κάποιοι έχουμε την ανάγκη να κάνουμε την αρχή εκφράζοντας τη διαφοροποίησή μας.

Και επειδή λέτε ότι αυτή ειδικά την εποχή άλλα είναι πιο σημαντικά θέματα, θέλω να πω ότι δε με νοιάζει. Δεν εννοώ ότι δε με νοιάζει που υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν έχουν να φάνε πλέον. Αλλά δε θα επιτρέψω αυτό να με κάνει να σταματήσω να σκέφτομα

 

Πολύ ωραίο! Και δηλώνω συμμετοχή στους περισσότερους που κι εγώ ελπίζω κάποια στιγμή να μαζευτούμε....

[Λαΐδα]

Το σχολείο όμως το πληρώνω.

μαζι με αλλους συναθρωπους σου ομως, οι οποιοι στην πλειοψηφια τους δεν θελουν καποια αλλαγη (εμενα θα μου ηταν αδιαφορη τετοια αλλαγη μια που συμφωνω με την αλκυονη οτι τα παιδια κανουν ο,τι 'βλεπουν' και οχι ό,τι 'ακουν')

[moon child]

Όταν τα θέματα γίνονται τόσο προσωπικά, εγώ δε θέλω να τα συζητήσω. Συγγνώμη.

.............

Άνοιξα το θέμα αυτό θέλοντας να συζητήσω το τι γίνεται στα σχολεία. Βλέπω ότι οι περισσότεροι είστε ικανοποιημένοι από την προσευχή που υπάρχει στα σχολεία. Προσωπικά, δε θα σταματήσω να είμαι δυσαρεστημένη και να το δηλώνω. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μαζευτούμε περισσότεροι. Ίσως σε επόμενες γενιές, αλλά κάποιοι έχουμε την ανάγκη να κάνουμε την αρχή εκφράζοντας τη διαφοροποίησή μας.

Και επειδή λέτε ότι αυτή ειδικά την εποχή άλλα είναι πιο σημαντικά θέματα, θέλω να πω ότι δε με νοιάζει. Δεν εννοώ ότι δε με νοιάζει που υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν έχουν να φάνε πλέον. Αλλά δε θα επιτρέψω αυτό να με κάνει να σταματήσω να σκέφτομαι.

Και ευχαριστώ τη μιρικι που μοιράστηκε μαζί μας τις πολύ εξειδικευμένες εμπειρίες, γνώσεις και σκέψεις της γιατί προσωπικά με έκανε να σκεφτώ και λίγο παραπέρα.

 

Κατερίνα μου, συγνώμη αν σε στεναχώρησα, αλλά μήν το παίρνεις προσωπικά, Κατερίνα, Μαρία, Χονολοουλού κτλ, ο β πληθυντικός είναι συμβολικός, τα ονόματα επίσης, κουβέντα κάνουμε, και ο καθένας λέει τις σκέψεις του, εγώ σου γράφω οτι πιστεύω πως κοιτάς πολύ ένα δέντρο, εσύ διαφωνείς, ουδέν πρόβλημα, αλλά οι συζητήσεις είναι σαν τους κισσούς, δεν ξέρεις ποτέ προς τα πού θα πάνε...

 

γιατί στο κάτω κάτω δεν το βλέπεις αλιώς? εγω κάθομαι και γράφω για τον αποθανών μπαμπά και τις εντελώς προσωπικές μου εμπειρίες, για να σου δείξω πως τα παιδάκια δεν νιώθουν πάντα βολικά και άνετα με τέτοια θέματα, τους πέφτουν βαριά, πρακτικές συμβουλές αν θέλεις πες το, και σύ με γειώνεις με ένα "προσωπικά ζητήματα συζήτηση κομένη"? δεν είναι πρέπων!

 

αντε, θα σας αφήσω, δεν έχω να συνεισφέρω παραπάνω στο θέμα! φιλιά σε όλες! (βραδυνή προσευχούλα παίζει?)

[katerina2]

Κατερίνα μου, συγνώμη αν σε στεναχώρησα, αλλά μήν το παίρνεις προσωπικά, Κατερίνα, Μαρία, Χονολοουλού κτλ, ο β πληθυντικός είναι συμβολικός, τα ονόματα επίσης, κουβέντα κάνουμε, και ο καθένας λέει τις σκέψεις του, εγώ σου γράφω οτι πιστεύω πως κοιτάς πολύ ένα δέντρο, εσύ διαφωνείς, ουδέν πρόβλημα, αλλά οι συζητήσεις είναι σαν τους κισσούς, δεν ξέρεις ποτέ προς τα πού θα πάνε...

 

γιατί στο κάτω κάτω δεν το βλέπεις αλιώς? εγω κάθομαι και γράφω για τον αποθανών μπαμπά και τις εντελώς προσωπικές μου εμπειρίες, για να σου δείξω πως τα παιδάκια δεν νιώθουν πάντα βολικά και άνετα με τέτοια θέματα, τους πέφτουν βαριά, πρακτικές συμβουλές αν θέλεις πες το, και σύ με γειώνεις με ένα "προσωπικά ζητήματα συζήτηση κομένη"? δεν είναι πρέπων!

 

αντε, θα σας αφήσω, δεν έχω να συνεισφέρω παραπάνω στο θέμα! φιλιά σε όλες! (βραδυνή προσευχούλα παίζει?)

 

Δεν είχα καμία πρόθεση να σε προσβάλω πάντως.

Και το ξέρω ότι αυτά τα θέματα είναι βαριά για ένα παιδάκι. Με την κόρη μου (5 ετών) δεν έχω κάνει σχεδόν καμία σχετική συζήτηση. Δεν έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μέχρι τώρα. Αν δε το ζητήσει η ίδια, δε σκοπεύω να ανοίξω εγώ θέμα θρησκείας, θεού κλπ.

[alcyon]

.... Με την κόρη μου (5 ετών) δεν έχω κάνει σχεδόν καμία σχετική συζήτηση. Δεν έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μέχρι τώρα. Αν δε το ζητήσει η ίδια, δε σκοπεύω να ανοίξω εγώ θέμα θρησκείας, θεού κλπ.

 

Εμένα αντιθέτως έδειξαν ένα σχετικό ενδιαφέρον και περιέργεια.Μου ζήτησαν να πάμε εκκλησία , και δεν το αρνήθηκα.Το ερέθισμα ήταν η τηλεόραση.Είδαν εκκλησιασμό στο «μικρό σπίτι στο λιβάδι».

Πήγαμε.Είδαν.Ρώτησαν γιατί το ένα, γιατί το άλλο.Μου ζήτησαν να ξαναπάμε.Με γύριζαν από ενορία σε ενορία κάθε Κυριακή για έναν ολόκληρο μήνα! Μετά βαρέθηκαν και σταμάτησαν.Καμιά φορά το θυμούνται ξανά.Κτλ κτλ...

Δεν το θεωρώ κακό το να δουν τρόπους λατρείας των ανθρώπων. .Προσωπικά θα έκανα κάτι αντίστοιχο ακόμα κι αν μου ζήταγαν να γνωρίσουν ένα τέμενος ή κάποιο τζαμί.

[ζώπυρον]

H προσευχή δεν είναι προσηλυτισμός γιατί στην Ελλάδα η ορθόδοξη χρ/κή θρησκεία είναι η 'επικρατούσα', το λέει το Σύνταγμα. οι πιο πολλοί γονείς είναι χριστιανοί και επομένως δεν είναι κάτι που δεν το θέλουν. Τώρα, αν κάποιος δεν είναι χριστιανός δεν είναι υποχρεωτικό να προσεύχεται, ούτε καν να συμμετέχει στο μάθημα των θρησκευτικών.

Συμφωνώ.

 

Η λέξη ανεξιθρησκεία δεν σημαινει τίποτα δηλαδή? Πρέπει να δίνουμε αναφορά σε τι πιστεύουμε και σε τι όχι? Με το να πάρεις απαλλαγή από κάτι, αμέσως σου βάζει ταμπέλα.

Μην μπερδεύουμε την ανεξιθρησκεία με την επικρατούσα θρησκεία.

 

Και - ειδικά στις μέρες μας - ταμπέλες δεν μπαίνουν. Οι άνθρωποι παντρεύονται με πολιτικό γάμο, κάνουν ονοματοδοσία κι όχι βάφτιση, απέχουν από την προσευχή και το μάθημα των θρησκευτικών, κάνουν πολιτικές κηδείες, κ.λ.π.

Στο σχολείο μας αρκετά παιδάκια απέχουν από την προσευχή και τον εκκλησιασμό, σε καμία περίπτωση δεν έχουν στοχοποιηθεί. Είναι κανονικά και ισότιμα μέρη της σχολικής κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας. Εντάξει, κάποιοι κάφροι πάντα υπάρχουν αλλά είναι τόσο λίγοι/ανίσχυροι που δεν κάνουν τη διαφορά.

 

Καλα ολα αυτα που λετε βρε κοριτσια περι ανεξιθρησκειας κλπ.. αλλα εγω δεν καταλαβαινω γτ απο την στιγμη που συμμετεχουμε στο συνολο... επειδη δεν συμφωνουμε πρεπει να αλλαξει το συνολο και οχι εμεις!Δηλαδη η δημοκρατια ειναι οπου μας βολευει?Η εννοια της πλειοψηφιας αυτο δεν ειναι?

Παντως απο τα χρονια τα δικα μου (ειμαι 34) και ειχαμε παιδακια Ιαχωβαδες μια χαρα περνουσαν την ωρα της απαλλαγης.. και γενικα δεν ειχα προσεξει ποτε καποια περιεργη συμπεριφορα πανω σε αυτο το θεμα!Ποσο μαλλον τωρα.. που σε καθε σχολειο υπαρχουν και περισσοτερα παιδακια απο αλλες χωρες που ειναι μουσουλμανοι κλπ!Και οπως ειπε μια κοπελα πιο πανω.. με αυτη τη λογικη .. τα παιδακια αυτα να κανουν μαθημα και τα Χριστουγεννα... του Αγιου Πνευματος.. των Φωτων κλπ.. γτ σιγουρα οταν καθονται στο σπιτι τους αντι να πανε σχολειο εκεινες τις μερες επισης νιωθουν παραγκωνισμενα!

Πιστευω οτι δεν χρειαζεται αμα δεν συμφωνουμε σε κατι (θρησκεια.. κομμα κλπ) να τα ισοπεδωνουμε ολα τα πιστευω του συνολου μονο και μονο για να αισθανομαστε εμεις καλα!Με μια καλη εκπαιδευση απο ολους τους γονεις για την διαφορετικοτητα.. η προσευχη και η απαλλαγη θα εχουν μηδαμινη σημασια!

Συμφωνώ.

 

ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 9. Μέχρι πριν πεθάνει δήλωνε και ζούσε σαν άθεος (η λευκαιμία βέβαια του θύμισε τα θεία την ύστατη στιγμή, στα 60 του χρόνια)

 

πήγαινα λοιπόν σχολείο και άκουγα για παράδεισους, αγγελάκια και ψυχές. Γυρνούσα σπίτι και μου έλεγε οτι πεθαίνουμε, μας θάβουν στο χώμα κάτω από τα λουλούδια και αυτά μεγαλώνουν από μας και πως η ζωή και φύση ακολουθούν τον κύκλο τους. Μεγάλη σύγχηση το νήπιο και το πρωτάκι - δευτεράκι.

 

Η μάχη του πετέρα μου με το κοινωνικό είθιστε, με τις προσευχές και την θρήσκα δασκάλα μου ξεπέρασε εμένα, εκείνος νίκησε την μάχη, αλλά εγώ που δεν περιθωριοποίηθηκα γι αυτό το θέμα μεν, συγχίστηκα πολύ μέσα μου δε. Αν ήταν χαλαρός, αν δεν με φόρτιζε συναισθηματικά να παλεύω με λουλούδια ή παράδεισους, μεγάλη χάρη θα μου έκανε. Είμαι 36 και ακόμη ώρες ώρες θα ήθελα να μήν είχε αποκλειστεί το θείο τόσο ριζικά από τόσο νωρίς... και τελικά δεν απέκτησα ποτέ καμία σχέση με το θείο, αλλά θα ήθελα να μου είχε δοθεί και αυτή η πλευρά, και ας μου έβγαινε όπως θα ήθελα να μου βγει, η πλήρη απουσία με κάνει να νιώθω πως η α-θρησκία ήταν τελικά μάλλον επιβεβλημμένη.

 

Ζούμε εδώ και εδώ προς το παρών τα πράγματα είναι έτσι. Δείτε το όπως η Μιρίκη να πάρετε τα θετικά της υπόθεσης, και αφήστε τις μάχες για χώρους ενηλίκων, ουυυ για μάχες να έχετε όρεξη, τόσα πεδία γύρω τριγύρω, δεν πιάνουμε το κράτος καλύτερα να το κάνουμε κομμάτια? εδώ σε λίγο δεν θα έχουμε να τα ταίσουμε, η προσευχές μας πείραξαν...

 

τώρα πια δεν νιώθω οτι μπορώ να πιστέψω σε κάτι συγκεκριμένο δυαντά... είναι και η εκκλησία με τα χίλια της κακά που δεν μπορώ να παραβλέψω, όταν για πολλά πολλά χρόνια βλέπεις τα πράγματα από μία οπτική γωνία το μάτι έχει γυμναστεί να βλέπει με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δύσκολα γυρνάει εντελώς, το βλέπει το διαφορετικό, το δέχεται, αλλά αυτό δεν φτάνει στην καρδιά... βασικά, και επειδή την βλέπω την κάρτα να ρχεται ούτως ή αλλως, το να μαθαίνεις ένα παιδί να μήν πιστεύει σε τίποτε, σε εμένα δλδ, είχε ως αποτέλεσμα να μήν πιστεύω ουσιαστικά σε τίποτε γενικά, επικύνδινος δρόμος, ειδικά για δύσκολες στιγμές... σε κάνει ώρες ώρες κυνικό, μηδενιστή, καχύποπτο και σίγουρα μοναχικό...

Φοβερά λόγια, ας τα σκεφτούμε καλά όλοι οι γονείς...

 

το θέμα είναι οτι η α-θρησκία ήταν μάχη του μπαμπά μου, και την έκανε δική μου, και με φόρτωσε και μένα με τα όπλα του....

το θέμα είναι οτι δεν ήθελε να δω άλλα πράγματα γιατί σε εκείνον δεν άρεσαν (όπως εσένα δεν σου αρέσει και δεν θέλεις να το βιώνει το παιδί σου), οτι με την φοβία του να μήν μου επιβληθούν τα θεία, μου επιβλήθηκε στο τέλος αυτός και οι ιδέες του... εγωιστής και αυτός, το δικό του ήταν το σωστό, και έτσι έπρεπε να γίνει...

 

...όσο σίγουρη και αν είσαι για τα πιστέυω σου, να θυμάσαι πάντα οτι είναι ΔΙΚΑ σου, και οτι το παιδί σου έχει δικαίωμα να ζήσει και μέσα από τα δικά του βιώματα να διαμορφώσει τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ πιστεύω, δεν έχεις δικαίωμα να "καθαρίζεις" / καθορίζεις την εικόνα που το περιβάλλει με κανέναν τρόπο. Γιατί μια μέρα μπορεί να στο χρεώσει, και ειδικά αν είσαι εν ζωή, θα πρέπει να απολογηθείς κιόλας γιατί δεν έλεγε εκείνο το ωραίο πρωινό ποιηματάκι με τα άλλα παιδάκια στο σχολείο...

 

...εγώ ονειρεύομαι το θείο αναθρεμμένη από άθεους και συ το κάνες στην άκρη αναθρεμμένη από θρήσκους... ένα είναι σίγουρο, είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για την αυτογνωσία!

moon child, από τις ωραιότερες τοποθετήσεις που γενικά έχω διαβάσει/ακούσει πάνω στο θέμα που συζητάμε εδώ.

Πολύ φιλοσοφική αλλά ταυτόχρονα σφαιρική και ρεαλιστική (συνδεδεμένη με τη ζωή, την ανατροφή και την σχέση γονιού-παιδιού) η άποψή σου. Συνέχισε να γράφεις, μ' αρέσει να σε διαβάζω, παρ' ότι υποτίθεται ότι είμαι πιο "κλασσική" Χ.Ο. από σένα. (δεν ξέρω καν αν είσαι δηλαδή)(καταλαβαίνεις πως το λέω, ε?)(μην παρεξηγηθούμε βραδιάτικα)

[maela]

τώρα που το ξανασκέφτομαι...μήπως να αλλάζαμε και τη σημαία μας γιατί έχει πάνω ένα σταυρό που σίγουρα κάποιους τους ενοχλεί...

Καπως ετσι τα βλεπω και εγω τα πραγματα!Και οπως ειπε μια κοπελα πιο πανω.. και το μαθημα της ιστοριας μας μπορει να προσβαλει τους Τουρκους.. τους Γερμανους κλπ... να τα αλλαξουμε δηλαδη ολα!Εγω παντως που δεν εχω ιδιατερα κολληματα με θρησκειες αλλοδαπους κλπ εχω παρατηρησει οτι στην προσπαθεια μας να γινουμε Ευρωπαιοι.. θελουμε ολα να τα ισωπεδωσουμε ενω ταυτοχρονα σαν Ελληνες και κυριως σαν ορθοδοξοι(οι περισσοτεροι τουλαχιστον) δεν εχουμε θεμα με τους αλλους αλλ κυριως αντιστροφα.Εννοω πχ οτι ενας ορθοδοξος δεν θα παει ποτε με το βιβλιαρακι της αγιας γραφης της καθε θρησκειας να σου κανει κυρηγμα.Το αντιθετο ομως γινεται!

Και δεν μιλαω χωρις να ξερω.. γτ ο αδελφος μου στον πρωτο του γαμο.. παντρευτηκε μια κοπελα που η οικογενεια της ηταν Πεντηκοστιανη.Αυτη στην πορεια φανατιστικε και εγινε απολυτα δογματικη.. με αποτελεσμα να μην αφηνει τον αδελφο μου να μου μιλαει γτ "ημασταν αδελφια μονο στο αιμα και οχι στην ψυχη".Αυτο ειναι ενα μικρο παραδειγμα εκεινης της ιστοριας!Αντιθετα εμεις σαν ορθοδοξοι..μας ενοιαζε να ειναι ευτυχισμενος μονο!

Επισης ενα αλλο παραδειγμα .. στο χωριο μου στο σπιτι κατω απο μας ειναι μια οικογενεια Ευαγγελικων.Χρονια λοιπον πανε σε ολα τα σπιτια με το βιβλιαρακι.Αυτη η οικογενεια εχει και εναν γιο στην ηλικια μου.. που φυσικα κανουμε χρονια παρεα ... και ολοι τον κανουμε παρεα .. σεβομαστε την επιλογη του.. και αυτος την δικια μας (αυτος ευτυχως δεν εσκασε ποτε μυτη με το βιβλιαρακι.. λιγοτερο φανατικος προφανως)..και μια χαρα περναμε ολοι μαζι απο μικρα μεχρι σημερα!

Τα λεω λοιπον αυτα.. γτ το μεγαλο κολυμα δεν ειναι του συνολου ως προς τους λιγους... αλλα ειναι των λιγων που αισθανονται μειονεκτικα απο μονοι τους απεναντι στο συνολο!

Και κατι τελευταιο.. τα Ιαχωβακια που σας ειπα στο σχολειο που ειχαμε τοτε... απλα δεν ερχονταν στην προσευχη.Η απαλλαγη ισχυει και εκει.Το κουδουνι ηταν 8.15.. και 8.30 περιπου που τελειωνε η προσευχη ερχονταν.Το θυμαμαι καλα!

Οποιος λοιπον ενοχλειται απο την προσευχη.. πολυ απλα με την απαλλαγη μπορει να μην πηγαινει.. αλλωστε γινεται με το ξεκινημα!

[maela]

Επισης να προσθεσω αυτο που ανεφερα για το παιδι απο το χωριο μου.. και το ξαναλεω γτ ενα μεγαλο χωριο ειναι μια μικρη κοινωνια και μια μικρογραφια της κοινωνιας.. και ο ιδιος εχει ερθει στους γαμους μας (και ολης της παρεας) και οταν παντρευτηκε ο αδελφος του σε ευαγγελικη εκκλησια παρευρεθηκε ολο το χωριο παρολο που ολοι ειναι βαθια θρησκευομενοι ορθοδοξοι.Δεν νομιζω οτι ενιωσε ποτε θιγμενος η παραγκωνισμενος επειδη ειναια λλοθρησκος.

Πιστευω οι αλλοθρησκοι απο το φοβο τους μην τυχον και νιωσουν ετσι τα μεγαλοποιουν τα πραγματα και νιωθουν στιγματισμενοι!

Επιμνω δηλαδη οτι η απαλλαγη δεν θα δημιουργησει προβλημα σε κανενα παιδι!

[Jarett]

φίλτατη Harlow εσύ προσοχή μη φας πάλι καμιά κάρτα

 

Είσαι κακίστρο εσύ, δεν σου μιλάω:lol:

 

Άνοιξα το θέμα αυτό θέλοντας να συζητήσω το τι γίνεται στα σχολεία. Βλέπω ότι οι περισσότεροι είστε ικανοποιημένοι από την προσευχή που υπάρχει στα σχολεία. Προσωπικά, δε θα σταματήσω να είμαι δυσαρεστημένη και να το δηλώνω. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μαζευτούμε περισσότεροι. Ίσως σε επόμενες γενιές, αλλά κάποιοι έχουμε την ανάγκη να κάνουμε την αρχή εκφράζοντας τη διαφοροποίησή μας.

 

Νομίζω ότι είπε και η miriki πιο πάνω ότι αν μαζευτούν οι γονείς έχουν μεγάλη δύναμη.

Γιατί δεν εξασκείς τα δικαιώματα που σου δίνει ο Νόμος στον να εκφράσεις την αντίθεσή σου ΤΩΡΑ? Γιατί δεν βρίσκεις κι άλλους με την ίδια διαφοροποίηση και να πράξετε τα νόμιμα?

 

Εγώ δεν είμαι ούτε ικανοποιημένη ούτε δυσαρεστημένη με την προσευχή στα σχολεία, απλά είμαι αδιάφορη. Και την ίδια αδιαφορία έχω περάσει και στο παιδί μου προς μεγάλη τσαντίλα των παππουδογιαγιάδων του:lol:

 

Ασχολούμαι με καυτά θέματα όπως όταν πάω και βρίσκω την πόρτα του σχολείου ανοιχτή και και κανέναν εκεί μπροστά:evil:

Και είμαι η μόνη που πάω στο γραφείο του δ/ντη και κάνω ένα ψιλομπάχαλο. Όλοι οι γονείς ενοχλούνται, αλλά κανένας δεν πάει να μιλήσει μπας και φανεί ενοχλητικός ή στιγματιστεί το παιδί του ότι έχει παράξενους γονείς.

Βάζουν εμένα μπροστά να βγάλω το φίδι από την τρύπα αλλά εγώ πλέον μιλάω μόνο για το παιδί μου και για τίποτε άλλο.

Όποιος θέλει να'ρθει μαζί μου να φωνάξει αλλά τζίφος.............όλο λόγια είναι.

 

Για δες πόσους γονείς μπορείς να βρεις από το σχολείο του παιδιού σου να μην είναι μόνο στα λόγια.

[malecon]

Νομίζω ότι είπε και η miriki πιο πάνω ότι αν μαζευτούν οι γονείς έχουν μεγάλη δύναμη.

Γιατί δεν εξασκείς τα δικαιώματα που σου δίνει ο Νόμος στον να εκφράσεις την αντίθεσή σου ΤΩΡΑ? Γιατί δεν βρίσκεις κι άλλους με την ίδια διαφοροποίηση και να πράξετε τα νόμιμα?

Νομίζω ότι αυτό ξεκίνησε να κάνει η Κατερίνα. Η ερώτησή της ήταν σαφής, αν υπάρχει κάποιος νόμος για την προσευχή για να δει από κει και πέρα τα δικαιώματά της

[Sofiade]

Εννοω πχ οτι ενας ορθοδοξος δεν θα παει ποτε με το βιβλιαρακι της αγιας γραφης της καθε θρησκειας να σου κανει κυρηγμα.Το αντιθετο ομως γινεται!

Αυτό γίνεται γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν επιτρέπει / προωθεί τον προσυλητισμό. Γι' αυτό δεν έχουμε και ιεραπόστολους στην Αφρική και πιστούς να πηγαίνουν πόρτα πόρτα ανά τον κόσμο.

 

Συμφωνώ σε όλα όσα λες, Maela. Όποιος δεν θέλει να συμμετέχει το παιδί του στην πρωινή προσευχή, ας πάρει απαλλαγή και ας αφήσει τα υπόλοιπα παιδάκια να συμμετέχουν.

 

Γιατί οι άνθρωποι έχουμε πεπερασμένες δυνατότητες, δεν τα ξέρουμε όλα, δεν τα καταφέρνουμε όλα, οπότε καλό είναι να διατηρούμε τη μετριοφροσύνη μας ενεργή. Επίσης μερικές φορές χρειαζόμαστε στήριξη έστω και αϋλη. Αυτό που σήμερα είναι θρησκεία για το ίδιο παιδί αύριο μπορεί να είναι η επιστήμη, μια πολιτική θεωρία κάτι.

 

Τέλος μαθαίνοντας να σέβεται μια διαδικασία (π.χ. την προσευχή) αρχίζει να βλέπει ότι οι άνθρωποι όταν φτιάχνουν ομάδες, φτιάχνουν και ρουτίνες, κανόνες κλπ που ακολουθούν για να εντάσσονται στις ομάδες αυτές. Ταυτόχρονα μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται την πραγματικότητά τους όταν είτε δε θέλουν να ενταχθούν στη συγκεκριμένη ομάδα είτε κάποιος άλλος θέλει να απέχει.

 

Δεν έχω διαβάσει όλα τα σχόλια, αλλά θα συμφωνήσω με αυτά που είπε η Miriki για τη σημασία της προσευχής στο σχολείο, και κυρίως με τα παραπάνω, γιατί την κάνουμε και τι σκοπούς εξυπηρετεί. Αντιθέτως από αυτό που νομίζουν πολλοί, η διαδικασία της πρωινής προσευχής δεν εξυπηρετεί αποκλειστικά ή κυρίως την ανάπτυξη ορθόδοξου αισθήματος, άλλωστε αυτό έρχεται περισσότερο από την οικογένεια και από μέσα μας, παρά από το νηπιαγωγείο...

[Sofiade]

Αληθια οσοι ασκητε τον Χριστιανισμο ειναι επειδη κανατε προσευχη και θρησκευτικα στο σχολειο?

Έλα ντε...

 

Και αντιθέτως εγώ θα ρωτούσα. Όλοι εσείς που κάνατε θρησκευτικά και προσευχές στο σχολείο, ασκείτε ενεργά τον Χριστιανισμό και την ορθόδοξη λατρεία; Θεωρείτε δηλαδή ότι προσυλητιστήκατε;

[yasemi]

1)ξερει κανεις στα σχολεια στη θρακη τι γινεται με την ''πρωινη''προσευχη????

 

2) η προσευχη στο σχολειο και τα θρησκευτικα δε με εκαναν χριστιανη αν και προερχομενη απο οικογενεια που δνε μου εδωσε καμια θρησκευτικη παιδεια (αλλο δογμα ο πατερας μου αλλο η μητερα μου ) μονο η γιαγια καποια πραγματα αλλα και αυτη ητανε κομμουνιστρια τοτε οποτε απο μικρη ειχα την ωθηση να αμφισβητω τα πραγματα και να το ψαχνω ,,,

 

3) το θεμα δεν εινα η προσευχη η οχι αλλα επιτελους να φυγουν τα θρησκευτικα απο το σχολειο και οποιος θελει να κανει κατηχηση αναλογα με το δογμα του στην εκκλησια του,,,,κερω παραδειγματα οπως ανφερατε και εσεις δηλαδη πχ στη πολωνια που ειναι οι πιο θερμοαιμοι καθολικοι ευρωπαιοι που υπαρχουν τα ''θρησκευτικα'' δε τα μαθανεις στο σχολειο,,ειναι τελειως ανεξαρτητο κομματι πας στην εκκλησια ,,,,ουτε βαθμους ουτε εξετασεις ουτε τιποτα,,,,

 

οποτε οποιος θελει να εγειρει θεμα ανεξιρθησκειας στο σχολειο να μην εστιαζει στη προσευχη αλλα στο μαθημα γενικοτερα,,,,γιατι και εγω δε καταλαβα ποτε γιατι πρεπει να δινω εξετασεις στο τι σημαινει το καθε ρουχο που φοραει ο παπας ,τι το ενα τι το αλλο,,,,,αλλα αυτο ειναι αλλη κουβεντα,,,,

 

και κατι ακομη ,,,,αν στο παιδι μου εχω μαθει αυτο που πρεπει ακομη και σε φανατικο εκπαιδευτικο να πεσει (λεμε τωρα ) δε θα το αγγιξει τιποτα,,,,εγω ειμαι υπευθυνη για το παιδι μου να του μαθω να θωρακιζεται απο φανατισμους,ρατσισμους κλπ κλπ κλπ δε θα τα ριχνω τωρα στο σχολειο ,σε μια τριλεπτη προσευχη , ή σε μια εικονα που μπορει να υπαρχει στη ταξη )αν και θυμαμαι οτι ειχε βγει διαταγμα να μην υπαρχουν εικονες),,,,ουτε θα ριξω το μπαλακι αλλου σε κατι που εγω δε κανω σωστα,,,

 

 

τελος τελος θα πω οτι εγω εχω φτασει σε ενα συμπερασμα για τη θρησκειεα κλπ και πιστευω οχι επειδη μου το επιβαλλαν οι αλλοι αλλα γιατι το διαλεγω εγω με το τροπο που θελω εγω απορριπτοντας ομως πολλες πρακτικες της εκκλησιας,,,δε μπορω να το πω ακριβως γιατι ειναι θεμα του καθενος προσωπικο,,,,και ναι στα παιδια μου εχω μιλησει για το θεο χριστο παναγια δινοντας τη διασταση που θεωρω εγω σωστη χωρις ομως να πιεσω ουτε οτι θα πεσω κατω αν το παιδι μου αυριο θα θελει να γινει ινδουιστης αρκει αυτο που επιλεγει να ειναι συνειδητο και οχι μοδα,,,,αν πετυχω λοιπον το στοιχημα τα παιδια μου να γινουν λογικα οντα και με κριση και να επιλεγουν αυτο που θελουν με σωστα κριτηρια και να κανουν αυτο που πραγματικα θελουν ακομη και αν ειμια αντιθετη ιδεολογικα ή διαφωνω θα ειμαι ευχαριστημενη,,,,,

[ΜΑΡΙΑΛ]

Αλκυόνη τώρα πια δεν νιώθω οτι μπορώ να πιστέψω σε κάτι συγκεκριμένο δυαντά... είναι και η εκκλησία με τα χίλια της κακά που δεν μπορώ να παραβλέψω, όταν για πολλά πολλά χρόνια βλέπεις τα πράγματα από μία οπτική γωνία το μάτι έχει γυμναστεί να βλέπει με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δύσκολα γυρνάει εντελώς, το βλέπει το διαφορετικό, το δέχεται, αλλά αυτό δεν φτάνει στην καρδιά... βασικά, και επειδή την βλέπω την κάρτα να ρχεται ούτως ή αλλως, το να μαθαίνεις ένα παιδί να μήν πιστεύει σε τίποτε, σε εμένα δλδ, είχε ως αποτέλεσμα να μήν πιστεύω ουσιαστικά σε τίποτε γενικά, επικύνδινος δρόμος, ειδικά για δύσκολες στιγμές... σε κάνει ώρες ώρες κυνικό, μηδενιστή, καχύποπτο και σίγουρα μοναχικό...

συμφωνώ με τις απόψεις σου για την αθεία....

προσπαθώ να εμφισήσω στα παιδιά μου πίστη για τους εξείς λόγους:

 

• αν ο θεός είναι υπαρκτός, μια χαρά είμαστε
  
• αν ο θεός είναι ανύπαρκτος, θα έχουν κάτι να ελπίζουν στις δύσκολες στιγμές και να παρηγορούνται...
  

[ΜΑΡΙΑΛ]

Δεν έχουν όλα τα Δυτικά κράτη επίσημη θρησκεία.

ναι αλλά αρκετά κράτη έχουν πχ: αγγλία, κύπροσ, ελλάδα, δανία κτλ

δεν καταλαβαίνω γιατί κόπτεστε τόσο να είμαστε όλοι ίδιοι (αφού η αμερική δεν έχει επίσημη θρησκεία να μην έχουμε και μεις σόνη και ντε)

δεν πρεσβέβετε την πολιπολιτισμικότητα;

ορίστε μια ευκαιρία... να μην είμαστε όλοι ίδιοι, να κρατά ο καθένας την παράδοση του (είτε σας αρέσει είτε όχι η ορθοδοξη πίστη είναι στενά συνδεδεμένη με την ελλάδα γιατί;;;; να το αλάξουμε αυτό; γιατί έτσι κάνουν οι άλλοι

[miriki]

Miriki, συγνώμη αλλά τι σημαίνει ''αρνείτε συστηματικά΄΄ ? Δεν έφτανε μόνο μια άρνηση του και να την δεκτείς ?

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα παιδιά που δεν θέλουν να συμμετέχουν πρέπει να στέκονται όρθια - σαν τιμωρία ενα πράγμα μου φαίνεται

Ισως πρέπει να βρεθεί κάτι πιο πρακτικό. Δεν μπορούν να καθήσουν σε μια γωνιά να ζωγραφίσουν πχ ήσυχα χωρίς να ενοχλούν - αρα να σέβονται?

Συγνώμη αλλά όταν στέκονται όρθια μαζί με τους άλλους που λένε την προσευχή είναι σαν να ψιλοσυμμετέχουν.

Δεν βλέπω τον παραλληλισμό με τον εθνικό ύμνο.

Τα λέω αυτά γιατί πραγματικά πιστεύω ότι αν θέλουμε να διευκολύνουμε τα παιδιά που είτε τα ίδια ή οι γονείς έχουν αποφασίσει να μην συμμετέχουν στα θρησκευτικά πρέπει πρώτα να το αποδεκτούμε και να ψάξουμε να βρούμε τρόπους να το κάνουμε λειτουργικό, όσο πρέπει τα παιδιά που δεν προσεύχονται να σεβαστούν τους υπόλοιπους που προσεύχονται τόσο πρέπει και οι υπόλοιποι να σεβαστούν αυτά.

 

Είπα αρνείται πεισματικά. Δηλαδή ζήτησα μία φορά να σηκωθεί όρθιος όπως όλα τα άλλα παιδιά. Δεν αντέδρασε. Σκέφτηκα ότι ίσως δεν κατάλαβε, γιατί δε μιλάει καλά τη γλώσσα μας. Το ξαναζήτησα δείχνοντάς του τι θέλω. Και μου είπε όχι, πολύ θυμωμένα. Τότε του εξήγησα ότι είναι ένδειξη σεβασμού και του εξήγησα απλά τι ήθελα να κάνει. Και το δέχτηκε με χαρά.

 

Δεν μπορώ να τον βάλω να ζωγρφίσει γιατί είναι μικρά και όλα θα θέλουν να πάνε να ζωγραφίσουν. Επίσης αφόσον είναι μέλος στην ομάδα την ώρα που είναι συγκεντρωμένη η ομάδα θα συμμετέχει ως εκεί που τον παίρνει. Τέλος αν εγώ η χριστιανή (ο θεός να με κάνει) βρεθώ σε τζαμί δε θα κάτσω να πλέξω τσιγκελάκι στη γωνία, θα σταθώ όρθια εκεί που θα μου υποδείξουν και θα σεβαστώ την κατάνυξη των άλλων.

 

Για μένα είναι ακριβώς όπως ο εθνικός ύμνος. Δε γίνεται να τρώω ήσυχα ήσυχα το σουβλάκι μου και να ακούγεται ο εθνικός ύμνος μιας άλλης χώρας, ούτε και να παρακολουθώ την προσευχή του διπλανού μου πίνοντας ήσυχα τη μπιρίτσα μου.

 

Στο τμήμα που περιέψα πριν έπεσε πολλή δουλειά για να σταματήσουν να τσακώνονται για το πώς να προσεύχονται. Σημειώστε ότι οι κόπτες και οι μουσουλμάνοι που είχα ήταν από την ίδια περιοχή και είχαν μεγάλη κόντρα μεταξύ τους.

 

Να ζητήσουμε από έναν διαχειριστή να μεταφέρει τη συζήτηση; Γιατί κυλάει πολύ καλά.

[moon child]

ναι, όντως να και μια φορά που όλοι μιλάμε και κανείς δεν αρπάζεται (Κατερίνα φυσικά και δεν παρεξηγήθηκα, μάλλον δεν έχω καταφέρει ακόμη να μεταφέρω το χιούμορ μου στο χαρτί)

 

και πολύ θα ήθελα να ακούσω τί έχετε να πείτε για το αν τα παιδιά έχουν ανάγκη από μια θρησκευτική ταυτότητα να τα προσδιορίζει, πχ αν μεταναστεύσω το παιδί μου θα νιώθει κενό αν το ρωτούν ποιά είναι η θρησκεία του και δεν ξέρει κάτι συγκεκριμένο να πει? Σε ένα όχι πολυπολιτισμικό περιβάλλον τί προσφέρει μια θρησκευτική ταυτότητα ή τι στερεί η απουσία της?

 

πχ οι κόπτες και οι μουσουλμάνοι που λες μιρίκι πρέπει να νιώθαν πολύ δεμένοι μεταξύ τους, η αίσθηση του οτι ανήκεις σε μια ομάδα νομίζω πως είναι πολύτιμη στα παιδιά...