Διακοπή κύησης..

[μαμα τασου]

Θα ηθελα κι εγω να πω τι δικη μου ιστορια.Οταν ημουν κι εγω 20 ετων και ο αντρας μου 21 ετυχε να μεινω εγκυος και απο τον πανικο και τον δυο μας χωρησαμε κι εγω εκανα εκτρωση.Παρολο που ημουν μικρη,δεν το εχω ξεπερασει ακομη και καποιες φορες μισω τον εαυτο μου γι'αυτο που εκανα.Τωρα ειμαι μητερα ενος υπεροχου αγοριου και ειμαι τρομερα ευτιχισμενη με τον ιδιο συζηγο.Ο γιος μου ειναι 6,5 μηνων κι εγω ξαναειμαι εγκυος και σκεφτομαι να το κρατησω η οχι.Αν το κρατησω πως θα μεγαλωσει;Τα ιοκονομικα μας ειναι χαλια.Ειμαι απελπισμενη...

[jesgk]

Θα ηθελα κι εγω να πω τι δικη μου ιστορια.Οταν ημουν κι εγω 20 ετων και ο αντρας μου 21 ετυχε να μεινω εγκυος και απο τον πανικο και τον δυο μας χωρησαμε κι εγω εκανα εκτρωση.Παρολο που ημουν μικρη,δεν το εχω ξεπερασει ακομη και καποιες φορες μισω τον εαυτο μου γι'αυτο που εκανα.Τωρα ειμαι μητερα ενος υπεροχου αγοριου και ειμαι τρομερα ευτιχισμενη με τον ιδιο συζηγο.Ο γιος μου ειναι 6,5 μηνων κι εγω ξαναειμαι εγκυος και σκεφτομαι να το κρατησω η οχι.Αν το κρατησω πως θα μεγαλωσει;Τα ιοκονομικα μας ειναι χαλια.Ειμαι απελπισμενη...

 

Την πρώτη φορά που έμεινα έγκυος ήμουν 22 ακόμα φοιτήτρια και είχα σχέση με το σύζυγο 10 μήνες, οι γονεις μου δεν ειχαν καθόλου την οικονομική δυνατότητα για ένα επικείμενο γάμο. Παρόλα αυτά παντρευτήκαμε. Τώρα 6 χρόνια μετά σχεδόν έχω στα χέρια μου την κορούλα μου και τα οικονομικά της δικής μας οικογένειας πια δεν ειναι σε καλή κατάσταση, τα πράγματα ειναι πολύ δυσκολα με το μαγαζί του συζύγου και παλευουμε καθημερινά για το καλύτερο, στα παιδιά δεν λείπει κυριολεκτικά τίποτα. Αυτό το δεύτερο παιδί το περιμενα πως και πως και σε συμβουλεύω πριν κάνεις οτιδήποτε να το σκεφτείς καλά, αν περιμένουμε όλοι να κάνουμε παιδιά μονο αν έχουμε αρκετά λεφτά, δικό μας σπίτι, επαγγελματική σιγουριά δεν θα κάναμε ποτέ παιδιά.Πάνω από όλα παίζει ρόλο η υγεία και όλα θα πάνε καλά.

[μαμα τασου]

Η αληθεια ειναι πως εχω πελαγωσει και δεν ξερω τι να κανω.Το θελω αυτο το μωρακι αλλα ειναι και δυσκολα.ξερω πως αν το κανω για δευτερη φορα δεν προκειτε να το ξεπερασω ποτε.Ευχαριστω για τη συμβουλη σου,μου εκανε καλο.Να χαιρεσαι τα παιδακια σου.

[xazomama]

Πώπωωω, θυμήθηκα τον εαυτό μου πριν από 1,5 χρόνο περίπου και ανατρίχιασα.

Έμεινα για 2η φορά έγκυος όταν ο γιός μου ήταν μόλις 7 μηνών... είχα πάθει σοκ... Είχα ανοίξει και θέμα τότε γιατί σκεφτόμουν πολύ σοβαρά την πιθανότητα της έκτρωσης.

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=20452

Αν δεν σου κάνει κόπο, μπες και διάβασέ το. Μπορεί να σε βοηθήσει στο να πάρεις τις αποφάσεις σου.

Να σου πω μια διαπίστωση που έχω κάνει, καθαρά από την προσωπική μου εμεπιρία; Η κοπέλα που είναι αποφασισμένη να κάνει έκτρωση, δεν το λέει και κυρίως δεν ρωτάει τη γνώμη των άλλων.

Αυτή όμως που ρωτάει, βαθιά μέσα της δε θέλει και απλά προσπαθεί να πάρει κουράγιο απ'τα λόγια των άλλων...

Όποια απόφαση κι αν πάρεις, σου εύχομαι ολόψυχα να σε βοηθήσει ώστε να ηρεμήσει η καρδούλα σου...

[xazomama]

......Χίλιες φορές προτιμότερη η αντισύλληψη από την έκτρωση, αλλά και χίλιες φορές προτιμότερο ένα χαρούμενο παιδί από ένα δυστυχισμένο και ανεπιθύμητο....

 

Δυστυχώς, ένα παιδί μπορεί να είναι δυστυχισμένο και ανεπιθύμητο ακόμα και όταν προέρχεται από "γονείς" που δεν το έκαναν κατά λάθος.

Θέλω να πω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που γίνονται γονείς χωρίς να έχουν την παραμικρή σπίθα αγάπης και τρυφερότητας προς τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα αυτά να γίνουν δυστυχισμένα.

Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που είναι γεννημένοι για γονείς και μπορούν και προσφέρουν απεριόριστη αγάπη σε όσα "ανεπιθύμητα" παιδάκια κι αν έχουν...

[mama tou kostantinoulh]

Θα ηθελα κι εγω να πω τι δικη μου ιστορια.Οταν ημουν κι εγω 20 ετων και ο αντρας μου 21 ετυχε να μεινω εγκυος και απο τον πανικο και τον δυο μας χωρησαμε κι εγω εκανα εκτρωση.Παρολο που ημουν μικρη,δεν το εχω ξεπερασει ακομη και καποιες φορες μισω τον εαυτο μου γι'αυτο που εκανα.Τωρα ειμαι μητερα ενος υπεροχου αγοριου και ειμαι τρομερα ευτιχισμενη με τον ιδιο συζηγο.Ο γιος μου ειναι 6,5 μηνων κι εγω ξαναειμαι εγκυος και σκεφτομαι να το κρατησω η οχι.Αν το κρατησω πως θα μεγαλωσει;Τα ιοκονομικα μας ειναι χαλια.Ειμαι απελπισμενη...

 

Μαμά Τάσου η δική μου μαμά έλεγε ότι όταν ο Θεος στέλνει ένα παιδί στέλνει και τον τρόπο να το μεγαλώσεις. Τα οικονομικά θα βρεθούν, κάτι θα κόψετε κάτι θα κάνετε....αν έχεις αγάπη να δωσεις...μονο αυτο χρειάζεται το μωρό σου....λύσεις υπάρχουν...σκεφτήτε τες!

[quatre]

Έμεινα έγκυος στα 20.Το τότε αγόρι μου ήταν στα 22 και είχαμε μόλις 3 μήνες σχέση.

Η λύση ήταν μονόδρομος.Δεν μπορούσα να φέρω στον κόσμο ένα παιδί όταν ο ίδιος ο πατέρας δεν το ήθελε και οικονομικά εξαρτώμουν απο τους γονείς μου.

Μια μέρα πριν την έκτρωση απέβαλλα.

18 χρόνια μετά τα συναισθήματα και οι σκέψεις που με βασανίζουν είναι ίδιες.Αν είχε γεννηθεί τώρα θα είχαμε τα αποτελέσματα των Πανελληνίων στα χέρια μας και ίσως να ψάχναμε και φοιτητικό διαμέρισμα σε κάποια πόλη.

Ένας λόγος που άργησα να κάνω παιδιά ήταν και αυτός.Είχα πονέσει τόσο πολύ...Μετανιώνω κάθε στιγμή που σκέφτηκα την έκτρωση.

Τώρα στα 38 μου χρόνια έχω τέσσερα παιδιά και περιμένω το πέμπτο.Ποτέ όμως δεν θα ξεχάσω εκείνο το πρώτο.

Η πληγή δεν έκλεισε ποτέ.Ίσως να ξεχάστηκε κάποιες στιγμές μέσα στην φούρια της ζωής,αλλά πάντα μάτωνε.

[apricot]

παλιο το post αλλα δεν πειραζει.παντα ημουν υπερ της εκτρωσης, τουλαχιστον αυτο υποστηριζω απο την αποψη οτι πρεπει να εχουμε επιλογες στη ζωη μας, ωσπου συναιβει και σε εμενα...εμεινα εγκυος το 2ο μου παιδι τοτε που δεν ηθελα αλλο παιδι. οταν εμαθα πως ημουν εγκυος εβαλα τα κλαματα και δεν ηθελα να το πιστεψω...αλλα ευτυχως το μυαλο μου να πω, ο θεος να πω τι να πω δεν ξερω αλλα εγω δεν το εκανα.και δεν το μετανιωνω ουτε στιγμη γιατι βλεπω τα ματια του γιου μου και ειναι ολη μου η ζωη! αν το ειχα κανει δεν θα το ξεπερνουσα ποτε μπραβο στις γυναικες που καταφερνουν να παρουν αυτη την αποφαση και ειναι μονες γιατι οπως και να εχει οταν εισαι σε ενα γαμο ειναι ευκολοτερα τα πραγματα. παντα ελεγα οτι ειμαι υπερ της εκτρωσης και παντα ελεγα οτι ποτε δεν θελω να βρεθω στη θεση να πρεπει να αποφασισω για αυτο.δυσκολη αποφαση πολυ δυσκολη και δυστυχως δεν εχει επιστροφη...

[sweet_february]

Πολυ δυσκολο το θεμα αυτο και πολυ παρεξηγησιμο.. Δεν μου εχει τυχει και δεν μπορω να ξερω τι ωθει μια γυναικα σε αυτο, οποτε απλα δεν το θιγω. Αυτο που ξερω ειναι πως η εκτρωση δεν ειναι και ουτε πρεπει να θεωρειται μεθοδος αντισυλληψης. Φυσικα δεν αναφερομαι στις περιπτωσεις βιασμων αλλα στις υπολοιπες. Απο εκει και περα, δεν θελω να πω κατι παραπανω, ουτε και να κρινω οσες το εκαναν ή οσες δεν το εκαναν γιατι καλως ή κακως γεννησα και μεγαλωνω κοριτσι και δεν ξερω τι μου ξημερωνει αυριο..

[MARELE]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ.ΠΑΝΤΑ ΗΜΟΥΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ? ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ?ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ 2 ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑΝΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ.ΑΛΛΑ ΠΗΓΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ.ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.ΚΑΘ¨ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΑΚΟΥΓΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΔΩΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ. ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΗΤΑΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΕΝΟΙΩΣΑ ΖΕΣΤΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΧΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΕΙ.ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ.ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΧΩ ΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΠΙΑΝΕΙ.ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ.

ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΜΑΖΙ.

[vouraikos]

λοιπον ο λογος που γραφω εδω, ειναι γιατι ξερω την ψυχολογια της γυναικας με μια εγκυμοσυνη που δεν ειχε σχεδιασει.......

Για μενα δεν υπραχει θεμα θεου γιατι δεν πιστευω οποτε αρνουμαι να μπω σε αυτο τον τροπο σκεψης.

ΑΥτο ομως που θελω να πω ειναι οτι σημασια δεν εχει να εισαι γονιος.......αλλα ΚΑΛΟΣ και ΨΥΧΙΚΑ ΗΡΕΜΟΣ γονιος. Αν ειναι να κρατησεις ενα παιδι, επειδη ειναι αμαρτια , κακο , ασχημο, κριμα και δεν ξερω γω τι αλλο και να εισαι και εσυ υπο καταρευση και το παιδι σε χαλια περιβαλλον.....ειναι ποοοοολυ προτιμοτερο να μην το κανεις!

[G.STONE]

Πάντα ήμουν κατά της έκτρωσης και έγινα ακόμα περισσότερο όταν μια μέρα παρακολούθησα στο youtube πως γίνεται και ποιές είναι οι αντιδράσεις του μωρού. Απλά σοκαρίστηκα. Μόνο αν τίθεται πολύ σοβαρό θέμα υγείας της μητέρας ή του παιδιού και με πολύ βαριά καρδιά θα δικαιολογούσα αυτή την πράξη και σε καμία άλλη περίπτωση . Εύχομαι να μην μου τύχει ποτέ και σε καμία γυναίκα επίσης.

Είναι πραγματικό θαύμα η σύλληψη ενός μωρού και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να του αφαιρέσουμε τη ζωή.

[soevan07]

λοιπον ο λογος που γραφω εδω, ειναι γιατι ξερω την ψυχολογια της γυναικας με μια εγκυμοσυνη που δεν ειχε σχεδιασει.......

Για μενα δεν υπραχει θεμα θεου γιατι δεν πιστευω οποτε αρνουμαι να μπω σε αυτο τον τροπο σκεψης.

ΑΥτο ομως που θελω να πω ειναι οτι σημασια δεν εχει να εισαι γονιος.......αλλα ΚΑΛΟΣ και ΨΥΧΙΚΑ ΗΡΕΜΟΣ γονιος. Αν ειναι να κρατησεις ενα παιδι, επειδη ειναι αμαρτια , κακο , ασχημο, κριμα και δεν ξερω γω τι αλλο και να εισαι και εσυ υπο καταρευση και το παιδι σε χαλια περιβαλλον.....ειναι ποοοοολυ προτιμοτερο να μην το κανεις!

 

 

Εαν κάποιος δεν θέλει παιδιά, ας λάβει τα μέτρα του και τις προφυλάξεις του!!!

 

 

Πάντα ήμουν κατά της έκτρωσης και έγινα ακόμα περισσότερο όταν μια μέρα παρακολούθησα στο youtube πως γίνεται και ποιές είναι οι αντιδράσεις του μωρού. Απλά σοκαρίστηκα. Μόνο αν τίθεται πολύ σοβαρό θέμα υγείας της μητέρας ή του παιδιού και με πολύ βαριά καρδιά θα δικαιολογούσα αυτή την πράξη και σε καμία άλλη περίπτωση . Εύχομαι να μην μου τύχει ποτέ και σε καμία γυναίκα επίσης.

Είναι πραγματικό θαύμα η σύλληψη ενός μωρού και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να του αφαιρέσουμε τη ζωή.

 

 

Συμφωνώ απόλυτα!

Και εγώ θα έκανα άμβλωση μόνο για κάποιο πρόβλημα υγείας!

 

Το να φέρεις στον κόσμο ενα παιδί με προβλήματα υγείας δεν είναι καθόλου εύκολο! Μην κάνουμε τους ήρωες!!

[chinook]

Καλησπέρα!

Είμαι καινούργια το υπέροχο forum σας και θα ήθελα να σας πώ και εγώ μια ιστορία:

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μία κοπέλα απο τα Μέγαρα που ήρθε στην Αθήνα για σπουδές.Για πολλούς(ίσως), και δικούς της λόγους επέλεξε να ενδώσει στον έρωτα ενός παντρεμένου και πατέρα τριών παιδιών. Απο τον έρωτα αυτόν προέκυψε μία "ανεπιθύνητη" εγκυμωσύνη. Η κοπελιά της ιστορίας μας κράτησε το έμβρυο μόνο και μόνο για να εκβιάσει και να πιέσει τον παντρεμένο φίλο της να χωρήσει με την γυναίκα του και να την παντρευτεί. Όταν είδε η πιτσιρίκα ότι αυτός ήταν ανένδοτος, και μιάς που η εγκυμωσύνη είχε προχωρήσει και δεν μπορούσε να κάνει έκτρωση, γέννησε το μωρό και το έδωσε για υιοθεσία.

Το μωρό (ένα υπέροχο αγοράκι) σε ηλικία 5 μηνών υιοθετήθηκε απο ένα υπέροχο,αγαπημένο και ΩΡΙΜΟ ζευγάρι, μεγάλωσε καλά και με αγάπη και με περηφάνεια σας λέω ότι εδώ και τέσσερα χρόνια είναι ο σύνροφος της ζωής μου, ο ιππότης μου, ο αγαπημένος μου άντρας!!!

Ευχαριστώ την πριν απο 28 χρόνια 23χρονη νεαρή που έστω και έτσι γέννησε έναν υπέροχο άνθρωπο

Έτσι απλά

[vasdeli]

Καλησπέρα!

Είμαι καινούργια το υπέροχο forum σας και θα ήθελα να σας πώ και εγώ μια ιστορία:

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μία κοπέλα απο τα Μέγαρα που ήρθε στην Αθήνα για σπουδές.Για πολλούς(ίσως), και δικούς της λόγους επέλεξε να ενδώσει στον έρωτα ενός παντρεμένου και πατέρα τριών παιδιών. Απο τον έρωτα αυτόν προέκυψε μία "ανεπιθύνητη" εγκυμωσύνη. Η κοπελιά της ιστορίας μας κράτησε το έμβρυο μόνο και μόνο για να εκβιάσει και να πιέσει τον παντρεμένο φίλο της να χωρήσει με την γυναίκα του και να την παντρευτεί. Όταν είδε η πιτσιρίκα ότι αυτός ήταν ανένδοτος, και μιάς που η εγκυμωσύνη είχε προχωρήσει και δεν μπορούσε να κάνει έκτρωση, γέννησε το μωρό και το έδωσε για υιοθεσία.

Το μωρό (ένα υπέροχο αγοράκι) σε ηλικία 5 μηνών υιοθετήθηκε απο ένα υπέροχο,αγαπημένο και ΩΡΙΜΟ ζευγάρι, μεγάλωσε καλά και με αγάπη και με περηφάνεια σας λέω ότι εδώ και τέσσερα χρόνια είναι ο σύνροφος της ζωής μου, ο ιππότης μου, ο αγαπημένος μου άντρας!!!

Ευχαριστώ την πριν απο 28 χρόνια 23χρονη νεαρή που έστω και έτσι γέννησε έναν υπέροχο άνθρωπο

Έτσι απλά

 

Απλά συγκλονιστικό!

[TARA]

Καλησπέρα!

Είμαι καινούργια το υπέροχο forum σας και θα ήθελα να σας πώ και εγώ μια ιστορία:

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν μία κοπέλα απο τα Μέγαρα που ήρθε στην Αθήνα για σπουδές.Για πολλούς(ίσως), και δικούς της λόγους επέλεξε να ενδώσει στον έρωτα ενός παντρεμένου και πατέρα τριών παιδιών. Απο τον έρωτα αυτόν προέκυψε μία "ανεπιθύνητη" εγκυμωσύνη. Η κοπελιά της ιστορίας μας κράτησε το έμβρυο μόνο και μόνο για να εκβιάσει και να πιέσει τον παντρεμένο φίλο της να χωρήσει με την γυναίκα του και να την παντρευτεί. Όταν είδε η πιτσιρίκα ότι αυτός ήταν ανένδοτος, και μιάς που η εγκυμωσύνη είχε προχωρήσει και δεν μπορούσε να κάνει έκτρωση, γέννησε το μωρό και το έδωσε για υιοθεσία.

Το μωρό (ένα υπέροχο αγοράκι) σε ηλικία 5 μηνών υιοθετήθηκε απο ένα υπέροχο,αγαπημένο και ΩΡΙΜΟ ζευγάρι, μεγάλωσε καλά και με αγάπη και με περηφάνεια σας λέω ότι εδώ και τέσσερα χρόνια είναι ο σύνροφος της ζωής μου, ο ιππότης μου, ο αγαπημένος μου άντρας!!!

Ευχαριστώ την πριν απο 28 χρόνια 23χρονη νεαρή που έστω και έτσι γέννησε έναν υπέροχο άνθρωπο

Έτσι απλά

 

Η ζωη ειναι ενα θαυμα απο μονη της! Δεν υπαρχει τιποτα προδιαγεγραμμενο, τιποτα βεβαιο, τιποτα προβλεψιμο, κι ας νομιζουμε συχνα εμεις οτι κατευθυνουμε τα νηματα...

[Rozaki@]

Καλησπέρα σας, διάβασα όλες σας τις ιστορίες και ειλικρινά συγκινήθηκα... Πριν περίπου 5 μήνες ο κύκλος μου άρχισε να διαταράσσεται λόγω πολυκυστικών ωοθηκών... Είχα 2 μήνες να αδιαθετήσω αλλά επειδή μερικές φορές είχα μικροκαθυστερήσεις δεν έκανα αμέσως τεστ. Είχα σχεδόν πειστεί ότι ήμουν έγκυος όταν πήγα να πάρω το 1ο τεστ... 'Αρχισαμε με το σύντροφό μου λοιπόν να σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε... Εκείνος θα ήταν δίπλα μου σε οποιαδήποτε απόφαση... Το σκέφτηκα ήρεμα.. Εκείνος είχε δουλειά αλλά εκτος Αθηνών, εγώ είμαι ακόμα φοιτήτρια... Τελικά κατέληξα στο να κάνω έκτρωση εάν είμαι... ΕΥΤΥΧΩΣ δεν ήμουν τελικά έγκυος γιατί τότε θα είχα διαπράξει το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου... Τώρα που έχω πρόβλημα κ βλέπω ότι ίσως δυσκολευτώ να κάνω παιδί καταλαβαίνω πως ανώριμα και εγωιστικά σκέφτηκα... Μέσα σε όλα αυτά έτυχε να δω και κάποια βιντεάκια με το πως νοιώθουν τα έμβρυα κατά τη διάρκεια της έκτρωσης... ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟ!!!

Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα είχε γίνει αν τελικά το τεστ έβγαινε θετικο και το είχα ρήξει... Δεν θα με συγχωρούσα ποτέ... Ευτυχώς πρόλαβα και πήρα το μάθημα μου πριν κάνω το λάθος....:cry:

 

Η γνώμη μου είναι όσες μπορείτε να τα μεγαλώσετε και δεν υπάρχει σοβαρός λόγος υγείας για εκτρωση τότε ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΑ πριν είναι αργα και το μετανοιώνετε μια ζωη.......:-(

[Μαριρενα]

Πριν 2 χρονια εκανα εκτρωση επειδη επρεπε να κανω καποιες εξετασεις και ειχα κοψει τα ατισυλιπτικα για 2 βδομαδες και μετα τις εξετασεις ενω ειχαμε σταματησει μεχρι να κανω τις εξετασεις μετα την περιοδο τα παιχνιδακια

οταν τις εκανα ξαναρχισαμε εσπασαν 3 φορες τα προφυλακτικα πηρα το χαπι της επομενης μερας και τις 3 φορες το πηρα ακριβως τη επομενη μερα επειδη δεν ειμασταν και πολυ καιρο μαζι 11 μηνες και δεν ειχα καμοια διαθεση να μεινω εγκυος δεν ξεραμε καν αν θα ειμασταν μαζι τους επομενους μηνες

Το αποτελεσμα εμεινα εγκυος το χαπι δεν εκανε τιποτα και μετα απο μια βδοαμαδα καθυστερησης πηγα στον γυναικολογο του ειπα το ιστορικο εκανε ο ανθρωπος τα τηλεφωνηματα του σε 3-4 αλλους γιατρους να δει μηπως και υπαρχει περιπτωση να το κρατησουμε αλλα τελικα πηγα την ιδια μερα σε χειρουργειο γιατι με τοσο δηλητηριο που εφαγε ακομα και να μπορουσε να φτασει ως το τελος η εγκυμοσυνη εκτος απο μογγολισμο κανεις δεν εγκυοταν την μορφη που θα ειχε

Και ολο το χαπι που πηρε ο οργανισμος μου για να αποφυγει μια ενδεχομενη εκτρωση εμαθα τελικα οτι σε ενα 30% των γυναικων η μεθοδος αυτη για διαφορους λογους αποτυχενει

ΠΙΚΡΑ!!!!!!

 

Το μονο καλο στην Ιστορια ειναι οτι θα φροντισω να γινει κατανοητο στην κορη μου εφοσων καποια στιγμη μεινει εγκυος κατω απο οποιαδηποτε συνθηκη και αν ειναι (π.χ ανυπαντρη να πηγαινει στο σχολειο μη να μην θελει ο πατερας να το αναγνωρισει η δεν ξερω και εγω τι) αν το θελει το μωρο η κορη μου θα το κρατησει οποιαδηποτε ενεργεια χρειαστει να κανω για αυτο και φυσικα θα εχει μια καλη πληροφορηση απεναντι στις αντισυλιπτικες μεθοδους οχι φυσικα μονο απο εμενα αλλα απο γυναικολογο για να μην προβει σε μια τετοια πραξη η οποια τραυματιζει οχι μονο το σωμα αλλα περισοτερο την ψυχη μιας γυναικας

 

 

τοτε δεν γνωριζα επισης οτι τα χαπακια της επομενης μερας δεν ηταν καραμελες

αν ειχα παρει ενα η 2 πιθανοτατα τωρα θα ηταν στην αγκαλια μου

 

 

 

παντως τωρα ακομα και αν μου εβγαινε μια εξεταση αρνητικη σδε περιπτωση δευτερης εγκυμοσυνης θα κανω εκτενεστατα και αλλες εξετασεις και δεν θα αρκεστω στα τηλεφωνηματα του γιατρου η σε μια μονο αποψη και αν τυχει καποιο προβλημα θα ρωτησω να μαθω τι αλλες λυσεις υπαρχουν και αν μπορουν να διορθωθουν με καποια χειρουργικη επεμβαση π.χ σε δυσπλασια στα ακρα

ακομα και η δισχυδεις ραχη μπορει να διορθωθει με μια χειρουργικη επεμβαση πριν γεννηθει το μωρο απο οσο εχω ψαξει

μονο που γινεται μονο στο εξωτερικο

 

καλο ειναι πριν προχωρησουμε εκτρωση να βλεπουμε εκτεταμενα ολες τις δυατοτητες που υπαρχουν και να μην αρκουμαστε σε μια μονο γνωμη ενος γιατρου

 

Ακομα συνεχιζει να με ποναει αυτη η επιλογη μου

[domnina]

Την πρώτη φορά που μου συνέβη αυτό ήμουν μόλις 18 χρονών, με το αγόρι μου με το οποίο ήμουν τρελλά ερωτευμένη να είναι φαντάρος μιας και ήταν μόλις 21, ο πατέρας μου να πεθαίνει από καρκίνο και χωρίς να έχω τελειώσει φυσικά τις σπουδές μου.. Χωρίς δεύτερη σκέψη αλλά με πολύ πόνο και συμπαραστάτη τη μητέρα μου προχώρησα στην πρώτη έκτρωση..

 

6 χρόνια μετά ύστερα από επέμβαση και στις δύο ωοθήκες μου συνέβη ξανά.. αυτή τη φορά από ηλιθιότητα δική μου που πίστεψα πως ο άνθρωπος με τον οποίο ήμουν εκείνο τον καιρό και που μου λεγε πως θα μαστε μαζί ότι κι αν γίνει.. φυσικά με το που έμαθε τα νέα μέχρι και που αμφισβήτησε ότι το παιδί είναι δικό του.. Τουλάχιστον είχε την "καλωσύνη" να είναι μαζί μου στο νοσοκομείο.

 

Έκτοτε έχουν περάσει 11 χρόνια.. Το πάθημα μου έγινε μάθημα και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να βρεθώ ξανά στο νοσοκομειακό κρεβάτι..

 

Όμως τώρα εδώ και 2 χρόνια περίπου προσπαθούμε με τον αντρούλη μου να κάνουμε παιδάκι και δεν τα καταφέρνουμε! Ο γιατρός μου λέει ότι όλα είναι τέλεια σε μένα και δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα... αλλά το εμένα αυτό το και αν δεν.. με βασανίζει ακόμα..

 

Η πληγή δεν κλείνει ποτέ, ούτε ξεχνιέται ...

 

Μακάρι όλες οι νέες κοπέλες να ήταν ενημερωμένες για την αντισύλληψη και μακάρι να ερχόντουσαν και να έρχονται στον κόσμο μωρά που τα θέλουν και τα αγαπάνε..

[baswgeogon]

ισως ειμαι η μοναδικη γυναικα που ο αντρας της εκλαιγε κ παρακαλαγε να μη κανουμε εκτρωση στο μπεμπη μας..αλλα δυστυχως δεν γινοταν,,ημασταν μονο 7 μηνες τοτε μαζι(τωρα 2 χρονια κ του χρονου παντρευομαστε) και δεν ηξερα τι θα μας ξημερωνε αυριο.. δεν νομιζω ομως να πονεσε καποιος αλλος πιο πολυ απο μενα μετα..8 μηνες περασαν για να μπορεσω να ξαναχαμογελασω να ειμαι καλα.. και 5 μηνες τωρα που ξεκινησαμε τις προσπαθειες σκεφτομαι πως ο θεος δεν θα μου δωσει ξανα την ευκαιρια να ζησω το θαυμα.. αλλα μην κατακρινετε σας παρακαλω καποιες με φρασεις του τυπου ''δεν θα το εκανα ποτε''..γνωμη σας βεβαια αλλα οποιος ειναι εξω απο το χορο πολλα τραγουδια ξερει..υπαρχουν αδυναμοι χαρακτηρες που δεν αντεχουν σε τοσο βεβιασμενες καταστασεις.. κ δεν νομιζω να υπαρχει γυναικα στον κοσμο που να μην πονεσε γι αυτη της την επιλογη..αλλα οι λεξεις φονος,εγκλημα κ τα συναφη ειναι μεγαλες κουβεντες..φυσικα κ εχει το αγεννητο παιδι δικαιωματα κ θεσπισμενα νομικα μαλιστα αλλα εχει κ μια γυναικα το δικαιωμα να κανει την επιλογη της κ ας ποναει..

[vasdeli]

ισως ειμαι η μοναδικη γυναικα που ο αντρας της εκλαιγε κ παρακαλαγε να μη κανουμε εκτρωση στο μπεμπη μας..αλλα δυστυχως δεν γινοταν,,ημασταν μονο 7 μηνες τοτε μαζι(τωρα 2 χρονια κ του χρονου παντρευομαστε) και δεν ηξερα τι θα μας ξημερωνε αυριο.. δεν νομιζω ομως να πονεσε καποιος αλλος πιο πολυ απο μενα μετα..8 μηνες περασαν για να μπορεσω να ξαναχαμογελασω να ειμαι καλα.. και 5 μηνες τωρα που ξεκινησαμε τις προσπαθειες σκεφτομαι πως ο θεος δεν θα μου δωσει ξανα την ευκαιρια να ζησω το θαυμα.. αλλα μην κατακρινετε σας παρακαλω καποιες με φρασεις του τυπου ''δεν θα το εκανα ποτε''..γνωμη σας βεβαια αλλα οποιος ειναι εξω απο το χορο πολλα τραγουδια ξερει..υπαρχουν αδυναμοι χαρακτηρες που δεν αντεχουν σε τοσο βεβιασμενες καταστασεις.. κ δεν νομιζω να υπαρχει γυναικα στον κοσμο που να μην πονεσε γι αυτη της την επιλογη..αλλα οι λεξεις φονος,εγκλημα κ τα συναφη ειναι μεγαλες κουβεντες..φυσικα κ εχει το αγεννητο παιδι δικαιωματα κ θεσπισμενα νομικα μαλιστα αλλα εχει κ μια γυναικα το δικαιωμα να κανει την επιλογη της κ ας ποναει..

 

:cry::cry:

[athina1]

γεια σας κοριτσια!!!!!!ειμαι καινουρια!θα ηθελα πολυ να με βοηθησει καποια!ειμαι 23 κ πριν 3 χρονια ειχα κανει κ εγω μια αμβλωση...(εμεινα πολυ ευκολα εγκυος τοτε)εδω κ ενα 6μηνο προσπαθουμε με τον αντρα μου να κανουμε παιδακι αλλα τιποτα!εν το μεταξυ νιωθω λιγο πρισμενη την δεξια ωοθηκη μου κ τσιμπιματα λετε να ειναι κατι ανησυχητικο!λεω να κλεισω μες στη βδομαδα ραντεβου με τον γιατρο!φοβαμαι πολυ μηπως μετα την εκτρωση δε θα ειναι το ιδιο!αν κ ο γιατρος μου,μου ειπε πως ολα πηγαν καλα!

[xamogelaki]

εκανα και εγω και χτυπαω το κεφαλι μου στον τοιχο. φυσικα και ειναι φονος και λυπαμαι που φανηκα τοσο λιποψυχη.

εγω η ιδια δε θα υπηρχα αλλα η βιολογικη μου μητερα με γεννησε και με εδωσε για υιοθεσια.

η αδερφη μου ηταν προιον βιασμου αλλα η μητερα μας τη γεννησε και την κρατησε.

επρεπε να μας ειχε κανει εκτρωση; νομιζω το καλυτερο για το παιδι ειναι να το γεννησεις ακομα και αν δε μπορεις να το κρατησεις. μπορει να ειναι μεσα στο σωμα μας και ομως ειναι ενα ξεχωριστο ατομο ηδη, ειναι σα να πετας ενα νεοσσο απο τη ζεστη του φωλια.

και δεν το ξεπερνας ποτε απεναντιας οσο περνουν τα χρονια τοσο χειροτερευουν οι τυψεις και τωρα που εκανα δυο παιδακια εχω ακομη χειροτερες τυψεις γιατι βλεπω οτι σκοτωσα ενα παιδι σαν αυτα. οταν βαφτισα τον πρωτο την επομενη το πρωι εκλαιγα γιατι σκεφτομουν οτι εκεινο το παιδι δεν το χαιδεψα, δεν του εδωσα αγαπη, δεν το νανουρισα, δεν του εδωσα την ευκαιρια να παιξει, να χαμογελασει, να ζησει. τις περισσοτερες νυχτες οταν αδειαζει το μυαλο μου απο τις αλλες σκεψεις σκεφτομαι το μωρο μου που δεν εχω δικαιωμα να το λεω ετσι και δε μπορω να ησυχασω. μακαρι να πιστευα οτι ηταν απλως μερικα πολλαπλασιασμενα κυτταρα χωρις ψυχη, θα το ξεπερνουσα ετσι ομως οχι.

κι ακομη και τοτε δεν μου ηταν ανεπιθυμητο ποτε καθε βραδυ χαιδευα την κοιλια μου και αγωνιουσα για τη μερα που θα εμπαινα στο χειρουργειο. μπηκα γελωντας για να αποφυγω συμπονετικα χτυπηματα στον ωμο οταν ομως συνερχομουν απο τη ναρκωση και δεν ελεγχα ακομη τον εαυτο μου φωναζα θελω το παιδι μου.

εξομολογηθηκα αυτο που εκανα ομως δεν ενιωσα καλυτερα γιατι εγω η ιδια δε με συγχωρω. και ο, τι κακο και να μου συμβει, αν με πονεσει οτιδηποτε ή πληγωθώ, το κανω γαργαρα γιατι νιωθω οτι μου αξιζει και εχω αναγκη να τιμωρουμαι, θεωρω οτι εχω απεμπολεσει πλεον το δικαιωμα να διαμαρτυρομαι οταν πληγωνομαι αφου εγω μια μανα μονο σα μανα δε φερθηκα.

και κακως που μπηκα να διαβασω γιατι παντα τετοια τοπικ με ριχνουν ακομη πιο πολυ αφου εκανα κατι που δε διορθωνεται.

ο ιερεας ηταν επιεικεστατος και ειπε να κανω ενα αλλο ομως αυτο δε μου λεει τιποτα οριστε εχω δυο ομως εκεινο ηταν ενα αλλο παιδι και δεν το αντικαθιστουν ουτε 100 παιδια. ισα ισα καθε παιδι που κανω μου μεγαλωνει τις τυψεις, βαζω φαγητο για τα δυο μου παιδια και νιωθω οτι εκεινο στεκεται ορθιο και κοιτα στο τραπεζι να δει το δικο του πιατο, τα χαιδευω και νιωθω οτι εκεινο με κοιτα παραπονεμενο, παιρνω δωρα στα αλλα και μεσα μου βαθια υπαρχει η σκεψη ενος παιδιου που ζει καπου χωρις παιχνιδια.

σε αυτη τη μ......ενη κοινωνια που ζουμε ακομα και οι γατες γεννουν ελευθερα οχι ομως οι πολιτισμενοι εξυπνοι ανωτεροι ανθρωποι.

σας αφηνω γιατι κλαιω και δεν ξαναμπαινω σε τετοιο τοπικ.

[fistikaki]

εχω πει τη γνωμη μου χιλιες φορες γι αυτο το θεμα.. θα την πω ακομα μια...

 

ειναι μεγαλο μαχαιρι στη καρδια για τις γυναικες που εχουν κανει εκτρωσει και το εχουν μετανιωσει...

 

για καμια μας δεν ηταν ευκολο, ομως ειναι πραγματικο μαρτυριο για εκεινες που κοιταζουν πισω με μαραζι...

 

 

γι αυτο, οσο υπερμαχος του δικαιωματος των γυναικων στην εκτρωση κι αν ειμαι, επιμενω πως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να διακοπτει εγκυμοσυνη, μια γυναικα που αμφιβαλλει.. που δισταζει.... αν το σκεφτεσαι, ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ...

[baswgeogon]

ας μην ειμαστε εγωιστες.. να κρατησω ενα μωρο γιατι εγω θα νιωθω καλα γιατι εγω δεν θα νιωθω καλα αν δεν το κρατησω γιατι εγω βασανιζομαι στις σκεψεις αν ηταν εδω γιατι εγω εγω εγω..παντως προτιμω την εκτρωση απο το να σπερνεις κουτσουβελα που μεθαυριο δεν θα εχουν ουτε ενα πιατο φαι να φανε που λεει ο λογος η θα ψαχνουν να βρουν το πατερα τους η πολλα ακομα.. συγνωμη αλλα δεν δεχομαι οτι 1 μηνου και 2 που εχουμε κανει εκτρωσεις να ακουω το παιδι το βλεπω να ζηταει το δικο του πιατο φαι ελεος ρε παιδια μην τα κανουμε τραγικα σας παρακαλω ουτε καν εμβρυο δεν ειχε δημιουργηθει ακομα. και εγω εκλαψα και πονεσα και ακομα κλαιω αλλα ακομα και εγω για μενα οχι γι αυτο του τυπου οπως ειπα πιο πανω με τιμωραει ο θεος και γι αυτο τωρα δεν κανω παιδι και τετοια. ας τα δουμε και λιγο λογικα. οκ εγινε για να εγινε καποιος λογος θα υπηρχε δωστε στα παιδακια σας ολη σας την αγαπη και μην σκεφτεστε το παρελθον. δηλαδη τι να πουνε οι γυναικες που χανουν τα μωρα τους στο 5,6 μηνα και χωρις να το θελουν? ξεφυγε λιγο το μηνυμα αλλα δεν μπορω να ακουω περα απο μενα γιατι και γω τα ιδια λεω και ολες εσας. τοσα παιδακια πεθαινουν καθε μερα αν ειναι να υιοθετησουμε ο καθενας κ απο μενα το κανει κανεις?