Φοβερό άγχος και φόβος για τον τοκετό

[july]

κοριτσάκια καλή χρονιά!!! στις μανούλες να χαίρεστε τα παιδάκια σας και΄σε όσες περιμένετε με το καλό!!!

 

κοριτσάκι μου μην αγχώνεσαι με την γέννα!!! όλες μα όλες οι μητέρες την έχουμε βιώσει και από ότι διάβασα όλες σου λένε ενθαρυντικά λόγια!!! Έτσι και εγώ 2 γέννες μια με τεχνητούς ή άλλη από μόνη της χωρίς επισκληρίδιο χωρίς τίποτα!!! να ξέρεις ότι πονάς όσο αντέχεις αλλά με το που γεννήσεις ειλικρινά σταματάς να πονάς σαν από θαύμα!!! λες και δεν γέννησες!!! και ειδικά η πρώτη γέννα έχει τόσο έντονα συναισθήματα που είναι κρίμα να τα χάσεις λόγο άγχους!!! τι έχεις εσύ λιγότερο από εμένα και τις άλλες κοπέλες???τι κάναμε εμείς που εσύ δεν μπορείς να το κάνεις??? είμαστε καλύτερες εμείς??? όπως όλες ετσι και εσύ κοίταξε να το βιώσεις στο έπακρο όσο μπορείς!!! η στιγμή δεν γυρίζει πίσω μην την χαλάσεις και μετά το μετανοιώσεις!!!

[esta76]

Ντίνα30, να ξέρεις όλες λίγο πολύ κουβαλάμε τον φόβο αυτό. Εγώ τον είχα πριν μείνω έγκυος!!! Φοβόμουν να πάρω απόφαση να κάνω παιδάκι γιατί φοβόμουν τον τοκετό.

Οταν ήρθε η ώρα σκέφτηκα ....τώρα που μπήκα στον χορό θα χορέψω.Τόσες γυναίκες κάθε μέρα πως αποκτούν τα παιδάκια τους ?Ετσι κι εγώ.

Σκέψου οτι είναι μια μέρα που θα θες να θυμάσαι όμορφα σε όλη σου την ζωή και πήγαινε με θετική σκέψη, όπως κιαν είναι να γεννησεις. Μην επιτρέψεις στον φόβο σου να κλέψει την παράσταση από την πιο όμορφη μέρα της ζωής σου!! Σου εύχομαι με το καλό να κρατησεις το μωράκι σου στην αγκαλιά σου!

 

 

Είναι σα να εχω απαντήσει εγώ

Πιο αγχώδες άτομο από μένα δεν υπάρχει

Το είχα πάρει τόσο ήρεμα το θέμα του τοκετού από την αρχή κιόλας της εγκυμοσύνης που στο τέλος τον κατευχαριστήθηκα.

Είχα βέβαια και τεράστια εμπιστοσύνη στο γιατρό μου κι αυτό παίζει μεγάλο ρόλο

[nelly28]

μια χαρα εισαι και δεν εισαι μονη σου σε αυτο. εγω ουτε που σκευτομουν τον τοκετο μεχρι την β επιπεδου που μου ηπαν οτι μαλλον ειναι το μωρο μου αρρωστο, καναμε και αλλες εξετασεις και ολλα καλα. απο τοτε παθαινα ειχα ακομα και κρισεις πανικου που τις περνουσα μονη μου γιατι πιστευα οτι κατι θα πηγαινε στραβα στην γεννα, οταν ευτασε εκεινη η μερα μπηκα στον χορο και χορεψα που λενε,την ωρα της καισαρικης σπαρταρουσα σαν το ψαρι αλλα μου ειχαν δεσει και ποδια και χερια!!! 20 λεπτα το πολυ κραταει και περναει πολυ γρηγορα,οταν ακουσα το κλαμα του τα ξεχασα ολα! ηρεμησε και να εισαι σιγουρη οτι ο γιατρος σου αν υπαρξει προβλημα που δεν θα υπαρξει θα ξερει να το αντιμετοπησει εκεινη την στιγμη.

[νκκ284]

Κι εγώ γέννησα φυσιολογικά και χωρίς επισκληρίδιο. Η εμπειρία είναι μοναδική. Οι πόνοι είναι δυνατοί αλλά αντέχονται. Είχα την τύχη να γεννήσω σχετικά εύκολα και γρήγορα, δεν ταλαιπωρήθηκα ιδιαίτερα, δόξα τω Θεώ. Αλλά όσοι και να είναι οι πόνοι, πραγματικά ξεχνιούνται μόλις κρατήσει μια μάνα το παιδί της αγκαλιά. Ανεπανάληπτη στιγμή που δεν περιγράφεται! Αξίζει κάθε θυσία και πόνο!

Εύχομαι σε όλες τις κοπέλες που πρόκεται να γεννήσουν σύντομα, να πάνε όλα καλά και με έναν πόνο! Καλώς να δεχτείτε τα μωράκια σας!!

[Ντίνα30]

Αχ νά'στε καλά βρε κορίτσια μου ανεβάσατε το ηθικό!!! Θετική σκέψη λοιπόν και όλα θα πάνε καλά!!!!!!!! Τελικά οι περισσότερες από μας όταν πρόκειται να γίνουμε μάνες, αμέσως ξυπνάει μέσα μας το αίσθημα της προστασίας και της απέραντης αγάπης για τη ζωούλα που κουβαλάμε, γι'αυτό μας πιάνει και τόσο μεγάλος φόβος και άγχος. Εξαρτάται βέβαια πάντα κι από τον χαρακτήρα της κάθε μιας, άλλες το παλεύουν καλύτερα και είναι πολύ ψύχραιμες!!!

[Palladin]

Κι εγώ είχα αυτό το φόβο, και δεν έφευγε με τίποτα από όσα μου λέγανε. Θυμάμαι μου λέγανε "σιγά, όπως γέννησαν δισεκατομμύρια γυναίκες, θα γεννήσεις κι εσύ" κι εγώ αισθανόμουν ακόμα χειρότερα. Εκ των υστέρων μετανιώνω που δεν είχα διαβάσει κάποιο βιβλίο, του Leboyer ας πούμε ή του Odent, πιστεύω ότι θα με είχε βοηθήσει πολύ να χαλαρώσω, να έχω αυτοπεποίθηση και να το δω σαν φυσιολογική διαδικασία

[Little Monkey]

Ντίνα, κι εγώ σαν εσένα ήμουν, νευροπίεση μέχρι τελευταία στιγμή και μάλιστα ακατέβατη! Κι όμως γέννησα μια χαρά και με ολική αναισθησία, που συνήθως την αποφεύγουν όταν έχεις υψηλή πίεση.

 

Μην φοβάσαι τίποτα, αν ο γιατρός σου δεν ανησυχεί, πάει να πει ότι μπορεί να το αντιμετωπίσει. Σου έχω στείλει ΠΜ.

[Rob_09]

Κι εγώ ετοιμάζομαι να φέρω στον κόσμο το 1ο μου παιδάκι. Όσο πλησιάζει η ΠΗΤ, η οποία είναι μεθαύριο, τόσο φρικάρω. Πριν λίγες μέρες είχα συσπάσεις και νόμιζα ότι γεννάω. Μόλις το κατάλαβα έγινα άσπρη σαν πανί κι άρχισα να τρέμω ολόκληρη. Τελικά οι συσπάσεις ήταν προπαρασκευαστικές. Ανησυχώ όμως μήπως το πάθω ξανά στην πραγματική γέννα. Αν τα χάσω, πώς στο καλό θα καταφέρω να γεννήσω;

Όλους αυτούς τους μήνες διάβασα μόνο τα βασικά για τον τοκετό και προσπάθησα να αποφύγω ντοκιμαντέρ κλπ. Όσα λιγότερα γνωρίζω, τόσο λιγότερο θα αγχώνομαι πριν την γέννα. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω... Επισκληρίδιο δε μπορώ να χρησιμοποιήσω γιατί έχω προβλήματα με τη μέση μου και επίσης έχω πολύ χαμηλή πίεση, οπότε θα πρέπει να αντέξω...

[vimatakia]

Rob_09, δεν ξέρω αν σε πρόλαβα αλλά με το καλό, με έναν πόνο!

 

Είναι λογικό να αγχώνεσαι, αλλά μην ανησυχείς... όταν έρθει η ώρα κάπως γίνεται και συγκεντρώνεσαι! Πάνω στους πόνους κάνε βαθιές αναπνοές με αργό μέτρημα πχ ως το 5 (ή όσο σε βολέυει) στην εισπνοή, κι άλλο τόσο στην εκπνοή. Ο αέρας να φτάνει βαθειά ως την κοιλιά, εισπνοή από τη μύτη κι εκπνοή από το στόμα. Οι αναπνοές αυτές και τους πόνους ανακουφίζουν, και το άγχος βοηθάνε, και την οξυγόνωση του μωρού βελτιώνουν. Θα σε βοηθήσουν και οι μαίες.

 

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

Rob δεν ξερω κι εγω αν σε προλαβα αλλα σου ευχομαι να πανε ολα τελεια.Κι εγω ειμαι εγκυος στο πρωτο μου παιδακι και φοβαμαι γιατι κι εγω δεν θα κανω επισκληριδιο,οχι επειδη δεν θελω η δεν επιτρεπεται λογο υγειας,αλλα στο νοσοκομειο που θα γεννησω δεν κανουν!!!!!Εχω ενα θεματακι με τη μεση μου βεβαια και αυτος ειναι ενας ακομα λογος που φοβαμαι.Μεχρι και καισαρικη σκεφτηκα να ζητησω για να αποφυγω τον πονο αλλα τελικα αλλαξα γνωμη και αν πανε ολα καλα θελω να γεννησω με φ.τ.

[pitsikoki]

Απολυτα φυσικο αυτο που νιωθεις. Εγω αυτο που σκεφτομουν εκεινες τις μερες ηταν οτι ολοι οι ανθρωποι πανω στη γη εχουν γεννηθει απο καποια μανα. Οποτε λεω δεν θα ναι και τοσο τραγικο! Ποσο μαλλον στις μερες μας που εχει εξελιχθει ετσι η ιατρικη. Με το καλο!!

[Marirena]

Mια χαρά θα σας πάνε όλα κορίτσια! Πώς τα καταφέρνουν τόσες γυναίκες αιώνες τώρα πάνω στη γη???

Υ.γ Αν κάνετε επισκληρίδιο πάντως, η εμπειρία είναι καλύτερη κι από τον οδοντίατρο

[Marirena]

εννοώ εγώ με επικσληρίδιο προτιμώ τοκετό από οδοντίατρο

[giasof]

Rob δεν ξερω κι εγω αν σε προλαβα αλλα σου ευχομαι να πανε ολα τελεια.Κι εγω ειμαι εγκυος στο πρωτο μου παιδακι και φοβαμαι γιατι κι εγω δεν θα κανω επισκληριδιο,οχι επειδη δεν θελω η δεν επιτρεπεται λογο υγειας,αλλα στο νοσοκομειο που θα γεννησω δεν κανουν!!!!!Εχω ενα θεματακι με τη μεση μου βεβαια και αυτος ειναι ενας ακομα λογος που φοβαμαι.Μεχρι και καισαρικη σκεφτηκα να ζητησω για να αποφυγω τον πονο αλλα τελικα αλλαξα γνωμη και αν πανε ολα καλα θελω να γεννησω με φ.τ.

 

 

καλησπερα εχω μια φιλη που εχει προβλημα στην μεση και εκανε ολικη ναρκωση..

[Rob_09]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Δυστυχώς είμαι ακόμα στην αναμονή κι όσο περνούν οι μέρες τόσο πιο νευρική γίνομαι....

[dimitra-nikos]

Rob_09 υπομονή, λίγο έμεινε! Ηρέμησε και κοίτα να το απολαύσεις όσο μπορείς! Με έναν πόνο κορίτσι μου και με ένα γερό μωρό στην αγκαλιά σου! Όταν βρείς λίγο χρόνο μπές να μας καταθέσεις την εμπειρία σου!

[sofi@p]

βρε κορίτσια, αν ήταν τόσο τραγικός ο πόνος της γέννας καμμιά γυναίκα δε θα έκανε 2ο παιδί...

[Rob_09]

sofi@p νομίζω πως δε φοβάμαι τόσο τον πόνο, όσο το άγνωστο. Δεν έχω ιδέα πώς είναι η όλη διαδικασία. Πάω εντελώς στα τυφλά....

[sofi@p]

sofi@p νομίζω πως δε φοβάμαι τόσο τον πόνο, όσο το άγνωστο. Δεν έχω ιδέα πώς είναι η όλη διαδικασία. Πάω εντελώς στα τυφλά....

επειδή λοιπόν αυτά τα πράγματα δεν μπορείς να τα ελέγξεις και δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν (πχ μπορεί να έχεις προετοιμαστεί για φτ και τελευταία στιγμή να χρειαστείς καισαρική) μην αγχώνεσαι. δες το σαν μια εμπειρία. αφέσου στα χέρια του γιατρού σου κι όλα θα πάνε καλά. το αποτέλεσμα μετράει. εγώ δεν είχα καλή 1η εμπειρία τοκετού και τη 2η φορά πήγα να γεννήσω κλαίγοντας και τρέμοντας από το φόβο μου. κι όμως αυτή η 2η φορά αποδείχτηκε μία από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου!!

[Amy74]

sofi@p νομίζω πως δε φοβάμαι τόσο τον πόνο, όσο το άγνωστο. Δεν έχω ιδέα πώς είναι η όλη διαδικασία. Πάω εντελώς στα τυφλά....

 

Δεν πρεπει να σε τρομαζει κοπελα μου το αγνωστο σαυτη την περιπτωση. Εφοσον εμπιστευεσαι το γιατρο σου και ολα βαινουν καλως,μην ανησυχεις. Εμενα οταν ημουν εγκυος στο πρωτο μου παιδι ,θες επειδη ημου ειχν πολυ μικρη, θες επειδη ο γιατρος μου ηταν και οικογενειακος φιλος (ειχε ξεγεννησει και την μητερα μου) με ειχε αφησει επιτηδες ετσι στα τυφλα.Αφου ολα πηγαιναν καλα...μαλιστα θυμαμαι να τον ρωταει ο αντρας μου που ηταν ψαρωμενος "γιατρε πως θα καταλαβουμε οτι γενναμε?" και εκεινος του ειχε πει γελωντας θα το καταλαβετε...!!! Το αποτελεσμα? Με πιανουν κατι πονοι σαν περιοδου γυρω στις 12 το βραδυ, και για να μην σου τα πολυλογω μεχρι τις 6 το πρωι μια ξαπλωνα, μια σηκωνομουν γιατι νομιζα πως θελω να παω τουαλετα και εφτιαχνα και χαμομηλια για να πιω!!! Στις 6 το πρωι δεν αντεχα αλλο αυτη την ταλαιπωρια και ειπα να τον παρω επιτελους τηλεφωνο (δεν επαιρνα τηλ.μην τον ενοχλησω εγω το βουρλο!!! Μολις του ειπα οτι εχω πονους απο το βραδυ και συγκεκριμενα πως ειχε αρχισει να ποναει η μεση μου, μου ειπε τσακισου και ελα στο μαιευτηριο!!! Σε λιγοτερο απο 3 ωρες κρατουσα τη κορακλα μου αγκαλια...! Γιαυτο σου λεω μη φοβασαι τιποτα εφοσον εχεις το γιατρο σου συμμαχο, μην ανυσηχεις για τιποτα!!!Σκεψου τους πονους σαν ΜΕΓΑΛΟΥΣ πονους περιοδου και αν οχι εχουμε και την επιστημη!!! Με το καλο να παρεις το μπεμπακι σου αγκαλια! Φιλακια!:D:D

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

καλησπερα εχω μια φιλη που εχει προβλημα στην μεση και εκανε ολικη ναρκωση..

Ρωτησα το γιατρο μηπως τελικα χρειαστει να κανω καισαρικη λογο της μεσης και μου ειπε οχι δεν υπαρχει κανενα προβλημα για να γεννησω με φ.τ.

[ΜΑΡΙΑ-ΕΥΓΕΝΙΑ]

βρε κορίτσια, αν ήταν τόσο τραγικός ο πόνος της γέννας καμμιά γυναίκα δε θα έκανε 2ο παιδί...

Σωστο κι αυτο!!!

[Rob_09]

Aπ'όσα έχω διαβάσει κατά καιρούς στο φόρουμ, κάθε κοπέλα βιώνει εντελώς διαφορετικά τη διαδικασία. Υπάρχουν και κοπέλες που δεν αισθάνθηκαν πόνο όταν γεννούσαν. Άρα πώς στο καλό θα το καταλάβω; Από χθες το απόγευμα έχω πόνους περιόδου, κάποιες στιγμές έντονους, κάποιες άλλες πιο ήπιους. Νιώθω κάτι παράξενους σφάκτες στον κόλπο μου, σαν κράμπες που έρχονται και φεύγουν. Επίσης έχω συνέχεια συσπάσεις, τουλάχιστον 3-4 κάθε ώρα, αλλά δεν έρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεν ξέρω αν γεννάω ή όχι κι απλά κάθομαι και περιμένω να γίνει κάτι...

[mariat81]

Κορίτσια καλησπέρα!!!!! και πάνω που έλεγα που θα στραφώ για βοήθεια! Είμαι στην 35η εβδομάδα και 3ημ. και μιλάμε εδώ και λίγες μέρες έχω πάθει πανικό και μόνο στην ιδέα του τοκετού....

και μόνο που το σκέφτομαι, ιδρώνουν τα χέρια μου, νοιώθω ότι ζαλίζομαι, μουδιάζω, και σχεδόν μιλάμε βλέπω τα πάντα θολά! Φοβάμαι εκείνη την ώρα, πως θα ανταπεξέλθω, αν θα τα καταφέρω να γεννηθεί το μωράκι μου καλά, και να είμαι και εγώ καλά... η αλήθεια είναι ότι επειδή στην εγκυμοσύνη μου γενικώς έχω τσιμπημένη πιεσούλα (8-13 ακατέβατη, και δεν οφείλονται τα αλμυρά, γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΤΡΩΩ), φοβάμαι εκείνη την ώρα τι θα γίνει με την πίεσή μου!!! Επίσης, επειδή γενικά από τον 7ο μήνα, είχα ζαλάδες, κάθε φορά πλέον όταν αγχώνομαι, νοιώθω ότι ζαλίζομαι... πλέον η ζάλη είναι καθαρά ψυχολογικό, όμως την ώρα του τοκετού, θα φοβάμαι φυσικά, άρα τι θα γίνει άμα ζαλιστώ? αχ δεν ξέρω, και όσο μέχρι τώρα ήμουν καλά και εντελώς άνετη, και έλεγα Παναγιά μου μακάρι να αντέξω να μην βάλω επισκληρίδιο, τώρα δεν ξέρω... τρέμω ολόκληρη!!!!! Μου έμεινε φοβία από τη στιγμή που με έπιασαν οί πρώτες ζαλάδες και η τάση για λιποθυμία κάπου στον 7 μήνα... από τότε, την έχω πάρει από φόβο την όλη κατάσταση.... βοηθήστε με με κάποιο τρόπο, μπορώ να κάνω κάτι? αφού κάθομαι και σκέφτομαι το πόσο φοβάμαι, και μου έρχεται να βάλω τα κλάματα! το μόνο που θέλω είναι να κρατήσω τη κουκλίτσα μου αγκαλιά, και να έχουν περάσει όλα.... είναι πολύ αυτό που ζητάω?

[miriki]

http://yogamamagr.blogspot.gr/2010/04/blog-post_23.html

 

Είναι βιντεάκια που έφτιαξε ο Λεμπουαγιέ.

Ψάξε για Leboyer και Odent στο ίντερνετ και δες βιντεάκια από φυσικούς (μη παρεμβατικούς τοκετούς). Θα ξετρελλαθείς με την ηρεμία που αποπνέουν και θα καταλάβεις ότι τα πράγματα έιναι πιο απλά από ότι μας κάνουν να πιστεύουμε.

 

Και φρόντισε να έχεις δίπλα σου μια καλή και υποστηρικτική μαία, να σε εμψυχώνει, να σε χαλαρώνει, να σε υποστηρίζει.

Ο δικός μου πανικός και η φοβία μου με οδήγησαν σε μια ηλίθια καισαρική. Μακάρι κι εγώ να είχα καταλάβει το σώμα μου νωρίτερα.

 

Σου εύχομαι μια όμορφη γέννα κι ένα υγιές, ροδαλό μωράκι.