ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

[Sam]

ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ

Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια-Ας μην πνίγουμε άλλο τη φωνή

Βία: Γυναίκες σε απόγνωση

 

Συνεχίζεις να είσαι με τον σύντροφό σου αλλά…

* Η σχέση σας απέχει πολύ από αυτό που είχες γνωρίσει και από αυτό που είχες φανταστεί

* Η καθημερινότητά σου γίνεται απειλητική

* Παρά τις υποσχέσεις του, οι στιγμές συμφιλίωσης εναλλάσσονται με περιόδους βίας

* Η αξιοπρέπειά σου νιώθεις ότι εκμηδενίζεται

* Η βία, με όλες της τις μορφές, έχει γίνει “ο σύντροφός σου”

 

Εάν δεν ξέρεις πια τι να κάνεις

 

Γνωρίζεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου προσφέρουν βοήθεια?

 

Ποιοι είναι οι πιθανοί συνομιλητές σου:

 

* Ο/Η γιατρός σου

* Ο/Η δικηγόρος σου

* Η αστυνομία

* Οι κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι στο Συμβουλευτικό Σταθμό του Δήμου σου

* Οι ακόλουθοι φορείς και τηλεφωνικές γραμμές:

 

Τηλεφωνικές γραμμές:

Γραμμή SOS ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ κατά της οικογενειακής βίας του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης (πανελλαδικής εμβέλειας), χωρίς χρέωση: 800 11 88881, για κλήσεις από κινητό 210 7786800, 9 π.μ. - 3 μ.μ., όλες τις ημέρες της εβδομάδας: νομική και ψυχολογική στήριξη από δίκτυο εθελοντών/τριών νομικών και ψυχολόγων

 

Τηλεφωνική Γραμμή Άμμεσης Κοινωνικής Βοήθειας, 210 197, Εθνικό Κέντρο Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), η γραμμή λειτουργεί όλο το 24ωρο, όλες της ημέρες της εβδομάδας.

 

Κέντρο Κοινωνικής Υποστήριξης Γυναικών (Κ.Κ.Υ.Γ.), Καμβουνίων 8, 2310 272725, Δευτέρα έως Παρασκευή, 10 π.μ. - 2 μ.μ. .

 

Φορείς φιλοξενίας και στήριξης

Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), Εθνικής Αντιστάσεως και Θησέως, Τέρμα Φοίνικα, 2310 471101, Δευτέρα έως Παρασκευή: 7:30 π.μ. - 3 μ.μ. και Καπάτου 4, Περιοχή Αξιού, 2310 550906, Δευτέρα και Τετάρτη: 7:30 π.μ. - 8 μ.μ., Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 7:30 π.μ. - 3 μ.μ., ψυχοκοινωνική στήριξη, φιλοξενία (έως τρεις μήνες).

 

Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Θεσσαλονίκης, Καραολή και Δημητρίου 16, 2310 555074, Δευτέρα έως Παρασκευή: 7:30 π.μ. - 3 μ.μ., ψυχοκοινωνική στήριξη, σίτιση, φιλοξενία (έως τρεις μήνες).

 

Στέγη γυναικών (και μητέρων) του Τάγματος της Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας, 2310 521755 καθημερινά, Σαββατοκύριακα και αργίες: 7 π.μ. - 12 μ.μ. και 4 μ.μ. - 7:30 μ.μ., (Τετάρτη μόνο για επείγουσες περιπτώσεις), φιλοξενία, σίτιση, ένδυση, πληροφόρηση.

 

Εξειδικευμένοι φορείς στήριξης

ΑΡΣΙΣ, Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, Πτολεμαίων 35, Θεσσαλονίκη, 22310 526150, Δευτέρα - Παρασκευή, 9 π.μ. - 6 μ.μ. . Παρέχει νομική βοήθεια, ψυχολογική υποστήριξη, συμβουλευτική στα εργασιακά, καθώς και δυνατότητα άμεσης προσωρινής φιλοξενίας, ιδίως σε ανήλικες αλλά και σε ενήλικες γυναίκες. Το Κέντρο Υποστήριξης Νέων της ΑΡΣΙΣ (ΚΥΝ), Ζαλίκη 2, Θεσσαλονίκη, 2310 228850, Δευτέρα- Παρασκευή, 9 π.μ. - 6 μ.μ., παρέχει υποστήριξη κυρίως σε άτομα εφηβικής ηλικίας.

 

ΕΡΓΑΝΗ, Κέντρο Στήριξης της Απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Γυναικών, Καραβαγγέλη 1, Συκιές, 2310 621166 & 2310 630323 Δευτέρα -Παρασκευή 9 π.μ. - 8 μ.μ., παρέχει ψυχοκοινωνική στήριξη, νομική συμβουλευτική και συμβουλευτική και προώθηση σε κατάρτιση, απασχόλιση και επιχειρηματικότητα.

 

Κέντρο Κοινωνικής Υποστήριξης Γυναικών (Κ.Κ.Υ.Γ.), Εταιρία για τον Κοινωνικό Αποκλεισμό και την Ψυχική Υγεία (Ε.Κ.Α.Ψ.Υ.) - Καμβουνίων 8, Θεσσαλονίκη, 2310 276782, Δευτέρα - Παρασκευή 10 π.μ. - 10 μ.μ. -ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, συμβουλευτική υποστήριξη, εκπαιδευτιά προγράμματα και εργαστήρια, διασύνδεση.

 

ΧΕΝ Κοινωνική Υπηρεσία, Μητροπόλεως 18, 2ος όροφος, 2310 279792, Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 9 π.μ. -3 μ.μ., Τετάρτη: 12 μ.μ. - 6 μ.μ. ή 1:30 μ.μ. - 7:30 μ.μ., νομική συμβουλευτική, ψυχοκοινωνική στήριξη, πληροφόρηση, ευαισθητοποίηση, αξιοποίηση ελεύθερου χρόνου.

 

PRAKSIS, (Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας), Αρκαδιουπόλεως 1 και Αγίου Δημητρίου, Θεσσαλονίκη, 2310 556145 και 2310 547751 Δευτέρα - Παρασκευή, 9 π.μ. - 5 μ.μ.. Πολυιατρεία με οργανωμένο γενικό ιατρείο, γυναικολογικό ιατρείο, οδοντιατρείο και φαρμακείο με όλο τον απαραίτητο ιατρικό και τον βασικό φαρμακευτικό εξοπλισμό για παροχή πρωτοβάθμιας ιατρικής περίθαλψης. Λειτουργεί Κοινωνική Υπηρεσία και Κέντρο Νομικής Αρωγής.

 

Τι μπορείς να κάνεις μετά από ένα περιστατικό βίας

 

ΑΝ ΕΧΕΙς ΥΠΟΣΤΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ Ή ΚΑΙ ΒΙΑΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ/ΣΥΝΤΡΟΦΟ

 

* Πήγαινε χωρίς καθυστέρηση στο νοσοκομείο. Να ζητήσεις οπωσδήποτε την καταγραφή του περιστατικού στο βιβλίο συμβάντων του νοσοκομείου ως κακοποίηση. Πάρε αντίγραφο.

* Φρόντισε να βγάλεις φωτογραφίες. Αποτελούν αποδεικτικό υλικό.

* Να υποβάλεις μήνυση κατά του δράστη σε οποιοδήποτε αστυνομικό τμήμα και να ζητήσεις την καταγραφή του περιστατικού κακοποίησης στο βιβλίο συμβάντων του αστυνομικού τμήματος. Πάρε αντίγραφο.

* Αν οι αστυνομικοί δεν δείχνουν πρόθυμοι, θύμισέ τους ότι σύμφωνα με το νέο νόμο υποχρεούνται να το κάνουν.

* Επικοινώνησε με κάποιο δικηγόρο ή με μία τηλεφωνική γραμμή S.O.S.

* Να ζητήσεις από τον εισαγγελέα να δώσει εντολή στον αρμόδιο ιατροδικαστή για να υποβληθείς σε ιατροδικαστική εξέταση. Πάρε το αντίγραφο της ιατροικαστικής εξέτασης.

* Εάν δεν επιθυμείς να επιστρέψεις στη συζυγική στέγη, μπορείς να μετακομίσεις προσωρινά με τα ανήλικα παιδιά σου. Όμως φρόντισε να έχεις ζητήσει προηγουμένως την καταγραφή του γεγονότος της κακοποίηςσης στο βιβλίο συμβάντων της αστυνομίας ή να στείλεις μία εξώδικο δήλωση που να ανακοινώνει στο σύζυγο τη μετοίκιση τη δική σου ή/και των παιδιών σου, για να μη θεωρηθεί η κίνησή σου εγκατάλειψη της συζυγικής στέγης.

* Να θυμάσαι ότι η καταγραφή του περιστατικού αποτελεί σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο κατά του βίαιου συντρόφου και είναι πολύτιμη σε διαδικασία διαζυγίου.

 

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ

Στην περίπτωση που υφίστασαι κακοποίηση υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις για να προστατεύσεις εσένα και τα παιδιά σου

 

* Προσπάθησε να εξασφαλίσεις από πριν υποστηρικτικό περιβάλλον, δηλαδή φίλες και φίλους, συγγενείς, γείτονες, που θα είναι πρόθυμοι/εςνα σε βοηθήσουν παρέχοντάς σου στέγη, τροφή, χρήματα, συνοδεία σε υπηρεσίες κλπ

* Να έχεις σκεφτεί πού θα πας αν χρειαστεί να φύγεις από το σπίτι π.χ. σε κάποια φίλη ή σε ξενοδοχείο ή σε καταφύγειο γυναικών

* Να αποταμιεύεις χρήματα

* Να έχεις έτοιμη μια τσάντα με τα απαραίτητα για σένα και τα παιδιά σου έγγραφα, όπως: ατυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, βιβλιάριο υγείας, βιβλιάριο καταθέσεων, φωτοτυπία φορολογικής δήλωσης, πιστοποιητικά των παιδιών κλπ

* Αν είναι δυνατόν να έχεις συνεννοηθεί από πριν με μια γειτόνισσα ώστε να καλέσει την αστυνομία μόλις ακούσει φωνές.

 

Αν απευθυνθεί σε σένα μια κακοποιημένη γυναίκα για βοήθεια

* Προσπάθησε να την ηρεμήσεις

* Μην την πιέζεις να πάρει αποφάσεις που δεν είναι ακόμη έτοιμη να πάρει

* Μην τηυν κρίνεις ή την κατακρίνεις για τη στάση που κρατάει απέναντι στο δράστη της κακοποίησης

* Προσπάθησε να σταθείς δίπλα της για να μπορέσει να απευθυνθεί σε σένα όταν το χρειάζεται

* Ενημέρωσέ την για τα δικαιώματά της, για το τι μπορεί να κάνει και για τους φορείς υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών

* Σε περίπτωση που διστάζεις ή δεν ξέρεις πώς να τη βοηθήσεις, επικοινώνησε εσύ με τις γραμμές S.O.S.

 

Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ σε υπερασπίζεται…

 

Τον Οκτώβριο του 2006 ψηφίστηκε ο νόμος 3500/2006 για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και τέθηκε σε ισχύ στις 25 Νοεμβρίου 2007.

 

Οι ρυθμίσεις του νέου νόμου:

 

1. Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί αξιόποινη πράξη και η άσκηση βίας μεταξύ των μελών της οικογένειας απαγορεύεται. οι προστατευτικές διατάξεις του νόξμου εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις σταθερής συμβίωσης χωρίς γάμο, όπως επίσης και στους τέως συζύγους.

2. Ενδοοικογενειακή βία υπάρχει όταν ένα μέλος της οικογένειας προξενεί/ασκεί σε άλλο μέλος:

 

α) εντελώς ελαφρά σωματική κάκωση

 

β) επικίνδυνη σωματική βλάβη

 

γ) βαριά σωματική ή διανοητική βλάβη

 

δ) απειλές που προκαλούν τρόμο ή ανησυχία ή απομόνωση του θύματος ή προσβολή αξιοπρέπειας

 

3. Τιμωρείται πλέον ο βιασμός μέσα στο γάμο ( ο εξαναγκασμός της συζύγου σε ερωτική πράξη)

4. Η ποινική δίωξη για τα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ασκείται αυταπαγγέλτως, δηλαδή υποχρεωτικά. Υποχρεωτική είναι επίσης η καταγραφή του περιστατικού από την αστυνομία, ενώ οποιαδήποτε πρωτοβουλία νουθέτησης αντί καταγραφής, τιμωρείται.

5. Η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας αποτελεί αιτία διαζυγίου με ευθύνη του δράστη.

6. Σε βάρος του δράστη εφαρμόζεται η αυτόφορη διαδικασία, εφόσον δεν ευδοκιμήσει η ποινική διαμεσολάβηση. Ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης προβλέπεται για τα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας και γίνεται ενώπιον του Εισαγγελέα και εφόσον το επιθυμούν θύμα και θύτης. Στόχος είναι η αποκατάσταση της αρμονικής συμβίωσης των συζύγων ή των συντρόφων. Η διαδικασία ποινικής διαμεσολάβησης ξεκινά μόνο μετά από ανεπιφύλακτη δήλωση του δράστη ότι:

 

α) δε θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας

 

β) θα παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό - θεραπευτικό πρόγραμμα σε δημόσιο φορέα

 

γ) θα άρει ή θα αποκαταστήσει τις συνέπειες των πράξεών του και θα καταβάλλει χρηματική ικανοποίηση στο θύμα.

 

7. Το θύμα μπορεί να συμφωνήσει στην έναρξη της ποινικής διαμεσολάβησης, χωρίς να χάνει το δικαίωμα άσκησης αγωγής διαζυγίου.

 

 

 

Βία κατά των γυναικών

 

Είναι κάθε πράξη ή απειλή πράξης βίας που συνδέεται με το φύλο και οδηγεί ή ενδέχεται να οδηγήσει σε σωματικές, σεξουαλικές, ψυχολογικές βλάβες ή σε ταλαιπωρία της γυναίκας. Θύματα βίας γίνονται γυναίκες διαφόρων ηλικιών, φλών, μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου. Η ανοχή στην άσκηση βίας ή την απειλή βίας πλήττει το βιοτικό επίπεδο, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των γυναικών.

 

[4η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για τη Γυναίκα, Πεκίνο, 1995]

 

.

 

Άρσις

 

http://www.arsis.gr

 

Δίκτυο Γυναικών Μεταναστριών Βορρείου Ελλάδας

 

Κέντρο Εργάνη

 

http://www.ergani.gr

 

Praksis

 

http://www.praksis.gr

 

Πρωτοβουλία Γυναικών Ενάντια στην Κακοποίηση

 

 

 

Νομίζω πως μας ενδιαφέρει όλους και όλες

[gavrias]

Μύθοι και Αλήθειες για την Κακοποίηση

 

Μύθος: Ότι τα θύματα προκαλούν την κακοποίηση τους.

 

Αλήθεια: Αυτή είναι η πιο συχνή δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι θύτες.

 

Μύθος: Ότι σε μερικές γυναίκες αρέσει να τις κακοποιούν.

 

Αλήθεια: Σε κανένα δεν αρέσει να κακοποιείται, αλλά ο φόβος είναι ο κυριότερος λόγος που δεν αντιδρούν.

 

Μύθος: Ότι η βία μεταξύ συζύγων δεν είναι ποινικό αδίκημα.

 

Αλήθεια: Η βία είναι ποινικό αδίκημα το οποίο μπορεί να οδηγήσει και στη φυλακή.

 

Μύθος: Ότι τα παιδιά δεν επηρεάζονται.

 

Αλήθεια: Οι επιπτώσεις της βίας (άμεση ή έμμεση) πάνω στα παιδιά είναι πάντοτε τραυματικές.

 

Πότε μια γυναίκα έχει κακοποιηθεί;

Στην αρχή κάποιας σχέσης κάποια προειδοποιητικά σημάδια κακοποίησης μπορεί να διαπιστωθούν είτε από το σύντροφο ή το σύζυγο.

 

Ζηλεύει παθολογικά

Ελέγχει κάθε κίνηση

Εκνευρίζεται και γίνεται βίαιος χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

 

Αν τα παραπάνω σημάδια ενταθούν τότε περνάμε στο στάδιο της κακοποίησης. Δηλαδή:

 

Ο σύντροφος χτυπάει, απειλεί, πετάει αντικείμενα

Απομονώνει το θύμα από το φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον του

Εκβιάζει, χρησιμοποιώντας τα παιδιά (αν υπάρχουν)

Εξαναγκάζει το θύμα να καλύπτει τις οικονομικές ανάγκες του σπιτιού, δεν ξοδεύει χρήματα για την οικογένεια ή διεκδικεί τα προσωπικά της έσοδα

Δημιουργεί κλίμα φόβου και ανασφάλειας.

 

ΠΗΓΗ: http://www.kakopoiisi.gr/index.php?page=means

 

 

 

[Sam]

Η ενδοοικογενειακή βία έχει εξελιχθεί σε χρόνια πάθηση στις σχέσεις μεταξύ συζύγων ή συντρόφων. Εμφανίζεται σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και όχι στις οικογένειες του κοινωνικού περιθωρίου, όπως είχε επικρατήσει ο μύθος μέχρι σήμερα.

 

Θύτες και θύματα στην πλειονότητά τους είναι απόφοιτοι ανώτερης ή ανωτάτης εκπαίδευσης. Κυρίως οι θύτες δεν είναι άνεργοι ή εξαρτημένα άτομα (από αλκοόλ, ψυχοφάρμακα κ.λπ.).

 

Για τα θύματα, η ενδοοικογενειακή βία έχει καταντήσει χρόνια παθολογική περίπτωση ρουτίνας, που την υπομένουν χάρη των παιδιών. Εντυπωσιακό στην παθογένεια του φαινομένου είναι ότι οι δράστες παρουσιάζονται άφοβοι και απτόητοι γι' αυτό που κάνουν, παρά τις διαστάσεις δημοσιοποίησης και πάταξης, που έχει λάβει το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας κατά την τελευταία πενταετία, τόσο από τα θεσμικά όργανα της πολιτείας (Γενική Γραμματεία Ισότητας, τις δομές των υπουργείων Υγείας, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης), όσο και τα εξωθεσμικά όργανα (όπως είναι οι εξειδικευμένες ΜΚΟ).

 

Πηγή http://www.enet.gr/online/online_obj?pid=76&tp=T&id=11246904

 

Αχρείαστα μεν αλλά δυστυχώς δεν είναι ακόμη κι αν δεν το βιώνουμε οι ίδιες...

[fistikaki]

μεχρι και σημερα εχω τυψεις για ενα περιστατικο που συνεβει πριν 4 χρονια περιπου.Ειχαμε βγει με τον αντρα μου για φαγητο.Στο διπλανο τραπεζι μετα απο λιγο ερχεται μια οικογενεια.Πατερας, μητερα,2 κοριτσακια ηλικιας 8-10 χρονων.Ολα φαινοντουσαν φυσιολογικα.

Ξαφνικα ενα απο τα κοριτσακια παιρνει ενα ψαρακι απο το πιατο της και σκυβει και το δινει σε μια γατα.Οποτε, ακουμε το απιστευτο...ακουμε το πατερα, να σκυβει προς τη μερια του παιδιου, τη κοιταει αγρια και της λεει δυνατα και καθαρα "θα σε γαμ.....ω, ακουσες;θα σε γαμ.....ω!" επαθα σοκ... δε μιλησαμε με τον αντρα μου, απλα μειναμε κοκαλο.Μη σας τα πολυλογω μετα απο λιγο κατι ειπε το αλλο κοριτσακι και αρχιζει τα ιδια αυτος.Την ιδια ωρα που λεει αυτα τα χυδαια λογια στα παιδια του, ταυτοχρονα αρχιζει και τα κλωτσαει με δυναμη στα ποδια, κατω απο το τραπεζι.Πολυ δυνατες κλωτσιες με τα παπουτσια του στις γαμπες των κοριτσιων.Οι μικρες, κατω απο το τραπεζι να προσπαθουν να βαλουν τα ποδαρακια τους κοντα στα ποδια της μανας.Η μανα,σα να το χω τωρα μπροστα μου, ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ και τα χωνει κατω απο τη καρεκλα της.Αυτος για αρκετη ωρα να μιλαει χυδαια στα παιδια με κουβεντες που δε λεγονται, δε γραφονται, δε περιγραφονται.

Τη τελευταια φορα που τον ακουσα να λεει "θα σε γαμ....ω, παλιοπουτ.....α" στο παιδι του, δεν αντεξα, πεταχτηκα και αρχισα να φωναζω "τι ειπες ρε καραγκιοζη, τι λες ρε αλητη στα παιδια" και ταυτοχρονα πεταγεται ο αντρας μου και τον βουταει και αρχισε να τον βριζει και να τον φτυνει...Αυτος χεστηκε πανω του ο θρασυδειλος!!! δεν τολμησε να πει κιχ!!!!! τοσο αντρας ηταν!! η δε γυναικα του το μονο που ειπε ηταν "στο 'πα!!! στο'χω πει χιλιες φορες!! να τι εγινε τωρα!!"

ηρθαν και κατι αλλοι απο αλλα τραπεζια και μας χωρισαν, λεγοντας στον αντρα μου, "ας τον, μη κανεις φασαρια, αστο"...

μεχρι σημερα το σκεφτομαι συνεχεια.Το αφησαμε.Πληρωσαμε το λογαριασμο και φυγαμε.Αφησαμε 2 παιδια στα χερια ενος κτηνους.Επρεπε επιτοπου να καλεσουμε αστυνομια και να παμε μαρτυρες.Επρεπε να κανουμε κατι.Το πιο τραγικο απ ολα, ειναι, οτι τα παιδια ηταν ετοιμα να κλαψουν, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΑ!!! τα παιδια εκλαιγαν σιγα, και ηταν γεματα παραπονο, αλλα δεν φαινοντουσαν να πεφτουν απο τα συννεφα απο τις κουβεντες του πατερα τους.

ολα αυτα εγιναν στη καλλιθεα, στη περιοχη κοντα που ηταν ο παλιος ιπποδρομος.

επρεπε να εχω κανει κατι...

[Jean]

Aνατριχιασα...

Τι καθαρματα υπαρχουν ρε γμτ...δηλ πως κοιμουνται τα βραδια ηθελα να 'ξερα... Και ΝΤΡΟΠΗ σ' αυτη τη μανα που δεν υπερασπιζεται τα παιδια της απ' αυτο τον ΑΛΗΤΗ. και μη μου πει κανεις τι να κανει κι η μητερα, πως κι αυτη κακοποιειται και ειναι αδυναμη να αντιδρασει γιατι δεν δεχομαι καμια δικαιολογια. Τα παιρνεις και φευγεις στην πρωτη υποψια οτι παντρευτηκες ενα θρασυδειλο υποκειμενο. Ολοι κανουμε λαθη, δεν την μεμφομαι που τον παντρευτηκε. Την μεμφομαι ομως που επετρεψε σ' αυτο να συνεχιζεται, να τραυματιζονται τα παιδια της, να χαντακωνεται η ζωή τους, το μελλον τους, η αξιοπρεπεια τους. Να τραυματιζονται ανεπανορθωτα δυο ψυχουλες σε τοσο τρυφερη ηλικια. Τα παιρνω και φευγω και το χω να ζητιανευω στους δρομους, να σκαλιζω καδους, να χτυπησω μια τυχαια πορτα και να ζητησω λιγο φαγητο, να εκδιδω ακομη και το σωμα μου αλλα τα παιδια μου θα τα προστατευα χυνοντας ακομη και το αιμα μου. Καμια δικαιολογια. Κι οσες ακουω να λενε την κλασικη δικαιολογια: "Μενω για τα παιδια" γινομαι εξαλλη. Τι ακριβως προσφερεις στα παιδια μενοντας; Την πατρική στοργη; Ασφαλεια; Ηρεμη οικογενειακη ζωή; Το καλο παραδειγμα της πατρικης φιγουρας; Τι θα πεις σ' αυτα τα παιδια οταν μεγαλωσουν; Οτι κρατησες το γαμο σου για να μην ειναι "παιδια διαλυμενης οικογενειας"; Αυτα τα ρωτησες; Τα παιδια που μεγαλωνουν σε τετοιο περιβαλλον μισουν τον πατερα τους αλλα ΚΑΙ τη μητερα τους που δεν εκανε τιποτα για να προστατεψει. Αυτο ειναι που δεν καταλαβαινουν αυτες οι γυναικες.

[DaF]

fistikaki φρίκαρα....χαρά στο κουράγιο σου πάντως, αν και απεδείχθη θρασύδειλος όπως λες, θα μπορούσε να σε είχε χτυπήσει...

 

όπως έτυχε σε μια γνωστή μου που πηγε να χωρίσει "ζευγάρι" στη μέση του δρόμου: ο τύπος χτύπαγε τη σύντροφο του ανελέητα , κανέις δεν επενέβαινε και μπήκε η γνωστή μου στη μέση, κατέληξε με μπουνιά και κολάρο, πήρε το θύμα στο αυτοκινητό της και εκείνη αρνήθηκε να του κάνει μήνυση.....

 

Και όλη αυτή την ώρα, μέσα στο κέντρο της Αθήνας δεν βρέθηκε κανείς, ούτε πολίτης, ούτε αστυνομικός, ούτε ματ, ούτε δημοτική αστυνομία, (απορώ πότε ακριβώς σκάνε μύτη αυτοί που μας προστατεύουν....) για να κάνει έστω κάτι...

 

Και διαβάζοντας όλα αυτά, σκέφτηκα να προσθέσω και τη Διεθνή Αμνηστία που κάνει καμπάνια για το θέμα και κάνει ενημερώσεις και σε σχολεία...αν ενδιαφέρεται κάποια στιγμή καμιά εκπαιδευτικός.

[Μαρια Στυλιανακη]

φρίκη.

δυστυχώς σε οικογένειες όπου υπάρχει συστηματικά βία, όταν η γυναίκα δηλαδή υπομένει κάτι τέτοιο, στα παιδιά της ή στην ίδια, δεν είναι τόσο απλό να φύγει. Συνήθως έχει σχέση με το ότι αυτές οι συνθήκες υπήρχαν και στις πατρικές οικογένειες των γονέων.

Μια γυναίκα σε τέτοια σχέση, δυστυχως έχει συνηθίσει ότι είναι φυσιολογικό να την μειώνουν και να την ταπεινώνουν και σωματικά και έτσι το δέχεται σαν φυσιολογικό και μετέπειτα στην ζωή της αλλά και στα παιδιά της.

Δεν έχει την πεποίθηση, ότι τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά και καλύτερα, οπότε δεν έχει κίνητρο να φύγει.

Στο μυαλό της μια σχέση "τα έχει αυτά", οπότε δεν μπορεί να δεί τα πράγματα απο έξω, όπως μπορεί να το βλέπουμε οι απέξω.

Το πρόβλημα δεν λύνεται απο έξω με την βία,

μιας και ο φόβος του ότι αν εναντιωθούν θα γίνουν ακόμα χειρότερα τα πράγματα (ότι μπορεί να τις σκοτώσει ο σύντροφος πχ) τις παραλύει,

και κανείς δεν μπορεί να τις πείσει για το αντίθετο.

Ο οποιοσδήποτε περαστικός ή θεατής, θα είναι απλώς εκπρόσωπος μιάς μακρινής απο άλλο πλανήτη πραγματικότητας, την οποία αυτή η γυναίκα δεν έχει ζήσει ποτέ.

Αν τα παιδιά έχουν την τύχη να βρούν στον διάβα τους άτομα που ενδιαφέρονται για αυτά πραγματικά, μπορεί να καταφέρουν να σπάσουν αυτόν τον κύκλο και να βγούν έξω απο αυτόν αργότερα, πολύ αργότερα.

 

Ο βίαιος άντρας ψάχνει την δεκτική και υποχωρητική υποτακτική γυναίκα η

οποία θα δεχτεί κάθε του ξέσπασμα σαν φυσιολογικό. Την κάνει να πιστεύει οτι της αξίζει αυτή η συμπεριφορά, ότι εκείνη φταίει, και την ιδια συμπεριφορά έχει μετά και με τα παιδιά του.

Αρκετές φορές μετανιώνει μετά, και επικαλείται της συγχώρεσης και της άφεσης αμαρτιών με μία συγνώμη.

Η γυναίκα πιστεύει αυτή τη συγνώμη και ελπίζει ότι αυτό δεν θα ξαναγίνει.

ξανά και ξανά.

κάποτε μένει έγκυος, όπου ελπίζει πάλι ότι αυτό θα αλλάξει τα πάντα. Δεν τα αλλάζει, τα κάνει και χειρότερα. Περνάνε τα χρόνια... τα πράγματα απλώς επαναλαμβάνονται.

Τότε η γυναίκα λέει,. τόσο καιρό άντεξα, τι να κάνουμε αυτά έχει η ζωή, μάλλον έτσι θα είναι απο εδώ και πέρα και παραιτείται.

Ο βίαιος άντρας θα έχει φροντίσει να την έχει εξαρτημένη, να ελέγχει τα οικονομικά της και τους φίλους της, έτσι ώστε να κάνει πολύ δύσκολο στην γυναίκα να μπορέσει να φύγει αν σκεφτεί να το κάνει.

 

Δεν πιστεύω οτι ειναι δυνατον να συγκρίνουμε τέτοιες σχέσεις με άλλες σχέσεις όπου δεν υπάρχει εκφοβισμός και εκβιασμός.

Εγώ νομίζω ότι το μόνο που βοηθάει είναι ο συνεχής βομβαρδισμός απο τα μίντια μέσω τηλεοπτικών σπότ. Να γινει συνείδηση ότι αυτό δεν ειναι αποδεκτό στην σημερινή κοινωνία. Ότι δεν είναι σωστό. Ότι τα άτομα τα οποία προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις και τα θύματά τους χρήζουν ψυχολογικής θεραπείας, ότι τα παιδιά καταλήγουν σε άσχημες γειτονιές της αθήνας, σε κυκλώματα που του φέρονται μετά με τον ίδιο τρόπο που τους φέρθηκε και η ίδια τους η οικογένεια. με μόνιμη αναισθησία, αδιαφορία και βία.

 

Δυστυχώς αστυνομία δεν μπορεί να αλλάξει κατι στο μυαλό των ανθρώπων που βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση,

εκτός και αν υπάρξει μύνηση.

που αυτό δεν συμβαίνει.

αν είχε την δύναμη να κάνει μύνηση μια γυναίκα, δεν θα δεχόταν εξαρχής τον ξυλοδαρμό, - ή σε εκείνη ή στα παιδιά της.

 

πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν συνέβαινε μπροστά/δίπλα μου. ...

[gavrias]

ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

[Jean]

Μαρια τα καταλαβαινω ολα αυτα που λες και σωστα ειναι και οντως η βια ειναι ενας κυκλος αλλα ακριβως επειδη η ενδοοικογενειακη βια ειναι ενα θεμα που θιγεται ολο και συχνοτερα στα μιντια, ψηφιστηκαν νομοι κτλ δεν ειναι δυνατον να υπαρχει γυναικα που να πιστευει οτι ειναι αβοηθητη. Παντα υπαρχει επιλογη. ΠΑΝΤΑ. Και λυπαμαι αλλα δεν μπορω να δεχτω οτι υπαρχει δικαιολογια για γυναικα, οσο κακοποιημενη να ειναι κι η ιδια που ανεχεται να της χτυπαει και να της βριζει ο "πατερας" τα παιδια. Τι λεμε δηλαδη; Κυοφορεις ενα παιδι, τραβας τα χιλια μυρια να το γεννησεις και εφοσον εισαι νορμαλ σαν μανα (γιατι υπαρχουν και αρρωστημενες μανες) και αγαπας τα παιδια σου πως ειναι δυνατον να ανεχτεις σκηνες οπως περιγραφονται πιο πανω; Δεν το δεχομαι. Για τις ιδιες τις γυναικες που δεχονται βια αντιλαμβανομαι οτι υπαρχουν διαφοροι μηχανισμοι που συμβαλλουν στο να δεχεται τη βια και να τη δικαιολογει να εγκλωβιζεται σ' ενα φαυλο κυκλο αντικρουμενων συναισθηματων, κτλ αλλα πιστευω οτι η βια στα παιδια της θα επρεπε να ειναι παντα η σταγονα που ξεχειλιζει το ποτηρι στον κυκλο της βιας.

[yogini]

Στο διπλανό διαμέρισμα μένει μια οικογένεια ποντίων με 4 παιδιά (μεγάλα πλέον 25+). Ο σύζυγος έπινε παλιά, είχε γκόμενα και χτυπούσε τη γυναίκα του και έβριζε τα παιδιά, οι καυγάδες τους ήταν γνωστοί στη γειτονιά (μου τα εχει πει η θεία μου που μας νοικιασε το σπιτι). Ευτυχώς ο μ....κας έπαθε έμφραγμα και έκοψε κάπως τα πολλά πολλά.....ερχομαστε το τώρα.....τα δυο παιδιά του ειναι βουτηγμένα στην πρέζα, ο ένας γιος έφυγε ευτυχώς και γλιτωσε (μενει Λαρισα απ'οτι ξέρω) και την κόρη την παράτησε ο αρραβωνιαστικός 5 μηνών έγκυο, εχει γεννήσει πρόσφατα και μένουν ολοι μαζί στο τριαράκι δίπλα μου. Δεν μπορώ να σας περιγράψω καταστάσεις Πόσες φορές πλακώνονται στο ξύλο.....η γυναίκα όλο το μεσημέρι βλέπει αυτές τις εκπομπές με τα κοινωνικά που μιλάνε για τέτοιες καταστάσεις, εχουν κάνει στο παρελθόν προσπάθειες απεξάρτησεις και οι γιοι αλλα απέτυχαν....γιατί αυτή η γυναίκα δεν ζητάει βοήθεια; Ξέρει ότι γνωρίζουν όλοι την κατασταση τους....μπορεί να πάρει την αστυνομία....γιατι δεν το κάνει.....τι οδηγεί τα θύματα στο να δεχονται αυτές τις καταστάσεις; Δεν ξέρω πραγματικά...νομίζει οτι θα σωθούν στο τέλος;

[elenik]

Φιστικακι και να εκανες καταγγελεια δεν θα ειχε αποτελεσμα. Πριν απο χρονια δεν μπορουσε να κανει τιποτα η αστυνομια.

Μου εμεινε ομως η συμπεριφορα της μανας. Καλα αυτος ηταν ....ακας αλλα κι εκεινη πια? 2 στους 2 αχρηστοι οι γονεις αυτοι. Καημενα παιδακια

 

Κοριτσια τελεια τα αρθρα σας. Ευχαριστουμε

[yogini]

Στη δική μας περίπτωση η γυναίκα έχει μιλησει με κάποια γειτόνισα που ειναι και κολλητές αλλα ποτέ δεν έκαναν τίποτα, το θεωρούσαν οι παλιές φυσιολογικό δεν ξέρω. Και αυτό που μου κάνει εντύπωση ειναι οτι δεν είναι και κανένα βλήμα, ειναι δυναμική γυναίκα όταν ειναι σπιτι την ψιλοφοβούνται και του άντρα της του αντιμιλάει (πια δεν παιζει να την δέρνει ο αρχι....κας μετά το έμφραγμα κιόλας), τους βάζει κάπως σε μια σειρά. Ίσως και να εχει κάνει κάτι δεν ξέρω εμεις δεν μένουμε πολλά χρονια εκεί αλλα το οτι εχει δυο πρεζόνια να ζουνε με ενα βρέφος

[gavrias]

Τα κουτσομπολια εφταναν στα αυτια της μανας μου:

" έλα μωρε ...μα γιατι δεν εκναει τιποτα κι αυτη; εμ που να παει; λεφτα δεν εχει ...τα θελει ομως κι αυτη, αφου τον ακουσαμε ολοι που ηρθε πιωμενος και του γκριναξε;"

 

Πόση ευθύνη έχει και ο κοινωνικός περιγύρος?

 

Το "τά θελε /θέλει "κολλάει παντού.

Σε ξυλοδαρμούς ,σε βιασμούς σε κάθε έιδους κακοποίηση...κι αυτό είναι τόσο επικίνδυνο σαν στάση όσο και η ίδια η κακοποίηση.

 

Κάνουμε τους κακοποιημένους να νιώθουνε και ντροπή για το "ρεζιλίκι" και τα σχόλια, τους οδηγούμε πιο βαθειά στη σιωπή και το φάυλο κύκλο και καταλήγουμε να μαθαίνουμε με "έκπληξη" ότι κακοποιούντανε για χρόνια το θύμα όταν φτάσει στο έγκλημα.

Κάνουμε τον άνθρωπο που κακοποιείται,εκτός απο το δράμα του,να νιώθεί πώς αν τολμήσει να μιλήσει θα έχει να αντιμετωπίσει και την κατακραυγή-καχυποψία-απομόνωση των ανθρώπων γύρω του.

Με πόσους δαίμονες να παλέψει ένας ήδη αδύναμος άνθρωπος? που να στηριχτεί?

 

Ένα βήμα για μάς που δεν έιμαστε στη θέση τους θα ήτανε να καταλάβουμε ότι: κανείς δε θέλει να τον κακοποιούνε,ΚΑΝΕΙΣ!!Κι όταν κάποιος μας πέι μια ιστορία κακοποίησης ας μη σκεφτούμε τι έκανε το θύμα αλλά πόσο εγκληματικά φέρεται ο θύτης.

[livinath]

Θύμα κακοποίησης ήταν και η καλλίτερη μου φίλη από τον σύζυγο και πατέρα των δύο παιδιών της. Το βρίσιμο και οι καυγάδες καθημερινότητα και για ασήμαντες αφορμές. Το τραπέζι δεν είναι στρωμένο, άργησες να σηκώσεις το τηλέφωνο, έκανες 15 λεπτά παραπάνω στο super-market και άλλα τέτοια παραννοηκά. Μιλούσαμε καθημερινά στο τηλέφωνο και βρισκόμασταν σπάνια γιατί φυσικά εκείνος έπρεπε να είναι πάντα παρόν.

 

Θυμάμαι ακόμα το κλάμα της όταν με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι η φιλενάδα του κυρίου πήρε στο σπίτι της και τον ζητούσε και άφησε και μύνυμα να την πάρει τηλέφωνο. Ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί τότε.

 

Όταν έμαθαν ότι το παιδί τους έχει ένα νεφρό, που όμως λειτουργεί φυσιολογικά αυτή ξέσπασε σε κλάματα. Εκείνος της είπε:"Τι κλαις τώρα και μου τι σπας;; Το πολύ πολύ να πεθάνει. Καλλίτερα, τι το θες με ένα νεφρό;;"

 

Την πρώτη φορά που την χτύπησε ήταν επειδή τόλμησε να του πει ότι επειδή ήταν λεχώνα μήπως θα μπορούσε να μην βγεί το βράδυ έξω όπως συνήθιζε. Ο αστυνομικός στο τμήμα της είπε μεταξύ άλλων:"Ε, μάλλον τα ήθελες κι εσύ λίγο, έτσι δεν είναι;;".΄Όταν της είπα πως δεν θα σταματήσει εκεί και ότι θα χτυπησει και το παιδί αργά ή γρήγορα μου είπε πως όχι αποκλείεται τον μικρό τον αγαπάει.

 

Όταν ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της, το οποίο ήταν κορίτσι, της είπαν ότι είναι απόλυτα υγιές και φυσιολογικό και η αντίδραση του όταν του το είπε ήταν:"Χάθηκε να έχει αυτό ένα νεφρό και να είναι καλά το αγόρι;;". Τόσο που το αγαπάει, όταν ήταν άρρωστος ο μικρός με 39 πυρετό της είπε να τον πάει μόνη της στο ΠΑΙΔΩΝ "αφού οδηγούσε τι τον ήθελε μαζί; για να τον ταλαιπωρεί;;". Τότε ήταν 7 μηνών έγκυος.

 

Τον μικρό και τη μάνα τους έβριζε καθημερινά με τις χυδεότερες των εκφράσεων, η μικρή του κόρη δεν τον αναγνώριζε καν γιατί δεν πλησίαζε ούτε την κούνια της. Όταν σήκωσε το βρωμόχερο του και χτύπησε τον γιό της μπήκε στη μέση και τις άρπαξε αυτή φυσικά. Την επομένη που μιλήσαμε πήρα τη γραμμή ΣΟΣ και αφού μίλησα με μία κοπέλα εκεί την ξαναπήρα τηλέφωνο. Της εξέθεσα για πολλοστή φορά τις επιλογές της, τη ρώτησα τη γνώμη της για την κατάσταση και φυσικά της είπα ότι εαν γίνει αντιληπτό ότι χτυπάει το παιδί εν γνώση της, κινδυνεύει να της πάρουν τα παιδιά και να κατηγορηθεί για συγκάληψη της κακοποίησης. Της είπα ότι το σπίτι μου είναι ανοιχτό για εκείνη και τα παιδιά της και πως καλό θα ήταν να σκεφτεί τι θα κάνει. Με πήρε την επόμενη μέρα από το σπίτι της μητέρας της όπου είχε πάει με τα παιδιά της. Είχε φύγει και είχε ενημερώσει και δικηγόρο.

 

Έχει περάσει από τότε περίπου 1.5 χρόνος. Βρίσκεται στο σπίτι της μητέρας της με τα παιδάκια της, εργάζεται, ο μικρός πάει στον παιδικό, η διατροφή δεν έχει βγεί ακόμα αλλά το κάθαρμα, μετά από παρότρυνση της δικηγόρου του, της δίνει κάποια χρήματα για τα παιδιά. Δεν τα βγάζει εύκολα πέρα, αλλά τουλάχιστον είναι ήρεμη και σε ένα υγιές περιβάλλον. Και φυσικά μας έχει όλους στο πλευρό της.

[Jean]

Μπραβο Livinath που σταθηκες αξια φιλη. Ευχομαι καθε ευτυχια στη φιλη σου και να βρει εναν ανθρωπο να της δωσει οσα της στερησε το καθαρμα.

[ΡΟΥΛΑ]

Μπράβο σου livinath είναι τυχερή που σε έχει φίλη!!!!!!!!!!

[livinath]

Μη μου λέτε μπράβο, αυτό είναι το νόημα της φιλίας, έτσι δεν είναι;

 

Το εύχομαι κι εγώ να γνωρίσει κάποια στιγμή κάποιον άλλο και να την κάνει ευτυχισμένη γιατί το αξίζει και με το παραπάνω. Η ίδια ούτε να το ακούσει δεν θέλει αυτή τη στιγμή αλλά εγώ πιστεύω πως απλά δεν είναι έτοιμη ακόμα. Πρέπει να είναι δύσκολο να επανακτήσεις την εμπιστοσύνη σου στους άντρες αν έχεις ζήσει κάτι τέτοιο, αλλά ελπίζω πως κάποτε θα προσπαθήσει ξανά να τους δεί με άλλο μάτι.

[elenik]

Livinath τελικα η κοπελα αυτη μπορει να μην σεβοταν τον εαυτο της (αφου πιστευε πως αξιζει να την χτυπουν) αλλα τουλαχιστον συνηλθε οταν απλωσε χερι στο παιδι. Μπραβο της . Τουλαχιστον το οριο ηταν εκει. Ευχομαι να μπορεσει να ξαναφτιαξει την ζωη της και να δημιουργησει με εναν σωστο ανθρωπο μια υγιη οικογενεια .

[livinath]

elenik όταν επιτρέπεις να σε προσβάλλουν και να σε χτυπούν είναι σίγουρο ότι έχεις χάσει την αυτοεκτίμηση σου προ πολλού και είναι πολλοί οι λόγοι που μπορεί να σε έχουν οδηγήσει να πιστεύεις ότι ο σύντροφος-θύτης σου είναι το καλλίτερο που θα μπορούσες εσύ να έχεις, το περισσότερο που αξίζεις. Και είναι πολλές φορές μια σειρά από ατυχείς συμπτώσεις, όπως παρελθούσες λάθος επιλογές συντρόφων που ναι μεν μπορεί να μην σε κακοποιούσαν αλλά ήταν λάθος επιλογές, μη εύρεση εργασίας ή απόρριψη από την ήδη υπάρχουσα εργασία, επαφή με ανθρώπους, ακόμα και φίλους, που δεν θεωρούν τόσο λάθος την κακοποίηση (αν είναι δυνατόν!) ή ακόμα και δεν νοιάζονται πραγματικά (είναι αυτοί οι φίλοι που λες ότι αν έχεις αυτούς τι να τους κάνεις τους εχθρούς). Μπορεί να ακούγεται υπερβολή αλλά αρκεί να βρεθείς λίγο ευάλωτη, ειδικά όταν μιλάμε για ευαίσθητους ανθρώπους, και μπορεί να αρχίσει να σε παίρνει από κάτω.

 

Το πόσο αλλοιώνεται ο χαρακτήρας είναι κάτι που δεν το πίστευα κι εγώ μέχρι που το είδα. Για να σας δώσω να καταλάβετε, η ίδια αυτή κοπέλα που δεχόταν την κακοποίηση από το τέρας αυτό, ήταν ο ίδιος άνθρωπος που μπήκε στη μέση (έπιασε το χέρι του και τον έσπρωξε) από ένα κατασκεύασμα με το οποίο είχα σχέση και όταν κατάλαβα ότι επρόκειτω για πραγματικό κρετίνο και αποφάσισα να διακόψω μαζί του, εκείνος αποφάσισε να μου δείξει ότι ήταν πιο ηλίθιος από όσο νόμιζα και μου επιτέθηκε για να με χτυπήσει. Βρισκόταν λοιπόν στον χώρο μαζί με φίλους του και επενέβει (όπως και οι άλλοι βέβαια) άμεσα και δυναμικά και τον πέρασε και γεννεές δεκατέσσερις. Κι όμως αυτή η γυναίκα ήταν θύμα κακοποίησης επί 4 περίπου χρόνια.

[elenik]

Ειλικρινα της ευχομαι οτι καλυτερο στην ζωη της απο εδω και περα.

[DaF]

όπως έγραψε και η Μαρία Στ. Ο βίαιος άντρας θα έχει φροντίσει να την έχει εξαρτημένη, να ελέγχει τα οικονομικά της και τους φίλους της, έτσι ώστε να κάνει πολύ δύσκολο στην γυναίκα να μπορέσει να φύγει αν σκεφτεί να το κάνει.

 

μπράβο και σε σένα livinath και στη φίλη σου που τα κατάφερε...

[yls]

Μπράβο σου livinath είναι τυχερή που σε έχει φίλη!!!!!!!!!!

 

και όμως σου αξίζει μπράβο, γιατί την στήριξες ενεργά και δεν είχες παθητική στάση δηλαδή κουτσομπολιό και οίκτο.

[gavrias]

Πτώμα 4χρονης βρέθηκε σε βαλίτσα σε ποτάμι του Ισραήλ

 

 

Ένα αθώο πλάσμα έπεσε θύμα μίας νοσηρής ιστορίας. Η 4χρονη Ρόουζ βρέθηκε στη δίνη ενός ερωτικού τριγώνου, με πρωταγωνιστές τη μητέρα της, τον πατέρα της και τον παππού της. Το κοριτσάκι αγνοείτο από τον περασμένο Μάιο και 4 μήνες μετά η σορός του βρέθηκε μέσα σε μία βαλίτσα σε ένα ποτάμι του Τελ Αβίβ. Θύτης είναι ο ίδιος ο παππούς της. Η μικρή Ρόουζ γεννήθηκε στο Παρίσι, καρπός του έρωτα δύο Εβραίων. Σε μία επίσκεψη του ζεύγους στο Ισραήλ, ωστόσο, η μητέρα ερωτεύθηκε παράφορα τον πατέρα του συζύγου της, με τον οποίο αποφάσισε να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της.

 

Ο σύζυγός της δέχτηκε την απόφασή της και επέστρεψε στη Γαλλία μαζί με το παιδί τους, μέχρι τη στιγμή που η μητέρα διεκδίκησε και κέρδισε την επιμέλεια του παιδιού. Η επιστροφή της Ρόουζ στο Ισραήλ όμως είχε τραγική κατάληξη. Σε μία έκρηξη οργής ο ίδιος ο παππούς της τη σκότωσε, στρίμωξε το μικρό σώμα της σε μία βαλίτσα και την πέταξε στο ποτάμι. Τα θολά νερά όμως δεν κράτησαν το μυστικό του. Ο δράστης είχε ομολογήσει εβδομάδες πριν την πράξη του μέσω του δικηγόρου του. Ο ίδιος συνελήφθη, όπως ακριβώς και η μητέρα του κοριτσιού. Η υπόθεση έχει προκαλέσει ρίγη αποτροπιασμού στην Ισραηλινή αλλά και τη διεθνή κοινή γνώμη και θέτει ζήτημα προστασίας ανηλίκων από την ενδοοικογενειακή βία.

Πηγή: ALPHA

Επιμέλεια: Π. Γραμμέλης

[Κυριακή]

Πτώμα 4χρονης βρέθηκε σε βαλίτσα σε ποτάμι του Ισραήλ

 

 

Ένα αθώο πλάσμα έπεσε θύμα μίας νοσηρής ιστορίας. Η 4χρονη Ρόουζ βρέθηκε στη δίνη ενός ερωτικού τριγώνου, με πρωταγωνιστές τη μητέρα της, τον πατέρα της και τον παππού της. Το κοριτσάκι αγνοείτο από τον περασμένο Μάιο και 4 μήνες μετά η σορός του βρέθηκε μέσα σε μία βαλίτσα σε ένα ποτάμι του Τελ Αβίβ. Θύτης είναι ο ίδιος ο παππούς της. Η μικρή Ρόουζ γεννήθηκε στο Παρίσι, καρπός του έρωτα δύο Εβραίων. Σε μία επίσκεψη του ζεύγους στο Ισραήλ, ωστόσο, η μητέρα ερωτεύθηκε παράφορα τον πατέρα του συζύγου της, με τον οποίο αποφάσισε να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της.

 

Ο σύζυγός της δέχτηκε την απόφασή της και επέστρεψε στη Γαλλία μαζί με το παιδί τους, μέχρι τη στιγμή που η μητέρα διεκδίκησε και κέρδισε την επιμέλεια του παιδιού. Η επιστροφή της Ρόουζ στο Ισραήλ όμως είχε τραγική κατάληξη. Σε μία έκρηξη οργής ο ίδιος ο παππούς της τη σκότωσε, στρίμωξε το μικρό σώμα της σε μία βαλίτσα και την πέταξε στο ποτάμι. Τα θολά νερά όμως δεν κράτησαν το μυστικό του. Ο δράστης είχε ομολογήσει εβδομάδες πριν την πράξη του μέσω του δικηγόρου του. Ο ίδιος συνελήφθη, όπως ακριβώς και η μητέρα του κοριτσιού. Η υπόθεση έχει προκαλέσει ρίγη αποτροπιασμού στην Ισραηλινή αλλά και τη διεθνή κοινή γνώμη και θέτει ζήτημα προστασίας ανηλίκων από την ενδοοικογενειακή βία.

Πηγή: ALPHA

Επιμέλεια: Π. Γραμμέλης

Έλα μωρέ..

[gerkon]

Αδιανόητα πράγματα να χωρέσει ο νους του ανθρώπου. Τι φταίει ένα αγγελούδι να πληρώνει τα δικά μας αρρωστημένα μυαλά και πράξεις. Τι να πω...