8,5 μηνών ξυπνάει κάθε μια ώρα κλαίγοντας...

[MayMeye]

Η κορούλα μας είναι 8,5 μηνών και εδώ και λίγες μέρες ξυπνάει ανά μια ώρα (ή ανά μισή ώρα ή ανά 1,5 ώρα) κλαίγοντας γοερά, με τα μάτια κλειστά. Ο μόνος τρόπος να σταματήσει είναι να την πάρουμε αγκαλιά (το στήθος της στο στήθος μας και όχι αγκαλιά ανάσκελα, γιατί τότε κλαίει πιο πολύ) και να μείνουμε έτσι περίπου 15 λεπτά. Αν πάμε να την βάλουμε στην κούνια της νωρίτερα, χτυπάει τα πόδια της στο στρώμα και κλαίει γοερά ξανά. Αν την αφήσουμε έστω και 2 λεπτά, ανοίγει τα μάτια της (κλαίγοντας συνέχεια φυσικά) και μετά ξυπνάει οπότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να ξανακοιμηθεί. Σε γενικές γραμμές, βιώνει ένα πισωγύρισμα. Αυτά τα έκανε μέχρι τον 3ο περίπου μήνα.

 

Δόντια δεν είναι.

Πιπίλα δεν είναι (την έχει στο στόμα της πολλές φορές, ή και αν δεν την έχει και πάμε να της τη βάλουμε είτε δεν την ικανοποιεί είτε την αποστρέφεται).

Γάλα δεν είναι (γιατί μπορεί να έχει φάει μόλις μισή ή μια ώρα πριν).

 

Τι είναι????

 

Κάνω μια σκέψη για άγχος αποχωρισμού...

 

Ο λόγος που το σκέφτομαι αυτό είναι γιατί και κατά τη διάρκεια της ημέρας αναζητά συνέχεια την αγκαλιά μας που ούτως ή άλλως από νεογέννητο τη ζητάει, αλλά τώρα είναι σχεδόν ακραία η κατάσταση... Μπορεί να είμαστε δίπλα της και να παίζουμε μαζί της, να την χαϊδεύουμε και να την ακουμπάμε και να μας ακουμπάει, αλλά κάθε 30 δευτερόλεπτα να στρέφει όλο της το σωματάκι πάνω μας και να απλώνει τα χεράκια της για αγκαλιά. Μας αγκαλιάζει, την αγκαλιάζουμε και μετά συνεχίζει να παίζει (να παίζουμε όλοι μαζί). Αν δεν ανταποκριθούμε στο κάλεσμά της για αγκάλιασμα, αρχίζει να γκρινιάζει έντονα (αν το αφήσουμε ίσως και να καταλήξει σε κλάμα, δεν ξέρω). Ακόμα και όταν της κάνουμε μπανάκι, γυρνάει μια μια φορά προς το μέρος μας και απλώνει τα χεράκια της για αγκάλιασμα...

 

Βοηθήστε μας βρε παιδιά...

Τι είναι?.....

[MINNI]

Δοκίμασε μια νύχτα να τη κοιμίσεις στο κρεβάτι σας... Αν σου κάνει πάλι αυτά τα συμπτώματα τότε ίσως να βλέπει τίποτα όνειρα, αν πάλι κοιμηθεί σαν πουλάκι, τότε ίσως όντως να φοβάται να κοιμηθεί μόνη της!

[Erjin]

Γιατι αποκλειεις να ειναι δοντακια?Κ εμενα το κανει αυτο με τις αγκαλιτσες κ δεν το σχετιζω ιδιαιτερα..

κοιτα κ εμενα ανα διαστηματα το κανει.Κλαιει με κλειστα ματια στον υπνο του.οταν το πα στην παιδιατρο μου ειπε δοντια κ το διασταυρωσα κ με μια αλλη κοπελα με μωρακι πανω κατω στην ηλικια των δικων μας κ ο δικος της παιδιατρος της ειπε ακριβως το ιδιο.

[MayMeye]

Μα έχω τσεκάρει αν είναι δόντια!! Της βάζω Mundisal και δεν πιάνει! Όταν μου έκανε κάτι τέτοια όταν έβγαζε το πρώτο της δοντάκι, της έβαζα Mundisal και σε 10 δευτερόλεπτα το παιδί είχε ηρεμήσει. Το δεύτερο δοντάκι της το έβγαλε χωρίς πόνους. Τώρα, δεν βγάζει δοντάκι αυτές τις μέρες. Άλλωστε, αν πονούσε, θα συνέχιζε να κλαίει και στην αγκαλιά μου, όπως έκανε με το πρώτο της δοντάκι. Δεν πα να την κράταγα αγκαλιά, να τη χάιδευα, να της σιγομουρμούριζα, η καημενούλα είχε πλαντάξει. Ενώ τώρα, με το που την πιάσω αγκαλιά, ηρεμεί. Και με το που πάω να την ακουμπήσω στο κρεβάτι της, κλαίει.

Να...σήμερα είμαι 1 ώρα και 45 λεπτά που κάνω αυτή τη δουλειά...

[MayMeye]

Δοκίμασε μια νύχτα να τη κοιμίσεις στο κρεβάτι σας... Αν σου κάνει πάλι αυτά τα συμπτώματα τότε ίσως να βλέπει τίποτα όνειρα, αν πάλι κοιμηθεί σαν πουλάκι, τότε ίσως όντως να φοβάται να κοιμηθεί μόνη της!

Δεν θέλω να την πάρουμε στο κρεβάτι μας για διάφορους λόγους: μην την ζουπήξουμε. Μην την ξυπνάει ο άνδρας μου που ροχαλίζει (τώρα έχω αρχίσει και εγώ να ροχαλίζω, βρίσκομαι στη 2η εγκυμοσύνη μου!). Και φυσικά, μη συνηθίσει!!

[anemoni]

Όπως το περιγράφεις, μοιάζει να είναι ανασφάλεια και ανάγκη για σωματική επαφή που της δημιουργεί αίσθηση ασφάλειας. Το ζητούμενο λοιπόν είναι το παιδί να νιώσει ασφαλές αλλά κι εσύ να μην καταρρεύσεις έχοντας ένα παιδί στην αγκαλιά όλη νύχτα και φυσικά μην συνηθίσει μετά και θέλει συνέχεια έτσι. Σε αντίστοιχες φάσεις των δικών μου παιδιών, δεν τα έπαιρνα ποτέ στο κρεβάτι μου, αλλά πήγαινα τα έπαιρνα αγκαλιά μέχρι να ηρεμήσουν και μετά τα έβαζα ξανά στο κρεβατάκι τους και μέχρι να βυθιστούν στον ύπνο, έμενα κοντά τους. Άλλοτε ο ύπνος κρατούσε ώρες οπότε προλάβαινα να κοιμηθώ και στο κρεβάτι μου και άλλοτε μπορεί να ξαναξύπναγαν και να έβγαζα τελικά τη νύχτα στρωματσάδα δίπλα στο κρεβατάκι του παιδιού. Φυσικά ο παιδίατρος ήταν αντίθετος σε αυτή την τακτική, αλλά εγώ σαν μαμά έτσι ένιωθα ότι είναι σωστό και έτσι έκανα και (στα δικά μου παιδιά) είχε αποτέλεσμα. Αυτά από την δική μου πείρα... Καλή δύναμη πάντως γιατί είναι μεγάλο "μανίκι" αυτή η φάση...

[VeLouTeLa]

8,5 μηνών δεν είναι πολύ μικρό για να κλαίει χωρίς λόγο.. κάτι το ενοχλεί. Πολλά σκεπάσματα, σκληρό στρώμα?

Όταν το έκανε η μικρή βγάλαμε το στρώμα απο το κρεββάτι της το βάλαμε στο πάτωμα και ξαπλώσαμε πάνω του να δούμε πως είναι.Όντως ήταν σκληρό, είχε κάτι σαν κόμπο το στρώμα. Ο αδερφός της δε σε αυτή την ηλικία αρνιόταν πεισματικά να κοιμηθεί σε κούνια. Στριμωχνόταν, δεν βολευόταν, χτυπούσε στα κάγκελα. Μέχρι να μεγαλώσει λίγο για κρεββάτι κοιμόταν στρωματσάδα, έκανε κάτι ύπνους άλλο πράγμα!

Γι αυτό σου λέω δοκίμασε, πειραματίσου. Κανένα μεσημέρι δοκίμασε να την βάλεις αλλού για ύπνο να δεις πως θα αντιδράσει.

[Niki81]

Κι εμενα το κανει...κανα μηνα τωρα...ισως και παραπανω.Εκει που ειχαμε στρωσει και ξυπναγε 2 φοριτσες μονο τωρα καθε μια ωρα ξυπναει και κλαιει και τεντωνεται εκνευρισμενος οπως λες.Κατι τα ενοχλει σιγουρα...ευχομαι να ειναι δοντακι.Παρεπιπτοντως εγω τον εχω στο κρεβατι μαζι μου τη μιση νυχτα...ο μπαμπας μας στον καναπε(μεγα λαθος...μη το κανεις) αλλα και παλι ξυπναει...οποτε κατι αλλο ειναι στανταρ.

[MayMeye]

Μια χαρά κοιμάται στο κρεβάτι της όλες τις άλλες ώρες!!! Για αυτό έχω τρελαθεί!! Μόνο το βράδυ το κάνει αυτό.

Καμία δεν έχει βιώσει (όχι η ίδια, το μωρό της!) αυτό που λέμε άγχος αποχωρισμού?!?!

Νόμιζα πως κάτι σχετικό θα το είχατε βιώσει όλες όσες έχετε μωράκια πάνω από 5-6 μηνών...

Μου το είχε πει ο παιδίατρός μου ότι θα συμβεί κάπου τώρα... Για αυτό κι εγώ το αποδίδω εκεί...

[zitamar]

μπορεί να είναι ασχετο αλλα εμενα όταν ηταν μικρα μια χαρα κοιμοντουσαν στην αγκαλια μου και οταν τα εβαζα στην καλαθουνα μιλαμε κλαιγανε ασταματητα,μία κοπελα μου είπε εδω στο forum και τους εβαλα μια φλις κουβερτουλα πανω απο το κατωσεντονο,μετα τους ακουμπαγα ****** και συνεχιζαν τον υπνο τους,μαλλον τουλαχιστον στα δικα μου τους ενοχλουσε το κρυο σεντονι και ένιωθαν με την κουβερτουλα ζεστασια. Τι να πω μπορεί αν είναι βλακεια αλλα δεν το δοκιμάζεις?

[basic]

αχ κ εμεις ματι δεν κλεινουμε.. καθε βραδυ κ χειροτερα... καπου εδω μεσα διαβασα για τσαι με γλυκανισο που ηρεμει τα μωρακια επισης για σταγονες αιθεριο ελαιο βαλεριανας που βαζεις λιγακι στην παντα του κρεβατιου. τι λετε? εχει δοκιμασει καμια μανουλα ή χαζομαρες ειναι αυτα?

[Maria110610]

Ειναι σαν να μου περιγραφεις το μωρο μου σηκωνεται ορθιο μεςς στην κουνια κλαιει με την πιπιλα στο στομα και τα ματια κλειστα και κανει σαν να ειδε εφιαλτη!

Ολα σταματησαν μολις εφαρμοσα την μεθοδο που διαβασα σε ενα βιβλιο που μου συνεστησε η παιδιατρος μου!

"Κοιμησου παιδι μου"εκδοσεις Πατακη

το πηρα απο τ αλητω 10 Ευρω και σωθηκα

Εκανα οτι ελεεγε και την δευτερη μερα αρχησε να μειωνεται ο ρυθμος που ξυπναγε ως την 6η μερα που πλεον κοιμαται 12 ωρες σερι!

Μην κανεις λαθη ειναι μικρος κατα την διαρκει ατης ημερας οκ να το εχεις αγκαλιτσα και να το κανεις βολτα αλλα πρεπει να το εκπαιδευσεις να κοιμαται μονο του!

Απο οτι λεει στο βιβλιο πουθ το εχει γραψει ειδικος σε διαταραχες υπνου , ειναι απλο ξυπνανε και κλαινε διοτι πχ αν το κοιμηζεις αγκαλια και το βαζεις στην κουνια αυτο θυμαται οτι ητνα αγκαλια και ξαφνικα βρισκεται στην κουνια του προκαλει το ιδιο σοκ οπως αν κοιμηθεις εσυ στο κρεβατι σου και ξυπνησεις μες την νυχτρα και αντιληφθεις οτι εισαι στο σαλονι!

Στο προτεινω ανεπυφιλακτα απλα θελει πιγμη και κοτσια να το εφαρμοσεις!

[basic]

εγω δεν τον κοιμιζω κουνωντας τον ή κατι τετοιο μονος κοιμαται στο κρεβατακι του. απλα τελευταια ξυπναει πολυ συχνα στον υπνο του. ισως τρομαζει ή ποναει μιας κ ειναι 9 μηνων κ ακομα δεν εχει σκασει δοντακι. δεν υπαρχει περιπτωση να αφησω το μωρο μου να κλαιει. εχω διαβασει το βιβλιο αλλα μια φορα που προσπαθησα να το εφαρμοσω κοντεψα να καταρρευσω. θελω να τον βοηθησω να ηρεμησει απ οτι τον κανει να υποφερει. ευχομαι να τελειωσει ολο αυτο συντομα για ολες τις αυπνες μανουλες!!!

[MayMeye]

Μήπως πρεπει να δωσουμε βαρύτητα στο γιατι συμβαινει αυτο (ξύπνημα-κλάμα) για να μπορεσουμε να βρουμε λυση;! Άλλο στρωμα; Αιθεραια ελαια; Αγκαλια μαζι μας; Καθε λυση που εχει προταθει αφορα βρε κοριτσια νομιζω και διαφορετικη αιτια. Δηλαδη αν το παιδι ξυπναει-κλαιει για ψυχολογικους λόγους (αγχος αποχωρισμου) δεν βοηθαει η αλλαγη στωματος. Ή αν είναι επειδη ποναει η πλατουλα του τί να σου κανουν τα αιθεραια ελαια. Ή αν εχει υπερένταση τί να σου κάνει το γάλα; Τι λετε;......,

[Mardiamant]

Αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα τον τελευταίο καιρό. Ενώ από 3 μηνών κοιμόταν 12 ώρες σερί κάθε βράδυ έχει αρχίσει να ξυπνάει και να με ψάχνει. Πιπίλα δεν είναι, δόντια δεν είναι, πείνα δεν είναι. Έχω καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με εσένα, ότι έιναι φόβος αποχωρισμού και επιβεβαιώθηκα από ένα βιβλίο που διάβασα. Όσες φορές έκανα το λάθος και την σήκωσα για να την αποκοιμίσω μόλις την έβαζα στην κούνια τα ίδια. Όσο στεκόμουν από πάνω και της κρατούσα το χέρι ή την χάιδευα όλα καλά. Μόλις έφευγα τα ίδια. Ακολούθησα λοιπόν την μέθοδό του βιβλίου και τα πράγματα πάνε όπως τα λέει και έχω βρει την ησυχία μου. Πηγαίνω όταν φωνάξει, επιβεβαιώνω ότι έχει την πιπίλα, την χαιδεύω στιγμιαία και της ψιθυρίζω κάτι (σσσσσσ κοιμήσου κουκλίτσα μου, είναι νύχτα, θα τα πούμε το πρωί, η μαμά είναι εδώ κλπ) και φεύγω ήσυχα και όμορφα. Μπορείς και να μην μπεις αν νομίζεις ότι θα ξεσηξωθεί. Κάνε δοκιμή. Θα συνεχίσει να φωνάζει αλλά θα χρειαστεί πολύ λίγο χρόνο μέχρι να ξαναποκοιμηθεί. Την πρώτη ή δεύτερη φορά θέλει λίγο υπομονή (εμένα έκλαιγε για περίπου 20'). Αλλά την δεύτερη μέρα χρείαστηκε μόλις 5' και σήμερα ξύπνησε (την άκουσα από την ενδοεπικοινωνία) και ξανακοιμήθηκε μόνη της χωρίς να κλάψει. Όταν μάθουν να αποκοιμιούνται μόνα τους και καταλαβαίνουν ότι είσαι κοντά χωρίς να είσαι από πάνω παύουν να κλαίνε στον ύπνο τους. Σύμφωνα με το βιβλίο σε 6 βράδια το θέμα έχει λυθεί. Ελπίζω να σε βοήθησα. Καλό κουράγιο.

[MayMeye]

Αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα τον τελευταίο καιρό. Ενώ από 3 μηνών κοιμόταν 12 ώρες σερί κάθε βράδυ έχει αρχίσει να ξυπνάει και να με ψάχνει. Πιπίλα δεν είναι, δόντια δεν είναι, πείνα δεν είναι. Έχω καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με εσένα, ότι έιναι φόβος αποχωρισμού και επιβεβαιώθηκα από ένα βιβλίο που διάβασα. Όσες φορές έκανα το λάθος και την σήκωσα για να την αποκοιμίσω μόλις την έβαζα στην κούνια τα ίδια. Όσο στεκόμουν από πάνω και της κρατούσα το χέρι ή την χάιδευα όλα καλά. Μόλις έφευγα τα ίδια. Ακολούθησα λοιπόν την μέθοδό του βιβλίου και τα πράγματα πάνε όπως τα λέει και έχω βρει την ησυχία μου. Πηγαίνω όταν φωνάξει, επιβεβαιώνω ότι έχει την πιπίλα, την χαιδεύω στιγμιαία και της ψιθυρίζω κάτι (σσσσσσ κοιμήσου κουκλίτσα μου, είναι νύχτα, θα τα πούμε το πρωί, η μαμά είναι εδώ κλπ) και φεύγω ήσυχα και όμορφα. Μπορείς και να μην μπεις αν νομίζεις ότι θα ξεσηξωθεί. Κάνε δοκιμή. Θα συνεχίσει να φωνάζει αλλά θα χρειαστεί πολύ λίγο χρόνο μέχρι να ξαναποκοιμηθεί. Την πρώτη ή δεύτερη φορά θέλει λίγο υπομονή (εμένα έκλαιγε για περίπου 20'). Αλλά την δεύτερη μέρα χρείαστηκε μόλις 5' και σήμερα ξύπνησε (την άκουσα από την ενδοεπικοινωνία) και ξανακοιμήθηκε μόνη της χωρίς να κλάψει. Όταν μάθουν να αποκοιμιούνται μόνα τους και καταλαβαίνουν ότι είσαι κοντά χωρίς να είσαι από πάνω παύουν να κλαίνε στον ύπνο τους. Σύμφωνα με το βιβλίο σε 6 βράδια το θέμα έχει λυθεί. Ελπίζω να σε βοήθησα. Καλό κουράγιο.

 

Το "Κοιμήσου παιδί μου" ειναι το βιβλίο που λες;

Παντως εμενα ειχε μαθει να αποκοιμιεται από μόνη της τόσο όταν ξαπλωνε για ύπνο όσο και ενδιαμεσα στη νυχτα.

Καταλαβαινω παντως τι λες. Αραγε στη φαση αυτη που περνανε, που μας εχουν πιο πολυ αναγκη, τους κανει καλό να τα αφηνουμε να κλαινε, ακόμα κι αν είμαστε αγρυπνες πισω απο την πορτα ή δίπλα τους; Ή μηπως η αγκαλια τα ανακουφιζει περισσότερο, δεδομενου οτι περνανε μια φαση και οχι μια μονιμη κατασταση; Ιδου η απορία...

[angel_]

Το "Κοιμήσου παιδί μου" ειναι το βιβλίο που λες;

Παντως εμενα ειχε μαθει να αποκοιμιεται από μόνη της τόσο όταν ξαπλωνε για ύπνο όσο και ενδιαμεσα στη νυχτα.

Καταλαβαινω παντως τι λες. Αραγε στη φαση αυτη που περνανε, που μας εχουν πιο πολυ αναγκη, τους κανει καλό να τα αφηνουμε να κλαινε, ακόμα κι αν είμαστε αγρυπνες πισω απο την πορτα ή δίπλα τους; Ή μηπως η αγκαλια τα ανακουφιζει περισσότερο, δεδομενου οτι περνανε μια φαση και οχι μια μονιμη κατασταση; Ιδου η απορία...

 

Άποψή μου καθαρά, άκου το παιδάκι σου και κάνε όσες αγκαλίτσες είσαι σε θέση λόγω και της εγκυμοσύνης σου. Είναι μεγάλο πράγμα να νιώθεις ανασφάλεια και να μην μπορείς να μιλήσεις, να πεις θέλω παρεούλα γιατί δεν νιώθω καλά και όλα αυτά σε συνάρτηση με το αγαπημένο σου πρόσωπο= την μανούλα σου.

Το τί άλλο μπορεί να φταίει δεν μπορώ να σου πώ, αλλά αν το ανακουφίζει η επαφή, και παρατηρείς όλα αυτά και κατά την διάρκεια της μέρας καλό θα ήταν να τα λάβεις υπόψη σου. Συγκατοίκηση στο κρεβάτι κάναμε και εμείς κάποιες ανήσυχες βραδιές ή όταν είμασταν αρρωστούλες.... δεν έμαθε μόνο στο διπλό, τώρα που είναι 18 μηνών έχει σκαλάκι στην κούνια της με το κάγκελο σχεδόν κάτω και κατεβαίνει από το κρεβάτι της μόνο το πρωί για γάλα, αν ξυπνήσει την νύχτα δεν κάνει μετακόμιση στο δικό μας αλλά ξανακοιμάται γυρνώντας πλευρό αν και κοιμόμαστε ακόμα στο ίδιο δωμάτιο.

Εμείς για να πετύχουμε το να κοιμάται μόνη της, απλά αφιέρωσα πολλά βράδια δίπλα στην κούνια μέχρι να κοιμηθεί, σιγά σιγά από κάποια μέρα και μετά, απομακρυνόμουν σταδιακά, μέχρι που ένα βράδυ βγήκα από το δωμάτιο και αποκοιμήθηκε μόνη της σε 5 λεπτάκια χωρίς κλάματα. Ίσως να ψιλογκρίνιαζε στις πρώτες μέρες που δεν παίζαμε ενώ ήμουν δίπλα της και εγώ της έλεγα νάνι νάνι. Αυτά όλα όμως μετά τους 12 μήνες. Νωρίτερα (μέχρι τον 9ο περίπου) είχαμε κάθε 2ωρο ξύπνημα για θηλασμό τον οποίο και σιγά σιγά καταργήσαμε (τον βραδινό μόνο...). Υπομονή, όλα θα φτιάξουν, μάλλον φάση θα περνάει!

[MayMeye]

. Συγκατοίκηση στο κρεβάτι κάναμε και εμείς κάποιες ανήσυχες βραδιές ή όταν είμασταν αρρωστούλες.... δεν έμαθε μόνο στο διπλό, τώρα που είναι 18 μηνών έχει σκαλάκι στην κούνια της με το κάγκελο σχεδόν κάτω και κατεβαίνει από το κρεβάτι της μόνο το πρωί για γάλα, αν ξυπνήσει την νύχτα δεν κάνει μετακόμιση στο δικό μας αλλά ξανακοιμάται γυρνώντας πλευρό αν και κοιμόμαστε ακόμα στο ίδιο δωμάτιο.

 

Βοηθαει το οτι ειστε στο ιδιο δωματιο νομιζω. Εμεις τη βαλαμε στο δικο της όταν ηταν ακομη ημερων και το εχει συνηθισει εξ΄ αρχης ευτυχως. Προτιμω να κοιμηθω εγω στο δικο της δωματιο αν χρειαστει, θα ειναι κριμα να μαθει στο δικο μας τωρα που εχει μαθει ηδη στο δικο της. Δεν τολμω να το φανταστω!

Σωστα ομως λες, οτι πρεπει να σεβαστω και να λαβω υποψη μου αυτο που μου λεει, που με (μας) ζηταει και οχι να αγνοησω το καλεσμα της.

[angel_]

Βοηθαει το οτι ειστε στο ιδιο δωματιο νομιζω. Εμεις τη βαλαμε στο δικο της όταν ηταν ακομη ημερων και το εχει συνηθισει εξ΄ αρχης ευτυχως. Προτιμω να κοιμηθω εγω στο δικο της δωματιο αν χρειαστει, θα ειναι κριμα να μαθει στο δικο μας τωρα που εχει μαθει ηδη στο δικο της. Δεν τολμω να το φανταστω!

Σωστα ομως λες, οτι πρεπει να σεβαστω και να λαβω υποψη μου αυτο που μου λεει, που με (μας) ζηταει και οχι να αγνοησω το καλεσμα της.

 

Το ποιο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε πάντα ότι το κάθε μωράκι έχει τον δικό του χαρακτήρα, ότι για την δική μου ήταν δύσκολο για την δική σου μπορεί να είναι εύκολο και αντίστροφα.

Απλά, δεν νομίζω (θεωρία μου καθαρά) ότι σε μια τόσο μικρή ηλικία 8-9 μηνών μπορούν να αντιληφθούν σε ποιο δωμάτιο ή κρεβάτι τους αρέσει να είναι γενικώς, ο μόνος παρονομαστής είναι το πού είσαι εσύ. Πιθανότατα με την πάροδο των ημερών και εφόσον καλυφθεί η συναισθηματική αυτή ανάγκη πλήρως να είναι μια χαρούλα στο κρεβατάκι της στο δωμάτιό της.

Εσύ να είσαι καλά, και θα είναι και η μικρούλα σας. Να μην αγχώνεσαι με την νέα έλευση γιατί τα άτιμα έχουν ραντάρ και αντιδρούν ίσως και με ανασφάλεια. Και πάλι καλή συνέχεια.

[rafa]

Και μας τα ίδια κάνει ο μπέμης! 7 μηνών σχεδόν και ενώ κοιμάται στο δωμάτιο του από τριών τον τελευταίο ένα μήνα ούτε τουαλέτα δε πάω! Πιο πριν καθόταν μόνος του και έπαιζε μια χαρα! Τώρα όλη την ώρα θέλει η εμένα ή το πατέρα του! Είναι η ηλικία! Καταλαβαίνουν τώρα πια και έχουν το άγχος μη τους φύγουμε! Προχτές τον έβαζα να κοιμηθεί και συνέχεια ξύπναγε! Επειδή κουράστηκα τον πήρα στο κρεβάτι και μόλις το είδε έκανε κάτι γέλια και κοιμήθηκε αμέσως! Δεν αγχώνομαι δε θέλω να στερήσω την αγκαλιά στο μικρό μου σιγά σιγά θα καταλάβει ότι ειμαστε εκί και θα ηρεμήσει!

[Maria110610]

Εμεις τα ειχαμε δοκιμασει ολα και η αυπνια μας ειχε τρελανει και το μωρο ηταν ενα χαλι με ματι απρησμενα και κοκκινα μετα απο μι αεβδομαδα το ειπα στην παιδιατρο και ετσι μου συστησε το βιβλιο !

το μωρο δεν το αφηνεις να γκανιαξει απλα του επιβαλεις το ωραριο που πρεπει να εχει πρεπει αλλωστε να ξεχωριζει την μερα απο την νυχτα οι λαθος συνηθειες το ακολουθουν στην παιδικη , στην εφηβικη και αργοτερα στην ενηληκη ζωη του!

Ο καθενας κανει οτι πιστευει καλυτερο για το μωρο του οποτε εγω απο τη στιγμη που βοηθηθηκα το προτεινω!

Το μωρο ηρεμησε και εχει προγραμμα πλεον και αυτο ειναι καλο!

Το καλυτερο ειναι οτι πηρε τα π[ανω του που λεμε, εγινε ποιο στρουμπουλο και εφυγαν οι κυκλοι!

[MayMeye]

Το ποιο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε πάντα ότι το κάθε μωράκι έχει τον δικό του χαρακτήρα, ότι για την δική μου ήταν δύσκολο για την δική σου μπορεί να είναι εύκολο και αντίστροφα.

Απλά, δεν νομίζω (θεωρία μου καθαρά) ότι σε μια τόσο μικρή ηλικία 8-9 μηνών μπορούν να αντιληφθούν σε ποιο δωμάτιο ή κρεβάτι τους αρέσει να είναι γενικώς, ο μόνος παρονομαστής είναι το πού είσαι εσύ. Πιθανότατα με την πάροδο των ημερών και εφόσον καλυφθεί η συναισθηματική αυτή ανάγκη πλήρως να είναι μια χαρούλα στο κρεβατάκι της στο δωμάτιό της.

Εσύ να είσαι καλά, και θα είναι και η μικρούλα σας. Να μην αγχώνεσαι με την νέα έλευση γιατί τα άτιμα έχουν ραντάρ και αντιδρούν ίσως και με ανασφάλεια. Και πάλι καλή συνέχεια.

 

Εχεις απολυτο δίκιο!!

[ΚΙΤΤΥ.]

Γεια σας κοριτσια !

 

κι εγω πιστευω οτι ειναι το αγχος του αποχωρισμού, νιωθουν οτι ειναι μονα τους, Κι ο μπεμπης μου σχεδόν καθε βραδυ , αφου κοιμαται , κλαιει με κλειστα ματια , μολις παω τον παρω λιγο αγκαλια και του μιλήσω , συνεχιζει να κοιμαται ησυχα, αυτο συμβαινει ειτε ειναι στο κρεβατι του η στο δικο μας. Βεβαια ισως ειναι και σε συνδυασμο με τα δόντια, γιατι εχει τα 2 κατω και ετοιμαζονται και τα επάνω, αυτες τις μερες μασαει τα παντα με μανία.

κατα τα αλλα , κοιμαται μια χαρα, απο τις 9 το βραδυ ξυπναει στις 7 το πρωι

[MayMeye]

κατα τα αλλα , κοιμαται μια χαρα, απο τις 9 το βραδυ ξυπναει στις 7 το πρωι

 

...με εξαιρεση τα ξυπνήματα, ε;!

[MayMeye]

Και μας τα ίδια κάνει ο μπέμης! 7 μηνών σχεδόν και ενώ κοιμάται στο δωμάτιο του από τριών τον τελευταίο ένα μήνα ούτε τουαλέτα δε πάω! Πιο πριν καθόταν μόνος του και έπαιζε μια χαρα! Τώρα όλη την ώρα θέλει η εμένα ή το πατέρα του! Είναι η ηλικία! Καταλαβαίνουν τώρα πια και έχουν το άγχος μη τους φύγουμε! Προχτές τον έβαζα να κοιμηθεί και συνέχεια ξύπναγε! Επειδή κουράστηκα τον πήρα στο κρεβάτι και μόλις το είδε έκανε κάτι γέλια και κοιμήθηκε αμέσως! Δεν αγχώνομαι δε θέλω να στερήσω την αγκαλιά στο μικρό μου σιγά σιγά θα καταλάβει ότι ειμαστε εκί και θα ηρεμήσει!

 

Ψάχνοντας εχω διαβασει οτι περνανε καποια σημαντικα αλματα αναπτυξης στη ζωη τους. Το αγχος αποχωρισμου το βιωνουν οταν κηντευουν να καθήσουν μόνα τους, όταν κοντεύουν να μπουσουλήσιυν μόνα του, να περπατησουν μονα τους και να μιλησουν μόνα τους. Αυτα τα αλματα αναπτυξης σοκαρουν ακόμα και τα ιδια τα μωρα μας που τα βιωνουν, διοτι συνειδητοποιουν σιγα σιγα οτι μετατρεπονται σε ολο και πιο αναξάρτητα άτομα, σε όλο και λιγοτερο προσκολημμενα και εξαρτημενα απο τη μαμα και τον μπαμπα ατομα. Αυτο τα τρομαζει. Ωσπου το συνηθιζουν, εξοικειώνονται και μετα το αγαπουν και το κανουν συνεχεια! Ολοι οι ανθρωποι περνουν αυτα τα σταδιοα, το ιδιο και εμεις στην ηλικια τους.