"ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ"

[Μ και Ν]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ , ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ. ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΗΝ 7 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ 2 ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΛΟΙΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΟΥ ΑΚΟΥΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ( ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ) ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΓΙΝΟΜΕ ΧΑΛΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΟΤΙ 9 ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΤΟ ΠΕΡΝΑΩ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΞΕΡΩ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΧΑΖΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

[naina]

Κοίταξε, ένα άγχος το έχουμε όλες για το θέμα αυτό. Παρ'όλα αυτά μετά από ατελείωτο κλάμα και εφιάλτες τη νύχτα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ειδικά στην αρχή (1ο τρίμηνο) αυτή η υπερβολική φοβία οφείλεται στις μεγάλες ορμονικές αλλαγές που συντελούνται με το ξεκίνημα της εγκυμοσύνης. Εγώ συνήθισα απλώς την κατάσταση, και παρ'ότι μου έχουν συμβεί πολλά (ειδικά στον 4ο μήνα) τώρα αισθάνομαι πολύ πιο ήρεμη, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Οι εξετάσεις που θα κάνεις είναι τυποποιημένες, προγεννητικός, αυχενική, β-επιπέδου κλπ. Νομίζω ότι θα ηρεμήσεις περισσότερο μετά την αυχενική. Μέχρι τότε προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι και πρόσεχε τον εαυτό σου. Όλα θα πάνε καλά

[jenny]

το άγχος αυτό δεν θα φύγει μέσρι να πάρεις αγκαλιά το αγγελούδι σου! εγώ ακόμη και τώρα που κοντέυω έχω απίστευτο άγχος, αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τους ανθρώπους που κάθονται και λένε σε έγκυες κοπέλες για ατυχίες που έιχαν γνωστές τους!!!! δεν μπορούν πια να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει λόγος να λένε άσχημα πράγματα; εμένα προσθές κάποια θυμήθηκε να μου πει την ιστορία της ξαδέρφης της που ήταν στον 8ο έκανε καρδιοτοκογράφημα και έπαθε το παιδί ανακοπή στην εξέταση πάνω και ευτυχώς που ήταν στο νοσοκομείο και σώθηκε!!!! τι να πω κι γώ μετά όλο το βράδυ αγχωνόμουν! μερι΄κοί άνθρωποι δεν έχουν μυαλό!γι αυτό απλά κλείσε τα αφτιά σου και κάνε θετικές σκέψεις και να δεις όλα θα πάνε καλά!

[elena.]

......!γι αυτό απλά κλείσε τα αφτιά σου και κάνε θετικές σκέψεις και να δεις όλα θα πάνε καλά!

μονο κακο κανεις αν αγχωνεσαι σε σενα και στο μικρουλι που εχεις στην κοιλιτσα σου και του μεταφερεις το αγχος σου!! ολα θα πανε καλα.. με το καλο να σας ερθουν τα πιτσιποπακια σας!!!!!

[elias-christina]

Καλημερα. Να ξερεις πως ως το τελος θα σκεφτεσαι τα ιδια...

Αλλα, υπαρχει ενα αλλα, αυτο μην σε εμποδισει να χαρεις την εγκυμοσυνη σου. Συμβαινει σε ολες μας, ειναι το μονο σιγουρο. Εχω ξαναπει πως μονο οταν θα πιασεις στα χερια σου το μωρακι θα νοιωσεις ασφαλεια κ αυτο παλι εως ενος σημειου γιατι αρχιζουν αλλες εννοιες. Οσο τα πραγματα βαινουν καλως μην αγχωνεσαι, ειναι κριμα να χαθεις μεσα σε αγωνιες κ να χασεις το καλυτερο. Στερνη μου γνωση να σ'ειχα πρωτα λεω εγω στον εαυτο μου.

Εγω ανακαλυψα στις 18 μερες πραγματικης εγκυμοσυνης οτι ημουν εγκυος. Ξυπνησα ενα πρωι κ απλα το ηξερα... Ε λοιπον με φαγανε οι αγωνιες καθως ηταν πολυ νωρις για να δουμε εμβρυακι ή να ακουσουμε καρδουλα κ ο γιατρος μου για απολυτη σιγουρια με τροφοδοτισε χαπια κ ενεσεις. Κ απο εκει αρχισαν ολα... Στον 2ο υπερηχο πηγαμε να ακουσουμε καρδουλα κ ενω ηξερα ποτε ακριβως συνελαβα κ θα επρεπε να ακουγεται, δεν ακουσαμε τιποτα. Τελικα απλα η συλληψη εγινε αργοτερα μεσα στον κυκλο! Κ καρδουλα ακουσαμε κ ολα. Οταν πλεον μπηκα στον 3ο κ καναμε αυχενικη διαφανεια ηταν η μονη φορα που δεν ειχα καμια ανησυχια, ημουν πεπεισμενη πως αφου το μωρακι μου εφτασε ως εκει οτι θα ηταν απολυτα υγιες! Μετα επεσα μια φορα κ φοβηθηκα, υστερα απο αγχος δεν ενοιωθα τις κλωτσιες κλπ κλπ. Οπως καταλαβαινεις ολες μας λιγο εως πολυ τα ιδια νοιωθουμε. Τωρα θα απολαυσω την 2η μου εγκυμοσυνη οταν ερθει πολυ καλυτερα να εισαι σιγουρη.

Στο αλλο σου ερωτημα, αν θες να εισαι σιγουρη μπορεις να κανεις αμνιο αλλα γιατι να το κανεις αφου ολα πανε καλα?

Ηρεμησε κ θα δεις που θα παρεις ενα ευτυχισμενο κ υγιες παιδακι στην αγκαλια σου!

Ολα να σου πανε καλα ευχομαι.

Φιλικα, Χριστινα.

[Ασπασία]

Νομίζω πως όλες περνάμε τα ίδια. Μετά απο μια αποτυχημένη εγκυμοσύνη δεν άφηνα τον εαυτό μου να χαρεί για όλο το πρώτο τρίμηνο. Δεν χαιδευα την κοιλιά μου , δεν μίλαγαμε για το μωρο με τον άντρα μου κ.α. Επίσης στον πρώτο υπέρηχο άγχος για να είναι ενδομήτριο, στον δεύτερο αν θα συμβαδίζει με την ημερομηνία σύλληψης, στον τρίτο αν θα ακούσουμε την καρδιά, άγχος αν θα ξεπεράσει την 10η εβδομάδα, στην αυχενική διαφάνεια για τα ποσοστά, μετά αν μεγαλώνει αρκετά, μετά, μετά...

Και όταν γεννηθεί σκέφτομαι απο τώρα αν είναι θα εντάξει, αν θα παίρνει σωστά βάρος, πόσο θα θηλάσει, αν θα είναι εντάξει ψυχικά αν, αν...

Δεν γίνεται να μην τα περάσουμε αλλά μόνο κακό κάνουμε. Εγώ έπιασα τον εαυτό μου κάποιο βράδυ να έχω κάνει τέτοια τρελά σενάρια για την υγεία του μωρού (και τι δεν το έβαλα να έχει, τύφλα να έχει ο Φώσκολος) που με είχαν πάρει τα κλάμματα

Νομίζω πως δεν αξίζει να ταλαιπωρούμαστε ψυχικά αλλά να επηρρεάζουμε και τα μωράκια μας.Ας χαρούμε την εγκυμοσύνη μας και τις στρογγυλές κοιλίτσες μας και να σκεφτόμαστε θετικά. Όλα θα πάνε καλά και τσάμπα αγχωνόματε.

[evangelia]

καλησπερα και απο μενα.πιστευω πως ολες οι μελλουσες μαμαδες εχουν τους ιδιους φοβους, απλα αλλες σε μεγαλυτερο βαθμο. λογικο δεν ειναι?φτιαχνουμε εναν νεο ανθρωπο και συγχρονως αυτο το πλασματακι ειναι οοοοοολη μας η ζωη.να σου πω την αληθεια, εγω αμνιο δεν εκανα, ουτε καν την ανεφερε ποτε ο γιατρος μου.ησυχασα ομως αρκετα μετα το β'επιπεδο. βεβαια ακομα ερχονται ασκημες σκεψεις αλλα προσπαθω να τις διωχνω αμεσως και να ειμαι ηρεμη, γιατι η μπεμπουλα μου θελει την μαμα της χαρουμενη

[oikat]

Είναι φυσιολογικά αυτά που νιώθεις. Και γω μόλις είδα θετικό το τεστ χάρηκα πάρα πολύ αλλά αμέσως μετά αγχώθηκα γιατί σκέφτηκα αν θα το χάσω και αυτό ή όχι (έχω χάσει 2). Μέχρι τώρα που είμαι 14 εβδομάδων μπορώ να πω ότι λίιιιιιιιγο έχω ησυχάσει με το που έκλεισα το πρώτο τρίμηνο που είναι και το επικίνδυνο. Πάντως μέχρι να γεννήσω και να το κρατήσω στην αγκαλιά μου σίγουρα δε θα είμαι και πολύ ήρεμη. Προσπαθώ όμως.

[joe]

Εγω κοριτσια μεχρι να το νιωσω να κλωτσαει οχι απλα ειχα ανησυχιες και φοβιες,αλλα ημουν σε μια διαρκη φρικη!!! Ανησυχουσα γιατι με ποναγε το κεφαλι μου,γιατι δεν με ποναγε το στηθος μου,γιατι ειχα μεταλλικη γευση στο στομα,γιατι μου εφυγε η μεταλλικη γευση απο το στομα,γιατι δεν ειχα ναυτιες,για χιλια δυο πραγματα!!! Οταν εφτασε ο καιρος που επρεπε να το νιωσω να κινειται κι εγω δεν το ειχα νιωσει ακομα,εκει να δειτε αγχος!!! Ειχα τρελλαθει!!! Εντωμεταξυ ειμαι και πολυ προληπτικη,πιστευω πολυ στο ματι,κι οπου εβλεπα μπροστα μου καμμια τυπισσα που μου φαινοταν οτι με κοιτουσε περιεργα,με επιανε πανικος.Δεν αφηνα να μου πιανουν την κοιλια γυναικες γιατι θεωρουσα οτι με ζηλευανε,αφηνα μονο αντρες,κι επαιρνα συνεχως τηλεφωνο την πεθερα μου να με ξεματιαζει. Μαλιστα επειδη δουλευα σχεδον μεχρι τελευταια στιγμη κι επειδη ενιωθα οτι με ζηλευανε καποιες συναδελφοι (ενταξει,εδω δεν ειχα και ΤΟΣΟ αδικο) τσακωνομουν συνεχεια μαζι τους με διαφορες αφορμες!!!

Γενικα με ειχε πιασει μια υστερια η οποια σε καποια σημεια ηταν βασιμη αλλα στα περισσοτερα οχι. Πιστευω οτι ειναι της εγκυμοσυνης ολα αυτα,αλλα αν εχεις ανησυχιες ιατρικης φυσεως μη διασταζεις να τις λες στο γιατρο σου-ετσι κι αλλιως τοσα λεφτα μας παιρνουν οι γυναικολογοι,ας ακουνε και τα αγχη μας,δε θα παθουν τιποτα.

[fasolaki]

τελικα ολες μα ολες τα ιδια αγχη και τις ιδιες ανησηχιες εχουμε..

ολα οσα εχετε πει μεχρι τωρα τα εχω περασει κι εγω..

γιατι αυτο γιατι εκεινο,

ο δε αντρας μου να προσπαθει να με ηρεμησει..μην αγχωνεσαι περνας το αγχος στο μωρο..και ξαναμανα εγω αγχος μηπως μεταδιδω το αγχος και παει λεγοντας..

τωρα λιγακι εχω ηρεμησει που μπορω και την ακουω καθημερινα, αλλα και παλι..αν αργησει λιγο παραπανω να κουνηθει...ξερετε...ΑΓΧΟΣ..

σιγουρα παντως δεν ειναι καλο για τα μωρακια μας αυτο..αλλα εγω δεν μπορω να το αποφυγω..

[kathjem]

Όλες τις ίδιες φοβίες έχουμε... Η μεγάλη αγωνία να είναι ένα γερό μωρό!

[Μ και Ν]

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΑΣ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΟΥ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΛΙΓΟ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.JOE ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΛΥ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΛΕΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΦΟΡΑΩ ΚΑΙ ΧΑΝΤΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΑΣΤΑ....

[elenik]

Ολες το εχουμε περασει.

Πριν ακουσω την καρδια εβλεπα εφιαλτες οτι δεν ακούστηκε.

Μετα έβλεπα τα χίλια μύρια για την αυχενική, το παπ Α κλπ . Καθε εξεταση ειναι ενα αγχος. Τωρα εχω τρελάθει με την ιδεα της Β επιπέδου. Γενικα ολη η εγκυμοσυνη μου (παρολο που δεν εχω λογο) ειναι μεσα στο αγχος.

Οταν γεννησεις με το καλο ειναι πιο ευκολα γιατι το βλέπεις . Το κοιτας και ξερεις οτι ειναι καλα (αντιθετα τωρα μαντευεις).

Βεβαια τοτε εχεις χιλιες 2 αποριες και γενικα πιστευω οτι παντα θα ανησυχω. Μην πεσει , μην χτυπησει κλπ.

[Θέτις]

Εχθές το βράδυ έπαθα πάλινδρομηση στον ύπνο μου κ σχεδόν πνιγηκα. Με δυσκολία κατάφερα ν ανασανω κ από εκείνη την ώρα δεν έχω κοιμηθεί, ούτε έχει πάψει να με απασχολεί. Διανύω τον 6μηνα της εγκυμοσύνης κ έχω συχνά καούρες, αλλά το χθεσινό ήταν τρομακτικό.Φοβαμαι να πέσω για ύπνο,μηπως κ πνίγω. Πως θα περάσουν 3μηνες; Έχει πάθει καμία κάτι ανάλογο; 

[sweety**]

καλησπερα!δεν ειχα παθει κατι τετοιο στον υπνο μου ,το παθαινα μεσ την μερα ομως οντως ειναι πολυ δυσαρεστο ομως..πως κοιμασαι τα βραδια?εγω κοιμομουν στο πλαι και οχι ανασκελα διοτι με ενοχλουσε το βαρος της κοιλιας και επισης γινοταν χειροτερη η καουρα που ενιωθα...να τρως γενικα πολυ ελαφρια και κυριως το βραδυ..επισης βραδυ δεν ετρωγα ποτε φρουτα ,σαλατες δεν επινα πολυ νερο,επισης και γιαουρτι το οποιο κανει την παλινδρομηση χειροτερη...να ρωτησεις και τον γιατρο σου για περισσοτερες συμβουλες και ολα θα πανε καλα μην αγχωνεσαι!

[Mama_Anesti_]

4 ώρες πρίν, Θέτις είπε:

Εχθές το βράδυ έπαθα πάλινδρομηση στον ύπνο μου κ σχεδόν πνιγηκα. Με δυσκολία κατάφερα ν ανασανω κ από εκείνη την ώρα δεν έχω κοιμηθεί, ούτε έχει πάψει να με απασχολεί. Διανύω τον 6μηνα της εγκυμοσύνης κ έχω συχνά καούρες, αλλά το χθεσινό ήταν τρομακτικό.Φοβαμαι να πέσω για ύπνο,μηπως κ πνίγω. Πως θα περάσουν 3μηνες; Έχει πάθει καμία κάτι ανάλογο; 

Καουρες ειχα για πολλούς μήνες στην εγκυμοσύνη μου (μύθος πως σχετίζονται με τα μαλλιά του μωρου-εμενα γεννήθηκε σχεδόν καραφλος!). Με βοηθούσε πολύ να κοιμάμαι με υπερυψωμένο μαξιλάρι κάποιες νυχτες. Επίσης δεν ετρωγα πολύ αργά για βράδυ, αλλα το απόγευμα. Με το καλό!