Ιστορίες με αίσιο τέλος για εμάς που δεν είμαστε έγκυες

[Veronika]

Κορίτσια Καλημέρα,

Ειμαι παλιό μέλος και γράφω για να ξεχαστώ λίγο γιατι τον τελευταίο καιρό μου συμβαίνουν διάφορα.

Μόλις εχτές έκλεισα ραντεβού σε κέντρο εξωσωματικής για να αρχίσω και όπως καταλαβαίνετε είμαι κάπως.....

Δεν μπορώ να πω πως με έχει πάρει από κάτω, αλλά μια σκέψη που και που μέσα στην ημέρα την κάνω. Δεν φοβάμαι ή δεν ανχγώνομαι τόσο αλλά μου φαίνονται βουνό όλα αυτά τα φάρμακα που πρέπει να πάρω, οι επισκέψεις εκεί κλπ.

 

Εμείς έχουμε κάποιο πρόβλημα στο σπέρμα κατά τα άλλα εγώ είμαι εντάξει ακόμα.. γι αυτό καταφύγαμε στην εξωσωματική.

 

Θα ήθελα εάν κάποια φίλη από σας έχει μπεί σε αυτή την διαδικασία να με διαφωτήσει λίγο. Θα τα λέμε σύχνα.

Litga εξωσωματική θα κάνει το Ποντικάκι. Μπαίνει συνήθως στο πρώτο topic, το μεγάλο, εκεί που γράφουμε όλες τον πόνο μας! Ρώτησέ την.

[maria23]

Καλησπερα. Σημερα ειχα την πρωτη μου αποβολή... Παλινδρομος κυηση.

[sofoula]

Καλησπερα. Σημερα ειχα την πρωτη μου αποβολή... Παλινδρομος κυηση.

 

 

 

κριμα...

 

σου ευχομαι συντομα να ειναι μακρινο παρελθον αυτες οι στιγμες...

[Veronika]

Καλησπερα. Σημερα ειχα την πρωτη μου αποβολή... Παλινδρομος κυηση.

Ax Maria23 τι κρίμα.......................................

Μη στεναχωριέσαι πολύ όμως, γιατί είσαι γόνιμη άρα θα ξαναμείνεις. Εγώ σου εύχομαι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού να μας γράψεις τη δική σου ιστορία εδώ!!

[zizel]

καλησπερα κοριτσια ειναι η πρωτη φορα που μπαινω στο φορουμ

εμεισ προσπαθουμερ για μωρο εδω και τρια χρονια

αφου καναμε 4 σπερματεγχισεισ τελικα καταληξαμε στην εξωσωματικη

ειμαι στην 12η μερα μετα την εμβρθομεταφορα και αυτη η αναμονη με εχει τρελανεί εχω πολυ πρηξιμμο στο στηθοσ και την κοιλια κια πιο πολυ το βραδυ ειναι αυτο σ\ημαδι εγκυμοσυνησ ?????

εκανα και τεστ αλλα βγηκε μια πολυ αχνη γραμμη

ο γιατροσ μου μου ειπε να παω την πεμπτη για χοριακη

αυτη η αναμονη ειναι οτι χειροτερο.

[nani]

Ax!Μπράβο! Μακάρι να πήρε η περιπέτειά σας τέλος!!! Εύχομαι το καλύτερο!!!

[zizel]

ax!makari

περειμενω ολο αγωνια

[mammy30]

Όλα θα πάνε καλά!!!

[gilie]

καλημέρα σε οοοοοοοοοολες!

 

ελπίζω να πανε ολα καλά για όλες μας!!!!!!!!!!

 

φιλακιαααααααααααααααααααα

[kiki.diso]

καλησπερα κοριτσια ειναι η πρωτη φορα που μπαινω στο φορουμ

εμεισ προσπαθουμερ για μωρο εδω και τρια χρονια

αφου καναμε 4 σπερματεγχισεισ τελικα καταληξαμε στην εξωσωματικη

ειμαι στην 12η μερα μετα την εμβρθομεταφορα και αυτη η αναμονη με εχει τρελανεί εχω πολυ πρηξιμμο στο στηθοσ και την κοιλια κια πιο πολυ το βραδυ ειναι αυτο σ\ημαδι εγκυμοσυνησ ?????

εκανα και τεστ αλλα βγηκε μια πολυ αχνη γραμμη

ο γιατροσ μου μου ειπε να παω την πεμπτη για χοριακη

αυτη η αναμονη ειναι οτι χειροτερο.

 

Καλή σου επιτυχία κουκλίτσα!!!

[Maria8]

Zizel, min anisiheis, irthe sigoura i diki sou seira, kali epitihia sou euhoomai olopsiha (ante gia na paroume seira kai oi ypoloipes)

[Veronika]

Περιμένω ανάρτηση ιστορίας ΑΜΕΣΑ!!!!!!

[Guest andro2]

Περιμένω ανάρτηση ιστορίας ΑΜΕΣΑ!!!!!!

 

Και εγώ και εγώ!

Γράψτε επιτέλους μια ιστοριούλα να πάρουμε τα πάνω μας!

 

Σήμερα θα μου γράψει τις πρώτες εξετάσεις για τις παλίνδρομες που είχα και ΄΄εχω ανάγκη να ακούσω κάτι αισιόδοξο.

[desdemona]

Καλημερούδια γλυκά μου αγγελούδια

Σε αυτό το τόπικ δεν έμπαινα για πολύ καιρό γιατί πραγματικά στεναχωριέμαι και αγχώνομαι με τις ιστορίες σας. Θα σας πω όμως τι έγινε και σε μένα για να δείτε οτι και χαζά άτομα υπάρχουν ( εγώ ) αλλά και όταν η φύση θέλει τίποτα δεν την σταματά. Είμαστε λοιπόν 12 χρόνια μαζί και μόλις ένα χρόνο παντρεμένοι. Σε νεαρή ηλικία που μου έλεγαν να γίνω μανούλα πέταγα καντήλες και έλεγα "Εγώ;;;Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση..." Πόσο χαζή ήμουν.!!! Πριν 4 χρόνια περίπου έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται και να κάνει πράγματα που ποτέ δεν περίμενα. Πηγαίναμε για καφέ με τον άντρα μου και έψαχνα γύρω γύρω να δω παιδάκια, σταμάταγα σε βιτρίνες με παιδικά και όταν άκουγα κλάμμα μωρού πεταγόμουνα. Άρχισα λοιπόν και εγώ τη μουρμούρα, πότε θα γίνω μάνα ( πλησίαζα τα 30 ). Δυστηχώς ο άντρας μου δεν ήθελε ούτε να ακούσει για παιδί και απλά μου έλεγε δεν είναι ακόμα καιρός. Όσο πέρναγε όμως αυτός ο καιρός εγώ ήθελα όλο και περισσότερο να γίνω μανούλα και οι συζητήσεις μας γίνανε καβγάδες. Απογοητεύτηκα πάρα πολύ και σταμάτησα να το συζητάω. Στις 6 Νοέμβρη του 2006 ημέρα Δευτέρα είμαι στη δουλειά και κοίταγα ( για πρώτη φορά ) την εικόνα της Παναγίας που έχει αγκαλιά το Χριστό, με πιάσανε τα κλάμματα και Της λέω, αυτό θέλω και εγώ ένα μωρό στην αγκαλιά μου όπως έχεις εσύ. Πέντε μέρες μετά που κάναμε με τον άντρα μου ... ήταν η πρώτη φορά που δεν άλλαξε δωμάτιο την τελευταία στιγμή. Εννοείτε ότι δεν περίμενα να έχω μείνει έγκυος και 10 μέρες μετά έκανα μια καλή μετακόμοιση. Σημάδια δεν υπήρχαν και περίμενα την επόμενη περίοδό μου που δεν ήρθε. Όταν έκανα το τεστ που ήταν θετικό έτρεμα στη σκέψη να το πω στον άντρα μου γιατί δεν ήξερα πως θα αντιδράσει. Για άλλη μια φορά ήμουν χαζή. Γύρισε από τη δουλειά και μου έφερε το ωραιότερο παιδικό φόρεμα που έχω δει ποτέ και μου λέει αυτό είναι για την κορούλα μου. Δεν θα συνεχίσω βέβαια γιατί είχαμε προβλήματα στις 32 εβδομάδες και η μικρή μας έμεινε 25 μέρες σε θερμοκοιτίδα και ακόμα με πονάει όταν το σκέφτομαι.

Σας έγραψα την ιστορία μου γιατί επί 2 χρόνια ξύπναγα και κοιμόμουν με τον καημό να γίνω μανούλα. Δεν είχαμε προβλήματα σύλληψης αλλά σας καταλαβαίνω και να ξέρετε πως σας εύχομαι ολόψυχα να γίνεται γρήγορα γονείς.

[Μαρια.X]

Εγκυουλες του Ιουνιου περιμενουμε τις ιστοριες σας,βρε Verinikaki δεν θα γραψεις στην σελιδα σου??.Περιμενουμε κοριτσια.

[Veronika]

Να λοιπόν, που έφτασε η στιγμή να γράψω κι εγώ τη δική μου ιστορία για το πώς έμεινα έγκυος, στο θέμα που άνοιξα πριν 3 μήνες...

Αν κάποιος μου έλεγε πριν μερικές μέρες ότι θα έγραφα επιτέλους κι εγώ εδώ, ειλικρινά θα ξεκαρδιζόμουν στα γέλια! Γιατί; Διότι μετά από τόσο καιρό προσπαθειών είχα περάσει στον εαυτό μου το μήνυμα ότι δεν αξίζω να έχω τέτοια τύχη. Ότι αυτές, είναι καταστάσεις που υπάρχουν μόνο για να συμβαίνουν στους άλλους και εγώ θα παραμείνω ένας απλός θεατής σε όλη μου τη ζωή. Υπερβολικό νομίζετε; Για ρωτήστε από εδώ μέσα πόσες κοπέλες έχουν σκεφτεί ακριβώς το ίδιο, ή σε παραλλαγές....

Όταν εμείς οι γυναίκες φτάνουμε σε ένα σημείο που συνειδητά επιθυμούμε ένα μωρό, το ένστικτο αυτό της μητρότητας είναι τόσο καταλυτικό όσο ένα ωστικό κύμα, που τα ισοπεδώνει όλα στο πέρασμά του.

Όταν μπούμε στη διαδικασία να μείνουμε έγκυες και κάθε μήνας περνάει χωρίς αποτελέσματα, τότε το ένστικτο αυτό, η πηγαία αυτή ανάγκη μας να φέρουμε στον κόσμο μία ζωή, παίρνει καταστροφικές διαστάσεις. Μήνα με το μήνα, φορά με τη φορά. Και ο χρόνος κυλάει αργά και βασανιστικά...

Εγώ ας πούμε: έχουν περάσει 3 μήνες από τότε που εγγράφηκα στο forum. 3 μήνες - 3 προσπάθειες (από τότε που εγγράφηκα, όχι συνολικά). Κι όμως, εμένα αυτοί οι 3μήνες μου φάνηκαν αιώνες!!! Γιατί τους μετρούσα μέρα με τη μέρα! Μετρούσα κάθε φάση του κύκλου μου. Μετρούσα και υπολόγιζα τα πάντα! Προγραμμάτιζα τα πάντα με γνώμονα την πιθανή μου εγκυμοσύνη του επερχόμενου μήνα. Και μετά;........ Το ξέρετε το μετά πολύ καλά! Κάθε φορά που αδιαθετούσα καταλόγιζα στον εαυτό μου μία επιπλέον αποτυχία. Έφτασα στο σημείο να πιστεύω ότι δεν είμαι ικανή να ζήσω τέτοια εμπειρία. Ότι δεν το άξιζα. Κι όμως, πόσο λάθος τα βλέπουμε όλα όταν το άγχος μας κυριαρχεί! Πόσο άδικες και σκληρές γινόμαστε με τον εαυτό μας! Πόσο χαμηλά πέφτει η αυτοεκτίμησή μας...

Η ιστορία μου λοιπόν (για όλες τις φίλες μου που θα μείνουν πολύ σύντομα έγκυες και για όσα κορίτσια εγγραφούν στο μέλλον):

Είμαι 35 χρονών. Παντρεύτηκα πριν 1 1/2 χρόνο. Στην αρχή δεν το βάλαμε μπροστά με τον άντρα μου να κάνουμε μωράκι. Μετά το πρώτο εξάμηνο μπήκαμε στη διαδικασία και δεν προσέχαμε στις επαφές μας, χωρίς όμως να το κυνηγάμε εντατικά. Πήγα στο γιατρό μου και μου ζήτησε να κάνω προγεννητικό έλεγχο, από τον οποίον προέκυψε ότι είχα περάσει πρόσφατα την ίωση του μεγαλοκυτταροϊού. Έτσι λοιπόν σταματήσαμε πάλι τις ελεύθερες επαφές περίπου από τον Απρίλιο 2007 έως τον Σεπτέμβριο του 2007 όπου επιτέλους οι μονάδες υποχώρησαν. Τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο τρέχαμε κι οι δύο με τις δουλειές μας κι οι επαφές ήταν λίγες. Εμένα όμως το άγχος μου είχε αρχίσει ήδη να θεριεύει μέσα μου γιατί νόμιζα πως η εγκυμοσύνη είναι εύκολη υπόθεση..... Τον Δεκέμβριο πήγαμε ένα μεγάλο ταξίδι, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν βρεθήκαμε σχεδόν καθόλου λόγω της εξάντλησης και τον Ιανουάριο του 2008 πλέον, εγώ αρρώστησα με εκείνη την ίωση που κυκλοφορούσε για 15 μέρες, με αποτέλεσμα να χάσουμε σχεδόν όλο το μήνα. Το Φεβρουάριο ακούω για πρώτη φορά για τα τεστ ωορρηξίας και τα παίρνω. Κάνουμε τις μέρες που ήταν γόνιμες και μετά χαλαρώσαμε πάλι. Αρχές Μαρτίου μάλιστα ήταν που εγγράφηκα στο forum και περίμενα με αγωνία να δω ότι είμαι έγκυος, αφού από την αυθυποβολή μου ήμουν full στα συμπτώματα. Αυτός ήταν ο μήνας με τα περισσότερα μάλιστα. Τίποτα........... Το Μάρτιο παρατηρώ ότι δεν εμφανίζω σημάδια ωορρηξίας και μετά από υπερηχογραφική εξέταση διαπιστώνεται ότι δεν κάνω κάθε μήνα ωορρηξία λόγω μικροπολυκυστικών ωοθηκών. Ο μήνας χάνεται έτσι (αν και του δώσαμε να καταλάβει στο κρεβάτι) και ο γιατρός μου δίνει χαπάκια πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας (κλομιφαίνη). Εκείνη τη μέρα ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι δεν είμαι γυναίκα.... Ότι είμαι ερμαφρόδιτο...... Με τα χίλια ζόρια ξεκινώ τον Απρίλιο την αγωγή μέσα στο άγχος και παράλληλα φουσκώνω σαν μπαλονάκι λόγω της κατακράτησης υγρών. Αποτέλεσμα: τίποτα....... Τέλος, το Μάιο ξεκινάω πάλι τα χαπάκια, με τη διαφορά όμως ότι αποφασίζω να μην έχω στο pause όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Ξεκινάω δίαιτα, εγγράφομαι σε κολυμβητήριο και πηγαίνω συνέχεια, μέχρι τελικής πτώσεως. Και προς μεγάλη μου έκπληξη....σήμερα διαπίστωσα πως τα κατάφερα τελικά! Δεν μπορώ να πω ότι είχα αποβάλλει το άγχος μου, το αντίθετο μάλιστα, αλλά πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ πως αν δεν είχα αυτό το ρημάδι το άγχος, ούτε θα είχα ταλαιπωρηθεί έτσι, χωρίς λόγο, ούτε θα είχε χρειαστεί να μπω στη διαδικασία να πάρω φάρμακα. Εγώ έφτασα τον οργανισμό μου σε αυτό το σημείο (να μην πιστεύω ότι μπορώ να μείνω έγκυος κι ας χρειαστεί να περιμένω λίγο - δε σημαίνει τίποτα αυτό εκ των υστέρων πάντα!) και εξαιτίας του τρόπου σκέψης μου αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω χημικά μέσα πρόκλησης ωορρηξίας.......

Προσπαθείστε όλες να κάνετε τις προσπάθειές σας με τη βαθειά πεποίθηση ότι σίγουρα συμβεί. Απλά....ποτέ δεν ξέρουμε ποια θα είναι η επιτυχημένη προσπάθεια. Και σίγουρα, μα σίγουρα, το καθυστερούμε με το ηλίθιο το άγχος μας και βάζουμε τρικλοποδιές στον εαυτό μας!

Όλες θα κάνουμε παιδιά! Όλες μας!!!!!! Τ' ακούτε κοριτσάκια μου; Και οι παλιές και οι καινούριες που θα μπουν εδώ! Κάθε μωράκι τη βρίσκει τη μανούλα του.......

[gary]

 

Nα λοιπον που ηρθε η ωρα να γραψεις τη δικη σου ιστορια....Γκρινιαρη!

[Veronika]

 

Nα λοιπον που ηρθε η ωρα να γραψεις τη δικη σου ιστορια....Γκρινιαρη!

Εδώ είσαι και σε ψάχνω;;;; Πάμε απ' την άλλη. Στα νέα μας!

Με αγάπη, ο γκρινιάρης!

[Lia]

Veronika, με το καλό κοπέλα μου... Πολύ χάρηκα....

 

Άλλαξε και το τικεράκι σου..... μας μπερδεύεις.....

[Veronika]

Veronika, με το καλό κοπέλα μου... Πολύ χάρηκα....

 

Άλλαξε και το τικεράκι σου..... μας μπερδεύεις.....

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ Lia!!!!!!!! Είμαι πολύ αισιόδοξη και πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά! Το άλλαξα το τικερακι (επιτέλους )!...........

[christine06]

Συγχαρητήρια Veronika, σου εύχομαι να έχεις μια πολύ καλή εγκυμοσύνη!

[Veronika]

Σ' ευχαριστώ πολύ Christine06! Ευχήσου μου να πάνε όλα κατ' ευχήν!

[blue]

συγχαρητηρια βερονικακι!!

 

εχεις δικιο ολες πια μπορουν κι ας σταματησουμε να φορτωνουμε τον εαυτο μας με αγχος και ενοχες.

 

Ασε που αφου πια μεινουμε εγκυες εχουμε το αγχος για το αν θα τα καταφερουμε αν θα ειμαστε καλες μαμαδες, πως θα τα βολεψουμε κι ολα τα υπολοιπα κουλα που μας περνανε απο το μυαλο.

Πρεπει να κανουμε κι εμεις οι ιδιες τη ζωη μας πιο ευκολη και να ευχαριστιομαστε το καθε λεπτο που περναει.

 

Σου ευχομαι καλο υπολοιπο εγκυμοσυνης κι ολα να πανε δεξια!!

[kiki.diso]

Veronika μου ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! Είμαι τόσο χαρούμενη για σένα!!! Μπράβο κοπελίτσα μου! Είμασταν στην ίδια διαδικασία με τα Serpafar -αν θυμάσαι- με λίγες μέρες διαφορά ξεκινήσαμε να τα παίρνουμε και εσένα σου ήρθε επιτέλους το επιθυμητό αποτέλεσμα!!!! Εγώ δεν στάθηκα τόσο τυχερή, τα πήρα Απρίλιο και Μάιο και τα σταμάτησα τώρα λόγω καλοκαιριού, είπα να χαλαρώσω λίγο και'γω και ο άντρας μου και να χαρούμε τις διακοπές μας... Από Σεπτέμβριο βλέπουμε πάλι... Και πάλι πολλά-πολλά συγχαρητήρια!!!!

[Ονειράκι]

Συγχαρητήρια!Μακάρι να ακούμε κάθε μέρα τέτοια νέα!Καλή εγκυμοσύνη να έχεις και με το καλό να έρθει το μωράκι σας και να είναι πάνω απ'όλα γερό!