Ιστορίες με αίσιο τέλος για εμάς που δεν είμαστε έγκυες

[Μόρφη]

γειά σε όλες είμαι νέο μέλος ήθελα να ρωτήσω έχει κάνει καμία διερευνητική λαπαροσκόπησή ;

[Dimitroulaa]

Καλημέρα,

Είμαι νέο μέλος κ η αλήθεια είναι ότι σας διάβαζω τόσο καιρό αλλά ποτέ δεν είχα το θάρρος να γράψω. Είμαι 27 χρόνων και με τον άντρα μου κάνουμε ελεύθερα σεξ (με συχνότητα 2-3 φορές την εβδομάδα)τους τελευταίους 11 μήνες. 'Οπως καταλαβαίνετε κανένα φως στο τούνελ. Έχω αρχίσει και αγχώνομαι, μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι μπορεί να έχω κάτι εγώ η ό άντρας μου. Πριν 4 -5 χρόνια με είχε εξετάσει ένας γυναικολόγος και μου είχε πει ότι είμαι πολύ γόνιμη γυναίκα. Μέχρι και τώρα σε διάφορους κολπικούς υπέρηχους που μπορεί να κάνω μου λένε ότι όλα είναι υπέροχα μέσα μου. Τρέμω στην ιδέα να μας πουν κάποια στιγμή ότι μπορεί να υπάρχει έστω και μικρό πρόβλημα. Προσπάθω να μην το σκέφτομαι αλλά έχει περάσει στο υποσυνειδητό μου και βλέπω στον ύπνο μου ότι είμαι έγκυος ή ότι κάνω τέστ και βγαίνει θετικό και τέτοια. Και ξυπνάω με μια χαρά....Αλλά πολύ γρήγορα επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Anyway μου έδωσαν πολύ κουράγιο κάποιες ιστορίες με αίσιο τέλος που διάβασα,ελπίζω και η δική μου να έχει το ίδιο. Είναι η πρώτη φορά που ανοίγω την κάρδια μου-κανείς δεν γνωρίζει αυτή μου την ανησυχία ακόμα και ο άντρας μου μου λέει ότι κάποια στιγμή θα έρθει,όταν θα είναι η ώρα του. Ευχαριστώ που με διαβάσατε. Φιλάκια και καλή τύχη σε όλες!!!!!!

[domnina]

Δημητρούλα,

 

καλώς ήλθες! Μην αγχώνεσαι κοπέλα μου. Αφενός είσαι πολύ μικρή ηλικιακά και έχεις άφθονο χρόνο μπροστά σου. Αφού σου λένε οι γιατροί ότι δεν έχεις πρόβλημα, δεν έχεις..

 

Άσε να περάσει ακόμα κανένας χρόνος και μετά αν δεν έχει έρθει ακόμη το επιθυμητό αποτέλεσμα ξεκινάς τις βασικές εξετάσεις..

 

Όμως πολύ σύντομα είμαι σίγουρη ότι θα έχεις χαρμόσυνα νέα φτάνει να αποβάλλεις το άγχος!

[Dimitroulaa]

Domnina

 

Να εισαι καλα κοπελα μου για τα καλα σου λογια,ας πουμε οτι καπως παρηγοριεμαι!!!! Οσον αφορα το αγχος ειναι κατι δυσκολο για να το πετυχω αλλα το σιγουρο ειναι οτι θα προσπαθησω!!!Τωρα οπως καταλαβαινεις περιμενω να περασουν αλλες 14 μερες μεχρι να ερθει η επομενη περιοδος για να δω ξανα αν πετυχαμε κατι μεσα σε αυτον τον καιρο. Αυτο γινεται καθε μηνα!Γιατι κατι τοσο καλο κ ευτυχες γεγονος να ειναι παραλληλα κ τοσο δυσκολο??? Φιλακια πολλα κ ευχαριστω ξανα!!!

[domnina]

Δημητρούλα μου,

 

σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και μένα το μυαλό μου είναι κολλημένο στο συγκεκριμένο θέμα αλλά εγώ είμαι 35-36 και ο σύζυγός μου έχει αποδεδειγμένα πρόβλημα στο σπέρμα του. Τελειώνει τη θεραπεία σε λίγες μέρες και την άλλη βδομάδα θα κάνει επαναληπτικές εξετάσεις για να δούμε που βρισκόμαστε.

 

Εσύ όμως είσαι πολύ νεότερη, απασχόλησε το μυαλουδάκι σου με άλλα πράγματα, πέρνα καλά με τον άνδρα σου, δώσε βάρος στη δουλειά σου και θα ξεχαστείς που θα πάει.. κι εκεί που δεν θα το σκέφτεσαι καν θα ρθει από μόνο του. Είμαι σίγουρη!

[argyro30]

Domnina

 

Να εισαι καλα κοπελα μου για τα καλα σου λογια,ας πουμε οτι καπως παρηγοριεμαι!!!! Οσον αφορα το αγχος ειναι κατι δυσκολο για να το πετυχω αλλα το σιγουρο ειναι οτι θα προσπαθησω!!!Τωρα οπως καταλαβαινεις περιμενω να περασουν αλλες 14 μερες μεχρι να ερθει η επομενη περιοδος για να δω ξανα αν πετυχαμε κατι μεσα σε αυτον τον καιρο. Αυτο γινεται καθε μηνα!Γιατι κατι τοσο καλο κ ευτυχες γεγονος να ειναι παραλληλα κ τοσο δυσκολο??? Φιλακια πολλα κ ευχαριστω ξανα!!!

Κοριτσακι καλωσορισες σε αυτη την υπεροχη παρεα!!!!...θα συμφωνησω με την προλαλησασα σε ολα!!!...το αγχος δυστυχως σκοτωνει την γονιμοτητα!!!!..οι περισσοτερες κοπελες που ειναι αλλα και ηταν εγκυουλες οταν εμειναν ειχαν καπου αλλου το μυαλο τους,ειτε σε καποια αγορα σπιτιου,αλλες καποιο οικογενειακο προβλημα...και πολλα αλλα!!!Οταν ξεκολλησει το μυαλουδακι μας απο εκει τοτε σιγουρα θα ερθει...σκεψου πως ειναι μονο θεμα χρονου!!!...τωρα βεβαια αν βιαζεστε και θελετε να το ψαξετε,καντε ενα σπερμοδιαγραμμα(ειναι το πρωτο που ζηταει ο γυναικολογος),χωρις βεβαια να παρεξηγηθω,σου το αναφερω εντελως με φιλικη διαθεση!!!...αν και σου ευχομαι ολοψυχα να σας προλαβει αυτος ο μηνας!!!!

[Dimitroulaa]

Σ΄ευχαριστω πολυ πολυ γλυκεια μου, ειλικρινα με βοηθανε πολυ αυτα που διαβαζω!!!Μακαρι να ειναι ετσι οπως τα λες κ αυτος ο μηνας να ειναι ο τυχερος μας!!!Σιγουρα θα ενημερωσω για το τι εγινε γιατι μονο εδω μπορω και εκφραζομαι,για ολους τους υπολοιπους φαινομαι μια χαρα!!!!Ευχαριστω πολυ για την συμβουλη σου και εννοειται οτι δεν παρεξηγω τιποτα!!!!Θα προσπαθησω να ξεκολλησω το μυαλο μου(οσο ειναι δυνατον αυτο)!!!!Φιλακια κοριτσια να ειστε ολες καλα!!!!!!

[ivy]

Κορίτσια καλησπέρα,

Κατ' αρχάς να ευχηθώ το 2010 να φέρει σε όλες μας υγεία, χαρά, ευτυχία, και τι άλλο...;;;

Παρακολουθώ το site εδώ και ένα χρόνο περίπου αλλά είναι η πρώτη φορά που γράφω. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πως εδώ μπορώ να πω τα πάντα χωρίς να βλέπω συγκαταβατικά βλέμματα και να μου λένε μην αγχώνεσαι, θα δεις και να μη με πείθουν ότι το πιστεύουν.

Είμαι 32 χρονών και έχω ελεύθερες σχέσεις με τον άντρα μου εδώ και ένα χρόνο και κάτι μήνες. Όπως όλοι, στην αρχή νόμιζα ότι σήμερα θα το πω και αύριο θα γίνει. Περνώντας όμως ο καιρός, κατάλαβα ότι τα αυτονόητα εδώ ανατρέπονται. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που δεν μπορώ να πετύχω ένα στόχο και αυτό με τρελαίνει. Ενώ τους πρώτους 5-6 μήνες δεν έκανα καμία φοβερή κίνηση πέρα από το να ελέγχω την προλακτίνη μου, η οποία πολύ παλιότερα ήταν αυξημένη για ένα διάστημα αλλά επανήλθε άμεσα με θεραπεία, μετά άρχισα να ψάχνομαι λίγο παραπάνω. Η προλακτίνη μου ήταν πάντα οριακά αυξημένη, πήγα σε ενδοκρινολόγο, μου είπε να μην ανησυχώ, από ορμονικές μια χαρά, προγεστερόνη επίσης. Καναδύο φορές παρακολούθησα και την ωορρηξία μου υπερηχογραφικά, δεν εμφανίστηκε τίποτα περίεργο. Παράλληλα προσπαθούσα να πείσω και τον άντρα μου να κάνει ένα σπερμοδιάγραμμα, το οποίο τελικά έκανε και δε βγήκε καλό. Επειδή δεν ήθελα να αγχωθώ και να τον αγχώσω, αποδίδω τις κακές τιμές στο γεγονός ότι το δείγμα ήταν με απόχη πάνω από 10 ημέρες, ενώ πρέπει μεταξύ 3-5. Γνωρίζω καλά πως πιο πολύ θέλω να παραμυθιαστώ αλλά δε με ενοχλεί και προτιμώ να δώσω το χρόνο του στον άντρα μου μέχρι το επόμενο σπερμοδιάγραμμα, χωρίς υστερίες. Εν τω μεταξύ μετά από αυτό έκανα και το τελευταίο που είχα να κάνω από πλευράς μου: σαλπιγγογραφία-κι αυτή τέλεια.

Αυτό το ιατρικό ιστορικό..

Ψυχολογικά υπήρξαν περίοδοι μεγάλης απογοήτευσης, κυρίως πριν σιγουρευτώ ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα και σε μεγάλο βαθμό επειδή είχα παράλληλα και άλλα σοβαρά προβλήματα, οπότε ήθελα το παιδί να αναπληρώσει τα άσχημα στη ζωή μου.

Πάντα σε αυτή τη διαδικασία έλεγα ότι αυτό που θέλω να ξέρω είναι συγκεκριμένα για ποιο λόγο δεν κάνω παιδί, οπότε και να έχω επιλογές, λύσεις, αποφάσεις.

Τώρα που βρίσκομαι πολύ κοντά σε αυτό το σημείο και το μόνο που περιμένω είναι ένα δεύτερο σπερμοδιάγραμμα και συνειδητοποίηση από πλευράς του άντρα μου ότι πρέπει να το κυνηγήσουμε το θέμα, έχω ηρεμήσει κατά πολύ. Λέω δεν πρόκειται να γίνει από μόνο του τόσο εύκολα και αφήνω ένα ελάχιστο περιθώριο ελπίδας, σε σημείο που πλέον μπορώ να μου έρχεται περίοδος και να μη στενοχωριέμαι.

Βέβαια, δεν μπορώ να πώ ότι δε δίνω μία που όλες γύρω μου είναι είτε έγκυες είτε μανούλες. Ούτε ότι η ζωή μου δεν περιστρέφεται γύρω από τον κύκλο μου. Μακάρι να μη θυμόμουν κάθε φορά πότε αδιαθέτησα, ουτώς ώστε να μην υποθέτω ποιες είναι οι γόνιμες μέρες, ούτε πότε περιμένω να αδιαθετήσω.

Αλλά τουλάχιστον έχω σταματήσει να κοιτάζω συμπτώματα, να συγκρίνω την προηγούμενη φορά έτσι, την προπροηγούμενη αλλιώς κτλ. και απλά να περιμένω πότε θα αδιαθετήσω. Επίσης, δεν παρακολουθώ την ωορρηξία μου στο γιατρό, τόσο ψάξιμο δεν το θέλει ούτε ο Θεός!!!

Το μόνο που με ενοχλεί είναι ότι μ' αυτά και μ' αυτά έχει πέσει η σεξουαλική μας διάθεση, εντός και εκτός γόνιμων ημερών και επίσης στενοχωριέμαι γιατί πιστεύω πως το θέμα ενοχλεί τον άντρα μου περισσότερο από όσο φαίνεται αλλά δεν θέλω να το συζητάμε.

Αυτά τα πολλά-τα λίγα, τα ασυνάρτητα...

 

Κι ένα αστειάκι που μου έρχεται στο μυαλό ενίοτε: Θυμάμαι τους πρώτους μήνες που κατά τις γόνιμες μέρες, σημείωνα μετά την επαφή πού ή πώς ήταν, για να μπορώ να εξακριβώσω και να θυμάμαι όταν μείνω έγκυος, ποια ήταν εκείνη η μαγική στιγμή που έγινε η σύλληψη....Που να 'ξερα!!

[margi]

ivy, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ είμαι δυομισι χρόνια παντρεμένη. Τά ίδια όνειρα με σένα έκανα όταν παντρεύτηκα αλλά τα πράγματα πήγαν πολύ στραβά. Τα έχω πει τόσες φορές σε άλλα θεματάκια που πραγματικά κουράστηκα κι εγώ η ίδια να τα λέω ξανά και ξανά. Το θέμα δεν είναι τι έγινε (το παρελθόν είναι παρελθόν και ας αφήσουμε τα κακά που έγιναν εκεί). Το θέμα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Αισιοδοξία και καθολου άγχος λένε κάποιοι. Εχουν δίκιο, αλλά πόσο μπορείς να είσαι αισιόδοξος, όταν βλέπεις να μην πετυχαίνεις αυτό που με τόσο πάθος και αγάπη περιμένεις; Μακάρι να σου πάνε όλα καλά και σύντομα να έχεις ένα μωράκι. Κι εγώ όταν ξεκινήσαμε προσπάθειες είχα ένα σημειωματάριο όπου έγραφα τα πάντα για να τα θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια. Τώρα δεν τολμώ να το ανοίξω...

[Dimitroulaa]

Ivy καλημερα,

Σιγουρα δν ειμαι ο ιδανικοτερος ανθρωπος για να σου δωσω παρηγορια γιατι ολες μας εχουμε το ιδιο κοινο προβλημα κ την ιδια κοινη στεναχωρια:ενα παιδακι. Σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να πετυχεις τον στοχο σου. Κ εμενα ολος μου ο κυκλος ειναι γεματος εγκυμονουσες κ μανουλες κ συνεχεια ακουω "αντε κ εσυ βαλε μπρος,αντε το δικο σου περιμενουμε τωρα" αλλα τι να τους πεις??απλα χαμογελαω κ λεω θα γινει κ αυτο στην ωρα του. Θα γινουμε ολες μανουλες και θα γινουμε οταν πια δεν θα το περιμενουμε καθολου!!!!Ετσι θελω να σκεφτομαι εγω κ ετσι σου λεω κ σενα. Φιλακια πολλα!!!!

[domnina]

Ήβη μου,

 

Ρωτάς να μπεις; Να μπεις και να μείνεις κιόλας!

 

Κοπέλα μου όλες εδώ μέσα έχουμε αισθανθεί σε κάποια φάση της ζωής μας έτσι ακριβώς όπως αισθάνεσαι εσύ τώρα και χειρότερα να σου πω..

 

Όλες μας επιθυμούμε πολύ ένα μωράκι που δυστυχώς αργεί να'ρθει.. Αλλά θα ρθει πού θα πάει.. κάποια στιγμή θα το αποφασίσει και θα φωλιάσει στην κοιλίτσα μας.

 

Αυτή τη στιγμή που σου γράφω έχω κολλημένο το μυαλό μου στο θέμα "μωρό" και έχουμε αποφασίσει με τον άνδρα μου να πάμε σε κέντρο εξωσωματικής στο οποίο έχουμε κλείσει ήδη ραντεβού..

 

Κι εμείς περιμένουμε αποτελέσματα διότι και του άνδρα μου το σπερμοδιάγραμμα ήταν...... καλύτερα να μη σου πω πως ήταν.. και φαντάσου ότι έχει ήδη ένα παιδί από προηγούμενο γάμο του. Οι δικές μου εξετάσεις τέλειες.. αλλά ευτυχώς δεν τον πήρε από κάτω.. μου είπε "αγάπη μου ότι θες εσύ θα γίνει".. και από τότε κάνει ακριβώς ότι του λέει ο γιατρός.

 

Κι εμάς η σεξουαλική ζωή δεν είναι και στα καλύτερά της για διάφορους λόγους.. αλλά τουλάχιστον έχουμε βάλει ένα στόχο και προσπαθούμε να πλησιάσουμε σε αυτόν όσο περισσότερο γίνεται.

 

Είμαστε εδώ όλες μας για να υποστηρίζουμε και να βοηθάμε η μία την άλλη..

 

Καλή μας προσπάθεια και καλή μας επιτυχία λοιπόν!

[ivy]

Κορίτσια ευχαριστώ πολύ!!

Χθες που τα έγραψα σαν τα θυμήθηκα όλα και με έριξε λιγάκι.. Καλό δρόμο σε όλες μας!

[vatzi]

Καλημέρα,

Φρέσκια μανούλα και εγώ αλλά θυμάμαι πολύ καλά τα άγχη μου και τα τεστ και τις δήθεν αναγούλες που ένοιωθα κατά καιρούς και τελικά τίποτα. Είχαμε ξεκινήσει τις προσπάθειες στην "πλάκα" πριν ακόμη παντρευτούμε. Το είχαμε και εμείς δεδομένο πως μόλις το πούμε, θα γίνει. Αλλά δεν ερχόταν, οπότε είπαμε μετά το γάμο, ας είναι. Πέρασε και ο γάμος και δεν ερχόταν. Για 4-5 μήνες είχα παθιαστεί αυτό το μήνα, τον άλλο μήνα, τίποτα. Ε! με κούρασε αυτό το περίμενε περίμενε και είπα αφού δεν έρχεται το παιδί, θα ψάξω για δουλειά. Έπιασα δουλειά και πάνω στο μήνα έχασα 5 κιλά και έμεινα και έγκυος. Τότε θυμήθηκα τον γυναικολόγο που μου είχε πει, να χάσεις κιλά αν θέλεις να μείνει έγκυος, αλλά εγώ δεν τον είχα πάρει τότε στα σοβαρά. Ωχ λέω, όλοι τα ίδια λένε. Από την εμπειρία μου λοιπόν, το πάχος και το άγχος παίζουν ένα ρόλο. Επίσης ένα άλλο φιλικό ζευγάρι που είχε καταφύγει στην εξωσωματική, οι γιατροί τους είχαν πει ότι και με την εξωσωματική έχετε λίγες πιθανότητες λόγω ολιγοσπερμίας (νομίζω έτσι το είχαν πει τα παιδιά). Τα κατάφεραν και η κοπέλα τον άλλο μήνα γεννάει. Σε μια συζήτηση που είχαμε μου είπε ότι ο άντρας της ακολούθησε μια ισορροπημένη διατροφή και οι εξετάσεις που έκανε μετά παρουσίασαν βελτίωση. Άρα κορίτσια αυτό που έχω εγώ να σας συμβουλέψω όσο χαζό και αν σας φαίνεται, καλή διατροφή και όχι άγχος. Βέβαια μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι μόνο αυτό φτάνει αλλά είναι ένας σοβαρός λόγος που πολλά νέα ζευγάρια, τα οποία δεν έχουν πρόβλημα, δεν κάνουν εύκολα παιδιά. Εύχομαι σύντομα να έρθει και σε σας ο πελαργός.

[Dimitroulaa]

Vatzi,

 

Το μήνυμα σου είναι πολύ αισιοδοξο και να εισαι καλά που το μοιράστηκες μαζί μας εδώ γιατι πραγματικά εκτός απο εμένα πιστεύω ότι υπάρχουν και άλλες κοπέλες που παίρνουν κουράγιο από τέτοιου είδους περιπτώσεις. Να σου ζήσει το μωράκι σου,να είναι παντότε καλότυχο με υγεία!!!!!! Ελπίζω και εγώ κάποια στιγμή να σταματήσω να σκέφτομαι πότε είναι να μου έρθει περίοδος και να μετράω τις μέρες αντίστροφα περιμένοντας πως και πως μία μέρα καθυστέρησης (ο κύκλος μου είναι πολύ σταθερός - 28 μέρες). Και τώρα που σου γράφω αυτό σκέφτομαι γιατί με τον άντρα μου είχα επάφη 2 φορές μέσα στις γόνιμες μέρες μου και περιμένω περίοδο σε 10 μέρες. Οπότε καταλαβαίνεις, προσπάθω να το παίζω χαλαρή μπας κ πιάσει αλλά δεεεεεεν....Φιλάκια,να είσαι καλα!!!!!!

[stamatina]

Κοριτσια γεια σας ηρθε η ωρα να σας πω την δικια μου απιστευτη ιστορια

 

ηξερα ο,τι θα δυσκολευομουν πολυ για να αποκτησω παιδακι γιατι δεν ειχα καθολου περιοδο,δεν θυμαμαι σε ποσους γιατρους εχω παει και εχω ανοιξει τα ποδια μου και ποσα φαρμακα εχω παρει στη ζωη μου.

ευτυχως ομως τον απριλιο του 2007 κατεληξα σε ενα πολυ καλο κεντρο εξωσωμ. που μετα απο μια ανεπιτυχη προσπαθεια με χαπια και ενεσεις κατεληξα να κανω την πρωτη εξωσωματικη τον σεπτεμβριο του ιδιου χρονου.πιστευα τοσο πολυ ο,τι θα ημουν εγκυος που οταν εμαθα ο,τι δεν ημουν κατερρευσα.δυστυχως ο αντρας μου,κανενας δηλαδη,δεν μπορουσε να με βοηθησει.ημουν ενα ερειπιο...ευτυχως ειχα γυρισει στη δουλεια.Το 08 Ξεκινησα Ιταλικα ,πηρα το ΕCDL επιασα 2δουλεια δυστυχως εχασα και 2αγαπημενα μου και προσωπα και γενικως ημουν συνεχως στο τρεξιμο για να μην σκεφτομαι,επισης ετοιμαζομουν οικονομικα και ψυχολογικα για την 2προσπαθεια.καθε μηνα πριν παρω τα χαπια μου εκανα τεστ εγκυμ.τον αυγουστο παρολο αρνητικο δεν μου ηρθε περιοδος εγω βεβαια ουτε που υποψιαστηκα ,ειχα πως ηταν λογο στρες και κουρασης και συνεχισα με τους ιδιους ρυθμους.τον σεπτεμβρη θα πηγαιναμε σε μια βαπτιση στη τηνο και ειχα κανονισει 1μερα πριν ραντεβου για να ξεκινησουμε την διαδικασια εξωσωματ.

Ξεντυνομαι και ερχετε ο γιατρος να κανουμε το τεστ παπ και να δουμε ο,τι ολα ειναι καλα και ξαφνικα δεν μιλαγε και μου λεει ο,τι ειμαι εγκυος ....εγω τα χασα ,επαθα σοκ,κλαιγοντας παιρνω τον αντρα μου ο οποιος επαθε και αυτος σοκ.ημουν σχεδον 2μηνων!!!!!!!!εκλαιγα μες το εμπορικο κεντρο ΑVENUE μεχρι να ερθουν οι φιλες μου και ο αντρας μου,στο ιδιο εμπορικο ειχα μαθει και για την αποβολη της εξωσωματικης..τι ειρωνεια.φυσικα την επομενη πηγαμε στην τηνο.

Δεν πιστευα ποτε μου ο,τι οι απιστευτες αυτες ιστοριες που ακουγα και διαβαζα θα γινοντουσαν καποτε και δικια μου ιστορια και τωρα εχω μια μπεμπα 9 μηνων που ακομα δεν μπορω να το πιστεψω.

μεσα απο τα βαθη της καρδιας μου ευχομαι τα καλυτερα σε ολες σας[/color]

[margi]

Να σου ζήσει η μπεμπούλα σου! Μακαρι το αίσιο τέλος της δικήσ σου περιπέτειας να δώσει θάρρος σε πολλά κορίτσια ( αναμεσά τους κι εγώ ) που προσπαθούν ανεπιτυχώς τόσο καιρό. Μακάρι να γράψουμε κάποια στιγμή όλες μας τη δική μας απίστευτη ιστορία εδώ!

[stamatina]

Να σου ζήσει η μπεμπούλα σου! Μακαρι το αίσιο τέλος της δικήσ σου περιπέτειας να δώσει θάρρος σε πολλά κορίτσια ( αναμεσά τους κι εγώ ) που προσπαθούν ανεπιτυχώς τόσο καιρό. Μακάρι να γράψουμε κάποια στιγμή όλες μας τη δική μας απίστευτη ιστορία εδώ!

 

να εχετε πιστη στο στοχο και προσπαθηστε λιγο να ξεχαστείτε κανοντας κατι αλλο,επισης αν υπαρχει δυνατοτητα να αφησετε κενο αναμεσα στις προσπαθειες

για να μαζευετε δυναμεις.

[Bouboukaki]

Καλημέρα,

Είμαι νέο μέλος κ η αλήθεια είναι ότι σας διάβαζω τόσο καιρό αλλά ποτέ δεν είχα το θάρρος να γράψω. Είμαι 27 χρόνων και με τον άντρα μου κάνουμε ελεύθερα σεξ (με συχνότητα 2-3 φορές την εβδομάδα)τους τελευταίους 11 μήνες. 'Οπως καταλαβαίνετε κανένα φως στο τούνελ. Έχω αρχίσει και αγχώνομαι, μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι μπορεί να έχω κάτι εγώ η ό άντρας μου. Πριν 4 -5 χρόνια με είχε εξετάσει ένας γυναικολόγος και μου είχε πει ότι είμαι πολύ γόνιμη γυναίκα. Μέχρι και τώρα σε διάφορους κολπικούς υπέρηχους που μπορεί να κάνω μου λένε ότι όλα είναι υπέροχα μέσα μου. Τρέμω στην ιδέα να μας πουν κάποια στιγμή ότι μπορεί να υπάρχει έστω και μικρό πρόβλημα. Προσπάθω να μην το σκέφτομαι αλλά έχει περάσει στο υποσυνειδητό μου και βλέπω στον ύπνο μου ότι είμαι έγκυος ή ότι κάνω τέστ και βγαίνει θετικό και τέτοια. Και ξυπνάω με μια χαρά....Αλλά πολύ γρήγορα επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Anyway μου έδωσαν πολύ κουράγιο κάποιες ιστορίες με αίσιο τέλος που διάβασα,ελπίζω και η δική μου να έχει το ίδιο. Είναι η πρώτη φορά που ανοίγω την κάρδια μου-κανείς δεν γνωρίζει αυτή μου την ανησυχία ακόμα και ο άντρας μου μου λέει ότι κάποια στιγμή θα έρθει,όταν θα είναι η ώρα του. Ευχαριστώ που με διαβάσατε. Φιλάκια και καλή τύχη σε όλες!!!!!!

 

Δημητρουλα ειναι σαν αν διαβασω την δικια μου ιστορια μην ανησυχεις θα ερθει το νινακι σου και εγω απεκτησα μετα απο ενα χρονο να ξερεις οτι υπαρχουν και κοπελες που κανουν μεγαλυτερο χρονικο διαστημα απο αυτο το θετικο αποτελεσμα να ξερεις δεν θελει ανχος καθολου μα καθολου ομως και θα δεις μετα ενα τεστ πιο θετικο οσο δεν φανταζεσαι εγω για να πιστεψω την δικια μου εγκυμοσυνη ειχα κανει 3 γιατι σχεδον καθε μηνα ειδικα στο πρωτο 6μηνο ολο εγκυος νομιζα οτι ημουνα.Καλη επιτυχια σε ολες σας κοριτσια και πανω απο ολα ηρεμια ΟΧΙ ΑΝΧΟΣ οσο το δυνατον γινεται ολες μπορειται το ανχος δεν σας αφηνει

[eri-lina]

Γεια σας ,ειμαι νεο μελος και αντρας(ο ανηρ που ελεγε και ο χατζηχρηστος).Η γυναικα μου δεν ειναι και πολυ της τεχνολογιας γι αυτο θα σας πω εγω την δικια μας "περιπετεια".Ειμαστε παντρεμενοι απο το 2004 και απο την αρχη θελαμε και προσπαθουσαμε να κανουμε ενα παιδακι!Εως το 2007 -3χρονια κοντα-τιποτα στον οριζοντα!Ξεκιναμε λοιπον να παμε στον γιατρο να δουμε τι γινεται,να ψαξουμε λιγο το θεμα!Αρχιζει λοιπον ο γιατρος"και να δουμε με εξωσωματικη,η δουλεια σου με φοβιζει για το σπερμα σου,και η γυναικα σου ειναι μεγαλη(32 χρ. τοτε.... μεγαλη!!!!!!!!!!! μην πω καμια κουβεντα) και τα λοιπα!Καλα ρε γιατρε ,του λεω,κατευθειαν σε εξωσωματικη χωρις να κανουμε καμμια εξεταση,ενα σπερμοδιαγραμμα που λεει ο λογος βρε αδερφε??Μα ττο πραγμα ειναι φωσ φαναρι μου λεει!! Βγαινοντας απο το γιατρο ζηταω απο την γυναικα μου να αλλαξει γιατρο!!

Παμε σε αλλον γιατρο ,εξηγουμε την κατασταση,και η πρωτη του κουβεντα"ΚΟΠΕΛΙΑ ΠΑΣ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ" λεει στην γυναικα μου!Κανει εξετασεις η γυναικα μου και της βρισκει δυο κυστες ακριβως πανω στις σαλπιγγες!Απευθηνομενος σε εμας ,μας λεει οτι οσο και να προσπαθουσαμε ΔΕΝ........!Η λυση λοιπον ηταν να κανει μια επεμβαση η γυναικα μου-λαπαροσκοπηση νομιζω λεγεται-για την αφαιρεση των κυστων.Εγινε η επεμβαση,ολα πηγαν καλα και μας συστησε μετα απο ενα 3μηνο να αχιζαμε τις προσπαθειες για να κανουμε παιδι.Περασε το τριμηνο,ξεκινησαμε εμεις δυνατ αλλα περνει 1 μηνας,2.......3..........5..........8.........10.μηνες τιποτα!!!Ξανα στο γιατρο κια μας λεει να κανουμε καποιες εξετασεις κλπ,κλπΤελειωνοντας την επισκεψη μας γυρναει και μας λεει(ακομα θυμαμαι τα λογια του)""Να ξερετε ενα πραγμα...Παιδι θα κανετε...με ποιον τροπο θα δειξει...αλλα αφηστε εμενα να εχω το αγχος για το πως θα κανετε και ...χαλαρωστε....δεν βγαινει τιποτα με το αγχος""Οντως χαλαρωσαμε και εμεις και ειπαμε οτι ειναι να γινει θα γινει!!

Δεν περναει ενας μηνας..."εχω καθυστερηση" μου λεει η γυναικα...βουρ για β-χοριακη και τα νατα τα χαρμοσυνα!!! Συγχαρητηρια ειναι εγκυος μας λεει ο γιατρος!!!

 

Μπηκαμε ηδη στον 7ο μηνα και ολα πανε καλα-δοξα τω θεω- και αρχες Μαιου περιμενουμε την κορακλα!!!

 

Γι αυτο λοιπον μην εχεται αγχος, οτι ειναι να γινει θα γινει!!!

 

Με το καλο λοιπον στις μελλουσες μαμαδες-και μπαμπαδες- να ερθουν τα μωρακια τους και σε αυτες -ους που προσπαθουν σας το ευχομαι ολοψυχα !!!

 

ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΤΕ............ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ !!!!!!

[Chloe]

Συγχαρητήρια!!!!!!Με το καλό να έρθει η κορούλα σας!!!!!

[Dimitroulaa]

Δημητρουλα ειναι σαν αν διαβασω την δικια μου ιστορια μην ανησυχεις θα ερθει το νινακι σου και εγω απεκτησα μετα απο ενα χρονο να ξερεις οτι υπαρχουν και κοπελες που κανουν μεγαλυτερο χρονικο διαστημα απο αυτο το θετικο αποτελεσμα να ξερεις δεν θελει ανχος καθολου μα καθολου ομως και θα δεις μετα ενα τεστ πιο θετικο οσο δεν φανταζεσαι εγω για να πιστεψω την δικια μου εγκυμοσυνη ειχα κανει 3 γιατι σχεδον καθε μηνα ειδικα στο πρωτο 6μηνο ολο εγκυος νομιζα οτι ημουνα.Καλη επιτυχια σε ολες σας κοριτσια και πανω απο ολα ηρεμια ΟΧΙ ΑΝΧΟΣ οσο το δυνατον γινεται ολες μπορειται το ανχος δεν σας αφηνει

 

Bouboukaki,

 

S'eyxaristw gia ta kala sou logia, makari ontws ola na pane kala sto mellon k na apoktisoume k emeis ena mwraki. Na to xairesai to diko sou,gero dinato k kalotyxo na einai!!!!To agxos opws tha ksereis k esy einai enas paragontas pou duskola apovaletai apo to mualo alla opws k na exei prospathw (xwris na exw k ta kalitera apotelesmata vevaia). Pantws s'eyxaristw k pali, i alitheia einai oti k esy opws k kapoia alla koritsia edw mesa mou exoun dwsei arketo kouragio!!!Filia!!!!

[argyro30]

Γεια σας ,ειμαι νεο μελος και αντρας(ο ανηρ που ελεγε και ο χατζηχρηστος).Η γυναικα μου δεν ειναι και πολυ της τεχνολογιας γι αυτο θα σας πω εγω την δικια μας "περιπετεια".Ειμαστε παντρεμενοι απο το 2004 και απο την αρχη θελαμε και προσπαθουσαμε να κανουμε ενα παιδακι!Εως το 2007 -3χρονια κοντα-τιποτα στον οριζοντα!Ξεκιναμε λοιπον να παμε στον γιατρο να δουμε τι γινεται,να ψαξουμε λιγο το θεμα!Αρχιζει λοιπον ο γιατρος"και να δουμε με εξωσωματικη,η δουλεια σου με φοβιζει για το σπερμα σου,και η γυναικα σου ειναι μεγαλη(32 χρ. τοτε.... μεγαλη!!!!!!!!!!! μην πω καμια κουβεντα) και τα λοιπα!Καλα ρε γιατρε ,του λεω,κατευθειαν σε εξωσωματικη χωρις να κανουμε καμμια εξεταση,ενα σπερμοδιαγραμμα που λεει ο λογος βρε αδερφε??Μα ττο πραγμα ειναι φωσ φαναρι μου λεει!! Βγαινοντας απο το γιατρο ζηταω απο την γυναικα μου να αλλαξει γιατρο!!

Παμε σε αλλον γιατρο ,εξηγουμε την κατασταση,και η πρωτη του κουβεντα"ΚΟΠΕΛΙΑ ΠΑΣ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ" λεει στην γυναικα μου!Κανει εξετασεις η γυναικα μου και της βρισκει δυο κυστες ακριβως πανω στις σαλπιγγες!Απευθηνομενος σε εμας ,μας λεει οτι οσο και να προσπαθουσαμε ΔΕΝ........!Η λυση λοιπον ηταν να κανει μια επεμβαση η γυναικα μου-λαπαροσκοπηση νομιζω λεγεται-για την αφαιρεση των κυστων.Εγινε η επεμβαση,ολα πηγαν καλα και μας συστησε μετα απο ενα 3μηνο να αχιζαμε τις προσπαθειες για να κανουμε παιδι.Περασε το τριμηνο,ξεκινησαμε εμεις δυνατ αλλα περνει 1 μηνας,2.......3..........5..........8.........10.μηνες τιποτα!!!Ξανα στο γιατρο κια μας λεει να κανουμε καποιες εξετασεις κλπ,κλπΤελειωνοντας την επισκεψη μας γυρναει και μας λεει(ακομα θυμαμαι τα λογια του)""Να ξερετε ενα πραγμα...Παιδι θα κανετε...με ποιον τροπο θα δειξει...αλλα αφηστε εμενα να εχω το αγχος για το πως θα κανετε και ...χαλαρωστε....δεν βγαινει τιποτα με το αγχος""Οντως χαλαρωσαμε και εμεις και ειπαμε οτι ειναι να γινει θα γινει!!

Δεν περναει ενας μηνας..."εχω καθυστερηση" μου λεει η γυναικα...βουρ για β-χοριακη και τα νατα τα χαρμοσυνα!!! Συγχαρητηρια ειναι εγκυος μας λεει ο γιατρος!!!

 

Μπηκαμε ηδη στον 7ο μηνα και ολα πανε καλα-δοξα τω θεω- και αρχες Μαιου περιμενουμε την κορακλα!!!

 

Γι αυτο λοιπον μην εχεται αγχος, οτι ειναι να γινει θα γινει!!!

 

Με το καλο λοιπον στις μελλουσες μαμαδες-και μπαμπαδες- να ερθουν τα μωρακια τους και σε αυτες -ους που προσπαθουν σας το ευχομαι ολοψυχα !!!

 

ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΤΕ............ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ !!!!!!

Nα χαιρεστε ο ενας τον αλλο και με το καλο να ερθει η μπεμπουλα σας στην ζωη σας!!!!!

[argi - theo]

ετυχε λοιπον να διαβασω τι γραφετε και ειπα να σας γραψω και τη δικη μου ιστορια, μηπως σας βοηθησει, να σκεφτειτε λιγο πιο θετικα.

Παντρευτηκαμε στα 24 μας, πριν τεσσερα χρονια. Απο τα 20 μας ομως λεγαμε οτι ενα παιδι δεν θα μας πειραζε αν ερχοταν. Ελα ομως που δεν ηρθε ποτε. Δεν σκεφτηκα βεβαια στιγμη οτι ειχαμε καποιο προβλημα. Παντρευτηκαμε και παλι τιποτα. Πριν 2 χρονια, ειπα στον αντρα μου να παμε να δουμε τι γινεται τελος παντων. Δεν εκανα πολλες εξετασεις για αρχη. Μονο εναν υπερηχο κοιλιας και ο γιατρος ειδε οτι εχω κανονικα ωορηξια και μας ειπε να φυγουμε και να συνεχισουμε την προσπαθεια. Περασε λιγος καιρος, αλλα εγω δεν μπορουσα να ησυχασω. Ειπαμε να κανεισ εκεινος ενα σπερμοδιαγραμμα. Τα νεα ηταν φρικτα. Ακομα θυμαμαι εκεινο το βραδυ. Πολυ μικρος αριθμος. Κατω απο 6.000.000. Πηγαμε στο γυναικολογο και μας πεταξε το χαρτι της εξετασης στα μουτρα, λεγοντας μας οτι εμεισ οι δυο δεν θα καναμε δυστυχως ποτε παιδια. Μονο με εξωσωματικη κι αυτο αν...

Πηγαμε σε εναν ουρολογο και μας συστησε λογο προχωρημενου βαθμου κυρσοκηλης και στους δυο ορχεις, να κανοθμε πεμβαση, αλλιως αν δεν θελουμε να προχωρησουμε κατευθειαν σε εξωσωματικη. Εγω ειπα ναι. Ο αντρας μου ηταν ανενδοτος. Ηθελε να κανει την επεμβαση. Ο γιατρος ηταν πολυ θετικος. Ειπε εχει ποσοστο επιτυχιας 85%. Το επομενο κιολας σαβ/κο την καναμε. Σε 5 μηνες ειπενο γιατρος θα εισαι εγκυος. Περασαν και οι 5 μηνες, και ο ενας χρονος. Κανοντας τα σπερμοδιαγραμματα να δουμε πως παει, δεν υπηρχε ΚΑΜΜΙΑ βελτιωση. Αναρωτιομουν πως ειναι δυνατον να ειμαστε στο 15% αποτυχιας και γιατι σε εμας; Ο γιατρος απελπισμενος. Ειπε οτι εφοσον περασε ενας χρονος δεν υπαρχει πιθανοτητα βελτιωσης.

Τα παρατησα. Δεν ηθελα να ξερω τιποτα. Δεν ηθελα ουτε ερωτα να κανοθμε πια. Περυσι το καλοκαιρι λοιπον, διοριστηκα σε ενα νησι μακρια απο το σπιτι μου, τα ξανασκεφτηκα ολα πιο καθαρα καιμετα απο συνεχεις πιεσεις ειδικα της μανας μου αποφασισα να ξεκινησω τη διαδιακασια για εξωσωματικη. Ο αντρας μου δεν επεμενε για τιποτα. Ελα ομως που εγω τα τελευταια 2 χρονια με ολα αυτα που ειχαν συμβει εγω ειχα βαλει 30 κιλα και κανεις δεν αναλαμβανε εξωσωματικη αν δεν εχανα βαρος. Που ομως ψυχολογια για διαιτα!. Το καλοκαιρι κλεισαν τα σχολεια και επεστρεψα σπιτι τελη Ιουνιου. Τον Ιουλιο ηταν και η τελευταια μου περιοδος. Δεν ξερω πως εγινε. Τον Αυγουστο πια και μετα απο συνεχεις πιεσεις της κολλητης μου εκανα το τεστ και βγηκε θετικο! Ειμαι ηδη 7μισι μηνων εγκυος κι ακομα με τον αντρα μου τα βραδια, αναρωτιομαστε πως εγινε. Δεν ξερω τι βοηθησε. Οι προσευχες μου ήτο γεγονος οτι παρατησα καθε προσπαθεια... Ο ουρολογος που τον ειδαμε στο δρομο, μας ειπε οτι γινονται και... θαυματα! Ειμαι πεπεισμενη οτι περι αυτου προκειται.

Να ειστε καλα και να μην απογοητευεστε, οτι κι αν σας λενε οι γιατροι!

[domnina]

Τι όμορφη ιστορία! Ναι όντως γίνονται θαύματα και γι' αυτό πρέπει κι εμείς να πιστεύουμε..

 

Θετική σκέψη, χαμόγελο και πίστη!

[argyro30]

ετυχε λοιπον να διαβασω τι γραφετε και ειπα να σας γραψω και τη δικη μου ιστορια, μηπως σας βοηθησει, να σκεφτειτε λιγο πιο θετικα.

Παντρευτηκαμε στα 24 μας, πριν τεσσερα χρονια. Απο τα 20 μας ομως λεγαμε οτι ενα παιδι δεν θα μας πειραζε αν ερχοταν. Ελα ομως που δεν ηρθε ποτε. Δεν σκεφτηκα βεβαια στιγμη οτι ειχαμε καποιο προβλημα. Παντρευτηκαμε και παλι τιποτα. Πριν 2 χρονια, ειπα στον αντρα μου να παμε να δουμε τι γινεται τελος παντων. Δεν εκανα πολλες εξετασεις για αρχη. Μονο εναν υπερηχο κοιλιας και ο γιατρος ειδε οτι εχω κανονικα ωορηξια και μας ειπε να φυγουμε και να συνεχισουμε την προσπαθεια. Περασε λιγος καιρος, αλλα εγω δεν μπορουσα να ησυχασω. Ειπαμε να κανεισ εκεινος ενα σπερμοδιαγραμμα. Τα νεα ηταν φρικτα. Ακομα θυμαμαι εκεινο το βραδυ. Πολυ μικρος αριθμος. Κατω απο 6.000.000. Πηγαμε στο γυναικολογο και μας πεταξε το χαρτι της εξετασης στα μουτρα, λεγοντας μας οτι εμεισ οι δυο δεν θα καναμε δυστυχως ποτε παιδια. Μονο με εξωσωματικη κι αυτο αν...

Πηγαμε σε εναν ουρολογο και μας συστησε λογο προχωρημενου βαθμου κυρσοκηλης και στους δυο ορχεις, να κανοθμε πεμβαση, αλλιως αν δεν θελουμε να προχωρησουμε κατευθειαν σε εξωσωματικη. Εγω ειπα ναι. Ο αντρας μου ηταν ανενδοτος. Ηθελε να κανει την επεμβαση. Ο γιατρος ηταν πολυ θετικος. Ειπε εχει ποσοστο επιτυχιας 85%. Το επομενο κιολας σαβ/κο την καναμε. Σε 5 μηνες ειπενο γιατρος θα εισαι εγκυος. Περασαν και οι 5 μηνες, και ο ενας χρονος. Κανοντας τα σπερμοδιαγραμματα να δουμε πως παει, δεν υπηρχε ΚΑΜΜΙΑ βελτιωση. Αναρωτιομουν πως ειναι δυνατον να ειμαστε στο 15% αποτυχιας και γιατι σε εμας; Ο γιατρος απελπισμενος. Ειπε οτι εφοσον περασε ενας χρονος δεν υπαρχει πιθανοτητα βελτιωσης.

Τα παρατησα. Δεν ηθελα να ξερω τιποτα. Δεν ηθελα ουτε ερωτα να κανοθμε πια. Περυσι το καλοκαιρι λοιπον, διοριστηκα σε ενα νησι μακρια απο το σπιτι μου, τα ξανασκεφτηκα ολα πιο καθαρα καιμετα απο συνεχεις πιεσεις ειδικα της μανας μου αποφασισα να ξεκινησω τη διαδιακασια για εξωσωματικη. Ο αντρας μου δεν επεμενε για τιποτα. Ελα ομως που εγω τα τελευταια 2 χρονια με ολα αυτα που ειχαν συμβει εγω ειχα βαλει 30 κιλα και κανεις δεν αναλαμβανε εξωσωματικη αν δεν εχανα βαρος. Που ομως ψυχολογια για διαιτα!. Το καλοκαιρι κλεισαν τα σχολεια και επεστρεψα σπιτι τελη Ιουνιου. Τον Ιουλιο ηταν και η τελευταια μου περιοδος. Δεν ξερω πως εγινε. Τον Αυγουστο πια και μετα απο συνεχεις πιεσεις της κολλητης μου εκανα το τεστ και βγηκε θετικο! Ειμαι ηδη 7μισι μηνων εγκυος κι ακομα με τον αντρα μου τα βραδια, αναρωτιομαστε πως εγινε. Δεν ξερω τι βοηθησε. Οι προσευχες μου ήτο γεγονος οτι παρατησα καθε προσπαθεια... Ο ουρολογος που τον ειδαμε στο δρομο, μας ειπε οτι γινονται και... θαυματα! Ειμαι πεπεισμενη οτι περι αυτου προκειται.

Να ειστε καλα και να μην απογοητευεστε, οτι κι αν σας λενε οι γιατροι!

Σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου ενα γερο μωρακι και να χαιρεσαι τον αντρουλη σου!!!Να σας πανε ολα καλα!!!!